ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีใครตอบเลย เรื่องน่าสนใจทั้งนั้น แนบลิ้งค์ให้อ่านครับ ในราชกิจจา ยังมีขุมทรัพย์อีกเยอะมากมายมหาศาล http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2436/052/543.PDF ลักรูปคนอื่นมาครับ จากคุณ : NickyNick - [ 28 ก.พ. 51 12:37:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นิทานโบราณคดี นิทานที่ ๑๖ เรื่อง ลานช้าง พระะนิพนธ์ในสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rattanakosin225&month=21-03-2007&group=2&gblog=40          เมื่อฉันผ่านไปในแขวงเมืองกุมภวาปี ถึงตำบลบ้านสองเปลือย ผู้นำทางเขาบอกว่าในตำบลนั้นมีพวกลาว (ไทยลานช้าง) ชาวเมืองนครนายกที่อพยพกลับมาจากเมืองเวียงจันทน์ แต่หมดกำลังไม่สามารถจะลงไปให้ถึงเมืองนครนายกได้ ยังต้องตั้งทำมาหากินอยู่ที่บ้านสองเปลือยหลายครัว ฉันได้ยินแทบจะออกปากว่า "สมน้ำหน้า" แต่หากละอายใจด้วยสงสาร เพราะฉันเคยรู้เรื่องของคนพวกนั้นมาแต่ต้น          ด้วยในหนังสือสัญญาที่ไทยทำกับฝรั่งเศสเมื่อ ร.ศ. ๑๑๒ (พ.ศ. ๒๔๓๖) มีข้อความหนึ่งว่า "ถ้าลาวเชื้อสายชาวเวียงจันทน์ที่ไทยกวาดเป็นเชลย (เมื่อรัชกาลที่ ๓) อยากจะกลับไปบ้านเมืองเดิม รัฐบาลไทยจะยอมให้ไปไม่ขัดขวาง" ดังนี้ แต่แรกไม่มีใครอยากไป ต่อมาฝรั่งเศสแต่งให้กรมการชาวเมืองเวียงจันทน์คนหนึ่ง เป็นพระยา แต่ชื่อไรฉันลืมเสียแล้ว จะสมมติเรียกในนิทานนี้ว่า "พระยาเมือง" กับพรรคพวกลงมาเที่ยวเกลี้ยกล่อมพวกเชื้อสายชาวเวียงจันทน์ มีพวกที่อยู่เมืองนครนายกสมัครจะไปเมืองเวียงจันทน์ราวสัก ๒๐๐ คน เพราะพระยาเมืองมาสัญญาว่าเมื่อขึ้นไปถึงเมืองเวียงจันทน์ รัฐบาลฝรั่งเศสจะให้ที่ไร่นา กับทั้งบ้านเรือน วัว ควาย ไถคราด และเงินทุน ให้พอทำมาหากินเป็นสุขทุกคน          ฉันให้เจ้าเมืองกรมการชี้แจงว่าไม่จริงได้ดังว่าดอก ก็ไม่เชื่อ พากันขายเหย้าเรือนไร่นาแล้วอพยพไป ต่อมาฉันได้ยินว่ามีพวกเวียงจันทน์ลงมาเกลี้ยกล่อมคนอีก ฉันนึกขึ้นถึงคำที่เขาพรรณนาว่า นิสัยแมว ถ้าใครดึงหนังท้องมันก็โก่งหลัง ถ้าใครดึงหลังมันก็แอ่นท้อง จึงเปลี่ยนอุบายใหม่ คราวนี้สั่งอย่าให้ห้ามปราม ถ้าใครอยากไปให้ไป เจ้าเมืองกรมการสงเคราะห์ ช่วยหาคนซื้อไร่นาวัวควาย เร่งให้มันไปตามใจสมัคร ก็กลายเป็นอย่างแมวได้จริงๆ ไม่มีใครไป          ฝ่ายพวกที่อพยพไปคราวแรกนั้น ไปถึงเมืองเวียงจันทน์ก็ไม่ได้ลาภผลตามสัญญา ทั้งไปได้ความรู้ว่านาทางลานช้างทำไม่ได้ผลมากเหมือนนาทางข้างใต้ ก็พากันอพยพกลับมา ที่ยังมีทุนกลับมาได้ถึงเมืองนครนายกก็มี ที่หมดทุนก็ต้องตกค้างอยู่ที่บ้านสองเปลือย          แต่เรื่องนี้ยังมีข้อขำต่อไปอีก เมื่อวันฉันไปถึงเมืองอุดรธานี เขากระซิบบอกให้ดูชายคนหนึ่ง ซึ่งยืนรับอยู่ที่ซุ้มคร่อมถนนที่ทำรับฉัน สังเกตดูเป็นคนกลางคน อายุราวสัก ๕๐ ปี เขาบอกคนนั้นแหละคือ พระยาเมือง ที่ได้ลงมาเกลี้ยกล่อมคนที่เมืองนครนายก เมื่อกลับไปอยู่เวียงจันทน์ ไปเกิดผิดใจกับฝรั่งเศสขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง จึงอพยพครอบครัวของตนข้ามมาขอพึ่งไทย พระยาศรีสุริยราชวรานุวัติรับไว้ให้อยู่ในเมืองอุดร แล้วเลยให้เป็นนายงานทำซุ้มรับฉัน จึงยืนรับอยู่ที่ซุ้มนั้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 51 16:59:56 จากคุณ : กัมม์ - [ 28 ก.พ. 51 16:53:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มีครับ ที่โด่งดัง ก็ ฯพณฯ ควง อภัยวงศ์ ไง ท่านเป็นคน พระตระบอง จากคุณ : Ooffylove (Ooffylove) - [ 28 ก.พ. 51 21:13:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณมากครับ จำไม่ได้ว่าเคยอ่านเจอเว็บไหน มรดกไทยมั่งครับ ตอนเราเสียทวายให้อังกฤษทำให้คนในพื้นตรงนั้นต้องกลายเป็นคนไร้สัญชาติ เพราะพม่าไม่ยอมรับ ผมไม่แน่ใจว่าคนสมัยนั้นรู้สึกถึงความเป็นรัฐเป็นชาติมากเท่าไหร่ แต่พอได้อ่านที่คำตอบของทั้ง 3 ท่านข้างบนก็พอมองเห็นภาพครับ :) จากคุณ : เราคนจรร่อนเร่มาพบกัน - [ 29 ก.พ. 51 11:18:56 ]