ความคิดเห็นที่ 1 เห็นเค้าว่ามันเป็นตำนาน เเต่ส่วนตัวผมชอบเรื่องนี้มากๆๆเลยนะคับ มันสะท้อนให้เห็นวิถีชิวิต คนสมัยอยุธยาตอนปลาย ได้ชัดเจนมากๆๆๆๆโดยไม่ต้องมีหลักฐานเป็นภาพถ่ายเลยทีเดียว จากคุณ : panard1 - [ 19 พ.ย. 51 15:14:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ส่วนหนึ่ง เรื่องเกิดในอยุธยา  สุพรรณบุรี(ยังมีสถานที่ในเรื่องหลงเหลือ)  กาญจนบุรี  เป็นพื้น แม้นิสัยตัวละครอาจจะขัดใจคนรุ่นใหม่ แต่คุณค่าด้านภาษา  ประวัติศาสตร์  สังคมชาวบ้านในอดีตยังน่าศึกษาอนุรักษ์ เคยอ่านเล่มหนาหลายปีมาแล้วยังจำได้จนทุกวันนี้ ชอบหลายตอน ตอนพลายแก้ว(ขุนแผน)นัดพบนางพิมที่ไร่ฝ้าย   กำเนิดวรรคทอง  อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย  ไม่ตายดอกเพราะอดเสน่หา ตอนพลายแก้วนอนกับนางพิมแล้วย่องไปหาสายทองพี่เลี้ยงนางพิม เกิดการทะเลาะหึงหวงขึ้น  จนแม่นางพิมตกใจตื่นตะโกนด่าว่า มันทำอะไรกันดึกดื่น  กูหนวกหูกูจริงเหมือนยิงปืน ตอนพระไวย(พลายงาม)โดนเสน่ห์สร้อยฟ้าโดยมีย่าเข้าข้าง ขุนแผนไม่พอใจจึงโยนอิฐเข้าฝาบ้าน  นางทองประศรีเลยร้องด่าว่า ดาบฟ้าฟื้นฟันปลายังไม่เข้า  แกไม่กลัว ตอนนางพิมกับนางลาวทองทะเลาะกัน  สะใจดี ตอนขุนแผนกับลูกหายตัวบุกเข้าคุ้มเจ้าเมืองเชียงใหม่ ได้ยินเสียงนางในคุยกันว่ากลัวโดนจับไปเมืองใต้(อยุธยา) มีคนหนึ่งบอกไม่ต้องกลัว  มีของดี(ของลับ)ติดตัวจะกลัวอะไร ตอนขุนแผนพาเฉลยเชียงใหม่แวะพักในป่า   ตกกลางคืนทหารอยุธยามุุดเข้าหาเชลยหญิง  สาวๆพากันตกใจร้องว่าเสือเข้า ทหารไทยบอกว่าเสือตัวนี้หางสั้น(ของลับ)  ไม่ต้องกลัว ตอนขุนแผนบุกบ้านขุนช้างจะพานางพิมหนี  บรรยายภาพสวยงาม ตอนขุนแผนนางพิมอยู่ในป่าอาบน้ำหยอกกันไปมาแล้วนอนใต้ต้นไทร ขุนแผนหนุนตักนางพิมๆพัดวีให้พร้อมนึกสมเพชตัวเองมาเร่ร่อนกลางป่า ตอนนางพิมโดนประหาร  อ่านแล้วร้องไห้ตาม จากคุณ : วสันดิลก - [ 19 พ.ย. 51 15:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมมีพระขุนแผนน่ะ แต่จริง ๆ น่ะ ห้อยแล้ว หญิงไม่มา มาแต่ .... คงเดากันได้น่ะครับ  ผมว่ามันมีหลายอย่างมากเลย ที่อ้างอิงถึงความเป็นจริงได้ แต่ผมก็ไม่รู้อะไรหรอก แต่ผมแค่ชอบอ่านอ่าครับ มันสนุกมากเลย จากคุณ : Zhiying - [ 19 พ.ย. 51 16:44:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมไม่ชอบ คนเป็นพระเจ้าแผ่นดินในเรื่องนี้อ่ะ  มาจุ้นเรื่องผัวผัวเมียเมียเค้า  สั่งตัดคอนางวันทองเพราะโกรธ  โค ตะ ระ ไม่ชอบอีตาคนนี้เลย จากคุณ : tinglee tingamee - [ 19 พ.ย. 51 17:02:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ยินดีที่ได้มีประโยชน์กับเพื่อนๆ เขาบาง เพิ่งตั้งกระทู้ ตำนานเสภา  และทำบล็อกเสร็จพอดีครับ ว่าด้วยเรื่องขุนช้างขุนแผน          เรื่องขุนช้างขุนแผนเป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นในกรุงเก่า  เนื้อความปรากฏจดไว้ในหนังสือคำให้การชาวกรุงเก่า  นับเป็นเรื่องในพระราชพงศาวดาร  มีอยู่ดังนี้ว่า          “ในลำดับนั้นต่อไป  พระราชบุตร พระราชนัดดา เชื้อพระราชวงศ์ของพระเจ้าอู่ทองรามาธิบดี ได้ครองราชย์สมบัติในกรุงเทพทวาราวดีเป็นลำดับไปหลายพระองค์  จนถึงพระเจ้าแผ่นดินองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่าพระพันวษา  ภาษาพม่าเรียกว่าพระเจ้าวาตะถ่อง  แปลว่าสำลีพันหนึ่ง  พระเจ้าแผ่นดินพระองค์นี้มีพระราชประวัติพิสดาร  แต่กล่าวไว้โดยเอกเทศ  พระองค์มีพระมเหสีทรงพระนามว่า สุริยวงษาเทวี  มีพระราชโอรสองค์หนึ่งด้วยพระมเหสีมีพระนามว่า พระบรมกุมาร”          “ครั้นอยู่มา  พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตลานช้าง  มุ่งหมายจะเป็นสัมพันธมิตรสนิทสนมกับกรุงเทพทวาราวดี  จึงส่งพระราชธิดาองค์หนึ่งซึ่งมีพระรูปลักษณะงามเลิศ  พึ่งเจริญพระชนม์ได้ ๑๖ พรรษา  พร้อมด้วยข้าหลวงสาวใช้ข้าทาสบริวาร  กับเครื่องราชบรรณาการเป็นอันมาก  มีราชทูตเชิญพระราชสาสน์  พร้อมด้วยเสนาอำมาตย์คุมโยธาทวยหาญ  เชิญพระราชธิดามาถวายพระพันวษา ณ กรุงเทพทวาราวดี  ครั้นมาถึงในกลางทาง  ข่าวนี้รู้ขึ้นไปถึงนครเชียงใหม่  พระเจ้าโพธิสารราชกุมาร  ผู้เป็นพระเจ้าแผ่นดินนครเชียงใหม่ในเวลานั้น  ไม่ชอบให้กรุงศรีสัตนาคนหุตลานช้าง  มาเป็นมิตรไมตรีกับกรุงเทพทวาราวดี  อยากจะให้กรุงศรีสัตนาคนหุตไปเป็นสัมพันธมิตรสนิทกับนครเชียงใหม่  จึงคุมกองทัพลงมาซุ่มอยู่  ยกเข้าแย่งพระราชธิดานั้นไปได้  ฝ่ายพวกพลกรุงศรีสัตนาคนหุตที่พ่ายแตกหนี  ก็รีบกลีบไปทูลแจ้งเหตุแก่พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตลานช้างให้ทรงทราบทุกประการ”          “ครั้นประพฤติเหตุเช่นนี้  ทราบเข้ามาถึงพระเจ้ากรุงศรีอยุธยา  สมเด็จพระพันวษาก็ทรงพระพิโรธยิ่งนัก  จึงตรัสแก่เสนาอำมาตย์ทั้งปวงว่า  เจ้านครเชียงใหม่ดูหมิ่นเดชานุภาพของเรา  เป็นผู้ไม่ตั้งอยู่ในยุติธรรม  มาแย่งชิงนางผู้ที่เขาจำนงใจจะมาให้แก่เราดังนี้  ก็ผิดต่อกรรมบถมนุษวินัย  จำจะยกขึ้นไปปราบปรามเจ้านครเชียงใหม่ให้ยำเกรงฝีมือไทย  ไม่ให้ประพฤติพาลทุจริตดูหมิ่นต่อเราสืบไป  จึงมีพระราชโองการตรัสสั่งให้เตรียมทัพ  และตรัสสั่งพระหมื่นศรีมหาดเล็กผู้เป็นขุนนางข้าหลวงเดิมคนสนิทไว้พระทัย  ให้เลือกจัดหาทหารที่มีฝีมือกล้าศึกสงครามเข้ามาถวาย”          “พระหมื่นศรีจึงกราบทูลว่า  ในทหารไทยในเวลานี้  ผู้ใดจะเป็นทหารเอกยอดดีไปกว่าขุนแผนนั้นไม่มี  ด้วยขุนแผนเป็นผู้รู้เวทมนต์ เชี่ยวชาญ ใจกล้าหาญ เป็นยอดเสนา และมีใจกตัญญูกตเวที รู้พระเดชพระคุณเจ้าหาตัวเปรียบได้ยาก  บัดนี้ขุนแผนเป็ยโทษต้องรับพระราชอาญาจำอยู่ ณ คุก  ถ้าโปรดให้ขุนแผนเป็นทัพหน้ายกขึ้นไปตีเมืองเชียงใหม่ในครั้งนี้  คงจะมีชัยชนะโดยง่าย  ไม่ต้องร้อนถึงทัพหลวงและทัพหลังเพียงปานใด”          “สมเด็จพระพันวษาก็ทรงระลึกได้ถึงขุนแผน  ด้วยทรงทราบว่าเป็นทหารมีฝีมือมาแต่ก่อน  จึงทรงพระกรุณาโปรดให้ขุนแผนพ้นโทษ  มีรับสั่งให้พระหมื่นศรีนำขุนแผนเข้ามาเฝ้าโดยเร็ว  พระหมื่นศรีได้รับสั่งแล้วก็ไปบอกนครบาลให้ถอดขุนแผนจากเรือนจำ  นำตัวเข้ามาหมอบเฝ้าถวายบังคมต่อหน้าพระที่นั่งในท้องพระโรง”            “ในขณะนั้นสมเด็จพระพันวษาจึงมีพระราชโองการตรัสถามขุนแผนว่า  เฮ้ยอ้ายขุนแผน  เอ็งจะอาสากูยกขึ้นไปตีเมืองเชียงใหม่  ปราบปรามเจ้าโยนกอันธพาล  ให้เห็นฝีมือทหารไทย  รับนางคืนมาให้กูจะได้หรือมิได้ประการใด  ขุนแผนจึงกราบบังคมทูลว่า  ข้าพระบาทผู้เป็นข้าทหาร  ชีวิตอยู่ในใต้ฝ่าพระบาทของพระองค์ผู้ทรงพระเดชพระคุณปกเกล้ามาแต่ปู่และบิดา  ข้าพระองค์ขอรับอาสาขึ้นไปตีนครเชียงใหม่  ปราบเจ้าโยนกให้กลัวเกรงพระเดชานุภาพของพระองค์  รับพระราชธิดาพระเจ้าลานช้างคืนมาถวายจงได้  ถ้าตีนครเชียงใหม่ไม่ได้แล้วขอถวายชีวิต  สมเด็จพระพันวษาได้ทรงฟังขุนแผนกราบทูลรับอาสาแข็งแรงดังนั้นก็ดีพระทัยนัก  จึงโปรดตั้งขุนแผนเป็นแม่ทัพ  ถืออาญาสิทธิ์คุมกองทัพทหารไทยยกขึ้นไปตีนครเชียงใหม่”          “ขุนแผนจึงกราบถวายบังคมลายกกองทัพขึ้นไปถึงเมืองพิจิตร  จึงแวะเข้าหาพระพิจิตรเจ้าเมือง  ขอให้ส่งดาบวิเศษกับม้าวิเศษที่ฝากไว้แต่ก่อนคืนมาให้  จะไปใช้ในการรบศึก  ดาบวิเศษของขุนแผนนั้น  ในภายหลังต่อๆ มามีผู้เรียกว่า ดาบฟ้าฟื้น มีฤทธิ์เดชนัก  ม้าวิเศษนั้นเรียกว่า ม้าสีหมอก ขับขี่เข้าสู่สงครามหลบหลีกข้าศึกได้คล่องแคล่วว่องไวนัก  ขุนแผนได้ดาบเวทวิเศษและม้าวิเศษแล้วก็ลาเจ้าเมืองพิจิตรรีบยกขึ้นไปถึงแดนนครเชียงใหม่”          “ฝ่ายเจ้านครเชียงใหม่รู้ว่ากองทัพกรุงศรีอยุธยายกขึ้นมา  จึงแต่งกองทัพให้ยกออกมาสู้รบต้านทาน  ขุนแผนแม่ทัพก็ขับพลทหารไทยเข้าต่อตีพลลาวยวนเชียงใหม่โดยสามารถ  กองทัพเชียงใหม่ก็แตกพ่ายแพ้หนีกลับเข้าเมือง  จะปิดประตูลงเขื่อนก็ไม่ทัน  ขุนแผนก็ยกติดตามรบรุกบุกบั่นเข้าเมืองได้  ไล่ฆ่าฟันพลลาวล้มตายลงเป็นอันมาก  ฝ่ายเจ้านครเชียงใหม่เห็นข้าศึกเข้าเมืองได้ก็ตกใจไม่มีขวัญ  จึงขึ้นม้าหนีออกนอกเมืองไป”          “ขุนแผนจึงคุมทหารเข้าล้อมวัง  ไปจับอัครสาธุเทวีมเหสีพระเจ้าเชียงใหม่ กับราชธิดาอันมีนามว่าเจ้าแว่นฟ้าทอง  กับนางสนมน้อยใหญ่ของพระเจ้านครเชียงใหม่ให้รวบรวมไว้พร้อมด้วยกัน  และให้เชิญนางสร้อยทองราชธิดาพระเจ้านครลานช้างที่เจ้าเชียงใหม่ไปแย่งชิงมาไว้ให้ออกมาจากหอคำ  จึงเชิญนางสร้อยทองพระราชธิดาพระเจ้าลานช้าง  กับพระมเหสีราชธิดาพระเจ้านครเชียงใหม่ที่จับไว้ได้  เลิกกองทัพกลับลงมาถวายพระเจ้ากรุงศรีอยุธยา  และกราบทูลข้อราชการทัพที่มีชัยชนะนั้นให้ทรงทราบทุกประการ”          “สมเด็จพระพันวษาก็มีพระทัยยินดีนัก  จึงทรงพระราชดำริถึงทศพิศราชธรรมตรัสว่า  ซึ่งเจ้านครเชียงใหม่สู้ฝีมือกองทัพไทยไม่ได้  หนีออกจากเมืองไป  ทิ้งเมืองให้ว่างเปล่าไว้ไม่มีเจ้าปกครองดังนั้นไม่ควร  สมณชีพราหมณ์ราษฎรจะได้ความเดือดร้อน  จึงทรงตั้งอำมาตย์ผู้ใหญ่ให้เป็นข้าหลวง  ขึ้นไปเกลี้ยกล่อมราษฎรพลเมืองเชียงใหม่  ไม่ให้แตกตื่นวุ่นวาย  ให้เสนาข้าราชการชาวเมืองเชียงใหม่นั้นไปติดตามเชิญพระเจ้าเชียงใหม่  กลับเข้ามาปกครองบ้านเมืองอยู่เป็นปรกติตามเดิมดั่งเก่า”          เรื่องขุนช้างขุนแผนที่ปรากฏในคำให้การชาวกรุงเก่าดังกล่าวมานี้  มีหลักฐานที่จะเทียบให้รู้ศักราชได้ว่า  เรื่องขุนช้างขุนแผนเกิดมีขึ้นเมื่อใด  คือในหนังสือนั้นแห่งหนึ่งกล่าวว่า  สมเด็จพระพันวษาเป็นพระราชบิดาของพระบรมกุมาร  ต่อมากล่าวว่า  พระบรมกุมารได้เสวยราชสมบัติ  มีมเหสีชื่อศรีสุดาจันทร์  และนางนี้เมื่อพระราชสามีสวรรคตแล้วชิงราชสมบัติให้แก่ชู้  เทียบกับพระราชพงศาวดาร  พระบรมกุมารก็คือสมเด็จพระชัยราชาธิราช  สมเด็จพระพันวษานั้นก็คือ  สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  โดยหลักฐานอันนี้ประมาณว่า  ขุนแผนมีตัวอยู่ในรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  ระหว่างจุลศักราช ๘๕๓ จน ๘๙๑ ปี  และมีเนื้อความประกอบในพงศาวดารเชียงใหม่ว่า  ในยุคนั้นพระเมืองแก้วเป็นพระเจ้าเชียงใหม่  ทำศึกกับกรุงศรีอยุธยาอยู่หลายคราว          และยังมีเนื้อความประกอบชอบกลอีกอย่างหนึ่ง  ที่ในต้นหนังสือเสภาเอง  ลงศักราชไว้ว่า “ร้อยสี่สิบเจ็ดปี”  ถ้าสันนิษฐานว่าเดิมเขียนเป็นตัวหนังสือว่า “แปดร้อยสี่สิบเจ็ดปี” ภายหลังตกคำ แปด ไปเสีย  ถ้าวางจุลศักราช ๘๔๗ เป็นปีขุนแผนเกิด  ขุนแผนเกิดในแผ่นดินสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ  อายุได้ ๖ ขวบสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ ผ่านพิภพ  จึงได้รับราชการในแผ่นดินนั้น  ดูก็เข้ากันได้          แต่ที่ในคำให้การชาวกรุงเก่ากล่าวอีกแห่งหนึ่งว่า  ท้าวโพธิสารเป็นเจ้าเมืองเชียงใหม่ในครั้งนั้น  ท้าวโพธิสารนี้ที่จริงเป็นเจ้าล้านช้าง  เป็นแต่ราชบุตรเขยพระเจ้าเชียงใหม่  และเป็นพระชนกของพระไชยเชษฐาที่ขอพระเทพกษัตรี  คราวทำสงครามกับพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง  ลงมาตรงราวแผ่นดินสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ  เห็นจะเอาชื่อโพธิสารมาใส่ผิด  ฟังไม่ได้          ควรฟังเป็นหลักฐานแต่ว่า  มีเค้าเงื่อนว่าเรื่องขุนช้างขุนแผนนั้น  เป็นเรื่องเกิดในแผ่นดินสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  ระหว่าง พ.ศ. ๒๐๓๔ กับ ๒๐๗๒  และอนุโลมต่อมาได้  อีกอย่างหนึ่งเสภาคงจะเกิดมีขึ้นภายหลังรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  นับด้วยร้อยปี  เมื่อเรื่องขุนช้างขุนแผนเล่ากันจนกลายเป็นนิทานไปแล้ว  ถ้าประมาณว่า  เสภาเพิ่งเกิดมามีขึ้นในตอนหลัง  ไม่ก่อนแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชก็เห็นจะไม่ผิด          ตัวเรื่องขุนช้างขุนแผนที่เล่าในคำให้การชาวกรุงเก่าแม้สังเขปเพียงนั้น  ยังเห็นได้ว่าไม่ตรงกับเรื่องขุนช้างขุนแผนที่เราขับเสภากัน  ความข้อนี้ไม่อัศจรรย์อันใด  ด้วยเรื่องขุนช้างขุนแผนเอามาเล่าเป็นนิทานกันเสียช้านานหลายร้อยปี  และซ้ำมาแต่งเป็นกลอนเสภาในชั้นหลังอีก  คงตกแต่งเรื่องให้พิลึกกึกก้องสนุกสนานขึ้น  และต่อเติมยืดยาวออกทุกที  เชื่อได้ว่าเรื่องในเสภาคงคลาดเคลื่อนจากเรื่องเดิมเสียมาก          แต่คงจะยังมีเค้ามูลเรื่องเดิมอยู่บ้าง  ถ้าจะลองประมาณเค้าเรื่องเดิมเท่าที่ยุติต้องด้วยเหตุผล  เรื่องข้างตอนต้นเห็นจะตรงที่ปรากฏในเสภา  คือขุนช้าง ขุนแผน นางวันทอง  สามคนนี้เป็นชาวสุพรรณ  นางวันทองเป็นชู้กับขุนแผนแต่เมื่อยังเป็นพลายแก้ว  แล้วทำนองจะขอสู่กันไว้  แต่ยังไม่ทันแต่งงาน  ในระยะนี้พลายแก้วต้องเกณฑ์ไปทัพ (ไม่จำเป็นต้องเป็นแม่ทัพ) หายไปเสียนาน  ทางนี้ขุนช้างพยายามจนได้นางวันทองไปเป็นเมีย  พลายแก้วกลับจากทัพได้เป็นที่ขุนแผนสะท้าน ตำแหน่งปลัดซ้ายกรมตำรวจภูบาล  จึงลักนางวันทองไป  ขุนช้างติดตาม  ขุนแผนทำร้ายขุนช้างอย่างไรอย่างหนึ่ง  ขุนช้างจึงเข้ามากล่าวโทษขุนแผน          สมเด็จพระพันวษาให้ข้าหลวงออกติดตาม  ขุนแผนฆ่าข้าหลวงเสีย  แล้วจึงหนีขึ้นไปเมืองเหนือ  แต่ลงปลายเข้าหาพระพิจิตรโดยดี  พระพิจิตรจึงบอกส่งลงมากรุงฯ  น่าสงสัยว่าจะเป็นในตอนนี้เองที่มีรับสั่งให้ฆ่านางวันทองฐานเป็นหญิงสองใจ  แล้วเอาขุนแผนจำคุกไว้  โดยโทษที่ฆ่าข้าหลวง  แต่ลดหย่อนเพราะเจ้ามาลุแก่โทษ  อยู่มาเกิดศึกเชียงใหม่  เวลาเสาะหาทหาร  จมื่นศรีฯ ทูลยกย่องขุนแผน  ขุนแผนจึงพ้นโทษด้วยจะให้ไปทำการศึก  ขุนแผนไปรบพุ่งมีชัยชนะ  จึงเลยมีชื่อเสียงเป็นคนสำคัญ  น่าเข้าใจว่าทำนองเรื่องขุนช้างขุนแผนเดิมจะมีเท่านี้เอง  นอกจากนี้เห็นจะเป็นของแต่งประกอบขึ้นในตอนเมื่อเป็นนิทาน  และเป็นเสภาในภายหลัง แผ่นดินทอง - ว่าด้วยตำนานเสภา เรื่องขุนช้างขุนแผน  พระนิพนธ์ในสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2008/09/K6956997/K6956997.html http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rattanakosin225&month=31-10-2008&group=2&gblog=90 จากคุณ : กัมม์ - [ 19 พ.ย. 51 17:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขำตอนขุนช้าง ว่ายน้ำไปเกาะเรือพระที่นั่งเพื่อไปถวายฏีกา ด้วยคับ คุณ วสันตดิลก ฮาดีๆ ลองนึกดีคนหัวล้านๆหัวเปียกน้ำ ๆๆๆ อิอิ จากคุณ : panard1 - [ 19 พ.ย. 51 17:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถามคุณกัมม์ว่า เรื่องขุนช้างขุนแผน เกิดในช่วงพระมหากษัตริย์พระองค์ใดครับ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 19 พ.ย. 51 19:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จาก # ๕ ของคุณกัมม์ เรื่องขุนช้างขุนแผนที่ปรากฏในคำให้การชาวกรุงเก่าดังกล่าวมานี้  มีหลักฐานที่จะเทียบให้รู้ศักราชได้ว่า  เรื่องขุนช้างขุนแผนเกิดมีขึ้นเมื่อใด  คือในหนังสือนั้นแห่งหนึ่งกล่าวว่า  สมเด็จพระพันวษาเป็นพระราชบิดาของพระบรมกุมาร  ต่อมากล่าวว่า  พระบรมกุมารได้เสวยราชสมบัติ  มีมเหสีชื่อศรีสุดาจันทร์  และนางนี้เมื่อพระราชสามีสวรรคตแล้วชิงราชสมบัติให้แก่ชู้  เทียบกับพระราชพงศาวดาร  พระบรมกุมารก็คือสมเด็จพระชัยราชาธิราช  สมเด็จพระพันวษานั้นก็คือ  สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  โดยหลักฐานอันนี้ประมาณว่า  ขุนแผนมีตัวอยู่ในรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒  ระหว่างจุลศักราช ๘๕๓ จน ๘๙๑ ปี  และมีเนื้อความประกอบในพงศาวดารเชียงใหม่ว่า  ในยุคนั้นพระเมืองแก้วเป็นพระเจ้าเชียงใหม่  ทำศึกกับกรุงศรีอยุธยาอยู่หลายคราว จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 20 พ.ย. 51 08:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ก็สนุกดีนะครับ ถ้าจะอ่านเพื่อความเพลิดเพลิน ดื่มด่ำกับรสวรรณกรรม ซาบซึ้งใจไปกับความพริ้วไหวของฉันทลักษณ์ ,คุณค่าวรรณกรรม ที่สะท้อนวัฒนธรรมความเป็นอยู่ของสมัยใดสมัยหนึ่ง  แต่คงเอาวรรคดีเรื่องนี้เป็นตัวอย่างในการสอนลุกสอนหลานไม่ได้อ่าครับ เรื่องที่ผิดศีลธรรมเยอะมาก ...... ถ้าจะให้ลูกหลานที่ยังเป็นเด็กอ่านนี่ ควรให้คำแนะนำ  ความไม่ยุติธรรม ความอิจฉาริษยา ความชิงดีชิงเด่น ความพยาบาท ไม่สนใจลูกเขาเมียเรา .....ความกดขี่ทางเพศ ที่แผงในเรื่อง ถึงแม้จะเป็ฯเรื่องที่อ้างอิงความเป็นอยู่สมัยก่อน...  สิ่งที่มันแฝงอยู่ น่าคิดนะ....ว่าคุณค่าทางศีลธรรม ของวรรณคดีเรื่องนี้มีพอมีอยู่บ้างไหม จากคุณ : พลอยนพเก้า (พลอยนพเก้า) - [ 20 พ.ย. 51 13:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หัวใจของ เสภาเรื่อง ขุนช้าง ขุนแผน อยู่ที่ ความกตัญญูจงรักภักดีมิเสื่อมคลายของข้าแผ่นดิน สมเด็จพระพันวษาประหารชีวิตขุนไกร เพราะขุนไกรกระทำผิด  นางทองประศรีกับพลายแก้วหนีกระจุย เพราะหนีกฏหมายบ้านเมือง เมื่อประหารวันทอง จมื่นไวยได้เข้าไปขอพระราชทานโทษ โดยยอมรับว่านางวันทองทำผิดประเพณี นี่มารดาอุ้มท้องทรมาน            ได้เกิดมาเป็นนานเพราะมารดา สารพัดพระคุณไม่นับได้            จะทิ้งไว้ไม่ควรเป็นหนักหนา อนึ่งตั้งแต่กำเนิดเกิดมา            ยังมิได้พยาบาลประการใด ครั้งนี้ที่สุดถึงชีวิต             ขอพระองค์จงประสิทธิ์ประสาทให้ ให้เลื่องลือชื่อเสียงปรากฏไป            ว่าหมื่นไวยได้แทนคุณมารดา จมื่นไวยมีกตัญญูต่อพ่อและแม่มาก  เมื่อปีศาจนางวันทองมาห้่ามทัพนั้น คนฟังเสภาน้ำตาตกกันเป็นแถวๆ   จะต้องบอกด้วยหรือว่าแม่นั้นรักลูกแค่ไหน  ถึงตายไปแล้วก็ห่วง คนโบราณจะสั่งสอนหรือชมเชยบุตรหลานก็ไม่ได้แสดงออก  หากว่าน้อมนำเข้ามาด้วย วรรณคดีการขับร้องที่ยกย่องคนทำดี พลายแก้วเข้ามารับราชการ  จนกระทั่งปลอมเป็นทัพมอญยกมา   สมเด็จพระพันวษาไม่เคยสงสัย aiแผนมันทำมาทั้งนี้          หารู้ที่จะว่าอย่างไรไม่ มันก็ถือสัตย์ธรรม์เป็นมั่นใจ          ไม่เห็นที่จะเป็นกบฎ ku ................ ................ ชะรอย ai นี่จะมีแค้น            ai แผนหาเป็นกบฎไม่ หรือ mung โวหารประการใด            มันแค้นใจจึงทำเป็นกลมา วัฒนธรรมความเป็นอยู่ของคนไทยนั้น เป็นเรื่องราว สมัยรัชกาลที่สามเป็นส่วนใหญ่ เป็นเรื่องที่หาอ่านเพื่อศึกษายากอยู่สักหน่อย  ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆที่พอจะคุยกันได้มากมาย   เสภามีไว้ขับ  เป็นการละเล่นเพื่อผ่อนคลายจิตใจของประชาชนทุกหมู่เหล่า  ตั้งแต่สมเด็จเจ้าพระยา ลงมา ถึง นายแจ้งผู้มีสุนทรีย์ ถ้าสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ไม่โปรดที่จะฟังการขับเสภาตอนดึกๆ    น้องชายต่างมารดาของท่าน คือ เจ้าพระยาภาสกรวงศ์คงจำบทเสภาของนายแจ้งไม่ได้  เราก็คงขาด วรรณกรรมที่เลิศแล้วไปส่วนหนึ่ง จะว่าท่านฟังต่างไวอกราก็กระไรอยู่ การขับเสภาบางตอนนั้น เขาเล่นกันในตอนดึก เด็กเล็กนอนหลับหมดแล้ว  หญิงสาวไม่ได้มาฟังหรอก  หญิงวัยกลางคนที่ตักน้ำตำข้าว ทำงานสายตัวแทบขาด  จะฟังบ้างจะเป็นไรไป เสภาเปรียบเปรยเป็นเรื่องอาหารการกิน  ลมพัดสไบไหว  ไก่ตีกัน เรื่องเพศศึกษานั้นคนไทยมิได้ปิดบังซ่อนเร้น จากคุณ : แสนอักษร - [ 20 พ.ย. 51 15:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 งดงามจริง ๆ ครับ คุณแสนอักษร ผมอ่านแล้วรู้สึกดีมากเลย จากคุณ : Zhiying - [ 20 พ.ย. 51 17:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อรุณสวัสดิ์ครับ : คุณกัมม์,คุณเพ็ญชมพู,คุณแสนอักษรและท่านอื่น ๆ ที่เคยพบกัน ห่างหายไปนาน บัดนี้กลับมาแล้วจาก กำนันพล คือ กำนันหวัด(เดิม) จากคุณ : กำนันพล - [ 1 ธ.ค. 51 06:40:23 ]