 |
~~~~~~~~~~~รายงานชุมนุมชาวยุทธ~~~~~~~~~~~~ version ก้นครัว(ภาคต่อ)
อ่าต้องขออภัยจริงๆ เนื่องจากตอนเช้าอากาศดีไปหน่อยเลยหลับสบาย
ตื่นเกือบ 10 โมงแระ เลยไม่ได้มาทำภาคต่อเนื่องจากต้องออกไปข้างนอกตอน 11 โมง ><
เอ่อ ความเดิมตอนที่แล้วเชิฐอ่านได้จากกระทู้ด้านล่างนี้เลยครับ
หลังจากสนทนาไปซักระยะหนึ่ง โทรศัพท์ของท่านจื่อหลิงก็ดังขึ้น(คาดเดาได้ไม่ยากว่าจากผู้ใด)
จอมยุทธทุกท่านจึงสวมวิญญาณช่างไม้ช่วยกัน"เลื่อย"ด้วยการ......
"พี่จื่อหลิงขา"
"ทานนี่หน่อยมั้ยค่ะพี่จื่อหลิง"
"พี่จื่อหลิงขา กี่โมงแล้ว"
และอีกมากมาย
ประสานเสียงกัน.....
ท่านอุ้ยเสี่ยวป้อก็ทักขึ้นมาว่า
"เฮ้ยมันไม่ขึ้นหว่ะ มีแต่เสียงผู้ชาย ท่าไซมึ้งช่วยหน่อยซิ"
พลัน มีเสียงตอบรับขึ้นมาทันทีว่า
"ไม่ต่างกันหรอก!!!!"
ผมไม่ขอเอ่ยนามนะครับเนื่องจากเป็นห่วงสุขภาพของท่านผู้นั้น><
พอท่านจื่อหลิงวางโทรศัพ์ปุ๊ป ก็มีคนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า......
"เฮ้ย เป็นผู้ชายหมดแบบเนี้ย ฮูหยินท่านไม่คิดอะไรก็ดีไปหรอก แต่ถ้า...."
"ถ้าอะไรหรอท่าน?"
"ถ้าเกิดคิดว่าท่านจื่อหลิงอยู่ในบาร์เกย์หล่ะยุ่งเลย"
"!!!!!?????"
หวังว่าคงไม่มีความคิดอย่างนั้นจริงๆนะครับ><
หลังจากนั้นอีกประมาณ 1 ช.ม.โทรศัพท์ของท่านจื่อหลิงก็ดังอีกครั้ง
คราวนี้ทุกท่านพร้อมใจกันสงบเสงี่ยม ไม่มีการแซวกันระหว่างคุย
แต่ทว่าหลังจากท่านจื่อหลิงวางโทรศัพท์
ท่าซาเสี่ยงเอี้ย พูดด้วยน้ำเสียวอันหนักแน่นว่า
"ครั้งที่2"
เท่านั้นแหละครับ แขกเหรื่อบนชั้น2 ก็ได้รับฟังเสียงหัวเราะระบบเซอร์ราวด์รอบทิศทางอีกครั้งหนึ่ง หุหุ
หวังว่า เรื่องคงไม่จบแบบม้าในนิทานของท่านบุ้นนะ^ ^"
พอเริ่มดึก ทุกครั้งเรื่องราวจะแวะเวียนเข้าไปแถวๆห้องราชดำเนิน
แต่ทว่า วันนี้เหตูการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว
กลายเป็นการเล่าเรื่องสยองขวัญมาแทนที่
เริ่มจากเรื่องเล่าของท่านแชจั้ว ท่านเล่าว่า.......
สมัยที่ท่านยังเรียนสาขาการพนันศาสตร์อยู่ที่ม.เกษตรนั้น
ท่านได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับคนขี่จักรยานเขียว เสื้อส้ม แต่ไม่นึกไม่ฝันว่าท่านจะได้เจอะเจอด้วยตนเอง
วันหนึ่งในขณะที่ท่านขับรถกลับบ้านหลังจากฝ่านการกรำศึกในสนามประลองกำลัง(เงิน)
ท่านเห็นรถจักรยานคันนึง สวนมาในตอนแรกท่านก็ไม่ได้เอะใจอะไรจนกระทั่งสวนแว้บไปปุ๊ป ท่านดันเหลือบไปมองกระจกข้าง ปรากฎว่า
ไม่มี..........
ท่าลองมานั่งนึกดู เอ ตอนสวนก็แปลกๆนะเห็นมาตั้งแต่ไกล ทั้งๆที่ถนนก็ไม่มีไฟ ทำไมมานเรืองแสงได้ดั่งมีปาฏิหารย์นะ
ประเด็นที่สำคัญคือ "มันหายไปไหน" เพราะข้างทางก็เป็นคู ก็คงไม่ขับๆอยู่แล้วหายลงคูไปเงียบๆหรอกนะ
ท่านก็ไม่ได้คิดอะไร เหตุการณ์ผ่านไป 3 เดือนระหว่างขับรถเหมือนเดิม ถนนเส้นเดิม เวลาโพล้เพล้เหมือนเดิม
มันมาอีกละ เรื่องแสงเหมือนใช้โอโม่มา เสื้อก็คุ้นๆจักรยานก็คุ้นๆ ท่านแชจตั้งจึงตัดสินใจ"ชะลอ"และเหตุการณ์พลันเกิดขึ้นเหมือนเดิมประหนึ่งเดจาวู ผ่านแว้บละหายไป!!!!
ท่านแชจั้งรำพึง เอ มันชักจะแปลกๆละนา
มันไม่รอให้ท่านสงสัยนาน 3 วันหลังจากนั้น
ถนนเส้นเดิม เหตุการณ์เหมือนเดิม เรืองแสงมาแต่ไกล ครั้งนี้เพื่อที่จะ"ชี้ชัด" ท่านแชจั้งจึงได้ตัดสินใจอย่างอุกอาจด้วยการ"หยุด"รถเพื่อจะพิสูจน์ไปเลย
ปรากฎว่าท่านแชจั้วได้อธิบายถึงใบหน้าของผู้ขับขี่ไว้ว่า
"ขาวใสนวลเนียนดั่งไข่เป็ด"
ท่านแชจั้วเพื่อได้ทำการพิสูจน์แล้ว ท่านบอกว่าท่านขับออกจากสถานที่นั้นด้วยความเร็ว 20 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ท่านอื่น:"ทำไมหล่ะ ไม่กลัวหรือ"
ท่านแชจั้ว : "ป่าวไม่ใช่ไม่กลัวหรอก ขามันสั่นไม่มีแรงเหยียบ - -"
มาลองฟังความเห็นของสมาชิกท่านอื่นดูหลังจากที่ท่านแชจั้วเล่าจบ
ท่านอื่น : "เฮ้ยท่านเล่นมากไปจนเบลอรึเปล่า"
ท่านอื่น2 : "จริงด้วยไอแดงๆดำๆตัดกันมากเลยเกิดภาพหลอนป่าว"
ท่านแชจั้ว : "ถ้ามันเห็นเป็นแจ๊ค แหม่ม คิง คงไม่สงสัยหรอก แต่นี่มัน'นวลเนียนเยี่ยงไขเป็ด'นะโว้ย"
ท่านอื่น3 : "อ่าวก็แหมท่านอาจจะได้โบ๋ มากเกินไปไง 555"
อ่ะนะ ก็ว่ากันไป
หลังจากนั้นก็มีท่านอื่นๆผลัดกันเล่าประสบการณ์ของตัวเอง ผมขอยกเด็ดๆอีกเรื่องนึงจากท่านบุ้นแจกวงก็แล้วกันครับ
ท่านเล่าว่าระหว่างที่กำลังนั่งรถไปกับเพื่อนเพื่อที่จะไปเที่ยวต่างจังหวัด วันนั้นท่านนั่งที่นั่งข้างคนขับ ส่วนเพื่อนอีก 2 คนข้างหลังนั้นเฝ้าพระอินทร์ไปแล้ว
ตอนนั้นท่านไปติดไฟแดง อยู่แยกหนึ่ง รถข้างหน้าของท่านนั้นเป็นBMคันนึงจอดติดอยู่
ตอนแรกท่านก็คุยกับเพื่อนคนขับไปเรื่อยๆ ซักพักเหลือบมองไปข้างหน้า
บนรถBMคันนั้นมีเด็กผู้ชายแต่งกายเป็บโบราณ มัดจุกนั่งอยู่บนหบังคารถและห้อยขาลงมา ที่สำคัญคือ.......
"มันกวัวมือเรียกซะด้วย"
ท่านบุ้นพยายามตั้งสติแล้วสะกิดๆเพื่อนคนขับข้างๆ ซึ่งทั้งสองส่งสายตาและทำความเข้าใจเหมือนกันว่า
"กุเห็นเหมือนที่เมิงเห็นนั่นแหละ"
พอไฟเขียวเพื่อนของท่านบุ้นจึงตัดสินใจไม่ไป ไม่ว่าคันข้างหลังจะบีบแตรไล่ยังไงก็ตาม จนเพื่อนที่นั่งข้างหลัง 2 คนตื่นขึ้นมาเพราะเสียงแตรพร้อมกับคำถามที่ว่า
"ทำไมไม่ไปวะ"
ท่านบุ้นจึงตอบไปว่า
"เดี๋ยวค่อยเล่า เงียบๆไป"
หลังจากที่ไฟแดงอีกรอบ ท่านบุ้นจึงได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เพื่อนๆจึงเริ่มเห็นดีด้วยที่ไม่ตามไป
ทว่า.......
หลังจากขับไปได้อีกซักระยะหนึ่ง ท่านบุ้นเหลือบไปเห็นBMคันเดิมโหม่งต้นไม้อยู่ข้างทาง.......
หลังจากสนทนากันไปซักระยะนึงจึงเริ่มเข้าสู้หัวข้อ"สุ่มเสี่ยง"อีกครั้ง
ซึ่งเพื่อความปลอดภัยและอิสรภาพของทุกคน ผมขออนุญาตไม่เผยแพร่แล้วกันนะครับ ^ ^"
เวลาล่วงเลยจนมาถึง 4 ทุ่มพนักงานร้านเริ่มทำการ"ไล่แขก"ด้วยการเก็บโต๊ะเช็คจาน บ้างก็ทำจานหล่นป๊องแป๊งๆ เป็นสัญาณว่าสมควรแก่เวลาแล้วที่จะต้องจากมา
จึงได้เรียกพนักงานเช็คบิล
ท่านราชันย์ทิวาควักบัตรออกมาเพื่อที่จะนำไปจ่าย
ผมจึงเสนอความเห็นว่า
"พี่ๆ รูดแล้วพวกผมไม่จ่ายได้มั้ย"
ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสมาชิกท่านอื่นอย่าง"ล้นหลาม" หุหุ
เนื่องจากวันนี้ฝนตก จุดไฟกันไม่ติดการ"ชุมนุมรอบกองไฟ"หน้าร้านจึงไม่ได้บังเกิดขึ้น เปลี่ยนเป็นไปชุมนุมต่อที่Macแทน
แต่บังเอิญว่าคืนนี้ผมดันติดธุระ ไม่สามารถที่จะไปต่อได้ ต้องขอโทษด้วยจริงๆครับพี่ๆทุกคน
ฉะนั้นขอจบการรายงานชุมนุมแต่เพียงเท่านี้ครับ
ป.ล.พี่จื่อหลิง ผมมิได้ตั้งใจจะเอาพี่มาล้อเล่นจริงๆนะครับ>< ผมเขียนขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น และผมเองก็เข้าใจในตัวพี่ด้วยนะครับ ถ้ามีอันใดล่วงเกิน ไว้คราหน้าผมคารวะด้วยโออิชิซักขวดละกันครับ^ ^"
ป.ล.2 รูปสมรภูมิที่ว่างเปล่าก่อนทำการรบ
จากคุณ :
Sayfert 
- [
19 ต.ค. 51 21:39:47
]
|
|
|
|
|
|
) 
