ความคิดเห็นที่ 1 น่าสนุกนะ จากคุณ : Her Handwriting - [ 27 พ.ค. 51 22:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันที่ข่าวของโรคฟีลล๊อกซีรา มาถึงนั้นคือวันที่ ๕ สิงหาคม ๑๘๙๐ ที่มีส่วนเล็กๆส่วนหนึ่งเกิดอาการเพลี้ยลง ซึ่งก็มีเพียงเถาองุ่นไม่กี่เถาที่เหี่ยวเฉาลงไป.. เพียงปีเดียว..ขยายไปสี่เอเคอร์ ลามไปสิบสามเอเคอร์ ในสองปีต่อมา.. จนในปี ๑๙๐๐ เกือบสองพันเอเคอร์ ที่ต้องล่มสลายไป ทุกคนได้ประจักษ์แล้วว่า นี่ไม่ใช่ปัญหาของชาวไร่อีกต่อไป หากแต่..เป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่แห่งเศรษฐกิจของชาติที่กำลังเข้าสู่ภาวะล่มสลายมากกว่าสงครามครั้งไหนๆ รัฐบาลทำการระดมกำลังคนและพลังสมองให้เข้ามาร่วมกันช่วยเหลืออย่างใกล้ชิด การเกิดโรคระบาดนี้มันได้เกิดขึ้นมาพร้อมกับความขัดแย้งของชาวไร่กับนายทุน อีกทั้งรัฐบาลที่ไม่เคยได้ใส่ใจดูแลมาตั้งแต่ต้น ทำให้เกิดกระแสคลางแคลงใจขึ้นมา.. เพราะ ชาวไร่ส่วนใหญ่ยังเชื่อว่า การเกิดขึ้นมาของเชื้อราและตัวเพลี้ยที่ไม่เคยรู้จักนี้..น่าจะเป็นแผนชั่วๆของนายทุนบางคน ความคิดเห็นที่ขัดแย้งที่ก่อหวอดขึ้นมา กินลึกลงไปกว่านั้นมาก เพราะมันไม่ใช่ระหว่างชาวไร่กับนายทุนไปแล้ว.. แต่มันได้กำลังเกิดขึ้นในระหว่างหมู่ชาวไร่ด้วยกันเอง.. เหตุว่า..ชาวแชมเปญถือว่าตัวเองคือกลุ่มของคนเพียงสองเขตใหญ่ๆ ที่ยอมรับกันเองว่า  ชาวแชมเปญส่วนของลุ่มแม่น้ำมาร์นคือ "พี่ใหญ่" มีพื้นที่เพาะปลูกที่มากกว่า (สามหมื่นเจ็ดพันเอเคอร์)  และมีดินที่ดีกว่า..ซึ่งหมายถึงทำไวน์ได้ดีที่สุด (ดูตามแผนที่) ส่วนชาวรอบนอก..เช่น พวกชนบทอย่าง เขต Aube ที่อยู่ใกล้กับชายแดนของเบอร์กันดี นั้น..ชาวแชมเปญไม่เคยนับญาติ และไม่ร่วมลดตัวไปสุงสิงด้วย แต่ชาวโอ๊บได้พยายามต่อสู้เสมอมาว่า..พวกเขาก็คือชาวแชมเปญเช่นกัน เพราะดินก็เหมือนกัน แม่น้ำก็ไหลไปทางเดียวกัน  และสัญญลักษณ์ที่สำคัญ คือ เมือง Troyes ที่อยู่ในเขต Aube คือ เมืองหลวงเก่าของแชมเปญ แล้วหน้าไหนเล่า.. ที่มาบังอาจกล่าวว่า ชาวโอ๊บมิใช่ชาวแชมเปญ(ฟะ...?) จากคุณ : WIWANDA - [ 27 พ.ค. 51 22:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความขัดแย้งนี้..ได้เกิดไปเป็นภาพเขียนล้อในหนังสือพิมพ์ ที่มีภาพของคุณแม่(ที่ทำภาพให้เข้าใจได้เลยว่า คือ แคว้นแชมเปญ))ผู้ที่มีท่าทางอ่อนโยนต่อลูกสาวน้อยสองคนทึ่จูงอยู่คนละข้าง ลูกสาวคนหนึ่งมีผมสีทอง( คือ มาร์น) อีกคนหนึ่งมีผมสีดำ (หมายถึง โอ๊บ) ที่ลูกทั้งสองต่างถือตระกร้าพูนไปด้วยผลองุ่น และตัวแม่ได้เอ่ยว่า.. "Embrace each other,my little darling, there is enough here for all of us." ฟังดูเหมือนกับจะช่วยในการสมานฉันท์...แต่ไม่ใช่เลย..เพราะชาวไร่ทั้งสองฝั่งไม่ได้รู้สึกเยี่ยงนั้น..เพราะชาวโอ๊บที่ถูกเหยียดหยันเสมอมาได้พยายามเถียงจนคอเป็นเอ็นว่า ใครเป็นผู้มาแบ่งเขตว่าแชมเปญจะต้องพิกัดอยู่แค่สองเขตนั่น..มีหลักฐานที่ไหน..ใครเขียน..?? มาแบ่งแยกกันแบบนี้แล้ว..ชาวไร่องุ่นในเขตโอ๊บที่มีด้วยกันกว่าห้าพันเอเคอร์ก็แย่กันพอดี ไม่ต้องทำมาหากินกันต่อไป เพราะเมื่อก่อนชาวโอ๊บยังพอทำไวน์ราคาย่อมเยาขายให้กับร้านอาหารเล็กๆในกรุงปารีสได้บ้าง แต่เมื่อมีไวน์ราคาถูกกว่าที่หลั่งไหลเข้ามาจากเขตอื่นๆ ชาวโอ๊บก็หมายที่จะพึ่งบริษัทผลิตแชมเปญในรีนส์ หรือ อาแพร์เนย์..ในการที่จะขายผลิตผลให้.. แล้วจะมากีดกันว่า องุ่นโอ๊บไม่ใช่องุ่นของแชมเปญ เท่ากับว่า..เป็นการตัดมือตัดเท้า ตัดช่องทางหากินกันอย่างหมดสิ้น.. ฉะนั้น เรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ที่ประชาชนชาวไร่ต่างลุกฮือขึ้นมาต่อสู้เพื่อสิทธิของตัวเอง และมันเป็นเรื่องที่รัฐบาลต้องเข้ามาร่วมในการตัดสินด้วย "เผือกร้อน" ก้อนนี้..รัฐบาลเอาซุกไว้นานพออุ่นๆตัก หวังว่า..เวลาที่ผ่านไปมันคงดีขึ้นไปเอง แต่เมื่อมีการจราจลเกิดขึ้นใน Midi จนมีการปะทะเลือดตกยางออก..รัฐบาลเลยต้องรีบเอา"เผือก"นี้ขึ้นมาพิจารณาใหม่ เมื่อการประชุมสภาเสร็จสิ้นลง..ก็มีการประกาศออกมาในวันที่ ๑๗ ธันวาคม๑๙๐๘ ว่า.. "เขตแชมเปญ..คือ พื้นดินในส่วนของลุ่มแม่น้ำมาร์นและบางส่วนในเขตของ Aisne (เอส์น) เท่านั้น" คำตัดสินนี้ออกมาสร้างความตื่นตะลึงให้กับชาวโอ๊บอย่างคาดไม่ถึง เพราะถ้าเขาไม่ใช่ชาวแชมเปญ แล้วจะให้ไปเป็นมนุษย์ต่างดาวหรือยังไง.. คำตัดสินนี้...ก็สร้างความไม่พอใจให้กับชาวมาร์นเช่นกัน ที่รัฐบาลเอาเอส์นเข้ามาร่วมดัวย เพราะ พื้นที่ของเอส์นนั้นมีการปลูกถั่วที่ขึ้นหน้าขึ้นตา.. จนชาวมาร์นได้เคยหยันไว้ว่า ทำแชมเปญออกมามีรสชาติเหมือนซุปถั่วยังไงยังงั้น.. ช่วงนี้คือช่วงเดียวกันกับที่คุณภาพของแชมเปยได้ตกต่ำลง เพราะผลจากการเอาผลไม้มาผสมกันปนเป..หลอกลวงชาวบ้านด้วยการใช้สารพัดวิธีในการลดต้นทุน..คิดดูก็แล้วกันว่า แชมเปญได้ขายผลผลิตเกินกว่าสมรรถนะในการผลิตไปถึงสิบสองล้านขวด.. ฉะนั้น ไอ้น้ำองุ่นของสิบสองล้านขวดนี้ มาจากไหน ถ้าไม่ใช่การเติมไวน์เถื่อน การผสมอย่างบ้าคลั่งของผู้ผลิตขี้ฉ้อ ตลาดใหญ่อย่างอังกฤษ..เริ่มขาดความไว้วางใจในแชมเปญ เพราะไม่รู้ว่าจะเจอกับของปลอมปนเมื่อไหร่ จากคุณ : WIWANDA - [ 27 พ.ค. 51 23:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาแล้วค่ะ ตามอ่านกระทู้ที่แล้วเพิ่งเสร็จค่ะ ถ้าไม่อ่านเดี๋ยวดินพอกหางหมู ตามไม่ทันชาวบ้านเค้าอีก แค่พี่วิใช้คำแทนว่า เปิดขวดแชมเปญดื่มกันยังกะน้ำตกไนแองเจลลา นี่ เห็นภาพชัดเลย นึกถึงครูภาษาไทยทันทีเลย คนอะไรช่างเขียนคำที่มันแทนความหมายได้เห็นภาพชัดจริง ๆ เยี่ยม ว่าแต่พี่วิทำประกันนิ้วหรือยังค่ะ ฮี่ ๆ จากคุณ : hs - [ 28 พ.ค. 51 05:44:09 A:81.158.54.218 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขออนุญาตทักเพื่อนร่วมรุ่นกระทู้วินเซอร์ค่ะ อยากจะบอกว่า กระทู้นั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ ตัวเองเริ่มนับราชวงค์อังกฤษถูกก็เพราะกระทู้นั้น ข้อมูลที่พี่วิให้ก็ตรงเผลง ๆ เลย ตามข่าวที่ พี่ของโดดี้ร้องให้ศาลไต่สวนคดี ไดอาน่าใหม่ อีกที ที่นี้ เบื้องหน้าเบื้องหลังก้ถูกเปิดออกมาเยอะเลย พอวันไหนข่าวออกมันก็อยู่ในกระทู้พี่วิทันทีเป้ะเลย จากคุณ : hs - [ 28 พ.ค. 51 05:55:06 A:81.158.54.218 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พ่อของโดดี้ ค่ะ แก้คำ จากคุณ : hs - [ 28 พ.ค. 51 05:56:18 A:81.158.54.218 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โห ตอนที่ 52 แล้ว ยังรู้สึกว่าเพิ่งจะอ่านกระทู้ ตามยำทนายจนถึงที่สุด อยู่ไม่ทันไรอยู่เลย สวัสดีครับป้าวิวันด้า จำหลานดอส ได้มั้ยเอ่ย อิอิ จากคุณ : ดอส - [ 28 พ.ค. 51 06:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไชโย หากระทู้ของคุณWiwand เจอแล้ว ดีใจ ดีใจ จากคุณ : ป้าเอียด - [ 28 พ.ค. 51 17:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะคุณป้าเอียด คุณhs และคุณหลานดอส คุณป้าขา..(นานๆทีจะได้มีโอกาสเรียกคนอื่นว่า คุณป้า นะเนี่ย) ถึงขนาดต้องตามหากระทู้เชียวหรือคะ..ไม่ได้ไปไหนไกลหรอกค่ะ วนเวียนอยู่แถวๆนี้แหละ  มาหาได้ทุกเมื่อ..เชิญด้วยความยินดีค่ะ คุณhs ที่รัก ไม่รู้เป็นไงซินะ..เรื่องเจ้าฝรั่งเนี่ย..ช๊อบ..ชอบ อาจจะเป็นจิตสำนึกมาตั้งแต่สมัยเด็กๆที่แม่ชอบซื้อเทพนิยายของกริมมส์ให้อ่าน โตมาก็ชอบอ่านเรื่อง ไวกิ้ง สามทหารเสือ โจนออฟอาร์ค โรบินฮู๊ด อะไรพวกนี้ เวลามาอ่านเรื่องของราชวงค์ที่เป็นประวัติศาสตร์เข้าจริงๆก็เลยสนุก และเข้าใจง่าย เลยรู้ว่านิทานฝรั่งที่กล่าวมานี่ ปูพื้นไว้ด้วยความจริงตั้งเยอะ หลานดอสที่คิดถึง ไม่เจอกันนาน สบายดีหรือจ๊ะ..ทำไมจะจำไม่ได้เล่า..คนเก่าคนแก่แต่ครั้งเริ่มต้นที่เล่นเน็ทเชียว กลับมาเมืองไทยหรือยัง..และ ยังตามเก็บกระทู้ป้าไปสะสมไว้ป่าววว?? จากคุณ : WIWANDA - [ 28 พ.ค. 51 23:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ปัญหาของความขัดแย้งในเรื่องการแบ่งพรรคแบ่งได้สร้างความความแตกแยกให้กับประชาชน แต่ในภาพของเศรษฐกิจยิ่งแย่ไปกว่า เนื่องจาก ผลิตผลทางการเกษตรองุ่นสลดซบเซาเพราะดินฟ้าอากาศไม่เป็นใจมาตั้งแต่ ๑๙๐๒ จนถึง ๑๙๐๙ ทุกคนต่างพากันยากจนไปถ้วนหน้า.. ปีต่อมา ๑๙๑๐ ในช่วงฤดูเก็บเกี่ยว ต้นเดือนมิถุนายน กลับยิ่งแย่เข้าไปกว่าเดิม บางคนมีองุ่นพอแค่ทำพายกินได้แค่นั้น  ชาวไร่หลายคนพากันละทิ้งถิ่นฐานออกไปหางานทำในเขตอื่น เมืองอื่น บางคนถึงกับปลิดชีวิตตัวเองเพราะหมดหนทางสู้ต่อไป หนังสือพิมพ์ในกรุงปารีสได้ส่งผู้สื่อข่าวออกไปเพื่อไปหาข้อมูลมาทำรายงานตีพิมพ์..และข่าวที่ได้มาทำให้ทุกคนตื่นตะลึงกับความจริงที่ได้พบ ว่า..ประชาชนยากจนอดอยากกว่าที่คิด กว่าสามในสี่ในนั้น กำลังเผชิญหน้ากับความล้มละลาย ในที่สุด..เดือนมกราคมา ๑๙๑๑ ก็ถึงแก่กาลที่ชาวแชมเปญตัดสินใจรวมตัวกัน..เดินขบวน รัฐบาลเริ่มหวั่นไหวเพราะกลัวว่าประวัติศาสตร์ของปีปฏิวัติใหญ่ ๑๗๘๙ จะซ้ำรอย ไม่รู้ว่าจะคิดอ่านทำอะไร นอกจากพยายามที่จะ"สมานฉันท์" แต่รัฐบาลนี้ก็ยังโง่อย่างไม่หยุดไม่หย่อน..มองไม่เห็นปัญหาที่แท้จริง นั่นคือประทับตราเป็นกฏหมายอย่างชัดเจนออกมาซ้ำเติมชาวไร่ให้หมางกันไปกว่าเดิมอีก นั่นคือ การยืนยันว่า อาณาเขตของแชมเปญคือส่วนของ"เขตแชมเปญ..คือ พื้นดินในส่วนของลุ่มแม่น้ำมาร์นและบางส่วนในเขตของ Aisne (เอส์น) เท่านั้น" ชาวมาร์นต่างดีใจ ปิดถนนฉลองเป็นงานรื่นเริง ประกาศเป็นวันฮอลิเดย์ แต่ชาวโอ๊บ..นั้นตรงกันข้าม..ต่างโศกสลดกับชะตาชีวิตของตัวเอง ทุกคนกลับไปร้องไห้ที่บ้าน ที่เมืองโอ๊บเต็มไปด้วยบรรยากาศที่สุดแสนหม่นหมอง จนกระทั่ง..มีชายคนหนึ่งก้าวเข้ามา..เขามีนามว่า Gaston Cheq !!! จากคุณ : WIWANDA - [ 28 พ.ค. 51 23:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนนี้ผมยุ่งกับชีวิตมากมายเลยครับป้าวิ แม้แต่พันทิปก็นานๆ เข้าทีแล้วเดี๋ยวนี้ เพราะทำงานประจำด้วยแล้วก็ทำเว็บเป็นของตัวเองด้วย เกี่ยวกับนักเรียนไทยในออสเตรเลียนั่นแหละ ก็ทำตามที่เวลาจะอำนวย พวกข่าวอะไรงี้ มีเวลาก็อัพบ่อยหน่อย ไม่มีเวลาก็ค้างไว้ยังงั้น แต่ที่คอยดูแลตลอดก็จะเป็นกระทู้แหละครับที่จะมีคนเข้ามาถามค่อนข้างเยอะมาก ไหนๆ ก็พูดถึงเว็บแล้ว อวดป้าซะหน่อยดีกว่า อิอิ http://aussiethai.com สโลแกน : มาออสซี่ไทยที่เดียว ก็เปรี้ยวได้ อันนี้แบนเนอร์ที่ใส่ไว้ในเว็บ http://dosday.com ตัวใหญ่เบ้อเร่อเท่าหม้อแกง เพราะทำ graphics ไม่เป็น ฮ่าๆๆ จากคุณ : ดอส - [ 29 พ.ค. 51 06:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาจิบ wine ( จาก Trader's Joe) แล้วก็อ่านทู้พี่วิฯ เพื่อเพิ่มพูนความรู้ให้ตัวเอง กินไปอ่านไป แหม..ได้บรรยากาศดีจัง แล้วก็มาจ๊ะกับคุณน้อง dos เจ้าเก่าคนเก่งในนี้ ก็ขอสวัสดีด้วยเลยนะคะ จากคุณ : PatPDX - [ 29 พ.ค. 51 11:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แหม..บรรยากาศอบอุ่นดีจริง เหมือนกับมีงานชุมนุมศิษย์เก่าเลย เข้าไปเยี่ยมชมเวบไซท์มาแล้วนะคะ คุณหลานดอส...น่ารักและมีประโยชน์มาก...อิจฉาชาวไกลบ้านจริง.. คุณแพ๊ทก็แวะมาเยี่ยม..สวัสดีค่ะ  อย่าว่าแต่คนอ่านจะจิบไวน์ตามเลยค่ะ คนเขียนบางทีก็เอาด้วยเหมือนกัน..อิอิอิ จากคุณ : WIWANDA - [ 29 พ.ค. 51 13:41:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับ อาวิและทุกๆท่าน แหม จิบกันใหญ่เลยนะครับ เห็นแล้วคอฝืดๆเลยครับ ต้องหาอะไรมาหล่อลื่นคอหน่อย จากคุณ : jearjear - [ 29 พ.ค. 51 21:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 . พี่วิวันดาจ๊ะ เมื่อคืนอาจารย์ใหญ่โทรหา เลยนึกขึ้นได้ว่า ห่างหายจากกันเป็นเพลานานโข เหตุเพราะการงานอันรัดตัว ประจวบด้วยน้ำกำลังขึ้นเชี่ยวกราก จึงต้องตักต้องตวงเพื่อกักตุนไว้ในยามต่อไปที่จะสิ้นฤดูกาล ชั่วโมงนี้ชาวสวนก็มีความสุขด้วยขายผลผลิตได้ราคา คนหีบก็มีความสุขด้วยหีบแล้วขายได้ราคา คนกลั่นก็มีความสุขด้วยกลั่นแล้วขายได้ราคา สุขกันทั่วหน้า เว้นก็แต่อาณาประชาราษฎร์ที่เดือดร้อนกันทั่วถ้วน จะหนักหนาถึงขั้นกลียุคกันก็หวั่นอยู่ในใจเบื้องลึก เพราะผลไม้อื่นอีกหลายชนิดใช่ว่าจะขายได้ราคาเฉกกันก็หาไม่ ความสุขอีกประการก็คือ คุณภูเก็ต 1 เธอได้โอกาสไปลอง มูตอง ของถูกเข้าแล้วเกิดชอบใจ ถูกกับสารเคมีอันเป็นองค์ประกอบในร่างกายอย่างยิ่ง จึงเป็นบุญของน้องที่คอยหอบหิ้วไปอุดหนุนไม่ให้ขาด กันพลาดได้โอกาสไปลองของอื่น แล้วเกิดเปลี่ยนความนิยมเข้า เรื่องจะหนักหนาเกินกำลัง ยิ่งนายหัวเทียวหอบหิ้วของดีของฝรั่งเศสมาให้ลิ้มทุกเดือนด้วย น่าหวาดเสียวแท้ เพราะตัวเองก็ติดกลิ่นโบเคของฝรั่งเศสจนน่าหมั่นไส้แล้ว ยังดีที่เมื่อกลับมาหาดใหญ่แล้วไม่มีเพื่อนจะมานั่งละเลียดลิ้มรสในกลิ่นในบรรยากาศด้วย จึงยังหยุดตัวเองได้ไม่ก้าวหน้าไปถึงขั้นที่จะไต่บันไดตามพี่วิโรจน์ ตามน้องอ้วน วาริสเวชม์ขึ้นไป ขอแสดงความนิยมในอุตสาหะของพี่ไม่เสื่อมคลายค่าที่ยังมีเรี่ยวแรง มีกะจิตกะใจเผื่อแผ่ความรู้อันประมาณค่ามิได้นี้อยู่อย่างไม่รู้หน่าย ซึ่งความรู้นี้จะมีค่าประมาณใดก็แล้วแต่ว่า ใครจะเก็บเกี่ยว จะมองเห็นในแต่ละมุมมองของตัวทั้งสิ้น ขอบคุณจ้ะพี่ ชช. . จากคุณ : ชอบแช้งค์ (ชอบแช้งค์) - [ 30 พ.ค. 51 10:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมไม่มีความรู้เรือ่งไวน์เลยครับ ไม่เคยคิดดื่มด้วย แต่มาอ่านกระทู้นี้รู้สึกไวน์มีเรือ่งราวที่น่าสนใจดีครับ ^^ จากคุณ : Balleno - [ 30 พ.ค. 51 11:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตามเจ๊ดอสมา ป๋าจ๋า ผมเริ่มทำวิทยาินิพนธ์แล้วครับ กำลังเข้าสู่นรกของจริงแล้ว T=T จากคุณ : Ace striker - [ 30 พ.ค. 51 13:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้..ป๋าขา..ป๋ามาแล้ว ดีใจจนเนื้อเต้น ไขมันไหวระริก คิดถึงป๋าอยู่ทุกนาที เพราะไอ้ตำแหน่งท้าวมาลี..นี่นู๋ก็ไม่เค๊ย ไม่เคยอยากจะลอง แต่เห็นไฟลนก้นคนที่โทรไปหาป๋า..นู๋งี้..สงสารมันจนน้ำตาเล็ด คนอะไรฟะ จะซวยได้ซวยดีถึงขนาดนี้ เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่งแท้ๆ.. เอาไว้เราเจอกันอีกนะป๋านะ..จะได้เม้าท์กันอีก  บอกท่านภูเก็ตหนึ่งละกันว่า อะไรชอบก็กินไปเหอะ..ยิ่งมีมาถวายเรื่อยๆละก้อ เก็บใส่ตู้เหลือดูเล่นมั่ง..ฮี่ฮี่ฮี่.. ตาเอก... ดีใจที่รู้ว่ากำลังทำวิทยานิพนธ์(ซะที)  ป้าส่งกำลังใจมากระบุงโกยเชียวนะ ขอให้จบเร็วๆ.. คุณ Balleno คะ.. ดีใจค่ะ ที่ทราบว่าถึงไม่ใช่นักชิมไวน์ก็ยังสนใจที่จะทราบ เพราะประวัติศาสตร์ของชาวไวน์นั้นอยู่บนพื้นฐานของความเป็นไปในประเทศทั่วยุโรปที่ชัดเจนกว่านักการเมืองที่ไหนจะบันทึกได้ เพราะ มันเป็นการโยงใยของเศรษฐกิจ และ ความขัดแย้งที่สอดคล้องกันไปหมด รวมไปถึงได้ศึกษานิสัยใจคอของผู้นำประเทศ นักการเมือง และหมู่พ่อค้าวานิช jearjear หลานอาและศิษย์รัก เรื้องจิบ..จิบทุกวันเพราะเลี่ยงไม่ได้  แต่น้อยลงไปมากเชียวค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 30 พ.ค. 51 23:17:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นายกาสตอง ลิ้ม..เอ๊ยยย..พูดผิด นายกาสตอง เชค มาแปลก..เขาเป็นช่างปั้นหม้อโดยอาชีพ ไม่ใช่ชาวไวน์ซะกะนิด แต่เป็นชาวโอ๊บโดยกำเนิดแท้ๆ ที่ทนดูความอยุติธรรมไม่ไหว จนต้องกระโดดออกมาแสดงพลัง.. นายเชคเป็นชายร่างสันทัด สูงแค่ห้าฟุต แต่เป็นคนที่มีความสามารถในการปลุกระดม โน้มน้าวใจ และให้กำลังใจในเชิงบวกว่า วันข้างหน้าจะต้องสดใสกว่า เพราะไอ้รัฐบาลที่ไม่มีความยุติธรรมแบบนี้ มันต้องอยู่ไม่ได้ พื้นฐานของนายเชค เขาไม่ใช่ช่างปั้นหม้อธรรมดา ธรรมดา เขายังเป็นศิลปินเต็มตัวอีกด้วย ชอบร้องเพลง แต่งเพลง..แต่งโคลง แต่งกลอนแบบเจออะไรก็เอามาแต่งได้ทั้งนั้น.. ประชาชนต่างเอ็นดู..เรียกเขาว่า..ไอ้หนูเชค เชคใช้ศิลปะของตัวเองที่มี เอามาแต่งสุนทรพจน์ปลุกใจให้ประชาชนลุกขึ้นสู้ เพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว และเพื่ออนาคต.. เพียงเวลาไม่กี่วัน..ไอ้หนูเชคก็กลายเป็นผู้นำมวลชนไปโดยปริยาย.. ประชาชนพร้อมใจยกให้เขาเป็นผู้นำในการต่อสู้ และแสดงพลัง.. นโยบายแรก...คือการปลุกให้มีการลุกฮือของชาวไร่..โดยการนำวัสถุในการหักร้างถางพงมาเป็นอาวุธ ที่มีทั้ง จอบ เสียม รวมไปถึง คราด เนื่องจากพื้นแผ่นดินของโอ๊บนั้นเป็น ดินผสมหิน ทุกฤดูก่อนการเก็บเกี่ยว ชาวไร่โอ๊บจะต้องทำการขุดดินเพื่อพรวนเอาก้อนหินโตๆออก.. ชาวโอ๊บจึงมีเครื่องมือพิเศษไม่เหมือนใคร นั้นคือ จอบเหล็กปลายแหลมขนาดใหญ่ที่ใชสำหรับทุ่นแรงในการงัดแงะหิน เครื่องมือพวกนี้..ชาวแชมเปญไม่ต้องใช้เนื่องจากมีสภาพดินที่เป็นดินปูน ทำการเพาะปลูกสะดวกกว่าชาวโอ๊บมากมาย..อีกทั้งเอามาเป็นเรื่องแบ่งแยกคุณภาพของผลผลิตอีกต่างหาก โดยตำหนิว่า ดินของโอ๊บเป็นดินบ้านนอกชั้นเลวแล้วจะมาเผยอหน้าอยากจะเป็นชาว(ผลิต)แชมเปญได้อย่างไร  ชิชะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 30 พ.ค. 51 23:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไอ้หนูเชคได้นำขบวนชาวไร่นับพันพร้อมกับจอบเสียมคู่มือ โห่ร้องเดินเข้าเมือง..ทุกคนมีเหรียญสีชมพูกลัดที่หน้าอก..เขียนไว้ว่า..(อ่านกันดีๆนะ) Champenois nous fumes, ( Champenois we were), Champenois nous sommes, ( Champenois we are), Champenois nous restorons, ( Champenois we will stay), ET CE SERA COMME CA!!! ( AND THAT'S THAT!!!) ***** *****นีคือที่มาของโคลงบทนี้..ที่ปรากฏในประวัติศาสตร์ครั้งแรก แต่ไม่มีใครรู้จัก เพราะมันได้บันทึกในประวัติศาสตร์ของการปลดแอกชาวแชมเปญ แต่ที่คนรู้จักกันแพร่หลาย เมื่อ Baron Phillipe de Rothschild  นำมาใช้ตอนที่ไวน์มูตองต้องการเลื่อนระดับทั้งก่อนยก และ หลังจากที่ได้ยกแล้ว ตอนที่ยังอยู่ในชั้นสอง..ว่า.. Premier ne puis, Second ne daigne, Mouton suis ("First I cannot be, Second I do not deign to be, I am Mouton"). หลังจากที่ไวน์มูตองได้รับการเลื่อนยศ ท่านบารองก็เปลี่ยนโคลงใหม่เป็น Premier je suis, second je fus, Mouton ne change ("First I am, second I was, Mouton does not change"). จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 00:06:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ประชาชนทุกผู้ต่างเข้ามาร่วมในการเดินขบวนด้วย ในเมือง Landreville นายกเทศมนตรีถึงขนาดเอาประกาศไปแปะไว้ที่ประตูว่า.. "จะเปิดให้บริการ ก็ต่อเมื่อ..ยอมรับเราว่าเป็นชาวแชมเปญเท่านั้น" ในเดือน มิถุนายน..ประชาชนบุกเข้าที่ทำการรัฐบาล เอาเอกสารการเสียภาษีและเอกสารอื่นๆมาเผาทิ้งกันกลางเมือง เหล่าบรรดาสจ. อบต. พากันลาออกจากตำแหน่ง การจราจลเริ่มระบาดไปทั่ว..รัฐบาลโต้คืนด้วยการงดงบประมาณให้ นี่คือที่มาของจุดเดือด..ทีมสส. ตัวแทนของโอ๊บทุกคน..ทำหน้าที่ในสภากรุงปารีสอย่างแข็งขัน..ลุกขึ้นต่อสู้เป็นปากเป็นเสียงอย่างสุดฤทธิ์ ประชาชนหลั่งไหลราวคลื่นมนุษย์สู่เมือง Troyes ที่ถือกันว่าเป็นเมืองเก่าแห่งประวัติศาตร์ที่มีความศักดิ์สิทธิ์  ทุกคนต่างประกาศจุดยืนว่า.. "Champagne or Death" นายกเล็กเมืองทรอยส์ ออกมาประกาศเช่นกันว่า จะสู้อย่างไม่มีวันถอยพร้อมกับชาวเมือง ไอ้หนูเชคถูกแบกผ่านฝูงชนขึ้นมาบนเวทีปราศรัย..เขาเริ่มด้วย "สวัสดีคร๊าบบบบ..เพื่อนๆพี่น้องที่รักทุกคนนนน... กระผมขอผ่านไปถึงพี่น้องชาวมาร์นด้วย..อย่าลืมนะคร๊าบบบบ..เราก็คือบ้านพี่เมืองน้องกันมาช้านาน..องุ่นของเราก็คือพันธ์เดียวกันมาจากรากเหง้าเดียวกัน ศัตรูของเราตัวจริงคือพวกที่บูชาเงินเป็นพระเจ้า..พวกที่จ้องทำลายสินค้าของเราโดยการปลอมปนด้วยองุ่นจากที่อื่นต่างหาก ไม่ใช่พวกเรากันเองที่จะต้องมาประหัตประหารกัน.." เสียงนี้จับใจ และได้รับการขานรับจากประชาชนอย่างมืดฟ้ามัวดิน เหล่าที่เดินสายจราจลไปบุกสถานที่ราชการก็ทำการปิดประกาศปลุกใจไว้ที่โน่นที่นี่ ให้เห็นเด่นชัด อีกทั้งมีการโห่ร้องว่า "vive le dix-septieme" อันแปลว่า ขอให้หน่วยที่สิบเจ็ดจงเจริญ..*** ***หน่วยที่สิบเจ็ด คือ หน่วยทหารที่สิบเจ็ดจากเมืองโอ๊บที่ถูกส่งไปปราบจราจลชาวไร่ที่เขต Midi  และเมื่อไปถึง ทุกคนขัดขืนคำสั่งไม่ยอมเข้าปฏิบัติการ และยอมรับการถูกลงโทษทางวินัย... ในที่สุด..คณะรัฐบาลได้ยอมลาออกแต่โดยดี..เพราะฝืนสถานะการณ์ไปไม่ได้อีกแล้ว จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 00:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สองวันต่อมา คณะผู้แทนสภาได้ทำการประชุมพิจารณาในปัญหาอีกครั้ง.. ทุกคนได้ลงความเห็นตรงกันว่า การที่จะแก้รธน. เอ๊ย..พูดผิดอีกแล้ว(แหม..ผิดเรื่อยเชียว..)  หมายถึง การที่ประชาชนลุกฮือขึ้นมา เพราะ กฏหมายใหม่หมายๆที่คลอดออกมาในปี ๑๙๐๘ ที่ประกาศแบ่งเขตแชมเปญนั้น ไม่ได้สร้างผลดีให้กับใครเลย แถมยังทำให้ชาวฝรั่งเศสด้วยกันมาฆ่ากันเองอีก.. เหล่าประชนเริ่มมีความหวัง ทุกคนออกจากบ้านมารวมตัวเป็นกลุ่มที่โน่นที่นี่ เพื่อรอคำตัดสินของสภาว่าจะออกมาในรูปใด.. ตกเย็น..เสียงต๊อกแต๊กของการสลับรหัสโทรเลขรัวเป็นข้าวตอกแตก.. ว่า..กฏหมายแบ่งแยกดินแดนแชมเปญของปี ๑๙๐๘  ยกเลิกให้เป็นโมฆะ.. ชาวโอ๊บ..ต่างโห่ร้องด้วยความยินดีปรีดาอย่างสุดแสน ตกค่ำ....ชาวมาร์น ก็โห่ร้องเช่นกัน แต่มันเป็นคนละอารมณ์ เพราะคราวนี้คือ การจราจลที่ก่อหวอดที่มาร์น เพราะประชาชนลุกขึ้นมาจัดการกับกลุ่มที่ค้าขายแชมเปญปลอมปน..และพวกที่นำเข้าไวน์เถื่อน..บริษัทที่กักตุนถูกบุกเข้าทำลายข้าวของ ภาวะเข้าสู่การเริ่มต้นของสงครามกลางเมืองย่อยๆ ที่รัฐบาลต้องจัดทัพ ระดมพลกว่าสามหมื่นมาจัดการกับกลุ่มม๊อบโดยด่วน ทหารที่ถูกเกณฑ์เข้ามา ต่างตกตะลึงที่มาพบกับสภาพของการทำลายล้างอย่างบ้าคลั่งของประชาชนในเมืองอะแพร์เนย์ อันเป็นเมืองหลวงแชมเปญ ที่ต่างตะโกนกันว่า.."ไอ้คนขี้โกง..มันต้องตาย.." และการสาบแช่งอื่นๆ ทหารได้ถูกสั่งมาให้เข้ายึดครองและดูแลความเรียบร้อยของเมืองอะแพร์ เนย์ให้ดีที่สุดแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม  ทำบล๊อกการเข้าเมืองได้เริ่มขึ้นอย่างแข็งขัน เมื่อประชาชนที่หลั่งไหลไม่สามารถเข้าเมืองอะแพร์เนย์ไม่ได้ ก็เลยหันหน้าไปยังเมือง Ay ที่อยู่ห่างไปเพียงสามไมล์ทางตะวันออกเฉียงหนือ ชนิดที่ว่าบุกไปที่ไหน ทำลาย(บริษัทแชมเปญ) ที่นั่น ถนนหนทางเกลื่อนไปด้วยซากเศษขยะในการทำลาย..ควันไฟคละคลุ้งไปทั่วเมือง งานปราบจราจลครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ฝรั่งเศสได้ใช้เครื่องบินมาร่วมภาระกิจด้วย.. ภาพที่เห็น..นับว่าเป็นการต่อสู้อย่างถึงพริกถึงขิง..บนถนนเหล่าทหารม้าได้แกว่งไกวดาบในมือขับไล่ฝูงชน..พวกผู้หญิงเหล่าแม่บ้าน ยอมเอาตัวออกมาขวางต่อหน้าทหารที่มีอาวุธ  เหล่าพ่อบ้านชายฉกรรจ์เอาสายโทรเลขมาขึงกั้นถนนเพื่อเป็นการกีดขวางเหล่าทหารม้า เมื่อทหารตะโกนสั่งบุก...ประชาชนตะโกนสั่งถอย. ทหารเลยงงกันไปหมด..ไม่รู้ว่า ให้บุก หรือ ให้ถอย เพราะเบื้องหลังของการปราบจราจลนี้ ทหารได้รับอนุมัติให้มีกระสุนกันคนละสองนัด (เอาไว้ยิงขึ้นฟ้าสำหรับขู่) และห้ามยิงคน.. แต่..โดนประชาชนขว้างปาด้วยขวดแชมเปญมั่ง ข้าวของอื่นๆมั่ง.. ครั้นจะไล่ตี...ก็หายแว๊บลงรูกันไปราวกับกระต่าย..เนื่องจากอุโมงค์เก็บแชมเปญใต้ดินนั้น ยาวเป็นร้อยๆไมล์ ในที่สุด..ทหารก็ยอมแพ้..ทุกคนทำเฉยปล่อยให้ประชาชนทำตามอำเภอใจ อยากจะทำลายบ้านทำลายเมืองของตัวเอง..ก็ตามใจ จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 01:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยิ่งอ่านยิ่งสนุก ว่าแล้วเมื่อไหร่ป้าหวานจะเอาเรื่องนี้ร่วมเล่มน้อ อิ อิ อิ จะรอซื้ออ่านเลยครับ :D จากคุณ : Ace striker - [ 31 พ.ค. 51 01:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กว่าจะจบวัน..งานทำลายล้างได้สมใจชาวแชมเปญ นั่นคือ เถาองุ่นกว่าสามแสนต้นถูกทำลายเหี้ยน อาคารกว่าสี่สิบหลังรวมไปถึงบริษัทแชมเปญที่สำคัญถูกเผาทิ้ง  แชมเปญกว่าหกล้านขวดถูกทุบทิ้ง..น้ำในเม่น้ำเต็มไปด้วยรสชาติของแชมเปญ และครั้งนี้เป็นคำกล่าวที่มีประชดถึงชาวมาร์นว่า "ทำเอง..ก็ดื่มกันเองละกัน" พวกก่อการจราจล..อาละวาดจนเหนื่อยหมดแรงกันไปเอง ต่างคนต่างกลับบ้านอย่างอ่อนละโหย แต่ไม่มีการเสียชีวิต แต่ความเสียหายนั้นคือ ชาวแชมเปญกับชาวโอ๊บเกือบต้องมาฆ่ากันเอง.. รัฐบาลถูกล้มไปสอง..เพราะรัฐบาลใหม่ที่ตั้งขึ้นมา..ก็ต้องล้มไปอีก การเอาผิด..ก็กระทำได้ยาก เพราะมีเยาวชนอายุต่ำกว่าเกณฑ์เข้ามาร่วมด้วยจำนวนมาก ที่รัฐบาลเห็นเหล่าผู้ประกอบการเพราะในยุคนั้นได้เริ่มมีข่าวออกมาเป็นภาพยนตร์แล้ว..พอมองเห็นหน้าเหล่าผู้กระทำการ..บางคนมีความผิดแค่หยิบแชมเปญเปล่าๆติดมือมาสองขวด จะยัดเยียดข้อหาลักทรัพย์ก็กระไรอยู่.. พลทหาร Beaujan และหน่วยของเขาที่ถูกเกณฑ์มาจากนอร์มังดี ได้เข้าไปพำนักอยู่ที่เมือง Ayala  โดยอาศัยบ้านของกสิกรผลิตแชมเปญสูงวัยอยู่ คุณตาเจ้าของบ้านบอกบอกทหารด้วยความสุภาพว่า.. "หลานเอ๋ย..แชมเปญของตาเพิ่งจะบรรจุขวด มันยังต้องหมักในนั้นอีกนาน หลานอย่าไปหยิบมากินนะ ตาขอร้อง แต่ตารับรองว่าตลอดเวลาที่หลานพำนักอยู่ที่นี่ จะมีไวน์อย่างดี(ก่อนที่จะเอามาทำฟอง)กินทั้งวัน..ทั้งเช้าและเย็น..นะหลานนะ" โบฌังรับปากและ รักษาสัญญาอย่างแข็งขัน ไม่ได้แตะต้องสมบัติของคุณตาเลย  แต่เขายอมรับว่าไวน์ที่ได้รับแจกนั้น อร่อยจริงๆ.. พอย่างเข้าฤดูฝน ทหารต้องเริ่มทะยอยกลับถิ่นฐาน เพราะเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยว ทำให้สาวๆน้องนาบ้านนาชาวแชมเปญต้องน้ำตาปริบ.. ทหารหลายคน..ยอมเป็นเขยแชมเปญ..ผันตัวมาเป็นชาวไร่อย่างสมบูรณ์ จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 01:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ในปีนั้น เป็นปีที่มีผลผลิตสมบูรณ์ ได้ราคาดีกว่าปีก่อนๆ รัฐบาลได้ใช้ช่วงจังหวะของความสงบนี้ ดูแลและถกปัญหาอีกที.. ผลได้ออกมาดังนี้..ว่า ให้แบ่งแชมเปญออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเรียกว่า Champagne  อีกส่วนหนึ่ง เรียกว่า Champagne-Deuxieme Zone ส่วนที่เรียกว่า แชมเปญ หมายถึง เขตมาร์น (ที่ยังถืออภิสิทธิ์เช่นเดิม) ส่วนที่สอง Champagne-Deuxieme Zone นั้นหมายถึง เขตแชมเปญชั้นสอง อันหมายถึง ชาวโอ๊บ ที่อย่างน้อยก็ได้ยอมรับว่าเป็นแชมเปญแล้วคราวนี้ แต่ยังคงถูกกีดกันว่าเป็นลูกเมียน้อยอยู่ดี เพราะแบ่งไปเป็นชั้นรอง รัฐบาลออกนโยบายนี้มา ก็เพียงแค่เป็นการซื้อเวลาของความสงบสุขเท่านั้น หรือจะเรียกว่าเป็นการโยนก้อนหินถามทางก็คงไม่ผิดนัก..เพราะยังไม่มีการ ออกเป็นกฏหมาย เอาเป็นว่า..กำลังร่างบัญญัติให้ออกมาในแนวนี้ แต่ปัญหาที่คาใจของประชาชนยังไม่ได้ถูกแก้ไขให้เรียบร้อย นั่นคือ  ระบบตัวกลางที่เหล่าบริษัทแชมเปญได้ตั้งขึ้นมา...ให้มากดราคาผลิตผล และ ปัญหาของการนำเข้าองุ่นเถื่อน..ที่รัฐบาลไม่ได้พูดถึง.. ฉะนั้น..ชาวโอ๊บจึงไม่ได้ยินดีอะไรหนักหนากับความเคลื่อนไหวของรัฐบาล อีกทั้งไม่ได้พอใจอะไรกับการเป็นแชมเปญชั้นสอง.. ปี ๑๙๑๓ ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นให้เป็นรูปธรรม..ชาวโอ๊บจึงทำการชุมนุม เคลื่อนไหวอีกครั้ง..ครั้งนี้จะไม่เลิกจนกว่าจะชนะ คราวนี้..มีการปะทะกำลังระหว่างชาวบ้านกับตำรวจ.. ชาวบ้านนัดกันไม่จ่ายภาษี..เพราะทุกคนบอกว่า ทำไมจะต้องเสียภาษีเท่ากัน(กับชาวมาร์น) ในเมื่อพวกเขาเป็นชั้นสอง..ก็ต้องเสียภาษีชั้นสองซิ.. หมัดเด็ดของชาวโอ๊บที่ทำให้รัฐบาลในกรุงปารีสสะเทือน..นั่นคือ การติดธงเยอรมันไปทั่วทั้งเมือง พร้อมกับตะโกนคำขวัญปลุกใจว่า.. " Vive l'Allemagne, Vive la Prusse"  อันหมายถึง เยอรมันจงเจริญ ปรัสเซียจงเจริญ... เพราะตอนนั้น ไกเซอร์วิลเฮล์มที่สองกำลังมีอานุภาพที่เข้มแข็ง กำลังทรงนำให้เยอรมันเข้าสู่มหาอำนาจในยุโรป อีกทั้งเป็นความปรารถนาของพระองค์ที่ต้องการจะขยายอาณาเขตมาทางตะวันออกของฝรั่งเศส ช่วงฤดูร้อนของปี ๑๙๑๔ รัฐบาลที่กรุงปารีสได้ระดมเหล่าบรรดานักการเมืองหัวหมอทั้งหลายให้เข้ามาร่วมด้วยช่วยกันแก้ปัญหา ซึ่งจะต้องทำการโหวตเสียงในหมู่สส.ด้วยกัน แต่..ในช่วงของการแก้ไขปัญหานี้..ต้องถูกขัดจังหวะ ด้วยข่าวใหญ่..เพราะ การสิ้นพระชนม์ของ Archduke Franz Ferdinand และพระชายา  ที่เมืองซาราเฮโว, เซอร์เบีย อันเป็นที่มาของมหาสงครามโลก..(ครั้งที่หนึ่ง) !!!! จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 02:27:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จะหาเราเวอร์มั้ย ว่าแอบกลั้นใจอ่านด้วยแหล่ะ (Dear P Wi, I like the Jancis 's CD. It is enjoyable. However I found the story presented by the man in the Dummie one was very informative. I would say this CD gave one stop sevice idea for the beginer, Thank you you ka.) จากคุณ : hs - [ 31 พ.ค. 51 06:05:10 A:86.129.126.100 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 27 Dear Khun hs, I'm so glad that you found those CDs useful. It's a great deal for  new wine lovers to use as the stepping stones. Keep on watching as often if you can, because it gradually assists memorizing grape names and varieties. Good luck, จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 07:30:16 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อย่างที่เคยเล่ามาว่า ไม่ว่าสงครามครั้งไหน แชมเปญคือชายแดนหน้าด่านที่จะต้องรับหน้าไปก่อนเพื่อนทุกที คราวนี้ก็เช่นกัน.. ที่ดาดฟ้าบริเวณหลังคาของคฤหาสน์ใหม่บริษัท Pommery & Greno ที่อยู่ชานเมืองคือบริเวณที่ นาย Henri Outin หัวหน้าฝ่ายผลิตมักจะขึ้นไปเพื่อตรวจดูไร่องุ่นสองไร่สำคัญของบริษัท คือ Clos du Moulin de la Housse และ Clos de la Pompadour เสมอๆ.. แต่คราวนี้..สามอาทิตย์ที่ผ่านไปหลังจากฝรั่งเศสและเยอรมันได้ประกาศสงครามกัน..นายอูแตง ขึ้นไปเพื่อดูว่าอะไรได้เกิดขึ้น จากเสียงฮึม ฮึม ประหนึ่งฟ้าผ่าติดๆกันที่แว่วมาแต่ไกล..สิ่งที่เขาได้เห็นมาแต่ไกลๆลิบๆในชายแดนฝั่งเบลเลี่ยมนั่นก็คือกองทัพเยอรมันจำนวนมหาศาล (กว่าล้านห้าแสนนาย) ได้กำลังเคลื่อนพลเข้ามา เป็นทัพที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของการรบระหว่างสองประเทศ นายอูแตงมองปราดเดียวก็เสียวสันหลังวาบ ไม่รู้ว่าฝั่งเบลเยี่ยมจะประทังศึกได้นานสักเท่าไร.. ความจริง..ชาวฝรั่งเศสส่วนใหญ่ก็ทราบดีมาตั้งแต่วันที่ประกาศสงคราม คือวันที่ ๓ สิงหาคม  การเตรียมตัวรับศึกเต็มไปด้วยความคึกคัก.. สถานีรถไฟแออัดไปด้วยการส่งทหารออกไปชายแดนศึก  พวกเขาเหล่านั้นคือคนรุ่นกระทงที่มองเห็นการออกรบเป็นเรื่องตื่นเต้น ปนสนุกสนาน ทุกคนหยอกเย้ากันอย่างรื่นเริงราวกับออกไปแคมปิ้ง เสียงเพลงมาร์ชปลุกใจดังกระหึ่ม เหล่าพ่อแม่ญาติโยมออกมาส่ง..ต่างวางใจ ทุกคนเชื่อว่า ทหารฝรั่งเศสย่อมมีชัยเหนือข้าศึกอย่างแน่นอน..และลูกหลานจะต้องกลับมาบ้านทันฉลองเทศกาลวันคริสมาสต์กับครอบครัวอย่างแน่นอน.. ฤดูการเก็บเกี่ยวองุ่นกำลังจะมาถึงในสองสามอาทิตย์ข้างหน้า ปีนี้..เป็นปีดีซะด้วย แดดลมเป็นใจ องุ่นงามราวกับเพชรนิลจินดาในหีบสมบัติของอาลีบาบานั่นเชียว กลางเดือนสิงหาคม..อารมณ์ของฝรั่งเศสได้เปลี่ยนไป..เพราะสถานะการณ์ที่พลิกผัน ผิดคาด ทหารที่ออกไปแนวหน้า..ล้มตายไปราวใบไม้ร่วง เพราะอานุภาพของปืนใหญ่รุ่นใหม่ของข้าศึก ช่วงปลายเดือน..ข่าวร้ายที่มาถึง..นั่นคือ กองทัพฝรั่งเศสแตกกระเจิง เสียกำลังทหารไปกว่าแสนหกหมื่นนาย ซ้ำร้าย ..เบลเยี่ยมและลักเซมเบอร์ก ได้ตกอยู่ในเงื้อมมือของเยอรมันอย่างง่ายดาย ทั้งๆที่การรบเป็นไปอย่างนองเลือด.. จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 08:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 29 วันอาทิตย์ที่ ๓๐ สิงหาคมทีนายอูแตงได้กลับขึ้นไปบนดาดฟ้าตึกอีกครั้ง เขาได้บันทึกในสิ่งที่เห็นว่า.. "เป็นครั้งแรกที่เราได้ยินเสียงปืนใหญ่ทั้งวัน..สถานีรถไฟคลาคล่ำไปด้วยฝูงชนที่พยายามเดินทางออกไปจากแชมเปญให้เร็วที่สุด" ต่อมานายอูแตงได้เข้าประชุมกับฝ่ายบริหารของบริษัทอย่างเร่งด่วน เพราะมีประชุมลับ..ว่า.. "บ่ายวันนี้..เราได้เตรียมขุดหลุมฝังเงินทองในไร่ มูแลง เดอ ลา เฮ้าส์  สมบัตินี้เราเก็บสำหรับจ่ายค่าแรงคนงาน และเป็นค่าสวัสดิการช่วยเหลือครอบครัวคนงานที่ขาดพ่อบ้านเพราะถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร" "วันพุธ กันยายนที่ ๒ เป็นวันโลกาวินาศ ปืนใหญ่ของข้าศึกได้สาดกระสุนมาทางนี้ทั้งวัน ทหารได้ระเบิดสะพานทำให้เราขาดการติดต่อ ไม่มีหนังสือพิมพ์ ไม่มีโทรเลข ไม่มีจดหมาย รีนส์ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก และได้กลายเป็นเหยื่อชิ้นงามให้กับข้าศึกที่จะเข้ามาขย้ำได้อย่างง่ายดาย.. หมายเหตุ..เอกสารที่แหว่งๆวิ่นๆของนายอูแตงที่บันทึกไว้นั้น ได้ค้นพบมาได้จากห้องเก็บของของบริษัทเมื่อไม่นานมานี้ จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 10:18:04 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เช้าวันต่อมา..นายกเทศมนตรีเมืองรีนส์ ได้ออกแถลงการณ์ให้ประชาชนอยู่ในความสงบ ถ้าเยอรมันจะมาร์ชเข้ามาก็ขอิให้ทุกคนอยู่ในความสงบ อย่างทำการเคลื่อนไหวใดในเชิงต่อต้าน ซึ่งเยอรมันก็เข้ามาจริงๆคือในช่วงเที่ยง..พร้อมกับเชลยสงครามที่จับมาได้ เป็นการข่มขวัญชาวบ้าน และใช้เชลยนั่นแหละ..ให้เป็นไกด์นำเข้าสู่เมือง ไกด์เชลย..ก็แกล้งพาเดินวนไปที่โน่นบ้างที่นี่บ้าง..เดินวนกันไปจนประชาชนโห่ฮา..และอดหัวเราะกันไม่ได้ เยอรมัน..เริ่มมีน้ำโห..พอรวมตัวกันได้..ก็ประกาศทันทีว่า รีนส์ได้ตกเป็นเมืองขึ้นโดยสมบูรณ์ เสียงหัวเราะ ห่างหายไป..เปลี่ยนเป็นเสียงร่ำไห้เข้ามาแทนที่.. เท่านั้นไม่พอ..เยอรมันได้ทำการถล่มเมืองเป็นการแก้แค้นให้กับความอับอายที่ถูกหัวเราะเยาะ..เสียงแตกกระจายของกระจก เสียงหวีดของกระสุน สร้างความอกสั่นขวัญแขวนให้กับชาวบ้านชาวเมืองถ้วนหน้า บันทึกของอูแตงมีว่า.. "ทุกคนตื่นกลัว เด็กเล็กร้องไห้จ้า..ชาวบ้านนับพันๆซ่อนตัวอยู่ในอุโมงค์เซลล่าร์ของเราที่มีแสงสว่างจากเทียนแค่ไม่กี่เล่ม ยามที่มีคนเจ็บถูกหามเข้ามา ยิ่งสร้างความสะพรึงกลัวทวีให้กับผู้คน ที่ต่างพากันสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้า เพราะเชื่อว่า..จุดจบของพวกเขากำลังจะมาถึงในเวลาไม่นานต่อไปจากนี้" ภาพ..ทางลงเข้าสู่อุโมงเซลล่าร์ของบริษัทปอมแมรี แชมเปญ จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 10:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ข้าศึกถล่มนานอยู่ครึ่งชั่วโมงจึงได้หยุด นายอูแตงได้ออกไปตรวจดูความเสียหาย และพบว่า ชาวบ้านหลายคนเสียชีวิต บริเวณรอบๆพระวิหารถูกทำลาย แต่โชคดีที่อาคารของพระวิหารยังอยู่รอดปลอดภัย  ทหารเยอรมันได้ให้ปากคำว่า "เพราะได้รับคำสั่งมาให้รักษาไว้" ไม่ใช่แค่รักษาพระวิหารไว้เท่านั้น ทหารเยอรมันยังได้รับคำสั่งให้ดูแลเมืองให้อยู่ในความเรียบร้อย ให้ธุรกิจเปิดประกอบการตามปรกติ รวมไปถึงการให้ความสะดวกในทำงานของชาวทำไวน์ด้วย.. ทุกอย่างก็สงบเรียบร้อยดี นอกจากจะมีการปะทะนิดหน่อย แต่ข้าศึกก็รับใช้ค่าเสียหายเป็นทองคำ สำหรับไร่องุ่น..ที่ทหารเยอรมันได้รับคำสั่งมาให้ดูแลรักษาเป็นอย่างดีกว่าปรกติ เพราะพวกเขาเชื่อแน่นอนว่า..ชนะศึกกับฝรั่งเศสอย่างขาดลอย ฉะนั้น..การรักษาไร่ไวน์ให้สมบูรณ์ที่สุด ก็เพื่อรักษาให้เป็นผลประโยชน์ของตัวเองนั่นแหละ ประชาชนเริ่มคุ้นกับพวก"หมวกยอดแหลม"(หมายถึงทหารเยอรมัน) มากขึ้น บันทึกของอูแตงมีว่า.. "พวกทหารเยอรมันก็ไม่ได้เลวเกวอะไร บางคนก็มาหยอกล้อเล่นกับเด็กๆที่สนใจขอดูปืน บางทีก็แจกลูกกวาด (ที่คงหอบเอามาจากเบลเยี่ยม) พวกนายทหารแทบทั้งหมดมีท่าทางเป็นมิตรกับชาวบ้านทุกคน" จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 11:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แต่เหตุการณ์ที่อะแพร์เนย์นั้น..ไม่ราบรื่นอย่างที่รีนส์   อะแพร์เนย์ได้ตกเป็นเมืองขึ้นหลังจากรีนส์ไปเพียงวันเดียว..แต่ที่นั่นได้เกิดการวุ่นวายเพราะประชาชนตื่นตระหนก หนีกันให้พล่านไป เพราะผู้คนเสียขวัญกำลังใจ เนื่องจากพวกข้าราชการ ตำรวจ  สจ. อบต. ต่างหนีเอาตัวรอดไปกันหมด..แถมเอาเงินทองของทางการติดตัวไปด้วย คนเดียวที่เหลือ นั่นคือประธานหอการค้า และ นายกเทศมนตรี นาย Maurice Pol Roger ผู้เป็นเจ้าของบริษัท Pol Roger et Cie ที่ไม่ยอมหนีไปไหน.. ก่อนที่เยอรมันจะเข้ามา..เขาได้ให้คำสัตย์ไว้ว่า.. "ผมจะไม่ไปไหน..ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะอยู่เป็นเพื่อนและเป็นขวัญกำลังใจให้กับคนที่หนีไปไหนไม่ได้.." พอเยอรมันเข้ามา..ทหารข้าศึกได้ทดสอบความแกร่งของนายโรแจร์โดยการมอบหมายให้ดูแลหน้าที่พ่อบ้านต่อไป รวมทั้งต้องรับผิดชอบสถานะการณ์ให้ดีด้วย อย่าให้เกิดเรื่องร้ายขึ้น.." เรื่องร้ายๆและความไม่สงบก็เกิดขึ้นจนได้  เช่นเนื้อเค็มที่ส่งมาให้กองทัพข้าศึกถูกขโมย หรือ ความขัดข้องในเรื่องไฟ เรื่องโทรศัพท์ นายโรแจร์ถูกขู่ว่าจะถูกจับไปยิงเป้าถึงสามครั้ง สามครา..แต่ก็รอดมาได้   เนื่องจากสภาพของอะแพร์เนย์ที่ถูกยักยอกเงินงบประมาณไปจนหมดนั้น ทำให้โรแจร์ต้องควักทุนของตัวเองมาสำรองในค่าใช้จ่ายต่างๆ รวมไปถึงค่าปรับก้อนโตที่เยอรมันเรียกร้องเอาจากเทศบาล เมื่อสองเมืองใหญ่ของแชมเปญ คือทั้งรีนส์ และอะแพร์เนย์ได้ถูกยึดครองอย่างเรียบร้อย..เป้าหมายใหญ่ต่อไปของข้าศึก คือ กรุงปารีส.. แม่ทัพนายกองเยอรมันได้บอกกับนายอูแตงว่า..ถ้าเรามีทหารดีๆอย่างของคุณ ป่านนี้เราไปถึงปารีสแล้ว..เสียดายแทนพวกท่านที่มีทหารดี แต่..อาวุธที่มี..ช่างล้าสมัยเสียเหลือเกิน.. จากคุณ : WIWANDA - [ 31 พ.ค. 51 11:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ค่ะพี่หวาน ยังไม่เห็นพี่หวานมา ไปออกรอบหรือเปล่าคะ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 1 มิ.ย. 51 21:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีครับ ออกจากที่ซ่อนมารายงานตัวครับ สองสามวันมานี้ ไล่อ่านตั้งแต่กระทู้ 1-19 ใน geocities.com/drsak พอมาถึงตอน 20 กลายเป็น dead link ไปซะ ก็เลยต้องตามมาอ่านในคลังกระทู้ของพันทิป ตามผลงานมาตั้งแต่ ฮิตเลอร์ เชลย+เมียนาซี(เรื่องนี้ชอบมาก) ยังไงก็จะติดตามอ่านและเป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : O Freunde (ekky@mail) - [ 2 มิ.ย. 51 08:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หวัดดีจ้ะคุณป้าคนดัง... เมื่อวานไปไปธุระแถวเขาใหญ่เลยแวะไปทานอาหารกลางวันที่ Granmonte ปรกติจะทานที่ Primo Ponto แต่ครั้งนี้ลองไปตามที่ป้าเคยแนะนำ มีโอกาสได้พบคุณวิสุทธิ์ด้วยจ้ะ ท่านให้การต้อนรับอย่างดีเลยละ ได้ลองอาหารหลายรายการพร้อมไวน์ขาวและไวน์แดงตามคำแนะนำของคุณวิสุทธิ์ จิบไวน์ได้นิดหน่อยเพราะต้องขับรถเอง(คุณวิสุทธิ์ก็กรุณาเป็นห่วง)... ขาออกมาแวะไปที่ PB ของคุณปิยะว่าจะเหน็บ Pirom Gold กลับบ้านซักครึ่งโหล พนักงานขายบอกว่าปรับราคาขายใหม่ทุกรุ่นแล้ว จาก 800 ขึ้นเป็น 1250 คิดยังไงก็ไม่รู้ปรับครั้งเดียวเกินกว่า 55% หรือเป็นเพราะว่าขายดีก็ไม่รู้ ตัดใจเดินออกโดยไม่ได้ถือติดมือมาเลยซักขวด ก้มหน้ากินของนอกราคาถูกต่อไปก็แล้วกัน แปลกเหลือเกิน  อ่านเท่าใหร่ก็ไม่เบื่อ เขียนบ่อยๆนะเจ๊ ขืนหายไปนานจะตามไปตบจูบตบจูบให้หนำใจเชียว... จากคุณ : Uncle Tee - [ 2 มิ.ย. 51 16:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 36 น้องนกที่รัก นอนฟังการเมืองไทยแบบยาวติดกันหลายชั่วโมง รู้สึกสงสารเมืองไทย และ สงสารตัวเองด้วย น้ำมันขึ้นเป็น $4.54/แกลลอน แล้วววว เซ็งเจงๆ ฟังจบ..เขียนอะไรต่อไม่ถุกเลย เพราะสิ่งที่กำลังจะเขียนนั้น มันออกจะพ้องจองกับการเมืองไทยในตอนนี้เลย  เครียดนะ.. เลยหันไปเขียนอะไรเล่นๆ เป็นการผ่อนคลายที่นี่ค่ะ.. http://www.drinklessdrinkthebest.com/forum/index.php?topic=2710.0 ตามไปอ่านได้ สวัสดีค่ะ คุณ O Freunde ยินดีต้อนรับเข้าสู่กระทู้ ในฐานะน้องใหม่ที่เพิ่งออกจากที่ซ่อน  เข้าไปเยี่ยมในบล๊อกมาแล้ว.. แหม..เห็นชื่อตัวเองหราเป็นรายแรกเลย..ขอบคุณค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 02:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตั๋นเพื่อนรัก เห็นหน้าหล่อๆของตะเองแล้ว..คิดถึงนะ..ให้มันได้อย่างงี้ซิ เพื่อนบอกอะไรก็ต้องเชื่อฟัง สั่งให้ไปไหนก็ต้องรีบๆไป.. ดีใจที่ได้พบกับคุณวิสุทธิ์แล้ว..เป็นงะ..ร้านอาหารวินคอตโต้น่ารักม๊ะ.. เราเชื่อว่าคุณหมูต้องชอบ  ลองทานเค้กคาปูชิโน่กับกาแฟหรือเปล่า.. เรื่องราคาไวน์ก็อย่าไปคิดอะไรมากเลย..อายุขนาดเรา..ทำงานกันมาขนาดนี้ก็ไม่น่าจะไปเสียดายอะไรแล้ว หาความสุขเถอะเพื่อน.. นี่กลั๊ว..กัว..ว่านายจะมา..ตบจูบ..ตบจูบฉันจนตัวสั่นนะเนี่ย..เลยรีบมาเขียนต่อ อิอิอิอิอิ จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 02:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กระทรวงกลาโหมในกรุงปารีสเริ่มตื่นตัว..เรียกทหารกองหนุนให้เข้าประจำการโดยด่วน เพื่อปกป้องปารีสกันจนถึงเลือดหยดสุดท้าย รมต.กลาโหมตอนนั้นคือ General Joseph Gallieni วิ่งสั่งงานจนตัวเป็นจักรผัน สั่งให้วางทุ่นระเบิดรอไว้ที่ทุกสะพานบนแม่น้ำเซน ประชากรเหลือแค่หนึ่งในสาม เพราะที่เหลือได้ย้ายออกไปพื้นที่ในกรุงปารีสจนหมด นายพลโจเซฟ กัลเลียงนี ได้เตรียมพร้อมสำหรับการรักษาหอไอเฟล (ที่ใช้มาได้ยี่สิบห้าปี) และที่หอนั่นเป็นที่ทำการของกองสื่อสารทหาร ที่จะให้ตกไปเป็นของข้าศึกไม่ได้เด็ดขาด ฝ่ายเยอรมันที่เพิ่งข้ามแม่น้ำมาร์นเข้ามา อยู่ห่างไปจากกรุงปารีสแค่ยี่สิบกว่าไมล์นี่เอง  ทางที่ดีที่สุดคือการที่ต้องออกไปยันทัพเข้าไว้ ขืนให้เข้ามา ปารีสก็เละเทะ.. นายพลโจเซฟ..ใช้ระบบขอความช่วยเหลือด่วน ในการส่งทหารออกไปรบจากประชาชนและจากแท๊กซี่ เนื่องจากรถไฟมีเที่ยวรถไม่พอ.. แท๊กซี่ทั้งกรุงปารีสมีไม่กี่ร้อยคัน ทั้งหมดคือยี่ห้อ Renault ถูกเรียกมาแบบ วินมอไซค์บ้านเรา คือ รับทหารได้คราวละสี่ห้าคน ออกไปส่งที่แนวหน้าที่ มาร์น และรีบกลับมารับชุดต่อไป..ประชาชนที่มีรถก็เข้ามาร่วมใน "วินแท๊กซี่"นี้ด้วย ระบบนี้ได้บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ ที่เรียกว่า "taxis of the Marne" จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 02:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แท๊กซี่นี้ได้ถูกเก็บรักษาไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ชนรุ่นหลัง ได้ถูกบูรณะ ตกแต่งให้เหมือนตอนออกใหม่ๆ..เช้งเชียว.. จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 02:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 จากบันทึกของนายอูแตง..เขียนไว้ว่า วันที่ 12 กันยายน เราได้แอบไปดูการรบอยู่บนดาดฟ้า เหมือนอยู่ในที่นั่งชั้นริงไซด์จริงๆ เพราะได้ดูการสู้รบแบบใกล้ชิด ฝ่ายของเรามาพร้อมทั้งปืนใหญ่ยิงใส่ข้าศึกแบบไม่ยั้ง เยอรมันถอยไป สู้ไป  เรากำลังเป็นต่อ..มันได้เรียกขวัญและกำลังใจของพวกเรากลับมาเป็นกระบุงโกย  อิ่มอกอิ่มใจจนลืมกินข้างกลางวัน.. (ในช่วงบ่ายสี่ของวันเดียวกันนั้น ทหารเยอรมันที่ประจำการอยู่ที่แชมเปญ ได้ถอยออกไปจากพื้นที่จนหมด  อูแตงถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไปซะได้ก็ดี..)  เขาบันทึกต่อว่า.. ถึงแม้จะไม่ได้กินข้าวกลางวันก็ตาม แต่เราไม่ลืมที่จะดื่มฉลองวินาทีแห่งชัยชนะ ด้วย การเปิด ปอมแมรี 1906 ขนาดแม๊กนั่ม.. สรุปว่า แชมเปญ ทั้งอะแพร์เนย์ และ รีนส์ ได้ตกเป็นเมืองขึ้นให้กับเยอรมันแค่อาทิตย์กว่าๆเท่านั้น การเฉลิมฉลองได้ทำกันครั้งยิ่งใหญ่ในถนนสายสำคัญๆในเมือง ที่ผู้คนต่างแสดงความดีใจด้วยเสียงหัวเราะระคนร่ำไห้ กองทัพฝรั่งเศสได้เดินเข้าแชมเปญพร้อมกับเสียงไชโยต้อนรับ  แชมเปญเปิดไม่อั้น.. กว่าจะสิ้นวัน..ชาวบ้านต้องมาช่วยกันแบกร่างวีรบุรุษสงครามทั้งหลายนั่นให้ไปนอนเป็นที่เป็นทาง..เพราะเมากันเละ.. เพราะใครจะเชื่อได้ว่า จากการเดินทางที่ทุลักทุเลของ "taxis of the Marne" ก็มากลายเป็น "The miracle of the Marne" ไปได้.. จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 03:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 วีรบุรุษทั้งหลาย พอสร่างเมาในวันรุ่งขึ้นก็ได้แกะตามรอยทัพเยอรมันที่ถอยออกไป เพื่อหมายจะขยี้ในส่วนที่เหลือ รวมทั้งตามไปเก็บอุปกรณ์สงครามด้วย เพราะในการรบสมัยนั้นเราเรียกว่า trench warfare  นั่นคือการรบในแนวคูเพลาะ ที่จะขุดรุกเข้ามาในพื้นที่ เพื่อการโผล่ขึ้นมายิงใส่ ขว้างระเบิดใส่..คูใครคูมัน..ใครแพ้ก็จะถูกยึดแนวเพลาะไล่ขึ้นมา.. สิ่งที่ทหารฝรั่งเศสเจอตามเส้นทางนั้นคือ ขวดเชมเปญเปล่าๆกองพะเนินเทินทึก ที่โน่นที่นี่  เท่านั้นไม่พอ ในคูเพลาะของข้าศึก ที่มีทหารนอนเมาหมดสติกันเกลื่อนกราด  เรียกว่า เด็ดขึ้นมาได้ราวกับองุ่นเหี่ยวๆ ทหารทั้งหลายนั่นจึงได้รู้ว่า..วีรบุรุษสงครามตัวจริง ของจริง นั่นคือ แชมเปญแห่งชาติ นั่นเอง.. ภาพ..อาวุธสงครามที่เก็บได้ในคูเพลาะของเยอรมัน.. แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 51 03:38:06 จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 03:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เสียงไชโยโห่ฮิ้วด้วยความปรีดาที่(คิดว่า) ตัวเองชนะศึกนั้น ก็เป็นแค่ชั่วคราว เพราะเยอรมันที่คิดว่าหนีกระเจิงไปนั้น..ไม่ได้ไปไหนไกล..แต่ออกไปตั้งหลักอยู่หลังเนินเขาลิบๆโน่น..รอปรับแผนยุทธการใหม่ สงครามไม่ได้เสร็จสิ้น..หากแต่..มันกำลังเริ่มต้นต่างหาก.. มันเป็นการเริ่มต้นที่ปวดร้าวสำหรับฝรั่งเศส เพราะ เพียงยกแรกก็เสียไพร่พลในคราวนี้ไปแล้ว สองแสนกว่านาย เมื่อเดือนก่อนหน้านั้น ก็ตายไปเป็นแสน อังกฤษที่ส่งเข้ามาร่วมเป็นพันธมิตร นับศพได้กว่าแปดหมื่นเช่นกัน เยอรมัน..มีการสูญเสียที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเท่าไหร่ หลังจากที่แชมเปญได้เฉลิมฉลองไปได้สองวัน..ไม่มีใครสังหรณ์ใจเลยว่า ห่างไปในเชิงป่าแค่สี่ไมล์ กองทัพขนาดมหึมาพร้อมอาวุธ..กำลังซุ่มตัวพร้อมโจมตีอย่างไม่กระพริบตา.. วันที่ ๑๔ กันยายน คือวันเริ่มดำเนินการ ปืนใหญ่จากฝ่ายข้าศึกได้ส่งกระสุนรัวเข้ารีนส์เป็นชุด  ผู้คนวิ่งหนีกันอย่างไม่คิดชีวิต  แม้แต่โรงพยาบาลก็โดนเข้าไปเต็มๆ  ๒๔ ชั่วโมงของการโจมตีผ่านไป พระวิหารของเมืองรีนส์เสียหายไปไม่น้อย บางส่วนถูกไฟใหม้เผาผลาญ ที่น่าเสียดายคือ ศิลปะรูปปั้นพวกเทวดาเด็กๆที่ประดับขอบพระอารามอย่างสวยงาม พังทะลายไปเกือบหมด   เพราะฝ่ายเยอรมันได้กล่าวหาว่า พวก ฝรั่งเศสได้ใช้อาณาเขตของพระอารามเป็นศูนย์บัญชาการ เหล่าท่านบาดหลวงทั้งหลายได้ทำหนังสือถึงพระสันตปาปาเพื่อขอให้ทรงช่วยหาวิธีที่จะ"รักษา" พระวิหาร ..แต่ก็ไม่ได้ผลอะไร ในที่สุด ทุกคนก็ต้องช่วยเหลือหาทางออกกันเอง เหล่าพระและฆราวาสได้ ทำเครื่องหมายกาชาดไปติดไว้ที่หลังคา..ให้เห็นเด่นชัด จากคุณ : WIWANDA - [ 4 มิ.ย. 51 09:05:53 ]

ความคิดเห็นที่ 43 มารบกวนพื้นที่นิดหน่อย เพื่อจะแจ้งว่ายังติดตามอ่านอยู่ทุกวันครับ จากคุณ : ekky@mail - [ 4 มิ.ย. 51 09:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สนุกมากครับ   สุดท้าย เรื่องจะมาบรรจบที่ สงครามโลกครั้งที่ 2 เรื่องไวน์ ไวน์ เป็นมหากาพ ไปเลย จากคุณ : พ่อหมี Polar Bear - [ 4 มิ.ย. 51 15:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามอ่านตาไม่กระพริบค่ะ จากคุณ : hs - [ 4 มิ.ย. 51 20:05:56 A:86.129.143.230 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ด้วยรักจากบังกาลอร์....ครับพี่หวาน จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 5 มิ.ย. 51 00:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีค่ะ  คุณวิโรจ   อ้าว..อยู่ที่บังกาลอร์ หรอกหรือ..ไปเยี่ยมไร่ไวน์ของเขาหรือปล่าวคะ เห็นว่ามีผลิตออกสู่ตลาดแล้ว.. คุณh ที่รัก   เออ..ดีนะ มาเล่นเกมส์จ้องตากันดีกว่า ใครกระพริบก่อน..แพ้นะ อิอิอิ คุณekky คะ  เข้าไปอ่านตอนยี่สิบได้หรือยัง เพราะเขาจะหายไปเป็นพักๆ แล้วก็จะกลับมาอีก.. คุณพ่อหมีที่รัก ค่ะ..สุดท้ายของเรื่องจะไปจบตอนต่อกับเรื่องไวน์ ไวน์ พอดี คือเข้าไปในช่วงของสงครามโลกครั้งที่สอง เหล่าดาราประจำท้องเรื่องเช่น ฮิตเล่อร์ , เกอริง  และเหล่าไวน์ฟูห์เร่อร์ จะออกมาแสดงบทบาทอีกเราได้เห็นอีก จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 02:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านในคลังกระทู้พันทิบครับ ตอนที่ 40 กว่าๆ แล้วครับ เนื้อเรื่องมันมีส่วนคาบเกี่ยวกันทั้งหมดเลยนะครับ รวมถึงภาพยนตร์หลายๆเรื่องที่เคยดูด้วย ตอนอ่านเรื่องฮิตเลอร์ ก็เอาหนังสือนายอินทร์ฯ กับเรื่องติโต ที่ในหลวงทรงแปลอ่านประกอบด้วย จากคุณ : ekky@mail - [ 5 มิ.ย. 51 06:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ค่ะ..ประวัติศาสตร์ในช่วงนี้ เล่าตรงไหนก็สามารถต่อติดได้ทั้งนั้น เพราะมันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นมา  ที่สนุก..เพราะว่าไม่ว่าประเทศไหนก็บันทึกคล้องจองกันหมด.. ........................................................................................... ถึงแม้จะมีธงเครื่องหมายกาชาดแปะหราอยู่..เยอรมันก็ยังบอมบ์หน้าตาเฉย วัดวาอารามไม่สนทั้งนั้น  บริเวณส่วนหนึ่งในเขตพระอาราม เหล่าชีและบาดหลวงได้จัดเป็นสถานพยาบาลสนามเพื่อทำการรักษาฉุกเฉิน ซึ่งมีผู้บาดเจ็บนอนร้องครวญครางอยู่มากมาย สาธุคุณ Louis Andrieux  กับสาธุคุณ Robert Thinot สองแรงแข็งขัน ช่วยกันทำงานรักษาคนเจ็บและระดมเก็บของมีค่าที่เหลืออย่างรีบเร่ง.. ท่านได้บันทึกไว้ว่า.. "ทุกครั้งที่กระสุนได้ตกใส่  เสียงหวีดร้อง ปนกับเสียงหักโครมของอาคาร ที่หล่นมาเป็นชิ้นใหญ่ๆ คนเจ็บถูกลำเลียงเข้ามาเพิ่ม..ควันไฟลอยฟุ้งจนหายใจแทบไม่ออก" พระอารามแห่งเมืองรีนส์..มีความสำคัญต่อจิตใจของชาวเมืองต่อเนื่องมาเป็นร้อยๆปี ดังที่เคยเล่ามาว่าในกระทู้ก่อนๆว่าเป็นสถานที่ที่กษัตริย์ทุกพระองค์ได้ทรงทำพิธีราชาภิเษกครองมงกุฏโดยพระเถระผู้ใหญ่ เยอรมันก็ทราบในข้อนี้ดี จึงเชื่อว่า การทำลายพระวิหารให้วอดวายไป เท่ากับได้ทำลายขวัญและกำลังใจชาวเมืองไปหมดสิ้นไปเช่นกัน วันรุ่งขึ้นต่อมา เวลาตีห้า เยอรมันก็ทำการสาดกระสุนอีก คราวนี้เรียกว่าเข้าขั้นถล่มเลยทีเดียว..ตกบ่ายได้เกิดเพลิงลุกใหม้จนควบคุมไม่อยู่ พระวิหาร ตกอยู่ในกองเพลิง หอระฆังเริ่มทรุดตัว  ระฆังขนาดยักษ์ล้มครืนลงมากองอยู่กับพื้น สาธุคุณทั้งสองรีบเข้าไปถอดหน้าต่างที่เป็นกระจกลายกุหลาบก่อนที่กรอบตะกั่วจะเหลวลงมา..(อันนี้หมายถึงหน้าต่างแบบ stained glass ) พอไฟลามไปถึงหลังคา ท่านทั้งสองต่างรีบเก็บของกันเป็นการใหญ่ ก่อนที่ คานเหล็กตะกั่วหนักกว่าสามตันครึ่งจะทรุดตัวลงมา ต่อมาไม่นาน..ทุกอย่างก็พังพินาศ..เท่านั้นไม่พอ..ลมได้พัดพาเอาเศษลูกไฟไปทุกทิศทาง  ตำรามบ้านช่องที่อยู่ในละแวกนั้นได้เกิดเพลิงลุกลามไปทั่ว ตลอดคืนนั้น เมืองรินส์ได้ตกอลู่มในทะเลเพลิง ที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกลเป็นไมล์ๆ เช้าขึ้นมา..แทบไม่มีอะไรเหลือให้เห็น..พระอารามและบริเวณรอบนอก กลายเป็นเถ้าถ่าน รวมทั้งบ้านเรือนกว่าสี่ร้อยหลังที่เสียหายไปด้วย พระวิหาร..เหลือเพียงส่วนที่เป็นกำแพงและหอสูงทั้งสอง สิ่งที่สาธุคุณโรแบรต์เศร้าใจอย่างที่สุด นอกจากจะสูญเสียศิลปที่มีค่าไปพร้อมกับพระวิหารแล้ว ยังมีพวกนกที่เคยอาศัยอยู่ในเขตพระอารามที่ต่างบินหนีไปเพราะความตกใจ พวกมันได้บินกลับมา หมายใจที่จะกลับเข้ารัง แต่..ไม่มีอะไรเหลือ..พวกนกเหล่านั้นต่างพากันบินวนเวียนด้วยความสับสนใจ เพราะมันไม่รู้ว่าอะไรได้เกิดขึ้น.. อนิจจา นกเอ๋ย.. จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 13:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 50 การถล่มเมืองรีนส์ที่ผ่านมานั้น เป็นแค่น้ำจิ้ม..เพราะตลอดสามปีครึ่งต่อมา รีนส์ถูกถล่ม 1,051 วันติดต่อกัน  98% ของบ้านเมืองวายวอดราบพนาสูร รีนส์...ที่สวยงามวิจิตรตระการตาได้กลายเป็นเมืองแห่งซากปรักหักพัง อย่างน่าสงสาร.. ในปี 1914 เป็นปีที่องุ่นติดดี หลังจากที่ตกอยู่ในสภาพย่ำแย่สามปีติดๆกันก่อนหน้านี้..แชมเปญที่เคยตุนกันไว้นับล้านๆขวดก็ขายไปกันจนหมด จนไม่มีอะไรเหลือที่จะขาย ทั้งๆที่ลูกค้าก็มีความต้องการอย่างต่อเนื่อง ทุกคนจึงหวังว่า ปีนี้น่าจะมีผลผลิตที่ทำเงินทองขึ้นมาให้บ้าง.. แต่ทุกคนก็รู้ดีว่า..มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แรงงานที่เคยมีก็หายไปในสนามรบกันจนหมด ที่เหลือก็มีแต่ผู้หญิง  เด็ก และคนแก่   แรงงานสัตว์เช่นม้า..ก็ไม่มี เพราะถูกส่งไปใช้งานสงครามเช่นกัน  อุปกรณ์ก็ขาดแคลน เงินทุนก็ขัดสน การสื่อสารเช่นโทรศัพท์และโทรเลข..สงวนไว้ให้สำหรับกองทัพเท่านั้น ฉะนั้น...เหล่ากสิกรไวน์ไม่มีทางติดต่อขอความช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้เลย ปัญหาเหล่านี้..นายโรแจร์ (นายกเทศมนตรี) เพราะในอดีตเขาและน้องชาย จอร์จ ได้ผ่านมาอย่างแสนสาหัส เพราะเมื่อยามที่เขาอายุได้เพียงสามสิบปี ก็ต้องมาช่วงดูแลกิจการบริษัทแชมเปญที่บิดาผู้ล่วงลับทิ้งไว้ให้ (เมื่อปี 1900)พอรับมรดกมาแค่สองเดือน อุโมงค์เซลล่าร์ที่เก็บแชมเปญได้ทรุดตัวลงมา แชมเปญกว่าล้านขวดจมหายไปในดิน ไหนจะที่อยู่ในถังนับร้อยๆถังอีกเล่า เรียกได้ว่า ล้มละลายเห็นๆ แต่..ด้วยน้ำใจที่สูงส่ง เหล่าชาวแชมเปญด้วยกันได้ช่วยกันคนละไม้ละมือ บางคนได้แบ่งเนื้อที่ให้สำหรับเก็บส่วนที่รอด..บางคนให้ยืมเครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์  บางคนให้ยืมเงิน บางคนช่วยแรงงาน จนบริษัทพ้นวิกฤติมาได้ จนถึงบัดนี้.. พอสงครามเกิดขึ้นมา จอร์จถูกส่งตัวไปแนวหน้า   โรแจร์ ต้องดูแลบริษัทเพียงคนเดียว ไหนจะต้องดูแลชาวแชมเปญด้วยกัน.. เมื่อชาวแชมเปญมีปัญหารุมล้อมขนาดนี้ โรแจร์จึงเห็นว่า..เมื่อชาวบ้านไม่มีปัญญาที่จะนำองุ่นออกไปขายให้บริษัทได้ (ไม่มีม้าเทียมเกวียน) เขาก็คิดว่าบริษัทควรจะต้องออกไปหาถึงบ้าน โดยลากอุปกรณ์ไป บีบองุ่นให้ หมักให้เป็นไวน์ไว้ก่อน  จากนั้นค่อยหาทางนำไวน์นั้นไปยังบริษัทเพื่อทำขั้นตอนต่อไป เขาได้ใช้ระบบนี้..จัดทีมเดินสายไปทำให้ชาวบ้านจนทั่วถึง ถึงแม้การช่วยเหลือเรื่องเงินๆทองๆ เขาก็ไม่ขัด จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 14:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สาเหตุที่อะแพร์เนย์ยังพอทำไวน์แชมเปญได้  เพราะอยู่ไกลพ้นกระสุน ปืนใหญ่เยอรมัน แต่ก็ต้องระวังเครื่องบินที่ข้าศึกชอบส่งมาวนเวียนเหนือน่านฟ้า ที่วันดีคืนดีก็ลดระดับมาหย่อนระเบิดหน้าตาเฉย โรแจร์ค่อนข้างหนักใจในเรื่องนี้มมากพอสมควร ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เยอรมันจะเข้ามายึดครองพื้นที่อีก เพราะฤดูเก็บเกี่ยวก็ใกล้เข้ามา ในที่สุด..เห็นทีจะคอยไม่ได้ เขาเริ่มทำการเก็บในวันที่ ๒๑ กันยายน (สองอาทิตย์ก่อนกำหนด) หลายคนบอกเขาว่า..เสียดายเพราะองุ่นยังดิบเกินไป  แชมเปญจะออกเฝื่อนจนกินไม่ได้ แต่..โรแจร์ตัดสินใจเด็ดขาด เขาประกาศกร้าวว่า.. "ปีนี้แหละ..๑๙๑๔ นี่แหละ คอยดูเถอะ..จะเปิดกินได้ทันเวลาต้อนรับชัยชนะ ของเรา..คอยดู" แชมเปญในเขตทางเหนือของ Montagne de Reims นั้นผิดแผกแตกต่าง เพราะไร่องุ่นในเขตนี้อยู่ในระยะกระสุนปืนใหญ่พอดี การเก็บองุ่นนั้นเป็นไปแบบเก็บไป หลบกระสุนไป.. เขตที่ใกล้ที่สุด คือ ปอมแมรี ที่ห่างจากสมรภูมิรบเพียงไม่กี่ร้อยหลา การเก็บองุ่นเก็บเริ่มในวันที่ ๘ ตุลาคม ที่เก็บกันกลางห่..กระสุน ตัวอาคารนั้นได้ถูกไฟใหม้ไปแล้วบางส่วนเมื่อสองวันก่อน  สาธุคุณโรแบร์ (จากพระอาราม) เป็นคนที่มาช่วยนายอูแตงในการเก็บเอกสารสำคัญ เมื่ออุโมงค์เซลล่าร์ได้ถูกกระสุนปืนใหญ่ถล่มจนสะเทือน ทั้งอูแบต์และสาธุคุณก็อยู่ในนั้น  ทั้งสองจึงรีบวิ่งออกมา และต้องพบกับภาพที่น่าสลดใจว่า ทหารฝรั่งเศสที่กำลังขุดคูเพลาะ ร่วมยี่สิบนายเสียชีวิตหมด หลายนาย บาดเจ็บโอดโอย  ที่เหลืออยู่ในสภาพช๊อคจนทำอะไรไม่ถูก เพราะทหารพวกนี้ถูกเกณฑ์มาใหม่ๆ ดังนั้น ทั้งโรแจร์และสาธุคุณ จึงต้องช่วยกันจัดการฝังร่างทั้งหมดรวมกันในหลุมใหญ่หลุมเดียวอย่างเร่งรีบ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 14:48:37 จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 14:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 52 พิธีทำศพครั้งนี้ คือ ครั้งสุดท้ายที่สาธุคุณโรแบต์ได้สวดส่งวิญญาณ เพราะ ไม่กี่อาทิตย์ต่อมา ท่านได้ขอลาสมณะเพศ และได้ร่วมในกองทัพ และได้เสียชีวิตในหน้าที่ในเดือนมีนาคมของปีต่อมา.. ฤดูเก็บเกี่ยวของปี ๑๙๑๔ นั้น คือปีแห่งความทารุณที่หญิงและเด็กหลายคนต้องสูญเสียชีวิต  ส่วนคนอื่นๆที่เห็นเพื่อนๆ ญาติๆล้มตายไปต่อหน้าต่อตา ก็ยังต้องหลบกระสุนไป เก็บองุ่นไป ในทุกๆวัน..ที่จะมีชาวบ้านวัยชรา ต่างพากันออกจากบ้านมาร่วมด้วยช่วยกันในการเก็บองุ่น ในเดือนสิงหาคม ที่ผลผลิตน่าจะได้ถึงสี่แสนเฮคโตลิตเตอร์ (ชั้นดี) แต่..จากสถานะการณ์ดังกล่าว ทำให้ผลิตออกมาได้เพียงครึ่งเดียว ที่เคยหวังๆกันว่า ลูกหลานในแนวหน้าที่ส่งออกไปจะกลับบ้านทันวัน คริสมาสต์ ปรากฏว่า..มันคือความฝัน ลูกหลานเหล่านั้นไปขุดคูเพลาะในแนวหน้าอยู่เหยง เหยง..คูเพลาะนั้นยาวถึงห้าร้อยไมล์  พาดจากชายแดนสวิสจนถึงนอร์ธ ซี เพราะวิธีนี้ที่เคยใช้กันมา..ว่า มันใช้ได้ผลในการมีชัยต่อข้าศึก คูเพลาะในขุดผ่านแชมเปญนั้นเป็นการขุดแบบซิกแซก แต่สภาพดินในแชมเปญคือดินปูน ที่พอฤดูฝน ฤดูหนาวเข้ามา คูเพลาะนั้นกลายเป็นร่องโคลนที่ทหารต้องใช้เป็นที่อยู่กินอย่างสุดแสนทรมาน จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 15:07:03 ]

ความคิดเห็นที่ 53 การเป็นอยู่ในคูเพลาะ จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 15:18:04 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ห้าเดือนแรกของสงครามที่มีการสูญเสียกำลังทหารไปกว่าห้าแสน.. จึงกล่าวได้ว่าปี ๑๙๑๔ คือปีแห่งการนองเลือดที่สุด ต่อมาในเดือนธันวาคม ในขณะที่การสู้รบของสองฝ่ายที่กำลังทำสงครามกันอย่างถึงพริกถึงขิง จนต่างฝ่ายไม่มีใครจำได้ว่าจุดประสงค์ในการทำสงครามครั้งนี้เพื่ออะไร  ทำไมพวกเขาถึงต้องมาฆ่าฟันกัน.. ในคืนของวันที่ ๒๔ ธันวาคม เหล่าพันธมิตรที่อยู่ในคูเพลาะต่างแปลกใจที่เห็นแสงสว่างเรืองๆในคูเพลาะของข้าศึกที่อยู่ไม่ไกล..จากนั้นก็ได้ยินเสียงร้องเพลงเบาๆลอยมาเป็นภาษาเยอรมัน มันเป็นเพลงคริสมาสต์ พอเยอรมันร้องจบ..ฝ่ายพันธมิตรก็ร้องต่อ (ภาษาใคร ภาษามัน) ใหม่ๆก็ร้องกันเบาๆ ..พอสักพักก็ร้องประสานกันเป็นเรื่องเป็นราว.. อึดใจต่อมา ทหารเยอรมันค่อยๆคืบตัวออกมาจากคูเพลาะ มาทางฝั่งพันธมิตร  ไม่มีอาวุธแต่ในมือของเขาคือต้นคริสมาสต์ต้นเล็กๆพร้อมประดับ ยิ่นมาให้ด้วยไมตรี  เหล่าทหารพันธมิตรต่างกรูเกรียวกันขึ้นมารับไมตรีนั้นด้วยความดีใจ ฝ่ายทหารเยอรมันก็เช่นกันที่ขึ้นมาจับมือกันอย่างมิตรภาพ มีการแลกเปลี่ยนบุหรี่กัน แจกขนมปังกัน และเปิดแชมเปญฉลองกัน วันรุ่งขึ้นคือ วันคริสมาสต์ ที่ทั้งหมดต่างหัวเราะ สนุกสนานเตะฟุตบอลกันเล่นอย่างสำราญใจ ช่างเป็นวันคริสมาสต์ที่มหัศจรรย์ที่สุดในรอบศตวรรษ แต่ความสุขนั้นมีเพียงชั่วประเดี๋ยวประด๋าว..เพราะทันที่ที่หน่วยบัญชาการรบ ทั้งสองฝ่ายทราบเรื่อง สั่งให้ทหารกลับเข้าประจำที่.. ยิงใส่กันต่อไป..!!! จากคุณ : WIWANDA - [ 5 มิ.ย. 51 15:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เห็นภาพที่ 53 นึกถึง All quiet on the western front : แนวรบด้านตะวันตก เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 05:08:04 จากคุณ : ekky@mail - [ 6 มิ.ย. 51 05:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กระมิดกระเมี้ยนเข้ามาถามว่าเจ้า้ไวน์ขวดนี้น่ะมันดียังไง เมื่อตอนต้นปีมีโอกาสได้ไปกินข้าวกับผู้ใหญ่ท่านนึง (งานรับปริญญาโทของลูกชายกับว่าที่ลูกสะใภ้ท่าน) พอผมไปถึงท่านก็ส่งขวดนี้มาให้แล้วก็ถามว่าขวดนี้ดีมั้ย ไอ้ผมก็ไม่รู้อะไร รู้แต่ว่าถ้ามี alcohol ผสมอยู่ละก็ดีหมด ขนาดเอาบ๊วย เอาลูกหว้ามาผสมน้ำ ใส่ยีสต์ลงไป แล้วทิ้งไว้ซักหลายวันอยู่ ค่อยเอามากินผมยังว่าดีเลย เลยถ่ายรูปมา ว่าจะเอามา post ถามในกระทู้ยังเติร์กตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้เอารูปออกจากมือถือซักที วันนี้ว่างๆก็เลยเอามาถามครับ อ้อท่านว่ามีคนเอาให้ท่านอีกทีนึง ขอบคุณล่วงหน้าครับ จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 6 มิ.ย. 51 14:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 57 I love christmas !! จากคุณ : hs - [ 6 มิ.ย. 51 14:52:43 A:86.129.143.82 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีค่ะ คุณ Ronachai ไวน์ตัวนี้ พี่เองก็ไม่เคยเห็นนะคะ ถึงต้องรีบค้นหาดู เขามาจากตำบล ซังต์ ตีซองส์ (St Ysans) ไร่เป็นไร่ขนาดเล็ก แค่ขายในประเทศก็คงจะไม่พอแล้วค่ะ เนื้อที่แค่ห้าเฮคแตร์   น่าสนใจค่ะ พี่เองชอบไวน์จากไร่เล็กๆ ที่สามารถผลิตเองและดูแล(ชนิดพิถีพิถัน) อย่างทั่วถึง เจอไร่อย่างนี้มักจะโผเข้าใส่ เพราะคุณภาพมักจะไม่ผิดหวัง ยิ่งถ้าอยู่ในเขตเมดอคด้วยแล้ว..ยิ่งเริ่ดดด เช๊คราคาแล้ว..นับว่ายุติธรรมสำหรับเราๆทีเดียวเชียว จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 11:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ทันทีที่เสียงเครื่องดนตรีจากวงเริ่มกระหึ่มขึ้น ผู้คนเริ่มเข้ามาจับจองที่นั่ง เพื่อที่จะได้รับฟังรับชมมหาโอเปร่า "คาเมน" มหาอุปรากรคาเมน..นั้นไม่ใช่เรื่องใหม่ หรือ เรื่องตื่นเต้นตรงไหน เพราะใครๆก็รู้จัก  แต่ครั้งนี้ ออกจะพิเศษกว่าครั้งไหนในประวัติศาสตร์ เพราะ การแสดงดนตรีครั้งนี้ได้เกิดขึ้นในระหว่างสงครามที่กำลังขับเคี่ยวกันอย่างเอาเป็นเอาตายบนเหนือพื้นดิน.. แต่..การแสดงนี้..ตั้งวงกันใต้ดินลึกลงไปกว่าร้อยฟุต ในอุโมงค์เก็บแชมเปญที่ได้กลายสภาพเป็นเมืองเล็กๆ เพราะชาวเมืองได้ย้ายครอบครัวลงไปหลบภัยอยู่กันหลายร้อยครอบครัว ก่อนอื่นขออธิบายเรื่องอุโมงค์นี่ก่อน เมื่อสมัยที่โรมันได้เข้ามาครอบครอง ดินแดนส่วนแชมเปญนี้..ตั้งชื่อเมือง ว่า Reims ได้ให้ข้าทาสขุดอุโมงค์เพื่อที่จะนำหินก้อนใหญ่ๆเพื่อเอาไปทำถนนและก่อสร้างวัตถุถาวร พอมายุคกลาง เหล่าบรรดาพระทั้งหลาย ได้เห็นพ้องต้องกันว่า ในอุโมงหินปูนนี้มีความเย็นเหมาะสำหรับการเก็บไวน์  ดังนั้นพอกิจการแชมเปญที่เติบโตขึ้น ต่างคนก็ต่างบริษัทช่วยกันขุดแบบต่อเนื่อง จนอุโมงค์นั้นมีขนาดใหญ่โตและยาวติดต่อกันเกือบสามร้อยไมล์ พอสงครามเกิดขึ้น บ้านเรือนข้างบนของประชาชนกว่าหกร้อยครอบครัวถูกทำลายไปหมด ประชาชนที่เหลือก็จึงต้องหันมาอาศัยในอุโมงค์ที่ถือเป็นที่ปลอดภัยที่สุด ในอุโมงค์มีพร้อมทุกอย่าง โรงเรียน โรงพยาบาล  โบสถ์ แต่สภาพต้องเบียดเสียดยัดเยียดกันหน่อย จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 11:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อยากดูม๊ะ ว่าเขาเก็บแชมเปญยังไงเป็นล้านๆขวด จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 12:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 61 การทำการบรรจุแชมเปญเมื่อสมัยนั้น  ทำแบบอุตสาหกรรมครอบครัวจริงๆ ขายกันทีเป็นตระกร้า..ตะกร้าละหกขวด แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 12:14:23 จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 12:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ในอุโมงค์นั้น แม้จะมืดทึม เป็นโลกอีกโลกหนึ่งที่ทุกคนต้องมีการเป็นอยู่ อย่างจำกัดจำเขี่ย การหุงต้มก็ต้องใช้น้ำมันตะเกียง และแสงเทียนเพื่อการส่องสว่าง แต่ทุกคนก็ยังมีความสุขตามอัตภาพ เพราะนอกจากโรงๆต่างๆที่กล่าวมาข้างบนแล้ว ก็ยังมีร้านอาหาร  ร้านกาแฟ ตำรวจ หน่วยดับเพลิง โรงละคร โรงภาพยนตร์ ในส่วนเขตของแชมเปญโวว์ กลิคโก นั้นจัดเป็นสถานพยาบาลสำหรับทหารที่บาดเจ็บจากสงคราม นอกเหนือว่านั้นยังมีดนตรีพร้อมดินเนอร์ไว้บริการ ใครที่ยังมี"ขา"อยู่..จะลุกขึ้นเต้นรำก็ย่อมได้ เสียงหัวเราะที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ยังคงมีให้ได้ยินอยู่.. ชีวิตการเป็นอยู่ในอุโมงค์นั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับนักข่าว นักการเมือง หรืออาคันตุกะจากต่างแดน ที่ผลัดกันมาแวะเยี่ยมเยียน เช่น..ท่านประธานาธิบดี, ทูตจากอเมริกา, คิงจากอิตาลี, ควีนจากโปรตุเกส วันดีคืนดีที่ปลอดจากการโจมตี ก็มีการพาทัวร์ในอุโมงค์ ที่สามารถไปโผล่ ที่ปล่องกลางไร่ไวน์ไร่หนึ่ง..หรืออาจจะถูกพาไปซ้อมยิงปืนในสนามฝึก พร้อมกับคำปรามาสเชิงท้าทายว่า.. "ลองยิงซิ..ดูดิ๊ว่าจะยิงพวก Boche ถูกป๊าววว?" จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 12:37:37 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ในกลุ่มผู้ที่มาเยี่ยมเยือน มีชายคนหนึ่งที่เข้ามาเพราะธุรกิจ.. เขามีนามว่า Paul Poiret  ปอลมีอาชีพเป็นช่างออกแบบเสื้อผ้า เขาถูกส่งตัวมาเพื่อออกแบบเครื่องแบบให้ทหารใหม่ เพราะฝรั่งเศสค่อนข้างจะ"เอาจริง" ในเรื่องของความสวยงามและเป็นระเบียบในด้านการแต่งกาย อีกทั้งต้องดูดีแม้แต่ในยามออกศึก เมื่อก่อน..ชุดคือเสิ้อแจ๊คเก็ตสีน้ำเงิน กางเกงขี่ม้าสีแดง แต่พอมายุคของสงครามนี้..กางเกงแดงเห็นทีจะไม่ไหว เพราะล่อเป้าแต่ไกล ไม่ใช่เพราะเรื่องล่อเป้าอย่างเดียว แต่สีแดงที่ใช้ย้อมนั้นผลิตในเยอรมัน เท่ากับว่าขาดตลาดไปโดยปริยาย ปอลจึงเปลี่ยนใหม่ให้เป็นสีฟ้า (ท้องฟ้า) เพื่อที่จะดูไม่เจิดจ้า ล่อตาข้าศึกจนเกินไป..รัฐบาลอนุมัติ..เขาจึงเดินทางไปยังแชมเปญเพื่อจัดการธุระที่ได้มอบหมายมา พอเขาไปถึงที่รีนส์เพียงไม่กี่อึดใจ ธุระที่ว่านั่นก็ต้องคอยไปก่อน เพราะเขาถูกต้อนรับด้วยกระสุนปืนใหญ่ที่ต้องโจนลงไปในหลุมหลบภัยแทบไม่ทัน จากนั้น..มีทหารนำเขาไปตามทางที่เป็นร่องแคบๆ จนไปถึงประตูลับที่สามารถเข้าไปในอุโมงค์ขนาดใหญ่ ในอุโมงค์นี้ เป็นถ้ำที่ต่อเชื่อมติดกันไปหมดระหว่างบริษัทแชมเปญต่างๆในเมือง และเป็นที่ที่กองทัพได้ใช้เป็นเส้นทางเดินไปสู่คูเพลาะในแนวหน้าได้ ที่เขาตื่นตาตื่นใจนั่นก็คือ เขาพบว่ามีงานเลี้ยงแบบหรูหรา  จำนวนแขกกว่าสี่สิบ ทุกคนนั่งอยู่บนโต๊ะที่ตกแต่งสวยงาม อาหารดีๆเต็มโต๊ะ พร้อมแชมเปญ เจ้าภาพคือ ผู้จัดการแชมเปญ โวว์ กลิคโกต์ ได้ถือโอกาสเชิญปอลเข้าร่วมโต๊ะด้วย  เขาน้อมรับคำเชิญด้วยความยินดี พอรุ่งเช้า มีคนมาบอกเขาว่าการถล่มได้หยุดลงแล้ว เขาจึงรีบขึ้นไปจากอุโมงค์ แต่ก็แทบยืนไม่ไหว เพราะกระเป๋าเต็มไปด้วยจุกแชมเปญ นับได้รวมกัน สิบหกจุก..จนถึงกับรำพึงกับตัวเองว่า "ฟาดเข้าไปได้ไงฟะ มากมายขนาดนี้..." จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มิ.ย. 51 13:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณครับ แหมแสดงว่าเป็นไวน์ที่ไม่ใช่มีขายทั่วๆไป  โชคดีแฮะ จริงแล้ววันนั้นยังไม่หมดขวดดีด้วยซ้ำ ค่าที่ผมเองวันนั้นเป็นคนขับรถ เลยดื่มไปแค่สองแก้ว ตอนแรกท่านทำท่าว่าจะให้ผมกลับบ้าน แต่ตอนหลังเปลี่ยนใจ ผมเลยอด ท่านที่ว่าเนี่ยเคยไปรบที่เวียดนามด้วย แบบว่าเคยไปที่บ้านแล้วเห็นรูปที่ถ่ายตอนอยู่ที่เวียดนาม ว่าจะขอให้เล่าเรื่องตอนไปเวียดนามอยู่เหมือนกันแต่ ท่านไม่ค่อยว่าง แล้วก็ไม่ได้สนิทกันมากด้วย (เป็นอาเขยของภรรยาผม) เห็นว่าตุลานี้ท่านจะลาออกแล้ว ไม่รู้จะได้มีโอกาสได้ฟังจากปากของคนในเหตุการณ์โดยตรงหรือเปล่า กลับมาเข้าเรื่องไวน์กันนิด ตอนอยู่ Australia ก็มีโอกาสได้ลองไวน์ Port Stevens อยู่ครั้งนึง เพื่อนบอกว่าไวน์ตัวนี้ไม่มีขายที่อื่นต้องไปซื้อที่ร้านที่ไร่นี้โดยเฉพาะ จำได้ว่าต้องซื้อยกโหลเพื่อความประหยัด ผมก็เลยรับมาดูแล 4 ขวด ที่ผมซื้อมาเป็นไวน์แดงครับ ตามรูปเลย http://www.portstephenswinery.com/ จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 9 มิ.ย. 51 16:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดีครับคุณวิ ผมยังตามอ่านอยู่นะครับ แต่อยู่ตามซอกมุมมืดครับ รู้ตัวอีกที...อ้าวไม่ได้ทักทายคุณวิซะตั้งนาน ขอโทษด้วยนะครับ จากคุณ : Einswasser - [ 10 มิ.ย. 51 03:52:50 ]

ความคิดเห็นที่ 66 สวัสดีค่ะ ไม่ได้เข้ามาซะหนึ่งอาทิตย์ กะว่าจะอ่านยาวๆรวดเดียว แล้วก็สมใจ อ่านจนอิ่มเลยเชียว น้องมาเห็นยังว่าอ่านอะไรอยู่ได้ครึ่งค่อนวัน ข้าวเขิ้วไม่ต้องกินแล้วมั้งเนี่ย จากคุณ : sinfonia - [ 10 มิ.ย. 51 08:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 67 กลับมานั่งฟังที่บ้านแล้ว จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 10 มิ.ย. 51 09:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ติดงอมแงมแล้วครับ กระทู้นี้ ^^ จากคุณ : Balleno - [ 11 มิ.ย. 51 13:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สวัสดีค่ะ มิตรรักนักไวน์ทั้งหลาย ยินดีต้อนรับคุณ Einswasser ที่กลับเข้ามาสู่เหย้าอีกครั้ง หายไปนานเชียวนะคะ คิดถึงเสมอ คุณวิโรจกลับมาแล้ว..ตอนไม่อยู่เวบไวน์สเกลเหงาๆไปนะคะ..(ฟ้องซ้า..) ดิฉันไม่ได้หายไปดูบอลหรอกค่ะ แต่กำลังติดตามเรื่องการเมืองไทยแบบลุ้นระทึก..เพราะเหตุการณ์แบบนี้มันเหมือนกับรอยโค รอยเกวียนที่มีเส้นทางของมัน ในฐานะที่อ่านหนังสือมาเยอะเกี่ยวกับเรื่องสงครามและการขัดแย้ง จนเอามาเขียนเล่าได้เป็นเรื่องเป็นราวอย่างนี้..ก็เลยวิตกกว่าคนอื่นๆ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับเมืองไทยในตอนนี้..เช่น รัฐบาลที่ไม่ชัดเจนในนโยบาย บวกกับเศรษฐกิจที่ยุบตัวอย่างกระทันหัน เหมือนกันสูตรสำเร็จในการเปลี่ยนแปลงบ้านเมืองมานักต่อนักแล้ว.. น่ากลัวค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 11 มิ.ย. 51 13:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สงครามโลกครั้งที่หนึ่งนี้ คือครั้งแรกของการประหัตประหารกันด้วยอาวุธใหม่ๆ เช่นลูกปืนหัวเกลียวที่สามารถเจาะเข้าไปถึงกระดูก มีการใช้ระเบิดแก๊สครั้งแรกเมื่อปี 1915 (ทั้งๆที่เป็นการผิดกฏของสนธิสัญญากรุงเฮกที่ได้บัญญัติไว้) เยอรมันได้สร้างปืนใหญ่รุ่นใหม่ที่ทรงอานุภาพ ยิงไกลได้ถึงเจ็ดสิบห้าไมล์ ปืนใหญ่นี้ นามว่า "Big Bertha" (ที่ Callaway เอาไปตั้งเป็นชื่อไม้กอล์ฟรุ่นฮิตของพวกเราไง...) ก็เพราะอานุภาพปืนบิ๊ก เบอร์ธา นี่แหละ..เล่นเอาแชมเปญแทบจะราบพนาสูร..ไม่ว่าจะเป็น บริษัทใหญ่ๆอย่าง Lanson, Roederer, Pommery, Moet-Chandon แทบไม่เหลือโครง.. แต่คนที่ไม่เหมือนคนอื่น นั่นคือ นาย Hermann von Mumm เจ้าของบริษัท แชมเปญมัมม์ ที่มีเชื้อสายเป็นชาวเยอรมัน แต่มาตั้งรกรากในแชมเปญตั้งแต่ปี 1827   เขาและครอบครัวยังอยู่ในระหว่างการดำเนินเรื่องเพื่อขอเปลี่ยนสัญชาติ พอสงครามเริ่มเข้มข้นขึ้นมา เขาจึงเรียกประชุมพนักงานเพื่อแจ้งข่าวให้รับทราบทั่วกันว่า  รัฐบาลต้องการความร่วมมือในการเรียกทหารกองหนุน จึงขอให้ทุกคนที่โดนหมายเรียกออกไปทำหน้าที่ปกป้องรักษาชาติให้ดีที่สุด ส่วนครอบครัวข้างหลังนี้..ไม่ต้องเป็นห่วง..เขาจะดูแลทุกคนให้ดีที่สุด ส่วนเงินเดือนก็จะยังคงได้อยู่เช่นเดิม และตัวเขาเองก็จะคงอยู่ในรีนส์เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร  ไม่ไปไหนทั้งนั้น.. แต่..การขอเปลี่ยนสัญชาติของครอบครัวมัมม์ยังไม่เสร็จสิ้น สงครามได้เกิดขึ้นมาก่อน..รัฐบาลฝรั่งเศสได้ทำการเช๊คบิลอย่างบ้าเลือด..โดยเข้าทำจับกุม นาย Hermann von Mumm ในฐานะเป็นชาวเยอรมัน รวมทั้งการยึดทรัพย์สินนั่นคือ บริษัทแชมเปญ Mumm อย่างหน้าตาเฉย.. จากคุณ : WIWANDA - [ 11 มิ.ย. 51 14:20:46 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ป้าหวานที่รัก... เรื่องบ้านเรื่องเมืองวุ่นวายนั้่นใครๆก็เป็นห่วงนะเพื่อน... เจ็บแล้วเจ็บอีกจนด้านชาซะแล้ว... เห็นรถถังวิ่งบนถนนตั้งแต่ยังไม่ถึงสิบขวบจนถึงวันนี้ไม่รู้ว่ากี่รอบกี่หน... และมันคงวิ่งต่อๆไปตราบใดที่ผู้คนยังกระหายอำนาจและเงินตรา... เพื่อนรักคนนึงเอาแชมเปญมาปลอบขวัญหนึ่งขวดป้าช่วยดูให้หน่อยดิ Moet et Chandon a Epernay             Champagne      Cuvee Dom Perignon              Vintage 1993 ตอนนี้ไม่มีกล้องถ่ายรูป ขอบคุณจ้ะ... จากคุณ : Uncle Tee - [ 11 มิ.ย. 51 14:49:32 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ไม่ใช่มัมม์ครอบครัวเดียวที่เป็นเยอรมัน ยังมีบริษัทอื่นๆอีก เช่น Deutz & Geldermann ที่ต้องยุบตัวลงไป  บริษัท Rene Lallier  เข้ามาเทคโอเวอร์ ทำแชมเปญขายต่อ เปลี่ยนชื่อใหม่แต่..อิงชื่อเก่าเอาไว้มุมฉลากแบบเล็กๆ ปรากฏว่า ขายไม่ดี เพราะ ชื่อใหม่คนไม่รู้จัก ในที่สุด นายเรเน ก็ยอมแพ้ หันไปใช้ชื่อเก่า แต่..ต้องแปะข้อความให้คนเข้าใจว่า ดำเนินการเจ้าของใหม่ที่เป็นอดีตทหารเก่าชาวฝรั่งเศสแท้ๆ เลยขายได้ฉลุย.. ส่วนเรื่องแคมเปญเพื่อการบำรุงขวัญของทหารหาญ แชมเปญไม่เป็นรองใคร เพราะขนาดโดนถล่มปานนั้น ก็ยังสามารถออกแชมเปญรุ่นขลังๆออกมาได้ เช่น รุ่น Gloire Francaise (ฝรั่งเศส จงเจริญ)   Champagne n'oublions jamais (เราจะไม่ลืมคุณ) Champagne des Poilus  (แชมเปญแห่งทหารหาญ) Champagne anti-Boche ( ต่อต้าน- เยอรมัน รุ่นนี้ทำแจกให้หน่วยพันธมิตรทหารแนวร่วม) แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างฝรั่งเศส กับเยอรมันได้ถูกตัดขาดอย่างไม่เหลือใยขนาดนั้น แต่ฝ่ายเยอรมันก็ยังติดใจในไวน์ช่าของแชมเปญอย่างไม่เสื่อมคลาย ไม่ว่าจะแพงแสนแพงขนาดไหน..ก็จะซื้อ ขนาดสงครามระเบิดตูมๆอย่างนี้ ชาวแชมเปญก็ยังมีออร์เดอร์เข้ามาเรื่อยๆ ที่น่าแปลกใจ นั่นก็คือ ใบสั่งมาจากลูกค้าในสวิส และ ฮอลแลนด์ มารู้ทีหลังว่า..ผู้ซื้อนั้นเป็นเพียงหน้าฉากให้กับเหล่าผู้ยิ่งใหญ่ในเยอรมันที่สั่งผ่านมา..ให้ส่งต่อไปยังกรุงเบอร์ลิน จากคุณ : WIWANDA - [ 11 มิ.ย. 51 14:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขวดนี้เหรอ....ตั๋น..?? ไม่ดีหรอก...เพราะถ้าเปิดกินก่อนเจอเพื่อน..ตั๋นจะโดนไม่ใช่น้อยเชียว จะให้ดี..รอเราให้ไปดูใกล้ๆอีกที นะ นะ จุ๊บ จุ๊บ.. //kiss//kiss จากคุณ : WIWANDA - [ 11 มิ.ย. 51 15:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ในปีที่สองของสงคราม แชมเปญก็ยังผลิตส่งให้แนวหน้าอย่างต่อเนื่อง เพื่อเป็นการบำรุงขวัญและกำลังใจ ทหารชั้นผู้น้อยแนวหน้าในคูเพลาะ (ที่เรียกว่า Poilus หรือ ปัวลุส) จะได้รับของกำนัลวันละสองขวด ในโรงพยาบาลเมืองรีนส์ ก็มีแชมเปญแจกหลังและก่อนอาหาร หนังสือพิมพ์ถึงกับสดุดี ยอมรับว่า แชมเปญคือของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับรั้วของชาติ ในกรุงปารีส นายกรัฐมนตรี นาย Aristide Briand ดื่มแชมเปญพร้อมอาหารกลางวัน เพราะเขาเชื่อว่า ในยามที่สถานะการณ์ตึงเครียดอย่างนี้ มันจำเป็นอย่างยิ่ง แชมเปญจึงกลายเป็นแรงผลักดันให้ประชาชนเกิดพลังฮึดสู้ขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด เพราะเมื่อเยอรมันกำลังจะทะลวงเข้ามาได้นั้น ปารีสได้เรียกหน่วยทหารในรีนส์ให้ถอยร่นไปรักษาเมืองหลวง.. แต่..ผบ.แนวหน้า..ตอบอย่างไม่ยี่หระ..ว่า "ไม่ไปงะ..พวกเราต้องรักษาแชมเปญ(แคว้นและไวน์) ยิ่งชีวิต" แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 51 16:21:33 จากคุณ : WIWANDA - [ 11 มิ.ย. 51 15:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ใช่เลยเพื่อน เหมือนในรูปเด๊ะเลย เก็บเอาไว้รอแซยิดป้าก็ได้... สนุกชิปเป๋งเลยเพื่อน  เล่าต่อไปเรื่อยๆนะ... ปล. กินลอดช่องน้ำแข็งใสไหมจ้ะ? ปล.(อีกที)  ส่งที่อยู่มาหน่อยดิ อยากให้อ่านหนังสือเล่มนึงตัวเองคงจะชอบ แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 51 16:13:19 จากคุณ : Uncle Tee - [ 12 มิ.ย. 51 11:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 76 แอบไปเที่ยวนอร์เวย์มาแหล่ะพี่วิ หยิบ หนังสือ wine and war ติดมือไปด้วย อ่านไม่จบเพราะเมาเรือเกือบจมหายไปใน Norse sea ทริปนี้ไม่มีไร่ไวน์ให้ดูบ้านเมืองมีแต่ภูเขา พื้นที่สำหรับปลูกบ้านยังไม่พอจะมีเลย อยู่นั่นได้ดื่มวันละ 125 ml ตามคำแนะนำเด้ะ ไวน์มันแพงเหลือเกิน Shiraz cabernet sauvignon ของ Wolf blass ขายที่เกาะอังกฤษ แปดปอนด์ ที่โน้น สองร้อยหกสิบโครน คิดเป็นเงินปอนด์ก็ เกิน ยี่สิบหกปอนด์ แพงแท้ ๆ ดื่มไม่ลง ได้วันละจิบก้เกือบจะหมดตัวทีเดียวค่ะ จากคุณ : hs - [ 14 มิ.ย. 51 07:16:31 A:86.129.143.82 X: TicketID:160086 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เชิญที่กระทู้ใหม่ได้เลยค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 15 มิ.ย. 51 00:03:17 ]