ความคิดเห็นที่ 1 แนวไหนนิ จากคุณ : แก้วนพรัตน์ - [ 6 มี.ค. 51 14:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 555 เขียนหนุกดีค่ะ จากคุณ : นกจอกน้อยต้อยตีวิด :: - [ 7 มี.ค. 51 15:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 EP:2 ชาญมาฝึกการร้อง ซึ่งจริงๆแล้วชาญร้องเพลงดีอยู่แล้ว ไม่ต้องฝึกมากเลย เผลอๆจะร้องดีกว่าผมด้วยซ้ำไป แต่ชาญเต้นไม่เป็น และไม่เคยขึ้นร้องมาก่อน ผมจึงเน้นสองอย่างหลัง "เต้นแบบนี้สิชาญ ฮิพ-ฮอพน่ะ มันต้อง ฮอพสิ ฮอพแบบพี่เนี่ย!" "ชาญทำท่าเหมือน หมาชะโงกดูอะไรอ่ะคับ ไม่มีส่วนคล้าย ฮิพ-ฮอพเลยแม้แต่น้อย" "พี่โฟน ทำใมเต้นเก่งจัง ไปฝึกมาจากใหน?" "อืม....ก็เรียนนิดหน่อย ออกงานนอกเยอะๆ สภาพแวดล้อมมันบีบบังคับให้เราต้องเก่งว่ะน้อง ไม่งั้น อดตาย.." "เมื่อใหร่ผมจะเต้นได้อย่างพี่ล่ะ?" "สะกดคำว่าเวลาซิ....." "เ-ว-ล-า-....เวลา" แมร่งโคตรซื่อเลยคับ ไอ้เด็กเนี่ย แต่ผมเริ่มสอนไปได้2-3วันผมก็เริ่มเห็นความน่ารัก ซึ่งมันก็น่ารักได้ทุกวัน ผมชอบชาญที่ชาญทะเล้น ทะลึ่งตึงตัง แต่มีมารยาทไม่ลามปามใคร สายตานี่ เจ้าชู้มาก คำพูดคำจา ถ้าไม่บอกต้องคิดว่าเป็นเด็กกรุงเทพปากหวานๆคนนึงเลยทีเดียว ผมลืมบอกครับ ชาญเรียนที่มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแถวๆรังสิต แต่ดร็อบครับ เนื่องจากติดแสงสี ชาญเป็นเด็กบ้านนอกครับ เกิดและเติบโตที่แม่สอด  และไปเรียนต่อที่กรุงเทพ แต่ว่าทนกับสิ่งเร้าไม่ใหว พ่อ[มัน]จึงส่งมันมาอยู่กับพี่ชายแท้ๆที่นี่ ส่วนผมเป็นเด็กเทพตั้งแต่เกิดครับ เห็นอย่างนี้ยังไงผมก็ใช้เงินที่หามาด้วยตัวเองส่งเสียตัวเองเรียนจนจบ ผมเริ่มร้องเพลงตั้งแต่ปี2แล้วครับ[แล้วหยุดร้องไปนานมาก] ฐานะทางบ้านของผมก็ไม่ได้ยากจนอะไร พอที่จะส่งเสียผมเรียนสบายๆเลย แต่ที่ผมต้องออกมาจากบ้านก็เพราะ ในช่วงปี1 [ลืมบอกครับ ผมรู้ตัวว่าเป็นเกย์ตอนอายุประมาณปลายๆ16] แม่ผมจับได้ว่าผมเป็นเกย์ แยยว่าไปเปิดตู้เสื้อผ้าของผม กะจะทำความสะอาดตู้ ไปเจอกล่องสมบัติ โอ้โห ทั้งหนังสือ รูปโป้ วีดีโอ [สมัยนั้นมีแต่วีดีโอ ซีดียังไม่นิยมมากมาย] เป็นเรื่องเลยครับท่าน ปรากฎว่าผมก็เลยมีคู่หมั้นที่ไม่ค่อยยินยอมเท่าใหร่ อยากจะบอกน้อง[ในที่นี้ชื่อนิดแล้วกันนะ] พี่อยากจะบอกนิดเหลือเกินว่า "พี่ไม่อยากตีฉิ่งกับน้องนะ เวลาพาไปกินข้าวก็อย่าทำหน้าดีใจมากสิ ชั้นขนลุก" คือแมีบังคับครับ ให้พาน้องไปกินข้าว บ้างก็พาไปดูหนังอะไรแบบนั้อ่ะ ซักพักผมทนไม่ใหว อยู่ต่อไป เสร็จน้องนิดแน่ๆ ดูเธอก็ชอบผมน่ะ ก็เลยหนีออกจากบ้าน[จริงๆก็ไม่เชิงหนีน่ะ ออกมาเฉยๆ] ออกมาทำงานหาเลี้ยงตัวเอง คือในช่วงปี1-2 ผมมีรายได้จากการเป็นครูสอนเต้น เดินแบบ ร้องเพลงในผับอยู่แล้ว แรกๆทำเพราะใจรักครับ หลังๆทำเพื่อเงิน แหะๆๆๆ มาเข้าเรื่องดีกว่า ผมก็สอนน้องมันจนวันที่ ชาญขึ้นเวทีครั้งแรก ผมรอฟัง วั้นนั้นร้องเพลง"ไม่รู้จักฉัน..ไม่รู้จักเธอ" น้องมันร้องได้ดี จนผมนี้หน้าบานเลย "ดีใหมพี่ ผมทำออกมาได้ดีใหม?" "ก็พอได้...[ในใจอยากเข้าไปจูบปากแล้วบอกว่า เก่งมากที่รัก อิอิ] พี่ว่าเราแข็งไปหน่อยนะ" "ผมจะพยายามครับพี่" "อืม"ผมตีมาดขรึม...ก่อนที่บรรดาสาวๆจะมารุมทึ้งน้องชาญกันเป็นกุรุฎ คุณเชื่อใหมว่า น้องมันน่ารักขนาดที่สาวๆรุมจีบยังไม่พอ ตั้งแฟนคลับให้ด้วยนะ ส่วนผมก็ไม่น้อยหน้า เป็นสเป็คของทั้งสาวจีน สาวไทย ฝรั่งก็ยังมาชอบเลยนะ ตอนเบรคผมก็ชวนน้องมันลงไปกินเหล้าที่ลานเบียร์ [กินกันหลายคนครับ] "ชาญนี่มาแย่งสาวๆพี่ไปหมดเลยนะ แล้วงี้พี่จะทำไงดีเนี่ย" "โห อย่างพี่โฟนเนี่ย ไม่ต้องกลัวหรอก หาได้สบายๆ" แล้วเราก็คุยกันพลาง กินเหล้าไปพลาง สนุกสนานกันจนผมเริ่มกึ่มๆ จนทุกคนขึ้นไปเตรียมร้องรอบสุดท้าย เหลือผมกับชาญ นั่งอยู่2คน ชาญท่าทางเมา ก็แหม เมาได้สิ ร้องหมดแล้วนี่ "เมื่อกี๊เราร้องแข็งไปนิดนะ" "ครับ อันนั้นน่ะแข็งยังปรับปรุงได้ แต่นี่สิ[ก้มลงไปมองเป้า]แข็งแล้วแย่เลย" ผมอึ้งไปเลยครับ!แบบว่า เอายังไงต่อดีวะ น้องมันรู้ว่าเราเป็นเกย์เหรอวะ? คำถามผุดออกมาจากหัวมากมาย จนในที่สุดผมก็เข้าข้างตัวเองว่าน้องมันอาจจะพูดเล่นก็ได้ "ตลกตายแล้ว ขำขี้แตกขี้แตนเลยว่ะ"....ผมประชด มันเอามือผมไปจับของมันครับท่าน!!! จากที่สัมผัสดูแล้ว ไม่เล็ก ไม่ใหญ่ ขนาดกำลังพอดี ที่สำคัญ                     สู้มือ!!!!! สู้มือมากๆ แบบว่าคงเ_ี่ยนอะไรมา ผมคิดว่าต้องเป็นคลิปมือถือแน่ เห็นน้องมันหยิบโทรศัพท์ของมือกีต้าร์ มาดู ผมก็เลยตัดสินใจ "เลิกงานไปดูหนังที่บ้านพี่ป่ะ?" ................................ ..................................... .......................................... ..................................... ............................... มันตกลงครับท่าน!!! ผมสิลิงโลดมากๆ สีหน้านี่ออกมาเยอะเลย แบบออกนอกหน้ามาก มันขับรถกระบะของมันมาหน้าบ้านผม ซึ่งผมมาเปิดบ้านรอไว้แล้ว ในหัวคิดแผนจะงาบน้องเอาไว้มากมาย มีเป็น10แผนเลย ในใจก็คิด เอ...มันรู้หรือปล่าววะ ว่าเราเป็นเกย์ หรือ มันเป็นเกย์ซะเอง ก็แหมเดี๋ยวนี้ ดูกันยากๆอยู่ จะเริ่มยังไง โปะยาสลบเลยดีใหม[อันนี้เลอะเทอะแล้ว อิอิ]ผมก็ใช้วิธี อาบน้ำให้ตัวหอมๆ ถอดเสื้อ ใส่แต่บ็อกเซอร์ตัวเดียว จนมันถามผม พี่ไม่หนาวเหรอ เปิดแอร์แล้วถอดเสื้อดูหนังเนี่ย "จะดูเรื่องอะไร "[ผมหยิบหนังที่เช่ามา เรื่องอะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว ไม่สนใจชื่อหนังแล้วชั่วโมงนั้น] ผมยื่นไปให้เลือก น้องมันก็ยื่นกลับมา "เรื่องไรก็ได้พี่ ผมยังไม่ได้ดูซักเรื่อง" แล้วผมก็เปิดหนังดู พร้อมกับกินเบียร์แกล้มไปด้วย ผมกับน้อง ก็อยู่ใต้ผ้าห่ม เพราะผมเปิดแอร์แรงมาก [จุดประสงค์คือให้หนาว จนต้องห่มผ้า] "พี่ลดแอร์ลงหน่อยได้ใหม ผมหนาว" "พี่ต้องอยู่อากาศเย็นๆ พี่เป็นคนขี้ร้อนว่ะ[จริง1แอร์แค่25ก็ว่าหนาวแล้ว]" "แต่ว่าผมหนาว" "ก็กอดพี่สิ...กอดแบบพี่น้องไง" เอามุขพี่น้อง ญาติสนิท มาใช้ครับพี่น้อง ขอบอกว่าได้ผลเกินคาด ผมแกล้งเอามือไปโดนน้องชายชองชาญ แล้ว "เฮ้ย!ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจว่ะ" "ต้งใจก็ได้พี่" นี่มันเป็นคำอนุญาตใช่ใหมนะ?ผมคิดนิดนึง แล้วจับต่อไป ผมเริ่มจูบปาก ใซร้ซอกคอ ผมถอดเสื้อน้องมัน อีกมือก็จับน้องชายของชาญ น้องมันร้องครางออกมานิดๆ แล้วก็................... ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ "โฟน เปิดประตูหน่อย ชั้นมีเรื่องจะรบกวนเธอ" เพื่อนสาวของผมนั่นเอง ทำใมนะ มารบกวนทำใม "เธอช่วยชั้นทำ เพลงตรงนี้ให้หน่อย ชั้นต้องใช้พรุ่งนี้ 8โมงเช้า" ผมเปิดประตูออกมา "ด่วนเลยเหรอ? ต้องทำเดี๋ยวนี้เลยเหรอ" มันมองมาทางชาญ[ผมกับเพื่อนคนนี้ทำงานอยู่ที่เดียวกัน] "อ้าว!น้องชาญ มาทำไรที่นี่ ดูหนังเหรอ เออ.. พี่รบกวนแป๊บเดียว เสียงไม่ดังหรอก ดูหนังไปเถอะ" อีนี่!นี่แย่มาก ถ้าจะให้ทำให้ก็น่าจะเอามาให้ทำตั้งแต่เย็น ผมรีบปั่นงานจนเสร็จภายใน1ชั่วโมง เพื่อตัดความรำคาญ เอาเพื่อนสาวออกไปจากชีวิต[ชั่วคราว] "เฮ้อ!เสร็จซักที เหนื่อยจัง" "อะไร เสร็จแล้วเหรอพี่! ผมยังไม่เสร็จเลย"พูดพลางมองตาผมไปพลาง ในใจของผมตอนนั้น คิดแล้วว่าคืนนี้ได้ชาญเป็นเมียแน่ๆ ผมรีบพุ่งตัวไปหาชาญอย่างเร็ว พร้อมกับประกบปากกัน ดูดดื่มความต้องการกันไปพร้อมๆกับ ถอดเสื้อชาญ กะกางเกง ชาญเองก็ถอดกางเกงผม เรานัวเนียกัน ซักพัก ผมก้มลงต่ำไปใช้ปากกับ.... ขอบอกว่า รู้สึกดีมาก แต่ว่าทันใดนั้น แอ๊ด........ "นี่เธอ ทำอีกเพลงให้ชั้นกะอุ๋ย และก็ จุ๋มด้วยนะ" ชะนี3นางเข้ามาพร้อมๆกัน ในขณะที่ผมกำลังใช้ปากกับชาญ ในขณะที่ชาญกำลังแอ่นตัวเต็มที่ครับ.. วินาทีนั้นเอง เพื่อนๆผมก็รู้ว่าผม กับ ชาญ เป็นเกย์......... เดี๋ยวต่อให้นะ วันนี้นอนก่อน จากคุณ : Flava - [ 8 มี.ค. 51 13:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอโทษที่ติดเรทไปหน่อยนะ แต่ว่าไม่รู้จะบรรยายยังไงอ่ะ พยายามเต็มที่แล้วอ่ะคับ จากคุณ : Flava - [ 8 มี.ค. 51 14:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 EP : 3 3-4วันต่อมา ข่าวเรื่องผมกับชาญ ได้แพร่สะพัดออกไปในร้าน สาวๆหลายคน เริ่มมองผมแปลกๆ [ในตอนนั้น ผมคบกับผู้หญิงคนนึง เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าผมเป็นอะไร] แต่ที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นก็คือ ชาญ ได้เข้ามาคุยกะผม "พี่โฟน คือเรื่องเมื่อวันนั้น....." "ทำใมวะ ชาญ มีอะไรเหรอ?" นี่เป็นครั้งแรกที่น้องมันยอมคุยกับผม หลังจากเหตุการณ์วันนั้น มันก็หลบหน้าผมตลอด ผมเดินเข้าไปหา มันก็เดินหนี "คือเรื่องวันนั้น.....ให้ถือซะว่า มันไม่เคยเกิดขึ้นแล้วกันนะพี่" เจ็บจี๊ดเข้าไปเลยครับ รู้สึกเหมือนโดนตีแสกหน้า ที่จริงก็ยังไม่ได้ชอบอะไรในตัวมันมากมาย ก็แค่รู้สึกเสียหน้า[มั้ง] แบบว่ามรึงให้ท่ากรูเองนะเว้ย กรูก็แค่สนองตอบ "อืม....พี่เข้าใจ  ลืมๆมันไปเหอะ" ทันใดนั้น!ผมก็คิดแผนแก้แค้นออกมาได้แผนนึง แหม!ทำกรูเสียหน้า อย่าคิดว่าจะรอด เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย...... "ยังไงเราก็ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันนะชาญ เหมือนเดิมนะพี่ขอร้อง" ผมพูด พร้อมความคิดชั่วร้ายในหัว อิอิอิ ...เสร็จล่ะมรึง คราวนี้ เสร็จล่ะมรึง..... หลายวันถัดมา....[ทิ้งไว้หลายวัน เพื่อทบทวนความคิดครับ ว่าจะเริ่มยังไง แล้วจบแบบใหน] "เฮ้ย!ชาญ ไปฟิตเนสกับพี่ป่าววะ" "ผมไม่เคยไป ไม่รู้จักจะไปยังไงดีล่ะพี่" "ไปกะพี่ป่าวล่ะ หรือจะให้พี่นั่งรถเราไป" "ผมไปรับพี่ที่บ้านดีกว่า แล้วเดี๋ยวมาส่ง" ......................... "สวัสดีครับ"...ผมทักทายพี่ๆที่ฟิตเนส "นี่น้องผมครับ ผมอยากให้มันบึ่กๆกว่านี้นิดนึง" แล้วผมก็จัดแจงจ่ายค่าสมาชิก เอาน้ำให้ดื่ม แนะนำอุปกรณ์ "เล่นตัวนี้สิ มันเพิ่มอกนะ อกเราเล็ก ใส่เสื้อผ้าไม่สวย" "อันนี้ ได้ใหล่ " พูดไป ผมก็แอบแต๊ะอั๋งไป แบบว่าเราไม่ได้ตั้งใจโดนนะ แค่สอนเล่นเฉยๆอะไรแบบนี้ บางทีก็ แอบจูงมือ บางทีก็บอกว่าเหนื่อยแล้วให้พาไปนั่งพักหน่อย ให้ช่วยพยุง ผมก็ทำได้แค่นี้อ่ะครับ เพราะไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นเกย์ นอกจากคนในร้านเท่านั้นนี่นา "ให้ผมไปส่งที่บ้านเลยใหม" "เฮ้ย!พูด ผม พูดครับ อยู่ได้ ฟังแล้วมันเลี่ยนว่ะ เอางี้ ชาญเรียกตัวเองว่า ชาญนะ แล้วพี่จะเรียกตัวเองว่า โฟน" อิอิ.....กรูไม่อยากเป็นพี่มรึงนี่หว่า  อยากเป็นผัว อิอิ "มันจะแปลกๆใหมพี่" "มรึงก็ลองดูก่อนสิวะ" "แล้วโฟนหิวไรใหม เดี๋ยวชาญว่าจะแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวก่อน" "เล่นมาเสร็จก็แ_กเลยนะมรึง เดี๋ยวแทนที่หุ่นจะสวย ก็กลายเป็นหมูก่อนหรอก" "แต่ชาญหิวอ่ะ" ในที่สุดเราก็กินก๋วยเตี๋ยวกันครับ.....โธ่เว้ย!กินก๋วยเตี๋ยวก็ยังน่ารักเลยอ่ะ เวลาผ่านไป... ผมกับชาญก็สนิทกันมากขึ้น ไปใหนไปด้วยกัน กินข้าวพร้อมกัน มาทำงานพร้อมกัน กลับพร้อมกัน ทุกอย่างเราทำด้วยกัน แต่เรื่องนั้นก็อย่างที่บอกอ่ะครับ ผมว่าน้องมันคงเป็นอารมณ์อยากลองมากกว่า ผมว่ามันดูผมออก เพราะสายตามันมองผม แบบว่า"กูรู้นะว่ามรึงเป็นอะไร" ประมาณนี้ แต่ผมไม่แคร์ รู้สิดี เราสนิทกันมากจนแขกที่มาเที่ยว เริ่มสงสัยความสัมพันธ์ของเรา เค้าก็ถามว่า "ทำใมไปเที่ยวกะชาญล่ะ เปลี่ยนแนวแล้วเหรอ" บางทีก็ "ชาญ โฟนรักมรึงว่ะ..." ผมก็ตอบไปในแนวว่า หัวหน้าวงเค้าให้มาดูแล มันก็แค่น้อง ผู้ชายกะผู้ชายมีไรกันได้ไงวะ ฟ้าผ่าตาย[ถ้าจริงๆแล้วผมคงโดนฟ้าผ่าตายไปนานแล้วอ่ะครับ] มีวันนึง ผมไปฟิตเนสกะมัน แล้วมันไม่มีถุงมือใช้ มันชอบมายืมผม ผมรำคาญ ก็เลยให้มันรีบมาส่งผมที่บ้าน แล้วผมก็รีบขับรถออกไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ไปหาซื้อถุงมือให้มัน แล้ววันนั้นผมก็รีบออกมาทำงาน จัดแจงเอาถุงมือใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของมัน แล้วแนบการ์ด "เห็นไม่มีใช้ เลยซื้อมาฝาก เก็บไว้ดีๆนะ อย่าทำหาย หัวใจพี่อยู่ในนั้นด้วย อ่ะล้อเล่งน้าาา" หยอดแบบขำๆ เนียนดีใช่มั๊ยล่ะครับ [ลืมบอกไปตอนไปฟิตเนส ในห้องเปลี่ยนเสื้อ ผมพยายามถอดเสื้อผ้าโชว์กล้าม ยั่วให้มันรู้สึกอยาก แต่ก็ไม่ทำอะไร หลอกให้อยากเฉยๆ] "ก็ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิด ให้ชาญแล้วกัน" "ชาญเกิดวันใหนเหรอ" "อีก2วัน โฟนต้องกินเหล้ากะชาญนะ" ผมตกใจเล็กน้อย แต่อ่ะนะ เข้าแผนพอดี เสร็จกรูแน่ มรึ้งงงงงง "สุขสันต์วันเกิดนะชาญ" "แฮปปี้นะจ๊ะ ขอให้มีสาวเยอะๆ" "มีความสุขมากๆนะจ๊ะ" "ขอให้หล่อวัน หล่อคืนนะ" ซักพักก็มีดอกไม้ช่อโต มาส่งให้โดยที่มีการ์ดแนบมาข้อความว่า "สุขสันต์วันเกิดนะ ขอให้มีความสุขมากๆ " ไม่รอช้า ผมก็โทรไปหาชาญทันที [จริงๆแล้วพอผมเห็นดอกไม้มาแต่ไกลครับ  ผมก็เลยแอบออกไปโทรศัพท์] "ชาญเหรอ นี่โฟนเองนะ " "ครับ" "ดอกไม้สวยป่ะ โฟนเลือกเองกับมือเลยนะ" "อ๋อ พี่โฟนนี่เอง นึกว่าใครให้ซะอีก" "เอาเป็นว่า เรารู้กันสองคนนะ ถ้าใครถามก็บอกไปว่าสาวๆให้มาแล้วกันนะ" "ก็ได้" "เออ!........รักนะรู้มั๊ย" พูดเสร็จผมก็วางไปเลย แล้วเดินไปที่โต๊ะงานวันเกิดชาญแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมแอบโอบชาญเป็นระยะๆ แล้วบางที ก็แอบทำเป็นกระซิบอะไรบางอย่างแต่จริงๆแล้ว ผมหอมแก้มมัน อิอิ[ตอนนั้นผมเริ่มเมาอีกแล้วครับท่าน แต่พยายามครองสติแบบสุดชีวิต] "ผมไม่ใหวแล้ว ...." ชาญเมามากครับ ก็เล่นกินไปซะขนาดนั้น เป็นผมคงพับไปแล้ว ผมอาสาไปส่งมันที่บ้าน แต่ทุกคนบอกว่าให้ค้างที่บ้านผม เอาก็เอา ! คราวนี้แหละเสร็จพี่จริงๆ อ้อยเข้าปากช้างแล้ว "ผมจะกลับบ้าน...พาผมกลับบ้านที" มันเพ้อครับ เมามากจนเพ้อ... "หน่อย อย่าทิ้งชาญไป...." น้ำตาของชาญใหล....ถึงจะไม่เยอะ แต่ก็รู้สึกว่าต้องมีอะไรแน่ๆ !!!ใครคือหน่อย? ผมรู้สึกแป๊บขึ้นมา ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร รู้วแต่ว่าอยากจะได้ชาญมาครอบครองเดี๋ยวนั้น ด้วยอารมณ์โมโห ผมจึงรีบพาชาญเข้าห้อง แล้วจัดการถอดเสื้อผ้าเค้าออกทีละชิ้น ในใจตอนนั้น ก็คิดว่าอยากได้ อยากเอาชนะ และแล้ว..... ผมก็มีอะไรกับชาญแบบเต็มคอร์ส [ผมไม่อยากเล่ารายละเอียดแล้วกัน ไม่อยากติดเรทไปมากกว่านี้] จริงๆแล้วชาญก็รู้สึกตัวนะ ผมไม่คิดว่ามันเป็นการลักหลับ เพราะเค้าก็สนองตอบดีอยู่ ผมมีความสุข และสะใจ ที่ได้ทำแบบนั้น............ ผมสลบไสลไปเลยทีเดียว เพราะเมื่อคืนหนักไปหน่อย เมื่อตาค่อยๆลืมขึ้นมาในตอนสายๆของวัน ผมหันมามองชาญที่อยู่บนใหล่ผม เค้าตื่นแล้ว แต่เมื่อเห็นผมก็แกล้งทำเป็นหลับตา เด็กอะไรน่ารักซะจริงๆ ปากนิด จมูกหน่อย น่า.....อีกซักรอบดีใหมน้าาา "ตื่นแล้วเหรอเรา หือ..?" ชาญนิ่งเงียบไปครับ แกล้งหลับซะงั้น "หลับดีนักใช่ใหม" ผมจั๊กจี้เข้าไปที่เอวของชาญ ได้ผลครับ! ดิ้นพล่าน น่ารักดี[อีกแล้ว?] "พอๆ โฟน พอนะ ขอร้องล่ะ" "555555 ขอกันง่ายๆได้ไง" ผมก็เลยจ๊กจี้ต่อ แต่ลืมไปผมเองก็บ้าจี้เหมือนกัน ! ชาญเอาคืนผม โดยการแกล้งจั๊กจี้ผมบ้าง สรุป ทั้งช่วงสายนั้น เราวิ่งไล่จี้กันทั้งๆที่ตัวเราล่อนจ้อนกัน[แหม!ใครจะแคร์ล่ะ ก็เมื่อคืนก็เห็นกันมาหมดแล้วนี่] "เอาล่ะ! สงบศึกนะ.." "ได้"  ผมตอบไปแบบว่าไม่ใหวแล้ว กรูเหนื่อยแล้ว..... เราไปนั่งดื่มกาแฟกัน [ในตอนนั้นผมกับชาญก็ใส่เสื้อผ้าแล้ว] ที่โซฟาในห้องผมนั่นแหละ ผมโอบใหล่ชาญไว้ด้วยมือขวา มือซ้ายถือถ้วยกาแฟ ดีครับ รู้สึกดีกับเด็กคนนี้มากๆ ผมอยากรู้บางเรื่องจึงถามออกไป "ไม่คิดว่าตัวเองแปลกๆไปเหรอ รู้มั๊ย ตอนนี้ชาญกลายเป็นเกย์แล้วนะ" "จริงเหรอโฟน! ชาญเป็นเกย์แล้วเหรอ?" ชาญทำหน้าดูกังวลมากๆ "จริงๆแล้วยังไม่ได้เป็นหรอก แต่ถ้าชาญรักหรือชอบโฟนแล้วชาญก็จะกลายเป็นเกย์" "ชาญไม่อยากเป็นเกย์  ชาญแค่รู้สึกดีๆกับโฟน ก็แค่นั้นเอง" "เกย์น่ะ เป็นคำที่สังคมกำหนดขึ้นมาจำกัดรูปแบบของความรักของเราเท่านั้น  .....แต่จริงๆแล้ว ถ้าเรารักใคร ถ้าหัวใจมันใช่ ถ้าหัวใจมันบอก ก็ทำตามเถอะ ปล่อยไปตามหัวใจเราเองดีกว่า" ...................................... "แต่ว่าชาญก็ยังมีอารมณ์กับผู้หญิงอยู่นะ อย่างนี้ชาญก็เป็นเสือใบน่ะสิ" "นี่ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ไม่ต้องไปสนใจคำเรียกบ้าบอนั่นหรอก สนใจแต่ความรู้สึกอย่างเดียวก็พอแล้ว" ผมโมโหนิดหน่อย "ถ้ารู้สึกดีกับใคร รุ้สึกว่าคนนั้นใช่ ก็คบกับเค้าไม่ว่าจะเป็นหญิง-ชาย เอาความรู้สึกเป็นที่ตั้งก็เพียงพอแล้ว" ผมนิ่งไป ชาญก็นิ่ง..... "หน่อยคือใครเหรอ?" มันค้างคาอยู่ในหัวของผมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ผมอยากรู้จริงๆ ทนไมาใหวก็เลยโพล่งออกมาซะงั้น ชาญนิ่งไปพักใหญ่ "แฟนชาญเอง เราทะเลาะกันนิดหน่อย เรื่องที่ชาญมาร้องเพลงที่นครสวรรค์" "เค้าไม่อยากให้ชาญมา กลัวชาญจะมีคนอื่น " ก็มีแล้วนี่ไง นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ไง!!! เชอะ "แล้วไง" เสียงผมเริ่มแข็งขึ้น "เค้าบอกว่าชาญเปลี่ยนไปมาก จากที่เคยดูแลเอาใจใส่เค้า เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย" "ไม่เคยโทรหา เหมือนลืมไปเลย" "....................มันเป็นช่วงเวลา......" ปากผมไปไวกว่าความคิดครับ "ช่วงที่เรารู้จักกันใช่ใหม?" "จะบอกว่ารู้จักกับโฟนแล้วไม่มีเวลาให้แฟนสินะ" "เข้าใจเลย ว่าทำใมวันนั้นถึงขอให้ลืมเรื่องนั้น" "........................." ผมใส่ไม่ยั้ง "......................" ชาญเงียบ เงียบจนน่ากลัว "มันเป็นช่วงเวลาที่ เรารู้สึกดีๆกับโฟนไง" "ก็เราไม่อยากโทรหาหน่อยนี่" "........." "เค้าคงรู้ว่าชาญจะเลิกกับเค้า เค้าก็เลยบอกเลิกก่อน" "เค้าโทรมาหลังจากที่ โฟนโทรมานั่นแหละ ชาญไม่ใหว ไม่กล้าร้องให้" "ชาญเลยดื่ม ๆ ๆ ดื่มให้ลืมยังไงล่ะ" "ชาญรักเค้าใช่ใหม?" "ไม่รู้....ตอนนี้สับสน" "ชาญรักเค้า แต่ก็รู้สึกดีๆกับโฟนใช่ใหม?" "ไม่รู้.....ไม่รู้จริงๆ" ตรื๊ดๆๆๆ.............. เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น "ฮัลโหล เมฆเหรอ" ผมรับสาย "เมฆมาจะถึงบ้านโฟนแล้วล่ะ แต่จำทางเข้าไม่ได้" "หา!!มาที่นี่ ....จะถึงแล้วด้วย!!!!" "ตอนนี้เมฆถึงใหนแล้วล่ะ ?" "ถึงแยก สะพานเดชาติวงศ์ แล้ว" พระเจ้า!!!ซวยแล้ว อีกไม่ถึง200เมตรก็ถึงแล้ว "อืม...ทางเข้าข้างหน้ามันทำทางอยู่ เมฆต้องเลี้ยวซ้ายไปอ้อมทางด้านหลังที่โฟนเคยขับพาไปกินข้าว จำได้ป่ะ? เออ!แล้วเลี้ยวซ้ายเลยนะ เข้ามาเรื่อยๆตรงมาก็เจอเลย" เมฆมา!!! เมฆ คือชายหนุ่มหน้าตาดี สูงสง่า ผิวขาว หล่อเหลา ผมตัดสั้นแลดูเป็นระเบียบ เค้าทำงานในสายการบินแห่งหนึ่ง...เป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน นิสัยดี ดูภูมิฐาน จบการศึกษามาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในเชียงใหม่ และมีพื้นฐานครอบครัวที่ดี และที่สำคัญที่สุด ........เค้าคือแฟนของผมครับ!!!! ผมต้องรีบจัดการเรื่องของชาญก่อน และแล้วผมก็นึกอะไรบางอย่างออก!!! "เรารับความจริงแบบนี้ไม่ได้ ชาญไม่น่าหลอกเราเลย" "ชาญขอโทษ" "เราว่าชาญไปเถอะ เราไม่อยากเห็นหน้า" ผมรีบเก็บเสื้อผ้า ของชาญ ส่งให้เค้ารีบใส่ "เราเข้าใจ เราไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ในใจชาญก็ยังมีเค้าอยู่ แล้วจะมีเราไปเพื่ออะไรล่ะ!" "ไปเถอะชาญ โฟนขออยู่คนเดียว" ตอแห_มั๊ยล่ะท่าน ก็บอกแล้วหัวผมน่ะไวยังกับปรอท แล้วชาญก็ออกจากห้องไป พร้อมกับทำหน้าเศร้าๆ "เฮ้อ!!!" ตรื๊ดๆๆๆๆ "ถึงใหนแล้วครับเมฆ" ผมพยายามทำเสียงให้ดูเป็นปกติที่สุด "อ๋อ!หน้าปากซอยเข้าบ้านแล้วใช่ใหม เข้ามาเลย ผมอยู่ในบ้านครับ" ซักพัก เมฆก็เข้ามา "ทำใมมาไม่บอกกันก่อนล่ะครับ" "ก็ผมอยากมาเซอร์ไพรส์น่ะสิ รู้ใหมว่าผมคิดถึงคุณแค่ใหน" พอพูดจบ เมฆก็เข้ามากอดผม กอดแน่นมาก ราวกับว่ากลัวผมจะหลุดมือไป "กินน้ำกินท่าก่อนใหม น่าจะกระหายนะ ขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง" ผมอาสาไปเอาน้ำมาให้เมฆ เมื่อผมจัดแจงเตรียมน้ำส้ม ที่เมฆชอบ กับขนมขบเคี้ยวอีกนิดหน่อย เสร้จแล้ว ผมเดินไปก็พบกับเรื่องที่ชวนให้หัวใจมากองอยู่ที่ตาตุ่มให้ได้ ชาญ!!! ชาญครับ เค้าเข้ามา ที่บ้าน "โฟน ชาญลืมกระเป๋าตังอ่ะ" แล้วชาญก็เดินเข้ามาหากระเป๋า ซึ่งไม่รู้ไปตกอยู่ที่ใหน "อยูใหนนะ...เอ" "อยู่ที่นี่ครับ!!!" เมฆครับ เค้าถือกระเป๋าสตางค์ของชาญเอาไว้ "มันตกอยู่ บนเตียง ผมเห็นเลยหยิบมาให้" "ขอบคณครับพี่....เออ" "พี่เค้าชื่อเมฆ เป็น..." "เป็น แฟน ของพี่โฟนครับ" เมฆพูดสวนมาทันควัน........... ติดตามต่อนะจ๊ะ เด๋วว่างๆจะมาอัพ จากคุณ : Flava - [ 10 มี.ค. 51 13:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 11 มี.ค. 51 13:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องจริงป้ะเนี่ย?! ยังกะนิยาย จากคุณ : นกจอกน้อยต้อยตีวิด :: - [ 23 มี.ค. 51 20:13:01 ]