ความคิดเห็นที่ 1 จากกระทู้เดิมซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จทอดพระเนตรสถานที่ต่างๆ ในเมืองเนเปิ้ล ตามเวลาที่เรือพระที่นั่งซักเซนทำการจอดที่ท่าเรือเพียง 11 ชั่วโมง ซึ่งจุดหมายต่อไปที่เรือจะทำการทอดสมอก็คือท่าเรือเมืองเจนัว ซึ่งถือเป็นท่าสุดท้าย โดยหลังจากนี้ พระองค์จะเสด็จประพาสโดยประทับรถไฟ และทรงใช้รถยนต์พระที่นั่ง (พระราชหัตถเลขาเรียกว่าโมเตอร์คาร์) ในการประพาส จากวันที่ 25 เมษายน ณ ท่าเรือเมืองเนเปิ้ล ถึงวันที่ 27 เมษายน หนึ่งวันเต็มที่พระองค์ทรงประทับบนเรือพระที่นั่งซักเซน และทรงถ่ายภาพฝีพระหัตถ์ ณ ท่าเรือเมืองเจนัวในขณะที่เรือกำลังเข้าจอดที่ท่าแห่งนี้ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 21:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเชื่อว่านี่คือภาพที่ทุกคนอยากเห็น เป็นภาพเปรียบเทียบภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ ณ่ทาเรือเมืองเจนัว ในแบบ 100 ปีผ่านไป ทีมงานตื่นเต้นมากครับที่ได้ไปยืนตรงที่แห่งนี้ ในภาพถ่ายฝีพระหัตถ์มีสิ่งหนึ่งที่เราสังเกตุและคิดเสมอว่าต้องปรากฏอยู่ให้เราได้เห็น นั่นคือประภาคารในภาพ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:05:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ท่าเรือเมืองเจนัวในวันที่ทีมงานเดินทางไปถึง เต็มไปด้วยเรือยอร์ท และเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่มากมาย และที่สำคัญคืออากาศที่หนาวสุดขั๋ว เพราะฝนเพิ่งหยุดตกได้ไม่นาน ขอนำเสนอภาพห้องที่ประทับบนเรือพระที่นั่งซักเซน โดยทรงถ่ายไว้ก่อนที่จะเสด็จถึงเมืองเจนัว และทรงกล่าวไว้ในไกลบ้านว่าจะนำมาใส่กรอบที่เมืองแห่งนี้ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในเมืองเจนัวแห่งนี้ พระองค์ทรงเสด็จประทับที่โรงแรมอีเดนเปเรส (Eden Palace Hotel) โดบทรงบรรยายสภาพของโรงแรมไว้มากมายในไกลบ้านครับ และเป็นสถานที่แรกของทีมงานในการตามรอยพระยุคลบาท ณ เมืองแห่งนี้ นำภาพโรงแรมแห่งนี้ในปัจจุบันมาให้ชมครับ จากโรงแรมในอดีตได้เปลี่ยนมาเป็นสถาบันทางศาสนาไปเป็นที่เรียบร้อยครับ นี่คือหน้าตาของโรงแรมอีเดนเปเรส สถานที่ประทับของพระพุทธเจ้าหลวงเมื่อ 100 ปีก่อน จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อดีตเมื่อ 100 ปีก่อน พระองค์ท่านทรงถ่ายพระรูปไว้โดยทรงบรรยายว่ารูปถ่ายสวนหน้าโฮเตลเมืองเจนัว ภาพดังกล่าวปรากฏในพระราชหัตถเลขาไกลบ้านหน้าที่ 124 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 22:24:36 จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราใช้เวลาในการค้นหานานมากครับกว่าจะได้มาซึ่งภาพนี้ หลังจากที่เก็บบรรยากาศโดยรอบโรงแรมเรียบร้อยแล้ว ผมและทีมงานก็ออกตามหามุมดังกล่าว ซึ่งสุดท้ายเราก็พบและก็เล่นเอาเราเหนื่อยทีเดียว จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมจะกลับมาเปิดตำนานไกลบ้านต่อนะครับ ขอบพระคุณที่ติดตามครับ และอยากให้กระทู้นี้ขึ้นไปติดยังกระทู้แนะนำเพื่อให้คนที่มาอ่านทีหลังได้มีโอกาสอ่านเรื่องราวดีๆ แบบนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 22:38:15 จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 27 ก.ค. 51 22:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อืม  ดูจากภาพแล้วมีความรู้สึกว่าพระวรกายของร.5ค่อนข้างเล็กจังนะครับ  ใครพอจะมีข้อมูลมั่งมั้ยครับว่าพระองค์ทรงสูงเท่าไรน่ะครับ จากคุณ : zodiac28 - [ 28 ก.ค. 51 01:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบพระคุณครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 28 ก.ค. 51 15:28:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พอถึงเวลา ก็มาไม่ทันทุกที มีโครงการเป้น dvd หรือเปล่าครับ หรืออยากให้รีรันบ่อย ๆน่ะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 28 ก.ค. 51 17:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ กำลังชมอยู่ด้วยค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 ก.ค. 51 20:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพิ่งทราบว่าเกี่ยวเนื่องกับชาวพันทิป เพราะเมื่อครู่ ผู้ประกาศเอ่ยถึงค่ะ ขอบคุณมากที่นำมาลงไว้ที่นี่   ชื่นชมเรื่องนี้มากค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 ก.ค. 51 20:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ต า ม ม า โ ห ว ต  ค่ะ  ........ จากคุณ : Oncidium. - [ 28 ก.ค. 51 21:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตแจมภาพหนึ่งภาพนะคะ ถ่ายไว้เมื่องาน euro flora 2006 ค่ะ ตอนเดินท่อมๆอยู่ที่ท่าเรือก็นึกรำพึงอยู่คนเดียวว่า ท่าเรือไหนน๊อ ที่พระองค์ท่านเสด็จขึ้นเมื่อครั้งกระโน้น วันนี้เห็นคุณออกหลวงฯ.โพสต์ภาพนี้ ดีใจจังค่ะ จากคุณ : Oncidium. - [ 28 ก.ค. 51 21:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาแวะชมคร้าบ ตามหาห้องกันไม่ค่อยเจอ จากคุณ : crazyoatza - [ 28 ก.ค. 51 23:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาโหวตและเก็บเข้าคลังก่อนเลยค่ะ จากคุณ : biebie999 - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 08:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีผู้ตามรอยพระยุคลบาทพระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่ ๕ อีกหลายท่าน ตามรอย “พระพุทธเจ้าหลวง”ไปรากุนด้า ตำนานพระกษัตริย์จากแดนไกล ที่ยังประทับใจชาวสวีเดน http://travel.sanook.com/foreign/foreign_09328.php 1 ศตวรรษ ร.5 เสด็จนอร์ธเคป ไปตามรอยพระองค์กันเถอะ http://www.oknation.net/blog/yuwym/2007/05/25/entry-1 http://www.oknation.net/blog/print.php?id=43334 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 08:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามรอยพระยุคลบาทในภาคภาษาสแกนดิเนเวียน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จไปเยือนทางเหนือของสวีเดน โดยทางเรือ (ที่เห็นในรูปนั้น) ขึ้นไปทางเหนือ ตอนนี้ไม่มีเรืออย่างนั้นให้นั่งแล้ว  ทางสวีเดนตั้งชื่อถนนที่เสด็จประพาสว่า Chulalongkorn vag แปลว่าถนนจุฬาลงกรณ์ และตรงสถานที่นั้นชาวไทยที่ไปได้สร้างหอที่ระลึกขึ้น http://www.ragunda.se:81/thaipav/paviljong/pav_historien.html งานครบรอบ ๑๐๐ ปีที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เสด็จไปเยือนที่ Nordkapp ของนอรเวย์ซึ่งอยู่เหนือสุดในยุโรป http://www.gotoasia.no/HM_King_Chulalongkorn.htm เสด็จประพาสสเกน (Skagen) เมืองที่อยู่ทางเหนือสุดของประเทศเดนมาร์ก http://www.kulturrejsen.dk/story.asp?id=540&vis=alle&tema=3&tidID=&kommuneID= สุดท้ายเป็นภาษาไทย พิธีถวายบังคมพระบรมรูปทรงม้าที่พิพิธภัณฑ์บื๋อ-เอาะ ไอน์ส มิวเซียม พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่สเกน (Skagen) http://www.osknetwork.com/modules.php?name=News&file=article&sid=1710 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 51 11:19:15 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 09:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เพื่อให้เป็นที่เข้าใจง่ายขึ้น จึงหาแผนที่สแกนดิเนเวียมาแสดงตำแหน่งของเมืองต่าง ๆ ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาส ๑. เมืองสอเลฟติโอ (Solleftea) ในเขตรากุนด้า (Ragunda)  คุณป้าอ้นเล่าไว้ในบันทึกการเดินทางว่า เมืองนี้ฟังเขาออกเสียงปัจจุบันก็เรียกว่าสอเลฟติโอ แต่หากอ่านจากหนังสือจดหมายเหตุพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินประพาสยุโรป ร.ศ. ๑๑๖ ซึ่งบันทึกโดยพระยาศรีสหเทพ เฉพาะในส่วนที่เสด็จฯสวีเดน จะเขียนว่า “เมืองสอเลฟเตียว” ที่เมืองนี้เสด็จถึงเมืองวันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๔๐ หรือ ร.ศ. ๑๑๖ โดยในจดหมายเหตุได้เล่าว่า พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พร้อมด้วยสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช (รัชกาลที่ 6 พระราชอิสริยยศขณะนั้น) พระเจ้าลูกยาเธอพระเจ้าน้องยาเธอ และข้าราชการได้เสด็จฯ จากเรือพระที่นั่งมหาจักรีไปลงเรือกลไฟสตริมคาเลน จากบ้านนิแลนด์ ล่องไปมาตามลำน้ำอองเกอมัน ซึ่งลำน้ำที่ว่านี้แม้จะกว้างบางส่วน แต่ก็ค่อนข้างตื้น สองข้างฝั่งมีบ้านอยู่ไม่มากนัก เป็นป่าเขาเสียส่วนใหญ่ และยังมีซุงไม้สนที่เขาตัดแล้วล่องมากับน้ำก็มาก ระหว่างทางเสด็จฯ มีทหารประมาณ ๓๐๐ นายเศษมาเข้าแถวยืนถวายคำนับประดับเกียรติยศด้วย ที่เมืองนี้ได้เสด็จพักที่ โฮเต็ลอาเปลเบิร์กส (Appelberg) ได้เสวยพระกระยาหารในห้องจัดเลี้ยง และได้ไปฉายพระรูปหมู่กับพระบรมโอรสาธิราช พระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธ์ พระเจ้าลูกยาเธอพระองค์เจ้าจิรประวัติวรเดช รวม ๔ พระองค์ที่ร้านติดกับโฮเต็ลแห่งนี้ด้วย ซึ่งรูปดังกล่าวเราจะเห็นมีสำเนาเผยแพร่ทั่วไปในเมืองนี้และละแวกใกล้เคียง เป็นรูปทรงยืนเรียงกันทั้งสี่พระองค์ ๒. Nordkapp หรือ North Cape  คุณยุวดีเล่าไว้ในบันทึการเดินทางว่า วันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๐ พระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่ ๕ เสด็จเยือนแหลมเหนือหรือนอร์ธเคป ประเทศนอร์เวย์ ระหว่างการเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่สองค่ะ การเดินทางไม่ได้สะดวกสบายแบบปัจจุบันนะคะ พระองค์ทรงประทับเสลี่ยงมีชาวพื้นเมืองหามคานสี่มุม ตามด้วยข้าราชบริพารชั้นผู้ใหญ่หลายคน ปีนจากอ่าวฮาร์นวิกา หรือโอนวีกา ตามเสียงคนท้องถิ่น ขึ้นสู่ยอดหน้าผาแหลมเหนือ ที่มีสัญลักษณ์คือนอแหลมยื่นมาจากแผ่นผาด้านข้าง มองเห็นแต่ไกล บางช่วงที่ชันมาก ๆ พระองค์ต้องทรงลงจากเสลี่ยง ทรงเดินไต่ ๆ ผนังเขาไปด้วยค่ะ  พอถึงแหลมเหนือ ก็ทรงจารึกพระปรมาภิไธยไว้บนก้อนหินใหญ่ ๓. เมืองสเกน (Skagen) พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสเมืองนี้เมื่อวันที่ ๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๐  คุณพนิดา สงวนเสรีวานิช เล่าไว้ในบทความเรื่อง "ครั้งแรกในต่างแดน ไทย-เดนมาร์ก ถวายบังคมพระบรมรูปทรงม้า" (หนังสือพิมพ์มติชน วันที่ ๑๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๙ ปีที่ ๒๙ ฉบับที่ ๑๐๔๗๘ หน้า ๓๓) ตอนหนึ่งว่า คนเดนนิชเป็นจำนวนมากจะรู้จักพระนาม "คิง รามา เดอะ ฟิฟธ์" ของไทย ด้วยทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์แรกของเอเชียที่เสด็จประพาสยุโรป  คิง รามา เดอะ ฟิฟธ์ ยังเสด็จประพาสเดนมาร์กถึง ๒ ครั้ง โดยเฉพาะการเสด็จประพาสยุโรปครั้งหลัง เสด็จพระราชดำเนินอย่างไม่เป็นทางการโดยรถไฟไปยังเมืองสเกน และทรงรถม้าต่อไปยังชายทะเล ที่ซึ่งเป็นจุดบรรจบกันของน้ำทะเลจากทะเลเหนือและทะเลแคตติแกต ได้ทรงปัก "ธงช้าง" ไว้ที่ชายหาดและทรงฉายพระรูปไว้ที่เป็นระลึก จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:01:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ที่เมือง Solleftea นี้ได้เสด็จพักที่ โฮเต็ลอาเปลเบิร์กส (Appelberg) ได้เสวยพระกระยาหารในห้องจัดเลี้ยง จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ได้ไปฉายพระรูปหมู่กับพระบรมโอรสาธิราช พระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธ์ พระเจ้าลูกยาเธอพระองค์เจ้าจิรประวัติวรเดช รวม ๔ พระองค์ที่ร้านติดกับโฮเต็ลแห่งนี้ ด้วย ซึ่งรูปดังกล่าวเราจะเห็นมีสำเนาเผยแพร่ทั่วไปในเมืองนี้และละแวกใกล้เคียงเป็น รูปทรงยืนเรียงกันทั้งสี่พระองค์ จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พอถึงแหลมเหนือ ก็ทรงจารึกพระปรมาภิไธยไว้บนก้อนหินใหญ่ ...พระยาชลยุทธได้ตระเตรียมเครื่องมือขึ้นมาตามเคยที่จะจาฤก จ.ป.ร. แต่อยู่ข้างกันดารมาก จะหาศิลาก้อนใหญ่บนนั้นไม่มีเลย มีอยู่ก้อนเดียว ซึ่งเปนศิลาติด ไม่ใช่กลิ้งได้ ลงมือปราบน่า พวกช่างไม้แลคนที่หามรวม ๕ คน ด้วยกัน ช่วยกันสกัด พ่อไปเขียน จ.ป.ร. แลเลขฝรั่ง ๑๙๐๗ แล้วพวกนั้นสกัด สกัดของเขาดีแลคนทำงานก็แขง ๕ คนเท่านั้น ไม่ช้าเท่าใดก็แล้ว พวกเราไปพักถ่ายรูปแลกินของต่างๆ ซื้อโปสก๊าดเขียนโปสก๊าด จนการแล้วเสร็จ ไปถ่ายรูปในที่นั้น ออกคิดถึงพวกแตรของเรา เพราะธรรมเนียมสลัก จ.ป.ร. เวลาแล้ว เคยเป่าแตรบอกสำเร็จ ถ้าเรือมหาจักรีมาเปนได้เป่ากัน... จากพระราชนิพนธ์ไกลบ้าน จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เสด็จพระราชดำเนินอย่างไม่เป็นทางการโดยรถไฟไปยังเมืองสเกน และทรงรถม้าต่อไปยังชายทะเล ที่ซึ่งเป็นจุดบรรจบกันของน้ำทะเลจากทะเลเหนือและทะเลแคตติแกต ได้ทรงปัก "ธงช้าง" ไว้ที่ชายหาดและทรงฉายพระรูปไว้ที่เป็นระลึก จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:13:39 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ธงช้างเผือกที่พิพิธภัณฑ์บื๋อ-เอาะ ไอน์ส พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่สเกน (Skagen) เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๗ได้มีการพบธงช้าง ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นธงช้างผืนเดียวกับที่พระองค์ท่านทรงปักที่ชายหาด พับเก็บอยู่ก้นหีบเก็บของสำคัญของเทศบาลเมืองสเกน ด้วยความปีติยินดีต่อการพบธงช้างอีกครั้งไมเคิล อักซ์ ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์บื๋อ-เอาะ ไอน์ส มิวเซียม (Skagen By- og Egnsmuseum, P.K. Nielsensvej 8-10, 9990 Skagen) พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่สเกน (Skagen) จึงเอ่ยปากยกอาคารหลังที่ ๙ ให้เป็นที่จัดแสดงธงช้าง ทั้งนี้ สโมรสรไลออนส์ แกนลูซ เดนมาร์ก โดยมี ไลออนส์ ซอเรน รัสมุสเซน ซึ่งเป็นผู้ให้ข้อมูลและยืนยันว่าธงช้างผืนดังกล่าว คือธงไทย (ธงสยาม) ภายในอาคารซึ่งเป็นผนังด้านในสุด มีการนำ "ธงช้าง" สีแดงสด ขนาดประมาณ ๑.๕ คูณ ๓ เมตร คลี่จัดแสดงอยู่ภายในกรอบกระจก http://www.talkingmachine.org/siamflag/denmark.html แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 51 10:20:53 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณข้อมูลจากคุณเพ็ญชมพูมากค่ะ สวีเดนเป็นประเทศที่พระองค์เสด็จประพาสยุโรปครั้งแรกค่ะ ในสารคดีชุดนี้ เราจะถ่ายทำเฉพาะครั้งไกลบ้าน ซึ่งเป็นการเสด็จฯ ยุโรปครั้งที่สองค่ะ ส่วนเรื่องราวการเสด็จประพาสนอร์เวย์และเดนมาร์ก จะทะยอยนำมาลงในตอนต่อๆ ไป ช่วงนี้จะลงเฉพาะเบื้องหลังที่เชื่อมโยงกับรายการสารคดี 100 ปีไกลบ้านฯ ซึ่งกำลังออกอากาศอยู่ รับรอง นำมาลงครบทั้ง 12 ประเทศ และครบทุกเมืองที่ท่านเสด็จประพาสค่ะ และทุกตอน จะมีข้อมูลใหม่ๆ ทั้งในและต่างประเทศ ที่ทีมงานค้นคว้ามานำเสนอผู้สนใจทุกท่านแน่นอน ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกระทู้ของทีมงานค่ะ จากคุณ : ใบนท - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พิธีถวายบังคมพระบรมรูปทรงม้าที่พิพิธภัณฑ์บื๋อ-เอาะ ไอน์ส มิวเซียม พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่สเกน (Skagen) วันจันทร์ที่ ๒๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ พระบรมรูปทรงม้าจำลองนี้ ประดิษฐานอยู่ที่หน้าอาคารหมายเลข ๙ ภายในบริเวณพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น เมืองสเกน เดนมาร์ก ซึ่งจัดทำเป็นอาคารเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในระหว่างการจัดแสดงนิทรรศการเทิดพระเกียรติพระองค์ท่าน จนถึงสิ้นปี พ.ศ. ๒๕๕๐ ซึ่งจะมีงานเฉลิมฉลองวาระครบ ๑๐๐ ปี การเสด็จประพาสเมืองสเกน ประเทศเดนมาร์ก http://www.osknetwork.com/modules.php?name=News&file=article&sid=1710 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 51 14:32:19 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 27   ....   โอ,  วันนี้เต็มอิ่มเลย  .... ขอบพระคุณ คณะทำงาน และ คุณเพ็ญชมพู ค่ะ จากคุณ : Oncidium. - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 19:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตามมาตั้งแต่กระทู้ที่ 1 ค่ะ  นึกว่านี่ 2  แตกเป็น 3 แล้ว  และก็กดแล้วค่ะ 1 จิ๊ก ชอบช่วง 100 ปีหลังภาพที่เพิ่มเข้ามาในสารคดีค่ะ  เป็นเกร็ดความรู้เพิ่มเติม   ยิ่งดูก็ยิ่งต้องบอกว่าเยี่ยมยอดไร้คำบรรยาย   แล้วยังได้เข้ามาเก็บความรู้เพิ่มเติมในนี้อีก ขอบคุณอีกครั้งค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 51 21:25:24 จากคุณ : la liga fan - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 21:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โหวตด้วยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 30 ก.ค. 51 04:22:32 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เกร็ดความรู้เรื่อง North Cape  จาก รำลึก ๑๐๐ ปี พระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน"  โดย ดร. ปฐมพงศ์ ศุภเลิศ  ร.ร.จิระศาสตร์วิทยา http://gotoknow.org/blog/jirasart/106771 เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๕๐  ขณะที่เรือพระที่นั่งมุ่งหน้าไปยังนอร์ธเคป นอร์เวย์ ได้ทอดพระเนตรเห็นพระอาทิตย์เที่ยงคืน เป็นคนไทยกลุ่มแรกที่ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกประจักษ์แก่ตาทั่วหน้ากัน ในคืนวันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๔๕๐ ทรงถ่ายรูปได้เพียง ๔ รูป พระอาทิตย์ก็กลับเข้าไปในเมฆหมอก ช่วงระยะเวลาของพระอาทิตย์เที่ยงคืน ในแต่ละเมืองจะไม่เหมือนกัน โดยหลักการแล้วยิ่งอยู่เหนือจากเส้นอาร์กติกเซอร์เคิล ขึ้นไปเท่าไหร่ยิ่งดูได้นานขึ้น ตัวอย่างเช่นที่ เมือง ทรอมโซ่ (Tromso) นั้น จะดูได้ระหว่าง ๑๖ พฤษภาคม ถึง ๒๗ กรกฎาคม สถานที่ที่สามารถชมพระอาทิตย์ได้นานที่สุดอยู่ที่ สวาลบอร์ด (Svalbard) ซึ่งเป็นหมู่เกาะกลางมหาสมุทรอาร์กติก ทางตอนเหนือของแผ่นดินใหญ่ในนอร์เวย์ขึ้นไปอีก ๔๐๐ ไมล์ หรือ ๖๔๐ กิโลเมตร  ที่ท่านสามารถดูชมได้ตั้งแต่ ๑๙ เมษายน ไปจนถึง ๒๓ สิงหาคม คนไทยส่วนมากจะนิยมไปที่ North Cape คงจะเป็นเพราะว่าเจ้านายของเราคือ สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง ได้เคยเสด็จฯมาแล้ว อีกอย่างคือจะได้ขึ้นชื่อว่า ตูข้าได้เคยมาเหยียบจุดเหนือสุด ของทวีปยุโรปแล้ว North Cape หรือ Nordkapp ตั้งชื่อโดยนักเดินเรือ และนักสำรวจชาวอังกฤษที่มีชื่อว่า ริชาร์ด ชานเซลเลอร์ (Richard Chancellor) ที่เดินทางไปกับกลุ่มของ เซอร์ฮิวจ์ วิลละบี (Sir Huge Willoughby) ในระหว่างการพยายามที่จะสำรวจ หาเส้นทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ เพื่อเดินเรือจากทะเลเหนือไปเมืองจีน ในปี ๑๕๓๓ หรือ พ.ศ.๒๐๗๖ บุคคลที่ส่งเสริมให้นอร์ธเคปกลายเป็น สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ได้แก่ คิงออสก้าร์ที่ ๒ แห่งสวีเดนและนอร์เวย์ เสด็จเมื่อปี ๑๘๗๓ (พ.ศ. ๒๔๑๖)สมัยก่อนการเดินทางไป North Cape นั้น ต้องอาศัยเรือเฟอร์รี่เพียงอย่างเดียว แต่ เดี๋ยวนี้ทางการนอร์เวย์ ได้ทำอุโมงค์สำหรับรถยนต์วิ่งยาว ๖.๘๗๐ กิโลเมตร หรือ ๖,๘๗๐  เมตร เป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่ปี ๑๙๙๙ หรือ พ.ศ. ๒๕๔๒ ทุก ๆ ปีนักท่องเที่ยวราว ๒๐๐,๐๐๐ คน ได้มาเยือนริมผาบริเวณ ขอบทวีปยุโรปลึกลงไป ๓๐๗ เมตร จากขอบผาเป็นทะเลอาร์กติก จุดนี้ถือเป็นจุดเหนือสุด ของทวีปยุโรป ณ เส้นแวง ๗๑ องศา ๑๐ ลิปดา ๒๑ พิลิปดาเหนือ จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 08:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พระพุทธเจ้าหลวงท่านทรงมีสายพระเนตรที่ยาวไกล สามารถทำนายเหตุการณ์ในอนาคตได้แม่นยำเป็นอย่างยิ่ง จากลิ้งก์เดียวกับใน # ๓๐ ...ทำนายกันได้ว่า นานไปจะมีเครื่องเตเลโฟน สักเท่านาฬิกาพก พกไปไหนๆได้ เมื่อจะพูดกับใคร พูดลงไปที่นาฬิกาพก และเอาหูฟังที่นาฬิกาพกจะรู้กันได้... ข้อความข้างต้นหากพูดกันในปัจจุบัน คงไม่มีใครรู้สึกว่าแปลกพิสดารแต่อย่างใด แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปเกือบร้อยปีในเวลาที่กรุงเทพมหานครมีโทรศัพท์ใช้กันอยู่ไม่ถึง ๕๐๐ เครื่อง แต่ละเครื่องนั้นใหญ่โตมโหฬารและต้องใช้ประกอบกับหม้อแบตเตอรี่เครื่องละ ๔ หม้อ ผู้ที่ได้อ่านข้อความดังกล่าวในเวลานั้นคงจะคิดว่าจะเป็นไปได้อย่างไร และคงจะนึกภาพไม่ออกเป็นแน่             ข้อความข้างต้น คือ พระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานมายังสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้านิภานภดล กรมขุนอู่ทองเขตขัตติยนารีเป็นฉบับที่ ๓๑ ในจำนวนทั้งสิ้น ๔๓ ฉบับ คราวเสด็จประพาสประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรปครั้งที่ ๒ ในปีพุทธศักราช ๒๔๕๐             พระราชหัตถเลขาตอนนี้ทรงเขียนที่ตำบลโนโตดเดน ประเทศนอรเวย์ เมื่อวันพุธที่ ๓๑ กรกฎาคม หลังจากที่เสด็จพระราชดำเนินไปทอดพระเนตรการดำเนินงานของโรงงานแยกธาตุไนตริกแอซิค ด้วยกำลังไฟฟ้าจากพลังน้ำของบริษัท นอรวีเยียน ไฮโดรเอเลกตริก ไนโตรเยน กัมปานี ลิมีติค ซึ่งทรงเล่าถึงการดำเนินการของบริษัทนี้ว่า             ..เขาทำการแปลก คือจับธาตุไนตริกจากลมในอากาศด้วยแรงไฟฟ้ามาใช้ประโยชน์ดังจะกล่าวต่อไปข้างหน้า ผู้ที่เป็นไดเร็กเตอร์ของกัมปานีนี้ชื่อ เอส ไอเด...พระยาชลยุทธ มีหุ้นส่วนอยู่ในกัมปานีนี้ด้วย จึงได้บอกข่าวคราวมาถึง เขาจึงอยากให้พ่อได้เห็นงานที่ทำซึ่งตั้งแต่พ่อได้ยินก็อยากดูเป็นกำลัง...           ธาตุไนตริกแอซิคที่ใช้กำลังไฟฟ้าแยกออกจากอากาศนั้น เมื่อนำไปผสมกับปูนแล้วเผาในความร้อนสูง จะกลายเป็นคัลเซียมไนเตรด ซึ่งใช้เป็นปุ๋ยสำหรับบำรุงพืชพรรณต่าง ๆ ซึ่งทรงบันทึกว่า ...ปูนนี้ใช้เป็นปุ๋ย...เหมือนอย่างกับดินประสิวที่เกิดเองโดยธรรมดาที่เมืองชิลี แต่เพราะเหตุที่ใช้แรงน้ำ...จึงไม่ใคร่เสีย ด้วยเหตุที่ทำการได้ถูกเช่นนี้ราคาจึงได้น้อยกว่าดินประสิวที่เกิดเองโดยธรรมดาที่เมืองชิลีที่ขายอยู่ในเวลานี้... ...พ่ออยากจะทดลองเฟอเตอไลเซอในเมืองเราบางทีจะดี จึงให้พระยาชลยุทธคิดอ่านจัดส่งไปลองดูหนึ่งตันก่อน...           ประเทศไทยเราเป็นประเทศกสิกรรม ที่ความอุดมสมบูรณ์ของพืชพันธุ์ธัญญาหารขึ้นอยู่กับธรรมชาติมาช้านาน ถ้าน้ำบริบูรณ์ ฝนตกต้องตามฤดูกาล ก็ได้ผลผลิตดี ถ้าฝนแล้ง น้ำไม่พอผลผลิตก็น้อย ปุ๋ยเคมีที่มีต้นทุนต่ำ น่าจะเป็นทางเลือกเป็นวิทยาการใหม่ที่สนพระทัยต้องพระประสงค์จะทอดพระเนตร ถึงแม้ว่าตำบลโนโตดเดน ที่ตั้งของบริษัทจะอยู่ห่างไกลและทางไปจะค่อนข้างทุรกันดาร ก็ไม่ทรงย่อท้อ             ในคราวนั้นเสด็จพระราชดำเนินลงเรือชื่ออัลเบียน จากท่าเรือเมืองเบอร์เก้นเมืองท่าใหญ่ด้านทิศตะวันตกของประเทศนอรเวย์ไปยังเมืองเบรวิก และเสด็จฯโดยรถไฟไปยังเมืองสกีน จากเมืองสกีนเสด็จฯลงเรือกลไฟชื่อวิกตอเรีย เดินเรือผ่านทะเลสาบขึ้นไปในระดับความสูง ๓ ระดับด้วยกัน เมื่อจะเปลี่ยนระดับน้ำเรือต้องเข้าไปในช่องระหว่างประตูน้ำ ๒ ด้าน แล้วปล่อยน้ำจากด้านสูงลงไป เมื่อได้ระดับจึงเปิดประตูให้เรือแล่นออกมา ลองนึกภาพดูว่ากว่าจะถึงตำบลโนโตดเดนซึ่งอยู่ด้านเหนือสุดของทะเลสาบนอร์ดเซอ ต้องใช้เวลาเสด็จฯระหกระเหินถึง ๖ วัน โดยวันสุดท้ายต้องเสด็จฯโดยรถ ซึ่งทรงเล่าว่า         ...หนทางเป็นโคลนเฉอะแฉะไปหมดทั้งนั้น น่ากลัวรถจะลื่น พ่อออกคร้าม ๆ ดูมันน่ากลัวจะเลยลงไปในช่องเขา...ถ้าขึ้นสูงทีไรต้องใช้ถึงเกียร์ ๑ และเปิดเต็มแรงจนลั่นตูม ๆ ออกจะน่ากลัวอันตราย ควันขึ้นกลุ้ม ๆ แต่กระนั้นแห่งหนึ่งที่สูงชัน คนขับเผลอไปไม่ได้ลดเกียร์ ๑ ...ตกลงต้องลงเข็นส่งขึ้นไปถึงยอด มีติดจริง ๆ อยู่แห่งเดียวเท่านั้น นอกจากนั้นก็มาได้แต่เขย่าขย่อนเหลือกำลัง ฟัดโงกเงกกันมาจนตลอดทาง...             ต้องทนทรมานพระวรกายมาเพื่อทอดพระเนตรโรงงานนี้เพื่ออะไรถ้าไม่ใช่เพื่อความสมบูรณ์พูนสุขของประเทศชาติและประชาชนชาวไทย การที่ได้ทรงรู้มาก...เห็นมาก ในความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาการสมัยใหม่ เพื่อจะได้ทรงนำมาพัฒนาประเทศชาติให้เจริญทัดเทียมอารยประเทศ             เมื่อได้ทอดพระเนตรโรงงานผลิตไนเตรด จากไฟฟ้ากำลังน้ำแล้ว ทรงบันทึกต่อไปว่า ... นั่งสนทนากันถึงเรื่องไฟฟ้าในเวลากินเข้า ใช้ได้เป็นอัศจรรย์มากขึ้นทุกที     ...คิดจะใช้ยิงปืนใหญ่ไม่ให้ต้องบรรจุดิน...   ...อีกอย่างหนึ่งนั้นจะทำให้ฝนตกได้... . ..ความคิดที่จับไนเตรดและทำปุ๋ยนี้เป็นความคิดของมิสเตอร์ไอเด เขาขอเปเตนท์ทั่วทุกประเทศ ...จะใช้โทรเลขไม่มีสาย...ผิดกับที่ทำกันอยู่แล้วเดี๋ยวนี้ด้วยอาศัยแรงน้ำ   ...ทำนายกันได้ว่า นานไปจะมีเครื่องเตเลโฟน สักเท่านาฬิกาพก พกไปไหน ๆ ได้...             ...เพียงในเวลาในอายุพ่อเท่านี้ แต่ก่อนไฟฟ้าดูเป็นแต่ของทดลองเล่น เดี๋ยวนี้เป็นของที่จำเป็นใช้ได้ประโยชน์จริง กว้างขวางนักหนาแล้ว ยิ่งรู้มาก ความคิดก็ยิ่งแตกมากออกไป ความวิเศษขึ้นในการงานของมนุษย์จะหาที่สุดมิได้ ผู้ใดมีชีวิตอยู่ช้าไป ฤๅที่เกิดมาใหม่ๆคงจะได้เห็นแต่สิ่งซึ่งวิเศษดีขึ้นร่ำไปไม่มีที่สุด จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 08:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณคุณเพ็ญชมพูอีกครั้งค่ะ ในวันแถลงข่าวเปิดตัวสารคดีชุดนี้ พลตรี ม.ร.ว.ศุภวัฒน์ เกษมศรี ที่ปรึกษาคณะกรรมการชำระประวัติศาสตร์ไทย และที่ปรึกษาสารคดีชุดนี้ ได้นำเอกสารมาชุดหนึ่ง เป็นพระราชหัตถเลขาที่พระองค์ทรงมีถึงสมเด็จฯ (ขออภัยด้วยค่ะ จำชื่อไม่ได้ ) ข้อความในนั้นพระองค์ทรงเขียนประมาณว่า สิ่งที่พระองค์ทรงตั้งใจจะทำเพื่อบ้านเมืองนั้น ขณะนี้ ทรงทำได้แค่ 25 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ทรงอยากจะทำ ข้อความนี้ พระองค์ทรงเขียนไว้ ก่อนสวรรคต 3 เดือน ทันทีที่ทุกคนในงานได้ฟัง ก็ตั้งคำถามกันขึ้นมาทันทีว่า ถ้าพระองค์ทรงทำได้มากกว่าที่ทรงตั้งใจไว้ สักแค่ครึ่งหนึ่ง ก็ไม่รู้ว่า ป่านนี้ เราจะเป็นมหาอำนาจซักขนาดไหน สิ่งที่ทรงริเริ่มในครั้งนั้น หลายอย่าง ผ่านไปร้อยปี ก็ยังไม่เห็นพัฒนาไปสักเท่าไหร่ หลายอย่าง ถูกทำลายลงอย่างไม่เห็นคุณค่า บางครั้ง การหันกลับมาทบทวนสิ่งที่ผ่านมา อาจจะทำให้เราก้าวผ่านปัญหาที่เป็นอยู่ในขณะนี้บ้าง ก็เป็นได้ จากคุณ : ใบนท - [ 30 ก.ค. 51 10:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 การเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ ๒ พ.ศ. ๒๔๕๐ (ร.ศ. ๑๒๖) ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีเรื่องลับลมคนในซ่อนอยู่พอสมควร คุณไกรฤกษ์ นานาได้เขียนเล่าไว้ในบทความเรื่อง พลิกตำนาน ร.๕ เสด็จประพาสยุโรป เรื่องลับลมคมในที่ปกปิดอยู่ใน พระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน"  นิตยสารศิลปวัฒนธรรม ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ ปีที่ ๒๗ ฉบับที่ ๒ หน้า ๑๑๘-๑๓๓ ดังนี้ ชาวสยามในสมัยรัชกาลที่ ๕ ถูกทำให้เชื่อจนสนิทใจว่าการเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ ๒ พ.ศ. ๒๔๕๐ (ร.ศ. ๑๒๖) นั้นเกิดขึ้นเพราะพระอาการประชวรในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ต่อไปจะเรียก ร.๕) เป็นปัจจัยสำคัญ และเป็นสาเหตุให้ที่ประชุมคณะแพทย์ชาวยุโรปลงความเห็นว่า อากาศที่อบอ้าวและร้อนชื้นตลอดปีในสยามไม่เหมาะต่อการรักษาพระโรค จึงมีมติว่าอากาศแบบยุโรป และแพทย์ชาวเยอรมันผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง น่าจะสามารถเยียวยาได้ถูกโรคมากกว่าที่จะรักษาต่อไปในประเทศสยาม องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเองก็มีพระราชวินิจฉัยเห็นพ้องดังพระราชดำรัสว่า การที่มาครั้งนี้ เปนความคิดถูกไม่มีข้อระแวงเลย เชื่อว่ากลับไปแล้วคงจะได้กำไรส่วนความศุขกายไปบ้างเปนอันมาก ไม่เหนจะเหนื่อยเมื่อยล้าด้วยอากาศมันไม่ร้อนรน แต่ส่วนฉันเปนที่ถูกอารมณ์นับว่าสนุกเพลิดเพลินคือได้เที่ยวต้น การเที่ยวต้นที่นี่มันตัดกังวลได้หลายอย่าง เมื่อรวมความทั้งหมดในการมายุโรปคราวนี้ออกจะเปนธุดงค์ ตรงกันข้ามกับคราวก่อน เปนถูกงานพระราชพิธี พระราชดำรัสในที่อื่น ๆ ก็ยังทรงย้ำเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก การที่จะคอยฟังข่าวขอให้เข้าใจว่า จะไม่ใคร่ได้ยินว่าผู้ใดได้รับรองเปนเกียรติยศอย่างหนึ่งอย่างใด เพราะไม่ได้มุ่งหมายมาเช่นนั้น ต้องการมารักษาตัวแลเที่ยวจริง ๆ ถ้าคอยฟังข่าวเรื่องพระเกียรติยศแล้วจะเสียใจ ขอให้คอยฟังข่าวคราวแต่สบายไม่สบายเท่านั้น เรื่องราวที่พบในพระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน" ถือเป็นภาพรวมของการเสด็จประพาสยุโรปครั้งหลังที่ละเอียดที่สุด แต่รายละเอียดจาก "ไกลบ้าน" ซึ่งประกอบด้วยพระราชหัตถเลขาถึงสมเด็จหญิงน้อย (สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้านิภานภดล) ก็เป็นเพียงการเล่าเรียงเหตุการณ์วันต่อวัน ทำนองบิดาเล่าให้บุตรฟังในครอบครัว ในสายตาคนทั่วไป "ไกลบ้าน" จึงเป็นภาพเบ็ดเสร็จของการเสด็จประพาสส่วนพระองค์ ตามที่ทรงใช้คำว่า "ธุดงค์" เท่านั้น และไม่น่าจะมีจุดประสงค์อื่นปะปนอยู่ แต่ "ไกลบ้าน" ก็ยังมีมิติอื่น ๆ ที่ถูกบดบังไว้ ดังเช่นพระพจนาดถ์ที่ทรงเผลอตรัสออกมาในบางครั้งว่า พ่อตั้งใจว่าจะเขียนหนังสือบอกข่าวให้รู้เปนส่วนตัวต่างหาก จากที่รู้ทางราชการ (พระราชหัตถเลขาฉบับที่ ๑) ในที่สุด ร.๕ เสียเองกลับเป็นผู้ที่เปิดเผยความจริง ในพระราชหัตถเลขาฉบับที่ ๒๔ ขณะประทับอยู่ที่กรุงปารีส อันที่จริงก็ไม่ใช่จะเที่ยวอย่างเดียว เปนราชการอยู่บ้าง นอกจากนั้นยังพบว่าทรงกังวลพระทัยเรื่องข้อราชการบางอย่าง ถึงขั้นทรงปรับทุกข์กับสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพว่า ฉันเปนกังวลเรื่องที่ปารีส ทราบข่าวว่าสัญญาฝรั่งเศสจะได้รติไฟ [Ratify คือให้สัตยาบัน] ในวีกนี้ แต่ที่ให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น คือการที่ตรัสว่าพระองค์จะทรงเป็นบุคคลสำคัญผู้มีส่วนในการลงพระนามรับรองสัญญาฝรั่งเศสฉบับนี้ด้วย การแลกเปลี่ยนสัญญา ฉันจะได้เซนรติไฟที่นี่ [ปารีส] ถ้าจะยังไม่ได้เปลี่ยนก็เพราะกิงเดนมาร์กเสด็จปารีส แต่เขาว่าจะได้เปลี่ยนก่อนฉันไปถึง (พระราชหัตถเลขาถึงกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ลงวันที่ ๙ มิถุนายน ร.ศ. ๑๒๖ จากเยอรมนี) และด้วยความโล่งพระทัยในความคืบหน้าของสัญญาซึ่งมีแนวโน้มว่าจะสำเร็จเร็วขึ้น ทำให้มีพระราชดำรัสในพระราชหัตถเลขาฉบับเดียวกันเพิ่มเติมว่า ความรัญจวนป่วนใจคิดถึงบ้านแรงจัดขึ้นทุกที แต่ฉันเปนคนมีทิฏฐิ ที่ทำอะไรอยากจะใคร่เหนความสำเรจ เมื่อเหนการล่วงไปก็มีความรื่นเริงในความสมปรารถนา ซึ่งเกิดขึ้นโดยลำดับนั้น จึงประทังสนุกอยู่ได้ไม่หงิมหงอยสร้อยเศร้าอย่างใด นอกจากข้อมูลเชิงลึกที่ซุกซ่อนอยู่ในพระพจนาดถ์เหล่านี้แล้ว "ภาพหลักฐาน" บางอย่างใน "ไกลบ้าน" สามารถชี้เบาะแสต่อไปอีกว่า ยังมีบุคคลอื่น ๆ นอกเหนือจากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่เกี่ยวข้องกับสัญญาปรากฏตัวร่วมอยู่ในการเดินทางด้วย รูปภาพฝรั่งร่างเพรียวลมคนหนึ่งปรากฏอยู่บนเรือซักซันเป็นระยะ ๆ ในหนังสือ "ไกลบ้าน" ภายหลังตรวจสอบภาพโดยวิธีเทียบรูปกับที่ปรึกษาชาวต่างประเทศทุกคนในสมัยนั้น พบว่าฝรั่งผู้ติดสอยห้อยตาม ร.๕ อยู่ตลอดเวลา น่าจะเป็นนายเวสเตนการ์ด (Jens I. Westengard) ซึ่งอยู่ในทีมที่ปรึกษาชาวอเมริกัน และเป็นมือขวาของนายสโตรเบล (Edward Strobel) อีกทีหนึ่ง คำอธิบายว่าฝรั่งในรูปเป็นคน ๆ เดียวกันกับนายเวสเตนการ์ด ได้รับการยืนยันถึง ๒ ครั้งใน "ไกลบ้าน" ว่าเขาคือฝรั่งคนหนึ่งที่ร่วมอยู่ในคณะผู้ติดตามอย่างแน่นอน ครั้งที่ ๑ ในรายชื่อคณะผู้ติดตามเขียนว่า "กับมีมิศเตอร์เวสเตนกาด ซึ่งโปรดเกล้าฯ ให้โดยเสด็จฯ ไปถึงเมืองเยนัวอีกคน ๑" ครั้งที่ ๒ ในพระราชหัตถเลขาฉบับที่ ๑๐ มีพระราชดำรัสสั้นๆ ว่า "มิศเตอร์เวสเตนกาดมาลา" ทำให้พออนุมานได้ว่า เยนัว ซึ่งเป็นเมืองชายแดนของอิตาลี ตั้งอยู่ใกล้ชายแดนฝรั่งเศสที่สุด จึงเป็นไปได้ที่นายเวสเตนการ์ดจะจับรถไฟตรงเข้าปารีสจากที่นั่น แต่ข้อมูลที่น่าจะเป็นประโยชน์เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ กลับถูกตัดทอนให้สั้นลงไปอีก เมื่อสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงขอพระบรมราชานุญาตจัดพิมพ์พระราชหัตถเลขาทั้งหมดรวมขึ้นเป็นเล่มหนังสือ (ชื่อไกลบ้าน) ทรงตอบรับทันที แต่ได้ทรงปรามไว้ว่าไม่ควรจะพิมพ์เนื้อหาทั้งหมด แต่จะต้องตัดความซึ่งไม่ควรโฆษณาออกเสียบ้าง แม้จนบัดนี้ก็ยังไม่มีผู้ใดทราบแน่ชัดว่าเรื่องอะไรบ้างที่ถูกตัดออกไป เพราะ ๑. อาจกระทบกระเทือนผู้หนึ่งผู้ใด และ ๒. อาจนำทางไปถึงความลับของทางราชการที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ ข้อมูลอันมีค่าทางประวัติศาสตร์ทางการเมืองไทยไม่รู้เท่าไรที่พลอยอันตรธานหายไปกับความระแวงหน้าพะวงหลังของพระองค์ด้วย ทว่า ยังพอมีเค้าโครงเดิมที่พระเจ้าอยู่หัวไม่ทันตัดตบลบแต่งออกไปทันทีทันใด นั่นคือรายละเอียดที่สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงแย้มไว้ในจดหมายเหตุประกอบเรื่องไกลบ้านตามสำนวนเดิมว่า ในเวลาเมื่อก่อนพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปยุโรปนั้น รัฐบาลไทยกับรัฐบาลฝรั่งเศสปฤกษาหาทางที่จะปรองดองระงับเหตุบาดหมางกันมาแต่ก่อน ด้วยเรื่องคนในบังคับฝรั่งเศส แลเรื่องเขตรแดน ได้ตกลงทำหนังสือสัญญากันเมื่อวันที่ ๒๓ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๕ ฝ่ายไทยยอมยกเมืองพระตะบอง เสียมราฐ และศรีโสภณอันเปนหัวเมืองเขมรให้แก่ฝรั่งเศส ฝ่ายฝรั่งเศสยอมให้คนชาวตะวันออกในบังคับฝรั่งเศสอยู่ในอำนาจศาลไทย แลยอมคืนเมืองตราดให้แก่ไทย กับทั้งยอมถอนทหารที่ได้มาตั้งอยู่ในเมืองจันทบุรีถึง ๑๒ ปีนั้นกลับไป หนังสือสัญญานี้ได้รับอนุมัติในปาลิเมนต์ฝรั่งเศสเมื่อวันที่ ๒๑ มิถุนายน ร.ศ. ๑๒๖ เวลาเมื่อตกลงกันแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จอยู่ในยุโรป จึงมีพระราชประสงค์จะใคร่เสด็จไปเยี่ยมเยือนทรงแสดงความยินดีต่อประชาชนชาวเมืองตราดและเมืองจันทบุรี เพื่อสรุปให้เข้าใจง่ายขึ้น ขอลำดับเหตุการณ์ทั้งหมดอีกที ดังนี้ การเสด็จประพาสยุโรปครั้งหลัง พ.ศ. ๒๔๕๐ มิได้มีจุดหมายเพื่อบำรุงรักษาพระพลานามัยตามที่เข้าใจกันอย่างเดียว ยังมีสนธิสัญญาฉบับล่าสุดกับฝรั่งเศสเป็น "เดิมพัน" อีกด้วย แต่ที่ทำให้วิธีประชาสัมพันธ์การเสด็จครั้งนี้แตกต่างไปจากการเสด็จครั้งแรกคือ ในคราวแรก ร.๕ ทรงไม่มีเป้าหมายที่ต้องบรรลุมาเป็นเครื่องบีบคั้นพระทัย โดยทรงปล่อยให้สถานการณ์พาไปเท่านั้น ในขณะที่การเสด็จครั้งหลัง นอกจากที่กำลังทรงพระประชวรอยู่แล้ว ประเทศสยามกำลังดำเนินการตกลงขั้นสุดท้ายกับศัตรูหมายเลข ๑ คือฝรั่งเศส โดยมีอธิปไตยของชาติเป็นเดิมพันอยู่ ทั้งยังไม่รู้แน่นอนว่าจะสำเร็จหรือไม่? เพราะอยู่ระหว่างการต่อรอง การเปิดเผยความจริงใดๆ อย่างวู่วาม อาจทำให้ทุกอย่างล้มเหลวได้ นี่คือเหตุผลให้การเดินทางครั้งนี้ดูมีลับลมคมในตั้งแต่ต้น จึงเป็นความจำเป็นต้องเบี่ยงเบนประเด็นไปที่การเปลี่ยนอากาศเป็นสาเหตุของการเดินทางแทน แต่การปกปิดความจริงก็มิได้ส่งผลดีแม้แต่น้อย เพราะมันเปิดช่องโหว่ให้คนพาลซึ่งต้องการใส่ร้ายป้ายสีพระเจ้าอยู่หัว ใช้สาเหตุของการเสด็จประพาสที่สามารถตีความหมายว่าไปเที่ยว เป็นเครื่องมือโจมตีพระองค์อย่างขาดสามัญสำนึก ภายหลังจากที่เสด็จออกจากพระนครไม่นาน ก็มีบัตรสนเท่ห์กล่าวโจมตีการเสด็จครั้งนี้ว่าไร้ประโยชน์ และถึงแม้จะทรงทราบด้วยความน้อยพระทัย อย่างไรก็ตามยังต้องทรงนิ่งเฉยไว้ด้วยไม่มีพระราชประสงค์จะตอบโต้ด้วย และได้ทรงนำเรื่องดังกล่าวไปถ่ายทอดให้เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) ฟังดังนี้ วันที่ ๒๔ ตุลาคม ร.ศ. ๑๒๖ ถึงพระยาสุขุม ...แต่เซนเตนส [หมายถึงประโยค] ที่ลงโทษต่อไปข้างท้ายเหนว่าควรจะร้องอุทธรณ์ "เห็นจะไม่พ้นเปนขี้ค่าฝรั่งเปนแน่ หรือจะเปนชะตาของบ้านเมือง จึงเปนได้ดังนี้" ความอันนี้อ่านไม่ออกว่าได้ทำอะไรซึ่งสมควรจะเป็นขี้ค่าฝรั่งก็ไม่ใช่ จะว่าเพราะใช้เงินพระคลังข้างที่มากจึ่งจะต้องเป็นขี้ค่าฝรั่งก็ไม่ใช่...หรือไปทำหนังสือยอมอยู่ในโปรเตกชัน [เมืองขึ้น] หรือทำหนังสือยอมยกเมืองโดยวิลล์ [ด้วยความสมัครใจ] ให้แก่ประเทศหนึ่งประเทศใด ถ้าหากความเห็นของคนว่าข้าเปนเช่นนั้นได้แล้ว ไม่มีอย่างอื่นที่ควรทำยิ่งกว่า ให้ออกเสียจากราชสมบัติเพื่อจะรักษาแผ่นดินไว้...นี่จะนึกว่าเอาเจ้าแผ่นดินออกมาโชว์สักครั้งหนึ่งไม่ได้หรือ และได้กุศลทำให้อายุยืนยาวไป ดูไม่ควรจะดุร้ายถึงเพียงนี้...รวมใจความว่าไม่มีความพอใจทั้งเจ้าแผ่นดิน และทั้งที่ประชุมเซนเซอร์การปกครองแผ่นดินสยามในเวลานี้...ความคิดของข้าไม่เดือดร้อนอันใด เพราะพูดไม่มีที่จบอยู่เพียงไหน ถ้าจะเอาเรโซลูชันเข้าก็จนเท่านั้น นี่เสียใจที่สิ่งซึ่งไม่คาดว่าจะเปนมาเปนขึ้น เปนของที่จะเปลื้องให้ลืมเสียได้ยากอย่างยิ่ง จุฬาลงกรณ์ ปร. หมายเหตุ : ข้อความบางตอนขาดหายไปจากต้นฉบับ คำว่าเรโซลูชัน (Resolution) หมายถึง "ความตั้งใจ" ของการเสด็จ ซึ่งไม่อาจเปิดเผยได้ แต่ถ้าชี้แจงได้ก็จะทำให้ผู้กล่าวหาเข้าตาจนเท่านั้น พระพจนาดถ์ตอนท้ายพระราชดำรัส มีนัยที่มีความหมายทั้งสิ้น ดังนั้นหากว่าพวกมิจฉาทิฐิจะล่วงรู้ความจำเป็นว่ามีความสำคัญขนาดไหนแล้ว คนพวกนั้นก็คงจะต้องแทรกแผ่นดินหนีด้วยความละอายใจอย่างที่สุด และด้วยเหตุผลด้านความมั่นคงดังกล่าว การเสด็จประพาสยุโรปครั้งหลังจึงมีความลับลมคมในที่ต้องปิดบังไว้ต่อไป แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 51 11:37:34 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 10:22:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าปฏิญญาฉบับ พ.ศ. ๒๔๓๙ (Anglo-French Declaration 1896) ที่พวกอังกฤษ-ฝรั่งเศสคบคิดกันเพื่อล้อมกรอบสยามให้อยู่โดดเดี่ยวเป็นจริง จนกลายเป็นมูลเหตุหนึ่งที่ผลักดันให้ ร.๕ ทรงตัดสินพระทัยเสด็จไปยุโรปครั้งแรก ประวัติศาสตร์ก็กำลังจะซ้ำรอยอีกครั้ง เมื่ออังกฤษกับฝรั่งเศสลงนามร่วมกันในความตกลงฉันมิตรฉบับ พ.ศ. ๒๔๔๗ (Anglo-French Entente 1904) ซึ่งมีผลให้พระองค์ทรงตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องเสด็จไปยุโรปอีกเป็นครั้งที่ ๒ ความตกลงฉบับใหม่นี้เป็น "ปัจจัยภายนอก" อันจะเป็นบ่อเกิดของความเคลื่อนไหวครั้งใหม่ในราชสำนักสยามที่ถูกกล่าวถึงน้อยมากในหน้าประวัติศาสตร์ไทย และกลายมาเป็นอีกเหตุผลหนึ่งนอกเหนือจาก "ปัจจัยภายใน" ของการตัดสินพระทัยที่จะเสด็จไปรักษาพระองค์ในยุโรป Anglo-French Entente หรือบางทีเรียก Entente Cordial (1904) เป็นความตกลงระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศส ภายหลังจากที่สองมหาอำนาจตระหนักว่าผลประโยชน์ของตนเร่งเร้าให้ต่างฝ่ายต่างต้องสามัคคีกันแทนที่จะเป็นปฏิปักษ์ต่อกันดังที่แล้ว ๆ มา โดยทั้ง ๒ ประเทศเห็นพ้องกันว่าปัญหาในอาณานิคมของตนเป็นเรื่องที่อยู่ในวิสัยที่จะปรองดองกันได้ อันเป็นการรับรองให้ทั้ง ๒ ฝ่ายมีสิทธิ์และผลประโยชน์เท่าเทียมกัน โดยมีเจตนารมณ์แห่งการประนีประนอม เพื่อขจัดปัญหาข้อพิพาทเกี่ยวกับอียิปต์ โมร็อกโก แอฟริกาตะวันตก มาดากัสการ์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งก็คือประเทศสยาม ความตกลงฉันมิตรระบุไว้ว่า ดินแดนในครอบครองของสยามทางภาคตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ของแม่น้ำเจ้าพระยา ต่อนี้ไปถือว่าอยู่ใต้อิทธิพลฝรั่งเศส ในขณะที่บริเวณทางภาคตะวันตกของแม่น้ำนี้และของอ่าวไทยอยู่ใต้อิทธิพลอังกฤษ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ให้แบ่งสยามออกเป็น ๓ เขตปกครอง คือ ภาคตะวันออกเป็นเขตอิทธิพลฝรั่งเศส ภาคตะวันตกเป็นเขตอิทธิพลอังกฤษ ส่วนภาคกลางให้ถือเป็นเขตเป็นกลาง (Neutral Zone) ทั้ง ๒ มหาอำนาจสามารถกระทำการได้อย่างเสรีในเขตอิทธิพลที่กำหนดไว้ ความตกลงนี้มิใช่เพื่อประโยชน์ของสยามเลย และแทบจะทำให้ความเชื่อมั่นอื่น ๆ ภายหลังการเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรก รวมถึงปฏิญญา ค.ศ. ๑๘๙๖ ที่ตั้งให้สยามเป็นรัฐกันชนและอนุสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส ค.ศ. ๑๙๐๔ เป็นหมันไป แน่นอนความตกลงนี้ไม่สามารถยับยั้งให้ ร.๕ ทรงนิ่งเฉยได้ แต่จะทำอย่างไร? พงศาวดารไทยตัดบทเรื่องความตกลงฉันมิตรออกไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่อยู่ดี ๆ ก็เปิดเผยเรื่องสัญญาฝรั่งเศสขึ้นมาแทนที่ ตามที่สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงแย้มไว้ ซึ่งบังเอิ๊นบังเอิญตกลงกันได้ในขณะที่ ร.๕ เสด็จประพาสกรุงปารีสอยู่พอดี ช่างเป็นความประจวบเหมาะที่แนบเนียน ทั้งที่มีพระราชดำรัสว่าทางกรุงเทพฯ จะ ไม่ใคร่ได้ยินว่าผู้ใดได้รับรองเปนเกียรติยศอย่างหนึ่งอย่างใด เพราะไม่ได้มุ่งหมายมาเช่นนั้น ต้องการมารักษาตัวแลเที่ยวจริง ๆ ในทางตรงกันข้าม นายพันเอก หม่อมนเรนทรราชา ผู้ตามเสด็จคนหนึ่งได้เขียนไว้ว่า วันที่ ๑๘ มิถุนายน ร.ศ. ๑๒๖ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จฯ โดยรถไฟถึงกรุงปารีส มิสเตอร์เวสเตนกาดพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ระดับสูงจากรัฐบาลฝรั่งเศสเป็นจำนวนมากมารอรับที่สถานีรถไฟ...ต่อมาวันรุ่งขึ้น เวลา ๔ โมงเย็น เสด็จฯ โดยรถม้าพระที่นั่งไปยังทำเนียบที่พำนัก [เอลิเซ พาเลส์] ของมงสิเออฟาลิแยร์ ประธานาธิบดีฝรั่งเศส มีทหาร ๑ กองพันเป็นกองเกียรติยศตั้งแถวรอรับเสด็จ...ในการนี้พระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์มหาจักรีบรมราชวงศ์ แด่ ม.ฟาลิแยร์ด้วย วันที่ ๒๐ มิถุนายน จึงมีงานเลี้ยงใหญ่ที่ทำเนียบอีกครั้ง เพื่อฉลองสนธิสัญญาฉบับใหม่และถวายต้อนรับการเสด็จอย่างเป็นทางการซึ่งคณะรัฐบาลฝรั่งเศสเป็นเจ้าภาพ การต้อนรับอย่างเอิกเกริกนี้ สร้างความขัดแย้งกับพระราชปรารภแต่แรกที่จะมาแบบธุดงค์ หรือประพาสต้น หรือแม้แต่การมารักษาพระองค์ ก็ไม่มีใครพูดถึงอีกเลย ความลับเบื้องหลังการเสด็จประพาสยุโรป ไม่ได้จบอยู่แค่นั้น เอกสารสิ่งตีพิมพ์ร่วมสมัย ในรูปหนังสือพิมพ์รายวันที่ออกในระยะนั้น โยงใยความสัมพันธ์ของสัญญาฝรั่งเศสเข้ากับความก้าวหน้าทางการเมืองในเดนมาร์กและเยอรมนีด้วย ทำให้ราชสำนักทั้ง ๒ ประเทศดังกล่าวเข้ามาเกี่ยวข้องทางอ้อมกับการเสด็จในครั้งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งจะได้กล่าวถึงต่อไป ร.๕ มีพระราชดำรัสใน "ไกลบ้าน" อ้างถึงคำทูลเชิญอย่างกะทันหันของเจ้าชายเดนมาร์กพระองค์หนึ่ง ซึ่งจะกระทบแผนเสด็จประพาสยุโรปอย่างคาดไม่ถึง สืบเนื่องจากพระราชปรารภตั้งแต่แรกว่า จะไม่ทรงขอพักพิงหรือพึ่งพาอยู่ในราชสำนักใดตลอดการเดินทาง แต่แล้วเมื่อเจ้าชายวัลเดอมาร์แห่งเดนมาร์กทราบเรื่อง จึงมีพระราชสาส์นด่วนฝากมากับพระยาชลยุทธโยธิน (กัปตันริชลิเออ) โดยหวังว่าการไหว้วานคนสนิทของพระเจ้าอยู่หัว จะทำให้พระองค์ไม่ทรงปฏิเสธได้ พระราชสาส์นนั้นเป็นคำทูลเชิญให้ ร.๕ เสด็จไปประทับที่พระราชวังเบินสตอฟในฐานะพระราชอาคันตุกะของพระองค์และเจ้าหญิงมารี ออเล-อง พระชายาชาวฝรั่งเศส อันว่าเจ้าหญิงมารีองค์นี้ หนังสือพิมพ์เลอมาแตง (Le Matin) ของฝรั่งเศสกำลังลุ้นระทึกให้เธอใช้อิทธิพลของพระสวามีกดดันให้ ร.๕ ทรงเห็นพ้องกับข้อแลกเปลี่ยนที่รัฐบาลฝรั่งเศสกำลังเสนออยู่ในสัญญา โดยในกระแสข่าวผูกมัดเจ้าหญิงมารีอย่างโจ่งแจ้งว่า การสิ้นสุดอำนาจของฝรั่งเศสในดินแดนของพระองค์ [สยาม] ไม่ใช่เหตุบังเอิญ พระองค์รายล้อมไปด้วยพันธมิตรที่ไม่น้อยหน้าใครในยุโรป มีปรินซ์วัลเดอมาร์ ผู้มีพระชายาเป็นเจ้าหญิงฝรั่งเศส คือปรินเซสมารี ทำให้เดาได้ไม่ยากนักว่าใครคือผู้ปกป้องอาณาจักรเล็ก ๆ นี้ มันเป็นความบีบคั้นสำหรับฝรั่งเศสในการทำสนธิสัญญาฉบับใหม่ ซึ่งถึงแม้ฝรั่งเศสจะเดินหน้าไปก่อน แต่แท้ที่จริงกลับเป็นเดนมาร์กที่แซงหน้าเราขึ้นไป...พวกเราหมดสิ้นแล้วในสยาม ถ้าจะมีอะไรเหลืออยู่ก็คงเป็นเจ้าหญิงมารี ออเล-อง เท่านั้น ที่จะช่วยผลักดันทางอ้อมให้สนธิสัญญาฉบับนี้เป็นจริงขึ้นมา การที่จะได้เขมรส่วนในกลับมาเป็นของเรา เท่ากับเรียกขวัญและกำลังใจทั้งหมด ที่ฝรั่งเศสทุ่มเทลงไปในเขมรคืนมาด้วย นอกจากเจ้าหญิงมารี ซึ่งอาจจะเป็นผู้หนึ่งที่บงการสัญญาฉบับนี้อยู่ข้างหลังแล้ว การที่ ร.๕ ทรงเลือกประเทศเยอรมนี ในการเสด็จมารักษาพระองค์ ก็เป็นอีกประเด็นหนึ่งที่เคยได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ไม่น้อยจากสื่อมวลชนเยอรมัน หนังสือพิมพ์ Die Garten Laube ของเยอรมนีฉบับหนึ่ง ประจำเดือนมิถุนายน ค.ศ. ๑๙๐๗ เปิดเผยว่า การเสด็จประพาสเยอรมนีของพระเจ้าจุฬาลงกรณ์ เป็นก้าวสำคัญทางพระราชไมตรีกับไกเซอร์ของเรา พระองค์ทรงได้รับการทูลเชิญให้เสด็จไปประทับรักษาพระองค์ ภายใต้พระบรมราชานุเคราะห์ ทั้งที่เมืองบาเดน บาเดน และบาดฮอมบวร์ก ในค่ำวันนี้โปรดเกล้าฯ ให้มีการเลี้ยงต้อนรับ ณ พระบรมมหาราชวัง [พระราชวังชลอซเรสิเดนต์ เมืองเฮสคัสเซล] ที่ซึ่งใช้เป็นที่ประทับอย่างเป็นทางการด้วย ข่าวสั้น ๆ นี้อาจจะไม่มีความหมายอะไรมากมาย แต่สำหรับนักวิเคราะห์ข่าวการเมืองมันสื่อให้ทราบถึงความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาเลย ระหว่างจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของมหาอำนาจยุโรปกับกษัตริย์จากราชอาณาจักรเล็ก ๆ ที่ผู้นำยุโรปไม่เคยให้ความสำคัญมากนัก ทว่าเบื้องหลังความสนิทสนมนี้มีผลประโยชน์เล็ก ๆ ที่ประมุขทั้ง ๒ พระองค์ทรงหวังพึ่งพากันอยู่ พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ แห่งเยอรมนีกำลังใช้อิทธิพลส่วนพระองค์กับ ร.๕ ด้วยความมุ่งหวังพระบรมราชานุมัติ เพื่อเอกสิทธิ์พิเศษสำหรับเยอรมนีในทำเลเหมาะ ๆ ตามชายฝั่งอันเหยียดยาวของสยาม ในการจัดตั้งสถานีเชื้อเพลิงและสร้างท่าเรือน้ำลึก ภายหลังจากที่เยอรมนีประกาศใช้โครงการเทอร์พิตซ์ (Tirpitz Plan) เพื่อสร้างแสนยานุภาพทางทะเล และขยายตลาดการค้าของตนในเอเชียอาคเนย์ และที่เป็นจุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ของสยามเช่นกัน คือการที่พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ทรงเคยสนับสนุนให้มหาอำนาจทั้งสี่ ประกอบด้วย เยอรมนี รัสเซีย อังกฤษ และฝรั่งเศส ร่วมกันรับประกันเอกราชของสยาม ซึ่งถึงแม้จะได้รับการปฏิเสธและต่อต้านอย่างหนักหน่วงจากทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสมาครั้งหนึ่งก็ตาม แต่พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ก็มิได้ทรงละความพยายามเนื่องมาจากผลประโยชน์และความหวังที่จะรักษาอิทธิพลของเยอรมนีในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ให้ดำรงอยู่ตลอดไป และสำหรับการเสด็จมาเยอรมนีครั้งนี้ พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ทรงได้ตระเตรียมแผนการใหม่ที่จะสร้างความประหลาดใจให้ ร.๕ ไม่น้อย กล่าวคือ เนื่องจากทรงมีความปรารถนาดีต่อสยาม จึงมีพระราชประสงค์จะช่วยเหลือประเทศสยามให้พ้นจากการคุกคามของมหาอำนาจที่เห็นแก่ตัวอื่นๆ ทรงเสนอว่า ถ้าประเทศสยามถูกรุกรานโดยมหาอำนาจใด ๆ ก็ตาม เยอรมนีจะจัดให้มีการประชุมทำนองเดียวกันกับการประชุมที่เมืองอัลเจซีรัสในประเทศสเปน จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 10:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 35 การประชุมที่อัลเจซีรัส ในปี พ.ศ. ๒๔๔๙ (ค.ศ. ๑๙๐๖) ถือเป็นความสำเร็จทางการเมืองของพระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ซึ่งสามารถพิสูจน์ศักยภาพของเยอรมนีในเวทีการเมืองโลก ในครั้งนั้นทรงตั้งพระองค์เป็นหัวเรือใหญ่ ให้มีการจัดอภิปรายการบริหารประเทศโมร็อกโกของนานาชาติ ทั้งยังเป็นการทดสอบความมั่นคงของความตกลงอังกฤษ-ฝรั่งเศส หรือความตกลงฉันมิตร ซึ่งเพิ่งจะสร้างความตะขิดตะขวงพระทัยให้ ร.๕ มาสด ๆ ร้อน ๆ เป็นที่ทราบกันดีว่าการประชุมเป็นจุดประสงค์ของเยอรมนีที่จะขัดขวางอิทธิพลของฝรั่งเศสในโมร็อกโก และด้วยการแทรกแซงอย่างไม่ลดละของเยอรมนี จึงเกิดความเห็นพ้องนำไปสู่การลงนามในพระราชบัญญัติอัลเจซีรัส ค.ศ. ๑๙๐๖ (Algeciras Act) ประกอบด้วยสาระสำคัญคือ ข้อบังคับให้ฝรั่งเศสและสเปนมีส่วนร่วมกันบริหารกิจการภายในของโมร็อกโก โดยให้มีชาติที่เป็นกลางคือสวิส เป็นผู้ตรวจการ แทนที่จะให้อำนาจเด็ดขาดแก่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เช่น "ฝรั่งเศส" หรือสเปนแต่ผู้เดียว คำเสนอของเยอรมนี เรื่องการประชุมทำนองเดียวกันอีกครั้งเหนือปัญหาสยาม จึงเป็นความพยายามครั้งใหม่ที่โดนพระทัย ร.๕ เป็นอย่างยิ่ง ทรงแน่พระทัยว่าการแสดงออกของพระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ทำให้เยอรมนีกลายเป็นตัวแปรสำคัญที่ต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของสยามอย่างจริงจัง ดังนั้นทันทีที่พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ ทรงทูลเชิญให้เสด็จมารักษาพระอาการประชวรในเยอรมนี ร.๕ จึงมีพระราชดำรัสกับสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทันทีว่า ถ้าเป็นคนอื่นก็อินคอนวิเนียน [ไม่สะดวก] แต่นี่เปนเอมเปอเรอเยอรมันเลยต้องฮุบ ความตกลงฉันมิตรของอังกฤษ-ฝรั่งเศส เป็นแรงกดดันให้สยามหันมาคบหาเยอรมนีมากเป็นพิเศษในระยะนี้ แต่อังกฤษและฝรั่งเศสก็มองแผนการของสยามอย่างทะลุปรุโปร่งและรู้ทัน "เกมซ้อน" ของนโยบายสร้างพันธมิตรของสยามเป็นอย่างดี เกมหนึ่งนั้นคือ แสวงหาหลักประกันเอกราช จากการทำให้ผลประโยชน์ของคู่แข่งคืออังกฤษ-ฝรั่งเศสขัดกัน อีกเกมหนึ่งคือ อำนวยผลประโยชน์ทางการค้าและอภิสิทธิ์พิเศษแก่มหาอำนาจอื่น ๆ (เช่น เยอรมนี) เพื่อสามารถพึ่งพาประเทศนั้นเมื่อถึงคราวจำเป็น และนำหลักประกันของชาตินั้นไปขัดกับหลักประกันซึ่งได้มายากเย็นระหว่างอังกฤษและฝรั่งเศส เช่นในคราวนี้ อย่างไรก็ตามจะเห็นได้ว่าการเสด็จประพาสยุโรปครั้งนี้ ร.๕ ทรงให้ความสนพระทัย และทรงทุ่มเทเวลาให้กับเยอรมนีมากกว่ารัสเซีย เพราะนับได้ ๑๐ ปี ตั้งแต่การเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรก ที่พระเจ้าซาร์แห่งรัสเซีย เคยทรงแสดงบทบาทเจรจากับฝรั่งเศส เพื่อช่วยเหลือประเทศสยาม แต่สนธิสัญญาทวิภาคี (Dual Alliance) ระหว่างฝรั่งเศส-รัสเซีย ได้กลายเป็นตัวถ่วงมิให้เกิดความสำเร็จมากนัก และที่สำคัญความพ่ายแพ้ของรัสเซียในสงครามกับญี่ปุ่น ช่วงปี พ.ศ. ๒๔๔๗ (ค.ศ. ๑๙๐๔) ติดตามด้วยการปฏิวัติใหญ่ในรัสเซีย ทำให้เกียรติภูมิของรัสเซียมัวหมองลงอย่างมาก ในทรรศนะของ ร.๕ และเป็นเหตุผลใหญ่ให้ทรงตัดสินพระทัยไม่เสด็จไปรัสเซียคราวนี้ การคบหากับเยอรมนี ซึ่งก็เป็นมหาอำนาจใหญ่ แถมไม่มีพันธะผูกมัดกับขั้วมหาอำนาจใด ๆ เป็นทางเลือกใหม่ที่มีความหมายยิ่งต่อสถานการณ์ในขณะนั้น แต่ข้อมูล "หยุดโลก" เบื้องหลังการเสด็จประพาส ไม่ได้จบอยู่ที่พระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ แห่งเยอรมันเพียงเท่านั้น ข้อมูลใหม่ยังชี้ไปที่ "เจ้าเขมร" อีกคนหนึ่ง ผู้มีพระนามว่าพระเจ้าศรีสวัสดิ์ และเจ้าเขมรผู้นี้ต่างหากที่พลิกแผนเสด็จประพาสยุโรปอย่างถล่มทลาย พระองค์ทรงมีส่วนเร่งรัดและกดดันให้โครงการของ ร.๕ ที่จะมายุโรปเร็วขึ้นอีก ๑ ปี ข้อมูลที่น่าทึ่งชิ้นนี้ ปรากฏอยู่ในวารสารการเมืองของฝรั่งเศสฉบับหนึ่ง ชื่อ A Travers Le Monde หัวข้อข่าวที่เหลือเชื่อระบุอยู่อย่างใจเย็นว่า เบื้องหลังสนธิสัญญาระหว่างพระเจ้าจุฬาลงกรณ์และพระเจ้าศรีสวัสดิ์ เกียรติยศซึ่งเราได้ถวายแด่พระเจ้าศรีสวัสดิ์เมื่อปีที่แล้ว [พ.ศ. ๒๔๔๙] มีผลสะท้อนอย่างมหาศาลต่อความคืบหน้าในอินโดจีน และลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา การต้อนรับอย่างกระตือรือร้นที่เรามอบแด่เจ้าประเทศราชเก่าแก่ของสยาม ทำให้พระเจ้าจุฬาลงกรณ์ไม่สบายพระทัย พระองค์จึงทรงเร่งให้การเสด็จประพาสยุโรป ซึ่งตอนแรกกำหนดไว้ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. ๑๙๐๘ ต้องเร็วขึ้นอีก ๑ ปี เพื่อสะสางพระราชกรณียกิจของพระองค์ในปารีส อันที่จริงผู้เขียนไม่มีจุดประสงค์จะถ่ายทอดข้อความจากวารสารฉบับนี้มาแสดงทั้งหมด เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเขียนขึ้นโดยคนฝรั่งเศส ที่ให้ท้ายผู้นำเขมรอยู่ดี แต่เมื่อลองอ่านดู ได้พบข้อเท็จจริงหลายประการสอดแทรกอยู่ ช่วยให้เห็นภาพรวมของเหตุการณ์ได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ว่ายังไม่เห็นด้วยเสียทั้งหมด แต่คิดว่ามันจะช่วยให้เข้าใจทัศนคติของคนในสมัยนั้นดีขึ้น จึงขอตัดตอนแปลบางส่วนมาให้พิจารณาดังต่อไปนี้ ๑. ในทัศนะเขมร ผู้เขียนที่ใช้นามว่าฟรานซิส มูรี (Francis Mury) กล่าวว่า เป็นเรื่องจริงที่ว่า ร.๕ และ ร.๔ ของประเทศสยามก็ได้อ้างว่าจังหวัดดังกล่าว [เสียมราฐ พระตะบอง และศรีโสภณ] เป็นของบรรพบุรุษของพระองค์เช่นเดียวกัน และในการที่ได้มีการขนย้ายสมบัติที่มีค่ามากมายจากปราสาทนครวัดไปไว้ตามวัดต่าง ๆ ในกรุงเทพฯ ก็เนื่องมาจากความเกี่ยวข้องในการอ้างดังกล่าว เพียงแต่มิได้กล้าให้พระสงฆ์ชาวสยามมาทำหน้าที่แทนพระสงฆ์ชาวเขมรในการดูแลรักษาตัวนครวัด ด้วยเห็นว่าเป็นหน้าที่ของพระสงฆ์ชาวเขมรมาหลายร้อยปีแล้ว แต่ดูเหมือนว่าการอ้างสิทธิ์โดยชอบธรรมของชาวเขมรจะมีเหตุผลมากกว่า ทั้งนี้เพราะทางราชสำนักกรุงเทพฯ ก็ยังมีเชื้อสายจีนค่อนข้างมาก จึงไม่ได้ช่วยให้ราชสำนักสยามเลื่อมใสศรัทธาโบราณสถานของเขมรมากไปกว่าชาวเขมรเอง ซึ่งมีความเป็นเขมรเข้มข้นกว่า ๒. ในทัศนะสยาม นายฟรานซิสเข้าใจว่า ร.๕ มีพระราชประสงค์อันแรงกล้าที่จะขจัดระบบของคนในบังคับ และศาลกงสุลให้หมดสิ้นไปจากพระราชอาณาจักร เนื่องจากมีผลต่ออธิปไตยของประเทศ การที่ประเทศอื่นเข้าไปก้าวก่ายในเรื่องภายในของประเทศย่อมแสดงให้เห็นว่า ประเทศนั้นยังคงป่าเถื่อนและฐานะต่ำต้อย ประเทศสยามจึงได้ยอมรับการสูญเสีย [๓ จังหวัด] นอกรั้วบ้านอันใหญ่หลวงนี้ เพื่อที่จะได้เป็นใหญ่ในบ้านของตน ทั้งนี้ประเทศสยามถืออย่างมีเหตุผลว่า หากสามารถทำให้ฝรั่งเศสยอมยกเลิกสิทธิคุ้มครองได้ ก็จะสามารถบังคับให้มหาอำนาจอื่น ๆ ยินยอมยกเลิกสิทธิพิเศษดังกล่าวเช่นเดียวกัน ร.๕ จึงทรงยอมสละดินแดนที่มีความหมายต่อพระองค์ เพื่อสิ่งตอบแทนที่มีความหมายมากกว่าสำหรับพระองค์ ๓. ในทัศนะฝรั่งเศส นายฟรานซิสเชื่อว่า สนธิสัญญาที่เพิ่งจะได้มีการลงนามกัน [ในปารีส] ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุคใหม่สำหรับประเทศสยาม ซึ่งเพิ่งจะพ้นจากการหลับใหลอันยาวนาน จึงเต็มไปด้วยพลังคนหนุ่มไฟแรง อนาคตเท่านั้นที่จะบอกเราได้ว่า ร.๕ ได้ทรงตั้งความหวังไว้สูงเกินไปหรือไม่ การที่สยามเร่งขีดความสามารถของตนเองเพราะต้องการพบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว ก็เท่ากับได้ยอมแลกพิมเสนกับเกลือในเวลานี้ แต่เราคงจะไม่บ่นอะไรมาก เนื่องจากฝ่ายที่ได้พิมเสนก็คือพระเจ้าศรีสวัสดิ์ ผู้อยู่ในความคุ้มครองของเรา และอาณาจักรของพระองค์ก็คืออินโดจีนของเรา พระเจ้าศรีสวัสดิ์ทรงตระหนักว่า "ปราสาทนครวัด" มีความสำคัญต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ของเขมรอย่างยิ่ง เมื่อทรงสบโอกาสจึงร้องขอที่จะเสด็จไปฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. ๒๔๔๙ โดยอ้างว่าจะได้เสนอแนะโครงการปฏิรูปมากมายในประเทศของพระองค์ตามที่ฝรั่งเศสต้องการ แต่ในความเป็นจริงมันเป็นโอกาสที่จะเรียกร้องดินแดนของพระองค์คืนด้วย ฝรั่งเศสตระหนักว่าปัญหาหอกข้างแคร่เรื่องเมืองตราด ที่ฝ่ายฝรั่งเศสครอบครองอยู่อาจจะเป็นไพ่ใบสุดท้ายที่มีอยู่ ในไม่ช้าความคิดเรื่อง "แลกเปลี่ยน" ดินแดนก็มีท่าทีว่าจะเกิดขึ้น ทีมที่ปรึกษาต่างประเทศชาวอเมริกัน ประกอบด้วยนายสโตรเบลและนายเวสเตนการ์ดเห็นว่าการแลกเปลี่ยนดินแดนอยู่ในวิสัยที่จะทำได้ ซึ่ง ร.๕ ก็ทรงเห็นชอบ แต่ได้ทรงเสนอให้เรียกร้องดินแดนด่านซ้ายในเขตจังหวัดเลย ที่ฝรั่งเศสเคยยื้อแย่งไปกลับคืนมาด้วย และถ้าจำเป็นพระองค์ก็จะทรงใช้อิทธิพลส่วนพระองค์เจรจาในระหว่างที่เสด็จประพาสยุโรปด้วย สนธิสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส ฉบับวันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๔๙ (ปีฝรั่งเป็น ค.ศ. ๑๙๐๗ แล้ว) จึงเกิดขึ้น รัฐบาลสยามตกลงยกเสียมราฐ พระตะบอง และศรีโสภณให้แก่ฝรั่งเศส เพื่อเป็นการตอบแทนฝรั่งเศสยกด่านซ้าย ตราด และยกเลิกสิทธิสภาพนอกอาณาเขตให้แก่สยาม และจะเป็นด้วยความบังเอิญหรือไม่ก็ตาม ร.๕ ประทับอยู่ในกรุงปารีสระหว่างที่รัฐบาลฝรั่งเศสให้สัตยาบันกันในรัฐสภา ทันทีที่เสร็จเรื่องพระองค์ก็เสด็จออกจากฝรั่งเศสไปอังกฤษโดยไม่รอช้า มีพระราชดำรัสอธิบายมายังสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพอีกว่า การไปอิงค์แลนด์คงเปนการเรี่ย ๆ เช่นครั้งก่อนมันหายไม่ได้ เพราะถึงยังจะไม่ทำในเวลานี้ [สัญญากับอังกฤษทำนองที่เพิ่งจะทำสำเร็จกับฝรั่งเศส] มันก็เปนความคิดที่ปองร้ายกินใจกันอยู่ แต่ในเมืองฝรั่งเศสนั้นเชื่อได้ว่าดี เพราะมันเปนผีเข้าผีออก เวลานี้กำลังผีออก คำว่า "ผีออก" นั้น หมายถึงฝรั่งเศสกำลังล่าถอยจากจุดยืนอันดื้อดึงที่เคยมีต่อประเทศสยาม หนังสือพิมพ์อังกฤษชื่อ The Times ตอบรับการมาถึงของ ร.๕ ว่าเป็นความสำเร็จทางการเมืองครั้งยิ่งใหญ่ ที่ทรงใช้เวลายาวนานถึง ๑๔ ปี ตั้งแต่วิกฤตการณ์ ร.ศ. ๑๑๒ จนบรรลุการเจรจาขั้นสุดท้ายกับฝรั่งเศส ทำให้ข้อพิพาทต่าง ๆ ยุติลงได้อย่างราบรื่น การเสด็จประพาสกรุงปารีสช่วงวันที่ ๑๘-๒๑ มิถุนายน ๒๔๕๐ เป็นประเด็นที่นักการเมืองในอังกฤษตั้งข้อสังเกตและจับตาดูอย่างใกล้ชิด พระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน" ยังยืนยันไว้สั้น ๆ ว่า ฝรั่งเศสได้มอบเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ลียอง ดอนเนอร์ ชั้นสามารถให้นายสโตรเบลไว้เพื่อเป็นเกียรติยศ ส่วนประธานาธิบดีฝรั่งเศสนั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เครื่องราชอิสริยาภรณ์มหาจักรีบรมราชวงศ์ ที่ ร.๕ พระราชทานในปารีสเที่ยวนี้ มีนัยมากกว่าการมอบให้คนที่ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อน โดยปราศจากเหตุผลอันควร สรุป การเสด็จประพาสยุโรปครั้งหลัง ใน ร.๕ ได้รับการประชาสัมพันธ์ออกไปว่า เป็นการเสด็จประพาสส่วนพระองค์ เพื่อรักษาพระอาการประชวร ซึ่งได้รับการเผยแพร่อย่างกว้างขวางในพระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน" แต่ตามข้อเท็จจริงแล้ว ยังมีสาเหตุอื่น ๆ อีกที่ถูกยกขึ้นมาเป็นสาเหตุหลักแทนที่เมื่อถึงคราวจำเป็น แม้แต่การเลือกประเทศเยอรมนีเป็นสถานที่รักษาพระองค์ก็ยังมีเหตุผลทางการเมืองแอบแฝงอยู่ ความตกลงฉันมิตรระหว่างอังกฤษ-ฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. ๑๙๐๔ เมื่อทั้ง ๒ มหาอำนาจแบ่งเขตอิทธิพลในสยามโดยไม่ชอบธรรมเป็นแรงผลักดันสำคัญให้เสด็จมาหาทางออกด้วยพระองค์เองอีกครั้งกับผู้นำในทวีปยุโรป ทว่า ภายหลังที่การสนับสนุนจากพระเจ้าไกเซอร์วิลเลียมที่ ๒ แห่งเยอรมนีไม่เป็นผลอีก เพราะถูกต่อต้านอย่างรุนแรงจากอังกฤษและฝรั่งเศส พระองค์จึงทรงกลับมาใช้กลยุทธ์เก่าคือ นโยบายลู่ตามลม กล่าวคือ ทรงเดินหน้าหาข้อตกลงฉันมิตรกับรัฐบาลฝรั่งเศสโดยตรง เป็นเหตุให้เกิดสนธิสัญญาฉบับใหม่และฉบับสุดท้ายกับฝรั่งเศสในรัชกาลนี้ ความลับลมคมในที่ถูกปกปิดไว้ใน "ไกลบ้าน" เป็นพระราชกุศโลบายทางการเมืองที่แนบเนียนที่สุดเรื่องหนึ่งในพระบรมราชวิเทโศบายที่ไม่มีใครคาดถึง จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 10:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ติดตามสารคดีมา 2 ตอนแล้วครับ ตั้งแต่เสด็จพระราชดำเนินถึงศรีลังกา และเมื่อคืนนี้ (เจนัว - ซาน โรเม) คาดว่าน่าจะพลาดตอนแรก และตอนที่เสด็จฯ เนเปิลส์ รู้สึกทึ่ง และ อัศจรรย์ใจในพระปรีชาสามารถ และ การที่ทรงมีสายพระเนตรยาวไกลในหลายๆเรื่อง เช่น ในสารคดีเมื่อคืนนี้ได้เอ่ยถึงชาวอเมริกันท่านหนึ่งที่เป็นที่ปรึกษาส่วนพระองค์ที่คาดกันว่าเป็นผู้ที่มีส่วนอย่างยิ่งกับสนธิสัญญาแบ่งแยกดินแดนกับฝรั่งเศส ยิ่งรู้สึกทึ่ง และ อึ้ง ว่า พระมหากษัตริย์ไทยทรงมี .. มือขวา... เป็นชาวอเมริกัน .. ทรงทันสมัยอย่างยิ่ง กะลังไปหาหนังสือมาอ่านครับ คาดว่าปีหน้าจะได้ตามรอยพระบาทที่เวนิส / มิลาน และ สวิส ครับผม ขอถวายบังคม น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณครับ จากคุณ : ทนายอ้วน - [ 30 ก.ค. 51 11:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณคุณเพ็ญชมพูนะครับสำหรับข้อมูล ความเดิมจากตอนที่แล้วที่ผมค้างไว้คือเรื่องราวในเมืองเจนัวครับ ซึ่งได้ออกอากาศไปแล้วเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา จากโรงแรมที่ประทับที่มีชื่อว่า eden palace ความตอนหนึ่งในพระราชหัตถเลขากล่าวว่าพระองค์ทรงเปลี่ยนตารางเวลาในการเดินทางกระทันหัน จากเดิมที่จะประทับที่เมืองนี้ 2 วัน ลดลงเหลือเพียง 1 วันเท่านั้น วันที่ทีมงานเดินทางไปที่เจนัว เราโดนพายุฝนโหมกระหน่ำมากครับ และเพราะเหตุที่พระองค์ท่านทรงเปลี่ยนตารางเวลาการเดินทางนี้เอง ทำให้เรามีเวลาเหลือที่เจนัวเพียงหนึ่งวันเช่นเดียวกับพระองค์ แม้ฝนจะตกแต่เราก็ต้องถ่ายทำกันต่อ เราเดินทางไปยังสุสานเมืองเจนัว ซึ่งพระองค์ท่านเสด็จโดยรถยนต์พระที่นั่งทอดพระเนตร แต่ผมไปด้วยรถประจำทาง ซึ่งถามเอาจากพนักงานโรงแรม อยากบอกว่า สสานแห่งนี้ในไกลบ้านเรียกว่าคัมโปซานโตนะครับ แต่เมื่อไปถึงเจนัวจริงๆ คนในพื้นที่เรียกสุสานแห่งนี้ว่า ชิมิเตโร (ออกเสียงแบบอิตาเลียนนะครับ) สุดท้ายเราก็พาตัวเองไปยืนอยู่หน้าคัมโปซานโต เนื่องจากว่าสถานที่แห่งนี้ไม่พบหลักฐานภาพถ่ายการเสด็จ มีเพียงพระราชหัตเลขาและจดหมายเหตุประกอบเท่านั้น ผมจะนำภาพที่ถ่ายมาพร้อมคำบรรยายตามพระราชหัตถเลขานะครับ นี่คือบริเวณระเบียงสุสานซึ่งทรงบรรยายเปรียบเทียบว่ายาวอย่างที่วัดพระเชตุพน จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 30 ก.ค. 51 11:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ที่ปรึกษาชาวอเมริกันผู้ที่มีส่วนอย่างยิ่งกับสนธิสัญญาแบ่งแยกดินแดนกับฝรั่งเศส ที่คุณทนายอ้วนกล่าวถึงคือ พระยากัลยาณไมตรี ( เจนส์ เวสเตนการ์ด Jens I. Westengard) บทความของคุณไกรฤกษ์ นานา ใน # ๓๓ กล่าวถึง นายเวสเตนการ์ด ไว้ดังนี้ "ภาพหลักฐาน" บางอย่างใน "ไกลบ้าน" สามารถชี้เบาะแสต่อไปอีกว่า ยังมีบุคคลอื่น ๆ นอกเหนือจากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่เกี่ยวข้องกับสัญญาปรากฏตัวร่วมอยู่ในการเดินทางด้วย รูปภาพฝรั่งร่างเพรียวลมคนหนึ่งปรากฏอยู่บนเรือซักซันเป็นระยะ ๆ ในหนังสือ "ไกลบ้าน" ภายหลังตรวจสอบภาพโดยวิธีเทียบรูปกับที่ปรึกษาชาวต่างประเทศทุกคนในสมัยนั้น พบว่าฝรั่งผู้ติดสอยห้อยตาม ร.๕ อยู่ตลอดเวลา น่าจะเป็นนายเวสเตนการ์ด (Jens I. Westengard) ซึ่งอยู่ในทีมที่ปรึกษาชาวอเมริกัน และเป็นมือขวาของนายสโตรเบล (Edward Strobel) อีกทีหนึ่ง คำอธิบายว่าฝรั่งในรูปเป็นคน ๆ เดียวกันกับนายเวสเตนการ์ด ได้รับการยืนยันถึง ๒ ครั้งใน "ไกลบ้าน" ว่าเขาคือฝรั่งคนหนึ่งที่ร่วมอยู่ในคณะผู้ติดตามอย่างแน่นอน ครั้งที่ ๑ ในรายชื่อคณะผู้ติดตามเขียนว่า "กับมีมิศเตอร์เวสเตนกาด ซึ่งโปรดเกล้าฯ ให้โดยเสด็จฯ ไปถึงเมืองเยนัวอีกคน ๑" ครั้งที่ ๒ ในพระราชหัตถเลขาฉบับที่ ๑๐ มีพระราชดำรัสสั้นๆ ว่า "มิศเตอร์เวสเตนกาดมาลา" ทำให้พออนุมานได้ว่า เยนัว ซึ่งเป็นเมืองชายแดนของอิตาลี ตั้งอยู่ใกล้ชายแดนฝรั่งเศสที่สุด จึงเป็นไปได้ที่นายเวสเตนการ์ดจะจับรถไฟตรงเข้าปารีสจากที่นั่น ดร.วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร เขียนถึง เวสเตนการ์ด ไว้ในหนังสือ " นักเรียนฮาร์วาร์ด " ดังนี้ ในเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๔๗๗ (ค.ศ.๑๙๐๔) เวสเตนการ์ดได้เป็นผู้แทนพระองค์เดินทางไปตรวจราชการที่มณฑลบูรพา ซึ่งขณะนั้นยังอยู่กับไทย และใช้เวลาหลายเดือนที่นั้นจนกระทั่งมีความรู้ความเข้าใจในสภาพและปัญหาของพื้นที่ จากพระตระบองเวสเตนการ์ดได้เขียนจดหมายถึงบ้านแสดงความวิตกกังวลในความล้าหลังของมณฑลบูรพา และเห็นว่าม้าการปกครองแบบเดิมจะเหมาะสมกับอดีต หากก็ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแปลงแล้ว คือเปลี่ยนไปสู่การปกครองโดยกฎหมาย ปัญหามีเพียงว่าเปลี่ยนแปลงอย่างไร จึงจะราบรื่นที่สุด เวสเตนการ์ดและสโตรเบลเห็นพ้องต้องกันว่า มีความจำเป็นจะต้องสร้างความเข้าใจอันดีอย่างถาวรระหว่างไทยกับมหาอำนาจตะวันตก และความมั่นคงของไทยก็ขึ้นอยู่กับความสามารถในการขจัดข้อขัดแย้งต่างๆที่ทำให้ระคายเคืองต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ข้อขัดแย้งเหล่านี้คือดินแดนลาวและเขมรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันออกของไทย กับดินแดนมลายูในภาคใต้ เมื่อฝรั่งเศสเข้ามาปกครองของตน ถ้าการขัดแย้งในเรื่องดินแดนยังคงเรื้อรังต่อไป และเมื่อใดที่การเจรจาล้มเหลว การปะทะกันด้วยกำลังทหารก็จะหลีกเลี่ยงไม่พ้น และนั้นหมายถึงการเสี่ยงอันตรายต่อเอกราชของประเทศสยาม เวสเตนการ์ดเดินทางไปเจรจากับผู้สำเร็จราชการอินโดจีนที่ไซ่ง่อนซึ่งตามมาด้วยสิทธิสัญญาปีพ.ศ. ๒๔๕๐ (ค.ศ. ๑๙๐๗) อันยุติข้อขัดแย้งทั้งมวลระหว่างไทยกับฝรั่งเศส สนธิสัญญานี้ระบุว่า ไทยได้ยกมณฑลบูรพาให้ฝรั่งเศสเพื่อแลกกับจังหวัดคราดซึ่งฝรั่งเศสได้ยึดครองไว้ตอนที่ถอนทหารออกจากจังหวัดจันทบุรีเมื่อประมาณ ๒ ปีก่อนหน้านั้น ในพระราชนิพนธ์เรื่อง “ ไกลบ้าน “ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯได้ทรงปรารภว่าหากเวสเตนการ์ดมิได้โดยเสด็จประพาสยุโรปคราวนั้น ก็จะทรงขาด “ผู้ที่คิดในทางเดียวกัน ซึ่งจะพยักเพยิดกันได้ ฤๅขาดผู้ที่สำหรับขัดคอ ที่อาจจะขัดเข้ามาตรงเผงให้เราต้องรับรู้ว่าถูก ” ในการเสด็จประพาสยุโรปนั้น เวสเตนการ์ดได้รับพระราชทานซองบุหรี่ทองคำลงยาด้วย ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ เวสเตนการ์ดก็ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น “พระยากัลยาณไมตรี” และพระราชอิสริยาภรณ์ชั้นสูงในตำแหน่งที่เทียบเสนาบดี จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 11:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ถามว่าทำไมพระองค์ท่านต้องเสด็จทอดพระเนตรสุสานด้วย คำตอบง่ายๆ คือ ที่นี่รวบรวมเอาประติมากรรมรูปปั้นที่สวยงามไว้มากมาย เรียกว่าเป็นสถานที่หนึ่งซึ่งจิตรกรทั่วโลกให้ความสนใจเดินทางมาชมกันเยอะครับ (แม้จะเป็นสุสานก็ตาม) พระราชหัตถเลขาตอนหนึ่งทรงบรรยายถึงที่นี้ก่อนเสด็จว่า “... ไปดูที่ฝังศพ ซึ่งใครมาเมืองเยนัวต้องไปดู เพราะไม่มีอะไรวิเศษไปกว่านั้น เรียกว่าคัมโปซันโต ” นี่คือหน้าตาบริเวณภายในสุสานครับ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 30 ก.ค. 51 11:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หนึ่งในตัวอย่างโลงศพที่ผู้เขียนเดินชมโดยรอบและให้ความเห็นว่าตรงกับที่ทรงบรรยายไว้ในพระราชหัตถเลขาไกลบ้านว่า “ ที่เก่งๆ เช่นกับทำเปนรูปคนทลึ่งขึ้นมาจากโลงลอยไปขึ้นสวรรค์ เช่นนี้งามดีมาก ” จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 30 ก.ค. 51 12:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ค้มโปซานโตในอดีตกับปัจจุบัน แทบไม่ต่างกันเลย จากคุณ : ใบนท - [ 30 ก.ค. 51 12:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ภาพสวยๆ ที่คัมโปซานโตมีเยอะครับ เพราะฟ้าหลังฝน มักจะงดงามเสมอ ผมถ่ายทำที่นี้นานมาก เพราะขนาดพื้นที่สุสานที่ใหญ่มาก ภายในสามารถขับรถชมได้โดยรอบ มีอาณาเขตกินพื้นที่บนเขาด้วยซ้ำ แต่เราใช้วิธีเดินเท้า สลับวิ่งช้าๆๆ กล้องก็หนัก ขาตั้งกล้องก็หนัก เหนื่อยพอสมควรครับ จดหมายเหตุประกอบไกลบ้านโดยหม่อมนเรนทรราชากล่าวถึง สภาพแวดล้อมระหว่างทางเสด็จด้วยครับ หนึ่งในนั้นคือรางน้ำที่อยู่ใกล้กับคัมโปซานโต ซึ่งเป็นรางน้ำที่ปล่อยน้ำมาใช้ในเมืองเจนัว เรียกว่าเลี้ยงคนทั้งเมืองได้สบาย และผมก็ไม่ลืมที่จะเก็บภาพรางน้ำที่ว่ามาฝาก จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 30 ก.ค. 51 12:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ความสำคัญของสุสานหินอ่อนคัมโปซานโตก็คือ พระองค์สนพระราชหฤทัยในหินอ่อนที่นำมาตกแต่งสุสานแห่งนี้เป็นอย่างมาก ที่มาของหินอ่อนนี้ มาจากเมืองคาร์ราร่าซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน เป็นแหล่งหินอ่อนที่ดีที่สุดของโลกในเวลานั้น หลังจากนั้น พระองค์ทรงสั่งหินอ่อนจากเมืองคาร์ราร่านี้ นำมาใช้ต่อเติมพระที่นั่งที่สวยที่สุดของเรา ที่กำลังก่อสร้างในขณะนั้น พระที่นั่งนั้นก็คือ พระที่นั่งอนันตสมาคมค่ะ เมืองเจนัวที่ดูไม่เหมือนมีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา ก็มีเหตุให้เข้ามาเกี่ยวข้อง ด้วยประการ ฉะนี้ จากคุณ : ใบนท - [ 30 ก.ค. 51 12:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขออนุญาตคุณออกหลวงมงคลและคุณใบนทขัดจังหวะการนำเที่ยวสุสานหินอ่อนคัมโบซานโตเล็กน้อย ด้วยยังไม่สิ้นกระแสความเกี่ยวกับ พระยากัลยาณไมตรี ( Jens I. Westengard) พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงกล่าวถึง เวสเตนการ์ด ไว้ในหนังสือประวัติต้นรัชกาลที่ ๖ ไว้ดังนี้ ตั้งบรรดาศักดิ์พระยากัลยาณไมตรี ในเวลาสวดมนตร์ (พระราชาคณะมหานิกาย ๓๑ รูป เจริญพระพุทธมนตร์ฉลองพระปฏิมากรประจำพระชนมพรรษาตามราชประเพณี) ฉันได้ให้สัญญาบัตร์ตั้งมิสเตอร์เย็นส์ ไอเวอร์สัน เวสเต็นการ์ด (Jens Iverson Westengard), ที่ปรึกษาราชการทั่วไป, เปนพระยากัลยาณไมตรี (ชื่อนี้เป็นของผู้ที่เคยได้เปนราชทูตออกไปกรุงจีนในรัชกาลที่ ๑) ที่ปรึกษานั้นปลื้มมากในการที่ได้เปนขุนนาง. เดิมนึกว่าเขาจะไม่ยอมรับ, เพราะเขาเปนอเมริกัน, แต่ครั้นให้เสนาบดีว่าการต่างประเทศไปถามดูเขาก็ตอบว่ารู้สึกเปนเกียรติยศใหญ่ยิ่ง. ที่จริงความอยากเปนขุนนางนั้นเห็นจะต้องมีอยู่ด้วยกันทุกคน. แต่เมื่อยังไม่แลเห็นท่าทางที่จะได้เปนก็มักพูดไว้ว่าไม่อยากเปน. แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 51 14:48:05 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 51 12:38:00 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 12:35:08 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขออนุญาตถามต่อครับว่า มิสเตอร์ เวสเต็นการ์ด มีที่มาที่ไปอย่างไรครับ ถึงได้มาเป็นที่ปรึกษาของพระพุทธเจ้าหลวงครับ ผมคิดเอาเองว่าต้องเป็นบุคคลที่ทรงไว้วางพระราชหฤทัยมากๆ ถึงได้มอบหมายไปทำเรื่องที่สำคัญๆเช่นนี้ จากคุณ : ทนายอ้วน - [ 30 ก.ค. 51 13:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สั้นๆ ว่า เป็นนักเรียนกฎหมาย ลูกศิษย์ของสโตรเบล ที่ปรึกษาราชการทั่วไป ในขณะนั้น เมื่อสโตรเบล ถูกว่าจ้างให้มาทำงานในสยาม เขาได้ชวนศิษย์เอกคนนี้มาด้วย แต่การเสด็จฯ ยุโรป ครั้งที่ 2 สโตรเบลไม่ได้ไปด้วย คาดว่า คงอยู่จัดการเรื่องสัญญาแลกเปลี่ยนดินแดนระหว่างสยามกับฝรั่งเศส เวสเตนการ์ดจึงได้ตามเสด็จฯ ในครั้งนี้ค่ะ ดูจากภาพใน ไกลบ้านแล้วจะเห็นว่า คงสนิทสนมกับพระองค์มากพอควร เพราะยืนและนั่งเสมอกับพระองค์เชียว ตอนเราเห็นภาพก็ตกใจไม่น้อย มีบางภาพ ยืนค้ำศีรษะท่านด้วยสิ แต่พระองค์คงไม่ถือนะค่ะ จากคุณ : ใบนท - [ 30 ก.ค. 51 13:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ก่อนหน้าที่พระองค์จะทรงจ้างชาวอเมริกัน ที่ปรึกษาด้านการต่างประเทศ เป็นชาวเบลเยียมชื่อว่า โรแลงค์ จ๊าคแมง (ไม่แน่ใจตัวสะกด) หรือที่เรารู้จักกันในชื่อ เจ้าพระยาอภัยราชา (เป็นต่างชาติคนเดียวที่ได้ยศ เจ้าพระยา) เคยคุยกับคุณไกรฤกษ์ นานา ท่านตั้งข้อสังเกตว่า มีหลายเรื่องที่เจ้าพระยาอภัยราชา ออกจะเข้าข้างอังกฤษ ซึ่งตอนนั้นมีข้อพิพาทกับเรา ทำให้เราเสียเปรียบ พระองค์เลยเปลี่ยนมาจ้างชาวอเมริกันแทน ไว้หารายละเอียดเจอ แล้วจะมาเล่าให้ฟังค่ะ ในสารคดีชุดนี้ จะมีรายละเอียดชาวต่างชาติที่สำคัญๆ ของแต่ละประเทศ ที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ท่าน นำเสนอแทรกด้วยค่ะ เช่น  เมืองตูริน มีสถาปนิกชื่อตามานโญ เมืองฟลอเรนซ์ มีจิตรกรชื่อ เยลลี และประติมากรชื่อ ฟันตาคิออตติ เดนมาร์ก มีพระยาชลยุทธ์ เบลเยี่ยม เจ้าพระยาอภัยราชา และบุคคลอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ต้องคอยติดตามไปเรื่อยๆ ค่ะ จากคุณ : ใบนท - [ 30 ก.ค. 51 13:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ชอบมาก ๆ ตามอ่านตลอดเลยค่ะ  ขอบพระคุณทุกท่านมากนะคะ จากคุณ : biebie999 - [ 30 ก.ค. 51 14:53:25 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เมื่อศาสตราจารย์ สโตรเบล เดินทางไปรับตำแหน่งที่ปรึกษาราชการแผ่นดินของสยามในปี พ.ศ. ๒๔๔๖ (ค.ศ. ๑๙๐๓) นั้น ได้ชักชวนผู้ช่วยศาสตราจารย์วิชากฎหมายหนุ่มวัย ๓๒ ปีจากโรงเรียนกฎหมายฮาร์วาร์ดไปด้วยคนหนึ่ง บุคคลผู้นี้ต่อมาได้รับตำแหน่งที่สำคัญและมีเกียรติในรัฐบาลไทยสืบต่อจากสโตรเบล ภายหลังที่สโตรเบลได้ถึงแก่อนิจกรรมแล้ว เจนส์ ไอเวิร์สัน เวสเตนการ์ด (Jens Inverson Westengard) เกิดที่ชิคาโกเมื่อวันที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๔๑๔ (ค.ศ. ๑๘๗๑) ในครอบครัวชาวเดนมาร์กซึ่งมาตั้งถิ่นฐานในอเมริกา เมื่อสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาแล้ว ได้ทำงานเป็นเสมียนพิมพ์ดีดเพื่อเก็บเงินเป็นค่าเล่าเรียนต่อไป เวสเตนการ์ดมีความมุ่งมั่นที่จะเข้าศึกษากฎหมายที่ฮาร์วาร์ด ซึ่งในขณะนั้นยังเปิดโอกาสให้ผู้ไม่มีปริญญาตรีสอบเทียบความรู้เข้าศึกษาได้ (แต่ข้อยกเว้นนี้ได้ยกเลิกไปเมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๘) จึงต้องเตรียมความพร้อมทั้งในเนวิชาความรู้และด้านการเงิน จนกระทั่งสามารถสอบเทียบเข้าโรงเรียนกฎหมายฮาร์วาร์ดได้ในปีนั้น เวสเตนการ์ดเรียนจบกฎหมายได้รับปริญญา LL.B. ในปี พ.ศ. ๒๔๔๑ (ค.ศ. ๑๘๙๘) โดยใช้เวลาศึกษา ๓ ปี และสอบได้เป็นที่ ๒ ของรุ่น ปีที่เวสเตนการ์ดสอบกฎหมายได้นั้นเป็นปีที่สโตรเบลได้รับแต่งตั้งเป็นศาสตราจารย์วิชากฎหมายระหว่างต่างประเทศ จากนั้นเขาก็ได้เป็นอาจารย์สอนอยู่ที่ฮาร์วาร์ดประมาณ ๕ ปี โดยได้ตำแหน่งทางวิชาเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ ถึงแม้ว่าจะมีอายุน้อยกว่าสโตรเบล ๑๕ ปี แต่ขณะสอนอยู่ที่โรงเรียนกฎหมาย เวสเตนการ์ดก็ได้ลิ้มรสและมีครอบครัวเป็นหลักฐานแล้ว โดยมีบ้านหลังย่อมอยู่ตรงข้าม "สนามหลวงของเมืองเคมบริดจ์" ใกล้กับมหาวิทยาลัยฯนั้นเอง ณ บ้านเลขที่ ๓ ถนนการ์เด้น นี้ เวสเตนการ์ดได้ชวนสโตรเบลซึ่งเป็นชายโสดให้มาพำนักอยู่ด้วย จนกระทั่งได้เดินทางไปรับตำแหน่งที่กรุงเทพฯด้วยกันในปีพ.ศ. ๒๔๔๖ (ค.ศ. ๑๙๐๓) ปัจจุบัน บ้านประวัติศาสตร์สีเทาสองชั้นนี้ได้ตกเป็นทรัพย์สินของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และได้ชื่อว่า "บ้านเวสเตนการ์ด" (Westengard House) การที่สโตรเบลได้ชวนเวสเตนการ์ดไปรับราชการเมืองไทยด้วยกันก็เพราะตระหนักในความรู้และคุณสมบัติที่เหมาะสมอื่น ๆ ของมิตรอ่อนอาวุโส  เวสเตนการ์ดเดินทางไปรับหน้าที่ "ผู้ช่วยที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน"  และต้องจากครอบครัว คือภริยาและบุตรชายเล็ก ๆ คนหนึ่ง ไปสู่ดินแดนโพ้นทะเลแสนไกล ด้วนแรงผลักดันให้รับงานที่ท้าทายในดินแดนแห่งโลกตะวันออกที่มหัศจรรย์ บังเอิญในช่วงนั้น เวสเตนการ์ดมีปัญหาสุขภาพซึ่งแพทย์แนะนำให้ย้ายไปจากเมืองเคมบริดจ์เสียพักหนึ่ง อันอาจเป็นเหตุผลหนึ่งทื่ทำให้นักเรียนฮาร์วาร์ดผู้นี้ตัดสินใจไปเมืองไทยกับสโตรเบล ในช่วง ๗ ปีแรก เวสเตนการ์ดไม่เคยลาพักผ่อนเลย ยกเว้นเมื่อครั้งตามเสด็จรัชกาลที่ ๕ ประพาสยุโรป ๗ เดือนในปี พ.ศ. ๒๔๕๐ (ค.ศ. ๑๙๐๗) ต่อมาตอนต้นรัชกาลที่ ๖  เวสเตนการ์ดได้ขอลาพักยาว และใช้ส่วนหนึ่งของช่วงเวลานั้นเดินทางไปเยือนกระทรวงต่างประเทศของหลายประเทศในยุโรป เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชพิธีบรมราชาภิเษก เวสเตนการ์ดก็ได้เป็นกำลังสำคัญในการทำให้กรุงเทพฯเป็นที่ชุมนุมอย่างมโหฬารของบรรดาสมาชิกพระราชวงศ์ต่าง ๆ ในยุโรปซึ่งม่เคยปรากฎมาก่อนในทวีปเอเชีย ปลายปี  พ.ศ. ๒๔๕๖ คุณหญิงกัลยาณไมตรี พร้อมด้วยหมอออบรีย์ บุตรชายได้เดินทางมากรุงเทพฯและพำนักอยู่กับเจ้าคุณสามีหลายเดือน เมื่อถึงเวลาที่ครอบครัวกลับสหรัฐฯ เวสเตนการ์ดจึงได้ลาพักงานเพื่อเดินทางไปส่ง ปลายปี พ.ศ. ๒๔๕๗ เวสเตนการ์ดกลับมาปฏิบัติหน้าที่ในกรุงเทพฯตามเดิม และได้ขอลาออกจากราชการไทยเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๔๕๘ (ค.ศ. ๑๙๑๕) เพื่อไปรับตำแหน่งศาสตราจารย์วิชากฎหมายระหว่างประเทศจากกองทุนยอร์ช เบมีช ซึ่งเป็นตำแหน่งเดิมของสโตรเบล อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเจ้าคุณกัลยาณไมตรี (เวสเตนการ์ด) จะได้พ้นจากตำแหน่งในรัฐบาลไทย และกลับไปสอนหนังสือที่ฮาร์วาร์ดแล้ว แต่ก็ยังให้คำปรึกษาในเรื่องที่สำคัญๆ โดยผ่านสถานทูตไทย ณ กรุงวอชิงตัน อีกทั้งให้ความสนใจเป็นพิเศษต่อความก้าวหน้าในการศึกษาของบรรดานักเรียนไทย ซึ่งท่านได้กล่าวเสมอว่าอนาคตของสยามอยู่ในกำมือของคนหนุ่มเหล่านี้ เจ้าคุณกัลยาณไมตรีเป็นผู้จัดการติดต่อสำหรับการเสด็จมาทรงศึกษาวิชาแพทย์และสาธารณสุขศาสตร์ที่ฮาร์วาร์ด และเมื่อครั้งที่สมเด็จกรมขุนสงขลาฯเสด็จมาถึงนครบอสตันในตอนเช้าวันหนึ่งในฤดูร้อนปี พ.ศ. ๒๔๕๙ (ค.ศ. ๑๙๑๖) ศาสตราจารย์เวสเตนการ์ดก็ได้เฝ้ารอรับเสด็จอยู่ที่สถานีรถไฟที่แบคแบย์ อีกไม่ถึง ๓ ปีหลังจากนั้น ท่านเจ้าคุณกัลยาณไมตรี ก็ถึงแก่อนิจกรรมที่เคมบริดจ์ในเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ (ค.ศ. ๑๙๑๘) มีอายุเพียง ๔๗ ปี วันที่ประกอบพิธีฝังศพเวสเตนการ์ด สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งพระอิสริยยศเป็นสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ กรมขุนสงขลานครินทรทรงเป็นผู้แทนพระองค์รัชกาลที่ ๖ และผู้แทนรัฐบาลสยาม เสด็จไปทรงวางพวงมาลาคำนับศพ พิธีฝังศพเวสเตนการ์ดที่เมืองเคมบริดจ์เมื่อเดืนกันยายนปีพ.ศ. ๒๔๖๑ (ค.ศ. ๑๙๑๘) นักเรียนไทยในอเมริกาได้ไปร่วมแสดงความเคานพเป็นจำนวนมาก วารสาร Harvard Law Review ของโรงเรียนกฎหมายฯได้ตีพิมพ์บทความไว้อาลัยท่านเจ้าคุณกัลยาณไมตรีในนามนักเรียนไทยทั้งหมด อย่างน่าประทับใจที่สุด จากหนังสือ " นักเรียนฮาร์วาร์ด " โดย ดร.วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร                            "บ้านเวสเตนการ์ด" (Westengard House) ณ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 51 15:53:30 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ค. 51 15:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ผิดหวังเลยคะ ที่ตามมาตลอด ชื่นชมกับข้อมูลในห้องสมุดเสมอ จากคุณ : sawkitty - [ 30 ก.ค. 51 17:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 51   ...   มา ค่ะ   ... จากคุณ : Oncidium. - [ 30 ก.ค. 51 21:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ และมีคุณค่าอย่างยิ่งนี้มาให้ได้อ่านและติดตามค่ะ แม้จะไม่ค่อยได้เข้ามาประจำ แต่พบเมื่อไหร่ก็ตามอ่านตลอดค่ะ  โหวตให้แล้วค่ะ จากคุณ : นิลุบล (นิค่ะ) - [ 31 ก.ค. 51 06:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณท่านออกหลวงมงคลมากครับ ตามมาชม จากคุณ : Max2000 - [ 31 ก.ค. 51 22:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามรอยพระยุคลบาทรัชกาลที่ ๕ ณ ดินแดนริเวียร่าของอิตาลีกันต่อที่นี้นะครับ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 4 ส.ค. 51 12:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 55 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6786771/K6786771.html จากคุณ : เทพบุตรศาลาแดง - [ 9 ส.ค. 51 10:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 26 ส.ค. 51 09:44:52 ]