ความคิดเห็นที่ 1 เล่าต่อ....อู้นานเดี๋ยวพาลขี้เกียจ ทุกคนลืมคิดไปว่า..การที่นโปเลียนยกทัพไปตีรัสเซียอย่างนั้น  ซาร์จะทรง"ปลื้ม" แชมเปญอยู่อย่างนั้นหรือกระไร.. ในช่วงของฤดูร้อนปี 1812 ก่อนที่ทัพฝรั่งเศสจะไปถึง  ซาร์ก็ทรงเตรียมทัพรับมือไว้แล้ว อีกทั้งประกาศยกเลิกการซื้อ และ นำเข้าไวน์ที่มาในรูปของ"ขวด"ทั้งหมด เท่ากับเป็นการตบหน้านโปเลียนฉาดใหญ่ เนื่องจาก แชมเปญสินค้าขายดีอันดับหนึ่งของฝรั่งเศสเท่านั้นที่อยู่ส่งออกในขวด (ไวน์อื่นๆมาในถังไม้) พูดมาถึงตรงนี้..ก็คงต้องอธิบายกันคร่าวๆหน่อย ว่า เอมเปอเรอแห่งรัสเซีย พระองค์นั้น  ทรงพระนามว่า พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ (Alexander I Pavlovich1777 – 1825) เป็นพระนัดดา(หลานย่า)ของสมเด็จจักรพรรดินี พระนางคัธเทอลิน   ตอนที่นโปเลียนขึ้นมาเป็นจักรพรรดิ์ฝรั่งเศสใหม่ๆ  ทั้งสองประเทศก็เป็นคู่หูคู่ฮากันดี ซาร์และนโปเลียนได้มาพบกันที่ Tilsit (ปรัสเซีย) เพื่อทำเซ็นสนธิสัญญาสันติภาพ  สถานที่ของการพบปะกันครั้งนั้น จัดขึ้นบนแพรับรอง ตั้งอยู่ที่กลางแม่น้ำ Nemunas (ตามภาพ) การที่ทั้งสองหันมาเป็นมิตรกัน เพราะว่า..ต่างเห็นชอบว่าอังกฤษชักจะวางกล้ามเกินไป..อีกทั้งมีสัญญาใจในข้อแลกเปลี่ยนต่างๆที่อวยประโยชน์ให้แก่กันและกัน ต่อมา..นโปเลียนเริ่มเหิมเกริม รุกรานประเทศข้างเคียงออกไปเรื่อยๆ เท่ากับว่าเป็นการไปบีฑาพระญาติ(ของซาร์ เช่น ออสเตรีย ปรัสเซีย) ทั้งๆที่เคยขอกันแล้วว่า อย่าไปรังแกกัน แม้ว่าจะเซ็นสัญญาร่วมเป็นพันธมิตรแล้วก็ตาม อะไรที่ซาร์ไม่ทรงเห็นด้วย พระองค์ก็ทรงทำเฉย ไม่ร่วมในสังฆกรรม สำหรับนโปเลียนการที่จะเป็นใหญ่ครองอำนาจในยุโรปได้อย่างเบ็ดเสร็จนั้น หมายถึงว่าจะต้องครองเส้นทางการเดินเรือพานิชย์ของยุโรปทั้งหมด   แต่..ก้างชิ้นใหญ่คือ  บริเตน เจ้าสมุทร์  ที่ไม่มีใครสามารถสยบลงได้ ดังนั้น จึงเป็นที่มาของสงครามนาวีน่านน้ำในสเปน  Trafalgar ที่นโปเลียนร่วมมิอกันกับกองทัพเรือของสเปนเจ้าถิ่น รุมแบบสองต่อหนึ่ง แต่..ได้พ่ายแพ้แตกยับ อับอายกลับมา.. แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 51 12:53:18 จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 12:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อเป็นเช่นนั้น  นโปเลียนยังไม่เลิกความพยายามที่จะดันฝรั่งเศสให้เป็นศูนกลางพานิชย์แห่งยุโรป หมายถึงทุกประเทศ (ยกเว้นอังกฤษ) โดยวิธีรุม..อาศัยที่ว่าประเทศต่างในยุโรปๆที่เป็นสัมพันธมิตรด้วย จะสั่งซ้ายหันขวาหันอย่างไรก็ได้  รวบรวมกลุ่มเข้าด้วยกัน บอยคอตอังกฤษ ไม่ซื้อ ไม่ขาย ไม่ติดต่อ   แต่เนื่องจาก รัสเซียมีอุตสาหกรรมส่งออกที่ทำเงินให้อย่างมหาศาล นั่นก็คือ เชือกปอ  ที่นำไปใช้ในเรือทุกชนิด  ราชนาวีของอังกฤษจำเป็นต้องใช้เชือกชั้นดีนี้ปีละไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยตัน ต่อเรือหนึ่งลำ  เนื่องจากต้องเปลี่ยนเชือกกันบ่อยๆเพราะสภาพน้ำเค็มที่กัดจนกร่อนจนต้องเปลี่ยนกันใหม่ในทุกหกเดือน   ฉะนั้น นโปเลียนจึงวางใจว่า..การที่รัสเซียเข้าร่วมเป็นเกลอกับฝรั่งเศส นั่นหมายถึงว่า เชือกอันเป็นยุทธปัจจัยที่สำคัญของราชนาวีอังกฤษก็จะถูกตัดทอนจนไม่สามารถจะออกเรือปฏิบัติงานได้อบ่างมีประสิทธิภาพ แต่..งานนี้..รัสเซียกลายเป็นฝ่ายเนื้อก็ไม่ได้กิน หนังก็ไม่ได้รองนั่ง แถมยังถูกล้วงกระเป๋าไปอีก ส่วนอเมริกา..นโปเลียนยกให้เป็นกลาง ไม่ต้องเข้าร่วมกับใคร จึงเดินเรือค้าขายตามสบายตราบใดที่ไม่ค้าขายกับอังกฤษ.. ที่นโปเลียนเอาอกเอาใจอเมริกาเสียเหลือเกินนั้น เพราะว่า เมื่อครั้งที่เขาก้าวขึ้นมาครองตำแหน่งใหม่ๆ (1803) กำลังเป็นคู่หูคู่ฮากับสเปนที่หวังอยากจะล้มอิทธิพลทางน่านน้ำของอังกฤษที่คาใจในการแย่งเส้นทางเดินเรือกันมานานหนักหนา   สเปนกับฝรั่งเศสมีการซื้อขายแลกเปลี่ยนที่ดินใน colony ของกันและกันอย่างสนุกมือ สเปนยกที่ดินในอเมริกาให้ นั่นคือ Louisiana (รัฐ) ซึ่งนโปเลียนได้ถือโอกาสขายถูกๆให้กับอเมริกาซะเลย เพราะต้องการเงินทองมาเป็นทุนทำสงครามกับอังกฤษ ได้เงินมาทั้งสิ้นประมาณ สิบห้าล้านเหรียญ หรือคิดแล้วตกเอเคอร์ละสองเซ็นต์ครึ่ง การได้ที่ดินนี้ไป อเมริกาได้ประโยขน์มหาศาล เพราะเป็นที่ดินที่ต่อเชื่อมกับรัฐอื่นๆให้เป็นผืนเดียวกันหมด ลากลงมาตั้งแต่ เหนือฝั่งแคนาดา..ยาวจดเม๊กซิโก ไม่ขาดๆแหว่งๆไปอย่างแต่ก่อน จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 12:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อังกฤษเมื่อทราบความดังนั้น..ก็เลยออกกฏหมายไม่ให้เรืออเมริกันผ่านน่านน้ำ ในฐานะที่อยากเป็นนายทุนดีนัก..ลำไหนหาญกล้าเข้ามาก็จะจัดการไล่กลับออกไป อเมริกาชักไม่สนุกด้วย เพราะนี่คือการปิดตลาดอย่างชัดเจน   ฉะนั้น..กฏหมายจะว่าอย่างไรก็ช่าง..เรือยังคงแอบล่องตามปรกติ เพราะ "ดีมานด์ แอนด์ ซัพพลาย" อังกฤษก็เล่นเป็น..เมื่อจับเรือของอเมริกาได้ จะมีทางเลือกให้สองทาง คือ หนึ่ง..ถูกยึดเรือ และทรัพย์สินทั้งหมด สอง..ล่องเรือไปรัสเซีย ไปซื้อเชือกปอมาให้  จ่ายเป็นทองคำ ให้ราคาดี  (เอาป่ะ..) แถมขาไป..เอาสินค้าที่ติดตัวมาไปขายด้วยก็ได้ งานนี้ อเมริกาได้ไชโยโห่ฮิ้ว เพราะได้กำไรสองต่อ..ทั้งขาไปและขากลับ รัสเซียก็เริงร่า..เอนจอยกับการขาย และ การซื้อ ปี 1808  ข่าวนี้ก็แว่วเข้าหูนโปเลียน  แน่นอนว่าเขาได้เดือดดาลเป็นไฟ เพราะดูเหมือนว่าถูกหักหลังโดยรัสเซียที่คิดว่าเป็นเกลอกัน ถึงกับยื่นคำขาดกับซาร์ว่า..ฝรั่งเศสจะขอเข้ามาตั้งกองดูแลรักษาการที่ Kronstadt เมืองท่าส่งออกที่สำคัญ  ซาร์ทรงเห็นว่า ชักจะเหิมเกริมไปหน่อย.. พระองค์ทรงปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย ไม่สนพระทัยกับการที่นโปเลียนยกใจความของสัญญาสันติภาพมาอ้าง.. ปีรุ่งขึ้น(1809) นโปเลียนยกทัพเข้าโปแลนด์  อันถือเป็นแดนกันชนของรัสเซีย พร้อมทั้งยื่นคำขาดอีกครั้งให้กับซาร์ ให้เลิกการค้าขายกับอังกฤษ และเลิกเล่นตลกกับเรือของอเมริกา พระองค์ก็ทรงสวนทันควันว่า..งั้นรัสเซียก็เลิกเป็นคู่สัญญานับจากบัดนี้.. ว่าแล้ว..ซาร์ก็ทรงค้าขายกับอังกฤษต่อไป..ส่วนอังกฤษก็หันมาญาติดีกับรัสเซีย อนุญาตเรือจากอเมริกามุ่งหน้าค้าขายในเส้นทางของ อังกฤษ-รัสเซีย ได้ แต่ถ้าจะไปประเทศอื่นในยุโรป..ไม่มีทาง.. จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 12:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาอ่านต่อครับ พี่หวาน เรื่องกำลังสนุกมากและได้ความรู้ที่ไม่เคยรู้มาก่อนมากเลยครับ จากคุณ : วาริชเวสม์ - [ 25 เม.ย. 51 16:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ใช่ป่านมนิลามั้ยค่ะ เชือกปอ นึกว่ามีแต่ฟิลิปปินส์ จากคุณ : h - [ 25 เม.ย. 51 16:41:20 A:86.129.146.34 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณน้องอ้วน และ คุณ h เชือกปอชั้นดี มีคุณภาพที่นิยมใช้ในยุโรป มาจากยูเครนค่ะ..ขนาดที่ใช้ในกองเรือราชนาวีบริเตน ก็มีตั้งแต่ขนาดใหญ่เท่าแขนผู้ใหญ่ จนถึงแขนเด็ก และเป็นยุทธปัจจัยที่สำคัญที่อังกฤษต้องสั่งเข้ามาเป็นจำนวนมาก.. นี่คือหนึ่งสาเหตุที่อังกฤษจำเป็นต้อง"ล่า"ดินแดนในหลายๆทวีป แปลกใจเหมือนกันนะ ที่ไม่เคยเห็นใครเอ่ยถึงเรื่องเชือกปอนี้เลย ทั้งๆที่มันเกี่ยวข้องกับการขัดแย้งต่างๆที่สำคัญๆในครั้งอดีต  ขนาดสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อญี่ปุ่นประกาศสงคราม รุกเข้าฟิลิปปินส์ปิดน่านน้ำ อเมริกาก็ขาดเชือกปอ(มนิลา)  รัฐบาลจึงต้องเปิดแคมเปญสนับสนุนให้กสิกรปลุกปอกันเป็นการใหญ่ในปี 1942 ตอนนั้นเรียกนโยบายว่า "Hemp for Victory" ปลูกกันถึง 400,000 เอเคอร์ ในระหว่างปีของสงคราม (1942 -1945) อเมริกามาเลิกปลูกปอเพื่ออุตสาหกรรมไปเมื่อตอน ปี 1957 เพราะว่า.. ปอนั้นเป็นสปีซี่ย์เดียวกันกับกัญชา เหมือนกันในลักษณะของต้น แต่ไม่เหมือนกันในประสิทธิภาพของการใช้  ปอ(Cannabis sativa)แทบไม่มีสารเมาที่เรียกว่า THC ในตัว หรือถ้าจะนับก็ต่ำกว่า 0.03%   แต่ปัญหาที่ว่าลำต้นและใบที่เหมือนกับกัญชา จึงมีการลักลอบปลูกคู่กันไปด้วย (ฮา) แล้วถ้าขืนสนับสนุนให้ปลูก ก็ต้องมาปราบกันวุ่นวาย..ก็เลยเลิกไป..ซื้อเอาสบายใจกว่า.. ดูภาพเอาแล้วกัน ว่าเหมือนม๊ะ  นี่คือ ปอ ที่ปลูกในนิวซีแลนด์สำหรับการอุตสาหกรรม จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 21:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รีบกลับมาเข้าเรื่องต่อ เดี๋ยวแทนที่จะเป็นเรื่องไวน์ กลายเป็นกัญชาซะฉิบ.. ที่เล่ามาข้างต้นนั้น เพราะว่าเป็นอีกมิติหนึ่งของการขัดแย้งและมองเห็นความชาญฉลาดของทั้งสามฝ่าย ฝรั่งเศส อังกฤษ รัสเซีย ในการแก้ปัญหาเอาตัวรอด จนฝรั่งเศสหมดความอดทน เพราะไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ไม่ได้ผล แถมรัสเซียยังหันไปญาติดีกับอังกฤษอีก.. ฉะนั้น วิธีเดียวที่เหลือคือ สยบรัสเซียให้จบไปเลย เพราะจะได้ผลดีหลายต่อ คือ ได้ครองยุโรปทั้งหมด แล้วค่อนหันไปจัดการกับอังกฤษ ลงทุนกันหนเดียวแบบให้หมดหน้าตักไปเลย.. ว่าแล้วก็จัดการยกไพร่พลแบบยิ่งใหญ่กว่าหกแสนชีวิต  วางแผนส่งกำลังบำรุงไปตลอดเส้นทาง ทั้งอาวุธ ทั้งม้า เพียบบบ.. จักเกณฑ์ทัพไปใหญ่ขนาดนี้..กะว่าออกเดินทางในช่วงกลางฤดูใบไม้ผลิ ถึง มอสควา ตีให้เสร็จสิ้นภายในฤดูซัมเมอร์ แล้วก็ไชโยโห่ฮิ้วกลับมา เพราะเท่าที่นโปเลียนทราบมานั้น ว่า..รัสเซียเป็นประเทศใหญ่ก็จริง แต่เต็มไปด้วยประชากรที่ยากจน ทำมาหากินแบบคนบ้านนอกคอกนา ไม่ได้มีเลือดรักชาติอะไรนักหนา ไม่มีกำลังวังชาหรืออาวุธที่จะมาต่อกรด้วย ส่วนกองทัพหลวงของซาร์ ไม่ได้แข็งแรงพอสำหรับการรับศึกที่มีขนาดใหญ่อย่างนี้.. สงครามครั้งนี้ มีนามว่า Patriotic War และภาพของเส้นทางการเดินทัพ จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 21:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นโปเลียนเข้าใจถูกต้อง...รัสเซียเองก็ยังอยู่ในสภาพไม่พร้อมสำหรับการศึกจริงๆ  ประชาชนเหนื่อยอ่อนผ่านมาหลายสงคราม ค้าขายก็ยังฝืดเคือง ไม่ได้มีประเทศราชที่สามารถรีดเงินภาษีได้เป็นเงินถุงเงินถังอย่างประเทศอื่นๆ ซาร์..ก็ยังไม่แน่พระทัยจริงๆ ว่า นโปเลียนจะยกทัพมาในครั้งนี้เพราะสาเหตุอะไรกันแน่..ไม่ได้มีเรื่องมีราวหรือทะเลาะกันแบบแตกหัก อีกทั้งก็เคยเป็นเกลอกันมา..หรือ..จะมีอะไรเข้าใจผิด พระองค์จึงส่งพระราชสาส์นถึงนโปเลียนเพื่อถามถึงข้อข้องพระทัยอย่างออมชอม  ว่า.. Sir, my brother, Yesterday I learned that, despite the loyalty which I have kept my engagements with Your Majesty, your troops have crossed the Russian frontier, and I have this moment received from Petersburg a note, in which Count Lauriston informs me, as a reason for this aggression, that Your Majesty has considered yourself to be in a state of war with me from the time Prince Kuragin asked for his passports. The reasons on which the Duc de Bassano based his refusal to deliver them to him would never have led me to suppose that that could serve as a pretext for aggression. In fact, the ambassador, as he himself has declared, was never authorized to make that demand, and as soon as I was informed of it I let him know how much I disapproved of it and ordered him to remain at his post. If Your Majesty does not intend to shed the blood of our peoples for such a misunderstanding, and consents to withdraw your troops from Russian territory,  I will regard what has passed as not having occurred and an understanding between us will be possible. In the contrary case, Your Majesty, I shall see myself forced to repel an attack that nothing on my part has provoked. It still depends on Your Majesty to preserve humanity from the calamity of another war. I am, etc., (signed) Alexander ภาพ พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ ที่หนึ่ง จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 22:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดูจากพระพักต์และแววพระเนตรของพระองค์แล้ว ท่าทางมีพระทัยดี มีเมตตา (ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ) ในตอนนี้ของพระราชสาสน์ ที่ได้ทรงเตือนไว้แล้วว่า ถ้าเข้าใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็อย่ามาเสียเลือดเนื้อกันเลย ถอยทัพที่ล่วงล้ำเข้ามาไปซะ จะไม่ทรงถือโกรธ และยังเป็นมิตรต่อกัน แต่ถ้ายังไม่กลับไป..พระองค์ก็จะทรงถือว่านี่คือการยั่วยุให้เกิดสงครามที่พระองค์จำเป็นต้องสนองความต้องการ.. ดูจากแผนที่การเดินทัพข้างบน..ที่นโปเลียนเดินผ่านเข้ามาอย่างสบาย ตามวันที่กำกับไว้..ซาร์ไม่ได้ไปไหน ทรงติดตามทอดพระเนตรการเดินทัพของฝรั่งเศสที่เมืองชายแดนวิลนา..คงทรงทอดเนตรไป ทรงพระสรวลไป.. เพราะรัสเซียไม่มีไฮเวย์  หรือถนนที่สามารถใช้การได้สำหรับการศึกขนาดใหญ่  กว่ากองทัพนโปเลียนจะลากปืนผ่านทุ่งนา ทุ่งปอ ไปได้ก็ย่ำแย่พอสมควร ในทุกจุดตามแผนที่ดังกล่าว..ตามแผนการที่วางไว้ว่า..จะมีกองเสบียง พร้อมแชมเปญนำไปล่วงหน้าไว้คอยบริการอย่างเพียบพร้อม  เพราะนโปเลียนถือคติว่า "An army doesn't march on an empty stomach." แต่ยังไม่ทันไรเลย..แค่จากเมืองชายแดนอย่างวิลนา..กองทัพที่ยิ่งใหญ่ก็ต้องพบกับศึกหนัก นั่นคือ..พายุฝนฟ้าคะนองในปลายเดือนมิถุนา ที่ทำให้พื้นที่การเดินทัพที่เป็นที่ลุ่มกลายเป็นหนองน้ำไปในบัดดล เกวียนสัมภาระที่หนักอึ้งจมติดปรัก  ฝูงม้าก็ย่ำแย่ อิโรยเต็มทีเพราะกว่าจะลากตัวให้เดินได้ในแต่ละก้าว ทหารไม่ต้องพูดถึง เพราะย่ำตรงไหน บู๊ทที่สวมถูกดูดหายไปในโคลน ชักขึ้นมาเหลือแต่เท้าเปล่า..ต้องงมหากันวุ่นวาย ระหว่างนี้..ซาร์ก็คงทรงสมเพชนโปเลียนเป็นกำลัง.. แต่ก็เอาเถอะ..อยากมามอสควานักมิใช่หรือ ..เชิญตามสบาย.. นโปเลียนถึงที่จุดหมายในวันที่ สิบสี่กันยายน..อย่างลิงโลด แต่แล้วก็ต้องพบกับความผิดหวัง สำหรับผู้ที่คิดว่าตัวเองชนะศึกตลอดเส้นทาง จนเข้ามาประชิดติดเมือง เพราะไม่มีเจ้าเมืองออกมาต้อนรับ มอบกุญแจเมืองให้ตามประเพณี ไม่มีประชาชนมาโห่ร้องต้อนรับ.. นโปเลียนพบกับความว่างเปล่าจริงๆ..เพราะกรุงมอสควานั้น ร้างทั้งเมือง.. ไม่มีอะไรเหลือให้เห็น ผู้คนหายไปหมด นี่คือการต้อนรับจักรพรรดิ์ผู้ยิ่งยง..ตามสไตล์ของซาร์ ทหารในกองทัพฝรั่งเศสที่มาถึง ล้วนแต่อิดโรยเต็มที ที่ตายไประหว่างทางก็มีมาก หวังที่จะเข้ามาพักผ่อนให้สบาย แต่ก็ต้องมาเจอกับการ"ปิดประตูตีแมว" เพราะสิ่งที่เกิดตามมา..นั่นคือ การเผาเมืองกรุงมอสควาอย่างวอดวาย โดยฝีมือการ"ไล่แขก"ของชาวรัสเชี่ยนเอง อีกทั้งเป็นการเผาเพื่อสร้างความวุ่นวาย ทำลายสิ่งของที่อาจเป็นประโยชน์แก่ข้าศึก ในตอนนั้น ซาร์ทรงประทับอยู่ที่เมืองหลวงคือ เซนต์ ปีเตอร์เบอร์ก รอฟังข่าวไปทรงพระสรวลไปอยู่เช่นเดิม เพราะ จากวันที่ส่งพระราชสาสน์ไปถึงนโปเลียนอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยเพราะทรงไม่พร้อมนั้น บัดนี้ได้ทรงรวบรวมเกณฑ์ไพร่พลจัดทัพรอ"ส่งแขก"ไว้ตามจุดเส้นทางอย่างเรียบร้อย.. นอกจากรอส่งแขกแล้ว..กองทัพคอสแซคชุดปฏิบัติการสายฟ้าแลบของพระองค์ได้เข้าจู่โจม ตัดกำลังบำรุง ตัดเส้นทางการส่งเสบียงให้กับนโปเลียนด้วย.. กองทัพที่อยู่ในมอสควานั้น กำลังประสบปัญหาขาดแคลนไปทุกสิ่ง.. ทหารเริ่มทนไม่ไหว ก่อการจราจลบุกแย่งอาหารในโรงกักตุน.. ไข้ไทฟอยด์เริ่มระบาด..สภาพในนั้นคือ นรกชัดๆ.. แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 51 11:32:16 จากคุณ : WIWANDA - [ 25 เม.ย. 51 23:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลงชื่ออ่านครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 26 เม.ย. 51 09:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ...เส้นทางไวน์ในสายทางประวัติศาสตร์ มาถึงตอนที่ห้าสิบ ...เบียดอายุคนฟัง กระเถิบใกล้วัยคนเล่า จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 26 เม.ย. 51 12:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ คุณวิโรจ และ หลานแน๊ท จริงๆด้วยเน๊าะ มาถึงตอนห้าสิบแล้ว..แต่ยังอีกนานค่ะกว่าจะแซงอายุคนเขียนไปได้ เพราะเราเขียนไป..อู้ไป.. 55555 คุณหลานแน็ทคะ หายไปนานเชียว กำลังจะเล่าให้ฟังว่าได้พบกับคุณชาลีแล้ว น่ารักมาก อัทธยาศัยดีเชียว  เธอและเพื่อนแวะมาเซย์ เฮลโลที่ร้านฮาร์วีย์ แต่อายังไม่มีโอกาสไปเยี่ยมที่ร้านเลยค่ะ..คงต้องรอเป็นคราวหน้า สัญญาเลย.. จากคุณ : WIWANDA - [ 26 เม.ย. 51 13:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หลังจากที่เวลาผ่านไปไม่กี่วัน..นโปเลียนเพิ่งจะรู้ตัวว่า..ศึกครั้งนี้ไม่มีวันชนะ แถมยัง"เสียรู้" อีกต่างหาก แผนการที่วางไว้ทุกอย่างพลาดหมด.. ในครั้งแรก คิดว่ายกไพร่พลมาขนาดนี้ ต้องมีการปะทะกันอย่างนองเลือด และเพียงไม่กี่วัน..กองทัพของซาร์จะต้องพ่ายแพ้แบบน้ำน้อย ย่อมแพ้ไฟ.. รัสเซียก็จะตกเป็นของฝรั่งเศส แต่นี่..กลายเป็นว่า นโปเลียนได้ล่วงเข้ามา  แทบไม่ได้รบกับใครเลย เพราะรัสเซียเล่นถอย ถอยหลอกล่อ จนฝรั่งเศสติดกับดักอยู่ในเมืองร้างร่วมเดือน รอเวลาที่จะต้องทำศึกกับภัยธรรมชาติของรัสเซีย ฤดูหนาวเริ่มย่างก้าวเข้ามา.. ทหารล้มตายมากขึ้นเรื่อยๆ ม้าแทบไม่มีเหลือ เพราะไม่มีหญ้าให้กิน ความจริงในตอนนี้..ซาร์จะส่งกำลังมาขยี้เสียก็ได้ แต่พระองค์ไม่อยากให้มีการเสียเลือดเนื้อมากไปกว่านี้..เพราะทรงรู้ดีว่า อีกไม่กี่วัน นโปเลียนก็จะต้องออกไปอย่างโดยดี.. และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ  วันที่ ๑๙ ตุลาคม คือวันที่กองทัพฝรั่งเศสเร่งออกจากมอสควาด้วยความผิดหวัง..ต้องรีบเดินทางกลับให้เร็วที่สุด ก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นน้ำแข็ง การเดินทางเป็นไปได้อย่างทุลักทุเล เพราะ ไม่มีม้า เป็นการเดินทางด้วยเท้า... การ"ส่งแขก" ของซาร์ได้เริ่มปฏิบัติการ..คือเป็นการโจมตีพอหอมปากหอมคอ สั่งสอนว่าทีหลังอย่าทำ..เหมือนกับเป็นไล่ให้เดินเร็วขึ้น  ทนได้ก็ทนเดินไป ทนไม่ได้ หนาวตายไปก็เยอะ กว่าจะเอาตัวรอดถึงฝรั่งเศสได้ ก็หมายถึง ไพร่พลที่ยกไปกว่าหกแสน เหลือมีชีวิตรอดกลับมาไม่ถึงสองแสน** ม้าสองแสนตัว ตายหมด..อาวุธที่เอาไว้ก็ต้องทิ้งเรี่ยราดไปตามทางให้ซาร์ได้เก็บไว้ดูต่างหน้า.. เพราะไม่มีปัญญาเอากลับ นี่คือความอัปยศครั้งยิ่งใหญ่เป็นครั้งที่สองของนโปเลียน หลังจากที่พ่ายแพ้ให้กับแม่ทัพเรืออังกฤษ ลอร์ด เนลสัน ที่ Trafalgar **แก้ไขจำนวนค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 51 22:37:42 จากคุณ : WIWANDA - [ 26 เม.ย. 51 13:48:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณครับอาวิ อาวิผมต้องขอโทษอีกเรื่องครับ คือไปก่อกวนชาวบ้านที่กระทู้ยังเติก 116 ของอาวิ ด้วยความสะเพร่าชั่วครู่อะครับ ขอโทดมากๆเลยฮะในความวุ่นวาย เรื่องนโปเลียน เรื่องรัสเซีย นี่ทำ ฝรั่งเศสหงอยไปนานรึเปล่าครับ? เพราะดูเหมือน ม้าสองแสนตัวนี่น่าจะทำเอาเศรษฐกิจพังไปข้างนึง แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 51 14:11:03 จากคุณ : Natt_ac121 - [ 26 เม.ย. 51 14:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โถ..หลานขา..ใครว่าละค่ะ ว่าเศรษฐกิจยับเยิน..นโปเลียนไม่ได้ยอมรับว่าแพ้สงครามในรัสเซีย เพราะไม่ได้รบกับกองทัพ แต่ที่ถอยมาเพราะหมดเสบียง ทหารก็ไม่ใช่ไม่มีฝีมือ ที่ตายไปเพราะหนาวต่างหาก เพื่อเป็นการกู้หน้า ฝรั่งเศสได้รวบรวมทัพใหม่กว่าสี่แสน โดยไปรวบรวมมาจากประเทศราชในอาณานิคม..คราวนี้จะไปสยบเยอรมัน..และชนะที่ Battle of Dresden มาให้พอดีใจ.. แต่พอปะทะกับกองทัพใหญ่ของเยอรมัน หรือที่เรียกว่า  Battle of Nations (16-19 ตุลาคม 1813)  แพ้มาอย่างเรียบร้อย.. นั่นก็ถือว่า.. หมดบารมีและหมดอำนาจอย่างสิ้นเชิง.. ส่วนคู่กรณีทั้งหลายก็เลยถือโอกาสนี้..มาร์ชเข้าฝรั่งเศสอย่างสง่าผ่าเผย บีบบังคับให้นโปเลียนลงจากบัลลังก์ จนต้องถูกเนรเทศไปในปี ทั้งเรียกร้องค่าเสียหายกันแบบคิดทุกเม็ด ในปี 1814. ตอนนี้แหละ ที่ซาร์ได้แสดงความเห็นใจ พระองค์ได้วิงวอนกลุ่มพระญาติ ว่า อย่าไปเรียกเขาแพงๆเลย..สงสารเขาเถอะ.. การบันทึกประวัติศาสตร์ในช่วงนี้ของประเทศทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง ตำรามักจะไม่เหมือนกัน จะมุ่งเอาความแค้นในเรื่องของการรุกราน ถือครองแผ่นดิน เรื่องการสังหารเสนาบดีคนโน้นคนนี้..มาเป็นเรื่องใหญ่.. ถ้าอ่านจริงๆแล้ว มันไม่ใช่....  ทุกอย่างเกี่ยวพันโยงใยกับเรื่อง"เศรษฐกิจ" อันเป็นวาระสำคัญแห่งชาติด้วยกันทั้งนั้น  อย่างเรื่อง"ปอ" นี่ คอขาดบาดตายเชียว แต่ต้องขอบอกอะไรไว้อย่างหนึ่ง สำหรับความดีของนโปเลียน ว่า.. เป็นผู้นำคนเดียวในประวัติศาตร์ยุโรป ที่ให้อิสระเสรีภาพแก่ชาวยิวอย่างเต็มที่..ดังประกาศ "On the 23rd of July 1806, all of these representatives met in Paris. During this time Napoleon stated: "My desire is to make Jews equal citizens in France, have a conciliation between their religion and their responsibilities in becoming French, and to answer all the accusations made against them. I want all people living in France to be equal citizens and benefit from our laws." เขาได้ยืนยันในเจตนารมณ์เช่นนั้นเสมอมา..ตราบจนวาระสุดท้ายของชีวิต ทีนี้ผู้อ่านคงมองเห็นภาพของประวัติศาสตร์มาพอสมควร จะได้เล่าเรื่องของแชมเปญต่อไป.. แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 51 23:29:20 แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 51 23:26:02 จากคุณ : WIWANDA - [ 26 เม.ย. 51 23:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จากครั้งที่แล้วที่เล่ามา ซาร์ได้ทรงยกเลิกการนำเข้าไวน์ในขวด (อันหมายถึงแชมเปญ) ที่รัสเซียเป็นลูกค้ารายใหญ่นั้น ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับชาวแชมเปญจนนั่งไม่ติดที่ และ ไม่เชื่อว่าจะเลิก"กิน" กันได้ง่ายๆ ในเมื่อสุดแสนที่จะโปรดปราน ยิ่งหลังจากนโปเลียนต้องแพ้สงครามกับเยอรมันมา..เหล่าอริราขศัตรูได้เข้ามาประจำอยู่ในเมือง ทั้งกินทั้งอาบแชมเปญกันอย่างสบายใจ ดังนั้น..แชมเปยที่มีจึงต้องรีบส่งออกขายให้มากที่สุด.. แต่ทำอย่างไร..จึงจะให้รอดสายตาของสองกองทัพ ทั้งรัสเซีย และ เยอรมันที่เข้ามาคุมพื้นที่อยู่ โชคดีไปอย่างหนึ่งที่สองทัพนี้..ไม่ถูกกัน เยอรมันได้คุมพื้นที่รอบนอกของแชมเปญ นอนกับดินกับทรายจึงหมั่นใส้พวกรัสเซียที่เอนจอยการเป็นอยู่ที่สุขสบาย แถมดื่มแชมเปญในรีนส์ จนในที่สุด  ผู้บังคับกองพันเยอรมันน้อยใจจนทนไม่ไหว จึงประกาศว่า.. จะพาทหารเข้าไปอยู่ไปกินในรีนส์บ้าง..ลำบากมานานแล้วว้อย.. รัสเซียได้โต้กลับไปด้วยเสียงแข็งว่า.. "พวกเราได้รับพระบรมราชโองการจากซาร์ ที่ทรงห้ามมิให้ผู้ใดแตะต้องทรัพย์สินในที่นี้ ถ้าท่านลองแหลมแม้แต่ก้าวเดียวเข้ามา..เราก็จะแนะนำให้ท่านได้รู้จักกับฝีมือของเหล่าทหารคอสแซคดูซะบ้าง" ได้ผล..เยอรมันกลับไปนอนตาปริบๆที่ชายทุ่งต่อไป.. จากคุณ : WIWANDA - [ 27 เม.ย. 51 00:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หลุยส์ โบห์น มือขายแห่ง โวว์ กลิคโกต์ ไม่ยอมแพ้ในเรื่องนี้อย่างแน่นอน สิ่งแรกที่เขาทำคือ รีบไปจดทะเบียนการค้าในรูปของบริษัทค้าเมล็ดกาแฟ แล้วยัดแชมเปญซ่อนไปในถุง.. แต่ไม่ได้ผลมากมายอะไร เพราะ ในถังเมล็ดกาแฟ ซ่อนแชมเปญได้ไม่กี่ขวด..เขาเลยต้องหาวิธีใหม่..ที่เนียนกว่า ดีกว่า..นั่นคือ สร้างเส้นทางใหม่ เหมาเรือขนส่ง เลี่ยงอ้อมเส้นทางไม่ให้เจอจุดสกัดจากอังกฤษ โดยผ่านฮอลแลนด์ โปแลนด์ และเข้า เยอรมันนี   หมายใจจะให้ถึงรัสเซีย   เมื่อทหารทั้งสองกองทัพนั่น..ไม่กินเส้นกัน เขาได้ฉวยโอกาสนี้ หลุยส์จัดการเหมาเรือดัทช์ ชื่อ Gebroeders เพื่อขนแชมเปญขายอย่างเดียว แต่..การที่จะนำแชมเปฯจำนวนมหาศาลขนาดนั้นไปยังเมืองท่าที่ Rouen นั่นไม่ใช่เรื่องง่าย  เมื่อปรึกษากับเจ้านาย นิโคลจึงได้ไอเดีย นั่นคือ เชิญเหล่าทหารมา พร้อมกับจัดงานเลี้ยงแชมเปญฟรีไม่อั้น.. ทหารมาหมดทั้งเมืองตามคำเชิญ.. จึงเป็นทางสะดวกให้หลุยส์ได้ขนสินค้าออกทางหลัง ไปที่ท่าเรือได้สำเร็จ เขาได้บรรจุแชมเปญจนเต็มลำเรือ อย่างชนิดเหลือที่นอนไว้เป็นซอกแคบๆนิดเดียว แถมที่นอนยังเต็มไปด้วยตัวเรือดไรอย่างชุกชุมจนเขาเขียนไว้ในจดหมายว่า มันสูบเลือดผมจนตัวอ้วน ยาวไปตามๆกัน.. ในที่สุด..เขาได้ซิกแซกเส้นทางไปจนถึงท่าเรือ Konigsberg อันเป็นชายแดนของรัสเซีย-เยอรมัน แต่เนื่องจากซาร์ยังมิได้ทรงประกาศยกเลิกการห้ามแชมเปญ(ฝรั่งเศส)เข้าประเทศ   ดังนั้น การขายจึงต้องใช้ฝีมือระดับเทพ.. หลุยส์ได้ไปเช่าห้องในโรงแรมใกล้ๆกับท่าเรือ และ แกล้งทำเป็นซุบซิบข่าวออกไปว่า เขามี"ของดี" จากแชมเปญติดตัวมา เหลืออยู่เพียงไม่กี่ขวด ถ้าใครอยากได้ ก็ต้องรีบติดต่อมา..มาก่อน ขายก่อน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่า..ผู้คนแย่งกันซื้อจนแทบจะเกิดจราจลย่อยๆ ในจดหมายที่เขาเขียนไปถึง นิโคล เจ้านายว่า "ผมอยากให้คุณมาเห็นภาพนี้จริงๆ เหล่าไฮโซของเมืองแทบทั้งหมดมายืนรอ เพื่ออ้อนวอนขอซื้อแชมเปญของเรา ทั้งๆที่ผมไม่มีเส้นสาย หรือ ตัวแทนทำโฆษณาให้ด้วยซ้ำ แค่บอกชื่อโรงแรมกับเบอร์ห้องเท่านั้น" แน่นอน..ที่ว่าไฮโซมาขอซื้อนั้น มันไม่ผิดไปจากความเป็นจริงสักเท่าใด เพราะ นั่นคือ วินเทจ 1811 the Cuvee de la Comte ที่สุดยอดของ โวว์ กลิคโกต์  ที่ว่ากันว่า ได้รับอิทธิพลจากการผ่านของกลุ่มดาวหางใหญ่ (Great Comet of 1811) จนเป็นวินเทจที่วิเศษยิ่ง.. ในจดหมายฉบับต่อมา เขาได้เล่าว่า.. "รสชาติมันวิเศษสุด เด็ดขาดเกินคำบรรยาย ไม่ว่าใครได้ลองก็ออกปากชมเปาะ" จะเป็นข่าวว่าแชมเปญของดีของโวว์ กลิคโกต์ ที่เข้ามาขายจนหมดเกลี้ยงในระยะเวลาอันรวดเร็วที่เยอรมันนั้น เข้าสู่พระเนตรพระกรรณของซาร์หรืออย่างไรไม่ทราบ..จากนั้นไม่กี่เดือน มีพระราชโองการยกเลิกการห้ามนำเข้าของแชมเปญก็ได้ถูกประกาศออกมา   นิโคลได้ส่งล๊อตที่สองของวินเทจ 1811 ตรงไปถวายถึงในพระราชวังที่เซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ค   จากนั้นเป็นต้นมา..แชมเปญของเธอ แทบไม่มีวางขายในตลาดยุโรป เพราะราชสำนักรัสเซียได้เหมาผูกขาดเพียงเจ้าเดียว.. แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 05:06:04 จากคุณ : WIWANDA - [ 27 เม.ย. 51 00:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฉลองครบ 50 ปี เอ๊ย 50ตอนด้วยคนครับ ปล.เขกกะโหลกตัวเองที่หลุดไปตั้ง 2 ตอน ครับ จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 27 เม.ย. 51 21:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะ คุณพ่อหมี   คิดถึงเสมอ....แล้วตามอ่านทันหรือยังคะ? ความขยันจะมาเป็นพักๆละค่ะ ตอนนี้งานไม่ยุ่ง ก็เลยเร่งมือใหญ่ อยากให้จบเร็วๆ  หรืออย่างน้อยก็ให้มากที่สุด (ยาวมากนะคะเรื่องนี้)  แต่คงไม่ง่าย เพราะจะต้องแทรกเรื่องอื่นเข้าไปหลายเรื่อง เนื่องจากมันเกี่ยวกัน ไม่งั้นคนอ่านจะไม่แจ่มแจ้ง.. แต่..รับรองว่า..สนุกค่ะ (สำหรับชาวไวน์มั้ง..) จากคุณ : WIWANDA - [ 28 เม.ย. 51 04:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ช่วงปี 1850s การค้าขายแย่งพื้นที่ในยุโรปของแชมเปญเป็นไปอย่างชิงไหวชิงพริบ  เส้นสายมีเท่าไหร่เอามาใช้กันจนหมด.. อย่างกรณีของ Charles-Camille Heidsieck ชายวัยสามสิบปีที่เป็นลูกชายของ Charles-Henri Heidsieck คนที่ขี่ม้ากว่าสองพันไมล์เพื่อที่จะเอาแชมเปญไปขายในกรุงมอสควา (กระทู้ที่แล้ว คคห.ที่ ๘๐) ที่ถือว่าเชื้อขยันไม่ทิ้งแถว  เพราะ ชารลส์ คามีลล์ มองหาตลาดใหม่ เป้าหมายก็คือ อเมริกา เพราะนอกจากแชมเปญล๊อตเดียวที่เคยขายให้กับท่านปธน. ยอร์ช วอชิงตัน ในงานเลี้ยงรับรองแล้วนั้น ไม่มีใครสนใจจะเอาไปขาย หรือ ไปตั้งบริษัทตัวแทนเลย.. ด้วยเหตุผลว่า..อเมริกาดินแดนใหม่พวกอินเดียนแดง และ คาวบอย เป็นบ้านป่า เมืองเถื่อน คอวิสกี้ คอเหล้าโรง ไฉน..จะรู้จักดื่มกินแชมเปญ.. แต่ชารลส์ คามีลล์ เชื่อว่า..เขาน่าจะลองเสี่ยงดู ไปปูพื้นเปิดตลาดเสียแต่เนิ่นๆ เขาได้เดินทางไปถึงบอสตัน ในปี 1852 เป็นที่น่าแปลกใจที่เขาได้พบว่า ชาวบอสตันเนี่ยนนั้นเคร่งศาสนาก็จริง แต่มีความคล่องตัว ฉับไว กระตือรือล้น พร้อมไปกับบ้านเมืองที่กำลังพัฒนาอย่างเร่งรีบ จากนั้นเขาก็เดินทางผ่านไปยังนิวยอร์ค ตามเส้นทางที่ผ่านมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็น Syracuse,Buffalo, Niagara Falls ทำให้เขารู้สึกตื่นตาตื่นใจไปกับความรุดหน้าในทุกด้าน ชารลส์ คามีลล์ ถึงกับเขียนจดหมายบอกภรรยาว่า.. "เรามาถูกทางแล้ว..ที่รัก" เขาไม่รอให้เสียเวลาไปเลยแม้แต่วันเดียว  รีบจัดหาเอเย่นต์ตัวแทนจำหน่ายแชมเปญ Heidsieck ประจำท้องถิ่นอย่างฉับพลัน และรับปากว่าจะจัดส่งสินค้ามาให้ทันที่ที่เขากลับไปถึงฝรั่งเศส ภาพ...Charles-Camille Heidsieck จากคุณ : WIWANDA - [ 28 เม.ย. 51 05:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หลังจากการส่งสินค้าล๊อตแรกผ่านไปไม่นาน  ใบสั่งซื้อได้หลั่งไหลมาจากทุกสารทิศ  จนบริษัทแชมเปญเฮดเซคแทบผลิตไม่ทันขาย ใครจะไปรู้ได้ว่า อเมริกาที่ใครต่อใครว่าเป็นบ้านป่า เมืองเถื่อน จะมีรสนิยมเลิศเลอถึงขนาดนั้น ห้าปีต่อมา..ที่ชารลส์ คามีลล์ จะต้องเดินทางไปปรากฏกายที่นิว ยอร์คอีกครั้ง ตามเสียงเรียกร้อง คราวนี้เขาได้นำแชมเปญล่องเรือติดตัวไปด้วยถึง สองหมื่นลัง (ลังละสิบห้าขวด..) การมาของเขาคราวนี้..มีการต้อนรับราวกับบุคคลสำคัญระดับประเทศ  มีคิวงานเลี้ยงรับรองที่แน่นขนัด เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์แทบทุกวัน ใครต่อใครต่างเรียกขานเขาว่า.."Champagne Charlie" การกลายเป็นคนสำคัญอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวนี้..ทำให้เขาต้องกลับมานิวยอร์คอีกครั้ง ในเวลาไม่นาน คราวนี้เขาได้นำ"ของสวยๆ" ไปอวดชาวอเมริกันด้วย..นั่นคือ ปืนพกทำในฝรั่งเศส..ที่ประดิษฐ์ประดอยด้วยงานฝีมือที่งดงาม และ ปืนยาวสำหรับล่าสัตว์ที่ทันสมัยไม่แพ้กัน..ของสวยๆที่ว่านี้ได้เรียกเสียงฮือฮา ตาโตให้กับชาวอเมริกันอย่างฉุดไม่อยู่ เพราะเป็นของงามที่ไม่เคยเห็นมาก่อน สื่อหนังสือพิมพ์รีบตีข่าวให้เว่อร์ไปว่า..นอกจากชารลส์จะเก่งกาจในเรื่องผลิตแชมเปญแล้ว เขายังเป็นนักเล่นปืนตัวเอ้อีกด้วย.. (ขอให้ผู้อ่านนึกถึงภาพของอเมริกา ในสมัยก่อนสงครามกลางเมือง ที่ใครต่อใครก็พกปืนเป็นอาวุธจำเป็น ตามที่เคยเห็นในภาพยนตร์) เมื่อมีข่าวทั้งปืน ทั้งแชมเปญ..ชารลส์ คามีลล์ หรือ แชมเปญ ชาลี ก็เลย ดังเข้าไปใหญ่..ไปไหนมาไหนมีนักข่าวคอยประกบตามไม่ห่าง เขารู้สึกรำคาญก็จริง..แต่..ในแง่ของธุรกิจ คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้มเมื่อเทียบกับความรำคาญเล็กน้อยๆ  เพราะยิ่งมีชื่อเสียงมากเท่าไหร่ แชมเปญของ เฮดเซคยิ่งขายดีมากเท่านั้น.. เขาได้เขีนจดหมายไปเล่าให้ภรรยาฟังว่า "เธอรู้ไหม ว่า..ฉันกำลังเป็นบุคลที่สำคัญที่สุกคนหนึ่งของนิวยอร์คจนขยับตัวไปไหนไม่ได้เลย..ถูกติดตามทำข่าวตลอดเชียว" เก้าเดือนที่เขาอยู่ในอเมริกาเพื่อดื่มด่ำไปกับความเป็นเซเล็บนั้น เขาได้ถูกรับเชิญไปทั่ว..ไม่ว่าจะเป็น โอไฮโอ เท๊กซัส มิสซูรี ล่องแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ ไม่ว่าจะเป็นการขึ้นรถ ลงเรือ ต่อด้วยม้า หรือ ม้าเหล็ก เขาไปทัศนาจรไปทั่ว ได้เห็นทุกอย่างที่อยากจะเห็น และ... ไม่อยากที่จะเห็น.. จากคุณ : WIWANDA - [ 28 เม.ย. 51 05:33:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่อยากจะเห็นคือ ดินแดนฟร้อนเทียร์ ที่มีการขี่ม้าต้อนวัว  มีการเอาเหล็กร้อนๆประทับตราวัว..เห็นจระเข้ทั้ง เกยตื้น และลอยตัวในแม่น้ำ  เห็นทุ่งปลูกฝ้ายที่มีทาสผิวดำทำงานกันอย่างสนุกสนานและร่าเริง..ใบหน้าทุกคนมีรอยยิ้มแย้ม ท่าทางมีความสุข จนเขาคิดว่า..เรื่องทาสและการกดขี่ที่เคยได้อ่านพบหรือรับรู้นั้น มันออกแนวใส่สีตีใข่มากไปสักหน่อย.. แต่สิ่งที่เขาไม่อยากเห็น..นั่นคือ การที่ได้ไปพบเป็นประจักษ์พยานในการ"ค้าทาส" ในตลาดแรงงาน..ที่เขาได้พบว่า มีการค้าขายมนุษย์ที่เหมือนกับวัวกับควาย..ทาสแต่ละคนจะถูกเรียกให้ออกมายืนบนเวทีเล็กๆ ผู้ที่สนใจซื้อจะขึ้นมา..ตรวจไปตามลำตัว แขนขา ให้อ้าปาก ดูฟัน.. ให้กระโดด..ให้เดิน..ตามแต่ละสั่ง.. มีการต่อรองราคากับผู้ขาย.. ชารลส์ คามีลล์ ได้บันทึกไว้ว่า ทาสที่ถูกซื้อเอาไปทำงานในครัว มีราคาหนึ่งพันเหรียญ  ทาสหญิงที่เอาไปดูแลเด็ก  มีราคาเจ็ดร้อยห้าสิบเหรียญ นี่คือภาพที่เขารู้สึกสลดใจจนไม่สามารถบรรยายให้เป็นตัวอักษรได้ และเรื่อง"ทาส"นี้เองที่กลายเป็น"วาระแห่งชาติ" จนได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เพราะมีคนที่รู้สึกอย่างเดียวกับชารลส์ คามีลล์เริ่มมีมากขึ้น และกำลังจะกลายเป็นขบวนการปลดแอก เริ่มมาจากทางตอนใต้ที่ได้ยื่นคำขาด..เป็นตายอย่างไรก็จะไม่ให้อิสระแก่ทาส..ไม่งั้นจะแยกตัวออกจากการรวมรัฐ สถานะการณ์ในอเมริกาได้เริ่มตึงเครียด..กระสุนนัดแรกของการเริ่มต้นสงครามกลางเมืองได้ลั่นออก..ในวันที่ 12 เมษายน 1861 ชารลส์ คามีลล์  รับทราบข่าวนี้ขณะที่อยู่ในเมืองรีนส์ เขาเป็นกังวลจนนอนไม่หลับ รีบเดินทางไปอเมริกาด่วน   ก็น่าเป็นกังวลอยู่หรอก...เพราะว่า แชมเปญนับแสนๆขวดที่อยู่ในอเมริกายังไม่มีการจ่ายสตังค์ !! แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 51 10:50:31 จากคุณ : WIWANDA - [ 28 เม.ย. 51 05:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามาโหวตก่อนอ่าน ^^ จากคุณ : Balleno - [ 28 เม.ย. 51 12:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องราวเข้มข้นจริง ๆ ค่ะ พี่วิเล่าสนุกอีกต่างหาก ได้หัวเราะด้วยตอนถอนเท้าขึ้นมาแต่ไม่มีบูทติดมาด้วย ประวัตศาสตร์มันซ้ำรอยมั้ยค่ะ พี่วิเคยเล่าให้ฟังว่าฮิตเลอร์สั่งเยอรมันให้บุกรัสเซียตอนสงครามโลกที่สอง บุกไปที่มอสควา ทั้งที่ไม่น่าไป แล้วก้ไปติดหล่มที่นั่นเอง ถ้าจำไม่ผิด นี่ก็อ่านนานแล้วนะค่ะเรื่อง third reich เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาออกนอกบ้านทุกวันค่ะพี่วิ อากาศที่นี่เริ่มดีแล้ว วันเสาร์ที่แล้วแดดออก ไม่มีฝนด้วยอากาศดีมาก ๆ หนูซื้อตั๋วเรือนั่งเรือทวนกระแสแม่น้ำไป Hampton court ( ยังไม่เลิกกรี้ด นะ) เพื่อไปดูวังของคิงแฮรี่ค่ะ เรือล่องทวนแม่น้ำต้องรอหน้าร้อนค่ะ ถึงจะมีบริการ นี่ก็จ้องมาแต่หนาวที่ผ่านมา ไปแล้วไม่ผิดหวัง ยังจะต้องไปอีกเพราะดูยังไม่หมด วันหนึ่งไม่พอ แค่อยู่บนเรือก็สี่ ชม ทีเดียว เพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศกระทู้ไวน์ ที่ Hampton court นอกจาก the maze ที่โด่งดังแล้ว ยังมีส่วนที่เรียกว่า The great vine ที่ถูกปลูกตั้งแต่ปี 1768 แล้วก็ได้รับการดูแลต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน และให้ผลผลิตปีละที่เค้าว่า ห้าร้อย กก องุ่นค่ะ ปีนี้ต้องรอ จนเดือนสิงหาคมอาจได้กิน แอบนอกเรื่องนิด ๆ ค่ะ แต่ถือว่าพักดูโฆษณาละกัน จากคุณ : horseshoes - [ 28 เม.ย. 51 21:07:14 A:86.129.146.34 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยากจะเรียนว่า ...... อ่านจบแล้วค้าบ คุณอาคับ ที่เมืองไทยตอนนี้ ก็กำลังอินเรื่องทาส อยู่เหมือนกันพอดีเลยครับ ..แต่ก็มิได้นำพา.. จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 28 เม.ย. 51 21:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาขอชิมขวดที่คุณวิโรจ(แดนไตร)นำมาโชว์สักกรึ้บนะครับ เก็บไว้รอจขกท.สองขวดไม่รู้ว่าหล่อนจะสนใจหรือเปล่าสิ? จากคุณ : Uncle Tee - [ 28 เม.ย. 51 22:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะ  ขอทักทายและต้อนรับคุณ Balleno  เพื่อนใหม่ก่อน ..เพิ่งเข้ามาอ่านหรือคะ? อิจฉาคุณ h..จริงๆเชียว เรื่องฮิตเล่อร์ที่เคยเล่าไว้ ถ้าลองอ่านให้ละเอียดก็น่าฉงนนะคะ เพราะเขาช่างคิดเหมือนกับนโปเลียนเป๊ะเลย ทั้งเชื่อมั่นในตัวเองมากไปว่า สามารถตีโจทย์สงครามนั้นได้แตกหมด ฮิตเล่อร์เชื่อว่า นโปเลียนไม่ได้แพ้  แค่เปลี่ยนใจถอยทัพกลับเท่านั้น อาจจะชนะด้วยถ้าไม่เจอกับอุปสรรคของธรรมชาติ  และเป็นเพราะการเดินทัพที่ล่าช้า อุ้ยอ้าย จนหลงกลไปติดกับดักของรัสเชี่ยน.. ฮิตเล่อร์เลยมั่นใจในฝูงปันเซอร์เคลื่อนที่เร็ว อีกทั้งปืนกลแบบทันสมัย ผนวกกับเรือดำน้ำ  กองทัพที่มีประสิทธิภาพต้องสยบรัสเซียได้อย่างไม่มีปัญหา เขาลืมคิดถึงสติปัญญาและมองข้ามความ"รักชาติรักเผ่าพันธ์"ของมนุษย์ไป อีกทั้ง..ประมาทนักรบบ้านนอกอย่าง"สตาลิน" อย่างที่พี่เล่ามาข้างต้นว่า เราอ่านประวัติศาตร์ ก็ต้องอ่านใจคนด้วย..เช่นพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ หรือ ซาร์แห่งรัสเซีย  ทันทีที่ทรงรวบรวมไพร่พลได้ พระองค์สามารถจะ launch กองทัพ เป่านกหวีดปี๊ดเดียว (เพราะอยู่ห่างไปแค่ไม่กี่ร้อยไมล์) ให้เข้าโจมตีมอสควา ล้อมทุกด้าน ขยี้ไม่ให้เหลือซากก็ทรงทำได้  เพราะกองทัพฝรั่งเศสที่ประจำอยู่ในนั้นอ่อนแอจะแย่อยู่แล้ว ขาดอาหาร เจ็บป่วยด้วยโรคติดต่อ..ทหารที่ต้องหายใจเอาควันไฟเข้าไปทุกวันนานนับเป็นเดือนนั่นก็เหมือนโดนแก๊สพิษ ทำให้ร่างกายและสมองเปลี้ยไปหมด แต่เป็นเพราะทรงเห็นว่า ปล่อยให้กลับไปด้วยความอัปยศ มันก็เหมือนกับการตบหน้ากันหลายฉาด..หมดอนาคต อับอายเขาไปทั่วยุโรป ดีกว่าให้ตายในสนามรบ..ที่จะเอามาอ้างเป็นวีรบุรุษได้ในภายหลัง แต่นโปเลียนก็หาสาเหตุมาอ้างจนได้แหละ..เพราะว่า เขาได้สลัดกองทัพที่เต็มไปด้วยทหารที่ที่เดินกระโผลกกระเผลกหนีคอสแซคหัวซุกหัวซุน มุ่งหน้ากลับไปปารีส โดยใช้ sleigh กับทหารกลุ่มเล็กๆที่ติดตาม เพราะ มีข่าวมาถึง ว่าปารีสอาจจะมีการปฏิวัติยึดอำนาจโดย Claude Francois de Malet (เรื่องนี้ก็สนุกมาก) เพราะ นายพล Malet ได้ออกข่าวไปทั่วว่า นโปเลียนเสียชีวิตสนามรบที่รัสเซีย และกำลังจะแต่งตั้งพรรคพวกของตัวเองให้กินตำแหน่งที่นั่นที่นี่..จุดจบสุดท้าย คือโดนยิงเป้า.. เรื่องยิงเป้าที่ก็สนุกอีก เพราะตอนที่นโปเลียนจะแยกตัวกลับมา ได้ให้น้องเขย Joachim Murat ดูแลทัพแทน..น้องเขยคนนี้มีสีสันมาก เพราะไต่เต้ามาจากลูกชาวบ้าน มาเป็นทหารฝีมือดี  จนมาเป็นนายทหารคนสนิท ออกรบด้วยกันมาหลายสงคราม จนให้มาแต่งงานกับน้องสาวคนเล็ก และแต่งตั้งให้ไปเป็นจอมพล..หนักเข้าก็ให้กินตำแหน่งเป็นถึง King of Naples และ Sicily เวทีสงครามกับรัสเซียนี้เป็นเวทีใหญ่ที่มีคนคอยตามดู(คือหลายๆประเทศราช) อย่างใกล้ชิด พอเสียท่ากลับมา ก็เป็นอย่างที่ซาร์ได้ทรง คำนวนไว้ นั่นคือ ดินแดนเหล่านั้นเริ่มจะปลดแอกตัวเอง เช่น Naples ที่อำนาจเก่าจะกลับมา ทำการล้มบัลลังค์ของ Joachim Murat พระอนุชาเขยของนโปเลียน ทำให้โจคิม มูราต์ สองจิตสองใจว่าจะทำอย่างไรดี ในที่สุด ก็ทิ้งกองทัพรีบไปกู้บัลลังก์ส้มหล่นของตัวเอง..นั่นเท่ากับว่า ขัดคำสั่งของนโปเลียน..โทษมีสถานเดียวคือ  ประหาร (ยิงเป้า) Joachim Murat ถูกจับได้และส่งตัวไปประหารในวันที่  13 ตุลาคม 1815   ที่ Castello di Pizzo, Calabria (ตอนใต้ของอิตาลี) ที่ลานประหาร..เขาได้ก้าวขึ้นไปอย่างองอาจ  ขอยืนตรงอย่างชายชาติทหาร และบอกว่าไม่ต้องปิดตา..เพราะผ่านความตายมาหลายครั้งจนไม่กลัวอะไรแล้ว หลังจากที่จูบเข็มกลัดหินที่สลักภาพภรรยาเพื่อเป็นการลาแล้ว.. จึงตะโกนสั่งทหารเพชรฆาตว่า.. "เฮ้ย..ยิงตรงหน้าอกนะโว้ย..อย่ายิงหน้าข้าล่ะ.." แหม..ก็เธอรูปหล่อปานฉะนี้..เธอเลยกลัวศพไม่สวย จากคุณ : WIWANDA - [ 29 เม.ย. 51 04:54:33 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณพ่อหมี..อาตอบไปแล้วนะคะ เปิดกล่องอ่านดู ตั๋นเพื่อนรัก..เก็บสองขวดที่ว่านั่นไว้ให้ดีๆ  รักษาไว้ให้เราด้วย อิอิอิอิ จะสนองศรัทธาให้อย่างไม่มีขาดตกหล่นเชียว   คิดถึงจ้า... จากคุณ : WIWANDA - [ 29 เม.ย. 51 04:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เล่าต่อเรื่องแชมเปญได้แล้วมัง... ทันที่ที่ชารลส์ คามีลล์ได้มาถึงบอสตัน  ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากครั้งที่แล้วที่เขามากับครั้งนี้มันกลายเป็นหนังคนละม้วน เพราะว่าบ้านเมืองและถนนหนทาง เต็มไปด้วยการติดธงชาติ ( เป็น Union Flag ในตอนนั้น ) ทหารเดินกันขวักไขว่   เขารีบเดินทางต่อไปยังนิวยอร์คทันทีอย่างไม่รอช้า รีบไปหาเอเย่นต์ เพื่อติดต่อถามเรื่องเงินที่คงค้างบัญชี   ปรากฏว่า..เอเย่นต์ตอบหน้าตาเฉยว่า..ไม่จ่าย เพราะมีกฏหมาย(ระหว่างที่ใช้กฏอัยการศึก) ว่า หนี้สินที่มีตอนนี้ ไม่ต้องใช้.. ชารลส์ คามีลล์ คิดว่านี่คือเรื่องล้อกันเล่นๆ เพราะเขาไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่ทราบว่า กฏหมายที่ออกมานั้น  เนื้อความที่ชัดเจนมาว่า (ลูก)หนี้ระหว่างฝ่ายเหนือกับ(เจ้าหนี้)ฝ่ายใต้  นั้น ยังไม่ต้องใช้ ให้กักเงินไว้ก่อน เพื่อว่าทางใต้จะได้ไม่มีทุนมาสร้างความปั่นป่วน ก่อการจราจล.. เรื่องฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้นี้ ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับเงินค่าแชมเปญ.. แต่คนมันจะหาเรื่องเบี้ยว..มันไม่มีอะไรมาห้ามได้ เพราะเอเย่นต์รายใหญ่นั่น ไม่จ่ายเขาจริงๆ เมื่อไม่มีการจ่ายจากรายนี้ เขาเริ่มถึงคราวลำบาก แต่ก็ยังหมายใจที่จะไปเก็บรายอื่นๆต่อไป เช่นรายที่นิว ออร์ลีนส์  ที่กว่าจะเดินทางไปถึง เขาต้องสลับเส้นทางซิกแซกไปมาเพื่อความปลอดภัยในระหว่างที่บ้านเมืองกำลังลุกเป็นไฟ พอไปถึงเข้าจริงๆ..ไม่มีใครมีเงินพอที่จะจ่ายเขาได้  แต่ที่นี่ก็ยังดีกว่าที่นิวยอร์ค เพราะเสนอให้เป็นฝ้ายที่ปั่นสำเร็จ(จนเป็นแผ่นสำลีแล้ว) เพราะพวกเขาไม่สามารถจะค้าขายได้ เส้นทางทั้งทางบกและทางน้ำได้ถูกกักหมด โดยกองทัพของยูเนี่ยน ชารลส์ คามีลล์ จำใจต้องเสี่ยงรับเอาฝ้ายทั้งหมดมา..ดีกว่าจะไม่ได้อะไรติดมือเลย  เพราะอย่างน้อยๆฝ้ายพวกนี้เป็นของมีราคาในยุโรป.. แต่ปัญหาที่ตามมา คือ..จะเอากลับออกไปได้อย่างไร ? นี่คือการบ้านที่เขาต้องกลับมานั่งคิด.. ในที่สุด ก็พบว่า ท่าเรือที่เมือง Mobile, Alabama ยังปล่อยเสรีอยู่ ยังไม่ได้ถูกควบคุม เขาจึงรีบว่าจ้างเรือสองลำ ขนของขึ้นอย่างเร่งรีบ จากคุณ : WIWANDA - [ 29 เม.ย. 51 05:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นงานที่ต้องทำแข่งกับเวลา เพราะไม่มีใครรู้ว่าอะไรข้างหน้าจะเกิดขึ้น เขาได้บอกกับกัปตันเรือว่า ขนเสร็จเมื่อไหร่ ออกเรือได้ทันที   ทุกอย่างได้เป็นไปตามนั้น.. ไม่กี่วันต่อมา..เขาได้รับข่าวร้ายว่า เรือลำหนึ่งได้ถูกยิงจมไป..ของเสียหายหมด อีกลำหนึ่งยังไม่ได้ข่าว.. แค่นี้..ชารลส์ก็หมดกำลังใจที่จะคิดอ่านอะไรต่อไปอีก คิดได้อย่างเดียวคือ อยากจะเดินทางกลับไปบ้านให้เร็วที่สุด สมบัติคือของนอกกาย (แล้วทีนี้..) แต่นั่นคือช่วงเดือนเมษายน 1862 ที่เส้นทางจากใต้สู่เหนือถูกบล๊อคหมด เขาจึงต้องหาทางบ่ายหน้ากลับนิวออร์ลีนส์ เพื่อหาเรือไปสู่เม๊กซิโก หรือ คิวบา จากนั้นค่อยหาทางกลับสู่ฝรั่งเศส เขาได้ข่าวว่าจะมีเรือกลไฟไปยังนิว ออร์ลีนส์ ที่เขาต้องไปติดต่อกับสถานกงศุลเพื่อขอเส้นสายไปเจรจากับกัปตันเพื่อขออาศัยติดเรือไปด้วย โดยขอทำงานที่บาร์(ในเรือ)เพื่อเป็นแลกเปลี่ยน ทางกงศุลฝรั่งเศสบอกว่า ได้..แต่ต้องนำซองเอกสารของราชการไปให้ที่สำนักงานในนิว ออร์ลีนส์ด้วยนะ.. ก็ตกลงกันตามนั้น วันที่หนึ่งพฤษภาคม  เรือกลไฟ ชื่อ Dick Keys ได้ออกเดินทางล่องตามแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ไป  สี่วันต่อมา..ทางผ่านสะดวกมาโดยตลอด ทุกคนถึงกับถอนใจ ยิ้มออก เมื่อเห็นเมืองนิว ออร์ลีนส์อยู่ลิบๆนั่น โดยที่ไม่มีใครสังหรณ์ใจเลยสักนิดว่า..เมืองได้ถูกควบคุมโดยกองทัพยูเนี่ยนไว้หมดแล้วในเพียงวันเดียวที่พวกเขาได้ออกจากท่าเมือง Mobile มา เมื่อถึงท่าเรือ ทุกคนต้องเจอกับการตรวจค้นอย่างละเอียดของทหาร ซองเอกสารที่ชารลส์ คามีลล์นำติดตัวมา..ได้ถูกเปิดออก.. มันไม่ใช่เอกสารธรรมดา แต่มันเป็นข้อความระหว่างรัฐบาลฝรั่งเศสกับกองทัพฝ่ายใต้ในการเสนอขายเครื่องแบบทหาร..(ซวยมั๊ยยเนี่ยย..??) ไม่ว่าเขาจะพยายามอธิบายอย่างไร..ก็ฟังไม่ขึ้น นายพล Benjamin F. Butler  สั่งให้ควบคุมตัวเขาทันที ในข้อหา.... "สายลับสงคราม" จากคุณ : WIWANDA - [ 29 เม.ย. 51 06:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชารลส์ คามีลล์ หรือ แชมเปญ ชาลี ที่ครั้งหนึ่งเคยโด่งดังคับฟ้ามหานครนิวยอร์ค ที่ไหนต่อไหนถูกต้อนรับราวกับเป็นรัฐบุรุษ ตอนนี้กลับกลายมาเป็น นักโทษที่ถูกส่งตัวเข้าคุกทหารใน Fort Jackson คุกนี้ได้สร้างอยู่บนพื้นที่ที่เป็นโคลนอยู่ชายแม่น้ำ ที่เต็มไปด้วยสัตว์นานาชนิด ตั้งแต่เล็กขนาดเรือดไร แมลงวัน ไปจนถึงจระเข้ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยือนถึงในโรงนอน ครอบครัวทางฝรั่งเศสได้ทำหนังสือไปถึงนโปเลียนที่สาม เพื่อที่จะให้ขอเข้ามาช่วยเหลือโดยใช้เส้นสายทูตระหว่างสองประเทศ แต่..นายพลเบนจามิน บัตเล่อร์ หรือที่ใครๆให้สมญาว่า the beast  เพราะดุยังกะหม..กลับยักไหล่ไม่แคร์ ซ้ำว่า..(ภาษาฝรั่งดีกว่าเน๊อะ..ใจความชัดเจนดี) "I don't give a shit about France or its emperor." และต่อด้วย.. "No one's going to push me around. Heidsieck is nothing but a French dog,and he deserves to be hanged." นายพลบัตเล่อร์ ไม่อนุญาตให้มีใครเข้าเยี่ยมนักโทษแชมเปญ ชาลี ยกเว้นท่านกงศุลฝรั่งเศส ที่ไม่ได้บอกอะไรกับเขามาก   ขอให้อดทน ทำใจเข้าไว้  เพราะข่าวร้ายที่จะบอกต่อไป นั่นคือ เรือลำที่สองที่บรรทุกฝ้ายจนเต็มนั้น ก็จมลงไปด้วยเช่นกัน.. สภาพในคุกขี้โคลนนั่น ย่ำแย่ขึ้นไปทุกที นอกจากจะต้องไล่จระเข้ให้ออกไปแล้ว ยังต้องมาเผชิญกับไข้เหลืองที่กำลังระบาดอีกด้วย หนึ่งในจดหมายสองฉบับที่เขาสามารถส่งไปถึงภรรยาได้ นั้นมีข้อความว่า.. "อีกแปดวัน ก็จะครบสามเดือนที่ทรมานอยู่ในคุกนี้..สภาพมันเหลือร้ายจริงๆ แต่..ผมจะอดทนให้ถึงที่สุด" ภาพ..Gen. Benjamin Butler จากคุณ : WIWANDA - [ 29 เม.ย. 51 06:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ แชมเปญ ชาลี นี่ ซอ วอ ยอ จริงๆ  มาเจอ "Beast Butler" จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 29 เม.ย. 51 10:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นขวดแชมเปญยี่ห้อ Heidsieck ในเทสโกแล้วค่ะเมื่อวาน อยากรู้ว่าแกจะรอดยังไง จากคุณ : h - [ 29 เม.ย. 51 16:36:35 A:86.129.137.57 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ค่อยๆเข้ามาทยอยอ่านเรื่อยๆครับ กระทู้ไปเร็วมากเลย สนุกมากครับ พึ่งอ่านจบเลยครับ รูปภาพกองทัพนโปเลียนเดินทัพกลับกลางหิมะนั่นคุ้นมากๆเลยครับพี่วิ พอจะทราบมั้ยว่าใครวาดหรือครับ จากคุณ : ฝนตกอีกแล้ว (LaGrandeRue) - [ 30 เม.ย. 51 04:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ LGR คะ ที่เซฟไว้ไม่ได้บอกว่าใครเป็นคนวาด แต่เชื่อว่าน่าจะเป็นคนเดียวกันกับที่วาดภาพนี้.. เขามีนามว่า..Adolph Northen เป็นชาวเยอรมัน  เป็นภาพที่วาดไม่นานนี้เอง(ศตวรรษที่สิบเก้า)ละค่ะ ไม่ใช่ภาพเก่าแต่ครั้งกระโน้น จากคุณ : WIWANDA - [ 30 เม.ย. 51 06:06:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เมื่อวานรวมไปถึงเมื่อคืน ได้ทราบเรื่องเก่าๆที่เคยต้องฟาดฟันมาในอดีต ถึงขนาดที่โพสต์เล่าในพันทิพมาหลายตอน  คือ เรื่องฟ้องทนาย.. และกลัวว่าคนอื่นจะโดนไปอีก..ก็เอาไปลงบล๊อกเอาไว้.. ต่อมา..มีสำนักพิมพ์ทางเมืองไทย มาขอไปทำพ๊อคเก็ต บุคส์  ก็ให้ไป.. โดยที่ไม่เคยถามว่าจะได้รับค่าตอบแทนเท่าไหร่ หรือ จะจ่ายกันอย่างไร เพราะตั้งใจไว้แล้วว่า..งานนี้จะทำเป็นกุศลให้กับคนที่อ่าน เป็นการเผยแพร่กลลวงของมนุษย์ขี้ฉ้อ และวิธีจัดการเล่นงานกับทนายความประเภทที่เห็นแก่เงินจนไม่มีจรรยาบรรณ เมื่อหนังสือออกวางตลาด ขายไปนานแล้ว..ทางคนติดต่อขอไปจัดพิมพ์ได้บอกมาว่า..ยังไม่สะดวกในการจ่ายเงิน เพราะมีปัญหาขัดข้องในเรื่องของเศรษฐกิจ..ก็บอกไปว่าอย่าเป็นห่วง..ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ถ้าได้ก็จะเอาไปทำบุญ เราไม่ว่ากัน.. แต่ที่เศร้าใจ ก็คือ สิบแปดมงกุฏคนนั้นได้ไปหลอกลวงคนได้อีก.. เชิญอ่านได้ที่นี่.. http://www.thaitownusa.com/frontnews/frmNews_View.aspx?NewsNo=0801000335 ก็เลยต้องไปตั้งกระทู้นี้ที่ไกลบ้าน....เพราะรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6564398/H6564398.html จากคุณ : WIWANDA - [ 30 เม.ย. 51 22:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คำว่าปาฏิหารย์มีจริงนั้น เทียบได้กับกรณีของแชมเปญ ชาลี  คดีอุบัติเหตุทางการเมืองของเขาได้เป็นที่สนใจของรัฐมนตรีกลาโหม (เทียบเท่ามัง..) ที่เรียกคดีขึ้นมาพิจารณาใหม่ และได้สั่งปล่อยตัวในเดือน พฤศจิกายน ๑๘๖๒ รัฐมนตรีคนนั้น มีนามว่า อับบราฮัม ลินคอล์น วันที่เขาออกมาจากคุก สภาพดูไม่ต่างอะไรกับซากศพที่เดินได้ ทรุดโทรมจนคนที่ไปรับยังจำไม่ได้ ต้องใช้เวลาตลอดทั้งฤดูหนาวนั้นเพื่อเป็นการพักฟื้น รักษาตัว และฟื้นฟูจิตใจให้กลับมาแข็งแรงเป็นปรกติ เพื่อที่จะเดินทางกลับไปยังบ้านเกิด  นั่นก็คือในฤดูใบไม้ผลิของปีรุ่งขึ้น การกลับไปยังฝรั่งเศสของเขา..เพื่อที่จะต้องไปรับรู้ว่า..กิจการแชมเปญ เฮดเซคที่ตกทอดมา..กำลังจะดับสลาย มันจวนเจียนจะล้มละลายอยู่รอมร่อ เขาและภรรยาเริ่มนำ"ของเก่า" ออกมาขายกินเพื่อยื้อความอยู่รอดให้ยืดออกไปนานที่สุดเท่าที่จะนานได้.. ปาฏิหารย์ได้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง..ในช่วงแห่งความหนาวเหน็บของปลายปี..ที่จู่ๆมีจดหมายมาส่งให้ที่หน้าประตูบ้าน ว่า ท่านสาธุคุณที่ไปปฏิบัติการที่อเมริกา แวะมาเยี่ยมบ้าน..อยากจะพบด่วน จะบอกขอให้ไปพบ มีข่าวจะบอก ชารลส์ คามีลล์ รับขี่ม้าลุยหิมะไปพบท่านตามที่อยู่ที่ให้มาทันที .. ท่านสาธุคุณได้ส่งมอบซองจดหมายอย่างหนาให้ พร้อมบอกว่า.. "นี่ของเธอ..รับไปซิ" ข้างใน..คือโฉนดที่ดิน พร้อมกับแผนที่แจ้งตำแหน่งที่ตั้ง.. โฉนดนั้น มีชื่อของเขาเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน..ท่านสาธุคุณได้อธิบายเรื่องราวให้กระจ่างต่อไปว่า.. พี่ชายของตัวแทนจำหน่ายแชมเปญในนิวยอร์ค ได้ทราบเรื่องว่า น้องชายตัวดีของเขาไม่ยอมจ่ายหนี้ค่าแชมเปญให้กับเฮดเซค..เขารู้สึกละอายแก่ใจอย่างยิ่ง จึงอยากจะขอแก้ไข โดยการจ่ายคืนให้เป็นที่ดินเล็กๆน้อยๆให้ หวังว่าคงจะช่วยเป็นค่าแชมเปญได้แม้จะไม่ใช้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็เป็น"ส่วนหนึ่ง"ก็ยังดี.. จากคุณ : WIWANDA - [ 30 เม.ย. 51 23:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ชารลส์ คามีลล์ รับมันมาอย่างงุนงง จนท่านสาธุคุณได้กางแผนที่ออกมาให้ดู ชี้ให้เห็นว่า..ที่ดินตรงนั้นกว้างขวางใหญ่โต กินเข้าไปอาณาเขตถึงหนึ่งในสามของเมืองเดนเวอร์ มีหมู่บ้านเล็กๆที่มีประชากรอยู่ประมาณสามร้อยคน..และกำลังมีราคา เขาขายมันอย่างทันทีไม่รอช้า ได้เงินมามากพอที่จะใช้หนี้สินจนหมด และหันมาฟื้นกิจการแชมเปญเฮดเซคให้ดำเนินต่อไปอย่างสบาย.. เรื่อง Champagne Charlie นี้ได้สร้างเป็นภาพยนตร์ด้วยค่ะ..ดาราดังอย่าง ฮิวจ์ แกร้นท์ เล่นเชียว..ไม่ทราบว่าได้ดูกันหรือเปล่า จากคุณ : WIWANDA - [ 30 เม.ย. 51 23:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เพื่อนพี่ชาลีอีกสองท่าน เป็นพี่น้องกัน ท่านหนึ่งก็คือคุณพ่อของน้องแน้ทค่ะพี่หวาน อีกท่านเป็นคุณลุง ทั้งสามท่านเป็นหุ้นส่วนกันค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ วันแรงงาน 04:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ก็ต้องไปหามาดูแหล่ะค่ะพี่วิ แต่ที่แน่ ๆ ดู wine introduction จบแล้ว หนึ่งแผ่น เลยรู้วิธีเปิดขวดแชมเปญแล้วค่ะ ท่าทางมันยากเหมือนกันค่ะ จากคุณ : h - [ วันแรงงาน 05:24:25 A:86.129.141.63 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 41 น้องนกมาแว้วววว...หายไปนานเชียว วันนั้นที่ว่าพบกับคุณชาลีและเพื่อนสองคน ท่าทางเป็นหนุ่มฟ้อกันหมด เลยไม่แน่ใจ.. คุณ h เพิ่งดูจบไปแผ่นเดียวหรือคะ..แชมเปญเปิดไม่ยากหรอกค่ะ ลองสักสองสามขวด ขี้คร้านจะ หลุดพล๊อค หลุดพล๊อค.. เล่าต่อ.. ในช่วงนั้น คือ ช่วงครบวาระปีครึ่งที่ข้าราชการหนุ่มอเมริกัน Robert Tomes ที่ได้ปฏิบัติงานที่อยู่ในฝรั่งเศส  เขาได้เตรียมตัวจัดเอกสาร ประทับตราในใบทวงหนี้รุ่นสุดท้ายให้เรียบร้อย สิ่งที่เขาเริ่มมักคุ้น นั่นก็คือ การดื่มแชมเปญฟองละเอียดชั้นดี ด้วยวิธีละเลียดจิบ ชื่นชมกับรสชาติขมนำหวานนิดๆ ตั้งแต่หยดแรกไปจนถึงหยดสุดท้าย ดื่มด่ำกับกลิ่นที่หอมฟุ้งด้วยมวลกลิ่นบุหงา ทั้งหมดนี้คือ แบบฉบับแชมเปญจากรีนส์ ที่ไม่เหมือนกับที่ไหนในโลก แชมเปญชั้นดีที่ว่านี้..มักจะเป็นของ"พิเศษ" ที่ผู้ผลิตดังๆมักจะทำเก็บไว้กินเอง ไม่เหมือนกับที่ส่งออกไปขายตลาดนอก เพราะของพวกนั้นมักจะเติมน้ำตาลไปจนหวานเจี๊ยบตามความนิยม เวลาที่ของดีพวกนี้ได้นำมาเปิดดื่มกันในระหว่างญาติสนิทมิตรสหาย  เจ้าภาพมักจะบอกเขาด้วยเสียงที่มีเลศนัยเสมอว่า "ของแบบนี้หากินไม่ได้ในอเมริกาหรอกนะ เพราะเราทำเก็บไว้กินกันเอง ไม่ได้ส่งออกขาย" ทอมส์ เข้าใจดี..เพราะตลาดผู้บริโภคแชมเปญในยามนั้น คือ นักซด ที่เปิดกินกันแบบเฮฮาเอามันส์ เปิดฉลองให้มันพวยพุ่ง เทรินใส่คอแบบอั้ก อั้ก เพราะโอกาสฉลองมีสารพัด  ขอให้ซ่าเข้าไว้เป็นใช้ได้ รสชาติ กลิ่นเกลิ่น..ช่างมัน.. แต่เขาก็ยังอยากให้ ผู้ผลิตแชมเปญเปลี่ยนวิธีคิด หันมาทำแชมเปญ"ดีๆ" อย่างที่เขาชอบออกสู่ตลาดบ้าง..เพราะเกรงว่าอีกหน่อยตลาดจะ"กลืน"แชมเปญของดีที่ว่านี้จนหายไปหมด   ในบันทึกส่วนตัวเขาจดไว้ว่า แชมเปญ Heidsieck  เอาใจตลาดจนเกินไป..ถึงแม้จะดี แต่ออกหวานสำหรับคอชิมอาชีพไปหน่อย แชมเปญ Roederer  หวานจนเป็นน้ำผึ้ง.. แชมเปญ Moet & Chandon  ผลิตแบบเอาใจตลาดใหญ่จนเกินไป ไม่เป็นที่โปรดปรานของนักชิมคอ..ยูโรเปี้ยน ส่วน แชมเปญของ Veuve Clicquot เขาถือว่าดีที่สุด แม้จะออกหวานก็ยังหวานเนียน และไม่ว่าจะเป็นของที่ส่งออกขายในรัสเซีย หรือ อเมริกา ก็มีรสชาติเหมือนกัน แต่เขาก็ได้ติงไว้นิดหนึ่งว่า.. "คนที่ชอบแชมเปญ นับวันแต่จะพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้าโวว์ กลิคโกต์ ไม่ปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงให้แปลกกว่า ดีกว่าของคนอื่นแล้วละก้อ ยี่ห้อก็คงอยู่ไม่นาน น่าเสียดาย จากคุณ : WIWANDA - [ วันแรงงาน 07:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตลาดในยุคต่อมา คือศษวรรษที่สิบเก้า ที่โลกได้หมุนได้อย่างเร็วทันใจ ความเจริญได้ไหลไปสู่ทุกจุดในแผนที่ วิวัฒนาการทางเทคโนโลยี่ และอุตสาหกรรมได้มีการรุดหน้าแข่งกัน จนฝรั่งเศสภายใต้การนำของนโปเลียนที่สาม นั้น "หมอง" ไป ทั้งๆที่ได้นำลิ่วมาก่อนใครในยุโรป เพราะเศรษฐกิจที่เริ่มง่อนแง่น.. เริ่มมาจากสภาได้ออกบัญญัติในปี 1852 ให้อำนาจอย่างล้นเหลือกับคณะรัฐบาล งบประมาณทางทหารไม่อั้น ซึ่งเป็นเหตุให้นโปเลียนที่สามเริ่มใช้เงินผิดประเภท นโยบายในตอนนั้นคือ การที่จะเชื่อมต่อให้เป็นแผ่นดินเดียวกันกับเบลเยี่ยม และ ลักเซมเบอร์ค  อีกทั้งได้ส่งกองทัพไปประจำที่เม๊กซิโก เพื่อหวังจะขยายอาณานิคมไปยังอเมริกากลาง การวางหมากทางการเมืองของนโปเลียนที่สามนั้น ก็ถือว่าเดินตามรอยเท้าของลุง (คือจักรพรรดิ์นโปเลียน โบนาปาร์ต คนเก่งนั่นแหละ) แบบเป๊ะๆ อย่างแรกคือ การที่วางใจในเสนาบดีที่ใกล้ชิด แบบทำงานเป็นทีม คนไหนเก่ง ก็เอาใจ ให้สินบนกันแบบโจ่งแจ้ง.. ยักยอกเอาเงินงบประมาณไปบำรุงบำเรอความสุขของครอบครัว ที่รวมไปถึงหมู่อีหนูเล็กๆน้อยๆอีกต่างหาก ในช่วงขอระยะที่ครองราชย์กว่ายี่สิบปีนั้น นโปเลียนมีเงินฝากในบัญชีที่ลับ(แต่ไม่เร้น) ในอังกฤษกว่าเจ็บสิบห้าล้าน เหรียญอเมริกัน (เทียบเท่า) ผู้คนเริ่มแคลงใจ แต่ไม่กล้าวิพากษ์วิจารย์ เพราะรัฐบาลได้ทำการคุมเข้มในเรื่องการพูดการจา ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำว่า สิทธิของประชาชนขั้นพื้นฐาน หรือ ความเสมอภาค หรือ การรวมตัว.. ประชาชนไม่กล้าแม้แต่จะผิวปากเพลง La Marseillaise (เพลงชาติเก่าเมื่อครั้งปฏิวัติใหญ่) ทอมส์ได้เดินทางออกจากฝรั่งเศสเมื่อปี ๑๘๖๗  กลับสู่นครนิวยอร์ค อันเป็นเวลาที่อเมริกาเริ่มฟื้นตัวหลังจากสงครามกลางเมืองได้สงบลง เขาไม่ได้นึกสังหรณ์ใจแม้แต่นิดเลยว่า.. ประเทศที่เขาเพิ่งจากมา..อีกทั้งบ้านเมืองในแชมเปญที่เขารัก กำลังจะพินาศชอกช้ำไปด้วยสงครามอีกครั้ง ในเพียงสามปีต่อมา.. แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 51 09:31:11 จากคุณ : WIWANDA - [ วันแรงงาน 08:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่ได้หายไปไหนค่ะพี่หวาน มาอ่านอยู่เรื่อยๆแต่ไม่ได้แปะค่ะ เพื่อนๆพี่ชาลีก็หนุ่มฟ้อกันจริงๆ ค่ะ ก็ทีเรายังสาวๆ กันอยู่เลยนี่นา แฮ้ๆๆ พี่วิโรจไม่เห็นรีวิวให้ฟังบ้างเลยคะ ว่าใช้ Venturi แล้วเป็นยังไงบ้าง (นกใช้แล้ว... ไม่รู้สึกอะไรเลยอะค่ะพี่ แหะๆๆ สงสัยเป็นที่ลิ้นของนกเอง) จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ วันแรงงาน 21:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีครับ แอบอ่านมานานแล้วครับคุณ WIWANDA เพียงแต่ไม่เคยโพสเท่านั้นเอง จากคุณ : Balleno - [ 2 พ.ค. 51 11:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แหม..คุณ Balleno ก้อ..โพสซะหน่อยซิคะ  ดิฉันชอบหนุ่มหน้าใหม่ๆ.. เอ๊ย..ม่ายช่าย..พูดผิด..หมายถึง ผู้อ่านใหม่ๆน่ะค่ะ เนื่องจากบางทีต้องอ่านทวนที่ตัวเองเขียนบ่อยๆ  ไม่แน่ใจว่า เนื้อหามันจะหนักหรือยุ่งเหยิงไปไหม หรือ คนจะเข้าใจเห็นภาพตามเนื้อเรื่องหรือเปล่า..เพราะต้องพลิกหนังสือและตำราเสริมหลายเล่มมาก.. พวกขาประจำชาวไวน์นั่น แทบไม่ต้องห่วงเลยค่ะ เพราะพวกเขาคุ้นกับสำนวนสวิงสวายของดิฉันดี  อย่างรายของคุณ Tweety สี่ตา ข้างบนนั่น เมื่อก่อนไม่ว่าพูดถึงไวน์ตัวไหน  เธอไปหาซื้อมาเก็บไว้หมด หนักเข้าต้องไปหาซื้อตู้แช่มาอีก.. อย่าว่าแต่ไวน์เลย..พูดถึงแก้วไวน์ เธอก็ยังไปกว้านซื้อมาหลายเซ็ท ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปเที่ยวเดินท่อมๆหาซื้อแชมเปญอีกหรือเปล่า..กลัวใจเธอจริง จริ๊ง.. แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 51 12:16:23 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 12:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ในยุคที่นโปเลียนที่สามปกครองฝรั่งเศสนั้น ความเจริญรุดหน้าไปทุกแขนงสาขา ตั้งแต่เรื่องใหญ่เช่นทางรถไฟที่ต่อเชื่อมไปทั่วประเทศ จนถึง เรื่องของการไปรษณีย์ ที่..พัฒนาจนเกินหน้าประเทศไหนๆในโลก เมล์สำหรับธุรกิจจะมาแต่ไก่โห่ ก่อนเก้าโมงเช้า..ถ้าเป็นเมล์ด่วนแบบคืนเดียวถึง จะมาตอนสิบเอ็ดโมงเช้า..ในตอนบ่าย..เมล์ธรรมดาก็จะมีมาอีกครั้งหนึ่ง นี่คือระบบ ลา พอส (la poste) ที่เป็นที่โด่งดังไปทั่ว บริษัทแชมเปญยักษ์ใหญ่อีกบริษัทหนึ่ง คือ Pommery & Greno ที่มาดามลูอีส (Louise) ต้องตื่นแต่เช้าตรู่ประมาณตีห้า แทบทุกวัน ใช้เวลาสี่ชั่วโมงสำหรับการโต้ตอบจดหมายที่ถาโถม  ประเดประดังมาทุกวันในระบบฉับไวของลา พอส จดหมายนั้นมีสารพัด จากลูกค้า ทั้งสั่งซื้อและติเตียนคุณภาพ จากตัวแทนจำหน่ายที่มีอยู่ทั่วโลก จากเพื่อน จากญาติ.. แต่จดหมายที่น่าสนใจในระยะหลังๆที่เธอได้รับ..นั่นคือ จากตัวแทนในเบลเยี่ยมที่บอกมาถึงเรื่องให้ระวังภัย เพราะสถานะการณ์บ้านเมืองชักตึงเครียด  อีกทั้งคำแนะนำให้เธอย้ายไปตั้งสาขาที่ Antwerp พอถึงฤดูใบไม้ผลิ 1870  เงาของสงครามระหว่างฝรั่งเศส กับ ปรัสเซีย เริ่มมีใกล้เข้ามาทุกที  นโปเลียนที่สามกำลังโยเยอยากจะรบเต็มที่ เพราะ จะได้เลี่ยงปัญหาภายในประเทศที่กำลังดิสเครดิตตัวเองอยู่ เช่นเรื่องคอร์รัปชั่นต่างๆนานา.. ฝ่ายตรงข้าม..คือ ปรัสเซีย ที่มีนายกรัฐมนตรี(ภายใต้ไกเซอร์เป็นประมุข) คือ Otto Von Bismarck ที่มีความจงชังฝรั่งเศสมาแต่ไหนแต่ไร เพราะเขาคิดว่า ฝรั่งเศสคือตัวการที่ทำให้ปรัสเซียเติบโตช้า เขาบอกกับประชาชนอย่างเคียดแค้นเสมอๆว่า  ฝรั่งเศสได้เข้ามารุกรานถึงสามสิบครั้งในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา..จนไม่ต้องทำมาหากินอะไรกันแล้ว.. จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 12:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 จนไม่ต้องทำมาหากินอะไรกันแล้ว..นั่นก็จริง..แต่มันเป็นกันทั้งสองด้าน เพราะรบกันทีไร..ฝรั่งเศสก็ยับเยินไปด้วยทุกที โดยเฉพาะด่านแชมเปญ ที่ต้องรอรับหน้าในทุกสงคราม.. ฉะนั้น ชาวแชมเปญไม่มีใครปลื้มกับข่าวนี้..เพราะวิกฤติสองครั้งใหญ่ๆที่ผ่านมา ก็เหลือที่จะรับ..(สงคราม Austro-Prussian 1866 กับหมาดๆ คือผลกระทบจาก U.S. Civil War) ที่ประชาชนยังไม่ฟื้นตัว ธุรกิจที่ล้มละลายไปก็ยังไม่ได้ลุกขึ้นมา..บิลลูกหนี้แชมเปญที่คงค้างยังไม่ได้จ่ายก็ยังกองท่วมอยู่ ทุกคนแสนเบื่อหน่ายกับนโยบายที่แสนไม่เข้าท่าของนโปเลียนที่สาม จากสงครามที่ผ่านมา เช่น ส่งกองทัพไปหมายใจจะครองเม๊กซิโก ก็ล้มเหลว จนต้องถอยออกมาแทบไม่ทัน เพราะ ประชาชนต่อต้าน อเมริกาก็ไม่ยอม แถมหุ่นเชิด คือ พระเจ้า Maximilian I, Emperor of Mexico ( อดีตเจ้าชายจากออสเตรีย) ที่ส่งไปครองเมือง ก็ถูกคณะก่อการต่อต้าน จับไปสำเร็จโทษ(ยิงเป้า) ซะอีก ประชาชนจึงประหวั่นใจว่า สงครามคราวนี้จะพาชาติไปในทางไหน.. เพื่อนๆและญาติๆต่างเตือนให้ลูอีสรีบขนย้ายครอบครัวออกไปจากรีนส์ ไปหาที่อยู่ตามบ้านนอกเงียบๆ ปลูกกุหลาบอันเป็นดอกไม้โปรดของเธอ หรือ ออกนอกประเทศไปเลย เช่น ลอนดอน ที่มีตัวแทนเสนอที่อยู่ให้อย่างสบาย แต่ลูอีส ไปไหนไม่ได้จริงๆ ทั้งที่เธอรู้ดีว่า ถ้าสงครามกับปรัสเซียระเบิดขึ้นมาเมื่อไหร่  รีนส์ก็คงแหลกเหลวอีกตามเคย..เพราะ "ภาระและหน้าที่" ที่เธอมีอยู่จนหนักอึ้ง..นอกเหนือๆไปจากการเป็นเจ้าของธุรกิจแชมเปญที่ต้องเลี้ยงดูคนงานและครอบครัว....สาธารณกุศลต่างๆเช่น โรงเรียน สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า (ที่มีอยู่มากมายในตอนนั้น) และ งานศิลปทุกแขนงที่เธอสนับสนุนอยู่ จะอยู่กันอย่างไร ที่สำคัญคือ การดำเนินการงานสร้างตัวตึกบริษัท "House of Pommery & Greno" ที่เธอตั้งใจจะให้เป็น..บริษัทที่สวยที่สุดในโลก..ที่กำลังค้างๆคาๆอยู่ ภาพ..House of Pommery & Greno จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 13:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เพราะกว่าที่จะสร้างมันขึ้นมาได้ ก็ยากหนักหนา ตอนที่เธอได้มันมาใหม่ๆ หลังจากที่สามีได้เสียชีวิตไป ก็เมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว  ตอนนั้นบริษัทอยู่ในสภาพที่ง่อนแง่นเหมือนกับคนอื่นๆ  ผลิตแชมเปญขายเป็นส่วนน้อย การค้าผ้าขนสัตว์เป็นธุรกิจหลักในการทำรายได้ นาย Narcisse Greno ที่เป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่ง ขอร้องให้เธอเข้ามาดูแล เพราะเขาคนเดียวก็รับไม่ไหวเช่นกัน จากจุดนั้นที่เธอได้แสดงความสามารถให้เป็นที่ประจักษ์  ฟื้นธุรกิจให้พลิกขึ้นมากได้  จนนายเกรโนได้ยกอำนาจสิทธิขาดให้เธอบริหารแต่ผู้เดียว..และเมื่อเป็นเช่นนั้น ลูอีสจึงได้หันมาสนใจผลิตแชมเปญอย่างเดียว  ยกเลิกธุรกิจอย่างอื่นทั้งหมด.. เมื่อสองสามปีก่อนหน้านั้น ลูอีสได้ทำการซื้อที่ดินชายเมืองที่ไม่มีใครต้องการ และจัดการตกแต่งให้สวยงาม เพราะเธอได้คิดการใหญ่ นั่นคือการที่จะสร้าง House of Pommery & Greno (ดังภาพข้างต้น) ให้สวยงามเป็นศรีสง่าของเมือง  เพราะมันจะไม่ใช่แค่บริษัทการค้าเฉยๆ แต่จะเป็นทั้งหอศิลป และอุโมงค์เซลลาร์ที่เก็บแชมเปญที่ใหญ่โตและเป็นระเบียบ..งดงาม มีความยาวถึงสิบสองไมล์ รวมไปถึง งานแกะสลัก ภาพปั้นของเทพต่างๆจากศิลปินที่ขึ้นชื่อ เพราะ ลูอีสยึดมั่นเสมอว่า..แชมเปญและศิลป คือความงามที่เป็นของคู่กัน ภาพ.. หนึ่งในงานศิลปที่ House of Pommery & Greno แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 51 15:14:10 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 13:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ลูอีสและชาวแชมเปญคนอื่นๆ เพิ่งจะ"ตาสว่าง" เพราะในอดีตกลุ่มคนพวกนี้คือเหล่าผู้เลือกตั้งสนับสนุนการเข้าสู่การเป็นผู้นำของนโปเลียนในสภา เมื่อปี ๑๘๔๘ เพราะหลงไหลได้ปลื้มกับนโยบายการพัฒนาประเทศด้วยเส้นทางรถไฟที่โยงใยทั่วประเทศและอภิมหาโปรเจ็คอื่นๆ.. (สาบานได้....ว่าพูดถึงเรื่องฝรั่งเศส ไม่เกี่ยวกับประเทศสารขัณฑ์ เลยเจง เจง) เมื่อเขาขึ้นมาแล้ว..ไม่นานก็ประกาศตัวเป็น"จักรพรรดิ์" ที่มีอำนาจสูงสุดในสภา...มาถึงตรงนี้ทุกคนเริ่มมีการแคลงใจอย่างตะหงิดๆ จากนั้น..เธอและชาวแชมเปญก็ได้รับข่าวกระเซ็นกระสายของเรื่องการรับสินบาด คาดสินบนมาอย่างต่อเนื่องเสมอๆ ที่แย่ที่สุด คือ ในงานคานิวัลฉลองใหญ่ประจำปีในกรุงปารีสเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่แล้ว ท่านผู้นำนโปเลียนได้เดินโซซัดโซเซ ตาปรือด้วยฤทธิ์สุรา ขึ้นกล่าวสุนทรพจน์ด้วยเสียงที่อ้อแอ้ ไม่เป็นภาษามนุษย์ พวกเสนาบดีที่รายล้อมก็ล้วนแต่เมาเละเทะ ไล่ตระครุบนางระบำ แคนแคน ให้วี๊ดว๊ายสนุกสนาน   กว่าจะเลิกกันก็รุ่งสาง ว่ากันว่า ทั้งหมดนอนแผ่หรา หมดสภาพท่ามกลางกองขวดแชมเปญนับสิบๆ วันที่ ๑๙ กรกฏาคม คือวันที่ทุกคนต้องทราบข่าวที่ไม่มีใครต้องการว่า.. ท่านผู้นำนโปเลียนได้ประกาศสงครามกับปรัสเซีย..ด้วยเหตุผลและสาเหตุที่นับว่าเป็นเรื่องจิ๊บจ้อยมาก..นั่นคือ มันหยามกันจนเกินไป.. เริ่มจากแรกที่เดียวเลย..สเปนคิดที่จะได้ถอดถอนพระราชินีที่เป็นสายราชวงค์ของบูร์บอง (สายพระเจ้าหลุยส์ที่สิบสี่) ลงจากบัลลังค์ และยกพระนัดดาของไกเซอร์ วิลเฮล์ม ที่หนึ่ง ของปรัสเซีย ขึ้นมาแทนที่.. ฝรั่งเศสออกอาการไม่พอใจ เพราะนั่นหมายถึงสเปนได้เห็นทางปรัสเซียมีราคากว่าฝรั่งเศส(กระนั้นหรือ..?) ไกเซอร์ ก็ทรงถอยออกมาก้าวหนึ่ง..แต่ได้มีการส่งสาสน์มาว่า..ขอให้สายHohenzollern ของเยอรมันได้เข้าร่วม มีสิทธิติดอันดับในการสืบสันตติวงค์ในราชบัลลังค์สเปนต่อไป ซึ่งก็ออมชอมกันดี เพราะ จะว่าไป นโปเลียนไม่มีสิทธิอะไรในสายญาติของระหว่างสองราชวงค์ที่โยงใยกันมาช้านาน.. แต่..ส่วนเกินที่เข้ามาแทรกกลางนั่นคือ บิสมาร์ค ที่เหม็นหน้านโปเลียนมานานแสนนาน ได้จัดการเปลี่ยนข้อความในสาสน์นั้น จนอ่านเหมือนว่า พี่น้องเขาจะตกลงกัน เมิงมาสาระแนอะไร..(ทำนองนั้น) ภาพ ไกเซอร์ Wilhelm Friedrich Ludwig (หรือ พระเจ้า William I, German Emperor ) แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 51 15:17:08 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 15:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แล้วบิสมาร์ค ก็สมหวังดังใจหมาย เพราะฝรั่งเศสประกาศสงครามทันที นโปเลียนเรียกไพร่พลจากทั่วประเทศเข้าประจำฐานชายแดนฝั่งเยอรมันอย่างไม่รอช้า ที่ปารีส..เสียงประชาชนส่งเสียงเชียร์ให้ทหารไปกุดหัวฝ่ายข้าศึกอย่างกระเหี้ยนกระหือ มีการแจกไวน์ให้กับทหารอย่างไม่อั้น.. แต่ที่แชมเปญ บรรยากาศกลับตรงกันข้าม ลูอีสจัดการให้คนงานหยุดการสร้างคฤหาสน์ไว้ก่อน หันไปเร่งมือจัดการปิดผนังอุโมงค์เก็บแชมเปญให้มิดชิดปลอดภัย เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด.. ทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่า พวกเยอรมัน คือพวกเกลียดตัวกินใข่.. เกลียดชาวฝรั่งเศส แต่ดันชอบดื่มไวน์(แชมเปญ)ของฝรั่งเศส และก็เป็นไปตามคาด..สองอาทิตย์หลังจากการประกาศสงคราม กองทัพปรัสเซียนกำลังพลกว่าสามแสน ได้หลั่งไหลเข้ามาทางเมืองหน้าด่าน คือ อัลซาส-ลอร์เรน (Alsace-Lorraine)  ผ่านตะลุยเข้ามาได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย แต่..ต้องมาติดกับกันอยู่ที่แชมเปญ เพราะ..ฝนได้กระหน่ำลงมาหลายวันติดๆกัน ท้องไร่ของแชมเปยมีสภาพเป็นทะเลโคลนไม่ผิดกับชายแดน รัสเซีย  ทหารเยอรมันก็ต้องมาประสบกับอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่เหนือความคาดหมาย นั่นคือการย่ำโคลนที่สูงมิดเข่า.. ซึ่งเป็นเรื่องแสนประหลาด เพราะฝนได้มาผิดฤดู ทั้งๆที่ตอนนั้นน่าจะเป็นช่วงที่ร้อนและอากาศแห้งที่สุด  จนดูเหมือนว่าจะเป็นธรรมเนียมของเทพยดาฟ้าดินฝรั่งเศส ที่จะบันดาลให้ฝนฟ้าตกทุกครั้งในยามที่บ้านเมืองมีศึกประชิด เช่นเดียวกันคือ ผลผลิตองุ่นในปีแห่งสงครามก็เลวร้ายไปเสียทุกครั้งเช่นกัน สงครามครั้งนี้ คือ ฟรังโก-ปรัสเซีย ที่นับว่านองเลือดทึ่สุดในศตวรรษ เพราะ มีการผลิตอาวุธประหัตประหารอย่างทันสมัย.. เช่น ฝรั่งเศสมีปืนกลออกมาใช้เป็นครั้งแรก เรียกว่า Mitrailleuse ฝ่ายเยอรมัน มีปืนใหญ่ที่สามารถยิงออกไปได้ในระยะไกล และ มีประสิทธิภาพในการทำลาย เส้นทางการรบได้มีการเปิดศึกในทุกเวที ทั้งทางน้ำและทางบก.. ไม่ว่าจะเป็นเวทีไหน การสูญเสียมากมายมหาศาล..ทหารนอนตายทับถมกันอย่างน่าอเน็จอนาถ.. ภาพ  ปืนกล Mitrailleuse แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 51 15:49:56 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 15:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ฝรั่งเศสเป็นรองในสงครามครั้งนี้ ไม่ว่าจะประชิดที่ไหนก็ถูกตีแตกพ่ายมาเสียทุกครั้ง ในที่สุด นโปเลียนได้ตัดสินใจว่าจะยกทัพไปต้านข้าศึกที่ Sedan เมืองหน้าด่านฝั่งเบลเยี่ยม.. กองทัพเยอรมันได้ยินดังนั้น ต่างไม่เชื่อหูกันไปตามๆกัน..ว่า อะไรว๊า..จะโชคดีขนาดนั้น.. เพราะตามแผนที่แล้ว เมืองเซดอง มีภาพเหมือนแอ่งที่ล้อมรอบไปด้วย หน้าผา ถ้านโปเลียนมาตั้งกองทัพอยู่จริงๆ ก็ไม่ต้องออกแรงรบให้เหนื่อย เอาปืนใหญ่ยิงลงมาถล่มได้เลย..ง่ายยิ่งกว่าปิดประตูตีแมว.. ฝ่ายเสนาบดีบางคนของนโปเลียนก็ได้แย้งแล้วว่า.. "ท่านครับ..มันจะกลายเป็นว่าเรามาอยู่ในหลุมแล้ว รอให้เขาอุจจาระใส่ลงมาเท่านั้นนะขอรับ.." แต่..ท่านผู้นำ..หาได้ฟังไม่.. วันที่ ๑ กันยายน หลังจากรอให้เหยื่อมานั่งรออยู่ในหลุมดังว่าแล้ว.. บิสมาร์คได้ส่งสัญญาณให้ปืนใหญ่ถล่มใส่ทันที เป็นการถล่มด้วยกระสุนที่มาราวกับ..ฝน..สองหมื่นกว่านัด กองทัพฝรั่งเศสแตกกระเจิง ขวัญหนีดีฝ่อ ทหารล้มตายราวกับใบไม้ร่วงไปกว่าสี่หมื่นนาย.. เช้าวันต่อมา...นโปเลียนยอมแพ้อย่างหมดสภาพด้วยใบหน้าที่นองน้ำตา.. และกลายไปเป็นเชลยศึกของไกเซอร์อย่างน่าอับอาย.. ภาพ  Napoleon lll จากคุณ : WIWANDA - [ 2 พ.ค. 51 16:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 52 พีวิค่ะซีดีบางแผ่นไม่มีเสียง คิดว่าอาจเป็นที่เครื่องอ่านจะพยายามแก้ไขค่ะ จากคุณ : h - [ 2 พ.ค. 51 16:29:26 A:86.129.141.63 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เห็นใจคนที่ ต้องเป็นเหยื่อ คุณเล็ก อีก จริงๆครับ ปล. Bismarck ท่านนี่เองใช่ใหมครับ ที่ทางเยอรมัน นำไปตั้งชื่อเรือรบ จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 2 พ.ค. 51 17:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 54 โอ๊ยพี่หวานขา นกไม่ได้ถึงขนาดน้านนนน นกขี้ตามช้างไม่ไหวนะคะ พี่ๆ ที่นี่เป็นช้างพลายใหญ่งายาวโง้งกัน นกเบ่งหมดตัวก็ได้แค่ขี้เล็บพี่ช้างเองค่ะ แต่แชมเปญนี่ของชอบมาตั้งแต่วัยกระเตาะเลยนะคะ เป็นคนชอบดื่มไวน์ขาวอยู่แล้วด้วยค่ะ ยิ่งหวานๆ ซ่าๆ หอมๆ ฮู้ย ซดโฮกๆ เมากลิ้งไปเลยค่ะ (นกถึงลำบากลำบนมาก กับไวน์แดง) ว่าแล้วก็จะไปเดินท่อมๆ หาของดีๆ แบบที่พอจ่ายได้มาชิมดูบ้างจริงๆ แหละค่ะ ในตู้ตอนนี้มีแต่ของแคลิฟอร์เนี่ยเจ้าเก่า ถ้าเปิดชิมแล้วจะแปะรูปนะคะ เร็วๆ นี้ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 2 พ.ค. 51 23:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ใช่ค่ะ คุณพ่อหมี เรือรบลำใหญ่ยักษ์อันเปรียบเสมือนแสนยานุภาพของประเทศ ชื่อว่า  Bismarck ตามชื่อของท่านนายกรัฐมนตรีคนนี้.. จากประวัติชีวิตที่ยาวนานของบิสมาร์ค จะเห็นว่าเต็มไปด้วยเล่ห์กล อุบาย ชิงไหวชิงพริบ  มีการตั้งกองทุนสำหรับล้มคู่ต่อสู้ ดิสเครดิตฝ่ายตรงข้าม ใช้สถาบันสูงสุดเป็นเครื่องมือ.. เขารู้เรื่องวงจรภายในระหว่างประเทศเป็นอย่างดี เคยไปรับราชการประจำที่รัสเซีย และ เคยเป็นทูตในฝรั่งเศส.. คนคนนี้เหลี่ยมคมจัด..ไม่น่าจะมีความดีถึงขนาดนำไปตั้งเป็นชื่อเรือรบลำสำคัญให้เป็นเกียรติยศ...แต่..บิสมาร์ค คือกำลังอันสำคัญให้ปรัสเซียมาเป็นเยอรมันที่แข็งแกร่ง ทำให้ประชาชนเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกัน มีความเสมอภาค และมีประกันสังคม ประกันสุขภาพให้กับประชาชนทุกคน นับเป็นประเทศแรกในโลกก็ว่าได้ อเมริกาภายใต้การนำของปธน. วูสเวลท์ได้นำระบบประกันสังคมของเยอรมันไปใช้แบบลอกไปทั้งดุ้น ตอนที่เขาออกนโยบายมาใหม่ๆ ใครต่อใครคัดค้านกันวุ่นวาย เพราะมันดูเหมือนกับจะเป็นระบบสังคมนิยม มากกว่าที่จะเป็นนโยบายของระบบศักดินาอย่างที่เป็นอยู่.. แต่..บิสมาร์คยักไหล่แบบไม่แคร์ บอกว่า "จะเรียกว่าอะไรก็ช่าง..แต่นี่คือสวัสดิภาพของประชาชนที่ต้องได้รับจากรัฐบาล" นี่ละค่ะ..คือความเป็น Otto Von Bismarck ที่ยิ่งใหญ่สำหรับชาวเยอรมัน จากคุณ : WIWANDA - [ 3 พ.ค. 51 00:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณ h ขา..ลองเปิดดูในเครื่องคอมพ์ซิคะ ว่าเปิดได้ไหม..แจ้งข่าวด้วยค่ะ น้องทวีตี้..งั้นก็จะขอแนะนำ Clicquot Travellers (Veuve Clicquot Ponsardin) นะคะ เพราะดูสวย เฉียบ สีเหมาะกับชื่อน้องที่สุด.. จากคุณ : WIWANDA - [ 3 พ.ค. 51 00:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อะโฮะๆๆๆๆๆๆๆๆโฮยยยยยยย จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 3 พ.ค. 51 13:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ปีที่แล้วมีข่าวเหลนของบีสมาร์ค ใช้โคเคนเกินขนาดนอนตายในแฟลตแถวเชลซี เกิดมารวยเลยไม่รู้จะทำไงดีกะชีวิต พี่วิค่ะได้แล้วค่ะ เฮ้อ ไม่รอบครอบเองค่ะ จากคุณ : h - [ 6 พ.ค. 51 15:31:20 A:81.152.201.183 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เผื่อคุณอาวิคอแห้ง จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 8 พ.ค. 51 11:40:01 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ จากคุณ : WIWANDA - [ 13 พ.ค. 51 07:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ จากคุณ : WIWANDA - [ 13 พ.ค. 51 07:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ลิงค์ อันที่ถูกต้องเป็นอันล่างนะขอรับ ทุกท่าน จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 13 พ.ค. 51 15:12:06 ]