ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่เคยเจอแบบนี้ค่ะ สนพ.ไหนบอกกันบ้างซิคะ จะได้ระวัง หลังไมค์ก็ได้ค่ะ จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 16 ก.พ. 51 02:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รบกวนขอชื่อสำนักพิมพ์หลังไมค์ด้วยครับ จะได้ระวังไว้เช่นกัน จากคุณ : เตรียมพัฒน์๑๖ - [ 16 ก.พ. 51 06:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนจะส่งงานแปลหรืองานเขียนไปให้สำนักพิมพ์ เราจะต้อง mail งานชุดเดียวกันนั้น ไปให้ตัวเอง แล้วเก็บ mail เอาไว้ตลอดกาลโดยไม่ลบออก เผื่อว่ามีปัญหาแบบนี้ เราจะได้ไปเปิด mail ในศาลเพื่อพิสูจน์จากวันที่ส่ง mail ได้ ว่าเราเป็นผู้สร้างสรรค์งานชิ้นนั้นขึ้นมาก่อนวันที่สำนักพิมพ์เอาไปตีพิมพ์.... เราเคยเขียนกระทู้ยาวเหยียดอธิบายขั้นตอนเอาไว้ แต่มัวแต่ยุ่งๆกับงาน แล้วลืม save กระทู้ไว้ ตอนนี้มันหายไปแล้ว เอาไว้เสร็จงานแปลด่วนๆที่เรากำลังทำอยู่ แล้วจะเขียนให้ใหม่ จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 16 ก.พ. 51 11:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อยากรู้บ้างเป็นวิทยาธานจังค่ะ หลังไมค์บอกชื่อสำนักพิมพ์หน่อยได้ไหมคะ?? จากคุณ : ~Northlady~ - [ 16 ก.พ. 51 14:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รู้สึกว่า เขานิยมทำกัน... ทำนาบนหลังคน จากคุณ : ..อาห้า.. - [ 16 ก.พ. 51 17:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอไม่บอกชื่อสำนักพิมพ์ก็แล้วกันครับ (ไม่มีใครเจอแบบผมก็ดีแล้ว) แต่ขอแนะนำนิดนึงคือ ถ้าเจอให้ลองแปล ควรแปลแค่ 10 กว่าหน้าถือว่าพอแล้ว อย่างที่ผมเจอ ให้แปลซะหลายสิบหน้าเชียว จากคุณ : จขกท. - [ 16 ก.พ. 51 20:43:55 A:202.149.25.241 X: TicketID:168216 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เคยอ่านหนังสือที่แปลจากอังกฤษเป็นไทยหรอกนะคะ และไม่เคยแปลด้วย เพียงแต่สงสัยว่าถ้าแปลประโยคเดียวกัน จากย่อหน้าเดียวกัน เพื่อความหมายเดียว แล้วโอกาสที่มันจะพลิกแพลงสำนวนจะมีมากขนาดไหน จะเป็นไปได้ไหมที่ประโยคหนึ่งๆที่แปลจากอังกฤษเป็นไทย ในเนื้อหาเดียวกัน มันจะออกมาคล้ายคลึงกันหรือเหมือนกันโดยไม่ได้ตั้งใจ และโดยไม่ใช่การลอกกัน จะเป็นไปได้ไหมที่มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ดูเหมือนมีสำนวนแปลของคุณเจ้าของกระทู้ปรากฏให้เห็นอยู่ 'ประปราย' ตัวอย่างนะคะ กำลังอ่าน The Devil's Bones ของ Jefferson Bass ซึ่งกำลังจะพิมพ์เดือนนี้ ลองยกมาสัก 2 ประโยค She hadn't been burned alive; she had been burned dead. Dead and already decomposing. แค่ 2 ประโยคนี้จะแปลพลิกแพลงให้สำนวนต่างกันโดยสิ้นเชิงได้สักกี่แบบกันคะ ที่ถามนี่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์ไหนที่พิมพ์หนังสือแปลหรอกนะคะ เพียงแต่สงสัย ทางที่ดีเพื่อไม่ให้ดูเหมือนปรักปรำสำนักพิมพ์จนเกินไป และเพื่อไม่ให้เป็นการกล่าวหากันลอยๆ คุณเจ้าของกระทู้ลองเอาตัวอย่างมาให้ดูสัก 2-3 ตอน คงจะดีกว่ามั้งคะ คือถ้าเหมือนเป๊ะทั้งย่อหน้า มันก็อาจมองเห็นว่าน่าจะเป็นไปได้ที่สำนวนแปลนั้นเป็นของคุณ แต่ถ้ามีให้เห็นเพียง 'ประปราย' อย่างที่คุณว่า มันก็ให้สงสัยไว้ก่อนค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 ก.พ. 51 01:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ที่อยากถามคุณจขกท.คือสนพ.ได้ปฏิเสธงานที่คุณเสนอหรือไม่? และบอกหรือเปล่าว่ามีนักแปลอยู่ในมือแล้วจะให้คนนั้นแปล จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 17 ก.พ. 51 03:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สิ่งที่เรากำลังจะเขียนนี้ ไม่ได้ตั้งใจที่จะช่วยยืนยันว่า จขกท โดนสำนักพิมพ์โกงจริงหรือไม่จริงนะ ... คือกรณีนี้ จะฟันธงได้ ก็ต้องเห็นคำแปลของ จขกท เทียบกับคำแปลที่ตีพิมพ์ไป... แต่รับรองได้ว่าเคยมีนักแปลท่านหนึ่งโดนโกงมาแล้ว นั่นเป็นแปลนิยายจีนเป็นไทย พอนักแปลตัวจริงเอาคำแปลของเธอวางเทียบกับคำแปลที่ตีพิมพ์ (เธอแปะให้ดูบนเว็บ) เกือบทุกคนที่อ่านเจอ (ถึงแม้จะไม่เคยแปลหนังสือก็ตาม) ต่างก็ลงความพ้องต้องกันว่า นักแปลโดนโกงอย่างแน่นอน เราก็ทำงานให้กับสำนักพิมพ์ เราพอที่จะรู้กลไกการทำงานของพวกเขา เราไม่คิดว่าคนในระดับบรรณาธิการบริหารจะมาโกงนักแปล แต่อย่าลืมว่าสภาพแวดล้อมในสำนักงานไม่มีระบบ security ที่จะ lock งานเขียนหรืองานแปลที่กำลังพิจารณาอยู่  ไม่ว่าจะเป็น file หรือ hardcopy นั่นก็หมายความว่า เสมียน หรือพนักงานระดับล่างๆคนใดคนหนึ่ง อาจขโมยไป แล้วอาศัยความที่รู้จักกับคนในสำนักพิมพ์ โมเม โมเม claim ว่างานชิ้นนั้นเป็นผลงานสร้างสรรค์ของเขาไปก็ได้  .... เมื่อเร็วๆนี้ก็มีสำนักพิมพ์ระดับร่ำรวยมหาศาล มีต้นทุนหลายพันล้านบาท ขโมยรูปภาพในตำราการทำอาหารจาก blog ของชาว pantip ไปตีพิมพ์  และสมาชิก pantip ช่วยกันโวยวาย และทางสำนักพิมพ์ได้ขอขมาเจ้าของงานไปแล้ว แต่มันไม่ใช่ความผิดของสำนักพิมพ์ (สำนักพิมพ์ไม่ได้สั่งให้ไปขโมยบทความ) มันเป็นความผิดของพนักงาน (คงจะในระดับหางแถว) ซึ่ง แทนที่จะไปค้นข้อมูลมาทำหนังสือ ดันไปขโมยรูปภาพของชาวบ้านเขา   ดังนั้น เราจึงแนะนำให้เจ้าของงานเขียนหรืองานแปล ส่งงานสร้างสรรค์ไปทาง email ถึงตัวเอง แล้วเก็บไว้เป็นหลักฐาน ตาม คคห 3 เสียก่อน แล้วจึงจะส่งงานชิ้นนั้นไปให้สำนักพิมพ์พิจารณา แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 51 01:33:45 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 04:38:21 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 03:58:35 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 03:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เพื่อเป็นการตอบข้อสงสัยของคุณ กุลธิดา (kdunagin) ก่อนอื่นขอบอกว่าในการแปลหนังสือจริงๆนั้น หนังสือทั้งเล่มมันคงไม่มีแค่ประโยคง่ายๆเท่าที่คุณยกตัวอย่างมาหรอก   ลองมาดูประโยคของเราบ้าง ถ้าเราแปลตรงๆตัวแบบเนี้ยนะ ใครๆที่คิดอะไรตรงๆทื่อๆ ก็อาจแปลคล้ายกับเรา "The idea of a bad Channel-crossing leading to the scratching of the favourite of a big race is unheard of," added Manfred severely. “แนวคิดของการข้ามช่องแคบที่ไม่ดีซึ่งนำไปสู่การถอนตัวม้าเต็งหนึ่งออกจากการแข่งขันเที่ยวใหญ่ เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีใครได้ยิน” แมนเฟรดพูดต่อไปอย่างเอาจริงเอาจัง แต่จริงๆ แล้วในหนังสือที่เราแปลไป เราแปลเป็นอย่างนี้ "The idea of a bad Channel-crossing leading to the scratching of the favourite of a big race is unheard of," added Manfred severely. “พอขึ้นเรือข้ามช่องแคบมาแบบทุลักทุเล ไอ้ม้าตัวนี้มันก็โทรมจนไม่มีแรงวิ่งน่ะซี วิธีการล้มม้าเต็งหนึ่งในเที่ยวใหญ่แบบนี้ เป็นเรื่องที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อนเลยว่ะ” แมนเฟรดสาธยายต่อไปด้วยอารมณ์อันรุนแรง ต่อไปนี้เป็นคำอธิบายว่าเราแปลแบบนี้เพราะอะไร ทั้งๆที่ scratch แปลว่า withdraw (from competition) แต่ดันแปลเป็น “ล้มม้า” (คล้ายๆล้มมวย) เพราะอะไร? .......... คำอธิบายก็คือ เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับประเทศอังกฤษ และในการแข่งม้าในอังกฤษ .....ม้าที่ไม่วิ่ง (เพราะถอนตัวไป) เรียกว่า non-runner กติกาการพนันม้าในอังกฤษมีอยู่ว่า punter (นักพนัน) ที่แทง non-runner ในวันแข่งจริง “ จะได้เงินคืน” แต่ในการพนันม้าในประเทศอังกฤษ มีการพนันโดยการวางเดิมพันกันก่อนวันแข่งด้วยเช่นกัน (ซึ่งเรียกว่า ante post) และกติกามีอยู่ว่า punter คนไหนแทงม้าแบบ ante post แล้วม้าตัวที่ withdrawn (คือถอนตัวออกไป) ก่อนวันแข่ง ถือว่า “เสียการพนัน” และจะไม่ได้ stake (เงินพนัน) คืน ..... เนื่องจากว่า odds (ราคาต่อรองที่พนันกัน) bookmaker (เจ้ามือรับแทงม้า) เขาให้ไว้เยอะกว่าในวันแข่งจริง ซึ่ง punter ต้องเสี่ยงเอาว่าม้าจะ ลงแข่งหรือไม่ลงแข่งนั่นเอง ดังนั้น การแปลขยายความว่า เอาม้าขึ้นเรือข้ามช่องแคบมา ทั้งๆที่ในประโยคไม่มีคำว่า "เรือ" (โดยอาศัยความรู้เรื่องการแข่งม้า และความรู้ว่าเมื่อ 100 กว่าปีมาแล้ว (ความเก่าของหนังสือเล่มนี้) มันไม่มีอุโมงค์ลอดใต้น้ำเหมือนตอนนี้ ดังนั้น Channel-crossing มันต้องหมายความว่า "(เอาม้า) ขึ้นเรือมา" แหงๆเลย!) เพื่อให้ม้าเมาคลื่นแล้วแข่งไม่ไหว (เป็นเจตนาที่จะล้มม้า เพราะถ้าไม่เจตนาก็จะต้องเอาขึ้นเรือมาก่อนหน้านั้นนานกว่านี้ ม้าก็จะไม่เวียนหัวจนงงแข่งไม่ได้...คนก็งง เราเคยนั่งเรือข้ามช่องแคบที่ว่านี้ทีเดียว ขนาดเรือใหญ่ยังมึนหัวเลย แล้วสมัยก่อนมันเรือเล็กยิ่งแย่ใหญ่เลย....) เป็นการแปลขยายความที่ควรกระทำ มิฉนั้นแล้ว คนไทยไม่มีทางที่จะอ่านรู้เรื่องได้เลย ............ ดังนั้นการแปลแบบ unfaithful (ไม่ซื่อสัตย์ต่อต้นฉบับ) ถือว่าเป็นการเจาะลึกลงถึงขั้นใช้ความรู้รอบตัวในเรื่องที่เราจะแปล และเป็นการขยายความให้คนไทยอ่านแล้วเข้าใจ และได้อรรถรส .........ไม่ถือว่าเป็นการแปลผิดแต่อย่างใด หากแต่เป็นการแปลแบบขยายความเนื่องจากวัฒนธรรมที่ต่างกัน นั่นเอง มีหนังสือบางเรื่องที่ ต้นฉบับภาษาอังกฤษเป็นแนวคิดที่คนไทยเข้าใจยากมากๆ ถ้าไม่แปลแบบขยายความ (unfaithful) แล้ว คนไทยจะอ่านไม่รู้เรื่อง แล้วต้องขว้างหนังสือทิ้งลูกเดียว ........... ทำไมประโยคนี้เราจึงกล้าแปล "บ้าบิ่น" ขยายความเจาะลึกหลายชั้นแบบนี้ เช่นรู้ว่าการล้มม้ามีกี่อย่างด้วย...ล่ะ? ........... ก็เพราะว่าเราเคยทำงานเป็น manager of bookmaker (ผู้จัดการสาขาของบริษัทที่เป็นเจ้ามือรับพนันม้าและรับพนันกีฬาอื่นๆ) ในนคร London มาเป็นเวลานาน 13 ปี ยังไงล่ะ มันคืออาชีพเก่าของเรานั่นเอง   ด้วยเหตุผลที่เราแปลแบบพิศดารสุดกู่แบบนี้ ดังนั้น ใครขโมยคำแปลหนังสือเล่มนี้ของเราไปตีพิมพ์แบบนี้ทื่อๆ (โดยไม่แก้ไขประโยค) นะ ซวยอย่างแน่นอน ...!!! เพราะถ้าเขาอ้างว่าเขาเป็นคนแปล เราแค่ถามเขาว่า  ในต้นฉบับ  ไม่มีคำว่า ferry หรือ boat หรือ ship แล้วคำแปลภาษาไทยมีนมีคำว่า “เรือ” ได้อย่างไร   และในประโยคภาษาอังกฤษ ไม่มีคำศัพท์ตัวไหน ที่แปลว่า “ล้ม(ม้า)” คือ “fix (the race)” แล้วทำไมคำแปลมีคำว่า “ล้ม” แค่นี้คนขโมยงานแปล ก็ใบ้รับประทานแล้ว แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 04:47:02 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 04:35:00 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 04:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วอีกอย่างหนึ่งเนื่องจาก information explosion นิยายสมัยใหม่บางเล่ม  กว่าจะตีความต้นฉบับได้ นักแปลต้อง ใช้ google ค้นข้อมูลทางด้านประวัติศาสตร์ การเมือง สงคราม เทคโนโลยี ประเพณี วัฒนธรรม และสาขาวิชาการอื่นๆมากมาย เพื่อตีความต้นฉบับภาษาอังกฤษ ม่ายงั้นจะแปลผิดจังๆหลายแห่ง ซึ่งในกรณีนี้ นักแปลตัวจริง จะจำได้ว่าเอาข้อมูลเหล่านั้นมาจากเว็บไหน  การตีความประโยคยากๆที่ต้องอาศัยความรู้รอบตัวเหล่านี้ กว่าจะค้นจาก google เจอบางทีใช้เวลาเป็นครึ่งค่อนวันหรือหลายวันก็มี  ดังนั้น คนที่ขโมยคำแปลไป จึงไม่มีทางที่จะตอบคำถามได้เลยว่าทำไมจึงแปลมาแบบที่เห็น หมายเหตุ หนังสือบางเล่ม ถ้าแค่อ่านสนุกๆผ่านๆไป มันก็ไม่ต้องค้นข้อมูล แต่ถ้าจะแปล มันเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย หนังสือบางเล๋มที่ยากโหดๆ นักแปลต้องใช้ความรู้รอบตัวเพียบเลย ม่ายงั้นไม่มีทางตีความต้นฉบับได้ถูกต้อง ...พอเราเจอหนังสือแบบนี้เข้า เราร้องลั่นอุทานออกมาว่า "โหไอ้คนเขียนสมองมันเป็นคอมพิวเตอร์หรือไงกันหว่า ถึงมีข้อมูลความรู้รอบตัวตั้งหลายสาขาบรรจุอยู่ในตัวมัน แน่ะ...???????" ... และคำตอบ ก็คือว่า นักเขียนฝรั่งระดับอินเตอร์สมัยนี้ ถึงเขาจะเขียนนิยาย บางคน serious มากๆ คือไม่มั่ว เขาถึงกับมีทีมงานวิจัยค้นคว้า คอยหาข้อมูลมาป้อนให้เขาเอาไปเขียน  นักแปลคนไหนเจอหนังสือแบบนี้เข้าไปเล่มหนึ่งนะ กว่าจะแปลจบเล่มได้ก็เหนื่อยแทบจะขาดใจ ..... นั่นก็หมายความว่านักแปลที่คุยโว (ไม่อยากบอกว่าใคร แต่เขาให้สัมภาษณ์แบบนี้จริงๆนะ) ว่า "ใครจะแปลเร็วแข่งกับผมนะ ต้องไม่นอน" น่ะ ถ้าคนอ่านรู้ทันว่าหนังสือบางเล่มที่เขาแปลมีเนื้อหาที่ต้องอาศัยความรู้รอบตัวเพียบเลย กว่าจะแปลได้ แล้วเอาต้นฉบับไปเทียบกับคำแปล ละจะเห็นอะไรแปลกๆ โผล่ขึ้นมาหลายๆแห่งเลย ให้หัวเราะได้ขำๆ จี้เส้นสุดๆเลย...และเท่าที่รู้นะ นักแปลคนนี้ low tech ด้วยดิ คือเขาไช้ Internet ไม่เป็น ด้วยดิ....555+++...เขาแปลเร็วจนคนอ่านอ่านไม่ทัน เอาไว้ว่างๆเราจะลองเอาต้นฉบับกับคำแปลมาวางเทียบกันดูว่าเขาแปลได้สมราคาคุยหรือไม่..(จะเลือกหนังสือแบบที่คนเขียนใช้ plot เรื่องที่เกี่ยวข้องกับความรู้รอบตัวหลายๆสาขา เช่นอาวุธสงคราม เป็นต้น)..555+++... แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 04:29:52 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 04:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไปขุดประโยคมันๆมาให้ดู ประโยคแบบนี้นะ รับรองว่านักแปล 10 คนไม่มีทางแปลเหมือนกันได้เลย ....เราจะลองชำแหละประโยคให้ดู และอธิบายว่าเราคิดอย่างไรจึงแปลออกมาแบบนี้ การแปลประโยคที่ขึ้นต้นว่า 'against' Interpretation of source text & rearrangement of word order in target text การตีความภาษาต้นทาง และการจัดลำดับคำใหม่ในภาษาปลายทาง Source text (ภาษาต้นทาง): Against compliance by the Vendor with their obligations under the Agreement, the payment at Closing shall be satisfied by the Purchaser at the Closing by delivery to the Vendor of a cashier’s cheque drawn on a bank in Bangkok in favour of the Vendor in the amount of baht....... Target text (ภาษาปลายทาง): ผู้ซื้อจะต้องชำระเงินเมื่อผู้ขายปฏิบัติภาระหน้าที่ภายใต้สัญญานี้ โดยที่ผู้ซื้อจะต้องชำระเงินเมื่อมีการทำธุรกรรมกัน ซึ่งเมื่อมีการทำธุรกรรมกัน ผู้ซื้อจะต้องส่งมอบแคชเชียร์เช็คให้แก่ผู้ขาย ซึ่งจะเป็นการสั่งจ่ายเงินจำนวน ........บาท จากธนาคารในกรุงเทพ ฯ ให้แก่ผู้ขาย Annotation (คำอธิบายว่าทำไมจึงแปลออกมาอย่างนี้): เมื่อเผชิญหน้ากับคำว่า 'Against' ที่อยู่หน้าประโยค นักแปลบางท่านก็อาจสับสนได้ เราจะใช้บริบทตีความคำที่ทำให้งงก่อนอื่นต้องดูว่า "Against" ใช้กับ "payment" ซึ่งในที่นี้ "against" แปลว่า" in return for" ซึ่งแปลว่า "เพื่อเป็นการตอบแทนต่อ (การที่)" (ซึ่งจริงๆแล้วในคำแปล เรา "แปลง" เป็น "เมื่อ" ไปเสียเลย จะได้สอดคล้องกับข้อเท็จจริง และให้ฟังดูเป็นภาษาไทย) และต้องดูว่า "compliance" ใช้กับ "with" ส่วน "satisfied" ใช้กับ "payment"และ คำว่า "to satisfy" (ในที่นี้ แต่เขียนพลิกแพลงเป็น passive sentence) ไม่ได้แปลว่า "ทำให้พึงพอใจ" แต่แปลว่า "to provide what is wanted" หรือ "ให้สิ่งที่ต้องการ" ซึ่งในที่นี้หมายถึง "เงิน" คือ "การชำระเงิน" นั่นเอง  ส่วน Closing มาจากคำว่า close ที่แปลว่า bring deal to closure: to complete a transaction successfully จึงแปล "Closing" เป็น "การทำธุรกรรม" ถ้าอาศัย clues เหล่านี้ ในการตีความก็นับว่าสำเร็จไป 50% แล้ว หลักการแรกก็คือ ตีความต้นฉบับให้แตกเสียก่อน ขั้นตอนถัดไปก็คือการแยกประโยคยาว ๆ เป็นประโยคสั้น ๆ เพื่อให้ง่ายต่อการจัดเรียงลำดับตามเวลา และตามเหตุผล ให้สังเกตว่า ภาษาอังกฤษมีคำว่า Purchaser แค่ตัวเดียว และการเขียน passive sentence ในภาษาไทยทำได้ยากมาก จึงน่าที่จะเอาคำว่า “ผู้ซื้อ” ไปขึ้นต้นประโยค (กำจัดpassive voice ให้สิ้นซากไปเลย) และย้ำคำว่า “ผู้ซื้อ”ไปเรื่อย ๆ เมื่อเห็นว่า “ผู้ซื้อ” ทำกริยาอะไร ก็ย้ำไปเรื่อย ๆ พี่ไทยเขาชอบ “จับให้มั่นคั้นให้ตาย” เอาแบบ sure ๆ เลย . จริง ๆ แล้ว passive sentence ในภาษาอังกฤษเขาก็ sure แต่ ไปแปลตามเขา พวกเราชาวไทยอ่านแล้ว “เป็นงง” แน่ ๆ หลักการอันที่สองก็คือเรารู้ว่าใครทำอะไรแล้วทำให้กับใคร เราก็เรียงประโยคใหม่ได้ตามความหมายที่ผู้เขียนต้องการจะพูดว่าอะไร .. ส่วน “in favour of” แปลว่า “เพื่อประโยชน์แก่” แต่แปลสั้น ๆ เป็น “ให้แก่ (ผู้ขาย)” ไปเลย นับได้ว่าเป็นหลักการอันที่สาม คือไม่จำเป็นต้องแปลเด๊ะ ๆ ตามตัวอักษร และไม่ต้องแปลทุกตัว แต่บางทีไม่มี ก็ต้องแถมให้เขา เพื่อความชัดเจน หลักการที่สี่ คือต้องระวัง preposition ในที่นี้ให้ดูคำว่า "drawn on" ถ้าใครแปลว่า "ถอนบน" ละยุ่งแน่ๆ เพราะเมื่อผู้ซื้อรับเช็ค (ที่ออกโดยธนาคารที่ผู้ขายไปขอให้ออกเช็ค) จากผู้ขายไปแล้ว ผู้ซื้อคงจะไม่ไป "ถอนบน" ธนาคารแห่งนั้น แต่น่าจะเอาเข้าบัญชีธนาคารตัวเอง เลยน่าจะเป็น "ถอนจาก" เสียมากกว่า นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่บางครั้งหนังสือที่แปลขายในท้องตลาด บางทีอ่านแล้วเข้าใจยาก เพราะผู้แปลทำการแปล prepositions ตรงๆตัว โดยไม่ลำดับเหตุการณ์ให้ดีๆว่าใครทำอะไรอยู่ที่ไหน บ่อยครั้งที่ prepositions ในภาษาอังกฤษจะทำให้นักแปลตกม้าตายเอาเสียง่ายๆได้ ทีนี้เราลองมาวาง source text เทียบกับ target text ให้ดูอีกรอบหนึ่ง Source text (ภาษาต้นทาง): Against compliance by the Vendor with their obligations under the Agreement, the payment at Closing shall be satisfied by the Purchaser at the Closing by delivery to the Vendor of a cashier’s cheque drawn on a bank in Bangkok in favour of the Vendor in the amount of baht........... Target text (ภาษาปลายทาง): ผู้ซื้อจะต้องชำระเงินเมื่อผู้ขายปฏิบัติภาระหน้าที่ภายใต้สัญญานี้ โดยที่ผู้ซื้อจะต้องชำระเงินเมื่อมีการทำธุรกรรมกัน ซึ่งเมื่อมีการทำธุรกรรมกัน ผู้ซื้อจะต้องส่งมอบแคชเชียร์เช็คให้แก่ผู้ขาย ซึ่งจะเป็นการสั่งจ่ายเงินจำนวน ........บาท จากธนาคารในกรุงเทพ ฯ ให้แก่ผู้ขาย ประโยคแบบนี้ มีวิธีแปลได้ตั้งหลายวิธี ให้ออกมาถูกต้องครบถ้วน ไม่ขาดไม่เกิน แต่เนื่องจากโครงสร้างประโยคของภาษาอังกฤษในประโยคนี้ ห่างไกลเกินที่จะใช้โครงสร้างภาษาไทยแบบธรรมดาๆ มารับมือ ให้สื่อความได้ ดังนั้น จึงต้องมีการเล่นแร่แปรธาตุประโยคภาษาไทย หลายตลบ ...ซึ่งในกระบวนการที่ว่านี้ นักแปล 10 คนจะต้องแปลออกมาไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน ความแตกต่างจะขึ้นอยู่กับ ประสบการณ์ และอุปนิสัยใจคอของนักแปล รวมถึงความสามารถในการ contrive คือลองดูหลายๆรูปแบบก่อนที่จะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีที่สุด... แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 06:05:14 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 05:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นั่นก็หมายความว่า การสอนการแปลที่ดีที่สุด ไม่ใช่อยู่ดีๆ อาจารย์เอาข้อความให้นักศึกษาแปล แล้วอาจารย์เฉลยบน whiteboard (หรือบนจอภาพ กรณีใช้ projector เชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์) แบบเผด็จการ ....ว่าภาษาต้นทางแบบนี้ต้องแปลตายตัวแบบนี้  .... อาจารย์ควรสอนให้นักศึกษาหัดคาดการณ์ว่านักแปลแต่ละคน ใครอาจจะคิดคำแปลได้อย่างไรบ้าง กี่รูปแบบ และเพราะอะไร โดยให้ศึกษากระบวนความคิดของนักแปล และ exhaust all possibilities (exhaust ในที่นี้ไม่ได้แปลว่า "เหนื่อย" แต่แปลว่า "หา" คือ หาความเป็นไปได้ทั้งหมด) เพื่อให้นักศึกษาคิดเองได้....เพราะถ้าคิดเองไม่ได้ นักศึกษาก็จะลงเอยแปลได้แต่ประโยคที่เอามาสอน... ในบางครั้งภาษาต้นทางมีความซ้บซ้อนมากๆ จนไม่มีทางคิดคำแปลได้ (เนื่องจากโครงสร้างมันกลับหัวกลับหางกับภาษาปลายทางมากมาย) ในกรณีเช่นนี้ นักแปลที่มีทักษะในการเขียนภาษาต้นทาง จะได้เปรียบ เนื่องจากจะ restate the source text differently ได้ นั่นก็คือ "เขียนภาษาต้นทางใหม่"... ให้มันแปลง่ายกว่าเดิม ถ้าไม่ซับซ้อนมากก็ "เขียนใหม่" ในใจแบบคิดเลขในใจก็ได้ แต่ถ้ามันซับซ้อนมากๆ ก็ต้องพิมพ์มันลงไปในคอมพิวเตอร์ให้เห็นๆกันจะๆไปเลย.... ในกรณีของการแปลอังกฤษเป็นไทย ถ้าต้นฉบับภาษาอังกฤษซับซ้อนมากๆ แล้วนักแปลเขียนประโยคภาษาอังกฤษยังไม่ค่อยคล่อง ก็จะถึงกับแปลไม่ได้ไปเลย เนื่องจาก "ชำแหละประโยคไม่ได้" และจับต้นชนปลายไม่ถูกว่า ใครทำอะไร ทำที่ไหน ทำอย่างไร และทำกับใคร ดังนั้น อาวุธที่สำคัญที่สุดของนักแปล ก็คือ variation of sentence patterns นั่นก็คือทักษะในการเขียนภาษาต้นทางและภาษาปลายทาง ให้มีโครงสร้างที่แตกต่างกันในหลายๆรูปแบบ  และใช้คำศัพท์ที่แตกต่างกันออกไป โดยให้ยังคงมีความหมายเดิมทุกประการ นั่นเอง (คนเก่งๆอาจจะเขียน 50 ประโยค ให้มีความหมายเหมือนๆกันหมดได้) นั่นก็หมายความว่า ยิ่งภาษาต้นทางมีความซับซ้อนมากเท่าไหร่ คำแปลของนักแปล 10 คน ก็จะยิ่งแตกต่างกันออกไปคนละทิศคนละทาง มากยิ่งขึ้นเท่านั้น จนคนอ่าน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรณาธิการต้นฉบับ) สามารถที่จะบอกได้เลยว่า คำแปลแบบไหน เป็นผลงานของนักแปลระดับไหน.... ดังนั้น การขโมยงานแปลไปดื้อๆ เป็นเรื่องที่จะพิสูจน์กันได้ง่ายๆ เนื่องจากนักแปลแต่ละคนจะมีลีลาการแปล เป็นเอกลักษณ์ของเขาเอง จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 06:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้าใจที่คุณ tansy อธิบาย รวมทั้งตัวอย่างแรกตามความคิดเห็นที่ 10 ด้วยค่ะ กรณีนั้นชัด เพราะคนแปลเวอร์ชั่นแรกไม่เข้าใจ implication และความหมายลึกๆของคำสำคัญบางคำที่ใช้ในประโยคนั้น ในกรณีนั้นเห็นได้ชัดค่ะ ง่ายๆว่าเวอร์ชั่นแรกแปลผิด ก็เลยทำให้มันต่างจากเวอร์ชั่นของคุณ tansy แต่ถ้าเป็นกรณีที่แปลถูกทั้ง 2 เวอร์ชั่นละคะ คำแปลในประโยคเดียวกันนั้นมันจะต่างกันได้มากมายขนาดไหน ถึงได้ถามขึ้นมานั่นแหละค่ะ ที่สงสัยคือกรณีทั่วๆไป ในประโยคที่ตรงไปตรงมา จะมีการใช้สำนวนที่แตกต่างกันได้มากขนาดไหน ที่สำคัญคือไม่เข้าใจคำว่า 'ประปราย' ที่คุณเจ้าของกระทู้ใช้ ตามที่เข้าใจมันหมายความว่าเหมือนตรงโน้นบ้างตรงนี้บ้าง ถ้าว่าโดยส่วนรวม สำนวนแปลของใครก็น่าจะเป็นของคนนั้นอย่างที่คุณ tansy ว่า เรื่องนี้เห็นด้วยค่ะ มันอาจมองเห็นได้โดยรวมว่าต่างจากคนอื่น แต่ลักษณะ 'ประปราย' นี่ไม่เข้าใจค่ะ ถ้าไม่ได้เห็นตัวอย่าง เพราะว่าไปแล้ว ประปราย กับ บังเอิญ (เหมือน) ตรงโน้นบ้าง ตรงนี้บ้าง มันใกล้เคียงกันมากนะคะ พูดถึงตัวอย่างที่คุณ tansy ยกมา ก็เคยสงสัยเหมือนกันค่ะเวลาที่อ่านนิยายของนักเขียนอเมริกันแล้วมีการใช้สำนวนที่จำกัดอยู่ภายในประเทศ บางเล่มจำกัดภายในท้องถิ่นด้วยซ้ำ อ่านแล้วก็สงสัยว่าถ้ามีคนเอาหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ไปแปล และคนแปลไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่น่าจะคุ้นเคยสำนวนแบบนี้ เขาจะแปลว่ายังไง แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 07:47:18 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 ก.พ. 51 06:47:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จริงๆแล้วประโยคสั้นๆง่ายๆที่คุณกุลธิดา (kdunagin) ยกตัวอย่างมานั้นจะแปลให้พลิกแพลงหลายความเป็นไปได้ก็กระทำได้เช่นกัน แต่เราเผอิญอธิบายไปว่าหนังสือทั้งเล่มมันจะมีอะไรที่ยากมากกว่านั้นอีกหลายๆแห่ง แต่อยากจะอธิบายเรื่อง “ประปราย” เพื่อเป็นประโยชน์แก่นักแปลหน้าใหม่ด้วยว่า ถ้าเรื่องเป็นในแนวที่ จขกท พูดจริง มันก็ “ส่อเค้า” อยู่แล้วว่าคนที่ จขกท ติดต่อ เขาตั้งใจที่จะโกงตั้งแต่แรกเริ่ม เนื่องจากว่า “ในการทดสอบนักแปลสำนักพิมพ์ส่วนใหญ่เขาจะให้ทดลองแปลอย่างมากก็แค่ 1 บทเอง ซึ่งน่าจะประมาณ 5-14 หน้า หรืออาจเป็นให้แปลแค่ 2 บทสั้นๆ รวมกันแล้วออกมาไม่เกิน 10 หน้า” หมายเหตุ ตอนเราสมัครแปลหนังสือกับสำนักพิมพ์ครั้งแรก บรรณาธิการบริหาร ให้เราทดลองแปล แค่ 4-5 หน้าเอง.... ดังนั้น ถ้าอุตริให้แปลตั้ง “หลายสิบหน้า” นั้นก็หมายความว่ามีพิรุธอยู่ตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว....!!!!! ที่มัน “ประปราย” ก็เพราะว่าเขาหลอกนักแปลหลายๆคนให้แปลมา คนละหลายสิบหน้า จนครบเล่ม แต่ถ้าคนมาสมัครทดสอบมากเกินพอ ส่วนที่แต่ละคนแปลก็จะมีซ้ำกัน (แต่สำนวนการแปลไม่เหมือนกัน) ดังนั้น เขาก็ใช้วิธีว่า ส่วนไหนใครแปลดีเขาก็เอาคำแปลของคนนั้นมา “เสียบ” ไว้ ให้มัน "ประปราย" ...ซึ่งวิธีการเช่นนี้เขาเรียกว่า "เล่นแร่แปรธาตุ"  ดังนั้น มันจึงมีส่วนที่เหมือนบ้างไม่เหมือนบ้าง ที่เรารู้ก็เพราะว่าเพื่อนเราเคยโดนหลอกแบบนี้มาแล้ว ดังนั้น นักแปลหน้าใหม่จะต้องพึงระวังเรื่องนี้ให้ดีๆ...นั่นก็คือว่า ถ้าโดนให้ทดสอบแปลทีละหลายๆสิบหน้า ก็ให้พึงสังวรณ์ไว้ว่า "วิธีการแบบนี้ ไม่ค่อยมีสำนักพิมพ์ที่ไหนเขาทำกัน ...!!!" ...และในส่วนของนักแปลจีนเป็นไทยที่เคยเป็นเรื่องอื้อฉาวนั้น เผอิญเธอจำได้ว่ามีส่วนที่เธอ “มีข้อผิดพลาด(ออกเสียงชื่อตัวละครผิด)” อยู่ด้วย (คนหลายๆคนจะมีข้อผิดพลาดเหมือนๆกันมันแทบจะเป็นไปไม่ได้) และมีส่วนที่เธอได้คำแปล (การตีความต้นฉบับ) มาจากการดูรายการทีวีจีนที่ในประเทศจีนมาอยู่ด้วย (ซึ่งคนไทยอยู่เมืองไทยจะไม่เคยเห็นรายการทีวีนี้) มันจึงเป็นเอกลักษณ์เด่นชัดว่าต้องเป็นผลงานของเธอ ...อย่างแน่นอน ดังนั้น ในคำแปลหลายๆสิบหน้า มันจะต้องมีเนื้อหาสาระที่นักแปลต้องค้นข้อมูล หรือมีลักษณะเด่นของประโยคเป็นพิเศษที่ต้องคิดพลิกแพลง จนนักแปลต้องจำมันได้ว่าเป็นคำแปลของตนเอง  ซึ่งถ้าเอาคำแปลฉบับที่มีรายการ “ประปราย" (คือเอาคำแปลของนักแปลหลายๆคนมาผสมผสานกัน) มานั่งวิเคราะห์และสังเคราะห์ดูให้ดีๆ จะมองเห็นได้เลยว่าเป็นผลงานของนักแปลคนไหนหรือไม่อย่างไร แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 16:21:03 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 16:17:19 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 51 13:52:59 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 13:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ส่วนเรื่อง ที่คุณกุลธิดา (kdunagin) พูดว่า ”สำนวนที่จำกัดอยู่ภายในประเทศ บางเล่มจำกัดภายในท้องถิ่นด้วยซ้ำ” นั้น ใช้ google หาเจอเกือบหมด บางทีเรากับเพื่อนๆนักแปลด้วยกันยังหาตัวอย่างประโยคภาษา hillbilly ของอเมริกันก็ยังหาเจอเลย หรือจะหา cockney rhyme slang ของคน London ก็ยังมีเลย สรุปแล้วถ้าวันไหน google ล่ม นักแปลทั่วโลก “ร้องลั่น” แล้วกุมขมับ   แต่ถ้าหาไม่เจอจริงๆ ก็โน่น ถนนข้าวสาร ฝรั่งนักท่องเที่ยว friendly มากๆ หยิบหนังสือเดินไปถามได้เลย... เนื่องจาก information explosion ...ดังนั้น เชื่อกันว่า จะมีคำศัพท์ใหม่เกิดขึ้นในภาษาอังกฤษประมาณพันคำ (หรือมากกว่านั้น) ในแต่ละปี นักแปลที่ไม่ใช้ search engine จะตกอยู่ในสภาพที่ลำบากมากๆ ..... ก็อย่างที่เราพูดไว้ใน คคห 11 น่ะ เรื่องนักแปลคนที่คุยโวว่าแปลเร็วกว่าชาวบ้านเขา แต่ตัวเขาเองไม่ใช้ Internet...มันจะยังไงกันหว่า...??? คือเขาคุยโวเอาไว้ตั้งแต่สมัยยังไม่มี Internet แล้วตอนนี้เขาจะรู้ตัวหรือไม่ว่า ถ้าเขายัง low tech แบบนี้นะ คุณภาพงานของเขาจะเป็นอย่างไร เมื่อแปลงานสมัยใหม่...???!!! การแปลหนังสือในยุค information explosion โดยไม่มี Internet โอกาสที่จะแปลหนังสือเล่มเดียว แล้วแปลผิดนับเป็นร้อยๆแห่ง มีความเป็นไปได้สูงมากๆ....!!!!! จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 17 ก.พ. 51 13:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้าใจแล้วค่ะ ความจริงถ้าสำนักพิมพ์ให้ทดลองแปลสัก 4-5 หน้าหรืออย่างมากสักบทนี่ดูเข้าเค้ากว่าให้ลองแปลหลายสิบหน้าจริงๆนะคะ เพราะการให้ลองแปลมาให้ดูก็เพื่อพิจารณาสำนวนและความถูกต้องในการใช้ภาษา แค่บทเดียวหรือครึ่งบทก็น่าจะดูออกแล้ว ต่อไปใครสนใจจะแปล ติดต่อที่ไหนแล้วเขาบอกให้ลองแปลหลายสิบหน้าอย่างที่เจ้าของกระทู้เจอ ก็คงต้องสงสัยไว้ก่อนละคะว่าทำไม (ว่าแล้วก็อดดีใจนิดๆไม่ได้ที่ตัวเองไม่มีพรสวรรค์ในการแปลแม้แต่น้อย ก็เลยไม่คิดอยากแปลอะไร :o) ) จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 ก.พ. 51 22:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ใช่แล้ว คุณเข้าใจถูกต้องแล้ว...เพราะแค่ 4-5 หน้าที่ให้ทดสอบเนี่ย บรรณาธิการบริหารของสำนักพิมพ์บางแห่งที่เขามีประสบการณ์มากๆน่ะ เขาไปสรรหาไอ้ 4-5 หน้าที่มีทั้งกับดักทั้งหลุมพรางเพียบเลยเพื่อเอาไว้หลอกนักแปลกระดูกอ่อนๆ ให้แปลผิดจังๆ หลายๆแห่ง...!!! ตอนที่เราทำบททดสอบชิ้นแรกของเราเสร็จ บรรณาธิการบริหารโทรมาบอกเราว่า "คุณรู้ไหมว่า บททดสอบที่คุณทำน่ะ ผมส่งไปให้นักแปล 20 คนทำพร้อมๆกัน ปรากฏว่ามีคนแปลผิดจังๆ เพราะอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง เป็นจำนวนมากถึง 15 คน...!!!"   บรรณาธิการบริหารที่ไหนๆ ถ้าฉลาดเขาก็อยากตรวจคำแปลบททดสอบยากๆโหดๆ 4-5 หน้า ของ candidates 20 คน จะดีกว่าตรวจสอบคำแปลบททดสอบที่ยากปานกลางตั้ง 30 หน้าจากนักแปล 20 คน ...เพราะว่าถ้าเป็นกรณีหลังนี้นะ บรรณาธิการบริหารสติแตกแน่ๆเลย...!!! ดังนั้น ถ้านักอยากแปลคนไหนโดนสั่งให้ทำบททดสอบ ทีละหลายๆสิบหน้าละก้อ ให้พึงสังวรณ์ไว้ได้เลยว่า "กำลังจะโดนหลอก" แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 02:52:52 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 18 ก.พ. 51 02:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นอกจากเรื่องแปลหนังสือแล้ว เรื่องแปลเอกสารก็มีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้น คือเมื่อ 7-8 ปีที่แล้วมีกระทาชายนายหนึ่งบ้านอยู่แถวๆบางบัวทอง รับสมัครนักแปล ใครไปสมัครกับเขา เขาคิดค่าประกันผลงาน 10,000 บาท และให้บททดสอบไปทำทีละหลายๆสิบหน้า โดยแยกหน้ามาจากงานประมูลชิ้นใหญ่เป็นหลายๆร้อยหรือเป็นพันๆหน้า มีนักอยากแปลหลวมตัวไปสมัครกันเพียบเลย และส่งคำแปลที่ซ้ำซ้อน (นักอยากแปลหลายคนแปลซ้ำๆกัน) ไปให้นักตุ๋นรายนี้  เจ้านักตุ๋นมันเอาคำแปลของนักอยากแปลแต่ละคนไป "เล่นแร่แปรธาตุ" คือเห็นส่วนไหนของใครดีก็เอาเสียบเข้าไปในเนื้องาน ส่วนไหนไม่ดีมันก็คัดออก แล้วเวลาคนแปลไปรับเงินค่าแปล เจ้านักตุ๋นก็บอกว่า "แปลไม่ดี ทดสอบไม่ผ่าน" พอทวงเงินมัดจำมันก็ไม่ให้ ... เจ้าหมอนี้ลอยนวลอยู่แบบนี้มา คาดว่า 7-8 ปี แล้วแต่ยังไม่โดนซิวซักกะที ... เราไปติดต่อร้านพิมพ์ดีดแห่งหนึ่ง ที่มีพนักงานพิมพ์ดีด 3 คนทำงาน 3 กะ (เปิด 24 ชั่วโมง) ที่รับพิมพ์งานนักศึกษา เราจะไปจ้างเขาพิมพ์งานภาษาไทยของเราเป็นจำนวนมาก เพราะสมัยก่อนเราพิมพ์ดีดภาษาไทยไม่เป็น แล้วคุยกับเจ้าของร้าน เขาเล่าให้ฟังว่า เผอิญมารับพิมพ์งานแปลของคนๆหนึ่ง พอเราฟังลักษณะก็หูผึ่งเพราะเป็นลักษณะของนักตุ๋นคนนี้ ...แล้วที่น่าทึ่งยิ่งไปกว่านั้นนะ เจ้าของร้านเล่าให้เราฟังว่า นักตุ๋นคนนี้จ้างเธอพิมพ์งานมูลค่าถึง 50,000 บาท แล้วชักดาบไปเลย ... เราตกใจอ้าปากค้างว่า "ไอ้หมอนี่มันมีงานแปลมาพิมพ์ค่าพิมพ์ตั้ง 50,000 บาท แล้วค่าแปลมันรับไปตั้งกี่แสนบาทกันหว่า...!!!!" เราถามเจ้าของร้านซ้ำๆกันหลายๆหนว่า "เป็นไปไม่ได้ ไอ้หมอนี้มันแปลอะไรไม่เป็นเลย แล้วมันแอบอ้างตัวเป็นนักแปล เป็นเจ้าของบริษัทแปล เป็นผู้รับสมัครนักอยากแปลเข้าทำงาน แล้วมันมีความรู้ที่ไหนมาตัดสินได้ว่าใครแปลดีไม่ดี? .... ที่เรารู้เรื่องราวเกี่ยวกับมัน ก็เพราะว่า มันเคยทำงานรับเงินเดือน ในบริษัทแปลแห่งเดียวกับเราในอดีต (ประมาณ 13 ปีมาแล้ว) แต่มันไม่ได้เป็นนักแปล มันเป็นพนักงานพิสูจน์อักษร (ตรวจตัวสะกดงานแปล) บริษัทจ้างมันแก้สะกดผิด ไม่ได้จ้างให้เป็น editor มาแก้คำแปล แต่หมอนี่ก็เป็นนักอยากแปลเหมือนกัน พี่แก่ก็เลยสร้างความโกลาหลให้แก่บริษัทโดยการแทนที่จะตรวจตัวสะกดเฉยๆ ดันไปแก้คำแปลของนักแปลรุ่นลายครามระดับอาวุโสด้วยความคนองมือจนจากแปลถูกกลายเป็นแปลผิดยับเยินไปทั้งบริษัทเลย ...555+++... จนพนักงานพิมพ์ดีดโวยวายเดินขบวนกันทั้งบริษัทเพราะเซ็งที่ต้องพิมพ์ใหม่ตั้งหลายรอบ  จนเขาโดนไล่ออก และนับตั้งแต่นั้นมาเขาเคียดแค้นนักแปล จึงตั้งบริษัทเพื่อต้นตุ๋นนักแปลมาโดยตลอด ...แต่นักแปลตัวจริงไม่เคยโดนเขาหลอก มีแต่นักอยากแปลที่โดนเขาหลอก ... แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 02:57:25 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 18 ก.พ. 51 02:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เล่าต่อ คือไม่ได้ข่าวหมอนี้มา 4 ปีแล้ว เลยไม่รู้ว่าเขายังต้มคนอยู่หรือเปล่า แต่ใครก็ตามที่ไปสมัครงานแปลเอกสารแถวๆบางบัวทองก็ระวังให้ดีๆ   สรุปแล้ว จากประวัติของคนๆนี้ที่เรารู้นะ ตอนที่มันโดนไล่ออก เจ้านายเก่าเราที่เป็นคนใจบุญมากๆ บอกเราว่า ได้เอาเงินบริจาคให้หมอนี่ไปเป็นตัวเลขประมาณ 6 หลักเนื่องจากสงสารที่เขาไปทำผู้หญิงท้องพร้อมๆกัน 2-3 คน...!!! และไม่มีเงินจะเลี้ยงลูก ...!!!???  เงินจำนวนนี้หละที่เขาเอาไปเปิดบริษัทต้นตุ๋นนักอยากแปล... เพื่อนเรา 2 คน (เด็กรุ่นน้องที่เรียนจบใหม่ๆ) ก็ตกเป็นเหยื่อหมอนี่กันคนละ 10,000 บาท และจากข้อมูลของเจ้าของร้านพิมพ์ดีด ที่บอกว่าเห็นงานแปลที่เอามาพิมพ์เป็นงานแปลของหน่วยงานราชการไทย ....และจากข้อมูลที่บริษัทแปลแถวๆเพลินจิตหลายบริษัทเล่าให้เราฟังว่าเขาไปหลอกว่าเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษเคยแปลหนังสือตำราเรียนมาแล้วหลายเล่มด้วยกัน ก็เลยให้งานแปลไปทำ แต่ทำๆไปแล้วโดนลูกค้าตีกลับมาหมด เพราะหมอนี่แปลไม่เป็น ... พอวิเคราะห์แล้วเราพอมองเห็นว่า เขาเอาเงินที่เจ้านายเก่าเราบริจาคให้บวกกับเงินที่ต้มคนมารายละ 10,000 บาท (คงต้มมาเป็นร้อยๆคน)  รวบรวมกันเอาไปยัดใต้โต๊ะให้กับหน่วยงานราชการไทย  เพื่อให้ได้งานแปลก้อนโตมีมูลค่าเป็นแสนๆบาท (อาจเป็นล้าน) สงสัยเหมือนกันว่าเขาทำไมลอยนวลอยู่ได้ 7-8 ปีโดยไม่โดนจับ...น่าจะเอาเงินยัดให้ตำรวจนะ ...??? สรุปแล้วนะ ในตลาดงานแปลเอกสาร มีการยัดเงินใต้โต๊ะให้เจ้าหน้าที่ทำตัวเป็นใส้ศึกในหน่วยงาน เพื่อให้โก่งราคา (คล้ายๆกับการประมูลจัดซื้อจัดจ้างหรือก่อสร้างถนนหนทางเลย)   ยกตัวอย่างเช่น ถ้างานแปลในระดับที่ควรแปลได้หน้าละ 700 บาท นักแปลที่แปลไม่เป็น หรือแปลได้นิดๆแต่ไม่เก่ง ก็จะไปตีสนิทกับคนที่ทำงานในหน่วยงานนั้น ให้ช่วยไปบอกเจ้านายให้เซ็นอนุมัติว่าจ้างนักแปลให้แปลหน้าละ 2,000 บาท แล้วเอาส่วนต่างมาแบ่งกัน ซึ่งถ้ามีงานเป็นพันๆหน้า จะโกงหน่วยงานไปได้ทีละหลายๆแสนบาท ...หรือเป็นล้านๆบาท....!!! พอได้งานมาแล้วนักแปลที่แปลไม่เป็นคนนั้น ก็จะ outsource นั่นก็คือว่าจ้างคนที่แปลเป็น ให้แปลแทนเขา แต่จ้างในราคาต่ำๆคือหน้าละประมาณ 150 -200 บาท ...เมื่อทำงานแบบนี้ไปนานๆ เขาก็จะมีนักแปลอยู่ในสังกัดเป็นจำนวนมากเป็นทรัพยากรบุคคล มากพอที่จะเข้ายื่นประมูลงานแปลขนาดยักษ์ใหญ่ได้สบายๆเลย แต่เจ้าหมอนี้แสบยิ่งกว่านั้นอีก มันคงประมูลงานโกงได้มา (ยัดเงินใต้โต๊ะ) แล้วแทนที่จะจ้างนักแปลให้แปลในราคาถูกๆ มันกลับมาหลอกนักอยากแปลให้จ่ายมัดจำให้มันคนละ 10,000 บาทเพื่อเป็นการ "ประกันผลงาน" ก่อนเข้าทดสอบแปลงาน แล้วมันก็ส่งงานแปลให้ "ทีละหลายสิบหน้า บางทีเป็นร้อยหน้า ให้ทดลองแปล"   พอแปลเสร็จเอาไปส่งมัน มันก็เอางานของทุกคนไป "เล่นแร่แปรธาตุ" หมด คืออันไหนมันชอบก็เสียบเข้ากองเตรียมส่งพิมพ์ อันไหนมันไม่ชอบ มันก็คัดออก แล้วมันก็บอกกับนักแปลเกือบทุกคนว่า "แปลไม่ดี โดนยึดเงินมัดจำ 10,000 บาท แล้วไม่จ่ายค่าแปลให้ด้วย" เรื่องที่เล่านี้รับรองได้ว่าเรื่องจริงๆไม่ใช่เรื่องโกหก หมอนี้ยิ่งกว่า 18 มงกุฎเสียอีก ...555+++....ในวงการแปลเอกสาร ใครๆก็รู้จักมันหมด.... ถ้าใครเคยโดนหมอนี้ต้มก้อมาเล่าให้เราฟังหน่อยว่าหมอนี่มันยังประกอบอาชีพแบบนี้อยู่หรือเปล่า...???? ...เราได้ข่าวหมอนี่ครั้งสุดท้ายเมื่อ 3-4 ปีมาแล้ว แล้วไม่ได้ข่าวมันอีกเลย ..... สรุปแล้วงานนี้ นักแปลจนตายห่ะ แต่นักตุ๋นรวยเละ....จนกลายเป็นยี่ปั๋วไป ....อนิจา... แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 51 02:49:02 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 18 ก.พ. 51 02:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมไม่เคยแปลงานตัวอย่างเกิน 1 หน้าครับ ขี้เกียจอ่า แต่เข้าใจว่าสถานการณ์มันต่างกัน โลกนี้มีคนหลายแบบ ต้องระวัง จากเรื่องของ คห.20 ไม่น่าเชื่อว่าไอ้คนที่ว่ายังรอดชีวิตอยู่ได้นะเนี่ย เหอๆๆ รับหัวคิวมายังไม่พอ ยังเอางานแปลฟรี แล้วริบตังนักแปลอีก มันอะไรจะขนาดนั้น จากคุณ : ธีรภัทร์2 - [ 19 ก.พ. 51 00:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตกลงจขกท.กลับมาอ่านอีกหรือเปล่าคะ เห็นคุณกุลธิดากับคุณtansy คุยกันเสียละมากกว่า แต่ได้ความรู้ดีค่ะ จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 20 ก.พ. 51 00:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พฤติกรรมน่าสงสัยตั้งแต่ให้ทดสอบเป็นหลายสิบหน้าแล้ว ทั่ว ๆ ไปเขาทดสอบแค่สามสี่หน้า เต็มที่ที่เจอมาก็สิบหน้าเองค่ะ อยากทราบชื่อสนพ.ตะหงิด ๆ จะได้หลบเลี่ยงด้วยคนค่ะ จากคุณ : atihasita - [ 26 ก.พ. 51 23:21:12 ]