ความคิดเห็นที่ 1 รบกวน ช่วยขยายความนิดนึงว่าท่านทั้ง 3 เล่าว่าอย่างไรคะ พอดี เพิ่งมา น่ะค่ะ เรื่องที่ท่านเล่า ต่างจากประวัติศาสตร์ ที่เราเคยทราบอย่างไรคะ จากคุณ : r (r-narin224) - [ 10 ก.พ. 51 12:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ยังไม่จบอีก ผมว่าอ่านพอ "สนุกๆ" ดีกว่าครับ จากคุณ : พี่คนใต้ใจดี - [ 10 ก.พ. 51 12:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เท่าที่รู้มา คือมันเป็นกลอุบายทางการเมืองของพระเจ้าตากเองครับ คงทราบกันแล้วใช่ไหมครับว่าพระเจ้าตากแกมีเชื้อเป็นจีน แล้วระหว่างการทำสงครามกอบกู้เอกราช มันต้องใช้เงินใช่ไหมครับ ใช้มากด้วยแหละ แกเลยไปหยิบยืมมาจากญาติๆที่เป็นคนจีน จากแผ่นดินใหญ่ แล้วพอแกกอบกู้เอกราชเส็รจ  เราก็เป็นหนี้ก้อนโต  อีกทั้งต้องใช้เงินมาบรูณะ กับสร้างปราสาท ราชวังของราชธาณีใหม่ เจ้าหนี้ก็ส่งคนมาทวงเรื่อยๆ เราก็ไม่มีใช้ ที่ผมอ่านมานานมากแล้ว เขาบอกว่า แถบระยอง ชลบุรี จันทบุรี มันมีซากเรือสำเภาจีนจมอยู่ที่นั่นมากมายเลย เป็นคำสั่งของพระเจ้าตาก ที่สั่งให้จมเรือสำเภาจีนเหล่านี้ (ไม่ให้เจ้าหนี้เข้าไปทวงหนี้ได้) แล้วแผนขั้นต่อมาคือ ก่อนอื่นต้องบอกว่า ทุกคนรู้จากหนังสือประวัติศาสตร์ว่าพระเจ้าตากทรงววิปลาส แล้วถูกประหารโดยท่อนจันทร์ แล้วก็เกิดกรุงรัตนโกสินทร์ใช่ไหมครับ แต่ผู้เขียนบทความที่ผมอ่านมา แกบอกว่า เจ้าตากแกวางแผนแสร้งว่าวิปลาส แล้วเด็จหนีไปบวชเป็นพระที่นครศรีธรรมราช ส่วนบ้านเมืองก็ทรงฝากฝังไว้กับรัชกาลที่1 ของกรุงรัตนโกสิทร์ แล้วก้หาเงามาโดนประหารแทนทีนี้เมื่อลูกหนี้ไม่อยู่แล้ว เจ้าหนี้ก็ทวงหนี้ไม่ได้ เขาบอกว่าที่เมืองนครศรีธรรมราช มีถ้าอยู่ถ้ำหนึ่งชื่อว่าถ้ำเจ้าตาก ใครอยู่เมืองนครฯ ช่วยบอกทีครับมันมีจริงไหม ปล. ผมอ่านจากบทความในนิตยสาร นานมาแล้วครับ จำชื่อผู้แต่งกับ ชือนิตยสารไม่ได้ จากคุณ : sayanjo65 - [ 10 ก.พ. 51 12:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมอยู่นครศรีธรรมราชครับ เขาเรียกว่า วัดเขาขุนพนม มีถ้ำลึกลงไป เป็นลานกว้างครับ เคยขึ้นไปตอนกลางวันและกลางคืน ยุงเพียบเลยครับ แล้วนึกดูสภาพ 200 กว่าปีที่ผ่านมา ผมว่าอยู่ได้ไม่เกิน 1 อาทิตย์ มาเลเรีย ถามหาแน่ๆ ผมว่าอ่านสนุกๆ อย่าไปคิดไรมากเลยครับ จากคุณ : พี่คนใต้ใจดี - [ 10 ก.พ. 51 13:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เหมือน คนที่ 5 ครับ หลายตนเคยบอกว่า ท่าน มาอยู่ที่ นคร ครับ จากคุณ : เทพพิสดาร - [ 10 ก.พ. 51 13:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บางเรื่องเล่านสอดคล้องกันเป็นล้าน ๆ ราย จากคุณ : ชื่อนี้แหละ - [ 10 ก.พ. 51 13:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องหนีหนี้เมืองจีนนี่มัน non-sense มากๆ เลยนะคะ เลิกเชื่อเถอะประเ็ด็นนี้น่ะ จากคุณ : หมูหวาน - [ 10 ก.พ. 51 14:09:09 A:58.64.120.119 X: TicketID:147590 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราไม่ค่อยเชื่อเรื่อง "กลอุบายทางการเมือง" หรือเรื่อง "หนี้สินชาวจีน" เพราะว่ามีหลักฐานชัดเจนที่แสดงให้เห็นว่าคนของพระเจ้าตากเป็นจำนวนมากต้องล้มตายไปในเหตุการณ์ครั้งนั้น เราจึงเชื่อว่า "เป็นการยึดอำนาจ" จริงๆ แต่พระเจ้าตากอาจต่อสู้เพื่อรักษาชีวิตท่านเอาไว้ในฉากเหตุการณ์อันนองเลือดนั้น แล้วหนึตายไปได้อย่างหวุดหวิด...!!!??? ที่เราคิดเช่นนี้ก็เพราะว่า ท่านอาจารย์ สมัย เมษะมาน เจ้าสำนักพุทไธศวรรย์ (ล่วงลับไปแล้ว) ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านวรยุทธ์ไทย ครั้งหนึ่งเคยกล่าวไว้อย่างมั่นใจ 1000% ว่า "นับว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ทหารหลายๆคนจะกรูเข้ามาจับกุมหรือทำร้ายพระเจ้าตากได้ซึ่งๆหน้าเนื่องจากวรยุทธ์พระเจ้าตากถึงขั้นไร้เทียมทานจริงๆ" เราไม่ได้ยึดติดกับอะไรที่ดักดานไร้เหตุผล... เราเพียงแค่เสนอวิธีไขปริศนาทางด้านประวัติศาสตร์ในแนวของ parapsychology (ปรจิตวิทยา) โดยอาศัยข้อมูลบางประการจากนักวรยุทธ์ชั้นนำของโลกเข้ามาประกอบด้วย ....ลองไปอ่านสมมุติฐานและแนวคิดของเราโดยละเอียดได้ที่กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6300681/K6300681.html จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 ก.พ. 51 14:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอย....ปวดหัว แล้วเอามายืนยันได้หรือเปล่าครับประเด็นไม่ได้ถูกสำเร็จโทษนี่? มีหลักฐานที่เป็นที่ยอมรับกันได้ในวงการประวัติศาสตร์หรือครับ? ...... ......... ............ จากคุณ : น้องกี้...ความรู้แค่คืบ - [ 10 ก.พ. 51 16:48:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ก็คงได้รับฟังมาจากแหล่งเดียวกันนั่นแหละครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 10 ก.พ. 51 16:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบถ้าจะยืนยันต้องหาเอกสารหรือหลักฐานว่าด้วยหนี้สินชาวจีนมาให้ ได้ครับว่ายืมจากใคร ยืมเมื่อไหร่เป็น จำนวนเท่าไหร่ หรือบันทึกของ ใครก็ได้ที่พูดถึงเรื่องหนี้สินครับ จะทำให้ทฤษฎีนี้หนักแน่นขึ้น ระดับยืมเงินกู้ชาติคงไม่ใช่เงินน้อยๆ ไม่มีหลักฐานอะไรเหลือรอด มาเลยก็แปลก และผมไม่คิดว่าพอ ร1. ขึ้นครองราชแล้วหนี้สิน จะสูญหรอกครับ  เจ้าหนี้ก็ต้องมาตาไล่บี้จากลูกหลานที่เหลือ หรือ รัชกาลที่ 1 อยู่ดี ดังนั้นหากไม่มีข้อมูลหลักฐานยืนยันก็ควร ถือว่าเป็นทฤษฎีเลื่อนลอยไม่มีมูลครับ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 17:07:30 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 10 ก.พ. 51 17:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ที่ #12 พูดว่า "ดังนั้นหากไม่มีข้อมูลหลักฐานยืนยันก็ควรถือว่าเป็นทฤษฎีเลื่อนลอยไม่มีมูลครับ " นักประวัติศาสตร์ที่ดีไม่ควรคิดว่า "เพราะไม่มีข้อมูลหลักฐานยืนยันจึงต้องถือว่าเป็นทฤษฎีเลื่อนลอยไม่มีมูล" แต่นักประวัติศาสตร์ที่ดี มีสิทธิที่จะ "ตั้งข้อสงสัย" หรือ "ตั้งสมมุติฐาน" ได้ แล้วค้นหาวิธีการอย่างอื่นเพื่อที่จะหาข้อมูลหลักฐานยืนยันให้ได้ และวิธีการที่เราเสนอ (เรื่อง parapsychology) ถึงจะประสบผลได้ยาก แต่ก็ไม่ถึงขั้น impossible...   ประเด็นที่เราพูด เราไม่ได้คิดว่าอะไรต้องเป็นอย่างนั้น หรือต้องเป็นอย่างนี้โดยไปยึดมั่นติดกับแนวคิดที่ไม่ยืดหยุ่น แล้วเราก็ไม่ได้เชื่ออะไรแบบงมงายไร้สาระแค่ว่าใครอ้างว่านั่งทางในเห็นอะไรก็เชื่อไปหมด เราแค่พูดว่า Nothing is impossible.   เราเห็นผู้คนถกกันมาก และสงสัยกันมากในปริศนาทางด้านประวัติศาสตร์ประเด็นนี้ เราจึงเสนอแนะว่าถ้าอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติม "ความรู้เรื่องวิชา parapsychology ช่วยได้ในระดับหนึ่ง...." ซึ่งดีกว่ามาเถียงกัน แล้วพูดจาดูถูกกัน.... หรืออยู่ดีๆก็ตัดบทไปเลยว่า It is impossible.   การคิดว่า It is impossible.  เป็นการที่คนธรรมดาๆไม่อยากคิดเพราะเห็นว่ามันเกินอาณาจักรแห่งการรับรู้ของเขา แต่นักหมากรุกเก่งๆจะคิดตาเดินหมากที่ใครๆมองแล้วคิดว่า "ไม่น่าไปคิดถึงมันให้ปวดหัว" แต่พอนักหมากรุกระดับเซียนเลือกคิดเรื่องที่เหลือเชื่อเขากลายเป็นคิดตาเดินที่ดีเยี่ยมมหัสจรรย์ขึ้นมาได้จนทำให้คู่ต่อสู้ตกใจสุดขีด....!!!!  และสิ่งนี้ก็เป็นจริงกับงานค้นคว้าทางด้านวิทยาศาสตร์เช่นกัน นักประดิษฐ์มักจะคิดเรื่องที่คนธรรมดาๆไม่ค่อยจะคิดกัน ดังนั้น การห้ามคนเลิกคิดเรื่องอะไรแปลกๆเกินสัมผัสทั้ง 5 และการได้แต่ช่วยกันด่าว่าคนที่อยากคิดเรื่องอะไรแปลกๆนั้น ต้องถือว่าเป็นการชักชวนให้คนทั่วๆไปคิดอะไรแค่ธรรมดาๆและคิดเหมือนๆกันเหมือนฝูงแพะฝูงแกะ...หากทุกคนเกรงกลัวที่จะคิดอะไรแผลงๆ knowhow ใหม่ๆก็จะไม่เกิดขึ้น... ลองไปอ่านเรื่องกรณีที่ Scotland Yard ใช้ clairvoyant นั่งทางในจนบอกตำรวจได้ว่าศพในคดีฆาตกรรมอยู่ที่ไหน ...(ตาม link ที่เราให้ไว้ใน คคห 9 เพื่อไปอ่านรายละเอียด) ....ใครจะคิดได้บ้างว่า extrasensory perception มีจริงและใช้งานได้จริงในระดับหนึ่ง และตำรวจอังกฤษที่หมดหนทางแล้วตอนพึ่งแค่ forensic medicine แต่ตอนพึ่ง parapsychology กลายเป็นหาคำตอบได้...!!! เราเพิ่งเสนอแนวคิดใหม่ๆในประเด็นนี้ ซึ่งผิดแผกจากผู้อื่น (ที่เชื่อว่าพระเจ้าตากมิได้โดนสำเร็จโทษ) ตรงที่ว่า เราไม่ค่อยเชื่อเรื่อง "กลอุบายทางการเมือง" หรือเรื่อง "หนี้สินชาวจีน" เพราะว่ามีหลักฐานชัดเจนซึ่งแสดงให้เห็นว่าคนของพระเจ้าตากเป็นจำนวนมากต้องล้มตายไปในเหตุการณ์ครั้งนั้น นั่นก็คือ เราคิดว่า "เป็นการยึดอำนาจ" จริงๆ อีกทั้งเรายัง "ตั้งข้อสงสัย" ....ต้องใช้คำว่า "ตั้งข้อสงสัย"  และ "ตั้งสมมุติฐาน" ว่า มีความเป็นไปได้มากพอสมควรเลยทีเดียว ที่ว่า "พระเจ้าตากอาจต่อสู้เพื่อรักษาชีวิตท่านเอาไว้ในฉากเหตุการณ์อันนองเลือดครั้งนั้น แล้วหนึตายไปได้อย่างหวุดหวิด...!!!???" ซึ่งถ้าใครจะประนามว่าสมมุติฐานของเราเป็นอะไรที่ไร้สาระโดยสิ้นเชิง จนถึงขั้น impossible ก็ลองบอกมาสิว่า เคยมีหรือไม่มีใครเอาศพที่ตายเพราะถูกไม้จันทร์ทุบไปพิสูจน์ DNA บ้างหรือไม่ล่ะ...????!!!!....ในขณะที่นักวิทยาศาสตร์ฝรั่งเขาเคยพิสูจน์เรื่องทายาทของพระเจ้าซาร์แห่งรัสเซีย...(ว่ามีรอดตายหลงเหลืออยู่จริงหรือไม่จริง) โดยการพิสูจน์ DNA กันมาแล้ว...!!!???? แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 19:51:55 แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 19:00:57 แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 18:58:22 แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 18:56:26 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 ก.พ. 51 18:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่อง DNA เราหมายถึงว่า พวกเราทุกคนต่างก็เห็นว่า ฝ่ายที่ยึดอำนาจเอาไว้ได้ ก็ยังเห็นความสำคัญของพระเจ้าตากและให้การเคารพนับถือพระเจ้าตากอย่างต่อเนื่องเรื่อยมา ซึ่งก็น่าจะทำให้มีการเก็บพระอัฐิของพระเจ้าตากเอาไว้บูชา ซึ่งถ้าเราตามหาพระอัฐิเจอ การพิสูจน์ DNA ของพระอัฐิเพื่อเปรียบเทียบกับ DNA ของลูกหลานเหลนของพระเจ้าตากที่ยังมีชีวิตอยู่ก็น่าที่จะกระทำได้ (คล้ายๆกับกรณีของพระเจ้าซาร์แห่งรัสเซีย) แต่นี่พระอัฐิของพระเจ้าตากก็ "ไม่มีตัวตน" นักประวัติศาสตร์ที่ดี ก็น่าที่จะ "ตั้งข้อสงสัย" ได้ว่า ศพของผู้ที่ถูกทุบด้วยไม้จันทร์จนตายนั้น "ไม่ใช่ศพของพระเจ้าตาก...." แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 19:45:14 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 ก.พ. 51 19:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 15 solutions ที่ยากๆแต่ก็ไม่ถึงกับ impossible ก็คือระดมพล parapsychologists ที่เป็น clairvoyants และมี extrasensory perception ให้ทำงานร่วมมือกับนักโบราณคดี และชักชวนทั้งหลวงพ่อ ยายชี ฤษี อะไรที่อ้างว่ามีญาณแก่กล้าให้มาระดมพลกันนั่งทางใน และ/หรือดำเนินการตามขั้นตอนต่างๆตามหลักวิชา parapsychology และวิชาโบราณคดี เพื่อค้นหาพระอัฐิของพระเจ้าตากหรือหลักฐานอย่างอื่น ว่าอยู่ที่ไหน (ลูกหลานเหลนพระเจ้าตากอาจเก็บซุกซ่อนไว้ที่ไหนสักแห่งก็ได้....???!!!)  แล้วนำไปพิสูจน์ DNA หรือพิสูจน์หลักฐานอย่างอื่น...ให้หายสงสัยกันเสียที... ขนาดเรื่องพระเจ้าซาร์เขายังหาข้อสรุปได้แล้ว...ดังนั้นการค้นหาความจริงเรื่องพระเจ้าตากก็ไม่น่าจะถึงขั้น impossible... เวลาถกกันเรื่องยากๆแบบนี้ควรใช้ตรรกะที่แม่นยำ และเสนอความเป็นไปได้ที่น่าจะนำไปสู่การพิสูจน์ความจริงได้ในเชิงปฏิบัติ ไม่ใช่อ้างแต่ความเชื่อที่ไม่เสื่อมคลาย แล้วมาจับพวกทะเลาะกัน....เราไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น แต่เราตั้งข้อสงสัย และตั้งสมมุติฐานจากเหตุผลต่างๆที่มีความน่าจะเป็นไปได้มากพอสมควร แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 51 19:39:12 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 ก.พ. 51 19:32:07 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อันที่จริงผมว่าน่าจะมีนักวิชาการนักประวัติศาสตร์ลองศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ดูนะครับโดยใช้เรื่องราวจากของทั้งสามท่านนี้เป็นจุดเริ่มต้นในการสืบค้นข้อมูลก็น่าจะดีนะครับ ส่วนหลายท่านที่คิดว่าประเด็นการกู้หนืยืมสินในการทำศึกสงครามนั้นเป็นเรื่องเหลวไหลนั้น แล้วท่านคิดว่าการทำศึกสงครามนั้นไม่จำเป็นต้องใช้ทรัพย์สินเงินทองเลยหรือ ผมว่าทุกอย่างมันต้องใช้เงินทองทั้งสิ้นแหละครับยิ่งในการทำงสงครามแล้วด้วยยิ่งต้องใช้จำนวนมากทีเดียว ถ้าไม่ใช่การกู้ยืมจากทางจีนแล้วท่านเอาเงินจากที่ไหนมาใช้ในการทำสงครามกู้ชาติครับ  เพราะในสมัยพระเจ้าตากนั้นว่าทรัพย์สินในท้องพระคลังก็ไม่เหลือหลออยู่เลย ทรัพย์สินทุกสิ่งทุกอย่างถูกพม่าเผาทำลายและขนไปจนหมดสิ้น แล้วพระองค์ใช้เงินจากที่ไหน??? จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ Pongkm ความเห็นที่ 12 ครับ การผลัดแผ่นดินนี่ไม่ได้เป็นการผลัดแบบปกตินะครับ ท่านทำให้เหมือนเป็นลักษณะการยึดอำนาจและล้มล้างราชบัลลังค์ของพระเจ้าตากนะครับ แล้วแบบนี้เจ้าหนี้จะมาไล่บี้เอาจากลูกหลานคนไหนอีกล่ะ เมื่อมีการล้มล้างแบบนี้หนี้สินที่พระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อนกู้ยืมไว้ซึ่งอาจโดยใช้เครดิตส่วนตัวของท่านก็ต้องเป็นอันสูญไปด้วยมันก็น่าจะสมเหตุผลไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ลองมาอ่านเนื่อเรื่องของหลวงพ่อจรัญดูนะครับ.......... นี่เป็นการสนทนาระหว่างหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน (ขออภัยรอบที่แล้วสะกดชื่อท่านผิด ในหนังสือเรียกท่านว่าพระครู) หลวงปู่เทพโลกอุดร (ในหนังสือเรียกท่านว่าหลวงพ่อในป่า) พระบัวเฮียวและพระภิกษุเจ้าตากรูปแรกใช้กายมนุษย์ ส่วน ๓ รูปหลังใช้รูปของพลังงาน (กายทิพย์)ในการสนทนาซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณปี ๒๕๒๘แต่หนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์เมื่อปีที่แล้วนี่เอง (ก.ค. ๒๕๔๙)ขออนุญาตปรับการนำเสนอเป็นรูปแบบคล้าย script บทละคร เพื่อให้ง่ายต่อการพิมพ์และทำการย่นย่อ เก็บใจความสำคัญมา แต่พยายามคงอรรถรสการสนทนาไว้ข้อความแทรกในวงเล็บ เป็นของ pook เอง บางตอนเสริมเพื่อให้อ่านเข้าใจได้ง่ายขึ้นบางตอนเป็นข้อสงสัยของ pook ถ้ามีท่านใดจะคลายสงสัยให้ได้ ก็กราบขอบพระคุณค่ะ)ถ้าท่านใดสนใจรายละเอียดรวมทั้งเรื่องอื่นๆที่น่าสนใจช่วงหลวงพ่อไปจาริกบุญที่อินเดียกรุณาหาอ่านได้จากเล่มเต็มของหนังสือ “ความหลงในสงสาร แต่งโดยสุทัสสา อ่อนค้อม” นะคะ อ้อ! คือไม่แน่ใจว่าจะใช้เวลาเท่าใดในการประมวลเรื่องขออนุญาตออกเป็นตอนๆไปนะคะ เวลาสองยามตรงที่โบสถ์วัดป่ามะม่วง (ไม่แน่ใจว่าคือวัดอัมพวันหรือเปล่า?) ประเดี๋ยวหนึ่งมีแสงสว่างไสวไปทั่ววัดพระภิกษุสามองค์เดินเรียงเข้ามาที่ประตูโบสถ์ซึงพระครูจรัญเจ้าอาวาสยืนรออยู่ตรงทางเข้าโบสถ์อาการที่เดินของภิกษุทั้ง 3 รูปผิดแผกไปจากคนธรรมดาคือเลื่อนไหลไปข้างหน้ามากกว่าก้าวขาเดิน แสงสว่างไสวเป็นรัศมีของทวยเทพแต่งองค์ทรงเครื่องงดงาม ต่างมารายล้อม พระภิกษุเจ้าตาก :ประวัติศาสตร์กรุงธน ผิดเพี้ยนไปจากความจริงมากไม่มีผู้ใดรู้เรื่องนี้นอกจากเรากับสหายร่วมสาบาน (ร. ๑) (ทรงอนุญาตให้ท่านพระครูใช้ศัพท์สามัญกับพระองค์ ด้วยเหตุผลที่ว่า “...ท่านอย่าลืมว่าขณะนี้เราเป็นใคร ท่านเป็นใครเราทั้งสองมีความเท่าเทียมกันในทางธรรม มีอาจารย์องค์เดียวกันตัดความหลงในสงสารได้เหมือนกันถ้าท่านคิดว่าเราเป็นกษัตริย์และพูดกับเราด้วยคำราชาศัพท์เราก็ต้องพูดคำราชาศัพท์กับท่านด้วยเช่นกัน เพราะในเจ็ดชาติที่ท่านระลึกได้นั้นท่านก็เคยเป็นกษัตริย์มิใช่หรือ.... แล้วทำไมจะมาติดอยู่กับสิ่งสมมติ” ) พระภิกษุเจ้าตาก : เราไม่อยากให้มีการเข้าใจราชวงศ์จักรีผิดๆทุกวันนี้มีคนจีนจำนวนมากที่ยังเชื่อว่าเราถูกสำเร็จโทษโดยสหายร่วมสาบานของเราเป็นผู้บงการ (จริงๆแล้ว)มีการสำเร็จโทษด้วยท่อนจันทน์จริงเพียงแต่คนที่ถูกสำเร็จโทษเป็นสหายอีกคนหนึ่งซึ่งมีความจงรักภักดีต่อเราถึงขนาดยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อรักษาชีวิตเราไว้บังเอิญว่าเขารูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงกับเรามาก ทั้งที่มิได้เป็นญาติสืบสาโลหิตกัน พระครูจรัญ : เหตุใดท่านจึงถูกสำเร็จโทษที่ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าท่านสัญญาวิปลาสก็ต้องไม่จริงเพราะถ้าจริงท่านจะตัดความหลงใน(วัฏ)สงสารไม่ได้ ผู้ขาดสติมิอาจบรรลุธรรมได้ พระภิกษุเจ้าตาก : คนที่เคยทำอะไรอย่างหนึ่งเป็นปกตินิสัยแล้วจู่ๆก็เปลี่ยนไปทำในสิ่งตรงกันข้าม คนเขาก็ต้องคิดว่าคนๆนั้นผิดปกติใช่ไหมเหมือนอย่างเรา เราเคยถือดาบออกรบป้องกันบ้านเมือง กู้อิสรภาพให้กับชาติไทยใครๆก็เห็นเราเป็นนักรบผู้เก่งกาจสามารถ เป็นวีรบุรุษ แล้วอยู่ๆเราก็วางดาบไม่จับดาบอีกเลย เอาแต่เจริญวิปัสสนาถ่ายเดียว คนเขาก็เลยว่าเราบ้า พระครูจรัญ : เหตุใดท่านจึงเปลี่ยนไปทำในสิ่งตรงข้ามเล่าขอรับ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พระภิกษุเจ้าตาก : เพราะอาจารย์ที่เคารพของพวกเราน่ะสิ (หลวงปู่เทพโลกอุดร) วันหนึ่งเราตั้งค่ายอยู่ที่ในป่าตกดึกมีพระรูปหนึ่งเข้ามาถึงตัวเรา เราก็ถามท่านว่าเข้ามาได้อย่างไรเพราะนั่นย่อมหมายถึงความปลอดภัยของตัวเรา เกิดผู้ที่เข้ามาเป็นข้าศึกเราก็อาจจะถูกฆ่าตาย พระรูปนั้นตอบว่าเดินเข้ามาเราก็ถามอีกว่าทหารยามไม่เห็นท่านหรือ ท่านก็ตอบว่าไม่ทราบเราก็คิดว่าจะต้องลงโทษทหารผู้ทำหน้าที่เป็นเวรยามท่าก็พูดขึ้นมาว่าไม่ต้องคิดแต่จะเพ่งโทษผู้อื่น ขอให้สำรวจตัวเองเพ่งโทษตัวเองดีกว่า เราก็รู้สึกแปลกๆว่าทำไมท่านจึงพูดอย่างนี้อยากจะโกรธแต่ก็ไม่กล้า แล้วท่านก็พูดให้เราสะเทือนใจว่า “มหาบพิตรฆ่าคนมามากมีมือเปื้อนเลือด บาปมาก ตายไปจะต้องตกนรก” หากเป็นคนธรรมดาพูดเช่นนี้เราคงสั่งตัดหัวไปแล้ว แต่นี่เป็นพระพูด เราไม่กล้าแม้แต่จะคิดเราก็เรียนท่านว่าเราเป็นกษัตริย์ มีหน้าที่ทำสงครามปกป้องแผ่นดิน ท่านก็พูดว่า “บัดนี้มหาบพิตร ก็ได้ทำหน้าที่เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้วการกู้ชาติเป็นหน้าที่ของมหาบพิตร แต่การทำสงครามปกป้องประเทศชาติมหาบพิตรควรยกให้ผู้อื่น มีคนที่เขาสามารถทำหน้าที่แทนมหาบพิตรได้จงอย่าจับดาบอีกเลย อาตมาขอบิณฑบาตดาบจากมหาบพิตร” เราก็ถามท่านว่าเราจะทำอย่างนั้นเพื่ออะไร ท่านก็ตอบว่า “เพื่อตัดความหลงใน(วัฏ)สงสาร หากมหาบพิตรครองราชสมบัติต่อไปก็จะไม่สามารถตัดความหลงใน(วัฏ)สงสารได้ซึ่งหมายถึงการเวียนว่ายตายเกิดด้วยอำนาจกิเลส กรรม และวิบากหากมหาบพิตรไม่ตัดความหลงในสงสารก็จะต้องเวียนว่ายตายเกิดวกวนอยู่อย่างนี้ไม่รู้จักจบสิ้นอาตมารู้ว่ามหาบพิตรสามารถตัดความหลงในสงสารได้ จึงมาหา” หลวงปู่เทพโลกอุดร : เราได้ให้กรรมฐาน (ทำอย่างไร?? สอนวิธีปฏิบัติหรืออย่างไร) แก่พระยาตากเมื่อรับกรรมฐานจากเราแล้ว เขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ไม่ยอมจับดาบอีกไม่ยอมออกศึกสงคราม เอาแต่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานคนที่ไม่เข้าใจก็เลยพากันคิดว่าเขาบ้า พระครูจรัญ :เพราะอะไรประวัติศาสตร์ในกรุงธนบุรีจึงถูกบันทึกให้ผิดไปจากความเป็นจริงมากอย่างนั้นขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก : เพื่อความอยู่รอดของประเทศชาติน่ะสิรู้ไหมว่าเราเป็นกษัตริย์ที่อาภัพที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย ตอนเราขึ้นครองราชย์เงินในท้องพระคลังไม่มีเลย เราต้องเป็นหนี้ชาวจีนถึงหกหมื่นตำลึงซึ่งถ้าคิดเป็นเงินสมัยนี้ (๒๕๒๘) ก็เท่ากับ ๒๔๐,๐๐๐ บาทสมัยก่อนเงินหมื่นตำลึงมีค่ามาก ถ้าเขาจะให้เราผ่อนใช้ เราก็พอจะหามาผ่อนให้ได้แต่นี่เขาคิดจะยึดประเทศเราไปเป็นของเขา เขาจึงเร่งรัดจะเอาเงินจำนวนนี้ให้ได้เรากับสหายร่วมสาบานก็เลยต้องช่วยกันคิดว่าจะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าอย่างไรแล้วเราก็คิดออกว่า การผลัดแผ่นดินเป็นการล้างหนี้ที่ดีที่สุดท่านอย่าคิดว่าเราตั้งใจจะโกง แต่ในเมื่อเขาคิดไม่ดีกับเราเราจึงต้องใช้เล่ห์กลกับเขา อีกประการหนึ่ง ตั้งแต่เรารับกรรมฐานจากหลวงพ่อในป่าเราก็ไม่มีแก่ใจจะครองราชย์อีกต่อไปแล้ว เราอยากตัดความหลงในสงสารให้เด็ดขาดเราสมเพชตนเองที่เป็นกษัตริย์ยากจนเข็ญใจเป็นกษัตริย์พระองค์เดียวที่ไม่มีเบญจราชกกุธภัณฑ์ (เครื่องแสดงความเป็นกษัตริย์ ๕สิ่ง) พระยามหานุภาพจึงเขียนสดุดีเราไว้ในนิราศกวางตุ้งว่า ชะรอยอรรถบุรุษอุดมวงศ์ ในสิบองค์โพธิสัตว์ดุสิตสวรรค์ ได้รัฐยาเพททายทำนายพรรณ ในอนันต์สำนักชิเณรนาน จึงดลใจให้พระองค์ทรงนั่ง บัลลังก็รัฐรสพระธรรมกัมมัฏฐาน ให้ทรงเครื่องนพรัตน์ชัชวาล พระชมฌานแทนเบญจกกุธภัณฑ์ เอาพระไตรลักษณ์ทรงเป็นมงกุฎ พระงามสุดยอดฟ้าสุทธาสวรรค์ เอาพระศีลสุจริตในกิจกรรม์ เป็นสุวรรณเนาวรัตน์สังวาลย์ เอาพระมุติธรรม์เป็นคันฉัตร เอาพระสัจจะเป็นระใบไพศาล ล้วนเครื่องศีลวัตรอันชัชวาล พระอุเบกขาญาณเป็นธารกร ฯลฯ พระครูจรัญ : แต่กระผมชอบจารึกในศาลพระเจ้าตากสินมหาราช วัดอรุณราชวรารามที่แสดงให้เห็นถึงปณิธานอันแน่วแน่ของท่านที่มีต่อพระพุทธศาสนา บัวเฮียวเธออยากรู้ไหมว่า จารึกมีว่าอย่างไร จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 “อันตัวพ่อ ชื่อว่า พระยาตาก ทนทุกข์ยาก กู้ชาติพระศาสนา ถวายแผ่นดิน ให้เป็น พุทธบูชา แด่พระศาสนา สมณะ พระพุทธโคดม ให้ยืนยง คงถ้วน ห้าพันปี สมณพราหมณ์ชี ปฏิบัติ ให้เหมาะสม เจริญสมถะวิปัสสนา พ่อชื่นชม ถวายบังคม รอยบาท พระศาสดา คิดถึงพ่อ พ่ออยู่คู่กับเจ้า ชาติของเรา คงอยู่ คู่พระศาสนา พุทธศาสนา อยู่ยง คู่องค์กษัตรา พระศาสดา ฝากไว้ ให้คู่กัน” พระครูจรัญ :ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าท่านเป็นลูกคนจีน บิดาชื่อนายไหฮอง มารดาชื่อนางนกเอี้ยงกระผมสงสัยว่าจะไม่ตรงความจริงขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เรื่องนี้ก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้มาก่อน นอกจากเรากับโยมมารดา แม้แต่โยมบิดา (พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) ก็ไม่รู้ ประวัติของเราคล้ายคลึงกับของสมเด็จพระพุฒาจารย์ตรงที่โยมแม่ของเราตั้งครรภ์โดยที่โยมพ่อไม่ทราบ โยมมารดาของเราเป็นสนมลับๆของพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ กษัตริย์องค์ที่ ๓๑ แห่งกรุงศรีอยุธยาทั้งพระเจ้าอุทุมพรและพระเจ้าเอกทัศน์ก็ไม่ทรงทราบว่าเราเป็นโอรสในพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศที่เกิดจากสนมลับชาวจีนที่ชื่อ “ไหฮอง” ซึ่งประวัติศาสตร์บันทึกว่าเป็นชื่อบิดาของเรา ความจริงไหฮองเป็นชื่อของโยมมารดา ส่วน “นางนกเอี้ยง” ไม่มีตัวตน การที่โยมมารดาไม่ได้กราบทูลโยมบิดาให้ทรงทราบเนื่องจากเกรงจะเป็นอันตรายแก่เรา เมื่อคลอดเราแล้ว ท่านก็ได้สามีใหม่เป็นคนจีนและมีลูกสาวคือน้องสาวของเรา สมัยนั้นผู้หญิงต้องพึ่งสามี คือต้องมีสามีหาเลี้ยงโดยเฉพาะคนที่เคยอยู่ในรั้วในวัง เช่นมารดาเราเมื่ออกมาใช้ชีวิตแบบสามัญชนก็ทำไร่ไถนาไม่เป็น ต้องพึ่งสามีไม่เหมือนผู้หญิงสมัยนี้ ที่พึ่งตัวเองได้ เรื่องของเราก็เหมือนลิเกนะโยมมารดาได้สร้างเรื่องขึ้นว่า เราเป็นลูกคนจีน บิดาชื่อนายไหฮองมารดาชื่อนางนกเอี้ยง และเรื่องที่สร้างขึ้นนี้ก็ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ที่โยมมารดาทำเช่นนี้ก็เพื่อความอยู่รอดปลอดภัยของเราเราไม่คิดว่าเป็นความผิดแต่ประการใดและเราก็ไม่ตำหนินักประวัติศาสตร์ที่บันทึกเรื่องราวอันเป็นความเท็จเพราะเขาบันทึกตามข้อมูลเพียงแต่ข้อมูลนั้นถูกบิดเบือนเพื่อความอยู่รอดของประเทศชาติซึ่งนักประวัติศาสตร์เองก็ไม่รู้ เราจึงพูดว่า “ไม่มีประวัติศาสตร์ของชาติไหนที่จะถูกต้องตรงกับความเป็นจริงทุกอย่าง” พระครูจรัญ :ท่านจะกรุณาเล่าเหตุการณ์ตอนที่ท่านกู้เอกราชให้ฟังได้ไหมขอรับ กระผมอยากทราบว่าตรงกับ ประวัติศาสตร์ มากน้อยเพียงใด จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 21 “อันตัวพ่อ ชื่อว่า พระยาตาก ทนทุกข์ยาก กู้ชาติพระศาสนา ถวายแผ่นดิน ให้เป็น พุทธบูชา แด่พระศาสนา สมณะ พระพุทธโคดม ให้ยืนยง คงถ้วน ห้าพันปี สมณพราหมณ์ชี ปฏิบัติ ให้เหมาะสม เจริญสมถะวิปัสสนา พ่อชื่นชม ถวายบังคม รอยบาท พระศาสดา คิดถึงพ่อ พ่ออยู่คู่กับเจ้า ชาติของเรา คงอยู่ คู่พระศาสนา พุทธศาสนา อยู่ยง คู่องค์กษัตรา พระศาสดา ฝากไว้ ให้คู่กัน” พระครูจรัญ :ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าท่านเป็นลูกคนจีน บิดาชื่อนายไหฮอง มารดาชื่อนางนกเอี้ยงกระผมสงสัยว่าจะไม่ตรงความจริงขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เรื่องนี้ก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้มาก่อน นอกจากเรากับโยมมารดา แม้แต่โยมบิดา (พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) ก็ไม่รู้ ประวัติของเราคล้ายคลึงกับของสมเด็จพระพุฒาจารย์ตรงที่โยมแม่ของเราตั้งครรภ์โดยที่โยมพ่อไม่ทราบ โยมมารดาของเราเป็นสนมลับๆของพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ กษัตริย์องค์ที่ ๓๑ แห่งกรุงศรีอยุธยาทั้งพระเจ้าอุทุมพรและพระเจ้าเอกทัศน์ก็ไม่ทรงทราบว่าเราเป็นโอรสในพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศที่เกิดจากสนมลับชาวจีนที่ชื่อ “ไหฮอง” ซึ่งประวัติศาสตร์บันทึกว่าเป็นชื่อบิดาของเรา ความจริงไหฮองเป็นชื่อของโยมมารดา ส่วน “นางนกเอี้ยง” ไม่มีตัวตน การที่โยมมารดาไม่ได้กราบทูลโยมบิดาให้ทรงทราบเนื่องจากเกรงจะเป็นอันตรายแก่เรา เมื่อคลอดเราแล้ว ท่านก็ได้สามีใหม่เป็นคนจีนและมีลูกสาวคือน้องสาวของเรา สมัยนั้นผู้หญิงต้องพึ่งสามี คือต้องมีสามีหาเลี้ยงโดยเฉพาะคนที่เคยอยู่ในรั้วในวัง เช่นมารดาเราเมื่ออกมาใช้ชีวิตแบบสามัญชนก็ทำไร่ไถนาไม่เป็น ต้องพึ่งสามีไม่เหมือนผู้หญิงสมัยนี้ ที่พึ่งตัวเองได้ เรื่องของเราก็เหมือนลิเกนะโยมมารดาได้สร้างเรื่องขึ้นว่า เราเป็นลูกคนจีน บิดาชื่อนายไหฮองมารดาชื่อนางนกเอี้ยง และเรื่องที่สร้างขึ้นนี้ก็ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ที่โยมมารดาทำเช่นนี้ก็เพื่อความอยู่รอดปลอดภัยของเราเราไม่คิดว่าเป็นความผิดแต่ประการใดและเราก็ไม่ตำหนินักประวัติศาสตร์ที่บันทึกเรื่องราวอันเป็นความเท็จเพราะเขาบันทึกตามข้อมูลเพียงแต่ข้อมูลนั้นถูกบิดเบือนเพื่อความอยู่รอดของประเทศชาติซึ่งนักประวัติศาสตร์เองก็ไม่รู้ เราจึงพูดว่า “ไม่มีประวัติศาสตร์ของชาติไหนที่จะถูกต้องตรงกับความเป็นจริงทุกอย่าง” พระครูจรัญ :ท่านจะกรุณาเล่าเหตุการณ์ตอนที่ท่านกู้เอกราชให้ฟังได้ไหมขอรับ กระผมอยากทราบว่าตรงกับ ประวัติศาสตร์ มากน้อยเพียงใด จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนที่ ๔ กู้เอกราช ๑ * -------------------------------------------------------------------------------- พระภิกษุเจ้าตาก :ประวัติศาสตร์บันทึกเหตุการณ์ตอนเรากู้ชาติตรงกับความจริงเพียงแต่มีบางเรื่องไม่ได้บันทึกเอาไว้ อย่างเรื่องที่เราตีเมืองจันทบุรีเราได้พามารดาและน้องสาวไปไว้ที่ราชบุรีก่อน จากนั้นจึงมุ่งหน้าตีจันทบุรีประวัติศาสตร์บันทึกไว้แต่เพียงว่า เราสั่งทหารทุบหม้อข้าวหม้อแกงทิ้งความจริงเราทำมากกว่านั้น คือหลังจากตีเมืองจันทบุรีได้แล้ว เรามาพิจารณาว่าสงครามกู้ชาติต่อจากนี้ไปจะต้องหนักหนาสาหัสและยืดยาว จึงให้สร้าง “พระยอดธงแบบกรุงศรีอยุธยา”ขึ้นแล้วนิมนต์พระเถระทั้งหลายมาสวดบทพาหุง-มหากาบรรจุไว้ในองค์พระ (พระยอดธงคือพระพุทธรูปองค์เล็กๆที่สร้างไว้บนยอดธงเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้รบชนะข้าศึก)เราเองก็เจริญรอยตามสงเด็จพระนเรศวรด้วยการเจริญพาหุง-มหากา (แต่งโดยพระพนรัตน์วัดป่าแก้ว พระอาจารย์ขององค์นเรศวร) หรือบทถวายพรพระในปัจจุบันเป็นบทที่มีอานุภาพมาก พระครูจรัญ :แล้วสหายของท่านกับน้องชายไปช่วยตีจันทบุรีด้วยหรือเปล่าครับ พระภิกษุเจ้าตาก : ยังไม่ได้ไป เพราะตอนนั้นบ้านเมืองกำลังระส่ำระส่ายไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ก่อนตีจันทบุรี เราไปตั้งทัพที่ระยองได้แอบซ่องสุมผู้คนและอาวุธที่ถ้ำแห่งหนึ่ง (วัดถ้ำวัฒนมงคล กิ่งอำเภอเขาชะเมา)ยังมีอาวุธยุทโธปกรณ์หลงเหลืออยู่ในถ้ำนี้ (ปี ๒๕๒๘)เมื่อเราตีจันทบุรีและตั้งทัพที่นั่น สหายของทเรากับน้องชายก็มาสมทบที่เราประทับใจและรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณสองพี่น้องมากก็คือเขาไปรับมารดาและน้องสาวเราจากราชบุรีมาด้วย จากนั้นเราก็วางแผนตีก๊กเจ้าพระฝาง พระบัวเฮียว : กระผมอยากฟังเจ้าตากเล่าเรื่องการกู้ชาติครับ พระภิกษุเจ้าตาก : หลังจากกรุงศรีอยุธยาเสียเอกราชให้แก่พม่าเมื่อปี ๒๓๑๐บ้านเมืองระส่ำระสายมาก พม่าเผาผลาญถล่มทลายกรุงศรีฯ เสียย่อยยับวัดวาอารามถูกทำลายยับเยิน พระศรีสรรเพชญ์ซึ่งเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองมีความสูงถึง ๘ วา หุ้มด้วยทองคำหนักสองหมื่นบาทก็ถูกพม่าใช้ไฟลนเผาลอกเอาทองคำขนกลับไปเมืองตน ประชุมพงศาวดารภาค ๖ได้บันทึกเร่องราวต่างๆตอนเสียกรุงไว้ว่า พม่าเข้ากรุงได้เป็นเวลากลางคืนพม่าไปถึงไหนก็เอาไฟจุดเผาบ้านเรือนของชาวเมือง ปราสาทราชมณเฑียรไฟไหม้ลุกลามสว่างไสวราวกับเป็นเวลากลางวัน ครั้นเห็นว่าไม่มีผู้ใดต่อสู้ก็เที่ยวเก็บรวบรวมทรัพย์สิน จับผู้คนอลหม่านไปทั่วพระนครแต่เป็นเพราะเป็นเวลากลางคืน พวกชาวเมืองจึงหนีรอดไปได้มาก พม่าจับได้สัก ๑๐,๐๐๐ คนส่วนพระเจ้าเอกทัศน์นั้น มหาดเล็กพาลงเรือน้อยหนีไปซุ่มซ่อนอยู่ที่บ้านจิกริมวัดสังฆาวาส แต่พม่ายังหารู้ไม่ จับไม่ได้แต่พระเจ้าอุทุมพรซึ่งทรงผนวชกับทั้งเจ้านายข้าราชการใหญ่น้อยจำนวนมากและพระที่หนีไม่พ้น พม่าจับไปไว้ที่ค่ายโพธิ์สามต้น ผู้คนแบ่งแยกเป็นก๊กเป็นเหล่ามีก๊กที่สำคัญอยู่ถึง ๖ ก๊กด้วยกัน ก๊กที่ร้ายกาจที่สุดคือก๊กเจ้าพระฝางซึ่งมีหัวหน้าเป็นพระภิกษุ แต่เสพสุรา ฆ่าคน และทำลามกอนาจราต่างๆเจ้าฝางในเครื่องแต่งกายของบรรพชิต คุมกองทัพสงฆ์ออกจี้ปล้นทรัพย์สินของราษฎรทำให้เสียภาพลักษณ์ของพระศาสนาอย่างร้ายแรง จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนที่ ๕ กู้เอกราช ๒ * -------------------------------------------------------------------------------- เมื่อเราปราบก๊กสำคัญ ๔ ก๊กได้แล้วจึงยกกองทัพไปตีก๊กเจ้าพระฝางซึ่งตั้งมั่นอยู่ที่พิษณุโลกกองทัพของเราตีเมืองพิษณุโลกได้ แต่เจ้าพระฝางหนีไป เป็นอันว่าก๊กทั้ง ๕พ่ายแก่ก๊กพระยาตาก เมื่อได้ชัยชนะแล้ว เราก็คิดว่าจะฟื้นฟูปฏิสังขรณ์กรุงศรีฯแต่ก็มองไม่เห็นทางเลยว่าจะทำให้กรุงศรีฯรุ่งโรจน์เหมือนแต่ก่อนได้เราเริ่มวิตกกังวล คืนหนึ่งเราจึงแก้ปัญหาด้วยการสวดพาหุง-มหากาแผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลให้ดวงพระวิญญาณของพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีฯในอดีตทุกพระองค์และขอให้ท่านเหล่านั้นช่วยหาทางออกให้แก่เราด้วย จากนั้นเราก็หลับไป เราเห็นสมเด็จพระนเรศวรกับอาจารย์ของท่านที่รู้เพราะพระเถระรูปนั้นท่านพูดว่า “อาตมาคืออาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรที่จะมาช่วยท่านแก้ปัญหากรุงศรีฯเสียหายเกินกว่าจะปฏิสังขรณ์ได้ ทั้งพม่าก็รู้ลู่ทางโจมตีขอท่านจงย้ายราชธานีไปอยู่ที่กรุงธนบุรี และสถาปนาตัวท่านขึ้นเป็นกษัตริย์เถิดอาตมาขอถวายพระพร” จากนั้นสมเด็จพระนเรศวรตรัสว่า “ขอต้อนรับกษัตริย์แห่งกรุงธนบุรีขอพระองค์จงทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา อันเป็นมรดกล้ำค่าของชาวสยาม” แล้วภาพนั้นก็หายวับไป เราตื่นขึ้นมากลางดึก จิตสัมผัสกับความสงบเย็นผิดกับคนที่ฝันร้าย ซึ่งจะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหวาดกลัวและเหงื่อไหลโทรมกายเรารู้สึกเหมือนกับว่ามิได้ฝันไป เพราะภาพนั้นยังฝังแน่นอยู่ในมโนนึกมาจนบัดนี้ (องค์ดำมาหาเจ้าตากจริงหรือเปล่าคะ) พระราชดำรัสในสมเด็จพระนเรศวรทำให้เราตั้งปณิธานในบัดนั้นว่าจักทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้วัฒนาถาวรสืบไปและนี่เองคือที่มาของปณิธานของเราที่ท่านกล่าวเมื่อครู่นี้การสู้รบสมัยนั้นต้องการขวัญและกำลังใจการสร้างขวัญและกำลังใจที่ดีที่สุดคือการน้อมนำพระธรรมคำสอนเข้ามาไว้ในใจพระพุทธศาสนาจึงมีความสำคัญต่อประเทศชาติ เมื่อใดที่พระพุทธศาสนาหมดไปจากประเทศสยามเมื่อนั้นประเทศชาติก็คงอยู่ไม่ได้ เราจึงยังอยู่ แม้หมดความหลงในสงสารแล้วก็เพื่อคอยปกป้องดูแลชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์ ดังที่เรากล่าวไว้ว่า “คิดถึงพ่อพ่ออยู่ คู่กับเจ้า” เมื่อกรุงแตกเราเป็นผู้นำทหารตีฝ่าวงล้อมพม่าจากกรุงศรีฯมาตั้งมั่นที่กรุงธนบุรีช่วงที่ตีฝ่าวงล้อมออกไป มีเหตุการณ์คล้ายปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกล่าวคือทุกครั้งที่ทหารพม่าตามมาประชิดตัว ก็จะมีไฟลุกโพลงขึ้นในจุดใกล้ๆ กันทำให้ทหารพม่าเบนความสนใจไปที่กองไฟ เราก็เลยหนีรอดมาได้มารู้ภายหลังว่าเพื่อนเก่าของเราตามมาช่วย เพื่อนเก่าสมัยเป็นศิษย์วัดด้วยกันตอนเป็นเด็กโยมมารดาพาเราไปฝากเป็นลูกศิษย์วัดเราเติบโตขึ้นมาภายใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนาได้ฝึกอาวุธและคาถาอาคมร่วมกับเพื่อนอีก ๔ คน (ผู้ใดทราบชื่อท่านบ้างคะ)แต่ละคนมีความถนัดต่างกัน พวกเขาคอยตามช่วยเหลือเราโดยที่เราไม่รู้ภายหลังที่เราตกลงกับสหายของเราให้ขึ้นครองราชย์แทน และเราได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์พวกที่ไม่เข้าใจแผนการอันแยบยลนี้เลยพากันกบฏแบ่งออกเป็นหมู่เป็นเหล่าเหมือนเหตุการณ์ก่อนกรุงแตกในที่สุดกบฏกลุ่มหนึ่งอ้างคำสั่งของสหายเราให้นำเราไปประหารทั้งที่เราอยู่ในเพศบรรพชิตซ้ำร้ายกว่านั้นคือเกิดกบฏซ้อนกบฏ จนไม่รู้ว่าใครเป็นใคร บ้านเมืองระส่ำระสายเราก็ได้เพื่อน ๔ คนนี้แหละพาลงเรือหนีไปนครศรีธรรมราชจากนั้นเราก็ไม่ได้พบพวกเขาอีกเลย เราได้ทราบภายหลังว่าเขาไม่อยากเป็นนักรบอีกกลับไปใช้ชีวิตชาวบ้านธรรมดา หากเราไม่ได้เพื่อน ๔ คนนี้ก็คงต้องตายอยู่ในสมณเพศและพวกที่ฆ่าเราก็ต้องบาปสาหัสมาก พระครูจรัญ : ช่วงระยะนั้นท่านตัดความหลงในสงสารได้แล้วหรือขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก : ยังแต่ได้ดวงตาเห็นธรรมแล้ว (ได้โสดาบัน?) เรารับกรรมฐานจากหลวงพ่อในป่าได้ไม่นานก็เร่งปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานจนได้ดวงตาเห็นธรรม และได้เรียกสหายของเราให้มาหา จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พระภิกษุเจ้าตาก :เราได้สั่งให้ข้าหลวงไปตามสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกมาพบในเครื่องแบบนักรบมีดาบมาด้วย เขาคิดว่าคงจะทรงใช้ให้ไปทำสงครามกับผู้หนึ่งผู้ใด เป็นแน่ครั้นมาเห็นเรานั่งอยู่ในห้องพระแต่ผู้เดียว ในชุดนุ่งขาวห่มขาวสหายของเราก็รีรออยู่ไม่กล้าเข้ามา เพราะเห็นว่าเราอยู่คนเดียวและไม่มีอาวุธข้างกายเลย เราจึงบอกว่า “ด้วงเข้ามาสิ เข้ามาหาข้า เอาดาบมาด้วย” ท่านลองคิดดู ถ้าสหายของเราคิดก่อกบฏจริงก็คงถือโอกาสตอนนี้ แต่เพราะเขาไม่เคยมีความคิดอย่างนี้อยู่ในใจ จึงวางดาบไว้ข้างนอกแล้วค่อยๆคลานเข้ามาใกล้ หมอบอยู่ห่างวาหนึ่ง เราก็บอกอีกว่า “ด้วง เข้ามาใกล้ๆเอาดาบของเจ้ามาวางไว้ข้างหน้า” สหายของเราคลานไปหาดาบแต่แทนที่จะเอามาไว้ใกล้ๆ อย่างที่เราสั่ง เขากลับกระทุ้งให้ไกลออกไปอีกแล้วจึงคลานเข้ามาใกล้ประมาณสองศอก หมอบกราบถวายความเคารพเป็นอย่างดีเราจึงถามเขาว่า “ด้วงอยากจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินไหม” เราพูดเท่านี้แต่สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกมีอาการตกใจนัก ถึงกับมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าก้มลงกราบแล้วก็มิได้ตอบว่ากระไร เราก็ถามใหม่อีกว่า “ด้วง ได้ยินหรือเปล่าข้าถามว่าอยากเป็นพระเจ้าแผ่นดินไหม” สหายของเราตอบว่า “ข้าพระพุทธเจ้าไม่เคยคิดเลยพระเจ้าข้า อยู่อย่างนี้ก็สบายแล้ว” เราจึงถามเพื่อทดสอบว่าสิ่งที่สหายของเราตอบนั้นมาจากใจจริงหรือไม่ “ด้วงข่าวว่าทหารพม่ามาหาเจ้าบ่อยๆรึ” “มาครั้งเดียวพระเจ้าค่ะ” “เขามาเรื่องอะไร” “เขามาถามว่ามีความสุขสบายดีรึข้าพระพุทธเจ้าก็ตอบว่าสบายดีเพราะในหลวงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมแต่งตั้งให้เป็นสมเด็จเจ้าพระยาเวลานี้จึงมีความสุขมาก” เมื่อท่านตอบเช่นนี้ เราก็มั่นใจว่าสหายของเราไม่ได้คิดกบฏไม่คิดเป็นคนมักใหญ่ใฝ่สูงดังที่คนอื่นเข้าใจผิดเมื่อเราเชื่อในความบริสุทธิ์ใจของสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก เราจึงบอกเขาไปว่า “ด้วง ข้าจะให้เจ้าเป็นพระเจ้าแผ่นดิน จะเอาไหม” สหายของเรากราบถวายบังคมอีกครั้ง พร้อมทั้งยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นซับเหงื่อคงจะคาดไม่ถึงว่าเราจะพูดแบบนี้กับเขา เหตุที่เราถามอย่างนี้เพราะสมัยที่อะแซหวุ่นกี้ยกทัพมาตีพิษณุโลกเราได้ให้สหายของเรายกทัพไปรบกับอะแซหวุ่นกี้ ขุนพลเฒ่า แต่เพราะฝีมือทัดเทียมกันการรบจึงไม่มีใครแพ้ใครชนะ อะแซหวุ่นกี้ใช้อุบายพักรบหนึ่งวัน และขอดูตัวแม่ทัพครั้นเห็นสหายเรา ก็พยากรณ์ว่า “ต่อไปท่านจะได้เป็นกษัตริย์ขอจงรักษาตัวไว้ให้ดี” ความจริงอะแซหวุ่นกี้ไม่ได้เป็นโหรหรือมีความรู้ทางโหราศาสตร์แต่ประการใดแต่เป็นลีลาของข้าศึกที่จะยุแยงให้ไทยฆ่ากันเอง บังเอิญคำพยากรณ์มาตรงกับความจริงโดนที่อะแซหวุ่นกี้เองก็คาดไม่ถึงเรื่องอย่างนี้เคยเกิดขึ้นครั้งหนึ่งสมัยที่เรากับสหายของเราบวชเป็นพระภิกษุ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 วันหนึ่งเรากับสหายของเราไปบิณฑบาตด้วยกันซินแสผู้หนึ่งเดินสวนทางมา เขาก็หยุดมองหน้าเรา เสร็จแล้วก็มองหน้าสหายของเราแล้วก็กลับมามองเราอีก เราจึงถามว่า “โยมมองอะไรรึ รึว่าอาตมานุ่งห่มไม่เรียบร้อย” แกก็ยิ้ม แล้วส่ายหน้าไปมา เดินไปสักประเดี๋ยวก็เดินกลับมาอีกพูดด้วยเสียงดังลั่นว่า “อักซาจัง อักซาจังจิงๆในหลวงสององค์มาบิงทะบากล่วยกัง” พอซินแสพูดเช่นนั้น ผู้คนก็พากันสาธุแต่บางคนก็พูดขึ้นว่า “สงสัยตาแป๊ะนี่แกจะแก่จนหลงถึงได้พูดอะไรเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ถ้าในหลวง (พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ) มาได้ยินรับรองหัวขาดแน่” พระครูจรัญ :ในที่สุดคำทำนายทายทักของซินแสก็กลายเป็นความจริงกระผมคิดว่าท่านน่าจะมีความรู้ทางโหราศาสตร์นะขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราก็คิดอย่างท่าน แต่สำหรับอะแซหวุ่นกี้เขามีความประสงค์จะให้เรากับสหายเป็นศัตรูกัน เพราะถ้าคนไทยรบกันเองพม่าก็จะกลืนชาติได้ง่ายเพราะฉะนั้นการที่เราสั่งให้สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกเข้าเฝ้าให้แต่งชุดนักรบถือดาบเข้ามาด้วย ก็เพื่อจะทดสอบใจสหายของเราว่าอยากเป็นพระเจ้าแผ่นดินตามคำพยากรณ์ของอะแซหวุ่นกี้หรือไม่แต่ไม่ว่าเราจะพูดอย่างไรสหายผู้ซื่อสัตย์ของเราก็ไม่ยอมตกปากรับคำที่จะเป็นพระเจ้าแผ่นดินบอกแต่ว่ามีความสุขแล้ว มีความชื่นใจในพระมหากรุณาธิคุณของพระเจ้าอยู่หัวแล้วยิ่งไปกว่านั้นยังประกาศว่า “ข้าพระพุทธเจ้าจะขอรักษาราชบัลลังก์ด้วยชีวิตหากมีผู้คิดทรยศต่อพระองค์” เมื่อเราได้ทดลองน้ำใจของสหายจนเป็นที่แน่ใจแล้วจึงพูดแบบเพื่อนว่า “ด้วง ต่อไปเจ้าจงเป็นพระเจ้าแผ่นดินแทนข้านะเจ้าเป็นเพื่อนข้า แล้วก็เป็นคนซื่อสัตย์สุจริตมาก ข้าไว้วางใจเจ้า” เมื่อเราพูดอย่างนี้ สหายของเราก็ยังนิ่งอยู่ในท่าหมอบกราบ เราจึงบอกว่า “ด้วงลุกขึ้นนั่งให้สบาย เงยหน้าขึ้น เวลานี้ไม่มีใคร เราอยู่กันสองคนไม่ต้องเคร่งเรื่องระเบียบประเพณีนักหรอก ข้าก็ถือว่าด้วงเป็นเพื่อนข้าเราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ต่อไปนี้เจ้าจะต้องเป็นพระเจ้าแผ่นดินนะข้าจะสละราชสมบัติ แต่การที่จะสละราชสมบัติเฉยๆย่อมเป็นไปไม่ได้ ต้องมีกุศโลบายเพราะมีเงื่อนไขต่างๆมากมายที่ต้องทำตาม” สหายของเราพูดขึ้นว่า “ข้าพระพุทธเจ้ารับไม่ได้พระพุทธเจ้าข้า เพราะพระองค์ก็มีพระราชโอรสในเมื่อพระองค์จะสละราชสมบัติ ก็ควรให้แก่พระราชโอรส” เราจึงบอกเขาว่า “ด้วงความจริงลูกชายข้าเขาก็เป็นคนดีนะ มีคนรักเขามาก ทหาร ข้าราชการทั้งหมดก็รักเขาแต่ข้าให้เขาเป็นพระเจ้าแผ่นดินไม่ได้หรอก เพราะว่าบ้านเมืองของเรายังไม่มั่นคงนักเพิ่งกู้ชาติได้ใหม่ๆ ถ้าลูกข้าเป็นพระเจ้าแผ่นดินก็จะกลายเป็นหุ่นให้เขาเชิดไปเขาครองเมืองไม่ได้ ด้วงจะต้องครองเมือง เพราะข้าไม่เห็นใครที่มีความเข้มแข็งสามารถรักษาเมืองต่อไปได้ นอกจากเจ้า” สหายเราแย้งว่า “เวลานี้พระองค์ก็ยังไม่ชราภาพ จึงยังไม่ควรจะสละราชสมบัติพระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของประชาชนชาวไทยทั้งชาติแล้วก็ชาวจีนด้วย ถ้าขาดพระองค์เสียข้าพระพุทธเจ้าเถลิงราชเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ความดีก็คงมีไม่ถึงพระองค์ความเชื่อถือของบุคคลทั่วไปก็จะไม่มีเท่าที่มีในพระองค์ข้าพระพุทธเจ้าเกรงว่าประเทศชาติอาจจะต้องสลายไปก็ได้” จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนที่ ๘ หนี้ * -------------------------------------------------------------------------------- เมื่อสหายของเราพูดมาอย่างนี้ เราจึงต้องเล่าความจริงให้ฟังว่า “ด้วงเวลานี้ข้าเป็นหนี้ชาวจีนอยู่ ๖๐,๐๐๐ ตำลึง ความจริงเงินจำนวนเท่านี้ถ้าหากเขาจะให้เราผ่อนใช้ เราก็พอจะหาได้แต่ทางจีนเขาต้องการจะยึดประเทศไทยไปเป็นประเทศของเขา เขาต้องการจะกลืนเราเขาจึงเร่งรัดจะเอาเงินจำนวนนี้ให้ได้ แล้วเจ้าก็รู้นี่ว่าข้าเป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ยากจนเข็ญใจมาก เพราะไม่มีทรัพย์สินอะไรเลยเงินในท้องพระคลังก็ไม่มีสักแดงเดียวเวลานี้เบี้ยหวัดเงินปีของข้าราชการทั้งทหารและพลเรือนก็ยังติดค้างเขาอยู่มากข้าได้กู้เงินจากประเทศจีนมาใช้จ่าย เวลานี้ข้ากันเงินไว้สองส่วนส่วนหนึ่งเป็นเงินให้กับข้าราชการ เป็นเบี้ยหวัดเงินปีที่คั่งค้างอยู่อีกส่วนเป็นเงินที่ข้าเก็บรักษาไว้เพื่อเจ้าจะได้มีใช้จ่ายเมื่อเจ้าเป็นพระเจ้าแผ่นดินเพราะข้าเป็นพระเจ้าแผ่นดินมาก่อน ไม่มีเงินทอง มีความลำบากมากข้าเห็นใจจึงไม่อยากให้เจ้าเป็นอย่างข้าแต่เรื่องที่จะต้องให้เจ้าเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ก็มีอยู่ว่า เมื่อเจ้าหนี้มาทวงข้า เมื่อข้าพ้นจากความเป็นพระเจ้าแผ่นดินเสียแล้วเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบหนี้สินนี้แทนข้า เพราะเป็นคนละคนกันที่ทำอย่างนี้ไม่ใช่เพราะข้าคิดจะโกงเขา แต่เขาจะเอาเราไปเป็นประเทศของเขาเขาคิดไม่ดีกับเราก่อน เราก็ต้องหาทางป้องกันรักษาประเทศของเราเอาไว้แต่การที่จะเ)็นพระเจ้าแผ่นดินนั้น จู่ๆจะยกให้เจ้าเป็นแล้วข้าสละราชสมบัติอย่างนั้นทำไม่ได้ เพราะเขาจะรู้เท่าทันแผนการของเราเราจึงต้องใช้กุศโลบายที่แยบยล เวลานี้เมืองเขมรเกิดจลาจลข้าจะให้เจ้ากับเจัาพระยาสุรสีห์น้องชายเจ้ายกทัพไปปราบเมืองเขมรแล้วเวลาที่เจ้าไปก็ให้เอาลูกชายข้าไปด้วยถ้าตีเมืองเขมรได้เมื่อไรก็ให้ลูกชายข้าครองเมืองที่นั่นแล้วข้าอยู่ทางนี้ก็จะทำเป็นวิกลจริตแล้วก็จะแนะให้ข้าราชการบางคนที่นี่จับข้าบวชเสีย ข้าก็จะทำเป็นบ้าไม่สามารถปกครองประเทศต่อไปได้เมื่อเจ้ามาก็ให้ทำพิธีปราบดาภิเษกเถลิงราชสมบัติเป็นพระเจ้าแผ่นดินแล้วเนรเทศข้าไปอยู่หัวเมืองเสีย เรื่องมันก็หมดเท่านี้เรื่องหนี้สินต่างๆก็เป็นอันว่าหมดไป พระครูจรัญ :แต่กระผมรู้สึกว่าเรื่องมันไม่ได้หมดแต่เพียงเท่านี้นะขอรับเพราะต่อมาหลังปราบดาภิเษกมีเหตุการณ์ที่ทำให้คนจีนเขาสะเทือนใจและขุ่นข้องแค้นเคืองมาจนทุกวันนี้ พระภิกษุเจ้าตาก :ท่านคงหมายถึงเหตุการณ์ที่ลูกหลานเราถูกจับลงเรือลอยไปในปากอ่าวแล้วเรือล่มทำให้ตายทั้งลำเรือคนก็พากันเข้าใจว่าเป็นการกระทำของสหายของเราและน้องชายของเขาซึ่งความจริงแล้วสหายของเรามิได้มีเจตนาเช่นนั้นแต่ที่คนหลายกลุ่มที่มักใหญ่ใฝ่สูงต้องการเป็นใหญ่ เลยเกิดกบฏซ้อนกบฏ (มีผู้คิดกบฏต่อร. ๑) วุ่นวายกันไปหมด อ้างคำสั่งของร.๑ให้นำลูกหลานเราไปลอยแพและฆ่าเสียทั้งที่ทรงตั้งพระทัยจะให้ลูกหลานเราอพยพไปอยู่ที่นครศรีธรรมราชซึ่งเราไปบวชที่นั่น แต่พวกกบฏถือโอกาสฆ่าเสียเพื่อขจัดเสี่ยนหนามประการหนึ่งและอีกประการหนึ่งมุ่งหวังได้ความดีความชอบจากในหลวงคนพวกนี้ในที่สุดก็ได้รับกรรมทันตาเห็นเราคิดไม่ผิดที่เลือกสหายของเราขึ้นครองราชย์แทนที่จะเป็นลูกชายของเราเพราะราชวงศ์จักรีได้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อมาถึงปัจจุบันและคนที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุดคือเราเพราะถ้าเราไม่บวชก็จะไม่สามารถตัดความหลงในสงสารได้เลย จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตอนที่ ๙ วิปลาส * -------------------------------------------------------------------------------- พระครูจรัญ :กระผมอยากทราบรายละเอียดของเหตุการณ์ที่ท่านส่งสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกไปปราบเขมรขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราได้สั่งให้สหายเราและน้องชายนำทัพไปปราบจลาจลในเขมรและให้ลูกชายเราไปด้วยอยู่ทางนี้ก็นัดแนะกันว่าให้พระยาสรรค์จับเราซึ่งใช้อุบายเป็นคนวิกลจริตพอดีกับเวลานั้นพระสงฆ์ประพฤติเสียหายกันมากเราเรียกพระทั้งหลายเข้ามาแล้วประกาศว่า เราเป็นพระโสดาบัน และถามพระทั้งหลายว่าพระที่เป็นปุถุชนจะไหว้คฤหัสถ์ที่เป็นพระโสดาบันได้หรือไม่ ถ้ารูปไหนตอบว่า ไม่ได้ก็ถูกลงโทษด้วยการเฆี่ยนต่อหน้าประชาชน การกระทำเช่นนี้ก็เพื่อให้คนทั้งหลายเห็นวาเราเป็นคนสัญญาวิปลาสผิดจากมนุษย์ธรรมดาสามัญไม่น่าจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินได้อีกต่อไป พระบัวเฮียว :พระเถรเจ้าสั่งให้เฆี่ยนพระ แล้วไม่บาปหรือขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราไม่ได้สั่งให้เฆี่ยนพระ แต่ให้เฆี่ยนคนโกนหัวห่มผ้าเหลืองหมายความว่าคนที่เราเฆี่ยนไม่ใช่พระ คือเราให้หานักโทษประหารมาโกนหัวแล้วก็ให้นุ่งผ้าเหลือง มิได้มีการบวชแต่อย่างใดอย่างที่บอกเราต้องทำเพื่อความอยู่รอดของชาติบ้านเมือง ต่อมาทางอยุธยามีเรื่องขึ้นแต่ไม่ร้ายแรงเท่าไร เราสั่งให้พระยาสรรค์ยกกองทัพไปปราบเสร็จแล้วให้ยกกลับมากรุงธนบุรีและล้อมพระราชฐานไว้ และจับเราบวชเสียซึ่งทุกอย่างก็เป็นไปตรมแผนกระนั้นก็ปรากฏว่ามีนายทหารที่จงรักภักดีและมีฝีมือจะต่อสู้ เราต้องประกาศมิให้สู้เพราะบุญวาสนาของเราหมดแล้ว บ้านเมืองควรเป็นของสองพี่น้องเขาพระยาสรรค์บังคับให้เราบวช แล้วกักบริเวณไว้ที่พระอุโบสถวัดอรุณฯ แต่ต่อมาพระยาสรรค์คิดกำเริบเสิบสาน อยากเป็นใหญ่ หลงใหลตำแหน่งนำเงินที่เราเก็บไว้ไปแจกจ่าย ซื้อพรรคพวกให้สนับสนุน และตั้งตนเป็นกษัตริย์สหายของเราทราบข่าว นำทัพกลับมาตั้งอยู่ที่ “วัดสะแก” พวกทหารแลข้าราชบริพารอัญเชิญให้เถลิงราชสมบัติ สหายเราสระผมที่วัดและแต่งกายให้ดีเตรียมตัวเป็นพระเจ้าแผ่นดิน วัดนี้จึงเปลี่ยนชื่อมาเป็น “วัดสระเกศ” เมื่อมาถึงกรุงธนบุรี สหายเราในฐานะพระเจ้าแผ่นดินก็สั่งประหารชีวิตพระยาสรรค์ที่ทำการเกินพอดีและสั่งประหารชีวิตเราโดยการทุบด้วยท่อนจันทน์ สหายคนที่หน้าตาเหมือนเรา (หลวงอาสาศึก) รับอาสาตายแทน คนที่รู้ความจริงในเรื่องนี้มีเพียง ๒ คนคือสหายของเราและน้องชายของเขา เพราะได้วางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว วันั้นตรงกับวันที่ ๕เมย. ๒๓๒๕ หลังประหารชีวิตเสร็จ ในเวลากลางคืนสหายของเราก็ส่งเราไปนครศรีธรรมราชโดยออกไปทางราชบุรี พักที่ปากท่อก่อนคนที่ติดตามเราไปชื่อเจ้าพัฒน์ซึ่งต่อมาคือเจ้าพระยาพัฒน์ผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราชนอกจากนี้เจ้าพัฒน์ยังได้พาชายาคนสุดท้ายของเราซึ่งตั้งท้องอ่อนๆไปด้วยเมื่อไปถึงเจ้าพัฒน์ได้พาเราไปอยู่วัดๆหนึ่งเราตั้งใจบวชไม่สึกจึงขอให้เขารับชายาของเราเป็นภรรยาเขาและขอให้รับบุตรในครรภ์เป็นบุตรของเขาด้วย แต่เจ้าพัฒน์จงรักภักดีจึงปฏิเสธที่จะรับชายาของเราไปเป็นภรรยา เขาเลี้ยงดูชายาของเราอย่างดีที่สุดต่อมาชายาของเราได้ให้กำเนิดบุตรชาย เจ้าพัฒน์ก็ประคบประหงมเลี้ยงดูอย่างดีบุตรคนนี้ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าพระยานครศรีธรรมราชสืบต่อจากเจ้าพระยาพัฒน์ในสมัยร.๓ ซึ่งทรงทราบว่าเป็นบุตรของเรา แต่ก็ยังทรงแต่งตั้งเท่ากับเป็นการพิสูจน์ว่ารางวงศ์มิได้มีเรื่องบาดหมางกับเราบุตรผู้นี้ก็คือต้นตระกูล “ณ นคร” และยังมีบุตรธิดาที่เกิดจากภรรยาคนก่อนๆซึ่งต่อมาคือต้นตระกูล “ณ นครราชสีมา” และ “อินทรกำแหง” ด้วย สหายของเราและน้องชายของเขาได้บำรุงเลี้ยงเราเป็นอย่างดีแต่งตั้งเจ้าพัฒน์เป็นเจ้าพระยาเพราะเห็นว่าเขาจงรักภักดีต่อเราทั้งที่ไม่รู้ถึงแผนการณ์อันแยบยลที่เรากับสหายคิดขึ้นหากสหายของเราคิดไม่ดี หรือที่คนสมัยนั้นพากันกล่าวหาว่าเขาเป็นกบฏเขาก็ต้องสั่งประหารชีวิตเจ้าพัฒน์ ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นเสี้ยนหนามของเขาแต่นี่เขาแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาให้ครองเมือง จะได้ช่วยดูแลความปลอดภัยให้แก่เราสหายผู้นี้มีบุญคุณต่อเรามาก ราชวงศ์ของเขาจึงเจริญรุ่งเรืองมาทุกยุคทุกสมัยนี่คือความจริงซึ่งไม่ตรงกับที่ ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนที่ ๙ วิปลาส * -------------------------------------------------------------------------------- พระครูจรัญ :กระผมอยากทราบรายละเอียดของเหตุการณ์ที่ท่านส่งสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกไปปราบเขมรขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราได้สั่งให้สหายเราและน้องชายนำทัพไปปราบจลาจลในเขมรและให้ลูกชายเราไปด้วยอยู่ทางนี้ก็นัดแนะกันว่าให้พระยาสรรค์จับเราซึ่งใช้อุบายเป็นคนวิกลจริตพอดีกับเวลานั้นพระสงฆ์ประพฤติเสียหายกันมากเราเรียกพระทั้งหลายเข้ามาแล้วประกาศว่า เราเป็นพระโสดาบัน และถามพระทั้งหลายว่าพระที่เป็นปุถุชนจะไหว้คฤหัสถ์ที่เป็นพระโสดาบันได้หรือไม่ ถ้ารูปไหนตอบว่า ไม่ได้ก็ถูกลงโทษด้วยการเฆี่ยนต่อหน้าประชาชน การกระทำเช่นนี้ก็เพื่อให้คนทั้งหลายเห็นวาเราเป็นคนสัญญาวิปลาสผิดจากมนุษย์ธรรมดาสามัญไม่น่าจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินได้อีกต่อไป พระบัวเฮียว :พระเถรเจ้าสั่งให้เฆี่ยนพระ แล้วไม่บาปหรือขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราไม่ได้สั่งให้เฆี่ยนพระ แต่ให้เฆี่ยนคนโกนหัวห่มผ้าเหลืองหมายความว่าคนที่เราเฆี่ยนไม่ใช่พระ คือเราให้หานักโทษประหารมาโกนหัวแล้วก็ให้นุ่งผ้าเหลือง มิได้มีการบวชแต่อย่างใดอย่างที่บอกเราต้องทำเพื่อความอยู่รอดของชาติบ้านเมือง ต่อมาทางอยุธยามีเรื่องขึ้นแต่ไม่ร้ายแรงเท่าไร เราสั่งให้พระยาสรรค์ยกกองทัพไปปราบเสร็จแล้วให้ยกกลับมากรุงธนบุรีและล้อมพระราชฐานไว้ และจับเราบวชเสียซึ่งทุกอย่างก็เป็นไปตรมแผนกระนั้นก็ปรากฏว่ามีนายทหารที่จงรักภักดีและมีฝีมือจะต่อสู้ เราต้องประกาศมิให้สู้เพราะบุญวาสนาของเราหมดแล้ว บ้านเมืองควรเป็นของสองพี่น้องเขาพระยาสรรค์บังคับให้เราบวช แล้วกักบริเวณไว้ที่พระอุโบสถวัดอรุณฯ แต่ต่อมาพระยาสรรค์คิดกำเริบเสิบสาน อยากเป็นใหญ่ หลงใหลตำแหน่งนำเงินที่เราเก็บไว้ไปแจกจ่าย ซื้อพรรคพวกให้สนับสนุน และตั้งตนเป็นกษัตริย์สหายของเราทราบข่าว นำทัพกลับมาตั้งอยู่ที่ “วัดสะแก” พวกทหารแลข้าราชบริพารอัญเชิญให้เถลิงราชสมบัติ สหายเราสระผมที่วัดและแต่งกายให้ดีเตรียมตัวเป็นพระเจ้าแผ่นดิน วัดนี้จึงเปลี่ยนชื่อมาเป็น “วัดสระเกศ” เมื่อมาถึงกรุงธนบุรี สหายเราในฐานะพระเจ้าแผ่นดินก็สั่งประหารชีวิตพระยาสรรค์ที่ทำการเกินพอดีและสั่งประหารชีวิตเราโดยการทุบด้วยท่อนจันทน์ สหายคนที่หน้าตาเหมือนเรา (หลวงอาสาศึก) รับอาสาตายแทน คนที่รู้ความจริงในเรื่องนี้มีเพียง ๒ คนคือสหายของเราและน้องชายของเขา เพราะได้วางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว วันั้นตรงกับวันที่ ๕เมย. ๒๓๒๕ หลังประหารชีวิตเสร็จ ในเวลากลางคืนสหายของเราก็ส่งเราไปนครศรีธรรมราชโดยออกไปทางราชบุรี พักที่ปากท่อก่อนคนที่ติดตามเราไปชื่อเจ้าพัฒน์ซึ่งต่อมาคือเจ้าพระยาพัฒน์ผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราชนอกจากนี้เจ้าพัฒน์ยังได้พาชายาคนสุดท้ายของเราซึ่งตั้งท้องอ่อนๆไปด้วยเมื่อไปถึงเจ้าพัฒน์ได้พาเราไปอยู่วัดๆหนึ่งเราตั้งใจบวชไม่สึกจึงขอให้เขารับชายาของเราเป็นภรรยาเขาและขอให้รับบุตรในครรภ์เป็นบุตรของเขาด้วย แต่เจ้าพัฒน์จงรักภักดีจึงปฏิเสธที่จะรับชายาของเราไปเป็นภรรยา เขาเลี้ยงดูชายาของเราอย่างดีที่สุดต่อมาชายาของเราได้ให้กำเนิดบุตรชาย เจ้าพัฒน์ก็ประคบประหงมเลี้ยงดูอย่างดีบุตรคนนี้ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าพระยานครศรีธรรมราชสืบต่อจากเจ้าพระยาพัฒน์ในสมัยร.๓ ซึ่งทรงทราบว่าเป็นบุตรของเรา แต่ก็ยังทรงแต่งตั้งเท่ากับเป็นการพิสูจน์ว่ารางวงศ์มิได้มีเรื่องบาดหมางกับเราบุตรผู้นี้ก็คือต้นตระกูล “ณ นคร” และยังมีบุตรธิดาที่เกิดจากภรรยาคนก่อนๆซึ่งต่อมาคือต้นตระกูล “ณ นครราชสีมา” และ “อินทรกำแหง” ด้วย สหายของเราและน้องชายของเขาได้บำรุงเลี้ยงเราเป็นอย่างดีแต่งตั้งเจ้าพัฒน์เป็นเจ้าพระยาเพราะเห็นว่าเขาจงรักภักดีต่อเราทั้งที่ไม่รู้ถึงแผนการณ์อันแยบยลที่เรากับสหายคิดขึ้นหากสหายของเราคิดไม่ดี หรือที่คนสมัยนั้นพากันกล่าวหาว่าเขาเป็นกบฏเขาก็ต้องสั่งประหารชีวิตเจ้าพัฒน์ ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นเสี้ยนหนามของเขาแต่นี่เขาแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาให้ครองเมือง จะได้ช่วยดูแลความปลอดภัยให้แก่เราสหายผู้นี้มีบุญคุณต่อเรามาก ราชวงศ์ของเขาจึงเจริญรุ่งเรืองมาทุกยุคทุกสมัยนี่คือความจริงซึ่งไม่ตรงกับที่ ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนที่ ๑๐ ละสังขาร * -------------------------------------------------------------------------------- พระภิกษุเจ้าตาก : เมื่ออยู่เมืองนครได้ ๒ ปีก็อยากจะมาอยู่เมืองเพชรบุรี ในตอนแรกเจ้าพัฒน์ไม่อยากให้เรามาแต่เมื่อเรายืนยันที่จะมา เจ้าพัฒน์จึงให้คนติดตามมา ๒ คน และให้อยู่ในถ้ำแห่งหนึ่งเราได้เจริญวิปัสสนากรรมฐานอยู่ในถ้ำ ไม่นานนักก็ “ตัดความหลงในสงสาร” ได้เพราะหลวงพ่อใบป่าเมตตาสอนกรรมฐานอย่างใกล้ชิด หลวงปู่เทพโลกอุดร :วันที่พระยาตากบรรลุธรรมสูงสุดคือวันที่เขาละสังขาร พระภิกษุเจ้าตาก :ขณะที่เราดูดดื่มอยู่ในวิมุติสุข ก็ถูกชายฉกรรจ์ ๒ คนใช้ไม้คมแฝกฟาดที่ศีรษะครั้นเห็นเราไม่เป็นอะไรเพราะกำลังอยู่ในภาวะแห่งความหลุดพ้นเขาทั้งสองก็กระหน่ำไม้คมแฝกลงไปอีกอย่างนับไม่ถ้วน เสร็จแล้วก็พากันหนีไปคงจะคิดว่าอย่างไรเสียเราก็คงไม่รอดชีวิตไปได้เพราะถูกตีหนักถึงปานนั้นคนดูแลเราก็ถูกฆ่าปิดปากทั้ง ๒ คน พระบัวเฮียว :ทำไมหลวงพ่อไม่ช่วยพระเถรเจ้าเล่าครับ หลวงปู่เทพโลกอุดร :เรื่องของกรรมไม่มีใครช่วยได้ พระยาตากสร้างกรรมไว้มากจึงต้องรับผล พระภิกษุเจ้าตาก :คนร้ายเป็นคนของฝ่ายที่คิดจะเอาความดีความชอบจากพระเจ้าแผ่นดินเป็นความจริงที่ว่าความลับไม่มีในโลกเพราะในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าคนที่ถูกสำเร็จโทษไม่ใช่เราเลยกลัวว่าสหายของเราจะรู้เรื่องนี้ จึงพยายามสืบหาเราจนพบ สหายของเรายังมิทันลงโทษกรรมก็ลงโทษพวกเขาเสียก่อน ก็อย่างที่บอกแล้วว่าเกิดกบฏซ้อนกบฏวุ่นวายไปหมดฆ่ากันเองตายตกกันไปตามกัน จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พระบัวเฮียว :กระผมยังอยากฟังพระเถรเจ้าเล่าเรื่องการกู้ชาติตอนที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาขอรับเมื่อต้องเผชิญกับภาวะวิกฤตทั้งด้านการเมืองและการศาสนา ท่านมีวิธีการอย่างไรจึงสามารถรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้ พระภิกษุเจ้าตาก :แม้บ้านเมืองจะระส่ำระสายเพียงไรเราก็มิได้ทอดทิ้งพระพุทธศาสนาอันเป็นสมบัตืคู่ชาติบ้านเมืองของไทยมาโดยตลอดเพราะเมื่อขึ้นครองราชย์ เราได้ฟื้นฟูพระศาสนาอย่างหนัก เพราะถูกกระทำย่ำยีจากพม่าซึ่งนอกจากจะทำลายถาวรวัตถุต่างๆ แล้ว ยังเผาพระไตรปิฎกจนวอดวายหมดซึ่งเท่ากับพระธรรมถูกทำลายลงโดยสิ้นเชิงเราต้องลงไปเมืองนครศรีธรรมราชเพื่อขอยืมพระไตรปิฎกมา บรรทุกใส่เรือขนมาที่ธนบุรีทางโน้นก็คงไม่เต็มใจนักหรอก แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเราซึ่งเป็นพระเจ้าแผ่นดินเราสั่งให้นำพระไตรปิฎกมาคัด(ลอก)ที่วัดบางหว้าใหญ่ (วัดระฆังโฆสิตาราม) อยู่ ๑ปีเต็ม จึงได้นำไปคืนจากนั้นก็ให้มีการสังคายนาพระไตรปิฎกรวมทั้งคัมภีร์วิสุทธิมรรคด้วย พระครูจรัญ :พระราชกรณียกิจของพระเจ้าตากที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาสรุปได้ดังนี้ ๑.)ทรงชำระพระอลัชชี (ภิกษุผู้ละเมิดพุทธบัญญัติ) ซึ่งในเวลานั้นมีอยู่จำนวนมากที่เป็นพวกเจ้าพระฝางก็มี ทรงประกาศให้พระสงฆ์หัวเมืองฝ่ายเหนือมาดำน้ำพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน สบงจีวรกองพะเนิน ผู้ใดทนได้ก็โปรดให้อุปสมบทใหม่โดยพระเถระจากธนบุรี ผู้ใดทนไม่ได้ก็ให้สึกออกมาแล้วให้สักข้อมือ ใช้ทำงานหนักผู้ใดกล่าวเท็จว่าตนเป็นผู้บริสุทธิ์กลับสารภาพว่าตนเป็นปาราชิกก็โปรดให้นำตัวไปประหาร พระภิกษุเจ้าตาก :การดำน้ำพิสูจน์ความบริสุทธิ์เป็นการไม่ยุติธรรมเพราะพระที่ปาราชิกแต่สามารถดำได้ตามเวลาที่กำหนดก็มีพระที่บริสุทธิ์แต่ไม่สามารถดำได้ตามเวลาก็มี แต่ไม่ทราบจะใช้วิธีใดที่ดีกว่านี้ตอนนั้นยังไม่พบหลวงพ่อในป่า ถ้าหากมิได้บวช คงต้องรับกรรมสาหัสเป็นแน่ หลวงปู่เทพโลกอุดร : การบวชมิได้เป็นสาเหตุเดียวเพราะถ้าบวชแล้วมิได้ปฏิบัติจนถึงขั้นสามารถตัดความหลงในสงสารได้พระยาตากก็ต้องรับกรรมหนักหนาสาหัสอย่างที่พูดมา พระครูจรัญ : เรื่องที่ ๒ทรงให้รวบรวมพระไตรปิฎก คัดลอกจากนครศรีธรรมราช ไว้หลายจบแล้วพระราชทานให้อารามใหญ่ๆ คัมภีร์ใดขาดตกบกพร่อง ทรงให้ไปแสงหาถึงเขมรตอนเสียกรุง วัดและบ้านเมืองถูกเผา ทรงหวั่นเกรงว่าพระไตรปิฎกจะสูญหายโปรดให้สืบหาต้นฉบับพระไตรปิฎกตามหัวเมืองต่างๆเท่าที่จะหาได้มาคัดลอกเอาไว้เพื่อสร้างพระไตรปิฎกฉบับหอหลวงขึ้น พระภิกษุเจ้าตาก : แต่การสร้างพระไตรปิฎกยังไม่แล้วเสร็จมีเหตุให้ผลัดแผ่นดิน แต่สหายของเราก็รับงานนี้ไปสานต่อจนสำเร็จ พระครูจรัญ : เรื่องที่ ๓ ทรงจัดสังฆมณฑล โปรดให้ประชุมพระเถระเท่าที่มีในราชอาณาจักรที่สัดบางหว้าใหญ่ ทรงเลือกพระเถระที่ทรงคุณธรรม แต่งตั้งขึ้นเป็นพระสังฆราชได้แก่พระอาจารย์ศรีจากเมืองนครศรีธรรมราช พระอาจารย์ศรีเป็นชาวอยุธยาและทรงคุ้นเคยกันมาก่อน พระศรีหนีไปนครฯ และทรงแต่งตั้งพระราชาคณะรูปอื่นๆนิมนต์ให้อยู่ตามวัดต่างๆ สั่งสอนคันถธุระและวิปัสสนาธุระต่อไป จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนที่ ๑๒ กู้พระพุทธศาสนา ๒* -------------------------------------------------------------------------------- พระภิกษุเจ้าตาก : ในสมันร.๑สมเด็จพระสังฆราชมีพระนามว่า “ศรี” เป็นองค์เดียวกับพระสังฆราชสมัยกรุงธนบุรีมีคนเข้าใจผิดอยู่มากว่าเป็นคนละองค์กัน พระครูจรัญ : สมัยรัตนโกสินทร์สมเด็จพระสังฆราชศรีถูกปลดจากตำแหน่งคนคิดกันว่าสาเหตุเนื่องจากได้กราบบังคมทูลถามพระเจ้าตากว่าผู้ที่เข้าเฝ้าโดยมิได้ปลดอาวุธมีโทษสถานใด เพราะขณะนั้นเจ้าพระยาสุรสีห์ (พระอนุชาของ ร.๑) เข้าเฝ้าโดยมิทันปลดอาวุธด้วยเข้าใจผิดคิดว่าทรงกวักพระหัตถ์เรียก จึงขึ้นจากเรือมาเฝ้าขณะนั้นพระสังฆราชศรีกำลังสนทนาธรรมกับพระเจ้าอยู่หัวที่ท่าน้ำเห็นเจ้าพระยาเข้าเฝ้าในลักษณะนั้น จึงกราบบังคมทูลถามพระเจ้าตากตรัสถามเจ้าพระยาสุรสีห์ ท่านก็ตอบว่ามีโทษประหารชีวิตและกราบทูลให้ประหารชีวิตตนเสียตรัสถามอีกว่าถ้าไม่ประหารชีวิตจะต้องถูกลงโทษสถานใด ท่านก็ตอบว่าต้องถูกเฆี่ยน ๑๐๐ที ตรัสถามอีกว่าถ้าไม่เฆี่ยน ๑๐๐ ที จะต้องถูกเฆี่ยนกี่ทีท่านก็ตอบว่าต้องถูกเฆี่ยน ๘๐ ที จนที่สุดกราบทูลว่าเฆี่ยน ๖๐ ที จึงทรงเฆี่ยนเมื่อเฆี่ยนได้ ๒๐ ที ก็หยุด เหตุใดไม่ทรงเฆี่ยนต่อขอรับ พระภิกษุเจ้าตาก :เราเฆี่ยนไม่ลง สหายของเราและน้องชายของเขามีบุญคุณต่อเรามากนึกถึงตอนที่พาโยมมารดาของเรามาที่จันทบุรีด้วยเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้คนเล่าลือไปว่า เมื่อสหายของเราขึ้นครองราชสมบัติจึงสั่งให้ปลดพระสังฆราชเพราะทรงเชื่อพระอนุชาแท้จริงเป็นการใส่ร้ายเจ้าพระยาสุรสีห์เราขอยืนยันว่าเจ้าพระยาสุรสีห์เป็นคนมีจิตใจดีมีเมตตา และที่สำคัญเขารักพระพุทธศาสนาอย่างที่เรารัก ถึงพี่ชายเขาก็เช่นกัน ก่อนที่จะสถาปนาสมเด็จพระสังฆราชศรีเมืองธนบุรีมีสมเด็จพระสังฆราชอยู่ก่อนแล้ว คือสมเด็จพระสังฆราชดี ที่ผู้คนเลื่อมใสแต่ต่อมาภายหลังเราทราบว่าตอนกรุงแตกครั้งที่ ๒พระอาจารย์ดีเคยบอกที่ซ่อนทรัพย์ผู้อื่นแก่พม่า เมื่อถูกขังอยู่จึงถูกถอดตำแหน่งพระสังฆราช พระบัวเฮียว :ทำไมพระอาจารย์ดีต้องบอกที่ซ่อนทรัพย์ผู้อื่นให้แก่พม่าด้วยขอรับ พระครูจรัญ : ในช่วงกรุงแตกพม่าเที่ยวยึดทรัพย์สมบัติสิ่งของหลวงของราษฎรทั้งทรัพย์ซึ่งราษฎรฝังซ่อนไว้ตามวัดวาบ้านเรือน เอาราษฎรที่จับได้ไปชำระซักถามแล้วล่อลวงให้ลวงล่อกันเอง ใครเป็นโจทก์ของที่ซ่อนทรัพย์ของผู้อื่นได้ก็ปล่อยตัวไปส่วนผู้ที่เป็นเจ้าของทรัพย์ ถ้าไม่บอกให้โดยดี พม่าก็เฆี่ยนตีและทำทัณฑกรรมต่างๆเร่งเอาทรัพย์จนถึงล้มตายก็มีมีเรื่องปรากฏขึ้นเมื่อพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงแต่งตั้งพระอาจารย์ดีครั้งกรุงเก่าเป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์แรกภายหลังได้ความว่าพระอาจารย์ดีเคยบอกที่ซ่อนทรัพย์ผู้อื่นให้แก่พม่าเมื่อเวลาถูกขังอยู่พระอาจารย์ดีเลยถูกถอดออกจากที่พระสังฆราช (พูดกับพระภิกษุเจ้าตาก)กระผมอ่านตามตัวอักษรที่ปรากฏในประชุมพงศาวดารภาคที่ ๖ เลยนะขอรับ อ่านด้วยกสิณ หลวงปู่เทพโลกอุดร :เราได้มอบไม้เท้าให้ศิษย์ชาวพม่าที่เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองคำ อำเภอภายากจังหวัดเชียงตุง วันหนึ่งศิษย์ของเธอจะไปวัดนี้ พระครูจรัญ :ศิษย์คนไหนครับ หลวงปู่เทพโลกอุดร : ไม่ใช่พระบัวเฮียวศิษย์ของเธอคนนี้เขาจะมาช่วยเธอสอนกรรมฐานแทนพระบัวเฮียว ขณะนี้เขาอายุ ๑๐ ขวบยังไม่รู้จักเธอและเธอยังไม่รู้จักเขา อีก ๕ ปี เขาจะมาบวชเณรที่วัดป่ามะม่วงสามเณรรูปนี้จะช่วยเธอได้มาก ปี ๒๕๓๗ เขาจะธุดงค์ไปพม่าและจะได้เห็นไม้เท้าของเรา (พระรูปนี้ชื่ออะไรคะ) จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ก่อนอยุธยาจะถูกเผาคนไทยในยุคนั้นมีการเตรียมการเรื่องสมบัติก่อนนะคะ ลองหาโครงกระดูกในตู้ของท่านคึกฤทธิ์มาอ่านดู หลังตั้งกรุงธนบุรีแล้วมีนายอากรผูดขาดการขุดทรัพย์ในพระนครศรีอยุธยาที่เจ้าของทรัพย์ส่วนมากจะถูกพม่าจับไปเป็นเชลย แต่ในเมื่อคุณยังอีกไกล มีธงในใจแล้วคงเปล่าประโยชน์ที่จะโต้เถียงตามหลักฐานที่ปรากฎ เพราะหลักฐานทั้งฝั่งไทย และฝั่งจีนก็ไม่ได้มีการพูดถึงเรื่องนี้เลย แต่ในเมื่อคุณยังอีกไกลเองใช้หลักนั่งทางใน คุยกันไปก็คงไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ^^ จากคุณ : หมูหวาน - [ 10 ก.พ. 51 20:45:31 A:58.64.49.81 X: TicketID:147590 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โอยปวดหัว จะพูดถึงประวัติศาสตร์ ก็ต้องมีหลักฐานอ้างอิงจึงจะเชื่อถือได้ การตั้งสมมุติฐาน ไม่ใช่การตั้งลอย ๆ เมื่อตั้งสมมุติฐานแล้วจะน้องมีการพิสูจน์สมมุติฐานให้ชัดเจน แล้วดำเนินการพิสูจน์ วัดผลค่าของการพิสูจน์แล้วจึงมาสรุปได้ว่าสมมุติฐานนั้นยอมรับได้หรือไม่ และหากมีผู้สนใจในเรื่องนี้ต่อเขาก็จะอ้างอิงเรื่องที่มีคนได้ทำมาแล้วมาขยายผลต่อไป หากตั้งสมมุติฐานแล้วไม่มีการสร้างแนวทางพิสูจน์แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าสมมุติฐานนั้นเป็นจริง เรื่องของประวัติศาสตร์เป็นเรื่องดีที่เราจะใช้ในการศึกษา เหตุแห่งความสำเร็จและล้มเหลวในเรื่องนั้น รวมถึงการนำมาเป็นแบบอย่างหรือต้นแบบในการพัฒนาประเทศต่อไป สำหรับเรื่องบ้างเรื่องหากเราพิสูจน์ไม่ได้ผมเห็นว่าไม่ควรขยายออกไปมากมายเพราะอาจจะระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาทได้ อย่าลืมว่าพระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ล้วนมีความสำคัญตามประวัติศาสตร์ และเป็นที่เคารพของคนมาเนิ่นนาน สมควรหรือไม่ที่เราจะใช้แค่คำว่า เรานึกว่า เราคิดว่า มาทำให้เกิดความเสื่อมเสียแก่สถาบันที่สร้างประเทศให้เป็นปึกแผ่นมาช้านาน จากคุณ : สามกษัตริย์ - [ 10 ก.พ. 51 20:51:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ที่โพสต์ข้างบนนี้เป็นเรื่องของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวันครับซึ่งผมก็ได้อ่านได้ภายหลัง ก่อนหน้านี้เคยอ่านที่หลวงพ่อฤาษีลิงเคยเล่าไว้ และ ของภิกษุณีวรมัย กบิลสิงห์ในหนังสือชื่อใครฆ่าพระเจ้าตาก  ซึ่งผมเองแปลกใจอย่างมากที่ทั้งสามท่านนี้ต่างเล่าเรื่องราวของพระเจ้าตากสินได้เหมือนกันเหลือเกิน โดยที่ทั้งสามท่านนี้ต่างก็ไม่ได้รู้จักมักคุ้นกันเลย เป็นเรื่องความรู้ที่มาจากการปฏิบัติธรรมของแต่ละท่านเอง นี่ถ้าเป็นพวกทุศีลหรือบุคคลทั่วๆ ไปเล่าก็คงไม่น่าสนใจและไม่น่ารับฟังอะไรเลย  แต่นี่ทั้งสามท่านต่างก็เป็นผู้ทรงศีลทรงธรรมเป็นที่ยอมรับอย่างสูง คิดว่าท่านคงไม่กุเรื่องหรือพูดจาเหลวไหลไร้เหตุผลอย่างแน่นอนครับ  ถ้ามีนักวิชาการและประวัติศาสตร์เข้ามาลองศึกษาค้นคว้าเรื่องนี้ดูโดยอาศัยข้อมูลจากที่ทั้งสามท่านเล่าไว้ก็น่าจะดีไม่น้อยนะครับ บางทีอาจจะได้อะไรใหม่ ๆ มาบ้างก็ได้นะ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 20:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราเชื่อคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้นค่ะ ที่ให้ยึดในหลักเหตุผล ไม่ใช่เชื่อเพราะเขาเล่าว่า เขาพูดว่า แม้คนนั้นจะเป็นอาจารย์เราเองก็ตาม ^^ จากคุณ : หมูหวาน - [ 10 ก.พ. 51 21:01:16 A:58.64.49.81 X: TicketID:147590 ]

ความคิดเห็นที่ 36 >แต่เป็นความรู้ทางจิตที่ได้มาจากการปฏิบัติธรรมของท่านเหล่านั้นเอง ฅวามรู้ทางจิต ที่ได้จากการปฏิบัติธรรม ไม่ได้มีไว้เพื่อเอามาถกเถียงคัดง้างกับหลักฐานทางประวัติศาสตร์นะ ถ้าคุณจะพิสูจน์ฌานวิสัยของท่านเหล่านั้น คุณก็ไปปฏิบัติธรรมให้ได้ฅวามรู้ทางจิต เทียบเท่าหรือเหนือกว่าท่านเหล่านั้น แล้วคุณก็จะเข้าใจเองว่าทำใมท่านถึงเล่าไว้คล้ายคลึงกัน และไม่ตรงกับหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ จากคุณ : นู๋เองง่ะ - [ 10 ก.พ. 51 21:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อืม..ครับเรื่องแบบนี้บางทีมันก็คงต้องปล่อยไปตามความเชื่อความศรัทธาของแต่ละบุคคลแหละ  อย่างที่หลาย ๆ ท่านส่วนใหญ่ก็คงจะเชื่อตามตำราประวัติศาสตร์ที่นักวิชาการเขาเขียนกันไว้และเชื่อกันต่อๆ มาแบบนี้ ผมเองก็ไม่ได้คิดที่จะเอาเรื่องเหล่านี้มาถกเถียงหรือคัดค้านหลักฐานทางประวัติศาสตร์อะไรหรอก  แต่ที่ผมอยากจะเสนอก็คือ น่าจะมีใครซักคนที่คิดแหวกแนวซักหน่อย คือแทนที่จะเชื่อตามตำราประวัติศาสตร์ที่เขาเขียนกันไว้และใช้เรียนกันอยู่อย่างทุกวันนี้นั้น  ก็ลองใช้แนวทางเหล่านี้ซึ่งอาจเป็นแนวทางใหม่เป็นจุดเริ่มต้นในการศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลหลักฐานใหม่ ๆ ขึ้นมาบ้างก็น่าจะดีไม่น้อยทีเดียว เผื่อบางทีเราอาจจะได้แง่มุมอะไรใหม่ ๆ ทางประวัติศาสตร์บ้างก็ได้ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 10 ก.พ. 51 21:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เชื่อคุณยังอีกไกลค่ะ ... พระท่านไม่ผิดศีลข้อมุสาอยู่แล้ว ขอบคุณมากนะคะ ที่เอามาให้อ่าน ... อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากไม่หยุดเลยค่ะ ... ไม่รู้นะคะว่าทำไม (แต่โดยส่วนลึกแล้วเชื่อว่า ... ตัวเองเคยเกิดในสมัยนั้นค่ะ ...) ขอให้พระเจ้าตากสินท่านเสด็จไปสู่สุขติเถอะค่ะ ... ลูกเจ้าลูกแผ่นดิน แต่ทั้งชีวิตลำบากซะยิ่งกว่า สามัญชนคนธรรมดาหลายเท่านัก จากคุณ : แอบๆมาอ่าน - [ 10 ก.พ. 51 22:04:35 A:58.9.16.185 X: TicketID:167542 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เท่าที่รู้มา คือมันเป็นกลอุบายทางการเมืองของพระเจ้าตากเองครับ คงทราบกันแล้วใช่ไหมครับว่าพระเจ้าตากแกมีเชื้อเป็นจีน แล้วระหว่างการทำสงครามกอบกู้เอกราช มันต้องใช้เงินใช่ไหมครับ ใช้มากด้วยแหละ แกเลยไปหยิบยืมมาจากญาติๆที่เป็นคนจีน จากแผ่นดินใหญ่ แล้วพอแกกอบกู้เอกราชเส็รจ  เราก็เป็นหนี้ก้อนโต  อีกทั้งต้องใช้เงินมาบรูณะ กับสร้างปราสาท ราชวังของราชธาณีใหม่ เจ้าหนี้ก็ส่งคนมาทวงเรื่อยๆ เราก็ไม่มีใช้ ที่ผมอ่านมานานมากแล้ว เขาบอกว่า แถบระยอง ชลบุรี จันทบุรี มันมีซากเรือสำเภาจีนจมอยู่ที่นั่นมากมายเลย เป็นคำสั่งของพระเจ้าตาก ที่สั่งให้จมเรือสำเภาจีนเหล่านี้ (ไม่ให้เจ้าหนี้เข้าไปทวงหนี้ได้) แล้วแผนขั้นต่อมาคือ ก่อนอื่นต้องบอกว่า ทุกคนรู้จากหนังสือประวัติศาสตร์ว่าพระเจ้าตากทรงววิปลาส แล้วถูกประหารโดยท่อนจันทร์ แล้วก็เกิดกรุงรัตนโกสินทร์ใช่ไหมครับ แต่ผู้เขียนบทความที่ผมอ่านมา แกบอกว่า เจ้าตากแกวางแผนแสร้งว่าวิปลาส แล้วเด็จหนีไปบวชเป็นพระที่นครศรีธรรมราช ส่วนบ้านเมืองก็ทรงฝากฝังไว้กับรัชกาลที่1 ของกรุงรัตนโกสิทร์ แล้วก้หาเงามาโดนประหารแทนทีนี้เมื่อลูกหนี้ไม่อยู่แล้ว เจ้าหนี้ก็ทวงหนี้ไม่ได้ เขาบอกว่าที่เมืองนครศรีธรรมราช มีถ้าอยู่ถ้ำหนึ่งชื่อว่าถ้ำเจ้าตาก ใครอยู่เมืองนครฯ ช่วยบอกทีครับมันมีจริงไหม ปล. ผมอ่านจากบทความในนิตยสาร นานมาแล้วครับ จำชื่อผู้แต่งกับ ชือนิตยสารไม่ได้ จากคุณ : sayanjo65  - [ 10 ก.พ. 51 12:48:35 ] คุณเรียกพระมหากษัตริย์ที่ทรงเป็นมหาราชกู้บ้านกู้เมือง ว่า "แก" หรือคะ จากคุณ : ซอกงซาล - [ 11 ก.พ. 51 00:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ข้อมูลได้จากพลังแห่งจิตหรอครับ ------ จากคุณ : ไม่ได้มีสิบมือ (ไม่ได้มีสิบมือ) - [ 11 ก.พ. 51 01:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41 lสงสัยต้องลองไปอ่านหนังสือ  การเมืองไทยสมัยพระเจ้ากรุงธนฯดู  ของ อ.นิธิ ดู  จะได้มีอีกมุมมอง จากคุณ : ลองอ่านดูนะ (ตาขร) - [ 11 ก.พ. 51 01:36:28 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ก็บอกแล้วครับ ว่าให้เป็นความเชื่อแต่ละท่านกันดีกว่า พูดไปเขียนไปก็เถียงกันปล่าว ๆ พวกที่เชื่อท่านเหล่านั้น เขาก็เชื่อกันอยู่แล้ว (จะพิสูจน์หรือไม่นั่นอีกประเด็น) พวกที่ไม่เชื่อ ก็ไม่เชื่อยันเต และก็ไม่คิดจะพิสูจน์เสียด้วย (ข้ออ้างมีเยอะ งมงาย ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ ฯลฯ เป็นต้น) ผมถึงได้บอกว่า เรื่องนี้ ต้องรอตอนตายกันก่อน พอตายแล้ว ก็จะรู้เองครับ และ ถ้ารู้แล้ว ก็กรุณามาเข้าฝันบอกลูกหลานด้วย ถ้านักประวัติศาสตร์เขายอมพิสูจน์ด้วย การปฏิบัติธรรมฝึกจิตสมาธิ แล้วปัญหามันคงไม่มีหรอกครับ มันก็เหมือนกับ กรณีของ เรื่องโลกกลมโลกแบน ตอน โคเปอร์นิคัส พูดไว้ ก็มีแต่คนหาว่าเขาบ้า (วิจารณ์อย่างเดียว ไม่คิดทำตามเลย ) ผ่านไปหลายปี กาลิเลโอ ทดสอบสมมติฐานของ โคเปอร์นิคัสได้ ก็ยังโดนตราหน้าอีก สุดท้าย เมื่อเทคโนโลยีเจริญขึ้น ก็ถึงได้รู้ความจริงกันเอง นี่ขนาดเรื่อง ที่พิสูจน์ง่าย ๆ ยังต้องใช้เวลาเป็นร้อย ๆ ปีเลยครับ แล้วเรื่อง ความสามารถทางจิต ที่ละเอียดอ่อนกว่า นักประวัติศาสตร์เขาคงมาสนใจหรอกครับ.. น่าแปลกใจครับ ดร.คลุ้ม วัชโรบล ก็ดี นายแพทย์ อาจิณ บุณยเกต หรือ จะเป็น ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา (ที่สร้างขายานไวกิ้งได้จาก การฝึกกรรมฐาน) ก็ดี เหล่านี้ล้วนแล้วแต่ ศึกษามาทางสายวิทยาศาสตร์ เป็นนักวิทยาศาสตร์ เป็นนายแพทย์ แต่ทั้งคู่ ก็ล้วนมาทดลองฝึกจิตสมาธิกัน จนได้รับรู้ความจริง และยอมรับในเรื่องของ ญาณ ต่างๆ แต่ ผมยังไม่เคยเห็น นักประวัติศาสตร์ท่านใดมาฝึกจิตสักคนครับ เขาคงกลัวหละมั้งครับว่า มันเป็นสิ่งที่น่าอาย ล้าหลัง อะไรก็ว่ากันไปครับ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 11 ก.พ. 51 08:46:45 A:58.10.222.154 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ^ ^ ^ ^ ....เห็นด้วย......ว่าต่างฝ่ายต่างก็ยึดมั่นในความคิดของตนเสียเหลือเกิน โดยไม่ยอมถกกันในแนวที่จะนำทางไปสู่การพิสูจน์ได้ ในประเด็นประวัติพระเจ้าตากนี้ ตัวเราเองไม่เคยคิดที่จะเชื่อหรือไม่เชื่ออย่างใดอย่างหนึ่ง 100% ...เราเพียงอ่านเจอคนยกพวกตีกันบ่อยๆ ใครเชื่ออย่างไรก็เชื่ออย่างนั้นตะบี้ตะบัน .... เราอ่านเจอบ่อยๆตอนทะเลาะกัน เราก็เพียงแค่ "ตั้งข้อสงสัย" เท่านั้น และเมื่อไม่เคยเห็นฝ่ายไหนเสนอแนะวิธีการไขปริศนา ได้แต่ยืนกระต่ายขาเดียวว่าของตัวเองถูก ฝ่ายจิตวิญญาณก็บอกว่าของเขามีจริง ฝ่ายวิทยาศาสตร์หรือประวัติศาสตร์ก็บอกเหลวไหลเพราะไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์ เราจึงเสนอวิธีที่ผสมผสานศาสตร์หลายๆแขนงเข้าด้วยกัน ที่จะไขปริศนานี้ได้ นั่นก็คือ parapsychology วิชาโบราณคดี ฯลฯ ไม่ใช่แต่นักวิทยาศาสตร์ที่อ้างใน #42 เท่านั้นที่สนใจเรื่องจิตวิญญาณ แต่ Isaac Asimov นักเขียน science fictions ที่เป็น professor of biochemistry ก็ยังคิดไปไกลถึงขั้นที่ว่า parapsychologists ซึ่งหนีไปพำนักอาศัยอยู่บนดาวนพเคราะห์ที่ไม่มีโลหะเลย กลับสามารถเอาชนะ physicists ที่มีอาวุธนิวเคลียร์อยู่ในมือเพียบเลยบนอีกดาวนพเคราะห์หนึ่ง เมื่อทั้ง 2 ฝ่ายประลองกำลังกันระหว่างวิชา parapsychology กับวิชา physics.... บางคนอาจจะพูดว่า นั่นมันเป็น science fictions ...แต่ขอโทษที เรื่องการเดินทางด้วยจรวดหรือยานอวกาศมันก็เคยเป็นแค่ science fictions แต่ตอนนี้มันก็กลายเป็นความจริงขึ้นมาแล้ว ... "สิ่งใดๆที่เราไม่สามารถรับรู้ได้ (แต่คนอื่นเขารับรู้ได้) ไม่ได้แปลว่า สิ่งนั้นๆ ไม่มีตัวตน" ....!!! แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 09:34:28 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 11 ก.พ. 51 09:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่เคยเชื่อเรื่องหนีห64 เลยครับ ถ้ามองตามความจริง เงินที่กู้มารบกับพม่า ต้องมหาศาลแน่ๆ แล้วจะกู้ใคร เจ้าสัวที่เป็นคนจีนเหรอ หรือ ฮ่องเต้ ราชวงศ์ชิง ถ้ากู้เจ้าสัว แล้วไม่มีเงินจ่ายจนต้องหนี นี่ไม่มีความน่าเชื่อถือเลย เพราะ เป็นการยากที่หาคนที่มีเงินเยอะขนาดนั้น แต่ถ้าใช้วิธีเรี่ยรายก็ต้องเรี่ยรายจากหลายคน แล้วคนพวกนี้เป็นพ่อค้าจะกล้าขนาดมายึดแผ่นเดินเชียวเหรอครับ แต่ถ้าเป็นฮ่องเต้ ชิง นี่ยิ่ง ไม่น่าเชื่อใหญ่ เพราะเงินในคลังของฮ่องเต้ มหาศาลมาก เงินที่ให้ยืมไปคงแค่หยิบมือ อีกอย่างทางจีนคงไม่สนใจอาณาจักรเล็กๆทางใต้ อย่างสยาม แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 10:33:02 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 10:26:27 จากคุณ : เหล่าฟาง - [ 11 ก.พ. 51 09:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่ได้ลบหลู่นะครับ.... ถ้าท่านติดต่อสื่อสารได้ขนาดนั้นน่าจะให้ทดลองในเรื่องคดีของร.8เลยไม่ดีกว่าหรือครับ.... ก็เป็นความเชื่อนะครับ ฟังหูไว้หู จากคุณ : จ้องจนปวด - [ 11 ก.พ. 51 10:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 46 #เหล่าฟาง เรื่องหนี้สินนั้น ต้องลองไปสอบทานกับเรื่องของ จีนคุงเซียม ดูครับ ผมเพิ่งได้ข้อมูลมาใหม่(แต่สำหรับท่านอื่นคงเป็นเรื่องเก่าแล้ว) จีนคุงเซียม กับ จีนอีกคน ไปสร้างเรื่องราวไว้เยอะพอควร นัยว่า เตรียมยกพวกพ้องมาคิดบัญชีกับ พระเจ้าตากอยู่่เหมือนกัน -------------------------------------------- อีกประการ เอกสารอย่างเป็นทางการ ก็แสดงให้เห็นว่า ทางจีนไม่ยอมรับ ราชวงศ์ของพระเจ้าตากสินฯอยู่แล้ว แม้จะมีความพยายามขอเจริญพระราชไมตรีอยู่หลายครั้ง จนมาตอนหลัง ฮ่องเต้เฉียนหลงเห็นว่าต้องปล่อยเลยตามเลย ก็เลยยอมรับพระราชไมตรีด้วย แต่ทางธนบุรี ก็ไม่ได้สนใจไยดีเท่าไรแล้ว แถมราชฑูตที่กลับมาถึง ก็มาถึงตอนผลัดแผ่นดินแล้วด้วยซ้ำไปครับ อีกประการที่เกี่ยวข้องกันคือ ในกรณีของที่ราชวงศ์ชิงจะไม่ยุ่งนั้น อย่าเพิ่งตัดทิ้งไปครับ เพราะมีตัวอย่าง สงครามที่ราชวงศ์ชิง รบกับ พม่า สมัยพระเจ้ามังระ(ตอนปลาย) ที่ตรงกับไทย สมัยธนบุรี ที่เราทำศึกกับพม่าที่เมืองพระพิษณุโลก จนเกิดกรณี อะแซหวุ่นกี้ ชม เจ้าพระยาจักรี นั่นหละครับ มูลเหตุของสงครามจีน กับพม่า มาจากเรื่อง ....พ่อค้าจีนมีปัญหากับทางพม่าครับ... แล้วรายงานเรื่องนี้ไปถึงข้าหลวงที่มณฑลยูนนาน (ถ้าผมจำไม่ผิดนะ) เรื่องบานปลายก่อให้เกิดเป็นสงคราม ได้นะครับ นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง ซึ่งน่าสนใจครับ ------------------------------------------- ที่น่าสนใจมากกว่าคือ จำนวนเงินที่จะต้องนำมาใช้จ่ายในการทำนุบำรุงประเทศครับ ถึงแม้หลาย ๆ ท่านจะเสนอว่า ในสมัยกรุงธนบุรี ไม่ได้ยากจน เพราะมีการไปขุดเอาทรัพย์สินเดิมของคนกรุงเก่าก็ตามที ....แต่.... ก็ไม่ได้บอกว่า มีจำนวนทรัพย์สินมากเท่าไร และ ทรัพย์สินเหล่านั้นจะเพียงพอต่อความต้องการของการทำนุบำรุงอาณาจักรที่สร้างขึ้นใหม่หรือไม่ ? ------------------------------------------------------------- จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 11 ก.พ. 51 13:16:04 A:58.10.222.154 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 47 #tansy จริง ๆพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีฯ) ท่านก็กล่าวไว้สม่ำเสมอครับ ท่านบอกว่า เชิญให้เ้ข้ามาพิสูจน์ด้วยกัน ถ้าอยากจะรู้ความจริง ก็ให้มาเรียนวิธีการกับท่านก็ได้ ท่านยินดีสอนให้เสมอครับ หรือ ถ้ากลัวว่าจะไม่บริสุทธิ์ใจ ลองไปฝึกกับ พระอาจารย์สายอื่น ๆ ดูก็ได้ครับ แล้วลองมาพิสูจน์กัน อย่างนี้จะมีผลดีกว่ามานั่งทะเลาะกันครับ จริง ๆเรื่องนี้ มันมีกรณีพิพาทหลายกรณีแล้ว ตั้งแต่ เรื่องราวประวัติศาสตร์ก่อนกรุงสุโขทัย ตั้งแต่ อารยธรรมยุคสุวัณณภูมิเมืองทอง (คูบัว) หรือแม้แต่ตำนานพระพุทธศาสนาในเมืองไทย ครับ ซึ่ง น่าแปลกใจ ที่พระหลาย ๆ รูปกล่าวไว้ในแนวทางเดียวกัน แต่ นักประวัติศาสตร์ท่านไม่เชื่อ ไม่เชื่อไม่พอ ดันไปทำลายแหล่งข้อมูลเสียด้วยซ้ำไปในบางกรณี (เช่น ที่ถ้ำพระฤาษี ณ เขางู จ.ราชบุรี ที่มีคนมือบอน แถมใจต่ำ เอารักไปป้ายลบข้อความ พุทพัสสา ที่ 44 เสีย ไม่รู้กลัวอะไร กันนักหนา เหลือให้เห็นแต่ ประโยคที่ก็อ่านผิด ๆ , หลักบานกเบื้องจาร ก็บอกว่าทำมาจากปูนซีเมนต์ โธ่ อะไรจะขนาดนั้น ) จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 11 ก.พ. 51 13:24:26 A:58.10.222.154 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เอาหละ เราถือว่าเราไม่ได้สุดกู่ทางใดทางหนึ่ง แบบว่าไม่ใช่ว่าไม่เชื่อเอาเสียเลย แล้วก็ไม่ได้เชื่อ 100% ทางใดทางหนึ่ง ...เราเพียง "ตั้งข้อสงสัย" ตามประสาคนขี้สงสัย และคนชอบค้นหาความจริง ... ส่วนไอ้เรื่องติดหนี้พ่อค้าจีน เรายอมรับว่าตอนนี้เรายังไม่ค่อยจะเชื่อ แต่เรา ซึ่งไม่ใช่นิสัยนักประวัติศาสตร์ไทยทั่วๆไป เราจะยอมรับฟังเหตุผลไปบริกรรมด้วยตรรกะ .... ส่วนเรื่องฤษีฯนั้น เราไม่เคยรู้ว่าท่านเก่งไม่เก่งแค่ไหน แต่อันนี้พูดจากของจริงที่เจอศิษย์ท่านนะ ไม่ได้โกหก ไม่ได้สนับสนุนฤษีฯ  เราเคยเจอคนชื่อ สเกน เป็นนักมวยไทยที่เรียนเทควันโด้ และเป็นศิษย์ท่านหลวงพ่อฤษีฯ   ...เขาไปเปิดค่ายมวยไทยที่เมือง Manchester ในประเทศอังกฤษเมื่อหลายปีมาแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้ข่าวเขาอีกเลย แต่ตอนที่มีการจัดการแข่งขันชกมวยไทยในกรุงลอนดอน โดยมีมวยไทยต่อยกับคนที่เรียนศิลปะอื่นๆหรือต่อยกับมวยไทยด้วยกันจากค่ายมวยไทยต่างๆในอังกฤษ  สเกนสาธิตหนังเหนียวได้ในระดับหนึ่ง เขาให้ลูกศิษย์เอาขวดเบียร์ไทยตราสิงห์ (ในมหกรรมมวยไทยครั้งนั้นมีเบียร์ไทยขาย) 2-3 ขวดมาทุบให้แตกกระจุยบนเวทีมวย (มีผ้าใบรองไว้) แล้วสเกนขึ้นไปยืนขย่มบนเศษแก้วแตกแรงๆ แต่พอยกเท้าให้คนดูไม่มีรอยแก้วบาดเลย ....สเกนคุยฟุ้งกับเราว่า "เขาได้ของดีจากหลวงพ่อฤษี" เรารู้สึกแปลกใจแต่ก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าเขาเล่นกลหรือของจริง...???? แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 14:28:13 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 11 ก.พ. 51 14:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 49 แต่ครั้งแรกในชีวิตที่เราเห็นหนังเหนียวเราเห็นคนจีนทำได้ โดยไม่ใช้คาถาแบบไทย แต่คนจีนทำได้ด้วยกำลังภายใน นั่นก็คือ 1. นักวรยุทธ์จีน 2 คนเอาทวน 1 ด้าม ที่มีปลายแหลม 2 ข้าง จ่อคอหอยของกันและกัน แล้วเดินเข้าหากัน ดันจนทวนหักสะบั้น แต่ไม่มีรอยแผลที่คอเลย...!! 2. ทีมนักแสดงเอาสามง่ามปลายแหลมปักไว้กลางเวที (ให้อยู่คงที่) แล้วให้นักวรยุทธ์จีนขึ้นไปนอนหงายเอาพุงทับบนปลายแหลมของสามง่าม แล้วเพื่อนเขาก็ผลักตัวเขาให้หมุนไปรอบๆ โดยมีปลายสามง่ามจิ้มพุงเขาอยู่ (แค่น้ำหนักตัวดันลงมา สามง่ามก็น่าจะแทงทะลุท้องแล้ว) ...แต่พอเขาลงมายืน หน้าท้องเขาไม่มีบาดแผลเลย 3. ทีมนักแสดง เอาดาบใหญ่วางบนที่วางดาบแบบยึดให้ดาบอยู่กับที่ โดยเอาคมดาบขึ้นบน แล้วเอานักวรยุทธ์จีนนอนคว่ำหน้าเอาหน้าอกพาดบนคมดาบ เอาแผ่นปูนใหญ่ๆที่ใช้ก่อสร้าง (อังกฤษเรียก breeze blocks อเมริกันเรียก cinder blocks)  หนาๆ 2 แผ่นวางบนหลังเขา แล้วให้เพื่อนเขาเอาตะลุมพุกตีแผ่นปูนจนกระจุย พอคนแสดงลุกขึ้นมา เนื้อตัวเขาไม่มีรอยดาบเลย การแสดงของ Wushu Team (คณะนักวรยุทธ์) จากจีนนี้มีขึ้นที่ใน Royal Albert Hall ในกรุงลอนดอนเมื่อหลายปีมาแล้ว  เงื่อนไขของสภาพแวดล้อมก็คือ 1. นักแสดงที่แสดงความหนังเหนียวทุกคน เปลือยกายท่อนบนส่วนที่สัมผัสกับอาวุธมีคมให้คนดูเห็น 2. ผู้ดูได้รับการเชื้อเชิญให้ขึ้นเวทีไปทดสอบอาวุธทุกชิ้น (และเราขึ้นไปทดสอบอาวุธโดยเอามันทั้งฟันทั้งแทงเศษไม้... โหบอกได้เลยว่า "ทั้งแหลมทั้งคม...!!!") 3. (พอทดสอบเสร็จแล้ว เรานั่งดูหน้าเวทีในระยะแค่ 1-2 เมตรเอง ดังนั้นมายากลคงเป็นไปไม่ได้ ....!!! จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 11 ก.พ. 51 14:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สิ่งที่น่าทึ่งก็คือ 1. นักวรยุทธ์จีนทั้งคณะมาแสดงหลายสิบคน พวกเด็กๆอายุแค่ 15-16 ก็แสดงฟันแทงกันเร็วๆแบบกระโดดต่อสู้กันกลางเวหา (ของจริง แต่เร็วกว่าหนังจีนเสียอีก)   2. แต่ในการแสดงความอยู่ยงคงกระพันนั้น กลับต้องใช้คนอายุเกิน 50 เกือบๆจะ 60 ปีไปแล้วทั้งนั้น เนื่องด้วย ทางคณะอ้างว่า ต้องเรียนรู้นาน (คือว่ายิ่งแก่ก็ยิ่งเก่ง ไม่ใช่ว่ายิ่งแก่ก็ยิ่งโรยรา) 3. คนอายุเกือบๆ 60 ทุกคนที่แสดงอยู่ยงคงกระพันนั้น ทุกคนไม่มีตีนกา หน้าเด็กมากๆเลย 4. เมื่อโฆษกสัมภาษณ์นักวรยุทธ์จีนว่า ทำอย่างไรจึงอยู่ยงคงกระพัน "ใช้คาถาหรือเปล่า?" คนจีนตอบว่า "เปล่า" แต่ "ใช้กำลังภายใน" คนจีนบอกว่า เวลาเดินลมปราณพวกเขาจะใช้พลังจิต ทำให้เนื้อส่วนที่จะโดนฟันหรือโดนแทง มีลมปราณอัดแน่น คล้ายๆกับยางรถยนต์ แล้วคนจีนย้อนถามโฆษกว่า "คุณเคยเอามีดฟันหรือแทงยางรถยนต์หรือไม่?  เมื่อฟันและแทงไป ดาบหรือของมีคม พอโดนแรงอัดของลม มันจะกระเด้งออกมา ทำให้ฟันแทงไม่เข้า...!!" ...สรุปโดยรวมแล้ววรยุทธ์ของ Wushu Team จากจีน เหนือชั้นกว่าวรยุทธ์ของสเกนมากมาย แต่สิ่งที่เราเล่าอะนะ ...โดยตั้งสมมุติฐานว่า 1. เราไม่โกหก 2. เราไม่ตาฝาดหรือโดนคนจีนเล่นมายากลหลอก ข้อสรุปก็คือว่า "สิ่งมหัสจรรย์มีจริงในโลกนี้...จริงๆแล้วเขาไม่เรียกว่า สิ่งมหัสจรรย์ แต่มันเป็นสิ่งที่คนทั่วๆไป ไม่เคยเห็น และไม่เคยสัมผัสนั่นเอง" ... ถีงวรยุทธ์คุณสเกนจะไม่ได้เท่าครึ่งหนึ่งของนักวรยุทธ์จีนเหล่านั้นก็ตาม แต่การที่เขาลงไปกระทืบแก้วแตกได้โดยเท้าไม่โดนบาดเป็นแผลนั้น ทำให้เราต้องฉุกคิดว่า "เป็นไปได้หรือไม่ที่เขาเรียนรู้อะไรบางอย่างจากหลวงพ่อฤษีฯ...!!!????" แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 14:45:23 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 11 ก.พ. 51 14:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไปดูกระทู้ข้างบนนี้ดิ พลังจิตและวิญญาณมีจริง คนอินเดียจำ dictionary ได้ทั้งเล่ม ใช้เวลาเพียงแค่ 10 เดือนเอง อะไรที่คุณไม่รู้และสัมผัสไม่ได้ (แต่คนอื่นเขารู้และสัมผัสได้) คุณคิดว่า มันไม่มีตัวตนเสมอไปหรือ....???!!! ไปอ่าน คคห 5 และ 11 ในกระทู้นี้ (แค่อันเดียวเหนือกระทู้นี้) http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6319254/K6319254.html#11 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 15:18:26 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 11 ก.พ. 51 15:10:29 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ถึงขั้นเป็นพระราชโอรสลับของพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศเลยหรือครับ ไปกันใหญ่แล้วจริงๆ จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 11 ก.พ. 51 17:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 53 #tansy 1.. คุณสเกน มีเวปของเขานี่ครับ ใน youtube ก็มี clip ของเขาเหมือนกัน http://www.mastersken.com/modx/ <--- นี่เวปของเขาครับ www.youtube.com/watch?v=8q9boThbfzE <-- Clip ใน Youtube จริง ๆ เรื่องคุณสเกน เนี่ยยังถึงว่าเด็ก ๆ ครับ ถ้าลองไปสืบถามเรื่องทหารที่เขาเคยไปรบสมัย เวียตนามบุกประเทศไทย โดยเฉพาะแนวรบด้าน อ.ตาพระยา และ อำเภอโป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี จะไม่มีใครไม่รู้จัก "ธงมหาพิชัยสงคราม" ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ ท่าน พุทธาภิเษก ครับ ลองไปอ่านดูเรื่อง ที่ อดีตนายร้อยคนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้มาบวชเป็นลูกศิษย์พระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ ดูแล้วกันครับ http://www.grathonbook.net/book/past/past2.html#007 <-- เรื่องธงมหาพิชัยสงคราม นี่ก็มาจากประสบการณ์จริง ครับ ทำให้เรื่องของ master สเกน นี่เด็ก ๆ ไปเลยครับ ------------------------------------------------------- 2..เรื่อง กำลังภายในของจีน (เน่ยกง) นี่เป็นเรื่องปกติ ครับ ถ้าฝึกบังคับ "ชี่" (Qi or chi) ได้แล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรครับ อย่างที่ วัดเส้าหลิน (Shaolin Temple) ก็ขึ้นชื่อด้านนี้อยู่ และ ส่วนใหญ่วิชาเหล่านี้ จะมีข้อห้ามมากมายครับ และ ต้องฝึกตั้งแต่เด็ก ๆ บางข้อห้ามเช่น ห้ามมีเพศสัมพันธ์เลยตลอดชีวิต แบบนี้ก็มีครับ จริง ๆ ก็ยังมีอีกหลายวิชา เช่น อาภรณ์เหล็ก (Iron Shirt)ที่ฝึกให้ร่างกายทนทานต่อการกระแทก ด้วยอาวุธต่าง ๆ แต่ก็ต้องฝึกตั้งแต่เด็ก ๆ และ ต้องทานยาประกอบด้วย และ ต้องฝึกบังคับ ชี่ ด้วยครับ ลองไปดูตัวอย่างของ John Chang ที่เป็น Master ด้าน Qi ที่ผมคิดว่า น่าทึ่งมาก ๆ เช่นเขาจุดไฟ ด้วยมือเปล่า ๆ เป็นต้น www.youtube.com/watch?v=Aos0hnwiHt8 และ www.youtube.com/watch?v=77nD5xmL0kU บ้านเราก็มี Master ด้าน Qi อยู่อีกคน ท่านชื่อ อ. มันตักเจีย (Mantak Chia) ดังมากในแวดวงฝรั่ง แต่สำหรับคนไทยคงรู้จักท่านน้อยเหมือนกัน อ.มันตักเจีย (จำชื่อไทยไม่ได้ครับ) (en.wikipedia.org/wiki/Mantak_Chia) -------------------------------------------------------- ต้องขอโทษครับ ที่พาเข้ารกเข้าพงไปไกล..อิ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 11 ก.พ. 51 17:09:37 A:58.10.222.154 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ว่ากันไป  ........................ เลยเถิดไปใหญ่ครับ จากคุณ : สะตอคุง - [ 11 ก.พ. 51 19:36:26 ]

ความคิดเห็นที่ 55 การเรียนรู้ที่ดี คือ  ค้นคว้าต่อ อย่าเพิ่งไป จบลง "เลิกเถอะ" "พอเถอะ" หรือ แย่หน่อย คือ "ไม่เชื่อ" การไม่ค้นคว้า การปฏิเสธ  การยอมรับ   ด้วยข้อมูลง่ายๆแบบนี้ การศึกษาไทย  และ  วงการประวัติศาสตร์ จึง ย่ำแย่  โดนฝรั่งหลอกอยู่เรื่อยๆ ตกเป็นทาสทางปัญญา ศึกษา วิชา ชื่อ สุนทรียสนทนา  หรือ dialogue กันบ้างก็ดีนะครับ จากคุณ : จัตตาโร - [ 11 ก.พ. 51 22:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ความคิดเห็นที่ 3   เท่าที่รู้มา คือมันเป็นกลอุบายทางการเมืองของพระเจ้าตากเองครับ คงทราบกันแล้วใช่ไหมครับว่าพระเจ้าตากแกมีเชื้อเป็นจีน แล้วระหว่างการทำสงครามกอบกู้เอกราช มันต้องใช้เงินใช่ไหมครับ ใช้มากด้วยแหละ แกเลยไปหยิบยืมมาจากญาติๆที่เป็นคนจีน จากแผ่นดินใหญ่ แล้วพอแกกอบกู้เอกราชเส็รจ  เราก็เป็นหนี้ก้อนโต  อีกทั้งต้องใช้เงินมาบรูณะ กับสร้างปราสาท ราชวังของราชธาณีใหม่ เจ้าหนี้ก็ส่งคนมาทวงเรื่อยๆ เราก็ไม่มีใช้ ที่ผมอ่านมานานมากแล้ว เขาบอกว่า แถบระยอง ชลบุรี จันทบุรี มันมีซากเรือสำเภาจีนจมอยู่ที่นั่นมากมายเลย เป็นคำสั่งของพระเจ้าตาก ที่สั่งให้จมเรือสำเภาจีนเหล่านี้ (ไม่ให้เจ้าหนี้เข้าไปทวงหนี้ได้) แล้วแผนขั้นต่อมาคือ ก่อนอื่นต้องบอกว่า ทุกคนรู้จากหนังสือประวัติศาสตร์ว่าพระเจ้าตากทรงววิปลาส แล้วถูกประหารโดยท่อนจันทร์ แล้วก็เกิดกรุงรัตนโกสินทร์ใช่ไหมครับ แต่ผู้เขียนบทความที่ผมอ่านมา แกบอกว่า เจ้าตากแกวางแผนแสร้งว่าวิปลาส แล้วเด็จหนีไปบวชเป็นพระที่นครศรีธรรมราช ส่วนบ้านเมืองก็ทรงฝากฝังไว้กับรัชกาลที่1 ของกรุงรัตนโกสิทร์ แล้วก้หาเงามาโดนประหารแทนทีนี้เมื่อลูกหนี้ไม่อยู่แล้ว เจ้าหนี้ก็ทวงหนี้ไม่ได้ เขาบอกว่าที่เมืองนครศรีธรรมราช มีถ้าอยู่ถ้ำหนึ่งชื่อว่าถ้ำเจ้าตาก ใครอยู่เมืองนครฯ ช่วยบอกทีครับมันมีจริงไหม ปล. ผมอ่านจากบทความในนิตยสาร นานมาแล้วครับ จำชื่อผู้แต่งกับ ชือนิตยสารไม่ได้ จากคุณ : sayanjo65  - [ 10 ก.พ. 51 12:48:35 ] มาย้ำครับมีคนเคยโพสไว้แล้วแต่อาจจะไม่มีใครเห็นโพสนี้ คุณ sayanjo65 ครับ คุณเรียกพระมหากษัตริย์ที่ทรงเป็นมหาราชกู้บ้านกู้เมือง ว่า "แก" หรือครับ จะถกอะไรกันก็ถก กันตามเหตุและผล นั่นเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่ขอสักนิดนะครับ มีสติ และความรอบคอบ กันบ้างนะครับ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 23:35:30 จากคุณ : Layla Kop - [ 11 ก.พ. 51 23:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตอนนี้เรามาทำให้ "วงแตก" เนื่องจากเห็นคนบางคน "มันสมองติดคุก" ...แปลว่า คิดเป็นอย่างเดียวว่า "มันเป็นไปไม่ได้" โดยยังไม่เคยใช้สมองคิดและพิจารณาความเป็นไปได้ในหลายๆรูปแบบ ในลักษณะของนักประวัติศาสตร์ที่ดี......... และนี่คือเหตุผลที่เราไม่ชอบอ่านประวัติศาสตร์ไทย ...ก้อถ้าคนในแวดวงประวัติศาสตร์คิดได้แค่นี้นะ .....ประวัติศาสตร์ไทยส่วนใหญ่ ก็เป็นเรื่องโกหกทั้งเพ .... คราวชักมัน ในเมื่อมีคนไม่เชื่อเรื่องที่เขาสัมผัสไม่ได้ เราขอเบี่ยงเบนกระทู้เป็นคุยเรื่อง paranormal เราชอบ paradox, irony และ satire ............ เราจะพูดถึงการใช้ลัทธิเต๋ารักษา OCD (โรคย้ำคิดย้ำทำ) เพื่อให้คนที่ไม่เคยเปิดใจกว้างรับรู้เรื่องแปลกๆ ให้งงสุดขัด.... เปิดฉากประเดิมก็เป็น satire ....กระทู้นี้มีคนโฆษณาหางานแปลโดยเอาชื่อมหาลัยมาอ้าง เราจึงบอกว่าเราไม่มีปริญญาเพราะต้องหยุดเรียนเนื่องจากป่วยเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ  เราชอบ satire ไปอ่านกระทู้นี้ คุณจะเห็น satire ของเรา http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6252398/K6252398.html ทีนี้เข้าเรื่องแล้วนะ ..... ไปอ่านกระทู้นี้ ในห้องลุมพินี เราเห็นคนป่วยเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ น่าเวทนาเป็นยิ่งนัก เราจึงแปะกระทู้นี้ในห้องลุมพินีว่าเราใช้ลัทธิเต๋ารักษา OCD (โรคย้ำคิดย้ำทำ)  แต่โดนคนลบกระทู้นี้ 2 ครั้งแล้ว (กระทู้แรกที่เราตอบเรื่อง OCD ที่โดนลบ โดนลบเมื่อประมาณปีที่แล้ว แต่หลังจากนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่ง mail มาหาเราบอกว่าแฟนเธอเป็น OCD แล้วโดนจิตแพทย์ให้ยาจนเป็นกามตายด้าน)  เราพยายามจะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ แต่โดนพวกมาเฟียห้องลุมพินีลบกระทู้เรา  ข้อหา "เขาหาว่าเราดูถูกจิตแพทย์" ...จะบ้าหรือไง ....ลองไปอ่านดู http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L6252499/L6252499.html วิธีรักษาโรคย้ำคิดย้ำทำ ก็คือฝึกวรยุทธ์ที่ละเว้นเรื่องเพศ (สงวนพลังทางเพศเพื่อสร้างความเปล่งปลั่งในชีวิตและนำไปใช้ในการเรียนรู้ ซึ่งภาษาอังกฤษเรียกว่า "sublimation") อย่างที่คุณ ศรีสิทธิสงคราม  พูดไว้ใน #53 ว่า "อย่างที่ วัดเส้าหลิน (Shaolin Temple) ก็ขึ้นชื่อด้านนี้อยู่ และ ส่วนใหญ่วิชาเหล่านี้ จะมีข้อห้ามมากมายครับ และ ต้องฝึกตั้งแต่เด็ก ๆ บางข้อห้ามเช่น ห้ามมีเพศสัมพันธ์เลยตลอดชีวิต แบบนี้ก็มีครับ" แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 01:46:48 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 01:44:11 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 00:38:59 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 00:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เราใช้คัมภีร์นี้รักษา OCD (โรคย้ำคิดย้ำทำ) .........แต่คัมภีร์นี้ของเราเป็นของนักพรตเต๋าไม่ใช่เป็นของพระภิกษุ Shaolin Temple   คัมภีร์กลับคืนสู่ครรภ์ของมารดาที่นักพรตเต๋าเขียนไว้เมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว (แปลจากจีนเป็นอังกฤษแล้ว) มาแปะไว้ให้ดู (Chapter 16 คือบทสุดท้าย) The six foretelling states which manifest when the macrocosmic alchemical agent is fully developed as explained in Chapter 12, do not all appear simultaneously on the same day. First, heat develops in the lower tan t'ien (ถ้าสะกดแบบ Pinyin ก็เป็น "dantian"....เป็นศูนย์รวมกำลังภายใน แปลตรงตัว dan ยาอายุวัฒนะ tian ทุ่งนา dantian จึงแปลว่า "ทุ่งนาที่เพาะปลูกยาอายุวัฒนะ) cavity (under the navel) after which the kidneys become hot like boiling water. Then the eyes reveal their golden mechanism. After that the tiger's roar is heard in the left and the dragon's hum in the right ear. Then the back of the head vibrates, bubbles rise in the body and spasms shake the nose. These are foretelling states pointing to the production of the macrocosmic alchemical agent, and are followed by the withering of the root of lust (in the testicles) and the accompanying transmutation of generative force into full vitality. When the latter vibrates, it will crystallize into the immortal seed and only then can the genital organ shrink as in babyhood. This is the real retractile state when the penis shrinks back and will no longer stand erect, causing the generative gate (ถ้าใครดูหนัง หรืออ่านหนังสือกำลังภายใน มักจะเจอคำว่า "จุดตาย" มันคือ "generative gate" หรือ "death gate" น่าจะอยู่แถวๆ perineum  หรือแถวๆ PC muscle (กล้ามเนื้อที่ส่งแรงสะท้อนไปยัง valve ปิดเปิดฉี่และ/หรือน้ำกามน่ะ....จุดนี้ภาษาจีนเรียก Hui Yin) to shut and so preventing vitality from draining away. The practicer will thus achieve immortality. ............,(มีต่ออีกยาว) .....อ่านถึงตอนนี้คงรู้แล้วหละ สินะว่า ถ้าฝึกได้ถึงขั้นนี้ (ยังไม่ถึงบทสุดท้ายด้วยซ้ำไป) แล้ว "เมียหนีไปมีผัวใหม่แน่ๆ" ......ก๊ากๆๆๆๆ.......... แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 07:05:31 แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 01:08:21 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 00:34:27 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 00:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 59 และนี่คือ last pargraph ของบทสุดท้าย (Chapter 16) ของคัมภีร์กลับคืนสู่ครรภ์ของมารดาที่นักพรตเต๋าเขียนไว้เมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว: The training should continue no matter how long it takes until the four elements (body, breath, corporeal and incorporeal souls) (that make the body) scatter, and space pulverizes leaving no traces behind; this is the golden immortal stage of the indestructible diamond-body. This is the ultimate achievement of the training which now comes to an end. ถ้าใครเคยอ่านประวัติศาสตร์จีนแล้วลงบันทึกเวลาของเหตุการณ์ต่างๆไว้ว่า ปรมาจารย์เล่าจื้อไปทำอะไรที่ไหนเมื่อไหร่ ก็จะเห็นได้ว่า รวมๆกันแล้วได้ time span เกินกว่า 300 ปี...แปลกมะล่ะ!!!! ดังนั้น คนที่เชื่อว่าความเป็นอมตะหรือเซียนมีจริง ก็จะเชื่อว่าคนโบราณมีศาสตร์เร้นลับที่จะทำให้อายุยืนยาวนานได้โดยไม่แก่เฒ่าแต่อย่างใด ......แต่ในที่สุด (เหมือนใน last paragraph ของคัมภีร์กลับคืนสู่ครรภ์ของมารดา) ก็จะต้อง "ทิ้งร่างกาย" คือทำให้แตกสลายจนเป็นผงธุลีไปในที่สุด เพื่อไปเป็นเซียนในสรวงสวรรค์ที่ไม่มีเนื้อหนังมังสาเหมือนมนุษย์............ แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 07:06:40 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 00:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 60 จริงๆแล้วมันมี "หักมุม" หักมุมคืออะไร...?? เราฝึกคัมภีร์กลับคืนสู่ครรภ์ของมารดา ฝึกแค่บทต้นๆเราก็มีพลังพอที่จะรักษา OCD แล้ว แต่เราไม่กล้าฝึกต่อไปจนถึงบทสุดท้าย เพราะว่าอวัยวะเพศเราจะหายเข้าไปในช่องท้องเราจะต้องเลิกมี sex ไปตลอดชีวิต แต่เรารู้ว่า คัมภีร์กลับคืนสู่ครรภ์ของมารดา เป็นคัมภีร์ของนักพรตเต๋าภาคใต้ ซึ่งต้องละเว้นกามกิจเหมือนพระในศาสนาพุทธ์ แต่เราค้นข้อมูลเจอว่า นักพรตเต๋าของสำนักภาคเหนือมีวิชา huan jing (the reversal of the semen การดึงน้ำกามกลับ(คืนสู่ศูนย์รวมกำลังภายใน) ผู้ชายที่ฝึก huan jing สำเร็จจะสามารถมี sex จนถึงจุดสุดยอดได้หลายๆครั้งเหมือน multiple orgasm ของสตรี แต่เขาจะ "ขมิบน้ำกาม ไม่ให้ออกมา ได้เหมือนขมิบฉี่" คุณพูดถึง Mantak Chia ...555+++... เรารู้จักเขาดี ......Mantak Chia ฝึก huan jing สำเร็จมาตั้งหลายปีแล้ว ตอนนี้เขาอายุเกิน 60 ปี แต่หน้าตาเขายังเด็กอยู่ และเขามีเรี่ยวแรงพอที่จะมีเมียเด็กๆอายุ 17- 18 .....(เพิ่งได้เมียน้อยมาใหม่มาอีกคน เราเพิ่งได้ยินข่าว ...555+++....) นอกผืนแผ่นดินใหญ่จีนแล้ว เพลงมวยไทชี่ (ไทเก็ก) ของ Mantak Chia ถือว่าไร้เทียมทานที่สุด จนมีชื่อเสียงก้องโลก... แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 00:50:38 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 00:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เคล็ดวิชามีอยู่คือว่า .... กรณีของผู้ชาย ก็คือการผสาน jing(พลังทางเพศ), qi (ลมปราณ) และ shen (วิญญาณ) กรณีของผู้หญิง ก็คือการผสาน jing(พลังทางเพศ), qi (ลมปราณ) และ shen (วิญญาณ)  เหมือนๆกัน แต่ข้อแตกต่างก็คือ jing ของผู้ชายคือ "น้ำกาม" แต่ jing ของผู้หญิงคือ "น้ำข้นๆในช่องคลอดที่หลั่งมาเมื่อถึงจุดสุดยอด" แต่ผู้หญิงที่ฝึก alchemy (วิชาเล่นแร่แปรธาตุ)สำเร็จ จะไม่คัดหลั่งน้ำข้นๆออกมาจากช่องคลอด แต่จะปล่อยออกมาเพียงแค่น้ำใสๆ ในกรณีนี้ผู้หญิงจะไม่หมดแรง เมื่อมี multiple orgasm (ถึงจุดสุดยอดซ้อนๆกันหลายๆครั้ง)...และยิ่งมี sex ด้วยวิธีการเช่นว่านี้ ทั้งผู้ชายและผู้หญิงก็จะ attain eternal youth นั่นก็คือ "เป็นหนุ่มเป็นสาวได้ตลอดกาล เนื่องจากว่าเป็นการขับเคลื่อนพลังลมปราณ" ใครสนใจไปอ่านเรื่องนี้ต่อได้ที่ blog เรา แล้วคุณจะรู้ว่า esoteric arts (ศาสตร์เร้นลับ) มีค่าแก่ชีวิตเรามากแค่ไหน จนเราถึงขั้นยอมเลิกเรียนวิชาในมหาวิทยาลัยจนหมดสิ้น แล้วกลายเป็นคนไร้ปริญญา  .....ตาา link นี้  ไปอ่านดู http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=iwrite4u&group=1 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 00:43:46 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 00:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ผู้ชาย (หรือผู้หญิง) ที่ฝึกวิชา huan jing ได้สำเร็จ จะสอนแฟนเขา (หรือแฟนเธอ) ได้ในเรื่อง the dao of love (เต๋าแห่งความรัก) ให้ทั้งสองคนครองรักกันอย่างมีความสุข (เขา (หรือเธอ) จะสามารถปรนเปรอ sexual partner ได้ในเรื่อง sex) ทำให้ทั้ง 2 คนมีสุขภาพดี และคงไว้ซึ่งความอ่อนวัยตลอดกาล .... แล้วทำไมจึงต้องมาเรียกสินสอดกันล่ะ?  การให้สินสอดกันมันไม่ใช่ The Dao of Love แต่มันเป็น Sex in Exchange for Money!  ความงดงามในด้านความรักก็จะหายไป ....!!! สิ่งที่จะเหลือก็คือเรื่อง ทำอย่างใรจึงจะให้โครตพ่อโครตแม่ของแต่ละฝ่ายมีความสุข บนความทุกข์ของคู่บ่าวสาว...!!! มันเป็นประเพณีที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของคนที่ไม่รู้เรื่อง The Dao of Love เป็นเรื่องวัตถุนิยม เป็นเรื่อง hypocrisy (การสวมหน้ากากเข้าหากันในสังคม) ......เรื่องสินสอดเป็นเรื่องที่สะเทือนใจมากๆสำหรับคนที่ฝึก "เต๋าแห่งความรัก" หากเขา (หรือเธอ)ฝึก The Dao of Love เขา (หรือเธอ) จะรู้สึกเช่นใดถ้าโดนคู่สมรสเรียกเงินสินสอดเป็นเงินตั้งเป็นล้านๆ โปรดตามไปอ่านได้ที่ คคห 13 ในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6300967/K6300967.html แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 01:18:52 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 ก.พ. 51 01:06:27 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ตกลงกระทู้นี้ ... มันกลายพันธุ์ไปเป็นอะไรแล้วหรือคะ ... อ่านไม่รู้เรื่องเลย ... ตาลายจัง จากคุณ : แอบๆมาอ่าน - [ 12 ก.พ. 51 01:52:48 A:58.9.20.14 X: TicketID:167542 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ตามมาอ่าน ขอบคุณสำหรับความรู้ที่มอบให้ จากคุณ : พนอจัน - [ 12 ก.พ. 51 08:25:21 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ความคิดสร้างสรรค์กัีบความคิดเลื่อนลอย ต่างกันแค่หลักฐานเท่านั้นเอง ถ้าคิดโดยไม่มีหลักฐาน ไม่หาหลักฐานก็ควรจะนับเป็นเลื่อนลอย แต่ถ้าคิดแล้วหาหลักฐานได้ มีหลักฐานมาสนับสนุนก็ควรจะนับเป็นสร้างสรรค์ พึงพิจารณาเอาเองเถิดว่าอะไรเป็นอะไร จากคุณ : Nexus - [ 12 ก.พ. 51 09:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อาจเข้าใจผมผิด ที่ผมพยายามเน้นก็คือถ้าจะให้ทฤษฎีนี้ได้รับการยอมรับอย่างน้อยควรมีหลักฐาน สนับสนุนมากกว่าเรื่องเล่าของท่านเหล่านั้น ผมบอกแล้วว่าถ้าจะให้ยอมรับเป็นประวัติศาสตร์ก็ต้องไปหาหลักฐานมาจะกี่ชิ้นกี่อันก็ได้ครับ อย่างหนังสือสัญญากู้หนี้หรืออะไรก็ได้ที่เป็นหลักฐานว่ามีการกู้หนี้มาจริง ไม่ใช่เอาบอกว่าท่านเข้าญาณไปเห็นมาแล้วมาบอกให้คนเชื่อว่าเป็นประวัติศาสตร์อันนั้นผมว่า มันไม่เหมาะเพราะมันต่างจากประวัติศาสตร์แต่งเองตรงไหนครับ และผมเห็นด้วยกับการเอาเรื่องราวเหล่านี้ ไปขุดหาหลักฐานครับ เพราะ อย่างกรุงทรอยก็ขุดพบจากนิทาน เวียงหนองหล่มก็ขุดมาจากนิทาน แต่ตราบใดที่ยังขุดหลักฐานไม่เจอนิทานก็ต้องเป็นนิทานครับ จะเอามาเป็นประวัติศาสตร์ไม่ได้ครับ จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 12 ก.พ. 51 11:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ใช่ครับตามความเห็นคุณ Pongkm นั้นชอบแล้ว ติดตรงที่ประเทศไทยเรานั้นขาดทรัพยากรบุคคลที่จะทุ่มเทศึกษาค้นคว้าให้กับเรื่องใด ๆ อย่างจริงจังหรือเรียกว่าไม่มีคนบ้าในเรื่องนั้นๆ อย่างจริง ๆ จัง ๆ นั่นแหละ ไม่เหมือนกับพวกฝรั่งที่เขาค้นคว้าศึกษาเรื่องอะไรแล้วเขาจะมุ่งมั่นทุ่มเทแรงกายแรงใจศึกษาค้นคว้ากับสิ่งนั้นจริง ๆ   แต่ก็อย่างว่าแหละนะเรื่องแบบนี้มันก็ต้องใช้กำลังกายกำลังใจอย่างสูง รวมทั้งกำลังทรัพย์ด้วยซึ่งสำคัญ จึงเป็นเรื่องยากที่จะเกิดขึ้นในประเทศไทยได้ จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 12 ก.พ. 51 12:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 68 จากคุณ : Pongkm (Pongkm)   - [ 12 ก.พ. 51 11:40:15 ] totally agree with your idea จากคุณ : เหล่าฟาง - [ 12 ก.พ. 51 15:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เครื่องบินตกที่สหรัฐบริเวณสามเหลี่ยมเบอมิวด้า เป็นเครื่องบินรบสมัย สงครามโลกจำนวน 5 ลำ ทุกคนในสมัยนั้นต่างเชื่อว่าเกิดจากความลึกลับ ของสามเหลี่ยมเบอมิวด้า ไม่กี่ปีก่อนมีการพิสูจน์ความจริงถ่ายทำกันเป็นสารคดี แกะรอยจนพบจุดที่ เครื่องบินตก เอาเรือดำน้ำตามลงไปดูกับตาก็เห็นซากเครื่องบินชัดๆทั้ง 5 ลำ แต่เขาก็ยังไม่ฟันธงว่านี่คือกลุ่มเครื่องบินที่หายในอดีต เพราะเขาต้อง การหลักฐานทียืนยันได้ชัดเจนว่าใช่เครื่องบินที่หายไปจริงๆ มีการวิเคราะห์ ข้อมูลที่ได้มาอย่างละเอียด สุดท้ายต้องหาหมายเลขเครื่องให้ได้ว่าตรงกับ หมายเลขเครื่องบินที่หายไปจริงๆ ขั้นตอนวุ่นวาย เพราะต้องการตรวจสอบ ให้แน่ชัด ถ้าเป็นบ้านเราเหรอ..........เขาเล่าว่า ท่านพูดว่า เคยได้ยินมา สุดท้ายคณะสำรวจเจอส่วนตัวเครื่องที่ระบุหมายเลขเครื่องบินยืนยันว่าตรง กับเครื่องที่หายไปจริงๆ ของเราไม่เจออะไรแต่ขอเชื่อไว้ก่อน เป็นเหตุ เป็นผลดีจริงๆ จากคุณ : DEDETE - [ 12 ก.พ. 51 15:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เห็นดีด้วยครับที่จะมีการทดสอบหาหลักฐาน และ มีความเป็นไปได้ในหลายกรณี เช่น เรื่องกรณีการสิ้นพระชนม์ และ การประหารชีวิตข้าราชการที่จงรักภักดีทั้งหลาย ยกตัวอย่าง พระยาพิชัย(ดาบหัก) เป็นต้น ซึ่งจริง ๆ ก็ไม่ยาก แค่นำ DNA ของ ศพของพระยาพิชัย มาเปรียบเทียบกับ รุ่นเหลน ๆ ในปัจจุบัน ก็น่าจะตรวจสอบได้ชัดเจนว่า มีการประหารชีวิตจริงหรือไม่ ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับ หลาย ๆ กรณี ที่สารคดี Discovery Chanal ได้ไปตรวจสอบมาแล้ว ทั้งเรื่องของ ฟาโรห์รามเสส และ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ในส่วนของกรณี ข้าราชการที่เหลือก็เหมือนกันครับ --------------------------------------- ปัญหาต่อมา ก็เรื่อง การหนีหนี้ ปัญหานี้ก็แก้ไม่ยาก ก็ต้องไปหาหลักฐานมาดูกันว่า จำนวนรายรับทุกประเภทของราชอาณาจักรกรุงธนบุรี มีเท่าไร แล้ว รายจ่ายมีเท่าไร ก็เท่านั้นเองครับ ที่เหลือก็หาส่วนต่างเอาว่า ถ้าเกิดมีรายได้มากกว่ารายจ่าย ก็เป็นอันว่า ทฤษฏีหนีหนี้มันตกไป ...แต่ถ้าจำนวนรายได้มันน้อยกว่า มันก็ต้อง มาดูกันว่า แล้วเงินที่พระองค์ต้องนำมาใช้มันจะมาจากไหน ?.... ---------------------------------------------- วิธีการแก้ไขปัญหามันก็มีอยู่แล้ว แต่จะทำกันจริงหรือเปล่าหละ ? มันก็จะได้จบ ๆ กันไปเสียที ประวัติศาสตร์ที่ดีต้องไม่คลุมเครือ ไม่ควรจะต้องมีการตีความ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 13 ก.พ. 51 10:38:48 A:58.10.222.107 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ผมไม่แน่ใจว่า มีการนำหลักทางวิทยาศาสตร์เข้ามาประยุกต์ใช้ ในการพิสูจน์ทางโบราณคดีมากน้อยแค่ไหนนะครับ สำหรับบ้านเรา เพราะถ้ายังใช้แค่ หลักตรรกะ แล้ว อ่านจากตำราบันทึกต่าง ๆ มันก็จะมีผลให้เกิด ข้อโต้แย้งได้เสมอ ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ดี (แต่นักประวัติศาสตร์เขาบอกว่าเป็นเรื่องที่ดี) ประวัติศาสตร์ที่ดี (ในมุมมองผม) มันต้องเป็นไปในแนวทางเดียวกัน ไม่ควรมีข้อโต้แย้งได้อีก นั่นจึงควรจะเรียกว่าเป็นประวัติศาสตร์ แต่ถ้ามีข้อโต้แย้ง สักนิดแล้ว มันก็แค่ เป็น สมมติฐาน เบื้องต้นเท่านั้นเอง จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 13 ก.พ. 51 10:43:09 A:58.10.222.107 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อริยะไม่มุสา ผมเชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญครับ เป็นความเชื่อเฉพาะตน เป็นความเชื่ออันก่อกำเนิดจากความศรัทธา เรื่องราวจากคำบอกเล่าของหลวงพ่อท่าน ฟังแล้วสบายใจ และรู้สึกสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของบูรพกษัตริย์ไทยยิ่งขึ้นเป็นทวีคูณ... จากคุณ : สยามปุระ - [ 13 ก.พ. 51 20:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เคยได้ยินคำว่า"การที่เขาเห็นนั้นจริง แต่สิ่งที่เขาเห็นนั้นไม่จริง" ไหมครับ อันนี้เป็นพื้นฐานของพื้นฐานการนั่งสมาธิเลยนะครับ ลองรวมกับกาลามสูตรเข้าไปด้วยนั่นแหละครับ "อย่าเชื่อเพียงเพราะเขาเป็นอาจารย์" ผมไม่ยังไม่ปักใจเชื่อสิ่งที่ไม่มีหลักฐาน จากคุณ : Nexus - [ 14 ก.พ. 51 08:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ที่คุณยังอีกไกลอ้างมาทั้ง 3 ท่าน ผมไม่รู้จักเลยสักท่านเดียว แต่ผมเคยไปออกค่ายพระพุทธศาสนาที่วัดของหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาใน สมัยเรียนครับ (ไม่ต่ำกว่า 15 ปี) ผมไม่ทราบว่าพระที่จำวัดที่วัดนั้น เป็นลูกศิษย์ลูกหาที่ท่านสั่งสอนมารึเปล่า แต่ถ้าใช่ ผมก็ขอพูดครับว่าพระที่วัดนั้นเพ้อเจ้อพอสมควร สั่งสอนนักเรียนอายุ 16-17 ปี ว่าตัวเองถอดจิตไปคุยกับคนโน้นคนนี้บนสวรรค์ คุยกับบุคคลในประวัติศาสตร์ท่านโน้นท่านนี้เต็มไปหมด แต่คือไม่ได้คุยกับผมนะครับ คุยกับเพื่อนของผม ซึ่งเผอิญผมผ่านไปได้ยินพอดี เพราะถ้าคุยกับผมแล้วละก็ พระรูปนั้นคงต้องคุยกับผมยาวแน่ ๆ บอกตรง ๆ ผมฟังลงไปถึง แทบอยากจะกลับบ้านเดี่ยวนั้นเลย ผมถึงคิดว่าถ้าถอดจิตออกไปแล้วได้อย่างนี้ละก็ ผมคงประเมินอาจารย์ถูกอะครับ (คนในประวัติศาสตร์ที่เขาถอดจิตไปคุยบนสวรรค์ได้นั้น ผมไม่ขอบอกว่าใคร แต่กล้าพูดได้ว่า ไม่ว่าคุณไปถามใครก็ตามบนโลกใบนี้ เขาเรียกคนนี้ว่า ซาตานหรือปีศาจครับ ถึงแม้โดยส่วนตัว ผมจะชอบซาตานหรือปีศาจตนนี้ก็เถอะ) จากคุณ : ZOFFY - [ 14 ก.พ. 51 15:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คุณ ZOFFY ไม่ศรัทธาท่านไม่เป็นไรครับ แต่ผมว่ายังไงเสียก็ไม่ควรใช้คำพูดในลักษณะลบหลู่ดูหมิ่นท่านแบบนั้นนะครับ หลวงพ่อฤาษีคุณธรรมท่านถึงขนาดไหนคุณปฏิบัติได้ถึงแล้วเหรอจึงกล้าพูดแบบนั้น   อย่างไรเสียหลวงพ่อท่านก็ถือเป็นอาจารย์ที่ถวายการสอนธรรมมะให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนะครับ แม้แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังทรงเคารพศรัทธาท่านมาก คุณพูดแบบนี้มันส่อถึงอะไรได้นะครับ.. จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 08:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 76 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 08:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 77 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง02 จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 09:02:28 ]

ความคิดเห็นที่ 78 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง03 จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 09:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 79 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง04 จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 09:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 80 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง05 จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 09:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 81 หลวงพ่อฤาษีลิงดำกับในหลวง06 จากคุณ : ยังอีกไกล - [ 15 ก.พ. 51 09:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ไอ้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เนี่ย ผมเรียกว่าเป็นฆาตกรของความรู้เลยครับมันเป็นโซ่ตรวนที่กักขังคนไทยมาแล้วไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่น มันต้อง "ไม่เชื่อต้องพิสูจน์" ต่างหาก จากคุณ : Nexus - [ 15 ก.พ. 51 09:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอโทษนะครับ คุณยังอีกไกล  ที่ความคิดเห็นของผม อาจจะไปกระทบกับ บุคคลที่คุณศรัทธา เคารพนับถือ ผมทราบครับว่าเรื่องพวกนี้ (โดยเฉพาะคนไทย) คุยกันแล้วทะเลาะกันเปล่า ๆ นะครับ เพียงแต่ผมตั้งคำถามเท่านั้นเอง ว่าพระที่วัดเป็นลูกศิษย์ท่านจริง ๆ รึเปล่า ไม่ทราบว่าท่านมรณะภาพไปนานรึยัง คุณธรรมคำสอนของท่านถึงได้จาง ลงจากลูกศิษย์ของท่านอย่างน่าตกใจ ส่วนเรื่องที่คุณถามเรื่องปฏิบัติธรรมของผมนั้น ผมขอเรียนตามตรงว่า ผมเป็นพุทธแต่กึ่ง ๆ เท่านั้นครับ ผมศรัทธาในคุณค่าความเป็นมนุษย์ของคนเรามากกว่า ผมแค่ทำตัวให้ดี ไม่ทำความเดือดร้อนให้คนอื่น ช่วยสังคมตามแต่กำลังของผม แค่นี้ครับที่ผมทำ ผมทำบุญให้วัดวา ผมทำตามมารยาทสังคมเท่านั้นเองครับ แต่ผมกับรู้สึก ดีกว่าถ้าเอาเงินที่ทำบุญให้วัดไปสร้างโรงพยาบาล โรงเรียน หรือให้การศึกษา กับเด็กด้อยโอกาส ผมคงไม่ได้อยู่ในระดับที่จะไปปฏิบัติธรรมกับพระสงฆ์ทั้งหลายครับ ขอเรียนด้วยความเคารพ จากคุณ : ZOFFY - [ 15 ก.พ. 51 10:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ข้อแตกต่างระหว่างตำนาน กับ ประวัติศาสตร์ คือหลักฐานอ้างอิงที่พิสูจน์ได้ จากคุณ : NTFC.. (จิ๋ม นางเลิ้ง) - [ 16 ก.พ. 51 19:41:35 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ชอบความเห็นที่ 82 มากครับ แบบว่าโดนใจมากครับ ถ้าคนไทยคิดได้อย่างนี้คงเจริญแล้วครับ ไม่ต้องมางมงายกับความเชื่อที่ผิดๆ "ไม่เชื่อต้องพิสูจน์" จากคุณ : นามแฝงนี้อีกแล้ว - [ 23 ก.พ. 51 16:23:01 ]