ในหนึ่งสัปดาห์ที่มีการเปิดห้องเรียนภาษาอังกฤษ จะมีคำถามเรื่องแกรมม่าร์มากพอควร เช่น ประโยคนี้ถูก Grammar หรือไม่ แล้วยกประโยคที่ยากๆ มาให้ดูจากที่เคยเห็นหรือเจอมา ตย. ในกระทู้หนึ่งคือ
All I want to do is find the way back into love.
ผู้ถามคงงงเพราะหาสาเหตุที่รูปประโยคผิดแกรมมาร์ตรงๆ ก็ไม่ได้ แต่ก็รู้สึกไม่คุ้นเคย อย่างนี้เป็นต้น
ผมยกตัวอย่างอีกประโยคในชีวิตจริงที่มีการใช้กันแพร่หลาย
She walks real slow.
คนที่เรียนแกรมมาร์มาไม่ลึกซึ้งพอควร อาจตอบทันทีว่าผิดแน่ๆ เพราะ real และ slow เป็น adj ทั้งสองตัว แล้วมันจะขยาย walk ได้อย่างไร? ประโยคมันน่าจะเป็น
She walks really slowly.
เพราะเราเรียนว่า adv นอกจากขยาย verb แล้ว ยังขยาย adv ด้วยกันได้
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง เราจะเห็นรูปประโยค
She walks real slow. มากกว่า She walks really slowly.
แล้วเราจะอธิบายได้อย่างไร ว่า เจ้าของภาษาทำไมใช้ "ผิดๆ" มากมายอย่างนี้?
ผมไม่ใช้นักภาษาศาสตร์ แค่เป็นคนสนใจภาษาอังกฤษมากคนหนึ่งเท่านั้น และงานก็ใช้ภาษาอังกฤษทุกวันมากว่า 30 ปีแล้ว สมัย มศ. 4-5 ก็ศึกษาการใช้ Grammar มากพอควร แทบจะท่องจำ structure ที่ออกข้อสอบบ่อยๆ ได้อย่างขึ้นใจ ทำ structure ได้เกิน 90% บางที 99% ในบางครั้งก็มี และเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย ก็อ่านตำรา Grammar ของบุคคลต่างๆ เช่น Michael Swan, Hornby, Chomsky etc.
หลังจากนั้นก็ได้ผลสรุปว่า Grammar มีสองแบบคือ Prescriptive คือการบังคับใช้รูปแบบมาตรฐาน พวกพิ้นฐานเช่น Subject + Verb agreement ตามหลัก singular, plural และ tense เป็นต้น เช่น
She wants to learn to swim.
We want to learn to swim.
ถ้าเราละเมิด มันก็ผิดแน่ๆ ถึงแม้ว่า คนฟัง คนอ่าน จะเข้าใจความหมายก็เถอะ
แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ Grammar ไม่สามารถบังคับใช้ (prescriptive) ได้คือรูปประโยคที่สลับซับซ้อน โคลงฉันท์ กาพย์ กลอน (poetic licence) และ พวก popular usage ถ้าเป็นในกรณีนี้ Grammar ก็จะพยายามอธิบายโครงสร้างประโยคและความหมายตรง ความหมายแฝงขึ้นอยู่กับบริบทอีกที
ตย. ประโยค All I want to do is find the way back into love.
แกรมมาร์จะพยายามอธิบายว่า รูปประโยคมันคือ
ประธาน + verb to be + complement
ประธานคือ noun clause (All I want to do)
is คือ verb to be
[I] find the way back into love. คือ noun clause ที่ทำหน้าที่เป็น complement.
จุดประสงค์เพื่อให้สามารถเข้าใจความหมายได้ตรงๆ กัน สื่อความได้ไม่เพี้ยน
"สิ่งที่ฉันต้องการทำมากที่สุดคือ [ฉัน] หาหนทางไปสู่ความรักได้อีก"
ส่วน She walks real slow. I want her real bad.
เราก็อาศัย Grammar ในฐานะเป็น descriptive บรรยายว่ามันเป็น popular usage ไปแล้ว ความหมายก็เข้าใจตรงกันคือ
เธอเดินอย่างช้าๆ
ฉันต้องการเธออย่างมาก
ถ้าเราเข้าใจฐานะของแกรมมาร์แล้ว คำถามต่างๆ ว่า ผิดแกรมมาร์หรือไม่ อะไรพวกนี้ ทั้งที่มาจากผู้พูดเจ้าของภาษาทีมีการศึกษา ก็คงจะหมดหรือลดน้อยลง
เพราะ grammar ไม่ใช่แค่ prescriptive มันเป็น descriptive ได้ ในกรณีที่เราเจอะประโยคที่ดูผิด Grammar แต่มีการใช้การแพร่หลาย หรือกรณีที่เป็นเพลง กวี เป็นต้น และบางกรณีประโยคสลับซับซ้อนมีการ ละเว้นคำบางคำไว้ในฐานเข้าใจ เราจะใช้แกรมมาร์ในฐาน prescriptive ไม่ได้ ต้อง descriptive เท่านั้น
สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเรียนแกรมมาร์ในความเข้าใจของผมคือ การสื่อสารและตีความหมายให้เข้าใจได้ตรงกัน ตามที่เจ้าของภาษาใช้กันครับ
จากคุณ :
K.Senior 
- [
7 มี.ค. 51 16:22:49
]
Is grammar descriptive or prescriptive?
