PANTIP.COM : K6966528 แซมเบีย....แผ่นดินสงบแห่งแอฟริกาตอนใต้ และสวรรค์ของผู้รักการท่องซาฟารี [หน้าต่างโลก]

ความคิดเห็นที่ 2

ประวัติศาสตร์และสถานการณ์บ้านเมือง.....

....ชนเผ่าที่พูดภาษาบันตูได้อพยพเข้ามาอยู่ในบริเวณพื้นที่ที่เป็นประเทศแซมเบียในปัจจุบันเมื่อประมาณสองพันปีก่อน ในช่วงกลางศตวรรษที่ ๑๙ ชาวยุโรป มิชชันนารี และพ่อค้าได้เดินทางเข้ามาในพื้นที่บริเวณนี้ ในปี ๒๔๓๑ นายเซซิล โรเดซ ซึ่งกำกับดูแลผลประโยชน์ทางการค้าและการเมืองของอังกฤษในภูมิภาคแอฟริกาตอนกลาง ได้รับสัมปทานการทำเหมืองแร่จากหัวหน้าเผ่าต่างๆ ในพื้นที่ และในปีเดียวกันนั้น อังกฤษได้เข้ามามีอิทธิพลเหนือดินแดนโรดีเซียเหนือและโรดีเซียใต้( ปัจจุบันก็คือประเทศแซมเบียและซิมบับเวนั่นเองครับ ) ในปี ๒๔๙๖ ดินแดนโรดีเซียทั้งสองได้รวมกับดินแดนนนยาซาแลนด์( ปัจจุบันคือประเทศมาลาวี ) และกลายเป็นสมาพันธรัฐโรดีเซียและนยาซาแลนด์ มีชื่อย่อเรียกง่าย ๆ ว่า FRN อย่างไรก็ดี ได้เกิดความวุ่นวายในดินแดนโรดีเซียเหนือ เพราะชาวพื้นเมืองแอฟริกาต้องการมีส่วนร่วมในรัฐบาลมากขึ้น ผลการเลือกตั้งในปี ๒๕๐๕ ปรากฏว่า ชาวพื้นเมืองแอฟริกาได้รับเสียงข้างมากในสภานิติบัญญัติ....

..... ต่อมา สภานิติบัญญัติได้ผ่านมติเสนอให้ปลดปล่อยโรดีเซียเหนือจากสมาพันธรัฐโรดีเซียและนยาซาแลนด์ สมาพันธรัฐดังกล่าวได้สลายตัวลงในวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๐๖ ดินแดนโรดีเซียเหนือได้รับเอกราชจากอังกฤษในวันที่ ๒๔ ตุลาคม ๒๕๐๗ และกลายเป็นสาธารณรัฐแซมเบียกระทั่งปัจจุบัน.....

.....ในช่วง ๖ ปีแรกหลังจากที่ได้รับเอกราช แซมเบียเป็นประเทศในภูมิภาคแอฟริกาตอนใต้ที่ร่ำรวยและมีความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจรวดเร็วมากที่สุดประเทศหนึ่ง เพราะสามารถผลิตทองแดงได้ในปริมาณมาก อย่างไรก็ดี ตั้งแต่ทศวรรษที่ ๑๙๗๐ อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของแซมเบียอยู่ในภาวะที่ไม่คงที่ เนื่องจาก ราคาทองแดงในตลาดโลกลดต่ำลงอย่างมาก ทำให้แซมเบียซึ่งส่งออกทองแดงเป็นสินค้าหลักได้รับผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ ต้องพึ่งพาเงินกู้จากต่างประเทศ ประกอบกับราคาทองแดงตกต่ำลงอย่างต่อเนื่อง แซมเบียจึงประสบปัญหาไม่สามารถจ่ายชำระดอกเบี้ยและเงินกู้ได้ ทำให้ในช่วงกลางทศวรรษที่ ๑๙๙๐ แซมเบียเป็นหนึ่งในประเทศที่มีหนี้สินต่างประเทศต่อหัวมากที่สุดในโลก ..........

...........ประธานาธิบดีเคเน็ธ เดวิด คาอุนดา ได้รับการยกย่องเป็นรัฐบุรุษผู้กอบกู้เอกราชของแซมเบีย ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดียาวนานตั้งแต่แซมเบียได้รับเอกราช จนถึงปี๒๕๓๔ ระบบการเมืองของแซมเบียแต่เดิมนั้น มีพรรค UNIP เป็นพรรคการเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมายเพียงพรรคเดียว แต่ต่อมา สภาพความตกต่ำทางเศรษฐกิจและค่าครองชีพของประชาชน ทำให้ความนิยมในประธานาธิบดีคาอุนดาเสื่อมลง เกิดการจราจลในประเทศ และมีกลุ่มต่อต้านประธานาธิบดีพยายามทำรัฐประหารหลายครั้ง จนกระทั่งเมื่อเดือนธันวาคม ๒๕๓๓ จึงได้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อเปิดทางให้มีการปกครองระบอบประชาธิปไตยแบบหลายพรรค และได้มีการเลือกตั้งแบบประชาธิปไตยในเดือนตุลาคม ๒๕๓๔ ผลปรากฏว่า นายเฟรดเดอริก จาคอบ ติตัส ซูมา ผู้นำสหภาพแรงงานได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีคนใหม่ และพรรค MMD ของนายชิลูบา สามารถครองที่นั่งส่วนใหญ่ในสภา .....

ปี ๒๕๔๔....ประธานาธิบดีชิลูบา ประกาศยุบสภามีการเลือกตั้งทั่วไปขึ้นมาใหม่ โดยสงบเรียบร้อย เลวี แพทริค เอ็มวานาวาซา ชนะการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีคนที่ ๓ ของประเทศ.....และชนะการเลือกตั้งในสมัยที่ ๒ ปี ๒๕๔๙....กระทั่งเสียชีวิตในปี ๒๕๕๑....ในวัย ๕๙ ปี...

ปี ๒๕๕๑ หลังจากการอสัญกรรมของประธานาธิบดีเลวี....รูเปียร์ บีเวซานี แบนดา รองประธานาธิบดีได้รักษาการตำแหน่งประธานาธิบดี....เป็นคนที่ ๔ ...

( ในภาพโฉมหน้าประธานาธิบดีของแซมเบียตั้งแต่คนแรกถึงปัจจุบัน )...

จากคุณ : นกสุโขทัย - [ 5 ก.ย. 51 13:43:49 ]