ความคิดเห็นที่ 1 เหมือนจะเคยอ่านมาว่าคนแต่ละคนมีความสามารถรับกลิ่นอัลมอนด์ที่ว่่านี้ไม่เท่ากัน คือคนหนึ่งอาจจะได้กลิ่น แต่พออีกคนมาดมต่อ อาจจะไม่ได้กลิ่นก็ได้ ถ้าจุดนี้เป็นความจริง ก็ต้องบอกว่าการตรวจไซยาไนด์ด้วยวิธีนี้ "เหมือนจริง" ทีเดียว คือความจริงในนิยายกับความจริงในชีวิตจริงมันไม่จำเป็นต้องเหมือนกันน่ะค่ะ ขอแค่ มันสมจริงในโลกของนิยาย คือดำเนินไปอย่างมีเหตุมีผลอธิบายได้ตามเรื่องราว ในนั้นก็พอแล้ว อย่างเช่นนิยายชุดนักสืบสยองขวัญของจี้ฉิง หรือนักสืบเหนือธรรมชาติ ของเหง่ยคัง หรือ The X-files อะไรก็แล้วแต่ สิ่งที่เกิดขึ้นและวิธีการตีความหลักฐาน ในนั้นมันอธิบายด้วยตรรกะหรือวิธีวิทยาในชีวิตจริงไม่ได้เลย แต่เรายอมรับกันได้ เพราะมันอธิบายได้ด้วยตรรกะในโลกของนิยายเรื่องนั้นๆ ทีนี้ในกรณีที่โลกในนิยายใกล้เคียงกับโลกแห่งความเป็นจริงมากๆ จนแทบแยกไม่ออก คำอธิบายและปรากฏการณ์ต่างๆ ก็ควรจะมีทางเป็นไปได้ในโลกแห่งความเป็นจริง (ไม่ว่าจะเป็นหนึี่งในหมื่นหรืออะไรน้อยกว่านั้น) และจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้อง "ควรจะเป็นเช่นนั้น" (probable) ตามตรรกะในนิยาย ซึ่งถ้าพิจารณาตามกรณีอัลมอนด์ = ไซยาไนด์ คงจะเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้อย่างยิ่ง ถ้านักสืบรู้ว่าเหยื่อถูกฆ่าด้วยสารไซยาไนด์ เพราะมีกลิ่นอัลมอนด์คละคลุ้งไปทั่วบ้าน ได้กลิ่นมาตั้งแต่เข้าประตู หรือเพราะดมปากผู้ตายแล้วได้กลิ่นกุหลาบ แต่น่าจะยอมรับได้ ถ้านักสืบของเรามีจมูกที่ได้กลิ่นอัลมอนด์ทุกทีไปที่มีการฆ่ากัน ด้วยไซยาไนด์ และคงรับไม่ค่อยได้ถ้าบางทีก็ได้กลิ่น บางทีก็ไม่ได้อย่างไร้เหตุผล แต่หากมีคดีหนึ่งที่คุณพี่นักสืบพลาดไปเพราะวันนั้นดันเป็นหวัด อันนี้ก็ยอมรับได้ ปล. ในอัลมอนด์มีไซยาไนด์จำนวนเล็กน้อยอยู่จริงๆ มีคนแนะนำให้ฆ่าตัวตาย ด้วยการซื้ออัลมอนด์มาสักกิโลสองกิโล แล้วกินไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ตายเพราะ ไซยาไนด์ ก็จะท้องอืดตายไปเอง จากคุณ : the grinning cheshire cat - [ 4 ก.ย. 51 22:17:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^ ^ ^ ถ้าไม่ตายเพราะอัลมอนด์สองกิโลนั่น ก็คงตายหลังจากนั้นเพราะไม่มีตังค์กินข้าว พวกถั่วเมืองนอกเนี่ยอร่อย แต่แพงเจงๆ ของเราถ้าเขียนได้แนบเนียนกลมกลืนจริงๆ จนจับไม่ได้ หรือมีเหตุผลรองรับที่ชวนคล้อยตามก็ไม่มีปัญหาค่ะ แต่ถ้าเราจับจุดที่ไม่สมจริงได้ขึ้นมา มันก็มักจะกวนใจเราไปจนจบเรื่องเหมือนกัน จากคุณ : jorjor - [ 4 ก.ย. 51 23:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Cyanide sometimes is described as having a “bitter almond” smell, but it does not always give off an odor, and not everyone can detect this odor. http://emergency.cdc.gov/agent/cyanide/basics/facts.asp จากคุณ : ตามลิง - [ 5 ก.ย. 51 10:17:33 A:61.90.160.163 X: TicketID:076240 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พูดถึงกลิ่นอัลมอนด์ เลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ (ทำไมเพิ่งมานึกได้ฟระ ^^' ) คือถ้าดมพวกอัลมอนด์อบ เราว่าเราไม่ค่อยได้กลิ่นอะไรนะ แต่ชาวจีนเขาจะมี เครื่องดื่มอย่างหนึ่ง เรียกว่านมอัลมอนด์ หรือที่ชาวจีนแต้จิ๋วเรียกว่าน้ำเห่งยิ้ง มันเกิดจากการเอาอัลมอนด์ไปทำอะไรไม่รู้แหละ แต่ได้ออกมาเป็นน้ำขาวๆ เหมือนน้ำนม สมัยก่อนขายเป็นหม้อๆ เหมือนน้ำเต้าหู้ แต่พักหลังๆ นี่ก้าวหน้า มีการทำเป็นผงขาวๆ บรรจุซอง ใช้ชงน้ำร้อนดื่ม หรือไม่ก็สกัดเป็นน้ำใสๆ ใส่ขวด เวลาจะดื่มก็เอามาผสมนม ซึ่ง... กลิ่นมันเหมือนกลิ่นแมลงสาบมากค่ะ เวลาพูดอย่างนี้ทีไร แม่ซึ่งชอบไอ้น้ำนี่มากก็จะค่อนขอดเราว่าเป็นพวกหัวนอก ไม่รู้จักคุณค่าของของบรรพบุรุษ ทำไมเวลาอยู่ในช็อกโกแลตถึงกินได้ บลาๆๆ ทีนี้ก็เลยนึกขึ้นมาว่า ไอ้กลิ่นอัลมอนด์ที่ว่านั่นน่ะ มันกลิ่นแมลงสาบเปล่าฟระ จากคุณ : the grinning cheshire cat - [ 5 ก.ย. 51 16:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณทุกท่านค่ะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นเยอะเลย พอเอาเรื่องนี้ไปถกกับน้อง น้องถามกลับมาว่า แล้วถ้าเหยื่อกำลังกินอัลมอนด์อยู่ล่ะ จะรู้ได้ยังไงว่าเป็นกลิ่นไซยาไนด์ (ต้อง ด์ นี่เนอะ เพราะมันสะกด de แฮะๆ ข้างบนใช้ ท์) หรือกลิ่นอัลมอนด์ เออ น่าคิด ที่หยิบเรื่องนี้มาพูด เนื่องจากเรื่องข้อมูลบางอย่างที่ในนิยายที่อาจไม่ตรงกับข้อเท็จจริงนั้น เป็นสิ่งที่พบได้เรื่อยๆ ง่ายๆ เช่น กรณีการตรวจ DNA ในนิยายส่งตัวอย่างไป วันรุ่งขึ้นได้ผลแล้ว ทั้งที่ความจริง เขาต้องรอกันเป็นเดือน พอพบแบบนี้เข้า เอ่อ ขอมองในแง่คนที่จะแต่งนิยายเรื่องหนึ่งขึ้นมานะคะ ว่าเราควรจะเลือก ใส่ข้อเท็จจริงลงไปเลย เช่น บรรยายว่า อีด 2 เดือนถัดมา ผลที่ได้คือ... ประมาณนี้ ซึ่งก็อาจทำให้อารมณ์ในการเสพผลงานเกิดสะดุดด้วยความไม่ต่อเนื่องของเนื้อเรื่อง หรือเลือกแต่งแบบข้ามความสมเหตุสมผลบางอย่างไปบ้าง เพื่อให้ได้อรรถรสของนิยายอย่างเต็มที่ พอได้ฟังความเห็นทุกท่าน ก็คิดว่าตัวเองเริ่มได้คำตอบแล้วล่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ไว้พบกันวันหลัง - [ 5 ก.ย. 51 17:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นด้วยกับ the grinning cheshire cat เรื่องการตีกรอบในนิยาย คือนิยายเรามันขึ้นอยู่กับ "โลก" ที่เราสร้างขึ้นมาในนิยายด้วยว่าจะใช้ความ เว่อร์มากเว่อร์น้อยขนาดไหน ถ้าทำเป็นกึ่งแฟนตาซีจะตรวจดีเอ้นเอได้ใน 10 นาทียังไม่มีปัญหา ฮ่าๆ แต่ส่วนมากที่ทำยังได้ไม่ดี คือคุมตรงนี้ไม่ได้ ส่วนเรื่องอัลมอนด์นี่ไม่มีความเห็น แต่เห่งยิ้งนี่ทำไมเราถึงรู้สึกเฉยๆล่ะ ฮ่าๆ หรือเราเป็นพวกแมลงสาบ จากคุณ : เย็นสิทธิ์ - [ 6 ก.ย. 51 02:47:37 ]