PANTIP.COM : K6412292 *** เรื่องบุปผาในกุณฑีทองนี่มันต่างจากเรื่องบู้สงไปเท่าไหร่ครับ *** [นิยายกำลังภายใน]

ความคิดเห็นที่ 3

คือบู๊สงนั้นเป็นตัวละครตัวหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซานหน่ะครับผม

บู๊สงนั้นเป็นนักบู๊ที่เก่งกาจคนหนึ่ง ระหว่างเดินทางกลับบ้านนั้นได้แวะพักที่โรงเตี๊ยมซึ่งติดป้ายว่าดื่ม 3 ชามข้ามเขาไม่ได้ บู๊สงเป็นนักเลงสุราเห็นป้ายก็ขุ่นใจเรียกเจ้าของโรงเตี๊ยมมาถามว่า ทำไมดื่ม 3 ชามถึงข้ามดอยไม่ได้
เจ้าของร้านก็บอกว่าเหล้าของร้านเขานั้นแรงมาก คนธรรมดาดื่ม 2 ชามก็แทบจะประคองสติไม่ได้ แถมตอนนี้บนดอยมีเสือร้ายอยู่ ทางการปิดป้ายว่าให้นักเดินทางที่จะข้ามดอยให้ข้ามตอนกลางวันและจับกลุ่มกันหลายๆคนเพื่อให้ปลอดภัยจากเสือ
แต่บู๊สงนั้นไม่เชื่อ วันนั้นก็กินดื่มเหล้าจนเพียบแปร้ และก็ออกเดินทางข้ามดอยในตอนหัวค่ำ ระหว่างทางก็เจอเสือจริงๆ บู๊สงก็เลยสู้กับเสือและกำจัดเสือได้ ชาวบ้านพอทราบข่าวก็พากันไปแห่บู๊สงไปอำเภอ นายอำเภอเลยให้บู๊สงมารับราชการเป็นมือปราบ

พานจินเหลียน หรือนางพัวกิมเหลียนนั้นเป็นพี่สะใภ้ของบู๊สงที่แต่งเป็นภรรยาของบู๊ตั้วนึ้งพี่ชายของบู๊สง เดิมทีนั้นนางเป็นอนุของเศรษฐีคนหนึ่ง แต่ภรรยาหลวงของเศรษฐีนั้นไม่ชอบนางจึงบังคับให้เศรษฐีคนนั้นยกพานจินเหลียนให้บู๊ตั้วนึ้ง ซึ่งเป็นคนแคระหลังค่อม หน้าตาน่าเกลียด มีอาชีพขายขนมเปี๊ยะเร่ (แต่กลับชื่อตั้วนึ้ง หรือตั้วนั้งแปลว่าคนตัวใหญ่ครับ หุหุ)
ในเมืองที่เรื่องนี้เกิดนั้น มีบ้านของอดีตขันทีคนสนิทของจักรพรรดิ (ผมจำชื่อขันทีไม่ได้) พอเกษียรเขาก็กลับมาบ้านเกิด ตัวเอกอีกคนของเรื่องก็คือ หลี่ผิงเอ๋อ เป็นสาวใช้อยู่ในบ้านหลังนี้
อีกบ้านหนึ่งคือเศรษฐีใหญ่ประจำเมือง ไซมึ้งเข่ง จอมเจ้าชู้ทั้งๆที่มีภรรยาหลายคนอยู่แล้ว ตัวเอกหญิงอีกคนคือ ชุนเหมยก็เป็นสาวใช้อยู่ในบ้านของไซมึ้งเข่ง

พานจินเหลียน หลี่ผิงเอ๋อ และชุนเหมยนั้นเป็นเพื่อนกันมาก่อนหน่ะครับ
ส่วนหลี่ผิงเอ๋อมีพี่ขายยึดอาชีพขายของเล็กน้อยๆในตลาด และรักชอบกับลูกสาวของบู๊ตั้วนึ้ง (ในผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซานไม่มีตัวละครเหล่านี้ หลี่ผิงเอ๋อกับชุนเหมยเป็นตัวละครออริจินัลของเรื่องจินผิงเหมยเองหน่ะครับ)
ส่วนบู๊สงและหลี่ผิงเอ๋อกํบรักชอบกันมาแต่เด็กครับ แต่หลานชายของขันทีเฒ่า (ผมก็จำไม่ได้ว่าพี่แกชื่ออะไร) ก็แอบรักชอบหลี่ผิงเอ๋อที่เป็นสาวใช้ของตนอยู่

บู๊สงนั้นได้กลับมาเป็นหัวหน้ามือปราบในอำเภอลบ้านเกิด และไปอาศัยกับบูตั้วนึ้งพี่ชาย นางพานจินเหลียนนั้นปกติก็ไม่ชอบบู๊ตั๊วนึ้งอยู่แล้ว พอเห็นบู๊สงเข้าก็เกิดหลงรัก แต่บู๊สงนั้นเป็นจอมยุทธ์คุณธรรม เห็นพี่สะใภ้เป็นนางแมวยั่วแบบนี้ก็ทนไม่ได้ แต่ไม่อยากบอกพี่ชายให้เสียน้ำใจ ก็เลยอ้างว่างานยุ่งไปนอนที่ทำการอำเภอไม่ยอมกลับมาพักที่บ้านอีก

วันหนึ่งไซมึ้งเข่งเดินเล่นอยู่ในตลาดก็บังเอิญไปเจอพานจินเหลียนเข้า (พานจินเหลียนกำลังกางม่านไม้ใผ่อยู่ที่ชั้น 2 ของบ้านแต่ดันทำม่านหล่นใส่หัวของไซมึ้งเข่งที่เดินผ่านมา ทั้งคู่เลยปึ๊งกัน)
ไซมึ้งเข่งนั้นพอรู้ว่าหญิงงามอย่างพานจินเหลียน ต้องไปแต่งกับคนแคระแต่ชื่อใหญ่แบบบู๊ตั้วนึ้ง ก็รู้สึกเสียดาย เลยไปติดสนบนป้าข้างบ้านที่นางพานจินเหลียนนั้นไปช่วยรับจ้างเย็บเสื้อเป็นประจำให้ช่วยนัดพบกันหน่อย
คุณป้าได้สินบนมาก็แสนใจดี หาเวลาที่บู๊ตั้วนึ้งออกไปขายขนมเปี๊ยะ ก็ลอบเรียกพานจินเหลียนมาที่บ้านของตนโดยอ้างว่ามีงานเย็บผ้าจะจ้างวาน พอนางพานจินเหลียนมาถึงบ้านคุณป้าก็เจอไซมึ้งเข่งรอท่าอยู่แล้ว ทั้งคู่เลยใช้บ้านคุณป้าเป็นโรงแรม 99 กันและก็...........บทตรงนี้คือหนึ่งในบทบรรยายบทพิสวาสอันลือเลื่องของจีนครับผม และมันทำให้จินผิงเหมยเป็นนวนิยายปกขาวตลอดช่วง 500 กว่าปีที่ผ่านมาหุหุ)

ในกาลต่อมานั้นพัวกิมเหลียนได้ลอบเจอกับไซมึ้งเข่งเสมอๆ จนชาวบ้านเขารู้กันทั่วและไปถึงหูของบู๊ตั้วนึ้งในที่สุด บู๊ตั้วนึ้งพอรู้ว่าตนโดนสวมเขา ก็อารมณ์ขึ้นรีบบึ่งไปบ้านคุณป้าจับชู้ในทันที และเจอชาย-หญิงกำลังพลอดรักกันสนั่นจอ บู๊ตั้วนึ้งที่กำลังโกรธจัดก็ตรงเข้าทำร้ายไซมึ้งเข่งทันที แต่ไซมึ้งเข่งนั้นนอกจากเป็นเศรษฐีแล้ว ยังเป็นนักบู๊คนหนึ่งที่มีฝีมือพอตัว ระหว่างที่ทะเลาะกันก็โดดถีบบู๊ตั้วนึ้งตกบันไดจากชั้น 2 ลงมาชั้นล่างจนสลบแน่นิ่้งไป
ไซมึ้งเข่งเห็นว่าตนทำเกินไปแล้วเดี๋ยวอำเภอรู้จะซวยก็เลยหลบหนีไป
ส่วนนางพานจินเหลียนก็พาร่างของบู๊ตั้วนึ้งกลับไปบ้าน

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) - [ 11 มี.ค. 51 22:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4

พอมาถึงบ้านนั้น บู๊ตั้วนึ้งที่ช้ำไปทั้งตัวก็ลุกไม่ขึ้นนอนหยอดน้ำข้าวต้มโดยมีนางพานจินเหลียนที่ยอมอยู่ดูแลแบบเสียไม่ได้ บู๊ตั้วนึ้งนั้นได้พูดว่า เรื่องที่ผ่านมาข้าจะยอมลืมๆไปซะ หากเจ้าดูแลข้าดีๆและไม่ทำตัวแบบนี้อีก ไม่เช่นนั้นข้าจะไปฟ้องบู๊สงน้องชายข้า
นางพานจินเหลียนได้ยินเข้าก็รีบไปปรึกษาคุณป้าทันทีว่า จะทำไงดี เดี๋ยวบู๊สงมาต้องเป็นเรื่องแน่ๆ ไซมึ้งเข่งเลยเสนอว่า บู๊ตั้วนึ้งชักจะกร่างไปหน่อยแล้ว วางยาพิษสังหารมันซะเลยเป็นไง ว่าแล้วทั้ง 3 คนก็วางแผนเอายาพิษใส่ยาแก้ช้ำในให้บู๊ตั้วนึ่งกิน จนหมอนี่ไปสวรรค์ในที่สุด
ระหว่างนั้นเอง พี่ชายของหลี่ผิงเอ๋อที่รักชอบกับลูกสาวของบู๊ตั้วนึ้งแต่โดนบู๊ตั้วนึ้งกีดกัน (เพราะพี่ชายของหลี่ผิงเอ๋อเป็นคนไม่ค่อยเอาไหนนัก) ก็มาหาบู๊ตั้วนึ้งพอดี เขาเป็นคนแรกที่เจอว่าบู๊ตั้วนึ้งสิ้นใจตาเหลือกอยู่บนเตียงแล้ว จังหวะเดียวกันกับที่พานจินเหลียนกับไซมึ้งเข่งเข้ามา ทั้งคู่เลยสมคบกันโยนความผิดให้พี่ของหลี่ผิงเอ๋อไปซะเลย พร้อมทั้งไปติดสินบนคนชันสูตรศพ เพื่อนบ้าน ฯลฯ ให้ร่วมกันปรักปรำพี่ของหลี่ผิงเอ๋อ

ทางฝ่ายบู๊สงที่พึ่งกลับจากราชการต่างเมือง ก็เจอว่าพี่ชายของตนตายไปเรียบร้อยแถมโดนวางยาซะอีก คนร้ายก็คือพี่ชายของคนรักของตน ตัวของหลี่ผิงเอ๋อนั้กน็มาขอให้บู๊สงช่วยพี่ชายของตนให้พ้นมลทิน แต่บู๊สงบอกว่าหลักฐานแน่นหนาไม่รู้จะทำยังไง ประกอบกับตนก็โกรธที่พี่ชายตัวก็ตายเลยไม่ค่อยจะเชื่อหลี่ผิงเอ๋อนัก พี่ชายของหลี่ผิงเอ๋อเลยเป็นแพะโดนเชือดแบะๆ ไปในที่สุด นั่นทำให้หลี่ผิงเอ๋อและบู๊สงตัดขายเยื่อใยจากกัน ส่วนพานจินเหลียนนั้นก็ได้แต่งเข้าบ้านไซมึ้งเป็นฮูหยินเบอร์เท่าไหร่ก็ไม่แน่ใจไป

หลี่ผิงเอ๋อนั้นเมื่อตัดขาดจากบู๊สงก็ไปรับรักจากคุณชายเจ้าของบ้าน และแต่งงานกันในที่สุด พอดีกับที่คุณชายเจ้าของบ้านกับไซมึ้งเข่้งเป็นเพื่อนกัน วันแต่งงานเขาก็เชิญไซมึ้งเข่งมาร่วมงานด้วย ระหว่างที่บ่าว-สาวไหว้ฟ้าดินนั้น เกิดลมพัดแรง ผ้าคลุมหน้าของหลี่ผิงเอ๋อเลยเปิดออกมา ไซมึ้งเข่งเห็นเจ้าสาวเพื่อนก็ตัณหาขึ้นหลงรักหลี่ผิงเอ๋อในทันทีทันใด และวางแผนมากมายเพื่อให้ได้นางมาครอง (แผนยาวมาก ผมจำมิได้)
แต่จนท้ายสุดนั้น ตระกูลของขันทีเฒ่าและคุณชายก็ต้องเจ๊งไม่เป็นท่า ขันทีเฒ่าโดยฆ่าตาย คุณชายก็กลายเป็นผู้ต้องสงสัยและหลบหนีการจับกุมก่อนจะจมน้ำตายระหว่างหลบหนี
ส่วนหลี่ผิงเอ๋อก็เลยกลายเป็นแม่ม้าย ไซมึ้งเข่งเห็นเป็นจังหวะเลยเข้ามาเกี้ยวหวังได้นางมาเป็นฮูหยินเบอร์ที่เท่าไหร่ก็ไม่แน่ใจ หลี่ผิงเอ๋อตอนแรกๆก็ปฎิเสธ แต่ตอนหลังนางทราบจากใครซักคน (ผมจำไม่ได้ว่าใคร) ว่าการที่สามีและลุงของนางต้องตาย รวมทั้งการที่พี่ชายโดนใส่ร้าย ทั้งหมดไซมึ้งเข่งมีเอี่ยวทั้งสิ้น นางเลยตัดสินใจจะแต่งเข้าตระกูลไซมึ้งเพื่อหาทางแก้แค้น

เรื่องมันก็เป็นการชิงแค้นหักเหลี่ยมของไซมึ้งเข่งและหลี่ผิงเอ๋อ แถมมีนางพานจินเหลียนที่พอมีหลี่ผิงเอ๋อเข้ามานางก็ตกกระป๋องในสายตาของไซมึ้งเข่ง ผสมกับมีชุนเหมยเป็นตัวห้ามๆเพื่อนรักทั้งสอง บวกบู๊สงที่งงๆไปงงๆมา
เอาเป็นว่าตอนหลังบู๊สงรู้ความจริงก็เลยไปดักสังหารไซมึ้งเข่งที่โรงเตี๊ยมสิงโต และสู้กันจนบู๊สงโดดถีบไซมึ้งเข่งตกจากชั้น 2 ของโรงเตี๊ยมลงมานอนชักอยู่ที่พื้นถนน เปิดโอกาสให้หลี่ผิงเอ๋อที่แอบตามมาเอามีดพกเชือดไซมึ้งเข่งได้ในที่สุด อันที่จริงนางน่าจะได้สมรักกับบู๊สงที่เคลียร์กันแล้ว แต่หลี่ผิงเอ๋อเลือกจะฆ่าตัวตายไปตรงนั้นเลย
บู๊สงที่ฆ่าไซมึ้งเข่งตายก็กลายเป็นคนร้ายที่ทางการต้องการตัว พอโดนจับได้ก็ถูกเนรเทศไปชายแดน ระหว่างทางนั้นก็เจอลูกน้องเก่าไซมึ้งเข่งมาแก้แค้น แต่เขาได้ชุนเหมย (ที่แอบรักบู๊สงมานานเช่นกัน) ช่วยเหลือจนหลบหนีไปได้ (แต่ชุนเหมยโดนฆ่าตายระหว่างการหลบหนี) บู๊สงก็เลยตัดสินใจขึ้นเขาเหลียงซานร่วมกับซ่งเจียงในที่สุด

ตามท้องเรื่องของสุยหู่จ้วนนั้นนั้นหลังจากบู๊สงฆ่าไซมึ้งเข่ง นางพานจินเหลียน และคุณป้าตายแล้วก็ไปมอบตัวที่อำเภอ นายอำเภอเห็นว่าบู๊สงทำไปเพราะแค้น และเห็นว่าบู๊สงเป็นคนมีความสามารถเลยไม่ประหาร แค่โบยและเนรเทศไปชายแดนเท่านั้น ระหว่างทางนั้นเขาก็สร้างวีรกรรมหลายคราไม่ว่าจะเป็นเปิดโปงโรงเตี๊ยมมืดของนางซือยี่เนี๊ย และอื่นๆเป็นต้น จนตอนหลังบู๊สงก็ปลอมตัวเป็นนักบวชขึ้นเขาเหลียงซานไป

ปล. เนื่องจากอ่านมานาน+จำผิดมั่งมั่วบ้าง ผิดพลาดตรงไหน ท่านผู้รู้จะช่วยแก้ไขและชี้แนะด้วย จักขอบคุณยิ่งครับผม

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) - [ 11 มี.ค. 51 22:50:34 ]