ความคิดเห็นที่ 1 ขอบคุณครับ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยครับ จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 6 มิ.ย. 51 00:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าให้เดา น่าจะเลือกใช้เงื่อนไขของ ..."ความสัมพันธ์อันดี" ระหว่าง อยุธยา กับ ปัตตานี ช่วงนั้นครับ เพราะ มีความสัมพันธ์อันดีระดับสูงมาก ๆ ในจดหมายเหตุของ วันวลิต ก็บันทึกไว้เหมือนกัน เรียกว่า Win-Win ทั้งคู่ เพราะสมัยรายากูนิง ปัตตานี ก็รุ่งเรืองไม่แพ้อยุธยาครับ มีต่างชาติเข้าไปค้าขายเพียบ ทั้งจากตะวันตกอย่าง ฮอลันดา อาหรับ และ ทางตะวันออกอย่าง จีน ญี่ปุ่น ฯลฯ เป็นต้น จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 6 มิ.ย. 51 08:07:18 A:58.10.222.182 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รายากูนิงนี่คือองค์ที่ทรงสั่งหล่อปืนใหญ่นางพญาตานีหรือเปล่าคะ???? จากคุณ : นางพญามารเมฆไฟ - [ 6 มิ.ย. 51 08:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คห.3 ไม่แน่ใจครับ รู้แต่ว่า 3 กระบอกนั่นทำให้สยามมิอาจตีเอามืองปัตตานีได้  สุดท้ายต้องใช้ไส้ศึกเข้าไปแทรกซึมรับราชการคอยแจ้งจุดอ่อนของการตีเมืองปัตตานี จึงหักเอาเมืองได้ 3 กระบอกที่ว่าคือ 1. นางพญาตานี  ปัจจุบันอยู่หน้ากระทรวงกลาโหม 2. ศรีนครา (ถ้าจำไม่ผิดนะ) ตกทะเลที่ปากอ่าวปัตตานี ระหว่างการขนมากรุงเทพ 3. มหาเลลา กระบอกนี้สูญหาย ...ไม่มีหลักฐานว่าไปอยู่ที่ใด จากคุณ : Dare More - [ 6 มิ.ย. 51 11:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 # Dare More กระบอกที่สาม ไม่ได้หายไปไหนครับ ผู้ชำนาญการณ์ด้านปืนใหญ่โบราณ ( คุณศิริรัจน์ วังศพ่าห์ บุตรชายของ คุณหมอ สำราญ วังศพ่าห์ ท่านผู้รู้ด้านปืนใหญ่ของเมืองไทย ) ท่านคาดว่า เป็นปืนใหญ่ที่ชื่อ ...."ตานีพ่าย" อยู่ที่ ทำเนียบรัฐบาลครับ เพราะชื่อสื่อความหมายในทางเดียวกัน และ เมื่อสอบทานกับ เอกสารเก่าที่บันทึกเรื่องการเก็บรักษาปืนมา ก็ถูกต้องตรงกันในส่วนของ ขนาดปืน และ ขนาดกระสุน ที่ใช้ครับ ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า มหาเลลา นั้น เป็นศัพท์ที่ใช้เรียก ปืนใหญ่ที่มีลักษณะเฉพาะตัว เพราะยุคนั้น (สมัย ร.1) แหล่งค้าปืนใหญ่ที่สำคัญ ๆ จะอยู่บริเวณ เกาะหมาก (ปีนัง) และ บริเวณใกล้เคียงครับ ดังนั้น รุ่นของปืนใหญ่ จึงเรียก ตามภาษาที่ตลาดเรียกกัน และ อย่างที่ได้เรียนไป ว่าแหล่งจำหน่ายแหล่งใหญ่อยู่ที่ทางปากใต้ ดังนั้น สำเนียงจึงเป็นไปตามนั้น มหาเลา ถ้าเขียนเป็นภาษาอังกฤษคือ MAHA LELA แล้วต้องไปเทียบเคียงกับเสียงในภาษามลายูครับ ปืนในรุ่นเดียวกับ มหาเลลา นี่มีหลายกระบอกเหมือนกันครับ ที่มา : ปืนใหญ่ในประวัติศาสตร์ไทย ของ กระทรวงกลาโหม ปี พ.ศ. 2551 ครับ ------------------------------------------------------------- ส่วนเรื่อง ที่บอกว่า ปืน 3 กระบอกมีส่วนช่วยให้ ปัตตานี ไม่แตกนั้น ก็อาจจะจริงอยู่บ้าง แต่เท่าที่ทราบมา ปัตตานี ได้กำลังหนุนจาก กลันตัน ตรังกานู มาช่วยเสริมรบนี่ครับ และ คนในอาณาเขตปัตตานีเอง ก็ร่วมแรงร่วมใจกันสู้อย่างถวายหัวจึงทำให้ ทัพสยามอยุธยา (น่าจะยุคพระเจ้าปราสาททองนะ ) ตีไม่แตกเสียที แต่ ก็ทรงพยายามถึง 3 หน โดย หนที่ 3 ปัตตานียอมส่งต้นไม้เงินต้นไม้ทองมาเพื่อทำสัญญามิตรภาพ ( วันวลิต : อ้างแล้วข้างต้น) แต่หลังจากนั้น เมื่อศึกภายนอกสงบ ศึกภายในกลับปะทุขึ้นระหว่าง ราชวงศ์สายศรีวังสา กับ ราชวงศ์สายกลันตัน เป็นผลทำให้ เกิดความเสื่อมถอยทั้งทางเศรษฐกิจ และ การเมืองภายใน ปัตตานี เองครับ นอกจากนี้ เท่าที่สังเกตุดู ทัพทางใต้ ที่สำคัญ ๆ อย่างเช่น เมืองสงขลา มักไม่ค่อยจะเชี่ยวชาญการรบกับ ปัตตานีสักเท่าไร เพราะ เท่าที่อ่านมา มักจะแพ้มากกว่าชนะ ต้องรอทัพเสริมจาก อยุธยา และต่อมา กรุงรัตนโกสินทร์อยู่บ่อย ๆ น้อยครั้งที่ ทัพจากสงขลา จะชนะปัตตานีได้ (เช่น สมัย พระยาสงขลา ที่ชื่อ บุนฮุย ณ สงขลา เป็นต้น) ทั้งหมดนี้ ผมเดาว่า น่าจะเป็นปัจจัยหลัก ในการทำให้ ปัตตานี ต่อกรกับ สยามได้มากกว่าแค่เรื่อง ปืนใหญ่ อย่างเดียวครับ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 6 มิ.ย. 51 12:40:54 A:58.10.222.182 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณศรีสิทธิสงครามข้อมูลเยอะดีครับ ยอมรับเลย ความจริงเรื่องปืนใหญ่ก็เป็นส่วนหนึ่งครับ การจะต้านทัพใหญ่อย่างอยุธยามันต้องอาศัยกำลังรบเป็นหลัก มีปืนใหญ่ก็อาจเป็นได้ดั่งสัญลักษณ์ของความเข้มแข็ง การป้องกันที่เยี่ยมยอดกระมัง เรื่องกำลังเสริมนั้นก็เป็นอย่างที่คุณว่านั่นแหละครับ เหตุนี้ชาวปัตตานีกับกลันตันจึงมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันมากจนถึงปัจจุบัน  แม้แต่สำเนียงภาษาพูดก็แทบจะเหมือนกันเลยทีเดียว  ส่วนรัฐอื่นๆนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาครับ  ถ้าจำไม่ผิดครั้งที่เสียเมืองแก่สยามนั้นปัตตานีเต็มไปด้วยปัญหาภายในรุมเร้า  ผู้นำไม่เข็มแข็งและเด็ดขาดพอ  แต่จากเล่มที่ผมได้รับการสอนมานั้นรู้สึกว่าเค้าจะเน้นตัวไส้ศึกมากกว่า   คือเข้ามาเป็นสปายยังไม่พอ ยังยุแยงให้คนในราชสำนักตีกัน แตกความสามัคคีอะไรทำนองนี้ ...แต่ผมจำชื่อไส้ศึกคนนั้นไม่ได้แล้วครับรู้แต่ว่าเป็นชาวลิกอ (นครศรีธรรมราช)  เพราะทิ้งไปนานแล้ว  กลัวตำรวจจับครับ สมัยซัก 15-20 ปีที่แล้ว การศึกษาประวัติศาสตร์ปัตตานีนั้น มีสิทธิ์ถูกอุ้มหายไปง่ายๆ  ถ้าคุณเป็นมลายู  และต้องเรียนกันแบบแอบๆซ่อนๆ   ส่วนหัวเมืองสงขลาและนครศรีธรรมราชที่คุณกล่าวไว้กับที่ผมได้เรียนมานั้นค่อนข้างตรงกันครับ  คือปัตตานีแทบจะไม่ได้กล่าวถึงสองเมืองนี้ในแง่ความน่ากลัวถ้าต้องต่อสู้ด้วย  แต่จะกล่าวถึงสยามซะมาก ถ้ามีโอกาส...ผมก็อยากแลกเปลี่ยนข้อมูลทางประวัติศาสตร์ด้วยนะครับ  เพราะของผมก็รู้จากมุมมองปัตตานีเป็นหลัก ...ซึ่งบางอย่างอาจไม่เป็นจริงก็ได้   เช่นข้อมูลเรื่องปืนใหญ่มหาเลลา  .....ที่นี่เชื่อกันว่ามันหายไปจริงๆ  และอีกอย่างที่คุณอาจแปลกใจคือปัตตานีส่งออกปืนใหญ่ด้วยครับ   ลูกค้าเท่าที่มีข้อมูลคือญี่ปุ่น จีนและรัฐมลายูโดยรอบครับ จากคุณ : Dare More - [ 6 มิ.ย. 51 13:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ^ ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ จากคุณ : นางพญามารเมฆไฟ - [ 6 มิ.ย. 51 13:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณครับ แต่จริง ๆ แล้ว ผมว่ายกเครดิตทั้งหมดให้คุณหมอ สำราญ(ผู้ล่วงลับ) กับ คุณศิริรัจน์ น่าจะเหมาะกว่าครับ สำหรับความรู้เรื่องปืนใหญ่นะครับ ส่วนเรื่องเมืองปัตตานี ผมก็อ่านมาจากหนังสือของอ. มอ. อีกท่านหนึ่งครับก็ต้องขอยกเครดิตให้ อ. ท่านนั้นเหมือนกันครับ ----------------------------------- สำหรับ จารชน ที่คุณ Dare More กล่าวมานั้น ถ้าเป็นสมัย ร.1 ชื่อของเขาคือ ...... ลักษมาณา ดาจัง...... ครับ แต่ทางมลายูบันทึกว่า บุคคลผู้นี้เป็นชาวสยามครับ (เพราะแปรพักตร์มั้งครับ ? ) สำหรับข้อมูลเรื่องปัตตานี เป็นศูนย์กลางการค้าปืนใหญ่ที่เพิ่มเติมมาให้ผมก็ต้องขอขอบพระคุณเหมือนกันครับ ความเสื่อมถอยของ ปัตตานี เองนั้น ก็ส่งผลกระทบในหลาย ๆ เรื่องเหมือนกัน แม้แต่ กรณี มัสยิดกรือเซะ ถ้ายกเรื่องตำนานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวไว้แล้ว มัสยิดกรือเซะ ที่บูรณะใหม่ไม่ได้ ก็เพราะเศรษฐกิจของ ปัตตานี ไม่ดีนั่นหละครับ เพราะความขัดแย้งภายในกันนั่นเองครับ เพราะเมื่อมีการย้ายเมืองหลวงของปัตตานีบ่อยครั้งมาก ในยุคที่มีความวุ่นวายภายในนั่นเองครับ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 6 มิ.ย. 51 14:12:30 A:58.10.222.182 X: TicketID:025907 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โจรใต้คงชอบใจ (เราไม่ได้ โม้) ดูได้จาก"หย่อง"ทีวี ทีวีที่เกิดมา เพื่อทำลายประเทศ นี้ จากคุณ : โดยตรง - [ 6 มิ.ย. 51 15:36:20 A:202.5.87.138 X: TicketID:142731 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นายศรีสิทธิสงคราม เธอเป็นนี้ปัญญาชนจริง บอกแหล่งที่มาด้วย (นึกถึง นายจิตร เลย) เอาศรีสิทธิสงคราม เป็นเยี่ยงอย่างแล้วฐานความรู้ของทุกคนๆจะกว้างขึ้นมากจริงๆ นายโดยตรง สะใจดีจริง ขำๆ จากคุณ : SriSiam - [ 6 มิ.ย. 51 17:18:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทมยันตี วิมล เจียมเจริญ หนึ่งในแก๊งห้าคน สมัคร วิมล อุทาร อาคม ดุสิต ต้นเหตุความรุนแรง 6 ตุลา ถ้าคุณเกิดทันรู้ความคุณจะสาปแช่งแก๊งนี้ไปตลอด จากคุณ : คนในเหตุการณ์ - [ 6 มิ.ย. 51 17:34:11 A:118.174.86.46 X: TicketID:102386 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืมมมม     คห. 11   ห้องราชดำเนินดีมั้ยคะ จากคุณ : กระจ้อน - [ 21 มิ.ย. 51 09:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 #Dare More 3 กระบอกที่ว่าคือ 1. นางพญาตานี  ปัจจุบันอยู่หน้ากระทรวงกลาโหม 2. ศรีนครา (ถ้าจำไม่ผิดนะ) ตกทะเลที่ปากอ่าวปัตตานี ระหว่างการขนมากรุงเทพ 3. มหาเลลา กระบอกนี้สูญหาย ...ไม่มีหลักฐานว่าไปอยู่ที่ใด #ศรีสิทธิสงคราม กระบอกที่สาม ไม่ได้หายไปไหนครับ ผู้ชำนาญการณ์ด้านปืนใหญ่โบราณ ( คุณศิริรัจน์ วังศพ่าห์ บุตรชายของ คุณหมอ สำราญ วังศพ่าห์ ท่านผู้รู้ด้านปืนใหญ่ของเมืองไทย ) ท่านคาดว่า เป็นปืนใหญ่ที่ชื่อ ...."ตานีพ่าย" อยู่ที่ ทำเนียบรัฐบาลครับ เพราะชื่อสื่อความหมายในทางเดียวกัน และ เมื่อสอบทานกับ เอกสารเก่าที่บันทึกเรื่องการเก็บรักษาปืนมา ก็ถูกต้องตรงกันในส่วนของ ขนาดปืน และ ขนาดกระสุน ที่ใช้ครับ จากข้อมูลที่ข้าพเจ้าได้อ่านมานั้นเป็นหนังสือแปลมาจากมาเลเซียอีกที เค้าบอกว่ากระบอกนี้สยามไม่สามารถเอากลับไปได้เพราะว่า มหาเลลา ได้ถูกใช้งานในการรบจนกระทั่งตัวมันชำรุดเสียหายและระเบิดตัวมันเองในที่สุด ...ก็เลยเอาไปแค่สองกระบอก โดยขนไปทางแพ พร้อมกับเฉลยศึกที่อีกซึ่งเป็นชาวนครปัตตานีผู้จงรักภักดีอีก สี่พันคน ลงเรือไปที่กรุงเทพฯ  โดยใช้วิธิเอาหวายมาร้อยเจาะที่เอ็นร้อยหวาย...แล้วนำมาขุดลอกคลองแสนแสบ  บางส่วนที่เอามาทิ้งบริเวณรอบกรุงเทพฯ แถบ บ้านแขก ฝั่งธน หนองจอก มีนบุรี และ ปืนใหญ่ศรีนครา โดนพายุพัดตกแพล่มที่ปากอ่าวปัตตานีจริง   อีกกระบอกก็อยู่หน้ากระทรวงกลาโหม ส่วนกระบอกที่คุณบอกว่าชื่อตานีพ่าย คงไม่ใช่มหาเลลากระบอกเดียวกันแล้วล่ะจ้ะ... แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 51 22:13:55 จากคุณ : Fightfox - [ 23 มิ.ย. 51 22:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สมัย ที่ปัตตานี รุ่งเรืองนั้น ( ตามที่บอก ) คนเค้านับถือศาสนาอะไรกันคะ ไม่ใช่มุสลิมใช่ไหม จากคุณ : Freedom of Life - [ 27 มิ.ย. 51 01:18:47 ]