ความคิดเห็นที่ 1 เราเข้ามาเม้นท์ก่อนที่ จขกท จะโดนพวก hypocrites (พวกเสแสร้งทำตัวเป็นพลเมืองดี แล้วสวมหน้ากากเข้าหากัน) เข้ามาถล่ม เรื่องรักชาติ เราคิดถึงเมื่อตอนอังกฤษทำสงคราม Faulkland อยู่ดีๆคนอังกฤษถลกแขนเสื้อว่า "จะไปช่วยรบ" บางทีอุดมการณ์เรื่องกรณีพิพาท Faulkland มันอาจไม่ถูกต้องนัก แต่มันทำให้เรานึกถึงสงครามโลกครั้งที่สอง ที่เราคาดว่าคนอังกฤษที่รักชาติคงยอมไปพลีชีพมากมายหลายราย  แล้วสงสัยว่า เวลานี้ เด็กอังกฤษอยากเป็นทหารแทบแย่ แต่พอไปสมัคร หน่วยงานทหารอังกฤษก็เล่นตัวเสียเหลือเกิน ไม่ยอมรับง่ายๆ ต้องทดสอบ แต่ทำไมเด็กไทยพ่อแม่รวยๆยัดเงินให้พ้นโดนเกณฑ์ทหารกันเกือบหมด? เราย้อนคิดตอนเรียนโรงเรียนมัธยมในอังกฤษ หนังสือ สมุด รัฐบาลก็แจกฟรี (สมัยนั้นยังไม่มีนโยบายขูดรีดนักเรียนต่างชาติ เนื่องจากถือว่าเป็นการกุศลให้ประเทศด้อยพัฒนา) ป่วยก็รักษาฟรี ตกงานก็รับเงินสวัสดีการ ใครอยากอ่านหนังสืออะไกไปขอให้ห้องสมุดซื้อมาให้ยืม ทหารที่ทุพลภาพจากการรบได้เงินชดเชยมากพอที่จะกลายเป็นคนรวยได้ ...??? ในขณะที่ทหารไทยที่บาดเจ็บได้อะไรกลับมาน้อยนิด .....มันอะไรกันนี่? ทหารไทยที่บาดเจ็บได้อะไรกลับมาน้อยนิด เพราะนักการเมืองปล้นประเทศชาติไปหมด...เงินไม่เหลือในท้องพระคลัง...นั่นเอง ...!!! จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 02:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สมัยจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ เราโดนปลุกระดมให้รักชาติ เราฟังเพลงชาติ แล้วเดินถือไม้ยาวๆสะพายไปบนบ่า แล้วจินตนาการว่ามันเป็นปืน เราดูหนังไทยที่ปลุกระดมให้รักชาติ แล้วเห็นฉากที่พระเอกโดนข้าศึกจับไปทรมาณให้บอกความลับทางการหหาร พระเอกถ้าไม่บอกก็จะโดนทรมาณจนพิการไป เราดูหนังแล้วพยายามสอนใจตัวเองให้ยอมเสียสละเพื่อชาติแบบพระเอก...พยายามข่มใจว่าต้องเสียสละเพื่อชาติ....เจ็บปวดเท่าไหร่ก็ต้องยอม....!!!??? proaganda ของ สฤษดิ์ ธนะรัชต์ สอนให้คนไทยเกลียดคนจีน มันอะไรกันนี่??  เราผู้เป็นเด็กก็หลงผิดคิดว่าการเกลียดคนจีนเป็นการรักชาติ (เพราะตอนเด็กๆไร้เดียงสาเราไม่รู้ว่าสหรัฐจ้างให้สฤษดิ์ ปลุกระดมให้คนไทยรักชาติโดยการเกลียดชังคนจีน)  ตอนนั้นเราทั้งเกลียดทั้งกลัวทุกอย่างที่เป็นจีนไม่กล้าแม้กระทั่งจะถือถุงกระดาษที่มีอักขระจีน (เรากลายเป็น Sinophobe ไป) เราชื่นชอบฝรั่ง แต่พอเราไปอยู่ดินแดนฝรั่งๆมันดูถูกเราในขณะที่คนจีนรักเราเพราะเห็นหน้าตาคล้ายๆกัน....   เราป่วยหนักแล้วรักษาด้วยการแพทย์ฝรั่งไม่หาย เรารักษาหายด้วยการแพทย์แผนโบราณของจีน คือพวกฝึกวรยุทธ์ และลมปราณ แล้วกลายเป็นหลงรักวัฒนธรรมจีน (เรากลายเป็น Sinophile ไป) แล้วทีนี้มันอะไรกันล่ะ เราต้องต่อสู้กับความรู้สึกแปลกๆ...บ้าที่สุดเลย...นักการเมืองไม่ควรหลอกเด็กที่ไร้เดียงสาเช่นเราเพียงแค่เพื่อผลประโยชน์ของเขาเอง.....!!! แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 04:37:34 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 04:30:43 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 02:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนนี้เรามาเข้าสู่ยุคปัจจุบันกัน .....ความรักชาติคืออะไร?  ความรักชาติตอนนี้เห็นที่จะต้องเป็นการช่วยกันคนละไม้คนละมือเพื่อไม่ให้นักการเมืองปล้นประเทศชาติ ......... ทำได้จริงๆหรือ?   รัฐบาลทหารใช้อาวุธปกครองประเทศ สร้างความร่ำรวยให้แก่ตนเอง ในขณะที่ปากพูดว่าให้คนไทยรักชาติ รัฐบาลพลเรือนได้ปกครองประเทศก็เพราะซื้อเสียง แล้วก็เข้ามาโกงกัน ในหลายๆประเทศ เวลามีเรื่องอื้อฉาวที่นักการเมืองโกงกิน แต่นักศึกษานั่งบนถนนไม่ให้รถวิ่งนักการเมืองก็ทนไม่ไหวต้องลาออกไปแล้ว แต่เรามาดูนักการเมืองไทยกันบ้าง สมัยทหารปกครองประเทศ แกนนำผู้ประท้วงเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมจะโดนอุ้มฆ่า แต่สมัยประชาธิปไตย แกนนำจะโดนจ้างด้วยเงินก้อนใหญ่ให้เลิกประท้วงก่อน ถ้าไม่เลิกจึงจะโดนลูกตะกั่ว......... "การเล่นปาหี่ของคนไทยมันทำให้ตอนนี้ไม่มีใครไว้ใจใครได้เลย...!!!" ตอนนี้นักการเมืองไทยทำผิด ก็ไม่มีใครทำอะไรได้ เพราะอะไร?  เพราะคนประท้วงรับทรัพย์แล้วเลิกประท้วง  หลายๆคนสวมหน้ากากเข้าหากัน คดีปกป้องคนที่หลายๆคนนับถือ แท้จริงแล้วเป็นการ "ทำลายล้างคู่ต่อสู้ทางการเมืองเสียเป็นส่วนใหญ่" แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 04:38:31 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 02:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คนเรามันจะรักชาติได้จริงๆ มันต้องมีศักดิ์มีศรี เงินต้องซื้อไม่ได้ ...แต่ตอนนี้ใครๆก็อยากได้เงิน (เราก็อยากได้) เพราะฉนั้นเราว่าเรื่องปลุกระดมให้คนรักชาติตอนนี้นะ เป็นเรื่องนะทุกคนต้องฟังแล้วพิจารณา   เวลานี้มีบริษัทเพียงแค่ไม่กี่บริษัทเท่านั้นที่เป็นมาเฟียอยู่ในห้องประมูลงาน เขาจัดซื้อจัดจ้างยัดเงินใต้โต๊ะ ร่วมมือกับข้าราชการประจำและข้าราชการการเมืองเพื่อปล้นประเทศชาติไปทุกวัน แต่ใครมีศักดิ์มีศรีพอที่จะไปยับยั้งพวกเขาได้บ้าง โดยไม่หวาดหวั่นต่อการโดนเอาเงินอุดปากให้หยุดประท้วง หรือถ้าไม่หยุดก็โดนลูกตะกั่ว....ในที่สุดขบวนการปล้นประเทศชาติก็ยังมีอยู่อย่างต่อเนื่อง เราจึงยังคิดว่าในขณะที่คนส่วนใหญ่ยังพ่ายแพ้ต่ออำนาจเงิน จึงต้องนับว่าการรณรงค์ให้คนรักชาตินั้นเป็นเรื่องของคนเจ้าเลห์หลอกคนที่ไม่รู้ทันเท่านั้น คนเราจะรักชาติได้ ไม่ต้องมี propaganda แค่ให้อะไรดีๆแก่พลเมือง เช่นการศึกษาฟรี รักษาพยาบาลฟรี ให้สิทธิเท่าเทียมกัน ไม่ใช่คนมีชื่อเสียงหรือคนมีเส้นสายทำผิดแล้วรอดไปหมด ถ้ามีสิทธิเท่าเทียมกัน แบบเช่นในประเทศอังกฤษเคยมีเด็กอายุ 19 ตกงาน แล้วฟ้องนายกอังกฤษหาว่าออกกฎหมายที่ไม่เป็นธรรมที่จำกัดสิทธิ์คนตกงานบางอย่าง  พอเรื่องขึ้นศาลแล้วเด็กชนะคดี .....ถ้าประเทศไทยมีตัวอย่างของความยุติธรรมในสังคมเช่นนี้ จะทำให้คนรักชาติได้เอง ....โดยไม่ต้องไปเสแสร้งเล่นละครกัน .....ความอยติธรรมในสังคมไทยที่เห็นได้ชัดๆก็คือบนท้องถนนคนมีอำนาจทำผิดกฎจราจรตำรวจไม่เคยกล้าจับ คนมีเงินเป็นพันๆล้านมีรายได้ไม่ตัองเสียภาษีแต่คนเปิดร้านอาหารเล็กๆโดนสรรพกรประเมินภาษีย้อนหลังกลุ้มใจจนไปผูกคอตาย...!!!  ถ้าผู้รักษากฎหมายมีศักดิ์มีศรี กล้าจัดการกับผู้กระทำผิดโดยไม่เกรงกลัวอิทธิพล ไม่เลือกปฏิบัติ สังคมมันจะน่าอยู่ คนจะรักชาติได้เอง ไม่ต้องเล่นละครกัน การเรียนหนังสือแข่งกันเป็นบ้าเป็นหลัง ใครเอ็นไม่ติดอนาคตก็มืดมน ใครไม่มีเส้นสายก็ไม่ได้งานดีๆ อย่างนี้ไม่มีใครรักชาติ ในประเทศอังกฤษคนเข้ามหาลัยไม่ได้ ทำงานไร้ปริญญาใช้แรงงาน ไม่โดนกดขี่บางทีรวยกว่ามีปริญญา แต่ถ้าทำๆไปแล้วไม่ก้าวหน้า รัฐบาลอังกฤษยอมจ่ายค่าเลี้ยงดู แล้วส่งเสียเรียนมหาลัยใหม่ สอบคัดเลือกเข้าเรียนไม่ใช่แข่งกันเป็นบ้าเป็นหลัง แต่สถาบันการศึกษาหลายๆแห่งโดยความร่วมมือกับรัฐ ยอมรับคนตกงานเข้ามาเรียนปริญญาโดยมีคุณสมบัติต่ำกว่าเกณฑ์ปกติ ดังนั้น จึงไม่มีการเข้ามหาลัยไม่ได้แล้วไปฆ่าตัวตาย หรือต้องแข่งขันกันจนเกิดปัญหาสังคม เมื่อประชาชนมีอะไรพร้อมทุกอย่าง และมีความเป็นธรรมในสังคมเช่นนี้ ความรักชาติย่อมบังเกิดขึ้นเอง แต่การที่คนไทยสร้าง propaganda เพื่อเล่นปาหี่ แหกตาชาวบ้าน ให้รักชาติในขณะที่นักการเมืองปล้นประเทศชาติ มันทำให้คนผู้คนเป็นจำนวนมากต้องกลายเป็นคนปลิ้นปล้อนไปเพื่อความอยู่รอดในสังคม แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 04:28:39 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 04:24:05 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 03:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรามาวิเคราะห์กลไกในสังคมกัน เมื่อสมัยขับไล่รัฐบาลทหาร ใครๆก็เคยชื่นชมนักการเมืองที่ทำตัวเป็นคนจน เพราะคิดว่าไม่โกงกิน แต่ที่ไหนได้ หลอกลวงกันทั้งนั้น แกล้งทำเป็นไม่มีเงินจะซื้อบ้านอยู่ แต่โกงแล้วเอาเงินไปไว้ธนาคารต่างประเทศตั้งเท่าไหร่กัน ....... ยังเจ็บใจเรื่องกฎหมายลิขสิทธิ์ไม่หาย ทีแรกบอกว่าออกมาเพื่อให้ไทยได้รับผลประโยชน์บางอย่าง แต่ที่ไหนได้ เจ้าของลิขสิทธิ์ไม่ได้รับผลประโยชน์ ตอนนี้กลายเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ เอากฎหมายไปหากินโดยการไปยัดเยียดข้อหาให้คนบริสุทธิ์ เช่นเข้าไป download software หรือเพลงมีลิขสิทธิ์ ในร้านเน็ต (ที่มี windows ถูกต้องมี license) ลงในเครื่อง แล้วเอากล้อง digital ถ่ายรูป files แล้วโทรมือถือเรียกพรรคพวกมาจับร้านเน็ตรีดไถเงิน ...........แต่คนที่ออกกฎหมายลิขสิทธิ์ไปไหนเสียแล้ว ปล่อยให้ชาวบ้านเดือดร้อน แล้วทำไมหน่วยงานศาลจึงไม่ติดต่อร้านเน็ตที่โดนรีดไถแล้วบอกว่า "อย่าจ่ายเงินใต้โต๊ะ ให้มาขึ้นศาล ทางศาลจะพิพากษาว่าพวกคุณไม่มีความผิดเพื่อเป็นตัวอย่างไม่ให้เจ้าหน้าที่รีดไถชาวบ้าน" ทำไมไม่ช่วยๆกัน? เซ็นเซ่อร์หนังสือและภาพยนต์ ก็เล่นป่าหี่ บอกว่าเพื่อวัฒนธรรมอันดีงาม แต่ที่ไหนได้ ผลประโยชน์ทั้งนั้น เงินใต้โต๊ะทั้งนั้น ดิก Longman บอกว่า Bangkok เป็นเมืองที่มีโสเภณีมาก ก็ไปโกรธเขา นี่ก็เล่นปาหี่เหมือนกันอีกนั่นแหละ ....กลุ่มคนที่ไปโกรธเขาหาว่าฝรั่งคิดว่าหญิงไทยเป็นโสเภณีมาก ก็แย้งว่าผู้หญิงของเรารักนวลสงวนตัวกันทั้งนั้น แต่ตรรกะง่ายๆเคยคิดบ้างไหมว่า ถ้าผู้หญิงรักนวลสงวนตัวหมดเหมือนสมัยโบราณ แล้วผู้ชายมันไม่มีเมียน้อย ไม่มี sex กับผู้หญิงโดยไม่แต่งงานกัน แล้วไม่เที่ยวโสเภณี คดีข่มขืนมีทุกวัน วันละเท่าไหร่?   ถ้าฝรั่งมันย้อนกลับมาบ้างล่ะว่าประเทศมันโสเภณีมีน้อยกว่าเพราะผู้หญิงของพวกมันสำส่อน คนไทยจะยอมรับความจริงได้หรือไม่ และคนไทยจะยังดันทุรังเถียงต่อไปไหมว่า "ประเทศไทยไม่มีโสเภณี และผู้หญิงทุกคนรักนวลสงวนตัวตลอดมา และก็ไม่มีคดีข่มขืนด้วย" .....เหตุผลมันขัดกัน ดังนั้นคนไทยก็ต้องเล่นป่าหี่ต่อไป โดยการบอกว่า ประเทศไทยไม่มีโสเภณี ใครว่ามีก็ต้องโกรธ หญิงไทยไม่ชอบ sex (ตามนโยบายหน่วยงานวัฒนธรรมอะไรน่ะ) ใครว่าชอบก็ต้องโกรธ ทั้งๆที่ธรรมชาติมนุษย์หญิงชายก็ชอบ sex กันเป็นส่วนใหญ่ เลยถ้าใครจะมี sex ก็ต้องแอบๆ มีแล้วบอกว่าไม่ชอบ sex ใครๆก็เล่นปาหี่กัน.......ตลกดีนะ ..... จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 03:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทีนี้เรามาวิเคราะห์การเมืองกัน  จะเขียนเรื่องทักษิณ แต่ก่อนที่จะเขียนต้องขอออกตัวก่อนว่า เขียนตามความจริงไม่ได้เชียร์ว่าทักษิณดีหรือไม่ดี แต่พูดไปตามเนื้อผ้าว่าระบบการเมืองไทยทำให้ทักษิณคิดอะไรเพื่อหาทางเอาชนะคู่แข่งได้จนผลตามมาเป็นรัฐประหาร เพราะคนอื่นโดนปิดทางสู้หมด แรกเริ่มก็คือทักษิณเคยเป็นตำรวจมาย่อมรู้ว่าเงินนอกระบบเป็นอาวุธของพรรคการเมือง ดังนั้น ทักษิณปราบยาเสพติด ฆ่าตัดตอน มันทำให้ฝ่ายค้านไม่มีเงินนอกระบบที่จะมาซื้อเสียงแข่งกับทักษิณในการเลือกตั้งคราวต่อๆไปได้ ทักษิณปราบเงินนอกระบบอีกคือหวยใต้ดิน ก็ทำเป็นบนดินเสียเลย ถ้าปราบไปเรื่อยๆ จนถึงขั้นเปิด casinos ถูกกฎหมายได้ พวกเจ้าพ่อการพนันทั้งหลายที่จะหาเงินซื้อเสียงให้พรรคการเมืองฝ่ายค้านได้ (เพื่อให้ตัวเองเปลี่ยนสถานภาพจากเจ้าพ่อมาเป็นนักการเมือง) ก็จะหาเงินไม่ได้อีกต่อไป  การที่ทักษิณทำเช่นนี้ทำให้ทักษิณเป็นเจ้าพ่อคนเดียว.... พวกที่จะมีบทบาทหาเงินช่วยพรรคการเมืองฝ่ายค้านอีกหลายๆรายน่าจะเป็นเจ้าของปั๊มน้ำมัน เจ้าของสถานที่เริงรมย์ แต่ทักษิณก็ปราบพวกนี้ให้จนลง โดยการออกกฎหมายให้ปิดสถานประกอบการไวๆ   การออกกฎหมาย "จัดระเบียบสังคม"  ทำให้ทักษิณดูดี ในสายตาของคนแก่คนเฒ่ารวมทั้งคนเคร่งศีลธรรม แต่แท้จริงแล้ว จัดระเบียบสังคมหมายความถึงห้ามเปิดสถานที่เริงรมย์ดึก แต่ใครจะเปิดดึกก็ได้ ถ้าจ่ายส่วย ดังนั้น การจัดระเบียบสังคม ได้ทั้งคำสรรเสริญและได้ทั้งเงิน การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ พอแปรไปเป็นบริษัทมหาชนพวกทักษิณก็มาช้อนซื้อหู้นไปหมด ....ในเมื่อเป็นเช่นนี้ฝ่ายค้านก็ไม่มีเงินพอที่จะต่อสู้กับพรรคไทยรักไทยได้  เพราะไทยรักไทยซื้อตัว สส ไว้หมด นโยบาย otop ก็ช่วยคนจน คราวนี้ ถ้าช่วยไปเรื่อยๆ อีกหน่อยทักษิณเลือกตั้งที่ไร เมื่อกำจัดเงินนอกระบบไปหมด และซื้อตัว สส หมด และสร้างความนิยมให้ในกลุ่มรากหญ้า(ที่มีคะแนนเสียงมาก) ทักษิณก็จะได้เป็นนายกไปตลอดกาล คือจริงๆแล้วทักษิณรู้กลไกประเทศไทยดีเกินไป จึงปิดทางไม่ให้พรรคการเมืองฝ่ายค้านต่อสู้ได้เลยนั่นเอง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงมีการปลุกกระแสให้คนเชื่อว่าทักษิณพยายามจะเป็นประธานาธิปดีเสียเอง ...รัฐประหารจึงเกิดขึ้น ...... จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 04:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คือสรุปแล้วในประเทศไทยใครจะมาเป็นรัฐบาลมันก็โกงกันทั้งนั้นนั่นแหละ เว้นเสียแต่ว่าคนไทยทั้งชาติแสดงความรักชาติอย่างแท้จริง ไม่ใช่รักชาติแบบอยากให้ตัวเองดูดี มีคนหลายๆคนอยากให้ตัวเองดูดี โดยการตั้งกระทู้ เขียนบทความ หรือพูดในที่สาธารณะเพื่อยกย่องคนที่คนอื่นเขานับถือกันอยู่แล้ว จริงๆ แล้วทำเพื่อให้ตัวเองดูดี  คนพวกนี้สวมหน้ากากเข้าหากันทั้งนั้น ความรักชาติแสดงได้ง่ายๆ พูดง่ายแต่ไม่มีใครทำได้ เอาแค่ระดมพลกันไปที่ห้องประมูลงานทุกครั้งที่รัฐบาลจัดซื้อจัดจ้างดิ หรือไม่ก็เดินขบวนกันรณรงค์ให้การประมูลงานทุกอย่างได้รับการถ่ายทอดทีวีสดๆ   ถ้าพวกเราทุกคนช่วยกันปิดช่องโหว่ไม่ให้เงินรั่วไหล  เราก็จะเอาเงินไปให้การศึกษาฟรี รักษาพยาบาลฟรี มีเงินให้คนตกงาน ทำให้คนตกงานมีอำนาจต่อรองไม่ต้องไปทำงานใช้แรงงานเยี่ยงทาสที่ได้ค่าแรงต่ำเกินควร  เมื่อเป็นเช่นนี้ประเทศชาติก็จะให้อะไรดีๆกับประชาชน และพลเมืองก็จะรักชาติบ้านเมืองโดยไม่ต้องไปยกประวัติศาสตร์สมัยหลั่งเลือดอาบแผ่นดินมาปลุกระดมคนไทย ทั้งๆที่นักการเมืองโกงกันไปจนประเทศชาติแทบจะไม่มีอะไรเหลือแล้ว แต่ที่ทำไม่ได้ เพราะอะไร?  ประท้วงไปไม่โดนเงินปิดปากก็โดนขู่จะฆ่า แต่ใครขู่จะฆ่าคนหลายๆคนได้เล่าถ้าพร้อมใจกัน  ซึ่งนั้นไม่ใช่นิสัยคนไทย เราเคยขี่จักรยานเสือหมอบย้อนศรหรือขี่ขึ้นไปบนทางเท้าในประเทศอังกฤษ แล้วโดนคนอังกฤษช่วยกันไล่ตะเพิดไม่ให้ละเมิดกฎจราจร และไม่ให้ละเมิดกฎเกณฑ์ของสังคม แต่พอเรากลับมาเมืองไทยเราเกือบโดนมอเตอร์ไซค์ย้อนศรชนหลายสิบครั้งด้วยกันเพราะมัวแต่มองขวาตอนจะเรียกแท็กซี่ แล้วเดินๆอยู่บนทางเท้าเราโดนมอเตอร์ไซค์วิ่งมาบนทางเท้าจะชนเราแล้วมันบีบแตรไล่เรา แต่พอเราจะไล่มอเตอร์ไซค์พวกเนี้ย เราไม่มีแนวร่วมด้วยเลย ทุกคนต่างก็มองเราเหมือนว่าเราเป็นคนโง่ ใครๆก็คิดว่า ไม่ใช่ธุรของเขา ไอ้บ้านี้มันโง่เที่ยวไปตอแยมอเตอร์ไซค์ มันไม่โดนยิ่งก็โดนเสียบเอา ดังนั้น ถ้าเปรียบนิสัยคนไทยที่คิดว่า "ไม่ใช่ธุระอะไรของเขา" นักการเมืองก็จะยังโกงต่อไปเรื่อยๆ เพราะเข้าข่ายมอเตอร์ไซค์ย้อนศรหรือมอเตอร์ไซค์ขึ้นทางเท้าที่ขี่มาแค่คนเดียว แต่คนอีก 50 คนยอมสยบให้ด้วยเหตุผลที่ว่า "กลัวคนขี่มอเตอร์ไซค์คนเดียวลงมายิงคน 50 คน" ในขณะที่คนอังกฤษ 50 คนไม่กล้วคนขี่จักยานเสือหมอบคนเดียวแบบเรา แล้วพวกเขาช่วยกันไล่ นี่คือเหตุผลที่คนไทยชอบพูดว่าประเทศไทยมีประชาธิปไตยไม่เต็มใบ จริงๆแล้วมันเต็มใบ แต่คนไทยไม่ใช้สิทธิ์ และไม่ยอมกระทำการเพื่อให้คนเลิกละเมิดสิทธิของตนเอง ยกตัวอย่างเช่นเมื่อหน่วยงานของรัฐมีการจัดซื้อจัดจ้างงานโกงกัน ฮั๊วงานกัน ทุกคนก็มองเหมือนมองมอเตอร์ไซค์ย้อนศร หรือมองมอเตอร์ไซค์วิ่งขึ้นทางเท้า แล้วคิดว่า "ไม่ใช่ธุรอะไรของฉัน" บางคนประท้วง แล้วโดนอุ้มฆ่า บางรายแกล้งประท้วงแล้วฝ่ายทำผิดเอาเงินปิดปาก คนประท้วงแกล้งหายตัวไป แล้วให้ลูกหลานบอกว่าโดนอุ้มฆ่าก็มี คนไทยเล่นปาหี่กัน ความรักชาติอยู่ที่ไหน....?  ตอนนี้นะใครๆก็เจ้าเล่ห์กันทั้งนั้นนั่นแหละ ตลบแตลงแล้วเอาตัวรอด เป็นดีที่สุด ....เพราะสภาพสังคมมันบีบบังคับให้ต้องปลิ้นปล้อนจริงๆ จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ก.พ. 51 04:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมก็เบื่อเหมือนกันครับ ตัวผมได้ยินเรื่องเกลียดพม่า เขมร สิงคโปร์ เวียดนาม จนเอียนแล้ว สงสัยมาตลอดว่าในยุโรปที่ประวัติศาสตร์ระยะใกล้นั้น (สงครามโลก) เขามีความขัดแย้งมากกว่าเรากับเพื่อนบ้านอีก  ทำไมเดี๋ยวนี้มาจับมือกันได้ (เช่น EU) รัสเซียรบกับเยอรมันแทบตาย ตอนนี้เป็นไง เรานี่ยังคุยอะไรกันอยู่เลย พวกเขมร พม่านี่ยังเกลียดอยู่เลย คุณ tansy พูดมาตรงกับใจผมมากเรื่องวัฒนธรรม (เรื่องโสเภณีนี่มีให้พูดอีกมาก) ผมว่าวัฒนธรรมบางอย่างถูกปรุงแต่งให้เป็นเครื่องมือของรัฐชาติไปแล้ว เคยอ่านบทความของไมเคิล ไรท์ เรื่องชุดแต่งกายประจำชาติ ที่คนไทยไม่มีชุดนี้สำหรับใส่ในชีวิตประจำวัน ผมสงสัยเหมือนกัน วัฒนธรรมมันควรปรากฏในชีวิตประจำวันไม่ใช่เหรอ ทำไมเหมือนอะไรก็ตามที่มันเป็นชาติไทย มันย้อนหลังไปตั้ง 100-200 ปีที่แล้ว ทั้ง วัด เรือนไทย รำไทย รู้สึกเหมือนชาติไทย กับสังคมไทยที่เป็นจริงๆ มันเคลื่อนออกจากกันทุกที โดยที่สังคมมันก็เป็นของมันอย่างงี้แหละ แต่อะไรที่มันเป็นไทยๆ มันหยุดกะที่ เหมือนพวก good old days จากคุณ : Foucault lover - [ 2 ก.พ. 51 04:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมเห็นว่าประเด็นของกระทู้นี้แยกเป็นสามอย่างนะครับ คือ ๑. แนวคิดชาตินิยมเป็นของเหมาะสมหรือไม่ ๒. การครอบงำให้มีแนวคิดชาตินิยมเป็นของเหมาะสมหรือไม่ ๓. เราจะใช้แนวคิดชาตินิยมให้เป็นประโยชน์กับสังคมได้อย่างไร เรื่องแรก แนวคิดชาตินิยมเป็นของเหมาะสมหรือไม่ ผมเองก็เคยพิจารณาว่าแนวคิดชาตินิยมเป็นแนวคิดที่ถูกหรือเปล่า ถ้ามีแนวคิดนี้แล้วจะมีผลดีหรือผลร้ายอย่างไร ดูตัวอย่างจากประวัติศาสตร์แล้วผมเห็นชาติที่เขาเจริญขึ้นมาน่ะ ล้วนแต่เจริญขึ้นมาในขณะที่แนวคิดชาตินิยมกำลังพีคๆ ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น ยุโรป อเมริกา หรือแม้แต่จีน ปฏิเสธไม่ได้ว่าแนวคิดชาตินิยมมันมีผลต่อความเจริญของประเทศ ถ้าเอาไปใช้ถูกทาง มันทำให้คนลดความเห็นแก่ตัวลง หันมาช่วยพัฒนาประเทศชาติ บ้านเมืองก็เจริญรุ่งเรืองสวยงาม ทุกคนมีชีวิตดีขึ้น ชาติมันคือกลุ่มสังคมระดับใหญ่เกือบที่สุดน่ะครับ ความคิดชาตินิยมก็อยู่บนพื้นฐานที่มนุษย์เป็นสัตว์สังคม เราได้รับประโยชน์จากการอยู่ในสังคม และควรจะทำประโยชน์ตอบแทนสังคม มันคือแนวคิดเดียวกับที่คุณไม่ควรเปิดเพลงเสียงดังเพราะจะรบกวนเพื่อนบ้านคุณ หรือควรจะลดการใช้แอร์เพื่อบรรเทาปัญหาโลกร้อน ประเทศชาติมันคือระดับชั้นหนึ่งของสังคมที่อยู่ในแถวของ ครอบครัว หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ภาค ชาติ ทวีป โลก ซึ่งผมก็ไม่เห็นเหตุผลจะเอาชาติออกไปจากลำดับนี้นะ ดังนั้นในจุดนี้ผมเห็นด้วยกับแนวคิดชาตินิยมนะ ผมว่ามันไปกันได้ดีกับบริบทของผม แต่ผมยังคงเคารพความคิดของคนอื่นครับ ...  ...  ... เรื่องที่สอง การครอบงำให้มีแนวคิดชาตินิยมเป็นของเหมาะสมหรือไม่ จริงๆอันนี้มันขีดเส้นแบ่งลำบากว่าการชี้วัดจากมุมไหนถึงเป็นความเหมาะสม แต่การที่กล่าวหาว่ารัฐบาลไทยไม่ดีเพราะล้างสมองเด็กให้เป็นชาตินิยมมันก็ออกจะไม่ค่อยยุติธรรมเหมือนกัน นั่นเพราะตราบใดที่คุณยังอยู่ในสังคม ไม่ว่าคุณจะไปอยู่ที่ไหนคุณจะต้องโดนล้างสมอง (หรือเรียกเพราะๆว่ากระบวนการขัดเกลาทางสังคม)นั่นเอง ไม่มีประเทศไหนที่ไม่อัด propaganda เข้าไปในหัวคุณ ไม่มีประเทศไหนที่ไม่สอนให้คุณรักชาติ รักวัฒนธรรม ถึงแม้คุณจะถูกหมาป่าคาบไปเลี้ยงแบบเมาคลี คุณก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องถูกแม่หมาป่าล้างสมองให้รักเผ่าหมา และพยายามทำให้คุณเข้าใจว่าตัวเองเป็นหมา ถึงคุณจะเปลี่ยนสัญชาติไปคุณก็จะถูกครอบงำโดยของอย่างอื่น คุณไม่มีทางจะเป็นอิสระจากการครอบงำเหล่านี้จนกว่าชีวิตจะหาไม่ ดังนั้นผมเห็นว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องถูกครอบงำหรือไม่ถูกครอบงำ? แต่อยู่ที่ควรจะให้การขัดเกลาทางสังคมในระดับไหนจึงจะมีประโยชน์ต่อตัวปัจเจกฯและสังคมที่สุด? นั่นนำสู่ประเด็นต่อไปนะครับ ...  ...  ... เรื่องที่สาม เราจะใช้แนวคิดชาตินิยมให้เป็นประโยชน์กับสังคมได้อย่างไร อย่างที่เรารู้จากประวัติศาสตร์ว่าถ้าเราใช้แนวคิดชาตินิยมแบบไม่เหมาะสม หรือเมื่อชาตินิยมถูกตีความหมายว่าคือการทำให้ชาติตัวเองรุ่งเรืองและเหยียบย่ำชาติอื่น มันจะกลายเป็นแนวคิดฟาร์สซิสซึ่งเป็นของไม่ดี (แต่ก็ไม่เกี่ยวกับความเจริญของชาตินะครับ เยอรมัน กับ ญี่ปุ่นตอนฟาร์สซิสจัดๆนี่เจริญมาก) ผมมองว่าชาตินิยมคือเครื่องมือทางสังคมอย่างหนึ่งซึ่งจริงๆแล้วถูกใช้อย่างไรก็ได้ขึ้นกับคนใช้ แม้แต่ถูกใช้ให้เป็นผลร้ายกับสังคมก็ได้ เท่าที่อ่านปัญหาที่พวกคุณกำลังมองอยู่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับชาตินิยมหรอกครับ คุณแค่ไม่ชอบระบบราชการ ระบบอุปถัมภ์ และรัฐบาล ปัญหาคือระบบพวกนี้มันพยายามใช้ชาตินิยมเป็นข้ออ้างในการคงตัวเองอยู่ ทำให้พวกคุณพลอยไม่ชอบชาตินิยมไปด้วย ทางแก้ก็คือตีความชาตินิยมใหม่ ให้ชาตินิยมไปผูกติดกับความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก อะไรที่มันทำให้สังคมไม่เจริญก็ตัดออกไปไม่ถือว่าเป็นปัจจัยของชาตินิยม ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะไม่มีการมาบ่นว่าไม่ค่อยอยากรักชาติเพราะชาติไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ แต่จะคิดว่าเมื่อชาติของเราไม่ดีแล้วเราควรจะทำอย่างไรจึงจะพัฒนาให้มันดีขึ้น ...  ...  ... เรื่องสุดท้ายที่ขอฝากคือผมไม่อยากให้มองคุณค่าทางวัฒนธรรมอย่างหยาบกระด้าง ผมเห็นว่าไม่ยุติธรรมที่จะบอกว่าวัฒนธรรมเก่าแก่ต่างๆของเราเป็นของที่ถูกยัดเยียดโดยรัฐชาติทั้งหมด  ผมเห็นว่ามันเป็นธรรมชาติของคนที่แสวงหารากเหง้าให้ตัวเอง โดยพยายามหาสิ่งใดที่มันบอกได้ว่าเป็นตัวเรา เป็นรากเหง้าของเรา เครื่องแต่งกายแบบฝรั่งนั้นเราใส่อยู่ก็จริง แต่เราบอกไม่ได้ว่านี่คือตัวเราหรือของเรา ตรงกันข้ามไอ้พวกของเก่าๆ ภูมิปัญญาเก่าๆน่ะเราบอกได้ว่ามันคือสิ่งที่เป็นตัวเราแท้ๆ เป็นเอกลักษณ์ของเรา ชอบที่เราจะรักษาเอาไว้และพัฒนามันต่อไป ฝรั่งอังกฤษเขารับวัฒนธรรมกรีกกับยิวเข้าไปมากๆ เขาก็พยายามไปแสวงหาวัฒนธรรมเซลต์ที่เป็นรากเหง้าของเขามารักษาพัฒนา อเมริกาไม่มีวัฒนธรรมเก่าแก่ ก็ยังพยายามอนุรักษ์วัฒนธรรมยุคคาวบอย สร้างวาทกรรมมาบอกว่าคนอเมริกาดีอย่างนี้ๆ ล้วนแต่เพื่อรักษาเอกลักษณ์ของตัวเองไว้ ถ้าคุณมาอยู่เมืองนอกนานๆในที่ๆทุกคนถูกขัดเกลามาคนละแบบกับคุณคุณจะเห็นชัดครับว่าอะไรคือเอกลักษณ์ของคุณบ้าง และหลายๆคนก็รู้สึกว่าเอกลักษณ์พวกนี้มันมีคุณค่าขึ้นมา เท่าที่ผมเห็นคนไทยที่มาอยู่เมืองนอกก็มักจะเข้าวัดเข้าวา ทำอาหารไทยแจกฝรั่ง พอถึงวันชาติก็มารวมตัวกันร้องเพลงไทย ไอ้ของอย่างนี้อยู่เมืองไทยไม่ค่อยทำกันหรอกครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 06:12:13 จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 06:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แปลกดีแท้ คนเรา จากคุณ : joeymydear - [ 2 ก.พ. 51 08:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เราอยู่คนเดียวได้ครับ แต่จะลำบากนิดหน่อย ระบบระเบียบการอยู่ร่วมกันมันต้องมี เพื่อให้เราอยู่ด้วยกันได้ สิทธิเสรีภาพราก็ควรมีกันพอสมควร ไม่ว่าใครก็ตามก็ไม่มีสิทธิเสรีภาพในทุก ๆ เรื่องหรอกนะครับ คุณควรที่ลองคิดดูว่า มันจำเป็นแค่ไหนที่คุณควรจะคล้ายตามหรือต่อต้านสังคม ถ้าอึดอัด คุณก็หาทางออกเถอะครับ ทางออกที่ดี ที่คุณจะไม่ต้องมาอึดอัดอยู่เช่นนี้ ถ้าว่าไปจริง ๆ แล้ว เรื่องพวกนี้ แค่คุณปรับความคิดตัวเองเข้าหน่อย ก็จะสบายใจไปเองแหละครับ คิดในแง่ดีเข้าไว้ ดีกว่าจะมาตั้งแง่คิดแต่เรื่องอึดอัดน่ารำคาญใจ จากคุณ : ความสุขอยู่ที่ใจ - [ 2 ก.พ. 51 08:50:09 A:172.18.206.235 X:133.62.137.100 TicketID:148450 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 9 ตรงที่ว่า เมื่อคุณได้ลองไปอยู่ในต่างแดนดูแล้ว คุณจะรู้สึกเป็นคนไทยมากกว่าเดิม คุณจะรู้เองครับว่าที่คุณกำลังอึดอัดอยู่เนี่ย แท้จริงแล้วมันทำให้คุณอบอุ่นแค่ไหนเมื่อคุณไม่ได้อยู่ในประเทศไทยแล้ว ตอนนี้ผมก็อยู่ต่างประเทศนะครับ ก่อนหน้าที่อยู่เมืองไทย พระก็ไหว้ยาก (อ้างว่าพระที่เห็นหลายูปก็ไม่ได้น่าเคารพนับถือแต่ประการใด) วัน ๆ ก็คิดตำหนิประเทศตัวเอง บ่นกับเพื่อนว่าประเทศเรามันไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ พอเพลงชาติขึ้นก็ยืนตามระเบียบ แต่หาได้ซาบซึ้งจริง ๆ ไม่ พอได้มาอยู่ต่างประเทศแค่ไม่นาน ความเป็นไทยมันผุดขึ้นมาครับ เกิดอยากฟังดนตรีไทยแท้ ๆ อยากหาวัดไปทำบุญ เห็นสิ่งก่อสร้างบ้านเราเป็นของมีค่าขึ้นมาทันที เวลาเห็นชาวต่างชาติ ก็จะคอยบอก คอยบรรยายว่าเรามีสิ่งดี ๆ มากมาย เรามีสถาบันที่พึ่งพาได้ แม้ว่าเราจะมีรัฐบาลที่ไว้ใจได้เพียงนิดหน่อย แต่เรามีเอกลักษณ์ที่ผูกกันขึ้นมาเป็นชาติได้มั่นคง วันนี้ที่คุณมาบ่นอยู่บ่างนี้ เพราะคุณใช้สมองมากไปครับ การดำรงชีวิตให้มีความสุข ไม่ต้องเอาสมองมาคิดตามหลักวิชาการอะไรให้ยุ่งยากหรอกครับ ถกกันไปเถอะ ทั้งปรัชญาและหลักการทั้งหลาย เพียงแต่มองอะไรง่าย ๆ ชีวิตก็จะดีขึ้นเองแหละครับ จากคุณ : ความสุขอยู่ที่ใจ - [ 2 ก.พ. 51 08:58:51 A:172.18.206.235 X:133.62.137.100 TicketID:148450 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มีเพื่อนบ้านก็เหมือนไม่มี  เพราะมัวแต่มองเห็นเขาเป็นคู่แข่ง มองเห็นเขาเป็นคนร้ายแต่เก่าก่อน  ไปดูอังกฤษกับฝรั่งเศสสิ เขาเป็นคู่แค้นกันแต่เก่าก่อน วันนี้จับมือเป็นพันธมิตรทางเศรษฐกิจอย่างเหนียวแน่น เดือนก่อน เพื่อนบ้านเราเซ็นสัญญาร่วมมือพัฒนาด้านเศรษฐกิจกัน ห้า หรือหกประเทศนี้แหละ  แต่ขอโทษไม่มีประเทศไทยครับ จากคุณ : auny (auny) - [ 2 ก.พ. 51 09:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วเก๊กซิม เกิดมาเด่วก็ตายกันอยู่ดี จะเครียดอะไรนักหนา -*- จากคุณ : จ้องจนปวด - [ 2 ก.พ. 51 09:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มืดมา มืดไป สว่างมา สว่างไป มืดมา สว่างไป สว่างมา มืดไป จากคุณ : นายช่างปลูกเรือน - [ 2 ก.พ. 51 09:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 น่าแปลกที่ดิฉันก็มีเพื่อนลักษณะนิสัยเดียวกับแบบที่คุณจขกท. เป็น เวลากรอกเอกสารต่างๆในราชการ เค้าก็ระบุว่า ไม่มีศาสนา ในบัตรประชาชน พาสปอร์ท ก็เว้นไว้ เพราะเป็นคนไม่มีศาสนา ก็ไม่เห็นทางการจะเอาเรื่องอะไรกับเจ้าเพื่อนรักคนนี้ เค้าเป็นคนที่ไม่เคยทำอะไรตามหลักความน่าจะเป็นของสังคม แถมเป็นคนแปลกในสายตาคนอื่นตลอด แต่ไม่เห็นว่าเค้าจะสนใจอะไร เพราะว่าเค้าใช้ชีวิตแบบ ฉันคือฉัน ปัจจุบันเพื่อนรักคนนี้ หมกตัวใช้ชีวิตอยู่กับชาวเขา บนดอยสูง คอยให้การบริการคนป่วยใข้ ตามตะเข็บชายแดน แสนกันดาล ทำให้เราคิดว่า ดีกรีความเป็นหมอของเพื่อนคนนี้ มันน่าจะหารายได้มากกว่าที่ต้องมากินข้าวซ้อมมือที่ทั้งแห้งทั้งแข็ง และทนเดินน่องปูดบนดอยที่ห่างไกลความเจริญ แต่เค้ากลับบอกว่า นี่คือชีวิตที่มีรสชาติ ยังมีคนอีกมากมาย ที่มีความคิดแบบเจ้าของกระทู้ ที่ไม่สนใจ nationalism อะไรนั่น แต่พวกเขากลับทำตัวให้เรารู้สึกว่า คนแบบนี้ต่างหากที่เป็น nationalism ตัวจริง จากคุณ : ozora - [ 2 ก.พ. 51 10:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบความคิดของ tansy (iwrite4u) มาก โหวต! จากคุณ : หมาร่าหมาหรอด - [ 2 ก.พ. 51 10:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมชอบเรื่องของคุณ ozora ความเห็นที่ 16 ครับ จากคุณ : monkeygig - [ 2 ก.พ. 51 11:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 #9 วัฒนธรรมที่โปรโมตกันอยู่ทุกวันนี้คือรากเหง้าของเราหรือครับ? เกรงว่าจะเข้าใจผิด ดูกระทู้ข้างล่างนะ #12 คุณใช้สมองน้อยเกินไปครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 12:42:33 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 12:38:45 จากคุณ : เอี้ยเสียวเฮียบ - [ 2 ก.พ. 51 12:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กระทู้ข้างล่างกระทู้ไหนอะครับ ผมเขียนอย่างนี้นะครับ "ผมเห็นว่าไม่ยุติธรรมที่จะบอกว่าวัฒนธรรมเก่าแก่ ต่างๆของเราเป็นของที่ถูกยัดเยียดโดยรัฐชาติทั้งหมด  ผมเห็นว่ามันเป็นธรรมชาติของคนที่แสวงหารากเหง้าให้ตัวเอง โดยพยายามหาสิ่งใดที่มันบอกได้ว่าเป็นตัวเรา เป็นรากเหง้าของเรา" อยากให้คุณตีความตามที่ผมเขียนนะครับ อย่าสร้าง agenda ให้ผมเลย จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 14:22:07 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณโดนความคิดบางอย่างครอบงำอยู่ ไม่รู้ตัวเหรอ ทำไมไปยอมมันได้ละ เจตจำนงของคุณ มันไม่เสรีจริง มองเห็นป่าว คนที่เข้าถึงเจตจำนงเสรี เค้าไม่มีคำว่า ไม่ ไม่ ไม่ เยอะแบบคุณหรอก ลองสังเกตตัวเองดูสิ เผื่อจะหลุดออกมาได้จริง จากคุณ : จาก - [ 2 ก.พ. 51 14:43:00 A:125.27.100.34 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความคิดเห็นที่ 13 เห็นทีต้องพึ่งทางพุทธล่ะครับถึงจะอธิบายปัญหานี้ได้โดยละเอียด... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 2 ก.พ. 51 00:31:50 ] http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6266308/K6266308.html หาตัวเองให้เจอนะ ขอให้โชคดี จากคุณ : จาก - [ 2 ก.พ. 51 14:45:26 A:125.27.100.34 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมเห็นว่าไม่ยุติธรรมที่จะบอกว่าวัฒนธรรมเก่าแก่ ต่างๆของเราเป็นของที่ถูกยัดเยียดโดยรัฐชาติทั้งหมด  ผมเห็นว่ามันเป็นธรรมชาติของคนที่แสวงหารากเหง้าให้ตัวเอง โดยพยายามหาสิ่งใดที่มันบอกได้ว่าเป็นตัวเรา เป็นรากเหง้าของเรา" เห็นด้วยกะคุณเชษฐาค่ะ ตรงนี้ แต่ตอนนี้รู้สึกจะโดนยัดเยียดเยอะเกินไปน่ะสิคะ เหมือนโดนจับกรอกปาก สำลัก อ่อก จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 2 ก.พ. 51 14:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สังคมประเทศเราเป็นแบบนี้นะ คุณ จขกท อาจจะต้องหาสังคมอื่นที่ถูกใจอยู่นะ อเมริกาน่าจะเหมาะกับคุณมากกว่า จากคุณ : usa - [ 2 ก.พ. 51 15:08:03 A:124.120.193.79 X: TicketID:104826 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ^ คุณ PADAPA--DOO ก่อนอื่นผมเคารพในจุดยืนของคุณนะครับ ว่าแต่ผมสงสัยอยู่อย่างว่าพอแตกออกมาแล้วมันมีอะไรบ้างที่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดน่ะ การถูกสอนให้ยกมือไหว้ผู้ใหญ่เหรอ หรือถูกจับใส่ชุดไทยกับเรียนดนตรีไทยในงานโรงเรียนตอนเด็กๆ หรือญาติชวนไปเข้าวัด ผมว่าถ้าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว คุณหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้ได้นะ ไม่รู้สิผมเห็นหลายคนที่ชอบวัฒนธรรมฮิบฮอบ ไม่ชอบวัฒนธรรมไทย เขาก็สามารถอยู่เป็นปกติสุขของเขาได้ ซึ่งสิ่งนั้นมันก็แปลว่าประเทศนี้ให้อิสระคุณพอสมควรในหลบเลี่ยงการถูกยัดเยียดดังกล่าวน่ะครับ (edit แก้คำผิด) แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 15:21:15 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 15:13:22 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 15:12:56 จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 15:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โห............ นานๆ ทีเฮียแท่นจะลากลังส้มมาไว้กลาง Hyde Park แล้วสำแดงปาฐก ก็ต้องออกมายืนกลางแจ้งแล้วปรบมือล่ะ จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) - [ 2 ก.พ. 51 15:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เออ ผมพึ่งไปสปีกเกอร์คอนเนอร์ในไฮปาร์กมา ของจริงมันเล็กกว่าที่คิดเยอะนะ แต่เรื่องที่เขาคุยกันก็แรงดี จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 15:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ความไม่อยากรักชาติ ไม่มีศาสนา ไม่สนใจวัฒนธรรมไทยมันบีบคั้นชีวิตคุณขนาดนี้เลยหรือ อยากถ่ายโอนไปทางไหนก็ได้ตามสะดวก ประเทศไหนดีกว่าก็รีบไปเถอะ ทำดีกว่าบ่นนะครับ เข้าถึงศาสนาร็อคก็ไม่เป็นไร เวลาตายไป ช่วยบอกญาติด้วยว่าอย่านำไปบำเพ็ญพิธีกรรมทางศาสนาใดๆทั้งสิ้น เอาไปทิ้งกลางป่าเป็นซากศพพร้อมดนตรีร็อค (สะเดิ๊ด) แม้ตอนตายก็ยังเสรีนะ ไร้ชีวิตแต่ยังคงมีรสชาดตามที่ต้องการ จากคุณ : I am telling you - [ 2 ก.พ. 51 15:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เราอาจหารากของความคลั่งชาติ(จนเกินเหตุ)จาก วิถีการผลิตเพื่อจำหน่ายจ่ายแจกแบบเก่าๆ ที่จริงอาจเพราะรัฐ ไม่สามารถรับมือกับสภาพอนาธิปไตย การเกิดขึ้นของกลุ่มก่อการร้าย พวกเขาจึงปลุกกระแสชาตินิยมขึ้นมาเพื่อค้ำยันตัวเอง  ในการดำเนินไปของระบบเศรษฐกิจและรูปแบบสังคมแบบเก่าๆ ปล.ที่จริงปัจจุบัน มีบริษัทขนาดเล็กใหญ่มีลักษณะที่ไร้ชาติ(non-nation) และพวกกองทัพเอกชนต่างๆ ถ้าความรู้สึกเกี่ยวกับประเทศถูกมองว่า เสรีภาพของมนุษย์ทำให้เกิด ความแข็งแรงและอิสระภาพของชาติก็จะเป็นเรื่องดี เป็นความภูมิใจในตัวเองอย่างแท้จริงและการยอมรับคนอื่นได้ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 15:46:26 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 15:45:12 จากคุณ : the author - [ 2 ก.พ. 51 15:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอบคุณเชษฐาค่า เราก็อยู่ปกติสุขดีค่ะ  ก็มีแค่บางอารมณ์เท่านั้นแล เวลาเพลง(บางเพลง)ออกในวิทยุก็ปิดเสีย คือเบือ่ไง ไม่มีอะไรหรอก แต่ก็โดนแม่ว่าประมาณว่าไม่มีมารยาท ไม่เคารพคนในเพลง กลายเป็นว่าไม่รักชาติ เราก้อแค่ อ่าว....ต้องฟังเพลงละเคลิ้มเรอะถึงรักชาติน่ะ สุดท้ายก็ต้องเปิดวิทยุให้แม่ฟัง เราก้อต้องฟังไปด้วยไง ไม่รู้ว่าจะมีคนเข้าใจรึเปล่า เพลงที่เอียนๆเนี่ย ไม่ว่าเพลงไหนก้อตาม ถ้ามันเอียนไปแล้ว ให้นั่งฟังนี่โคตรทรมาน คือสรุปว่า ต้องฟัง เพราะเป็นคนไทย อันนี้ถือเป็นการถูกบังคับรึเปล่าคะ เราว่าบังคับนะ -"- อีกกรณีหนึ่ง คือถูกลากไปเข้าวัดเนี่ย ก็คนไม่อยากไป หน้าตาก็ไม่ค่อยร่าเริงเท่าไหร่ โดนว่าอีก เรื่องเทศน์ก็มีอยู่ว่า....เป็นคนไทย เป็นคนพุทธต้อง....บลา บลา บลา (อะรายเนี่ย เกิดมาก้อโดนใส่มาแล้ว พุทธเนี่ย) พอเถียงก็กลายเป็นคนหัวนอกไป -"- อะไรฟะ พอเอามาเถียงในเนตอาจถูกไล่ไปอยู่ประเทศอื่น เป็นต้น ประเทศนี้ให้อิสระค่ะ ตัวประเทศน่ะทำให้เดือดร้อนใจไม่ได้มากหรอกค่ะ แต่คนในประเทศนี่สิ -"- จะอยู่แบบตัวกูของกูก็คิดว่าปกติสุขดีค่ะ แต่ก็ต้องทนกะอีกส่วนหนึ่งของสังคม อย่างเช่นทนให้นายอำเภอเอาเราไปเม้าทกะเมีย (นายอำเภอ- นี่ตัวเอง วันนี้มีอีเด็กที่ไหนก็ไม่รู้มาทำบัตรล่ะ บอกว่าให้ว่างช่องศาสนา แปลกคนจริง เราอุตส่าห์บอกให้ใส่ว่าพุทธไปเถอะก็ไม่เชื่อเรา เมีย- ต๊าย คนสมัยนี้แปลก เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ เกิดที่นี่แท้ๆ ทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้าน คนไม่มีศาสนา ถ้าเป็นครูบาอาจารย์ใครเค้าจะนับถือล่ะ) (ความคิดชาวบ้าน เป็นเช่นนี้แล) ถ้าอยากเป็นที่ยอมรับ ก็ต้องยอมเค้าก่อน แล้วแบบนี้ไม่ถือว่าบังคับรึคะ ปล. เราคิดว่าเรารักชาตินะ ชอบจะตาย อะไรไทยๆนี่ แต่ชอบเพราะว่ารู้สึกว่ามันดี อย่างนั้น อย่างนี้ ไม่ใช่เพราะเป็นคนไทย ถึงชอบ เราว่าตรรกะคนไม่เหมือนกัน อธิบายยังไงบางคนก็ไม่เข้าใจ -"- (อย่างแม่เราเป็นต้น) เราก็ไม่ค่อยเข้าใจคนอื่นเหมือนกัน จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 2 ก.พ. 51 15:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รู้สึกตอบไม่ตรงประเด็นเจ้าของกระทู้เท่าไหร่ ยกรีบนให้คุณเชษฐาก็แล้วกันนะคะ ด้วยความเคารพ บางทีเราก็อยากเชื่อใน"สิ่งที่เค้าว่าดี และจำเป็น"ในสังคมเหมือนกัน สบายดีออก ตามน้ำไป แต่ยังไงก็เลิกคิดขวางนิดๆไม่ได้ -"- เพราะเกิดความคิดที่ว่าสิ่งเหล่านั้น นอกจากเอามาเป็นรากเหง้าให้มนุษย์(อันเนื่องมาจากความไม่มั่นคงในตนเอง) มันมีแก่นสารอะไรอีกรือ เราจึงต้อยินยอมให้มันมากระทำการต่างๆต่อชีวิตเราได้ตามใจชอบ แล้วทำไมการที่วนันึงเราจะปฏิเสธมันขึ้นมา ทุกคนต้องมารุมชี้หน้าด่า ถึงขั้นเมื่อตายแล้วก็บอกให้นอนให้แร้งกาจิกเป็นที่อนาถ ในเมื่อคุณมีสิทธิ์นับถือหรือทำตามอะไรที่คุณเลือก ทำไมถ้าเกิดเราจะไม่ทำตามคุณ เราต้องถูกว่าด้วยี้ล่ะ เพื่อที่จะมีชีวิตปกติสุข เราก็ต้องเสแสร้งไปอ่ะเหรอ ละมันดีเหรอ ดีจริงเหรอ เหนื่อยเนอะ ต้องไปละ เดี๋ยวมาต่อ จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 2 ก.พ. 51 16:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มาล่ะ คำแนะนำให้ไปที่อื่น ยังดีที่แค่แนะ ไม่ถึงกับไล่ จขกท ก็แค่อึดอัด สับสนกะชีวิตแบบชาตินิยม บ่นแค่นี้เอง จิ๊บๆ ตอบ จขกท ถ้าอึดอัดนัก ก็ปฏิเสธไปเสียบ้าง just say no ไม่ยากหรอก จนท อำเภอจะกรอกศาสนาให้ทั้งที่คุณอยากใส่ว่าไม่มี ก็บอกเขาไปว่า "ไม่ครับ ขอบคุณ" จนท คนนั้นเขาก็รู้เองแหละว่าไม่ควรล้ำเส้น ส่วนเรื่องกฏหมาย กับระบบราชการคุณยกตัวอย่างลอยๆไปหน่อย เลยให้ความเห็นอะไรไม่ได้ จากคุณ : Deckard - [ 2 ก.พ. 51 16:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าอย่างนั้นผมว่าสิ่งที่คุณไม่ชอบมันไม่เกี่ยวกับความชาตินิยมของประเทศนี้น่ะครับ ที่คุณไม่ชอบคือวัฒนธรรมแบบรวมกลุ่มของเอเชียที่มีอยู่ในประเทศแถบนี้แทบทุกประเทศ แต่ก็ใช่น่ะครับ ถ้าคุณมาอยู่ในประเทศตะวันตก วัฒนธรรมมันก็จะเป็นแบบปัจเจกชนนิยมที่คนเคารพสิทธิและความคิดเห็นของอีกฝ่าย มีบางอย่างที่ทำให้ผมทึ่งเหมือนกัน เช่น ผมอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ สามีที่แต่งงานกับภรรยามาหลายปีแล้ว สามีพึ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เพียงแต่ตอนที่แต่งงานยังไม่ชัวร์ ปรากฏว่าภรรยาไม่ได้โวยวายอะไรและเคารพรสนิยมของสามีโดยดี ตอนนี้ก็อยู่กันเพื่อเลี้ยงลูก เดี๋ยวพอลูกโตก็คงหย่ากันอย่างสันติ ไม่มีการโวยวาย หรือพ่อแม่เลี้ยงลูกแค่จบมัธยมแล้วก็ให้ออกจากบ้านไปหาหนทางของตัวเอง ลูกก็ไม่จำเป็นต้องปรนนิบัติพ่อแม่ ทุกคนอยู่อย่างที่พอใจอยากจะอยู่ พูดถึงข้อที่ผมไม่ชอบวัฒนธรรมนี้ก็ประมาณมันมีแนวโน้มทำให้คนเห็นแก่ตัว คบกันก็เพื่อผลประโยชน์ มีความพยายามจะขยายสิทธิ์ของตัวเองอยู่ตลอด และปกป้องสิทธิของตัวเองเกินกว่าเหตุ แค่เหยียบเท้ากันก็ต้องฟ้องร้องเป็นความใหญ่โต (ส่วนที่บอกว่า ถ้าอยากเป็นที่ยอมรับก็ต้องยอมเค้า ผมว่ามันเป็นธรรมชาติของการอยู่เป็นกลุ่มทุกกลุ่มในโลกครับ ถึงอยู่แบบปัจเจกชนคุณก็ต้องยอมรับกฏของกลุ่มระดับหนึ่งเหมือนกัน เพียงแต่อาจจะไม่แน่นเท่า -"- ) แต่ผมไม่อยากตัดสินว่าวัฒนธรรมปัจเจกชน หรือแบบรวมกลุ่มดีกว่า เพราะทั้งสองอย่างมันก็มีข้อดีข้อเสียของมัน และผมเชื่อเอามากๆว่าวัฒนธรรมพวกนี้มันไม่เกี่ยวกับความเจริญของประเทศน่ะครับ เพราะตอนนี้ญี่ปุ่นหรือเกาหลีหรือจีนก็เจริญขึ้นมาได้ โดยที่เขาอาจจะมีวัฒนธรรมแบบรวมกลุ่มหนักกว่าเราอีก ผมเชื่อว่าความเจริญของประเทศอยู่ที่ความขยันและการมุ่งมั่นพัฒนาตนเอง เช่นกัน ผมไม่คิดว่าการที่เมืองไทยมีวัฒนธรรมแนวนี้มันเป้นข้อดีหรือข้อเสีย แต่มันเป็นอย่างนั้นของมันเอง แต่ผมเห็นใจที่ธรรมชาติของคุณไม่ชอบวัฒนธรรมแบบเอเชียก็อาจจะอยู่ในวัฒนธรรมนี้อย่างลำบากหน่อย ถ้ามองในแง่ดีคือคุณอยู่ในประเทศที่คุณมีอิสระพอที่จะแสดงความไม่ชอบของคุณได้ คือถ้าดีกรีความไม่ชอบของคุณแรงๆเนี่ย คุณก็ยังแยกตัวออกไปแสดงความชอบของตัวเองได้โดยไม่ผิดกฏหมาย และถ้าญาติๆคุณไม่ได้บ้าคลั่งเกินไป เขาก็ไม่มาชี้หน้าด่าคุณง่ายๆหรอกครับ (วัฒนธรรมเอเชียไม่ชอบสร้างความขัดแย้งตรงๆ แต่ชอบสร้างคลื่นใต้น้ำนับไม่ถ้วน และรอให้มันจางลงไปเอง)(ในอีกทางหนึ่งถ้าเป็นแบบปัจเจกชนนี่มันชี้หน้าด่ากันเป็นว่าเล่นเลย แต่ก็จะไม่ได้ด่าเรื่องชวนไปวัดแล้วไม่ยอมไป อาจจะด่าเอาจริงเอาจังกับเรื่องที่ถ้าอยู่เมืองไทยแค่ยิ้มและขอโทษกันก็หาย) แต่เท่าที่ผมเข้าใจ คุณไม่ต้องไปวัดไปวา นานๆเข้าเขาก็เลิกชวนคุณไปเอง คุณไม่ฟังคำนินทาเขา นานๆเข้าเขาก็เบื่อนินทาคุณไปเอง และนานๆไปเขาก็อาจจะค่อยๆปรับตัวมายอมรับคุณในสิ่งที่คุณเป็น ซึ่งแค่นั้นผมก็ว่าโอเคแล้วนะ สังคมนี้ได้ถูกพัฒนามาจนมันสามารถ offer ความเป็นอิสระให้คุณมากเท่าที่มันจะทำได้ในบริบทของมันแล้ว มันอยู่ที่ตัวคุณที่จะเข้มแข็งพออยู่อย่างเป็นปัจเจกและมีศักดิ์ศรีในสังคมนี้ได้หรือเปล่า ซึ่งผมเห็นหลายๆคนเขาก็ทำได้ครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 17:13:13 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 51 16:49:30 จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 16:34:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอสรุปอีกที่ว่า จากที่ผมเห็นมา 'ลัทธิชาตินิยม' กับ 'ลัทธิปัจเจกชนนิยม' ถึงมันจะดูขัดแย้งกันโดยทฤษฎี แต่ส่วนใหญ่มันมักจะอยู่รวมกันได้นะครับ คือต่อให้คุณไปอยู่ในประเทศตะวันตก คุณก็จะถูกอัดโปรปากันดา ถูกล้างสมองให้รักชาติ ถูกบอกให้รักษาวัฒนธรรมเก่าแก่ของตัวเองอยู่ดี เพียงแต่ถ้าคุณไม่ชอบอย่างนั้น คุณอาจจะถอนตัวออกมาได้ง่ายกว่าถ้าคุณอยู่ในเอเชีย และไม่ว่านักการเมืองมันจะดีหรือชั่วอย่างไร โปรปากันดาก็จะเป็นสิ่งที่ถูกอัดมาอยู่เสมอโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัวครับ เป็นเครื่องมือของการอยู่รวมกันเป็นชาติ และหลายๆกรณีเป็นเครื่องมือของการทำให้ชาติเจริญ โดยส่วนตัวผมพอใจที่จะอยู่ในวาทกรรมของชาตินิยม โดยที่ศึกษาให้รู้เท่าทันมัน และพยายามใช้มันอย่างถูกต้อง แต่ผมเคารพคนที่ไม่พอใจในวาทกรรมนี้นะครับ ผมยังคงเห็นว่าถึงแม้มันจะลำบากหน่อย แต่ตราบใดที่คุณมีสิทธิ์ดึงตัวเองออกไปได้โดยไม่ผิดกฏหมาย (เหมือนที่เห็นหลายๆคนทำได้มาแล้ว) มันก็ถือว่ามีเสรีภาพในระดับที่โอเคแล้วครับ ส่วนเรื่องคุณจะถูกใครนินทาอย่างไร มันก็เป็นเรื่องที่คุณไปแก้ให้ถูกใจยากเหมือนกัน เพราะมันมาเป็นแพคเกจ มีข้อดีข้อเสียอยู่ด้วยกัน จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 17:10:38 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ที่ผมพูดมานี่คือ 'โดยเปรียบเทียบ' นะครับ ทุกชาติย่อมอัดโปรปากันดาชาตินิยมให้ประชาชนของตัวเองหมด และถึงจะเป็นชาติที่เสรีที่สุด ก็ยังไม่เสรีพอที่จะให้มีความเห็นที่เป็นภัยต่อความมั่นคงของชาติ แต่ 'โดยอุดมคติ' แล้วแนวคิดที่จะสร้างโลกไร่้พรมแดน ไม่มีกรอบของชาติศาสนา ไม่มีรัฐบาลมาควบคุมคน เป็นแนวคิดที่มีมาแต่โบราณแล้วครับ ยกตัวอย่างเช่นโลกในอุดมคติของลัทธิมาร์กซิส คอมมิวนิสต์ก็เป็นแบบนั้น แต่กระแสนี้มาแล้วตกลงเพราะในทางปฏิบัติแล้ว กรอบของชาติยังแข็งอยู่ ยกตัวอย่างเช่นเขมรแดงกับเวียดนามเป็นคอมมิวนิสต์เหมือนกัน แต่รบกันเพราะความชาตินิยมและความบาดหมางทางประวัติศาสตร์เรื่องดินแดนแม่โขงเดลตา อย่างไรก็ตามปัจจุบันผมเห็นว่าการเกิดขึ้นของวัฒนธรรมอินเตอร์เน็ตมันก็พอจะบอกว่าเป็นก้าวหนึ่งที่นำไปสู่อะไรที่พอจะใกล้เคียงกับอุดมคติดังกล่าวได้ ใครนิยมโลกไร้พรมแดนก็ให้ลอง observe ไปครับ มันมีแนวโน้มไปทางนั้นเหมือนกัน จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 17:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มนุษย์ชอบวางกรอบที่จำกัดคับ คงเป็นเพราะคนใช้อำนาจใช้ไปในทางในทางที่ไม่ดีเอาซะเลย พูดแล้วจบไม่เปนนะ เอาเป็นว่า ผมเห็นด้วยเหมือนคุณ จขกท ทุกประการ จากคุณ : โอซารัน - [ 2 ก.พ. 51 18:14:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พอเข้าใจคุณ PADAPA--DOO นะ แต่ปัญหาของคุณน่าจะเกิดมาจากระดับครอบครัวมากกว่า ระดับสังคม ในสังคมไทยผมว่าเสรีภาพดีนะ ถ้าคุณว่าคุณไม่มีศาสนาจริงๆ จะใส่ในบัตรประชาชนอะไรก็ได้ พุทธ คริสต์ อิสลาม ยูดาย ซิก ก็ตามใจเจ้าหน้าที่เค้าเถอะ มันเรื่องของเค้า มันก็แค่ตัวอักษร แต่ของคุณมันเกิดจากความขัดแย้ง ไม่ได้เกิดจากการไม่มีศาสนาจริงๆ คุณเลยต้องขัดแย้งกลับไป ส่วนเรื่องเพลงผมก็เข้าใจนะ ฟังเยอะก็เบื่อ มันเรื่องปกติของมนุษย์อะ แต่ไม่ได้เกี่ยวกับการไม่รัก อันนี้เป็นเรื่องการไม่ยอมรับความจริงของคุณแม่ของคุณ ไม่ได้เกี่ยวกับไม่รักสถาบันหรืออะไร ถ้าคุณเถียงแม่ผิดประเด็นยังไงแม่ของคุณก็จะไม่เข้าใจในตัวคุณ คุณลองบอกแม่ให้ฟังเพลงนี้ทั้งวันสัก7 วันละกัน ความขัดแย้งเล็กๆจากแม่ของคุณ ทำให้ทุกครั้งที่ได้ยินเพลงแว๊บแรกจึงเกิดการต่อต้านอย่างอัตโนมัติ การต่อต้านนี้เป็นการต่อต้านในความเห็นของแม่ ไม่ใช่ความเห็นที่ใหญ่กว่านั้น ลองสังเกตดูสิ จากคุณ : จาก - [ 2 ก.พ. 51 19:18:28 A:125.27.100.34 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อะไรไม่ดี ก็ว่าไปตามไม่ดีครับ แล้วก็แก้ไปตามนั้น ไม่เห็นต้องพยายามจำกัดให้มันกลายเป็นกรอบทางเลือกแค่สองอย่าง (ทั้งที่จริงๆเราก็ไม่ได้เลือกสักหน่อย) ขณะเดียวกับที่บอกว่าเราเป็นแบบนี้ มันอาจแปลว่าเราไม่เหมาะกับการจะมี propaganda รึเปล่า (หรือมิฉะนั้นเราก็กำลังมีมันมากเกินไป) ในเมื่อมันสร้างความเดือดร้อน ให้คนที่ไม่ยอมรับ "ต้องแบกรับความกดดัน และเข้มแข็งเป็นพิเศษเท่านั้นจึงจะอยู่ได้" 'คนที่คุณเคารพความคิดเห็น แม้จะไม่เห็นด้วย' นั้น กลับต้องเป็นฝ่ายลำบากเพิ่มขึ้น ทั้งที่เขาไม่ได้มีความผิดอะไรเลย ขณะที่คนที่มาไล่เขาให้ไปที่อื่นให้แร้งกาจิกกินกลับอยู่สุขสบายดี ไม่เห็นมีใครชี้แนะให้ต้องยอมลำบากอะไร ผมเห็นว่าอะไรไม่ดี ก็ว่ากันไปตามไม่ดีครับ แล้วก็ค่อยๆปรับกันไป จะมาบอกว่า เราเป็นแบบนี้ มาปรับตัวเข้าหาแบบนี้กันดีกว่า ก็เกรงว่าจะเป็นการฝืนกระแสความเป็นจริง และใฝ่อุดมคติไปหน่อย แล้วใครบ้างหว่าที่มีสิทธิบอกว่าเราควรเป็นแบบไหน? ส่วน คห ก่อนของผมนั้น พูดถึงกระทู้ข้างล่างในห้องปรัชญาครับ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6279325/K6279325.html แต่ถ้าคุณไม่ได้พูดอย่างนั้น ก็ไม่เป็นไรมั้ง จากคุณ : เอี้ยเสียวเฮียบ - [ 2 ก.พ. 51 19:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ด้วยความเคารพนะครับ ขอถอนข้อความคืนทั้งหมดครับ เพราะท่านเจ้าของกระทู้บอกว่า          การที่ผมจั่วหัวข้อกระทู้นี้ขึ้นมา เขียนเนื้อหากระทู้นี้ขึ้นมามันเป็นกลยุทธ์          อย่างหนึ่งของผมที่ต้องการให้หลายๆท่านเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันให้มากๆ          เพราะห้องปรัชญานี้อยากไย่ขึ้นเต็มไปหมดแล้ว ผมเลยเสียสละยอมโดนด่าบ้าง          เพื่อกระตุ้นการแสดงความคิดเห็นครับ... ผมไม่ได้ตั้งใจตอบกระทู้ 'ล่อเป่า' และที่ตอบเพราะคิดว่าคุณอึดอัดตามที่คุณบอก แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 51 14:02:04 จากคุณ : EXISTENTIALIST - [ 2 ก.พ. 51 20:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คืออย่าเพิ่งเหมาว่าผมเป็นอย่างนั้นอย่างนี้เลยครับ ผมแค่อธิบายว่าธรรมชาติว่าสังคมไทยเป็นแบบนี้มันเพราะอะไรบ้าง และให้กำลังใจว่ามันก็ยังไม่ได้เลวร้ายเกินไปน่ะครับ เรื่องที่ว่าสังคมไม่ควรจะให้มีสมาชิกของสังคมต้องได้รับความกดดันและต้องเข้มแข็ง ก็ต้องยกตัวอย่างว่าถ้าคุณหัวแดงแล้วอยู่ในกลุ่มของคนหัวดำ ต่อให้เขาไม่ได้ทำอะไรคุณเลย คุณก็ต้องกดดันนิดหน่อยเป็นปกติอยู่แล้ว หรืออีกทางหนึ่งคุณก็ต้องเข้มแข็งพอที่จะเป็นตัวเอง แล้วทำให้คนหัวดำมายอมรับความเป็นตัวคุณเอง (แล้วต่อไปในอนาคตคนกลุ่มนั้นก็อาจจะยอมรับคนหัวแดงอื่นๆง่ายขึ้น) อันนี้ผมอธิบายผิดเหรอครับ? -"- ถ้าอยากให้คนหัวดำเปลี่ยนมุมมอง มันต้องเริ่มที่คนหัวแดงก่อนน่ะครับ แต่ที่สำคัญคือสังคมของคนหัวดำยังอนุญาตให้คนหัวแดงแสดงออกได้ ซึ่งแค่นั้นผมก็ว่ามันโอเคแล้วครับ ที่เหลือผมเห็นด้วยว่าการปรับอะไรๆให้มันดีขึ้นเป็นเรื่องดีครับ แต่เราก็ต้องตีความด้วยว่าความดีคืออะไร? เรื่องอันหนึ่งมันดีในบริบทหนึ่ง และไม่ดีในบริบทหนึ่ง และส่วนใหญ่มันจะเป็นเทาๆน่ะครับ ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรเป็นดัชนีชี้วัด ถ้าตั้งดัชนีเป็น GDP หรือ GNH ก็อาจจะง่ายหน่อย แต่ผมคิดว่าวัฒนธรรมมันชี้วัดด้วยมาตรใดมาตรหนึ่งลำบากน่ะครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 2 ก.พ. 51 21:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มนุษย์มีเจตจำนงเสรี (Free will) มีอิสระทางความคิด ไม่มีใครไปห้ามคุณคิดแบบนั้น แต่เรื่อง กฎหมาย ระบบราชการ ระบบวัฒนธรรม ที่พวกชนชั้นทางปกครอง ยัดเยียดให้เรื่องนี้มันก็ว่าด้วย Social Contract ที่จะต้องยอมเสียสิทธิเสรีภาพบางประการส่วนตนคนละเล็กคนละน้อยเพื่อสร้างรัฐ แต่สิทธิพื้นฐาน เสรีภาพ เช่นการทึ่คุณจะไม่เคารพในตัวเจ้าศักดินาบางคน การที่คุณจะไม่นับถือพุทธ เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องของจิตใจ บังคับมากๆ มันก็จะเป็นไงประวัติศาสตร์มันก็มีให้เห็นอยู่แล้ว เรื่องที่ต้องห่วงเป็นอันดับต้นๆอันดับแรกเราว่าน่าจะเป็น"คน"ในสังคมนี้ก่อนนะ จากคุณ : อีกด้านหนึ่งของดวงจันทร์ - [ 2 ก.พ. 51 22:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 กรี๊ดดดดดดด ชอบที่คุณเชษฐาโพสต์ ม้ากมากกกกกกกกกก รีบนก็ชอบ ทำยังไงถึงจะมีสาระได้บ้างนะ -"- ปล. ชอบกระทู้แบบนี้จัง สนุกดี ล้าลา มีชาคุ้กกี้แจกนะคร้า ฮา จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 2 ก.พ. 51 22:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ^ ^ ^ แน่ใจไหมครับ ว่ามันกำลังเสิร์ฟชา? แซวเล่นนะครับ :D ขอติดตามดูอยู่ห่างๆครับ :P (ตามพี่ เชษฐา มาจากห้องหน้าต่างฯครับ) จากคุณ : NiGht pRincE - [ 2 ก.พ. 51 23:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 บางอารมณ์ความรู้สึกก็แอบคิดเหมือนเจ้าของกระทู้เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ~\MINKU/~ - [ 3 ก.พ. 51 01:14:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตอนแรกว่าจะแค่อ่านเฉยๆ แต่ยิ่งอ่านความคิดเห็นของคุณเชษฐาก็ยิ่งประทับใจ เคยคิดเหมือนเจ้าของกระทู้นะคะ แต่พอโตขึ้น เห็นโลกกว้างขึ้น เห็นผู้คนหลากหลายขึ้น ยิ่งครึ่งค่อนชีวิตอาศัยอยู่ในประเทศซึ่งมีวัฒนธรรม มีประวัติศาสตร์สั้นนิดเดียว แถมเป็นประเภทจับฉ่ายอีกด้วย คือเป็นที่รวมของหลายๆวัฒนธรรม ไม่มีอะไรที่เป็นของตัวเองอย่างแท้จริง ผู้คนก็เลยดิ้นรนอย่างเหลือเกินที่จะมีอะไรสักอย่างมาเป็นตัวสะท้อนความเป็นชาติของเขา นั่นก็ยิ่งให้สงสัยว่าทำไมคนที่มีอะไรๆเป็นของตัวเองมาอย่างยืนยาวอยู่แล้วจึงมองไม่เห็น ทำไมจึงคิดว่าศาสนา ประเพณี วัฒนธรรม ความเชื่อเหล่านั้นจึงเป็นของยัดเยียด อยากบอกว่าไม่มีใครยัดเยียดอะไรให้ใครได้หรอกค่ะ ถ้าคุณไม่รับเสียอย่าง ก็ไม่มีใครบังคับคุณได้ อยากบอกว่าวันหนึ่งเมื่อคุณเห็นโลกกว้างขึ้น เห็นผู้คนหลากหลายขึ้น คุณเองนั่นแหละจะดิ้นรนแสวงหาพื้นฐานที่มาที่ไปของตัวคุณเอง และเมื่อนั้นคุณจะเข้าใจเองว่าคุณต้องการอะไรมากเพียงใดที่จะเอามาเป็นตัว define (ขอโทษที่ต้องใช้คำภาษาอังกฤษนะคะ) ความเป็นตัวตนของคุณค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 3 ก.พ. 51 02:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 46 บางคนยังเชื่อว่าฝรั่งเค้าดีโง้นดีงี้ แน่ใจแค่ไหนว่าภาพที่เค้าวางไว้ มันเป็นจริง มองด้วยการวิเคราะห์ หรือเชื่อที่เค้าโฆษณาให้ฟัง................................ ผู้ใหญ่หลายท่านให้ความเห็นไว้อย่างดีเยี่ยม ฟังนะครับ แล้วคิด ไว้วันหนึ่ง เมื่อ จขกท เห็นโลกกว้างขึ้น จะเข้าใจอะไรมากขึ้น อีกเยอะ จากคุณ : หนุ่ยนะครับ - [ 3 ก.พ. 51 06:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 47 * ลบข้อความเนื่องจากความเห็นที่ 84 ของจขกท.ค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 06:24:19 จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 3 ก.พ. 51 07:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เอาล่ะ..กระทู้ผมคงล่อเป้าได้ประมาณนี้ อิอิ..^^ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ ทั้งเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย ทั้งสนับสนุน ทั้งเหน็บแนมและจับผิด.. ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ เสรีประชาธิปไตยนี่.. ที่ผมโพสกระทู้นี้ไม่ใช่เพราะว่าผมรู้สึกบีบคั้นทางความรู้สึกประการใด ผมไม่ได้ต่อต้านความเป็นชาตินิยม แตผมไม่นิยมชมชอบ"การยัดเยียด" ความรักชาติที่บรรดาสื่อทั้งหลาย เจ้านายทั้งหลาย ชนชั้นปกครองทั้งหลาย ผลิตซ้ำความคิดนี้เข้าสู่จิตสำนึกของผม.. ถ้าหากผมไปอยู่ ณ สังคมอื่นๆที่ไม่ใช่สังคมนี้ ผมคงโหยหาสังคมตัวเองมากขึ้น บางท่านในกระทู้ถึงกลับขับไล่ไสส่งผมให้ออกไปจากสังคมนี้ ผมยังนึกสงสัยว่าท่านนั้น "เป็นผลผลิต" จากการถูก "ผลิตซ้ำ" นี้หรือเปล่า บางครั้งการถูกผลิตซ้ำอาจไปไกลถึงการเกลียดชังเพื่อนร่วมชาติของตัวเองถ้าหากเขาแสดงความคิดเห็นขัดกับกระแสสำนึกที่เขาได้รับมา... ผมไม่ขอกล่าวถึงผู้ที่แหนบแนมและด่าผมโดยไร้เหตุผลนะครับ ป่วยการ... ความรักชาติที่เกิดจากจิตสำนึกที่บริสุทธ์ เจตจำนงที่ออกมาจากตนเอง นั่นย่อมดีกว่าการถูกยัดเยียดให้เชื่อแน่นอน อย่างน้อยก็เป็นความเชื่อส่วนตัวของผมตลอดมานานหลายปีนี้... การบอกว่าทุกสังคมย่อมมี Propagonda นั่นไม่ใช่เรื่องผิดปกติ แต่ระดับของมันควรอยู่ในจุดที่เหมาะสม Propagonda ในสมัยนาซีเยอรมัน ในสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ในสมัยอีดี้ อามิน ฯลฯ ล้วนเป็นระดับของการล้างสมองประชาชนของตัวเองอย่างขนานใหญ่ ประชาชนถูกทำให้เชื่อว่าสิ่งที่ผู้นำกล่าวมาทุกอย่างคือคำตอบและกำจัดผู้ที่ไม่เห็นด้วยออกไปจากสารระบบของสังคม ผู้ที่ดิ้นรนและผู้ที่วิพากษ์ Propagonda เหล่านั้นจึงไร้ซึ่งพื้นที่ในการแสดงความคิดเห็นของตนเอง... เป็นสิ่งที่น่ายินดีว่า ปัจจุบันเมืองไทยของเราไม่แย่ถึงขนาดนั้น แต่บ้านเมืองเราถูกทำให้แย่โดยสิ่งที่คุณ tansy (iwrite4u) กล่าวมาแทบทั้งหมด ทำอย่างไรเราจะสามารถปลดปล่อยตัวเองออกจากสถาการณ์เช่นนี้? การที่ผมจั่วหัวข้อกระทู้นี้ขึ้นมา เขียนเนื้อหากระทู้นี้ขึ้นมา มันเป็นกลยุทธ์อย่างหนึ่งของผมที่ต้องการให้หลายๆท่านเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันให้มากๆ เพราะห้องปรัชญานี้อยากไย่ขึ้นเต็มไปหมดแล้ว ผมเลยเสียสละยอมโดนด่าบ้างเพื่อกระตุ้นการแสดงความคิดเห็นครับ... ประชาธิปไตยคือสิ่งที่ดีในการระดมความคิดนี่เอง... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 3 ก.พ. 51 12:56:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าคุณชอบใช้ตรรกะ ชอบคิดอะไรที่ซับซ้อน ชอบการอธิบายนามธรรมด้วยความกระตือรือร้น ชอบการทดลองทางความคิด ปรัชญาตะวันตกเป็นคำตอบสำหรับคุณครับ...(และมันยังแบ่งปรัชญาเป็นอีกหลายสกุล หลายวงศ์ หลานสายกันไป) ถ้าคุณชอบความลุ่มลึกทางปัญญา ชอบความสงบเรียบง่าย ชอบความผสมกลมกลืนของสรรพสิ่ง ชอบการเข้าถึงซึ่งพุทธิปัญญา ปรัชญาตะวันออกน่าจะช่วยได้ โดยเฉพาะปรัชญาจีนที่คุณน่าจะพบคำตอบ... จะเข้าหรือไม่เข้ากับจริตคนไทย ปรัชญาก็คือกระบวนการทางปัญญาโดยที่คุณรักที่จะแสวงหามัน ถ้าคุณเอ่ยว่ามันจะเข้ากับจริตหรือไม่...คุณก็กำลังติดกับดักบางอย่างในมายาคติของตัวคุณเองอยู่นั่นเอง เพราะจุดมุ่งหมายของปรัชญาไม่ใช่เป็นไปเพื่อจริตของใคร เพราะคำว่าจริตสะท้อนให้เห็นถึงกำแพงบางอย่างทัศนะคติบางอย่างที่ปิดกั้นตัวคุณจากกระบวนการเรียนรู้ทางปัญญานั้น... จงเรียนรู้ปรัชญาเพื่อที่คุณจะได้เรียนรู้มัน จงแสวงหาปัญญาเพื่อที่คุณจะได้ปัญญานั้น.. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 2 ก.พ. 51 00:29:44 ] จากคุณ : จาก - [ 3 ก.พ. 51 13:38:04 A:125.27.107.116 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 50 งงๆ point ของคุณ จขกท นิดนึงนะครับ ="= สรุปว่าคุณนายอึเหม็นไม่ได้รู้สึกบีบคั้นทางความรู้สึกแต่ประการใด แต่ที่โพสต์ในหัวข้อกระทู้บ่นว่าเบื่อ หรือถูกครอบงำต่างๆนั้น เพื่อสร้าง content ที่เรียกร้องให้คนมาถกกัน โดยทราบอยู่ก่อนว่าจะต้องโดนด่า แต่เป็นการเสียสละยอมโดนด่าเพื่อให้ห้องปรัชญาไม่เงียบ ใช่ไหมครับ ...  ...  ... นอกจากนั้นก็หัวข้อต่อเนื่อง ข้อที่ว่าอยากให้ชาติดีก่อนจึงจะรักชาติ ผมว่าถ้าคุณไปอยู่ในประเทศที่เจริญแล้วจะมีความสุขมากๆเลย แต่ถ้าคุณเกิดไปอยู่ในประเทศที่กำลังพัฒนาคุณคงจะไม่ค่อยมีความสุขน่ะครับ เพราะเท่าที่ฟังแล้วประเทศเหล่านี้ไม่มีอะไรให้คุณรักสักอย่าง อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่าประเทศที่เจริญแล้วเขาก็เคยไม่เจริญมาก่อนเหมือนกัน และในขั้นตอนการพัฒนาชาติขึ้นมาให้เจริญนั้น พวกเขาล้วนแล้วแต่ใช้โปรปากันดาชาตินิยมเป็นเครื่องมือในการปลุกระดมคน เช่นในเกาหลี ญี่ปุ่น อเมริกา ยุโรป พวกนี้ขณะที่เขากำลังเจริญขึ้นมา เขาอัดโปรปากันดาชาตินิยมหนักกว่าเราเยอะครับ นี่จึงเป็นอย่างที่ผมพูดไว้ใน คคห.ที่ ๙ ปัญหาไม่ใช่อยู่ที่ชาตินิยมเป็นของไม่ดี แต่อยู่ที่การถูกนำมาใช้อย่างผิดๆ เช่นนักการเมืองที่ไม่ดีอ้างชาตินิยมเพื่อให้คนมาทำงานที่ไม่ดีให้ตัวเอง ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ต้องตีความหมายของคำว่าชาตินิยมว่าคือ 'ให้อยู่บนพื้นฐานของความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก' ขอตัดเอามาลงอีกทีนะครับ ...  ...  ... อย่างที่เรารู้จากประวัติศาสตร์ว่าถ้าเราใช้แนวคิด ชาตินิยมแบบไม่เหมาะสม หรือเมื่อชาตินิยมถูกตีความหมายว่าคือการทำให้ชาติตัวเองรุ่งเรืองและ เหยียบย่ำชาติอื่น มันจะกลายเป็นแนวคิดฟาร์สซิสซึ่งเป็นของไม่ดี (แต่ก็ไม่เกี่ยวกับความเจริญของชาตินะครับ เยอรมัน กับ ญี่ปุ่นตอนฟาร์สซิสจัดๆนี่เจริญมาก) ผมมองว่าชาตินิยมคือเครื่องมือ ทางสังคมอย่างหนึ่งซึ่งจริงๆแล้วถูกใช้อย่างไรก็ได้ขึ้นกับคนใช้ แม้แต่ถูกใช้ให้เป็นผลร้ายกับสังคมก็ได้ เท่าที่อ่านปัญหาที่พวกคุณ กำลังมองอยู่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับชาตินิยมหรอกครับ คุณแค่ไม่ชอบระบบราชการ ระบบอุปถัมภ์ และรัฐบาล ปัญหาคือระบบพวกนี้มันพยายามใช้ชาตินิยมเป็นข้ออ้างในการคงตัวเองอยู่ ทำให้พวกคุณพลอยไม่ชอบชาตินิยมไปด้วย ทางแก้ก็คือตีความชาตินิยมใหม่ ให้ชาตินิยมไปผูกติดกับความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก อะไรที่มันทำให้สังคมไม่เจริญก็ตัดออกไปไม่ถือว่าเป็นปัจจัยของชาตินิยม ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะไม่มีการมาบ่นว่าไม่ค่อยอยากรักชาติเพราะชาติไม่ดี อย่างนู้นอย่างนี้ แต่จะคิดว่าเมื่อชาติของเราไม่ดีแล้วเราควรจะทำอย่างไรจึงจะพัฒนาให้มันดีขึ้น" ...  ...  ... ผมนึกถึงคำของประธานาธิบดีเคเนดีที่ว่า "And so, my fellow Americans, ask not what your country can do for you; ask what you can do for your country." จากคุณ : เชษฐา - [ 3 ก.พ. 51 16:17:35 ]

ความคิดเห็นที่ 51 "ผมไม่ได้ต่อต้านความเป็นชาตินิยม แต่ผมต่อต้านการเสแสร้งทำทีว่าตัวเองเป็นชาตินิยม"...จขกท. ^ ^ คุณว่า คุณต่อต้านการแสแสร้งทำทีว่าตัวเองเป็นชาตินิยม ประเด็นนี้ ดูเหมือนคุณ tansy ได้แฉไปมากโขแล้ว ก็พวกที่เรียกว่า Hypocrites อย่างไรก็ตาม  คำว่า ชาตินิยม เป็นมาตรการจากชนชั้นปกครองเสมอมา ไม่ว่าจะมาจากคนกลุ่มไหนที่เข้ามาเสวยอำนาจ เพื่อ ข้ออ้างใดในทางสังคม แต่สังคมไทย  เราต้องไม่ลืมว่า แต่ไหนแต่ไรมา  แกนกลางแห่งอำนาจก็คือ เหล่าศักดินาและอมาตยชน ในนามของอภิชนาธิปไตย  ซึ่งต่อมากลายพันธุ์และขยายวงจากพวกพ่อค้านายทุนใหม่  ดังนั้น  ทุกการผลิตซ้ำทางอุดมการณ์  จึงอิงแนบความเป็นชาติ โดยเฉพาะต่อสถาบันที่เคารพนับถือมาโดยตลอด และคุณในฐานะปัจเจกชนในสังคมนี้  คุณจะต่อสู้หรือแข็งขื่นต่อกระแสการทำให้เหมือนกันไปหมด ได้อย่างไร  เพราะ ถ้าคุณขืนทวนกระแส คุณก็จะลำบากใจ อึดอัด กลายเป็นพวกขวางโลก จะเข้ขวางคลองหรือ?   อย่างไรก็ตาม คุณต้องเข้าใจนะว่า สังคมไทย ไม่ใช่แค่กรุงเทพ แต่คือภาคชนบทด้วย  ซึ่งปชช.ส่วนใหญ่ยังยากจน ไร้การศึกษา และเจ็บป่วย  ดังนั้น มาตรการจากการผลิตซ้ำทางอุดมการณ์ต่่างๆ ของเหล่าชาตินิยมจริงและแฝง  ก็ยังถือว่าจำเป็นต่อการสร้างความเป็นเอกภาพต่อทั้งสังคม  เพียงแต่ว่า  มันอาจจะขัดกับหลักพื้่นฐานแห่งสิทธิมนุษยชนอันเป็นธงหนึ่งเสาหนึ่งของปชต. ซึ่งต้องการสะท้อนความหลากหลายของโลกธรรมชาิติ ไม่ใช่การทำให้เหมือนกันหมด จนติดกับดักแห่งพันธนาการของความเป็นทาส ทาสที่เลือกนาย....ก็เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 51 18:38:40 จากคุณ : dicky5 - [ 3 ก.พ. 51 18:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 (อืม...ผมว่ากระทู้ล่อเป้าก็มีประโยชน์อยู่ไม่น้อยแหละ อย่างน้อย ๆ ก็สามารถดึงคนมาถกกันได้เป็นจำนวนมาก) ขอตอบคำถามของหัวกระทู้ก่อนแล้วกัน หากจะถามว่าเราโดน nationalism ครอบงำมานานขนาดไหนแล้ว ผมมองว่า ความเป็นชาติไทย (แน่นอนว่า ใน sense แบบสมัยใหม่) พึ่งถูกสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 นี่เอง...ที่สามารถรวบรวมคนเข้ามาอยู่ใน "ชุมชนในจินตนาการ" เดียวกันได้ แน่นอนว่า การที่จะให้คนจำนวนมากสามารถมี "จินตนาการร่วม" ได้ กลไกต่าง ๆ จึงเป็นสิ่งจำเป็น เช่น การสร้างโรงเรียน และกำหนดบทเรียนจากส่วนกลาง (mass-schooling) ทำให้ส่วนกลางสามารถกำหนดได้ว่า คนในชาติควร (ไม่) รู้อะไร ซึ่งสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากคือ การที่ต้องรู้ว่า เราเกิดมาในฐานะคนไทย อยู่บนแผ่นดินไทย และที่สำคัญคือมีความทรงจำร่วมกัน (collective memories) โดยเฉพาะความทรงจำร่วมบรรพบุรุษและวีรบุรุษของชาติ ทั้งหมดนี้ไม่สามารถทำได้หากไม่ผ่านกลไกของโรงเรียนที่ถูกกำหนดจากส่วนกลาง อืม...หลาย ๆ หนผมก็สงสัยว่า กรอบคิดเรื่องชาตินิยม/รัฐประชาชาติ สามารถเข้ากันได้กับเสรีประชาธิปไตยที่หลาย ๆ คนใฝ่หาได้หรือไม่? ในเมื่อวาทกรรม (?) อย่างแรก...."ต้องการ".....ให้คนคิดเหมือนกัน ในขณะที่อย่างหลังสามารถยอมรับ tension ของแต่ละปัจเจกบุคคลได้บนกติกาบางอย่าง? จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 3 ก.พ. 51 22:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ผมว่าคุณเชษฐากับผมก็พูดกันชัดเจนในระดับหนึ่งแล้ว ที่คุณเชษฐาพูดมาอาจจะเป็นเจตนาให้กำลังใจ แต่ผมได้ดึงเอาข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งจากที่คุณพูดออกมาก็คือว่าคนบางคนนั้นต้องปรับตัวและเข้มแข็งเป็นพิเศษ คุณถึงต้องเข้ามาให้กำลังใจอย่างนั้น ขณะที่คนที่มาไล่เขาไปให้นกกาจิกกินนั้นผมตั้งข้อสังเกตเอาเองว่าทั้งในกระทู้นี้และในสังคมภายนอก ก็ไม่เห็นมีใครให้ปรับตัวอะไร ที่ผมอยากตั้งข้อสังเกตก็คือว่าการที่รัฐเลือกสนับสนุนบางอย่าง จนอยู่ในฐานะความศักดิ์สิทธิ์ ตั้งคำถามไม่ได้ มันทำให้คนประเภทที่สองที่ผมกล่าวมา มีสถานะของ'ความชอบธรรม'สูงกว่าคนประเภทแรก ซึ่งนั่นเป็นเรื่องตลก แต่เราก็ชอบพูดเสมอด้วยว่าสังคมเรายอมรับความขัดแย้งได้ไม่มีปัญหานะ แต่ก็อย่างที่คุณเชษฐาว่ามาว่าเราไม่ว่ากันซึ่งๆหน้า แต่มีคลื่นใต้น้ำนานัปการ ซึ่งมันจะจางลงไปง่ายๆอย่างที่คุณว่าไหม ผมไม่แน่ใจนัก แล้วก็แปลกที่ทุกครั้งที่มีการคุยเรื่องนี้ต้องมีคนอย่าง คห 11, 12, 45, และ 47 ที่ชอบทึกทักเอาเองว่าคนอื่นใช้สมองมากไปบ้าง เห็นโลกยังไม่กว้างพอบ้าง ถ้าไปอยู่ต่างประเทศก็จะเคลิ้มกับความเป็นไทยไปกับเขาบ้าง โดยเฉพาะ 47 นี่ใช้คำพูดสวยๆงามๆมาแดกดันว่าคนอื่นเป็นสัตว์อีก คุณจะบอกว่าสิ่งนี้ไม่ใช่ความรุนแรงได้ละหรือ? แล้วคุณเห็นด้วยกับผมไหมว่าคนอย่าง คห 47 นี่ไปพูดที่สังคมภายนอกก็คงได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี ในเมื่อเลือกยืนอยู่ข้าง 'ความศักดิ์สิทธิ์' และใช้คำพูดสวยๆ เหมือนจะสนับสนุนศีลธรรมที่อบรมบ่มเพาะกันมา ทั้งที่จริงๆเนื้อหามันก็คือการ discriminate และยกอ้างตนเป็นฝ่ายธรรมะดีๆนี่เอง ถ้าใครรู้จักตัวจริงผมนี่จะรู้ว่าผมชอบแต่งตัวกวนฝรั่งเล่น พยายามจะแต่งให้ออกไทย เพียงแต่ไม่ได้เป็นไทยแบบที่เค้าพยายามโปรโมตกัน และไม่ได้เคลิ้มอะไรไปกับเขา อย่างนี้ถือว่าผมเป็นพวกไร้รากอย่างที่ คห 11, 12, 45, 47 พยายามยัดเยียดให้รึเปล่า? ข้อความที่มีเจตนาให้กำลังใจของคุณเชษฐา ผมมองว่าเป็นข้อความที่ยิ่งเน้นย้ำความเป็นจริงบางอย่างให้ชัดเจนออกมา "จงเข้มแข็ง และปรับตัวให้ได้เถิด แล้วคุณจะเป็นพลเมืองชั้นสองที่น่าภาคภูมิ" ปัญหาอยู่ที่การมี propaganda อยู่ที่เนื้อหาของ propaganda อยู่ที่ความศักดิ์สิทธิ์ตั้งคำถามไม่ได้ของ propaganda อยู่ที่เราไม่ถูกสอนให้ยอมรับความแตกต่าง อยู่ที่เราถูกสอนให้รังเกียจความแตกต่าง อยู่ที่วัฒนธรรมแบบเอเชีย อยู่ที่วัฒนธรรมแบบไทยที่ยอมรับความรุนแรงของฝ่ายสีขาว หรืออยู่ที่ไอ้คนบางพวกมันดื้อเอง ผมคงไม่ต้องชี้นำใครใช่ไหม? จากคุณ : เอี้ยเสียวเฮียบ - [ 3 ก.พ. 51 23:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตอบคุณเชษฐาใน 50 ว่า "ใช่ครับ" ผมต้องสร้างประเด็นอะไรบางอย่างเพื่อการถกเถียงกันด้วยเหตุผลและความเคารพซึ่งกันและกัน ทั้งนี้ ด้วยสมมุติฐานที่ว่า "การถกเถียงกันซึ่งหน้า ไม่ใช่วัฒนธรรมเอเชีย" ผมจึงต้องหาทางออกแก่ปัญหานี้ด้วยการมาโพสไว้ในที่สาธารณะไซเบอร์สเปซ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่สามารถถกเถียงกันได้โดยเสรี และไม่ประจันหน้าซึ่งกันและกัน... ถ้าหากผมนำปัญหานี้ไปถกในที่สาธารณะอื่นๆ(ซึ่งอาจจะยกเว้นห้องเรียนในมหาวิทยาลัย) ผมคงโดนอะไรมากกว่านี้ หนักๆหน่อยก็ถูกหิ้วเข้าคุก... จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา...(ฮา) จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 4 ก.พ. 51 00:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เคสที่ผมพูดนี่ผมพูดถึงผมใช้กับคุณ PADAPA--DOO มันเป็นการให้กำลังใจให้คนๆหนึ่งให้อยู่ในสังคมอย่างเข้มแข็งน่ะครับ เหมือนผมแนะนำให้ญาติผมที่หัวแดงอยู่ในประเทศที่มีคนหัวดำเยอะๆ ให้เขาเข้มแข็งแล้วคนก็จะยอมรับเขาเอง ผมคิดว่าผมแนะนำโอเคนะ และคุณ PADAPA--DOO ก็ชอบด้วย ถ้าคุณเอี้ยวเสียวเฮียบอยากแนะนำให้เป็นแบบอื่นก็แนะนำเขาแล้วกันครับ อย่าพูดผ่านผมเลย แต่ผมพอเข้าใจแล้วว่าที่คุณเอี้ยวเสียวเฮียบกับผมพูดไม่ตรงกันเพราะ ดูเหมือนสิ่งที่คุณเอี้ยวเสียวเฮียบอยากให้ผมพูดมันไม่ใช่การให้กำลังใจคนหนึ่งคนในเวลาปัจจุบัน แต่คือการเปลี่ยนแปลงสังคมและวัฒนธรรมทั้งหมดซึ่งต้องใช้เวลายาวนานน่ะครับ ซึ่งถ้าผมจะแนะนำว่า "เราควรจะเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมอย่างไร?" ผมคงจะไม่แนะนำแบบนี้ และผมมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ในฐานะที่คุณเริ่มประเด็นนี้ และคงมีความเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่แล้ว ผมขอถามหน่อยว่าในทางปฏิบัติแล้วถ้าคุณอยากจะแก้ไขวัฒนธรรมของสังคมให้เป็นอย่างที่คุณต้องการคุณต้องทำอย่างไรน่ะครับ? ...  ...  ... อีกประเด็นหนึ่ง ผมเข้าใจว่าคุณจะบอกว่าถ้าคุณมีความต้องการปฏิบัติวัฒนธรรมหรืออะไรก็ตาม คุณอยากทำโดยเจตจำนงเสรีมากกว่าจะถูกคนอื่นมาบอกว่าให้ทำ อันนี้ใช่ไหมครับ แต่ที่ผมเห็นจริงๆคือคนจำนวนมากที่มาอยู่ต่างประเทศซึ่งพ้นจากเขตอำนาจของรัฐบาลแล้ว (หรือแปลว่าไม่มีใครมาบังคับให้เขาเป็นหรือทำอะไรได้) เขาก็หันมาศึกษาและรักษาวัฒนธรรมไทยเอง ซึ่งตรงนี้ถ้าไม่เรียกว่าเป็นเจตจำนงเสรีของเขา ผมก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรน่ะครับ point ของผมคือ ผมเห็นว่าการอนุรักษ์วัฒนธรรมของตัวเองมันเป็นประโยชน์น่ะครับ เพราะมนุษย์ย่อมต้องการแสวงหาเอกลักษณ์ของตนเองและรักษาและพัฒนาภูมิปัญญาเดิมน่ะครับ ดังนั้นการ 'บอกให้อนุรักษ์วัฒนธรรม' ผมว่าโดยเนื้อหาแล้วเป็นของดี แต่จะควบคุมการ 'บอก' นี้ไม่ให้เป็นการ 'บังคับ' ซึ่งจะเกินเลยไปอย่างไรนั้น อันนี้ต่างหากเป็นสิ่งที่ต้องคิด อยากให้ใจเย็นๆลงหน่อย เพราะเอาจริงๆแล้วที่คุณก็ทึกทักว่าผมเป็นหรือคิดอะไรที่ผมไม่ได้คิด แล้วผมต้องมาคอยแก้อยู่สองครั้งเหมือนกัน ดังนั้นถ้า คคห.ต่างๆที่คุณพูดถึงจะทึกทักอะไรที่คุณคิดว่าผิดไปบ้างคุณก็อย่าไปว่าเขาแบบเหมากันหมดเลยครับ (ยังไม่นับสิ่งที่คุณทึกทักว่าพวกเขา โดยพวกเขาอาจจะไม่ได้คิดอย่างนั้นก็ได้อะครับ) จากคุณ : เชษฐา - [ 4 ก.พ. 51 01:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตอบคคห.๕๔ คุณนายอึเหม็น ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขอบคุณที่คุณสร้างเรื่องมาให้ถกกันครับ ผมก็ได้ข้อคิดอะไรเพิ่มมากทีเดียว แต่ถ้าในกระทู้นี้มีใครมาว่าอะไรคุณเพราะ content ที่คุณตั้งใจล่อไว้ก็อย่าไปเหน็บแนมเขากลับเลย เพราะมันจะกลายเป็นคุณตั้งใจล่อให้เขามาด่าตัวเองเพื่อจะได้ด่ากลับ โดยส่วนตัวผมชอบความเห็นของคุณฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทรนะ ก่อนสมัย ร.๕ เราก็มีชุมชนในจินตนาการเหมือนกัน แต่จะเป็นจินตนาการคนละแบบกับรัฐชาติสมัยใหม่ เมื่อก่อนจินตนาการของเราหน้าตาเป็นอย่างนี้ครับ http://en.wikipedia.org/wiki/Mandala_system แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 01:50:41 จากคุณ : เชษฐา - [ 4 ก.พ. 51 01:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ครับ ขอโทษครับ ผมเรียกแต่ชื่อคุณ แต่ไม่ได้พูดกับคุณคนเดียว อย่างที่คุณเห็น มีคนที่ไล่คนอื่นไปให้นกกาจิกกิน และด่าว่าเป็นสัตว์ ซึ่งผมตอบโต้กับเขาด้วย แต่ เอ แปลกนะครับ เท่าที่เคยไปอยู่อเมริการะยะหนึ่ง ผมก็ไม่รู้สึกว่าต้องโหยหาอะไรเป็นพิเศษ เพื่อนผมซะอีก ที่มีปัญหากับคนดำ จนต้องจับกลุ่มนินทาคนดำและไปกินร้านอาหารไทยกัน (แต่ไม่เห็นอยากเป็นไทยกันในทางอื่นนะ) และผมก็โดนเพื่อนคนไทยเขม่นหน่อยๆซะด้วยที่ดันเข้ากับคนดำได้ (แล้วอยู่เมืองไทยก็กินอาหารไทยอยู่ทุกวัน) ส่วนประโยคที่ว่า "จงเข้มแข็ง และปรับตัวให้ได้เถิด แล้วคุณจะเป็นพลเมืองชั้นสองที่น่าภาคภูมิ" นี้คุณเห็นอย่างนี้หรือไม่ ผมว่าไม่สำคัญ เพราะในสายตาของผม ผมอ่านข้อมูลของคุณ แล้วผมเห็นว่ามันแปลได้แบบนี้ (ซึ่งเข้าใจว่าคุณพูดด้วยความเห็นใจ และเหตุที่ต้องเห็นใจ ก็คงเพราะประโยคนี้นี่เอง - ถึงปรับตัวได้ดีแค่ไหน ท้ายที่สุดก็คือพลเมืองชั้นสอง ที่ต้องปรับตัวตลอดไป....) และผมว่าเรื่องนี้มันต่างกับเรื่องหัวดำหัวแดง เพราะ propaganda มันไม่สามารถทำให้ใครเปลี่ยนสีหัวได้ ส่วนสีหัว ก็ไม่มีใครออกมากำหนดว่าสีไหนดีกว่าสีไหน ส่วนคนอื่นเขาจะเห็นอย่างนั้นหรือไม่ และเราควรพัฒนาไปทางไหน ผมไม่ต้องการชี้นำใครครับ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 02:30:43 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 02:26:12 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 02:11:17 จากคุณ : เอี้ยเสียวเฮียบ - [ 4 ก.พ. 51 01:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมไม่ได้บอกว่าให้เขาต้องปรับตัวตลอดไปน่ะครับ ผมเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของสังคมมันเป็นพลวัฒน์ สมมุติถ้าสังคมยอมรับว่าคนหัวแดงได้แล้ว ในอนาคตถ้ามีคนหัวแดงมาอีกเขาก็จะยอมรับเข้ากลุ่มเหมือนกัน และต่อไปก็อาจจะมีคนหัวดำมาย้อมหัวให้เป็นสีแดงบ้าง ไปเรื่อยๆในที่สุดถ้ากลุ่มนั้นเห็นดีเห็นงามกับหัวแดงอาจจะย้อมหัวเป็นสีแดงทั้งหมดก็ได้ สังคมมันไม่ใช่การปฏิสัมพันธ์ในทางเดียวนะครับ และผมกำลังพูดถึงทางปฏิบัติ ไม่ใช่สังคมทางอุดมคติที่ยอมรับทุกๆความแตกต่างตั้งแต่แรกเริ่ม   เรื่องพลเมืองมีชนชั้นอะไรนั่นมันไม่มีอยู่ในหัวผมและไม่ใช่ประเด็นที่ผมจะเสนอเลย เพราะจริงๆผมตั้งใจแนะนำคุณ PADAPA--DOO แค่เคสเดียวเท่านั้น ถ้าคุณตีความหมายของผมผิด และยังบอกว่าความเห็นของผมนั้นไม่สำคัญ มันไม่ใช่ว่าคุณกำลังทึกทักเอาเอง และกำลังยัดเยียดอะไรให้ผมอยู่เรื่อยๆมาตั้งแต่ต้นกระทู้เหรอครับ? แล้วที่คุณไปว่าคนอื่นว่ายัดเยียดอย่างโน้นอย่างนี้ คุณไม่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเหรอครับ? ถ้าคุณขึ้นประเด็นมาบอกว่าวัฒนธรรมอย่างนี้ไม่ดี แต่ไม่บอกว่าควรแก้อย่างไรเพราะไม่อยากชี้นำใคร ผมว่าอย่างนี้ผมดีกว่าคุณนะครับเพราะอย่างน้อยผมยังให้กำลังใจและพยายามคิดทางออกให้เขาบ้าง ไม่ใช่มาบอกว่าไม่ดีๆ แล้วก็ทิ้งไว้อย่างนั้น ผมยอมรับคำขอโทษเรื่องที่คุณตอบโต้คนอื่นผ่านผม แต่ต่อไปอย่าตอบโต้กันผ่านผมอีกเลยครับ ก่อนหน้านี้ผมอาจจะเห็นใจเจ้าของกระทู้ที่ถูกขับไล่ ถ้ามันไล่กันหนักๆผมอาจจะช่วยตอบโต้คนที่ไล่ด้วยเพราะผมไม่เห็นด้วยเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยเห็นใจเท่าไหร่อะครับ เพราะเขาไม่ได้รู้สึกบีบคั้นจริง และตั้งใจเสียสละมาให้คนด่าอยู่แล้ว ลองกลับไปดู คคห. 39 ของคุณ EXISTENTIALIST นะครับ ผมว่าเขาคิดคล้ายๆผม จากคุณ : เชษฐา - [ 4 ก.พ. 51 02:41:35 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คคห. ๕๘ ผมเขียนขึ้นมาตอบ คคห. ๕๗ ตั้งแต่เห็นเวอร์ชันแรกนะครับ จำได้ว่ามีแค่ความเห็นคุณเรื่องเกี่ยวกับผม มันเลยดูแรง ผมก็เลยตอบไปแรงๆเหมือนกัน แต่ที่คุณแก้มาเวอร์ชันล่าสุดเอาเรื่องอื่นมาพูดด้วยนี่เนื้อหาดูจะเบาลงนะ ที่เห็นต่างไปพิเศษคือตอนที่ผมเห็น คคห. ๕๗ เวอร์ชันแรก ผมยังไม่เห็นข้อความ ๑. "แต่ เอ แปลกนะครับ เท่าที่เคยไปอยู่อเมริการะยะหนึ่ง ผมก็ไม่รู้สึกว่าต้องโหยหาอะไรเป็นพิเศษ เพื่อนผมซะอีก ที่มีปัญหากับคนดำ จนต้องจับกลุ่มนินทาคนดำและไปกินร้านอาหารไทยกัน (แต่ไม่เห็นอยากเป็นไทยกันในทางอื่นนะ) และผมก็โดนเพื่อนคนไทยเขม่นหน่อยๆซะด้วยที่ดันเข้ากับคนดำได้ (แล้วอยู่เมืองไทยก็กินอาหารไทยอยู่ทุกวัน)" กับข้อความ ๒. "และผมว่าเรื่องนี้มันต่างกับเรื่องหัวดำหัวแดง เพราะ propaganda มันไม่สามารถทำให้ใครเปลี่ยนสีหัวได้ ส่วนสีหัว ก็ไม่มีใครออกมากำหนดว่าสีไหนดีกว่าสีไหน" ขอตอบเพิ่มตรงนี้แล้วกันว่า ๑. นั่นเป็นกรณีของคุณ แต่ point ของผมอยู่ที่เดิมน่ะครับ ในข้อความนี้ "ที่ผมเห็นจริงๆคือคนจำนวนมากที่มาอยู่ต่างประเทศ ซึ่งพ้นจากเขตอำนาจของรัฐบาลแล้ว (หรือแปลว่าไม่มีใครมาบังคับให้เขาเป็นหรือทำอะไรได้) เขาก็หันมาศึกษาและรักษาวัฒนธรรมไทยเอง ซึ่งตรงนี้ถ้าไม่เรียกว่าเป็นเจตจำนงเสรีของเขา ผมก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรน่ะครับ point ของผมคือ ผมเห็นว่าการอนุรักษ์วัฒนธรรมของตัวเองมันเป็นประโยชน์น่ะครับ เพราะมนุษย์ย่อมต้องการแสวงหาเอกลักษณ์ของตนเองและรักษาและพัฒนาภูมิปัญญา เดิมน่ะครับ ดังนั้นการ 'บอกให้อนุรักษ์วัฒนธรรม' ผมว่าโดยเนื้อหาแล้วเป็นของดี แต่จะควบคุมการ 'บอก' นี้ไม่ให้เป็นการ 'บังคับ' ซึ่งจะเกินเลยไปอย่างไรนั้น อันนี้ต่างหากเป็นสิ่งที่ต้องคิด" ๒. เรื่องสีหัวนั้น ผมว่าผมเปรียบเทียบได้ดีแล้วครับ เพราะมันย้อมได้ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 02:59:57 จากคุณ : เชษฐา - [ 4 ก.พ. 51 02:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบนะครับ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 04:35:38 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 04:30:34 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 4 ก.พ. 51 03:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 62 * ลบข้อความด้วยเหตุผลตามที่กล่าวไปข้างบนค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 06:25:25 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 07:10:47 จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 4 ก.พ. 51 07:09:03 ]

ความคิดเห็นที่ 63 "เท่าที่อ่านปัญหาที่พวกคุณ กำลังมองอยู่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับชาตินิยมหรอกครับ คุณแค่ไม่ชอบระบบราชการ ระบบอุปถัมภ์ และรัฐบาล ปัญหาคือระบบพวกนี้มันพยายามใช้ชาตินิยมเป็นข้ออ้างในการคงตัวเองอยู่ ทำให้พวกคุณพลอยไม่ชอบชาตินิยมไปด้วย ทางแก้ก็คือตีความชาตินิยมใหม่ ให้ชาตินิยมไปผูกติดกับความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก อะไรที่มันทำให้สังคมไม่เจริญก็ตัดออกไปไม่ถือว่าเป็นปัจจัยของชาตินิยม ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะไม่มีการมาบ่นว่าไม่ค่อยอยากรักชาติเพราะชาติไม่ดี อย่างนู้นอย่างนี้ แต่จะคิดว่าเมื่อชาติของเราไม่ดีแล้วเราควรจะทำอย่างไรจึงจะพัฒนาให้มันดีขึ้น" _____________________________________________________ แล้วก็เป็นคุณเชษฐาอีกเช่นกันที่สรุปเรื่องราวทั้งหมดที่กำลังถกกันได้ตรงจุดที่สุด ก็เลยขออนุญาตยกมาชี้ให้เห็นอีกครั้งด้วยความชื่นชมค่ะ ขอแย้งคุณ เอี้ยเสียวเฮียบ นิดนะคะ ที่คุณว่าคุณมาอยู่อเมริการะยะหนึ่ง อยู่ระยะเดียวน่ะคุณไม่เห็นอะไร ไม่รู้สึกอะไร เท่ากับคนที่อยู่ในฐานะประชากรของที่นี่หรอกค่ะ เพราะตลอดเวลา 'ระยะหนึ่ง' ที่ว่าน่ะคุณอยู่ในฐานะเป็นคนไทย รู้ว่าวันหนึ่งคุณก็กลับเมืองไทย แต่คนที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ในฐานะประชากรของที่นี่น่ะ มีความรู้สึกต่างกันค่ะ เพราะในกรณีอย่างนี้คุณก็จะมองหาความเป็นตัวตนที่แท้จริงของคุณแล้ว คุณจะเข้าใจว่าการเป็นคนไทย นับถือศาสนาพุทธ มีวัฒนธรรมที่ดีงามเป็นพื้นฐาน ฯลฯ เหล่านั้นมีความสำคัญหล่อหลอมความเป็นตัวตนของคุณอย่างไร มัน define ความเป็นคนไทยของคุณอย่างไร แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 08:51:56 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 4 ก.พ. 51 08:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ดูยังไงประเทศเราก็ไม่ชาตินิยม ดูง่ายๆจากวิชาประวัติศาสตร์ แทบไม่พัฒนา ไม่มีคนสนใจเอามาใช้ กรอบของประเทศเราจึงไม่ได้เกิดจากการมีใครคนนึงโหมสร้างภาพ ไม่เหมือนกับพวก ยิว เกาหลี จีน เวียดนาม แต่กรอบของประเทศไทยเกิดจาก วัฒนธรรมประเพณีที่ส่งต่อกันมา ทั้งฝั่งดีงาม และไม่ดี (วัฒนธรรมองค์กรรับส่วยของตำรวจ ระบบเส้นสาย ผักชีโรยหน้า) ผมว่าคนไทยเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง แต่อนาคตข่าวสารถึงกันมากขึ้น คนไทยลืมยากขึ้น วัฒนธรรมห่วยๆจะต้องค่อยๆหายไป จากคุณ : จาก - [ 4 ก.พ. 51 09:31:37 A:125.27.105.218 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คิดเหมือนเจ้าของกระทู้มานานแล้วครับ สังคมไทยคือสังคมปลุกระดม คือสังคมที่เสแสร้ง ปากบอกรักชาติ แต่เราเป็นหนึ่งในชาติที่มีการคอรัปชั่นสูงสุด นักการเมืองนี่ตัวรักชาติเลย ประวัติศาสตร์เราก็บิดเบือน โดยเฉพาะที่ว่าเราไม่เคยเป็นเืมืองขึ้นใคร แต่จริง ๆ เราเป็นเมืองขึ้น ไปตั้งแต่มีเรื่องสิทธิสภาพนอกอณาเขตแล้วครับ การไม่มีอธิปไตยที่จะตัดสินฝรั่งที่ทำผิดในบ้านเราด้วยกฏหมายของเรา นั่นเค้าไม่เรียกมีเอกราชแล้ว ...แต่คนไทยยอมรับหรือเปล่า หรือรู้ทั้งรู้แต่ก็ยังสอนเด็กว่าเราไม่เคยเสียเอกราช หรือตอนสงครามโลกครั้งที่สอง คนไทยโปเยอรมันจะตาย แถมรัฐบาลยังร่วมมือกับญี่ปุ่นอีก ตอนนี้เรายืดอกรับฐานะ "พันธมิตร" ผู้ชนะสงครามโลกครั้งที่สอง ทั้งที่จริง ๆ แล้วมีคนไทยเพียงส่วนน้อย (เสรีไทย) ที่เข้าสู้กับฝ่ายอักษะ โดยไม่มีการสนับสนุนจากรัฐบาล รวมทั้งคนไทยส่วนใหญ่ของประเทศ ที่เราถูกตัดสินให้เป็นฝ่ายชนะสงคราม เพราะอเมริกาอยากได้เราไว้เป็นกันชนลัทธิคอมมิวนิสต์ที่กำลังแผ่ลงมาจากจีนเท่านั้นเองครับ เรื่องสถาบัน..ไ่ม่ออกความเห็นแล้วกัน แต่คิดเหมือนเจ้าของกระทู้แหละครับ จากคุณ : Tiger Ton - [ 4 ก.พ. 51 09:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 66 มนุษย์ หนอ มนุษย์ จากคุณ : Isatirok - [ 4 ก.พ. 51 10:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 67 คุณ จาก ใน คห.48 กล่าวไว้ได้ดี ครับ จากคุณ : โอซารัน - [ 4 ก.พ. 51 12:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ต้องกราบขออภัยที่กระทู้ของผมนี้ทำให้บางท่านรู้สึกไม่พอใจที่ผมออกมาบอกว่า ผมจงใจให้กระทู้นี้ล่อเป้า... บางครั้ง ถ้าหากไม่เกิดวิกฤติ(ล่อเป้า) ปัญญาก็จะไม่เกิด(การถกเถียงในกระทู้)... ผมมีความเชื่ออย่างหนึ่ง ทุกวันนี้เราถูกเหล่านักการเมืองและชนชั้นปกครองใช้ชาตินิยมเป็นเครื่องมือในการเดินเกมทางการเมืองของพวกเขามานานเท่าไรแล้ว? บริบทของการเมืองช่วงระหว่าง ปี 2516-2519 สังคมเรามีการสร้างวาทกรรมทางชาตินิยมขึ้นมาสองชุดด้วยกัน ซึ่ง 1.ชาตินิยมแบบกระแสประชาธิปไตยมวลชน ของบรรดาปัญญาชนก้าวหน้า ขบวนการนิสิตนักศึกษา และฝ่ายสังคมนิยม และ 2.ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตยที่ประกอบไปด้วย ชาติ ศาสนา และมหากษัตริย์ ซึ่งนำโดยเหล่าอำมาตยา เจ้าขุนมูลนาย สถาบันทหาร และชนชั้นปกครองอื่นๆที่นิยมสถาบันเหล่านี้ การปะทะของอุดมการณ์ทั้งสองมาถึงจุดแตกหักเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ซึ่งฝ่ายหลังได้ชัยชนะไปพร้อมๆกับการเข้ายึดอำนาจรัฐอย่างเบ็ดเสร็จหลังจากการรัฐประหารครั้งนั้น ... จากนั้นอุดมการณ์ ชาติ ศาสนา และมหากษัตริย์ ได้ถูกผู้ที่กุมอำนาจรัฐและอำนาจวัฒนธรรมผลิตซ้ำ ส่งผ่าน กล่อมเกลา จัดตั้ง และอีกสารพัดวิธีเพื่อที่จะสู้กับอุดมการณ์ประชาธิปไตยแบบมวลชน เป้าหมายก็คือ เป็นการรักษาจุดยืนของตนเองในสังคมไทย ไม่ให้ถูกล้มล้างจากอุดมการณ์ฝ่ายตรงข้ามได้... ถ้าสมมุติคุณ คคห ที่  ได้มีโอกาสสนทนากับ กุหลาบ สายประดิษฐ์ , จิตร ภูมิศักดิ์ , ลุงธง ฯลฯ คุณจะพบว่า คุณรู้สึกอึดอัดใจที่พวกเขาเหล่านั้นคิดต่างไปจากคุณ และคุณอาจรู้สึกต่อต้านได้ เป็นเพราะว่า คุณคือผลผลิตที่ออกมาจากกระบวนการสร้างชาตินิยมโดยฝ่ายราชาชาติธิปไตยนี้ โดยที่คุณอาจจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม แต่คุณก็แสดงออกชัดเจนใน คคห ที่  เรียบร้อยแล้ว... เราทุกคนล้วนเป็นเครื่องมือไม่อุดมการณ์ใดอุดมการณ์หนึ่งเสมอ ผมก็เช่นเดียวกัน ชนชั้นปกครอง"จำเป็น"ที่จะต้องทำอย่างนี้เนื่องจากภาระอะไรบางอย่าง ซึ่งผมมิอาจพูดถึงได้ในกระทู้นี้... แม้ว่ผมจะระลึกตัวอยู่เสมอว่าเรากำลังถูกล้างสมองจากสิ่งที่ผมได้พูดเอาไว้ข้างต้นของกระทู้ แต่ผมก็ไม่สามารถดิ้นรนได้อย่างเป็นรูปธรรมได้มาก สูงสุดเท่าที่ผมทำได้ก็คือการตอบโต้วาทกรรมเหล่านั้นผ่านงานวิชาการที่ผมอาจจะสรรค์สร้างขึ้นในอนาคต... ชาตินิยมดีหรือไม่? สมควรหรือไม่? ควรใช้อย่างไร? ผมคิดว่าแต่ละท่านก็มีคำตอบในใจอยู่บ้าง แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 00:32:45 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 4 ก.พ. 51 13:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ก่อนจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องชนิดของชาตินิยม ผมว่าเราบรรลุความเข้าใจตรงกันข้อหนึ่งแล้วน่ะครับว่าชาตินิยมเป็นเครื่องมือของผู้ปกครองในการปกครองประเทศในการใช้ปกครองประชาชน ซึ่งไม่ว่าจะเป็นฝ่ายซ้ายหรือขวา ต่างก็อ้างชาตินิยมเป็นความชอบธรรมของตนนั่นเอง ซึ่งผมก็ยังคิดสงสัยว่าในช่วงที่บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงนั้นหากฝ่ายซ้ายเป็นฝ่ายชนะ วาทกรรมชาตินิยมในตอนนี้จะออกมารูปแบบไหน อาจจะเป็นคล้ายๆเวียดนาม คล้ายๆจีน เขมรแดง ลาว หรือเกาหลีเหนือ และคนที่เราเคารพบูชาอาจจะไม่ใช่กษัตริย์ แต่เป็นแบบ เลนิน เหมา โฮจิมินทร์ คิมอินซุง ก็จะเป็นชาตินิยมอีกแบบหนึ่ง โปรปากันดาก็จะเปลี่ยนไปอีกลักษณะหนึ่ง อาจจะหนักหรือเบากว่านี้ซึ่งเราไม่ทราบเลย เพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้น แต่ผมคิดว่าสิ่งที่ จขกท. มุ่งหวังไปไม่ใช่การเป็นซ้ายหรือขวา แต่เป็นสังคมที่ประชาชนมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดของตัวเองเป็นภูมิต้านทานต่อโปรปากันดาของรัฐบาล มีระดับของเจตจำนงเสรีมาก อันนี้อยากให้ จขกท.ดูพวกประเทศในแถบแสกนดิเนเวียดูน่ะครับ พวกนั้นเขาก้าวหน้าไปใกล้เคียงตรงนั้นที่สุด แล้วอาจจะเอาความคิดของเขามาเป็นแม่แบบในการช่วยพัฒนาสังคมของเราได้ นอกจากนั้นผมคิดว่าอินเตอร์เน็ตเป็นเครื่องมือที่ดีในการส่งเสริมความรู้ของคนในสังคมน่ะครับ  ในอินเตอร์เน็ตเรามีพื้นที่ที่สามารถคุยกันได้อย่างเสรี และมีกรอบปกป้องให้เราแสดงความเห็นได้อย่างสบายใจในระดับนึง ถ้าวัฒนธรรมอินเตอร์เนตพัฒนาไปเรื่อยๆก็อาจจะทำให้ประชาชนเรียนรู้ความคิดหลากหลายขึ้น มีความเป็นผู้ใหญ่ทางความคิดมากขึ้นเป็นไปได้ จากคุณ : เชษฐา - [ 4 ก.พ. 51 21:12:26 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ล้ำลึกเจ้าค่ะ สนุกสนานดีจริงๆ เห็นด้วยกะคุณเชษฐา เกี่ยวกับการให้กำลังใจในกรณีเรา -"- เพราะคิดว่าคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ในระยะเวลาอันสั้น การเปลี่ยนแปลงมันยังอีกยาวไกล ซึ่งแนวโน้มไม่ค่อยแข็งขันนัก เทียบไม่ได้เลยกับกระแสสีเหลืองสีชมพู ซึ่งเสริมความแกร่งให้กระแสชาตินิยมแบบชาติ ศาสนา และเค (ต้องห้ามอยู่มั้ยอ่ะ คำว่า"เค"นั่น) อย่างช่วยไม่ได้ การที่มาตบไหล่ให้กำลังใจดูจะเวิร์กสุดละ ฮา ต้องบ่มเพราะความคิดกันไปเรื่อยๆ เพื่ออะไรที่อยู่ข้างหน้า (เลี่ยงคำว่าดี กะ ไม่ดี เพราะไม่รู้ว่าดีจริงมั้ย ฮา) แต่คงจะเปลี่ยนยากมั้ง ปล. อยากเขียนให้มันดูวิชาการบ้าง ทามมายยยย ทามมมมมม ม่ายยยยด้ายยยยยยยย จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 4 ก.พ. 51 21:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณคุณเชษฐา ใน คคห ที่ 69 ครับ ท่านได้สรุปความคิดของกระผมได้ถูกต้อง ตรงจุด และรวบยอดที่สุด... ไม่ว่าจะอย่างไรเสีย ชาตินิยมนี้ก็ยัง"เป็นสิ่งจำเป็น"ในการปกครองคนในชาติอยู่ดี.. ไม่ว่าเราจะชอบมันหรือไม่ก็ตาม ชาตินิยมจะต้องดำรงอยู่... ไม่ว่าชาตินิยมจะเปลี่ยนรูปแบบไปในทิศทางไหนก็ตาม เราก็ไม่สามารถขัดขืน"ภาระ"ทางการเมืองนี้ได้.. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 4 ก.พ. 51 22:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ผมสงสัยนิด ๆ ว่าชาตินิยมเป็นสิ่ง "จำเป็น" รึเปล่า?...หรือแม้แต่ "ชาติ" เป็นกรอบคิดที่จำเป็นสำหรับสังคมมนุษย์รึเปล่า? ตะกี้ไปเปิดฟ้าเดียวกันเล่มล่าสุด (เรื่องรัฐ-ชาติ) มีถอดเทปสัมมนาว่าด้วยหนังสือของอ.ไชยรัตน์ ว่าด้วยรัฐ-ชาติในยุคหลังสมัยใหม่ (ผมจำชื่อหนังสือเป๊ะ ๆ ไม่ได้...ขออภัย) มีข้อสังเกตข้อหนึ่งที่ผมติดใจคือ ด้วยเทคโนโลยีการสื่อสาร/การเดินทาง ทำให้เวลาและสถานที่มัน "กระชับแน่น" ขึ้น (หรืออีกนัยหนึ่งคือ "โลกเล็กลง") ทำให้กรอบของความเป็นชาติมันแพร่กระจายออกไปทั่วโลกได้ โดยไม่ถูกคุมกรอบอยู่ในพื้นที่ของ "รัฐ" อีกต่อไป เพราะฉะนั้น (หากเราเชื่ออ.ไชยรัตน์) "ชาติ" คงจะเปลี่ยนหน้าตาไปมาก แต่อย่างไรก็ตาม ความทรงพลังของกรอบคิดเรื่อง "ชาติ" ยังคงต้องตั้งอยู่บน "อุดมการณ์" บางอย่างอยู่ดี อย่างน้อย ๆ การเมืองเรื่องชาติ ยังคงต้องตั้งอยู่บนฐานคิดแบบคู่ตรงข้ามเช่น ข้างใน-ข้างนอก หรือ พวกเรา (we-selves) - พวกเขา (others) จากฐานคิดนี้เอง ที่ทำให้มวลสมาชิกในชุมชนในจินตนาการหนึ่ง ๆ ต้องแสวงหา/ประดิษฐ์เอกลักษณ์บางอย่างเพื่อสร้างความแตกต่างออกจากสมาชิกของชุมชนอื่น ๆ และที่สำคัญยิ่งคือ สิ่งที่เรียกว่า enemy-function (ผมนำแนวคิดมาจากหนังสือ siam mapped: history of geo-body of a nation ของ ธงชัย วินิจจกูล) ที่ทำให้ "...รวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย..." รวมไปถึง 6 ตุลาฯ 2519 ได้ (เป็นสิ่งที่ Mandala system ไม่มี) เพราะฉะนั้น กระแสสีเหลืองและชมพู ในแง่หนึ่ง ก็อยู่ในโครงสร้างของความเป็น "ชาติ" ที่มีพวกเรา-พวกเขา (ชาวไทยจงรักภักดี...ไม่รักไม่ใช่คนไทย...ฯลฯ) ในแง่หนึ่ง ผมไม่ค่อยเชื่อว่าด้วยกรอบคิดแบบ "ชาตินิยม" นั้น จะมีสิ่งที่เรียกว่าชนชั้นปกครอง เพราะด้วย sentiment แบบชาติ (นิยม) นั้น ดูราวกับว่า มวลสมาชิกในสังคมจะจินตนาการอย่างไปแนวนอน ทุกคนไม่ต่างจากสหายร่วมรบ แต่ชนชั้นปกครองจะเข้ามามีบทบาทผ่านกลไกลของรัฐเท่านั้น หรือหากพูดแบบ Althusser เลยเนี่ย ชาติ (นิยม) ก็คืออุดมการณ์ที่เกิดจากการผลิตซ้ำทางอุดมการณ์ของรัฐ เพียงแต่ในกรอบคิดเรื่องชาติเองนั้น แทบจะไม่มีชนชั้นอยู่เลย จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 5 ก.พ. 51 00:06:45 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หนังสือของ อ.ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร เล่มนั้นมีชื่อว่า Nation-State and the New World [Dis]order หรือ รัฐ-ชาติ กับ(ความไร้)ระเบียบโลกชุดใหม่ครับ... กรอบที่ท่านอาจารย์ได้วิเคราะห์เอาไว้ นั่นก็คือ กรอบของรัฐ-ชาติที่เป็นผลผลิตมาจากการสร้างรัฐ-ชาติตั้งแต่ยุโรปสมัยใหม่ (ซึ่งท่านได้นับตั้งแต่สนธิสัญญาเวสพาเลีย ปี ค.ศ. 1648 เป็นสำคัญ) จนมาถึงปัจจุบัน โดยที่ท่านได้ยกเอาเหตุการณ์ 11 กันยายน 2001 เป็นจุดต่อเนื่องนี้... ปรากฎว่า กรอบเรื่อง รัฐ-ชาติ ถูกท้าทายโดยระบบโลกาภิวัฒน์ซึ่งมีบริษัทข้ามชาติและองค์กรระหว่างประเทศ(เช่น IMF , World Bank , UN เป็นต้น) เป็นตัวแสดงที่สำคัญกว่า รัฐ-ชาติ หลังจากที่สหภาพโซเวียตล่มสลาย เส้นแบ่งแบบเดิมที่ใช้อาณาเขต ภูมิศาสตร์ เป็นตัวแบ่งอำนาจอธิปไตยของแต่ละประเทศได้ถูกลดความสำคัญลง และองค์กรข้ามชาติเหล่านั้นซึ่งถือเป็นตัวแทนของโลกเสรีได้เข้ามาจัดการความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างอธิปไตยเสียใหม่ .. แต่เป็นเป็นดาบสองคม การปะทะกันระหว่างอำนาจใหม่(ที่มาจากโลกเสรี)และอำนาจดั้งเดิมของวัฒนธรรมและชุมชนที่ถูกครอบงำ(ที่ถูกโลกเสรีเข้าครอบงำ) ทำให้เกิดความโกลาหนขึ้นในโลก เกิดสภาวะไร้ระเบียบมากขึ้น รัฐ-ชาติ แบบดั้งเดิมที่เคยดำรงมาไม่สามารถเข้ามาบริหารจัดการความไร้ระเบียบอันนี้ได้ เนื่องจากระบบราชการที่ใหญ่โตเทอะทะ ปรับตัวไม่ทันต่อการเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อต้านจากวัฒนธรรมของโลกอิสลามที่มีต่อโลกาภิวัฒน์ ที่ใช้ทั้งอำนาจอ่อน(วัฒนธรรมอิสลาม)และอำนาจแข็ง(การต่อต้านโดยใช้รูปแบบสงครามกองโจร)ในการต่อสู้อำนาจใหม่นี้... ผลปรากฎว่า เมื่อโลกเข้าสู่สภาวะไร้ระเบียบดังที่เป็นอยู่ แนวคิดเรื่อง รัฐ-ชาติ กลับกลายเป็นว่ามัน"สวิงกลับ" ตัวอย่างคือ มหาอำนาจสหรัฐฯมีการปรับตัวระบบราชการของตัวเองเสียใหม่ให้รัดกุมขึ้น เข้มแข็งขึ้น และสนับสนุน"บริษัท"ของตัวเองมากขึ้นเพื่อที่จะออกไปแสวงหาประโยชน์จากที่ต่างๆในโลกได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด แต่ในขณะเดียวกันสหรัฐก็เรียกร้องให้ประเทศต่างๆที่เข้าร่วมขบวนทุนนิยมเสรีต้อง 1.ลดการกำกับดูแลจากรัฐ 2.ปล่อยให้ตลาดเสรี 3.ลดการอุดหนุนเอกชนของตน 4. ลดเงื่อนไขทุกอย่างลงเพื่อเอื้อต่อการลงทุน (แนวคิดพวกนี้สามารถดูได้ที่ Washington Concensus ครับ ผมก็จำไม่แม่นเหมือนกัน) และโลกอิสลามที่พวกเขารุ้สึกว่ากำลังโดนคุกคามจากตะวันตกนั้น ก็เรียกร้องให้ รัฐ-ชาติ ของตนสร้างวาทกรรมให้เข้มแข็งมากกว่านี้ เป็นอิสลาม(Fundamentalism)มากกว่านี้ ... การที่เทคโนโลยีทางด้านข่าวสารเข้ามามีบทบาทมากขึ้นหลังจากสงครามเย็นสิ้นสุดลง อ.ท่านได้วิเคราะห์ไว้ว่ามันทำให้ "เวลาและสถานที่" กระชับแน่น หดตัวลง ไปมาหาสู่กันได้สะดวกขึ้น พรมแดนของ รัฐ-ชาติ ในความหมายเดิมถูกท้าทายเพราะเทคโนโลยีข่าวมันได้ทำลายเส้นแบ่งนี้ลง เราสามารถรับรู้ข่าวการชิงชัยประธานาธิบดีของสหรัฐฯได้เร็วพอๆกับพลเมืองของเขาเอง ดังนั้น รัฐ-ชาติ จึงถูกท้าทายจากเทคโนโลยีนี้ครับ... เมื่อวกกลับมาดูที่เมืองไทยเราเอง หลังจากการเลือกตั้งครั้งล่าสุด คุณพอมองเห็นอะไรบ้างไหม? ระบบราชการ อำมาตยาธิปไตย ทหาร สถาบันแห่งนั้น เริ่มประสบปัญหากับการบริหารจัดการแล้ว แม้กระทั่งการบริหารจัดการเรื่องของการเมืองก็ยังไม่สามารถรับมือกับแนวคิดอะไรบางอย่างได้ อย่างน้อยที่สุด พวกเราต้องกลับไปดูสิ่งที่คุณทักษิณได้ทำเอาไว้ในตลอดที่ท่านได้เคยเป็นรัฐบาลว่า การจัดการแบบสมัยใหม่ที่ต้องพึ่งเรื่องของระบบการจัดการที่ดี เป็นระบบ ปรับตัวได้รวดเร็ว เป็นสิ่งที่จำเป็นในโลกที่ไร้ระเบียบนี้ ถ้าหากเรายังต้องการวิ่งอยู่ในลู่ของทุนนิยมเสรีอยู่ล่ะก็ การจัดการแบบใหม่จึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย... ผมไม่เชื่อว่าระบบราชการ รัฐ-ชาติไทยอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้(รัฐประหาร 2549-2551) จะสามารถบริหารจัดการความซับซ้อนของระบบโลกที่ไทยติดอยู่นี้ได้ เว้นเสียแต่ว่ามันจะต้องถูกรื้อโครงสร้างใหม่ทั้งหมดเพื่อให้รองรับโลกาภิวัฒน์และการพัฒนาที่เราต้องการจะไปในเส้นทางของทุนนิยม หรือไม่ก็ต้องถูกระบบที่เหมาะสมกว่า(ระบบทักษิณ?)เข้ามาช่วงชิงพื้นที่ไป.. การโหมกระแสเศรษฐกิจพอเพียง การยกย่องค่านิยมโบราณเรื่องของคุณธรรมจริยธรรม การเข้ามากุมอำนาจของเหล่าข้าราชการประจำ ฯลฯ จึงเป็นสิ่งที่ผมอยากจะเรียกว่า "เป็นการดิ้นรนเฮือกที่สำคัญ" ของพวกเขาในการที่จะดำรงอยู่ในพื้นที่ทางการเมืองนี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะประสบปัญหาการอยู่ร่วมกับโลกาภิวัฒน์ก็ตาม แต่เราต้องดูกันต่อไปว่าพวกเขาจะสามารถ"ฝืน"กฎธรรมชาตินี้ได้หรือไม่? ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตยจะมีความเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางใด? ในอนาคต ถ้ามีความเปลี่ยนครั้งสำคัญที่สุด(ย้ำ..ที่สุด!!)ของสถาบันกษัตริย์ ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตยจะสามารถดำรงอยู่ได้หรือไม่? ในเมื่อเราถูกสร้างจิตสำนึกให้ผูกติดกับตัวบุคคลไว้อย่างเหนียวแน่นเช่นนี้... เมื่อมาถึงบรรทัดนี้ ชาตินิยมของเราคงต้องมีการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ และต้องถูกตีความใหม่ แต่จะวิ่งไปในทางไหน ต้องติดตาม.. ด้วยความระทึกใจ!!! จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 5 ก.พ. 51 01:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อ้อ...เกือบลืมครับ กรุณาอย่า"เลือกข้าง" ให้ผมนะครับ ผมแค่มองปรากฎการณ์ต่างๆแบบ Spectator และพิมพ์เท่าที่สติปัญญาตัวเองจะเอื้ออำนวย... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 5 ก.พ. 51 01:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 75 แต่เราต้องดูกันต่อไป ว่าพวกเขาจะสามารถ"ฝืน"กฎธรรมชาตินี้ได้หรือไม่?...จขกท. ^^ ข้อความข้างต้น และอีกหลายประโยคในคห.73ของจขกท. สะท้อนขอบข่ายโลกคิด ที่คุณมีต่อชาตินิยมไทย และสังคมไทย ในกระแสโลกาภิวัฒน์ ซึ่งหมายถึง การอยู่รอด อยู่ต่อ หรือ การปรับตัวของสถาบันชาติโดยรวมว่าจะเป็นอย่างไร โดยเฉพาะ สิ่งที่คุณว่า ภาวะฝืนธรรมชาติ.. ซึ่งคงหมายถึง จิตสำนึกของสังคม ที่ถูกครอบโดยกระบวนการชาตินิยม แบบยึดตัวบุคคลอย่างเหนียวแน่น  ตรงนี้ เมื่อเกิดภาวะเอกภาพทางสังคมแบบสังคมมีที่พึง มีตัวอย่างของมนุษย์ผู้สมบูรณ์แบบ และคุณธรรมจริยธรรมยังคงเชิดชูต่อไปได้  แต่ในอีกด้านหนึ่ง ความเป็นวัตถุนิยมก็สูง ความขัดแย้งทางสังคมก็สูง การแข่งขันสูง ความเครียดในชีวิตประจำวันก็สูง   ทั้งสองด้านสะท้อนทวิลักษณ์ความอ่อนแอของสังคมโดยปริยาย   เพราะ ไม่มีสิ่งใด ผู้ใด อาจฝืนสังขารหรือกฏการเปลี่ยนแปลงได้ ในเชิงกลไก ทางรอด จึงอยู่ที่สังคมจำต้องสร้างระบบตรวจสอบตนเองในภาคส่วนต่างๆขึ้น แต่สำหรับชาตินิยม   การผลิตซ้ำทางอุดมการณ์อาจต้องมีการปรับให้นุ่มหรือสะท้อนฐานสังคมจริงๆมากขึ้น   ด้วยการลงทุนด้านการศึกษาอย่างเข้มต่อเนื่อง   เพราะ ปชช.ที่มีคุณภาพทางความคิดเท่านั้น  จึงจัักช่วยปลดปล่อยพันธนาการทาสของชาตินิยม  อันพยายามแยกสังคมหนึ่งๆออกจากสังคมโลก  ซึ่งว่าถึงที่สุด  ก็เท่ากับฝืนธรรมชาติในปริบทที่ล้าหลังของวันวาน แต่ ณ วันนี้พรุ่งนี้ มันคงจะไม่ใช่เท่าไร.. อย่างไรก็ตาม  สังคมไทย  ก็ยังนับว่ามี"ราก"...ที่ต้องรักษาหรือสืบทอดสืบต่อ.. เพียงแต่ว่า  เราอาจต้องคัด..ต้องเลือก"ราก"..ที่ทรงความหมายต่อการพัฒนาทางสังคมในทิศทางที่สอดคล้องกับโลกที่เป็นจริงของยุคสมัย...เท่านั้น จากคุณ : dicky5 - [ 5 ก.พ. 51 05:50:25 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ความเห็นของคุณฮกหลงฯทำให้ผมคิดต่อไปอีกว่า ชาตินิยมในรูปแบบของรัฐชาติสมัยใหม่เป็นแค่ลักษณะหนึ่งของการนิยมชุมชนในจินตนาการที่มนุษย์สร้างขึ้น ถามว่าการนิยมชุมชนในจินตนาการนี้เป็นของจำเป็นหรือเปล่า? ผมว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่จำเป็นหรือไม่จำเป็น แต่ผมเชื่อว่าความเป็นสัตว์สังคมของมนุษย์เราทำให้เราสร้างสิ่งนี้ขึ้นเอง และชุมชนในจินตนาการแห่งแรกของเราก็เริ่มมีตั้งแต่เรามีสิ่งที่เรียกว่าเผ่าแล้ว ผู้ปกครองและคนในสังคมแต่ละยุคจึงค่อยสร้างวาทกรรมขึ้นมาครอบชุมชนในจินตนาการในแต่ละยุคอีกที คำถามจึงอยู่ที่ "วาทกรรมของผู้ปกครองเป็นสิ่งจำเป็นหรือเปล่า?" ซึ่งถ้าถามผม มันขึ้นกับบริบทแหละครับ ยกตัวอย่างเช่น มาร์กซ์วาดภาพสังคมในอุดมคติที่ประชาชนทุกคนมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ อยู่กันอย่างมีระเบียบเอง ไม่มีรัฐบาลมาให้สร้างโปรปากันดา เลนินบอกว่าประชาชนยังไม่พร้อมที่จะไปถึงขั้นนั้น รัฐบาลกับโปรปากันดาก็เลยเป็นของจำเป็นที่จะนำพาคนไปสู่อุดมคติ ฯลฯ ผมเห็นด้วยว่าชุมชนในจินตนาการย่อมเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ชาตินิยมในความหมายของรัฐชาติสมัยใหม่ก็เช่นกัน มันคงอยู่อีกนาน แต่จะไม่ได้อยู่เป็นอมตะหรอก เพราะแม้ตอนสมัยก่อนร.๔-๕ เราก็ยังเคยเปลี่ยนชุมชนในจินตนาการมาแล้วรอบหนึ่ง คือเปลี่ยนจากชุมชนในจินตนาการที่เรียกว่า Mandala System (ดังที่ยกมาให้ดู) มาเป็นแบบรัฐชาติสมัยใหม่ แต่ในอนาคตชุมชนในจินตนาการของเราจะเปลี่ยนรูปแบบไปอย่างไรนั้นผมนึกถึงหนังวิทยาศาสตร์ที่กล่าวถึงโลกที่ไม่มีคำว่าชาติอีก ทุกคนเป็นสมาชิกของสหพันธุ์ที่มีมนุษย์ต่างดาวหลายๆเผ่า กลายเป็นชุมชนในจินตนาการที่มีอาณาเขตครอบทั้งจักรวาลไป (นี่ก็เป็นไปได้ในกรณีที่มนุษย์ต่างดาวเป็นสัตว์สังคมด้วยน่ะนะ) จากคุณ : เชษฐา - [ 5 ก.พ. 51 06:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ชอบ คห 52.... จากคุณ : BBabe - [ 5 ก.พ. 51 11:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีครับ ท่าน dicky5 ใน 75 ผมเองสงสัยในประโยคสุดท้ายนี้ครับ "อย่างไรก็ตาม  สังคมไทย  ก็ยังนับว่ามี"ราก"...ที่ต้องรักษาหรือสืบทอดสืบต่อ.. เพียงแต่ว่า  เราอาจต้องคัด..ต้องเลือก"ราก"..ที่ทรงความหมายต่อการพัฒนาทางสังคมในทิศทางที่สอดคล้องกับโลกที่เป็นจริงของยุคสมัย...เท่านั้น" ประโยคดังกล่าวคล้ายคลึงกับคำตอบของผมใน 71 ความว่า " ไม่ว่าจะอย่างไรเสีย ชาตินิยมนี้ก็ยัง"เป็นสิ่งจำเป็น"ในการปกครองคนในชาติอยู่ดี.. ไม่ว่าเราจะชอบมันหรือไม่ก็ตาม ชาตินิยมจะต้องดำรงอยู่... ไม่ว่าชาตินิยมจะเปลี่ยนรูปแบบไปในทิศทางไหนก็ตาม เราก็ไม่สามารถขัดขืน"ภาระ"ทางการเมืองนี้ได้.." ถ้านำทั้งสองประโยคนี้เข้าร้อยเรียงด้วยกัน ก็อาจจะได้ข้อสรุปบางประการ คือ "สังคมไทยยังมี"ราก"ทางสังคมที่ต้องการการสืบต่อ" และ "ชาตินิยมยัง"เป็นสิ่งจำเป็น ในการปกครองคน" จึงอาจนำไปสู่ข้อสรุปที่ว่า ชาตินิยมที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานทางวัฒนธรรมดั้งเดิม คือสิ่งที่จำต้องรักษาและดำรงอยู่ ... ผมพยายามเชื่อมโยงโลกทัศน์บางอย่างเพราะอย่างน้อย ความเชื่อเรื่องวัฒนธรรมดั้งเดิมของไทย กับ ความเชื่อเรื่องชาตินิยมแบบไทย ก็ถือเป็นกระแสหลักที่ครอบงำพวกเราในจิตสำนึก คล้ายๆว่า งานโลกทัศน์แบบนี้ถูกผลิตโดยท่าน หลวงวิจิตรวาทการ และผู้ปกครองก็นำงานของท่านมาใช้ในสังคมเพื่อจัดตั้งอุดมการณ์ รัฐ-ชาติ สมัยใหม่ขึ้น ที่ผมสงสัยก็คือ เราต้องการ "ราก" แบบใด? ระดับไหน? เพราะเท่าที่ผ่านมาหลัง ร.4 สังคมเราเริ่มทำความรู้จักกับคติแบบเสรีนิยม(ผมนับจากสนธิสัญญาเบาริงที่ทำกันไว้กับอังกฤษ) แต่ในสมัยนั้น เสรีนิยมยังวนเวียนอยู่เพียงแค่ชนชั้นเจ้านายและชนชั้นปกครอง จนกระทั่งจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ได้สถาปนาตนเองขึ้นเป็นผู้นำหลังรัฐประหาร 2501 ท่านก็ได้ใช้ "ทุน+เสรีนิยม" เป็นแนวทางหลักในการพัฒนาประเทศอย่างหิวกระหายในอุดมการณ์พัฒนาแห่งรัฐ(แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ) สิ่งที่เกิดขึ้น ผมมองเห็นบางประการคือ.. 1.ผู้คนที่อยู่ตามหัวเมืองใหญ่ ได้รับอานิสงค์การพัฒนาจากอุดมการณ์นี้ไปเต็มๆ และพร้อมรับโลกทัศน์แบบเสรีเข้ามาใช้(ตย. ครอบครัวเดี่ยว) 2. ผู้คนที่อยู่ตามชายขอบของการพัฒนา ล้วนถูกขูดรีดเอาส่วนเกินเข้าสู่เมือง และยังดำรงตนอยู่ในสังคมดั้งเดิมอยู่(ตย. ครอบครัวขยาย) แค่นี้ก่อนครับ... เมื่อการณ์เป็นไปในลักษณะนี้ ก็เกิดการปะทะกันระหว่าง "ราก" เก่า และ "ราก" ใหม่ ดังนั้น จึงเป็นเหตุทำให้ผมสงสัยว่า ในปัจจุบันนี้ รากที่แท้จริงของเราคืออะไร? เอาปัจจุบันนี้นะครับ... ส่วนประเด็นเรื่องชาตินิยม ผมอยากให้ทุกท่านเข้าร่วมอภิปรายด้วย อบอุ่นครับ^^ อ้าว..เป็นกระทู้แนะนำตั้งแต่เมื่อไร...^^" แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 51 22:59:17 แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 51 12:19:41 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 5 ก.พ. 51 12:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คคห.ล่าสุดนี่ผมตามไม่ค่อยทันน่ะครับ รากใหม่กับรากเก่าของคุณนายอึเหม็นคืออะไรเหรอครับ แล้วรากที่แท้จริงนี่ถ้าจะให้ตีความมันจะเป็นทำนองไหน ...  ...  ... นอกเรื่องหน่อย คุณ dicky5 ใช้คำว่าเราเป็นทาสของชาตินิยม ทำให้ผมสงสัยว่าการที่เราเป็นสมาชิกอยู่ในชุมชนจินตนาการนั้น จะใช้คำว่าเราเป็นทาสของชุมชนจินตนาการถูกหรือเปล่า เพราะอย่างนั้นเราก็เป็นทาสของเผ่า เป็นทาสของเมือง เป็นทาสของ Mandala System เป็นทาสของชาตินิยมแบบรัฐชาติสมัยใหม่ เป็นทาสของทวีป เป็นทาสของโลก ถ้าคิดตามนี้ที่ผมอยากให้เลิกทาสที่สุดก็คือ การเป็นทาสของชุมชนจินตนาการที่เรียกว่ามนุษย์น่ะครับ เมื่อไหร่เราจะทำลายชุมชนจินตนาการมนุษย์ที่แยกเราออกมาจากสัตว์อื่นๆและของอื่นๆในโลกเสียที และระลึกว่าเราเป็นแค่สัตว์สปีชี่ส์หนึ่งในล้านๆสปีชี่ส์ และเราไม่มีสิทธิไปทำลายธรรมชาติเพื่อประโยชน์ของเรา เลิกทาสมากขึ้นเรื่อยๆแล้วก็นึกถึงนิพพาน... ...  ...  ... ผมว่าถ้าอยากคุยกันอย่างอบอุ่น คุณนายอึเหม็นอย่าไปเหน็บแนมคุณ Little Miss Someone ซ้ำๆเลยครับ ให้มันจบๆไปเถอะ เพราะเหมือนคุณล่อเขาเข้ามาใช้เป็นตัวอย่างประกอบคำอธิบายของคุณ ซึ่งไม่มีใครชอบหรอกครับ ตอนที่ผมเห็นคุณ Littleฯ มาเขียน คคห.ที่ 62 ผมหลังไมค์ไปบอกเขาว่าตามภาพที่แนบมานะครับ และเขาก็หลังไมค์มาตอบว่าเขาจะเลิกเหมือนกัน จากคุณ : เชษฐา - [ 5 ก.พ. 51 15:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ^^^ เรียนคุณเชษฐา ขอบคุณมากนะคะ และก็อย่างที่เรียนไว้ทางหลังไมค์น่ะค่ะ... ว่าจุดประสงค์ในการตอบกระทู้นี้ของดิฉันมีเพียงจุดประสงค์เดียวเท่านั้นคือ... มีบางประโยคในหัวข้อกระทู้ที่พาดพิงถึงบุคคลอันเป็นศูนย์รวมดวงใจของคนไทยทั้งชาติ ...นี่เป็นเหตุผลเดียวจริงๆค่ะที่ทำให้ดิฉันเข้ามาตอบ... ส่วนการโต้แย้งกันในเรื่องของชาตินิยมนั้น ก็ขอให้เป็นสิทธิส่วนบุคคลก็แล้วกัน เพราะต่างคนก็ต่างความคิด และที่สำคัญในบอร์ดสาธารณะแห่งนี้ ดิฉันเคารพในความคิดของทุกคน เพราะตระหนักดีว่าจุดประสงค์หลักของพันทิป คือเป็นเว็บบอร์ดที่ให้ทุกคนมีสิทธิแลกเปลี่ยนความเห็นกันได้เสมอ และดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่สามารถยอมรับได้ในความแตกต่างของทุกความคิด แม้กระทั่งความคิดของจขกท.เอง โดยปราศจากอคติและการประชดประชันใดๆ และสุดท้ายก็อย่างที่เรียนคุณเชษฐาไปน่ะค่ะ ว่าดิฉันได้จบเรื่องนี้ไปแล้ว จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 5 ก.พ. 51 18:07:13 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ต่อทุกคห.ที่แตกต่าง............ ทุกคห.ที่เหมือนหรือแตกต่าง ขอเป็นเช่นดอกไม้หลากสีบนโลกผืนเดียวกันครับ เพราะ แค่ทุกผู้ทุกความเห็นที่แสดงออกมา   คุณก็ทำให้ตัวเองอยู่ในฐานะผู้ให้และรับในขณะเดียวกัน จะมีอะไรที่ดีไปกว่า การได้เรียนรู้ที่จะให้และรับ พร้อมท่าทีเคารพต่อความจริงระหว่างกัน... จากคุณ : dicky5 - [ 5 ก.พ. 51 22:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ก่อนอื่นขอแสดงความยินดี กับ จขกท.ที่การพลีชีพของคุณ ได้สร้างคุณูปการให้กับห้องปรัชญา ทำให้เกิดพลวัตรทางความคิดความเห็นหลากหลาย จนได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำแรกของห้องปรัชญา ทั้งทำให้ได้ข้อคิดอย่างหนึ่งว่า  การถูกเข้าใจผิดแต่แรก อาจสะท้อนความแข็งแกร่งดุจศิลาก้อนแรก ของชั้นฐานสถาปัตยกรรมทางความคิด....ขอคารวะครับ ผมอยากพูดอย่างกระชับอย่างนี้ครับว่า คตินิยม หรือ ความเชื่อเรื่องชาตินิยมไทย ได้หล่อหลอมผืนผิวทั้งสังคม จนกลายเป็นจิตสำนึกทางสังคมของเหล่าผู้ที่อยู่ใต้โครงครอบแห่งกระบวนการชาตินิยมนั้น   ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผลผลิตทางอุดมการณ์นี้  มีการผลิตซ้ำเรื่อยมาไม่หยุดหย่อน   โดยมีแกนกลางเดิมไม่เปลี่ยน คือ  สถาบันที่ทรงพลังและความหมายพร้อมปฏิบัติการเชิงประจักษ์อันยาวนาน   กับอีกหนึ่งสถาบันที่อาจเป็นแค่เพียงสัญญลักษณ์ที่ไร้เรี่ยวแรงกระทำการณ์จริง และ อีกหนึ่งมายาคติก็ว่าได้ของความเป็นเผ่าพันธุ์เลือดเนื้อ   ดังนั้น  จิตสำนึกชาตินิยมที่ทรงความหมายต่อเหล่าทวยราษฏร์จึงเป็นตัวบุคคลที่สมบูรณ์แบบอันเพรียบพร้อมด้วยคุณธรรมแห่งความเสียสละดุจราชาปราชญ์ของกรีก   ในขณะที่ท่านได้แบกแอกแห่งสถาบันไว้ด้วยพร้อมกัน ....   ดังนั้น ตรงนี้ จึงทรงหมายชนิดไม่มีใครอาจปฏิเสธได้ จากคุณ : dicky5 - [ 5 ก.พ. 51 22:06:20 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ต่อคห.78และ79....โดยรวมนะครับ ที่ผมสงสัยก็คือ เราต้องการ "ราก" แบบใด? ระดับไหน? เมื่อการณ์เป็นไปในลักษณะนี้ ก็เกิดการปะทะกันระหว่าง "ราก" เก่า และ "ราก" ใหม่ ดังนั้น จึงเป็นเหตุทำให้ผมสงสัยว่า ในปัจจุบันนี้ รากที่แท้จริงของเราคืออะไร? เอาปัจจุบันนี้นะครับ...จขกท. ^^ ที่จริง คำว่า ราก  น่าจะมีกลิ่นอายเชิงวัฒนธรรม จารีต หรือวิถีปฏิบัติในชีวิตประจำวัน แต่ถ้ามองในมิติการพัฒนาสังคม  ก็น่าจะอย่างที่คุณว่า  ตรงนั้น  เป็นยุคจักรวรรดิ์นิยมของนักล่าเมืองขึ้น  มาสู่ยุคแผนพัฒนาเศรษฐกิจ-สังคมให้หลัง ล่วงมาห้าสิบปีนี้   ทั้งหมดสะท้อนการเปิดตัวเองของสังคมไทย จากกระแสความเจริญจากภายนอกเข้ากระทำ  ทำให้จำเป็นต้องคบหากับมวลสมาชิกประเทศอื่นโดยเฉพาะประเทศตะวันตก   นี่คือ  กะลาที่จำต้องถูกเปิด มิฉะนั้นอาจสูญเสียความเป็นชาติและอธิปไตยแห่งดินแดน....เช่นเพื่อนบ้านหลายประเทศและ.... นี่สะท้่อนวัฒนธรรมตะวันออกที่อุดมสมบูรณ์จนหาความจำเป็นไม่ได้ต่อการท่องโลกเพื่อหาดินแดนใหม่ๆเพื่อการยึดครองหรือเผยแพร่ความเชื่อทางศาสนา....... จากจักรวรรดิ์นิยมยุคเดิม มาสู่ยุคใหม่ในนามทุนนิยมเสรีแบบโลกาภิวัฒน์ ในขณะที่สังคมไทยดำรงสถานะแบบค่อยๆปรับเปลี่ยนจากศักดินา  อมาตยา  สู่ทุนพ่อค้า สู่ทุนธุรกิจ หรือ สามผสานแบบกลายพันธุ์ของศักดินา-อมาตยา-ทุนธุรกิจการเมือง   ในขณะที่สังคมไทยก็ยังคงสถานะช่องว่างทางชนชั้นสังคมเช่นเดิมหรือพูดอีกอย่างว่า  เป็นการพัฒนาแบบ"รวยกระจุก..จนกระจาย"  เช่นเดิมตลอดห้วงเวลาการเปลี่ยนแปลงในสไตส์ชาตินิยมแบบไทยๆ   แต่ถ้าพูดแบบยอมรับทุกอย่างที่เกิดจากพัฒนาการทางสังคมแล้ว   ก็อาจกล่าวได้ว่า   ทิศทางการพัฒนาสังคมไทย  ได้ตั้งเป้าจริง..แต่ทำหลอกแบบเอาจริง...ไปในกระแสทุน.....เช่นอารยประเทศตะวันตก เพียงแต่ว่า มันมีภาวะการหน่วงหรือการซื้อเวลา  อันเนื่องจากการผลิตซ้ำมาโดยตลอดของอุดมการณ์ชาตินิยมคลาสิคแบบไทยๆ..........ไม่เคยเปลี่ยน   ซึ่งตรงนี้แหละ  ที่มีภาวะ Paradox ของการพัฒนาแบบทุนเสรีปชต. มาโดยตลอดเช่นกัน   ........มันจึงพะอืดพะอมอย่างชนิด"ก้าวสองถอยหลังหนึ่ง"..มาโดยตลอดเช่นกัน.. เพราะ โครงสร้างทางอำนาจอันสะท้อนอุดมการณ์ชาตินิยมไทย   มันมีภาวะขัดแย้งกับปรัชญาหรือฐานคิดของหลักการปชต.  อย่างชนิดพูดให้นุ่มว่า..หวานซ่อนเปรี้ยวหรือหวานเคลือบขมก็ไม่ปาน....  ทุกอย่างจึงพันกันยุ่งแบบเราเลือกเอง  เหมือนรักพี่เสียดายน้อง  หรือจะเอาทั้งระบบอุปถัมภ์ไว้ในขณะที่จะเอาปชต.เหมือนฝรั่งจ๋าอีก   จึงหาความลงตัวไม่ได้สักที...... ดังนั้น จึงอาจทำให้เกิดภาวะที่ จขกท.ว่า "เมื่อการณ์เป็นไปในลักษณะนี้ ก็เกิดการปะทะกันระหว่าง "ราก" เก่า และ "ราก" ใหม่ และ  คำถามที่จขกท.ว่า "รากที่แท้จริงของเราคืออะไร?" นั้น คงไม่มีใครตอบได้ หรือทำให้ชัดเจนได้หรอกครับ... จากคุณ : dicky5 - [ 5 ก.พ. 51 22:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ก่อนอื่นใด... ผมขอโทษคุณ ++ Little Miss Someone ++ ที่ได้ล่วงเกิน และผมได้ลบข้อความนั้นออกจาก คคห ที่ 78 แล้วครับ... ผมอาจวุฒิภาวะน้อยไปหน่อย หวังว่าคุณจะให้อภัยแก่เด็กคนนี้นะครับ... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 5 ก.พ. 51 23:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เอาล่ะ คุณ dicky5 ได้ตอบข้อสงสัยของผมจนได้ความสรุปแล้วว่า การที่จะ Define รากดั้งเดิมของเรานั้นอาจไม่สามารถชี้ชัดๆลงไปได้อย่างแน่นอนและตรงจุด ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมคิดว่าเราทั้งหลายจึงจำเป็นจะต้องร่วมมือกันตรวจสอบกันอย่างลึกซึ้ง และเป็นผู้ร่วมสังเกตการณ์ที่กระตือรือร้น... เมื่อเหตุแห่งชาตินิยมไทย มันมีการเปลี่ยนแปลงไปตามพลวัตของสังคม รวมไปถึงปัจจัยภายนอกที่กระทำโดยตรงต่อกระบวนทัศน์ของสังคมเราอย่างลึกซึ้ง เมื่อเห็นเป็นดังนี้ ก็เป็นการลำบากอยู่ถ้าหากเราจะพูดได้อย่างเต็มปากว่า "อา..ข้านี่แหละ คือคนไทย เลือดไทย หัวใจไทย.." ผมได้พยายามฉายภาพเห็นช่วงเวลาสมัยบางสมัยไปบ้างแล้ว ผมได้พูดถึงชาตินิยมที่ถูกผลิตโดยท่านหลวงวิจิตรวาทการ ผมได้พูดถึงชาตินิยมแบบ Pragmatism ในสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัตน์ และชาตินิยมสองกระแสในช่วงเวลา 14 ตุลาคม 2516 - 6 ตุลาคม 2519 เอาไว้บ้าง และข้อสรุปที่ผมพอจะคิดออกก็คือ ชาตินิยมของเราต้องอาศัยการประดิษฐ์โลกทัศน์จากปัญญาชนฝ่ายเจ้าเป็นสำคัญ และการผลิตโลกทัศน์ชาตินิยมโดยฝ่ายเจ้านี้ทรงอิทธิพลมากกว่าชาตินิยมในโลกทัศน์อื่นๆ ไม่ว่าเราจะผ่านประสบการณ์การต่อสู้ทางการเมืองมานานเท่าใด ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตยก็สามารถปรับตัวและเอาตัวรอดได้เสมอ แม้ว่าบางช่วงจะหายไปบ้าง แต่ "ชาติไทย" ของฝ่ายเจ้าก็ยังดำรงอยู่... สิ่งที่ผมยังไม่ได้พูดถึงในกระทู้นี้ก็คือ ชาตินิยมของฝ่ายพลเรือนและทหารในสมัย ปี 2475 - 2501 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ชาตินิยมของไทยเริ่มเกิดการปะทะกันระหว่าง "ชาตินิยมแบบประชาธิปไตย+รัฐธรรมนูญนิยม" และ "ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตย" ซึ่งชาตินิยมฝ่ายแรกได้ถูกผลิตออกมาจากคณะราษฎร์โดยมีท่าน อ.ปรีดี พนมยงค์ เป็นผู้เสนอวาทกรรมชาตินิยมไทยสมัยใหม่ และบางช่วงเวลา จอมพล ป.พิบูลสงคราม ก็ได้ช่วงชิงอำนาจทางการเมือง และสามารถเถลิงชาตินิยมแบบ"เชื่อผู้นำ" และได้พยายามปรับวัฒนธรรมของเดิมให้เหมือนกับวัฒนธรรมฝรั่ง ผมขอกล่าวถึงส่วนแรกก่อนนะครับ อ.ปรีดี ได้นำเสนอชาตินิยมไทยหลังจากที่คณะราษฎร์ได้ล้มล้างรัฐบาลของกษัตริย์ลง ท่านได้เสนอว่า อำนาจรัฐแบบใหม่นี้มีความชอบธรรมจากรัฐธรรมนูญซึ่งถือเป็นแหล่งที่มาของอำนาจอันศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรัฐธรรมนุญก็มีที่มาจากมวลชน เมื่อโยงไปโยงมาแล้ว ชาตินิยมของท่าน อ.ปรีดี ก็มีที่มาจากมวลชนนี่เอง (อย่างน้อยก็ในหลักการและทฤษฎีของมัน)... แรกเริ่มทีเดียว อ.ปรีดี ไม่ได้ต้องการให้รัฐธรรมนูญนี้มีฐานะที่เชื่อมโยงอะไรกับสถาบันดั้งเดิมซึ่งก็คือสถาบันกษัตริย์ เพราะความคิดของ อ.ปรีดี บางส่วนไปไกลถึงสถาปนา Republic เลยทีเดียว แต่การณ์กลับเป็นว่า ท่านเองก็ไม่สามารถต่อสู้กับชาตินิยมกระแสหลักในสมัยนั้นได้(สมบูรณาญาสิทธิราชย์) ท่านจึงต้องมีการ "ประณีประนอม" ระหว่างสถาบันใหม่(รัฐธรรมนูญ)และสถาบันเก่า(สถาบันกษัตริย์) เพื่อให้สามารถประคองของใหม่ให้ไปรอด และได้รับการยอมรับจากของเก่าในเวลาเดียวกัน ที่สำคัญอีกประการหนึ่ง ขณะนั้นประชาชนโดยทั่วไปยังไม่มีความรู้ความเข้าใจการปกครองแบบใหม่นี้ ผู้คนยังให้ความยำเกรงแก่สถาบันเก่าแก่อยู่... ดังนั้น หลักการของ "รัฐธรรมนูญอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข" ก็ได้มาจากการประณะประนอมนี้ ผมไม่แน่ใจของประเทศอื่นๆนะครับ เห็นทีต้องลองไปอ่านงานของท่าน ส.ศิวลักษณ์ เพิ่มเติม... ชาตินิยมโดยคณะราษฎร์นี้ตั้งอยู่บนพื้นฐานที่ว่า "ประชาชนทุกคนเป็นเจ้าของประเทศ และถือเป็นคนชาติไทยด้วยกันหมด" เท่าที่ปริมณฑลทางการเมืองของรัฐธรรมนูญจะเอื้ออำนวย โดยลักษณะทั่วไปแล้ว ชาตินิยมในตอนนั้นก็ถือได้ว่าเป็นมิติใหม่ของสังคม เพราะมันได้ย้ายที่มาแห่งความชอบธรรมจากสถาบันกษัตริย์ไปสู่สถาบันรัฐธรรมนูญ ซึ่งหมายถึงความเป็นชาติก็ต้องย้ายตามไปด้วยโดยปริยาย... สังคมไทยช่วง 2475 - 2501 มีการต่อสู้ทางการเมืองกันมากมาย การเกิดกบฎต่างๆตามหัวเมืองใหญ่และในเมืองกรุงเทพ ล้วนเกิดจากความไม่พอใจที่ฐานอำนาจของตนถูกท้าทาย ช่วงเวลาที่คณะราษฎร์ยังมีอำนาจ การเคลื่อนไหวจากฝ่ายนิยมเจ้ายังมีอยู่และเกิดการต่อสู้กันด้วยอาวุธ มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่สำคัญในประวัติศาสตร์การเมืองของไทย(และผมชอบเป็นพิเศษ) นั่นก็คือเหตุการณ์ "กบฏบวชเดช 11 ตุลาคม 2476" ซึ่ง พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดช อดีตเสนาบดีกระทรวงกลาโหม เป็นหัวหน้าฝ่ายทหารจากหัวเมืองภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้ก่อการเพื่อล้มล้างอำนาจของรัฐบาล โดยอ้างว่าคณะราษฎรปกครองประเทศไทยโดยกุมอำนาจไว้แต่เพียงแต่เพียงผู้เดียว และปล่อยให้บุคคลกระทำการหมิ่นองค์พระประมุขของชาติ รวมทั้งจะดำเนินการปกครองโดยลัทธิคอมมิวนิสต์ ตามแนวทางของนายปรีดี พนมยงค์ คณะผู้ก่อการได้ยกกำลังเข้ายึดดอนเมืองเอาไว้ ฝ่ายรัฐบาลได้แต่งตั้ง พ.ท.หลวง พิบูลสงคราม เป็นผู้บัญชาการกองกำลังผสม ออกไปปราบปรามจนประสบผลสำเร็จ... เหตุการณ์นี้ มีส่วนทำให้จอมพล ป.พิบูลสงครามแจ้งเกิดอย่างเต็มตัว และต่อมาภายหลังท่านก็ได้รัฐประหารและขึ้นมากุมอำนาจรัฐ จากนั้นท่านก็ได้ผลิตวาทกรรมชาตินิยมชุดใหม่ขึ้นมาเพื่อรองรับอำนาจและความชอบธรรมของรัฐบาลท่าน นั่นก็คือ วาทกรรมชาตินิยม "เชื่อผู้นำ ชาติพ้นภัย" และท่านก็ได้จัดการกับอีกอำนาจหนึ่งนั่นก็คือ "อำนาจทางวัฒนธรรม" ซึ่งประกาศให้ประชาชนมีการแต่งกายให้เหมือนตะวันตก ดำรงตนแบบอารยะ ใช้ชีวิตแบบอารยะ ฯลฯ ชาตินิยมของท่านจอมพล ป.พิบูลสงครามนี้ เป็นชาตินิยมที่ยึดโยงอยู่กับตัวบุคคล(ตัวท่านเอง)เป็นหลักการสำคัญ ในระยะเวลาที่จอมพล ป. มีอำนาจอยู่นั้น ชาตินิยมแบบราชาชาติธิปไตยต้องเก็บตัวอยู่เงียบๆ ไม่สามารถเผยตัวตนอย่างชัดเจนได้ เพราะ 1.จอมพล ป. กุมอำนาจในกองทัพอย่างเบ็ดเสร็จ 2.ปัจจัยจากภายนอกเรื่องของสงครามโลกมีส่วนทำให้อำนาจท่านจอมพลฯกระชับรัดกุมยิ่งขึ้น 3.ความที่ท่านเป็นคณะราษฎร์และ"ไม่นิยม"เจ้า ประกอบกับอำนาจในกองทัพเป็นของท่าน จึงทำให้ราชาชาติธิปไตยต้องจำกัดตัวเองลงโดยอัตโนมัต   ดังนั้น ชาตินิยมในช่วง 2590 - หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จึงถือเป็นชาตินิยมที่อิงแอบอยู่กับตัวผู้นำของชาติเป็นหลัก ใครที่คิดแตกต่างไปจากท่านผู้นำผู้นั้นคือผู้ที่ทรยศต่อชาติบ้านเมือง ต้องกำจัดให้พ้นทางไป เป็นที่น่าสังเกตว่า ชาตินิยมในสังคมไทยต้องมีปัจจัยอยู่อย่างหนึ่งสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง นั่นก็คืออำนาจจากกองทัพ ใครก็ตามที่สามารถควบคุมกองทัพได้ ผู้นั้นก็คือผู้ที่กำหนดชาตินิยมได้ในเวลาเดียวกัน (ทั้งนี้ ก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่ควบคุมกองทัพในขณะนั้นว่าจะสร้างวาทกรรมชาตินิยมชนิดใดเท่านั้นเอง)... เหตุการณ์มันก็ได้ดำเนินต่อไป โดยที่อุดมการณ์ราชาชาติธิปไตยก็สามารถเอาตัวรอดมาได้ โดยเฉพาะสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัตน์ ที่ได้"รื้อพื้น"คติแบบดั้งเดิมของไทย และทำการกวาดล้างศัตรูของชาติและราชบัลลังค์อย่างไม่ปราณีด้วย "มาตรา 17" อันศักดิ์สิทธิ์ปานเทพเจ้าก็มิปาน หลังจากนั้นมันก็ได้สดุดหกล้มเมื่อเกิดเหตุการณ์วันมหาปิติ(ตามสำนวนของศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทยในขณะนั้น) ระบบพ่อขุนอุปถัมภ์โดยการสนับสนุนของราชาชาติประชาธิปไตยก็ต้องมีการปรับตัวครั้งใหญ่อีกรอบหนึ่ง และมันสามารถเอาชนะอุดมการณ์"ชาตินิยมแบบมวลชน"หลังจากการรัฐประหารเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ... แต่เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 มันได้ปลดปล่อยพลังของชนชั้นกลางออกมาแล้ว หลังจากที่ถูกท๊อปบูตของทหารกดเอาไว้ช่วง 2501 -2516 ผมจะขอไม่กล่าวถึงพลังที่ถูกปลดปล่อยของชนชั้นกลางนี้นะครับ เพราะมันมีรายละเอียดเยอะมาก และอาจจะไม่ตรงกับเนื้อหาในกระทู้ของผม... การเลือกตั้งเมื่อปี 2544 พรรคไทยรักไทยซึ่งถือว่าเป็นพรรคใหม่มากในสังคมการเมืองไทย แต่มันได้รับชัยชนะอย่างมโหฬารอย่างที่ไม่เคยปรากฎมาก่อนในประวัติศาสตร์การเลือกตั้งของไทย โดยมีหัวหน้าพรรคที่มีทั้งคนรักและคนเกลียดมากที่สุดในสังคมไทย คนๆนั้นคือ พ.ต.ท ดร. ทักษิณ ชินวัตร ผู้ซึ่งมีอำนาจมากที่สุด และสามารถ "สั่นคลอน" ราชาชาติประชาธิปไตย ได้อย่างลึกซึ้ง ... ถึงแม้ว่า "ปฎิญญาฟินแลนด์" จะมีอยู่จริงหรือไม่ตาม แต่เมื่อพิจารณาจากการครองอำนาจของอดีตนายกฯท่านนี้ นับว่าไม่ธรรมดา...บุคคลนี้ไม่ธรรมดา... ไม่ธรรมดาจนเหล่าราชาชาตินิยมประชาธิปไตยต้องตั้งป้อมสู้อย่างยืดเยื้อยาวนาน แหลมคม และระทึกใจยิ่ง... วันที่ 19 กันยายน 2549 คือการดิ้นรนครั้งสำคัญของพวกเขา .. แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 00:38:52 แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 00:17:51 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 5 ก.พ. 51 23:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อันที่จริง ผมกลับรู้สึกว่า tension ระหว่างโลกาภิวัฒน์กลับกรอบรัฐชาตินั้นคงอยู่ตลอดเวลา โลกาภิวัฒน์ไม่ได้ครอบงำรัฐชาติได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ความพยายามยืนยันความเป็น (รัฐ-)ชาติ ถูกทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าผ่านกลไกต่าง ๆ ตลอดเวลา ตัวอย่างหนึ่งที่ผมเห็นได้ชัดในกระทู้นี้คือ การพยายามยืนยันความเป็นชาติของตนเองโดยไม่ผ่านกรอบของรัฐ โดยผู้ที่เรียกตัวเองว่า "คนไทย" ที่อยู่นอกอาณาเขตของรัฐ เช่น การ "โหยหา" [so-called]เอกลักษณ์ไทยที่แลดูจะเข้มข้นมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะในโลกที่สถานที่มันกระชับแน่นขึ้น การย้ายถิ่น ย้ายที่ เคลื่อนย้ายดูจะทำได้ง่ายดายขึ้น ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมค่อนข้าง skeptical ว่า การ "โหยหาเอกลักษณ์ไทย" มาก ๆ ว่า กระทำบน subject ที่เป็น "เสรี" แน่หรือ? หรือว่า subject ดังกล่าวยังคงกระทำบนโครงสร้างใหญ่ของโลก คือโลกในสภาวะสมัยใหม่ที่ยังหนีกรอบของชาติไปไม่พ้น? (ถึงแม้ความเป็นรัฐจะพร่าเลือนมากขึ้นก็ตามที) จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 6 ก.พ. 51 00:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 87 กลับมาดูอีกทีเป็นกระทู้แนะนำแล้ว หลายความเห็นขมวดย่อยๆ ความเห็นไปสู่คำอธิบายเชิงโครงสร้าง ซึ่งผมดีใจมากครับ (ได้ประโยชน์มาก) ทีนี้ที่คุยกันทั้งหมด มันเป็นชุดของคำอธิบายขนาดใหญ่ เราพอจะคุยเรื่องนี้พ้นไปจากกรอบ เรื่องรัฐชาติบ้างได้มั้ยครับ ยกที่คุณเชษฐา สรุปมา "เท่าที่อ่านปัญหาที่พวกคุณ กำลังมองอยู่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับชาตินิยมหรอกครับ คุณแค่ไม่ชอบระบบราชการ ระบบอุปถัมภ์ และรัฐบาล ปัญหาคือระบบพวกนี้มันพยายามใช้ชาตินิยมเป็นข้ออ้างในการคงตัวเองอยู่ ทำให้พวกคุณพลอยไม่ชอบชาตินิยมไปด้วย" ผมขอยกตัวอย่าง เรื่องทำนองนี้โดยตรงที่ผมพบ โดยไม่อิงกับบริบทรัฐ-ชาติ ดูบ้าง คือ (สมมติ)ผมเป็นสถาปนิก  และมีโอกาสได้ออกแบบอาคารให้ลูกค้า แล้วเค้าอยากได้อาคารที่ดู "ไทยๆ" ผมมีปัญหากับคำนี้มาตลอดชีวิตการเ็ป็นสถาปนิก (ซึ่งไม่น่า่เกี่ยวรัฐชาติโดยตรง) กับเพราะอะไรที่มันเป็นไทยนั้นมันพูดอยู่แทบจะเรื่องเดียวในบริบทของผมคือ อะไรก็ตามที่มันถอดความละม้ายจาก "บ้านทรงไทย" (ซึ่งต้องภาคกลางด้วย พวกเรือนเครื่องสับ) คำว่าบ้านทรงไทยมีอำนาจควบคุมความคิดของคนได้มหาศาล คือมันเป็น image ที่แข็งมากๆ และพ้นไปจาก space-time คือมันจะอยู่ตรงไหน เมื่อไหร่ ราวกับ 7-11 ก็ได้ เพราะมันคือความเป็นชาติไทย (ซึ่งสำหรับสถาปนิกหลายคนนั้นไม่เห็นด้วย เพราะเขาเห็นว่าอาคารมันควรแสดงยุคสมัยของตัวเอง แต่ก็ลบความคิดนี้จากหัวลูกค้าไม่ได้ หรือภูมิอากาศของแต่ละพื้นที่ไม่เหมือนกัน อาคารก็ไม่ควรเหมือนกัน อย่างนี้ เป็นต้น   จาก ตย สั้นๆอันนี้ ผมว่าเราถูกควบคุมนะ (ซึ่งหนีไม่พ้น) อยากเรียกว่า soft imperialism คือเอาจินตนาการที่สถาปนาร่วมกัน (เฉพาะโดยคนบางกลุ่ม) ให้มัน represent ลักษณะเฉพาะออกมา (ผ่านสื่อ หน่่วยงานราชการ นักวิชาการ)ในมิติของ spatial pratice (ตามความหมายของ Lefebvre) ผมอธิบายไม่เก่งครับ คิดแล้วเขียนเลย ต้องขออภัย ประเด็นของผมคือมัน เป็น everyday life และมีทุกที่เลย อึดอัดจริงๆ คุณเชษฐาให้ภาพเรื่องหัวแดงชัดดีครับ ขอบคุณๆๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 00:40:20 แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 00:39:48 จากคุณ : Foucault lover - [ 6 ก.พ. 51 00:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ผมขอชื่นชมคุณ จขกท. ที่ขอโทษนะครับ ขอแสดงความนับถือมา ณ ที่นี้ด้วย เรื่องรากเก่ารากใหม่เท่าที่ผมฟังคุณ dicky5 พูด ผมจับความอย่างนี้นะครับ รากเก่าหมายถึงวัฒนธรรมก่อนฝรั่งเข้ามา คือ วิถึชีวิต กรอบแนวคิด ภูมิปัญญาของคนโบราณ ภาษาไทย ศาสนาพุทธ ระบบศักดินาอุปถัมภ์ สังคมรวมหมู่แบบเอเชีย ชาตินิยมแบบเก่า Mandala System รากใหม่หมายถึงวัฒนธรรมหลังฝรั่งเข้ามา คือ วิถีชีวิต กรอบแนวคิดของตะวันตก โลกาภิวัฒน์ ระบบทุนนิยม ระบบสังคมนิยม แนวคิดประชาธิปไตย สังคมแบบปัจเจก ชาตินิยมแบบใหม่ที่เป็นลักษณะของรัฐชาติ ความขัดแย้งระหว่างรากใหม่กับรากเก่าคือความขัดแย้งระหว่างวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมตะวันตก (ซึ่งได้พัฒนากลายเป็นวัฒนธรรมสากล และกลายเป็นกรอบของโลกาภิวัฒน์) อันนี้ผมตีความอย่างนี้นะครับ จะขอพูดต่อไป ในความเป็นจริงสังคมไทยทุกวันนี้เรามีรากทั้งสองแบบปนๆกัน  จะว่าเราเป็นไทย เราก็ไม่ใช่ไทยทีเดียว เราก็แต่งกายเหมือนฝรั่ง เรียนวิชาความรู้อันลึกซึ้งของฝรั่ง มีความคิดเสรีนิยมเหมือนฝรั่ง มีวุฒิภาวะและความเคารพในสิทธิส่วนบุคคลเหมือนฝรั่ง แต่จะว่าเราเป็นฝรั่ง เราก็ไม่ใช่ทีเดียว เพราะเวลาเราขว้างหนังสือเรียนลงพื้น แม่ก็ยังมาตีเราและบังคับให้กราบหนังสือเรียนเล่มนั้นอยู่ เรากำลังจะก้าวหน้าตามกรอบอันเจริญของโลกาภิวัฒน์ไปแล้ว แต่ญาติก็ยังคอยมาชวนเราเข้าวัดอยู่เลย มันเลยฉุดถ่วงกัน เรารักพี่เสียดายน้อง เราไม่ชอบให้ญาติมาชวนเราเข้าวัด แต่ถ้าวันหนึ่งญาติไม่สนใจมาชวนเราแล้ว เราก็อาจจะรู้สึกโหวงๆบ้าง ผมคิดว่าในอนาคต ทุกอย่างมันจะต้องเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรไปฉุดมันอยู่ ถ้าดูประวัติศาสตร์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราผ่านการขัดแย้งระหว่างราก ตอนที่คนไทยรับวัฒนธรรมขอม รากของขอมก็ขัดแย้งกับรากผีฟ้าของไทยเดิม มีการต่อสู้กันระหว่างราก เราบอกไม่ได้ว่ารากไหนชนะ เพราะต่อมาเราก็ฟอร์มวัฒนธรรมอีกรูปแบบหนึ่งที่มันหน้าไม่เหมือนขอม และก็หน้าไม่เหมือนผีฟ้า กลายเป็นวัฒนธรรมปราสาทยอดแหลมๆที่เราเห็นในปัจจุบัน ตอนที่คนจีนอพยพเข้ามาในไทยสมัยต้นรัตนโกสินทร์ รากของจีนก็ปะทะกับรากของไทย ผลที่ออกมามันก็เป็นพวกอาตี๋อาหมวยรุ่นใหม่ ที่มันไม่ใช่จีนทีเดียว และก็ไม่ได้เหมือนไทยทีเดียว ผมคิดว่าในตอนนี้มันจะเป็นการปะทะทางวัฒนธรรมอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งจะมีความขัดแย้งกันไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะหาจุดลงตัวได้ และกลายเป็นวัฒนธรรมรูปแบบใหม่อีกรูปแบบหนึ่งที่หน้าตาต่างไปจากเดิม ผมคิดว่าการเคลื่อนไหวของวัฒนธรรมมันเป็นพลวัฒน์ และมันจะเคลื่อนไปอย่างนี้เรื่อยๆอยู่เสมอตามธรรมชาตินั่นเอง จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 00:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ใน คคห ที่ 85 ของผม ซึ่งผมได้พยายามฉายภาพของชาตินิยมโดยใช้กรอบของประวัติศาสตร์ในการอธิบาย โดยเหตุง่ายๆก็คือ "เพื่อให้ทุกท่านสามารถเข้าใจได้ง่าย" ความคิดของผมตรงกับคุณเชษฐาใน 88 ว่า การเปลี่ยนแปลงถือเป็นอนิจจังลักษณะโดยแท้ ชาตินิยมก็เช่นเดียวกัน ... มันต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางต่างๆตามสภาพแวดล้อมและปัจจัย ผมคิดว่าท่าน อ.ปรีดี พนมยงค์ ก็ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนแล้วในหนังสือเล่มเล็กๆของท่านเรื่อง "อนิจจังลักษณะของสังคมไทย" ผมจำชื่อหนังสือได้ไม่ค่อยแม่นยำครับ ถ้าหากท่านใดเคยอ่าน ช่วยเข้ามาแก้ผมด้วยนะครับ... สำหรับคุณ ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร  ใน คคห ที่ 86 ผมคิดว่า รัฐ-ชาติ ยังคงมีอิทธิพลในการกำหนดปัจเจกอยู่ เพียงแต่ระดับการแสดงออกของปัจเจกเหล่านั้นแตกต่างกันไป.. บางคนอาจไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับความเป็นไทยก็ได้ เผลอๆเขาอาจดูถูกตัวเองที่เกิดมาเป้นคนไทยอีกต่างหาก .. หรือบางคนอาจเชิดชูความเป็นไทยอย่างบ้าคลั่ง แต่เอาจริง เขาอาจจะไม่สามารถอธิบายความเป็นไทยของเขาได้... เมื่อการณ์เป็นเช่นนี้ ผมจึงขออนุญาตสรุปอย่างง่ายๆของผมเองว่า "Subject คือตัวกำหนด รัฐ-ชาติ" เพราะเนื่องจากสังคมนี้ถูกสร้างโดยมนุษย์ แต่เมื่อระบบที่มนุษย์สร้างขึ้นเริ่มเข้าที่เข้าทางและมีชีวิตเป็นของตนเองแล้ว "Structure จะเป็นตัวกำหนด" กิจกรรมแห่งสังคมนั้น และเป็นตัวที่ทำให้ปัจเจกต้องดำเนินตามไปตามที่มันได้ถูกกำหนดเอาไว้ ปัญหาที่คุณ  ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร ยกขึ้นมานี้ ถือเป็นวิวาทะที่สำคัญในวงการผู้ที่ศึกษาทางด้านสังคมศาสตร์ครับ โดยปัญหานี้เรียกว่า "ปัญหาทวิลักษณ์เชิงโครงสร้าง" ที่สำนักมาร์กซิสและสำนัก Post-Structurlism เขาโต้แย้งกันอยู่ ซึ่งปัญหานี้เขาเถียงกันว่า โครงสร้างของสังคมกำหนดปัจเจก หรือปัจเจกกำหนดโครงสร้างสังคมกันแน่.. ตอบคุณ Foucault lover ใน 87 ครับ ... สิ่งที่คุณเล่ามาทั้งหมด ผมได้อธิบายในทัศนะของผมไปแล้วว่า พวกเราถูก Dominate ความคิดในระดับ"จิตสำนึก" ครับ ลองดูหัวข้อกระทู้ของผมก็ได้ จิตสำนึกทางสังคมของเราถูกผลิตซ้ำโดยวาทกรรมของเหล่าราชาชาตินิยมประชาธิปไตยกันมาต่อเนื่องและยาวนาน จนในที่สุด มันก็ได้ฝังเข้าไปสู่จิตสำนึกของเราเอง อาจจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม ตัวอย่างก็ชัดเจนมากครับ ลูกค้าคุณเองต้องการความเป็นไทยเป็นส่วนหนึ่งของงานสร้างบ้านของเขา พอคุณ Foucault lover ไม่ค่อยเข้าใจว่าต้องการอย่างไรก็เลยไปถามลูกค้าว่าเป็นอย่างไร ปรากฎว่าลูกค้าก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่พวกเขารู้แค่เพียงว่า"จะเอาแบบไทยๆ" เท่านั้น... นี่ล่ะครับ การแสดงออกในระดับจิตสำนึก... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 6 ก.พ. 51 01:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เรื่องตัวอย่างคนไทยอยู่ต่างประเทศที่ผมยกตัวอย่างขึ้นมาตอนแรก และกลายเป็นประเด็นจนตอนนี้ (รู้สึกภูมิใจนิดๆเหมือนกัน) คุณฮกหลงกับผมมองกันคนละแบบน่ะครับ ผมมองเป็นเรื่องธรรมชาติในการแสวงหาเอกลักษณ์ให้ตนเองซึ่งเป็นปัจจัยภายใน คุณฮกหลงมองว่าเป็นอิทธิพลของรัฐชาติที่ยังคงเหลืออยู่จางๆแม้ในต่างประเทศ ซึ่งเป็นปัจจัยภายนอก ผมคงไม่ฟันธงว่ามันเป็นแบบไหน หรือเป็นทั้งสองแบบ แต่ดีใจที่คุณฮกหลงฯพูดขึ้นมา เพราะถ้าคนเราคิดเห็นเหมือนกันหมดคงเบื่อตาย เอาเป็นว่าผมละประเด็นนี้ไว้อย่างนี้แล้วกัน ...  ...  ... แก้ไขเพิ่มเติม ผมพิมพ์ความเห็นนี้ก่อนเห็น คคห.แปดสิบเก้า ของคุณนายอึเหม็น เอาเป็นว่าตัวอย่างการขัดแย้งของสำนักที่คุณนายอึเหม็นยกมาทำให้ผมเข้าใจภาพนี้ชัดขึ้น ต้องขอบคุณมากๆครับ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 01:14:49 จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 01:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ปัญหาที่คุณ  ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร ยกขึ้นมานี้ ถือเป็นวิวาทะที่สำคัญในวงการผู้ที่ศึกษาทางด้านสังคมศาสตร์ครับ โดยปัญหานี้เรียกว่า "ปัญหาทวิลักษณ์เชิงโครงสร้าง" ที่สำนักมาร์กซิสและสำนัก Post-Structurlism เขาโต้แย้งกันอยู่ ซึ่งปัญหานี้เขาเถียงกันว่า โครงสร้างของสังคมกำหนดปัจเจก หรือปัจเจกกำหนดโครงสร้างสังคมกันแน่.. ผมนึกถึง field-agent ของ ฺBourdieu แฮะ จากคุณ : Foucault lover - [ 6 ก.พ. 51 01:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เอาจริงๆผมว่าในขณะที่จิตสำนึกของเราถูก dominate จากวาทกรรมของชาตินิยม จิตสำนึกเราก็ถูก dominate โดยฮอลลีวูดด้วย เช่นเวลาเราพูดถึงสายลับเราก็จะนึกถึงเจมส์บอนด์ ทั้งๆที่สายลับจริงๆเขาไม่ได้เท่ห์อย่างนั้นน่ะนะ ดังนั้นผมจึงไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่น่ะครับ เพราะอย่างน้อยเราไม่ได้เป็นสังคมปิด แต่เรายังเปิดให้ข่าวบีบีซีกับละครเกาหลีเข้ามาช่วยขัดเกลาทางสังคม พวกเรา และนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหวต่อไปน่ะครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 01:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 93 คุณ Foucault Lover (อืม...เข้าใจว่าคงเป็น lover ในทางวิชาการเท่านั้นใช่ไหมครับ อิอิ^o^) ผมไม่เคยจับตัว Bourdieu จริง ๆ จัง ๆ เลยครับ ที่มีอยู่ในมือตอนนี้คือ photography ของเขา แต่ตัวรายละเอียดของปรัชญาเขานี่ไม่ทราบเลย (คุ้น ๆ แต่เรื่องทุนทางวัฒนธรรม/cultural capital) ส่วนเรื่องอะไร determine อะไรนี่ ผมว่าคงเป็นเรื่องยากที่จะฟันธง (หรือเปล่า???...อืม...Derrida คงจะบอกว่ามัน undecidibility???) เพียงแต่ส่วนหนึ่ง ผมว่าการที่จะบอกว่า การสร้างสรรค์เอกลักษณ์ของชาติโดยตัดมุมมองเรื่องอำนาจออกไปเลยนั้น เป็นมุมมองที่ค่อนข้าง naive ไปนิด ในแง่หนึ่ง หากผม take side แบบ post-structuralism สิ่งแรก ๆ ที่ผมต้อง concern คือเรื่องของภาษา/ระบบสัญญลักษณ์ที่ไหลเวียน และการที่มนุษย์สามารถ think-the-naion-state ได้ก็ด้วยระบบสัญญลักษณ์เหล่านี้เอื้ออำนวย ดังนั้น การ take-side นี้ทำให้เราไม่ต้องพูดถึง "เจตจำนงเสรี" กันเลย ในแง่หนึ่ง หากผม take side Marxism approach ผมก็ต้องถอยกลับมาแล้วถามว่า Marxism สำนักไหน? (หวา...นี่ผมกำลัง over-politicized หรือเปล่าเนี่ย) ซึ่งจะโยงกับตัวอย่างเรื่องคนไทยในต่างแดน สิ่งที่ผมเสนอคือ ถึงแม้โลกาภิวัฒน์ทำให้พรมแดนของรัฐพร่าเลือน แต่ในทางกลับกัน ยิ่งรัฐพร่าเลือนมากเท่าใด ความเป็นชาติก็จะยิ่งแข็งปั๋งมากขึ้นเท่านั้น (เป็นคำพูดของอ.รัฐศาสตร์ท่านนึงที่คุณ Foucault Lover น่าจะรู้จักดี) ตัวอย่างที่คุณเชษฐาและหลาย ๆ ยกมา ประเด็นหนึ่งที่ผมพึ่งนึกออกคือ การแสวงหาเอกลักษณ์ (หรือแม้แต่ประดิษฐ์เอกลักษณ์...invention of tradition etc.) เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้นอกกรอบคิดแบบรัฐ-ชาติหรือเปล่าครับ? เพราะจากเท่าที่ผมเข้าใจ "เอกลักษณ์ของชาติ" เป็นฐานสำคัญที่จะยึดโยงชาติเข้าด้วยกันได้ผ่านสัญญลักษณ์ เช่น ประเพณี, วัฒนธรรม, อดีต/ความทรงจำร่วม, การ "นับญาติ" กับอดีต/ความทรงจำ/บรรพบุรุษร่วม หรือแม้แต่การ "ลืม" อดีตร่วมกัน ฯลฯ จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 6 ก.พ. 51 02:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 94 เมื่อมองจากมุมของคุณ ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร ใน 93 ถ้าหากเราไปเข้าพวกไม่ว่าจะมาร์กซิสหรือพวก post-structuralism เราก็จะหลุดลอยออกจาก Free Will กันกระนั้นหรือ...? ผมมองว่าปัญหาพื้นฐานของ Free Will ในทางการเมืองน่าจะอยู่ที่ "ใครคือผู้กำหนดอำนาจในสังคม" เพราะการที่ผู้หนึ่งมีอำนาจเหนือกว่าผู้หนึ่ง ผู้นั้นก็ได้ชื่อว่าเป็นชนชั้นปกครอง จากสมมุติฐานแบเบาะของผมนี้ ... ก็วกกลับไปสู่ปัญหาเจตจำนงอีกครั้งว่า เอาล่ะ...ตกลงว่าเราจะสามารถปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการของ รัฐ-ชาติ ได้หรือไม่ เพราะเราทั้งหลายส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นผู้กุมอำนาจรัฐ ชนชั้นปกครอง(เจ้านายและข้าราชการในกรณีไทย)ต่างหากที่ถืออำนาจอันศักดิ์สิทธิ์นี้อยู่ และพวกเขาก็มี "เจตจำนงเสรี" มากกว่าประชาชนผู้อยู่ใต้ปกครอง... ผู้ปกครองมี"เจตจำนง"ในการกำหนด "เอกลักษณ์ของชาติ"  เช่น ประเพณี วัฒนธรรม อดีต/ความทรงจำร่วม การ "นับญาติ" กับอดีต/ความทรงจำ/บรรพบุรุษร่วม หรือแม้แต่การ "ลืม" อดีตร่วมกัน ฯลฯ (ยกของคุณฮกหลงฯมา) ส่วนพวกเราหรือ...เป็นเพียงแค่ผู้อยู่ใต้ปกครองธรรมดาๆเท่านั้นเอง แล้วจะไปเรียกร้องหาเจตจำนงเสรีที่ใดกันเล่า ก็ในเมื่อพวกเรามีอำนาจน้อยกว่าชนชั้นปกครองกันเห็นๆ...(?) ส่วนประเด็นเรื่องการแสวงหาเอกลักษณ์ร่วมของคนในอาณาเขตชาติเดียวกัน เอางี้ครับ..ลองนึกดูดีๆ มันต้องมีใครซักคนมาบอกเราว่า "นี่เธอ...คนไทยต้องมีอย่างนี้นะ เป็นอย่างนี้นะ ทำอย่างนี้นะ ชอบอย่างนี้นะ มีค่านิยมอย่างนี้นะ ฯลฯ" ไม่รู้หรอกว่าใครเขาบอกมา แต่สิ่งเหล่านั้นได้ถูกตอกย้ำผ่านจิตสำนึกเราเรียบร้อยแล้ว และเราก็เชื่ออย่างนั้นเรียบร้อยแล้ว ถ้าหากเรารู้สึกอยากจะต่อต้านความเชื่อดังกล่าว เราก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน จะเอาอะไรไปสู้เขา นี่แสดงให้เห็นถึงภาวะไร้อำนาจนะครับ เราไม่มีอำนาจเพียงพอที่จะสามารถทำให้ตัวเองหลุดลอยออกมาจากกรอบชาตินิยมนี้ได้เลย นี่ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของ Free Will ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้วสำหรับคนที่ไร้อำนาจ นอกเสียจากว่าบุคคลนั้น Very very high potential จริงๆ และเขาคนนั้นมีอำนาจพอที่จะต่อกรกับวาหกรรมที่อยู่รายรอบเขาอยู่ได้อย่างทรหดถ้าหากเขาเห็นว่าเขาไม่ยอมรับมัน... อาจจะไม่ตรงกับคำถามของคุณฮกหลงใน 93 มากนัก ผมพยายามมองข้ามช็อทไปสู่อีกคำถามหนึ่งนั่นก็คือ "เราจะทราบได้อย่างไรว่าเราเป็นพวกเดียวกันภายในชาติ" .. แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 02:59:52 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 6 ก.พ. 51 02:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ผมคิดว่ากรอบที่คุณฮกหลงพูดมานี้ไม่จำเป็นจะต้องเป็นกรอบของรัฐชาติ แต่ตราบใดที่มนุษย์มีชุมชนในจินตนาการ ก็จะมีการรับวาทกรรมเอกลักษณ์สัญลักษณ์ของชุมชนในจินตนาการมาเป็นเอกลักษณ์ของตนเองน่ะครับ ผมเลยสงสัยต่อว่าชุมชนทางจินตนาการนี้จริงๆแล้วเป็นธรรมชาติของมนุษย์หรือเปล่า? มันมีมนุษย์กลุ่มที่ไหนในโลกบ้างหรือเปล่าที่มันเริ่มเกิดขึ้นมาโดยไม่ได้อยู่กันเป็นเผ่า หรือในอนาคต ชุมชนในจินตนาการนี้จะหายไปจากสังคมมนุษย์หรือเปล่า ถ้าหายไปแล้วสังคมมนุษย์จะเป็นอย่างไร? ...   ...  ... ประเด็นเพิ่มเติม ผมว่าเรากลับไปสู่คำถามเก่าๆที่ว่าเจตจำนงเสรีแปลว่าอะไร และเจตจำนงเสรีมีจริงหรือเปล่าน่ะครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 03:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ผมเกรงว่าเราจะหลุดจากเนื้อหาของชาตินิยมไปสู่เจตจำนงเสรีครับ คุณเชษฐา ...   ใน คคห ที่ 94 ของผมก็พยายามเชื่อมโยงเจตจำนงเสรีกับชาตินิยมเข้าด้วยกัน อาจจะประดักประเดิดบ้างก็ขออภัย ... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 6 ก.พ. 51 03:12:55 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ไม่ต้องห่วงครับ ที่ผมเห็น ผมว่าเราหลุดกันมาเรื่อยๆตั้งแต่กลางๆกระทู้แล้วอะครับ (ล้อเล่นนะ) แต่ผมว่าเมื่อคุยมาถึงขั้นนี้แล้วถ้าเราไม่เข้าใจคำว่าเจตจำนงเสรีตรงกัน เราจะงงๆกันเองนะครับ เพราะดูเหมือนเราตีความหมายคำนี้คนละระดับกัน จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 03:35:03 ]

ความคิดเห็นที่ 98 แต่ถ้าคิดว่านอกเรื่องเกินไป ก็ข้ามเรื่องเจตจำนงฯนี้ไปก็ได้นะครับ ส่วนตัวผมค่อนข้างพอใจกับกระทู้นี้นะ รู้สึกว่าได้มุมมองมากขึ้นเยอะ ไม่ค่อยมีคำถามหรือข้อปัญหาอะไรแล้วหละ ถ้าจะคุยต่อคงขอเป็นคนตามบทสนทนามากกว่าคนนำ ...  ...  ... อีกเรื่องหนึ่ง ไหนๆได้เจอคนเก่งๆหลายคน ขออนุญาต จขกท. ใช้พื้นที่โฆษณาหน่อย ว่างๆเชิญท่านๆไปเล่นที่ห้องนี้กันนะครับ http://worldwindow.pantipmember.com/ เป็นกลุ่มย่อยคุยเรื่องระหว่างประเทศ เพื่อการแชร์มุมมองให้กว้างไกล (อิอิ) ตอนนี้ยังมีคนเล่นไม่ค่อยเยอะ ห้องเราอยากได้ผู้มีความรู้ความคิดมาช่วยสนับสนุนกันมากๆครับ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 06:47:20 จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 06:45:47 ]

ความคิดเห็นที่ 99 สิ่งที่รุสโซพูด คือ .. "มนุษย์เกิดมาเสรี แต่ทุกหนแห่ง..เขาตกอยู่ในพันธนาการ ตราบใดที่ราษฏรถูกบังคับให้เชื่อฟัง และเขาเชื่อฟัง  เขาก็ทำดีแล้ว แต่จะดียิ่งขึ้น  ถ้าเขาสลัดพันธนาการนั้นออกจากบ่าในทันทีที่เขาสามารถทำได้ เมื่อมีใครถือสิทธิเข้าแย่งชิงเสรีภาพจากราษฏร  พวกเขาก็ย่อมมีสิทธิที่จะทวงคืนเสรีภาพนั้นคืนมา ราษฏรมีสิทธิกอบกู้เสรีภาพของตนได้  แต่ไม่มีใครมีสิทธิช่วงชิงเสรีภาพไปจากพวกเขาได้" จากคุณ : dicky5 - [ 6 ก.พ. 51 07:02:44 ]

ความคิดเห็นที่ 100 คุณเชษฐา ในคห.88 สรุปได้เยี่ยมครับ ตรงใจ  ใจกว้าง  สมจริงและมีทิศทาง.. สำหรับหลายจุดสงสัยหรือคลางแคลงใจ เช่น ชาตินิยมทาส  ชุมชนในจินตนาการเป็นธรรมชาติของมนุษย์หรือไม่  ตลอดจนภาวะทาสในระดับขีดขั้นต่างๆต่อสัมพันธภาพที่มนุษย์มีต่อสรรพสิ่ง กระทั่งเรื่องเจตนำนงเสรี...ที่อาจถือได้ว่า เป็นคู่ขนานคัดแย้งกับฝาครอบทางอุดมการณ์ที่เรียกว่าชาตินิยม มนุษย์เกิดมาเสรี  แต่ทุกหนแห่ง พวกเขากลับอยู่ในพันธนาการ ยอมรับหรือไม่ว่า พวกเราเป็นสัตว์สังคม  ถ้าใช่  นั่นหมายความว่า เราจำเป็นต้องสละเสรีภาพบางส่วนเพื่อให้ค่าเฉลี่ยของการอยู่ร่วมกัน มีความเป็นไปได้  โดยมีกลไกหรือระบบที่ถูกสร้างหรือสถาปนาขึ้นเพื่อมาจัดการ จัดระเบียบการอยู่ร่วมกันอีกชั้นหนึ่ง   แล้วปัญหาที่จำเป็นก็เกิดขึ้นตรงนี้ กล่าวคือ  กลไกนี้ทำหรือดำรงอยู่เพื่อใคร   เพราะ ถ้าราษฏรโง่เขลา  ชนชั้นปกครองก็จะเถลิงอำนาจ  แต่ถ้าราษฏรไม่โง่  การปกครองโดยไม่ปกครองก็อาจเกิดขึ้นได้ไม่ยาก  นั่นหมายความว่า  ราษฏรที่รู้เท่าทันกลไกการเมืองการปกครองแล้วไซ้ร   อำนาจแห่งความรู้เท่าทันนั้นเอง จะคัดง้างหรือสลายอำนาจโครงครอบทางการเมืองได้หรือทำให้มันเป็นแค่สัญญลักษณ์ก็พอ(ไม่เกี่ยวกับสถาบันนะ..)   แต่ปัญหาคือ  ปชช.ส่วนใหญ่ไม่อาจ ไม่มี ไม่เป็น ในหลายด้านมุมของชีวิต   ในขณะที่ชนชั้นปกครองมักแปลกแยกต่อเจตจำนงของเหล่าผู้ที่เขาปกครอง โดยความเพลิดเพลินในอำนาจ  พร้อมกันสร้างกลไกครอบจิตสำนึกต่อสังคม  ในรูปอุดมการณ์ชาตินิยมสารพัดรูปแบบได้อย่างชอบธรรม... ปัญหาของเจตจำนงเสรี กับ จิตสำนึกชาตินิยม หรือจิตสำนึกทางสังคมหนึ่งๆนั้น จะหาความพอดีได้ตรงไหน อย่างไร   ในเมื่อทั้งสองต่างยืนยันในความมีอยู่ของกันและกัน เพราะ ในเจตจำนงเสรีที่ไร้จิตสำนึกทางสังคม หรือจิตสำนึกชาตินิยมแล้วไซ้ร  ย่อมไร้ความหมาย ในขณะที่จิตสำนึกชาตินิยม  ที่พันธนาการมนุษย์จนไร้ศักดิ์ศรีแล้ว  ย่อมมิควรค่าแก่การดำีรงอยู่ อาศัยอยู่ แม้กระทั่ง การต้องปลดโซ่ตรวนแห่งพันธนาการทาสของชาตินิยมเช่นนั้นเสีย ทางออก ก็คือ การสร้างกลไกตรวจสอบเพื่อ คานอำนาจกลไกการใช้อำนาจในระบบสังคมหนึ่งๆ ในขณะที่ การติดอาวุธทางปัญญาให้กับภาคสังคมโดยรวม ต้องถือว่า เป็นสิ่งจำเป็น และก็เท่ากับเป็นการสร้างกลไกการตรวจสอบขั้นฐาน  ซึ่งสะท้อนความชอบธรรมของอำนาจการปกครองไปโดยปริยายด้วย   เพราะ มีแต่ราษฏรที่โง่เขลาเท่านั้น  ที่ชาตินิยมทาส ..สามารถลอยตัวเสวยสุขชั่วนิรันดร์บนกะลาครอบโลกมืด...ของกบ ที่มีจิตสำนึกแบบเอาแต่เลือกนาย และไม่รู้จักกลิ่นอายของสระใหญ่..โลกกว้าง   .............เพราะพึงใจแต่ในโลกเชิงสถิตย์ที่คิดว่า จริงแสนจริงนั้น..... จากคุณ : dicky5 - [ 6 ก.พ. 51 07:10:56 ]

ความคิดเห็นที่ 101 : ) คึกคักดีครับ แต่ยาวจัด ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ... เรื่องชาติ... ผมว่าเป็นธรรมของมนุษย์นะครับ ชาติ ก็คือ 'ตัวกู' ขนาดใหญ่ๆ เท่านั้นเอง ถึงไม่มีชาติ มันก็ต้องมีหมู่บ้านกู บ้านเมืองกู บริษัทกูอยูู่่ดีนั่นแหละ เรื่องเสรีภาพ... ผมเชื่อว่ามนุษย์เกิดมาพร้อมกับเสรีภาพ แต่ต้องเรียนรู้ที่จะใช้มันนะครับ เหมือนที่เราต่างก็เกิดมาพร้อมขากันทุกคน แต่ไม่มีใครเดินเป็นตั้งแต่เกิด ต้อง 'หัด' เดินกันก่อน จากคุณ : Amygdala - [ 6 ก.พ. 51 08:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 102 นอกเรื่องหน่อย จริงๆเรื่องอัตตากับเรื่องเจตจำนงเสรีนี่ก็อธิบายได้ด้วยกรอบของปฏิจจสมุปบาทนะครับ อวิชชา สังขาร วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปทาน ภพ ชาติ ชรามรณะ ก่อนผมไปบวชผมก็รู้สึกว่ามาร์กซ์เป็นนักปรัชญาที่สุดยอดแล้ว แต่ตอนผมไปบวชแล้วได้อ่านงานของพระพุทธเจ้านี่ผมพบว่าท่านเป็นนักปรัชญาที่สุดยอดมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าคนๆเดียวจะคิดออกมาได้ขนาดนี้ ความศรัทธาศาสนาเพิ่มขึ้น 200% แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 09:07:12 จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 09:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เยี่ยม ขอบคุณครับ จากคุณ : luk_Nutt - [ 6 ก.พ. 51 09:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 104 โอ นานๆทีจะเห็นกระทู้แบบนี้มีบรรยากาศวิชาการ ชื่นชมทุกท่านที่เข้ามาปาฐกแถลงแสดงความรู้ให้นักศึกษาตัวน้อยๆอย่างผมอ่าน ขอบคุณครับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 6 ก.พ. 51 09:35:29 A:125.25.70.16 X: TicketID:163406 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ขออภัยที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษช่วย เพราะไม่รู้จะอธิบายความงุนงงของตัวเองอย่างไร ท่านทั้งหลายได้แยก nationalism ออกจาก ethnicity แล้วหรือ อ่านไปอ่านมาปนยุ่งกันไปหมด งงจริงๆ จากคุณ : Deckard - [ 6 ก.พ. 51 11:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ยังไม่มีเวลาเขียนยาว ๆ ครับ แต่ต่อคำถามของคุณนายอึเหม็นที่ว่า เราจะทราบได้อย่างไรว่าเป็นพวกเดียวกัน ผมขอแนะนำหนังสือที่น่าจะใช้ตอบคำถามดังกล่าวได้เล่มหนึ่ง Anthony D. Smith, Myths and Memories of the Nations คนเขียนเป็น professor อยู่ LSE เสนอเครื่องของมายาคติและความทรงจำของชาติ (ชื่อหนังสือ) ว่าเป็นสิงที่สร้างพวกเรา VS. พวกเขาได้ดีที่สุด จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 6 ก.พ. 51 11:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 107 คนจะรวมกันอยู่เป็นกลุ่มเสมอ และแต่ละกลุ่มก็จะสร้างเอกลักษณ์สัญลักษณ์ของตัวเองขึ้นมาเสมอ บางที่คุณรู้สึกอึดอัด แสดงว่าคุณอาจต้องการกลุ่มของคุณเองที่มีเอกลักษณ์ตามแบบของคุณเอง ซึ่งบางที่อาจจะเล็กเกินไปที่จะสร้างความมั่นคง มันก็เป็นธรรมดาของคนที่ต้องการสร้างความมั่นคงที่จะพยายามสร้างเอกลักษณ์สัญลักษณ์ร่วมขึ้นมา เรื่องนี้จะหมดไปถ้าทุกคนหมดสิ้นกิเลสตัณหา สามารถเดินทางร่อนเร่ไปโดยไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของตน ไม่ต้องรวมกลุ่มกับผู้ใด คนอย่างนั้นมีน้อยมาก ในวงศาสนาที่สอนไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นก็ยังต้องพยายามสร้างเอกลักษณ์ของตนขึ้นมา   แม้แต่ศาสนาที่ไม่ให้มีรูปเคารพก็ยังอุตส่าสร้างสัญลักษณ์บางอย่างขึ้นมาใช้แทนความเป็นหมู่พวกเดียวกัน เพราะว่าเราเป็นคน จากคุณ : มังกรใจเย็น - [ 6 ก.พ. 51 11:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 108 "ชาติ" มันก็แค่สิ่งสมมุติที่ตีกรอบและบริเวณเราไว้ รักไม่รักอีกเรื่อง ผมรักคนลาว มากกว่าคนไทยยังไงไม่รู้ จากคุณ : kennyG - [ 6 ก.พ. 51 12:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เชิญเลยครับทุกท่าน เชิญๆๆ.. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 6 ก.พ. 51 12:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เอาล่ะ  ผมอยากแสดงความเห็นต่อคุณ dicky5 ใน คห 100 ก่อน.... สำหรับรัฐแบบองค์ฐาธิปัตย์ของรุสโซ ค่อนข้างจะตรงกับความคิดของผมในเรื่องของเจตจำนงเสรีครับ แต่มันมีข้อคิดเห็นบางประการที่ผมน่าจะใส่ลงไปคือ.. 1.ในทฤษฎีสัญญาประชาคมของเขาอาจจะตอบว่าเช่นนั้น แต่ในสภาพที่เกิดขึ้นจริงประชาชนไม่มีอำนาจขนาดนั้น การติดตามตรวจสอบของประชาชนต่อผู้ปกครองย่อมต้องสะสมเวลาและประสบการณ์เพื่อที่สร้างภูมิคุ้มกันของตนเองจากการปกครองที่ไม่ได้เรื่องของผู้ปกครอง และเพื่อสร้างเกราะป้องกันแก่เจตจำนงของตนไว้ เนื่องจากทฤษฎีนี้ตั้งอยู่บนสมมุติฐานที่ว่า มนุษย์ทุกคนเกิดมามีเสรีภาพ(ระดับปัจเจก) แต่พวกเขากลับถูกพันธนาการโดยบางสิ่งบางอย่างที่รุสโซเรียกว่า "สังคม" 2.การยกเจตจำนงร่วมของปัจเจกให้แก่รัฐ มีปัญหาอยู่ว่า มนุษย์ไปยกอำนาจนี้ให้แก่รัฐเมื่อไรและอย่างไร ทำไมเราถึงเชื่อว่ารัฐนั้นมีอำนาจเพราะเรามอบอำนาจให้ เพราะว่าเราเกิดมาในสังคมการเมืองนี้เราก็เจอรัฐ ระบบการปกครองและอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะเต็มไปหมด  จนบางครั้งเรารู้สึกชินชากับมันและอาจทำให้เรากลมกลืนไปกับโครงสร้างนี้โดยอัตโนมัต นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงมองว่ามนุษย์ที่ไร้อำนาจจึงไม่มี Free Will ในเวลาเดียวกัน เพราะพวกเขาถูกกลมเกลาเสียจนง่อยเปลี้ยเสียขา คนที่จะลุกขึ้นมาทวงสิทธิธรรมชาติของตัวเองคืนจากอำนาจรัฐได้ก็ต้องเป็นคนประเภทที่เรียกว่า"บ้าพลัง"และ"มีประสิทธิภาพ"สูงสุด ในระดับที่สามารถทำให้โครงสร้างบางอย่างในสังคมการเมืองเกิดความสั่นสะเทือนได้ ตัวอย่างเช่น พ.ต.ท. ดร.ทักษิณ ชินวัตร ตลอดเวลาที่ท่านมีอำนาจ ท่านได้สร้างความกังวลใจแก่ราชาชาตินิยมประชาธิปไตยมาก จนถึงขั้นศัตรูทางการเมืองของท่านต้องระดมประชาชนออกมาต่อต้านรัฐบาลของท่าน จนในที่สุดก็เกิด 19 กันยายน 2549 แต่อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะอยู่ข้างใครนะครับ ผมขอยืนยันตรงนี้ว่า ผมมองความเป็นไปของสังคมการเมืองไทยแบบ Spectator เท่านั้น... 3. เรื่องชาติในความเห็นของรุสโซเกิดจากการรวมตัวกันของเจตจำนงร่วมของปัจเจกแต่ละคนในสังคม ดังนั้น ชาติของรุสโซจึงเป็นชาติที่ประกอบไปด้วยเจตจำนงร่วมและพัฒนากลายไปเป็นรัฐดังที่เราทราบกัน ปัญหาก็คือ ถ้าหากมีประชาชนบางกลุ่มมิได้มีเจตจำนงร่วมอย่างเดียวกับผู้คนส่วนใหญ่ เช่น ชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่ในอาณาเขตประเทศ ก. มิได้มีความรู้สึกร่วมว่าพวกเขาควรจะมอบสิทธิอะไรให้ แต่รัฐดันไปบอกว่าพวกเขามอบมันให้แก่รัฐ ตรงนี้ล่ะครับจะเกิดปัญหา ถ้าหากชนกลุ่มน้อยนั้นมีลักษณะชอบใช้วิธีการรุนแรงพวกเขาก็อาจจะเปิดฉากสงครามกับรัฐได้เอาง่ายๆ ดังนั้น ชาตินิยมของรุสโซจึงจำเป็นจะต้องแสวงหาเจตจำนงร่วมที่บริสุทธิ์ เพื่อที่รัฐจะสามารถบริหารจัดการความสัมพันธ์เชิงอำนาจในสังคมการเมืองหนึ่งๆได้ เช่น สังคมการเมืองไทย ราชาชาตินิยมประชาธิปไตยจำเป็นจะต้องรวบอำนาจเข้าสู่ส่วนกลาง และต้องมีการผลิตซ้ำความเชื่อนี้แก่ประชาชนเพื่อให้ง่ายแก่การปกครอง มองผ่านๆอาจไม่มีอะไร แต่ถ้ามองลงไปให้ลึกเราจะพบว่าเราถูกครอบงำอยู่.. นี่แหละครับเจตจำนงเสรีอย่างที่ผมกล่าวไว้ ถ้ามองผ่านรุสโซ กรอบนี้ก็จะบอกเราได้ว่า รัฐเริ่มประสบปัญหากับการควบคุมเจตจำนงร่วมของปัจเจก(ประชาชน)เสียแล้ว เพราะมันมิได้เป็นไปในทิศทางเดียวกันด้วยกันทั้งหมดในอาณาเขตของรัฐ ยังมีประชาชนบางกลุ่มบางพวกที่รู้สึกต่อต้านในใจและไม่เห้นด้วยกับการตอกย้ำอุดมการณ์ดังกล่าวซ้ำซาก เพราะนั่นทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดและแปลกแยกกับความรู้สึกของตนเอง ถ้าหากจะต่อต้านวาทกรรมดังกล่าว จะต้องมีคนที่ "บ้าพลัง" และ "มีประสิทธิภาพ" สูงยิ่ง กล้าที่จะนำและซัดหมัดใส่วาทกรรมที่ครอบงำเขาอยู่ได้ จะโดยวิธีการใดนั้นก็สุดแท้แต่... ถ้าหากผู้นั้นชนะ เขาจะสร้างวาทกรรมอะไรอีก ก็ไม่มีใครล่วงรู้ได้... พักไว้ก่อนเรื่องของรุสโซ ผมคงแสดงความเห็นเท่านี้ครับ.. ปล..จริงๆแล้วผมอยากจะถกเถียงประเด็นเรื่องการเสด็จสวรรค์คตของพระพี่นางฯ เพื่อเชื่อมโยงกับราชาตินิยมประชาธิปไตย ผมพิมพ์ไปได้เยอะแล้วล่ะ แต่พอมานั่งอ่านอีกทีก็กลัวว่าสันติบาลจะมารวบผมที่บ้านข้อหาหมิ่นฯ ดังนั้น ผมจึงขอกล่าวแค่รุซโซเพียงประเด็นเดียวครับ ส่วนประเด็นร้อนๆที่ผมอยากจะถกนี้สมควรไปถกกันในสถานที่ปิดมากกว่า... แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 13:50:45 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 6 ก.พ. 51 13:49:22 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ไม่เอาไม่เขียนดีกว่า แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 51 18:56:29 จากคุณ : kanoomtan - [ 6 ก.พ. 51 18:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 112 มันออกการเมืองมากกว่าปรัชญานะครับ แต่พอมองเป็นการเมืองก็รู้สึกกังวลเหมือนกัน เพราะจริงๆทักษิณก็เป็นคนชอบใช้โปรปากันดามากและใช้เก่งที่สุดคนหนึ่ง และอย่างที่เจ้าของกระทู้บอกคือถ้าเขาชนะแล้วก็ไม่รู้จะสร้างวาทกรรมอะไรต่อไปอีก เพราะกลุ่มชนที่เขาตั้งใจดีลด้วยน่ะไม่ใช่พวกที่มีภูมิต้านทานต่อโปรปากันดาเท่าไหร่หรอกครับ ผมคิดว่าประเด็นหลักของกระทู้นี้เป็นอย่างที่คุณ dicky5 บอกน่ะครับว่าเราจะทำอย่างไรจึงจะสร้างกลไกมาตรวจสอบ หรือให้การศึกษาให้ประชาชนรู้เท่าทันวาทกรรมของผู้ปกครอง และมีอำนาจตัดสินใจได้อย่างเป็นผู้ใหญ่ว่าจะบาลานซ์จิตสำนึกทางสังคมกับเจตจำนงของตนเองอย่างไรจึงจะเหมาะสมที่สุด ที่ จขกท. บอกว่าจะเขียนบทความวิชาการมาให้ความรู้ประชาชนเรื่อยๆผมก็คิดว่าเป็นวิธีที่ดีครับ ...  ...  ... อีกเรื่องหนึ่ง กระบวนการผสมผสานระหว่างรากไทยและรากตะวันตกเป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องมาตั้งแต่สมัย ร.๔ และที่ผ่านมาเราก็ได้วิวัฒนาการอะไรไปเยอะ และหาจุดลงตัวระหว่างสองรากได้เยอะแล้ว แต่ก็เหมือนกับการเปลี่ยนผ่านทั่วไปที่มันไม่ได้เกิดในสิบยี่สิบปี แต่เป็นหลายร้อยปี วัฒนธรรมใหม่ที่เราใช้อยู่ตอนนี้ก็ยังหาข้อลงตัวไม่ได้ในหลายๆจุดว่าจะอนุรักษ์แค่ไหน และจะรับของใหม่แค่ไหน (ดูจากการที่ยังมีการต่อสู้ระหว่างสองแนวคิดนี้อยู่) จากคุณ : เชษฐา - [ 6 ก.พ. 51 22:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 113 วิพากษ์ คห.110 จขกท.  .............. 1.ในทฤษฎีสัญญาประชาคมของเขาอาจจะตอบว่าเช่นนั้น แต่ในสภาพที่เกิดขึ้นจริงประชาชนไม่มีอำนาจขนาดนั้น การติดตามตรวจสอบของประชาชนต่อผู้ปกครองย่อมต้องสะสมเวลาและประสบการณ์เพื่อ ที่สร้างภูมิคุ้มกันของตนเองจากการปกครองที่ไม่ได้เรื่องของผู้ปกครอง และเพื่อสร้างเกราะป้องกันแก่เจตจำนงของตนไว้ เนื่องจากทฤษฎีนี้ตั้งอยู่บนสมมุติฐานที่ว่า มนุษย์ทุกคนเกิดมามีเสรีภาพ(ระดับปัจเจก) แต่พวกเขากลับถูกพันธนาการโดยบางสิ่งบางอย่างที่รุสโซเรียกว่า "สังคม"..........จขกท. ^ ^ เสรีภาพของปัจเจกบุคคล  ที่ไร้ปริบท โดยเฉพาะ ปริบททางสังคมแล้วไซ้ร  ย่อมเป็นเสรีภาพที่ว่างเปล่า ไร้ความหมาย เพราะ ถ้ามนุษย์เป็นสัตว์สังคมแล้ว  คนอื่น ก็คือ ตัวเราที่ยิ่งใหญ่ ขยายกว้างออกไป  และการรวมหมู่ย่อมถือได้ว่า เป็นภารกิจทางประวัติศาสตว์เพื่อเอาการค้นหาตัวเอง เอาชนะตนเอง เอาชนะธรรมชาติ หรือกระทั่งอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างยั่งยืนได้อย่างไร....... อย่างไรก็ตาม  การมีระบบการปกครอง อาจถือได้ว่า เป็นภาวะจำเป็นที่ชั่วร้าย...ในระดับหนึ่ง เพราะ  ด้วยการมีชั้นชน เหล่ากลุ่มของผู้ปกครองนี้เอง ที่ทำให้อิสรภาพของปัจเจกบุคคลหายสูญได้อย่างสนิทใจ จนบางสังคม บางยุค  มนุษย์กลับตกในวิถีทาสอย่างสมยอม และไม่รู้ไม่อาจเห็นหนทางอันเจิดจ้าของเสรีไปเสีย   ระดับชีวิตเช่นนั้น  เกิดขึ้นก็เพราะ ความจำเป็นของการมีการเกิดขึ้นของระบบการปกครองที่ใช้อำนาจจนเกินขนาด   ซึ่งด้านหนึ่งอาจเพราะ  ความเขลาของหมู่มวลสมาชิกในสังคมเองด้วยก็ได้พร้อมกับบูรณกาลความพร่องต่อปัจจัยพื้นฐานที่ขาดหาย   แถมด้วยโซ่ตรวนผูกตรึงทางความเชื่อ ความคิด ที่สร้างใส่ไว้ในหมู่ทวยราษฏร...ผู้ต่ำต้อยทั้งหลายอีก.. 2.การยกเจตจำนงร่วมของปัจเจกให้แก่รัฐ มีปัญหาอยู่ว่า มนุษย์ไปยกอำนาจนี้ให้แก่รัฐเมื่อไรและอย่างไร นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงมองว่ามนุษย์ที่ไร้อำนาจจึงไม่มี Free Will ในเวลาเดียวกัน...................จขกท. ^ ^ เมื่อคุณเกิดมา  คุณก็พบได้ว่า มีคนอื่นก่อนหน้าเรา..มากมายแล้ว  เพราะ คุณไม่อาจไร้ปริบทโดยคนอื่นได้ และเพราะ การกำเนิดของมนุษย์คนหนึ่งนั้น  ธรรมชาติได้กำหนดไว้ให้ในรูปข่ายใยชีวิต.....ที่จำต้อง หรือดำรงอยู่ ดำรงไป...ในผืนผ้าใหญ่ทางสังคม..เหล่ากอ พงศ์พันธุ์ของตัวเองเป็นปฐม  ในขณะที่ก็เป็นส่วนย่อยหนึ่งด้วยในข่ายใยชีวิตของโลกธรรมชาติทั้งหมด  ภายใต้การโอบอุ้มรองรับจากผืนดินผืนโลก   คุณในฐานะปัจเจก ย่อมไร้พลังแน่ และยิ่งไร้ความหมาย ก็เมื่อคุณปฏิเสธมนุษย์คนอื่นหรือสังคมอย่างถาวร  ซึ่งคงเป็นไม่ได้สำหรับคนปรกติ  ดังนั้น การดำรงอยู่ของสังคมหนึ่งๆ  จึงเป็นทั้งความจำเป็นที่น่าพึงพอใจ  ในขณะที่อาจไม่น่าพึงพอใจก็เมื่อสังคมนั้นมีปัญหาการผูกขาดทุน การตรึงแน่ตายซากทางอุดมการณ์...ซึ่ง ณ ที่นี้เราย่อมหมายถึง ชาตินิยมแบบทาส ที่สร้างจิตสำนึกทางสังคมปลอมๆต่อวิถีชีวิตที่เป็นจริง ในปริบทที่แตกต่างของแต่ผู้คน   แต่ดังนั้น มันก็อาจหรือต้องถามหาจุดกลางๆที่พอดีพอเหมาะ ว่าอยู่ที่ไหน อย่างไร  เพราะ ฝาครอบไม่อาจไม่มี เืมื่อเราจำต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น  เพราะ ดูเหมือนตรงนี้ ก็คือ ตัวตนของสังคมหนึ่งๆที่จำต้องแตกต่าง ซึ่งก็ย่อมดีกว่าการไม่มีตัวตน ไม่รู้ความหมายหรือไม่มีอดีต ไม่มีรากตัวเองบนแห่งหนทางประวัติศาสตร์ไม่ใช่หรือ............................... 3ถ้าหากมีประชาชนบางกลุ่มมิได้มีเจตจำนงร่วมอย่างเดียวกับผู้คนส่วนใหญ่..... แต่รัฐดันไปบอกว่าพวกเขามอบมันให้แก่รัฐ ........ตรงนี้ล่ะครับจะเกิดปัญหา ดังนั้น ชาตินิยมของรุสโซจึงจำเป็นจะต้องก เพื่อที่รัฐจะสามารถบริหารจัดการความสัมพันธ์เชิงอำนาจในสังคมการเมือง หนึ่งๆได้...........จขกท. ^ ^ ประเด็นข้อนี้  มันสะท้อนมิติซ้อนทางประวัติศาสตร์ของสังคมหนึ่งๆด้วย เพราะ สังคมที่เป็นจริงหนึ่ง มันไม่ได้ดำรงสถานะเอกเทศ แต่เราย่อมทราบกันดีว่า อดีตมีการล่าเมืองขึ้น มีการต่อสู้แย่ง แบ่ง หรือรวมดินแดนและการปกครองกัน  ในขณะที่การรวมหมู่ที่แตกต่างทางวัฒนธรรมเพื่อการปกครองนั้น  ถ้าไม่สามารถกลืนหรือเคลือบผิวชั้นจิตสำนึกใหม่ๆ ได้สำเร็จ...ในขณะที่ยังคงมีการรักษาหรือเกาะเกี่ยวอัตตลักษณ์ย่อยของกลุ่มชนได้ต่อเนื่อง  ถ้าวันหนึ่ง พวกเขาไม่พอใจรัฐที่มาปกครอง  เขาหรือพวกเขาก็อาจระเบิดวิญญาณขบถเพื่อปลดแอกทาสจากอุดมการณ์ที่พวกเขาอาจถือว่าจอมปลอม แปลกแยกจากชนชั้นตนหมู่ตน ก็เป็นได้  นี่จึงไม่แปลกของโลกทางสังคมที่เป็นจริงในหลายภาคส่วนบนผืนโลก..... ภารกิจของผู้ปกครองต่อการแสวงหาเจตจำนงร่วมที่บริสุทธิ์นั้น ไม่ใช่ง่าย และอาจไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาอยากทำจริงๆก็ได้  เพราะ อำนาจและความสบายมันเป็นสิ่งชวนเคลิ้มมากกว่าความเหนื่อยยากจากการสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับปัจเจกย่อย ที่บ่อยครั้งมักจะอ่อนเปรี้ยะจากวงจรสามานย์ของ"โง่-จน-เจ็บ" .....เป็นคำสาปที่ชะตากรรมกำหนดให้คนส่วนใหญ่.....ในหลายๆสังคมทั่วไป   ถ้ายุคทักกี้  คือ การเผชิญหน้ากับรากเก่า  แต่ปัญหาของพวกเขา คือ การกลับไปทำลายระบบตรวจสอบของปชต. เพื่อ สร้างพลังเร่งต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ต่อทั้งสังคม   มันเป็นขั้นบันไดที่มีการกระโดด  ซึ่งตรงนี้ อาจถือว่า เร็ว เร่งไปหรือเปล่า  จนมุมมะแรงตีกลับ  เลยเจ็บกันระนาว  ไปถ้วนทั่ว   ทั้งหมดคือภาวะพาราดอกซ์ของการเปลี่ยนแปลงในสังคมไทย  เราได้บทเรียนอะไรกันบ้างไหมต่อระยะผ่านนี้........................   มหากาพย์สองรากหนึ่งสังคมในอัตตลักษณ์ชาตินิยมสามลักษณ์บนผืนภาคเอเชียตะวันออก จะคืบคลาน  ก้าวเดินหรือกระโดด ได้หรือไม่อย่างไร  คงต้องดูกันยาวๆต่อไป............ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 08:00:14 จากคุณ : dicky5 - [ 7 ก.พ. 51 07:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 114 คุณ dicky5 ใน 113 ทำให้ผมตาสว่างขึ้นในอีกระดับ... เพราะตัวผมเองก็ยังคิดอะไรวนเวียนในกรอบแคบๆอยู่ ผมกลับไปมองว่า เจตจำนงเสรีของมนุษย์ย่อมขึ้นตรงต่อมนุษย์แต่ละบุคคลไป แต่ผมกลับละเลยปัญหาพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับสังคมการเมืองซึ่งถือเป็นกรอบใหญ่.. ขอบคุณครับ แต่ผมจะเข้ามาเขียนยาวๆโต้ตอบกับคุณอีกครั้งหนึ่งตอนดึกๆ เดี๋ยวต้องไปทำงานก่อน... อย่างไรก็ตาม รากของสังคมเราที่ปะทะกันอยู่ทั้ง 2 รากนี้ ผมเชื่อว่ามันน่าจะมีวิวัฒนาการคลี่คลายไปในทางรากใหม่ เพราะรากเก่าเริ่มที่จะส่งสัญญาณอ่อนแรงโรยราให้เห็นบ้างแล้ว ประกอบกับปรากฎการณ์ต่างๆที่รากเก่าพยายามปรับตัวให้ตนเองสามารถดำรงอยู่ร่วมกับโลกาภิวัฒน์ได้ ตัวอย่างที่เห็นได้ง่ายและชัดเจนที่สุดคือ ความพยายามปรับปรุงเปลี่ยนแปลงระบบราชการของตนเองให้มีรูปแบบที่ใกล้เคียงกับการบริหารจัดการแบบเอกชน , การลงทุนโดยสำนักทรัพย์สินที่มีแนวโน้มจะเข้ามาผูกขาดธุรกิจพื้นฐานของประเทศมากขึ้น(การเริ่มลงทุนทำธุรกิจปิโตรเคมีของปูนใหญ่เพื่อที่จะสามารถ"ผูกขาด"ผลประโยชน์ตรงนี้ได้) เป็นต้น การปะทะกันระหว่างรากเก่าและใหม่นี้ ผมเริ่มมองเห็นสัญญาณที่ชัดเจนตอนหลังปี 2535 ซึ่งชนชั้นกลางสามารถผงาดตัวต่อสู้ทางการเมืองได้อย่างมีประสิทธิภาพ จนมีบางท่านได้สรุปเอาไว้ว่าการรัฐประหารโดยกองทัพจะไม่มีอีกต่อไป เพราะระบบอำมาตยาไม่สามารถสู้กับพลังใหม่นี้ได้อีกต่อไปแล้ว(พลังชนชั้นกลาง) ดังนั้น วาทกรรมเรื่องชาตินิยมจึงจำเป็นจะต้องปรับเปลี่ยนไปตามพลวัตน์การต่อสู้ทางการเมืองนี้ อย่างน้อยก็บางส่วนในกระบวนทัศน์ใหญ่ทั้งหมดของราชาชาตินิยมประชาธิปไตย การเข้ามากุมอำนาจรัฐของนายทุน ฝ่ายซ้ายเก่า และนักชาตินิยมฝ่ายประชาชนในปี 2544 ผมถือว่านี้เป็นยุทธศาสตร์ครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการต่อสู้ในวาทกรรมชาตินิยมทั้งสองกระแส ช่วงระยะเวลา 2545-2548 รัฐบาลสามารถเข้าควบคุมหัวใจหลักของอุดมการณ์ชาตินิยมเก่าได้โดย 1.สามารถเข้าควบคุมกองทัพให้อยู่ภายใต้อำนาจของรัฐบาล 2.สามารถเข้าควบคุมระบบราชการโดยใช้เครื่องมือสมัยใหม่(CEO)เพื่อรวบอำนาจเข้าสู่รัฐบาลมากยิ่งขึ้น 3.สามารถเข้าควบคุมประชาชนโดยผ่านนโยบายประชานิยมต่างๆดังที่ทราบกัน 4.สามารถสร้างอุดมการณ์เสรีนิยมทางด้านเศรษฐกิจได้อย่างกระจายทั่วถึงและมีพลังมาก(สังเกตจากภาคเอกชนที่ชื่นชมรัฐบาลนี้) สิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมกำลังจะบอกว่า ชาตินิยมทั้งสองกระแสคือกระแสราชาชาตินิยมประชาธิปไตย และ ชาตินิยมแบบมวลชนประชาธิปไตย(ซึ่งมีวิวัฒนาการมากตั้งแต่สมัย 14 ตุลาคม 2516) กำลังต่อสู้ขับเคี่ยวกันอย่างถึงพริกถึงขิง 1.เราจะเห็นได้จากรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 ซึ่งฝ่ายอุดมการณ์เก่าได้เข้ามาช่วงชิงอำนาจรัฐโดยมีฐานมาจากขบวนการล้มอำนาจรัฐบาลคุณทักษิณตลอดช่วงระยะเวลา 2 ปีก่อนรัฐบาลล้ม "แต่" เครื่องมือที่พวกเขาใช้ยึดอำนาจรัฐกลับใช้วิธีการแบบเก่าๆซึ่งก็คือกำลังทหารและอาวุธ เครื่องมือนี้อาจจะใช้ได้ผลแต่มันไม่สามารถ"ได้ใจ"คนที่อยู่ภายใต้ระบบอุปถัมถ์ทางนโยบายของรับบาลเก่าได้ ผมจึงมองว่าพลังที่พวกเขาเข้ามายึดอำนาจรัฐนี้โดยนัยหนึ่งจึงไร้ความหมายในทางเคลื่อนไหวในทางการเมือง พวกเขาแพ้ผู้คนที่อยู่ในภาคเหนือและภาคอีสาน 2. ตลอดเวลาที่คณะรัฐประหารมีอำนาจในการจัดสรรความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างสถาบันต่างๆ พวกเขากลับมีข้อ"ผิดพลาด"ในการบริหารประเทศ ปรากฎการณ์ข้าราชการใส่เกียร์ว่างช่วงแรกๆของการทำรัฐประหาร มันแสดงให้เห็นอาการที่อ่อนแอของระบบราชการดั้งเดิม เพราะพวกเขาได้เปลี่ยนโลกทัศน์บางส่วนและผลประโยชน์บางส่วนไปให้รัฐบาลก่อนแล้ว(ความมีอำนาจวาทกรรมที่เหนือกว่า) และคณะรัฐบาลที่มาจากการแต่งตั้งก็ดูเหมือนไร้น้ำยาในการจัดการในโลกแบบสมัยใหม่ พวกเขาไม่สามารถกระตุ้นเศรษฐกิจที่เป็นหัวใจหลักของชนชั้นกลางได้ หน้าที่ที่พวกเขาจะทำเพียงอย่างเดียวก็คือ การโหมกระแสอุดมการณ์เดิมๆให้ตอกย้ำในสังคมไปอีก เพื่อที่จะสู้กับอุดมการณ์ใหม่นี้ให้ได้ เดี๋ยวแค่นี้ก่อน ต้องไปแล้วครับ จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 7 ก.พ. 51 11:26:16 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ตอนนี้กระทู้นี้กลายเป็นการแสดงความคิดเห็นแบบ intellectual snobs ไปแล้ว ในขณะที่ประเทศชาติของเรากำลังบอบช้ำเป็นอย่างมากเนื่องจากคนไทยแสดงความรักชาติในทางทิ่ไม่ได้ช่วยพัฒนาประเทศชาติเอาเสียเลย...!!!! เราจึงขอแหกคอกโดยการพูดว่า เราคิดว่าคนไทยส่วนใหญ่ก็ยังได้รับการสอนว่าต้องให้ความสำคัญเรื่องต่างๆเหล่านี้คือ “เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่” ทั้งๆที่ตอนนี้ก็คงจะไม่มีใครไปถือดาบไล่ฟันกับข้าศึกแล้ว  ตอนนี้คนไทยจะโดนข่มขี่ก็น่าจะเรื่องมัวแต่ทะเลาะกันจนพัฒนาไม่ทันเขมรกับลาวนั่นแหละ ....และอาจโดนสิงคโปร์กับมาเลย์ดูถูกเรื่อง corruption ของคนไทยนี่แหละ เรื่องต้องรักชาติโดยการยืนตรงเคารพธงชาติ ....แปลกไหมที่หลายๆประเทศซึ่งไม่เคารพธงชาติทุกวัน (เคารพเฉพาะตอนพิธีสำคัญๆ) แต่นักการเมืองเขากลับไม่โกงประเทศชาติมากเท่านักการเมืองไทย ...มันเป็นเพราะอะไร ...???!!! แล้วไอ้เรื่องจรรโลงไว้ซึ่งวัฒนธรรมอันดีงามของไทย โดยการไล่จับหนังสือ romance และเซ็นเซ่อร์ภาพยนต์จนไม่น่าดู (หาว่ายั่วยุกามรมณ์) ในขณะที่ในหลายๆประเทศเขาเลิกการเซ็นเซ่อร์ไปแล้ว เช่นประเทศสวีเดน ใครๆก็บอกว่าสวีเดนเป็นดินแดน free sex และหนังโป๊ และเมืองไทยเป็นเมืองพุทธต้องไม่มีหนังสือโป๊ไม่มีหนังโป๊  แต่ทำไมสวีเดนมีคดีข่มขืนฆ่าน้อยมากจนแทบเป็นเลขศูนย์เอาเสียเลย  ในขณะที่คนไทยพยายามท่องว่า No sex please: We are Thai  กลับมีคดีข่มขืนฆ่ากันไม่เว้นแต่ละวัน?  .... เราเคยพบปะชาวตะวันออกกลางเป็นจำนวนมากที่เดินทางไปยุโรปที่บอกเราว่า พวกเขาต้องทำเช่นนี้ก็เพียงแค่ไปอ่านหนังสือโป๊ ดูหนังโป๊ และมี sex เท่านั้นเอง  (เพราะมันเป็นของต้องห้ามในสังคมเขา) .....นั่นก็หมายความว่าการเซ็นเซอร์อย่างเข้มงวดก็เท่ากับเป็นการทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำกันในสังคมนั่นเอง  ....ตอนนี้ถ้าใครเข้าไปถามในห้องเฉลิมไทยเรื่องการเซ็นเซ่อร์ภาพยนต์ก็น่าจะได้รับการยืนยันว่า กฎหมายการเซ็นเซอร์ทำให้คนรวยนิยมสั่งซื้อหนังจากต่างประเทศที่ไม่โดนเซ็นเซอร์ ในขณะที่คนจนสู้ราคาไม่ไหวจึงต้องจำใจดูหนังที่โดนตัดสะบั้นหั่นแหลกเลย (โดนตัดจนดูแล้วหงุดหงิดเลยหละ) .....และการที่หนังสือกับหนังโดนตัดสะบั้นหั่นแหลกก็ไม่ได้ทำให้คดีข่มขืนหรือฆ่ากันลดลงไปจากประเทศไทยได้เลย....แต่กลับทำให้ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเซ็นเซอร์และเจ้าหน้าที่ซึ่งบังคับใช้กฎหมายร่ำรวยขึ้นมาได้  และบางทีกลายเป็นการใช้กฎหมายเซ็นเซ่อร์กลั่นแกล้งคู่แข่งก็มี เช่นบางสำนักพิมพ์ที่ทำหนังสือ romance โดนคู่แข่งแจ้งให้ตำรวจไปจับ เพื่อสร้างความเสียหายถึงกับแทบจะต้องปิดกิจการกันไปเลย ....ก็มี...ลองคิดดูดิว่าหนังสือที่โดนจับไปหลายๆหมื่นเล่มนั้น คิดเป็นเงินหลายล้านเลยทีเดียว  ในเมืองไทยใครจะทำมาหากินอะไรก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้.... แม้กระทั่งเมื่อก่อนเราเปิดติวภาษาอังกฤษเราก็โดนคู่แข่งแจ้งจับว่าไม่มีใบอนุญาต  นี่ถ้าเราเปิดใหม่มีใบอนุญาตเปิดโรงเรียนติว  แต่คราวนี้เราใช้คอมพิวเตอร์ช่วยในการสอน  (คิดวิธีสอนแนวใหม่ๆได้โดยอาศัยคอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต) เราก็ยังเสียวๆสันหลังว่าจะโดนคู่แข่งแจ้งให้ตำรวจกับกรมทรัพย์สินทางปัญญามาจับเราข้อหา software เถื่อน "หากว่า" ต้องใช้คำว่า "หากว่า" นะ ทั้งนี้เพื่อไม่ incriminate ตัวเอง ...555+++..."หากว่า" เราพยายามประหยัดเงินโดยการซื้อ software จากพันธ์ทิพย์พลาซ่าอะนะ ....ซึ่งถ้าใช้ software มี license หมด  software บางตัวนะ ซื้อถูกกฎหมายราคาชุดละตั้ง 80,000 บาท แล้วมันใช้ตั้งหลาย 10 ชุดด้วยกัน  ....ละจะทำอย่างไรกันดี....????!!!!  ก็ต้องเลิกคิดเปิดโรงเรียนภาษาที่ใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอนไปเลยนะสิ แต่ในขณะเดียวกันนะ ติวเตอร์หลายๆคนที่ระดมทุนร่วมกันจนมีเงินลงทุนหลายๆสิบล้านก็จะได้เปรียบติวเตอร์คนเดียวที่มีเงินลงทุนน้อย เนื่องจากกลุ่มติวเตอร์ที่ระดมเงินมาลงทุนกันตั้งหลายๆสิบล้าน จะมีเงินพอที่จะติดสินบนไม่ให้เจ้าหน้าที่เหล่านี้มารบกวนไล่ตามจับพวกเขาได้นั่นเอง...ดังนั้น ติวเตอร์คนเดียวที่ไม่มีเงินซื้อ software ถูกกฎหมาย และไม่มีเงินติดสินบนเจ้าหน้าที่ ก็จะต้องล้มเลิกกิจการไปตามระเบียบ....หรือถ้าไม่อยากเสี่ยงก็อย่าไปเปิดกิจการแบบนี้เป็นอันขาด....!!!!! สิ่งที่พูดมานี้ เป็นการสาธิตให้เห็นว่ากฎหมายเซ็นเซอร์ไม่ช่วยรักษาวัฒนธรรมอันดีงามไว้ได้ (เพราะคนไทยกับชาวตะวันออกกลางก็ยังเสพย์เครื่องบำรุงกามรมณ์จากต่างแดน)  และกฎหมายลิขสิทธิ์ก็ไม่ได้ปกป้องเจ้าของ software หากแต่ช่วยให้เจ้าหน้าที่บางคน หรือนักการเมืองบางคน สร้างความร่ำรวยให้แก่ตนเองได้ และถูกใช้เป็นเครื่องมือในการกำจัดคู่แข่งธุรกิจซึ่งกันและกัน ..... แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:27:54 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:04:26 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:01:17 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 16:33:27 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 7 ก.พ. 51 16:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 116 แต่เอาเถอะ ถ้าผู้อ่านจะยังสนับสนุนว่ายังต้องให้ความสำคัญกับการท่องว่า “เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่” ต้องเคารพธงชาติทุกวัน ต้องปราบหนังสือและนิยายโป๊  ก็เรื่องของคุณเราไม่อยากทวนกระแส   แต่เราอยากพูดเข้าประเด็นที่ไม่ใช่แนวของ intellectual snobs ...นั่นก็เพราะว่าเราไม่มึความรู้มากนักในด้าน ideologies หรือ political philosophy และเราก็ไม่อยากจะพยายามทำตนเป็น political philosopher .... หากแต่เราอยากคิด วิเคราะห์ และสังเคราะห์ได้เองจากความรู้อันน้อยๆแบบหางอึ่งของเรา... โดยอยากจะเสนอวิธีการที่พวกเราจะแสดงความรักชาติในแนวที่จะทำให้ประเทศชาติพัฒนาได้อย่างจริงจัง  ซึ่งเราคิดว่าควรให้ความสำคัญในลำดับสูงสุด นั่นก็คือ “ให้ชาวไทยทุกคนช่วยๆร่วมมือกันปกป้องสิทธิของตนเอง และของผู้อื่น เพื่อสร้างความยุติธรรมในสังคมไทย” ตอนนี้ใครๆก็ชอบพูดกันว่าไทยมีประชาธิปไตยไม่เต็มใบ  แต่เราว่า “จริงๆแล้วเต็มใบ” แต่บ้านเมืองเราประสบความพินาศย่อยยับก็เพราะความอยุติธรรมในสังคมไทย ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ 1. คนไทยส่วนใหญ่เมื่อเห็นความอยุติธรรมในสังคมก็ไม่กล้ายุ่งเกี่ยวเพราะกลัวโดนลูกหลงหรือตายฟรี 2. คนไทยส่วนใหญ่คิดว่าตัวเองไม่เดือดร้อนก็เลยไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยว 3. มีคนเคยอยากเป็นพลเมืองดี เมื่อเห็นอะไรไม่ดี ก็เป็นแกนนำประท้วง แต่พอโดนเงินยัดเข้าให้ ก็เลิกประท้วงเพราะเงินซื้อได้ ไม่มีศักดิ์มีศรี 4. เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ซึ่งมีหน้าที่บังคับใช้กฎหมายแต่ต้องเกรงกลัวต่อเจ้านายเหนือหัวหรือต่อนักการเมือง ซึ่งสามารถใช้อำนาจกลั่นแกล้งได้ จำเป็นต้องปล่อยคนชั่วให้ลอยนวลไป .... ซึ่งในกรณีนี้ ถ้าคนชั่วเป็นนักการเมืองที่โกงกินในการจัดซื้อจัดจ้างงานราชการ ที่เจ้าหน้าที่ไม่กล้าเอาผิดได้  เงินในท้องพระคลังก็จะหายไปทีละหลายๆพันล้านบาท แทนที่จะนำมาให้การศึกษาฟรี รักษาพยาบาลฟรี ให้เงินสวัสดิการแก่คนตกงาน ฯลฯ.... หมายเหตุ  ประเทศที่มีความยุติธรรมในสังคม มีสวัสดิการดีๆ เพราะมีเงินมากพอ มีมากพอก็เนื่องจากประชาชนธรรมดาๆ ไม่ยอมให้นักการเมืองโกงกินแล้วลอยนวลไปนั้น  พลเมืองของเขารักชาติและพร้อมใจที่จะยอมพลีชีพเพื่อชาติได้เองอยู่แล้ว โดยไม่จำเป็นที่จะต้องมี propaganda ว่าให้ไปยืนเคารพธงชาติทุกวัน หรือให้เคารพใน national identity อย่างอื่น  เนื่องจากพวกเขารู้สึกสำนึกในบุญคุณของประเทศชาติอยู่แล้วจากการที่ได้รับสิ่งดีๆจากระบบสังคมที่ตรงไปตรงมาโปร่งใส มีการดูแลประชาชนเป็นอย่างดีโดยไม่เลือกปฏิบัติ  ทำให้พวกเขาอยู่ดีกินดีมีความสุขกายสบายใจกันถ้วนหน้านั่นเอง.......... แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:12:01 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:01:55 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 16:37:24 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 7 ก.พ. 51 16:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เราชอบยกตัวอย่างมอเตอร์ไซค์ย้อนศรมาเปรียบเทียบ นั่นก็คือเมื่อเราขี่จักรยานเสือหมอบย้อนศรในลอนดอน ฝรั่งทุกคนที่ขับรถถูกทิศทางสวนมา ต่างก็โบกมือไล่เรา แล้วร้องตะโกนลั่นถนน (ด้วยความโกรธแค้นที่เราละเมิดสิทธิของพวกเขา) พวกเขาตะโกนว่า  Hey, you come the wrong way!  เมื่อเราขี่จักรยานเสือหมอบขึ้นทางเท้าฝรั่งทุกคนก็ระดมกำลังกันขับไล่ให้เราลงไปขี่บนถนน โดยการพูดว่า Pavements (ในอเมริกาเรียก sidewalks) are for pedestrians, not for vehicles.     หมายเหตุ อ่านแล้วอย่างง pavement ในอังกฤษหมายถึง "ทางเท้า" แต่ pavement ในอเมริกาหมายถึง "ผิวแข็งๆของถนน"  ในขณะที่ sidewalk ในอเมริกาหมายถึง "ทางเท้า" เมื่อเรากลับมาเมืองไทยเราคิดว่าการขับรถผิดกฎจราจรมันเป็นอันตราย และเราสำนึกผิดเรื่องการไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของสังคมและในเรื่องการฝ่าฝืนกฎหมายจราจร  และการที่เราไปละเมิดสิทธิของผู้อื่น (โดยการไปละเมิดสิทธิของผู้ใช้ถนนและผู้ใช้ทางเท้ารายอื่นๆเมื่อสมัยเราขี่จักรยานเสือหมอบในลอนดอน) ดังนั้น หลังจากที่โดนคนอังกฤษสั่งสอนมาว่า "ไม่ให้เห็นแก่ตัว และไม่ให้มักง่าย" พอเราเห็นคนไทยขี่มอเตอร์ไซค์ย้อนศรหรือขี่ขึ้นมาบนทางเท้าแล้วบีบแตรไล่คน เราก็จะไล่ไอ้คนขี่มอเตอร์ไซค์ผิดกฎจราจร และละเมิดสิทธิของผู้อื่นนั้น ปรากฏว่า คนไทยที่ยืนอยู่รอบๆเราหลายๆสิบคน  ทุกคนหัวเราะเยาะเราในใจ (ดูออกจากแววตา) พวกเขาคิดว่า “ไอ้งั่งเอ๊ย เดี๋ยวก็โดนเสียบหรือโดนยิงหรอก หาเรื่องแท้ๆเลย”   ก็ในเมื่อคนไทย 50 กว่าคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็กลัวคนๆเดียวที่ขี่มอเตอร์ไซค์ผิดกฎจราจรกัน (ด้วยเหตุผลตามข้อ 1. – 4. ใน คคห 116)  แล้วยิ่งถ้าเป็นนักการเมืองโกงประเทศชาติ ที่เขามีอำนาจพอที่จะข่มขู่เจ้าพนักงานที่บังคับใช้กฎหมาย  จนไม่กล้าที่จะเอาผิดกับเขาล่ะ พวกเราชาวไทยมีใครหรือที่จะกล้าไปต่อกรกับนักการเมืองคนนั้นได้ล่ะ  เหตุผลง่ายๆ ถ้าไม่เข้าใจก็ต้องย้อนกลับไปอ่านข้อ  1. – 4 ใน คคห 116 ข้างบนอีกรอบหนึ่ง สรุปแล้วที่เราเข้ามา Hyde Park อีกรอบหนึ่งนั้น  เรามีวัตถุประสงค์หลักก็คือ “ปลุกระดมให้คนไทยรู้จักปกป้องสิทธิของตนเองและของผู้อื่น” ยกตัวอย่างเช่นหากเห็นเจ้าหน้าที่คนไหนที่บังคับใช้กฎหมายกับผู้มีอิทธิพล แล้วโดนเจ้านายหรือนักการเมืองกลั่นแกล้ง พวกเราทุกคนก็จะต้องพร้อมใจกันออกมาประท้วง  และเมื่อประท้วงแล้วโดนยัดเงินให้เลิกประท้วง หรือโดนข่มขู่ด้วยอำนาจ ก็ต้องมีศักดิ์มีศรีพอที่จะไม่ยอมเลิกประท้วง   งานประมูลจัดซื้อจัดจ้างราคาแพงๆของราชการสมควรถ่ายทอดสดออกทีวี และคดีความที่พัวพันกับคนดังๆก็สมควรถ่ายทอดสดออกทีวีด้วยเช่นกัน เพื่อความโปร่งใส   ใน คคห 6 เราวิเคราะห์และสังเคราะห์วิธีการที่ทักษิณเล่นการเมือง โดยที่เราไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดว่าทักษิณเป็นคนดีหรือไม่ดี (ขี้เกียจทะเลาะกับคนรักหรือคนเกลียดทักษิณ)  แต่เราว่าไปตามเนื้อผ้าว่า ทักษิณรอบรู้เรื่องกลไกในสังคมไทยมากพอที่จะเล่นการเมืองในทางที่ฝ่ายค้านไม่มีทางที่จะต่อกรได้เลย เนื่องจากทักษิณดำเนินนโยบายทางการเมืองเพื่อให้ผู้สนับสนุนฝ่ายค้านยากจนลงจนหมด คือตัดปีกตัดหางไม่ให้มีทางต่อสู้ได้นั่นเอง  ดังนั้นวิธีการเดียวที่ฝ่ายค้านจะกำจัดทักษิณได้ก็คือ “โดยการสร้างกระแสว่าทักษิณกำลังพยายามจะเป็นประธานาธิปดีเสียเอง” ผลที่ตามมาก็คือ “รัฐประหาร” .... !!! การเมืองไทยมันก็เลยต้องเป็น loop วนไปวนมาอยู่ในวังน้ำวนเช่นนี้นั่นแหละ เพราะอะไร? ถ้าอยากรู้เหตุผลก็ให้ย้อนกลับไปอ่าน ข้อ 1. – 4 . ใน คคห 116 ข้างบนนี้อีกรอบหนึ่ง... แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 17:46:02 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 16:47:57 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 16:45:12 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 7 ก.พ. 51 16:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ว่าจะมาร่วมแจม  แต่อ่านความเห็นของคุณ tansy เลยไม่ต้องแจมละ เพราะบรรยายเหมือนที่ผมคิดเลย  และผมคงอธิบายไม่ได้ดีเท่านี้ ที่ชอบที่สุดก็ตรงที่คุณ tansy ไม่อยากให้ความเห็นเป็นแบบ  intellectual snobs  เพราะมีประเด็นแนวนี้ทีไร  นักวิชาการมาเพียบ   ยกทฤษฎีโน่นนี่มาเต็มไปหมด  หรูหราเกิน หัวทึบๆ ขี้เกียจอ่านครับ   หัวไม่ถึง  ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะครับ   แต่คนหัวทึบแบบผม อ่านแล้วตาลาย จากคุณ : ประกอบ - [ 7 ก.พ. 51 22:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ขออนุญาตเขียนสไตล์ "intellectual snobs" ต่ออีกเล็กน้อย ไม่ทราบว่ามาช้าไปรึเปล่า แต่ประเด็นเรื่อง post-structuralism นั้น เท่าที่ผมเข้าใจ ตามกรอบนี้ มนุษย์ถูก determine ด้วยข้อจำกัดทางภาษา ไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองหรือผู้ใต้ปกครองต่างก็ตกอยู่ใต้ข้อจำกัดนี้ เพราะไม่มีระบบสัญญลักษณ์ที่จะช่วยให้คิดเป็นอื่นได้ เพราะฉะนั้น "free will" ใน sense ของ Absolute Freedom แบบ Sartre หรือของรุสโซ (ผมไม่แม่นปรัชญาคนนี้เอาเสียมาก ๆ เลยครับ) เองจึงกลายเป็นระบบปฏิบัติการณ์ของภาษาที่ยังไง ๆ ก็ยังครอบมนุษย์อยู่ แต่หากวิเคราะห์ตามกรอบอย่าง Althusser แบบของคุณอึเหม็น "รัฐ" (ไม่อยากใช้คำว่าชนชั้นปกครองหรืออะไร เพราะสำหรับผม สิ่งเหล่านี้มีลักษณะเป็น impersonnal มากกว่า) เป็นผู้สรรเลือกอุดมการณ์แล้วผลิตซ้ำลงไปในหัวของมวลสมาชิก ผ่าน "กลไกอุดมการณ์" ที่สำคัญคือ โรงเรียน เราอาจมองชาติ (นิยม) เป็นกลไกอุดมการณ์ของรัฐก็ได้ แน่นอนว่า กรอบการวิเคราะห์แบบนี้ค่อนข้างมีลักษณะ anti-humansim อยู่เอามาก ๆ...เพราะฉะนั้น เป็นอีกครั้งที่เราไม่ต้องพูดถึง free will... ขออนุญาตแย้งคุณ tansy เล็กน้อยครับ ผมว่าการรักชาติ/สำนึกบุญคุณของชาตินั้น ยังไง ๆ ก็ยังมาพร้อมกับการ propoganda อยู่ดีนะครับ ส่วนเรื่อง identity เป็นเรื่องสำคัญในการกำหนดตำแหน่งแห่งที่ในโลก ที่จะสามารถสร้างพวกเรา-พวกเขาได้ ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นไม่น่าจะเชื่อมโยงกับคุณภาพชีวิตที่ดีที่มวลสมาชิกของชาติได้รับ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 01:13:56 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 01:12:42 จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 8 ก.พ. 51 01:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 120 สวัสดีครับทุกท่าน เห็นมีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมก็ดีใจ กระทู้จะได้ไม่ตกในเร็ววันนี้... เพราะนานๆทีกระทู้ของผมจะได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ ดดยเฉพาะในห้องสมุดนี้ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ผมเดาว่าห้องนี้คงจะมีแต่บรรดาหนอนหนังสือเข้ามาอ่านกันล่ะครับ... เอาล่ะ ขอพูดคุยถึงประเด็น intellectual snobs  ของคุณ tansy (iwrite4u) ซักนิด ... จะไม่ให้มีผู้รู้และนักวิชาการเข้ามาตอบได้ยังไงล่ะครับ ก็ห้องนี้มัน"ห้องสมุด"นี่ครับ ถ้ากระทุ้นี้ไปโผล่ในห้องเกมส์หรือห้องสวนลุมฯก็ว่าไปอย่าง... อันที่จริงแล้ว ผมเป็นคนโผงผางโฉ่งฉางคล้ายๆกับข้อเขียนของคุณ tansy (iwrite4u) นี่แหละ แต่ด้วยหัวข้อและเนื้อหาของมันจึงทำให้แต่ละท่านไม่สามารถยกเหตุผลอะไรๆที่มันไม่หนักแน่นได้ เพราะประเด็นมันค่อนข้างละเอียดอ่อนและอ่อนไหวพอสมควร... แต่ผมก็เห็นด้วยที่คุณเขียนมานะ เห็นด้วยตั้งแต่ต้นๆกระทู้โน่นแล้วว่าไอ้พวกนักการเมืองเส็งเคร็งทั้งหลายนั่นล่ะที่ทำให้ประเทศชาติล่มจมและวิบัติกันอยู่ทุกวันนี้ รวมไปถึงปัญหาทางวัฒนธรรมบางอย่างของคนไทยด้วย(ก็เรื่องขี่มอไซค์ที่คุณยกมานั่นแหละครับ) ที่ไม่ชอบออกหน้าและเอาตัวรอดเก่ง... เราก็เลยเสร็จไอ้พวกชาตินิยมแบบ hypocrites แบบไม่มีทางเอาชนะพวกมันได้ ไปยอมเขาเองนี่ครับ ไอ้ปัญหานี้แหละที่ผมเรียกว่าเจตจำนงเสรีของเราเลยไม่ค่อยจะมีอยู่กันเท่าไร ค่าที่ว่าต้องตามใจนายเอาใจหัวหน้า ประจบสอพลอไปวันๆ... สิ่งที่คุณ tansy (iwrite4u) ยกมาทั้งหมดนี้ผมเห็นด้วยในฐานะที่มันเป้นส่วนหนึ่งของกรอบใหญ่เรื่องชาตินิยมครับ... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 8 ก.พ. 51 02:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 121 สำหรับคุณประกอบใน คคห 118 ครับ อย่างที่ผมกล่าวไปล่ะครับว่าเนื้อหามันละเอียดอ่อนและอ่อนไหวในความรู้สึกของคนทั่วไปมาก สิ่งเดียวที่ผม(และอาจรวมไปถึงท่านอื่น)พอจะสนทนากันได้โดยไม่เสียวสันติบาลมาลากคอเข้าปิ้ง ก็คือรูปแบบของงานวิชาการ สำนวนอาจจะเข้าใจยากไปบ้างก็ต้องขออภัยแทนท่านอื่นๆด้วย ที่คุยกันใช้ภาษามนุษย์ต่างดาว ก็เพราะกลัวตำรวจจับนี่แหละครับ(ฮา)... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 8 ก.พ. 51 02:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ตอบคุณ ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร  ใน คคห 119 ครับ ... แน่นอนครับ ผมค่อนข้างเชื่อในกรอบของ Althusser เพราะมันประจักษ์อยู่ตลอดเวลาในสังคมไทยว่ามันเป็นไปเช่นนั้นจริงๆ อาจเป็นเพราะว่าสังคมนี้มีความเชื่อเรื่องรัฐรวมศูนย์มากกว่าประชาธิปไตยโดยทั่วไป... ขนาดรัฐบาลคุณทักษิณยังเชื่อเรื่องรัฐรวมศูนย์เลยครับ อย่างที่ผมอภิปรายไปแล้วใน คคห 114 เพียงแต่คุณทักษิณเลือกที่จะอยู่อุดมการณ์อีกฝ่ายเท่านั้นเอง และคำว่าประชาธิปไตยของคุณทักษิณก็คือ 19 ล้านเสียง(และ 14 ล้านเสียงตามลำดับ) ... ดังนั้น ชาตินิยมของรัฐบาลชุดก่อนก็น่าจะอนุมานได้ว่าเป็นประชาธิปไตยแบบมวลชนจัดตั้ง(โดยนโยบายไทยรักไทย) และต้องการลดอำนาจของสถาบันเก่าแก่ลงให้เหลือเพียงแต่ภาพ... ผมเองก็ไม่ได้เชื่อในปฎิญญาฟินแลนด์เท่าใดนัก แต่ผมพิจารณาเอาจากการปฎิบัติของรัฐบาลคุณทักษิณที่ผ่านมาว่ามันทำให้โครงสร้างการเมืองไทยเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางไหน ซึ่งก็พบว่าน่ากลัวเอาการอยู่.. เคยได้ยินคำนี้มั้ยครับ "รักในหลวง แต่ชอบทักษิณ" ผมว่าประโยคนี้สะท้อนอะไรได้เบ้อเร่อเลยนะครับ เผอิญบ้านผมอยู่อุบลฯด้วยเลยสัมผัสได้โดยตรง... การที่คุณทักษิณได้ก้าวเข้ามามีอำนาจในการเมืองไทยระยะหนึ่ง ระยะเวลาแค่สั้นๆ 5 ปีเท่านั้นก็สามารถสร้างแรงสั่นสะเทือนต่ออุดมการณ์เก่าได้อย่างมหาศาล ... นโยบายของไทยรักไทยสามารถช่วงชิงมวลชนจากอุดมการณ์เก่าได้มากมายมหาศาล โดยเฉพาะคนที่อยู่ตามต่างจังหวัดที่ไกลจาก กทม ซึ่งตลอดระยะเวลาการพัฒนาของรัฐบาลก่อนหน้าคุณทักษิณ พวกเขาถูกขูดรีดเอาส่วนเกินอยู่ตลอดเวลา จะมีบ้างก็นักการเมืองท้องถิ่นที่จะเป็นคนกลางคอยนำทรัพยากรจาก กทม มาให้ได้บ้าง แต่ต้องไปแย่งเอาจากคนอื่นๆด้วย.. แต่คุณทักษิณใช้วิธี"ซื้อ"นักการเมืองท้องถิ่นเหล่านั้น เพราะท่านรู้ดีว่าระบบการเมืองไทยมันเป็นอย่างไร นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมจึงเห็นด้วยกับคำพูดของคุณ tansy (iwrite4u) ว่า คุณทักษิณนั้นรู้ระบบสังคมการเมืองไทยดีมาก(จนน่ากลัว) การซื้อนักการเมืองเหล่านั้นก็เหมือนกับรัชกาลที่ 5 ทรงรวบอำนาจจากหัวเมืองต่างๆให้ขึ้นตรงต่อตัวพระองค์เองนั่นเอง ในแง่นี้คุณทักษิณก็ไม่แตกต่างกัน... เมื่อการณ์เป็นไปในลักษณะนี้ การผลิตซ้ำวาทกรรมชาตินิยมใหม่ก็สามารถทำได้ง่ายโดยผ่านกลไกต่างๆที่ผมยกมาใน คคห 114 ซึ่งอุดมการณ์ใหม่นี้ผมเดาๆว่าน่าจะออกมาจากฝ่ายเสธฯในพรรคไทยรักไทยซึ่งอุดมไปด้วยซ้ายเก่าอกหักทั้งหลาย และขับเคลื่อนโดยนายทุนพรรค เมื่อ อุดมการณ์+เงิน แล้ว ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ได้ทั้งนั้นแหละครับ เผลอๆชี้แมวเป็นหมาได้อีก... คุณฮกหลงฯพูดถึงความเกี่ยวเนื่องกันระหว่างชาตินิยมและ Propagonda อันนี้ผมได้อภิปรายไปแล้ว มันมีส่วนที่ถูกต้องอยู่บ้าง แต่คำโฆษณานั้นต้องขึ้นอยู่กับพลังของผู้นำเป็นสำคัญและต้องมีอำนาจนำในเวลาเดียวกันจึงจะสามารถผลิตซ้ำได้อย่างนุ่มนวลชวนฝัน... ในกรณีนี้ ถ้ามองสองชาตินิยมระหว่าง ราชาชาตินิยมประชาธิปไตย และ ชาตินิยมแบบมวชน ผมมองเห็นฝ่ายนำอยู่สองส่วนหลักๆคือ 1. ฝ่ายมวลชนฯ มี นายทุน,ฝ่ายซ้ายเก่า,บางส่วนของกองทัพ, อาจรวมไปถึงนักการเมืองที่นายทุนซื้อไว้หากจำเป็น 2. ฝ่ายราชาชาติฯ มี 3 สถาบันหลักชาติ ศาสนา และกษัตริย์,ระบบราชการ,ขุนนาง,กองทัพที่จงรักภักดี ผมมองอย่างง่ายที่สุดเพื่อที่จะทำความเข้าใจมันก่อน เรื่องที่ผมพูดนี้ถ้าเขียนเป็นหนังสือคงไม่ต่ำกว่า 300 หน้าแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้ กรอบที่จะใช้อธิบายการต่อสู้ระหว่างสองชาตินิยมนี้ได้ก็น่าจะพิจารณากรอบของ แอนโตนิโอ กรัมชี(นักปรัชญาการเมืองมาร์กซิสม์) ซึ่งได้บอกเอาไว้ว่า การที่จะสร้างหรือผลักดันการปฎิวัติใดๆ จำเป้นที่จะต้องสร้าง"อำนาจการนำ"ขึ้นเสียก่อน เมื่อมีอำนาจนำแล้วก็จะสามารถสร้างมวลชนได้และสามารถนำไปสู่การปฎิวัติสังคมได้ ซึ่งอำนาจการนำตามกรอบนี้ หมายถึง อำนาจนำที่เกิดขึ้นโดยตามธรรมชาติซึ่งถือเป็นอำนาจทางอุดมการณ์ เมื่อใดก็ตามที่ผู้นำสามารถสร้างอำนาจนี้ได้ ก็จะสามารถเข้าสู่การปฎิวัติได้ ในกรณีนี้ผมมองรัฐบาลคุณทักษิณเป็นฝ่ายนำ และสามารถกุมวาทกรรมชาตินิยมแบบมวลชนได้โดยผ่ายระบบกลไกทางการเมืองและทางราชการเกือบเบ็ดเสร็จ การสร้างฐานมวลชนในชนบทโดยประชานิยม คือการสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของตนเองขึ้นมา และเป็นการ"ชี้นำ"อุดมการณ์บางอย่างในการสร้างฐานมวลชนนี้ เช่น กองทุนหมู่บ้าน(บ้านผมได้มา 20,000 แน่ะ) , 30 บาทรักษาทุกโรค , หมู่บ้านเอื้ออาทร , วัวควายเอื้ออาทร , หนึ่งตำบลหนึ่งสินค้า , หนึ่งโรงเรียนหนึ่งทุน ฯลฯ  สิ่งเหล่านี้ล้วนโดนใจชาวบ้านอย่างยิ่ง เพราะที่ผ่านมาไม่มีรัฐบาลไหนให้พวกเขาขนาดนี้มาก่อน ... เมื่อพิจารณาจากสมัยโบราณ ระบบอุปถัมถ์ในสังคมไทยคือระบบ มูลนาย-ไพร่ ซึ่งก็คล้ายๆกับ นักการเมืองท้องถิ่น-ชาวบ้าน ในปัจจุบัน การเข้าถึงซึ่งทรัพยากรต่างๆของไพร่(หรือของชาวบ้านในกรณีหลัง) ก็ต้องใช้สายสัมพันธ์ของผู้ที่อยู่เหนือกว่าในการแบ่งทรัพยากรนั้นมา แต่ก็ต้องแลกกับความจงรักภักดีของไพร่(หรือคะแนนเสียงตอนเลือกตั้ง) ซึ่งระบบ มูลนาย-ไพร่ นี้มันฝังเข้าไปอยู่จนถึงรากฐานของสังคมไทยเลยทีเดียว แม้กระทั่งหลัง 2475 มาแล้ว คนทั่วไปก็ยังคิดแบบเดิมอยู่ไม่ค่อยเปลี่ยนแปลง... ในระบบไพร่นี้เอง การผลิตซ้ำวาทกรรมชาตินิยมราชาชาติฯสามารถทำได้อย่างระบบและมีประสิทธิภาพ ซึ่งการผลิตซ้ำฯนี้ประกอบไปด้วยปัจจัยหลายๆประการ หนึ่งในนั้นก็คือระบบความสัมพันธ์ของ มูลนาย-ไพร่ นี้เอง เพราะสังคมการเมืองไทยมันเป็นแบบรวมศูนย์ (นับแต่ ร.5) และได้รับอิทธิพลมูลนาย-ไพร่มาจากก่อน ร.5 ดังนั้น ความสัมพันธ์ของ มูลนาย-ไพร่ จากแต่เดิม ก็ต้องมาตอบสนองกับระบบรวมศูนย์นี้ เมื่อมันเข้ามาอยู่ในระบบใหม่นี้แล้ว การผลิตซ้ำฯก็สามารถทำได้อย่างเป็นระบบ เป็นขั้นตอน ชัดเจน และเข้าถึงคนทั่วๆไปได้มากกว่าเดิม... คุณทักษิณรู้ระบบนี้ดีมาก ที่ผ่านมามวลชนส่วนใหญ่อยู่กับอุดมการณ์ราชาชาติฯ และคุณทักษิณก็รู้ด้วยว่าจะช่วงชิงมวลชนนี้ได้อย่างไรและตอนไหน และจะต้องออกแบบนโยบายอย่างไรให้ผู้คนมาอยู่ข้างเขาให้มากที่สุด(เพื่อสร้างฐานอำนาจทางการเมือง) สิ่งที่ทักษิณทำก็คือ การ"เทคโอเวอร์"นักการเมืองท้องถิ่นเหล่านั้น แต่ไม่ใช่ครับ...คุณทักษิณไม่ได้เอานักการเมืองเข้าพรรคตัวเอง แต่คุณทักษิณ"ซื้อ"ระบบความสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่าง "นักการเมืองท้องถิ่น-ชาวบ้าน" ต่างหาก *ถ้าหากอุดมการณ์ราชาชาติฯสามารถเทคโอเวอร์ มูลนาย-ไพร่ ได้... *คุณทักษิณก็สามารถเทคโอเวอร์ นักการเมืองท้องถิ่น-ชาวบ้าน ได้เหมือนกัน.. ฝ่ายแรกได้ความจงรักภักดี ส่วนฝ่ายหลังนั้นได้คะแนนเสียงไปเต็มๆ... ดูจากของจริงที่ผ่านมาก็ได้ครับ ทั้งตอนที่โหวต รธน50 และตอนเลือกตั้งที่ผ่านมา เราก็รู้ๆกันอยู่ว่ามวลชนคุณทักษิณมากมายขนาดไหน... เมื่อคุณทักษิณสามารถมีอำนาจนำเหนือสังคมการเมืองไทยได้แล้วไซร์...เขาก็สามารถกำหนดทิศทางความเป็นไปในสังคมการเมืองได้ในเวลาเดียวกันนั่นเอง... แต่คุณทักษิณพลาดไปหนึ่งอย่าง คุณทักษิณไม่ได้มีอำนาจนำแบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและอุดมการณ์ แต่คุณทักษิณใช้เงินหว่านซื้อเข้ามาก่อน และสร้างอำนาจนำตามมาทีหลัง... แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 03:32:55 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 8 ก.พ. 51 03:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ฮากับคห.118 โดยเฉพาะย่อหน้าท้าย และเห็นจริงในระดับชาวบ้านหัวนอก จากคุณ tansy.. แต่กลิ่นอายวิชาการ หรือเชิงเหตุผล ก็จำต้องมี..เป็นลักษณะเฉพาะ ในห้องปรัชญา (อย่างไรเสีย  การอ้างทฤษฏีก็ไม่น่าจะมากเกิน จนดูเหมือนห้องเรียนมากกว่าเวทีสาธารณะ) เพียงคุณๆมีใจร่วมเสวนา  ไม่แปลกที่จะแตกต่าง เหมือนความกลมกลืนในเสียงเพลงบรรเลง กท.นี้เข้มตั้งแต่ต้น และมีพัฒนาการที่สร้างสรรให้ปรากฏ บนพื้นภูมิที่เป็นจริงของสังคมไทย  ผมว่า ...ค่อนข้างหายากนะ.. จะเป็นผู้ผ่านมาดู หรือร่วมเก็บเกี่ยวผลแห่งปัญญาระหว่างกัน...ก็วิเศษ.. คห.122 จากจขกท. เป็นการตีความปรากฏการณ์ปฏิพัฒนาการทางสังคมในห้วงใกล้ที่ผ่านมา ซึ่งก็นับว่า เป็นมุมมองที่น่าสนใจ   ....มีเวลาจะแวะเข้ามาใหม่ครับ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 07:18:38 จากคุณ : dicky5 - [ 8 ก.พ. 51 07:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ที่คุณประกอบว่านั่นเขาเรียก เรื่อยเจื้อยใช่ไหมครับ ผมก็ขี้เกียจอ่านเหมือน กัน หลักการดีไปโม้ด สุดท้ายก็อิเหนา จากคุณ : satitp - [ 8 ก.พ. 51 08:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ขอบคุณคุณ tansy  อย่างที่สุดครับ ข้าพเจ้ามิกล้า " คิด - พูด - เขียน - วิจารณ์ " ใดๆ อีกต่อไปแล้ว เพราะหากไร้ซึ่ง " ความกล้าหาญ " ก็มิจำเป็นต้องใช้ปัญญาถกอะไรกันอีก " ผู้มีปัญญาแต่ไร้ความกล้ามิอาจฝากชื่อในประวัติศาสตร์ แต่ผู้โง่เขลาที่บ้าบิ่นอาจจะทำได้แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ ก็ตาม " ขอคารวะด้วยใจจริงครับ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 11:33:27 จากคุณ : TonyMao_NK51 (TonyMao_NK51) - [ 8 ก.พ. 51 11:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ต้องลองเอาเนื้อเพลงชาติไทย มาอ่านโดยไม่ต้องใส่ทำนองเพลง จะให้ความรู้สึกรักชาติได้อย่างที่อาจจะคิดไม่ถึง จากคุณ : lek2 (pumpkin2255) - [ 8 ก.พ. 51 11:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 127 กลับมารออ่านของคุณ tancy ต่อ แต่ยังไม่มี เลยขอออกความเห็นเพิ่มบ้าง ในฐานะแฟนเก่ากระทู้แนวนี้ ตั้งแต่ที่มีหลายภาคคราวก่อนโน้นนนน จนมาเจอกระทู้นี้อีก เนื่องจากผู้อ่านกระทู้นี่มีหลายระดับ ส่วนใหญ่ก็คงเป็นผู้ใหญ่  ส่วนน้อยอาจมีพวกวัยรุ่นหัวทึบแบบผมมั่ง เวลาอ่านเจอ เรื่องหลักคิดแบบกรัมซี รุสโซ  ออยเล่อร์ ฟูเรี่ย นิวตัน ฯลฯ นี่ผมจะงงครับ แถมเจอภาษายาก ๆ อย่าง "วาทกรรมชาตินิยมราชาชาติ"   เงี้ย ปร๊อบปาเจนด้างี้   อินเตลเลกช่วลเงี้ย งง  ต้องรวบรวมสมาธิตีความ เลยลืมประเด็นที่ผู้เขียนจะสื่อซะอีก ยิ่งเวลาอ่านความเห็นล่างๆ เจอชื่อใหม่เช่นกรัมซี   อ่านเสร็จลืมแนวคิดแบบของรุสโซในความเห็นก่อนหน้าอีกละ   ต้องย้ายกลับขึ้นไปดูใหม่ให้เข้าใจ  ดันลืมข้างล่างของกรัมซีอีก  บางทีหาไม่เจออีกหละ   โมโหได้แต่ด่าตัวเอง หัวทึบเกิน เลยต้องเลือกอ่านแบบภาษาง่ายๆ หนะครับ   ผมว่าสิ่งที่ทำให้ระบบทักษิณเติบโต    มาจากเพราะประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศนี้  มองเห็นถึงเศษผลประโยชน์ที่ตัวเองจะได้รับซึ่งหน้า มากกว่าจะสนใจว่าในระยะยาว เศษผลประโยชน์พวกนี้ จะทำลายโอกาสก้าวหน้าของชาติและของตัวเองขนาดไหน   ความไม่มีวิสัยทัศน์   ขี้เกียจ  รักสนุก  ชอบพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรืออำนาจที่เหนือกว่า   ต้องการมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นๆ ฝั่งรากลงในสังคมไทยมานานแล้วครับ  ทักษิณจับจุดตรงนี้ได้ มีนโยบายตอบสนอง  เลยได้ใจคนไทยไป ทั้งที่ระยะยาว นโยบายแต่ละอย่างมันจะสร้างปัญหา แต่คนไทยไม่สน  สนใจแต่ปัจจุบัน คนไทยเป็นยังไง   สะท้อนได้จากวรรณกรรม   นิทานพื้นบ้าน ละครใน tv  นิตยสารต่างๆ เห็นได้ชัดๆ ครับ   ซึ่งมันกัดกร่อนและทำลายศักยภาพของประเทศเราเอง   ตอนนี้หลายคนเลยเชื่อว่า ประเทศนี้มันดี  แต่เผ่าพันธุ์ที่ครอบครองพื้นที่แถวนี้มันแย่    ผมก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า   แต่คนแย่ๆ มันมีทั้งโลกแหละครับ   เพียงแต่ที่ไหนปล่อยให้คนแย่ๆ มาชี้นำกำหนดทิศทางประเทศ มันก็มีแต่จะแย่ลงเท่านั้น จากคุณ : ประกอบ - [ 8 ก.พ. 51 15:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ต่อคห.122  จขกท.   .................... แต่คุณทักษิณพลาดไปหนึ่งอย่าง คุณทักษิณไม่ได้มีอำนาจนำแบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและอุดมการณ์ แต่คุณทักษิณใช้เงินหว่านซื้อเข้ามาก่อนและสร้างอำนาจนำตามมาทีหลัง... ^ ^ ผมคิดว่า   ตลอดเวลาที่เขาอยู่ในอำนาจหลายปี  เขาไม่ได้แตะต้องมิติด้านชาตินิยม    แต่ยังคงจำต้องโหนกระแสไปตามครรลองกระแสหลักนั้นๆ   ในขณะที่ได้ดำเนินการเปลี่ยนสังคม ณ โครงข่ายพื้นฐานทางสังคมด้านต่างๆแทน.............. และทำได้อย่างรอบด้าน ถ้วนทั่ว เบ็ดเสร็จ มีโมเมนตั้มกระทำการในอัตราเร่่่งที่ดีวันดีคืนเรื่อย......จนน่ากลัว! เพราะ เขาเล่นกับกติกาและกลไกของระบบปชต.ที่ถือกันได้อย่างสัมฤทธิผล กล่าวคือ  หนึ่งเสียงแต่ไร้คุณภาพอันเนื่องจากถูกทอดทิ้งจากระบบการปกครองที่ได้แต่ปกครอง แต่ไร้ทำจริงต่อการพัฒนาชนชั้นล่างเช่นพวกเขาในเขตรอบนอกเมือง   และดังนั้น   ด้วยสุดยอดนวตกรรมการเมืองที่เรียก ประชานิยม ได้ทำให้การคืนผลกำไรทางสังคมกลับคืนสู่สังคมโดยรวมแบบสังคมสงเคราะห์ต่อภาคชนบท ตรงนี้ คือ คำตอบแห่งความต้องการของการดำรงอยู่ของพวกเขาที่รอคอยมานานนั่นเอง แล้วใครล่ะที่อาจจะปฏิเสธ?.........และนี่....คือ  คะแนนเสียงที่ชอบธรรมจากระบอบทักษิณ     หรือ คือ การสร้างโล่ห์มนุษย์เพื่อความชอบธรรม เอาไว้ผดุงบันลังค์เมฆทางอำนาจ  เพื่อการผลิกเปลี่ยนประเทศในระยะต่อๆไป   ภารกิจทางประวัติศาสตร์ของระบอบทักษิณยังไม่แล้วเสร็จ  แต่ก็ถูกล้างไผ่เสียก่อน    เขาทำแค่ภาคเศรษฐกิจและการเมืองเท่านั้น แต่มิอาจก้าวล่วงในมิติด้านจิตสำนึกทางอุดมการณ์เดิมที่ดำรงอยู่ได้   ได้แต่โหนกระแสหรือแค่เบียดแทรกลองเชิงเป็นคราวๆเท่านั้น     ดังนั้น ชาตินิยมทาสจึงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิที่มีการผลิตซ้ำเรื่อยมามิได้หยุด   เพียงแต่มีสภาวะล้าหลัง และรอวันเหี่ยวเฉาไปเท่านั้น   ในขณะที่ถ้าคำตอบแห่งความต้องการของราษฏรได้รับการตอบสนองจนถึงจุดที่สะท้อนคุณภาพชีวิตที่ดีพอ   สมค่าแก่ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์พอ.......   สังคมคงคลี่คลายหรือพัฒนาก่อรูปการณ์จิตสำนึกชาตินิยมใหม่อย่างช้าๆ   อันสอดคล้องกับชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขามากขึ้น  ไม่ต้องทำสิ่งที่แปลกแยกต่อวิถีชีวิตที่เป็นจริงของตนอีก......ก็เป็นได้.. จากคุณ : dicky5 - [ 8 ก.พ. 51 15:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 129 มันเป็นห้องปรัชญาน่ะครับ ความเห็นมันก็เป็นแนวๆนี้แหละ อยากให้เห็นใจหน่อย นานๆห้องปรัชญาจะมีกระทู้ที่คึกคักที คนเล่นเขาก็ดีใจที่มีคนคุยด้วยได้แบบไม่ต้องกั๊กน่ะครับ อาจจะมีหลุดไปบ้าง แต่ก็มีการคอยดึงกัน อย่างผมก็เคยหลุดเรื่องจะไปหาความหมายของเจตจำนงเสรี คุณนายอึเหม็นก็ดึงๆผมไว้ และถ้าตามกระทู้นี้ก็จะเห็นว่าหลายๆคนก็พยายามสรุปให้เรื่อยๆน่ะนะ คุณ tansy จะมาเตือนเรื่องว่าอย่าใช้ศัพท์วิชาการเกินไปก็ได้ (เป็นสิ่งที่ผมอยากบอกคุณฮกหลงฯเหมือนกันแหละ ^^>) แต่จะบอกว่าเรื่องทั้งหมดเป็น intellectual snobs แล้วเปลี่ยนประเด็นใหม่เลยมันไม่ถูกน่ะครับ แล้วประเด็นใหม่ที่คุณ tansy พูดขึ้นมามันเป็นประเด็นเดียวกับตั้งแต่ คคห.แรกๆของคุณมาลงอีกที ซึ่งความเห็นเหล่านั้นมันก็ดี แต่มันได้รับการคุยต่อเนื่องไปมากแล้วน่ะครับ กะใจคุณ tansy จะให้กลับไปเริ่มใหม่เหรอ ยกตัวอย่างเช่นเรื่องให้ชาติดีก่อนจึงจะรักชาติ ผมเคยเขียนตั้งแต่ คคห.ที่ 50 ดังนี้ ...  ...  ... ข้อที่ว่าอยากให้ชาติดีก่อนจึงจะรักชาติ ผมว่าถ้าคุณไปอยู่ในประเทศที่เจริญแล้วจะมีความสุขมากๆเลย แต่ถ้าคุณเกิดไปอยู่ในประเทศที่กำลังพัฒนาคุณคงจะไม่ค่อยมีความสุขน่ะครับ เพราะเท่าที่ฟังแล้วประเทศเหล่านี้ไม่มีอะไรให้คุณรักสักอย่าง อย่างไร ก็ตามอย่าลืมว่าประเทศที่เจริญแล้วเขาก็เคยไม่เจริญมาก่อนเหมือนกัน และในขั้นตอนการพัฒนาชาติขึ้นมาให้เจริญนั้น พวกเขาล้วนแล้วแต่ใช้โปรปากันดาชาตินิยมเป็นเครื่องมือในการปลุกระดมคน เช่นในเกาหลี ญี่ปุ่น อเมริกา ยุโรป พวกนี้ขณะที่เขากำลังเจริญขึ้นมา เขาอัดโปรปากันดาชาตินิยมหนักกว่าเราเยอะครับ นี่จึงเป็นอย่างที่ผม พูดไว้ใน คคห.ที่ ๙ ปัญหาไม่ใช่อยู่ที่ชาตินิยมเป็นของไม่ดี แต่อยู่ที่การถูกนำมาใช้อย่างผิดๆ เช่นนักการเมืองที่ไม่ดีอ้างชาตินิยมเพื่อให้คนมาทำงานที่ไม่ดีให้ตัวเอง ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ต้องตีความหมายของคำว่าชาตินิยมว่าคือ 'ให้อยู่บนพื้นฐานของความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก' ขอตัดเอามาลงอีกทีนะครับ ...  ...  ... อย่าง ที่เรารู้จากประวัติศาสตร์ว่าถ้าเราใช้แนวคิด ชาตินิยมแบบไม่เหมาะสม หรือเมื่อชาตินิยมถูกตีความหมายว่าคือการทำให้ชาติตัวเองรุ่งเรืองและ เหยียบย่ำชาติอื่น มันจะกลายเป็นแนวคิดฟาร์สซิสซึ่งเป็นของไม่ดี (แต่ก็ไม่เกี่ยวกับความเจริญของชาตินะครับ เยอรมัน กับ ญี่ปุ่นตอนฟาร์สซิสจัดๆนี่เจริญมาก) ผมมองว่าชาตินิยมคือเครื่องมือ ทางสังคมอย่างหนึ่งซึ่งจริงๆแล้วถูกใช้อย่างไรก็ได้ขึ้นกับคนใช้ แม้แต่ถูกใช้ให้เป็นผลร้ายกับสังคมก็ได้ เท่าที่อ่านปัญหาที่พวกคุณ กำลังมองอยู่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับชาตินิยมหรอกครับ คุณแค่ไม่ชอบระบบราชการ ระบบอุปถัมภ์ และรัฐบาล ปัญหาคือระบบพวกนี้มันพยายามใช้ชาตินิยมเป็นข้ออ้างในการคงตัวเองอยู่ ทำให้พวกคุณพลอยไม่ชอบชาตินิยมไปด้วย ทางแก้ก็คือตีความชาตินิยมใหม่ ให้ชาตินิยมไปผูกติดกับความเจริญของสังคมเป็นอันดับแรก อะไรที่มันทำให้สังคมไม่เจริญก็ตัดออกไปไม่ถือว่าเป็นปัจจัยของชาตินิยม ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะไม่มีการมาบ่นว่าไม่ค่อยอยากรักชาติเพราะชาติไม่ดี อย่างนู้นอย่างนี้ แต่จะคิดว่าเมื่อชาติของเราไม่ดีแล้วเราควรจะทำอย่างไรจึงจะพัฒนาให้มันดีขึ้น" ...  ...  ... เรื่องการเปลี่ยนแปลงในทางปฏิบัตินั้น เท่าที่ผมเห็นเน้นย้ำมาบ่อยๆในกระทู้นี้มีอยู่สองอย่างคือ ๑. สนับสนุนกลไกตรวจสอบไม่ให้ผู้ปกครองใช้อำนาจอย่างผิดๆ ๒. ให้การศึกษากับประชาชน ให้ประชาชนรู้เท่าทันผู้ปกครอง จากคุณ : เชษฐา - [ 8 ก.พ. 51 16:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 130 แต่เอาจริงๆผมว่ามันจะน่าเศร้ามาก ถ้าห้องปรัชญา ไม่มีการอ้างงานปรัชญา หรือทฤษฎีอะไรเลย ดังนั้นใครอยากเขียนอย่างไรก็เขียนไปเถอะครับ ถ้าไม่ลำบากเกินไปก็มาช่วยกันสรุปให้ หรือถ้ายากเกินไปก็ข้ามไปคุยประเด็นอื่นดีกว่า จากคุณ : เชษฐา - [ 8 ก.พ. 51 16:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เราไม่ได้เขียนต่อเพราะโดนเจ้านาย (แฟนเราเอง) สั่งให้แปลเอกสารด่วนให้ลูกค้า พอแปลเสร็จ ลูกค้าอีกรายก็โทรมาถามว่างานแปลเอกสารไปถึงไหนแล้ว พอวางหูเสร็จก็กังวลว่ายังแปลหนังสือค้างอยู่ 2 เล่ม แล้วดันไปรับมาอีกเล่มหนึ่ง แล้วจะทำงานไหนก่อนเนี่ย...???? แต่ในขณะเดียวกันก็เกรงใจคนอื่นเขา เพราะเราเล่นเขียนกระทู้เหมือนยิงปืนปล่อยหมด magazine เลยทีเดียว (คือพิมพ์ไวอ้ะ....คุณแอ๊ด ปากเกร็ดเคยพูดตลกๆไว้ว่าใครจะทะเลาะกับ tansy เขาจะเตรียมพาราไว้ให้กินหลายๆซองเพราะ tansy พิมพ์ไวเหลือเกิน) เราก็เลยอยากให้คนอื่นๆแสดงความคิดเห็นกันบ้าง...ในขณะที่เราขอไปนั่งสงบสติอารมณ์ก่อน เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน อย่าทะเลาะกันนะ... แต่ลองช่วยๆกันแสดงความคิดเห็นกันว่า พวกเราจะแสดงความรักชาติอย่างไร จึงจะทำให้ประเทศชาติอันเป็นที่รักของเราเจริญรุ่งเรืองขึ้นมาได้ ปรัชญาการเมืองนำมาอ้างได้ แต่ต้อง apply ได้จริงๆ ให้เกิดผลนะ ... เราจะไปปั่นงานก่อน....โปรดแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม หลายๆท่าน.... แล้วอีกสักพักใหญ่ๆ อาจเป็นอีกหลายวัน โดยขึ้นอยู่กับว่าคนอื่นอีกกี่คนจะแสดงความคิดเห็นที่สร้างสรรค์กันอีก มากน้อยสักแค่ไหน ....(เราขออ่านความเห็นคนอื่นๆก่อน) แล้วเราจะเข้ามาสรุปให้ ....... จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 8 ก.พ. 51 20:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เขาว่าวิธีการรักชาติที่ดีให้ทำเหมือนเมียรักผัว เมียที่รักผัวนั้นใจก็รักแหละ แต่ว่าปากบ่นชิบ...... โน่นก็ไม่ดี นั่นก็ไม่ถูก นี่ก็ไม่ได้เรื่อง ก็อยากให้ผัวได้ดีน่ะแหละ อย่างไรก็ตาม อุปมาอุปไมยนี้อาจจะใช้ไม่ได้กับคนที่ยังไม่มีเมีย แบบว่าคงไม่เก๊ต เพราะว่าอีตอนจีบๆกันนี่ไม่มีลายให้เห็นหรอก คุณ tansy แกไปชวนผมมาให้ช่วยออกความคิดเห็น แกบอกว่าแกพูดไม่ทันเพราะว่าเจอ intellectual snobbery ผมมาดูแล้วก็ต้องบอกว่าพูดไม่ทันเหมือนกัน แต่ผมว่ามันไม่ใช่ snob อะไรหรอก คนเขาร่ำเรียนมาทางเดียวกัน การใช้ jargon มันง่ายดีต่อการเข้าใจที่ตรงกัน ไม่กำกวม ก็เหมือนกับที่คนบ่นว่าฟังหมอคุยกันทำไมศัพท์แสงเยอะไปหมด มันก็อีหรอบเดียวกันน่ะแหละ หรือวงการอื่นๆที่มันต้องอธิบายความคิดอย่างชัดเจนกระจ่างตรงกัน ถ้าศัพท์แสงเดิมมันไม่พอ เขาก็ต้องบัญญัติใหม่หรือทับศัพท์เพื่อให้การสื่อสารมันชัดเจน กระชับ และที่สำคัญเข้าใจตรงกัน จะเถียงกันทั้งที มันใช้ภาษาแบบไปไหนมาสามวาสองศอกไม่ได้ การได้เข้ามาพบกับคุณๆทั้งหลาย เขาใช้ภาษาที่เราไม่เข้าใจ เราก็นั่งฟังเสีย ไม่ต้องไปออกความเห็นเพราะว่ามันไม่ใช่สนามที่เราถนัด ฟังๆเขาคุยกันไป ศึกษาให้รู้เรื่องว่าที่เขาบอก A นี่มันเป็นอย่างนี้ B มันเป็นอย่างนี้ ขี้คร้านอีกพักหนึ่ง คุณ tansy จะเก่งกาจมาก ผมขอบอกว่าคุณ tansy นี่แกเป็นโรคอยากรู้อะไรแล้วกัดจริงๆไม่ปล่อย นี่ขนาดบ่นว่า intellectual snob ยังใส่เสียนับกระทู้ไม่ทัน แกพิมพ์ได้เร็วมากครับ เป็นความสามารถพิเศษที่ไม่มีใครลอกเลียนได้ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 8 ก.พ. 51 20:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 133 . แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 21:15:51 จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 8 ก.พ. 51 20:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ต่อ คห.122 จขกท. (ต่อ) เมื่อคุณทักษิณสามารถมีอำนาจนำเหนือสังคมการ เมืองไทยได้แล้วไซร์...เขาก็สามารถกำหนดทิศทางความเป็นไปในสังคมการเมืองได้ ในเวลาเดียวกันนั่นเอง... ^ ^ การได้มาและการครองอำนาจ ตลอดจนการบริหารประเทศของระบอบทักษิณ  แรกได้คะแนนท่วมท้น ต่อมา เริ่มมีปรากฏการณ์"ไม่เอาทักษิณ"มากขึ้น จากกลุ่มทุนที่มองเห็นแนวโน้มการผูกขาดและเล่นพวกพรรคตนของครอบครัวผู้ครองอำนาจ  ตรงนี้ก่อคลื่นใต้น้ำแรงขึ้น ผสานกับชนชั้นสูงศักดินาพานิช  สร้างแรงต้านปริแตกตอกลิ่ม  กลายเป็นคลื่นการต่อต้านแรงขึ้นจากในเมือง  สังคมเริ่มมีความแตกแยก มีรอบปริแตกมากขึ้นขยายตัว   จนถึงจุดสุกงอม แล้วยักษ์ใหญ่ที่ซ่อนตัวอย่างเงียบๆมานาน ก็เผยตัวอย่างไม่คาดฝัน  .. ทหารที่รับใช้วาทกรรมชาตินิยมเหนียวแน่น.....ก็ได้เข้ากระทำการพลิกกระดานระบบการเมือง  ถอยหลัง....เพื่อ ที่จะเลือกกันใหม่  ตั้งหรือปรับแต่งกฏกติการทางการเมืองกันใหม่   สูญญากาศทางการเมืองเกิดขึ้นในความเสียหายของระบบเศรษฐกิจ...อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้   แต่แล้ว เขาก็กลับมาใหม่ได้อีกในรัฐบาลนอมินี(ของระบบทักษิณ)..ในวันนี้  ตรงนี้พิสูจน์อะไรได้หลายอย่าง........... อย่างแรก  มวลชนชนบทยังต้องการการปลดปล่อยจากโซ่ตรวนของบูรณาการความพร่องของวงจรสามานย์ "โง่-ยากจน-เจ็บป่วย" โดยคำตอบจากสวรรค์ คือ ประชานิยม...หรือในด้านหนึ่งถือเป็นดาบสองคมของการพัฒนา  เพราะ ไม่ได้ช่วยให้ชุมชนพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน อย่างที่สอง  หนึ่งเสียงที่มีคุณภาพมากกว่า อันหมายถึง ชนชั้นในเมืองส่วนใหญ่  ระบอบทักษิณไม่อาจชนะคะแนนเลือกตั้งได้  เพราะ ด้านหนึ่งตรงนี้สะท้อนช่องระหว่างเมืองกับชนบทชัดเจน และไม่มีพรรคการเมืองใด สามารถทำให้นโยบายของตนตอบสนองต่อช่องว่างตรงนี้ได้เด็ดขาดหรือครอบคลุม   แต่ระบอบทักษิณเลือกเอาข้างฐานอนุภาคมวลชนใหญ่  มากกว่า  ชนชั้นกลางขึ้นไป  ต่อการเปลี่ยนแปลงสังคมครั้งใหญ่  ทั้งนี้ด้านหนึ่ง  ชนชั้นหลังมักอิงกับอุดมการณ์ชาตินิยมได้แนบแน่นกว่า...ซึ่งโดยมากถึงกับหากินกับสิ่งนี้และเป็นผู้ผลิตซ้ำทางอุดมการณ์นี้อย่างชำชอง  โดยมีเหยื่อ รวมฐานข้างล่างมารองรับพลังสะท้อนอัตตลักษณ์ทางสังคมนี้...มาโดยตลอดอย่างไม่เหน็ดเหนือย    อย่างไรก็ตาม  ชนชั้นกลางส่วนใหญ่  ก็มีทั้งแบบปลาสองน้ำบ่าวสองนายด้วย  ซึ่งเป็นจุดที่สามารถพลิกผันต่อการเปลี่ยนหัก-ผันแปรทางสังคมได้มาก...มาโดยตลอดเช่นกัน ระยะผ่าน  ที่สังคมแตกเป็นสองขั้วชัดเจนเช่นนี้.................. มันอาจเป็นความชัดเจนที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ของการสังเคราะห์ขึ้นใหม่ต่อบูรณกาล.....การพัฒนาสังคม ซึ่งอาจรวมถึง  ผลสะท้อนในไม่ช้าต่อจิตสำนึกใหม่  อุดมการณ์ชาิตินิยมใหม่ให้หลัง  ทั้งนี้แนวทางปฏิรูปคงเหมาะสมกว่าการความรุนแรงฉับพลัน   และดังนั้น  ถ้าระบอบทักษิณไม่กลายเป็นผู้ผูกขาดทุนเสียเอง  ความร่วมมือจากชนชั้นกลางและกลุ่มทุนต่างๆ อาจให้ความร่วมมือมากขึ้น แต่จะช้าหรือไม่ก็......อาจสัมฤทธิผล......ไม่ทันการเปลี่ยนแปลงเชิงสัมพัทธ์กับระบบโลกก็เป็นได้ ........   ตรงนี้...การเมืองจึงมักไม่ค่อยมีใครพูดหรือคำนึงถึงจริยธรรมกันเท่าไร  ก็เพราะเหตุผลนี้ จากคุณ : dicky5 - [ 8 ก.พ. 51 20:55:54 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ชอบกระทู้นี้จังค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 8 ก.พ. 51 23:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 136 อา...สวัสดีครับคุณ เชษฐา , คุณ dicky5 , คุณ แอ๊ด ปากเกร็ด , คุณtansy (iwrite4u) และคุณ ประกอบ และทุกท่านครับ.. ตอบคุณ ประกอบ ใน คห 127 ต้องลองค่อยตามดูครับ ตอนผมเรียนปีหนึ่งใหม่ๆผมก็ไม่ค่อยเข้าใจศัพท์แสงปรัชญาเหมือนกัน(ผมจบทางศาสนาปรัชญา สำนักบูรพา บางแสน) แต่ใจมันรักซะอย่างเรื่องการเรียนรู้ โดยเฉพาะปรัชญาการเมืองนี่ผมค่อนข้างจะเอาใจใส่เป็นพิเศษ อ่านบ่อยๆ เขียนบ่อยๆ เดี๋ยวก็ได้เรื่องเองล่ะครับ ... ตอบคุณ dicky5 ใน 128 และ 134 ความคิดของคุณทักษิณจริงๆไม่ได้จะมาล้มล้างอะไรหรอกครับ แต่ผมเห็นเหล่า"ซ้ายเก่าอกหัก"และ"เสธฯฝ่ายประชาชนข้ารับใช้พรรคไทยรักไทย.." ดำเนินเรื่องพวกนี้อย่างจริงจังมากกว่า ประกอบกับการโหมสร้างกระแสปฎิณญาฟินแลนด์ที่เครือข่ายพันธมิตรฯเอามาถล่มคุณทักษิณ ที่ผมเลยพาลคิดไปถึงเรื่องของการปฎิวัติรัสเซียและจีนโดยคอมมิวนิสต์นะครับ ก็เลยลองเปรียบเทียบกันในเชิงนั้นดูว่ามันจะเข้ากับสมมุติฐานของผมมั้ย ซึ่งในขณะนี้ก็ยังไม่ค่อยเข้าร่องเข้ารอยนักในการวิเคราะห์ของผม เนื่องจากหลักฐานเชิงประจักษ์ต่างๆและเครื่องมือที่ผมใช้วิเคราะห์ยังไม่ค่อยชัดเจน แต่ผมคิดว่าหัวข้อนี้จะต้องเป็นหนึ่งในหัวข้องานวิจัยของผมในอนาคตแน่นอน... ตอบคุณ เชษฐา ใน 129 และ 130 แน่นอนครับ สิ่งที่คุณ tansy (iwrite4u) กล่าวมาเรื่องการทำลายระบบการตรวจสอบ ปชต ของรัฐบาลคุณทักษิณเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก การเคลื่อนไหวของมวลชนชั้นกลางจึงเป็นสิ่งที่สามารถคาดเดาได้ง่าย และการทำลายระบบการตรวจสอบนี้ถือว่าเป็นการกระทืบหลักการ ปชต อย่างรุนแรง ถ้าจะพูดให้ถึงรากเลยก็ต้องพูดว่าปัจเจกชนโดนรัฐบาลถีบหลังกระแทกใส่กำแพงเสรีภาพของพวกเขา เสรีภาพของปัจเจกถูกทำให้เป็นเรื่องน่าตลกขบขันโดยรัฐบาลที่ผ่านสัญญาประชาคมของพวกเขาเอง ... อย่างไรก็ตาม ผมยังเชื่อว่ากระบวนการของเครือข่ายคุณทักษิณยังสามารถสร้างวาทกรรมชาตินิยมแบบมวลชนได้อย่างมีพลังอยู่ไม่น้อย(ดูจากโหวต รธน.50 และเลือกตั้งที่ผ่านมา) และเครือข่ายนี้ยังสามารถช่วงชิงมวลชนจากอุดมการณ์เก่าได้อีกระยะหนึ่ง แต่จะประสบผลสำเร็จหรือไม่ต้องรอดูต่อไป... ตอบคุณ tansy (iwrite4u) และคุณ แอ็ดปากเกร็ด  เข้ามาดูบ่อยๆนะครับ กระทู้จะได้มีอะไรให้ถกเถียงกัน อันที่จริงห้องปรัชญาค่อนข้างเงียบเหงาพอสมควร ผมเองก็ไม่รู้จะโพสอะไรด้วย(เน้นอ่านมากกว่า) ก็มีเรื่องชาตินิยมนี่แหละที่คิดว่าน่าจะเป็นหัวข้อแบบว่า....โยนระเบิดลงกลางวงข้าวเย็นอะไรเทือกๆนั้น... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 8 ก.พ. 51 23:33:50 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ผมยังมีข้อสงสัยอีกประการหนึ่งเกี่ยวกับชาตินิยมของไทย ... เอาชาตินิยมแบบ ราชาชาตินิยมประชาธิปไตยกันก่อน.. ชาตินิยมอันนี้จำเป็นจะต้องมีการบังคับขู่เข็ญประชาชนให้รักชาติกันหรือไม่?(คำถามที่ 1) สิ่งที่ผมเห็นในสังคมไทยในทุกวันนี้ก็คือเรื่อง การพยายามหลีกเลี่ยงเรื่องสนทนาหรือเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับสถาบันต่างๆในสังคมไทย โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับ ขาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ซึ่งถ้าใครซักคนกล่าวถึงเรื่องนี้ปุ๊บ เป็นอันวงแตกทันที ถ้าหากจะพูดถึงจำเป้นจะต้องพูดในแง่ที่ดีงามสุดประเสริฐเท่านั้น และถ้าหากผู้ใดคันปากอยากจะวิพากษ์ก็ต้องพาตัวเองไปสู่สถานที่ปิด เช่น ห้องเรียนในมหาวิทยาลัย ห้องน้ำ ห้องหอ ในรถยนต์ เป็นต้น การณ์เช่นนี้ผมคิดว่า เรากำลังถูกบีบบังคับให้เชื่อเรื่องชาตินิยมชนิดนี้อยู่หรือเปล่า? เพราะถ้าเมื่อใดที่เราวิพากษ์เราจะถูกรวบเข้าคุกทันทีในข้อหาหมิ่นฯ และไม่มีทนายหน้าไหนกล้าว่าความให้... เรื่องนี้ผมจึงโยงเข้าสู่ Free Will ในทางอุดมการณ์การเมืองอยู่ในแง่ของ Free Will ความรักชาติ ซึ่งความรักชาติของพวกเราจำเป็นจะต้องถูกบีบบังคับโดยกฎหมายและกฎวัฒนธรรมหรือไม่?(คำถามที่ 2) ถ้าหากเรายังเชื่อว่าสังคมการเมืองที่ใช้โลกทัศน์ของ จอห์น ล๊อค , ธอมัส ฮอบบ์ , และ เรเน รุสโซ เป็นพื้นฐานอยู่ ซึ่งผมเองก็ต้องการ critical ไปจนถึงรากของมันในขณะเดียวกัน... แต่ผมยังไม่มีความสามารถขนาดที่จะผลิตกระบวนทัศน์แบบใหม่เพื่อรื้อถอนรากฐานของทฤษฎีสัญญาประชาคมนี้ได้ ซึ่งเท่าที่ผมเห็น กระบวนทัศน์แบบวิภาษวิธีวัตถุนิยมเชิงประวัติศาสตร์ยังคงมีพลังในการโต้แย้งกระบวนทัศน์ของเหล่ารัฐาธิปัตย์อยู่บ้าง จากคำถามที่ผมได้ตั้งขึ้นมาสองพารากราฟข้างต้นนี้ ก็มีเหตุผลมากจาก รัฐ-ชาติ สมัยใหม่ของเราตั้งแต่ 2475 เป็นต้นมา เราเอาความเชื่อเรื่องรัฐาธิปัตย์มาครอบลงใจกลางสังคมไทยทั้งดุ้น โดยที่ผู้คนทั่วไปและระบบสังคมการเมืองบ้านเรายังตามไม่ทันความเปลี่ยนแปลงนี้ ในขณะที่เราพยายามสร้างสถาบันการเมืองให้แข็งแกร่งแต่สถาบันอันอ่อนแอนี้ก็ต้องโดน"ของแข็ง"จากสถาบันเดิมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันก็เลยสู้กันเรื่อยมาตามยุคสมัยของตัวแสดงในทางการเมือง ผลก็คือ ประชาชนเรียนรู้หลักการประชาธิปไตยจากหลักการ จากแบบเรียน จากการโหมกระหน่ำโฆษณาของผู้กุมอำนาจ ฯลฯ แต่เมื่อใดที่ผลประโยชน์ของเหล่าชนชั้นปกครองสั่นสะเทือน การตีความประชาธิปไตยก็ไร้ความหมายและเหลือเพียงแต่คำพูดที่ไร้ความหมายเพราะมันได้ถูกผลประโยชน์แห่งตนและพรรคพวกบดบังไป... ผมจึงสงสัยว่า การถูกทำให้เชื่อเรื่องชาตินิยม จึงเป็นการปกป้องผลประโยชน์ของผู้ปกครองหรือไม่?(คำถามที่ 3) ... ส่วนคำถามต่อไป ผมจะกล่าวถึงชาตินิยมของฝ่ายมวลชนดูบ้าง เนื่องจากอุดมการณ์ชนิดนี้ได้ก่อร่างสร้างตัวอยู่เงียบๆในหมู่นักเคลื่อนไหวทางการเมืองฝ่ายซ้ายและฝ่ายประชาชนมาพักใหญ่แล้ว รวมไปถึงในหมู่ของปัญญาชนกลุ่มราษฎรนิยม เอ็นจีโอสายประชาชน อาจารย์บางส่วนในมหาวิทยาลัย รวมไปถึงกลุ่มนายทุนอุดมการณ์ทุนชาติบางคนที่สนับสนุนการเคลื่อนไหวนี้อยู่อย่างเงียบเชียบ อุดมการณ์นี้มีการปรากฎตัวขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมช่วงเวลาระหว่าง 14 ตุลาคม 2516 - รัฐประหาร 6 ตุลาคม 2519 (อ่านรายละเอียดบางส่วนได้ที่ คคห 85) ซึ่งอุดมการณ์ชาตินิยมแบบมวลชนนี้ก็มีความพยายาม"ผลิตซ้ำ"กับเขาบ้างเหมือนกัน เช่น บทกวีการเมือง ,หนังสือต้องห้ามต่างๆ, เพลงเพื่อชีวิตยุคแรกๆ, งานประพันธ์ของเหล่าปัญญาชนสยามฝ่ายมวลชน เป็นต้น ซึ่งในช่วงแรกมันยังแพร่หลายในหมู่คนแคบๆ ไม่แพร่ออกไปสู่โลกภายนอกมากนัก แต่หลังจากนิสิตนักศึกษาประชาชนทำการกวาดล้างทางการเมือง รัฐบาลถนอม-ประภาษณ์-ณรงค์ ได้ในเวลาสั้นๆแค่ 2 ปีกว่า งานเหล่านี้ก็ปรากฎบนบรรณภพมากยิ่งขึ้น... คำว่า "ฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน" "หรือประชาธิปไตยเบ่งบาน" หรือ "ดอกไม้มวลชน" ฯลฯ ถือเป็นวาทกรรมชนิดหนึ่งที่เหล่าชาตินิยมมวลชนฯนำมาใช้ในการเคลื่อนไหวทางความคิดในหมู่ประชาชน รวมไปถึงการเคลื่อนไหวทางการเมืองในระยะนั้น... แต่ข้อจำกัดของการผลิตซ้ำวาทกรรมชาตินิยมชนิดหลังนี้ ก็คือเรื่องของเงื่อนเวลาในการผลิตซ้ำที่จำกัดมาก และเรื่องวัฒนธรรมอำนาจในสังคมไทยที่ยังเชื่อในเรื่องลัทธิเทวสิทธิ์ของสถาบันกษัตริย์ในหมู่ประชาชนทั่วๆไปอยู่ รวมไปถึงระบบสังคมที่เป็นระบบชนชั้นต่ำ-สูงที่ชัดเจน และลักษณะอุดมการณ์ใหม่ที่ไม่ค่อยเอื้อกับระบบสังคมไทยมากนัก เพราะสังคมไทยไม่เชื่อ"ความเท่าเทียม"ในทางการเมืองมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว การจะเอาอุดมการณ์ชาตินิยมมวลชนประชาธิปไตยซึ่งเชื่อในเรื่องความเท่าเทียมของประชาชนไปผลิตซ้ำในสังคมการเมืองไทยที่ไม่เชื่อในความเท่าเทียม มันจะไปด้วยกันได้หรือไม่อย่างไร?(คำถามที่ 4)...   คำถามที่ผุดเข้ามาในหัวผมอีกก็คือ อุดมการณ์นี้มันจะเจาะเข้าสู่จิตสำนึกของประชาชนได้อย่างไรในเมื่ออุดมการณ์เก่ายังมีพลังล้นเหลือในการบริหารจัดการความสัมพันธ์ทางสังคมนี้?(คำถามที่ 5) .. เอาแค่นี้ก่อนครับ... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 9 ก.พ. 51 00:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ผมว่า sentiment แบบชาตินิยมเนี่ย เอาเข้าจริง ๆ แล้วมันแทบไม่ต้องมีการบังคับ (force) กันเลย แต่ทำงานผ่านกลไกของการยอมรับ (consent) มากกว่า sentiment แบบราชาชาตินิยมเองเอาเข้าจริง ๆ แล้วการใช้กำลัง/ความรุนแรงทางกฎหมายของรัฐแทบจะเป็นทางเลือกสุดท้ายของกลไกชาตินิยม การถูกรวบตัวเข้าคุกโดยมาตรา 112 ซึ่งดูราวกับจะเป็นการบังคับ แต่เมื่อรวมเข้ากับกลไกของการยอมรับ จึงไม่มีทนายหน้าไหนมาว่าความให้ ดังนั้นกลไกของราชาชาตินิยมจึงทรงพลังอย่างมาก และผมมองว่า การผลิตซ้ำ sentiment ดังกล่าวไม่ได้ถูกผลิตโดยชนชั้นปกครอง (หากจะมี) แต่เพียงอย่างเดียว แต่การผลิตซ้ำดังกล่าวโดย so-called "ภาคประชาชน" ในช่วงก่อน 14 ตุลาฯ โดยนักศึกษา "หัวก้าวหน้า" ในสมัยนั้นก็เป็นปัจจัยสำคัญ (แน่นอนว่า คงไม่สำคัญเท่ากลไกพ่อขุนอุปถัมภ์ของสฤษดิ์ ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้น) และทรงพลังขนาดดึงคนเข้ามาร่วมล้มถนอมลงไปได้ 3 ปีถัดมา sentiment แบบราชาชาตินิยมก็ back fire กลับมาทำร้ายนักศึกษาเอง... ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด กรณี 6 ตุลาฯเองนั้น คนส่วนใหญ่ในกรุงเทพฯ "เห็นชอบ" กับการฆ่าในเช้าวันนั้น "เห็นชอบ" โดยไม่มีการบังคับ (ช่วงก่อน 6 ตุลาฯ คือรัฐบาลเสนีย์ ปราโมช ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง) แต่กลไกราชาชาตนิยมต่างหากที่ทำงานผ่าน consent ของคนในสังคม หากจะมองแบบ historical materialism ผมขอแนะนำบทความของ Ben Anderson ชื่อ "Withdrawal Symptom" (สะกด?) หรือในชื่อภาษาไทย "บ้านเมืองของเราลงแดง" วิเคราะห์ปัญหาทางเศรษฐกิจและการผลิตที่ส่งผลกระทบต่อทิศทางทางการเมืองและเรื่องชาตินิยมในสังคมไทยสมัยนั้นได้เป็นอย่างดีครับ http://www.2519.net/newweb/doc/content1/36.doc แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 51 11:37:13 จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 9 ก.พ. 51 11:34:58 ]

ความคิดเห็นที่ 139 สวัสดีครับคุณฮกหลงฯ ... ผมคิดว่ากระทู้นี้น่าจะเริ่มอิ่มตัวแล้วในระดับหนึ่ง เพราะอัตราการเข้ามาตอบเริ่มน้อยลง แล้วประเด็นก็เริ่มวนเวียนไปมาที่เดิมๆแล้ว... ผมเองก็ยังติดๆที่กรอบบางอย่างอยู่ ยังไม่ค่อยเคลียร์นักในแง่ของการต่อสู้นี้... ปล.ขอบคุณสำหรับเอกสารที่ลิงค์มาให้ครับ อันที่จริงผมอ่านงานชิ้นนี้ของ อ.เบเนดิก ไว้นานมากแล้ว จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 10 ก.พ. 51 03:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 140 อาจจะไม่เกี่ยวกับกระทู้นี้ตรงๆ แต่เอามาให้ดูเพราะเห็นว่าน่าสนใจดีน่ะครับ ... พอดีที่ห้องหน้าต่างโลกคุณ Nitty.M เขาตั้งกระทู้คุยเรื่องรัฐฉาน แล้วผมค้นข้อมูลตามเจอข่าวน่าสนใจ 60ปีในหลวงบนดอยไตแลง http://www.bangkokbiznews.com/2006/06/16/w006_112549.php?news_id=112549 อันนี้มันเป็นชาตินิยมไทยในอีกบริบทนึงน่ะนะ ซึ่งเขาก็ผลิตซ้ำมาเรื่อยๆตลอดเหมือนกัน ตั้งแต่สร้างประวัติศาสตร์ว่าพระนเรศวรเคยกู้ชาติไทยใหญ่จากพม่า ทำพิธีบูชาพระนเรศวร เร็วๆนี้ก็ฉลองงานในหลวงอย่างในข่าว แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 07:17:17 จากคุณ : เชษฐา - [ 10 ก.พ. 51 04:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เพิ่งเจอเวปกู้ชาติรัฐฉานภาคภาษาไทย อ่านแล้วต้องบอกว่า ...โคตรโปรไทยเลยครับ http://www.taifreedom.com/Thai/sarmluangfa.com/index.htm อันนี้ภาคภาษาอังกฤษ สังเกตมีรูปพระพี่นางอยู่มุมบนขวาน่ะครับ http://www.shanland.org/ คงเพราะอยากได้ความช่วยเหลือจากไทย แต่อีกส่วนก็เป็นอะไรที่เข้าใจได้นะ เขาคงรู้สึกว่ารัฐบาลพม่าไปกดขี่แล้วทำให้ identity ของเขาสูญหาย พอดีประเทศไทยมีคนเผ่าเดียวกันอยู่ และมีความใกล้เคียงกันมากกว่าพม่า เลย import วาทกรรมชาตินิยมของไทยเข้ามาเพื่อต่อสู้กับพม่า ผมสงสัยว่าผู้ก่อการร้ายปัตตานีเขาจะ import วาทกรรมชาตินิยมของมาเลเซียเข้ามาแบบนี้บ้างไหม แต่อันนั้นดูเขาจะเน้นวาทกรรมศาสนามากกว่านะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 06:57:14 จากคุณ : เชษฐา - [ 10 ก.พ. 51 04:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 142 อันนี้คือ พ.ต.ตืนเคอ ผบ.ฐานดอยสามสิบ (เป็นอีกดอยที่กลุ่มกู้ชาติฉานใช้ฐานต่อสู้) กล่าวเล่าความเป็นมาของวันชาติรัฐฉาน ครบรอบ ๖๑ ปี รูปนี้ถ่ายเมื่อวันที่ ๗ ก.พ. ๕๑ ที่พึ่งผ่านมานี้เองครับ สังเกตรูปที่อยู่ข้างหลังท่านพันตรี ที่เหลือผมไปตั้งเป็นกระทู้นี้เน่อ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6318791/K6318791.html แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 07:09:23 จากคุณ : เชษฐา - [ 10 ก.พ. 51 07:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 143 ต่อ คห.137    จขกท.  ...................................................................       ชาตินิยมอันนี้จำเป็นจะต้องมีการบังคับขู่เข็ญประชาชนให้รักชาติกันหรือไม่?(คำถามที่ 1)................จขกท.      ^      ^      ฝาครอบ..ชาตินืยม มันไม่ได้ครอบคนใดคนหนึ่ง แต่ทั้งสังคม      และเป็นตัวแทนจิตสำนึกทางสังคมหนึ่ง สะท้อนอัตตลักษณ์สังคมนั้นๆในความแตกต่างระหว่าง      หรือประเทศ ตรงนี้ คือ การบังคับโดยไม่บังคับโดยปริยายแล้ว หรือถ้าปัจเจกจะต่อต้านสังคม...      อย่าง อ่อนๆ ด้านหนึ่ง ก็ไม่ถือปฏิบัติตามชิ้นส่วนอันชาตินิืยมนี้สะท้อนในกิจกรรมย่อยต่างๆ และดังนั้น ก็จะได้รับแรงกดดันจากปัจเจกอื่นที่ เขาหรือพวกเขาได้ผูกติดหรือเป็นหนึ่งเดียวกับจิตสำนึกชาตินิยมนั้นแล้วโดยดุษฏีมาแต่ไหน การลงโทษทางสังคมจากคนอื่น หรือกลุ่มย่อยอื่นในสังคมเดียวกัน จึงเป็นมาตรการรักษาตัวแทนจิตใหญ่หรือจิตสำนึกร่วมของสังคมนั้นไว้ให้มี เอกภาพ มีเอกลักษณ์ หรือมีสิ่งที่เรียกว่า อารมณ์ร่วมทางสังคม ดังนั้น ผู้ที่ฝืนหรือทวนกระแส บังอาจไปแตะต้อง "ไข่งูจงอาจ" จึงต้องถูกฉก กัด หรือ ถูกดูแคลน ถือเป็นพวกนอกรีต หรือกระทั่งเป็นผู้ไม่หวังดี เป็นพวกมุ่งร้ายทำร้ายชาติ....       เรื่องนี้ผมจึงโยงเข้าสู่ Free Will ในทางอุดมการณ์การเมืองอยู่ในแง่ของ Free Will ความรักชาติ ซึ่งความรักชาติของพวกเราจำเป็นจะต้องถูกบีบบังคับโดยกฎหมายและกฎวัฒนธรรม หรือไม่?(คำถามที่ 2).....................จขกท.      ^      ^      เมื่อคุณรักชาติ รักสังคมที่คุณอยู่ คุณไม่อาจเลือกรักบางส่วน และปฏิเสธบางส่วน ซึ่งเป็นส่วนก้อนใหญ่ที่คนอื่นถือกันได้ ความรักชาติ ในภาพรวมคงมิอาจแบ่งแยก เพราะมันมีพลวัตรทางสังคม.....................................................      และมีจุดเน้นที่ทรง พลังเด่นและด้อยในองค์ประกอบของมัน และนั่นคือ ชาตินิยมที่มีความหมายกระทำการจริงๆ ก็อย่างที่รู้กัน เป็นสิ่งที่ไม่อาจแตะต้องได้ เป็นแดนต้องห้ามวิพากษ์วิจารณ์อันศักดิ์สิทธิ และคงอยู่เหนือกฏหมายที่ถือใช้กับราษฏรทั่วไปด้วย แต่ตรงนี้ ในด้านที่เป็นจริงและปรัชญาความเป็นมนุษย์แล้วไซ้ร กลับแฝงไว้ด้วยมายาการที่สังคมไทยกดปิด หรือกระทั่งอาจพูดได้ว่า หลอกตนเองมาโดยตลอด ระหว่าง เทพเจ้าที่เป็นมนุษย์ผู้สมบูรณ์แบบกับกฏธรรมชาติอันเป็นอนิจจลักษณ์ ที่กระแสหลักวิทยาศาสตร์ครองวิถีคิดในลักษณะทั่วไปทั่วโลก      ผล ก็คือ ประชาชนเรียนรู้หลักการประชาธิปไตยจากหลักการ จากแบบเรียน จากการโหมกระหน่ำโฆษณาของผู้กุมอำนาจ ฯลฯ แต่เมื่อใดที่ผลประโยชน์ของเหล่าชนชั้นปกครองสั่นสะเทือน การตีความประชาธิปไตยก็ไร้ความหมายและเหลือเพียงแต่คำพูดที่ไร้ความหมาย เพราะมันได้ถูกผลประโยชน์แห่งตนและพรรคพวกบดบังไป.......................จขกท.      ^      ^      อย่างที่รู้กัน ในด้านหนึ่ง แกนกลางความเป็นชาติ กระทั่ง ความเป็นรัฐ...ของไทย ก็คือ อุดมการณ์ชาตินิยม ที่สะท้อนมาเป็นระบบอุปถัมถ์อันทรงพลังและยั่งยืน ถ้วนทั่วอีกต่างหาก แม้จะมีการสวมอุดมกาณ์ปชต. ที่นำเข้าจากอารยประเทศเช่นที่ถือกัน แต่ความจริงก็คือ ชั้นบุคคลิกภาพทางสังคมไทย มันมีพัฒนาการหรือการอบรมเลี้ยงดูมาแบบอุปถัมภ์นิยมแต่ไหนแล้ว โดยความเชื่อว่า พวกเขาคือ เจ้าของแผ่นดินผู้ทรงอานุภาพจากชั้นเทพ ราษฏรแค่มาอาศัยเท่านั้น ดังนั้น วัฒนธรรมทาสจึงสืบทอดมาได้อย่างงดงามโดยดุษฏีและละเมียดขึ้น......ต่อมาใน ทิศทางที่อาจถือได้ว่า สอดคล้องกับปรัชญาแห่งความเป็นมนุษย์มาขึ้น บนพื้นฐานของหลักปชต.ที่เป็นสากล      แต่ธาตุแท้ของแกนกลางของเหล่า อุดมกาณ์ชาตินิยม ที่สะท้อนพลังรูปธรรมอย่างน่าเกรงขามก็คือ วิชาชีพทหาร ซึ่งพร้อมจะเป็นเครื่องมือการล้มกระดานระบอบปชต. เพียงเพื่อ การตีกลับของการผลิตซ้ำทางอุดมการณ์ชาตินิยมแกนกลาง และอ้างผลประโยชน์ของรัฐ บนธงชูจริยธรรมของระบบปชต. ด้วยเช่นกัน แต่ก็ไม่วายสะท้อนโล่ห์ที่ทรงความหมายต่อการปกป้อง ยื้อยึดและคงไว้อย่างเหนียวแน่นของแกนกลางอันศักดิ์สิทธิของนางพญาแห่งจอมปลวกใหญ่สังคมไทยนี้ไว้       เพราะ อาจเป็นไปได้ว่า สังคมไทยมิอาจไร้ซึ่งแกนกลางผู้ทรงความหมาย ที่มีกลิ่นอายแห่งวิญญาณรัฐไทยในสังคมโลกได้       แค่ระบบปชต.ที่ยังไม่โตพอ กับปชช.ที่อ่อนหัด ไร้การศึกษาต่ออุดมกาณ์ปชต. ย่อมไม่อาจทำให้สังคมอยู่รอด หรือกระทั่งปั่นป่วนวุ่นวายแตกซ่านได้ โอ่ว...สังคมสองรากที่กำลังขัดแย้งกันเองอย่างเข้มในหลายมิติ อาจเป็นระยะผ่านที่ยาวนานเท่าไร..ไม่มีใครตอบได้ จากคุณ : dicky5 - [ 10 ก.พ. 51 09:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ต่อ คห.137  ........จขกท.(ต่อ) เพราะสังคมไทยไม่เชื่อ"ความเท่าเทียม"ในทางการเมืองมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว................จขกท.     ^     ^     ปัญหา นี้ ก็เป็นปัญหาในตัวคน ที่ต้องแก้ที่การศึกษา เพื่อ เอาปรัชญาแห่งความเป็นมนุษย์มาสลายมายาคติ มายาการณ์ กระทั่งถือเป็นความเขลา ที่จิตสำนึกปลอมๆที่เคลือบชั้นผิวระบบคิดต่อทั้งสังคมไว้อย่างเหนียวแน่ เพราะมีการผลิตซ้ำไม่เลิกของอำนาจศักดิ์สิทธิแกนอย่างไม่เสื่อมคลาย     อย่าง ที่คุณว่า เวลาแห่งดอกไม้บาน หรือจิตสำนึกใหม่ ชาตินิยมใหม่เพื่อมวลชนเพื่อสังคมโดยเฉลี่ยที่เป็นจริง มันมีเวลาบานและส่งกลิ่นที่น้อยมากในประวัติศาสตร์ที่อ้าง เพราะ การฟื้นตัวตีกลับของแกนกลางระบบอุปถัมภ์ ได้ชูธงชาตินิยมคลาสิคกลับคืนมาใหม่ได้ มันไม่ตายแต่แค่สลบ จากนั้น ได้สร้างพลังต้านทานรากจิตสำนึกใหม่ที่ยังเดียงสาต่อฟ้าใหม่โลกกว้าง เพราะฉะนั้น จงกลับไปอยู่ในคอกหรือกะลาเดิมน่าจะดีกว่า จากนั้น สังคมไทยก็คงการเก็บกด ปิดกั้น ซ้อนเคลือบอารมณ์กลับไปเติบโตในสไตส์ล......ชาตินิยมคลาสิคแบบเดิมต่อไปจน ถึงทุกวันนี้     คำถามที่ผุดเข้ามาในหัวผมอีกก็คือ อุดมการณ์นี้มันจะเจาะเข้าสู่จิตสำนึกของประชาชนได้อย่างไรในเมื่ออุดมการณ์ เก่ายังมีพลังล้นเหลือในการบริหารจัดการความสัมพันธ์ทางสังคมนี้?(คำถามที่ 5)..................จขกท.     ^     ^     เป็นคำถามเชิงยุทธศาสตร์ คำตอบย่อมมีการผลิตซ้ำจากยุทธศาสตร์อีกฝ่ายเพื่อเอาชนะ.................     ดังนั้น รูปธรรมที่เป็นจริงจึงมีพลวัตรการต่อสู้อย่างสูง และการตีความมีความหลากหลายด้วย     แต่ โดยรวม คือ การให้การศึกษาอย่างเข้มข้น ต่อเนื่อง ต่อราษฏร หรือปชช.ในกระบวนการเรียนรู้ที่เป็นจริงของระบบการเมืองภาคสังคม      ซึ่งต้องใช้ทุนมากอยู่แล้ว แต่สังคมไทยไม่ค่อยชอบสรุปบทเรียนจากค่าใช้จ่ายทางสังคมที่สูญเ่สียไป เพราะ มีนิสัยแบบไทยที่ได้หน้าลืมหลัง เอาดีใส่ตัวเรื่องคนอื่นช่างหัว ยิ่งเรื่องสังคมอันสะท้อนผลประโยชน์ร่วม ถือเป็นธุระไม่ใช่ อย่างคุณ tansy ว่า...ตรงนี้สะท้อนได้อีกว่า มีลักษณะคนไทย ที่เป็นอุปสรรคขั้นฐานต่อกระบวนการพัฒนาปรัชญาแห่งความเท่าเทียม ซึ่งนี่ก็คือ จิตสำนึกปลอม ที่นำความแปลกแยกมาสู่วิถีชีวิตที่ก้าวหน้า เป็นจริงของสังคมไทยที่กำลังก้าวไปบนฐานของจิตสำนึกใหม่ แต่มีอาณาเขตวงแคบ ไม่อาจต้านทานต่อภาพใหญ่ที่เคลือบชั้นผิวทั้งสังคมได้.........ในวันนี้     อย่างไรก็ตาม การสร้างคนคุณภาพใหม่ จึงต้องใช้เวลายาวนาน สะสมให้เป็นรูปธรรม      ซึ่งคงต้องอยู่ในแวดวงอื่นต่างๆ ที่ไม่ใช่กิจกรรมทางวัฒนธรรมกระแสหลัก     แต่เป็นภาคเศรษฐกิจ การศึึกษา และสังคมชาวบ้านในวัฒนธรรมย่อยต่างๆ เรียกว่า กลุ่มรากฝอย .................. และแม้กระทั่งสังคมทางด่วนอย่างอินเตอร์เนต    ที่ชาตินิยมทาสไม่อาจกระทำการณ์ได้ในมิติของเหตุผล....ที่สะท้อนภาวะเป็นจริงโดยรวมเฉลี่ย...... จากคุณ : dicky5 - [ 10 ก.พ. 51 09:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 145 สวัสดีครับคุณ dicky5 และ คุณเชษฐา ... เรียนเชิญท่านอื่นๆด้วยครับ..เดี๋ยวดึกๆผมจะมาต่ออีกที จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 10 ก.พ. 51 10:59:54 ]

ความคิดเห็นที่ 146 "ผมไม่ได้ต่อต้านความเป็นชาตินิยม แต่ผมต่อต้านการเสแสร้งทำทีว่าตัวเองเป็นชาตินิยม .. " ^ ^ ถ้าอย่างงั้น คุณก็อย่าตั้งหัวข้อกระทู้อย่างนี้เลยครับ ผมเห็นคนแบบคุณมาหลายรายแล้ว สื่อความหมายถึงคนอื่นผิดพลาดไปหมด พาลให้คนอื่นทั้งฝ่ายรักชาติและฝ่ายขายชาติเข้าใจผิดกันไปหมด ไม่ดีนะครับ จากคุณ : กลับมาแล้วคนดี - [ 11 ก.พ. 51 17:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 147 เจ้าของกระทู้พิจารณาว่าตัวเองสังกัด "พวก" ไหนล่ะครับ ถึงได้แยกออกได้ ว่า "พวกโน้น" เป็น "พวก Nationalism" อย่าบอกว่าไม่สังกัดฝ่ายใดนะครับ เพราะกลุ่มนี้ต้านได้ทุกฝ่าย ไม่ว่าจะเป็น อย่างไรหรือเป็นใคร แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 10:43:19 จากคุณ : satitp - [ 12 ก.พ. 51 10:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ถ้าอ่านข้อเขียนของผมมาตั้งแต่ต้นกระทู้อย่างใจเย็น คุณ satitp ก็จะพอเข้าใจครับว่าผมมองสังคมการเมืองไทยอย่างไร... และถ้าคุณได้อ่านข้อเขียนทั้งหมดของแต่ละท่านที่ถกเถียงกัน คุณก็จะน่าจะเห็นภาพว่ากระทู้นี้กล่าวถึงเรื่องอะไรบ้าง อย่างไร และมีทิศทางใดที่จะเกิดขึ้น... การมองการเมืองอย่าง Spectator มีข้อดีอยู่อย่างหนึ่งที่ว่า เราจะไม่นำตัวเองไปสู่พลวัตสังคมการเมืองที่เกิดขึ้นนั้น และมันทำให้เราสามารถวิเคราะห์อะไรได้อย่างมี"อคติ"น้อยที่สุดครับ ทั้งนี้เพื่อประโยชน์ในทางวิชาการเป็นที่ตั้ง จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 12 ก.พ. 51 14:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 149 อยากจะช่วย defense ว่าเท่าที่คุยมาผมเห็นว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนมีวุฒิภาวะดีน่ะครับ เขาตั้งกระทู้แบบนั้นเพราะอยากให้คนมาคุยกันเยอะๆ (และก็ได้ผลนะ) และเขาก็ขอโทษไปหลายครั้งแล้ว ซึ่งผมว่าเรื่องน่าจะจบแค่นั้น ส่วนกระทู้นี้ก็คงอิ่มตัวแล้วอย่างที่คุณนายอึเหม็นบอกนั่นแหละ อย่างไรก็ตามก็เป็นประสบการณ์ที่ดีครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 12 ก.พ. 51 15:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 150 สรุปคือสองท่านก่อนจขกท. #146 147 อ่านหัวกระทู้แล้วตอบเลยสินะ.... เห็นกระทู้นิ่งแล้วใจเสีย มาดันต่อครับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 13 ก.พ. 51 00:11:07 A:125.25.28.19 X: TicketID:163406 ]

ความคิดเห็นที่ 151 สวัสดีครับทุกท่าน ผมจะลองลงบทความเล็กชิ้นหนึ่งของผมดู เขียนไว้ตั้งแต่สมัยผมเรียน ปี 2 และได้ลงตีพิมพ์ในวารสารทางวิชาการเล็กๆฉบับหนึ่งที่ทำกันเองช่วงเวลานั้นกับเพื่อนๆต่างสถาบัน ครับ บทความชิ้นนี้ของผมพยายามชี้ให้เห็นถึงการต่อสู้ระหว่าง 2 วาทกรรมชาตินิยมที่ได้อภิปรายกันมา.. โปรดพิจารณา.. " ที่ไหนมีการกดขี่ ที่นั้นย่อมมีการต่อสู้ ที่ไหนไม่มีความรู้ ที่นั้นต้องได้รับการศึกษา ที่ไหนยังไม่มีการพัฒนา ที่นั้นต้องมีการเรียกร้อง ที่ไหนไม่มีความถูกต้อง ที่นั้นต้องเรียกร้องความเป็นธรรม" กำนัน อนันต์ ดวงแก้วเรือน ผู้นำประชาชนเครือข่ายป่าชุมชน คำพูดนี้ เป็นตัวอย่างที่ดีของสิ่งที่เรียกว่า “การเมืองภาคประชาชน” ที่ผู้เขียนจะพยายามอธิบายและแสดงความคิดเห็นต่อไปนี้ การเคลื่อนไหวภาคประชาชน มิใช่เกิดขึ้นมาภายหลังการประกาศใช้รัฐธรรมนูญปี 2540 แต่การเคลื่อนไหวดังกล่าวมีกระแสมาตั้งแต่การนำความคิดเชิงรัฐชาติเข้ามาใช้ในช่วงระยะตอนต้นของ รัชการที่ 4 จนกระทั่งปัจจุบัน แต่สำนึกทางการเมืองของพลเมืองไทยในสมัยก่อนยังมีไม่มากนักเมื่อเทียบกับปัจจุบัน เนื่องจากระบบการศึกษาสมัยใหม่ที่กระจุกอยู่ที่ชนชั้นนำไม่กี่คนในพระนคร การก่อกำเนิดขึ้นของเหตุการณ์กบฎ รศ.130 เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดในการเคลื่อนไหวทางการเมืองสมัยใหม่ แต่ก็ไม่สามารถเรียกได้เต็มปากนักว่าเป็นการเมืองภาคประชาชน เพราะมันเป็นการเคลื่อนไหวในกลุ่มคนเพียงกลุ่มเล็กๆเท่านั้น การเคลื่อนไหวของกลุ่ม รศ.130 เป็นกรณีศึกษาในแง่ของการรวมกลุ่มเพื่อปฎิบัติการทางการเมือง เป็นการก่อตั้งกันเพื่อเปลี่ยนแปลงการปกครองของสยาม และคณะผู้ก่อการในระดับแกนนำนั้นได้ไปเล่าเรียนยังประเทศในยุโรป และได้รับความคิดลัทธิการเมืองสมัยใหม่มาพอสมควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวคิดเรื่องสังคมนิยมและแนวคิดสายเสรีนิยมแบบรีพับลิก ซึ่งสถานการณ์โดยรอบของประเทศเพื่อนบ้านประเทศสยามในขณะนั้นต่างก็เกิดการปฎิวัติกันอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจีนซึ่งกลายเป็นรีพับลิกโดยการนำของ ดร.ซุน ยัตเซ็น หรือรัสเซียที่ปฎิวัติประเทศโดยบอลเชวิคที่นำโดยเลนินและทรอสกี้   ปัจจัยเหล่านี้เองที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวทางการเมืองในสยาม ต้องอย่าลืมว่า  การบริหารประเทศโดยรัชการที่ 6 นั้นทำให้ประเทศตกต่ำลงมาก และภาวะข้าวยากหมากแพงในสยามเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดกลุ่มทางการเมืองเพื่อปฎิวัติประเทศหลังกลุ่ม รศ.130 ไม่ว่าจะเป็นคณะราษฎร์ ซึ่งรวมกลุ่มกันเพื่อชิงอำนาจจากรัฐสมบูรณาสิทธิราชย์มาเป็นประชาธิปไตยที่ให้อำนาจแก่รัฐธรรมนูญ (ซึ่งทำสำเร็จไปอย่างงดงาม) และการต่อต้านจากสายอำนาจเก่าเช่น ขบถบวรเดช  เป็นต้น การเคลื่อนไหวทางการเมืองของกลุ่มชนชั้นนำและกลุ่มนายทหารรุ่นเก่าๆ ถือว่าเป็นต้นแบบของการเคลื่อนไหวทางการเมืองในเวลาต่อมา เวลาต่อมา เมืองไทยได้มีระบบการศึกษาอย่างตะวันตกเข้ามาอย่างเป็นรูปธรรม การเรียนรู้เรื่องการเมืองได้มีพัฒนาการขึ้นตามลำดับ    พลเมืองได้รับการศึกษาอย่างเสรี    การเกิดขึ้นของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมืองเป็นสิ่งที่สะท้อนเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะการศึกษาที่เฟื่องฟูขึ้นในหมู่พลเมือง    ทำให้ความรับรู้เรื่องการเมืองและสิทธิเสรีภาพไม่กระจุกตัวอยู่ที่ชนชั้นนำอีกต่อไป การเกิดขึ้นของกุหลาบ สายประดิษฐ์    ปรีดี  พนงยงค์  หรือ   จิตร  ภูมิศักดิ์  ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นมาลอยๆ ปัญญาชนเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะความกว้างไกลทางการศึกษาทั้งสิ้น ความคิดความอ่านของปัญญาชนเหล่านี้ล้วนส่งอิทธิพลให้แก่ประชาชนเป็นอย่างยิ่ง และส่งอิทธิพลพอที่จะทำให้เกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 ซึ่งประวัติการเมืองไทยต้องจารึกไว้ว่าเป็นการเคลื่อนไหวทางการเมืองของนิสิตนักศึกษาและประชาชนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด    เหตุการณ์นี้ทำให้กรณีเดินขบวนประท้วงสินค้าจากญี่ปุ่นและการประท้วงกรณีอินโดจีนในสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม  ดูด้อยไปในทันที การเรียกร้องในทางการเมืองเกิดขึ้นโดยทั่วไปหลังจาก 14 ตุลา เกิดกลุ่มสหพันธ์ชาวไร่ชาวนาแห่งประเทศไทยเพื่อเคลื่อนไหวเรียกร้องรัฐบาลให้ดูแลราคาข้าวและพืชผล เกิดกลุ่มองค์กรกรรมกรขึ้น เกิดกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยมามากมายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน การเรียกร้องความยุติธรรมมีขึ้นทั่วไป  มีการกดดันให้รัฐแก้ไขกฎหมายที่ไม่ยุติธรรม และออกกฎหมายเพื่อสร้างความเป็นให้เกิดขึ้นในสังคม ความเฟื่องฟูดำเนินมาจนห้วงเวลาสุดท้ายเมื่อเกิดเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ที่รัฐล้อมฆ่านักศึกษาประชาชนอย่างเลือดเย็นในธรรมศาสตร์ โดยยัดเยียดข้อหาบุคคลเหล่านั้นว่าเป็นคอมมิวนิสต์ เหตุการณ์ดังกล่าว  ไม่สามารถลบรอยความทรงจำอันขมขื่นออกไปจากสังคมไทยได้ และจากนั้นอย่างมีนัยสำคัญ กลุ่มการเมืองภาคประชาชนที่เกิดขึ้นต่างก็ต้องสลายตัวลง ถ้าหากรัฐจับได้ก็ไม่มีสิทธิ์แก้ตัวใดๆทั้งสิ้น นอกจากเขาเหล่านั้นต้องเป็นคอมมิวนิสต์ ตั้งแต่ยุคจอมพลสฤษต์ ธนะรัช ปฎิวัติยึดอำนาจจาก จอมพล ป. พิบูลสงคราม ในปี 2500  (ว่างเว้นไปในช่วง 14 ตุลา 2516 – 6 ตุลาคม 2519) จนถึงยุคก่อน พล.อ. เปรม ติณสูลานนท์ จะออกคำสั่ง 66/23  เป็นยุคหนึ่งที่น่ากลัวสำหรับเมืองไทย เพราะประชาชนที่มีหัวก้าวหน้าในทางการเมืองไม่สามารถอยู่ในเมืองได้  พวกเขาต่างก็ถูกบีบให้เข้าป่าโดยที่รัฐเป็นคนบังคับให้พวกเขาไปอยู่เอง     เพราะการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองเป็นสิ่งต้องห้าม และคำว่าคอมมิวนิสต์เป็นคำที่น่ากลัวเกินไปสำหรับชนชั้นนำ แต่กระแสความคิดทางการเมืองเรื่องสิทธิ เสรีภาพ ภราดรภาพ ในหมู่ประชาชนยังมีความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา การเกิดขึ้นของชนชั้นกลางยุค พล.อ.ชาติชาย ชุณหวัน  ในเมืองใหญ่เริ่มส่งผลให้ชนชั้นเหล่านี้มีลักษณะที่แตกต่างจากพลเมืองทั่วไป ที่มีความรู้มากขึ้น และมีอำนาจในทางการเมืองมากขึ้น และมากพอที่ทำให้คณะ รสช. มีอันต้องโบกมือลาจากอำนาจรัฐอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้น อำนาจรัฐซึ่งเคยถูกผูกขาดโดยทหาร ก็ถูกโอนย้ายมาที่กลุ่มนายทุนและพลเรือนมากขึ้น อย่างไม่เคยปรากฎมาก่อน และการเคลื่อนไหวภาคประชาชนก็กลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง จากแรงกระเพื่อมนี้เองที่ทำให้นำไปสู่การประกาศใช้รัฐธรรมนูญที่เรียกได้ว่าเป็นฉบับประชาชน นั่นก็คือรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 จากแรงกระเพื่อมที่ถาโถมเข้าใส่ความคิดทางการเมืองของผู้คนอย่างไม่ยั้ง ก็ทำให้เกิดกลุ่มทางการเมืองภาคประชาชนขึ้นมามากมาย อาจจะโดยผลของรัฐธรรมนูญเอง หรือโดยกลุ่มบุคคลเอง แต่นั่นก็คือสัญญาณว่าการเมืองไทยได้ก้าวไปสู่ความเป็นประชาธิปไตยอีกระดับ การเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิต่างๆของพลเมืองเกิดขึ้นพร้อมๆกับคำจำกัดความของคำว่า “การเมืองภาคประชาชน” โดย อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ ซึ่งกล่าวเอาไว้ว่า “เป็นการเคลื่อนไหวของประชาชนเพื่อกำหนดนโยบายสาธารณะโดยตรง โดยไม่ผ่านทางตัวแทนของพรรคการเมือง หรือหน่วยงานราชการ การเมืองภาคประชาชนเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของการดำเนินกิจกรรมทางการเมือง” ซึ่งย้ำแนวคิดที่ว่า “การเมืองไม่ใช่แค่การเลือกตั้ง” เพราะตลอดมาในสังคมไทย มักรับรู้ความคิดประชาธิปไตยกันแค่เพียงการเลือกตั้งเท่านั้น อาจจะเป็นเพราะถูกทำให้เชื่อเช่นนั้น หรืออาจเป็นเพราะเหตุผลอื่นก็ตาม แต่ท้ายที่สุดแล้ว ก็มีกลุ่มคนลุกขึ้นมาทำ “อะไรบางอย่าง” ให้เกิดขึ้น ปรากฎการณ์ยายไฮ หรือการก่อตั้งพรรคการเมืองภาคประชาชน   เป็นสิ่งที่ตอกย้ำของกระแสการเมืองภาคประชาชนที่เชี่ยวกรากในสังคมไทยขณะนี้ การเกิดขึ้นของกลุ่มการเมืองภาคประชาชน     มิใช่เกิดขึ้นมาโดยพื้นฐานที่ว่างเปล่าปราศจากเหตุผลรองรับ แต่เกิดขึ้นเพราะความคิดทางการเมืองของพลเมืองได้รับการตอบสนองอย่างเต็มที่จากปัจจัยต่างๆรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญ 2540 ก็ดี การปฎิวัติเทคโนโลยีทางข้อมูลข่าวสารก็ดี การถูกเอาเปรียบจากนายทุนจากรัฐก็ดี สิ่งเหล่าล้วนกระตุ้นให้เกิดการต่อสู้ทางการเมืองในหมู่ประชาชนขึ้นมา การต่อสู้ดังกล่าวล้วนเป็นการเรียกร้องสิทธิผลประโยชน์ต่างๆที่รัฐควรจะให้(แต่กลับเพิกเฉย) เสียเป็นส่วนใหญ่ หรือเป็นการเรียกร้องให้มีความยุติธรรมเกิดขึ้นในกระบวนการยุติธรรม  (ซึ่งคนชายขอบมักถูกเอาเปรียบอยู่เรื่อยไป) และเรื่องอื่นๆที่พลเมืองสมควรจะได้รับความยุติธรรมจากรัฐ ดังนั้น    การเมืองภาคประชาชนจึงเป็นสิ่งจำเป็น     เพราะความอ่อนแอของการเมืองในระบบ   เช่นพรรคการเมือง นโยบายรัฐ ระบบราชการ ฯลฯ ที่ไม่สามารถตอบสนองพลเมืองได้อย่างเป็นรูปธรรมนัก พลเมืองจึงจำเป็นต้องลุกขึ้นสู้เพื่อสิทธิของพวกเขาเอง... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 13 ก.พ. 51 01:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 152 การเมืองภาคประชาชนที่ว่ามาก็น่าสนใจครับ แต่มันจะเป็นการเคลื่อนไหวที่บริสุทธิ์ได้จริงๆละหรือ เกรงจะเป็นการเมืองภาคประชาชนในแบบที่ถูกปลุกปั่น ยั่วยุ และสุดท้ายก็ถูกชุบมือเปิบ จนมานั่งเสียใจที่หลังว่าถูกหลอกนี่สิ ป.ล. อย่างม๊อบพันธมิตรฯนี่จัดว่าเป็นการเมืองภาคประชาชนด้วยหรือเปล่า? จากคุณ : masked v - [ 13 ก.พ. 51 07:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 153 หนีหนาวไปเสียหนึ่งสัปดาห์ พลาดกระทู้ดีๆอย่างนี้ไปเสียได้ ผมขอเล่าเรื่องที่ดูจะไม่เกี่ยวข้องกันเลยแต่ดูให้ดีๆก็เกี่ยวอยู่บ้างเหมือนกัน ช่วงหลังๆนี่ Theist กำลังถูกสั่นคลอนอย่างมากในอเมริกาและยุโรปครับ โดยหัวหอกคือกลุ่ม Atheist ซึ่งหลังจากกลุ่ม Atheist เคลื่อนไหวมานานพอสมควรแล้ว เขามีข้อสรุปออกมาว่า จริงๆแล้วคนเป็น Atheist มีอยู่เป็นจำนวนไม่น้อยทีเดียวแต่เนื่องจากว่า Theist มีองค์กรที่เป็นศูนย์รวม (Vatican หรือ Church ต่างๆ) มีคัมภีร์ที่เป็นศูนย์กลางความเชื่อ ทำให้เหนียวแน่นมากกว่า เขาเลยพยายามตั้งองค์กรให้เป็นที่รวมของเหล่า Atheist และเขียนตำราที่สามารถนำไปใช้อ้างอิงได้ (แบบเดียวกับที่ Christian ใช้ Bible).....แต่ว่าที่นั่นคืออเมริกาและยุโรป จบห้วนๆตรงนี้แล้วกัน There are few wars between good and evil, most of them are between one good and another good. จากคุณ : Nexus - [ 13 ก.พ. 51 09:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 154 อยากให้คุณ Nexus ช่วยขยายความอีกนิดได้มั้ยครับ หรือว่าขอลิงค์ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมอยากเรียนรู้อีกหน่อยน่ะครับ ขอบคุณที่ส่งลิงค์มาให้นะครับ.. แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 51 23:57:23 จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 14 ก.พ. 51 09:38:05 ]