ความคิดเห็นที่ 1 มันใช้เวลาครับ คุณต้องเข้าใจ ค่อยๆ สะสมไป เรื่อยๆ ทุกวันๆ ทำเป็นเรื่องปกติ การเรียนภาษาอังกฤษต้องพัฒนาอยู่เสมอๆ ไม่มีคำว่าดีพอ ถ้าหยุดพัฒนาก้อถดถอยครับ สู้ๆครับ ผมก้อสู้กะมันมาหลายปีและ และตอนนี้ก้อสู้อยู่ สู้ๆ นะคร๊าบบบบบบบ จาเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : คุณชายอิอิ - [ 16 มิ.ย. 51 12:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะตอนนี้ก็เป็นอยู่เหมือนกันฝึกทำข้อสอบทีไร คะแนนก็ยังน้อยเท่าเดิมๆ แต่ก็จะพยายามต่อไป สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : aumeim (aumeim) - [ 16 มิ.ย. 51 12:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มันใช้เวลาครับ จากคุณ : amited - [ 16 มิ.ย. 51 13:28:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจให้ครับ ... สู้ สู้ นะครับ ... จากคุณ : D_YONG - [ 16 มิ.ย. 51 13:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 การเรียนภาษามันใช้เวลาอย่างที่ คห.ท่านอื่นๆว่ามานั้นแหละครับ ไม่ใช่ว่าคุณไม่เก่ง เพียงแต่พื้นฐานความรู้เก่าที่มีมามันไม่พอที่จะผลักดันให้เห็นผลได้ชัดเจนก็เท่านั้นเอง ทางแก้คืออย่าไปบีบคั้นเร่งตัวเองมากเกินไป คนจะเก่งภาษาได้จาก 0 นั้น ขอบอกว่าใช้เวลาเป็น ปีๆ หรือหลายปีขั้นไปทั้งนั้นครับ ไม่มีแบบ 1-6 เดือนพูดได้ใช้คล่องอย่างที่ รร สอนภาษาประกาศกันปาวๆหรอกครับ ความรู้มันเรียนทันกันนะครับ แต่ต้องเข้าใจถึงกลไกการเรียนรู้ที่ต้องมีการสะสมไปเรื่อยๆ บางคนอาจเรียนรู้ได้ช้ากว่าหลายคนเพราะพื้นฐานไม่ดีพอ หรือขาดวินัย หรือไม่ก็เรียนผิดวิธี ส่วนตัวแล้วเห็นว่าการเขียนได้นั้นต้องมาจากการที่คุณพูดเป็นมาก่อน ดังนั้นจึงต้องฟังให้มาก่อนเลย (ฟังจากข่าวหรืออะไรที่มีสคริ๊ปเป็นเรื่องเป็นราวจะดีกว่าแค่ดูหนังเพราะเนื้อหามันกระจัดกระจายเกินไป) ควบคู่กับการอ่านเก็บรูปประโยคการใช้คำศัพท์ สร้างไอเดียดีๆจากการอ่าน เอาใจช่วยครับ จากคุณ : โจโฉ (joechou) - [ 16 มิ.ย. 51 13:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชักท้ัอแท้ ยิ่งเรียนยิ่งรู้สึกตัุวเองทำไมโง่ขนาดนี้ >>>>> มาถูกทางแล้วครับ ยิ่งเรียนยิ่งรู้สึกโง่น่ะถูกแล้วครับ เพราะกว่าคุณจะรู้สึกว่าฉลาดก็ตอนที่ต้องเอาออกมาใช้ในชีวิตประจำวันนั่นแหละ จากคุณ : Roh_Z - [ 16 มิ.ย. 51 15:16:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การพูดเพื่อสอบ กับ พูดในชีวิตประจำวัน ไม่เหมือนกัน อย่าคิดว่าใช้แทนกันได้  พวกเราทุกคนพูดภาษาไทยได้ แต่คนที่สอบภาษาไทยได้คะแนนดี ต้องมีลักษณะการวางโครงสร้างประโยคที่ดี รู้ว่าอะไรบ้างที่จำเป็นต้องระบุ ไม่ใช่คิดอะไรก็พูดไปเรื่อยๆ การเขียนก็เช่นเดียวกัน มันมีรายละเอียดว่าเราต้องสร้างโครงสร้างอย่างไร ควรใช้ศัพท์แบบไหนตรงไหน อาจารย์เค้าแนะนำถูกต้องแล้ว อดทน ขยัน แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นครับ จากคุณ : หนุ่ยนะครับ - [ 16 มิ.ย. 51 15:58:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จำคำศัพท์เท่านั้นครับ ต้องมีอะไรให้นึกก่อนถึงเขียนได้ คำศัพท์สำคัญกว่าไวยกรณ์เยอะครับ ท่องทุกวันครับ แล้วจะเห็นผล จากคุณ : Dark Templar (Kelbourne) - [ 16 มิ.ย. 51 18:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาให้กำลังใจค่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Flowery - [ 16 มิ.ย. 51 18:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณทำได้ทุกอย่างที่คุณอยากทำ แต่บางเรื่องอาจใช้เวลามากหน่อย แล้วมันจะดีขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : ตาน - [ 16 มิ.ย. 51 18:59:58 A:84.196.97.150 X: TicketID:105576 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลย ขอบคุณทุกท่านนะคะ ถ้ามีอะไรเสนอได้เลยนะคะ เราเปิดกว้างมากกกกก จากคุณ : ฟ้าฝนไม่เป็นใจ - [ 16 มิ.ย. 51 19:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จากที่อ่านข้อความที่ จขกท โพสต์ ไว้ ผมมองว่าประเด็นหรือสาเหตุหลักไม่ใช้เรื่องความสามารถทางภาษาอังกฤษหรือทักษะทางภาษาต่างประเทศนะครับ แต่เป็นเรื่องการจัดระบบความคิด หรือ ตรรกะ ของ จขกท อยากเสนอว่า ลองเขียน essay เป็นภาษาไทยก่อนดีไหม แล้วอ่านทวนที่เขียนมาว่า ได้เรียบเรียงความคิดเป็นระบบหรือยัง พอทำได้แล้วค่อยลองเขียนใหม่เป็นภาษาอังกฤษอีกที หมายเหตุ ผมไม่ได้ต้องการบอกว่า ให้หัดเขียนภาษาไทยก่อนแล้วค่อยแปลเป็นภาษาอังกฤษนะครับ แต่ให้หัดเรียบเรียงความคิดของตัวเอง ที่บอกว่าเขียนใหม่นั้น คือให้เขียนออกมาจากหัวอีกที่ ไม่ใช่ไปแปลมาจากฉบับภาษาไทย จากคุณ : pokemon trainer - [ 16 มิ.ย. 51 20:41:20 A:10.114.0.126 X:202.12.97.114 TicketID:000119 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าปัญหาอยู่ที่ตัวคุณ หรืออาจารย์คุณ สังเกตุจากตรงนี้ >> เมื่อวาน ก็สุมมุติว่าสอบสนนทากัน ถามเบื้องต้น ทำงานอะไร อธิบายลักษณะงาน เราก็ตอบไปเรื่อย ไม่ตรงประเด็นอีก อ.ก็แนะว่า ควรจะพูดเรื่องขนาด,งาน,จำนวนคน, งานที่รับผิดชอบ << สองบรรทัดแรก แสดงว่าคุณพูดได้ เพราะคุณพูดในสิ่งที่คุณสนใจ ในสิ่งที่คุณต้องการจะพูด บรรทัดที่สามอาจารย์ว่าไม่ตรงประเด็น ถามว่า ... ประเด็นของใคร? ลองให้อาจารย์คุณพูดในเรื่องที่เขาไม่รู้ ไม่สนใจสิครับ จะพูดออกไหม ไม่ต้องภาษาอังกฤษหรอกครับ ภาษาไทยนี่แหละ คุณมาคุยกับผมไหม เรื่องปืน เรื่องศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว เรื่องของสะสมโบราณรุ่นก่อนที่คุณจะเกิด แต่ถ้าเป็นเรื่องเครื่องสำอางค์ ผมนั่งฟังคุณอย่างเดียวเลย ตกลงว่าคุณกำลังเรียนภาษาอังกฤษหรือวิชาไหนกันแน่หว่า!! จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 16 มิ.ย. 51 21:58:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...คุณอาจรู้สึกว่าตัวเองโง่ในเรื่องของการเรียน... ............................................................ ..แต่คุณเป็นคนฉลาดที่เข้าใจตัวเอง..และเรียนรู้ตัวเองได้ดีมาก... ............................................................ ...ใช้ความพยายามอีกสักพัก... ...แล้วคุณจะพบว่า...คุณไม่ใช่คนโง่เลยครับ... ...คนฉลาดเท่านั้นที่ยิ่งเรียนแล้วยิ่งรู้ว่าตนเองโง่.... ......ให้กำลังใจนะครับ............. จากคุณ : ครู ข้างวังฯ - [ 17 มิ.ย. 51 08:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กระทู้นี้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ มาช่วยกันเต็มไปหมด ดังนั้น คุณฟ้าฝนไม่เป็นใจครับ ถึงฟ้าฝนจะไม่เป็นใจ (และใครก็ควบคุมไม่ได้) แต่ทุกคนที่นี่เป็นใจและเชื่อว่าคุณทำได้ครับ ดังนั้น คลิก "แก้ไขข้อความ(ชีวิต)" เอาคำว่าท้อแท้และโง่ออกไปจากกระทู้(ชีวิต) คุณซะครับ ทีนี้ ในสถานการณ์ (ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นปัญหา) ที่คุณคิดว่ากำลังเผชิญอยู่นี้จะพอทำอะไรได้บ้าง ผมขอเสนอแนวทางมั่ง - ไหน ๆ คุณก็กำลังพยายามอ่านหนังสือ ผมขอแนะนำหนังสือ 3 เล่มที่ช่วยให้ผมมีแรงฮึดต่อครับ "30 วิธีเอาชนะโชคชะตา" ของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี เล่มนี้เป็นเล่มที่ "โดน" ที่สุดสำหรับผมแล้วครับ ตั้งแต่ชื่อหนังสือเลย ทำให้ผมเลิกดูดวง และเอาจริงเอาจังกับปัจจัยที่เราควบคุมได้ ซึ่งก็คือ "ตัวเอง" นี่แหละครับ "อัจริยะ...เรียนสนุก" โดยวนิษา เรซ ผมไม่ชอบสไตล์การเขียนของคุณหนูดีเท่าไหร่ แต่เมื่อกรองเอาแต่เนื้อหาที่เขานำเสนอแล้ว ต้องยอมรับว่ามีประโยชน์ และช่วยในการเรียนได้อย่างแน่นอน "The Top Secret" โดยทพ. สม สุจีรา ผมคิดว่าเล่มนี้ดีกว่า The Secret ซะอีก ถึงแม้บางทีรู้สึกว่าคุณหมอเขาเขียนเว่อร ๆ และไม่ค่อยมี logic รองรับ แต่ถ้าเราลองนำแนวทางที่เขาเสนอไปปฏิบัติจริง ย่อมได้ผลแน่นอน เพราะมันมีพื้นฐานมาจาก "ธรรม" ของพระพุทธเจ้า ซึ่งผู้เขียนอธิบายได้ดีมาก สมัยก่อน ผมไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือ best-seller เพราะรู้สึกว่ามัน lame ไป แต่บางทีในหนังสือพวกนี้มันก็มีของดีอยู่ (ซึ่งทำให้มันเป็นที่นิยม) ดังนั้นผมก็ไม่รู้จะปฏิเสธมันไปทำไม เลือกรับเอาสิ่งดี ๆ ให้ชีวิต การอ่านหนังสือดี ๆ (ไม่ว่าจะซื้อหรือยืมมา) ถือเป็นการลงทุนให้ชีวิตนะครับ จากคุณ : นัท305 - [ 17 มิ.ย. 51 10:33:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 - ผมไม่แน่ใจว่าคุณเรียนแบบตัวต่อตัว คือเรียนแค่คนเดียวกับอาจารย์หรือเปล่า ถ้าเป็นเช่นนั้น นี่อาจเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาก็ได้ เพราะไม่มีใครที่จะมาร่วมแบ่งความกดดัน (หรือความสนุก) จากการเรียนเลย ไม่มีเพื่อนที่ช่วยกันทำ(หรือลอก) การบ้าน หรือนินทาอาจารย์ลับหลัง คุณก็เลยรู้สึกว่าแบกรับความรู้สึกทุกอย่างไว้ที่ตัวเอง ลองหาเพื่อนผองพี่น้องไปเรียนด้วย ซักคนก็ยังดี A good friend is the biggest help you can have. อย่างน้อยกระทู้นี้คุณก็มีเพื่อนเพิ่มเป็นสิบแล้วล่ะครับ จากคุณ : นัท305 - [ 17 มิ.ย. 51 10:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 - คุณมองไม่เห็นภาพรวมของสถานการณ์ตอนนี้ พอเจอปัญหานึงก็ท้อ เจออีกปัญหาก็ท้อ ซึ่งผมขอเดาว่าในบรรดาจริต 6 ประเภทนั้น คุณมีจริตแบบ "วิตกกจริต" คือ: "คนเจ้าความคิดมีวิตักกะคือความคิดท่องเที่ยวอยู่ในจิตใจมาก จนเป็นเจ้าเรือน คือ ครองความเป็นใหญ่ในจิตใจ ดลใจให้คิดให้อ่านอยู่เรื่อย จนกลายเป็นฟุ้งซ่านหรือเลื่อนลอยไป ความจริง วิตักกะ เป็นคุณธรรม เมื่อมีอยู่ในใจย่อมหนุนให้เป็นคนช่างคิดช่างนึกในเหตุผล และความจริงจากแง่ต่าง ๆ เป็นทางเรื่องปัญญา แต่ถ้ามากเกินไป จะตกไปข้างฝ่ายโมหะ กลายเป็นหลงทิศทางไปได้ ที่เขาเรียกว่า ความคิดตกเหว ไม่รู้จักแก้ไขตนออกจากความผิด ได้แต่คิดเพ้อไปท่าเดียว..." ตรงไหมครับ... จริง ๆ ตัวผมเองก็จัดว่าเป็นจริตแบบนี้เหมือนกันครับ เพราะเป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อยคิดไปเรื่อยคิดไม่หยุดกังวลถึงอดีตกังขาถึงอนาคต (ขนาดจะตอบกระทู้คุณนี่ ผมยังนั่งคิดมาหลายวันนะเนี่ย เหอะ ๆ) การคิดมาก ๆ ทำให้เราไม่อยู่กับ "ปัจจุบัน" ครับ คือหลงไปอยู่ในความคิดจนลืมตัวเอง วิธีฝึกตนให้ดีขึ้นสำหรับคนจริตนี้ เขาว่าให้ทำ "อานาปานสติ" คือการตามดู (ไม่ใช่ไปกำหนด) ลมหายใจครับ แต่พวกวิตกฯ อย่างเรามักจะทำไม่ค่อยได้ เพราะหยุดตัวเองไม่ให้คิดไม่ได้ ก็มีอีกวิธีคือ เจริญวิปัสสนากรรมฐานแบบจิตตานุปัสสนา ดูที่ตัวความคิดไปตรง ๆ เลย ซึ่งเป็นแนวทางที่หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมชโชเสนอ (อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.wimutti.net/pramote/ ) ในหนังสือ the Top Secret ก็พูดเรื่องนี้ และเป็นแนวทางเดียวกับหนังสือ the Power of Now ของ Eckhart Tolle ซึ่งมีอิทธิพลต่อ Oprah Winfrey เจ้าแม่ทอล์คโชว์ในอเมริกา ผมรู้สึกว่าน่าทึ่งมาก ที่ตอนนี้การเจริญวิปัสสนากำลังได้รับความนิยมพร้อมกันในหลายส่วนของโลก ไม่ใช่เป็นการฝึก "เพ่ง" กับอารมณ์หรือเนื้อหาตำรา หรือหลับตานั่งสมาธิ แต่เป็นการฝึก "สติ" ให้รู้เนื้อรู้ตัว ครับ ถึงตอนนี้ คุณฟ้าฝนไม่เป็นใจ คงตาลายกับคำแนะนำของผมแล้ว เหอะ ๆ ค่อยเป็นค่อยไป ทำทีละอย่างน่ะครับ อย่างแรกที่อยากให้ลองทำดูคือ "ยิ้ม" ครับ แล้วเดี๋ยวฟ้าฝนจะเป็นใจเอง จากคุณ : นัท305 - [ 17 มิ.ย. 51 10:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าคุณมารู้จักผม คุณจะรู้จักคนที่โง่กว่าคุณอีกเยอะ ผมอ่อนจะตายพวกภาษาเนี่ย จากคุณ : neonicus - [ 17 มิ.ย. 51 10:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หูยยย.........  ทุกท่านในห้องนี้น่ารักมากเลยค่า ขอบคุณจากใจจริง ๆ ไม่รู้จักกัน แต่กลับรู้สึกได้ถึงความจริงใจที่ทุกท่านมอบให้ ตอบเพิ่มเติมนะคะ # เราเรีน ตัว ต่อ ตัว ค่ะ # หนังสือที่แนะนำเราจะไปหามาอ่านนะคะ # เห็นด้วยค่ะ ว่าเราคงมีปัญหาเรื่องการคิดให้เป็นระบบ คิดให้เป็นตรรกะ # และเห็นด้วยค่ะ ว่าชวนคุยในเรื่องที่เราไม่รู้ เราก็ไม่สามารถคิดหรือพูดออกมาได้ ขอบคุณทุกท่านที่เข้าใจถึงปัญหานะคะ ยามที่แย่ ๆ แล้วมีคนเข้าใจและให้กำลังใจ มันยิ่งกว่าต้นไม้ได้น้ำในฤดูแล้งซะอีก จากคุณ : ฟ้าฝนไม่เป็นใจ - [ 17 มิ.ย. 51 11:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกแรงครับ จากคุณ : boylovemusic - [ 17 มิ.ย. 51 16:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 just do it จากคุณ : ลัลลา - [ 17 มิ.ย. 51 20:52:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณนัทเขียนได้ดี อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจแทนหลายๆ คน นอกจากจะเก่งแล้ว ยังมุ่งมาดปรารถนาดีกับใครต่อใครอีกหลายคน เขียนหนังสือแรงบันดาลน่าจะได้แล้วมั้งเนี่ย........ จขกท. ไม่ได้โดดเดี่ยวนะ ก่อนอื่นคุณต้องไม่ดูถูกตัวเอง บอกตัวเองว่า "เราต้องทำได้"  ถ้าเราท้อบอกว่า ไม่ได้ๆ มันก็จะทำให้ไม่มีกำลังใจ ลองสู้สักตั้ง สู้ให้ถึงที่สุด ดูซิ ว่าโชคชะตาไหนจะมากำหนดคนพยายาม จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 20 มิ.ย. 51 17:51:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ได้มีแต่คุณคนเดียวหรอกค่ะ แต่คุณก็กำลังสู้อยู่ ยังดีกว่าเรา โง่แล้วยังขี้เกียจอีก จากคุณ : น้องพอใจไม่พอใจ - [ 24 มิ.ย. 51 12:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมก็โง่เหมือนกันเลย เรามาสู้ด้วยกันนะ จากคุณ : Esprite - [ 27 มิ.ย. 51 23:04:56 ]