ความคิดเห็นที่ 1 ผมเองคร้าบ... เหอะ ๆ ฝึกแรก ๆ อาจจะยังไม่เห็นผล เพราะมันต้องค่อย ๆ สะสมครับ เป็น latent state อยู่ แล้ววันหนึ่งคุณจะเก่งขึ้นแบบไม่รู้ตัวเลยล่ะ แต่การไปเรียนหรือคุยกับฝรั่งจะช่วยเร่งให้มันเร็วขึ้น เพราะัมันถูกบังคับว่าต้องใช้ไง จากคุณ : นัท305 - [ 4 มี.ค. 51 14:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใจเย็นๆค่ะ พี่แป๋มเดาว่าหนูเพิ่งจบไม่นานรึเปล่าเอ่ย พี่เคยเป็นแบบนี้เลย พูดไม่ออก แต่ของพี่นี่เหมือนๆขาดความมั่นใจ มัวแต่คิดว่ามันถูกไวยกรณ์มั้ยน๊า ออกเสียงผิดมั้ยหว่า ประมาณนั้น แนะนำว่าให้พูดไปเลยค่ะ ผิดถูกจะได้เรียนรู้ด้วย ส่วนเรื่องการฝึกพูด พี่ชอบดูจากหนังค่ะ บางทีมีคำแสลงเลยรู้เพิ่ม อีกอย่างฟังเพลง ดูข่าวจากช่องต่างประเทศนะคะ ลองดู CNN และ BBC สู้ๆ อย่าคิดว่าตัวเองออกเสียงไม่ดีนะคะ ต้องคิดว่าตัวเองต้องพูด ต้องคุย จะได้ออกเสียงชัดเจน :) จากคุณ : Imperfect Mom - [ 4 มี.ค. 51 14:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ endimian นั่นเอง เมื่อกี๊เพิ่งแว้บไปกระทู้เรามานี่นา ขอเล่าซะหน่อย (อีกแล้น)... - สมัยเรียนประถม-มัธยม วิชาภาษาอังกฤษได้ 4 ตลอด แถม top อีกต่างหาก - เรียนมหาวิทยาลัย วิชา FE I และ FE II ก็ได้ A มาครอง แต่...ทำไมชั้นคุยกับฝรั่งไม่รู้เรื่อง เจอชาวต่างชาติทีไร พูดได้แต่ No. No. I can speak English only a little. แล้วก็รีบเดินหนี (แย่จริงตัวเรานี่) จะเขียน essay ที เริ่มต้นประโยคก็ไม่ถูก อะไรกันหว่า มั่วไปหมด พอเราเริ่มวางแผนจะไปเรียนต่อต่างประเทศ เราก็เลยกลับมาวิเคราะห์การเรียนการสอนในอดีต แล้วเราก็ได้พบข้อบกพร่องมากมาย ทั้งปัจจัยจากตัวผู้เรียน ผู้สอน ระบบการศึกษา และอะไรอีกหลายอย่าง ซึ่งเราก็ไปแก้อดีตที่ผ่านมาไม่ได้ เราต้องมาเริ่มปฎิวัติการเรียนของเราใหม่ เราก็เลยฮึดมาเริ่มต้นเรียนภาษาอังกฤษใหม่อีกครั้ง ตอนนี้ ถ้ามีคนมาถามว่าจะเริ่มต้นยังไง ขอแนะนำว่า เปลี่ยนความคิด + บริหารเวลา + ฝึกทักษะการเรียนรู้ + ฝึกทักษะทั้ง 4 อย่างสม่ำเสมอ ทั้ง 4 อย่างเป็นคำง่ายๆ แต่กินใจความมาก ถ้าวิเคราะห์ดีๆ แล้วยังจะมีประโยชน์ต่อการเรียนรู้ในเรื่องอื่นๆ ต่อไปอีก ตอนนี้ มีกลุ่มย่อย "ห้องเรียนภาษาอังกฤษ" แล้ว เข้ามาบ่อยๆ จะได้ความรู้เพิ่มขึ้นทุกวัน เปิดโลกทัศน์ด้านภาษาให้กว้างไกล ไม่ค่อยมีอะไรจะเล่า เพราะเล่าในกระทู้จนหมดแรงแล้ว อิ อิ จากคุณ : Flowery - [ 4 มี.ค. 51 14:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใจเย็นและอย่าเกร็งค่ะ  (ลองฝึกคุยกับคนต่างชาติบ่อยๆ แล้วจะหายค่ะ) คือเรามีความหลังไม่ดีเท่าไร....เมื่อก่อนเจอฝรั่งวิ่งหนีท่าเดียวเพราะเป็นเหมือนกัน...รู้สึกผิดที่สุดคือฝรั่งเค้ามาถามทางแล้วตอนนั้นเรากลัวคนต่างชาติมากๆ  เลยบอกว่า  โนๆๆๆ ... I don't know อย่างเดียว   พอกลับมาถึงบ้านแล้วลองคิดดู...ถ้าเป็นเราไปเที่ยวบ้านเมืองแล้วโดนทำแบบนั้นใส่บ้างคงใจแป้วน่าดู... เลยลองปฏิวัติตัวเองเสียใหม่  ต่างชาติวิ่งเข้าใส่ก่อนอื่นต้องตั้งสติและใจเย็นๆ ฟังทุกคำที่เขาพูด  ...แล้วเราก็ค่อยพูดตอบ  แรกๆ ผิดไวยกรณ์บ้างก็ช่างมัน (ฝรั่งบางทีเขาก็ผิดไวยกรณ์เหมือนกันล่ะค่ะ)...ตอนนี้ใครมาถามทางล่ะก็  พอจะบอกเขาได้ล่ะค่ะ  แต่ถ้าไม่รู้จริงๆ  ก็จะบอกเขาว่ารอเดี๋ยวแล้วจะไปถามคนที่รู้มาให้ จากคุณ : yodaoi - [ 4 มี.ค. 51 14:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราเป็นกะภาษาญี่ปุ่นค่ะ (- -") แบบคุณ เด๊ะ เลย ได้เกรดมาแต่ละตัวนิ .. เหมือนจะดี แต่ให้พูดจริงพูดไม่ได้ ฟังไม่ออกซักคำ T^T จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย - [ 4 มี.ค. 51 14:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หวัดดีค่า ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ พี่ๆห้องนี้ใจดีจังค่ะ ทำให้มีกำลังใจฝึกขึ้นอีกเยอะเลย เย้! คุณ นัท305 คะ เราแอบฝึกภาษาตามที่คุณเคยแนะนำไว้ในกระทู้อื่นๆด้วยล่ะ เราจะพยายามฝึกไปเรื่อยๆค่ะ จนกว่าจะถึงวันที่เก่งขึ้นให้ได้ (อิอิ) คุณ Imperfect Mom คะ เวลาหนูเจอชาวต่างชาติมาคุยด้วย หนูจะไม่ค่อยมั่นใจอะค่ะ พูดผิดพูดถูกมั่วกันไปหมด เคยเห็นหน้าเค้าเหวอๆ แบบฟังไม่ออก หนูก็แทบอยากจะร้องไห้เลยอ่ะค่ะ T-T คุณ Flowery คะ เราตามงานเขียนของคุณอยู่น๊า เดี๋ยวจะกลับไปทบทวน+ฝึกให้มากขึ้นกว่าเดิม และจะเอาแนวคิดที่คุณให้มา ไปใช้ตอนฝึกด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่า ^^ คุณ yodaoi คะ เราเคยเจอฝรั่งมาถามทางเหมือนกันค่ะ เกิดอาการพูดผิดพูดถูกเช่นเคย แต่โชคดีที่อาศัยมือไม้ ชี้ไปทางนั้นทางนี้ด้วย ก็คิดว่าเค้าคงเข้าใจเรานะ เห็นเค้าขอบคุณเราด้วย รอดตัวไป อิอิ คุณ สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เรามาสู้ๆด้วยกันน๊า เย้ๆ เราสัญญาว่าจะเข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้จากห้องนี้บ่อยๆค่ะ ช่วยสอนหนูด้วยน๊า อิอิ จากคุณ : endimian - [ 4 มี.ค. 51 15:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ที่พูดไม่ออก เพราะไม่ค่อยได้ใช้มั้ง พูดบ่อยๆ ก็คล่องขึ้น ถ้านานๆพูดที นึกไม่ทัน แต่ถ้าฟังจะง่ายกว่า (หัดเขียนก็พอช่วยได้บ้าง จะได้นึกศัพท์ นึกรูปประโยคได้คล่องขึ้น) จากคุณ : ลองดูละกัน - [ 4 มี.ค. 51 15:36:36 A:161.200.255.162 X: TicketID:106200 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนไทยเป็นแบบ จขกท น่าจะเกิน 90% น่ะคือเกรด ดี มาก ศัพท์หรูๆ รู้หมด แต่พูดไม่ได้ หรือ บางทีก็เจอใช้คำง่ายๆที่ใช้ในชีวิตจริงก็ผิดความหมายไปไกล เช่นในกระทู้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6387215/K6387215.html มันมากจากระบบการเรียนที่ผิด พยายามให้คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญภาษารู้กฏรู้รากศัพท์ ในขณะที่แทบไม่เจอการใช้ภาษาแบบจริงๆที่เขาใช้กัน ในชีวิต มันเลยออกอาการสะดุด ทั้งเรื่องศัพท์และสำนวน พอใช้ก็ใช้ผิด บางครั้งจะพูดชมการเป็นด่า หรือกลายเป็นพูดทะลึ่งโดยม่รู้ตัว จากคุณ : น้ำ - [ 4 มี.ค. 51 15:52:18 A:125.26.127.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าไปคิดมาก ฝึกพูด ฝึกฟังบ่อย ๆ ให้มีความหลากหลาย เช่น แบบเรียนในห้อง แบบฟังข่าว แบบคุยกับเพื่อน(ต่างชาติ ไม่จำเป็นต้องเป็นฝรั่ง) แล้วจะดีเอง มีหลายคนที่รู้จัก ได้เกียรตินิยมบางทีคณะมนุษยศาสตร์ เอกอังกฤษเกรดดีดีแต่พูดไม่ได้ก็เยอะมาก ๆ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แบบจบมนุษยศาสตร์เกรดเยอะมาก ๆ สอบแอร์แล้วไม่ผ่านโทอิคก็เคยเห็น มหาวิทยาลัยก็ไม่ใช่ว่าไม่ดัง ต้องลอง ๆ ใช้ไป เดี๋ยวก็ได้เอง ไม่ต้องคิดมาก แค่สื่อสารได้ก็พอ จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 4 มี.ค. 51 16:00:11 A:58.181.152.146 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เราคิดว่าเป็นเพราะคุณจขกท. ไม่ค่อยได้พูดด้วยรึเปล่าคะมันเลยพูดไม่ได้ เด็กส่วนใหญก็่เป็นกันค่ะ แบบเก่งแกรมม่ามากๆเป๊ะๆเลย แต่พอให้พูดกลับพูดไม่ไป เพราะว่ามัวห่วงแกรมม่า ตื่นเต้น กลัวพูดผิด ไม่เคยพูดมาก่อน บลาๆๆๆ กับบางคนที่แกรมม่าไม่ได้เรื่องแต่อาศัยความกล้าที่จะพูด กล้าพูดแบบผิดๆถูกๆ เราก็เคยเป็นเหมือนกันตอนมัธยมต้น แต่พอเราตัดสินใจที่จะพูดแล้ว มันก็เหมือนปิดประตูความกลัวทุกอย่างไปเลยค่ะ วิธีแก้ก็คือ เมื่อถึงเวลาที่จะต้องพูดให้เรากล้าตัดสินใจที่จะพูดออกไปเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวจะผิดจะถูก ยังไงพื้นฐานทางด้านหลักการเรามีอยู่แล้ว ต้องดึงมาใช้ให้ได้ค่ะ เชื่อเราค่ะว่าถ้าได้พูดแล้วครั้งแรก ครั้งต่อไปก็จะดีขึ้น และต่อๆไปก็จะดีขึ้นอีก เราว่าไม่น่าจะถึงขั้นต้องไปลงเรียนอะไรเพิ่ม เพราะคุณจขกท.ก็น่าจะเก่งอยู่แล้ว รู้จักบทสนทนาทั่วๆไปอยู่แล้ว ลองฝึกพูดเองดีกว่าค่ะ อาจจะลงอ่านพวกบทสนทนาว่า ถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้จะพูดยังไงอะไรทำนองนี้ ดูหนัง ดูข่าวภาษาอังกฤษให้ชินหู ลองพูดตาม เรื่องสำเนียงมันฝึกกันได้ค่ะ ปล. เอาใจช่วยค่ะ ยิ่งพูดยิ่งมันนะภาษาอังกฤษ จากคุณ : kypsan - [ 4 มี.ค. 51 16:46:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเหมอืนกันเลยคะ เรียนภาษาอังกฤษ  ป.ตรี 8 เล่ม ได้  B+ กะ  A   แต่ให้คุย  ไม่รู้เรื่องเหมอืนกันคะ แต่มีอยู่ครั้งนึง ฝรั่งถามทาง  เค้าก้อมองเราอยู่ตั้งนาน   เราก้อรอรถเมล์จะไปเรียน   ไม่รู้เค้าพูดไร รุ้ว่ายื่นมือถือให้ ตอนแรกนึกว่าเค้าจะขอเบอร์  (หุหุ  หล่อซะด้วยสิ) แต่ไม่อะ  พออ่านดู  อ้อ เค้าจะไปรามคำแหง 39 จะวิ่งหนี้ก้อไม่ได้สิ   รถเมล์สายที่เรารอก้อมาพอดี แต่ไม่บอกเค้าก้อไม่ได้  สูดหายใจเต็มปอด  พร้อมกับพูดไปว่า   you just go by bus  207   go to ramkhamhaeng university and  go  to soi  ramkhamhaeng 39 when bus stop but this but stop  the bus  207 not stop you just to go to next  but stop  to wait a bus 207 (พูดพร้อมชี้มือไปสถานีต่อไป) but  you should go  the withe (สีขาว เขียนมะถูก)  bus don't go the green bus   the green bus  don't go หลังจากนั้นฝรั่งยกมือไหว้   ไหว้สวยมากๆ  คะ แล้วก้อเดินไป  เราก้อมองด้วยความเป็นห่วง   ตกลงเค้าเข้าใจเราป่าวเนี๊ย  เนี๊ยช่วยสุด ๆ  แล้วนะ   ความหมายคือ  สถานนีนี้  สาย 207 มันไม่จอด  ให้ไปสถานีต่อไป ซึ่งอยู่ข้ามแยกไป ให้ไปโดยสาย 207 คันสีขาวเท่านั้น   สีเขียวคันเล็กมันไม่ไป ถ้ารถจอด  ก้อให้ลง  แล้วซอยรามคำแหง 39 ก้ออยู่แถวนั้นแหละ จะบอกประมาณนี้คะ   พอฝรั่งไป  เราก้อลุ้นว่าเค้าจะไปถูกมั้ย ไม่น่าเชื่อ   55   ฝรั่งเข้าใจ   อิอิ แต่ถ้าดูที่ประโยคภาษาอังกฤษคือเราก้อมั่วๆ  จุดประสงค์คือต้อง การให้เขาเข้าใจ   ถึงแม้ไม่ถูก ฝรั่งเค้าก้อพยายามเข้าใจค่ะ   หลังจากนั้นนั่งรถอเรียน มานึกอีกที  โห เสียดายเหลือตั้งหลายคำที่ไม่ได้พูด เช่น  ข้ามไปฝรั่งตรงข้าม  ถามกระเป๋ารถเมล์  หรือเขียนแผนที่เพิ่มเติมให้เค้า แหม    พอหายตกในมานึกคำบางคำเพิ่มได้อีกเพียบแนะ 55 ที่สำคัญลืมขอเบอร์ฝรั่งคนนั้นด้วยจิ  :P จากคุณ : สี่สิบดีกรี - [ 4 มี.ค. 51 18:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่สำคัญความเคยชินไม่มีครับ ลูกสาวผมพูดได้ เพราะผมพูดกับเธอทุกวัน แม้ว่าจะพูดได้ไม่เก่ง แต่ไม่กลัวที่จะพูดครับ ทุกอย่างอยู่ที่ความกล้า และพูดออกไปช้าๆ ชัดๆ ทำบ่อยๆ ก็จะได้เอง การหัดออกเสียงตามในเวปต่างๆ เช่น http://www.voanews.com/specialenglish จะช่วยให้เรามีความกล้ามากขึ้น แต่ต้องทำทุกวันครับ และหัดพูดกับตัวเองในกระจกบ้างเช่น I look good today. I must try my best each and everyday. และความตั้งใจอื่นๆ ออกมาครับ ทำแบบนี้ทุกวันนะครับ จากคุณ : K.Senior - [ 4 มี.ค. 51 18:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นมากเหมือนกับ จขกท.เลยค่ะ ตอนเรียน ได้แต่ A ตลอดเลย แถมติดบอร์ดได้คะแนนสูงสุดในคนจำนวน หลายร้อยคน แข่งกับคณะอื่นก็คะแนนสูงกว่า แต่ปัจจุบันพูดไม่ได้แต่ฟังออก จนตอนนี้กลุ้มใจมาก อยากหาครูสอนภาษาอังกฤษเลยค่ะ จากคุณ : ziss2 - [ 4 มี.ค. 51 19:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านเขียนเก่งแต่พูดฟังไมไ่ด้ ไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ เพราะมันเป็นทักษะที่ต่างกัน คุ้นเคยแค่อย่างเดียว จะหวังให้อันที่ไม่ได้ฝึกฝนเก่งไปด้วย มันคงจะเป็นไปไม่ได้ หลายคนพูดจ๋อยๆ ไม่กลัวที่จะพูด แต่พอถึงเวลาเขียน กลับเขียนผิดๆถูกๆ อ่านวรรณกรรมไม่เข้าใจ อยากพูดเก่งก็ต้องหัดพูด อยากฟังเก่งก็ต้องหัดฟัง อยากอ่านเก่งก็ต้องหัดอ่าน อยากเขียนเก่งก็ต้องหัดเขียน แนะนำให้ไปเรียนสนทนาค่ะ หรือถ้าอยากประหยัด หัดออกเสียงตามหนังฝรั่งก็ได้ พูดตามเขาไปเลย จากคุณ : สักวันหนึ่ง - [ 4 มี.ค. 51 21:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยฟังและพูดไม่ได้ ตอนเรียนม.ปลายก็ได้แต่ลุ้นว่าจะได้เกรด 1 หรือ 0 (แต่ก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง) ตอนนี้พูดได้แล้วค่ะ คุยกะฝรั่งก็เห็นเค้าเข้าใจนะ  เหอะๆ แต่เวลาคุยกับเพื่อน เค้าต้องแก้ให้เราเกือบทุกประโยค พูดไม่ถูกแกรมม่าเลย โชคดีที่มีเพื่อนคอยแก้ให้ เพราะเค้าเห็นว่าเรากำลังฝึกอยู่ เพื่อนก็คนไทยค่ะ เวลาคุยกับเค้าก็เขินๆ อายๆ แต่ก็ต้องยอม ไม่งั้นก็ไม่ได้ฝึกซะที กล้าๆ เท่านั้นเองค่ะ พอพูดบ่อยๆ แล้วก็ชินไปเอง ไม่รู้จะพูดอะไรก็อ่านข่าวก็ได้ค่ะ อ่านออกเสียงดังๆ ก็ช่วยได้เยอะนะคะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 4 มี.ค. 51 23:11:32 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จะพูดให้เก่งและพูดให้ได้ดี ขึ้นอยู่กับความกล้าค่ะ และทักษะการพูด ถ้าไม่ติดหลักไวยากรณ์ ก็จะไปได้ง่ายกว่า สังเกตุคนไทยหลายคนที่ไม่รู้ภาษาอังกฤษเลยแม้แต่ตัวอักษร แต่ก็สามารถสื่อสารกับชาวต่างชาติได้รู้เรื่อง เพราะจะจำคำศัพท์และการออกเสียง จากคู่สนทนาที่เป็นชาวต่างชาติ ถึงแม้ว่าจะเรียงประโยคไม่ถูกต้อง ก็ถือว่าพูดได้และสื่อสารรู้เรื่อง ถ้าคนที่มีพื้นฐานความรู้มาดีๆ บวกความกล้าไปมากๆ คิดว่าสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีมากทีเดียวค่ะ ขอให้มีความกล้าและมั่นใจก็พอค่ะ และพูดบ่อยๆก็จะไปได้เอง จากคุณ : หลิวลิ่วลม - [ 4 มี.ค. 51 23:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ดูยูบีซีไม่ก็หนังฝรั่ง แล้วปิดซับไตเติ้ลเอาไว้ คราวนี้ก็พูดตามที่มันพูด ออกเสียงให้เหมือน จะรู้เรื่องรึปล่าวไม่ต้องสน ไม่ต้องแคร์ว่ามันจะพูดอะไร ทำเสียงทำสำเนียงให้ชินซะก่อน เบื่อก็หยุด มันจะช่วยให้เราไม่เหวอเวลาเจอสำเนียงฝรั่ง จะชินไปเอง ทำงี้ซักเดือนนึง - สามเดือน มันจะดีขึ้นมาก พอเราเริ่มคุ้น คราวนี้ก็ให้เราเริ่มฟังว่ามันพูดอะไรบ้าง ถูกผิดไม่ต้องแคร์ ฟังมันไปเรื่อยพยายามทำความเข้าใจ จะเริ่มเห็นผลก็ต่อเมื่อคุณฝันเป็นภาษาอังกฤษ (เจอมากับตัวอันนี้) แล้ววิธีนี้จะได้ผลมากสุดเมื่อพยายามใช้ภาษาอังกฤษสื่อสาร ถ้าไม่รู้จะพูดกับใคร ว่างๆก็ลองนั่งคุยกับตัวเองดู ประโยคง่ายๆก็ได้ -------------------------------------------------------------------------- ขอบอกว่าจริงๆแล้วที่คุณพูดไม่ได้ไม่ใช่เพราะคุณไม่เก่ง ทั้งศัพท์ทมั้งแกรมม่ามันเต็มสมองไปแล้ว เรียนมาขนาดนั้น ศัพท์และแกรมม่าในสมองคุณมันรอวันระเบิดออกมาเท่านั้น ขอแค่คุณกล้าพูด และไม่กลัวเรื่องการสื่อสารเป็นอังกฤษอีกต่อไป จากคุณ : gutfeeling - [ 5 มี.ค. 51 01:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กลับมาอ่านที่เพื่อนๆ ตอบ เลยขอเสริมอีกหน่อย... --------------------------------------------------------------------------- * วันนี้เราดู Garfield Gets Real ฮามากๆ ก๊ากนับครั้งไม่ถ้วน (เราเป็นพวกผู้ใหญ่หัวใจเด็ก ชอบการ์ตูน Animation น่ะ) เราก็ฝึกพูดตามตัวละคร ฝึกอยู่หน้าจอโทรทัศน์นี่แหละ ไม่ต้องอาย Morning, Howdy, Hi, Hey, etc. ได้ทั้งภาษา accent feeling เลยทีเดียว ขอย้ำว่า"ไม่ต้องอาย" (เพราะเราเคยอายมาก่อนแล้วมันก็เลยไม่ค่อยกระเตื้อง) "เราฝึกเราก็ได้ของเราเอง" ประโยคนี้คุณไก่ ถามโดน เคยบอกไว้  วันนี้ไม่ได้เปิด subtitle เลย รู้สึกภูมิใจ แต่กว่าจะทำได้อย่างงี้ก็หลายเดือนอยู่ * ได้อ่านคคห.ที่คุณสี่สิบดีกรีเล่าไว้ ทำให้นึกถึงประสบการณ์ของตัวเอง (อีกแล้ว) เมื่อวันที่ 2 ก.พ.51 (จำได้ดีเพราะวันนั้นต้องรีบกลับบ้านไปจัดกระเป๋าเพื่อเดินทางไปเชียงใหม่) เรากำลังรอรถเมล์อยู่หน้าโรงหนังสยาม อยู่ๆ ก็รู้สึกวูบๆ เหมือนมีใครเพ่งกระแสจิตมา หันไป อ้าว คุณนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นนั่นเอง หน้าคล้ายๆ ผู้ชายคนที่เล่นเป็นแฟนนีน่าในเรื่องแก๊งชะนีกับอีแอบเลย มองเลยไป อ้าว แฟนมาด้วย อืมม์ มากัน 2 คนน่ารักดีนะ * เค้าก็ถามเราว่าเค้าจะต้องนั่งรถสายอะไรไป "ถนนข้าวสาร" เค้าพูดคำว่า ถนนข้าวสารได้ชัดมากๆ จนเราอึ้งเลย เราก็ชะงักนิดหนึ่งแล้วก็ตอบไปว่า Ummmmm (ทอดเสียงด้วย), I'm not sure. (ก้อบ้านตูอยู่ฝั่งธนฯ นี่หว่า) Butttttttt (ทอดเสียงอีก + ยกนิ้วชี้ซ้ายขึ้นมา เหมือนทำท่าคิด) for Khao San Road. Wellll (ทอดเสียงอีกรอบ), I don't know which bus you should take. Buttt (ทอดเสียงสั้นลง เพราะพอนึกออกแล้วว่าจะพูดอะไร) it will be easier to go to Sanam Luang or Ta Chang and then take another bus to Khao San Road. (ท่อนนี้พูดค่อนข้างไว + ใส่ accent เต็มที่ + โบกไม้โบกมือหน่อย) เค้าก็ OK พยักหน้า * ตอนที่เราพูดเราชี้นิ้วด้วยไง ประมาณสนามหลวงอยู่ตรงนี้ ถนนข้าวสารก็อยู่ใกล้ๆ น่ะ โดยขณะที่ทำพูดทอดเสียงนั้น ในใจก็คิดไปว่าตูจะบอกเค้าว่านั่งรถสายใดนี่ ปกติ เวลาเราไปท่าช้าง เราจะไปขึ้น 47 หน้ามาบุญครองน่ะ แต่คุ้นๆ ว่าสาย 25 ก็ไปได้ เราก็เลยบอกให้เค้าขึ้น Bus No.25 ไปลงท่าช้าง แล้ว take another bus ไปถนนข้าวสารต่อ ซึ่งจังหวะที่เราพูดรถก็มาพอดี พี่ผู้หญิงซึ่งฟังเราพูดอย่างตั้งใจมาตลอด ก็ก้าวมาหาเราแล้วถามว่าใช่คันนี้รึเปล่า เราก็บอก Yes, yes. เค้าก็ Thank you แล้วรีบขึ้นรถไป เราก็ Bye Bye เค้า แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 03:32:42 จากคุณ : Flowery - [ 5 มี.ค. 51 03:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อ... --------------------------------------------------------------------- * จริงๆ ถ้าเราไม่รีบกลับมาจัดกระเป๋า เราคงจะขึ้นรถไปส่งเค้าแล้วนะ แต่รถเมล์สายที่ผ่านสถานที่ท่องเที่ยว โดยมากพี่พขร. และพี่พกส.มักจะได้รับการอบรมภาษาอังกฤษมาระดับหนึ่ง เราก็เลยค่อนข้างสบายใจว่าเค้าคงไม่หลง เรายังจำวันนั้นได้ดี เพราะคนอื่นๆ ที่ป้ายรถเมล์แม้จะต้องรอคอยรถเมล์แต่พวกเค้าก็หันมามองเราเป็นตาเดียว ด้วยเพราะสำเนียงของเรา ก็แหม เราเริ่มคุ้นชินกับการออกเสียงในแบบที่ควรจะเป็นแล้วนี่ * จริงๆ มีอีกนะ ประสบการณ์ที่ชาวต่างชาติชอบมาถามทางเรา หรือขึ้นรถเมล์พร้อมเราแล้วเราก็เป็นไกด์ให้ พอเราได้คุยกับคนหนึ่งแล้ว ครั้งต่อๆ ไปเวลาเราเจอชาวต่างชาติ เราก็จะกล้าขึ้น และกล้าไปเรื่อยๆ บางคนคุยกันจนแลก e-mail กลับประเทศไปก็ยังติดต่อกันอยู่ แต่ด้วยความกล้าที่จะออก accent นี่แหละ เค้าก็มักจะชมเรากันว่าเราใช้ภาษาอังกฤษได้ดีเมื่อเทียบกับคนไทยคนอื่นๆ ที่เค้าพูดคุยมา เป็นปลื้มมาจนปัจจุบันนี้เลย * บางครั้งพูดผิด เค้าก็แก้ให้ อย่างตอนที่ไปเชียงใหม่ อาจารย์จาก Texas เค้าถามเราว่าผัดไทยจานที่เค้าตักมาใส่ถั่วลิสงมั้ย ด้วยความที่เรากลัวเรื่องแพ้อาหาร ก็เลยพูดไปทันใดว่า Are you allergy to peanut? โดยไม่ลืมที่จะใส่ accent เค้าก็พูดกลับมาว่า What? เราก็เอาใหม่ คราวนี้เพิ่มระดับเสียงหน่อย + accent ชัดขึ้นไปอีก เค้าก็ยัง What? อยู่อีก 2 รอบ จนเค้าบอกว่า You ต้องใช้ allergic เราเลยถึงบางอ้อ ณ บัดดล ก็ Oh, sorry. Sorry. Thank you very much. (โดยไม่ลืมทำท่าสำนึกผิดว่า ตูนี้ซื่อบื้อจริง ไม่รู้จักใช้ adjective) จนตอนนี้เราก็จำติดตาตรึงใจเลยว่า allergy เป็น noun, allergic เป็น adjective *** สรุป *** * จงกล้า อย่าไปอาย เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ ถึงต้องอาย ใช่ป่ะ * เราฝึก เราก็ได้กับตัวเรา จงฝึกเข้าไว้ Practice, Practice, and Practice * ฝึกสื่อสาร โดยใช้ภาษาท่าทาง หรือน้ำเสียงประกอบด้วย เหมือนเวลาเราพูดภาษาไทยเนี่ย เรายังมีเอ้อ อ้า ยกไม้ยกมือใช่ป่ะ ก็ทำอย่างงั้นเหมือนกัน * ผิดเป็นครู หลังคุยเสร็จแต่ละครั้ง กลับมาคิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไป จะพูดยังไง เรียบเรียงประโยคอย่างไร ให้เค้าเข้าใจมากขึ้น หรือแก้จุดไหน All you need to do is keep practicing and refining so that English becomes a natural working language for you. แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 03:43:09 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 03:40:22 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 03:34:22 จากคุณ : Flowery - [ 5 มี.ค. 51 03:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเพิ่งหลงเข้ามาในห้องนี้โดยบังเอิญและ Favorite ไว้เรียบร้อยแล้ว ผมกลับมาความคิดที่ต่างออกไปอีกทางหนึ่งครับ ยังงี้ครับ ตอนนี้ผมทำงานที่หน่วยงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารครับ ตำแหน่งผมก็ใช้ทักษะการฟังและการพูดซะเยอะ สมัยเรียนนั้น ไม่ได้ความเลยครับโดยเฉพาะแกรมม่า ซึ่งส่งผลมาจนกระทั่งปัจจุบัน เพราะให้สื่อสารน่ะ เข้าใจกันได้แน่นอน อาจจะเมื่อยมือ หรือต้องขอให้เขาพูดซ้ำ เพราะฟังไม่ทันบ้างก็รู้เรื่องกันอยู่ดี ปัญหาใหญ่คือเมื่อเราต้องออกไปพูดหน้ากลุ่มคนเยอะๆ หรือเรื่องที่ต้องสื่อสารในรายละเอียด พวกนี้จะต้องมีคำประธาน กริยา กรรม เวลา หรือคำเชื่อม ที่เหมาะสม ค่อนข้างจะเป็นปัญหามาก ทุกวันนี้ก็เลยต้องกลับมานั่งอ่านแกรมม่า มาหัดแต่งประโยค ให้ถูกต้องตามหลักภาษา เพราะงั้นขอเป้นกำลังใจให้ท่านที่เรียนได้คะแนนเยอะๆ มาแล้ว เพราะพวกท่านถือว่าได้เปรียบคนอื่นๆ แค่อาศัยความกล้าที่จะพูด กล้าที่จะเขียน รับรองแป้บเดียว พูดคล่องปรื๋อ อ้อ, มีคำเตือนล่วงหน้าหน่อยนึงด้วยครับ คนทุกชาติ ทุกภาษาไม่ชอบคนพูดมาก พูดเลยเถิด พูดเฟ้อเจ้อ เพราะงั้น พอพูดคุยเก่งแล้ว เอาแค่พอดีก็พอนะครับ... จากคุณ : ek_mekong - [ 5 มี.ค. 51 11:21:05 A:202.183.185.1 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 เพิ่งจะหลงเข้ามาห้องนี้วันแรกเหมือนกันค่ะ เห็นกระทู้ปุ๊บรู้สึกเหมือนกับเป็นตัวเองเลย เรียนได้เกรดดีมาตลอด (ไม่ใช่ D dog น่ะค่ะ)แต่พูดไม่ได้ ฟังพอได้บ้าง เจอฝรั่งไม่เดินหนีก็หลับโดยเฉพาะเวลาที่นั่งเครื่องบิน เจอฝรั่งนั่งข้างทีไรต้องรีบหลับเลย เพราะเค้าชอบชวนคุย รู้สึกว่าตัวเองแย่มากเลย บางครั้งพยายามที่จะพูดกลับพูดไม่ออกทั้งๆที่เข้าใจว่าเค้าถามอะไร เก็บเอาไปฝันตลอดเลยค่ะเรื่องพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ (สงสัยคงเก็บกดมาก)แต่พอมาเจอเพื่อนๆในนี้ก็เริ่มมีกำลังใจ ไม่ใช่เราคนเดียวที่เป็นแบบนี้ เพราะฉะนั้นก็ต้องพยายามต่อไป และจะแวะเข้ามาห้องนี้บ่อยๆ เพราะได้ความรู้ดีๆเยอะเลย ขอบคุณทุกๆคนที่มาแชร์ความรู้ดีให้เพื่อนๆนะ จากคุณ : ไอแอมมองกี้ (ไอแอมมองกี้) - [ 5 มี.ค. 51 15:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 22 -*- เอิ่ม บ เตะผมไปอยู่ญี่ปุ่นหนึ่งปี เรียนภาษารวมๆแล้วอีกหกเดือน ผล ดูหนัง ดูอนิเม รู้เรื่อง อ่านออกบ้างไม่ออกบ้าง ฟังเจ้านายเข้าใจ แต่พูดไม่ได้ ปัจจุบัน เจ้านายพูดญี่ปุ่น ผมพูดไทย รู้เรื่องไปกันได้ ท่ามกลางความงงๆ ของคนรอบข้าง -*- ส่วน MD : ตกลงผมส่งคุณไปญี่ปุ่นทำไมเนี่ย ผม: --- ไม่รู้ค้าบ.......... จากคุณ : house (panote_saechiew) - [ 5 มี.ค. 51 15:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เราอยู่ในกรณีที่กลับกับคุณจขกท เลยล่ะค่ะ เมื่อสมัยเรียน เป็นคนเดียวของกลุ่มที่โดนส่งไปเรียนพื้นฐานใหม่ แต่ก็ดันเป็นคนเดียวที่คุยกับอาจารย์จากศูนย์(อเมริกา)รู้เรื่อง ไม่ได้เก่งนะคะ แต่อ.เขาพยายามที่จะเข้าใจเรา ส่วนเราก็พยายามที่จะสื่อให้เขารู้เรื่อง จริงๆมันเป็นหลักง่ายๆที่หลายๆคนทำไม่ได้ - ตอนพูดให้มองตาคนฟังตลอดเวลานะคะ อย่าหลบตาเด็ดขาด เพราะการสบตาจะช่วยได้มาก - ค่อยๆพูด ไม่ต้องใช้คำที่สวยหรู เอาให้แค่รู้เรื่องก็พอค่ะ - อย่าอายที่จะพูดผิด และถ้าเป็นไปได้ บอกคนรอบๆข้างว่าถ้าผิดก็ช่วยแก้ให้ด้วย(เราจะได้จำสิ่งที่ถูก) - อย่าไปสนถ้าสำเนียงเราจะไม่ดี เราใช้ภาษานั้นเป็นภาษาที่สองค่ะ - อย่้าใส่แอ็กเซ่น จนเกินงาม แค่พูดให้ตรงก็พอแล้ว เพราะเราเจอเยอะค่ะ พวกสำเนียงสวยหรู แต่เพื่อนฝรั่งถามว่า เขาพูดว่าอะไร - ถ้าจำคำศัำพท์ไม่ได้ ให้พยายามอธิบายเป็นภาษาอังกฤษด้วยคำที่ง่ายกว่าแทนการนึกในใจ เพราะคนฟังจะช่วยเราได้ และทำให้เราจำได้มากขึ้นด้วย เรื่องพูดไม่ยากค่ะ ในความรู้สึกเรา แต่เขียนนี่สิเฮ่อออออ หลายคนไม่เชื่อว่า ทุกคำที่เราพูด เกินหกสิบเปอร์เซน เราเขียนไม่ได้ ยิ่งถ้าต้องร่างจม.แบบเป็นทางการด้วยแล้ว เราให้แฟนทำตลอดเลย นี่ว่า กลับเมืองไทยจะไปหาที่เรียนเขียน ระยะสั้นดูเหมือนกัน ไม่รู้มีที่ไหนดีๆมั่ง ใครรู้แนะนำทีนะคะ เอาแบบซัก ๔-๕ อาทิตย์พอ กลับนานกว่านี้สามีตีตายเลย จากคุณ : Hergest - [ 5 มี.ค. 51 16:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราก็เป๊นคนหนึ่งที่ตอนเรียนไม่เก่งภาษาเลยจนได้มาทำงานกลับสามีที่ต่างประเทศซึ่งตอนอยู่เมืองไทยนั้นบ้านสามีนั้นใช้ภาษาอังกฤษคุยกันไม่ค่อยไช้ภาษาไทยเราอายที่ไม่กล้าพูดเพราะพูดไม่เก่งขอบอกว่าคิดผิดมากๆเลยตอนนั้นพอมาอยู่เมืองนอกต้องใช้ภาษาเราอายไม่ได้แล้วเราต้องกล้าพูดเพราะจะรอสามีไม่ได้เพระต้องไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยมากใหม่ๆๆเกร็งแกรมม่ามากๆเลยไม่กล้าคุยแต่ตอนนี้เปลี่ยนความคิดแล้วว่าถ้านึกถึงแต่แกรมม่าก็จะไม่เก่งภาษาเลยเช่นเดียวกับนักเรียนไทยที่มาเรียนใหม่ๆที่นี่ส่วนมากไม่เก่งภาษาเลยเพราะเกร็งแต่แกรมม่าเลยไม่กล้าพูดพอเราพูดมากๆๆอ่านเยอะๆๆฟังข่าวมากๆๆๆหนูหนังมากๆเราจะรู้เองว่าประโยคไหนผิดหรือถูกบางครั้งถ้าเจอประโยคแบบนี้จะได้ไม่ใช้คำแบบนี้แกรมม่ามันมาเองโดยที่เราเริ่มเข้าใจภาษามากยิ่งขึ้นเหมือนเราตอนนี้เก่งขึ้นเยอะเลยภาษาอังกฤษสามีเราก็ชมขอเป็นกำลังใจให้ค่ะว่าอย่ากลัวและอย่าเร็งแกรมม่ามากนังจะไม่ได้การพูดเลย จากคุณ : คนไกล (vinaei) - [ 5 มี.ค. 51 23:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณพี่ๆทุกคนมากเลยค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ตอนนี้กำลังชวนเพื่อนให้เข้าร่วมโครงการ "ตั้งวงเล่าภาษาอังกฤษ" ของคุณAndrew Biggs อยู่น่ะค่ะ ใครสนใจก็ลองเข้าไปอ่านรายละเอียดที่นี่นะคะ http://www.andrewbiggs.com/ABA/english_talk.htm แล้วเรามาฝึกพูดกันนะคะ ^^ จากคุณ : endimian - [ 6 มี.ค. 51 13:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น่าสนค่ะ โครงการ"ตั้งวงเล่าภาษาอังกฤษ" เราเองก็เป็นนะเรียนมาแทบตาย คะแนนก็อยู่ในเกณฑ์ดี แต่พอจะพูดกลับตะกุกตะกัก+ตื่นเต้นสุด ๆ จากคุณ : ลมหนาวกะดาวอุ่น - [ 7 มี.ค. 51 12:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 10 มี.ค. 51 11:13:52 ]