PANTIP.COM : K6728318 ตรรกะ วิธีคิดแบบตัดสิน(Judgement Thinking) "การนิ่งเท่ากับการยินยอม"...ถือเป็นคำตัดสินที่ยุติธรรมหรือไม่? [ปรัชญา]

ความคิดเห็นที่ 5

การกระทำเท่านั้นที่เเสดงถึงความยุติธรรม
เเต่การกระทำที่เเสดงความยุติธรรม (ไม่จำเป็นต้องมาจากความคิดที่ยุติธรรม)
ความคิดด้านความยุติธรรมไม่มีความหมายถ้าปราศจากการการกระทำที่เเสดงออกซึ่งความไม่ยอมนิ่งเฉย
ในอีกนัยหนึ่งเเสดงให้เห็นว่า ความยุติธรรมตามหลักนี้เกิดมาจาก feed back ระหว่างผู้ทำเเละผูถูกกระทำ เป็นความยุติธรรมที่เกิดขึ้นตามความเป็นจริง เกิดขึ้นในกระบวนการปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนด้วยกัน ตามธรรมชาติของชีวิต ไม่ใช่เเบบอุดมคติที่ยึดถือ "การคิดเอาเอง" หรือ "เพื่อส่วนรวม"

เมื่อเราเดินไปชนบางสิ่ง เเล้วสิ่งนั้นขยับ การขยับของสิ่งนั้นจะทำให้เรา รู้ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิต การไม่อยู่นิ่งของสิ่งนั้น ทำให้เรารูสึกว่า " สิ่งนั้นมีการตอบโต้ ( ต่อการกระทำของเรา ) เเสดงถึงความมีตัวตนของตัวมันเองของสิ่งนั้น การรับรู้ของผู้กระทำ จึงเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อสิ่งนั้นมีการขยับไม่อยู่นิ่งนั่นเอง

ถ้าเปรียบกับบางสิ่ง ที่เราเดินไปชนเช่นกัน เเต่คราวนี้สิ่งนั้นกลับหยุดนิ่ง ไม่มีการขยับ ทำให้เราเข้าใจว่า มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิต ถ้าเป็นก้อนหิน เราอาจจะเตะมันไปเรื่อยๆ หรือเเม้กระทั่งทำลายมันไป ( โดยไม่ต้องคิดอะไร)

จะเห็นได้ว่า ระหว่างสิ่งที่นิ่งเฉย เเละ ไม่นิ่งเฉย ต่อการถูกกระทำนั้นทำให้การรับรู้ของผู้กระทำนั้นเเตกต่างกันไป

เพราะฉะนั้นความยุติธรรมในที่นี้จึงเป็นความยุติธรรมที่เกิดมาจาก feed back เเละการรับรู้ระหว่างผู้กระทำเเละผู้ถูกกระทำ เเละถูกกำหนดขึ้นมา โดยบุคคลที่ 3 อีกทีหนึ่ง

หมายความว่าสิ่งใดก็ตามที่อยู่ในสถานะ ( บุคคลที่ 3) จะเป็นตัวตัดสิน โดยดูจาก ความไม่นิ่งเฉย ของผู้ถูกกระทำ มากกว่า สิ่งที่ผู้กระทำก่อขึ้น

หรือถ้าจะดูในเรื่องลำดับอาจบอกได้ว่า
ความยุติธรรมในหลักนี้ ความยุติธรรมจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ

"ความไม่นิ่งเฉยของผู้ถูกกระทำต้องเกิดขึ้นมาเสียก่อน"

ถ้าจะมองในเเง่โหดร้ายก็เหมือนกับว่า

ปัจเจกชนทุกคนล้วนเเต่ต้องสร้างความยุติธรรมตามธรรมชาติในขั้นเเรกเสียก่อน( คือ การไม่ยอมทนอยู่นิ่งเฉย) เเล้วสิ่งนี้เองจะเป็นตัวสะท้อนให้ความยุติธรรมในขั้นที่สองตามมา ( การเเสดงออกซึ่งการไม่ยอมเงียบนิ่งที่มีต่อผู้กระทำ ) เหตุการณ์นี้จะเป็นตัวกำหนดให้ บุคคลที่ 3 คือ สังคม ได้รับรู้เเละตีค่าความไม่นิ่งเฉยออกมาในเรื่องของความยุติธรรม

ย้อนกลับมาดูคำถามคงให้คำตอบได้ยาก ถ้ายึดตามย่อหน้าข้างบนนี้

ผมเเบ่งลำดับขั้นความยุติธรรมตามหลักนี้ออกเป็น 2 ส่วน คือ

1. ขั้นเเรก คือ การไม่ยอมอยู่นิ่งเฉยของผู้ถูกกระทำ ในฐานะที่เป็นธรรมชาติ เป็นสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอด ที่เป็นเเบบเเผนให้เเก่สิ่งมีชีวิต เป็นพื้นฐานความยุติธรรม ถ้าในขั้นนี้ ถ้านิ่งเฉยเสีย จะถือว่าเป็น "ความบกพร่องหรือลักษณะเฉพาะตัวของสิ่งมีชีวิตนั้นๆ" เเต่กระนั้นเองการอยู่นิ่งในทางธรรมชาติบางกรณีก็มิใช่จะเป็นการนำไปสู่ผู้ถูกกระทำเสมอไป ด้วยเหตุนี้ในทางธรรมชาติ การไม่นิ่งเฉยจึงไม่ได้สัมพันธ์กับหลักความยุติธรรมนี้เสมอไป เเต่บางครั้ง "การเอาชีวิตรอด" เเละทำมันให้สำเร็จต่างหาก ถึงจะเรียกว่า "ยุติธรรม" มันไม่ได้เกี่ยวกับ "การนิ่งเฉยหรือไม่นิ่งเฉย" เเต่ถ้าการนิ่งเฉยนั้นจะทำให้ "มีชีวิตรอดหรือมีโอกาสมีชีวิตรอดได้มากกว่า" นั่นอาจจะหมายถึงความหมายที่ตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง ซึ่งจะกลายเป็นว่า "การนิ่งเฉย" กลายเป็นสิ่งสิ่งที่ถูกจงใจกระทำขึ้นมา ไม่ใช่การยอมรับต่อการถูกกระทำก็เป็นได้

ถ้าการนิ่งเฉย กลายมาเป็น การกระทำ
ขณะที่การกระทำ นั้นต่างหากที่จะกลายเป็น "การนิ่งเฉยยอมรับเสียเอง"

เเต่เมื่อมามองในมุมของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า " คน " ก็คงจะเหมาเอาเหมือนกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆมิได้ เเพราะคน มีหลายอย่าง เเละบางอย่างที่สำคัญที่เเตกต่างจากสัตว์

สิ่งเหล่านั้นทำให้คน มิอาจทำให้คนสามารถยึดถือ ขั้นเเรกนี้เป็นหลักในเเห่งความยุติธรรมเเต่เพียงอย่างเดียว ระว่างการนิ่งเฉย เเละ การไม่นิ่งเฉยได้ สิ่งที่สำคัญบางอย่างนั้นก็เช่น เหตุผล ความคิด ภาษา อารมณ์ ความรูสึก สังคม ความซับซ้อนของสิ่งเหล่านี้ซึ่งนำมาสู่

ขั้นที่ 2 คือ มุมมองหรือหลักความยุติธรรมที่เกิดจาก บุคคลที่ 3 ที่จะพิจารณาจาก " ความไม่นิ่งเฉยของผู้ถูกกระทำเป็นหลัก " มากกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง "

เช่น การชุมนุมประท้วงในลักษณะต่างๆที่เห็นได้ว่าบางครั้งการเรียกร้องความยุติธรรมมักจะไม่สัมพันธ์กับเหตุการณ์จริง เเต่ความยุติธรรมนั้นมักจะขึ้นอยู่กับ

" ระดับเเละลักษณะของการกระทำของผู้ที่ถูกกระทำว่าจะคิดเข้าใจว่าตนเองถูกอีกฝ่ายกระทำมากเพียงใด "

"นั่นหมายถึง การไม่นิ่งเฉย ยิ่งมากเท่าใด ยิ่งถือว่ามีความยุติธรรม ในสายตาของบุคคลที่ 3 มากขึ้นเท่านั้น"

เเต่ปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ ต่างฝ่ายก็คิดว่าเเต่ว่า "ตนเองเป็นผู้ถูกกระทำทั้งคู่ เลยเอาเเต่โทษฝ่ายตรงข้ามอยู่ตลอดเวลา เเละพร่ำบอกเเต่ว่า ฝ่ายตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ ทั้งคู่จึงมีสิทธิ์ "ที่จะไม่นิ่งเฉย" เเละถือความยุติธรรมจาก " ความไม่นิ่งเฉย" กันอยู่ตลอดเวลา โดยไม่เคยมองตัวเอง ไม่มองไปรอบๆ ไม่รู้จักมองไปข้างหน้า ให้สัมพันธ์กับความเป็นจริง

เเล้วคำตอบของกระทู้นี้ควรจะเป็นยังไง........ ?
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 51 09:47:32
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 51 11:53:01

จากคุณ : light version (โยชิซูกุ) - [ 23 มิ.ย. 51 11:49:05 ]