ความคิดเห็นที่ 1 บนชั้นสองของโรงเตี๊ยมที่หนึ่งเป็นชานยื่นออกมาจากตัวอาคาร มีโต๊ะสำหรับรองรับแขกเป็นจำนวนมาก มีการแสดงดนตรี มีเสียงของเสี่ยวยี้รายงานชื่ออาหารที่ยกมาอย่างต่อเนื่อง จูกัวะแชฮุ้น ฮุนตงงัก และตั้งแชฮุ้นเป็นหนึ่งในแขกของโรงเตี๊ยมนี้ ทั้งสามนั่งดื่มน้ำชากัน พร้อมทั้งคุยกันอย่างถูกคอ ตลอดเส้นทางที่ทั้งสามเดินทางมานั่นแม้นจะลำบากแต่ยังไม่ลำเค็ญ ดังนั้นการเดินทางของทั้งสามจึงคล้ายกับการท่องเที่ยวไปตามพนา ความสุขของทั้งสามแสดงออกทางใบหน้า และในแววนั้นได้แสดงถึงความมุ่งมั่นที่จะสร้างชื่อให้ระบือไกลให้ทั่วสากล แม้นทั้งสามจะสนุกครืนเครงกันแต่ยังคงแอบมองที่โต๊ะนั้นบ่อยครั้งด้วยความอยากรู้ว่าผู้ที่จะมานั่งโต๊ะนั้นเป็นใครบ้าง โต๊ะที่ทั้งสามมองนั้นเป็นโต๊ะริมชาน อยู่บนพื้นที่ยกสูงขึ้นมา เป็นโต๊ะที่แสดงถึงความสำคัญของคนนั่ง เนื่องจากโต๊ะนี้เป็นโต๊ะที่ไว้สำหรับรับแขกสำคัญของเมืองนี้ กลับมีคนนั่งอยู่เพียงคนเดียว บนโต๊ะมีพิณหนึ่งตัว ผู้ที่นั่งนั้น จะว่าชราแล้วก็มิใช่ จะว่าเยาว์วัยก็ไม่เชิง ท่านนั่งจิบน้ำชาอย่างใจเย็น คล้ายดั่งรอเพื่อนร่มโต๊ะที่ยังมาไม่ถึง หลังจากที่เหลาสตรีที่เล่นดนตรีบนโรงเตี๊ยมนี้เล่นเพลงจบ ชายผู้ที่นั่งโต๊ะอยู่เพียงผู้เดียวนั้นได้เล่นพิณขึ้น เสียงพิณดังก้องกังวานไปทั่ว ได้ยินทั้งบนโรงเตี๊ยมและท้องถนน เสียงต่างๆในโรงเตี๊ยมหยุดลงคล้ายเสียงของตนไม่อาจไพเราะเท่าได้จึงได้หลีกห่างไป ส่วนผู้คนบนถนนบางส่วนก็หยุดเดินพร้อมทั้งฟังเสียงพิณที่เล่นบนโรงเตี๊ยม จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผู้คนที่เดินไปมาบนถนนยังคงเดินต่อไป ส่วนคนที่หยุดฟังเสียงพิณนั้นมากมายหลายรูปแบบ บางคนนั่ง บางคนยืน ในหมู่คนที่ยืนนั้นกลับปรากฏชายรูปงามสองคนยืนฟังอยู่ในมุมที่มองเห็นผู้บรรเลงเพลงจากพิณ ชายทั้งสองนั้นคือ อุนเลี้ยงเง็กและอี้บุ้น อีกมุมหนึ่งของถนนยังคงมีบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งยืนรำพันเฝ้านึกถึงสตรีที่ตนจากมา หากเปรียบความคำนึงคงคล้ายกับหลิวอี้คะนึงถึงหวังต้าเจิน (ขอใช้จีนกลางนะครับ ไม่รู้ว่าแต้จิ้วออกเสียงยังไง)  เค้ายังคงหาสตรีนั้นไม่เจอไม่รู้ว่าสตรีนางนั้นหายไปไหน หากนางยังอยู่คงจะต้องเดินไปถามคนที่เล่นพิณนั้นว่า “ท่านทำอะไรกันอยู่หรอ” อย่างแน่นอน ความประทับใจนี้ไม่เคยเลือนรางจากในของบุรุษหนุ่มผู้นี้ ซึ่งคือ อึ้งเอี๊ยะที่ออกตามหาสตรีที่ชื่ออุนยิ้วนี้เอง แต่บนทางเดินอาจจะยังไม่เพียงพอต่อการยืนฟัง เพราะความหนาแน่นของบุคคลที่พลุกพล่านหรืออย่างไร ข้างบนหลังคาของบ้านเรือนฝั่งตรงข้ามกลับปรากฏชายชุดขาวยืนฟังเสียงดนตรีจากชายผู้โดดเดี่ยวบรรเลง บุรุษชุดขาวนั้นคือ อึ้งเอ้งนั่นเอง และที่ห่างจากอึ้งเอ้งไปนั้นมีบุรุษหนุ่มสองคนนั่งอยู่บนหลังคาฟังการบรรเลงเช่นกัน บุรุษหนุ่มทั้งสองนั้นคือ เซียวเส็กและเซียวอิด จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เนื้อเพลงที่บรรเลงนั้นไม่เร่งร้อน ไม่เชื่องช้า มีอุดมการณ์ แฝงความรักชาติ แต่เมื่อกระทบเข้าไปยังหูของคนที่ฟัง เสียงเพลงกลับผสมผสานอย่างลงตัว และสะกดให้ทุกสายตามองมายังชั้นสองของโรงเตี๊ยม เมื่อเพลงบรรเลงจบลงเสียงปรบมือดังขึ้นอย่างสนั่นโรงเตี๊ยมและท้องถนน ระหว่างที่เสียงปรบมือกำลังดังอยู่ ปรากฏมีชายผู้หนึ่งคล้ายสูงวัยแต่ใบหน้านั่นเยาว์วัยยิ่ง มายืนถือขลุ่ยอยู่ด้านข้างชายโดดเดี่ยวที่เล่นพิณ เสียงปรบมือได้หยุดลงพร้อมกับการปรากฏตัวของเค้า คล้ายดั่งเป็นการเริ่มให้ทั้งสองบรรเลงเพลงให้ฟัง จากนั้นทั้งสองเริ่มบรรเลงเพลงร่วมกัน เป็นเสียงที่ไพเราะเช่นเดิม แต่เสียงเพลงนั้นไม่เพียงแฝงอุดมการณ์รักชาติ แต่ยังมีความสันโดษสมถะสอดแทรกอยู่ จังหวะที่เร้าใจแสดงออกถึงความอาดูรที่มองมายังคนรุ่นหลังของชาติ แต่จังหวะที่เชื่องช้าคล้ายจะหยุดก็สะท้อนถึงความสันโดษของคน ซึ่งระหว่างที่เสียงหยุดกำลังบรรเลงนั้น ได้มีบุรุษสูงวัยผู้หนึ่งมานั่งที่โต๊ะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยไม่มีใครเห็นว่าท่านมาจากไหน จากนั้นรินสุราให้กับตนเอง จากขวดสู่จอก เหล้าจากขวดไหลเป็นเส้นตรง แล้วหันไปยิ้มให้กับทั้งสองท่านที่บรรเลงเพลง จากนั้นยอกสุราขึ้นแล้วคารวะสุราแก่ผู้บรรเลงทั้งสอง ผู้บรรเลงเพลงยิ้มตอบพร้อมทั้งบรรเลงในจังหวะที่เร้าร้อนต่อ ผลจากการบรรเลงเพลงที่เร้าร้อนทำให้สุราที่รินจากขวดสู่จอก ในจอกที่สองนี้โค้งเป็นวงก่อนจะไหลรินลงสู่จอกสุราในมือ อุนเลี้ยงเง็ก อี้บุ้น จูกัวะแชฮุ้น ตั้งแชฮุ้น ฮุนตกงัก อึ้งเอ้ง เซียวอิด เซียวเส็ก ต่างมองมาที่จอกสุรานั้น แล้วครุ่นคิดไปในทางเดียวกัน “พวกท่านทั้งสามกำลังประลองกำลังภายในกันหรือ” สุราเมื่อไหร่ลงจอกก็ไหลออกจากจอกเข้าสู่ปากของผู้รินโดยไม่หยดหรือกระเด็นออกไปเลยแม้นสักหยด เพลงยังบรรเลงต่อไป และยังคงสยบทุกผู้คนที่ฟังไม่เคลื่อนกายจากไปไหน จากนั้นมีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งยืนอยู่ข้างๆชายที่รินเหล้า พร้อมกับจอกเหล้าในมือ ชายที่รินเหล้าก็รินให้กับชายวัยกลางคนผู้นั้น แต่เหล้านั้นมิได้ไหลลงไปในจอกเลยแต่กลับเหือดแห้งไปกับจอกเหล้าที่ชายวัยกลางคนถืออยู่ จากนั้นก็มีควันลอยขึ้นเป็นกลิ่นที่แสนหอมหวนของสุรา จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จูกัวะแชฮุ้นครุ่นคิด “ผู้ที่ชมชอบดื่มสุราเป็นชีวิตจิตใจ แล้วมีพลังฝีมือขนาดนี้ หรือจะเป็นผู้อาวุโสโกวเล้ง” อึ้งเอ้งครุ่นคิดในใจ “อาจารย์มานั่งกับชายเล่นพิณ ชายเป่าขลุ่ย และชายชุดรัดกุมด้วยเหตุอันใดนะ” เซียวเส็กครุ่นคิดในใจ “ทำไมผู้อาวุโสกิมย้งกับโกวเล้งถึงได้มานั่งร่วมกับคนเล่นพิณและชายชุดรัดกุมนะ หรือว่าที่อาจารย์บอกไว้ว่าจะมาเจอกับผู้อาวุโสอ้อเล้งเช้ง ก็คือท่านผู้พิณผู้นี้ แล้วชายที่สวมเสื้อรัดกุมนั่นคือใครหละ” อุนเลี้ยงเง็ก ครุ่นคิดในใจ “ชายวันกลางคนนั้นถึงขั้นดื่มสุราด้วยกลิ่นหรือนี่ เพลงฝ่ามือที่สามารถทำให้เหล้าระหายโดยจอกเหล้าไม่เกิดความเสียหาย หรือจะเป็นวิชากุ้ยชิ้ว(มือปีศาจ) ที่หายสาบสูญ สงสัยท่านคงเป็นลิ้วซินแซ ลิ้วชั้งเอี้ยงเสียแล้ว” จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทั้งสี่คล้ายดั่งนัดหมายไว้ คล้ายดั่งมิได้นัดหมาย เหมือนคนคุ้นเคย เหมือนคนไม่รู้จัก เจอหน้าก็ดื่มสุรา เล่นดนตรี จะมาจะไปก็ไม่มีใครเห็น พอเพลงจบลง คราวนี้ผู้คนที่ฟังไม่ปรบมือ แต่เริ่มกระจัดกระจายออกไปตามธุระของตน เพราะในใจเริ่มคิดว่า ใกล้เกิดเรื่องเต็มทนแล้ว แค่มีคนประหลาดมารวมตัวกันก็เป็นสัญญาณบอกอย่างดีทีเดียว แต่ยังคงมีคนไม่จากไปอยู่กลุ่มหนึ่ง ซึ่งก็คือ อุนเลี้ยงเง็ก อี้บุ้น จูกัวะแชฮุ้น ตั้งแชฮุ้น ฮุนตกงัก อึ้งเอ้ง เซียวอิด เซียวเส็ก ส่วนอึ้งเอี๊ยะนั้นยังคงละเมอเพ้อถึงอุนยิ้วที่หายไป จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชายทั้งสี่นั้นเงียบอยู่พักหนึ่งจากนั้นชายที่รินสุรากล่าวขึ้นว่า “ท่านทั้งหลายไม่พบกันเสียนานเลย สบายดีไหม” ชายที่เหลืออีกสามคนยิ้มเป็นการตอบคำ จากนั้นชายที่เล่นขลุ่ยกล่าว “สงสัยพวกเราจะมารวมตัวกันโดยไม่ได้นัดหมาย” ชายที่เล่นพิณกล่าวต่อ “คงเป็นเพราะมีการประลองเพื่อแย่งชิงคัมภีร์ของเฮ้งเฮียกับเนี่ยเฮีย” ชายชุดรัดกุมกล่าวต่อ “หวังว่า ผู้ที่ได้ไปคงจะเป็นผู้มีคุณธรรม มิเช่นนั้นสงสัยข้าฯ จะต้องลงมือปราบภัยพาล” จากนั้นทั้งสี่หัวเราะขึ้นพร้อมกับชายรินสุรากล่าวต่อ “หากท่านลงมือ มีหวังแผ่นดินได้นองเลือดแน่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ชายรินสุรากล่าวกับทั้งสามว่า “ที่นี่คนเยอะแยะมากมาย เราทั้งสี่คงคุยไม่สะดวก ข้าฯ ว่าพวกเราไปนั่งที่อื่นเถิด” จากนั้นทั้งสี่ก็หายไปจากคล้องจักษุของผู้คนที่จ้องมองอยู่ พร้อมทั้งมีเงินหนึ่งตำลึงทองวางไว้ อี้บุ้นหันมาถามอุนเลี้ยงเง็กว่า “ท่านรู้จักคนเหล่านี้ไหม” อุนเลี้ยงเง็กตอบ “รู้จักแค่สอง” อี้บุ้นได้รับคำตอบแล้วมีสีหน้าตระหนกอย่างยิ่งจากนั้นครุ่นคิดในใจ “อุนเลี้ยงเง็กนี่คงมีที่มายิ่งใหญ่อย่างแน่นอน” ส่วนเซียวอิดนั้นหันมาถามเซียวเส็กว่า “ท่านรุ้จักคนเหล่านี้ไหม” เซียวเส็กตอบ “รู้จักแค่สอง” เซียวอิดได้รับคำตอบแล้วมีสีหน้าตระหนกอย่างยิ่งจากนั้นครุ่นคิดในใจ “เซียวเส็กนี่คงมีที่มายิ่งใหญ่อย่างแน่นอน” จากนั้นอึ้งเอ้งได้เดินเข้ามาหาคนทั้งสองแล้วกล่าวว่า “ท่านทั้งสองคือ...” เซียวอิดมองเห็นลักษณะของอึ้งเอ้งเป็นมิตรจึงชิงตอบ “ข้าฯ เซียวอิด ส่วนอีกท่านคือ เซียวเส็ก” “ท่านทั้งสองมางานประลองฯหรือ” “ใช่แล้ว แต่ไม่ได้มาประลอง แต่จะมาหาคนที่ฆ่าล้างครอบครัวข้าฯ” “ครอบครัวท่านโดนฆ่าล้างครอบครัว!” “ใช่แล้ว ข้าฯ คิดว่าน่าจะสามารถพบคนผู้นี้ได้ในงานประลอง” “งั้นข้าฯ ขอให้ท่านล้างแค้นสำเร็จ” “ขอบคุณ” จากนั้นอึ้งเอ้งก็พลิ้วตัวหายไป แล้วเซียวเส็กจึงกล่าวเตือนเซียวอิดว่า “ท่านไม่ควรบอกที่มาของท่านแก่คนแปลกหน้า เพราะมันอาจจะเป็นศัตรูของท่านก็ได้” เซียวอิดนี้คล้ายผ้าขาวที่ไร้มลทินจึงไม่ทันระมัดระวังตัว จากการเตือนของเซียวเส็กทำให้ระมัดระวังมากขึ้นจึงได้กล่าวขอบคุณแก่เซียวเส็ก จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ส่วนจูกัวะแชฮุ้น ตั้งแชฮุ้น และฮุนตงงัก ได้แต่ตะลึงงันถึงความสามารถของชายทั้งสี่ และประทับใจถึงความเก่งกาจที่ได้แสดงออกถึงกำลังภายในในการเล่นดนตรีและการรินสุรา เมื่ออึ้งเอ้งจากมาจากการคุยกับเซียวอิดและเซียวเส็กแล้วจึงได้มาคอยดูแลอึ้งเอี๊ยะ เนื่องจากอึ้งเอี๊ยะนั้นยังคงละเมอเพ้อถึงอุนยิ้วที่หายไป ดังนั้นจึงได้คิด “ซีเบ๊ซินแซสอนให้น้องเราเป็นแบบนี้หรือว่าน้องเรามัวแต่คะนึงถึงสตรีจนลืมตนไปแล้ว เฮ้ย” จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อาจจะช้านิดนึงนะครับ พอดีเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดครับ ขอได้รับคำติชม ขอให้นิยายที่ผมแต่นี้มีคนอ่านด้วยครับ จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ วันแม่แห่งชาติ 19:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ร้ายๆๆ มันส์ๆๆๆ ขอรับ จากคุณ : สาวก (บุ้นแจกวง) - [ 13 ส.ค. 51 00:45:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 - กระผมก็ขาประจำ..ขอรับ - คารวะทุกท่านสามชามใหญ่(ชาอู่หลง)..ขอรับ จากคุณ : นายหนอน - [ 13 ส.ค. 51 08:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านทุกตอนขอรับ... ^ _ ^ จากคุณ : มังกรเดียวดาย2 - [ 13 ส.ค. 51 09:58:11 A:125.24.74.142 X: TicketID:119097 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่มีตัวละครผู้หญิงเลย ขอแบบ...โหด..สวย..ดุ แบบสวยใส ไร้สติ ไม่ต้องมาก็ได้ จากคุณ : ไซมึ้งฮูหยิน (นายหญิงบ้านหมื่นเหมย) - [ 13 ส.ค. 51 21:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาติดตาม ขอรับ จากคุณ : the scholar - [ 13 ส.ค. 51 21:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อุนยิ้ว เอย อุนยิ้ว อิอิ จากคุณ : ราชันย์ทิวา - [ 14 ส.ค. 51 22:20:56 ]