ความคิดเห็นที่ 1 นางเอกคนต่อมาคือนางโมรา จากเรื่อง จันทโครพ   เจ้าชายจันโครพได้ไปศึกษาวิชาควมรู้ที่เมืองนอก    และได้นางโมราเป็นชายาเนื่องจากไม่เชื่อฟังในคำสั่งของอาจารย์จึงเป็นเหตุให้ต้องสูญเสียนางโมรา     เหตุเกิดในระหว่างทางที่จะเดินทางกลับเมือง  หลังจากฝ่าฝืนคำสั่งเปิดผอบพบกับนางโมราสาวสวยแล้ว   จนมาเจอโจรป่าเกิดการแย่งชิงพระขรรค์กัน  นางโมราคงจะอารมตกใจทำอะไรไม่ถูก  (ก็ผู้หญิงนี่นะ)   นางจึงคว้าผิดคว้าถูก   ส่งด้ามพระขรรค์ให้โจร   จึงทำให้โจรป่าได้พระฃรรค์และฆ่าเจ้าชายตาย เหตุการณ์ตรงนี้  จะมาสรุปว่านางโมราอยากให้เจ้าชายตายเพื่อได้ไปอยู่กับโจรนั้น  เห็นที่จะคิดง่ายไปหน่อย  เพราะในยามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้    คงไม่มีหญิงใดมีเวลาพินิจพิเคราะห์ดอกว่าใครหล่อ หรือใครหล่อขี้เหร่กว่าใคร     นอกจากท่านจันฯ  จะไม่สามารถสร้างรอยประทับใจให้กับนางโมราได้   นางจึงอาจต้องการหนี   แต่ผู้หญิงมักจะโชคร้าย  เพราะหนีเสือ  มักปะจระเข้     หลังจากโจรป่าบังคับนางได้เป็นภรรยาแล้ว   กลับมาระแวงนางเสียอีก  นางโมราจึงถูกทอดทิ้งให้ระหกระเหินอยู่ในป่าแต่เพียงลำพัง  หิวก็หิว  กลัวก็กลัว   จนพระอินทร์ได้ลองมาใจนางด้วยการเอาอาหารมาล่อ  เพื่อแลกกับการให้นางเป็นภรรยา  ซึ่งนางโมราก็เฉยๆ (เพราะตอนนั้นหิวมากว่าอื่นใด)    นางไม่ได้ตอบรับ  และไม่ปฏิเธ   เมื่อเป็นเช่นนั้น   พระอินทร์ก็สรุปว่านางเป็นผู้หญิงมักมากในกามคุณซะงั้น   จึงเสกให้นางเป็นชะนีส่งเสียงร้องโหยหวนอยู่ในป่า   ด้วยเหตุนี้  ชนะ  จึงเป็นคำเรียกเปรียบเปรยถึงการเป็นคนหลายใจ แม้แต่ในกลุ่มคนที่ยังสับสนในเพศของตัวเองก็นิยมใช้กันแพร่หลาย จากคุณ : Gasalong - [ 29 ก.ย. 51 08:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นางเอกคนที่สาม  ที่คุณอมรรัตน์จัดให้อยู่ในกลุ่มนางงามสามโลกก็คือ  นางกากีค่ะ นางกากี เป็นนางเอกที่อื้อฉาวที่สุดในวงการ     นอกจากจะมีรูปกายที่งดงามราวกับเทพธิดาจำแลงแล้ว  นางกากียังมีกลิ่นกายที่หอมเป็นเสน่ห์พิเศษอีกด้วย   ว่ากันว่าชายได้ที่ได้สัมผัสนาง  กลิ่นหอมนั้นก็จะติดกายให้ละเมอเพอ้พกไปนานถึงเจ็ดวันเลยทีเดียว เดิมทีนางกากีก็อยู่กินกับท้าวพรหมทัตอย่างอยู่เย็นเป็นสุขดี   จนเมื่อพระยาครุฑครึ่งนกครึ่งคน แปลงร่างลงมาเพื่อพนันเกมสกากับท้าวพรมทัตได้พบเจอกับนางเข้า  จึงเกิดเป็นรักแรกพบ   พระยาครุฑก็คงเหมือนผู้ชายทั่วๆไปที่หลงใหลในรูปรสของนางกากี    ในระหว่างเกมพนันสกากับท้าวพรมทัตอยู่นั้น  ก็ได้ลอบส่งสายตาหวานๆให้นางกากีอยู่เป็นประจำ   จนนางเกิดหวั่นไหวในร่างจำแลงของชายหนุ่มที่ชื่อเวยไตย พญาครุฑใช้พลังปีกอันมหาศาลบินไปบังแสงอาทิตย์  และโบกพัดจนเกิดพายุเฮอริเคนเกิดฝุ่นควันคละคลุ้งตลบอบอวลจนเมืองพาราณสีตกอยู่ในความมืด   พญาครุฑอาศัยช่วงวุ่นวายนี้เอง  ได้กางกงเล็บลงมาโฉบเอาแม่เทพธิดาจำแลงแล้วบินข้ามสามมหาสมุทรและอีกห้าบรรพต  เพื่อพานางมายังวิมานฉิมพลีที่ตั้งอยู่บนเขาไกรลาศ เท่านั้นยังไม่พอ   ยังมีมหาดเล็กคนสนิทของท้าวพรมทัต ชือ นาฏกุเวรก็แอบหลงรักนางกากีอยู่เหมอืนกัน   (คนนี้ปากเปราะมาก  เพราะกินในที่ลับ  แต่มาไขในที่แจ้ง   จะเล่าตอนหลังนะคะ) ไอ้ เอ้ยนายเวรใช้อุบายสารพัดวิธี  จนได้นางกากีเป็นภรรยาอีกคน  ทั้งหมดก็กล่าวหาว่านางใจง่าย  และจับนางไปลอบแพ ในระหว่างที่ถูกลอยแพอยู่นั้นก็ได้พบกับพ่อค้านางจึงฝากเนื้อฝากตัวกับพ่อค้าอีกคน และกลางทะเลนั้นเอง  เรือพ่อค้าก็ถูกโจรสลัดปล้น  แน่นอนนายโจรก็ยึดนางกากีไว้เป็นตัวประกัน    ความงามของนางกากีสร้างความสับสนอลหม่านให้กับบรรดาสมุนโจรจนนางอาศัยความวุ่นวายของสถานการณ์นั้นหลบหนีออกมาได้   นางกากีหนีมาจนถึงเมืองไพศาลีของท้าวทศวงศ์   และนางคงจะเห็นว่าสมควรลงหลักปักฐานที่เมืองนี้ซะที  จึงได้ตกลงปลงใจกับท้าวทศวงศ์   แต่เวรกรรมของนางยังไม่หมด  เมื่อท้าวพรมทัตสวรรคตลงโดยไม่มีทายาท   มหาเล็กคนสนิทที่ชือนายเวร  ก็ได้รับโหวตให้เป็นเจ้าเมือต่อ จากท้าวพรมทัต   เมื่อนายเวรได้ครองเมืองแล้ว  จึงเกิดคิดถึงนางกากีขึ้นมา   จึงส่งสารไปทวงนางกากีที่เมืองไพศาลีด้วยเหตุผลที่ว่า  อันสมบัติของกษัตริย์องค์ก่อน  ย่อมตกเป็นของกษัตริย์องค์ต่อมาโดยชอบธรรม สรุปแล้ว  นางกากี  มีสามี  5 คน   ความสวยและเซ็กซี่ของนางเอกแต่ละคน  นำมาซึ่งภัยพิบัติอย่างใหญ่หลวง และที่ถูกสังคมประณาม  ก็เพราะความที่มีเสน่ห์แรงนี่เอง จากคุณ : Gasalong - [ 29 ก.ย. 51 09:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนพญาครุฑสร้างสถานการณ์จนเกิดฝุ่นตลบเมืองยังหาไม่เจอค่ะ แต่เจอที่เป็นสำนวนของเจ้าพระยาพระคลัง(หน)ตอนที่พญาครุฑหนุ่มอุ้มนางกากีมายังวิมาฉิพลีแล้ว และได้ออดออ้นเพื่อขอมีสัมพันธ์สวาทกับนาง ปากหวานมิใช่น้อยเลยนะ   เวนไตยหนุ่มของเรา .......พระยาครุฑฟังนุชเสนาะถ้อย       ดังน้ำพลอยเพชรรัตน์จำรัสฉาย ถนอมนวลรับขวัญแล้วบรรยาย           เจ้าสายสุดสวาทโฉมประโลมลาน ซึ่งเรียมพานุชนาฎนิราศรัก                 ประยูรศักดิ์นัคเรศอันไพศาล เพราะสวาทนาฎน้องยุพาพาล             ไม่เกรงการอริราชเวรา แม่ดังดวงมณฑามหาวิเศษ                ของตรีเนตรในดาวดึงสา อันหอมหวนอวลอบทั้งโลกา               จะหน่วงช้ามิให้ชมนั้นสุดใจ จงส่างโศกมาเกษมสวาทบ้าง             อย่าให้ร้างเริดชิดที่พิสมัย พลางกระหวัดรัดร่วมภิรมย์ใน             คงคาไหลในเชิงละเลิงลาน ก็บันดาลวลาหกเทวบุตร                  ก็พุ่งผุดทั่วทั้งทิศาศาล พยุพยับอับอึ้งอนธการ                     ก้องสะท้านเมรุมาศสีขรินทร์ สัตตภัณฑ์บรรพตก็ไหวหวั่น             คงคาลั่นเป็นละลอกกระฉอกสินธุ์ ฝูงมหามัจฉาในวาริน                       ก็โดดดิ้นเล่นน้ำลำพองกาย ทั้งดวงดอกฉิมพลีที่ตูมกลัด              ครั้นฝนซัดเชยแช่มแย้มขยาย เบิกบานก้านกลีบขจรขจาย                กลิ่นรำพายชื่นรสเสาวคนธ์ แมลงภู่รีบร่อนมาเคล้าซาบ             ละอองอาบต้องติดทุกขุมขน สองสุขสองเกษมเปรมสกนธ์           สองกมลสองสวาทไม่ขาดกัน ...... สำนวนนี้เล่นเอานางกากีถึงกับหลงคารม  แต่จะสะเทือนเลือนลั่นถึงวิมานฉิมพลีของหนุ่มๆที่แอบซ่อนซุ่มอ่านมาเป็นเวลานานหรือเปล่าก็ไม่ทราบ จนร้อนอาสน์นั่งอยู่ไม่ไหวต้องออกมาปรากฏโฉมจนทำให้ท่านพี่แสนสะเทิ้นเขินอายมาแล้วเมื่อปลายกระทู้ที่ผ่านมา   จากคุณ : Gasalong - [ 29 ก.ย. 51 09:18:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สีดา จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สาวิตรี จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รจนา จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เมรี จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 8 วันทอง จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โมรา จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กากี      กากี เป็นนางงามที่รู้จักกันแพร่หลายมาก ความงามของนางนั้นจัดว่าเป็นเลิศ และความงามนั่นเองเป็นภัยแก่ตน นางยังมีคุณสมบัติพิเศษที่สตรีทั้งหลายไม่มี สิ่งนั้นคือ “เนื้อหอม” มาแต่กำเนิด ชายใดได้สัมผัส กลิ่นจะติดตัวไปนานถึง ๗ วัน      “ท้าวมีมเหสีวิไลลักษณ์                  ประไพพักตร์เพียงเทพสาวสวรรค์   ชื่อกากีศรีวิลาศดังดวงจันทร์                เนื้อนั้นหอมฟุ้งจรุงใจ   เปรียบเสมอเหมือนกลิ่นมณฑาทอง      ผู้ใดต้องสัมผัสพิสมัย   กลิ่นกายติดชายผู้นั้นไป                     นับได้ถึงเจ็ดทิวาวาร”      นิยายพิสวาสเรื่องกากีนี้มีมูลมาจากนิบาตชาดกและกุณาลชาดก เข้าใจว่า คงจะแพร่หลายมาแล้วแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา จะเห็นได้ว่า เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร ได้นำเอาตอนหนึ่งของเรื่องนี้มาแต่งเป็นกาพย์เห่เรือ ส่วนคำว่า “กากี” นั้นได้กลายมาเป็นคำที่มีความหมายถึงหญิงใจง่าย หลายใจ ในคำกลอนตอนเริ่มเรื่อง ผู้แต่งคือเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ได้บอกไว้ว่า                                                    “ขอแสดงแจ้งนิทานในกาลก่อน   แต่ครั้งองค์ทรงศีลชินวร                  เที่ยวสัญจรหมายประโยชน์โพธิญาณ   เสวยพระชาติเป็นสกุณาพระยานก    จึงชักเรื่องชาดกมาบรรหาร   หวังแสดงแจ้งจริงที่หญิงพาล           ให้ชายชาญรู้เชิงกษัตรี”      แต่ในการดำเนินเรื่อง ผู้แต่งมิได้แต่งให้กากีเป็นหญิงที่ชั่วช้าเกินไปนัก ความจริงการที่กากีต้องเสียตัวนั้นก็น่าเห็นใจอยู่ เพราะโดยปกติสตรีนั้น ไม่อาจคุมสถานการณ์ของตนได้ ยิ่งสถานการณ์ของกากีด้วยแล้ว ตกอยู่ในภาวะที่ล่อแหลมอันตรายทั้งนั้น ไหนเลยจะสามารถต่อต้านการจู่โจมของชายได้ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 19:49:42 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 19:47:58 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 12:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ครานั้นครุฑก็กลายเป็นชายหนุ่ม   กริ้มกรุ่มกรอเรียงเข้าเคียงหน้า ฉะอ้อนคำรำพันจำนรรจา            ให้ซ่านซ่าซาบใจในพุ่มพวง (สำนวน นายตำรา ณ เมืองใต้) แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 51 13:09:12 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 13:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาเจิมกระทู้ใหม่ครับ จากคุณ : นอกราชการ - [ 29 ก.ย. 51 16:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 น่าจะมีนางเอกอีกเพิ่มอีกกลุ่มหนึ่งนะผมว่า ประเภทสวยสดงดงาม....แต่ไม่เคยสมหวังเรื่องรัก   เมื่อความรักของพวกเธอลงเอยด้วยโศกนาฏกรรม       อย่างเช่น   พระเพื่อนพระแพง   วาสิฏฐี    หรือนางอั๊ว (จากเรื่องท้าวขูลู นางอั๊ว  วรรณกรรมอันลือลั่นของคนอีสาน)   หรือแม้แต่  อังศุมาลิน   ที่ปล่อยโกโบริไปคอยล่วงหน้าที่ทางช้างเผือก คคห#2 >>>สรุปแล้ว  นางกากี  มีสามี  5 คน   ประเวณีมีทั่วทุกตัวสัตว์ ไม่จำกัดห้ามปรามตามวิสัย นาค มนุษย์  ครุฑา  สุลาลัย สุดแต่ใจปรองดองจะครองกันฯ >>>> .......นำมาซึ่งภัยพิบัติอย่างใหญ่หลวง และที่ถูกสังคมประณาม สังคมเองก็ช่างน่าถูกประณามย้อนกลับนัก....เวลาชายมีหญิงมากมายถูกกล่าวขวัญในเชิงเชิดชูว่าเป็นชายมีเสน่ห์  ราวกับขุนแผนแสนเสน่ห์ไป.......เวลาหญิงมีมีมากชาย   กลับถูกประณามตราหน้าว่าเลวร้ายบัดสี  เป็นกากีไป..... กากี  เป็นนางเอกในดวงใจผมคนหนึ่ง    เสียดาย.....ภพที่แล้วเกิดเป็นแค่นกกระจอกไม่ได้เป็นพญาครุฑ    สยายปีกที   อย่าอ้างถึงแสงพระอาทิตย์เลย  เอาแค่แสงหิ่งห้อย     ปีกน้อยๆ ของนกกระจอกอย่างเราก็ยังไม่อาจบดบังได้เลย     พละกำลังหรือก็ไม่ปานพญาครุฑที่กระพือทีเกิดลมอื้ออึ้งปานพายุเฮริเคน     ส่วนปีกนกกระจอกอย่างเรากระพือที   ยังอ่อนกว่าเสียงผายลมของบางคนเสียอีก.....กร๊ากกกกสสสส์ส์ เข้ามาให้กำลังใจ      เผื่อใบหน้าหล่อๆ ของผมจะล่อให้  คณะ สาว สาว สาว  มาร่ายต่อได้  อิ อิ อิ จากคุณ : คนอุดรฯ (วัชรานนท์) - [ 29 ก.ย. 51 16:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ 29 ก.ย. 51 16:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ คนอุดรฯ (วัชรานนท์) คะ ที่จริงเราว่าอย่าง พระเพื่อนพระแพง และ วาสิฏฐี จะว่าไม่สมหวังในรักเลยก็คงไม่ใช่หรอกค่ะ อย่างน้อย ๆ พระเพื่อนพระแพง ก็ได้สมรสรักกับพระลอ มีความสุขอยู่ด้วยกันช่วงหนึ่ง แม้ไม่ได้เกิดพร้อมกัน แต่ก็ได้ตายร่วมกัน ในกรณีนี้เราว่า นางลักษณาวดี มเหสีของพระลอ น่าสงสารกว่าอีก ต้องอยู่ต่อไปอย่างเดียวดาย ส่วน วาสิฏฐี  แม้ไม่สมหวังในภาคบนดิน แต่ในภาคสวรรค์ก็ได้ครองคู่อยู่ด้วยกันค่ะ (เคยเห็นรูปวาด น่าจะเป็นของอาจารย์จักรพันธ์ เป็นรูปทั้งพระเอกและนางเอกอยู่ในดอกบัว สวยดีค่ะ พอดีหนังสืออยู่บ้านป้า เลยไม่สามารถหามาสแกนให้ได้) แต่เห็นด้วยว่าท้าวขูลูนางอั้ว (บางแห่งเรียกท้าวคูลูนางอั้วเคี่ยม) เรื่องออกจะรันทด เพราะบุพกรรม ในความรู้สึกเรา นางเอกที่รันทดสุด ๆ น่าจะเป็นนางทิพเกสร ในลักษณวงศ์นะคะ (ถูกสั่งเฆี่ยนและสั่งฆ่าตอนที่กำลังตั้งครรภ์โดยสามีตัวเอง แม้ว่าคุณสามีจะไม่รู้ก็เหอะ)  เดี๋ยวกลับบ้านแล้วจะลองสแกนรูปให้ดูค่ะ จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 17:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังติดตามอยู่ค้ะ อันนางกากี เพราะเหตุการณ์พาไป นางคงไม่ได้ตั้งใจชั่ว เรียกว่าความสวยนำความทุกข์มาให้ จากคุณ : พนอจัน - [ 29 ก.ย. 51 18:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เอารูปมาฝากค่ะ พอดีนึกขึ้นได้ว่าเคยตัดบัตรอวยพรปีใหม่ของมูลนิธิเด็ก ฝีมืออาจารย์จักรพันธุ์มาติดหน้าปกหนังสือเรียนค่ะ  ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นภาพของขุนแผนกับนางแก้วกิริยา (เราลดขนาดรูปไม่เป็นน่ะค่ะ รูปอาจจะใหญ่หน่อยนะคะ) เจ้าร่างน้อยนอนนิ่งบนเตียงต่ำ คมขำงามแฉล้มแจ่มใส คิ้วคางบางงอนอ่อนละไม รอยไรเรียบรับระดับดี จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 21:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ต่อมาเป็นรูปฝีมืออาจารย์จักรพันธ์อีกเช่นกันค่ะ จากหนังสือ ภาพวิจิตร-วรรณคดี อิเหนา ลักษณวงศ์ สมุทรโฆษ โดยนายตำรา ณ เมืองใต้ และจักรพันธุ์ โปษยกฤต ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 ค่ะ ภาพนี้จากลักษณวงศ์ค่ะ เป็นตอนทรมานพราหมณ์เกสร ซึ่งก็คือ นางทิพเกสร ผู้แปลงกายเป็นพราหมณ์ นางยี่สุ่นสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างพระสวามีกับพราหมณ์หนุ่มหน้าหวาน จึงใส่ความจนลักษณวงศ์หลงเชื่อสั่งให้เฆี่ยนและเอากะลาตบปากพราหมณ์เกสร ภาพค่อนข้างโหดนะคะ จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 21:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตอนถัดมาคือ ตอนฆ่าพราหมณ์เกสรค่ะ ในหนังสือบอกว่า บทกลอนตอนที่จับใจคนอ่านก็คือ                                         นฤมลร้องว่าได้ปรานี เอ็นดูเถิดเพชฌฆาตอย่าเพ่อฆ่า ให้ภาวนาถึงคุณพระชินสีห์ ได้โปรดด้วยช่วยฟันให้ดีดี        ได้ท่วงทีแล้วท่านจึงฟันลง คำบรรยายภาพก็น่ากลัวใช่ย่อยค่ะ เจ้าพราหมณ์น้อยนึกพรั่นใจหวั่นวาบ แลดูดาบเศียรพองสยองขน จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 21:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อถูกประหาร พราหมณ์เกสรก็กลับร่างเป็นนางทิพเกสร พระกุมารในครรภ์ก็คลอดออกมาพอดี (ตอนนี้แอบงงนิด ๆ เพราะว่าตอนเทวดาช่วยให้แปลงเป็นชายนั้น บอกว่าถ้าถอดแหวนออกก็จะกลับเป็นหญิงตามเดิม สงสัยว่าทำไมไม่ถอดตั้งแต่แรก หรือว่าอยากลองใจลักษณวงศ์) ลักษณวงศ์เมื่อรู้ความจริงก็คร่ำครวญหวนไห้ แต่ก็สายไปเสียแล้ว คำบรรยายภาพค่ะ โอ้เจ้าดวงชีวีของพี่เอ๋ย ไม่ควรเลยแก้วตาจะอาสัญ เห็นว่าสุนทรภู่แต่งไว้แค่ตอนนี้ แต่ภายหลังมีผู้มาแต่งต่อให้นางทิพเกสรฟื้นขึ้นมา จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 21:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณนอกราชการตามมาห่างๆค่ะ    กระทู้นี้ว่ากันเรื่องผู้หญิงสวยเพียวๆเลยค่ะ   อยากระพริบตานะคะ คุณระนาดเอก  มีรูปภาพเหล่านี้เก็บไว้เป็นคลังเลยหรือเปล่าคะ   เห็นภาพนางกากีในจิตนาการของครูเหมแล้วก็ชื่นชมในรสนิยมค่ะ   เพราะถ่ายทอดออกมาได้งดงามดั่งเทพธิดาจำแลงจริงๆค่ะ ภาพของอาจารย์ จักรพันธ์   ยิ่งมองยิ่งเหมือนมีชีวิต  สังเกตสายตาพี่แผนสิ  ละห้อยเชียว คุณอุดรย่องมาให้กำลังใจ สาว สาว สาว ถึงขอบเวทีแบบนี้  เห็นทีงานนี้มีคนชูสองนิ้ว  บอกสู้สู้ค่ะ   พี่พนอจัน  นางเอกที่ได้ชื่อว่ามีมากชู้หลายผัวนั้น  ก็เหตุการณ์พาไปทั้งนั้น  แต่ก็เคยมีคนบอกว่า  แล้วทำไมไม่ขัดขืนหรือปฏิเสธล่ะ     แต่ก็ดูคู่กรณีละละคนสิ   พญาครุฑเงี้ย   นอกจากพลังจะมหาศาลแล้ว  ยังมีวิมาฉิมพลีให้น่าหลงไหลอีก   แต่วิมานฉิมพลีของพญาครุฑ  มันคือต้นงิ้วไม่ใช่เหรอ หรือแม้แต่ขุนแผน  ก็มีคาถาอาคม นะจังงัง  เพียงแค่เสกน้ำลูบหน้า  นางพิมก็งงงวยตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟแล้ว อย่างนี้เขาเรียกว่า  ไม่ได้ด้วยเลห์  ก็เอาด้วยกล    ไม่ได้ด้วยมนต์  ก็เอาด้วยคาถา จากคุณ : Gasalong - [ 29 ก.ย. 51 21:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แถมภาพจากหนังสือเล่มเดียวกันค่ะ ตอนอิเหนาพบบุษบา เหลียวไปรับไหว้นางเทวี ภูมีดูนางไม่วางตา งามจริงยิ่งเทพนิมิต ให้คิดเสียดายเป็นหนักหนา เสโทไหลหลั่งทั้งกายา สะบัดปลายเกษาเป็นเนืองไป จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 22:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ภาพสุดท้ายแล้วค่ะ เกรงว่ากระทู้จะอืดเกิน ภาพนี้คือนางดรสา ชายาห้าวันของระตูบุศสิหนาที่ถูกอิเหนาในคราบโจรป่ามิสารปันหยีฆ่า นางเสียใจมากจนกระทั่งทำพิธีสตี เผาตนเองไปพร้อมกับระตูบุศสิหนา ...เห็นเพลิงรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้าอัคคี... จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 29 ก.ย. 51 22:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ทยอยนำภาพพระเพื่อนพระแพง วาสิฏฐี และนางอื่นๆ มาให้แล้วครับ.. แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 20:55:40 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 29 ก.ย. 51 23:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 .        ในเชิงเขาเมรุราชบรรพต              ปรากฏด้วยกำลังปักษี        บินหนักกวักละโยชน์ด้วยฤทธี       อาจข้ามนทีสีทันดร        ประกอบด้วยมนตรามหาเวท         ทั่วประเทศเกรงจบสยบสยอน        เคยเที่ยวเล่นเป็นสุขทุกนคร         สถาพรพูนสวัสดิ์อยู่อัตรา แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 00:40:34 จากคุณ : กัมม์ - [ 30 ก.ย. 51 00:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อย่าให้ร้างเริศชิดพิสมัย พลางกระหวัดรัดรวบภิรมย์ใน        ชงฆะไขว้ในเชิงละเลิงลาน บันดาลพลาหกเทวบุตร                ก็ผึ่งผุดตั้งทั่วทิศาศาล โพยมพยับอับอึงอนธการ             สะท้านถึงเมรุราชสีขรินทร์ สัตภัณฑ์บรรพตก็ไหวหวั่น            คงคาลั่นเป็นระลอกกระฉอกสินธุ์ ฝูงมหามัจฉาในวาริน                   ก็โดดดิ้นเล่นน้ำลำพองกาย อันดอกดวงสิมพลีที่ตูมกลัด          ครั้นฝนซัดเชยแช่มแย้มขยาย ที่ตูมบานก้านกลีบขจรจาย            รำพายกลิ่นรื่นรสเสาวคนธ์ แมลงภู่ทิพรับร่อนมาเอาซาบ         อาบละอองต้องทั่วทุกขุมขน สองสุขสองเกษมเปรมสกนธ์        สองกมลสองสวาทไม่คลาดกัน ครุฑลืมลงเล่นอโนดาต               วรนาฏลืมมิ่งมไหศวรรย์ ครุฑลืมลงเล่นสัตภัณฑ์               สุดาจันทร์ลืมพักตร์พระภัสดา ครุฑลืมร่อนเล่นโพยมบน             นฤมลลืมสนมสนิทหน้า ครุฑลืมไล่คาบนาคา                   กัลยาลืมเล่นอุทยาน ครุฑหลงชมทรงสมรชื่น               นางหลงรื่นรสทิพปักษาศาล ครุฑละเลิงหลงเชิงยุพาพาล         เยาวมาลย์หลงเล่ห์ประหลาดโลม ครุฑหลงกลิ่นแก้วขจรรื่น             นางหลงชื่นรสทิพอันเฉิดโฉม ครุฑหลงกระบวนชวนตระโบม        นางหลงโสมนัสในสกุณา .... จริงๆ แล้ว พระเอกของผมคือ เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ครับ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 09:04:34 จากคุณ : กัมม์ - [ 30 ก.ย. 51 00:51:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตามอ่านไม่ทุกวัน เพราะตาไม่ค่อยดี แต่โหวตทุกวันค่ะ ขอขอบคุณปราชญ์ของพันทิปทุกท่าน ขอให้อยู่คู่พันทิปชั่วฟ้าดินสลาย จากคุณ : แม่ของอ๊บ (obst) - [ 30 ก.ย. 51 01:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โหวตกระทู้ด้วยคน   กระทู้ของคุณกาสะลองภาค ๒ นี้ คิดว่าน่าจะชื่อ นางเอกในดวงใจ....ใคร???? คิดถึงนางปอร์เชียผู้งามสง่าและแสนฉลาด บัสสานิโยกล่าวกับอันโตนิโย ว่า ที่เบ็ลมอนต์มีนางสำอางองค์                    อนงค์รับมฤดกมากมวลสิน, นางแสนงามอร่ามพรั่งทั้งกายิน                 อีกงามสิ้นท่วงทีกิริยา, อนึ่งนางมีสกุลคุณสมบัติ                         สารพัดงามยิ่งกว่างามหน้า; บางคราวชายตารับจับนัยตา                     เหมือนหนึ่งให้ทีท่าน่ายินดี. นางนั้นชื่อปอร์เชียผู้โฉมเฉิด,                   งามประเสริฐสล้างสอางค์ศรี ไม่น้อยกว่าโฉมตรูผู้บุตรี                         แห่งคาโตเสนีโรมโบราณ, กล่าวคือนางปอร์เชียเมียบรูตัส                 ผู้ขจัดแรงฤทธิ์จิตทหาร, จนออกชื่อลือลงพงศาวดาร                     เพราะนงคราญงามพร้อมทั้งกายใจ. แต่ปอร์เชียของฉันนั้นไม่แพ้.                   เกียรติหล่อนแพร่ทั่วธรณีใหญ่, เพราะชายหนุ่มจากแคว้นแดนไกล ๆ          จากสี่ทิศต่างไปเพื่อชมนาง. ผมหล่อนเหลืองเรืองอุไรเหมือนไหมทอง    และฟูฟ่องที่หน้าผากทั้งสองข้าง, เปรียบเหมือนแก้วแพรวพร้อยลอยอยู่กลาง คัคณางค์เพื่อให้คนใฝ่ชม.         ปอร์เชีย Portia วาดโดย Henry Woods (English, 1846-1921) แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 10:17:08 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 10:14:45 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 10:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คคห.ที่ 17 คำประพันธ์ประกอบภาพเป็นตอนที่ขุนแผนเพิ่งเห็นนางแก้วกิริยาครั้งแรก แต่ไหงนางแก้วกิริยานอนโป๊งั้นอ่ะ แต่เห็นหน้าพ่อแผนเลยนึกออก ...... ป.ล. ด้วยว่าไม่ค่อยสนใจผู้หญิงด้วยกัน กระทู้นี้ขอแอบอ่านไปก่อนนะเคอะ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 10:49:50 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) - [ 30 ก.ย. 51 10:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรามีนางในวรรณคดีประจำใจอยู่คน ฝีมือจักรพันธุ์เช่นกัน จากคุณ : Antigone (อันตราคนี) - [ 30 ก.ย. 51 10:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 31 นางนั้นคือ  Antigone หรือ อันตราคนี (ผู้มีไฟไม่สิ้นสุด) นั่นเอง ภาพนี้ถ่ายโดย คุณอันตราคนี  นี่แหละ   จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 11:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จำได้ว่ามีครั้งหนึ่งในห้องสมุดนี้เองมีผู้บอกว่าคุณแป๋ม (Antigone) ก็คล้ายนางปอร์เชียเหมือนกันนา   ขออนุญาตต่อเรื่องนางปอร์เชีย บิดาผู้ล่วงลับของนางปอร์เชีย มีวิธีเลือกคู่ให้บุตรีด้วยวิธีที่แยบยล โดยเตรียมหีบไว้ให้เลือก ๓ ใบ                 ใบที่หนึ่งเป็นทองผ่องพิลาศ,            มีอักษรประกาศความไว้ว่า, "เลือกจะได้ของดีมีราคา                 เป็นที่ปรารถนาแห่งหลายคน," ใบที่สองเป็นเงินน่าเพลินพิศ,            มีลิขิตจารึกนึกฉงน, "เลือกจะได้สิ่งของต้องกมล             พอสมควรแก่ตนแน่ฉะนั้น," ใบที่สามเป็นตะกั่วมัวหนักหนา,         มีเลขาดูเหมือนเตือนให้พรั่น, "ถ้าใครเลือกต้องสละละโดยพลัน      ทุกสิ่งสรรพ์บรรดาสาระมี." เจ้ามอร็อคโคเลือกหีบทองพบกระโหลกผี, เจ้าอาร์ระคอนเลือกหีบเงินพบตุ๊กตาจำอวด และแน่นอน บัสสานิโยเลือกหีบตะกั่วพบรูปของนางปอร์เชีย ระหว่างที่บัสสานิโยดูหีบทั้ง ๓ใบ มีการขับร้องประสานดนตรี ซึ่งพระราชนิพนธ์ส่วนนี้ คุณสง่า อารัมภีรอัญเชิญมาเป็นเพลง "ความรัก" ขับร้องโดย คุณชรินทร์ นันทนาคร และ คุณสวลี ผกาพันธุ์       ๏ ความเอยความรัก                             Tell me where is fancy bred,       เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน ?                  Or in the heart, or in the head?                                     เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ,               How begot, how nourished?       หรือเริ่มในสมองตรองจงดี ?       แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง ?       อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่       ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรตี       ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย ฯ       ๏ ตอบเอยตอบถ้อย                             Reply, reply.       เกิดเมื่อเห็นน้องน้อยอย่าสงสัย;              It is engender'd in the eyes,       ตาประสบตารักสมัครไซร้                      With gazing fed; and fancy dies         เหมือนหนึ่งให้อาหารสำราญครัน;           In the cradle where it lies.       แต่ถ้าแม้สายใจไม่สมัคร                       Let us all ring fancy's knell         เหมือนฆ่ารักเสียแต่เกิดย่อมอาสัญ,         I'll begin it,--Ding, dong, bell       ได้แต่ชวนเพื่อนยามาพร้อมกัน       ร้องรำพันสงสารรักหนักหนาเอย ฯ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 14:47:45 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 11:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมาดูค่ะ คุณ gasalong ดูรูปสวยๆแล้วอ่านกลอนเพราะๆไปด้วยนี่ มันดีจริงๆเนอะ จากคุณ : apple a day - [ 30 ก.ย. 51 11:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หากคุณ antispam(อันตราคนี) คลับคล้ายนางปอร์เชีย คงเห็นทีเพราะวาจาคารมคมคายเป็นเอกแน่แท้ แล้วคุณเพ็ญชมพูกับคุณแสนอักษรจะงามเหมือนนางในวรรณคดีคนไหนหนอ ที่เปี่ยมด้วยภูมิความรู้แถมยังใจดีนำมาเผยแพร่ให้ระตูสมองทึบอย่างกระผมได้ตามอ่าน จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 30 ก.ย. 51 11:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาติดตามวาจาอันคมคาย และความฉลาดของนางปอร์เชียต่อ เมื่อเกิดคดีความเรื่องการผิดสัญญาการกู้เงินระหว่างอันโตนิโยกับไชล็อก นางปอร์เชียปลอมเป็นชายแต่งตัวเป็นเนติบัณฑิตเข้ามาว่าความในศาล เมื่อได้รับอนุญาตจากพ่อเมืองให้ทำหน้าที่แทนอาจารย์เบ็ลลาริโย นางได้ซักถามชล็อกกับอันโตนิโยเกี่ยวกับสัญญาเป็นเบื้องต้น เห็นว่ากฎหมายเวนิสมิได้ห้ามการทำสัญญาแบบนี้ อันโตนิโยจึงตกในที่เสียเปรียบ จึงขอให้ไชล็อกกรุณา แต่ไชล็อกบอกว่าจะบังคับเขาด้วยเหตุผลใด ปอร์เชีย กล่าวหว่านล้อมไชล็อก ข้อความตรงนี้ รัชกาลที่ ๖ ทรงพระราชนิพนธ์แปลไว้เป็นที่ประทับใจยิ่ง และถูกอัญเชิญไปใช้กันอย่างกว้างขวาง เวนิสวาณิช - พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว อันว่าความกรุณาปราณี                        จะมีใครบังคับก็หาไม่, หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ                จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน; เป็นสิ่งดีสองชั้น,พลันปลื้มใจ                 แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล; เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น                   เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา, ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์              เรืองจรัสยิ่งมกุฎสุดสง่า. พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา                  เหนือประชาพศกนิกร, ประดับพระวรเดชวิเศษฤทธิ์                   ที่สถิตอานุภาพสโมสร, แต่การุณยะธรรมะสุนทร                       งามงอนกว่าพระแสงอันแรงฤทธิ์, เสถียรในหฤทัยพระราชา,                     เป็นคุณของเทวาผู้มหิทธิ์, และราชาเทียมเทพอมฤต                     ยามบพิตรเผยแผ่พระกรุณา The Merchant of Venice  - William Shakespeare The quality of mercy is not strain'd, It droppeth as the gentle rain from heaven Upon the place beneath: it is twice blest; It blesseth him that gives and him that takes: 'Tis mightiest in the mightiest: it becomes The throned monarch better than his crown; His sceptre shows the force of temporal power, The attribute to awe and majesty, Wherein doth sit the dread and fear of kings; But mercy is above this sceptred sway; It is enthroned in the hearts of kings, It is an attribute to God himself; And earthly power doth then show likest God's ทีเด็ดของการว่าความคดีนี้อยู่ที่ นางปอร์เชียระบุว่า การแล่เนื้อริมหัวใจ ในสัญญามิได้ระบุว่ายอมให้มีเลือดติดเนื้อไปด้วย ให้แต่เนื้อหนัก ๑ ปอนด์ เท่านั้น หากเนื้อนั้นมีเลือดติดไปแม้แต่นิดเดียว กฎหมายเวนิสบอกว่าต้องริบทรัพย์ผู้แล่เนื้อเป็นของหลวงทันที ไชล็อกแพ้คดี ด้วยปัญญาอันล้ำเลิศของปอร์เชียนี่เอง จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 11:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หนังสือคุณแป๋ม (อันตราคนี) ใหม่จังเลยค่ะ เล่มของเราค่อนข้างมอมแมมกว่าเยอะเลย อาจจะเพราะซื้อไว้นานมากแล้ว เผื่อมีใครสงสัย (ถ้าไม่มีก็แล้วไป) สาวคนที่ยืนอยู่ด้านขวามือของอันตราคนี (ซ้ายมือของคนอ่าน) คือ หัศมณี (Ismene) พี่สาวของเธอค่ะ ตอนเห็นโปสการ์ดกับคำบรรยายเราก็งงเหมือนกันค่ะ แต่คาดว่าน่าจะเป็นตอน ภารกิจเสร็จสิ้นไปแล้ว ชอบการ์ตูนกามนิต วาสิฎฐี ที่ครูเหมวาดภาพประกอบมากเลยค่ะ ทำให้เราจำเรื่องได้ขึ้นใจเลย จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 30 ก.ย. 51 13:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แหะ แหะ แหะ  เห็นภาพที่ 31 แล้ว ขอเปลี่ยนนางเอกในดวงใจจากกากีมาเป็น  อันตราคนีได้ป่ะ.....?? ขอบคุณคุณปลาทองฯ ครับที่สะกิดไว้ที่#15 อา....พิมพ์ชื่อของคุณปลาทองฯ  เกิดนึกถึงเรื่อง "ปลาบู่ทอง" ขึ้นมาได้ทันที(ไม่รู้ว่าเขาจัดไว้เป็นวรรณคดีไทยหรือเปล่านะ....น่าจะจัดนะผมว่า)  นางเอกเรื่องปลาบู่ทองก็จัดเข้ากลุ่มประเภทที่ต้องตาย(แต่ภายหลังฤาษีชุบตัวขึ้นมาใหม่อะไรอย่างนี้แหละ ไว้รอผู้รู้มาเล่าดีกว่า   ฟามจำผมเลือกลางเต็มแก่ ) จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 ก.ย. 51 15:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ็>>> จัดเข้ากลุ่มประเภทที่ต้องตาย ใครอย่าเชิญคุณวัชรานนท์ไปจัดประเภทนางในวรรณคดีนะ น่ากลั๊วววววน่ากลัว แต่เรื่องปลาบู่ทองก็น่ากลัวจริงๆ แหละ ทำไมครอบครัวนี้ถึงได้โหดร้ายประหนึ่งยายเด็กรีแกนในหนังเรื่อง The Exorcist รวมพลังกับมือมีดในไซโค บวกกับ ดร. ฮันนิบาล เล็คเตอร์ก็ไม่ปาน ทุกคนในครอบครัวนี้ยกเว้นนางเอกเป็นฆาตกรต่อเนื่องหมดเลย คือถ้าวอลท์ดิสนีย์คิดจะเอาไปทำการ์ตูน คงกลุ้มใจว่าจะยังไงให้สดใสไร้มลภาวะ เอื้อย ลูกสาวแม่ปลาบู่ทองไม่ตายตอนจบนะคะ โชคดีไปไม่ถูกจัดเข้ากลุ่มประเภทที่ต้องตาย (หรือเปล่า ??) http://www.skn.ac.th/skl/project/nitan482/nu13.htm แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 15:37:36 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 15:27:14 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) - [ 30 ก.ย. 51 15:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 searchๆ ไปเจอนักวิชาการตั้งทฤษฎีปลาบู่ทองด้วยนะ ทฤษฎีปลาบู่ทอง จาก KM สู่ Innovation ทฤษฏีปลาบู่ทอง...เป็นแนวคิดที่  อาจารย์ชลภัลล์ วงษ์ประเสริฐ์ จากมหาวิทยาลัยรังสิต มาบรรยายให้นักศึกษาปริญญาโท KM ของ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ฟังเป็นแนวทางให้นักศึกษา เพื่อจุดประกายความคิดเรื่องเกี่ยวกับ KM เมื่อปลาบู่ทองตาย ส่วนของเกล็ดปลาก็ยังกลายเป็นต้นมะเขือ (เกิดการพัฒนากลายเป็น Innovation ใหม่ๆ) เมื่อต้นมะเขือตาย...ก็ยังกลายมาเป็นต้นโพธิ์เงินต้นโพธิ์ทอง....เมื่อต้นโพธิ์เงินต้นโพธิ์ทองตาย...ก็ยังกลายไปเกิดเป็นคน ได้เป็นมเหสีของกษัตย์ ....ซึ่งเปรียบว่า..กาลเวลาไม่ได้ทำให้ความรู้สูญหายไป เพียงแต่เปลี่ยนสถานะเป็นชนิดใหม่เท่านั้นเองโดยเพิ่มมูลค่าในตัวเอง                   เปรียบเหมือน KM ที่ความรู้เปลี่ยนไปสู่ .. Innovation …และสิ่งใหม่ๆอีกมากมายอาจจะมีชื่อเรียกต่างไปจากเดิม การพัฒนาที่เกิดขึ้นในแต่ละยุคแต่ละสมัย มันทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปไม่หยุดอยู่กับที่ มีการพัฒนาจนคำว่า KM อาจจะถูกกลืนจนกลายเป็นสิ่งใหม่ ที่มีชื่อเรียกที่ต่างออกไป.....       http://gotoknow.org/blog/phongphan/158617 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 51 15:39:41 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) - [ 30 ก.ย. 51 15:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตามมาอ่าน เก็บภาพด้วยค่ะ ขอบคุณ สาระอันน่ารื่นรมย์ จากทุกท่านนะคะ จากคุณ : ไฮเดรนเยีย - [ 30 ก.ย. 51 15:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ความจริงเรื่อง ปลาบู่ทอง ก็มีโครงเรื่องเช่นเดียวกับ ซินเดอเรลล่า   เด็กสาวกำพร้าผู้หนึ่งที่อยู่ในอุปถัมภ์ของแม่เลี้ยงกับพี่สาวบุญธรรมสองคน แต่ถูกทารุณและใช้งานเยี่ยงทาส ต่อภายหลังจึงได้พบรักกับเจ้าเมืองหรือเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ตำนานซินเดอเรลล่ามีปรากฏในเทพนิยายหรือนิทานพื้นบ้านประเทศต่าง ๆ ทั่วทั้งโลก คุณวิกกี้มีรายละเอียดเรื่องซินเดอเรลล่านานาชาติให้อ่านมากมาย http://th.wikipedia.org/wiki/ซินเดอเรลล่า คุณเสือน้อยก็เล่าไว้ในบล็อกอย่างน่าสนใจ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=littletiger&month=05-2007&date=10&group=1&gblog=11 ซินเดอเรลล่า เย่เชี่ยน ปลาบู่ทอง โลกาภิวัฒน์เมื่อพันปีที่แล้ว วันก่อนดูสารคดีเรื่อง chinese whisper ของ discovery channel มีอะไรน่าสนใจอยู่เรื่องนึง. เรื่องราวของนิทานเรื่อง ซินเดอเรลล่า ที่เป็นนิทานของชาวยุโรปแล้วก็ถูก วอลท์ ดิสนีย์ นำไปทำหนังการ์ตูนจนดังไปทั่วโลก ที่แท้เค้าโครงแบบเดียวกันนี้ ถูกเล่าขานมาในเมืองจีนเป็นเวลากว่าพันปีแล้ว ยาวนานกว่าที่สืบหลักฐานนิทานในยุโรปมาได้ซะอีก. คนจีนสามารถสืบหลักฐานได้ว่า นิทานเรื่องรองเท้าคู่น้อยของเย่เชียน อยู่คู่กับชาวจีนมานมนาน เรื่องราวก็แทบไม่ได้แตกต่างจาก ซินเดอเรลล่า สักเท่าไร เย่เชียน เป็นหญิงสาวที่บิดาเสียชีวิตและต้องอยู่กับแม่เลี้ยงและพี่สาวต่างแม่ที่คอยกดขี่ข่มเหง พึ่งพาใครไม่ได้มีแต่ปลาตัวหนึ่งที่เป็นเพื่อน แต่ก็ถูกแม่เลี้ยงใจร้ายจับปลาไปฆ่าทิ้งซะอีก. เย่เชี่ยน เสียใจมากนำเอาซากปลามาเก็บไว้ แต่ปลานั้นกลับเป็นปลาเทวดาที่ดลบันดาลให้เย่เชี่ยนได้แต่งตัวสวยงามไปร่วมงานชุมนุมหาคู่ของหนุ่มสาว แต่บังเอิญไปพบกับแม่เลี้ยงและพี่สาวในงานจึงต้องวิ่งหนีออกจากงาน และทิ้งรองเท้าไหมที่เล็กกว่าปกติไว้ในงาน. ต่อมามีคนเก็บรองเท้านั้นไปให้เจ้าชาย เจ้าชายได้ยินกิติศัพท์เจ้าของรองเท้าจึงประกาศตามหาเจ้าของด้วยการนำรองเท้าใบน้อยไปสวมหาเจ้าของ ในที่สุดเย่เชี่ยนก็ได้แต่งงานอยู่กินกับเจ้าชายอย่างมีความสุข. นิทานเรื่องนี้ สร้างแรงบันดาลใจให้กับสาว ๆ ชาวบ้านทั้งหลายในยุโรปที่คิดฝันจะแต่งงานกับเจ้าชาย ซึ่งในความเป็นจริงแล้วในยุโรปโบราณนั้น ระบบชนชั้นนั้นเข้มแข็งมาก ชนชั้นกษัตริย์จะแต่งงานกับวงษ์กษัตริย์ด้วยกันเท่านั้น ก็เลยมีการดองกันไขว้กันไปมาเต็มไปหมดในชาติต่าง ๆ ของยุโรป. แต่ในจีน เรื่องราวของเย่เชี่ยน กลับเป็นแรงบันดาลใจให้สาวจีนคิดว่า ผู้หญิงสวยคือผู้หญิงที่เท้าเล็กเหมือนเย่เชียน ก็เลยทรมาณตัวเองมัดเท้าเพื่อให้ใส่รองเท้าคู่น้อยได้. คนจีนผูกพันกับนิทานเรื่องนี้มากขนาดนี้ แต่ทว่าเมื่อสืบต้นตอของนิทานเรื่องนี้จริง ๆ เขาพบว่า ผู้หญิงจีนที่ชื่อเย่เชียน นั้นหามีไม่ ชื่อนี้ไม่ใช่ชื่อของสาวจีน และจีนไม่มีงานเลี้ยงให้หนุ่มสาวพบปะกัน นิทานเรื่องนี้คนจีนไปนำมาจากนิทานของชาวจ้วง ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยทางภาคใต้ ซึ่งมีประเพณีงานเลี้ยงพบปะจับคู่ของหญิงสาวและชายหนุ่มอยู่จริง ๆ และเชื่อกันว่า เย่เชียน นั้นมีตัวตนอยู่จริง. ชาวยุโรปน่าจะนำนิทานนี้ผ่านไปกับเส้นทางสายไหม จนกลายเป็นนิทานพื้นบ้านของชาวอิตาลี แต่ก็ได้มีการตัดเรื่องการเลี้ยงปลาของออกไป เปลี่ยนไปเป็นเรื่องของนางฟ้าประจำตัวของซินเดอเรลล่าแทน รองเท้าผ้าไหมก็เปลี่ยนเป็นรองเท้าแก้ว. แต่เรื่องราวของเย่เชียน ก็มีคล้าย ๆ กันในนิทานพื้นบ้านของไทยเรื่องปลาบู่ทอง เรื่องของปลานั้นยังอยู่ แต่ปลาตัวนั้นก็คือแม่ของนางเอกคือนางเอื้อย และเรื่องราวก็ไม่ได้จบแค่การรับเอื้อยเข้าไปเป็นพระชายา. น่าสนใจว่าไทยเรารับเอาเรื่องราวของเย่เชี่ยนมาจากไหน หลายคนคงคิดว่าก็มาจากนิทานของจีนน่ะสิไม่ต้องคิดมากเลย แต่นิทานเรื่องนี้ต้นตำหรับคือชาวจ้วง และชาวจ้วงนั้นไม่ใช่คนอื่นไกล เป็นชนชาติหนึ่งในกลุ่มของชนชาติไทยโบราณนั่นเอง ดังนั้นนิทานเรื่องนี้อาจจะเป็นนิทานที่สืบขานกันในกลุ่มของชาวไทยเราเองมานานแล้ว. สารคดีเรื่องนี้ ตอนจบดูแล้วอมยิ้มไม่ได้ เพราะเจ้าชายที่มารับเย่เชียนเข้าวังนั้นแต่งตัวเหมือนจะหลุดมาจากโรงลิเกยังไงยังงั้น อาจจะเป็นความตั้งใจของคนทำสารคดีที่จะบอกให้รู้ว่า นิทานเรื่องนี้เป็นของกลุ่มชนชาวไทยเรานั่นเอง. นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เรื่องของโลกาภิวัฒน์นั้นไม่ใช่เรื่องใหม่เลย มันเกิดขึ้นมานานแล้ว มนุษย์เราพร้อมที่จะข้ามพรมแดนเพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกันอยู่เสมอ บางครั้งมันก็หมุนไปซะจนเรานึกไม่ถึงเลยว่า ซินเดอเรลลา กับ ปลาบู่ทอง ต่างก็มีที่มาแหล่งเดียวกัน. จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 17:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โครงเรื่องอย่างซินเดอเรลล่านี้ไม่ว่าชาติไหนภาษาไหน ใคร ๆ ก็ชอบ คุณ Sig.ra Colombo เล่าถึงละครซินเดอเรลล่าในอิตาลี ไว้ในห้องไกลบ้านว่า เมื่อ ๔ ปีที่แล้ว ชื่อเสียงของปราสาท Aglie' (ที่ตูริน อิตาลี)โด่งดังมาก เพราะเป็นฉากสำคัญของละครพีเรียดเรทติ้งสูง กวาดรางวัลไปหลายรางวัล ชื่อของละครคือ "Elisa di Rivombrosa" ในเรื่อง ปราสาทถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ปราสาท Rivombrosa เป็นปราสาทของตระกูลพระเอก มีตำแหน่งเป็นท่านเคาน์ นางเอกชื่อ Elisa เป็นสาวชาวบ้าน แต่มีความสามารถพิเศษเกินผู้หญิงชาวบ้านธรรมดา ๆ ของสมัยศตวรรษที่ ๑๗ คือ สามารถอ่านหนังสือออกและเขียนหนังสือได้ นางเอกจึงได้เลื่อนตำแหน่งจากงานในครัวไปเป็นต้นห้องของแม่พระเอก เรื่องราวของซินเดอเรลล่าสามารถสร้างเป็นละครได้เรื่อย ๆ คนชอบดู ละครเรื่องนี้ พระเอกหล่อ นางเอกสวยมาก ผู้ร้ายหลายคน นางอิจฉาร้ายสุด เป็นละครที่ยาวมาก มีถึง ๓ ภาค ช่วงนั้นมีนักท่องเที่ยวมาเมือง Aglie' เพื่อมาดูปราสาทมากมาย และจะเรียกชื่อปราสาทว่า ปราสาท Rivombrosa ของ Elisa จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 30 ก.ย. 51 17:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนแรกก็ตั้งใจจะตั้งชือกระทู้ว่า  "นางเอกในดวงใจ"  เหมือนกันค่ะ  แต่ว่าตั้งใจแตกประเด็นจากกระทู้เก่าค่ะ    ก็เลยกดตรงที่เขาให้แตกประเด็น  และกอ๊ปชื่อมาใส่ตรงชื่อกระทู้ แต่ไหงไปๆ มาๆ  พอพิมพ์เสร็จ กดส่งกระทู้  มันไม่ยอมแตกประเด็นให้ค่ะ  กลายเป็นกระทู้ใหม่เฉยเลย   ไม่ทราบทำผิดขั้นตอนตรงไหน  ดูเหมือนจะง่ายนะ  แต่สำหรับเราแล้ว  มันยากเย็นเหลือเกิน    ใครพอจะกรุณาสอนหน่อยไหม???? คืนนี้เข้ามาแจกหัวใจสีชมพูดวงน้อยอย่างเดียวค่ะ     ไม่ทราบว่าพันทิพเขามีลิมิตให้หรือเปล่าว่ายิงได้คนละกี่ดวง   ไม่ใช่ยิงไปยิงมา  หัวใจหมด  อดให้กับคนที่เรารักซึ่งเข้ามาทีหลังไปซะ  เสียดายแย่ ตอนแรกๆที่พันทิพเขามีของเล่นแบบนี้ ก็เล่นเอามึนไปพักนึง   สงสัยว่าทำไมเม้นคนอืนมี  แต่เราไม่มี    พอส่งกระทูอีกครั้งหนึ่ง  อ้าว ของเราก็มีนี่หว่า   กว่าจะเล่นเป็นก็งมอยู่นาน   อิอิ  ยังกะมาจากพวกหลังเขาเลย นางเอกในวรรณคดีไทยก็จำยากเย็นพออยู่แล้ว    ช่วงนี้พี่เพ็ญชมพูพาโกอินเตอร์ซะแล้ว      ไม่ทราบเป็นเพราะคนที่เขาโกอินเตอร์ไปเสียดุลย์ให้กับสุภาพสตรีสาวสวยชาวอังกฤษคนนั้นมานั่งเป็นกองเชียร์หรือเปล่านะคะ   ปลาบู่ทองถูกจัดไว้ในกลุ่มนางเอกน่าสงสารค่ะ   อยู่กลุ่มเดียวกับนางรจนา  และเมรี   อยากรู้ว่ารรณคดีไทยเรื่องไหน "น้ำเน่า"  เข้าขั้น ให้ดูว่าช่องเจ็ดฉายวันเสาร์อาทิตย์หรือเปล่า   ถ้ามีก็เป็นอันว่าผ่านค่ะ   ทั้งรจนา  เมรี  และปลาบู่ทอง   ฉายไปเป็นรอบที่ 10 แล้วค่ะ   พอๆกับบ้านทรายทอง  และดาวพระศุกร์ จากคุณ : Gasalong - [ 30 ก.ย. 51 22:06:33 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ส่วนตะละแม่กุสุมา  และตะละแม่จันทรา  ก็ขึ้นชื่อในความงามไม่แพ้นางเอกของใคร   เรื่องผู้ชนะสิบทิศจัดเป็นนวนิยายอิงประวัติศาตร์  ที่มีเหตุการณ์จากเรื่องจริงบางส่วน  แล้วนำมาแต่งเติมตามจินตนาการอีกบางส่วน คุณกัมบอกว่า  พระเอกในดวงใจ คือ เจ้าพระยาพระคลัง (หน)  จากเรื่องกากี ถ้างั้นแฟนผู้ชนะสิบทิศ ก็ต้องยกให้ ยาขอบ  เป็นพระเอกในดวงใจสินะคะ จะเด็ดก็ขึ้นชื่อลือชาในเรื่องความเจ้าชู้ไม่นอ้ยไปกว่าขุนแผนหรอกค่ะ    แต่ต่างกันตรงที่จะเด็ดจะเป็นคนปากหวานช่างออดอ้อน  ในขณะที่ขุนแผน  จะหนักไปทางคาถาอาคม  เรียกว่าเสน่ห์ขุนแผนนั้นได้มาจากเครื่อ ลางของขลัง  ผีพราย  พรายกระซิบ  หรือไม่ก็กุมารทอง ในขณะที่จะเด็ด   ใช้ความกระล่อนของเพศชายล้วนๆ  อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเป็นคนจริงๆที่สำผัสได้     ตะละแม่จันทรา  ผู้ซึ่งจะเด็ดเขารักด้วยใจภักดิ์   เป็นน้องสาวของมังตรา  หรือพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ลิ้นดำ แห่งเมืองตองอู ส่วนตะละแม่กุสุมาจากเมืองแปร   ก็เป็นสตรีที่จะเด็ดเขารักด้วยใจปอง นอกจากสตีรสูงศักดิ์สองคนนี้แล้ว  จะเด็ดยังมีใจรักให้กับตองอูเหนือยิ่งสิ่งใด   "รักสตรี  ข้าพเจ้ารักได้หลายนาง   แต่เมืองมาตุภูมินั้นจะรักไว้แต่เมืองเดียว" จากคุณ : Gasalong - [ 30 ก.ย. 51 22:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ... จากคุณ : คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก - [ 1 ต.ค. 51 13:51:00 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ทู้สนุก วันนี้เหนื่อยพูดไม่ออก ขออ่านอย่างเดียว จากคุณ : PatPDX - [ 1 ต.ค. 51 14:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 47 พระเพื่อนพระแพง      “จะหางามสามโลกก็เหลือหา      สมเป็นนางพระยาอันสูงสุด ไม่ควรคู่ผู้ใดในมนุษย์                      ควรสมมุติแก่จักรพรรตรา ดูกษัตริย์กรุงไหนไม่สวยสม               จะคู่เคียงภิรมย์เสน่หา เว้นไว้แต่ละอองพระบาทา                นอกกว่านั้นจะหาไม่มีเลย”      เป็นบทขับซอ กล่าวชมโฉม พระเพื่อนพระแพง จากบทละครเรื่องพระลอของเจ้าพระยาเทเวศรวงศ์วิวัฒน์ (ม.ร.ว.หลาน กุญชร) แต่งในรัชกาลที่ ๕      ในรัชกาลที่ ๓ กรมพระราชวังบวร มหาศักดิพลเสพ ได้ทรงพรรณนาความงามอย่างละเอียดของพระเพื่อนพระแพง ไว้ในหนังสือบทละครเรื่อง พระลอนรลักษณ์ ตอนขับซอชมโฉมพระเพื่อนพระแพงว่า      “ไม่สูงต่ำดำขาวพีผอม             พริ้งพร้อมสรรพางค์ดังนางหงส์ อรชรอ้อนแอ้นเอวองค์                   ดวงพักตร์โฉมยงดังวงเดือน พิศพี่ก็ไม่มีเสมอสอง                      พิศน้องก็ไม่มีเสมอเหมือน ขนงเนตรเกศแก้มแย้มเยื้อน             เหมือนจะเตือนให้ต้องตาชาย พระกรรณเทียบเปรียบกลีบบุษบง     นาสิกทรงวงขอวิเชียรฉาย ดำเนินเดินทอดระทวยกาย              กรกรายคล้ายงวงเอราวัณ โอษฐ์บางอย่างสีลิ้นจี่จิ้ม                งามพริ้มเพราสมคมสัน เกศาดำระยับขลับเป็นมัน               ทนต์นั้นเทียบสีมณีนิล สองถันสันทัดสัตตบุษย์                  พึ่งผุดพ้นท่าชลาสินธุ์ ขึ้นบังใบใสสดหมดมลทิน               ภุมรินยังมิได้ใกล้เคียง”      บทขับซอชมโฉมพระเพื่อนพระแพงมิได้เกินความจริง เพราะเมื่อพระลอได้พบพระเพื่อนพระแพงในอุทยาน ก็มีอาการไม่ต่างจากอิเหนาได้พบบุษบา จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 19:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ถัดจากวาสิฏฐี ก็เป็นสาวงามจากผู้ชนะสิบทิศ คำบรรยายภาพจะมาทีหลังครับ แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 11:50:47 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 21:30:38 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 19:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 49 วาสิฏฐี      วาสิฏฐีเป็นโฉมงามคนสุดท้ายในอาณาจักรวรรณคดีไทย หากไม่มีเสฐียรโกเศศและนาคะประทีป ก็ไม่แน่ว่าเราจะได้รับความอภิรมย์จากวาสิฏฐี ความงามของวาสิฏฐีในภาษาร้อยแก้ว ดูจะซาบซึ้งแก่คนรุ่นใหม่ได้ดีกว่าภาษากลอน อีกทั้งรักสลายของวาสิฏฐีก็ชวนให้น่าเห็นใจนัก      วาสิฏฐีเป็นธิดาเศรษฐีช่างทองผู้มั่งคั่งแห่งกรุงโกสัมพีของพระเจ้าอุเทน นางมีความสามารถในการฟ้อน การเต้นระบำเดาะคลีในพิธีบวงสรวงเจ้าแม่แห่งเขาวินธัยของวาสิฏฐีนั้น ไม่มีใครสู้      กามนิตกล่าวถึงความงามของวาสิฏฐีว่า "..นางมีดวงหน้าประหนึ่งแสงจันทร์อ่อนๆ รูประหงทรงอรชร หาตำหนิมิได้ ทรงทรามวัยทั่วสรรพางค์ ข้าพเจ้าเผลอคิดว่านางคือพระลักษมีเทวีอวตารลงมา .. เมื่อได้เห็นนัยน์ตาวาสิฏฐี ตั้งแต่นั้นมาข้าพเจ้ายังเข้าใจไม่ได้ว่า ทำไมข้าพเจ้าจึงไม่แดยันขาดใจตายเสียขณะนั้น .. ในวันที่แรกเห็น ดวงใจร้าวด้วยต้องศรดอกไม้ของกามเทพแผลงมาดังห่าฝน .."      วาสิฏฐีไม่เพียงแต่เลิศในความงาม นางยังสามารถในอักษรศาสตร์ วาสิฏฐีเป็นคนลายมือสวย นางมีความรอบรู้ในโบราณคดีและปรัชญา นางพูดถึงพระนล พูดถึงพวกปาณฑพและเการพที่ทำสงครามใหญ่ ณ ทุ่งกุรุ      วาสิฏฐีได้แสดงทัศนคติในเรื่องความรักไว้ว่า "ความรักที่แท้จริงต้องสามารถทานพิษแห่งชีวิต และต้องเต็มใจลิ้มรสที่ขมขื่นที่สุดเพื่อเสียสละให้ผู้ที่เรารักคงชีพอยู่ และเพราะความขมขื่นที่สุดนี้ ความรักย่อมเต็มใจเลือกเอาสีนิลคือความขมขื่นไว้ ดีกว่าจะเลือกเอาสีอื่นคือมุ่งแต่จะเลือกเอาความบันเทิงสุขอย่างเดียว.."      คำกล่าวนี้แสดงให้เห็นว่าวาสิฏฐีเป็นผู้คงแก่เรียน และโดยที่ถือคตินี้ นางจึงยอมรับความขมขื่นในการที่ต้องพรากจากกามนิตอย่างชื่นตา      วาสิฏฐีได้พบรักที่แท้จริงก็แต่เพียงในเวลาอันสั้น การจากไปของกามนิตคือการจากตลอดกาล เมื่อกามนิตได้กลับมายังกรุงโกสัมพี ได้เห็นวาสิฏฐีนั่งบนหลังช้างเพื่อไปเป็นภรรยาสาตาเศียรนั้น หากกามนิตแสดงตนให้รู้ว่าเขายังไม่ตาย เหตุการณ์จะผันแปรไปเช่นไร?      ความงามของวาสิฏฐีเป็นความงามที่น่าเสียดาย ความพลาดรักและความระทมที่ต้องอยู่กับคนที่นางไม่ได้รัก นางจึงตัดทางโลกออกบวชเป็นภิกษุณีมอบชีวิตแก่พระศาสนา เราได้คำสอนอันคงความอมตะจากพระพุทธองค์ซึ่งประทานแก่วาสิฏฐีไว้ว่า..      "ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 21:50:04 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 20:50:21 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 20:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 50 - - เบื้องนั้นเสียงไก่ก้องประจำยามที่สุดในราตรี เจ้าหนุ่มก็โอบร่างพี่นางพระเจ้าตะเบงชะเวตี้เข้าไว้แล้วว่า จันทราแม่อย่าถือแต่ข้อแค้นเลย - - แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 12:35:08 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 21:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อเทตยา จะเด็ด กุสุมา - - ตะละแม่จึ่งว่าเราจะทูลเรื่องนี้แก่พระราชมารดา นางหลานหลวงก็ท้าว่าเชิญเถิด - - แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 12:35:58 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 21:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ปอละเตียง เชงสอบู จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 21:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ลูกสาวตะคะญี ชื่อ? จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 21:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ใคร? จากคุณ : ระนาดเอก - [ 1 ต.ค. 51 21:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 55 นางปอละเตียงกับนางกันทิมาลูกสาวของตะคะญี เป็นคนเดียวกันหรือเปล่าคะ จากคุณ : Gasalong - [ 1 ต.ค. 51 21:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาดูนางเอก เยอะแยะมากมาย แต่ดูแล้ว ความสวยมาก่อนแทบทุกคน ชอบรูป #25 ที่คุณ กัมม์ ส่งมา สวยมากๆ " พญาครุฑอุ้มนางกากี " จากคุณ : Sig.ra Colombo - [ 2 ต.ค. 51 00:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ใครรู้ ช่วยตอบด้วย เด็กชั้นมัธยมที่เมืองไทยตอนนี้ อ่าน " เวนิสวาณิช " ในวิชาภาษาไทยหรือเปล่า ? เมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว " เวนิสวาณิช " เป็นหนังสือเรียนของดิฉันตอนอยู่ชั้น ม.ศ. 2 ที่โรงเรียนสตรีตรงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ขอบคุณ คุณ เพ็ญชมพู สำหรับ  # 32 และ # 35 ทำให้นึกถึงความหลังในวัยเด็ก กลอนทั้งสองบทเป็นเพลงที่แสนจะไพเราะ จำได้ไม่เคยลืม เมื่อเรียนถึงตรงนั้น อาจารย์ได้ร้องนำแล้วพวกเรานักเรียนร้องตาม ทุกคนมีความสุขที่ได้ร้องเพลง ทุกครั้งที่ไปเมืองเวนิส จะนึกถึง " เวนิสวาณิช " เสมอ กราบรำลึกถึงพระคุณของอาจารย์ผู้สอนภาษาไทยและคิดถึงเพื่อนๆชั้น ม.ศ. 2 จากคุณ : Sig.ra Colombo - [ 2 ต.ค. 51 06:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 58 กามนิต-วาสิฏฐี นายตำรา ณ เมืองใต้ เล่าใหม่ เหม เวชกร เขียนภาพประกอบ      ที่นอกกรุงอุชเชนี มีที่เล่นแห่งหนึ่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาเป็นที่น่าสนุก บางตอนมีต้นไม้ใหญ่ๆ ตอนหนึ่งเป็นสระบัวใหญ่โตมาก ใกล้สระบัวมีศาลา ใกล้ๆ ศาลามีซุ้มมะลิเลื้อย ชาวกรุงอุชเชนีไปเที่ยวพักผ่อนกันมากเสมอ โสมทัตชวนสหายชาวโกสัมพีไปเที่ยวหย่อนใจและชมสาวงามๆ ชาวอุชเชนี ด้วยเป็นเวลาพอดีกับการเล่นคลีบูชาพระลักษมีแห่งเขาวินธัยเทพเจ้า      เขาวินธัยนี้เป็นเทือกยาวอยู่ตอนกลางของประเทศอินเดีย อยู่ทางตอนเหนือของกรุงอุชเชนี ส่วนพระลักษมีนั้นเป็นชายาของพระนารายรณ์ซึ่งเป็นเทพองค์หนึ่งที่พวกอินเดียสักการะ พระลักษมีเป็นเทวีแห่งโชคลาภและความงาม เป็นผู้นำมาซึ่งความเจริญและเป็นผู้พิทักษ์รักษาหญิงทั้งหลาย ตามเรื่องนี้เข้าใจว่าที่เขาวินธัยนี้จะมีรูปเจ้าแม่ลักษมีเป็นของศักดิ์สิทธิ์ พวกอุชเชนีจึงมีเทศกาลบูชาเจ้าแม่องค์นี้      สตรีที่จะมาเดาะคลีนั้นเลือกสรรมาจากนางงามที่สุดและเป็นหญิงพรหมจารี ลูกหลานของคนมั่งมีและคนชั้นสูงของกรุงอุชเชนี พวกสาวๆ เหล่านั้นมาถึงสวนขณะที่โสมทัตกับกามนิตนั่งเล่นชิงช้ากันอยู่ พอโสมทัตได้ยินเสียงกำไลข้อเท้าก็รู้ทันทีว่าพวกเหล่านั้นมาถึงแล้ว จึงชวนกามนิตรีบไปยังที่เดาะคลีซึ่งจัดไว้ ณ ที่แห่งหนึ่งในสวนนั้น ตรงนั้นเขายกเวทีขนาดใหญ่ขึ้น เมื่อกามนิตกับโสมทัตไปถึงนั้นพวกนางงามไปยืนบนเวทีนั้นแล้วและเริ่มเดาะคลีเป็นหมู่ พักหนึ่งพวกสาวสวยเหล่านั้นค่อยถอยจากกลางเวที ปล่อยให้สาวงามคนหนึ่งเดาะลูกคลีอยู่กลางเวทีแต่ผู้เดียว      ในสายตาของกามนิตนั้น สาวตนนี้เปรียบเหมือนองค์พระนางลักษมีทีเดียว กามนิตตั้งตาดูนางอย่างลืมตัว นางเดาะคลีทองคู่หนึ่งขึ้นลงอย่างรวดเร็วจนดูเป็นสายทองล้อมตัวนางไว้ ตาอันงามทั้งคู่ของนางจับอยู่ที่ลูกคลี แล้วตอนหนึ่งขณะที่ร่ายรำเดาะคลีอยู่นั้น นางได้มองออกมานอกเวทีและได้สบตากับกามนิตพอดี เขารู้สึกคล้ายๆ กับว่าจะล้มลงขาดใจตายไปทีเดียว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (ภาพ .. โยนคลีทองหนึ่งคู่แล้วเดาะให้ขึ้นลงอย่างรวดเร็วจนดูเป็นสายคล้ายซี่ทองและบาทก็ย่างเข้าจังหวะกับเสียงอาภรณ์ประดับกาย นางจึงดูละม้ายนกที่กระโดดโลดเต้นไปมาอยู่ในกรงทอง..) แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 11:46:32 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 11:25:41 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 11:25:09 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 11:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สมัยเรียนมัธยม (เมื่อเกือบ ๆ สองทศวรรษที่ผ่านมา) ก็อ่านเวนิสวาณิชเป็นหนังสือนอกเวลาวิชาภาษาไทยค่ะ ยังเก็บหนังสือไว้เลย ชอบการ์ตูนกามนิต วาสิฏฐี ที่ครูเหมวาดภาพประกอบมากค่ะ (เจ็ดเล่มจบ) ทำไห้เราจำเรื่องราวได้ขึ้นใจแต่เด็ก อ่านไปก็สงสารพระเอกนางเอกไปพลาง ตัวร้ายคือสาตาเคียรนี่ก็ร้ายจริง ๆ ไม่มีใครชอบอันโดรเมดาสุดาสวรรค์ ยิ่งกว่าชีวันเสน่หาบ้างหรือคะ (วิวาห์พระสมุทร) จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 2 ต.ค. 51 11:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 60 กามนิต-วาสิฏฐี (๒)      ก็เห็นจะเป็นอำนาจสายตาที่ประสบกันนั้นเองทำให้วาสิฏฐีรับลูกคลีพลาดไป คลีลูกนั้นกระดอนตกลงมาจากเวที ทันใดนั้นหนุ่มแห่งอุชเชนีหลายคนกับหนุ่มต่างเมืองก็ถลันเข้าไปแย่งเพื่อจะส่งลูกคลีให้สาวงามทันจังหวะที่จะตบลูกคลีต่อไป หนุ่มที่ไปถึงลูกคลีก่อนก็มีกามนิตหนุ่มที่แต่งกายหรูหราคนหนึ่ง แต่โดยที่กามนิตมีชั้นเชิงมวยปล้ำและการต่อสู้ เขาจึงแย่งได้ลูกคลีและโยนขึ้นไปให้มันกระดอนเข้าหามือสาวงามพอดีได้จังหวะ ทำให้คนดูโห่ร้องชอบใจกันมาก ส่วนหนุ่มแต่งกายหรูหราคนนั้นได้ขยุ้มเอาสร้อยแก้วตาเสือที่กามนิตห้อยคอติดมือไปด้วย      เหตุการณ์ครั้งนี้ดูเป็นเรื่องเล็กน้อยเหลือเกิน การเดาะคลีก็จบลงอย่างเรียบร้อยไม่มีเรื่องตื่นเต้นอะไรอีก กามนิตรู้สึกว่าการแย่งลูกคลีคงยุติลงเพียงนั้น สิ่งที่ติดใจเขาก็คือว่าสาวงามคนนั้นเป็นใครอยู่ที่ไหน      ขณะที่พากันกลับบ้าน โสมทัตบอกกามนิตหนุ่มว่าหนุ่มแต่งตัวโก้ที่แย่งลูกคลีกับกามนิตนั้นคือ ลูกประธานมนตรี โสมทัตสังเกตว่านายคนนั้นมีกิริยาเคียดแค้นกามนิตอยู่ แต่กามนิตก็ไม่นึกหวั่นเพราะเชื่อฝีมือตัวเอง สิ่งที่เขาอย่ากรู้นั้นโสมทัตไม่ยักบอก ครั้นเขาจะถามตรงๆ หรือก็เกิดกระดากปาก นี่เป็นอาการอย่างหนึ่งของความรัก เมื่อเกิดความรักขึ้นมาแล้วก็เกิดความหวั่นและความขวยเขินตามมาด้วย      ความรักของกามนิตเป็นความรักแรกพบที่รุนแรงจนทำให้เขานอนไม่หลับ รุ่งขึ้นก็สงบอารมณ์ให้เป็นปกติไม่ได้ หมดหนทางเข้าก็ชวนโสมทัตไปยังสวนสวรรค์นั้นอีกเพราะยังมีการเดาะคลีอยู่ แต่ครั้งนี้เปลี่ยนนางงามชุดใหม่เสียแล้ว ความร้อนรนแห่งความรักทำให้เขาต้องออกเที่ยวที่ต่างๆ หลายแห่ง เช่นไปตามท่าน้ำ ลงเรือเที่ยวในแม่น้ำคงคาก็ไม่ช่วยให้เพลินใจได้ กลับมาบ้าน นอนไม่หลับ กินไม่ได้ หยิบกระดาษมาเขียนรูปนางงามตามความจำก็ไม่ช่วยให้คลายใจ รุ่งขึ้นวนไปที่สวนแห่งนั้นอีกก็ไม่เห็นหน้าสาวงาม โสมทัตชวนไปเล่นสกาก็ไม่ยอมไป หนีไปลงเรือเที่ยวไปตามลำพังก็ไม่ทำให้หัวใจเพลาทรมานจากความรักไปได้ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (ภาพ ... ชายคนนั้นคว้าหลังกามนิตไว้ มือคว้าถูกสร้อยคอทำด้วยแก้วมีเครื่องรางร้อยสร้อยคอขาดทันที กระทำให้ชายคนนั้นล้มลง) แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 11:31:14 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 11:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ทำไมเราไม่ได้เรียนเรื่อง กามนิต วสิฏฐีก็ไม่รู้สิ   นิทานเวลตาลก็ไม่ได้เรียน เคยได้ยินแต่พี่ๆเขาเล่ากันเรื่อง นิทานเวลตาลว่าคล้ายกันพันหนึ่งทิวา เอ แล้วรุ่นเราเขาเรียนเรื่องอะไรกันละ   จำไม่ได้แล้ว จากคุณ : Gasalong - [ 2 ต.ค. 51 18:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 62 นิทานเวตาล จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 22:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คำบรรยายโดย นายตำรา ณ เมืองใต้ จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 22:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 64   จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 22:26:42 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คุณ kjb ความคิดเห็นที่ 71 จันทราเป็นพี่สาวมังตรา ถูกแล้วครับ แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 51 21:38:07 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 51 11:15:24 จากคุณ : ระนาดเอก - [ 2 ต.ค. 51 22:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ในนิทานเวตาลเรื่องที่ ๙ มีกลอนบทหนึ่งเดาเอาว่าคงเป็นที่ประทับใจคุณวัชรานนท์ (คนอุดรฯ) เป็นอย่างยิ่ง เป็นบทกวีซึ่งบัณฑิตแลกวีนับจำนวนร้อยพากันแต่งกาพย์กลอนสำแดงความรักแด่นางมุกดาวลี บุตรพราหมณ์หริทาส บ้างก็กล่าวว่านางอยู่ในที่ใด ที่นั้นย่อมสว่างเหมือนแสงฉายในเดือนมืด บ้างก็กล่าวสรรเสริญความงามแห่งนางแลแสดงทุกข์ที่เกิดเพราะความรัก บ้างก็กล่าวลบหลู่พระจันทร์ว่า (กลอนบทโปรดของคุณวัชรานนท์ ) เพ็ญพระจันทร์นั้นสว่างแต่ข้างขึ้น กระต่ายมึนเมาเพ็ญจนเป็นบ้า อันทรามวัยใสสุกทุกเวลา น้ำใจข้ามึนเมาทั้งขึ้นแรม ได้ยลพักตร์รักเหลือไม่เบื่อรัก อกจะหักเพราะอนงค์ศรทรงแหลม ให้แค้นคิดจิตเจ็บที่เหน็บแนม ไม่ยิ้มแย้มเยื้อนให้ชื่นใจเอย บ้างก็กล่าวว่านางมีผิวเหมือนดอกจำปา มีผมเหมือนนางงู มีบาทเหมือนทับทิม (เพราะย้อม) มีตาเหมือนตาเนื้อตามเคย คิ้วเหมือนธนูก่ง ตามอย่างคิ้วที่นิยมว่างาม เดินเหมือนหงส์ ฯลฯ  แลไม่มีใครลืมกล่าวว่านางมีสำเนียงไพเราะ เหมือนนกกาเหว่าแลทุกคนกล่าวว่าถ้านางอัจฉราลงมาเปรียบประชันความงาม นางอัจฉราจะได้อาย ส่วนนางมุกดาวลีนั้นเบื่อกาพย์กลอนจนเกลียดกวีไปทั้งหมด วันหนึ่งจึงบอกแก่บิดาว่า ถ้าจะหาผัวให้ต้องหาชายที่รูปร่างดี ไม่เคยแต่งกาพย์กลอนเป็นอันขาด อนึ่งชายที่จะเป็นสามีนางนั้น ต้องเป็นคนเชาวน์ไวประกอบด้วยความรู้ ยิ่งรู้มากยิ่งดี ขอแต่อย่าให้เป็นความรู้ในเชิงกาพย์กลอนเท่านั้น จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 3 ต.ค. 51 10:18:13 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เหตุการณ์ตอนท้ายของเรื่อง สามีและเพื่อนของสามีนางมุกดาวลีถูกพวกชาวป่าฆ่าตัดศีรษะ นางมุกดาวลีมีมนตร์สำหรับชุบชีวิตได้ แต่อนิจจากลับต่อศีรษะสลับร่างเสียนี่ จึงเกิดคำถามขึ้น นางมุกดาวลีเป็นภริยาของหัวแลตัวสำรับไหน ความเห็นของพระวิกรมาทิตย์ คัมภีรศาสตร์กล่าวว่า แม่น้ำพระคงคาเป็นใหญ่ในหมู่แม่น้ำทั้งปวง เขาพระสุเมรุเป็นใหญ่กว่าเขาทั้งหลาย ต้นกัลปพฤกษ์เป็นใหญ่กว่าต้นไม้ทั้งปวง แลในภาคแห่งมนุษย์นั้น หัวเป็นใหญ่แลประเสริฐที่สุด กล่าวโดยความอันแสดงในคัมภีรศาสตร์เช่นนี้ นางมุกดาวลีต้องเป็นภริยาของชายสำรับซึ่งหัวเคยเป็นสามีของนาง ความเห็นของเวตาล ข้าพเจ้าเห็นว่านางมุกดาวลีเป็นภริยาของชายสำรับที่กายเคยเป็นผัวนาง เพราะเหตุว่ากายนั้นมีอุทร ซึ่งเป็นที่อยู่แห่งวิญญาณอันมีความไม่รู้ดับเป็นสภาพ ส่วนหัวนั้นเสมอกับหม้อกระดูกหม้อหนึ่งซึ่งไม่มีอะไรอยู่ข้างในนอกจากมันสมองซึ่งเป็นเยื่อข้นเสมอกับมันสมองแห่งลูกวัวเท่านั้น เพราะเหตุที่พระวิกรมาทิตย์ตอบคำถามเวตาล เวตาลก็ออกจากย่ามหัวเราะก้องฟ้าลอยไป พระวิกรมาทิตย์กับพระราชบุตรก็เสด็จหันพระพักตร์คืนไปยังต้นอโศก ทรงปลดเวตาลลงมาใส่ย่าม แล้วก็รับสั่งแก่เวตาลว่า ให้เล่าเรื่องจริงไปอีกเรื่องหนึ่ง http://olddreamz.com/bookshelf/vetal/content9.html แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 51 13:45:34 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 3 ต.ค. 51 10:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 68 สมัยพ่อเราเรียนก็เรียนเรื่องกามนิตค่ะ แต่โรงเรียนที่ท่านเรียนใช้ชื่อว่า วาสิฏฐี  ก็คือเรื่องกามนิตนั่นล่ะ แต่ว่าใช้ชื่อนางเอกแทนเนื่องจากชื่อพระเอกมีคำว่า “กาม” อยู่  ซึ่งที่จริงจุดประสงค์ของผู้แต่ง คือ คาร์ล อดอล์ฟ เจลเลอร์รุป ก็ตั้งใจจะให้พระเอกเป็นตัวแทนของคนที่ฝักใฝ่ในความสุขทางกายอยู่แล้ว ถึงได้ตั้งชื่อนี้  เหมือนเคยเห็นหน้าปกหนังสือเรียนชุดนี้แว้บ ๆ หน้าปกเขียว ๆ ไม่แน่ใจว่าที่บ้านมีหรือเปล่า จะว่าไปท้าววิกรมาทิตย์นี่คล้าย ๆ ก้บกษัตริย์โซโลมอนนะคะ คือ มีวีรกรรมเยอะมาก ที่จำได้ดีตั้งแต่เด็ก ๆ ก็นิยายเบงคลี กับ นิทานเวตาล นิทานเวตาลนี่เคยอ่านการ์ตูนผีเล่มละบาท (บ่งบอกอายุจริง ๆ) เอาเรื่องของนางมธุมาลตีมาเขียนด้วยค่ะ แต่เสียดายไม่ได้เก็บไว้ วาดสวยใช้ได้เลยค่ะ จำเรื่องขึ้นใจเลย จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 3 ต.ค. 51 12:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เรื่องนิทานเวตาล  มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่อง อาหรับราตรีหรือเปล่าคะ อ่านเรื่องอาหรับราตรีเห็นตัวละคร(แขก) บางตัว  บื้อๆยังไงชอบกล จากคุณ : Gasalong - [ 3 ต.ค. 51 12:51:52 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มันจริงของคุณวัชรานนท์เขานะคะ   ความจริงพระจันทร์ก็เหมือนกันทุกคืนนั่นแหละ  เพียงแต่กระต่ายมันหลงแสงจันทร์ ในคืนเดือนเพ็ญเท่านั้นเอง ส่วนคืนข้างแรม  มันก็มองไม่เห็นแสงจันทร์  ก็เลยไม่ได้เพ้อหา ไม่เหมือนคนเราที่เพ้อหานางอันเป็นที่รักได้ทั้งข้างขึ้น  และข้างแรม จากคุณ : Gasalong - [ 3 ต.ค. 51 12:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 71 แวะเข้ามาอ่าน ได้ความรู้มากมายเลย ขอยคุณมากๆค่ะ # คห. 44 "ตะละแม่จันทรา  ผู้ซึ่งจะเด็ดเขารักด้วยใจภักดิ์   เป็นน้องสาวของมังตรา  หรือพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ลิ้นดำ แห่งเมืองตองอู" ไม่ใช่เป็น พี่สาว หรือคะ งั้นแสดงว่าตนเอง จำผิดมานานเลย แหะๆๆ ^^' จากคุณ : kjb - [ วันออกพรรษา 02:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อยากรู้เรื่อง นางประแดะ (ไม่รู้ถูกชื่อไหม) ในเรื่องละเด่นลันไดบ้างจัง เขาเป็นใครหนอ.... จากคุณ : เด็กวังเดิม - [ 25 ต.ค. 51 19:47:59 A:58.9.123.127 X: TicketID:191825 ]