ความคิดเห็นที่ 1 ปรัชญาคือเหตุผล ทีนี้เหตุผลมันก็คือตัวตน หลายคนก็เลยหลายเหตุผล แตกต่างไปตามความเป็นคนนั้น ถ้าตรงกัน ก็เห็นด้วย ไปเจอที่ไม่ตรงกัน ก็ขัดแย้งกันไป แต่ละคนค่ะ จากคุณ : offey - [ 2 มิ.ย. 51 13:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ปรัชญาคือ วิชาว่าด้วย ความจริง ความดี ความงาม ความถูกต้อง ความจริงคือวิทยาศาสตร์หรือศาสตร์ทั้งหลาย ความดีคืออะไรที่มันเอื้ออำนวยประโยชน์ให้สรรพสิ่ง ความงามคืออะไรที่มันสร้างความประทับใจ สุขใจ และแรงบันดาลใจ ความถูกต้องคืออะไรที่เป็นธรรมทั้งหลาย คำที่ลงท้ายด้วยธรรม เช่นยุติธรรม ยังมีนิยามอะไรอีกมาก คุณZero Zero เรียนมา ช่วยบอกผมบ้าง ผมกล่าวถูกผิด ขาดตกบกพร่อง ยังไม่ครบถ้วนอะไรอีก จากคุณ : ขามเรียง - [ 2 มิ.ย. 51 16:14:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กะจะมาตอบความความจริง อ่านคห2แล้วครบหมดเลย ชวน จขกท. ศึกษาปรัชญาสนุกดีนะ ส่วนตัวเชื่อในข้อดีของวิชาปรัชญาคือ ทำให้เราเข้าใจคนแบบที่ต่างจากเรา เช่นครอบครัวอื่น เชื้อสายอื่น ประเทศอื่น ศาสนาอื่น ต่อไปอาจต้องเข้าใจมนุษย์จากดาวอื่นก็ได้ จากคุณ : หลับตา - [ 2 มิ.ย. 51 18:39:02 A:58.64.101.226 X: TicketID:173601 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ปรัชญา" คือภาษา........   ^_^ จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 2 มิ.ย. 51 19:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ครับ ก็ขอทยอยสนทนากันไปทีละนิดนะครับ - สำหรับคุณ 'offey' คห. ที่ 1 (ในกรณีที่ยังกลับมาตามสนทนากันต่อนะครับ) คือ ต้องถามคุณ 'offey' เพิ่มเติมว่า เวลาที่คุณบอกว่า "เหตุผลมันก็คือตัวตน" แล้ว เป็นไปได้หรือเปล่าว่า ปรัชญาหรือเหตุผล จะเปลี่ยนแปลงได้ คือเหมือนกับว่าตัวตนนั้นเปลี่ยนแปลงได้หรือเปล่าครับ ประมาณว่าจากรสนิยมหนึ่งไปอีกรสนิยมหนึ่ง หรือจากมุมมองหนึ่งไปอีกมุมมองหนึ่ง แล้วที่ว่า มีทั้งเห็นด้วย และขัดแย้ง นี้ มันเปลี่ยนแปลงได้ หรือเปล่าครับ - สำหรับคุณ 'ขามเรียง' คห. ที่ 2 นะครับ คุณขามเรียงตอบอย่างนี้ นี่สงสัยต้องคุยกันเยอะเลยล่ะครับ ตั้งแต่ข้อความที่ว่า "ปรัชญาคือ วิชา" ต้องถามต่อว่า แล้ววิชานี่หมายถึงอะไรครับ หมายถึงสิ่งที่มีเรียนมีสอนกันในสถาบันการศึกษาที่เป็นทางการเท่านั้นหรือเปล่า หรือว่าเป็นอย่างไรครับ แล้วที่ว่า "ความจริงคือวิทยาศาสตร์หรือศาสตร์ทั้งหลาย" นี่ "วิทยาศาสตร์" ของคุณขามเรียง เหมือนกันกับ "ศาสตร์" แบบพอดีเป๊ะ(ไม่มีอะไรต่าง)เลยหรือเปล่าครับ แล้วอะไรที่ไม่เรียกว่า "วิทยาศาสตร์" หรือ "ศาสตร์" นี่ไม่จัดว่าเป็น "ความจริง" เลย ใช่ไหมครับ ส่วนที่เหลือขอละไว้ดีกว่าครับ เดี๋ยวจะเยอะไป แต่ถ้าคุณขามเรียงสะดวกจะอธิบายอะไรเพิ่มเติมอีก ก็ยินดีครับ ส่วนที่ผมได้เรียนมา ปรัชญา แปลคร่าวๆ ได้ว่า "ความรู้ที่ประเสริฐ" หรือถ้าเป็นคำภาษาอังกฤษ Philosophy แปลว่า "รักในความรู้" หรือบางท่านเสนอให้แปลว่า "เพื่อนของความรู้" ครับ แต่ถ้าจะให้อธิบายที่ผมเข้าใจมาแบบยาวๆ (ซึ่งไม่แน่ว่าจะเกี่ยวกับคำแปลนะครับ) ปรัชญาเกิดจาก ความสงสัยใคร่รู้ของมนุษย์ โดยดั้งเดิมนั้น คำถามของปรัชญามักจะเกี่ยวข้องกับที่มาของปรากฏการณ์ธรรมชาติ โดยปรัชญากับเรื่องเล่าต่างๆ มักถูกเข้าใจผิดว่า เหมือนหรือไม่ต่างกัน แต่จริงๆ แล้ว ตัวปรัชญาไม่ใช่เรื่องเล่า แต่เป็นกระบวนการแสวงหาคำตอบเฉพาะตัวของผู้ที่ใคร่จะรู้เกี่ยวกับที่มาของปรากฏการณ์ธรรมชาติ เมื่อได้คำตอบแรกแล้ว ก็จะต้องเสนอทฤษฎีหรือวิธีการที่ทำให้ตนได้มาซึ่งคำตอบแรก เมื่อเริ่มมีปรัชญามากขึ้น ก็เริ่มมีการนำมาเปรียบเทียบกัน และได้นำเครื่องมือที่เรียกกันว่า "ตรรกะ" มาใช้ในการตัดสินหาความถูกต้อง และข้อบกพร่อง ของแต่ละปรัชญา ปรัชญาจะถามคำถาม แม้กระทั่งสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ว่าเป็นเรื่องพื้นฐาน เช่น ข้างหน้าของเราเป็นหน้าจอคอมพิวเตอร์จริงๆ หรือว่าเป็นภาพลวงตากันแน่, ดวงตาของเรารับรู้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าจริงหรือ หรือว่าความจริงเราไม่ได้มีดวงตาจริงๆ แต่กำลังถูกหลอกว่ากำลังรับรู้ได้ (หรือมีตัวตนอยู่), ฯลฯ เดี๋ยวยาวไป ก็เท่านี้ก่อนแล้วกันครับ มีอะไรไว้คุยกันต่อได้ครับ ^_^ - สำหรับคุณ 'หลับตา' คห. ที่ 3 นะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำชวน (ว่าแต่คำชวนคุณหลับตา ตกลงมีความหมายอย่างไร หรือไม่มีครับ ^_^) - สำหรับคุณ 'ฮกหลงฯ ' คห. ที่ 4 นะครับ อืม ต้องบอกว่าตรงกับสมมุติฐานของผมเลยครับ ว่า "ปรัชญา" คือภาษา ทีนี้ สิ่งที่เป็นภาษานี้ มันมีความหมายหรือเปล่า หรือว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่เป็นภาษา แต่ว่าไม่มีความหมายอะไรอยู่เลย และถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่เราก็ยังสามารถใช้สิ่งที่เป็นภาษานี้สื่อสาร หรือใช้เป็นส่วนหนึ่งของภาษาของเราได้ครับ ;) จากคุณ : Zero_Zero - [ 3 มิ.ย. 51 01:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปรัชญา ในบริบทของผมคือ แนวทาง แนวคิด Philosophy of Sci เป็นต้น แต่ "ปรัชญา" บางทีก็หมายถึง "สิ่งที่คนฟังอาจจะไม่เข้าใจ และคนพูดก็ไม่แน่ว่าจะเข้าใจ แต่ก็ถือได้ว่าเข้าใจถูกทั้งคู่" จากคุณ : Nexus - [ 3 มิ.ย. 51 10:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ปรัชญา คือ จิตวิทยาของคนโบราณ การศึกษาปรัชญาก็คือศึกษาจิตหรือความคิดของคนโบราณ ซึ่งปัจจุบันนี้คน 90 กว่าเปอร์เซนต์ของโลกก็ยังเป็นจิตของคนโบราณอยู่ เมื่อเรารู้ว่าเขาคิดอย่างไร เขามีทรรศนะมองโลกอย่างไร แม้เราจะพัฒนาจิตของเราสู่สมัยปัจจุบัน คือ คิดเป็นวิทยศาสตร์แล้ว เราก็จะอยู่ร่วมกับเขาได้ โดยไม่โดดเดี่ยว เรียกว่าโง่ใครโง่มัน ฉลาดใครฉลาดมัน ไม่ต้องไปสอนกัน ให้เขารู้เขาเอง จากคุณ : ลุงกฤช (ลุงกฤช) - [ 3 มิ.ย. 51 16:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ปรัชญา คือวิชาคิดหาความจริงที่สิ้นสุด (ไม่ใช่ค้นหาความจริงดังเช่นวิธีการทางวิทยาศาสตร์) เพื่อเป็นหลักคิดหลักปฏิบัติของคนกลุ่มหนึ่งหรือสังคมหนึ่ง ณ เทศะ และ ณ กาลสมัยหนึ่ง ๆ  ปรัชญาจึงมีแตกต่างกันตามโลกทรรศน์ ชีว ทรรศน์  และธรรมทรรศน์หลากหลายดังห็นๆกันอยู่   ความแตกต่างทางปรัชญาที่สะพานมัฆวานรังสรรค์  เป็นความแตกต่างที่แสดงให้เห็นกฎของพัฒนาการ (Development) การขัดแย้งสองด้านในเอกภาพของทุกสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งในที่นี้คือสังคม - ระบบสังคม  โดยการสะสมทางปริมาณจาก 14 ตุลา 16 มาจนถึงปัจจุบัน  ซึ่งทำให้ปริมาณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึงระดับก้าวกระโดดเป็นวิวัฒนาการ (Evolution)) หรือการอภิวัฒน์    ผมไปอยู่ที่นั่นก็เพื่ออยากมีส่วนในการเขียนประวัติศาสตร์  ซึ่งผมถือว่าเป็นสิ่งที่ล้ำค่าให้แก่ชีวิตผมก่อนจะแก่ตายโดยไม่นึกฝันเลย  ทั้งๆที่รู้ว่าในภาวะแห่งการก้าวกระโดดเป็นวิวัฒนาการนั้นจะเกิดภาวะวิกฤติขึ้นก็ตาม   จึงขอบคุณคุณสนธิและห้าแกนนำการอภิวัฒน์ในครั้งนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 51 08:46:27 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 51 17:31:28 จากคุณ : ลุงกฤช - [ 3 มิ.ย. 51 17:28:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 - คุณ 'Nexus' คห. ที่ 6 ครับ คำว่า "Sci" นี้ เหมือนกับคำว่า Science หรือต่างกันอย่างไรครับ แล้ว "Philosophy of Sci" คืออะไรเหรอครับ ส่วนคำตอบว่า ปรัชญา คือ แนวทาง แนวคิด อันนี้ผมว่ามันไปด้วยกันได้กับสิ่งที่ผมเข้าใจมาจากการศึกษาในสาขาปรัชญาและศาสนามานะครับ และข้อความ "" แต่ "ปรัชญา" บางทีก็หมายถึง "สิ่งที่คนฟังอาจจะไม่เข้าใจ และคนพูดก็ไม่แน่ว่าจะเข้าใจ แต่ก็ถือได้ว่าเข้าใจถูกทั้งคู่" "" นี้ นี่แหละครับที่ผมคิดว่า กำลังทำให้เราไขว้เขวกันในเรื่องความหมายของคำ "ปรัชญา" เวลาที่เราพูดถึงปรัชญาในลักษณะที่ว่านี้ คืออะไรก็ตามที่ไม่มีใครเข้าใจ มันเพี้ยนมาจาก เวลาเราอ่าน ฟัง หรือรับรู้คำอธิบายของปรัชญา แล้วเราไม่เข้าใจ หรือเห็นว่าคนอื่นไม่เข้าใจ เราก็บอกว่า มันเป็น "ปรัชญา" ที่เข้าใจยาก ไม่เข้าใจ ไม่เป็นไร นี่ "ปรัชญา" เลยเพี้ยนไปเลย ตกลง "ปรัชญา" สำหรับคนในสังคมโดยทั่วไป กลายเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเข้าใจ หรือเป็นอะไรที่ลึกซึ้ง ทำนองนั้น มันเพี้ยนไปจากจุดเริ่มต้นของมันเลย แล้วตกลง เราควรใช้คำ "ปรัชญา" อย่างไรดี - คุณ 'ลุงกฤช' คห. ที่ 7 (และ 8) ครับ "จิตวิทยา" คือ "ความคิด" จริงเหรอครับ แล้วทำไม สมัยปัจจุบัน ถึงเป็นวิทยาศาสตร์ครับ แล้ว ความจริง มัน สิ้นสุด จริงหรือครับ คุณ 'ลุงกฤช' ทราบได้อย่างไรครับ แล้วทำไมปรัชญาถึงหาความจริงที่สิ้นสุดครับ หาความจริงเฉยๆ ไม่ได้หรือครับ "กฏของพัฒนาการ" ใช่เป็นรูปแบบที่เรียกว่า dialectical หรือ ปฏิพัฒนาการ หรือเปล่าครับ ถ้าใช่ มันก็เป็นเพียงแนวคิดหนึ่งของ "ปรัชญา" ไม่ใช่ "ปรัชญา" ทั้งหมด นี่ครับ หรือว่าอย่างไรกันแน่ครับ :) เอ วิธีตอบกระทู้ของผม เหมาะสมดีหรือเปล่าครับ ถ้าท่านใดเห็นว่าไม่เหมาะ จะเสนอแนะวิธีใหม่ ก็ยินดีครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : Zero_Zero - [ 4 มิ.ย. 51 02:17:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Sci = Science  ครับ ติดเขียนย่อจาก sci-fi Philosophy of Science ก็คือเรื่องที่เป็น พื้นฐาน-แนวทาง ของวิทยาศาสตร์นั่นแหละครับเช่น วิทยาศาสตร์คืออะไร? เราจะจำแนกวิทยาศาสตร์ออกจากสิ่งที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ได้อย่างไร? เป็นต้น แล้วก็ยังมีแยกย่อยออกไปตามสาขาครับ แต่ละสาขาก็ต่างกันออกไป หรืออย่าง  Ockham's razor นี่ก็จัดอยู่ในสาย ปรัชญาทางวิทยาศาสตร์ครับ http://en.wikipedia.org/wiki/Philosophy_of_science#Ockham.27s_razor จากคุณ : Nexus - [ 4 มิ.ย. 51 08:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ้าว เพิ่งเห็นทู้นี้ ^^ อะแฮ่ม ตามความรู้สึกของคนเริ่มเรียน ปรัชญาคืออะไรก็ไม่รู้ คือสิ่งที่มีสาระและไม่มีสาระ มีความหมายและไม่มีความหมาย มีคำตอบและไม่มีคำตอบ เหมือนและแตกต่าง เกี่ยวกับชีวิตและไม่เกี่ยวกับชีวิต คืออะไรก็ไม่รู้จริงๆ ฮาฮาฮา หรือว่าปรัชญาจะเป็นแค่ภาษา เป็นความพยายามที่จะสื่อสารอย่างมีแบบแผนของมนุษย์ การที่ปรัชญาเป็นอะไรที่ไม่รู้เรื่อง ก็เพราะคนพูดไม่รู้เรื่องนั่นเอง ฮา จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 5 มิ.ย. 51 00:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สำหรับผม ปรัชญาก็คือมุมมองของมนุษย์ต่อสิ่งต่างๆ คือมนุษย์ผู้นี้เห็นสิ่งนี้เป็นอย่างนี้ นั่นคือปรัชญาส่วนตัวของเขา การจะมาถึงปรัชญาจุดนั้นของเขาอาจจะมาได้หลายทาง อาจเป็นสิ่งที่เขาคิดไตร่ตรองมาตามตรรกะ หรืออาจฟังผู้อื่นเล่ามา หรืออาจคาดเดาเอาตามการสังเกตุ สุดท้ายแล้วผมคิดว่าปรัชญาตั้งอยู่บนความเชื่อซะมากกว่า ที่คนหลายๆ คนคุยกันเรื่องปรัชญาไม่รู้เรื่อง ก็เพราะเชื่อต่างกันนั่นเอง เมื่อตัวเองไม่ได้เชื่อในสิ่งที่อีกคนเชื่อ จึงทำให้คิดตามอีกคนได้ยาก นอกจากนี้คนที่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเชื่อก็อาจไม่ทราบว่าตัวเองเชื่อสิ่งนี้เพราะอะไร ทำให้อธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ยาก ส่วนปรัชญาสายต่างๆ นั้นก็เริ่มจากมีคนคิดและเชื่อในแนวนั้นก่อน มีการกระจายแนวคิดของเขา มีการอธิบายหลักการเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเชื่อแบบนั้น แล้วก็มีคนคิดตามและเชื่อตาม ก็เรียกว่ามีปรัชญาสายเดียวกัน ถ้าคุณอ่านคิดตามแล้วไม่เห็นด้วย หรือไม่เข้าใจ ก็แปลง่ายๆ ว่ายังไม่เป็นปรัชญาสายนั้น จากคุณ : HotChoc - [ 5 มิ.ย. 51 10:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณครับคุณ Nexus คห. ที่ 10 ที่ช่วยขยายความให้ฟัง - สำหรับคุณ 'PADAPA--DOO' คห. ที่ 11 นะครับ คือ เวลาที่คุณบอกว่า "ปรัชญาคืออะไรก็ไม่รู้" มันหมายความว่า คุณรู้ว่ามันเป็นอย่างนี้อย่างนี้ แต่ไม่รู้จะอธิบายยังไง หรือว่าคุณไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง กันแน่ครับ เอ ว่าแต่ว่า อาจจะจริง ที่ว่าปรัชญาเป็นอะไรที่ไม่รู้เรื่อง เพราะคนพูดไม่รู้เรื่อง นะครับ อิอิ - สำหรับคุณ 'HotChoc' คห. ที่ 12 นะครับ ในส่วนของวิธีการได้มาซึ่งปรัชญา ที่คุณเสนอว่า อาจจะมาได้หลายทาง ที่น่าแปลกและน่าสนใจก็คือ ถ้ามันนอกเหนือจากตรรกะของเจ้าของปรัชญาคนนั้นแล้ว เราควรเข้าใจอย่างไร คือถ้าบอกว่า ฟังผู้อื่นเล่ามา ตกลง มันเป็นปรัชญาของคนที่ได้ฟังมา ไม่ใช่ของคนที่เป็นต้นตอของการเล่าหรือครับ หรือเวลาที่บอกว่าเดาเอา ตกลงมันต้องใช้ตรรกะรองรับหรือเปล่า และถ้าบอกว่าปรัชญาตั้งอยู่บนความเชื่อ แล้วปรัชญาจะแตกต่างจากศาสนาอย่างไรครับ พอมาถึงเรื่องสายของปรัชญา คือถ้าคุณอธิบายว่า ปรัชญามีทั้งคนที่เชื่อเหมือนกัน และเชื่อต่างกัน แล้ว "การอธิบายหลักการเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเชื่อแบบนั้น" มันจะมีผลอะไรครับ หรือว่า คุณ HotChoc หมายความว่า ปรัชญาเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ ------------------------------------- มีโอกาสได้คุยกับคนที่รู้จักบางคนเกี่ยวกับกระทู้นี้ หลายคนให้ความเห็นว่า คำถามยาก บางคนก็เสนอให้ถามเพิ่มว่า เวลาที่บอกว่า คำคม เป็น ปรัชญา ทำไมมันถึงเป็นปรัชญา ก็ถ้าท่านใดสนใจจะลองตอบก็ได้นะครับ แต่หลักๆ แล้ว อยากจะคุยเรื่องความหมายไปก่อนครับ ^_^ จากคุณ : Zero_Zero - [ 5 มิ.ย. 51 11:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ปรัชญาคือความรักในความรู้ ซึ่งแต่ละสาขาแขนงก็นิยาม ความรู้ ความดีความงาม ความจริง ต่างกัน ความรู้นั้นจะไม่มีประโยชน์ ถ้ามันไม่ถูกนำออกมาใช้ สำหรับผมความรู้ ความดี ความงาม ความจริง จึงเป็นเรื่องของความ"อยู่รอด"ด้วย ว่ากันตามจริงปรัชญาคือเครื่องมือหนึ่งของการต่อสู้(ไม่ว่าจะนิยามว่าการต่อสู้คืออะไรก็ตาม) นี่คือความหมายของมันในเบื้องต้น สำหรับในเชิงโครงสร้าง ปรัชญาก็คือการวิเคราะห์ภาษา และเชื่อมโยงระบบต่างๆเข้าไว้ด้วยกันจนกลายเป็นองก์ความรู้หนึ่ง และความรู้ทุกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ชีวิตไม่ใช่เรื่องสำเร็จรูป แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 12:10:42 จากคุณ : the author - [ 5 มิ.ย. 51 12:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมอยากจะเทียบ"ปรัชญา"ว่ามันเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งองค์ความรู้ ใครก็ตามมีสมองที่รักความรู้ เจ้าเมล็ดนี้มันจะงอกในสมองของคนๆนั้นไปเรื่อยๆ น่ากลัวนะครับ ความรู้งอกงามในหัวคน กลายเป็นลำต้น กิ่ง ก้าน สาขา แขนง มีใบมีดอก แล้วก็ผลิตเมล็ดพันธุ์แจกไปให้คนที่รักความรู้อื่น ปลูกในสมองของเขาต่อไป เจ้าของกระทู้มีเมล็ดพันธุ์อะไรมาแจกกันบ้างครับ? ขอจอง จากคุณ : ผมมีเมล็ดมะขาม อ่ะ (ขามเรียง) - [ 6 มิ.ย. 51 10:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเรียนมาทางสายวิทยาศาสตร์ประยุกต์ ไม่เคยศึกษาปรัชญามาก่อน  ประมาณสิบปีก่อนผมทำงานเป็นหัวหน้าหน่วยงานราชการเล็กๆแห่งหนึ่ง ซึ่งต้องถูกตรวจสอบเพื่อรับรองคุณภาพ มีเจ้าหน้าที่ที่มาประเมิณถามผมว่าปรัชญาองค์กรของคุณเป็นอย่างไร ตอนนั้นผมตอบไม่ได้ เลยถามกลับไปว่า ปรัชญาคืออะไร ปรากฏว่า เธอตอบไม่ได้เหมือนกัน ผมจึงเริ่มอ่านหนังสือปรัชญาด้วยตนเองมาตั้งแต่ตอนนั้น เท่าที่มีเวลาว่าง หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมจึงได้เข้าสู่ดินแดนใหม่ทที่ทำให้รู้สึกว่า ยิ่งอ่านมากยิ่งรู้สึกว่าเรารู้น้อยลง และยังต้องรู้ถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องเช่น ประวัติศาสตร์ สังคมศาสตร์ มานุษยวิทยา ศาสนา และอื่นๆอีกมาก ตอบ จขกท ว่าผมเองยังไม่เข้าใจสิ่งที่อ่านมาสิบปีนี้มากนัก บางครั้งเหมือนจะอธิบายออกมาเป็นภาษาได้แต่ก็ยังมีจุดที่สรุปไม่ได้หรือบางทีมันจะมีจุดที่แย้งกันเองในใจ ถ้าจะให้ตอบต้องเปิดตำราตอบไม่ได้ออกมาจากตัวตน ผมยังสรุปไม่ได้เลยว่าผมมีแนวคิดเป็นพวกไหนกันแน่ในบรรดาอะไรนิยมๆทั้งหลายหรือผสมปนๆกันไป แต่ที่ผ่านมา เจ้านาย เพื่อนร่วมงาน รวมถึงภรรยา บอกว่าผม เข้าใจโลกและคนอื่นมากขึ้น และที่สำคัญคือมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น ในอนาคตหลังจากผมไม่มีภาระเรื่องงานแล้วผมอาจกลับไปลงทะเบียนเรียนอย่างจริงจัง ถ้าไม่มีปัญหาด้านสุขภาพ เพราะการอ่านเองมันมีจุดอ่อนเรื่องไม่มีการพูดคุยซักกถามแลกเปลี่ยน ถ้าท่านอาจารย์ทั้งหลายมีนักศึกษาที่เป็นคนแก่ไปเรียนกรุณาช่วยแนะนำด้วยครับ จากคุณ : เสธแก่ - [ 6 มิ.ย. 51 11:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 - คุณ 'the author' คห. 14 ครับ ที่ได้บอกไว้ว่า "ปรัชญาก็คือการวิเคราะห์ภาษา" นี่ วิเคราะห์อย่างไรเหรอครับ ช่วยขยายความหน่อยได้ไหมครับ - คุณ 'ขามเรียง' ครับ ถ้าผมจะมีเมล็ดพันธุ์ในหัว ก็คงจะเป็นประมาณเมล็ดถั่วเขียวกระมังครับ มันงอกออกมาได้นิดเดียวครับ อิอิ :) นอกเรื่องหน่อยนะครับ สงสัยมาสักพักแล้ว ว่า ขามเรียง นี้คืออะไรครับ มันคือมะขามชนิดหนึ่งหรือเปล่าครับ - คุณ 'เสธแก่' กะจะลงทะเบียนเรียนที่ไหนเหรอครับ ผมขอเป็นคนนึงที่เอาใจช่วยให้ลงทะเบียนเรียนได้นะครับ :) ว่าแต่ว่า ทำไมถึงต้อง "รู้ถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องเช่น ประวัติศาสตร์ สังคมศาสตร์ มานุษยวิทยา ศาสนา และอื่นๆอีกมาก" ด้วยเหรอครับ จากคุณ : Zero_Zero - [ 6 มิ.ย. 51 12:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมเองก็ไม่ได้เรียนสายปรัชญามาโดยตรงนะครับ แต่สนใจอ่านเองจากที่ได้คุยกับเพื่อนๆ ซึ่งก็ไม่ได้เรียนสายปรัชญาอะไรมาเหมือนกัน แต่แนวคิดเชิงปรัชญานั้นผมมองว่าใครก็สามารถตรึกตรองได้ ถ้าใช้เวลาอยู่กับตัวเองสักนิด คิดเรื่องต่างๆ ให้ลึกซึ้งหน่อย อาจเป็นเพราะเหตุนี้ ที่ผมมองปรัชญาในมุมกว้างครอบคลุมหลายๆ อย่าง บางอย่างนักปรัชญาอาจจะไม่นับรวมเป็นแนวคิดเชิงปรัชญาก็ได้ เช่นปรัชญาที่ไม่ได้มีพื้นฐานมาจากตรรกะ แต่ผมมองปรัชญาว่าเป็นแนวคิดส่วนบุคคลที่แสดงความสัมพันธ์ของบุคคลนั้นกับธรรมชาติรอบตัวเขา เป็นหลักนำชีวิตของเขาในการกระทำทุกอย่างที่เขาแสดงออกมา เป็นความเชื่อส่วนบุคคลของเขาว่าเขาคือใคร สัมพันธ์กับบุคคลและสิ่งอื่นๆ ในธรรมชาติอย่างไร ดังนั้นผมเชื่อว่าทุกคนมีปรัชญาของตนเอง มีมุมของของตนเองต่อตนเองและธรรมชาติ การที่เขาได้ปรัชญาแบบนี้มาอย่างไรนั้นก็อาจมาได้หลายทางตามที่ผมกล่าวไว้ บางคนคิดมากหน่อยก็อาจจะใช้ตรรกะ บางคนไม่ได้คิดอะไรก็อาจจะใช้ความจำที่เคยเห็นเคยได้ฟังมาจากคนอื่น บางคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปรัชญาของตัวเองคืออะไร (แต่เขาก็มี แค่ไม่เคยคิดหรือสังเกตุ) การอธิบายปรัชญาของตนหรือของใครให้คนอื่นเข้าใจจึงเป็นเรื่องยาก เพราะอย่างแรกคุณต้องเข้าใจและรู้ปรัชญาอันนั้นให้ถ่องแท้ซะก่อน จากนั้นก็ต้องอธิบายด้วยคำพูดให้อีกคนเข้าใจได้ อีกคนก็ต้องสามารถลอยตัวขึ้นมาเหนือปรัชญาของตัวเอง ไม่ตัดสินสิ่งที่ได้รับฟังตามปรัชญาของตนเอง เพื่อที่จะทำความเข้าใจสิ่งนั้นให้ดีเสียก่อน ผมยอมรับนะครับ ว่าตรรกะนั้นช่วยกระบวนการคิดแนวปรัชญาได้อย่างมาก การทำความเข้าใจปรัชญาของตนเองแบบตกผลึก คือ crystal clear นั้นตรรกะจะช่วยได้มาก แต่ตรรกะก็มีข้อจำกัดของมัน มีแม้แต่ข้อขัดแย้งในตัวเอง ไม่ได้อธิบายได้ทุกเรื่อง ที่สำคัญคือมันบอกไม่ได้ว่าจริงๆ แล้วเป็นเช่นไร บอกได้แค่ว่าสิ่งนี้ตรงหรือขัดแย้งกับตรรกะหรือเปล่า บางคนใช้ตรรกะสรุปแนวคิดออกมาได้สองแบบ แต่ก็ติดอยู่ตรงนั้นไม่สามารถเลือกได้ว่าแนวคิดไหนตรงกับความเป็นจริง ในขณะที่บางคนอาจเชื่อในสิ่งที่มันขัดแย้งตรรกะกันเห็นๆ แต่เขาไม่เคยรู้สึกขัดแย้งเลยก็ได้ จากคุณ : HotChoc - [ 6 มิ.ย. 51 12:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อนะครับ ผมมองปรัชญาเป็นเรื่องส่วนบุคคล ดังนั้นถ้านาย ก. ไปฟังนาย ข. พูดถึงปรัชญาของนาย ข. แต่เมื่อนาย ก. รับฟังมาแล้วสิ่งนั้นก็เป็นปรัชญาของนาย ก. ครับ เพราะผมไม่คิดว่าคนสองคนจะมีมุมมองเหมือนกันเป๊ะๆ นาย ก. ก็ไม่ใช่เครื่องจักรอะไรซักอย่างที่จะก็อปปี้แนวคิดนาย ข. ออกมาได้เป๊ะๆ นาย ก.ฟังนาย ข. แล้วก็ต้องมีการปรับแต่งสิ่งที่ได้ยิน ได้เข้าใจ (ซึ่งตรงกับที่นาย ข. เข้าใจเท่าไหร่ก็ไม่รู้) แล้วนำมาเป็นของตนเอง แต่ถ้าโดยรวมแล้วแนวคิดคล้ายๆ กัน แตกต่างกันที่รายละเอียด ก็พอพูดได้ว่าเป็นปรัชญาสายเดียวกัน ในศาสนามีปรัชญาปนอยู่ด้วยเยอะมากๆ ตรงนี้คงเห็นด้วยตรงกันนะครับ ผมคิดว่าสิ่งที่ศาสนามีมาประกอบมากกว่าปรัชญาก็คือมีพิธีกรรมต่างๆ จนบางครั้งตัวพิธีกรรมนั้นบดบังแนวคิดปรัชญาของศาสนานั้นไป ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะมันเห็นชัดกว่ามาก อีกประการก็คือนักปรัชญาส่วนมากจะคิดตรึกตรองปรัชญาต่างๆ อย่างแยกตัวออกมา (detached) คือคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ก็พอใจอยู่แค่นั้น แต่นักการศาสนานั้นนอกจากจะตรึกตรองแล้วต้องเชื่อจริงๆ และปฏิบัติตามสิ่งที่เชื่อด้วย นักปรัชญา knows the way things are ส่วนนักการศาสนา lives the way thing is เรื่องการเปลี่ยนแปลงนั้น เมื่อความเชื่อเปลี่ยนปรัชญาก็เปลี่ยนครับ ผมคิดว่าสิ่งที่คุณกับผมมองต่างกันก็คือคุณมองว่าปรัชญาเป็นองค์ความรู้ที่มนุษย์หลายผู้นามสร้างสมกันมา เป็นสิ่งภายนอก ผมมองว่าปรัชญาคือความเชื่อส่วนบุคคล เป็นเรื่องภายใน ก็อาจเป็นการนิยามที่ไม่ตรงกันครับ จากคุณ : HotChoc - [ 6 มิ.ย. 51 13:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอบคุณZero_ :คำว่า"ขามเรียง" ผมชอบจึงขอยืมชื่อตำบล ขามเรียง ในอำเภอกันทรวิชัย... ที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามตั้งอยู่ ณ.ตำแหน่งภูมิศาสตร์นั้นครับ   เคยสอนหนังสืออยู่ที่นั่น๓ปี ไม่ได้สืบถามคนเก่าก่อนในพื้นที่ เลยไม่ทราบที่มาและความหมายแท้จริงครับ หากให้ใช้ลูกเดา คงเดาว่าเป็นที่ดอนซึ่งมหาสารคามอาจได้หมายเกณฑ์จากกรุงเทพ ให้จัดต้นมะขามลงไปช่วย...สมัยก่อนนั้นการสร้างกรุงเทพ ใช้เกณฑ์แรงงานและทรัพยากรจากหัวเมืองครับ สมัยรัชกาลที่๕สร้างถนนราชดำเนินและปรับปรุงท้อง สนามหลวง ตรงนี้กลายเป็นบริเวณรวบรวม เรียงต้นมะขาม คือ ต."ขามเรียง"ต่อมา ต้นมะขามที่เหลือจากการคัดเลือก ถูกนำไปปลูกกลางถนนเป็นแถวในอำเภอเมืองสารคาม มีขนาดลำต้นใหญ่เท่ากับที่ถนนราชดำเนิน ตายไปแยะแล้ว ต้นเล้กๆที่เห็นล้วนปลูกใหม่ เมืองสารคามเป็นจังหวัดโปรดเกล้าตั้งใหม่สมัยรัชกาลที่๕ด้วย ท้าวมหาชัยผู้ครองเมือง มาจากร้อยเอ็ดเมืองติดกันนั่นเอง โดยต้องเข้าไปเรียนรัฐประศาสนศาสตร์๒ปีกับพระองค์ท่าน สำเร็จแล้วกลับสารคามเพื่อปกครองบ้านเมืองต่อไป เล่ามาเสียยาว...เดาเอาทั้งนั้นเลย แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 14:54:42 จากคุณ : ขามเรียง - [ 6 มิ.ย. 51 14:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อย่างนี้หรือเปล่าครับ? คุณHotChoc ความเชื่อ บางความเชื่อ พัฒนาเป็น สมมุติฐาน จากนั้นมีการพิสูจน์สมมุติฐานโดยหลักตรรกะ กลายเป็นศาสตร์ กลายเป็นวิทยาศาสตร์ คนเคยเชื่อว่าโลกแบน แล้วมีคนพิสูจน์ได้ว่าโลกในความเชื่อของเขากลม มิใช่แบน... พิสูจน์กี่ครั้งกี่หนก็เป็นตามความเชื่อเดิม ความจริงโลกกลม จากคุณ : ขามเรียง - [ 6 มิ.ย. 51 15:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 "การวิเคราะห์ภาษา"คือการ สร้างองก์ความรู้ใหม่อย่างเป็นระบบ ในการทำความเข้าใจ"โลกวัตถุ"ครับ (ที่ต้องทำความเข้าใจโลกวัตถุก็เพราะว่าโลกมันเป็นวัตถุแต่มนุษย์ก็คือมนุษย์ไงล่ะครับ) ที่จริงระบบของการวิเคราะห์ภาษา เริ่มมีมาตั้งแต่สมัยคุณ อริสโตเติล ที่พยายามใช้ วิธีการของวิทยาศาสตร์ในการศึกษาสังคม ซึ่งก็จะเป็นไปอย่างง่ายๆในยุคโบราณ อย่างประโยค "คน1คนกินข้าวสวย" มีเพียงคำจำกัดความที่บอกลักษณะ ของ วัตถุ คือ "คน" คำจำกัดความที่บอกปริมาณคือ"1คน" คำจำกัดความที่บอกกิริยาคือ"กิน" คำจำกัดความที่บอกคุณภาพคือ"ข้าวสวย" องก์ความรู้ในยุคก่อนในเรื่องการวิเคราะห์ภาษาเพื่อความรู้ก็จะเป็นไปในลักษณะนี้ในแบบง่ายๆ( คือการตั้งคำถาม"อะไร"และ"อย่างไร") สำหรับการวิเคราะห์ภาษาก้าวไปไกลกว่านั้นในยุคของวิทยาศาสตร์ หรือยุคสมัยใหม่ (Modern) ที่มีเรื่องของวิธีการทางวิทยาศาสตร์และการศึกษาสังคม และเกี่ยวกับความสำนึก อย่างกว้างขวาง "ภาษา"จึงถูกนำมาสร้าง"ทฤษฎี" อธิบายกฏเกณฑ์ในโลกธรรมชาติด้วย ที่ใช้อธิบายเกี่ยวกับโครงสร้างการผลิตในสังคมมนุษย์ "ทฤษฎี"ก็คือการเชื่อมโยงกันของชุด"ภาษา"   เกิดเป็นระบบที่สามารถอธิบายโลกธรรมชาติ ตั้งแต่การแบ่งตัวของเซลเล็กๆ ไปจนถึงการเคลื่อนที่และการขยายตัวของจักรวาล(โห) แต่บ่อยครั้งที่ทฤษฎีเองก็ผิดๆถูกๆ ระบบความเข้าใจเกี่ยวกับ"ภาษา" ไปไกลยิ่งกว่านั้นเมื่อนักวิจารย์ นักปรัชญารุ่นใหม่ๆในยุคหลังสมัยใหม่(Post Modern) ทำความเข้าใจถึงการเกิดขึ้นของ"ภาษา" และความรู้ ในบริบทหนึ่งๆของสังคมหนึ่งๆ "ภาษาและความรู้"เป็นเรื่องของ"อำนาจ"ในสังคมนั้นๆ(บางครั้งมันก็เรียกว่า ค่านิยม ,ศีลธรรมนะครับ) เช่นเมื่อเราอยู่ในมหาลัยหรือเรียนในคณะหนึ่งๆ เราก็จะมีความคิดไปตามกรอบของมหาลัยนั้นๆหรือคณะนั้นๆเป็นต้น จากการหารากเหง้า จึงทำให้ไปสู่ในเรื่องการหาการเชื่อมโยงของ"ระบบภาษา" สำหรับการถอดรื้อโครงสร้าง(Deconstruction) ของความเป็นจริงและระบบความรู้ในโลกปัจจุบันที่มีองก์ความรู้ใหม่ๆในศาสร์แต่ละแขนงเกิดขึ้นมากมาย ในการปฏิวัติทุกๆการปฏิวัติของโลกธรรมชาติในสังคมมนุษย์นั้นเป็นเรื่องของระบบภาษาการกระจายความรู้ที่เป็น"จุดคานงัด"ของระบบทั้งสิ้น ส่วนวิธีการของมันน่าจะมาจากการตั้งสมมุติฐานง่ายๆ"อะไร..", "ทำไม.." ,"อย่างไร..", "ถ้า..แล้ว","อะไรจะเกิดถ้า","ทำไม...เพราะอะไร..." ฯลฯ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 19:59:01 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 18:57:09 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 18:53:29 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 18:48:46 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 18:46:57 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 18:43:59 จากคุณ : the author - [ 6 มิ.ย. 51 18:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมชอบวิธีตอบกระทู้แบบตั้งคำถามแย้งของจขกทมากครับ ส่วนตัวผมที่ว่าต้องรู้อะไรๆที่เกี่ยวข้องอีกมากคงเป็นแบบที่ จขกท อธิบายใน คห 5 นั่นเอง จากคุณ : เสธแก่ - [ 7 มิ.ย. 51 10:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 - คุณ 'HotChoc' คห. 18, 19 นะครับ จริงๆ ผมก็ว่า ผมเห็นด้วยกับข้อความ "แนวคิดเชิงปรัชญานั้นผมมองว่าใครก็สามารถตรึกตรองได้ ถ้าใช้เวลาอยู่กับตัวเองสักนิด คิดเรื่องต่างๆ ให้ลึกซึ้งหน่อย" ของคุณนะครับ ซึ่งก็ได้กล่าวไปบ้างแล้วในคห. ที่ 5 และผมก็คิดว่านักปรัชญาน่าจะนับรวม "บางอย่าง" ที่ว่านั้น ของคุณด้วยนะครับ คุณเองก็เป็นนักปรัชญานี่ครับ ส่วนสิ่งที่คุณได้อธิบายมา มันเป็นตรรกะของวิธีการได้มาซึ่งปรัชญาของคุณไม่ใช่หรือครับ ตกลงคุณไม่ได้ใช้ตรรกะจริงหรือ เวลาที่บอกว่าปรัชญาบางอย่างของคุณไม่ได้ใช้ตรรกะ การที่คุณมีข้อสรุปแบบนี้ คุณไม่ได้คิดด้วยตรรกะจนได้ข้อสรุปแบบนี้หรือครับ หรือว่าเป็นอย่างไร "บางคนไม่ได้คิดอะไรก็อาจจะใช้ความจำที่เคยเห็นเคยได้ฟังมาจากคนอื่น บางคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปรัชญาของตัวเองคืออะไร" จริงหรือครับ ที่เขาคนนั้นใช้ "ความจำ" สร้างปรัชญาของตัวเอง เวลาที่เขาได้รับข้อมูลมา เขาจะไม่มีกระบวนการอะไรเลยจริงหรือครับ เช่นเวลาที่มีคนบอกเขาว่า คุณ HotChoc เป็นผู้ชาย เขาจะเชื่อเช่นนั้นเลยจริงหรือ อย่างน้อยถ้าเขาจะเชื่อ เขาก็อาจจะไปดูที่ข้อความของคุณ HotChoc ก่อน พอเห็นคำลงท้ายประโยคว่า "ครับ" ซึ่งเป็นคำสำหรับผู้ชายใช้ เขาจึงอาจจะเชื่อในขั้นนี้ก็ได้ อย่างไรก็ตาม ตรรกะของเขา คือ: คนที่ใช้คำลงท้ายประโยคว่า "ครับ" ทุกคน  เป็น  ผู้ชาย คุณ HotChoc  เป็น  คนที่ใช้คำลงท้ายประโยคว่า "ครับ" ดังนั้น คุณ HotChoc  เป็น  ผู้ชาย หรือแม้กระทั่ง สำหรับอีกคนหนึ่ง เขาไม่ได้มีกระบวนการที่ยาวเหมือนคนข้างบน คือไม่ได้มาดูคำลงท้ายประโยคของคุณ HotChoc แต่พอมีคนคนหนึ่ง(สมมุติเป็นนาย ข)บอกเขา เขาก็เชื่อเลย กระบวนการตรรกะของเขาคือ: สิ่งที่นาย ข บอกกับฉัน(ทุกสิ่ง)  เป็น  สิ่งที่เชื่อได้ "คุณ HotChoc เป็นผู้ชาย"  เป็น  สิ่งที่นาย ข บอกกับฉัน "คุณ HotChoc เป็นผู้ชาย"  เป็น  สิ่งที่เชื่อได้ ส่วนที่คุณพูดถึงข้อบกพร่องของตรรกะ บางจุดผมก็ค่อนข้างเห็นด้วยครับ ว่าแต่ ที่คุณบอกมา คุณได้ใช้ตรรกะอะไรบ้างหรือเปล่าครับ ^_^ ข้อความ "นักปรัชญา knows the way things are ส่วนนักการศาสนา lives the way thing is" น่าสนใจมากครับ อยากรบกวนให้ช่วยขยายความหน่อยครับ ว่าแต่ว่า นักปรัชญาจะ "lives the way thing is" หรือนักการศาสนาจะ "knows the way things are" ไม่ได้เลย เชียวหรือครับ เอ แล้วผมไปนิยามปรัชญาว่า "ปรัชญาเป็นองค์ความรู้ที่มนุษย์หลายผู้นามสร้างสมกันมา เป็นสิ่งภายนอก" ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ? :) แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 13:23:03 จากคุณ : Zero_Zero - [ 7 มิ.ย. 51 13:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 - ขอบคุณคุณขามเรียงมากครับ สำหรับข้อมูลที่ให้มาในคห. 20 ^_^ - คุณ the author คห. ที่ 22 ครับ สิ่งที่เรียกว่า "วิธีการของวิทยาศาสตร์" นี้ คืออะไรครับ รบกวนอธิบายให้ฟังได้ไหมครับ แล้ว "ทฤษฎี" เกี่ยวกับภาษา ในแต่ละยุค และที่คุณเล่ามาต่างๆ มัน "ผิดๆ ถูกๆ " ด้วยเหมือนกันหรือเปล่าครับ และ "จุดคานงัด" คืออะไรเหรอครับ - ขอบคุณคุณ เสธแก่ ครับ ^_^ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 13:16:44 จากคุณ : Zero_Zero - [ 7 มิ.ย. 51 13:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ปรัชญาคือภาษา...หรือภาษาคือปรัชญา? ภาษาเป็นปรัชญาในตัวเองหรือไม่? และไม่ควรลืมว่า หน้าที่สำคัญของภาษาเป็นระบบเครื่องมือเชิงโครงสร้าง เป็นสื่อถ่ายทอด นำพาความคิด ความหมายทางปรัชญาทุกแนว จากสมองคนไปยังอีกสมองคน หรือในรูปกลุ่มคน ที่ผมระบุว่า เป็นระบบเชิงโครงสร้าง เนื่องจากภาษาเป็นโครงสร้างที่ประกอบด้วย"อักษร" สระ วรรณยุกต์ ไวยกรณ์ และอื่นๆอีกมาก หากเรารื้อมันออกจากกัน หรือเพียง เขียนกลับกัน เช่น"โครงสร้าง" ...รื้อแล้วเขียนว่า "งาร้สงรคโ "  (Deconstruction & Reconstruction) เพียงเท่านี้ภาษาก็หมดสภาพที่จะเป็นเครื่องมือสื่อความคิด รวมทั้งภาษาแต่ละชนชาติยังมีโครงสร้างทางภาษาแตกต่างยักเยื้องกันไปอีกด้วย จากคุณ : ขามเรียง - [ 7 มิ.ย. 51 13:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ที่จริง เราอยากให้คุณ Zero_Zero มี"เนื้อหา"บางอย่าง ในเรื่อง"ทฤษฎีไร้ระเบียบ" เพื่อที่เราจะได้คุยกันรู้เรื่องขึ้น "วิธีการทางวิทยาศาสตร์" เป็นเรื่องพื้นๆในเบื้องต้นในการหาความจริง ต่างๆบนโลก ซึ่งประกอบไปด้วย การตั้งคำถาม ด้วยวิธีการนิรนัย,การแสวงหาความรู้ด้วยวิธีการทางอุปนัย,การวิจารย์,การวิจัย,การตั้งสมมุติฐาน และการทดลอง ได้ข้อสรุปและเป็น"ทฤษฎี" ที่จริงกระบวนการทดลองในทางวิทยาศาตร์ นั้นต้องประกอบด้วย"เนื้อหา"จำนวนหนึ่ง รวบรวมข้อมูล หาที่มา ตั้งสมมุติฐานแล้วทำการทดลอง ทีนี้ "ทฤษฎี" ก็คือข้อสมมุติฐาน ที่ผ่านการพิสูจน์เห็นจริงอยู่จำนวนหนึ่ง ทดลอง10ครั้งได้ผล10ครั้ง (ครั้งที่11มันอาจไม่ได้ผลอีกก็ได้) ความจริงก็คือไม่มีทฤษฎีไหนที่สมบูรณ์ ไม่ว่าทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์  ทฤษฎีสังคม ทฤษฎีทางจิตวิทยาเอง   ทุกทฤษฎีล้วนเป็นทฤษฎีชั่วคราวและหลายๆทฤษฎีเก่าๆก็นำมาใช้กับความเป็นจริงในปัจจุบัน ไม่ได้อีกแล้ว(อย่างทฤษฎี จิตวิทยาแบบเก่าๆที่เป็นในเรื่องการเลือกอย่างเป็นกลไกของมนุษย์ก็อธิบายพฤติกรรมมนุษย์ไม่ได้แล้วนะครับ  ทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์แบบเก่าๆก็แก้ปัญหาเศรษฐกิจไม่ได้เหมือนกัน) ทุกทฤษฎีล้วนเป็นทฤษฎีชั่วคราว อนาคตเป็นสิ่งที่อ่อนไหวไม่แน่นอน สำหรับ"จุดคานงัด" เพียงแต่ศึกษาในเรื่องของทฤษฎีไร้ระเบียบ ก็จะเข้าใจว่า ระบบระเบียบทุกอย่างตั้งแต่ ระบบย่อยอาหารของคน ไปจนถึง สภาพสังคม เศรษฐกิจ ทุกอย่างล้วนดำเนินอยู่ภายใต้"ระเบียบ" ในระดับหนึ่ง ซึ่งถ้ามี"ตัวแปร"บางอย่างไปสะกิดสิ่งที่เป็น"จุดคานงัด"เข้าซึ่งก็คือตัวแปรสำคัญและคนเราไม่ค่อยนึกถึงมัน  ระบบทั้งระบบก็จะเคลื่อนตัวไปสู่อีกระดับหนึ่ง และสำหรับในระบบสังคม "ความรู้"จึงเป็น"จุดคานงัด"ที่สำคัญสำหรับความก้าวหน้าของระบบ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 16:17:41 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 16:12:11 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 15:44:26 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 15:41:57 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 15:41:20 จากคุณ : the author - [ 7 มิ.ย. 51 15:40:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 - ขอบคุณคห. ที่ 26 คุณขามเรียงครับ - คุณ the author คห. ที่ 27 ครับ เอาเป็นว่า เราคุยกันพอรู้เรื่อง ก็น่าจะพอนะครับ เพราะฟังดูแล้ว "ทฤษฎีไร้ระเบียบ" นี้ ผมศึกษาไป คงไม่ค่อยคุ้ม เพราะมันอาจจะผิดก็ได้ครับ อิอิ :) เอ่อ... แล้วผมยังคงไม่ค่อยเข้าใจ "วิธีการทางวิทยาศาสตร์" อยู่ดีครับ (อาจจะเข้าใจขึ้นบ้าง หรืออย่างไร ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ) คือ เพิ่มความไม่เข้าใจขึ้นไปอีก ตรง "ตั้งคำถาม ด้วยวิธีการนิรนัย" มันคือยังไงครับ อะไรคือการตั้งคำถามแบบนี้ ยกตัวอย่างได้ไหมครับ ส่วน "การแสวงหาความรู้ด้วยวิธีการทางอุปนัย" คิดว่า พอเข้าใจแล้วล่ะครับ อืม... ส่วนเรื่อง "จุดคานงัด" ผมพอเข้าใจบ้างแล้วครับ ขอบคุณมากครับที่ช่วยอธิบาย :) จากคุณ : Zero_Zero - [ 8 มิ.ย. 51 09:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 - ทีนี้ขอย้อนไปคห. 22 ของคุณ the author นะครับ "วิธีการของวิทยาศาสตร์" สำหรับ อาริสโตเติล (Aristotle) มีสิ่งที่เรียกว่า อุปนัย แล้วจริงหรือครับ อุปนัย (novum organum) เพิ่งมีตอนสมัยฟรานซิส เบคอน (Francis Bacon: 1561 - 1626) หรือเปล่าครับ ถ้าเราวิเคราะห์ภาษาแล้ว ได้ ""องก์ความรู้ใหม่อย่างเป็นระบบ ในการทำความเข้าใจ"โลกวัตถุ"ครับ (ที่ต้องทำความเข้าใจโลกวัตถุก็เพราะว่าโลกมันเป็นวัตถุแต่มนุษย์ก็คือมนุษย์ไงล่ะครับ) "" แสดงว่า ภาษา ไม่เป็นระบบหรือเปล่าครับ หรือว่าจริงๆ แล้วภาษากับ "องก์ความรู้ใหม่" ที่ว่าก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ แล้วสิ่งที่เป็นนามธรรมนี่ ใช่จัดเป็น "โลกวัตถุ" ด้วยหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ใช่ แล้วสิ่งที่เป็นนามธรรม เราไม่ต้องทำความเข้าใจหรือครับ? จากคุณ : Zero_Zero - [ 8 มิ.ย. 51 09:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จริงๆ วิทยาศาตร์ มีมาก่อนยุคสมัยใหม่อีกครับ เพียงแต่ วิธีการทดลองของ ฟรานซิส เบคอน มีอิทธิพล มากในยุควิทยาศาสตร์ "ภาษา" เป็นระบบนะครับ เป็นโครงสร้างของประโยคภาษา เพียงแต่ คุณลักษณะที่เราไม่ค่อยคิดถึงกันคือ มันสามารถ เปลี่ยนรูปร่างได้ มีความยืดหยุ่น เช่น คำว่า "ครอบครัวของฉัน"  ลองเปลี่ยนตำแหน่งเป็น "ครัวครอบฉัน" เมื่อเราเปลี่ยนตำแหน่งของถ้อยคำ หน้าที่และกาลเวลา ของความหมายก็เปลี่ยนไป ประโยคแรกผู้สังเกตุและผู้กระทำก็คือ"ฉัน" ส่วนประโยคถัดมาผู้กระทำก็คือ"ครัว" นี่คือตัวอย่างของ หน้าที่ที่เปลี่ยนเมื่อเกิดการรื้อสร้าง นอกจากนี้โครงสร้างและพื้นที่ ของทั้งหมดก็ยังเปลี่ยนอีกด้วยประโยคแรกบอกถึงความเป็นเจ้าของๆตัวประธานคือฉัน ส่วนประโยคที่2 อาจบอกถึงสถานที่ที่เป็นห้องครัวที่ครอบผู้ถูกกระทำคือฉัน(อาจอุปมาอุปมัยถึงการเป็นผลผลิตจากครอบครัวของผู้ถูกกระทำคือ"ฉัน"นะครับ) เมื่อถอดรื้อโครงสร้างก็จะเกิดพัฒนาการของสัญลักษณ์ นามธรรมใช่โลกวัตถุหรือเปล่า? นามธรรมก็คือ"ภาษา" และภาษา ก็คือนัยยะของวัตถุในส่วนหนึ่งนามธรรมก็คือโลกวัตถุ แต่ "ภาษา"เป็นสิ่งที่มีอยู่ในหมู่มนุษย์มันจึงไม่ใช่สิ่งที่เป็นวัตถุอย่างบริสุทธิ์นัก  อย่างน้อยภาษาแต่ละชาติก็ต่างกัน เมื่อภาษามีความเป็นวัตถุแต่มนุษย์เป็นผู้ใช้ภาษาแล้ว  นามธรรมของภาษาจึงน่าจะเป็นวัตถุ(วิทยาศาสตร์)เพียงส่วนเดียวและอีกส่วนมันเป็นศิลปะที่บอกอารมณ์ความรู้สึกของคน บอกถึงเจตุจำนง ความต้องการบางอย่างของคนในพื้นที่นั้นๆด้วย จากคุณ : the author - [ 8 มิ.ย. 51 12:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ประเด็นก็คือผมคิดว่าแต่ละคนมีความชัดเจนในปรัชญาของตัวเองต่างกัน และก็มาถึงปรัชญาของตัวเองด้วยวิธีต่างกัน บางคนอาจใช้ตรรกะเพื่อตรวจสอบปรัชญาของตน บางคนก็อาจจะไม่ได้สนใจว่าปรัชญาของตนมาจากไหน น่าเชื่อถือในเชิงตรรกะหรือไม่ บางคนเพื่อนที่เขาเชื่อถือบอกมา ก็เชื่อตามก็มีครับ เขาอาจจะมีตรรกะอย่างที่คุณว่า แต่ถึงเพื่อนเขาจะผิดบ้างเป็นบางครั้ง เขาก็อาจจะยังเชื่อเพื่อนอยู่ดี ซึ่งความเชื่อเพื่อนตรงนี้มันไม่ได้มีตรรกะมารองรับ เพราะสิ่งที่เพื่อนคนนี้บอกไม่ได้เชื่อถือได้ทุกสิ่ง แต่เราก็เชื่อ ส่วนตัวผมเองผมใช้ตรรกะเป็นส่วนมาก แต่บางเรื่องก็ยังเป็นการรับฟังเขามาอยู่เหมือนกันครับ แต่ก็เคยที่ใช้ตรรกะแล้ว บอกไม่ได้ว่าปรัชญาสองอย่างอันไหนตรงกับความจริง ใช้ได้แต่บอกว่าปรัชญาทั้งสองนั้นตรงตามตรรกะเท่านั้น ตามที่ผมคิด นักปรัชญานั้นศึกษาปรัชญามากมายหลายแขนง รู้ว่าแต่ละสายนั้นมีปรัชญาอะไร มีแนวคิดอย่างไร มาถึงข้อสรุปของแต่ละสายอย่างไร อาจจะสามารถเปรียบเทียบปรัชญาต่างๆ กันได้ แต่ก็จบที่เท่านั้น แบบ detached ตัวเองออกจากสิ่งที่ตนศึกษาหน่อยน่ะครับ ส่วนนักการศาสนานั้น involve กว่า เพราะเลือกที่จะเชื่อและปฏิบัติตามปรัชญาสายที่ตนเห็นว่าตรงกับความเป็นจริงอันเดียว สิ่งที่เขาศึกษาก็คือทางเดินชีวิตของเขาเอง นักการศาสนาอาจจะ know things คือรู้แนวคิดแบบอื่นก็ได้ครับ แต่เขาเชื่ออยู่แบบเดียว นักปรัชญาถ้าเชื่อแนวคิดแบบเดียวก็น่าจะได้ แต่ไม่ทราบว่าจะส่งผลต่อความเป็นกลางทางวิชาการหรือไม่ จะสามารถแก้ไขในสิ่งที่ตัวเองเชื่อได้หรือไม่ถ้ามันผิด ส่วนเรื่องที่ผมคาดเดาว่าคุณมองว่า "ปรัชญาเป็นองค์ความรู้ที่มนุษย์หลายผู้นามสร้างสมกันมา เป็นสิ่งภายนอก" ก็เป็นการคาดเดาครับ จากคุณ : HotChoc - [ 8 มิ.ย. 51 12:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 32 - คุณ the author ครับ "นามธรรมก็คือภาษา" หมายความว่า ในที่สุดแล้ว ภาษาก็คือความจริงชนิดหนึ่งหรือเปล่าครับ ส่วนเรื่องวิทยาศาสตร์เอาไว้ก่อนดีกว่าครับ ค่อนข้างนอกประเด็นไปแล้วกระมัง ก็เท่าที่ฟังคุณก็ค่อนข้างเห็นด้วยครับ แต่จะยังงงๆ อยู่บ้าง แต่ก็ช่างมันก่อนแล้วกันครับ :) - คุณ HotChoc ครับ ผมคิดว่า เข้าใจสิ่งที่คุณคิดนะครับ เพียงแต่เข้าใจว่า คุณคิดผิด และได้พยายามพิสูจน์ให้คุณได้ลองพินิจพิจารณ์ดูครับ อีกอย่างคือ ผมไม่ได้พูดถึงเรื่อง "น่าเชื่อถือในเชิงตรรกะหรือไม่" ครับ ผมเพียงแต่เสนอว่า ยังไงปรัชญาก็ต้องผ่านตรรกะ "สิ่งที่เพื่อนคนนี้บอกไม่ได้เชื่อถือได้ทุกสิ่ง แต่เราก็เชื่อ" ข้อความดังกล่าวนี้ ไม่ใช่เป็นการบอกว่า: สิ่งที่คนซึ่งเชื่อไม่ได้ทุกสิ่งบอก  เป็น  สิ่งที่ฉันเชื่อ สิ่งหนึ่งๆ ที่คนซึ่งเชื่อไม่ได้ทุกสิ่งบอก  เป็น  สิ่งที่คนซึ่งเชื่อไม่ได้ทุกสิ่งบอก ดังนั้น สิ่งหนึ่งๆ (ดังกล่าว)  เป็น สิ่งที่ฉันเชื่อ หรอกหรือครับ เอ ตกลงคุณเข้าใจตรรกะอย่างไรครับ ที่ผมเข้าใจมาอาจจะผิดก็ได้ครับ จึงอยากให้คุณช่วยอธิบายเกี่ยวกับ "ตรรกะ" ให้ฟังหน่อยครับ ว่าแต่ ตกลงการฟังเขามา มันไม่ได้ใช้ตรรกะจริงๆ หรือครับ อยากให้แย้งตรงที่ผมเสนอไว้ด้วยครับ ไม่งั้นเราคงไม่ได้รู้อะไรเพิ่มกันพอดีครับ ส่วนเรื่องนักการศาสนา เพื่อนผมได้อ่านและฝากถามมาว่า แล้วจะอธิบายคนที่เป็นทั้งนักปรัชญาและนักการศาสนาด้วย อย่างไรดีครับ ส่วนผมเองไม่คิดว่าจะถามอะไรต่อในเรื่องนี้ดีกว่าครับ :) จากคุณ : Zero_Zero - [ 9 มิ.ย. 51 01:48:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ด้วยความที่ความรู้ทาง"ปรัชญา"ของผมมีน้อยนิด ผมอ่าน#4 ของคุณฮกหลงฯ ทำให้ผมสดุดความคิด...!!! "ปรัชญาคือภาษา......^_^ และคุณ the author ได้กล่าวไว้อีก "ภาษาเป็นระบบ เป็นโครงสร้างของความหมาย...จึงเมื่อเราเปลี่ยนตำแหน่งของถ้อยคำ หน้าที่และกาลเวลาของความหมาย ก็เปลี่ยนไป" ยกตัวอย่างเช่น "ครอบครัวของฉัน" เปลี่ยนเป็น "ครัวครอบฉัน" เป็นต้น *********************************************** "ภาษาศาสตร์" เป็นแขนงหนึ่งของ"ปรัชญาอยู่แล้ว...ปรัชญาคือภาษา พอๆกับตรรกะที่กล่าวว่า "โลกคือฉัน....ฉันคือโลก" ปรัชญาและหลักการของตรรกะข้อนี้ ในทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ยังเป็นจริงได้อีกด้วย ผมขอยกตัวอย่าง ตรรกะที่กลับกัน ของ "ไดนาโม"และ"มอเตอร์" ที่มันทำหน้าที่กลับกัน เมื่อเราออกแรงหมุน"ไดนาโม"สัก๕๐รอบต่อนาที มันจะผลิตกระแสไฟฟ้าออกมาได้ และเมื่อเราปล่อยกระแสไฟฟ้าจำนวนหนึ่งเข้าไปให้"มอเตอร์"เช่น พัดลม พัดลมก็จะมีแรงหมุนเคลื่อนวนรอบตัวเอง ยังมีอะไรที่"ตรรกะแบบกลับกัน" สามารถให้ความรู้ที่เป็นวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอันเป็นสิ่งดีงามต่อเราอีกมาก *********************************************** ในอีกแง่มุมของ"ภาษา" หากผมจะชวนพวกเราทุกท่าน มองในมุมของผมบ้าง ผมมองภาษา ในรูปของภาษาพูด และภาษาเขียน(จะขอขยายความตรงนี้) ภาษาเขียน ของผมจะประกอบด้วยภาษาสัญลักษณ์หลัก๓ประการคือ ๑.ภาษาวรรณกรรม/วรรณศิลป์ ๒.ภาษาตัวเลข และระบบคณิตศาสตร์/การคำนวน ๓.ภาษาเส้นสาย กราฟฝิก(Graphics) ไดอะแกรม(Diagrams),ภาพและจิตกรรม และสัญลักษณ์อื่นๆ ที่ใช้ในแต่ละศาสตร์ของตัวมันเองเช่น %,^, +,และ@เป็นต้น มองในเชิงมิติ(Dimensions)ระบบภาษาหรือระบบสัญลักษณ์หลักทั้ง๓ประการดังกล่าว มันสามารถถ่ายทอด แปลง เปลี่ยน ความคิดความรู้ จากภายในสมองของมนุษย์.......เป็นภาวะไร้มิติ(Zero Dimension) เพราะไม่มีใครมองเห็น"ตัวความคิด" ระบบโครงสร้างภาษาหรือสัญลักษณ์ ทำให้"ตัวความคิด" ถูกเขียนปรากฏสู่แผ่นกระดาษ.......เป็นภาวะ๑และ๒มิติ(1and 2 Dimensions) "ตัวความคิด"ที่เป็น ระบบรวมขั้นต้น ในสิ่งที่เราเรียกว่า"ภาพ๓มิติ"เช่น"ลูกบาศก์"หรือ"ลูกทรงกลม"หรือ"แท่งทรงปิรามิด" มันสามารถเป็นแบบ ที่นำไปสู่การปั้นขึ้นรูปด้วยดินเหนียว ด้วยปูนปั้น ให้เป็นลูก เป็นก้อนหรือเป็นวัตถุ.....เป็นภาวะ๓มิติ จับต้องได้ สิ่งจับต้องได้ อาจเป็นยิ่งกว่าสิ่งง่ายๆ มันได้กลายเป็น ระบบยานยนต์ ระบบปรับอากาศ ซึ่งเป็นนวัตกรรมสิ่งประดิษฐ์....๓มิติ(3 Dimensions) ดังนั้นในมุมมองนี้ เราจะสรุปว่า"ระบบภาษา/ศาสตร์ หรือระบบสัญลักษณ์"นี้เป็นอย่างไร?หรือคืออะไร? พอจะเข้าใจที่ผมพยายามชี้ชวนมุมมอง "ระบบภาษา/ระบบสัญลักษณ์ ในหน้าที่ใหม่ของมันบ้างหรือไม่?อย่างไร?ครับ นอกกระทู้"ปรัชญา"ไปไกล หรือไม่ครับ? จากคุณ : ขามเรียง - [ 9 มิ.ย. 51 15:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 "Language tends to innovate,Absolute language innovates absolutely.".....? ^_^ จากคุณ : ขามเรียง - [ 9 มิ.ย. 51 16:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เอ่อ... ไม่แน่ใจเหมือนกันครับคุณขามเรียงว่า คห. ของคุณนอกกระทู้ไปหรือเปล่า แต่ยังไงก็ตาม ผมว่าก็น่าจะคุยกันได้นะครับ :) เท่าที่อ่านก็คิดว่าพอเข้าใจครับ แต่ข้อความ "ปรัชญาคือภาษา" นี้ มันเข้าใจยากอยู่นะครับ แล้วภาษาศาสตร์ในปัจจุบัน ก็ไม่ได้จัดเป็นส่วนหนึ่งของปรัชญาแล้วนี่ครับ เรื่องไดนาโมนั้น มันเป็นเครื่องสืบต่อแรงกระทำเท่านั้นหรือเปล่าครับ เหมือนผมกดแป้นพิมพ์ของ keyboard แล้วก็มีตัวอักษรขึ้นที่หน้าจอ ว่าแต่ว่า ถ้าไม่ใช้ข้อความ "ปรัชญาคือภาษา" หรืออธิบายเพิ่มจากข้อความนี้ ตกลง ปรัชญาคืออะไรกันแน่ครับ จากคุณ : Zero_Zero - [ 9 มิ.ย. 51 17:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ปรัชญาคือ"เมล็ดพันธุ์แห่งระบบความคิดอย่างเป็นตรรกะของ ความจริง ความงาม ความดีและความถูกต้อง" ...หรือว่าคือ"ดอกไม้แห่งระบบความคิด...." ...^_^ เพราะเมื่อดอกไม้เกิดแล้ว เมล็ดจึงเกิดตามมาภายหลัง....?...^๓^ ว่าแล้วไงครับ..."ปรัชญาคือภาษา" นี้มันเข้าใจยากอยู่...ผมก็งงงง เออ! ผมก็เพิ่งทราบจากคุณZero... ว่า"ภาษาศาสตร์ในปัจจุบัน ไม่ได้จัดเป็นปรัชญาแล้ว  แล้วทีนี้ภาษาศาสตร์คืออะไรกันล่ะ เดาว่าเป็นเพียง"เครื่องมือสื่อสารและบันทึก"ความคิดเท่านั้นกระมัง? ตกลง ปรัชญาคืออะไรกันแน่ครับ จากคุณ : ขามเรียง - [ 9 มิ.ย. 51 19:35:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ครับ อืม ผมก็ลืมไปครับคุณขามเรียง ว่าคุณขามเรียงก็ได้บอกไว้แล้ว แหะ แหะ ทีนี้คือ คำว่า "เมล็ดพันธุ์" เนี่ยครับ ถ้าเกิดเราใช้คำที่เป็นการอธิบายโดยตรงแทนจะได้หรือเปล่าครับ หรือว่าคำว่า "เมล็ดพันธุ์" ก็ดีแล้ว ส่วนเมล็ดกับดอกไม้ อะไรเกิดก่อนกันนี่ ก็น่าคิดนะครับ ส่วนตัวแล้ว ถ้าดูที่คำว่า "เกิด" ผมก็ต้องตอบว่าเมล็ดเกิดก่อนครับ แล้วดอกไม้ค่อยตามมา ส่วนเมล็ดมันเกิดจากอะไร ก็คงต้องตอบไปก่อนว่า อาจจะมาจากดอกไม้ของต้นอีกต้นหนึ่งครับ :) คำว่า "ศาสตร์" มีความสัมพันธ์กับคำว่า "ปรัชญา" ในเชิงฉายาก็จริงครับ แต่ปัจจุบัน ปรัชญา ถูกเปลี่ยนฉายาใหม่แล้ว แบบไม่ค่อยมีใครรู้ คือ "ปรัชญา เป็นราชินีแห่งวิทยาการทั้งหลาย... ซึ่งทรงถูกทอดทิ้ง" "ความรู้ทุกอย่างของมนุษย์ที่ไม่เกี่ยวกับการดำรงชีพจัดเป็นปรัชญาทั้งสิ้นเพราะเป็นความพยายามของมนุษย์ที่จะตอบปัญหาอันเกิดจากความพิศวงต่อความเป็นไปตามธรรมชาติ ครั้นต่อมา มีการค้นคว้าเพื่อให้รู้จริงและละเอียดยิ่งขึ้น วิชาใดมีเนื้อหามากเพียงพอและมีคำตอบที่เชื่อกันว่าแน่นอนตายตัวพอสมควรแล้ว ก็จะแยกออกตั้งตัวเป็นวิชาเฉพาะ ส่วนที่เหลือก็จะเป็นเนื้อหาของปรัชญาต่อไป" (1) (ยกมาจาก: http://72.14.235.104/search?q=cache:lbTYmxTikcYJ:rilc.ku.ac.th/rilc.ku.ac.th/coursesyllabus/2550_1/doc/387102_2.ppt+%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%8A%E0%B8%8D%E0%B8%B2+%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2&hl=th&ct=clnk&cd=9&gl=th ) คือเดี๋ยวนี้ ถ้าจะบอกว่าอะไรจัดเป็นปรัชญาบ้าง ก็จะเหลือประเภทใหญ่ 2 ประเภทครับ คือ: 1) ปรัชญาบริสุทธิ์       1.1) อภิปรัชญา ได้แก่ จักรวาลวิทยา, ภววิทยา และ เทววิทยา       1.2) ญาณวิทยา หรือ ทฤษฎีความรู้       1.3)* คุณวิทยา ได้แก่ จริยศาสตร์, สุนทรียศาสตร์ และ ตรรกศาสตร์ 2) ปรัชญาประยุกต์ ได้แก่ - ปรัชญาวิทยาศาสตร์ - ปรัชญาภาษา - ปรัชญาศาสนา - ปรัชญาสังคม - ปรัชญาการเมือง - ปรัชญาการศึกษา ฯลฯ * หมายเหตุ: ข้อ 1.3) ยังมีผู้แบ่งในลักษณะอื่นๆ อีก ส่วนภาษาศาสตร์นั้น ปัจจุบันจัดเป็นแขนงหนึ่งของมนุษยศาสตร์ (Humanities) ซึ่งแม้แต่ปรัชญาเอง ก็ถูกจัดอยู่ในนี้ด้วยเช่นกัน (แหล่งอ้างอิง: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8%A9%E0%B8%A2%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C ) ส่วน ปรัชญาคืออะไรกันแน่ ก็นั่นสิครับ เรารู้จักปรัชญากันมากขนาดไหน ถ้าย้อนไปดูที่ (1) ที่ผมได้ยกมา มันจะเป็นคำตอบให้เราได้เลยหรือเปล่า คือจริงๆ ในยุคปัจจุบัน มีวิชาใหม่วิชาหนึ่งเกิดขึ้น มีชื่อว่า "Metaphilosophy" ส่วนคำแปลเป็นภาษาไทย ยังไม่มีคำแปลใดเป็นที่ยอมรับอย่างทั่วถึง แต่อาจกล่าวสรุปเนื้อหาคร่าวๆ ได้ว่า เป็นวิชาที่ศึกษาวิชาปรัชญา(อีกทีหนึ่ง) คำถามที่ว่า "ปรัชญาคืออะไร" ก็จัดอยู่ในเนื้อหาของวิชานี้ครับ อนึ่ง มีคำอังกฤษพยายามนิยามวิชานี้ว่า "philosophy of philosophy" ซึ่งเป็นคำนิยามที่แปลก และได้รับการวิจารณ์กันโดยทั่วไปว่า ในเมื่อยังหาไม่ได้ว่าปรัชญา (philosophy) คืออะไร แล้วคำนิยามนี้ เป็นไปได้สำหรับวิชานี้ได้อย่างไร ครับ แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 51 22:14:30 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 51 22:10:47 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 51 22:08:19 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 51 22:06:41 จากคุณ : Zero_Zero - [ 9 มิ.ย. 51 22:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เสนอให้ใช้Landscape of Philosophy แทน Metaphilosophy น่าจะให้สุนทรียะมากขึ้น ชดเชยความแห้งแล้ง *********************************** ภายหลังระบบการศึกษาเริ่มงงกับตัวเอง พากันตั้งปรัชญาที่แยกองค์ความรู้เป็น ศาสตร์แม่บท๓ศาสตร์ ๑.มนุษย์ศาสตร์ ๒.สังคมศาสตร์ และ ๓.วิทยาศาสตร์ แล้วมีความสับสน มนุษย์ศาสตร์ถือโอกาสอมวิชา ปรัชญาเข้าไปในตัวเสียเลย ที่จริงศาสตร์แม่บทนั่นน่ะ มันงอกออกมาจากเมล็ดพันธุ์ปรัชญาแท้ๆ ปัจจุบัน หลงไหลวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีกันจนกระทั่ง บีบให้มนุษย์ศาสตร์ไปอยู่รวมกันกับสังคมศาสตร์ ทั้งที่มนุษย์ศาสตร์คือOutside-In(ศึกษาศักยภาพภายใน สมอง ใจ ตนเอง) กับ สังคมศาสตร์คือInside-Out(ศึกษาศักยภาพภายนอก อย่างความร่วมมือ) วิทยาศาสตร์เทคโนโลยีก็Inside-Out(ศึกษาศักยภาพภายนอก อย่างเครื่องมือ) จากคุณ : ขามเรียง - [ 9 มิ.ย. 51 23:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ครับ จากคุณ : Zero_Zero - [ 10 มิ.ย. 51 22:39:52 ]