ความคิดเห็นที่ 1 จริง ๆเเล้วเราว่านะ เเบบบุกเบิกตลาดมันก็ดีอยู่หรอก เเต่ก็อยู่ที่ว่า ตลาดที่เราจะบุกน่ะ เปิดรับเเนวเขียนเเบบเเปลก หรือว่าใหม่ๆเเค่ไหน เราก็เลยคิดว่า เขียนเเบบที่เป็นตัวเราน่ะดีที่สุดเเล้ว เเล้วตามความคิดเรา คนที่จะเป็นนักเขียน เเล้วมีความคิดที่อยากจะเขียนจริง ๆ คงไม่ได้สนใจยอดขายมากหรอกนะ เราคิดเเบบนี้นะ จากคุณ : สมองนฤที - [ 31 ม.ค. 51 09:41:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วเห็นชัดเลยว่าเจ้าของกระทู้อคติกับงานแนวตลาด และไม่ได้ตั้งกระทู้มาเพื่อถามความคิดเห็น แต่เพื่อด่าแนวตลาด และยกย่องงานแนวบุกเบิก คุณคะ การเขียนงานแนวที่มีตลาดรองรับแน่นอนอยู่แล้ว มันคนละเรื่องกับการเขียนโดยไม่ทำการบ้าน เขียนโดยไปเอาของต่างประเทศมาแปล หรือเขียนโดยเอาของชาวบ้านมายำนะคะ ถ้ารักจะคิดเองเขียนเอง จะแนวไหนเขาก็คิดของเขาเอง เขียนของเขาเอง แต่ถ้ารักจะยำของชาวบ้าน ต่อให้แนวบุกเบิก ก็ยำได้ค่ะ ไปเอาของเมืองนอกมายำไงคะ เพราะเมืองนอกมีหลากหลายประเภทกว่าบ้านเราเยอะ สมัยบ้านเราบุกเบิกงานเขียน ก็มีนักเขียนรุ่นบุกเบิกหลายคนที่ใช้วิธีนั้นเหมือนกัน โดยส่วนตัว ไม่เชื่อว่าการเขียนแนวที่บูมอยู่แล้วในตลาดจะเป็นเหตุให้ไม่ต้องหาข้อมูลเพิ่มหรือเขียนสั่ว ๆ ได้นะคะ ยิ่งมีคนเขียนแนวนี้มากเท่าไหร่ ยิ่งเป็นเหตุให้คุณต้องไปทำการบ้านเพิ่มมากเท่านั้น ถ้าคุณเขียนได้แค่เท่าคนอื่น หรือด้อยกว่าคนอื่น บรรณาธิการเขาจะอยากได้งานของคุณไปตีพิมพ์ไหมล่ะ? ถ้าคุณรู้สึกน้อยใจที่ไม่ค่อยมีคนสนใจงานของคุณ คุณก็ควรพยายามมากขึ้น เพื่อให้คนที่เคยเมิน หันมาสนใจงานคุณให้ได้ ในวันนี้เขาอาจจะไม่ชอบแนวคุณ แต่วันหน้า ถ้าคุณเขียนดีจริง ๆ เขาอาจจะมาชอบ มาฮิตก็ได้ แต่คุณไม่ควรพยายามยกแนวบุกเบิกของคุณให้สูงขึ้น โดยการกดแนวตลาดให้ต่ำลง คนเรา สูงได้โดยไม่จำเป็นต้องกระทืบคนอื่นค่ะ ไม่งั้น ถ้าคิดได้แค่นี้ ก็กลับเด็กดีไปเหอะ จากคุณ : Beauty&Stupid - [ 31 ม.ค. 51 14:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ok ใจเย็นๆ แล้วฟังผมนะ เพราะเห็นที่นี่ มีผู้ใหญ่น่าจะเยอะกว่า และน่าจะมีนักเขียนอาชีพอยู่ ผมอยากทราบมุมมองความเห็นของผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก เพราะฉะนั้น กรุณาอย่าใช้อารมณ์ในการตอบ ถ้าผมพูดอะไรไม่ค่อยเคลียร์ในเนื้อหาของกระทู้นัก ก็ต้องขอโทษด้วย ปัจจุบัน งานที่ผมกล่าวในกลุ่มที่ 1 มันก็มีอยู่มาก มากจริงๆ หรือ ว่าคุณจะเถียงว่าไม่ใช่ ผมไม่ต้องการให้คนที่คิดว่าตัวเองไม่ใช่ ไม่ได้ทำอย่างนี้ มาร้อนตัวแก้ต่างอะไรแทน คนที่ผลิตผลงานแบบนั้นออกมา จริงอยู่ที่ผมไม่ค่อยชอบแนวตลาด แต่ไม่ได้ถึงขนาดแอนตี้ มองเป็นเรื่องของรสนิยมแต่ละคนมากกว่า ที่รับไม่ได้จริงๆ คงมีแต่งานที่เห็นว่า ลอกล้วนๆ เท่านั้น คนที่เขียนแนวตลาดเพราะชื่นชอบ มีใจรัก กับ คนที่เขียนไหลไปตามกระแสตลาดเพื่อเน้นขายได้ มันต่างกันนะครับ โปรดเข้าใจด้วย กลุ่มที่ 2 อาจจะเป็นแนวตลาดรองรับก็ได้ แต่มีความแปลกใหม่ ฉีกจากการดำเนินเรื่องในแนวเดียวกัน มีนัยสำคัญที่ผู้เขียนอยากจะใส่ลงไป มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวสูง ซึ่งถือว่ายังเป็นส่วนน้อย ผมอยากทราบความจริงของแวดวงวรรณกรรมไทยในตอนนี้ ว่าผลงานในสองกลุ่มนี้ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จมันมากน้อยแตกต่างกันแค่ไหน จะเป็นการดีอย่างมาก ถ้าอธิบายด้วยความเป็นเหตุเป็นผล อยากรับรู้ความจริง มากกว่า อุดมคติ ที่เราพูดกันในฐานะนักเขียน ผมไม่มีความจำเป็นใดๆ ต้องมากดแนวตลาด เพราะนิยายเกือบทุกเรื่องที่ผมแต่งอยู่ตอนนี้มันก็แนวตลาดเหมือนกัน ไม่ได้แปลกใหม่อะไรเลย ok ผมอาจจะตั้งกระทู้ในแง่ลบบ่อย จนคุณมองว่าผมมีใจอคติได้ถึงขนาดนั้น แต่มันก็เป็นการดีไม่ใช่หรือ ที่จะได้รับรู้มุมมองที่ต่างออกไป จากคุณ : Sasadao - [ 31 ม.ค. 51 15:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ Sasadao คะ อ่านจากสิ่งที่คุณเขียนในหัวข้อกระทู้แล้ว ดิฉันคิดว่าคุณมีคำตอบในใจคุณเองแล้วค่ะ และที่คุณตั้งกระทู้ คุณไม่ได้ต้องการความคิดเห็นของคนอื่น แต่ตั้งเพื่อระบายสิ่งที่คุณกำลังอึดอัดคับข้องใจ และเพื่อโน้มนำให้คนตอบอย่างที่คุณต้องการ (ไม่งั้นคุณคงไม่จำเป็นที่จะต้อง 'กด' นักเขียนแนวที่ 1 ไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่หัวข้อกระทู้หรอกใช่มั้ยคะ? ถ้าคนเค้าตอบว่าแนวตลาดสิคะ ดิชั้นชอบ แนวตลาดดีกว่าค่ะ สะดวกดี คนอ่านกระทู้ก็จะรู้สึก 'แย่' กับคนตอบ ตามสิ่งที่คุณโน้มนำไว้ แล้วใครล่ะคะ จะอยากตอบแบบนั้น?) ถ้าคุณตั้งด้วยจิตบริสุทธิ์ คุณก็สามารถที่จะตั้งโดย 'ไม่ใช้อารมณ์ในการตั้ง' ไม่ต้อง 'ดูถูก' คนเขียนแนวตลาดได้นี่คะ หรือไม่จริง? (และโอ้ ดิฉันไม่ได้ใจร้อน ไม่ได้ใช้อารมณ์ในการตอบนะคะ ดิฉันไม่เดือดร้อนกับการที่คุณจะว่านักเขียนแนวตลาดหรอกค่ะ เพราะดิฉันไม่ใช่นักเขียนนิยาย ไม่ว่าจะแนวตลาดหรือไม่ตลาด แต่ดิฉัน 'ไม่ชอบ' ความอคติ และความก้าวร้าวของคุณที่มีต่อคนเขียนแนวตลาดที่ชัดเจนเกินไปจนปิดไม่มิดของคุณค่ะ ถึงเราจะไม่ใช่ subset ของคนที่เดือดร้อน แต่เราก็ไม่ควรปล่อยให้ความไม่เป็นธรรมเกิดขึ้นในสังคมใช่มั้ยคะ?) ดิฉันไม่เถียงค่ะว่างานแนวตลาด 'ดูเหมือนว่าจะมีเยอะ' แต่ดิฉัน (และเชื่อว่าคุณด้วย) ก็ไม่ได้รู้ซึ้งถึงขนาดที่ว่า มันมีกี่เปอร์เซนต์ที่ไหลไปกับกระแส กี่เปอร์เซนต์ที่เขารักเขาชอบ เขาอยากเขียนแบบนี้จริง ๆ คุณไปรู้ภูมิหลังเขาหรือคะ? ถ้ามีใครสักคนที่เขียนแนวตลาดเพราะเขาชอบ มาอ่านเจอข้อความของคุณ เขาจะรู้สึกอย่างไรคะ? เขาผิดหรือคะที่เขาชอบมัน? เขาผิดหรือคะที่เขาอยากเขียนอย่างนี้? มันมีความจำเป็นแค่ไหนคะที่คุณจะต้องว่าเขาเหมารวมไปว่า แนวตลาดมันต้องมั่วนิ่มแน่เลย แนวตลาดมันต้องไม่มีอะไรใหม่แน่เลย แนวตลาดมันต้องจับของคนอื่นมายำ ไหลไปตามกระแสแน่เลย! คุณมีสิทธิ์อะไรจะว่าคนอื่นแบบนั้นคะ? (อย่าลืมนะคะว่าคุณมาเขียนว่าคนเขียนแนวตลาดเพราะชอบกับตามกระแสต่างกัน หลังจากดิฉันท้วงคุณแล้ว ตอนตั้งหัวข้อกระทู้ คุณเหมารวมค่ะ) คนเราสามารถหาวิธีรับรู้มุมมองอื่นที่ต่างออกไปได้ โดยไม่จำเป็นต้องตั้งกระทู้ใน 'แง่ลบ' ด้วยวิธีการว่าคนอื่นไม่ใช่หรือคะ? การหาวิธีรับรู้มุมมองที่ต่างออกไปเป็นเรื่องดีค่ะ แต่การพูดถึงคนอื่นในแง่ลบ ไม่ว่าจะมองมุมไหน ดิฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องดีไปได้เลยค่ะ ปรับปรุงวิธีการถามซะนะคะ จากคุณ : Beauty&Stupid - [ 31 ม.ค. 51 15:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ้อ เดี๋ยวจะหาว่าดิฉันมาทำกระทู้เบี่ยงประเด็น ดิฉันเขียนประเด็นให้ใหม่แล้วกันนะ เผื่อท่านอื่น ๆ อ่านแล้วงง สรุปว่า คุณ sasadao อยากรู้ว่า งานเขียนแบบที่มีตลาดรองรับอยู่แล้วในปัจจุบันนี้ กับงานเขียนแนวที่ยังไม่เคยมีใครเขียนมาก่อน (หรือมี แต่น้อย) อย่างไหนน่าจะไปได้รุ่งกว่ากันค่ะทุกท่าน (ส่วนตัวดิฉันเองคงตอบไม่ได้ เพราะนั่นน่าจะขึ้นอยู่กับนโยบายของสำนักพิมพ์?) จากคุณ : Beauty&Stupid - [ 31 ม.ค. 51 15:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นักเขียนเริ่มจาก คนที่มีความคิดที่ดี คนที่คิดอะไรไม่ดี ก็เขียนอะไรไม่รุ่งหรอก จากคุณ : ..อาห้า.. - [ 31 ม.ค. 51 16:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โลกนี้ไม่มีอะไรใหม่ครับ ทุกอย่างเคยมีมาก่อนทั้งนัั้น งานเขียนที่ฉีกออกจากตลาดจริงๆแล้วก็คืองานเขียนที่คนในยุคนั้นไม่นิยม โดยทั่วไปงานเขียนที่ดีถึงจะไม่อยู่ในกระแสนิยมก็สามารถไปได้เรื่อยๆ แต่คนประเภทนี้ จะมีแฟนกลุ่มหนึ่งติดตามผลงานเหนียวแน่นแต่อาจไม่ โด่งดังทะลุฟ้าแต่ก็จะอยู่ได้ ตรงกันข้ามงานเขียนที่ไม่ดีแต่อาศัยตลาดผลักดันก็จะโด่งดังทะลุฟ้า แล้วขายงานได้ในช่วงแรกๆ แต่หลังจากนั้นพอกระแสเริ่มซาก็จะหาย ไปกับทะเลต้นฉบับ ยกตัวอย่างเช่น ยุคนี้เป็นยุคแฟนตาซี แต่ถามจริงคุณคิดว่ามีแฟนตาซี เข้าท่าเข้าทางซักกี่เล่มที่อีกซัก10ปีข้างหน้ายังมีขายบนชั้นหนังสือหรือมี คนถามหาในร้านหนังสือเก่าในบรรดาแฟนตาซีออกมาจนเกร่อตลาด ผมว่าตอนนี้จัดว่าเป็นยุคปลายของตลาดแฟนตาซีแล้ว ใครที่คิดกระโดด เข้ามาแนวนี้มีโอกาสดับสูง ในภาวะนี้ คนจะเริ่มหางานเขียนแนวใหม่ๆ ถ้าใครจับได้ว่างานแนวใหม่ ที่จะมาเป็นที่นิยมแทนจะแนวไหน คนนั้นก็จะกลายเป็นผู้นำตลาดไป เหมือน jk ที่ออกแฮรี่มาในช่วงแฟนตาซีซบเซาแลบูมแฟนตาซีอีกครั้ง แล้วทุกอย่างก็จะเริ่มวัฎจักรใหม่อีกครั้ง "The circle of book" จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 31 ม.ค. 51 16:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ประสบความสำเร็จขึ้นอยู่กับแต่ละคนค่ะว่ามีความหมายว่ายังไง เงิน? ชื่อเสียง? บางคนอาจต้องการเขียนเป็นอาชีพจริงๆ หรือไม่ก็เลือกเอาการเขียนหนังสือเป็นรายได้หนึ่งในการเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ดังนั้นการวางพล็อต หรือแนวเรื่องจะต้องสำรวจตลาดดีๆว่านิยมแบบไหน จะขายของให้ได้ก็ต้องดูว่าความชอบของคนส่วนมาก ถูกต้องไหมคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ได้หมายความว่าคนกลุ่มนี้จะสามารถหยิบจับเรื่องของเมืองนอกมาใช้ได้เลยโดยไม่ผ่านกระบวนการคิด ไม่ต้องอาศัยความแหวกแนว หรือข้อมูลในการเขียน ถ้ามองแบบนั้นก็ถือว่าคำจำกัดความนั้นแคบเกินไปค่ะ ของแบบนี้ขึ้นอยู่กับศิลปะส่วนตัวของคนเขียนว่าสามารถถ่ายทอดเรื่องราวจับนู่นผสมนี่จนออกมาเป็นเฉพาะของตัวเองได้แค่ไหน ขอยกตัวอย่างเรื่อง เพรงเงา ของคุณกิ่งฉัตร เรื่องมีอยู่ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นพนักงานบริษัทเพิ่งเข้าทำงานได้ไม่นาน เธอเป็นคนมีสัมผัสที่หก มองเห็นวิญญาณได้ เผอิญวันหนึ่งเธอเจอวิญญาณและถูกร้องขอให้ช่วยเตือนนายจ้างเรื่องการลอบยิง หลังจากนั้นทั้งเธอและนายจ้างหนุ่มคนนั้นก็ช่วยกันหาเบื้องหลังของการลอบฆ่าหลายต่อหลายครั้ง และได้แต่งงานกันในที่สุด ดูจากเรื่องย่อแล้ว มองดูให้ดีจริงๆก็คือคล้ายกับเรื่องซินเดอเรลล่า ผู้หญิงได้แต่งงานกับผู้ชายที่ฐานะสูงกว่า มีสัมผัสที่หกต่างรถฟักทอง ผสมกับพล็อตเรื่องแพร่หลายที่ประมาณเมื่อเกิดเรื่องกับทั้งคู่ทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน สองพล็อตนี้สุดยอดของความแพร่หลายและดาษดื่น ทว่าคุณกิ่งฉัตรสามารถใส่อะไรหลายๆอย่างเข้าไปในพล็อตโหลๆนั่นจนกลายเป็นแบบฉบับของเธอเองขึ้นมาได้ เธอใส่ความคิดในเรื่องการเมือง ในเรื่องความเชื่อทางไสยศาสตร์ในสังคม พ่วงกับเรื่องเชิงสืบสวนสอบสวนให้น่าตื่นเต้น น่าติดตาม ต่อให้ไม่ใช่เรื่องแหวกแนวเฉพาะกลุ่มก็ถือว่าแหวกแนวในตลาดนิยายไทยเหมือนกัน บางคนต้องการเขียนเป็นงานอดิเรก ได้เงินก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร คนเขียนลักษณะนี้ก้ำกึ่งระหว่างอาชีพกับความชอบ ดังนั้นจึงเขียนได้ทั้งสองแบบ ขึ้นอยู่กับความพอใจว่าจะเขียนแหวกแนวก็ได้ ไม่ตายตัว ถ้าคนเขียนแหวกแนวก็คงไม่ยี่หระที่จะมีคนอ่านเฉพาะกลุ่ม (หรืออาจจะแต่ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินก็โอเค) แต่ก็ต้องยอมรับว่าคนเขียนแหวกแนวนั้นคงมีคนอ่านเฉพาะกลุ่มจริงๆ ซึ่งย่อมต้องน้อยกว่าตลาดเป็นของธรรมดา หากสำหรับคนเขียนคนนั้นรู้สึกว่ามีคนอ่านงานของเขาก็พอใจแล้ว ก็อาจเรียกว่าประสบความสำเร็จแล้วก็ได้ หากจะหวังว่างานเขียนแหวกแนวบุกเบิกตลาดของตนเองจะกลายเป็นที่นิยมในภายหลัง นั่นแปลว่าคนเขียนคนนั้นจะต้องมีความสามารถสูงจริงๆ ซึ่งนักเขียนเช่นนี้มีอยู่แค่ไม่กี่คนในโลกที่เป็นได้ (ย้ำว่าในโลกนี้นะคะ ไม่ใช่แค่ประเทศ) ขอยกตัวอย่างเช่นแฮร์รี่ พอตเตอร์ ของเจ เค (เรื่องนี้คงไม่ต้องพูดเรื่องย่อแล้ว เพราะน่าจะรู้ๆกันอยู่) เรื่องโรงเรียนเวทมนตร์กลายเป็นพล็อตตลาดในปัจจุบันนี้ มันเพิ่งเกิดหลังจากการปรากฏตัวของแฮร์รี่ พอตเตอร์ในช่วงเวลาแค่สิบปีเท่านั้นเอง (พล็อตอื่นๆนี่มีมานับตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์เลยก็มีแต่อยู่ในรูปแบบของพวกนิทานพื้นบ้าน) แต่ละเล่มของเรื่องนี้ซับซ้อนมากๆ คือมีทั้งพล็อตเรื่องใหญ่ ภาพรวมทั้งหมดของเรื่อง และมีพล็อตย่อยแต่ละเล่มอีก แล้วเขียนออกมาทีละเล่มๆโดยจนกระทั่งเล่มจบโดยที่ทำให้คนอ่านรวดเดียวตั้งแต่เล่มหนึ่งถึงสุดท้ายอ่านได้ลื่นไหลไม่หลุดออกอ่าวทั้งที่ใช้เวลาเขียนทั้งหมดเป็นสิบปี เรื่องนี้กลายเป็นอภิมหาโปรเจ็กที่ไม่ใช่นักเขียนทุกคนจะทำได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นยังไม่นับรายละเอียดที่อยู่ในแต่ละเล่มซึ่งอุดมไปด้วยศาสตร์หลายศาสตร์อยู่ในนั้น (หากคนที่ศึกษาวรรณกรรมตะวันตกตั้งแต่ยุคเก่าจะรู้ได้ทันทีว่าเรื่องแฮร์รี่นี่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของวรรณกรรมตะวันตกเป็นร้อยเป็นพันปีเอามายำรวมกัน) ไม่รวมจินตนาการของคนเขียนที่ใส่เข้าไปเพื่อให้เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านดี อ่านกี่ครั้งก็จะได้อะไรใหม่ๆทุกครั้งไป เด็กอ่านได้สารแบบหนึ่ง ผู้ใหญ่อ่านได้สารอีกแบบหนึ่ง หรืออ่านจนแก่ก็คงได้สารอีกแบบหนึ่ง ซึ่งสิ่งเหล่านี้แค่อยู่ในหนังสือหนึ่งเล่มก็นับว่าเป็นยอดแล้ว แต่นี่รวมทั้งหมดเจ็ดเล่ม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าคนเขียนมีความสามารถแค่ไหน แต่ถึงอย่างนั้น การแหวกแนวสุดท้ายก็จะต้องมีสิ่งที่อะไรสักอย่างเป็นพื้นฐาน ไม่มีงานเขียนอะไรที่เป็นออริจินัลที่แท้จริงหรอกค่ะ เพราะการที่คนเขียนอยากสื่ออะไรสักอย่างให้สังคมได้รู้นั่นคือแรงบันดาลใจ เหนือสิ่งอื่นใดมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ไม่ใช่คนไร้ราก ดังนั้นตราบใดที่คนเขียนคนนั้นอยู่ในที่ๆมีวัฒนธรรม ถึงแม้จะบอกไม่อยู่ใต้เงาใคร แต่แท้ที่จริงเราอยู่ใต้เงาบรรพบุรุษของเราตลอดเวลาค่ะ อ้อ...ไม่ใช่แค่คนที่เขียนได้แหวกแนว แต่คนทุกคนที่สร้างสรรค์ผลงานก็สามารถภูมิใจในผลงานของตัวเองทั้งนั้นค่ะ ^^ จากคุณ : peiNing - [ 31 ม.ค. 51 16:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ok รับทราบครับ ในเมื่อมันเกิดความล้มเหลวทางการสื่อสาร ก็ต้องขอยอมรับผิดแต่โดยดี - - ไหลตามกระแสตลาด กับ เขียนบุกเบิก มันก็เป็นเพียงพฤติกรรมหนึ่งๆ ที่ถูกหยิบยกมากล่าวถึง จากในบรรดาพฤติกรรมการเขียนทั้งหมด ซึ่งอาจจะมีทั้งพฤติกรรม ที่ดี และไม่ดี แต่ในกรณีนี้ ผมหยิบยกอันที่ไม่ดีมา คือ การเขียนแบบไหลตามกระแสตลาด ลอกๆ ดัดแปลง ในที่การที่คุณบอกว่า "คิดได้แค่นี้ก็กลับไปเด็กดีเหอะ" นี่ละ ใช้อารมณ์แล้ว เพราะคุณไม่พอใจผมคนเดียว ซึ่งมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับการที่ผมเล่นบอร์ดเด็กดีเป็นประจำเลยสักนิด เหมือนเด็กดีโดนดูถูกอยู่นะ เอาเป็นว่า อยากให้กลับมาที่ประเด็นที่แท้จริงก่อน ขอขยายความให้กระชับ ชัดเจนขึ้นหน่อยละกัน ผมถามว่า เป็นนักเขียนที่ไหลตามกระแสตลาด ลอกๆ ดัดแปลงๆ กับ เขียนแบบบุกเบิก พยายามเป็นออริจินัล อย่างไหนจะรุ่งกว่ากัน ตัวเลือกหยิบยกพฤติกรรมการเขียนมาแค่นี้เท่านั้นนะครับ ไม่ใช่ เขียนแนวตลาด กับ ไม่ตลาด อย่างไหนรุ่งกว่ากัน ชี้แจงปรับความเข้าใจกันนะครับ คุณ Beauty&Stupid ^^ จากคุณ : Sasadao - [ 31 ม.ค. 51 17:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คนสร้างหนังตลาด รวยกว่าคนทำหนังแนวทดลองครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 31 ม.ค. 51 17:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พูดสามครั้งไม่เหมือนกันเลยสักครั้งนะคะ ตกลงเอาครั้งไหนคะ? ครั้งที่ 1 --> เขียนตามตลาด กับบุกเบิกตลาด ครั้งที่ 2 --> แนวตลาด กับมีตลาดนิด ๆ ก็ได้ แต่มีความแปลกใหม่ ครั้งที่ 3 --> เขียนไหลตามตลาด ลอก ๆ ดัดแปลง ๆ กับเขียนแบบเป็นออริจินัล (ตลาดหรือไม่ตลาดไม่เกี่ยว) ขอคำจำกัดความชัด ๆ อีกทีเถอะค่ะ ตกลงอะไรกับอะไรแน่? จากคุณ : Beauty&Stupid - [ 31 ม.ค. 51 17:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าเขียนงานตลาดๆงานคุณก็จะเป็นขยะที่ขายไม่ออก จากคุณ : the author - [ 31 ม.ค. 51 18:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมต้องพูดย้ำอธิบายหลายรอบ เพราะคุณยังเข้าใจผิดๆ อยู่นะสิครับ - -* หัวข้อมันก็ระบุชัดเจนตั้งแต่แรกแล้วว่า ระหว่างเป็นนักเขียนที่เขียนผลงาน ไหลตามกระแสตลาด กับ เขียนผลงานบุกเบิกตลาด อย่างไหนจะประสบความสำเร็จกว่ากันครับ ? "การเขียนไหลตามกระแสตลาด" มันเหมือนกับ "การเขียนแนวตลาดรองรับ" ไปได้ยังไง - -a ในเมื่อการเขียนแบบไหลตามน้ำ มันก็ไม่ใช่สิ่งดีอยู่แล้ว คนเขียนที่ไหลตามกระแสตลาด(เห็นอะไรคนชอบเยอะๆ ก็เขียน เน้นงานขายได้ ไม่สนคุณภาพของงาน) กับ คนเขียนแนวตลาด(ก็ชั้นชอบของชั้นแบบนี้นิ) มันไม่ใช่ความหมายเดียวกันเลยนะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 18:30:30 จากคุณ : Sasadao - [ 31 ม.ค. 51 18:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มีคำตอบอยู่ในใจแล้วไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 31 ม.ค. 51 19:06:20 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณคะ คำจำกัดความของ 'นักเขียนที่ไหลไปตามกระแสตลาด' ของคุณกับดิฉันไม่เท่ากันค่ะ สำหรับคุณ 'นักเขียนที่เขียนผลงานไหลไปตามกระแสตลาด' คือ เน้นปริมาณ ไม่เน้นคุณภาพ ตอบสนองความต้องการของคนอ่านได้เต็มที่ ไม่ต้องอาศัยความแปลกแหวกอะไร ไม่ต้องหาข้อมูล ไม่ต้องอาศัยความคิดให้เปลืองสมอง เอาผลงานต่างประเทศมาดัดแปลงแบบเนียนๆ เอาพลอตหลายๆ เรื่องมายำรวมมิตร ใช้ภาษาสำนวนให้เหนือกว่าต้นแบบ จ้างก็จับไม่ได้อยู่แล้ว แถง่าย ไถคล่อง ปีหนึ่งๆ ผลิตผลงานได้หลายเรื่อง สำหรับดิฉัน 'นักเขียนที่เขียนผลงานไหลไปตามกระแสตลาด' คือ นักเขียนที่เขียนหนังสือโดยดูตลาดเป็นที่ตั้ง ซึ่งมันมีหลายเหตุผลที่ทำให้เป็นเช่นนั้น ยกตัวอย่างเช่น คุณอยากเขียนฆาตกรรม แต่แนวฆาตกรรมตลาดน้อยจัง (ยกตัวอย่างเฉย ๆ นะคะ ดิฉันไม่รู้หรอกว่าแนวฆาตกรรมน่ะมีตลาดมากน้อยแค่ไหน) ไม่เหมือนแนวรักหวานแหววที่มีตลาดมากกว่า คุณเลยเปลี่ยนมาเขียนแนวรักหวานแหวว อาจเพราะตั้งใจว่า สร้างชื่อให้เป็นที่รู้จักก่อน แล้วค่อยเปลี่ยนมาเขียนแนวที่ตัวเองชอบทีหลัง จะได้มีฐานแฟน ๆ มาซื้อ หรือเพราะร้อนเงิน ต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เลยเขียนแนวที่ขายได้แน่ ๆ ก่อน เพื่อหาเลี้ยงตัวเอง นักเขียนไหลตามกระแสในความเข้าใจของคุณ ดิฉันเรียกนักเขียนมักง่ายค่ะ เพราะสำหรับดิฉัน แค่การที่คน ๆ หนึ่งจะเขียนหนังสือโดยดูตลาดเป็นที่ตั้ง ไม่จำเป็นจะต้องเขียนงานสั่ว ๆ ออกมาสักหน่อย เขาอาจจะตั้งใจ ทำการบ้านมากกว่าคนที่ชอบเขียนแนวตลาดจริง ๆ เลยก็ได้ เพราะเขารู้ตัวว่าเขาไม่ถนัดแนวนั้น (ซึ่ง เขาผิดหรือ? มันก็แล้วแต่คนจะมองค่ะ บางคนอาจว่าขายวิญญาณก็ได้ แต่สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่คิดว่ามันผิดนะ ตราบเท่าที่เราไม่ได้กินความฝันแล้วอยู่ได้ ขอแค่งานที่ออกมามีคุณภาพ คนอ่านไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ) ในจำนวน 'นักเขียนที่ไหลไปตามกระแสตลาด' ของดิฉัน อาจมี 'นักเขียนที่ไหลไปตามกระแสตลาด' ของคุณเป็น subset แต่มันมีนักเขียนอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ใช่ค่ะ และดิฉันคิดว่า คุณไม่มีสิทธิที่จะไปรวบเอาคนที่เหลืออยู่มาเป็นพวกมักง่ายไปด้วย โดยการเขียนข้อความดังในหัวข้อกระทู้ (และจริง ๆ ก็เลยมาจนถึงความคิดเห็นล่าสุดของคุณด้วยนั่นแหละ) แล้วทีนี้ก็กลับมาถึงคำถามของคุณ ^-^ อย่างที่บอกแล้ว ดิฉันไม่ได้เป็นนักเขียนและบรรณาธิการ จึงอาจจะตอบคุณถึงแนวโน้มไม่ได้ว่าระหว่างงานลอกที่เนียน กับงานแหวกแนวที่ยังไม่มีตลาดใหญ่รองรับ อะไรจะรุ่งกว่ากัน แต่ดิฉันแอบอยากถามคุณค่ะ คุณตั้งกระทู้นี้ทำไมหรือคะ? อยากเปรียบเทียบว่าอะไรรุ่งกว่า แล้วจะได้ไปทำอันนั้นหรือคะ? หรือว่าอยากได้แนวร่วมคนที่เขียนงานแนวเกินไปจนหาตลาดไม่ได้? อยากระดมพลมาช่วยกันว่าคนเขียนงานแนวไหลไปกับกระแสตลาดเยอะ ๆ? หรือว่ารอดิฉันอยู่ (ว้าย~ อ้ายอายละ) จากคุณ : Beauty&Stupid - [ 31 ม.ค. 51 19:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปัจจัยในการทำนิยายประสบความสำเร็จมีหลายอย่าง ต้องแยกแยะเป็นเล่ม ๆ ถึงจะตอบคำถามนี้ได้ชัดเจน  แต่ถ้ามาโยนหินถามทางว่าจะเลือกเขียนแนว ไหนดี  ถึงจะรุ่งได้พิมพ์ - ขอตอบดังนี้ว่า แล้วทำไมมันต้องเลือกด้วยอ่ะ  โลกนี้ไม่ได้มีแค่สีดำ สีขาว มีเทาอยู่ด้วยนะ ไม่ลองเขียนงานแบบที่สอง  โดยมีพื้นฐานทางการตลาดแฝงลงไปด้วยล่ะ ท้าทายกว่าอีก  ในการวางส่วนผสมของสองเรื่องเข้าด้วยกัน ปัญหาของนักเขียนแบบที่สองส่วนมากคือ  ไม่สามารถสร้างความแปลกใหม่ จนถึงระดับที่ฮือฮาได้มากกว่า  ก็เลยกลายเป็นนิยายแบบขาด ๆ เกิน ๆ จะแนวก็ไม่โดน  ค้าง ๆ คา ๆ ถามว่าที่ถนนมีไหม  แนวจ๋าเลยอ่ะ  ตอบว่ามี ชนะรางวัลยังอาร์ตติสมาแล้วด้วย (ทั้ง ๆ ที่ยังเขียนไม่จบ)  เรื่องนี้แนวมาก  ลองไปหาในคลังกระทู้ดู ชื่อ ศึกหกภพ ของคุณเชษฐา จากคุณ : ตอกะจอ - [ 31 ม.ค. 51 20:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่า ผมเข้าใจคุณ Beauty & Stupid แล้วครับ ^^ ที่ตั้งกระทู้นี้มา คำตอบในใจผมมีอยู่แล้ว แต่เพราะผมเพิ่งจะสนใจการเขียนนิยายจริงจังเมื่อ 2 ปีก่อนเอง ยังเห็นอะไรมาน้อยอยู่น่ะครับ เลยไม่อยากสรุปเอาเอง สิ่งที่ผมอยากรู้ คือ คนที่ทำแบบข้อ 1 และ 2 ประสบผลแค่ไหน ได้รับการยอมรับจากผู้อ่านหรือไม่ อย่างไร ? อยากทราบข้อเท็จจริงของวงการวรรณกรรมไทยในตอนนี้ว่ามีแนวโน้มเป็นยังไง แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 20:25:48 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 20:24:12 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 20:23:11 จากคุณ : Sasadao - [ 31 ม.ค. 51 20:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้ (ข้างบน) แล้ว (แปลว่ามันมาตอบกระทู้ช้านั่นเอง) (-_-'') ก็คงต้องอธิบายเพิ่มให้น่ะค่ะ ว่าตลาดวรรณกรรมในเมืองไทย เรื่องที่ดัดแปลงมาจากงานต่างประเทศ ปัจจุบันนี้ไม่เข้าสมัยนิยมนะคะ เพราะถือว่าเข้าข่ายละเมิดลิขสิทธิ์ ซึ่งถือเป็นความผิดร้ายแรงอย่างหนึ่งของการเป็นนักเขียน กระนั้น...เราก็ยังยอมรับเช่นกันว่ามีนักเขียนบางคน (ย้ำว่าบางคนเท่านั้น) ที่ดำรงชีพด้วยการทำอย่างที่คุณจขกท.ว่า และยังสามารถออกงานได้เรื่อยๆ แต่นั่นก็เป็นเพราะกลุ่มเป้าหมายของนักอ่านเป็นคนละกลุ่มกันค่ะ ตลาดวรรณกรรมไทย นอกจากจะแบ่งตามประเภทตามเนื้อหานิยายแล้ว ยังแบ่งตามกลุ่มเป้าหมายอีกด้วย เช่น กลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กวัยรุ่น กลุ่มเป้าหมายเป็นวัยทำงาน หรือกลุ่มเป้าหมายเป็นแม่บ้าน (และ ฯลฯ) คุณจขกท.ต้องลองสังเกตค่ะ ว่านักเขียนที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นคนรุ่นใหม่ คนที่มีความสามารถเสาะหานิยายจากเมืองนอกมาอ่านได้ง่ายๆ และคนที่มีสังคมกว้างขวางแบบไรพรมแดน นักเขียนประเภทที่ใช้วิธียำใหญ่ใส่สารพัด จับอันนั้นมาต่ออันนี้ หรือลอกกันหน้าด้านๆ นั้น ไม่สามารถนำงานเขียนของตัวเองมาเสนอกลุ่มเป้าหมายนี้ได้ง่ายๆ หรอกค่ะ นำมาดัดแปลงเมื่อไร เป็นโดนจับได้เมื่อนั้น ถูกประจาน ถูกตั้งกระทู้ถามในบอร์ดพันทิปก็ออกบ่อย แต่ถ้ากลุ่มเป้าหมายเป็นแม่บ้านที่ไม่มีเวลาสนใจการเปิดรับข่าวสารกว้างเกินไป (เพราะไม่ว่าง /หรือไม่สนใจ) ถ้านักเขียนดัดแปลงงานจากงานเขียนของคนอื่นมาให้อ่าน ส่วนมากลูกค้ากลุ่มนี้จะไม่รู้ ซึ่งนี่ไม่ได้เรียกความโง่ แต่เป็นข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเพราะสภาพแวดล้อมของลูกค้าเอง === มาว่ากันเรื่องตลาดกว้างๆ ต้องยอมรับกันว่าในเมืองไทยนั้น นิยายรัก ยังครองความเป็นหนึ่งอยู่ เพราะผู้อ่านต้องการความรื่นรมย์จากชีวิตของตัวละครที่โลดแล่นอยู่ในหนังสือเล่มนั้น ตรงนี้ขอสนับสนุนความคิดของคุณ Beauty&Stupid นะคะ ว่าการจะฝ่ากระแสให้ประสบความสำเร็จในนิยายตลาด...นักเขียนต้องสู้กับนิยายที่ออกมาก่อนหน้านั้นเป็นล้านๆ เล่ม ในขณะที่พล็อตหลักมีแค่หยิบมือ (ตามการวิจัยของฝรั่งชื่ออะไรจำไม่ได้ ช่างหัวมัน) นักเขียนที่จะเขียนงานตลาด ต้องใช้ความสามารถสูงมากค่ะ ไม่ต้องพูดถึงพล็อตแล้วทีนี้ เพราะเขียนอะไรก็ซ้ำๆ กับคนอื่นมาแล้วทั้งหมด สิ่งที่จะตัดสินได้คือเสน่ห์ของงานเขียนนั่นต่างหาก === ส่วนการบุกเบิกตลาด...ส่วนตัวชอบนะคะ เป็นคนชอบอ่านอะไรที่มันแปลกแหวกแนว แต่การแหวกแนวนั้น...แปลได้อีกว่า แตกต่าง / แปลกแยก / ไม่เหมือนคนอื่น เป็นธรรมชาติของคนค่ะ ที่เมื่อพบสิ่งประหลาด ย่อมต้องใช้เวลาคุ้นเคยกับมัน  หากจะถามว่าสามารถประสบความสำเร็จได้หรือไม่ ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า "การประสบความสำเร็จของคุณนั้น หมายถึงอะไร" "เงิน" / "รางวัล" / "เสียงตอบรับจากผู้อ่านในวงกว้าง" === มาถึงตอนนี้ คนตอบกระทู้...คิดว่าปัญหามันอยู่ที่ข้อความของคุณจขกท.จริงๆ นั่นแหละค่ะ (ตรงนี้) -> เห็นว่าพลอตแนวไหน คนนิยมเสพ กำลังบูม ก็แต่งแนวนั้น เน้นปริมาณ ไม่เน้นคุณภาพ ตอบสนองความต้องการของคนอ่านได้เต็มที่ ไม่ต้องอาศัยความแปลกแหวกอะไร ไม่ต้องหาข้อมูล ไม่ต้องอาศัยความคิดให้เปลืองสมอง เอาผลงานต่างประเทศมาดัดแปลงแบบเนียนๆ เอาพลอตหลายๆ เรื่องมายำรวมมิตร ใช้ภาษาสำนวนให้เหนือกว่าต้นแบบ จ้างก็จับไม่ได้อยู่แล้ว แถง่าย ไถคล่อง ปีหนึ่งๆ ผลิตผลงานได้หลายเรื่อง มันไม่เพียงคนเขียนหนังสือจะรู้สึกเจ็บปวด คนที่ชอบอ่านนิยายแนวตลาด ยังรู้สึกได้อีกว่าโดนดูถูก === จริงๆ เรื่องทำนองนี้คนตอบกระทู้เพิ่งเจอประสบการณ์ทำนองนี้มาสดๆ ร้อนๆ เหมือนกันนะคะ คือคนกล่าวอาจไม่ตั้งใจ แต่คนรับสารมันเจ็บจี๊ดที่หัวใจ เรื่องของเรื่องคือ(เล่า) ช่วงนี้มีของแจกคนอ่านน่ะค่ะ ก็เลยเปิดให้คนอ่านเขียนจดหมายสอดซองเปล่าติดแสตมป์ส่งมารับ ปรากฏว่ามีน้องคนหนึ่งแนบโน้ตมาด้วยเขียนบอกว่า "ถ้าพี่ใจดี ช่วยส่งมา 2 ชุดนะคะ" "..." ตอนอ่านอ่านแล้วอึ้ง เพราะน้องช่างเขียนมาเป็นนัยประชด กะว่าถ้าส่งไปชุดเดียวคงจะว่าพี่ใจร้าย แต่คนเขียนน่ะ คิดทันทีเลยว่า "ถ้าฉันใจร้ายคงไม่แจกเลยต่างหาก" สักพัก...ก็ระงับอารมณ์ได้เพราะรู้ว่าคนเขียนเป็นเด็ก เราไม่ควรถือสา ตอนนี้คุณจขกท.ทำให้นึกถึงน้องคนนั้นน่ะค่ะ มีความรู้สึกเท่าใด โถมลงมาเท่านั้นด้วยความจริงใจ แต่ถ้าเราเอาใจเขามาใส่ใจเรา...ประโยคที่น้องเขียนมาทำให้นักเขียนเจ็บได้ แล้วคนอ่านก็โกรธได้ค่ะ === หมดเรื่องตอบแล้ว ขอหายหัวไปทำงานยาวเลยนะคะ แฮ่... จากคุณ : ฯคีตกาล - [ 31 ม.ค. 51 21:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อืม...เค้ามาตอบกันหมดแล้ว อ่านคคห.บนๆ ดีๆ อีกหลายๆ รอบนะคะ คำตอบมีอยู่หมดแล้วล่ะ อยากจะเน้นสักนิดว่า เขียนแนวตลาดให้ได้ดี ไม่ใช่เขียนง่ายๆ นะคะ แล้วการหาข้อมูล การทำการบ้าน ก็ไม่ได้น้อยไปกว่าการเขียนแหวกแนวหรอกค่ะ ... อาจจะต้องมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะมี "คู่แข่ง" หรือมีหนังสือแนวคล้ายๆ กันที่วางอยู่บนแผงเยอะแล้ว พูดได้เต็มปาก เพราะเขียนทั้งสองแนวนั่นแหละ จากคุณ : Clear Ice - [ 31 ม.ค. 51 22:31:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ได้เป็นนักเขียนนะคะ แบบว่าเจ๋อนิดนึง ดูจากตัวเลือกแล้ว เหมือนชักจูงให้เลือกข้อสองมากกว่า..เพราะข้อหนึ่งมีกลิ่นอายของความอคติเจืออยู่ไม่น้อย ก็เข้าใจนะ..นักเขียนหลายกลุ่มที่ไม่ได้เขียนตามกระแส..ทั้งที่(อาจจะ)ทุ่มเทแรงกายและแรงใจมากกว่านักเขียนตามกระแส.. แต่กลับอยู่ไม่รอด อันนี้ก็น่าเห็นใจ แต่อย่างไรก็ดี "นิยามของความความสำเร็จ" ของแต่ละคนมันต่างกันอยู่มากโข.. นักเขียนบางคน รู้สึกว่าประสบความสำเร็จ.. .. เมื่อเงินทองไหลมาเทมา เขียนหนังสือขายได้ติดอันดับ .. เมื่อมีชื่อเสียง ได้รับคำชื่นชมในงานเขียนของตน .. เมื่อได้รางวัลรับรองคุณภาพของผลงาน .. เมื่อพ่อแม่และครอบครัวให้การยอมรับและเชิดชู .. เมื่อรู้สึกว่างานเขียนของตนพัฒนามากขึ้น ฯลฯ อันนี้ก็ต้องถามกันไปเป็นคนๆกระมัง จากคุณ : มีแต่บัตรผ่านค่ะ - [ 1 ก.พ. 51 11:19:04 A:58.9.150.93 X: TicketID:165600 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เขียนด้วยหัวใจ งานทุกอย่างก็จะดี จากคุณ : น้ำตาลก้อนกลม - [ 1 ก.พ. 51 13:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาดูกระทู้ที่ มีคนเขาถามถึงงานตัวเอง มาเจอกับซาซาเฉย เลย พักนี้นี้มาเล่น พันทิพด้วยเหรอเนี่ย    โดยส่วนตัวคำถามที่ซาซาถาม คงไม่ตอบอะไร เพราะว่าเคยพูดๆกันไปเยอะแล้วในเด็กดี แต่ในพันทิพนี่ดีนะเข้าท่า มาตั้งทีแล้วมีคนมาตอบมาถกเถียงกันเยอะผมว่าดีออก    ความเห็นส่วนตัวที่แย่ที่สุด มีอย่างเดียวคือ แนวที่ขายดี ตลาด แถมยักลอกคนอื่นแบบชัดๆ นั่นแหละยอมรับไม่ได้ แบบ "มาเฟียที่รัก" มั้งที่ลอกการตูนมาเปลี่ยนแค่ชื่อนางเอกเป็นตัวเองเท่านั้น  ผมว่าเจ้าของกระทูคงหมายถึงพวกงานแนวนี้ๆมากกว่า จากคุณ : ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง - [ 1 ก.พ. 51 16:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แต่ละแนวก็มีตลาดและจริตของคนอ่านที่ต่างกันอยู่แล้ว ขึ้นกับว่าเราวัด"ความสำเร็จ"ด้วยอะไร อันนี้นักเขียนทุกคนมีคำตอบในใจอยู่แล้ว และบางทีมันก็เหมือนถามเงินเดือนชาวบ้านไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ เขียนให้ดีที่สุดในสิ่งที่เรากำลังเขียน และตามเป้าความสำเร็จของเราแค่นั้นก็พอแล้ว ปล. อย่างที่เตือนมาตั้งนานแล้วไงครับ ว่ามันอยู่ที่วิธีการแสดงความเห็นและวางบริบท พูดแค่นี้ละกันเนาะ ท่าทางท่านจะเปลี่ยนยากจริงๆ จากคุณ : The Repentant (The Repentant) - [ 12 ก.พ. 51 00:55:12 ]