ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ว่าทุนนิยมหรือสังคมนิยมก็ทำเพื่อเงินเหมือนกันหมด ยิ่งไปกว่านั้นสังคมนิยมไม่สนับสนุนแรงงานทางสติปัญญา  ความรู้ต่างๆจากสถาบัน,วิทยุ,โทรทัศน์ ถูกผูกขาดโดยรัฐและกลายเป็นเผด็จการสมบูรณ์ (แทนที่จะเป็นคนงานได้รับผลประโยชน์) ระหว่าง แรงงาน การศึกษา ปริญญา และตลาด โดยส่วนตัวรู้สึกว่าระบบมหาลัยจริงๆสอนเกี่ยวกับความเป็นจริงน้อย และวัดการประสบความสำเร็จในชีวิตคนไม่ค่อยได้  และยังมองว่าตลาด ต้องเป็นมากกว่า การผลิตเชิงปริมาณ เพียงอย่างเดียว งานต้องไม่ซ้ำซากมาก แต่"คนงาน" ต้องสามารถ"เรียนรู้" อะไรหลายๆอย่างในแบบที่ โรงเรียนไม่มีสอน อาจจะเรียนรู้งาน ระบบ หรืออะไร ก็ตามเพื่อไม่ให้คุณภาพชีวิตของแรงงาน(รวมถึงสิ่งที่เขาผลิต)กลายเป็นของเสีย หรือส่วนเกินในระบบ แปลว่าการจบปริญญาไม่ใช่สิ่งสุดท้ายสำหรับการทำงาน ตั้งแต่นับจากที่จบ แต่งาน และที่ทำงานก็เป็นสถานที่ให้เรียนรู้ต่อไปอีกด้วย ในที่ทำงานจะไม่มีการผูกขาดความรู้ แต่จะมีการแลกเปลี่ยนกันอย่างเสรีขึ้น เมื่อคนงานรู้สึกมีเสรีภาพเขาก็รู้สึกเป็นเจ้าของงาน และเมื่อรู้สึกเป็นเจ้าของงานผลผลิตก็มีคุณภาพ แก้คำผิดและตัดต่อ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 21:12:30 แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 21:10:23 แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 20:54:40 แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 20:52:54 แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 20:48:15 จากคุณ : the author - [ 29 เม.ย. 51 20:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่มาของเรื่องนี้ มันเกิดจากการที่สังคมวัดความสามารถของคนด้วยใบปริญญาบัตรมากกว่าความสามารถที่แท้จริง (ไม่ต้องอื่นไกล รัฐธรรมนูญฉบับ 2540 ยังระบุให้ผู้สมัครส.ส.ต้องจบปริญญาเลย จบเพราะเรียนหรือจบเพราะซื้ออีกเรื่องนึ่ง) ค่านิยมนี้มันเนิ่นนานสะสมมาร่วม 30-40 ปีมาแล้ว พ่อแม่ที่ผ่านยุค"มองคนที่ใบปริญญา"ก็อยากให้ลูกจบปริญญา จะปริญญาอะไรก็ได้ ให้มันจบมาซักใบเถอะ และมหาลัยก็สนับสนุนค่านิยมนี้ด้วยการเปิดหลักสูตรขึ้นมาตอบสนอง เข้าภาคปกติไม่ได้ก็จ่ายเงินเข้าภาคพิเศษ จนทุกวันนี้เรามีปริญญาเดินกันเกรอะไปหมด ในขณะที่ตลาดแรงงานฝีมือกลุ่มอาชีวะ ปวส ปวช ขาดตลาด คนที่จบสายอาชีวะมาก็ขวยขวายหาเรียนต่อยอดให้เป็นปริญญากันหมด และเมื่อเน้นการผลิตในเชิงปริมาณ คุณภาพย่อมถดถอยลงอย่างเลี่ยงได้ยาก ทุกวันนี้ผมเห็นหน่วยงานหลายแห่งมีคนงานหรือภารโรงที่จบปริญญาตรีแล้วก็เศร้าใจ แต่ทำไงได้ ผมปลงซะแล้ว แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 51 21:01:31 จากคุณ : กระเทืองแก่ (Mascagni) - [ 29 เม.ย. 51 20:58:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปัญหาไม่น่าจะมาจากการเรียนปริญญาอย่างฟุ่มเฟือย เรียนไปเถอะ ดีกว่าไม่เรียน ปัญหาน่าจะมาจากทัศนคติที่สังคมมีต่อการศึกษา มันคือกระบวนการในการสร้างปัญญา หรือเป็นการสร้างใบรับประกันอะไรสักอย่างที่จะนำไปสู่การทำงาน ? ที่ จขกท ว่า "เมื่อผู้คนถวิลหาใบปริญญา สถาบันเหล่านั้นก็พร้อมจะ"ขาย"ให้ เพราะลงตัวทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย..." นั่นแหละปัญหาใหญ่ จรรยาบรรณของสถาบันการศึกษา (และคุณภาพด้วย) อยู่ที่ไหน ???? ป.ล. ผมไม่เห็นจะเศร้าใจเลยที่เห็นคนงานหรือภารโรงจบปริญญา กลับดีใจด้วยซ้ำไป จากคุณ : ก็แล้วแต่จะคิด - [ 29 เม.ย. 51 23:27:09 A:58.8.171.208 X: TicketID:106200 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อะไรก็ไม่ เด็ดเท่าอันนี้หรอกครับ ปริญญามีไว้กันหมาเห่า คงสรุปว่านี้คืออีกกรณี ที่สังคมไทยมองค่านิยมที่ฟุ้มเฟือยไปหน่อย สำหรับคนจบ.6 ยังงัยต้องดัน จบตรีให้ได้คับ เพื่อรอดพ้นจากสถานะถูกเหยียบ จากคุณ : โอซารัน - [ 29 เม.ย. 51 23:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เจ้าของกระทู้ไม่ควรกำหนดกรอบความคิดของตนให้แคบอย่างนั้นซิครับ คนเรียนต่อมีหลายวัตถุประสงค์ ไม่ใช่ทำเพื่อเงินหรือสนองทุนนิยมเสมอไป ความรู้มีมากและหลากหลาย เรียนเพื่อนำความรู้มาทำประโยชน์แก่ส่วนรวม ก็ได้ หรือเรียนเพราะอยากรู้ เพราะเขารักในความรู้ก็มี จากคุณ : adial - [ 29 เม.ย. 51 23:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทางเลือกคนจบปริญญาระดับสูงมีมากกว่าคนเก่งเฉพาะด้านแต่ไม่มีปริญญาครับ ตย. เช่น เรื่องภาษา คนไม่มีปริญญา เขียน อ่าน แปล ได้ สามารถแสดงผลงานได้ มีคนจ้าง แต่ถ้าคนเป็นนักเรียนทุน จบปริญญาโทด้านเศรษศาสตร์เมืองนอก อ่าน เขียน แปล ได้เท่ากัน เขาไม่จำกัดต้องทำงานด้านการแปล หรือ เขียน เท่านั้น เขาสามารถใช้วิชาชีพที่เขาได้ปริญญามา เลือกงานอื่นๆ ได้หลากหลายกว่า ไปสอนหนังสือ ไปบริหารจัดการ ในทำนองเดียวกัน หมอแอ็ด ภาษาดี ไม่จำเป็นต้องถูกจำกัดทำงานด้านแปล ทำการรักษาก็ได้ บริหารก็ได้ เป็นนักวิชาการก็ได้ ดังนั้น ปริญญา สำคัญพอควร กันหมาเห่าได้จริงอยู่ แต่มันมากกว่านั้นครับ จากคุณ : K.Senior - [ 29 เม.ย. 51 23:47:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หึหึหึหึ 55555555+++++ ผมมา ผมอยู่ ผมเห็น ผมรู้ ว่าสถาบันที่ได้้รับการขนานนามว่า "สุดยอด" อาจไม่ยอดสุด อาจารย์ของสุดยอดสถาบัน อาจเป็นคนที่โง่เง่ากว่าเด็กม.6หลายๆคน(แม้กระทั่งในด้านความรู้ เฉพาะทางที่ตัวเองสอน คุณเชื่อหรือไม่?) ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณจบปริญญาแล้วครับ มันคือจารีตแห่งการจบปริญญา คุณเชื่อหรือไม่ว่าคนจบปริญญามีงานทำน้อยกว่าคนจบม.6 ? คุณคิดจริงๆหรือว่าที่เขาตกงานเพราะไม่มีคุณภาพพอ? บอกตามตรงครับ คุณภาพของคนนั้นสำคัญแต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการดำเนินไปของนโยบายครับ เปรียบง่ายๆเพลงเพราะๆ ต่อให้คนเล่นไม่เก่ง เสียงโน้ตไม่มีคุณภาพมันก็ยังเป็นเพลงครับ แต่เพลงที่ไม่มีความเป็นเพลง เอานักดนตรีเก่งยังไงมาเลนก็ไม่เป็นเพลงครับ จากคุณ : penwin - [ 30 เม.ย. 51 01:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สิ่งที่คุณ จขกท. เขียนมาผมเห็นด้วย แต่ที่ต่างกันคือทรรศนคติ ทุกวันนี้เราเรียนเพื่อเอาตัวรอดทางสังคม คำถามคือ แล้วมันผิดตรงไหน? ผิดด้วยหรือที่ผมตั้งวัตถุประสงค์หลักคือการเอาตัวรอด และมีความใฝ่รู้เป็นวัตถุประสงค์รอง? ผมกลับมองว่าเนี่ยแหละคือวิถีที่ถูกต้องของมนุษย์เรา มนุษย์เรามันก็แค่นี้แหละ เกิดมาแล้วก็ต้องเอาตัวรอด รอดไปเรื่อยๆ เพื่อรอวันตาย ความรู้สึกใฝ่รู้และอยากเรียนหนังสือเพื่อให้รู้มาก ผมมองว่ามันก็สมควรแล้วที่จะเป็นวัตถุประสงค์รอง ผมมองว่าความรู้สึกใฝ่รู้ในศาสตร์ต่างๆ หรือความรู้สึกที่เราอยากจะสร้างองค์ความรู้อะไรก็แล้วแต่นั้น ล้วนเป็นสิ่งที่อุปโลกขึ้นมาทั้งสิ้น เพราะอะไรหรือครับ เพราะว่า ประการแรก มันไม่ใช่ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ มนุษย์ไม่มีอะไรมากหรอก เกิดมาแล้วก็อยากอยู่รอดต่อไป ก็เท่านั้นแหละ ลองนึกย้อนไปเมื่อสมัยก่อนที่เรายังปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ดำรงชีพ ชีวิตก็มีความสุขได้ ไม่เห็นจะต้องทำวิจัยเรื่อง Nanotechnology อะไรเลย แล้วเทคโนโลยีสมัยใหม่มันเข้ามาได้ยังไง มาตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเข้ามาเมื่อชาติอื่นเค้าทำก่อน เพราะเขาคิดว่าทำแล้วจะอยู่เหนือกว่าชาติอื่น ส่งผลให้มีโอกาสรอดได้มากกว่า ชาติอื่นๆ ก็กลัวจะสู้ไม่ได้ กลัวว่าซักวันจะเกิดวิกฤติอะไรขึ้นมาแล้วไม่รอด เลยต้องตามเทคโนโลยีกันไปเรื่อยๆ เพื่อให้ทัดเทียมกัน สมัยก่อนคนป่วย ถ้ารักษาไม่ได้ ก็ตายไป สมัยนี้มีการแพทย์สมัยใหม่ ถามหน่อยการแพทย์สมัยใหม่เนี่ย สร้างมาเพื่ออะไร ก็เพื่อให้คนรอดใช่ไหม? ประการที่สอง สิ่งที่พวกเราคิดว่าเราสร้างองค์ความรู้ขึ้นมานั้น จริงๆ แล้วเราไม่ได้สร้างปรัชญาหรือศาสตร์อะไรใหม่ขึ้นมาเลย มันเป็นเพียงการไปค้นพบสิ่งที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ ก็เท่านั้น ถ้าจะให้ตอบตรงคำถามที่คุณจั่วไว้ ผมไม่เชื่อว่าจะเกิดวิกฤติทางปัญญาได้ ประการแรก วิกฤติทางปัญญารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรผมยังนึกไม่ออกเลย ประการที่สอง สมมติว่าจะให้ผมเดารูปร่างหน้าตาของวิกฤติทางปัญญานะครับ มันจะมีหน้าตาประมาณนี้หรือเปล่า กล่าวคือ พอเราเรียนๆ ไปเพื่อสนองทุนนิยมเป็นหลัก ซักพักคนจะก็โง่ลงแล้วสู้คนอื่นๆ ในสังคมไทย หรือสังคมโลกไม่ได้ แบบนี้หรือครับที่คุณมองว่าเป็นวิกฤติทางปัญหา ถ้าลักษณะประมาณนี้เป็นวิกฤติทางปัญหาที่คุณวาดภาพไว้ ผมก็มองอีกว่า มันก็อาจจะเกิดขึ้นได้ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ท้ายสุด ทางสถาบันการศึกษา ก็ต้องปรับตัว ปรับหลักสูตร ปรับกันไปเรื่อยๆ เพื่อแข่งขันกันผลิตบัณฑิตที่จะไปสู้กับคนอื่นๆ เค้าได้กันอยู่ดี ซึ่งตัวอย่างก็มีให้เห็นอยู่แล้วในปัจจุบัน ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมอยากให้คุณช่วยนิยาม "วิกฤติทางปัญญา" ให้ผมฟังหน่อย เพื่อให้เราเข้าใจได้ตรงกัน แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 51 05:41:51 แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 51 05:40:40 จากคุณ : เดโช - [ 30 เม.ย. 51 05:28:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากที่ทุกท่านว่ามา วิกฤติทางปัญญาน่าจะอยู่ที่แต่ละบุคคลจะนำไปใช้มากกว่า บางคนเรียนเพื่อเพิ่มค่าทางธุรกิจ ก็จะกลายเป็นการลงทุน และบางคนก็เรียนเพื่อเพิ่มความรู้ความสามารถ เพื่อพัฒนาตนเอง ก็มีอยู่ไม่น้อย มันขึ้นอยู่กับว่า แต่ละมุมมองของคนเรา มองในแบบไหนมากกว่านะค่ะ คุณเดโช เป็นคุณหมอหรือป่าวค่ะ (แค่สงสัยนะค่ะ) จากคุณ : แอม (lawyer amm) - [ 30 เม.ย. 51 09:37:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วันนี้ได้แค่นี้ แต่ความไม่แน่นอนคือสัจธรรม คุณว่าระบบมันลงตัวตรงนี้ อนาคตถ้าการเรียนมันง่ายขึ้น ธรรมเนียมต่างๆเริ่มน้อยลง เราก็คงเป็นหมือนประเทศอื่นๆที่เป็นผู้นำด้านการศึกษา คืออายุของคนในชั้นเรียนผสมปะปนกันไป มีทั้งผู้เรียนเพราะตามระบบตามเกณฑ์ เรียนเพราะหาสังคม เรียนเพราะอยากรู้เพิ่ม เรียนเพราะเกษียณ เรียนเพราะไม่เหงาหากิจกรรมทางสมอง จากคุณ : หลับตา - [ 30 เม.ย. 51 19:49:58 A:58.64.101.250 X: TicketID:173601 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าตอบแบบเอาตัวผมเป็นที่ตั้ง อาจพูดอย่างรวบรัดได้ว่า "พวกผู้บริหารรวมถึงอาจารย์ทั้งหลายโง่กว่าพ่อค้า" เพราะคำตอบสำหรับกระทู้นี้ ถ้าผมตอบ ไม่ใช่ว่าอาจเกิด แต่เกิดขึ้นแล้ว หลายๆ สถาบันสนใจแต่เพียงเรื่องว่าจะขายปริญญาของตนยังไงดี การขายโดยตัวมันเองไม่ใช่ปัญหา ปัญหาจริงๆ อยู่ที่การไม่ใส่ใจในคุณภาพ ในช่วงที่ผ่านมาเราจึงเห็นว่าปริญญาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความรู้เท่าที่ควร สงสัยว่าคนที่กล้าละเลยถึงขนาดนี้เขาคิดยังไงกับอาชีพของตัวเองกัน หรือความโลภมันบังตาหมด จนหน้ามืดคิดสั้น เห็นแต่ผลประโยชน์สั้นๆ ไม่ได้คิดว่าถ้ามันหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันที่ปริญญาไม่สะท้อนซึ่งความรู้แล้ว พวกตัวเองจะทำมาหากินยังไงต่อ ป.ล. หรือเอาอย่างที่คุณสุลักษณ์แกเสนอดี บอกให้เด็กเกิดใหม่ทุกคนเป็น ดร. ไปเลย จะได้ไม่ต้องอยากได้วุฒิกันนัก ไปตั้งหน้าตั้งตาหาความรู้ดีกว่า จากคุณ : นั่งอยู่คนเดียว - [ 30 เม.ย. 51 21:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 การเรียนปริญญาอย่างฟุ่มเฟือยในทุกวันนี้ วิกฤติทางปัญญาจะเกิดขึ้นได้หรือไม่? ................................................... เพราะว่าผู้คนเหล่านั้นต้องการเพียงแค่ใบปริญญาเพื่อเบิกทางไปสู่ความอยู่รอดในสังคม ไม่ใช่เพื่อความอยู่รอดทางปัญญา  ... สิ่งที่สะท้อนความคิดของผมได้ดีที่สุดก็คือ การที่สถาบันต่างๆ ต่างก็ออกหลักสูตรออกมาแข่งขันกันเพื่อแย่งผู้คนเหล่านั้นให้เข้ามาเรียน ไม่ใช่เพื่อตอบสนองทางปัญญา แต่ตอบสนองความต้องการทางการตลาด ... ^ ปริญญา  คือ อะไร    วิกฤติการณ์ทางปัญญา คือ อะไร แรก................................... เราต่างเป็นผลผลิตของการศึกษา  ในระบบ ปริญญา ปริญญา คือ ใบรับรองการผ่านกระบวนการหล่อหลอมให้กลายเป็นฟันเฟืองตัวหนึ่งของสังคม แต่ไหนมา  ..การศึกษา  ก็เพื่อ จะได้เป็นเจ้าคนนายคน นี่สะท้อน  แรงจูงใจที่ต้องการเหนือคนอื่น  อยากสบาย  ชี้นิ้วสั่งการ  เป็นการไต่บันไดแห่งอำนาจราชศักดิ์   มหึมาของหน่วยราชการสะท้อนเห็น... ทุกวันนี้   ค่านิยมปริญญาบัตร  ยังคงเป็นด่านเหล็กแห่งความสำเร็จในชีวิต และมักถือกันว่า  ถ้าไม่มี หรือมีน้อยกว่า ย่อมไม่เท่ห์ หรือสามารถน้อยกว่า  มีคุณค่าน้อยกว่า ก็ใช่แต่ก็อาจไม่ใช่   เพราะ  การศึกษามีหลายแบบ  ไม่จำกัดเฉพาะการศึกษาในระบบทาสเท่านั้น แต่ที่สำคัญ คือ  จิตใจที่เข้าใจว่า  อะไรคือ การศึกษาตลอดชีวิต  อะไรคือกระบวนการเรียนรู้ที่แท้   และ นั่นคือ การมีทัศนคติที่ถูกต้องต่อการศึกษา มิใช่หวังคว้าแผ่นกระดาษ...แทนตัวตนแห่งปัญญา..ที่ตายแล้ว ประสบการณ์ของจขกท. ตามที่เล่ามา....... ก็คือ วังวนของการแข่งขัน  ถ้าต้องการเงินมาก  ก็ต้องเล่นตามเกมส์ของทุน-กำไร และการเรียนต่อ เพิ่ม เพื่อให้ได้ประกาศบัตรเฉพาะทาง หรือ ปริญญาหลายใบ  ก็ถือเป็นการเพิ่มราคาสินค้ามนุษย์ที่ต้องการไปอยู่ในตำแหน่งที่ดีขึ้น สบายขึ้น เงินเดือนมากขึ้น ทั้งหมดไม่อาจจริงเสมอไปว่า  มันคือ สิ่งที่ชีวิตต้องการ  หรือเป็นแค่มายาของการแข่งขัน  อันเป็นภาพหลอนที่กระตุ้นให้ทำงานมากขึ้น  เรียนมากขึ้น และทำทุกทางเพื่อให้ไปเหนือจากสภาพเดิม  เป็นทาสของระบบแบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา สาวไป...ระบบที่หลอนปัญญา...อิอิ..แต่ก็คนจำนวนมากที่คิดว่านี่คือสิ่งจริงแท้..ฮ่าๆ.. ก็เพราะ  เราต่างอยู่ในนั้น และไม่เห็นทางอื่นว่าจะเก่ง วิเศษกว่า หรือได้เปรียบกว่า   อย่างไรก็ตาม...คำตอบอยู่ที่ความพอดี และการเห็นทางเลือกที่แตกต่าง...อิอิ.. นี่คือ ชีวิตแบบเข้าเมืองตาหลิว ก็ต้องหลิวตาตาม  และปัญหาวิฤติปัญญาในนั้น  ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขา...ถือว่าใช่!?..... เพราะ วิถีแห่งทุนบริโภค  ได้ปิดตาพวกเขาเสียสนิท และก็พึงพอใจเช่นนั้นอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง.... ฮ่าๆ...ก็โอเคนะ...มันทางของคุณในวันนี้ ก็แล้วแต่....อิอิ...   แต่อย่างไรก็ตาม   เราก็รู้อยู่ไม่มากก็น้อยมิใช่หรือว่า.... ความสำเร็จ หรือ ความร่ำรวย  ไม่ใช่  คำตอบ ของความสุข  หรือ ความหมายของชีวิต เสมอไป บางที..............บ้างานมาก ใฝ่รู้ตามกระแสมาก  เรียนเยอะๆ เรียนสูงๆ ก็ใช่ว่าจะทำให้ประสบความสำเร็จหรือมีความสุขจริงๆ ซะที่ไหน...แต่ก็นั่นแหละ  การเรียนย่อมดีกว่า ไม่เรียน   แต่ปัญหาของการเรียนในระบบก็คือ  มันได้สร้างคนที่เป็นเหมือนหุ่นยนตร์มากขึ้นทุกที   คนที่ขาดวิจารณญาณในเรื่องส่วนรวม   คนที่คิดว่าตัวฉลาด แต่เป็นความฉลาดในกรอบที่ถูกหล่อหลอมมาจากระบบการศึกษา   อาจรู้ลึกแต่ไม่อาจเปิดใจให้รู้กว้างได้  เพราะ  สังคมคาดหวังต่อผู้ชำนาญการ  มันจึงเป็นกำดักแห่งปัญญาของระบบผู้เชี่่ยวชาญ   ทั้งนี้ เพราะ โลกพลวัตรโลกาภิวัฒน์ทุกวันนี้นั้น...มันสลับซับซ้อน   ที่ทำให้เรามองเห็นสิ่งพื้นๆสามัญธรรมดา  ได้ยากขึ้น   และนี่คือ สิ่งบังตาต่อการเห็นความจริง   คนเราส่วนใหญ่จึงเมากับข้อมูลมากมาย  และเป็นเหมือนแกลบที่ปลิวฟุ้งกระจายไป ไม่อาจมองเห็นปัญญาที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังโลกแห่งปรากฏการณ์ได้ง่ายๆ... จากคุณ : dicky5 - [ วันแรงงาน 08:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อืม แปลว่าผมรอดความฟุ้งเฟ้องั้นสิ  เพราะเรียนเพื่อรู้ เข้าเรียนเฉพาะวิชาที่สนใจ สอบไฟนอลเสร็จก็ไมได้ไปเอาวุฒิ   เอาความรู้มาทำมาหากินเฉยเลย....   .... จากคุณ : karen - [ วันแรงงาน 14:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบครับ และผมดีใจเหลือเกินที่มีหลายท่านเข้ามาโต้แย้งมากมาย... เชิญต่อเลยครับ .. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 2 พ.ค. 51 08:59:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอยกข้อความของคุณ dicky5 ดังนี้ครับ... "ประสบการณ์ของจขกท. ตามที่เล่ามา....... ก็คือ วังวนของการแข่งขัน  ถ้าต้องการเงินมาก  ก็ต้องเล่นตามเกมส์ของทุน-กำไร และการเรียนต่อ เพิ่ม เพื่อให้ได้ประกาศบัตรเฉพาะทาง หรือ ปริญญาหลายใบ  ก็ถือเป็นการเพิ่มราคาสินค้ามนุษย์ที่ต้องการไปอยู่ในตำแหน่งที่ดีขึ้น สบายขึ้น เงินเดือนมากขึ้น ทั้งหมดไม่อาจจริงเสมอไปว่า  มันคือ สิ่งที่ชีวิตต้องการ  หรือเป็นแค่มายาของการแข่งขัน  อันเป็นภาพหลอนที่กระตุ้นให้ทำงานมากขึ้น  เรียนมากขึ้น และทำทุกทางเพื่อให้ไปเหนือจากสภาพเดิม  เป็นทาสของระบบแบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา สาวไป...ระบบที่หลอนปัญญา...อิอิ..แต่ก็คนจำนวนมากที่คิดว่านี่คือสิ่งจริงแท้..ฮ่าๆ.. ก็เพราะ  เราต่างอยู่ในนั้น และไม่เห็นทางอื่นว่าจะเก่ง วิเศษกว่า หรือได้เปรียบกว่า   อย่างไรก็ตาม...คำตอบอยู่ที่ความพอดี และการเห็นทางเลือกที่แตกต่าง...อิอิ.." ดังที่เห็นเป็นจริง ... สิ่งที่จริงแท้กลับไม่แท้ ..  เป็นการศึกษาในระบบทาส(แห่งทุน) .. มิใช่สิ่งที่สมควรตำหนิ เพราะเราทุกคนที่อยู่ในสังคมไทยต่างก็เป็นผลพวงหนึ่งของระบบแห่งทาสทางปัญญานี้ ไม่ว่าคุณหรือผมก็ตาม... แต่สิ่งที่ผมต้องการสร้างประเด็นแห่งการถกเถียงขึ้นมา ก็เพราะเราทุกคนย่อมต้องสร้างการ"ตระหนักรู้"ให้แก่ตนเอง สามารถเข้าถึงความเข้าใจแห่งการศึกษา มิใช่การต่อต้านการศึกษาอย่างที่เป็นอยู่ ไม่ว่าการศึกษาจะสร้างหุ่นยนต์มนุษย์มาเท่าใดก็ตาม แต่เราก็คือมนุษย์ มนุษย์ย่อมดิ้นรนเพื่อความเข้าใจและความมีเสรีภาพได้ .. เนื่องด้วยขณะนี้ระบบทุนนิยมได้สร้างพลังแห่งมายาคติอยู่ในสังคมไทย จนทำให้ผู้คนย่อมเห็นมายาและหลงนึกไปว่ามายาคือของจริง และนำไปสู่การสถาปนาโครงสร้างเชิงคุณค่าและวิถีชิวิตขึ้นมาครอบทับลงไปอีกที เมื่อเห็นเป็นดังนี้แล้ว สิ่งที่การศึกษาผลิตออกมาก็คือ มนุษย์ที่ถูกสร้างเพื่อตอบสนองโครงสร้างนี้ เราจะสามารถตระหนักรู้ได้หรือไม่ ? .. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 2 พ.ค. 51 09:11:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมว่าถ้าการศึกษาเข้าสู่กลไกตลาด สังคมก็จะมีวิธีจัดการแบบกลไกตลาดนะ เหมือนปริญญา ทุกวันนี้คนในแวดวงการศึกษาก็ทราบว่าของมหาวิทยาลัยไหน ของหลักสูตรไหน มีไว้ทำอะไร ปริญญาของบางที่มีไว้สมัคร สส แต่ไม่สามารถใช้สมัครงานจริงๆได้ ปริญญาบางที่ใช้ในการเลื่อนวุฒิการศึกษา้ แต่ใช้สมัครงานที่ต้องใช้ความรู้ความสามารถจริงๆไม่ได้ เมื่อก่อน เขาอาจจะดูกันที่สถาบันการศึกษา ตอนนี้เขาก็จะดูละเอียดลงไปว่าจบหลักสูตรไหนด้วย ผมมีเพื่อนทำงานสายบุคคล เขาบอกว่าในแวดวงต่างๆเขาก็มีการจัด rank กันเองอยู่แล้วละครับ บางมหาวิทยาลัย ยังไงก็จะไม่เรียก ไม่ใช่ว่ากีดกันอะไรนะครับ แต่ในทางปฏิบัติคือ ถึงรับมาก็ไม่มีความสามารถพอจะทำงานได้อยู่ดี ถ้าถามว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน ผมคิดว่าถึงที่สุด ความนิยมในปริญญามันก็จะเสื่อมไปเองละครับเมื่อคนเริ่มรู้สึกว่า เรียนไปก็ไม่คุ้มเพราะผลตอบแทนที่ได้ไม่เท่ากับต้นทุนที่ลงไป จากคุณ : democrasubjection - [ 2 พ.ค. 51 17:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าไม่อยากให้เกิด วิกฤติทางปัญญา สงสัยคงต้องหา คนมาสอนอาจารย์ .. จากคุณ : jazz..a.a.minor - [ 2 พ.ค. 51 21:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ คคห. ที่ 16 ได้เสนอมุมมองที่น่าสนใจสำหรับผมมากๆ .. "ผมว่าถ้าการศึกษาเข้าสู่กลไกตลาด สังคมก็จะมีวิธีจัดการแบบกลไกตลาดนะ" .. ขออนุญาตยกข้อความนี้มานะครับ  ตรงใจผมจริงๆ .. จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 2 พ.ค. 51 23:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ แล้วใครหล่ะ  ที่นำ หรือ ทำให้ การศึกษาเข้าสู่กลไกตลาด แล้วคำว่า สังคม หมายถึงใคร..? ที่จริง  ภาพรวมการศึกษานั้น  รัฐต้องรับผิดชอบ   ไม่ใช่ปล่อยให้การศึกษาดำเนินไปอย่างเสรี เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานด้วยซ้ำ  ที่ปชช.จำต้องได้รับการศึกษาที่เหมาะสมและเป็นจริง..(มากกว่าที่เป็นอยู่) เพราะ มิฉะนั้น   อยุติธรรมขั้นพื้นฐานก็มิอาจแก้ได้เลย    รังก็แต่จะสร้างโลกแห่งการเอาเปรียบ หรือ การแข่งขันที่ไร้แต้มต่อ เป็นระบบที่พัฒนาแนวดิ่ง   แต่ไม่มีหรือละเลยแนวขนาน   การเติบโตของสังคมเช่นนี้หามีความมั่นคงใดๆไม่   หามีสุขภาวะไม่ เพราะ  การกระจายคุณภาพของคน  ย่อมสะท้อนคุณภาพการพัฒนาสังคม........ไม่มี ทำไม....การศึกษาไม่อาจปลดพันธนาการตัวเองได้  หรือผูกติดกับอะไร...? เมื่อหรือถ้ามีการศึกษาขั้นพื้นฐานดีแล้ว    ในระดับที่สูงขึ้นรายย่อยต่างๆ   ก็อาจเป็นทางเลือกเชิงการตลาดได้     ก็ไม่น่าส่งผลสะเทือนต่อดุลยภาพทางปัญญาของสังคม    จะมีหลักสูตรอบรมเพื่อประกาศนียบัตรต่างๆ  ก็แล้วแต่....... แต่มหาวิทยาลัย ก็ไม่ควรหาทางพึงตนเอง    โดยขายวิชาอย่างไร้คุณภาพ  เพราะแข่งขันหาเงิน   มากกว่าตระหนักในภารกิจสร้างคน.. จากคุณ : dicky5 - [ 3 พ.ค. 51 17:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว .......... เกี่ยวไรกันว่ะเนี่ย ..... จากคุณ : อิอิ (ตี๋ โย่ เด็กจีคอนสุดหล่อ) - [ 4 พ.ค. 51 14:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เจ้าของกระทู้ตั้งโจทย์กลับกันครับ มองเหตุเป็นผล มองผลเป็นเหตุ ผมขอตั้งโจทย์ใหม่ว่า... "วิกฤติทางปัญญา ทำให้เกิดการเรียนปริญญาอย่างฟุ่มเฟือย" ตัวแปรหลักที่๑.คือระบบการเมืองการปกครองที่หนุนเนื่องมาจากอดีต ระบบอุปถัมภ์พึ่งพา (Patronage System) ระบบเจ้าขุนมูลนาย ระบบเผด็จการทหาร(แบบพม่า-มองเห็นได้ชัด) ตัวแปรหลักที่๒.คือระบบคิดทางศาสนาลูกครึ่ง พุทธพราหมณ์ไสยศาสตร์ผี แบบปัจเจกชนต้องทำพิธีขอพึ่งพาสิ่งที่ไม่เคยมองเห็นตัวตน ในขณะที่พระพุทธเจ้าทรงนวัตกรรมและปฏิรูปออกมาจากศาสนาพราหมณ์ และให้พึ่งพาตนเอง นี่คือพุทธวิทยาศาสตร์อย่างแท้จริง-ปรัชญาครับ ไม่ใช่ศาสนาที่ต้องพึ่งพระเจ้า แนะนำให้เข้าGOOGLE ค้นคำว่าZEITGEIST หาทางก๊อปปี้ภาพยนต์เรื่องนี้ออกมาดูกัน ผมเชียร์ครับ ทุกท่านเลย (คำว่าอัตตาหิ อัตโนนาโถ นั่นอย่างไรล่ะ จำได้หรือไม่?) กรรมใครกรรมมัน รับผิดชอบเอาเองใครทำกรรมอะไรไว้ และการมีชีวิตอยู่อย่างเป็นชุมชนร่วมมือกัน-สังฆะ นั่นแหละ เดิมแปลว่าชุมชนที่ใช้ศีล สมาธิ และปัญญา เป็นทางไปสู่การพ้นทุกข์พ้นยาก ต่อมาคำนี้กลายเป็น พระสงฆ์ ที่เป็นนักบวชไปเฉยเลย เรามีวิกฤติทางปัญญามาแต่อดีตแล้ว "สังคมขนมชั้น" มันวิกฤติไปทุกชนชั้นครับ ฝรั่งมันรุกเข้ามาล่าอาณานิคมในเอเซียทั้งหมด ทำไมญี่ปุ่นจึงตั้งตัวได้เร็วประเทศเดียวในแถบนี้ จีนนั้นทั้งเคยเก่งทั้งเคยใหญ่ยังเสร็จฝรั่ง (เพิ่งมาเป็นยักษ์ตื่น เมื่อผู้นำใหม่ใช้ระบบสังคมนิยมและปรับเข้าสู่ระบบทุนนิยมในส่วนพื้นที่ริมทะเลก่อน) "หนึ่งประเทศ สองระบบ" กลุ่มผู้นำจีนใช้ปัญญาครับ...ผู้นำไทยมีปัญญากล้าทำหรือเปล่าล่ะ...ผมท้าทายไว้ตรงนี้...รักชาติรักประชาชนจริงหรือไม่? ตัวแปรหลักที่๓.คือไทยมีแผ่นดินที่ปลอดภัยจากภัยธรรมชาติมากๆและอุดมสมบูรณ์ ทำให้คนไทยไม่ต้องใช้ปัญญามาก เมื่อเทียบกับชาติอื่น อย่างนี้มันก่อวิกฤติมานานอย่างไม่รู้ตัว คนไทยไม่ใช่โง่หรอก แต่คิดเป็นระบบซับซ้อนไม่ถนัดไม่ชอบ(คิดแล้วมันเจ็บหัว-ภาษาลาว) แถมเอาอารมณ์ไปเติมความคิดเข้าไปอีก ประชุมกันแย้งกันก็ไม่ได้-โกรธผูกใจเจ็บออกมานอกห้องประชุมด้วย แทนที่จะทำงานเป็นทีม จึงขอเก่งคนเดียวดีกว่า ฯลฯ .....ใครค้านก็ยินดีรับฟังครับ ไม่ต้องห่วงหรอก ปริญญาเฟ้อ ระบบนี้มันจะจัดการเอาของไร้คุณภาพออกไปเอง "มือที่มองไม่เห็น" ตอนนี้ก็ทนๆไปก่อน...ไม่นานๆๆ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 51 18:44:05 จากคุณ : ขามเรียง - [ 13 พ.ค. 51 18:36:35 ]