อยากให้พี่น้องรุ่นหลังได้รับทราบความเป็นจริงเรื่องเขาพระวิหารจากผู้ที่ได้ไปอยู่ในศาลโลก และที่เขาเขียนด้วยตัวเอง จะได้มีความรู้เบื้องต้นในการกล่าวถึงคดีนี้อย่างถูกต้อง
อยากจะขอคัดข้อความเกี่ยวกับกรณี เขาพระวิหาร ให้ได้รับรู้จาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์
จากคำไว้อาลัยในงานพระราชทานเพลิงศพ พลโท บุศรินทร์ ภักดีกุล
ของ ม.ร.ว. เสนีย์ ปราโมช - พันเอกพูนพล อาสนะจินดา
ม.ร.ว. เสนีย์ ปราโมช
ข้าพเจ้ารู้จัก ท่านพลโทบุศรินทร์ ภักดีกุล เมื่อยังเป็นนักเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษ...นับแต่นั้นมาเราก็ไม่ได้พบกันอีก จนถึง พ.ศ. 2502 เกิดคดีปราสาทหินบนเขาพระวิหาร ซึ่งประเทศไทยตกเป็นจำเลย ถูกเขมรฟ้องที่ศาลยุติธรรมนานาชาติ กรุงเฮ้ก ประเทศฮอลันดา เรียกสั้นๆ ว่าศาลโลก...
ส่วนคดีที่ศาลโลกนั้นโดยรู้ระแคะระคายมาก่อนว่าไทยจะถูกฟ้อง รัฐบาลได้ตั้งกรรมการขึ้นคณะหนึ่ง เป็นกรรมการเตรียมคดีและกำกับคดีระหว่างเป็นความ มีพระยาอรรถการีย์นิพนธ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมเป็นประธาน กรรมการประกอบด้วยข้าพเจ้า นายทหารกรมพระธรรมนูญทหารบก (พลเอก สุข เปรุนาวิน) บายทหารกรมแผนที่ทหารบก
ซึ่งพลโทบุศรินทร์ ภักดีกุลเป็นเจ้ากรม และผู้แทนกระทรวงต่างประเทศ ทนายแก้คดีในชั้นเป็นความ รัฐบาลแต่งตั้งฝรั่งผู้เชี่ยวชาญคดีศาลโลก 3 ท่าน กับข้าพเจ้าเป็นหัวหน้า
ชั่วเวลาเกีอบหนึ่งปี กรรมการทำหน้าที่ค้นหาเอกสารที่จะส่งศาล ได้มาประมาณร้อยชุด ส่วนใหญ่เป็นภาษาไทยที่ต้องแปลเป็นภาษาอังกฤษส่งศาล การเตรียมคดีมีส่วนสำคัญพัวพันไปถึงที่แสดงเขตแดนระหว่างไทยกับเขมรที่เขาพระวิหาร ซึ่งท่านเจ้ากรมแผนที่กับผู้ช่วยคือ นายพันโท พูนพล อาสนะจินดา เป็นผู้ค้นค้วาได้มาแสดงตลอดจนให้หลักเกณฑ์ในทางวิชาการแผนที่
ปี พ.ศ. 2503 เขมรยื่นฟ้องอ้างว่า เขตแดนระหว่างไทยกับเขมรที่เขาพระวิหารมีสนธิสัญญาระหว่างไทยกับฝรั่งเศสให้ถือตามเส้นสันปันน้ำ ปราสาทหินบนเขาอยู่ในเขตแดนเขมร ดังมีแผนที่ของฝรั่งเศสแสดงไว้
ไทยให้การปฏิเสธต่อสู้ว่าถือตามเส้นสันปันน้ำ ปราสาทอยู่ในเขตแดนไทย แผนที่ของฝรั่งเศสวาดเส้นสันปันน้ำไม่ถูกต้องตามความจริง
ประเด็นจึงมีให้ศ่าลพิจารณาว่า เส้นสันปันน้ำอยู่ตรงไหน และแผนที่ของฝรั่งเศสที่ลากเส้นสันปันน้ำนั้นถูกต้องหรือไม่
สันปันน้ำคือยอดเขา ซึ่งเมื่อฝนตกลงมา จะแบ่งน้ำฝนให้ไหลลงไปคนละทาง เมื่อฝนตก น้ำฝนไหลจากยอดเขาไปทางใต้สู่ประเทศหนึ่ง ทางเหนือสู่อีกประเทศหนึ่ง ยอดเขาหรือสันเขาที่ปันน้ำฝนนี้ถือเป็นเขตแดน
ยอดเขาพระวิหารที่เป็นสันปันน้ำ ไม่เหมือนยอดเขาธรรมดา เพราะตรงที่ปราสาทหินตั้งอยู่ยอดเขาทางทิศใต้เป็นหน้าผาเขาชะโงกหักดิ่งลงไปสู่แผ่นดินเขมร ไม่มีสิ่งปลูกสร้าง จะตั้งอยู่ได้แต่ทางเหนือ เขาลาดจากยอดเขาสันปันน้ำลงไปสู่แผ่นดินไทย ตัวปราสาทหินตั้งอยู่ห่างจากสันปันน้ำลงมาทางเหนือ เมื่อฝนตก น้ำฝนไหลจากยอดเขาผ่านปราสาทตามลาดลงไปสู่แผ่นดินไทย ปราสาทจึงตั้งอยู่ในเขตแดนไทย แผนที่ฝรั่งเศสไม่วาดตามเส้นสันปันน้ำนี้ แต่วาดล้อมปราสาทไปไว้ทางทิศใต้ จึงไม่ถูกต้องตามความจริงแห่งภูมิประเทศ
ความจริงตามภูมิประเทศมีอยู่ดังกล่าว ไทยเชิญศาลโลกไปดู ซึ่งตามวิธีพิจารณาศาลพึงไปดูแต่ไม่ไป แล้วโดยเสียงข้างมาก 9 : 3 ตัดสินนอกประเด็นว่า ฝรั่งเศสส่งแผนที่ให้ไทยแล้ว ไทยไม่คัดค้าน จึงถูกปิดปากห้ามเถียงว่าแผนที่ผิดพลาดต่อความจริง และตัดสินให้เขมรชนะคดีเป็นยุติ คดีที่ศาลโลกตัดสินไม่มีอุทธรณ์ฏีกา
แต่กระนั้น ข้อเท็จจริงตามที่ผู้เชี่ยวชาญไทยและฮอลันดาแสดงต่อศาล เป็นที่ยืนยันว่าตามเส้นสันปันน้ำ ปราสาทหินตั้งอยู่ในเขตแกดนไทยตามสนธิสัญญา ส่วนที่ศาลตัดสินว่าไทยถูดปิดปากไม่ให้เถียงว่าแผนที่ผิดเพราะไม่ได้คัดค้าน ไทยครอบครองใช้อำนาจอธิปไตยเหนือเขาพระวิหารอยู่ก่อนฝรั่งเศสทำแผนที่ ไม่มีเหตุที่จะต้องคัดค้าน สนธิสัญญาให้ถือเส้นสันปันน้ำเป็นเขตแดนไม่ได้ให้ถือตามแผนที่ของฝรั่งเศส สนธิสัญญาไม่มีกล่าวถึงแผนที่เลย ซึ่งตามความเป็นจริง เส้นสันปันน้ำบนเขาพระวิหารเห็นได้เด่นชัดอยู่แล้ว และสัญญาแวร์ซาย ค.ศ. 1919 ก็ห้ามมิให้ศาลใช้แผนที่ตัดสินคดีเขตแดนระหว่างชาติ
ปลายปากกาของคนที่เป็นผู้พิพากษา จะเขียนคำพิพากษาเป็นอย่างไรก็ได้ แต่ชั่วเวลาร้อยปี พันปี หรือกว่านั้นต่อจากนี้ไป สันปันน้ำบนยอดเขาพระวิหารยังอยู่พิสูจน์ต่อตาโลกให้เห็นเป็นประจักษ์ว่า ปราสาทหินบนเขาพระวิหารตั้งอยู่ในเขตแดนไทย ท่านเจ้ากรมแผนที่ พลโทบุศรินทร์ ภักดีกุล มีส่วนในการแสดงความจริงอันเป็นอมตะนี้ ถึงแม้ตัวท่านจะจากเราไปแล้ว งานของท่านในคดีปราสาทเขาพระวิหารจะยังอยู่ (14 กันยายน 2532)
พันเอก (พิเศษ) พูนพล อาสนะจินดา
เพื่อเป็นที่ระลึกในคุณงามความดี ที่ท่านได้กระทำเพื่อประโยชน์ของแผ่นดิน ผมจะขอเล่าเรื่องที่ท่านได้มีส่วนทำงานอย่างหนึ่ง ระหว่างที่เป็นเจ้ากรมแผนที่ทหารนั่นก็คือการเป็นกรรมการเตรียมการต่อสู้คดีเขาพระวิหาร ที่ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศที่กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ การต่อสู้คดีนี้ทำให้ท่านต้องเดินทางไปต่างประเทศหลายครั้ง เพื่อไปศาลบ้าง ไปค้นหาข้อมูลในต่างประเทศบ้าง มีหลายครั้งที่ผมต้องติดตามท่านไปในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา และในฐานะกรรมการคนหนึ่งด้วย ท่านได้ทุ่มเทความสามารถเป็นอย่างมากในการที่จะต่อสู้คดีเขาพระวิหาร และเห็นว่าข้อมูลทางสัญญาก็ดี หรือทางแผนที่เขตแดนก็ดี โอกาสที่เราจะชนะคดีมีอยู่มากทีเดียว แต่การพ่ายแพ้ครั้งนั้นมันเป็นการเอารัดเอาเปรียบทางการเมืองอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่ในอดีตกาล จากประเทศมหาอำนาจที่ยังมีอำนาจและอิทธิพลอยู่ ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศที่กรุงเฮกก็ประกอบด้วยผู้พิพากษาตัวแทนจากประเทศต่างๆ ส่วนมากจากยุโรบ ซึ่งในอดีตเป็นประเทศที่แสวงหาอาณานิคมอยู่แล้ว การพิพากษาจะให้ฝ่ายใดแพ้หรือชนะขึ้นอยู่กับการลงคะแนนเสียงของผู้พิพากษาทั้งคณะ ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยในการตัดสินคือผู้พิพากษาผู้แทนจากประเทศจีนชาติ (ไต้หวัน) อเมริกาใต้ และออสเตรเลีย และที่สนับสนุนคำพิพากษาให้เราแพ้ คือผู้พิพากษาจากประเทศอังกฤษ ที่ได้กล่าวเช่นนี้ไม่ได้หมายความว่าจะต้องการสร้างความจงเกลียดจงชังกันตลอดไป แต่ชี้ให้เห็นถึงการปฏิบัติของบุคคลที่มักคำนึงถึงชาตินิยมด้วยกันทั้งนั้น ในการคว้าคว้าเอกสารที่ห้องสมุดของสมาคมภูมิศาสตร์แห่งชาติที่ประเทศอังกฤษ เราได้พบแผนที่ฉบับหนึ่งเขียนโดย มร. ปาวี กงสุล และนักแผนที่ชาวฝรั่งเศสในแผนที่ฉบับนั้นมีเส้นร่างแบ่งเขตอิทธิพลของฝรั่งเศสและอังกฤษไว้อย่างชัดเจน คือแนวกึ่งกลางแม่น้ำปิงลงไปบรรจบกับแม่น้ำเจ้าพระยา และตลอดกึ่งกลางแม่น้ำเจ้าพระยาจนถึงปากอ่าวไทย โดยกำหนดให้ดินแดนประเทศสยาม (ไทย) ทางตะวันออกอยู่ในเขตอิทธิพลของฝรั่งเศส และทางตะวันตกอยู่ในเขตอิทธิพลของอังกฤษ แผนที่ฉบับนี้ได้พิมพ์เผยแพร่แล้วแต่คงจะรอการปฏิบัติการเท่านั้น พอดีกับพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ทรงไหวทันเหตุการณ์ณ์จึงทำให้การแบ่งปันแผ่นดินสยามตามแผนของ มร. ปาวี ต้องระงับไป แต่เขาก็ได้ประเทศลาวและเขมรไปจากแผ่นดินสยาม แต่ความพยายามที่จะเอาที่ดินของไทยนั้นเป็นความพยายามที่ไม่สิ้นสุด เมื่อตอนที่ฝรั่งเศสจะจากเขมรหรือกัมพูชาไป ยังเตือนให้เขมรเอาดินแดนเขาพระวิหารไปด้วย เพราะได้แอบเขียนแผนที่ให้พระวิหารอยู่ในเขตของกัมพูชา โดยตกแต่งเพิ่มลำธารในแผนที่อำพรางให้เห็นว่าสันปันน้ำอยู่ทางด้านหลังปราสาท เพราะเหตุนี้จึงได้เกิดเป็นคดีให้กัมพูชาฟ้องศาลยุติธรรมระหว่างประเทศให้ประเทศไทยคืนปราสาทเขาพระวิหารให้แก่กัมพูชา ที่จริงตามสัญญายกดินแดนให้แก่ฝรั่งเศสสมัยนั้นได้กำหนดเอาสันปันน้ำเป็นเขตแดน แผนที่เป็นแต่หลักฐานประกอบหรือหลักฐานชั้นรองลงมาซึ่งขณะนั้นฝ่ายไทยไม่มีอุปกรณ์และความรู้ที่จะทำได้ จึงให้ฝรั่งเศสเป็นผู้จัดทำ และเรียกว่า CROQUIS SCHEMATIC หรือร่างแผนที่ สำหรับใช้ในการเจรจาตกลงเขตแดนแต่ละส่วน แต่ตอนที่เขมรฟ้องเรียกดินแดนเขาพระวิหารคืนนั้น เขาเอาแผนที่ซึ่งพิมพ์ในรูปแบบ ATLAS หรือแผนที่เล่มมาอ้างว่าเป็นแผนที่ต่อท้ายสัญญา ซึ่งคณะกรรมการปักปันไม่เคยได้ใช้เลย เรื่องนี้ทนายฝ่ายไทย โดยมีหม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมชเป็นประธานได้แถลงในศาลอย่างชัดเจน แต่ผู้พิพากษาก็ดูเหมือนจะทำเป็นไม่เข้าใจ หรือไม่มีความรู้ทางด้านภูมิศาสตร์เลยแม้แต่น้อย
หลังจากคดีเขาพระวิหารเสร็จสิ้นลงแล้ว หลายปีต่อมาผมได้สังเกตเห็นผลแห่งกรรมที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ คือประมุขของกัมพูชาได้ขึ้นไปเหยียบปราสาทพระวิหารบนยอดเขาที่เป้ยตาดีเพียงครั้งเดียว ไม่ปรากฏว่ามีการฉลองในความสำเร็จแต่ประการใด ต่อมาไม่นานประมุขกัมพูชาก็ถูกภัยการเมืองคุกคามภายในประเทศของตนเอง และแล้วทหารต่างแดนคือเวียตนามก็เข้ามายึดครองแผ่นดินส่วนใหญ่ ประมุขของประเทศกัมพูชาจึงต้องลี้ภัยไปอยู่ในประเทศอื่น ประเทศกัมพูชาถูกแบ่งออกเป็นหลายฝ่ายทางการเมืองและทำการรบพุ่งประหารกันเองระหว่างชาวเขมร จนประชาชนเกือบจะหมดแผ่นดินอยู่แล้วที่หนีความตายและความอดอยากมาอาศัยอยู่ในค่ายอพยพในประเทศไทยก็มีมาก นับว่ายังโชคดี ส่วนผู้พิพากษาประธานศาลที่เป็นชาวโปแลนด์ได้ถึงแก่กรรมในเวลาต่อมา เมื่อได้มีการเลือกตั้งประธานคนใหม่ ได้แก่ผู้พิพากษาชาวออสเตรเลียที่เขียนคัดค้านการตัดสินให้ฝ่ายไทยแพ้คดีอย่างรุนแรง โดยอ้างเป็นเชิงว่าการที่ฝรั่งเศสได้ดินแดนครั้งนั้นไปจากไทยก็โดยอำนาจอย่างไม่เป็นธรรมอยู่แล้ว ยังจะเอาปราสาทเขาพระวิหารไปโดยเขียนแผนที่ผิดอีกจึงไม่เห็นด้วย เรื่องที่เล่ามานี้เป็นผลแห่งกรรมของบุคคลและผลแห่งกรรมของประเทศด้วย จึงขอเตือนทุกท่านว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโลกนี้มีเหมือนกัน......
จากคุณ :
annnitaya 
- [
15 ต.ค. 51 12:44:31
]
เขาพระวิหาร ฟังจากคำบอกเล่าของคนที่ไปศาลโลกเอาเอง
