ความคิดเห็นที่ 29
ขอบคุณสำหรับภาพครับผม
มาขออนุญาตช่วยเพิ่มเติมคำอธิบายเล็กน้อย
ในปี 640 จากภาพนั้น ราชวงศ์ถังอยู่ในช่วงปลายรัชสมัยเจิ้งกวนของจักรพรรดิไท่จงครับผม ดินแดนที่ถังปกครองโดยตรงนั้นก็มีเฉพาะตรงที่เป็นสีเหลืองๆหน่ะครับ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือนั้น มีอาณาจักรโคคุเรียวของเกาหลีอยู่ ทางใต้ของคาบสมุทรเกาหลีก็เป็นปักเจและซิลลา ส่วนในเอเชียกลางนั้น สีชมพูจะเป็นดินแดนพันธมิตรของราชสำนักถังในเอเชียกลางหน่ะครับ
ปี 649 จักรพรรดิไท่จงสวรรคต จักรพรรดิเกาจงขึ้นคราองราชย์แทน ตลอดช่วง 30 กว่าปีของจักรพรรดิเกาจง พระองค์ทำสงครามทั้งนอกและในหลายครั้งเพื่อปราบปรามพวก ทู่เจี๋ยทางตะวันตกและโคคุเรียวที่ไม่ยอมสวามิภักดิ์
อย่างจากภาพในปี 662-664 ราชสำนักถังร่วมมือกับอาณาจักรซิลลาเพื่อล้มปราบโคคุเรียว โดยกองทัพถังส่งกองทหารเข้าโจมตีโคคุเรียวทั้งทางเหนือผ่านเหลียวตง และทางใต้ผ่านปักเจ และถัง-ซิลลาก็ทำลายโคคุเรียวลงได้ในปี 664 ราชสำนักถังช่วยซิลลารวมคาบสมุทรเกาหลีได้สำเร็จ ซิลลาจึงยอมเป็นพันธมิตรและส่งบรรณาการให้ถังชั่วคราว แต่เนื่องจากสงครามที่ยาวนานทำให้กองทัพถังอ่อนแอลง และการเข้มแข็งของกลุ่มต่างๆทั้งพวกทู่เจี๋ยในเอเชียกลางของตระกูลอาฉีนา การแข็งอำนาจของซิลลา การแข็งอำนาจของชาวชี่ตานตระกูลเยลู่ การศึกกับทู่ลู่ฟาน ทำให้แคว้นพันธมิตรของถังในดินแดนต่างๆค่อยๆตีจากไปครับ
ปี 755 อันลู่ซานได้ก่อกบฎขึ้น โดยชูธงอ้างว่าเพื่อกำจัดตระกูลหยาง ฟื้นฟูราชสำนักถัง กองทัพของอันลู่ซานตีตะลุยจากภาคเหนือเข้ากวานจงได้อย่างรวดเร็ว จักรพรรดิเสวียนจงต้องเสด็จหนีไปปาสู่แทน ทิ้งให้รัชทายาทหลี่เหิงอยู่ต้านศึก หลี่เหิงก็ได้เหล่าขุนนางชูขึ้นเป็นจักรพรรรดิซู่จง เพื่อต้านทานกองทัพกบฎ กองทัพถังสามารถตีอันลู่ซานล่าถอยไปจากกวานจงได้ แต่กว่าจะปราบเหล่าซากเดนของกบฎได้ก็ต้องใช้เวลา 8 ปี (ซึ่งล่วงเข้ารัชสมัยของจักรพรรดิไต้จงแล้ว) หลังจากเหตุการณ์นี้ อำนาจของราชสำนักถังก็อ่อนแอลง เหล่าขุนศึกหัวต่างๆก็เรืองอำนาจขึ้นมา
ในรัชสมัยของจักรพรรดิเต๋อจง (780-805) พระองค์พยามยามจะริดรอนอำนาจเหล่าขุนศึกหัวเมืองต่างๆ แต่ก็ล้มเหลวเพราะพระองค์มีอำนาจในมือไม่มากพอ (กองทัพของถังส่วนใหญ่ อยู่ในมือเหล่าขุนศึกหัวเมือง)
จักรพรรดิเซียนจงนั้นทรงปรับปรุงกองทัพหลวงเพื่อปราบเหล่าขุนศึกหัวเมืองที่แข็งข้อ พระองค์ทำสำเร็จได้ครึ่งเดียว ก็ถูกลอบปลงพระชมน์กลางคันในปี 820
หลังจากสิ้นจักรพรรดิเซียนจง ราชวงศ์ถังก็ไร้จักรพรรดิที่ปรีชาสามารถ ราชสำนักก็ค่อยเสื่อมลงเรื่อยๆ
ปี 874 หวางเสียนจี้ และในปี 875 หวงเฉาก็ก่อกบฎชาวนาครั้งใหญ่ขึ้นมา ปี 880 กองทัพของหวงเฉาที่เป็นกบฎชาวนาที่ใหญ่ที่สุดในรอบหลายร้อยปีของจีนก็ยึดฉางอานได้ในที่สุด จักรพรรดิซีจงต้องเสด็จหนีไปปาสู่ และเรียกตัวหลี่เค่อหย่ง ขุนศึกหัวเมืองชาวซาโถเข้ามาเพื่อตีกวานจงคืน
หลี่เค่อหย่งและกองทัพหลวงสามารถยึดกวานจงคืนได้ในปี 882 ตามด้วยการแปรพักตร์ของมือขวาของหวางเฉาอย่างจูเวิน ทำให้กองทัพชาวนาของหวงเฉาล่มสลายลง หวงเฉาฆ่าตัวจายในปี 884 กบฎชาวนาของหวงเฉาจึงจบลงด้วยความล้มเหลว แต่ก็ได้สร้างรอยร้าวอันยิ่งใหญ่ให้ราชวงศ์ถังที่กำลังจะล่มในไม่ช้า ปี 888 จักรพรรดิซีจงสวรรคต จูเวินที่กุมอำนาจในราชสำนักเพราะความดีความชอบในการปราบหวงเฉาก็ตั้งหลี่เยี่ย ขึ้นเป็นจักรพรรดิจ้าวจงแทน จักรพรรดิจ้าวจงครองราชย์จนถึงปี 904 ก็ถูกเจ้าพระยาเหลียงจูเวินปลงพระชนม์ จูเวินตั้งหลี่จูขึ้นเป็นจักรพรรดิหุ่นแทน ก่อนจะปลดหลี่จูในปี 907 และจูเวินก็ขึ้นเป็นจักรพรรดิเหลียงไท่จู่ แห่งราชวงศ์โฮ่วเหลียงแทน (ราชวงศ์เหลียงยุคหลัง) ราชวงศ์โฮ่วเหลียงของจูเวินนั้น ไม่ได้รับความเห็นชอบจากเหล่าขุนศึกหัวเมือง ทำให้ขุนศึกตามหัวเมืองต่างๆตั้งตนแยกเป็นอิสระไม่ขึ้นกับราชสำนักเหลียง เช่นหลี่ชุนชี่บุตรของหลี่เค่อหย่งที่ชูธงกู้ราชวงศ์ถังที่ไท่หยวน หยางซิงมี่แห่งแคว้นหวู๋ ที่หยางโจว, หนานถังของหลี่เปียนที่เจียงหนาน, แคว้นฉู่ของหม่าอินที่หูหนาน เป็นต้น
จากคุณ :
อุ้ย (digimontamer) 
- [
14 มี.ค. 51 22:21:53
]
|
|
|
