ความคิดเห็นที่ 1 ผมคิดว่าถึงจะเปลี่ยนรูปแบบไปแค่ไหน แต่คุณค่าทางวรรณศิลป์เป็นสิ่งที่วัดกันได้นะครับ เช่นความสมเหตุสมผลของพลอต ความซับซ้อนของตัวละคร ความสมจริงของฉาก ความสนุกน่าติดตาม ความกระชับไม่เยิ่นเย้อ ถ้าไม่ยึดบรรทัดฐานว่าต้องเป็นเรื่องกำลังภายใน มาดูกันที่คุณค่าในวรรณศิลป์ก็ได้ จากคุณ : เชษฐา - [ 23 ธ.ค. 51 05:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่ายังไม่ถึงทางตันนะครับ แต่ที่เราได้อ่านนี่สิครับ เป็นเพียงส่วนน้อยมากของจำนวนนนิยายในประเทศอื่นเค้าอ่านกัน จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 23 ธ.ค. 51 07:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความต้องการที่เกิดขึ้นหลายๆเเนวนั้น ทำให้นิยายที่เกิดขึ้นในสมัยใหม่สำเร็จในตลาดอย่างสูงได้ยากหรือไม่ ? -เกิดใหม่เรื่อยๆครับ แต่ไม่ได้แปล ปัญหาของไทยคือผู้แปลมีน้อย งานมีเยอะเกิน และสนพ.เพลเซฟ แปลแต่ที่ขายได้แน่นอนอย่างโกวเล้ง กิมย้ง หวงอี้ ของแปลกก็รอกันไป คนอ่านจีนออกมีมาก แต่นักแปลที่ฝีมือดีเข้าขั้นแปลแล้วสำนวนสละสลวยยังมีไม่มากนัก ถึงปัจจุบันจะมีการผลักดันให้มีการแสดงออกมากขึ้น แต่ยังอยู่ในขั้นพอใช้เท่านั้น กระแสนิยมของนิยายแนวรัก แนวแฟนตาซีก็มาแรงกว่า ทำให้นิยมไปแปลนิยายแนวอื่นที่ทำเงินก่อน บรรทัดฐานของกิมย้งหรือนักเขียนในอดีตสูงไป จนทำให้ สมัยนี้คนเขียนนิยายกำลังภายใน กดดันในการเขียนนิยายหรือไม่ ? - ไม่ครับ มันก็เหมือนกับทมยันตี แก้วเก้า ฯลฯ แม้จะมีระดับปรมาจารย์อยู่มาก แต่รุ่นใหม่ก็มีมาเรื่อยๆ  เพียงแต่ไม่ได้แปลมาให้คนอ่านเท่านั้น เพราะวกกลับไปที่ข้อแรก  สนพ.เพลเซฟ นักแปลที่ฝีมือดีเข้าขั้นแปลแล้วสำนวนสละสลวยยังมีไม่มากนัก กรอบความคิดเกี่ยวกับนิยายกำลังภายในของหลายๆท่านในห้องนี้ ปฏิเสธที่จะรับนิยายกำลังภายในเเนวใหม่ๆหรือไม่ ? - ไม่ปฏิเสธที่จะรับครับ  ไม่งั้นจะอ่านแล้วเอามาวิจารณ์กันรึ   เพียงแต่ของใหม่ก็โดนด่าหนักกว่าของเก่า เพราะของเก่า ด่ากันจนหมดมุกไปแล้ว  และของเก่า มักจะเป็นรุ่นแรกๆ ที่เป็นไปตามสมัยนิยม คนยุคใหม่อย่างเรา()เลยวิจารณ์ลำบาก เพราะ ความนิยมตามยุคสมัยมักเปลี่ยนไปไม่เหมือนกัน  และอาจเพราะหมดมุกไปเรื่อยๆ  ทำให้บางที เนื้อเรื่องแนวแปลกใหม่ เลยขาดๆเกินๆ มีฉากหลุดให้มานั่งฮา นั่งวิจารณ์กันอยู่เรื่อยๆ พูดก็พูดเหอะ   ไอ้ที่ด่าๆกันน่ะ สาวกตัวเอ้ทั้งนั้น เห็นด่าๆกันเสียหนัก สุดท้าย มางานชุมนุมทีไร ก็แบกไอ้ที่นั่งด่ากันมาหลังแอ่นทั้งนั้น แถมวิจารณ์กันละเอียด แทบจะจำข้อผิดแต่ละหน้าได้ สรุปคือ ถึงอยากอ่านก็จะด่า ถึงด่าก็จะซื้อ หรืออ่านเพื่อมาด่าก็ไม่รู้ ก่อนไปขอด่าก่อน                                                         ปกห่วยมาก  ถึงจะบังคับมาจากลิขสิทธิ์เมืองนอกก็เหอะ ทำไมเมืองนอกปกมันเฮงซวยนักฟระ จากคุณ : กวางหมวกฟาง (แชจั๊ว) - [ 23 ธ.ค. 51 10:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใครเป็นผู้อาวุโสบ้างนี่ ข้าน้อยขอคารวะ แต่ตัวผมเอง เป็นเพียงทารกที่ซุกซนผู้หนึ่งเท่านั้น นิยายกำลังภายใน ไม่มีวันถึงทางตัน นิยายกำลังภายใน อีกมากมายไม่ได้แปล ไม่มีอ่านในไทย ในเรื่องเหล่านั้น อาจมีบ้างที่ดีพอๆกับมังกรหยก ฯลฯ นิยายกำลังภายใน ต้องเน้นเรื่องราวในยุทธจักรมีบู๊และเฮี้ยบมาเป็นอันดับแรก ให้เป็นเรื่องราวหลัก เป็น Submain   ของเรื่อง หากมีการแยกย่อย ปมแทรกซ้อนก็ไม่ค่อยให้มันเด่นชัดไปกว่า  Submain ดังกล่าว  คือให้Submainเป็นเนื้อ อื่นๆแค่ส่วนประกอบ ที่เสริมขึ้นมาเท่านั้น   ความต้องการทางการตลาด ?   แฟนนิยายกำลังภายในล้วนมีอายุ เป็นช่วงอายุคนทำงานเสียเป็นส่วนมาก  ตลาดจึงกว้างพอสมควร กำลังทรัพย์ในการซื้อก็มากกว่า นิยายที่มุ่งเจาะกลุ่มวัยรุ่ยวัยเรียน ซึ่งเป็นไปได้ที่คอนิยายกำลังภายในมักยึดติดกับกรอบมาตรฐานของนักเขียนรุ่นเก่า เพราะเคยซ้องเสพกับนิยายเช่นนั้นจนชิน หากเปลี่ยนแนวนิยายกำลังภายใน โดยฉับพลัน แบบหน้ามือเป็นหลังมือ ก็จะเกิดกระแสต่อต้านอยู่บ้าง นิยายกำลังภายในของนักเขียนรุ่นเก่ายังมีอีกมากมาย ที่ยังไม่แปล และที่ยังแปลไม่จบ เรื่องที่ขาดตลาดไปนานก็มีไม่น้อย สนพ.ต่างๆน่าจะลองพิจารณาเรื่องเหล่านี้  ที่สนพ.ไม่พิมพ์ออกมามีบ้างเพราะติดปัญาหาเรื่องลิขสิทธิ์ การขอซื้อลิขสิทธิ์นิยายเหล่านั้น อาจมีผลกำไรไม่คุ้มกับการลงทุน เลยไม่มีสนพ.ใดกล้าเสี่ยง กลับไปหยิบจับผลงานเขียนของนักเขียนหน้าใหม่ อาจจะเห็นว่า นักเขียนหน้าใหม่มีรสนิยมร่วมสมัย กับคนอ่านมากกว่า สนพ.มีมากย่อมมีการแข่งขันกันสูง การประสบความสำเร็จด้านการตลาดไม่น่ายาก หากมุ่งเจาะกลุ่มลูกค้าให้ถูก ดูความต้องการทางตลาดให้ออก บรรทัดฐานของกิมย้งหรือนักเขียนในอดีตสูงไป จนทำให้ สมัยนี้คนเขียนนิยายกำลังภายใน กดดันในการเขียนนิยายหรือไม่ ? ไม่สูงเกินไป ดูเหมือนว่าขุมทรัพย์ที่ใช้เป็นเนื้อเรื่อง จะถูกนักเขียนรุ่นเก่าหยิบเอาไปใช้หมดแล้ว แต่เหตุการณ์ เรื่องราวทางสังคมชีวิตมนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ความคิด ความนิยมก็แปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ซึ่งสามารถหยิบจับมาเป็นเรื่องราวในนิยายได้ตลอด ไม่น่าก่อให้เกิดความกดดันมากเกินไป เหมือนบทเพลงลูกทุ่ง เพลงเพื่อชีวิต ยังมีการแต่งออกได้ดีในทุกยุคสมัย กรอบความคิดเกี่ยวกับนิยายกำลังภายในของหลายๆท่านในห้องนี้ ปฏิเสธที่จะรับนิยายกำลังภายในเเนวใหม่ๆหรือไม่ ? (กรอบความคิดที่ว่าก็คือ บางท่านชอบบรรยากาศในยุทธจักร บางท่านชอบการต่อสู้เเบบบู๊ล้างผลาญ เป็นต้น) แต่ละคนก็มีมุมมมองความรักชอบแตกต่างกันไป เหมือนความชอบอาหาร เสียงเพลง  ก็ต้องมีบางคนที่เปิดรับ บ้างบางคนปฎิเสธ  แต่เป็นไปได้ที่คนเราจะปฎิเสธในช่วงแรกๆ  รักชอบในตอนท้าย อายุที่สูงวัยขึ้นมุมมองสิ่งต่างๆมักเปิดกว้างขึ้น แต่ความรักชอบอาจเปลี่ยนได้ยากอยู่บ้าง หวงอี้ก็แต่งนิยายได้ดีมีความสนุกระดับหนึ่ง แต่ว่านี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้น ยังไม่มีการปรับปรุงแก้ไข เหมือนโกวเล้ง เริ่มแต่งนิยาย ก็ยังไม่ได้รับความนิยมเช่นนี้เลย หากมองแค่เป็นวรรณกรรม หวงอี้ก็ถือว่าเข้าขั้นใช้ได้ หากมองด้านนิยายกำลังภายใน ยังมีตะเข็บที่ต้องแก้ไขอีกมาก การเสพนิยายส่วนใหญ่มักเน้นที่ความสนุกสนานสมใจ  ชีวิตในโลกความเป็นจริง คับแค้นรันทด น่าเบื่อหน่ายเพียงพอแล้ว กรอบแต่ละคนอาจแต่งต่างกันไปตามความรักชอบของแต่ละคน แต่ก็ไม่พ้นพื้นฐานความต้องการของมนุษย์ หวังซ้องเสพสิ่งงดงาม สนุกสนาน ทำให้ลืมเลือนความจริงอันปวดร้าว ความซ้ำซากจำเจ ความอ้างว้างอันโดเดี่ยวเดียวดาย   หากใช้กรอบนิยายกำลังภายในที่ตนรักชอบย่อมแคบเล็กกว่า กรอบวรรณกรรมที่ตนรักชอบ ช่วงเวลาอายุ เหตุการณ์ที่ผ่านมาในชีวิต ทำให้กรอบความคิด ความรักชอบเกิดการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทัศนคติที่มองสิ่งต่างๆ อาจคงที่อยู่ช่วงเวลาหนึ่ง บางคนอาจคงที่ยาวนานชั่วชีวิตก็มีบ้าง แต่ความรักชอบ ความต้องการของแต่ละคน จะเปลี่ยนแปลงตลอด ไม่มีใคร นั่ง นอน ยืน เดิน แค่อริยาบถเดียวตลอดวันหรอก ยกเว้นบ้างบางคนชึ่งมีน้อยกว่าน้อย   ทุกคนส่วนมากมักเป็นเช่นเดียวกัน เวลาดูละครภาพยนตร์อ่านนิยาย บางครั้งก็อัศจรรย์ใจชื่นชม ในความคิดของผู้แต่ง  บางครั้งก็คิดว่า ถ้าเราแต่งเอง ก็จะแต่งได้ดีกว่านี้  เรื่องราวช่วงนี้ควร เป็นอย่างนี้ ไม่ควรเป็นดังนั้นเลย  ดังนี้เป็นต้น  คนเรามักใช้เหตุผล ความรักชอบ ทัศนะคติความเชื่อส่วนตัว ตัดสินชี้วัด เรื่องราวที่ประสบพบเจอเป็นธรรมดา  เหตุผล ความรักชอบ ทัศนะคติความเชื่อส่วนตัว กรอบแห่งความคิดของแต่ละคน ย่อมเป็นไปตามประสบการณ์ชีวิต สภาวะแวดล้อมสังคม ที่พบเจอ การได้ยินได้ฟังแนวความคิดของคนอื่น ทำให้เกิดการจดจำ กลั่นกรอง จัดเก็บ เป็นความคิดของตนก็มีผลไม่น้อย ต่อ เหตุผล ความรักชอบ ทัศนะคติความเชื่อ ของผู้สร้างและผู้เสพวรรณกรรมและมนุษย์ทั้งปวง   แสดงความโง่เขลา ของทารกซุกซนแล้ว จากคุณ : ยาจกเงาเหลวไหลรำพัน (ryombr) - [ 23 ธ.ค. 51 10:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คิดว่ายังไม่ตันนะครับ นักเขียนดีๆเกิดขึ้นมาเรื่อยๆอยู่ที่คนแปลเห็นว่าน่าสนใจจะนำมาแปลหรือเปล่า แต่ยังไงก็ยังหารุ่นใหม่ที่คลาสสิคระดับ ท่านโกวเล้ง และ กิมย้ง ได้ยากครับ จากคุณ : ไร้จิตไร้ใจ - [ 23 ธ.ค. 51 11:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มันตันมานาน หวงอี้ก็เข้ามาสร้างสิ่งใหม่ๆ ตอนนี้ผมว่าหวงอี้เริ่มตันแล้ว หลงเหยินก็เดินตามแบบหวงอี้อีก ถ้านับจาก วินาที นี้ ผมคิดว่ายังไม่มีอะไรใหม่ มังกรคู่ คือ ความใหม่ล่าสุดของวงการ หลงเหยินก็ยังเดิมตามแนวนี้ จึงไม่นับว่าใหม่ ดังนั้น ความหวังก็อยู่ที่นักเขียนหน้าใหม่ต่อจากนี้ครับ ว่าจะสร้างสรรค์เหมือนที่หวงอี้ทำได้ไหม ตอนนี้ผมคิดว่ามันยังตันอยู่ จากคุณ : ตัน โออิชิ - [ 23 ธ.ค. 51 11:56:09 A:125.25.138.223 X: TicketID:195592 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อย่างงี้เเสดงว่า ปัญหาใหญ่ อยู่ที่การซื้อลิขสิทธิ์จากต่างประเทศใช่หรือเปล่าครับ .......... คือหมายถึง สำนักพิมพ์ต่างๆในไทยกำลังคิดเเทนหลายๆท่านที่อยู่ในนี้หรือเปล่า ว่า เรื่องนี้ เรื่องนั้น คงขายไม่ได้หรอก หรือเขาดูเฉพาะเรื่องที่ดังๆของทางต่างประเทศ เเล้วก็หยิบเรื่องนั้นมาให้เเปลหรือเปล่าครับ ........ คือเเต่ก็เข้าใจครับว่า การที่เขาจะหยิบเรื่องใดมาเเปลก็ต้องดูความต้องการของตลาดส่วนรวม เเต่อย่างงี้เท่ากับว่า นิยายจำนวนมากอย่างที่หลายๆท่านกล่าวในประเทศอื่นก็เท่ากับเราจะพลาดโอกาสในการอ่านเลยสิครับ สำหรับคนที่หาทางอ่านไม่ได้เเละอ่านภาษาจีนกลางไม่เป็น เพราะตอนนี้ผมเกิดความรู้สึกว่า อยากอ่านนิยายกำลังภายในเนื้อเรื่องเเบบใหม่ๆ อย่างที่ท่านยาจกเงากล่าวมา ท่านเชษฐา "ผมคิดว่าถึงจะเปลี่ยนรูปแบบไปแค่ไหน แต่คุณค่าทางวรรณศิลป์เป็นสิ่งที่วัดกันได้นะครับ เช่นความสมเหตุสมผลของพลอต ความซับซ้อนของตัวละคร ความสมจริงของฉาก ความสนุกน่าติดตาม ความกระชับไม่เยิ่นเย้อ ถ้าไม่ยึดบรรทัดฐานว่าต้องเป็นเรื่องกำลังภายใน มาดูกันที่คุณค่าในวรรณศิลป์ก็ได้" ก็บางทีคุณค่าทางวรรณศิลป์นั้นมันซ้ำไปซ้ำมาหลายๆเรื่องจนทำให้การที่เราเคยชอบวรรณศิลป์เเบบนี้มากๆอาจลดความชอบของเราลงไปหรือเปล่าครับ ในตัววรรณกรรมอาจไม่ลด เเต่เราเองพอเจออย่างเดียวกันหลายๆเรื่อง จะทำให้เราลดลงไปเองหรือเปล่า? จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (จขกท) (Eric_Chin) - [ 23 ธ.ค. 51 14:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นิยายเรื่องจีนมาถึงทางตันหรือยัง ? ยังขอรับ เพราะที่จีนพึ่งจะกลับมาฮิตกัน คนแต่งมีเป็นร้อย แต่ไม่ได้แปลออกมา ผมคิดว่า การที่ผู้เขียนจะเขียนนิยายออกมานั้น เขาต้องคำนึงถึงความต้องการทางตลาดเป็นหลัก.... ความต้องการที่เกิดขึ้นหลายๆเเนวนั้น ทำให้นิยายที่เกิดขึ้นในสมัยใหม่สำเร็จในตลาดอย่างสูงได้ยากหรือไม่ ? หวงอี้ถึงต้องมีฉาก Fan Service ให้เราๆท่านๆได้เห็นอย่างในเทพมารฯและเจาะเวลาฯ บรรทัดฐานของกิมย้งหรือนักเขียนในอดีตสูงไป จนทำให้ สมัยนี้คนเขียนนิยายกำลังภายใน กดดันในการเขียนนิยายหรือไม่ ? ไม่ เพราะตราบเท่าที่คุณยังเหยียบซ้ำรอยเท้าของนักเขียนเดิม โดยไม่มีอะไรแปลกใหม่ นั้นไม่ใช่การกดดันแต่อย่างใด? แต่ถ้าคิดจะแหวกออกมา นั่นแหละจึงจะพบแรงกดดัน อย่างที่อุนสุยอันได้พบ กรอบความคิดเกี่ยวกับนิยายกำลังภายในของหลายๆท่านในห้องนี้ ปฏิเสธที่จะรับนิยายกำลังภายในเเนวใหม่ๆหรือไม่ ? ไม่ขอรับ ยกเว้นแต่นิยายนั้นหลุดพ้นจากความเป็นนิยายกำลังภายในไปแล้ว อย่างเช่น ของ ก.ด. ที่ข้าน้อยไม่คิดว่ามันเป็นนิยายกำลังภายใน จึงค่อยอ่านมันได้ ขอรับ จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 23 ธ.ค. 51 20:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบข้อเดียวดีกว่า ข้ออ นมีคนตอบแทนไปแล้ว กรอบความคิดเกี่ยวกับนิยายกำลังภายในของหลายๆท่านในห้องนี้ ปฏิเสธที่จะรับนิยายกำลังภายในเเนวใหม่ๆหรือไม่ ? อืมประเด็น คือ กำลังภายในคือนิยายที่อะไรต้องเป็นเมนละครับ มันควรจะอยู่ในสังคมยุทธจักร โลดแล่น ในจุดที่เน้บู้และเฮี๊ยบ ซึ่งกำลังภายในไม่ว่าจะออกมาแนวไหน เมนหลักมันควรจะอยุ่ที่ข้างบน  ถ้ามันเจื่อด้วยสิ่งอื่นมากจนเกินควร ผมไม่ถือว่ามันเป็นนิยายกำลังภายในครับ มันเป็นนิยายประเภทอื่นที่มีคุณค่าทางวรรณกรรมเหมือนกัน จากคุณ : et009 - [ 24 ธ.ค. 51 22:26:10 ]