ความคิดเห็นที่ 1 เอาจากประสบการณ์ตรงก็แล้วกัน จากการเรียนรู้ภาษาที่สาม ผมดู Anime ที่พูดญี่ปุ่น + Subtitle ภาษาอังกฤษ โดยไม่ได้เรียนหรืออ่านอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย ขอตอบว่าพอเป็นไปได้ครับ แต่มันช้ามากๆ ไม่ได้ตั้งใจเรียนนะครับแค่อยากดูเฉยๆ แต่ช่วงหลังๆจะเร็วขึ้น หลังจากที่คุ้นขึ้นมามากๆ มันก็เข้าใจไปเอง จนตอนนี้พอฟังออกแล้ว จากคุณ : Nexus - [ 21 ก.ค. 51 09:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมได้ภาษาอังกฤษจากเพลงฝรั่งมากมายครับ เพราะเวลาฟัง ดูเนื้อ (จาก หนังสือเพลงตามไปด้วย) สงสัยคำไหนก็เปิดดิก เวลาในชั่วโมงเรียนปกติก็ นึกเทียบเคียงกับเพลง ตัวอย่าง เวลาครูให้ยกตัวอย่างประโยค if claus ก็นึก ถึงเพลง True love, True love ขึ้นได้ทันที ก็ยกตัวอย่างไปว่า If you cry I think my heart would break. อาจารย์ (สาวสวยด้วย) บอกว่าเอากันอย่าง นั้นเลยหรือ แต่พอมาตอนโตขึ้นก็ตระหนักว่าไวยากรณ์ในเพลง พึ่งไม่ค่อย ได้ ทำให้นึกถึงภาษาอังกฤษของพวกผิวดำ และพวกอินเดียนแดง จากบทเรียนการฟังเพลงไปสอบภาษาอังกฤษครั้งแรกที่ JUSMAG สาธร ได้ 84 จาก 100 (เขาเรียก ECL เป็นมาตรฐานของทหารอเมริกัน) จากคุณ : satitp - [ 21 ก.ค. 51 09:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทักษะภาษาไม่ว่าภาษาอะไรแบ่งเป็นสองภาค ภาคแรกคือภาคนำเข้าได้แก่การฟังและการอ่าน ภาคสองคือภาคส่งออกได้แก่การพูดและการเขียน ก่อนจะส่งออกมันต้องนำเข้า เอาวัตถุดิบมาตุนไว้ในคลัง เอามาผลิตแล้วจึงส่งออก อยากให้สินค้าที่ผลิตคุณภาพดี วัตถุดิบที่นำเข้าก็ต้องแน่ใจว่าดีเสียก่อน ฝร้งเขาเรียกหลัก GIGO คือ Garbage In, Garbage Out แปลว่า เอาขยะเข้ามาก็ได้ขยะออกไป หลักเดียวกันกับการเขียนโปรแกรมฐานข้อมูล การนำเข้าด้วยการดูหนังฟังเพลงก็เป็นการนำเข้าอย่างหนึ่ง อย่างที่ #1, #2 ว่า ทำไมจะไม่ได้ผล มันได้ผล แต่ว่าจะได้ช้าได้เร็วหรือได้คุณภาพอย่างไร ตัวแปรคือตัวคนรับเข้าเองส่วนหนึ่ง และอยู่กับคุณภาพของสิ่งที่นำเข้าอีกส่วนหนึ่ง ถ้าดูหนังฟังเพลงที่ใช้ภาษาได้ดี คนรับเข้าก็ได้รับสิ่งที่มีคุณภาพดีมาตุน การส่งออกก็มีโอกาสดีตามไปด้วย และในด้านกลับกัน ถ้าไปฟังเพลงประเภทผิดไวยากรณ์หรือใช้ภาษาถิ่นหรือภาษาสแลงหนักๆ คนรับเข้าก็ได้รับสิ่งที่มีคุณภาพอย่างนั้น การส่งออกก็สะท้อนคุณภาพของสิ่งที่รับเข้าน่ะแหละ ปานๆกัน สำหรับผม การรับเข้าผมใช้การอ่านเป็นหลักเพราะว่าทำได้ง่ายกว่า สะดวกกว่า การฟังมาทีหลัง แต่ผมก็ชอบฟังเพลงที่พี่ satitp แกชอบ คอเดียวกัน แหะ แหะ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 21 ก.ค. 51 10:39:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ผมไปปรึกษากับอาจารย์ท่านหนึ่งเขาบอกว่า ไร้ประโยชน์ครับ หากศัพท์คุณไม่ได้ แกรมม่าคุณไม่ได้ ฟังไปก็ไร้ประโยชน์ " อาจารย์ที่คุณไปถามเขาพูดอย่างนั้นจริงๆหรือเปล่า???? หรือเป็นการตัดคำพูดมาแค่บางส่วน แล้วยกมาแบบนี้ มันอาจผิดวัตถประสงค์หรือใจความโดยรวมของอาจารย์ท่านนั้นก็ได้... ผมเกรงว่า อาจาทรย์อาจจะไม่ได้หมายความอย่างที่ท่านพูด หลายคำถามในห้องนี้ถามเรื่องจะฝึกทักษะการฟังได้อย่างไร? ก็มีคำตอบจากหลายท่าน ตอบกลับไปว่า "ให้ฟังเยอะๆ" การฟังมันก็แก้ปัญหาการ ฟังไม่ออก ให้เป็น ฟังออก คือ แต่แรกเริ่มเดิมที ตอนเริ่มฟัง คุณได้ยินฝรั่งพูดติดกันเป็นพรืด "xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx" พอฟังเยอะเข้าทุกวันๆ กลายเป็นว่า คุณสามารถแยกคำที่ฝรั่งพูดออกได้เป็นประโยค เป็นจังหวะ เป็นคำเป็นคำได้ดีขึ้น คุณอาจได้ยินแบบนี้.. "xxxxxxxx   xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx    xxxxxxxxxxxxxxxxx" แล้วต่อไปก็แบบนี้... "กึโม้หนิ่ง  xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx    xxxxxxxxxxxxxxxxx" แบบนี้... "กึโม้หนิ่ง  xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx    xxxxxxxxxxไทแหล่น" แบบนี้... "กึโม้หนิ่ง  xxxxxxxxxxxxเดอะนูววสส     xxxxxxxxxxไทแหล่น" จนกระทั่ง ....... วันที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ คุณได้ยินแบบนี้... "กึโม้หนิ่ง เฮสึเดอะนูววสส โฟรม เรวโด ไทแหล่น" คุณก็ฟังพอจะออกแล้วล่ะ ดีใจด้วย.... พอฟังออกแล้ว จะเข้าใจหรือเปล่า ? คราวนี้ ก็ต้องใช้ความรู้ทางภาษาอังกฤษ อันว่าด้วยเรื่องศัพท์และแกรมม่าอีกที.. "กึโม้หนิ่ง เฮสึเดอะนูววสส โฟรม เรวโด ไทแหล่น" มันถึงจะถอดรหัสออกมาเป็น... "Good morning. Here's the news from Radio Thailand" ถ้าไม่ฟังมาก่อนเลย เรียนมาเท่าไหร่...ก็ไม่มีทางฟังครั้งแรกแล้วจะสามารถได้ยินแบบบรรทัดสุดท้ายหรอกครับ     เพราะสิ่งที่ตาเห็นในหนังสือ กับสิ่งที่หูได้ยินจากข่าว จากวิทยุ จากหนัง.. มันใช้การรับสัมผัสคนละอย่างกันเลย .. ว่าแล้วก็เปิดวิทยุฟังข่าวต้นชั่วโมงกันเลยครับท่าน.... ... จากคุณ : ไข่ต้มกะนมอุ่น - [ 21 ก.ค. 51 11:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คือมันเป็นจุดเริ่มต้นอ่ะครับ ไม่ได้แค่ดูแค่ฟังอย่างเดียว เริ่มจากความบันเทิง สิ่งที่เราชอบเช่น หนังเรื่องนี้เราชอบมาก เราก็ดูแบบไม่เปิด Sub ลองฟังดูว่าเข้าใจไหม ถ้าไม่เข้าใจลองฟังซ้ำไปเรื่อยๆ พอเริ่มจับได้ว่าเขาต้องการสื่ออะไร เราก็จำว่าถ้าเขาต้องการสื่อความหมายแบบนี้ ก็จะใช้ประโยคแบบนี้ เป็นต้น หลังจากนั้นพอเราสงสัยว่าทำไมประโยคนี้ใช้โครงสร้างแบบนี้ เราก็ไปศึกษาเพิ่มเติมเอาอ่ะครับ ศัพท์นี้แปลว่าอะไร ใช้ในสถานการณ์ไหน เป็นต้น เราต้องเอามาต่อยอดอ่ะครับ ไม่ใช่ดูๆ ฟังๆอย่างเดียว และแน่นอนว่า ไม่ใช่ดูและฟัง แค่รอบเดียว ทุกวันอย่างน้อยต้องมีโอกาสใช้ภาษาอังกฤษนะครับ เพราะมันเป็น Skill ถ้าไม่ได้ใช้ ไม่ได้ฝึก มันจะลืมได้ ฝึกครับฝึก ฝึกทุกวัน พูด ฟัง อ่าน เขียน ภาษาอังกฤษทุกครั้งที่มีโอกาส อันนี้เป็นสิ่งที่ผมใช้กับตัวเองนะครับ คนอื่นอาจมีวิธีการที่ดีกว่านี้ ลองฟังความเห็นคนอื่นๆเพิ่มครับ จากคุณ : PutterZ - [ 21 ก.ค. 51 12:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โอ้ !! สุดยอดคุณ ไข่ต้มกะนมอุ่น อ่านคำตอบจบแล้วผมเริ่มมีแรงฮึกขึ้นมาสู้อีกครั้งหนึ่ง จากเดิมที่กะว่าจะปลงซะแล้ว เพราะฟังไม่รู้เรื่อง ขอบคุณมากกๆๆ จากคุณ : ... - [ 21 ก.ค. 51 13:16:14 A:124.120.216.207 X: TicketID:181168 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราดูหนัง soundtrack ครั้งแรก (เป็นวิดิโอม้วนใหญ่ๆ) ฟังแล้วมืดแปดด้าน ดูไปเรื่อยๆหูแค่ชินๆเสียง แต่ถ้าดูแต่ soundtrack แล้วพยายามแกะมันไปเรื่อยๆ หรือฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ป่านนี้เราก็คงยังฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องอย่างแน่นอน คือกว่าจะรู้เรื่องมันใช้เวลานานมากๆนะ หรือถ้าฟังรู้เรื่องก็รู้เรื่องไม่ทั้งหมด ไม่มีทักษะการฟังมากเท่าที่เป็นอยู่ในขณะนี้ แต่ที่เรากลายเป็นฟังรู้เรื่องก็เพราะว่าเราพัฒนาทักษะด้านอื่นไปด้วย นั่นก็คือเราออกไปนอกบ้าน ไปสนทนากับฝรั่งตลอดวัน โดยเริ่มจากเกือบ 0 คือ จากแทบไม่รู้ศัพท์และไม่รู้ grammar เลย และจากการสนทนากับฝรั่งทุกวันในสภาพแวดล้อมของการพูดภาษาอังกฤษในต่างแดน ใช้วิธีดำน้ำ คือถ้าพูดผิดฝรั่งก็แก้ให้ทีละประโยค  3 ปี ผ่านไปเราฟังรู้เรื่อง พูดถูก grammar มากพอสมควร แต่โดยมีเงื่อนไขว่า "ต้องขอร้องให้ฝรั่งพูดช้าๆและชัดๆ (ถ้าเขาพูดเร็วๆแบบฝรั่งพูดกับฝรั่ง เราจะฟังไม่รู้เรื่อง)" จากนั้นเราจึงเริ่มฝึกดูหนัง soundtrack ใหม่ (โดยมีทักษะการฟังจากการสนทนากับฝรั่ง 3 ปีเป็นต้นทุน) โดยการเอา dictionary วางไว้ข้างๆกายพอฟังตรงไหนไม่รู้เรื่องก็หยุดเทป แล้วเอากระดาษกับปากกา มาทดลองเขียนแต่ละพยางค์ลงไป โดยการเดาสุ่มว่า เสียงแบบนี้มันน่าจะเกิดจากการผสมผสานกันของพยัญชนะและสระตัวไหนบ้าง พอเขียนลงบนกระดาษเพื่อเดาในลักษณะเล่น crossword หรือเล่น hangman เราก็เปิด dictionary โดยดูเงื่อนไขของโจทย์ เช่นถ้าอักษร 2 ตัวแรกเป็น ac แล้วอีก 4 ตัวถัดมาไม่รู้ = ??? ตัวถัดไปเป็น l ตัวถัดไปไม่รู้ = ?และ 4 ตัวสุดท้ายเป็น tion  เราก็จะเขียนลงไปบนกระดาษว่า ac????l?tion       แล้วไล่หาทั้ง dictionary ว่า คำๆนั่นน่าจะเป็นคำๆไหน ถ้าหาไม่เจอแสดงว่าสมมุติฐานผิด ก็ต้อง contrive คือลองผิดลองถูกใหม่ (ลองเขียนใหม่)  แต่ถ้าหาเจอแล้ว และเป็นคำที่รู้แล้ว เราก็จะจดจำไว้ว่า เวลามันออกเสียงร่วมกับคำอื่น มีเสียงไหนหาย เสียงไหนเปลี่ยน และ stress เปลี่ยนตรงไหน แต่ถ้าเป็นคำศัพท์ที่ไม่รู้ เราก็จะจดจำไว้ และกลับไปเปิดดูวิดิโออีกรอบหนึ่งว่า คำศัพท์ที่เราคิดว่าใช่นั้น มันเข้ากับบริบทหรือไม่ เมื่อทำแบบนี้บ่อยๆหลายๆปี เรากลายเป็นเดาได้ว่า เสียงแบบนี้น่าจะเป็นคำแบบไหน โดยสังเกตจาก dictionary อังกฤษเป็นอังกฤษว่า รากศัพท์จาก Greek และ Latin เวลามันแปลงเป็นภาษาอังกฤษ มันออกมาหน้าตาเป็นแบบไหนบ้างนั่นเอง เราเรียนฟังหนังพูดเร็วๆแบบนี้ต่อไปในขณะที่พยายามพบปะกับคน แล้วพูดกับผู้คนในชีวิตจริงร้อยพ่อพันแม่ ให้เจอสำเนียงแปลกๆหลายๆสำเนียง ต่อไปอีก 5 ปี  รวมของเดิม 3 ปี เป็น เราลงเอยเป็นฟังเข้าใจภาษาอังกฤษที่พูดเร็วมากๆได้หลายๆสำเนียง ซึ่งเราใช้เวลานานมากถึง 8 ปีกว่าจะฟังรู้เรื่องขนาดนั้นนะ หลังจากนั้นเราอยู่ต่างแดนในสภาพแวดล้อมที่พูดภาษาอังกฤษทุกวันต่อไปอีก 12 ปี รวมเป็น 20 ปี แต่เราก็อ่านและเขียนภาษาอังกฤษไม่เก่งขึ้นมามากนัก นั่นก็เพราะว่า เราไม่ชอบเรียนภาษาอังกฤษนั่นเอง ...เพิ่งมาเรียนเอาจริงๆจังๆบ้างเป็นครั้งคราว ก็ตอนกลับมาเมืองไทยแล้ว นี่หละ โดยการเรียนด้วยตัวเองยามที่ขี้เกียจน้อยหน่อย หรือตอนกินเบียร์หลับน้อยหน่อย ...555+++... ซึ่งเราเชื่อว่าในตอนที่เราเริ่มเรียนฟังภาษาอังกฤษนะ ถ้ามี phonetician สอนให้เราฟังและออกเสียงอย่างถูกต้องตั้งแต่แรก เราจะลดจำนวนปีของการเรียนทักษะการฟังไปได้อย่างมากมายเลยหละ ที่เล่ามานี้เป็นวิธีพัฒนาทักษะการฟังจากหนัง soundtrack ที่เราคิดขึ้นมาเอง ไม่ใช่ไปเชื่อใครบางคนแนะนำว่า "ฟังไปเรื่อยๆ แล้วจะเข้าใจเอง แล้วก็เลยเปิดหนัง soundtrack เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ทั้งวันทั้งคืน (ให้นอนไม่หลับเล่นๆ)  แล้วคุณจะอยู่ดีๆฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่อง" ไอ้เชื่อแบบนั้นโดยไร้เหตุผลน่ะ มันเป็นไปได้ยากมากๆ ในเชิงปฏิบัติ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 16:58:10 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 14:09:53 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 13:21:51 จากคุณ : agelesstansy - [ 21 ก.ค. 51 13:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใครก้อตามที่เรียนภาษาอังกฤษในเมืองไทย แล้วอ่าน คคห7 ของเรา ก็ไม่ต้องตกใจว่า จะต้องไปฝึกฟังโหดๆแบบนั้นในต่างแดนแบบเรานานถึง 8 ปี คุณอาจใช้เวลาเรียนน้อยกว่าเราก็ได้ ถ้าคุณเริ่มต้นหัดฟังตอนคุณเก่งภาษาอังกฤษมากกว่าเราคือเก่งศัพท์กับ grammar มากกว่าเรา (คือเราเกลียดวิชาภาษาอังกฤษมากถึงขนาด(ไม่เคยฟังครูสอนเลย)จนสอบภาษาอังกฤษทั้งศัพท์ทั้ง grammarได้คะแนน 0 มาตลอดตั้งแต่ประถมถึง ม.ต้น แล้วก็ไปอยู่ต่างแดนเลย) และถ้าคุณตั้งใจฝึกฟังดีๆ (เอาวิธีของเราไปใช้ก็ได้) ฝึกๆไป 2-3 ปีคุณอาจฟังภาษาอังกฤษได้ขนาดแค่เท่าที่เราฟังได้หลังจากฝึกพูดกับฝรั่งมาแล้ว 3 ปี นั่นก็คือฝรั่งตั้งใจพูดให้ช้าๆและชัดๆคุณถึงฟังรู้เรื่องได้ ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะฝรั่งส่วนใหญ่เห็นพวกเราคนไทย พวกเขาก็จะพูดช้าๆและชัดๆเพื่อให้พวกเราฟังง่ายอยู่แล้ว และถ้าคุณฝึกไปเรื่อยๆ อีกหลายปี เช่นไปทำงานที่ต้องพูดภาษาอังกฤษทุกวัน chat ภาษาอังกฤษกับเพื่อนฝรั่งข้ามทวีปโดยใช้หูฟังกับไมค์ หรือมีเพื่อนฝรั่ง หรือไปที่ AUA ไปฝึกพูด (เห็นคุณ Flowery บอกว่ามีให้จ่ายเงินแล้วไปฝึกพูดเป็นครั้งๆไป) อีกหลายๆปีผ่านไปคุณก็อาจฟังคนร้อยพ่อพันแม่พูดสำเนียงประหลาดๆ แล้วคุณเข้าใจหมด ก็เป็นไปได้ แต่สิ่งที่หลายๆคนไม่รู้ก็คือว่าของพวกนี้ มันต้องใช้เวลา ก็เลย พอเรียน conversation ได้แค่ 2 เดือน บ่นว่า ทำไมฟังไม่รู้เรื่อง หรือบ่นว่า เห็นมีคนบอกให้เอาหนัง soundtrack เปิดตลอดทั้งวัน เข้านอนก็เปิดฟัง เปิดจนนอนไม่หลับมาตั้งหลายเดือนแล้ว...555+++...แต่ก็ยังฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องสัก ที จริงๆแล้ว ลืมบอกไปว่า ช่วงที่เราหัดฟังรอบสองโดยใช้วิธีการแบบ crossword หรือ hangman นะเราต้องอาศัย grammar (ที่เรียนได้มาจากการสนทนากับฝรั่งแทนที่จะเรียนจากการทำแบบฝึกหัด grammar) กับอาศัยความรู้เรื่องคำศัพท์ในชีวิตประจำวัน มาเดารูปประโยค และอาศัยเปิด dictinary อังกฤษเป็นอังกฤษเพื่อเรียนรู้ รากศัพท์ Greek กับ Latin ให้พอกำหนดขอบเขตการสะกดคำศัพท์ที่ถอดจากราก Greek กับ Latin เพื่อใช้ในการเดา "ตัวอักษรที่หายไป" ตอนทำ crossword หรือ hangman อยู่เหมือนกันนะ ...ออกแรงเหมือนกันนะ ...ไม่ใช่ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ไปเรื่อยๆ...แบบที่มีคนบางคนอ้าง.... จะเชื่ออะไรมันต้องมีเหตุมีผลบ้าง ไม่ใช่เห็นคนพูดขายหนังสือดีเป็นเทน้ำเทท่า ก็เชื่อไปเรื่อย...หนังสือที่ขายดีมันเป็นเพราะการตลาดที่ฉลาดล้ำลึกและการพูดจูงใจคนต่างหากล่ะ หรือเป็นเพราะคนเขียนหนังสือเก่ง grammar หรือเก่งคำศัพท์อยู่แล้วก็เลยใช้วิธีการนี้ได้ผลกับตัวคนเขียนหนังสือเองต่างหากล่ะ แต่ไม่ได้หมายความว่า คนที่เริ่มเรียนภาษาอังกฤษจาก 0 จะใช้วิธีนี้แล้วฟังรู้เรื่องได้เสมอไป แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 17:02:52 จากคุณ : agelesstansy - [ 21 ก.ค. 51 14:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สรุป วิธีหัดฟังจากหนัง soundtrack ของเรามีดังนี้คือ 1. ใช้วิธีการ crossword หรือ hangman 2. สังเกตดูจาก dicionary อังกฤษเป็นอังกฤษ ว่ารากศัพท์ Greek กับ Latin พอกลายเป็นอังกฤษไปแล้ว เปลี่ยนหน้าไปแบบไหน ซึ่งจะมีรูปแบบที่แน่นอนพอที่จะเดาได้มากพอสมควร 3. สังเกตว่าเสียงแบบนี้มันน่าที่จะเกิดจากอักษรตัวไหนผสมกัน ซึ่งหลายๆครั้งมันก็พลิกล็อคได้ แต่พอเจอพลิกล็อคบ่อยๆ เราจะจดจำข้อยกเว้นเอาไว้ได้เป็นคำๆ ไป คือไอ้คำที่แสบๆน่ะ 4. หัดอ่านตัว IPA แล้วดูว่าเสียงในภาษาอังกฤษทั้งหมดมีกี่เสียง เวลาทำ crossword กับ hangman จะได้ใช้ reductio ad absurdum เดาแบบขจัดไปทีละตัวว่า ไม่ใช่ตัวนี้ ไม่ใช่ตัวนั้น จนมันเหลือตัวสุดท้ายที่ใช่แน่ๆ 5. อาศัยความรู้ศัพท์เข้าช่วย 6. อาศัยความรู้ grammar เข้าช่วย 7. อาศัย contextual clues (บริบท) เข้าช่วยเดา และตีความ ไม่ใช่ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา .... จริงๆแล้วยังมีเทคนิคอื่นๆอีกมากมายที่เราได้ศึกษาและคิดค้นขึ้นมา  แต่เราไม่เขียนไว้หมด เพราะจะกินเวลานานมากเกิน  นี่แค่ตื่นมาซ้อมความเร็วในการพิมพ์ดีดเล่นๆตอนรอให้ข้าวสุก (ตั้งข้าวหุงอยู่) ก่อนกินข้าว แล้วเริ่มทำงาน ...555+++... แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 17:05:11 จากคุณ : agelesstansy - [ 21 ก.ค. 51 14:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาขอบคุณ ทุกท่านที่แสดงความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ จากคุณ : Incrisis - [ 21 ก.ค. 51 15:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ส่วนตัวอิชั้นก็โง่เรื่องคำศัพท์กับไวยากรณ์นะคะ แต่อาศัยว่าส่วนตัวชอบฟังเพลงสากลกับดูหนังsoundtrack ผลที่ได้ก็ถือว่าน่าพอใจนะคะ สำหรับอิชั้น เพราะว่า ฟังฝรั่งพูดพอรู้เรื่อง พอจับใจความได้ แม้จะแปลไม่ออกทุกคำก็เถอะ มีอยู่ครั้งนึง อาจารย์เชิญฝรั่งมาบรรยายเรื่องของNGO ต่างประเทศ อิชั้นยังต้องมานั่งแปลให้เพื่อนฟังอีกทีเลยค่ะ เพราะเพื่อนฟังไม่ทัน จากคุณ : สมพรปาก (สมพรปาก) - [ 21 ก.ค. 51 16:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ใช่วิธีที่คุณสมพรปาก คคห 11 ใช้ ก็น่าจะได้ผล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเริ่มฝึกตั้งแต่ยังเด็กๆ อย่างเช่นแฟนเราชอบฟังเพลงสากล และดูหนัง soundtrack ตั้งแต่เด็กๆ (ตั่งแต่ ม. ต้น ม. ปลาย) พอเรียนจบอักษรศาสตร์มา แล้วไปเรียนต่อการแปล จบมา กลายเป็นฟังคนพูดเร็วๆได้ไปพอๆกับคนจบจากต่างประเทศมา เรียนแค่นี้ฟังจึงฟังได้คล่อง ใช่หรือไม่? ตอบว่า ไม่ใช่แค่นั้น...!! แต่ฟังคล่องเพราะไปทำงานบริษัทข้ามชาติที่ต้องพูดภาษาอังกฤษทุกวันเป็นเวลาอีก 10 กว่าปี กว่าจะฟังและพูดคล่องจนทำงานเป็นล่ามในที่ประชุมได้...นั่นก็เพราะว่าฝึกฝนตั้งแต่เด็กๆ และประสบการณ์การทำงานบวกเข้าไปอีก ...แต่ ไม่ใช่เพราะ แค่เอาหนัง soundtrack มาเปิดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา... คนที่ตั้งแต่เด็กๆ ไม่เคยฟังเพลงสากล ไม่เคยดูหนัง soundtrack และมาจากโรงเรียนต่างจังหวัดที่ไกลปืนเที่ยงมากๆ ที่อ่อนภาษาอังกฤษมากๆ พออายุมากแล้ว จะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษจาก 0 นะ ...อยู่ดีๆ ไปซื้อหนังสือที่คนเขียนพูดชักจูงใจ แนะนำว่า ให้เปิดหนัง soundtrack ฟังดิ ฟังรู้เรื่องไม่รู้เรื่อง ก็ฟังมันตะบี้ตะบันมันเข้าไป (แบบพวก sadists น่ะ)...แถมพอเข้านอน ก็เปิดทิ้งไว้ตลอดคืน  แล้วบอกว่า ก้อจะฟังรู้เรื่องเอง (คงนอนไม่หลับบ้าตายในที่สุด)...ขอบอกได้เลยว่า "ไร้สาระ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน" วิธีการที่คนๆหนึ่งเรียนภาษาอังกฤษได้ มันไม่ใช่ว่าจะใช้การได้กับคนอีกคนหนึ่งเสมอไป... ดังนั้น เวลาอ่านหนังสือเรียนภาษาอังกฤษแบบ "สร้างฝัน" ที่หน้าปกมีคำพูดว่า "เรียนภาษาอังกฤษกันเข้าไป แต่พูดไม่ได้สักที" แท้จริงแล้วมันเป็น advertising gimmick ที่ "ชักจูงใจคน" ให้คิดไปเองว่า "ถ้าอ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว ผู้อ่านต้องพูดภาษาอังกฤษได้" แต่มันก็ไม่ใช่เช่นนั้นเสมอไป แต่จะอย่างไรก็ตาม advertising gimmick ตัวนี้ มันทำให้หนังสือ ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะทำให้คนเก่งขึ้นมาได้เพราะอ่านหนังสือเล่มนั้น จุดดีของ advertising gimmick ของหนังสือเล่มนี้ ก็คือว่า มันทำให้คนอ่าน กล้าคิด กล้าทำ กล้าพูด ทำให้ไม่ท้อใจ ...แต่การเปิดเสียงภาษาอังกฤษกรอกหูคุณไว้ทั้งคืน ถ้าคุณอายุปาเข้าไปตั้ง 30 กว่าแล้ว และเริ่มเรียนจาก 0 คุณเปิดไว้ทุกคืน คุณก็ไม่มีทางฟังรู้เรื่องได้หรอก มีแต่จะนอนไม่หลับ แล้วก็บ้าตายเท่านั้นหละ .... เราเคยเห็นคนที่เรียนอังกฤษตอนโตแล้วจากการกล้าคิด กล้าทำ กล้าพูด แบบที่หนังสือเล่มนี้แนะแนวนะ พูดได้จริงๆว่ะ พูดคล่องเลย แต่โทษทีผิด grammar ทุกประโยคเลยหละ คือจริงๆแล้ว ถ้าเรียนตอนโตขนาดนั้นนะ การทำแบบฝึกหัด grammar มันหนีไม่พ้นหรอก ต้องทำอย่างแน่นอน ม่ายงั้นใจกล้าพูดได้ (แบบที่หนังสือสอน) แต่พูดผิดหมด ไม่เป็นภาษาคนเลยหละ...คนที่เราเจอคนนั้นนะ พยายามหัดเขียน พอเขียนก็ยิ่งสับสน แล้วเพี้ยนมากยิ่งๆขึ้นทุกที เพราะใจกล้าพูดคนฟังพอรู้เรื่อง แต่ใจกล้าเขียน แล้วเขียนมันเรื่อยไป แต่กลายเป็นว่า "ไม่มีใครอ่านรู้เรื่อง...!!!" นั่นก็เป็นเพราะว่า advertising gimmick ตัวนั้น สร้างฝันให้ผู้เรียน จนถึงกับผู้เรียนใจกล้า จนไม่ยอมเรียน grammar จึงกลายเป็นการสร้างอาคารโดยไม่วางฐานราก...เมื่อเรียนๆไป ทุกอย่างก็พังทลายลงมาจนหมด แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 17:47:10 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 17:37:58 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 17:33:12 จากคุณ : agelesstansy - [ 21 ก.ค. 51 17:26:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คิดเหมือนความเห็นที่ 1 นะ เราดูหนังเกาหลีซับไทยแล้วพยายามแกะคำบางคำที่เค้าใช้บ่อย ๆ โดยไม่มีดิคชันนารีหรืออะไรอย่างอื่นประกอบเลย (ไม่มีคนเกาหลีให้ถาม ฯลฯ) เราดูอยู่ตอนนี้สามเดือน ดูอยู่เรื่องเดียว เพราะชอบ ไม่ใช่เพราะอยากฝึกภาษานะ อิอิ แค่เปิดสมองฝึกความจำเล่นอะไรสนุก ๆ กับสิ่งใหม่ ๆ แค่นั้นเอง ตอนนี้จำได้ประมาณสิบ-ยี่สิบคำได้มั๊ง ยังขอข้าวใครกินไม่ได้หรอก แต่สำหรับภาษาอังกฤษ ถ้าสภาพแวดล้อมในเมืองไทย เราว่าคุณไม่ได้จำกัดการฝึกอยู่แค่เพลงและหนัง แต่คุณมีการเข้าห้องเรียนภาษาอังกฤษ ฟังข่าว อ่านข่าว อ่านตำราเรียน ฯลฯ มาประกอบ ๆ กัน อ่านกระทู้คุณแล้วเรารู้สึกยังไงบอกไม่ถูก มันเหมือนกับต้องการฟันธง ให้บอกว่าสอบได้-สอบตก อะไรขาว-ดำ ยังไงไม่รู้ (ในโลกนี้ยังมีสีเทา และสีอื่น ๆ อีกมากมาย) เหมือนกับไม่นานมานี้ มีตนถามว่าต้องดูหนังซาวน์แทร็กกี่ครั้งถึงจะฟังออก ก็ไม่ทราบว่าจะเอาตัวเลขไปทำวิจัยหรือสถิติอะไร หลาย ๆ คนบอกว่าภาษาเพลงไม่ถูกต้อง ในความคิดเรา ก็ใช่ มันไม่ถูกหลักตามนักภาษาศาสตร์ แต่ฝรั่งมันฟังรู้เรื่อง ทำไมหลายคนเรียนภาษาอังกฤษมาสิบยี่สิบปีฟังไม่รู้เรื่อง สำหรับเรา มันคือการใช้ภาษาอีกระดับหนึ่ง ซึ่งถ้าคุณรู้และเข้าใจ มันก็เป็นการเพิ่มความรู้ให้กับตัวคุณเอง เพิ่มตัวเลือก ทำให้คุณ เลือก ใช้ภาษาได้ถูก กาละเทศะ ตามความต้องการ ก็เหมือนภาษาไทย ถวายรายงานกับในหลวงก็แบบนึง พูดในศาลก็ต่างออกไป พูดกับเพื่อนสนิทก็แบบนึง จะ(หลอก)จีบเด็กวัยรุ่นก็ต้องอีกอย่าง ด่ากับแม่ค้าปากตลองตลาดก็อีกแบบ (เราไม่เคยไปด่ากับเค้า แต่ฟังแล้วก็เข้าใจอ่ะนะ อิอิ) จากคุณ : Genuine XXX - [ 21 ก.ค. 51 18:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จากประสบการณ์ ดูคนรอบตัว เราว่าในทางกลับกัน ถ้ารู้แกรมม่า ท่องมาแม่นมาก แต่ไม่ดูหนังฝรั่ง ไม่ฟังเพลงฝรั่ง ชีวิตประจำวันไม่สัมผัสกับภาษาอังกฤษเลย ก็เก่งได้นะคะ แต่ไม่ไหลลื่น บางคนถึงเวลาต้องใช้ภาษาอังกฤษจริงๆ กลับทำอะไรไม่ถูกก็มี เราว่ามันต้องควบคู่กันไปน่ะค่ะ ฟันธงไม่ได้ว่าอะไรที่จำเป็นหรือไม่จำเป็นกว่ากัน แต่ที่อาจารย์คุณพูดมาก็มีส่วนถูกอยู่ ในความเห็นเรานะ เรานึกถึงตอนที่ยังไม่ได้ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นมาซักตัว ฟังเพลงญี่ปุ่นกี่เพลงเราก็ไม่รู้เรื่องเลย ไม่ได้เก่งขึ้นมา จนไปเรียน ได้แกรมม่ามานิดๆ หน่อยๆ จากนั้นถึงจะ ต่อยอดด้วยการศึกษาเองด้วยเพลง+หนังได้ แต่ย้ำว่าต้องศึกษาด้วยน่ะค่ะ เอาเนื้อเพลงมาลองแปล เทียบกับที่เค้าแปลแล้วในเน็ต ถ้าฟังเฉยๆ ยังไงก็ได้ เท่าเดิม อะไรแบบนี้ จากคุณ : Psycho poet - [ 21 ก.ค. 51 21:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มีเพื่อนคนนึง ทำงานโรงแรม ไม่ได้เรียนภาษา แต่สามารถสื่อสารกับฝรั่งได้ดี เนื่องจากได้คุยทุกวัน คุยได้ เข้าใจ ตอบได้ แต่...พอเปิดเวบที่เป็นภาษาอังกฤษกลับไม่รู้ความหมาย ซะงั้น.... แต่เรา ทำงานคอมพิวเตอร์ ไม่เคยคุยกับฝรัง ฟังเพลงสากล ดูหนังซาวด์แทร็ค แต่ซับอังกฤษ เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่..ถ้ามีบทความภาษาอังกฤษมาให้แปล เราจะแปลได้มากกว่า เพื่อนที่ทำงานโรงแรม เคยพูดเล่นๆกับเพื่อนว่า  เวลาไปเที่ยวเมืองนอกน่ะ แกต้องไปกับฉัน เพราะแกนะพูดอังกฤษได้ แต่อ่านไม่ออก ส่วนฉันอ่านออก แต่พูดไม่ได้ 555 งง กับชืวิตเหมือนกัน สุดท้าย.. อยากบอกว่า ถ้าฟังน่ะ เราแปลออก เข้าใจบ้างน่ะ แต่..ไม่มีโอกาสได้พูดเลยอ่ะ ที่ทำงาน สิ่งแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยเลย ขนาดออนเอ็มคุยกับเพื่อนเป็นภาษาอังกฤษมันก็หาว่าเรา "กระแดะ" อีก อยากพูดอังกฤษบ้าง แต่ไม่รู้จะไปพูดกับใคร................ เข้ามาบ่นเฉยๆ มันก็แปลกดีน่ะ ว่าไหม???? จากคุณ : @@อยู่ตรงไหน..คนไม่มีเจ้าของ@@ - [ 21 ก.ค. 51 21:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอบว่า ไม่จริงค่ะ ได้ประโยชน์แน่นอน ในเวลาต่อมา เมื่อคุณสะสมมากเกินพอแล้ว แต่คำพูดที่ว่า ให้ฟังมากมากเดี๋ยวก็รู้เรื่องไปเอง นี่ก็ไม่จริงค่ะ ไม่ง่ายขนาดนั้นแน่นอน เราฝึกฟังจนฟังฝรั่งพูดเร็วเร็วออก ดูหนังรู้เรื่อง นอกจากฟังให้มากเพียงอย่างเดียวแล้ว เราฝึกออกเสียงด้วยค่ะ ตั้งแต่ตัวอักษร คำ ประโยค แล้วสุดท้าย มันก็ฟังออก รู้เรื่องเองน่ะค่ะ ส่วนแกรมมาร์ เราไม่ได้เน้นเลย วิธีของเราคือ อ่านหนังสือภาษาอังกฤษ  เป็นปริมาณมหาศาลค่ะ รับแบบแผนเข้าไปเยอะเยอะ สุดท้าย ก็รู้เองว่าแบบไหนเค้าใช้กัน เขียนแบบไหน พูดแบบไหนถึงจะถูก จากคุณ : ลัลลา - [ 21 ก.ค. 51 22:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ภาษาเป็นเพียงตัวแทนที่คนเราใช้สื่อสารกันเท่านั้น ในอดีตที่ยังไม่มีภาษาเผ่าพันธ์มนุษย์ก็เอาตัวรอดมาได้และออกลูกออกหลานมาเป็นพวกเรา เด็กเกิดมาไม่เคยมีโอกาสได้เรียน ไม่เคยมีโอกาสรู้ไวยากรณ์ แต่จับเค้าไปไว้ที่ชุมชนไหนเค้าก็จะเรียนรู้ภาษาได้ในที่สุด ในประเทศ (ที่เจริญแล้ว) หากได้เคยไปอยู่ก็จะเห็นว่ามีคนต่างชาติที่ต้องดิ้นรนเพื่อปากท้อง การศีกษาก็ไม่มี ภาษาตัวเองบางคนก็เขียนไม่ได้อ่านไม่ออกก็มี แต่เพื่อความอยู่รอดก็เอาตัวรอดได้ในสังคมที่ใช้ภาษาแตกต่างจากที่บ้าน อาศัยมือ อาศัยตา อาศัยหู เอาตัวให้รอด คนไม่มีการศึกษามักจะไม่คิดมาก จากคุณ : oj_long - [ 22 ก.ค. 51 07:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาสนับสนุนความเห็นที่ 16 ค่ะ จากประสบการณ์ในการเรียนภาษาอังกฤษมาตลอดชีวิต ทำงานกับบริษัทฝรั่ง เป็นติวเตอร์สอนนักเรียน ทุกวันนี้ศึกษาต่ออยู่ที่ต่างประเทศ และมักมีนักเรียนเอเชียด้วยกันมาให้แนะนำการเรียนภาษาอังกฤษให้ โดยเฉพราะญี่ปุ่นและเกาหลี ลองผิดลองถูกมาเยอะ เสียเงินเรียนไปก็มาก.... นั่งยันนอนยันเลยค่ะว่า การฝึกทักษะภาษาอังกฤษให้ก้าวหน้าในทุกทักษะอย่างรวดเร็ว ต้องไม่ใช่การเรียนแบบบังคับตัวเองค่ะ.... ลองถามตัวเองดูบ้างมั๊ยคะ ว่าทำไมภาษาเราก็ไม่แย่แต่เวลาตั้งใจฟังกลับฟังไม่ทันบ้าง ฟังไม่ออกบ้าง ผู้พูดพูดเร็วเกินไป พอแปลประโยคนี้ได้ ก็ฟังประโยคต่อไปไม่ทัน... เป็นอาการของการตั้งใจเกินไปค่ะ.. พอหูจับประโยคได้ ส่งข้อมูลไปสมองทำการแปล หูจะหยุดการจับประโยคต่อไปค่ะ.. เป็นปกติของร่างการยคนเรา...แต่เรามักจะตกใจและกดดันตัวเองให้พยายามฟังให้เข้าใจมากขึ้น..ซึ่งยิ่งทำให้เครียดและไม่มีประโยชน์ค่ะ การฝึกฟังคือฟังให้กระทบหู แต่ไม่ต้องแปลคำต่อคำ จับประโยคให้ได้ ภาษาเข้าใจได้ด้วยใจและความรู้สึกนะคะ.. ทักษะอีกอย่างที่จำเป็นต้องฝึกคือ โทนเนชั่น ค่ะ คือการออกเสียงสำเนียงของฝรั่ง เหมือนการฟังเพลง มีสำเนียงสูงต่ำ.. การฟังมาก ๆ และหัดออกเสียงหรือฮัม..ย้ำนะคะ ฮัมจังหวะตาม..เป็นการฝึกโทเนชั่นที่ได้ผลค่ะ... เวลาฝรั่งพูดกัน..ไม่ต้องฟังทุกคำก็รู้ว่าพูดอะไร เพราะเค้าฟังกันที่โทเนชั่นด้วยค่ะ.. สองวิธีนี้ถ้าฝึกไปด้วยกัน จะช่วยพัฒนาทักษะด้านการฟังและการพูดได้ดีค่ะ...คุณจะฟังได้ เข้าใจ feeling ของผู้พูด แต่อาจจะแปลไม่ออกทุกคำ ...และพูดได้แบบที่ฝรั่งจะเข้าใจประโยคที่คุณพูดมากขึ้น...ในประโยคที่คุณใช้บ่อย ๆ ค่ะ.. แต่อยากเน้นอีกครั้งว่า..พยายามฝึกให้มีความสุขนะคะ..อย่ากดดันตัวเอง..ให้เหมือนฟังเพลงหรือดูหนังดูอนิเมชั่นก็ได้.. สมองจะรับข้อมูลได้เยอะและเร็วกว่าค่ะ.. อยากเป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ..แม้เราจะเป็นคนไทย..อยู่ในประเทศไทย..แต่ถ้าเราพยายาม.. สร้างสิ่งแวดล้อมให้ได้ใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้น...และฝึกอย่างเป็นธรรมชาติ..เราก็จะสื่อสารภาษาอังกฤษได้ไม่น้อยหน้าชาติไหนเชียวค่ะ.. ต้องไปก่อนแล้ว เดี๋ยวจะแวบมาแชร์เรื่องความจำเป็นของแกรมม่า การฝึกทักษะด้านอื่น ๆ ที่นักเรียนเอเชียโดยเฉพาะเกาหลีและ ญี่ปุ่นใช้กันค่ะ...สู้นะคะ แล้วจะไปค้นเวปไซต์ที่ให้ในการฝึกฝนทักษะภาษาอังกฤษฟรี ที่เป็นที่นิยมในหมู่นักเรียนเอเชียในอเมริกามาฝากจ้า.. เพื่อนญี่ปุ่นเคยใช้ในการฝึก..ในเวลาเพียงแค่ห้าเดือน..ฟันโทอิคไป 800 เลยค่ะ..จากแทบจะสื่อสารไม่ได้นะนั่น.. จากคุณ : ภาษาEng ยากนิดเดียวครับพี่น้อง - [ 22 ก.ค. 51 08:12:06 A:70.79.74.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ ^ เขาเรียกว่า "intonation" จ้า ไม่ใช่ "โทนเนชั่น" ภาษาอังกฤษมี intonations ทั้งหมด 6 ระดับด้วยกัน "แต่ไร้รูป" ในขณะที่ภาษาไทยมีเสียงวรรณยุกต์อยู่ 5 ระดับ ภาษาจีนกลางมี 4 ระดับ ในภาษาไทยเสียงวรรณยุกต์พอผันไปเช่น  คาว ข่าว ข้าว ค้าว(คำนี้คิดว่าไม่มีความหมาย...ไม่แน่ใจ?) ขาว เป็นคำคนละคำกัน แต่ในภาษาอังกฤษ  คำๆเดียวกัน พอเปลี่ยน intonation กลายเป็นว่า "ผู้พูดแสดงเจตนารมย์ที่แตกต่างกันออกไป" เช่น Do you know John? ถ้าตอบว่า Yes แบบเสียงลงต่ำ ก็แสดงว่า รู้จักและไม่สนใจที่จะพูดถึง John ถ้าตอบว่า Yes แบบเสียงเชิดขึ้นสูง ก็แสดงว่า รู้จัก และอยากจะคุยเรื่อง John  (ราวกับพูดว่า What about him? ตามมา ทั้งๆที่ไม่ได้พูด) แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 51 09:04:53 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 51 09:03:48 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 51 09:02:34 จากคุณ : agelesstansy - [ 22 ก.ค. 51 09:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จากประสบการณ์ของตัวดิฉันเอง ก่อนนี้ประมาณ 2 ปี กว่า ๆ ดิฉันเริ่มจากศูนย์ 0 และ ก็ 0 เลยค่ะ เรียนจบแล้วก็ทำงาน ตอนเรียนภาษาอังกฤษไม่ได้เด่นอะไรเล้ย แค่พอผ่าน สอบผ่านแล้วก็แล้วกัน ต้องเข้าใจนิดสำหรับการเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนสมัยก่อนนู้น ไม่ได้เน้นต้องพูดได้มากมาย อะไร (ดิฉันเกิดมา 30 กว่า ฝน แล้วค่ะ) หนังฝรั่ง งี้ เพลงฝรั่ง งี้ อะไร ๆ ที่เป็นฝรั่ง อย่าได้มาข้องเกี่ยวกับดิฉันเชียว หูมันไม่รับจริง ๆ จนกระทั่งดิฉันจำเป็นต้องเกี่ยวข้อง ขอย้ำว่า จำเป็นต้อง มันหนักหนาสาหัสจริง ๆ (สำหรับดิฉัน) ในการ จำต้องครั้งนี้ จากคุณ : เปปเปอร์ - [ 22 ก.ค. 51 12:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เริ่มจากฟังวิทยุ ระหว่างขับรถค่ะ รู้สึกจะเป็น FM 105 ดีเจพูดแต่ภาษาอังกฤษ เพลงฝรั่ง(ฝรั่ง อังกฤษ ก็เหมือนกันนะ) ฟัง ไปก็ไม่รู้เรื่อง พูดอะไรก็ไม่รู้ เสียง หึ่ง หึ่ง หึ่ง พอเพลงก็แทบรับไม่ได้ จนเวลาผ่านไป ไม่ทราบกี่เดือน ดิฉันฟังว่า ดีเจเขาบอกว่า ที่นี่ FM วันเออไฟว์ โอ้ โฮ ดีใจมาก ๆ ว่าไอ้ที่เราฟัง ๆ อยู่นี่ ดีเจพูดว่า อะไร(สำหรับคนเพิ่งเริ่มแล้ว ความดีใจมันเหลือเชื่อจริง ๆ ) ตั้งแต่นั้นมา เกิดความอยากได้อย่างไรไม่รู้ ฟัง แล้ว มันไม่ใช่เสียง หึ่ง หึ่ง กลายเป็น อืม อืม รับรู้แล้ว เริ่มกำลังใจมา ฟังแล้วพอจับใจความได้บ้าง ไม่รู้ทั้งประโยค แต่พอเดาได้บ้างแล้ว เริ่มฟังเพื่อนฝรั่งได้ แรก ๆ ฟังผิดบ้าง ถูกบ้าง ต่อมา ค่อย ๆ กล้าพูด ตะกุก ตะกัก กับเขาบ้าง มือไม้บ้าง แรก ๆ คิดไทย แล้วกลับไปฝรั่ง จนเพื่อนฝรั่งว่า ยูอยู่กรุงเทพแต่คิดไปโคราชโน่นแน่ะ ก็เลยปรับตนเอง พูดอึกอัก คำ ๆ เริ่มยาวขึ้นบ้าง เริ่มจดจำสำเนียงเพื่อนเวลาเขาพูด คำไหนเสียงสูง ต่ำ ลากเสียง เน้นเสียง จากเริ่มแรก พูดกับเพื่อนฝรั่ง เหงื่อเต็มมือ แถมออกหัวอีก รีบตอบ yes หรือ No ไปให้พ้น ๆ  ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วยเล้ย ไม่รู้ เหมือนกันว่ามาได้อย่างไร ปัจจุบันเพื่อนฝรั่ง นั่งคุยเถียงกับดิฉันได้อย่างกันเอง ความเกรงกลัวไม่มี เพราะเราโต้ตอบ ได้ เข้าใจน้ำเสียงแสดงการบอกอารมณ์ของเขา พูดถึงเรื่องราวอดีตกาล อนาคต โดยใช้ภาษาอังกฤษค่อนข้างถูกต้อง คำศัพท์บางคำ เราฟังแล้วสะกดออกมาได้เอง บางคำรู้ความหมายจากการฟังและเดาประโยคได้เอง บางทีโมโหมาก ๆ ดิฉันก็สวน(ด่า) เพื่อนฝรั่งกลับไปเลย ทุกวันนี้ยังเหลือเชื่อตัวเอง มาก ๆ ว่าเราทำได้อย่างไรน้า ที่สำคัญ ทุกวันนี้ยังต้องเรียนรู้จากการฟังอยู่เสมอ ไม่ว่าหนัง เพลง เพราะเริ่มเข้าใจแล้วว่า เราเรียนรู้จากเรื่องเหล่านี้ได้จริง ๆ แต่ ขอเน้นว่า เวลาไม่สามารถบอกได้ว่า เร็ว ช้า แค่ไหน  ขึ้นอยู่แต่ละคน ที่จะซึมซับ เป็นกำลังใจให้คนที่อยาก พูด ฟัง เข้าใจภาษาอังกฤษ อดทน ตั้งใจ จดจำ เลียนแบบ ให้เวลา เป็นไปได้จริง ๆ ค่ะ ประสบการณ์จากตัวเองจริง ๆ จากคุณ : เปปเปอร์ - [ 22 ก.ค. 51 13:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอยกมือเห็นด้วยกับคุณ คห.16 ให้สูงๆเท่าต้นตาล ที่บอกว่าการอ่าน ช่วยเราได้เยอะ ความเห็นส่วนตัว : ถ้าอย่างนั้น อย่างที่ท่านอาจารย์ของเจ้าของกระทู้พูดไว้ก็น่าจะถูก เพราะจากประสบการณ์ ฟังให้ตายดับ แต่ถ้าไม่รู้ศัพท์ ยังไงก็ฟังไม่ออก แต่ถ้ามีพื้นฐานอ่านออกเขียนได้ พอได้ไปฟัง ครั้งแรกๆอาจจะยังงงๆ บ่อยๆเข้าก็เข้าใจ บางประโยคก็พอเดาได้แม้จะฟังออกไม่หมดก็ตาม เพราะเราได้ยินคำศัพท์ที่เรารู้จักในประโยคนั้น ยิ่งได้หลายคำยิ่งกระจ่างชัดเจน (อันนี้พูดโดยรวม คำศัพท์และไวยากรณ์) ภาษาอังกฤษเราเรียนมาแต่อ้อนแต่ออก ถึงจะไม่ได้เก่งมากมาย แต่ประมวลคำศัพท์มันก็คงจะพอมีอยู่ในสมองบ้าง ยิ่งพอได้ฟังบ่อยๆรู้สึกว่าฟังออก เลยเข้าใจว่าการฟังนั้นช่วย ซึ่งมันก็ช่วยจริงๆ แต่ก็เพราะเรามีทรัพยากรของภาษานั้นๆอยู่ ไม่มีหรอก ที่หัวกลวงๆไปฟังอาโบดาแบ($&@_$%*)Q++$(@# (ภาษาต่างด้าว)แล้วจะเข้าใจ อ่านเยอะๆ ฟังเยอะๆ หัดพูด หัดเขียนบ่อยๆ มันก็คงจะใกล้เคียงเจ้าของภาษาเข้าซักวันแหล่ะหน่ะ เหอๆ ฟังดูแล้ว ที่จริงก็ ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียว (นอกนั้นยากหมด) กรั่กๆๆ จากคุณ : หนูอยากเปลี่ยนชื่อง่ะ (มะเขือเทศโรเซียน่า) - [ 22 ก.ค. 51 15:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณคห. ที่ 16 ค่ะ  อย่าลืมเว๊บไซต์ที่บอกมาน่ะ อยากได้ค่ะ  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : The iora - [ 23 ก.ค. 51 08:39:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรามาดูการทำงานของสมองกันนะครับ การทำงานของสมองเชื่อกันว่าอยู่ในรูปแบบของการเชื่อมโยง ไม่ได้เก็บเป็นข้อมูลดิบๆแบบคอมพิวเตอร์ ดังนั้นการที่ผมดู Anime + Eng sub นั้นคือการเชื่อมโยงเสียงเข้ากับความหมายนั่นเอง ดังนั้นเวลาที่ผมได้ยินภาษาญี่ปุ่นที่รู้ มันไม่เกิดการแปลในสมองเพราะประโยคที่ว่ามันเชื่อมโดยตรงเข้ากับความหมาย ไม่ได้เชื่อมผ่านการแปลเป็นภาษาไทยก่อน ดังนั้นการดูหนังก็สามารถเรียนรู้ได้ถ้าคุณสามารถเชื่อมโยง คำ-ประโยค ที่เขาพูดเข้ากับความหมายได้ และได้เจอมันบ่อยพอที่จะเกิดการเรียนรู้ เพราะการเรียนรู้ของสมองเกิดจากการฝึกฝน(เชื่อมโยง)ซ้ำไปซ้ำมาจนกระทั่งคุ้นเคย ผมคิดว่า Grammar ระดับเด็ก ป.4 ของเจ้าของภาษาก็เพียงพอที่จะช่วยสนับสนุนการเรียนรู้จากการหัดฟัง จากคุณ : Nexus - [ 23 ก.ค. 51 09:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เราว่าฟังอย่างเดียว คงจับคำได้ช้าอ่ะ ถ้าไม่รู้ศัพท์เลย ... เหมือนเด็กเรียนภาษา .. กว่าจะพูดได้รู้เรื่องใข้เวลากี่ปี ??? เริ่มจากพูดได้ทีละคำ .. เป็นสองคำ .. สามคำ ... เป็นประโยคสั้น ... ประโยคยาวขึ้น ..... พัฒนาไปเรื่อย ๆ ถ้าฟังแล้วมีโพยที่ลองอ่านและสรุปเนื้อหาคร่าว ๆ ไปแล้ว หรือดูหนังแล้วเปิดซับ สังเกตท่าทางตัวละคร แล้วฟังตามไปด้วย ก็น่าจะช่วยให้สมองเชื่อมโยงคำและความหมายไปพร้อม ๆ กัน และเรียนรู้ได้เร็วขึ้น .. ส่วนแกรมม่าอ่านและเขียนเยอะ ๆ ช่วยได้มากเลย สังเกตการใช้งานของสัญลักษณ์วรรคตอน -  สำนวน และคำต่าง ๆ ที่อ่าน .. แล้วเอามาลองใช้ดู เราว่าการเรียนภาษาต้องอยู่ที่การสังเกตตัวอย่าง เชื่อมโยงคำ แล้วนำไปใช้จริง คือมี Input ก็ต้องมี Output ใส่ไปอย่างเดียวก็ทำอะไรไม่ได้อ่ะ ฟังอย่างเดียวก็ไม่ช่วย ต้องฟังแล้วอ่าน/เขียน/พูดตาม อ่านอย่างเดียวก็ไม่ช่วย ถ้าไม่หัดนำไปใช้. แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 51 10:39:59 จากคุณ : Moda Luna - [ 23 ก.ค. 51 10:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ควรคิดอย่างงี้เลย ผิดมาก ๆ การเรียนจริง ๆ ต้องมาจากประสบการณ์นี่แหล่ะ ถึงจะถูก เรียนแบบนี้ดี ไม่เหนื่อย แล้วก็เข้าใจความหมายจริง ๆ มากกว่าอีก (ไม่ได้แนะนำสำหรับพวก Academic) ภาษาอังกฤษแบบเพลงง่าย ๆ หรือหนังแบบไม่ยากก็มี (แบบที่เอชบีโอมีภาษาไทยก็ได้) ช่วยได้เยอะเลย (หลาย ๆ คนได้ศัพท์กฎหมาย วิทยาศาสตร์ แพทย์จากหนังนี่แหล่ะ) จากคุณ : Fah Lan - [ 23 ก.ค. 51 17:28:52 A:125.24.128.252 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สำหรับเราเองนะคะ คงไม่ได้รู้ศัพย์ไปหมดทุกตัวหรอกค่ะ แต่เราได้จากเพลงและหนังมากเลยค่ะ ลองเปรียบเทียบจากเด็กที่พูดไม่เป็น แต่เค้าฟังจากเ้ราและดูท่ทางประกอบ ก็ช่วยให้รู้ความหมายได้ แต่ก็ฌแล้วแต่คนนะคะ แล้วแต่วิธี เรียนภาษามาหลายปี พอเลิกเรียนมาหัดฟังๆเอง ดูทีวีช่องที่ไม่มีซับทั้งวี่ทั้งวัน มันก็ซึบๆไปเองค่ะ ดีกว่าตอนเรียนซะอีก แต่ข้อเสียคือไม่ค่อยได้พูด ต้องมานั่งบ่นๆคนเดียวเอาค่ะ จากคุณ : ETHNOMUSIC - [ 25 ก.ค. 51 09:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อยากให้ความเห็นกับแชร์ประสบการณ์ คือว่า สมัยเรียนภาษาอังกฤษกับผม แบบว่าโง่มาก ขนาดที่ว่า oli ออย(ไม่ใช่-ออยล์) น้ำมัน แบบทั้งชั้นเรียนหัวเราะขำก๊ากเลย พอจบมาก็จับพลัดจับผลู ได้มาทำงานที่สำนักงานกฎหมาย แทบตายทุกอย่างที่นี่ภาษาต่างดาวล้วน (ต่างดาวจริงๆ ไม่ใช่ต่างด้าว เพราะไม่รู้เรื่องอะไรเลย แถมเป็นศัพท์กฎหมาย สำนวนสัญญา) ครั้งแรกที่นายให้เข้าประชุมกับลูกความคนเดียว ยังขำถึงทุกวันนี้ เป็นคนญี่ปุ่นซึ่งก็รู้กันอยู่ ประชุมไป Talking dic คนละเครื่อง นั่งกดกัน 2 ชั่วโมง แต่ก็จบได้ด้วยดี ทำงาน 2 ปี รู้สึกเป็นมิตรกับภาษาอังกฤษมากขึ้น ฟังรู้เรื่อง 60-70% (ถามคนจบเมืองนอก เขาบอกว่า เขาก็ไม่ได้รู้เรื่อง 100%) วิธีของผมก็เป็นแบบข้างต้นเขาออกความคิดเห็น เพลง กับ หนัง ช่วยท่านได้ สำหรับผมช่วยได้ซัก 30-40% เพราะผมต้องเจอในชีวิตทำงานก็เลยน่าจะได้เร็วขึ้นก็น่าจะเป็นได้ จากคุณ : lerman (Lerman) - [ 25 ก.ค. 51 15:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่จริงครับ ผมว่ามีประโยชน์มาก น้องหลายคนก็ฝึกแบบนี้ แต่จะบอกว่าดูหนังฟังเพลงแล้วเก่งเลย ไม่ใช่แน่นอน เรียนแกรมม่าแบบคนไทย เรียนเข้าไป ดีครับดี แล้วก็พักผ่อน ดูหนังฝรั่งไม่พากษ์ หาเนื้อเพลงฝรั่งมาหัดร้อง วิทยุก็ฟัง ได้แค่ Good morning, braaaaaaaaaaa, Thailand ,Thank you... แต่มันดีวันดีคืน ไม่รู้เกิดได้ยังไง ปล. 3 เดือนเห็นผล ถ้าฟังไม่กี่วันแล้วว่าเก่งนี่แปลก จากคุณ : ขอเป็นสะพานเชื่อมดาว - [ 1 ส.ค. 51 15:00:23 ]