การที่มนุษย์มีความรักต่อเพศตรงข้ามนั้นถ้าสืบย้อนกลับไปที่ต้นตอสาเหตุก็เกิดจากความต้องการสืบพันธุ์นั่นเอง ประเด็นคือถ้าสมมติว่าใครก็ตามมีความรักต่อใครสักคนโดยไม่มีอารมณ์ทางเพศเราจะถือว่าเขารักคนๆนั้นในฐานะคนรักได้หรือไม่ครับ?...ไม่ต้องสมมติละเอาจริงๆเลย คือผมมีความรักต่อผู้หญิงคนหนึ่งมาสามปีแล้วครับ ผมอยากจะจูงมือเธอเดินไปไหนมาไหน อยากจะโอบกอดเธอ อยากจะหอมแก้ม อยากจะพูดคุย อยู่ด้วยกัน มั่นใจว่าถ้ามีเธออยู่ผมจะไม่มีวันเหงาหรือต้องการอะไรอีก แต่ผมกลับไม่เคยต้องการร่วมสังวาสหรืออะไรทำนองนั้นกับเธอเลยนะครับ
อ้อแล้วผมก็แปลกไม่เคยหึงเธอเลยนะทั้งที่เธอเดินกับแฟนเธอ(เธอมีแฟนหลังจากที่ผมรักเธอประมาณปีหนึ่ง) อิจฉาผู้ชายคนนั้นมันเหมือนกันแต่กลับไม่คิดจะเข้าไปแทนหรืออะไรทำนองนั้นและถ้าผู้ชายคนนั้นต้องการความช่วยเหลือผมก็ยินดี ฝ่ายหญิงเคยปรึกษาผมว่าจะเลิกกับอีกฝ่ายดีไหม ผมก็พยายามไม่ให้เขาเลิกกันพอเขาคืนดีกันก็ดีใจแทนทั้งสองคน แต่ก็รู้สึกแปล๊บในใจตลอดเวลา
ผมปกติไหมครับ? แล้วความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอตรงกับนิยามของความรักในฐานะไหนครับ?
จากคุณ :
penwin 
- [
12 มี.ค. 51 23:10:29
]
ถ้าเราไม่มีอารมณ์ทางเพศกับคนที่เรารัก ผิดปกติไหมครับ?
