ความคิดเห็นที่ 1 โกวเล้งซัดมีดบินสองเล่มออกไปด้วยความเร็วแสง เร็วจนความคิดยังตามไม่ทัน ฉับพลันทันใดนั้นลมปราณเก้าอี๊ยงพลันมีปฏิกิริยาขึ้นกิมย้งรีบผลักดันลมปราณด้วยเคล็ดเคลื่อนย้ายจักรวาล โคจรหมุนวนตามหลักไท้เก๊กชักนำมีดบินพุ่งเข้าหาหวงอี้ด้วยความเร็วและความรุนแรงยิ่งกว่ามีดบินของโกวเล้ง กว่าหวงอี้จะรู้สึกตัวมีดบินทั้งสองเล่มก็ห่างจากคอหอยและทรวงอกไม่ถึงเจ็ดนิ้ว หวงอี้ตัดสินใจโดยสัญชาตญาณซึ่งมิต้องคิดคำนึงใดๆใช้เคล็ดวิชาประตูทิพย์พุ่งข้ามผ่านมิติไป......... เหตุการณ์ที่บรรยายแม้ดูยืดยาว หากแต่เกิดขึ้นจริงเพียงชั่วพริบตา ที่เหลือให้คนข้างล่างมาต่อขอรับ V V V V V V V จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 25 ธ.ค. 51 10:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากหวงอี้ใช้เคล็ดวิชาประตูทิพย์ข้ามมิติหลบมีดสั้นของโกวเล้ง  มิติเวลาได้เกิดบิดเบี้ยวขึ้น บุรุษคนที่สี่พลันปรากฎขึ้นจากช่องว่างกลางห้วงอากาศ เขาคือ.....อุนสุยอัน อุนสุยอันตวาดดึงกึกก้อง "ผู้ประจัญไพร่พลประชิดแนว ล้วนสลายอยู่เบื้องหน้า!!!"พร้อมกับใช้เคล็ดวิชาประทับเก้าคำใส่โจมตีใส่หวงอี้ด้วยความเร็วดุจสายฟ้า  หวงอี้แค่นหัวเราะเย็นชาพร้อมตั้งรับด้วยปางมือเก้าคำศักดิ์สิทธิ์   คลื่นพลังของทั้งสองปะทะกันหลางอากาศ บังเกิดเสียงระเบิดสนั่นหวันไหว   ทันทีที่การโจมตีครั้งแรกล้มเหลว อุนสุยอันไม่รอช้า  เขารีบใช้วิชาตัวเบาทะยานเข้าใส่ฝ่ายตรงข้าม ตอนนี้ในมือเขาปรากฎห่อผ้าเก่าคร่ำคร่าอยู่ใบหนึ่ง...     แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 11:09:45 จากคุณ : the scholar - [ 25 ธ.ค. 51 11:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาจบางที ทุกคนกอดคอกันทลายนภา หายไปกันหมด ชุดยอดศาตราวุธ ของอุนสุยอัน เลยเขียนไม่จบเลย(ถ้ารวมเป็น 4 คนนะ) จากคุณ : ฤทธิ์ดาบท่าพระจันทร์ - [ 25 ธ.ค. 51 11:17:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ประทับใจวิชายันต์เป็นตาย  เพราะเพิ่งอ่านแปดเทพจบไป... วิชาอะไรลึกล้ำซ้า.... จากคุณ : มิตรรัก - [ 25 ธ.ค. 51 11:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอ่อ ถ้าหวงอี้หนีด้วยท่าร่างมารมายาในแบบฉบับของหวงอี้ล่ะขอรับ จากคุณ : นกราตรี - [ 25 ธ.ค. 51 12:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอเล่นด้วยคนครับ ต่อจากความเห็นที่ 2 ท่าน the scholar ห่อผ้าคร่ำคร่าในมืออุนสุยอันพลันคลี่คลายออกมุมหนึ่ง เผยให้เห็นอาวุธเล่มหนึ่ง มิคล้ายดาบ มิคล้ายกระบี่ อาวุธเล่มนั้น แฝงด้วยความ โศกศัลย์ สามส่วน ความเดียวดาย สามส่วน ความคะนึงหา สามส่วน และความ อ้างว้าง อยู่หนึ่งส่วน อุนสุยอันพลันชักกระบี่ ไม่ถูกต้อง ที่จริงต้องเรียกว่าชักดาบ อุนสุยอันชักดาบด้วยมือขวา แต่อาวุธพิสดารเล่มนั้นกลับอยู่ที่มือซ้าย ดาบที่เขาชักออกมากลับไม่ใช่ดาบ แต่เป็นห่อผ้าคร่ำคร่าผืนนั้น ! เขาสะบัดห่อผ้าเก่าคร่ำคร่าที่ห่อหุ้มอาวุธสุดพิสดารออกอย่างรวดเร็ว ฟาดฟันห่อผ้าคล้ายดังฟาดฟันดาบเล่มหนึ่ง เข้าใส่หวงอี้อย่างรวดเร็ว อาวุธที่น่ากลัวที่สุด กลับมิใช่อาวุธสุดพิสดารเล่มนั้นนั้น แต่กลับเป็นห่อผ้าคร่ำคร่าผืนนั้น สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือจิตใจมนุษย์สุดหยั่งคาด อาวุธที่น่ากลัวที่สุดกลับเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง ห่อผ้าคร่ำคร่าผืนนั้น กลับแฝงไว้ด้วยความดุดัน สามส่วน ความแม่นยำสามส่วน ความพลิกแพลงสามส่วน และความลี้ลับอยู่หนึ่งส่วน จาก .....พี่ชายคนนั้นอยู่ไกลถึงริมขอบนรก จากคุณ : (เฮ้งซากอ/เฮ้งเซี่ยวเจียะ) - [ 25 ธ.ค. 51 12:23:36 A:123.243.217.100 X: TicketID:075529 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สนุกดีนี่ จากคุณ : ฉั่วเป่งใช้ - [ 25 ธ.ค. 51 12:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เปลี่ยนเป็นต่อจากคห.6 แทน 2 โกวเล้งพลันใช้มือซ้ายปลดน้ำเต้าสุราออกมา ดื่มเข้าไปอึกหนึ่ง  มือขวาซึ่งได้ถือ ฝนพร่าพิรุณโปรยอยู่ก็สาดยิงออกไปใส่หวงอี้ที่ยืนผนึกพลังสภาวะผนึกปางมือวชิรกุณฑรีต้านรับเศษผ้าอยู่  กิมย้งใช้วิชาสองมือพันตู มือซ้ายจู่โจมออกด้วยท่ามังกรผยองได้สำนึกในฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่าจู่โจมใส่โกวเล้ง   มือขวาใช้กระบี่หกชีพจรจู่โจมใส่อุนสุ่นอันที่ลอยร่างอยู่กลางอากาศ   หวงอี้ก็ใช้มือวิเศษแปดปัดป่ายฟัดใส่โกวเล้ง ต้านคลี่คลายเข็มที่ยิงจากฝนพร่าพิรุณโปรย ผนึกวชิรกุณปางมือฑรีตีโต้ไปสองกระบวนท่า พร้อมทั้งใช้ประทับเป็นตายจู่โจมใส่อุนสุ่ยอันที่ร่างลอยอยู่กลางอากาศ อุนสุ่ยอันเนื่องจากลอยร่างอยู่กลางอากาศ ไม่กล้าต้านประทะสุดยอดวิชาที่จู่โจมมาถึงได้ จึงใช้สุดวิชาตัวเบาหลบเลี่ยงไป  ขณะนั้นโกวเล้งพลันใช้ยอดวิชาตอนต่อบุปผาเชื่อมหยก ชักนำพลังของฝ่ามือพิชิมังกรของกิมย้งสาดพุ่งใส่อุนสุ่ยอัน ชักนำพลังปางมือวชิรกุณฑรีย้อนคืนใส่หวงอี้  ......... ( แง้  ไม่ค่อยรู้จักวิชาของอุนสุ่ยอัน เคยได้ยินแต่ชื่อ ใครก็ได้แต่งต่อไปที ) แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 12:58:29 จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 12:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...ทันใดนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!... จากคุณ : GoodSowhat - [ 25 ธ.ค. 51 12:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ต่อจากท่าน เฮ้งซากอและท่านยาจกเงา เอามารวมๆกัน ขอรับ อุนสุยอันสะบัดห่อผ้าคร่ำคร่าม้วนรับพลังฝ่ามือพิชิตมังกร แล้วสะบัดผ้าอีกคราหนึ่งเพื่อสะท้อนพลังคืนใส่โกวเล้ง  ทันใดนั้นหวงอี้สบโอกาสเหมาะชักดาบสันหนาฟันใส่แขนซ้ายของอุนสุนอัน สถาวะดาบที่ฟาดออกรุนแรงยิ่งนัก หากอุนสุยอันไม่สามารถหลบทัน เขาต้องเสียแขนซ้ายไปอย่างแน่นอน ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ไม่คาดฝันก็อุบัติขึ้น มือซ้ายของอุนสุยอันพลันทิ้งอาวุธพิสดารลงพื้น  นิ้วชี้นิ้วกลางประกบกันในลักษณะของกระบี่ บังเกิดพลังดรรชนีพุ่งเข้าปะทะกับดาบเสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น กิมย้งเห็นการตอบโต้เพลงดาบของอุนสุยอันอย่างชัดเจน   เขารำพึงขึ้นเบาๆ "คาดมิถึง เจ้าเด็กน้อยนี่สามารถใช้กระบี่หกชีพจรได้" (ถ้าใครงง ลองไปอ่าน"เศียรหมู่มังกร" เล่มสอง ขอรับ) แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 13:15:28 จากคุณ : the scholar - [ 25 ธ.ค. 51 13:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 555 + แต่งกันได้น่าอ่านมากขอรับ จากคุณ : มีดที่ 13 (มีดไร้รัก) - [ 25 ธ.ค. 51 13:36:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ต่อจาก 10 ครับ หวงอี้พลันเข้าสู่สำนึกดาบ ได้รับดาบ แล้วลืมเลือนดาบ ไร้ดาบ ไร้ตัวตน ดาบคือตัวเรา ตัวเราคือดาบ ไม่แบ่งแยกใดๆอีก จากนั้นฟันดาบออกด้วยแง่มุมพิสดารล้ำ ประกายดาบพลันกระจายจ้าออกเป็นจุดแต้มๆคลุมฟ้า !! อา!! หวงอี้กลับใช้ดาบสันหนาออกด้วยท่ากระบี่คลุมวรุณอันสะท้านฟ้าสะเทือนดิน อุนสุยอันถึงกับมือไม้ปั่นป่วนขึ้นมาทันที เนื่องเพราะไ.ม่รู้สึกถึงการคงอยู่ของหวงอี้อีก หวงอี้คือดาบ ดาบคือหวงอี้ ... (ต่อด้วยครับ ไม่รู้จักวิชาของอุนสุยอัน 555+) แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 13:46:12 จากคุณ : นกราตรี - [ 25 ธ.ค. 51 13:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กระบี่ที่อุนสุ่นอันทิ้งลงพื้นนั้น ไม่ใช้สิ คงเป็นดาบ พลันกายเป็นรุ้งยาวพุ่งสู่ท้องฟ้าแล้วแตกระเบิดเป็นประกายบุปผานับร้อยนับพันสายจู่โจมใส่ กิมย้ง โกงเล้งและหวงอี้ในเวลาพร้อมเพียงกัน.. ( อุนสุ่นอันมีวิชานี้ปล่าวนี่  เรียกว่าอะไรหว่า ) เพิ่มผลสรุป : หวงอี้จะเหลืออยู่คนสุดท้ายคนหนึ่งแน่นอน เพราะ วิชากระบี่ใจกระจ่างแจ้งทำให้รู้ความเคลื่อนไหวความคิดของคนอื่นล่วงหน้า วิชาตัวเบาท่าเท้ามารมายาก็ช่วยหลบเลี่ยงการโจมตีได้ทุกรูปแบบ  วิชาประทับไม่ตาย ก็เปลี่ยนพลังความตายเป็นความเป็น สามารถชักนำพลังของคนผู้หนึ่งโจมตีใส่คนอื่นได้ เคล็ดวิชาอมตะช่วยรักษาบาดเจ็บได้รวดเร็ว เมื่อปะทะสัมผัสกับพลังอื่นก็ล่วงรู้แนวทางการหมุนเวียนของลมปราณในร่างคนอื่นอีก ยังมีพลังขีดขั้นธรมมารร่วมกระแสไม่รู้ว่าเป็นของเล่นเช่นไร ไม่แน่ว่า ถ้าใครเกิดสัมผัสถูกกายหวงอี้ หรือ มือหวงอี้สัมผัสถูก คนผู้นั้นก็อาจเกิดความหลงรัก ( จนเกิดอาการเคลิ้ม) หวงอี้ขึ้นมาก็ได้.........บรื่ออออ แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 14:00:41 จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 13:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จริงๆผมอยากแต่งต่อว่า... ขณะนั้น น้องแพนเค้กได้เดินผ่านมา หวงอี้พลันบังเกิดปฏิกริยา พันธุมารในร่างกำเริบ ผละจากวงต่อสู้ ติดตามน้องแพนเค้กไปด้วยท่าร่างวิญญาณภูตพรายผนึกความเย็น ...!! สละตำแหน่งเจ้ายุทธภพโดยทันที เนื่องเพราะหวงอี้เชื่อว่า ตำแหน่งอันเลื่อนลอย ไหนเลยจะเทียบเท่ารอยยิ้มเดียวของอิสตรีได้ รอจนใช้พันธุมารสยบน้องแพนเค้กแล้ว ค่อยใช้เคล้ดวิชาประตูทิพยืทลายนภาสู่แดนดินถิ่นเซียนวิเศษ ครองคู่ชนิดที่เซียนยังต้องอิจฉา 5555 จากคุณ : นกราตรี - [ 25 ธ.ค. 51 13:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เพลงดาบของหวงอี้ช่างรุนแรงยิ่งนัก  เขาตวัดดาบรับประกายบุปผาที่ระเบิดออกใส่ตนได้หมด     แต่แล้ว อุนสุยอันตวาดก้องอีกคราหนึ่ง นิ้วมือทั้งห้ากางออก พร้อมกับฟาดไปที่คมดาบด้วยวิชากระบองเทิดฟ้า(ของบี้กงกง)ผสมผสานกับวิชามือเหล็ก(ของทิชิ่ว) โดยใช้นิ้วทั้งห้าแทนกระบอง เงากระบองกระจายออกเต็มฟ้า  หวงอี้อุทาน"หวาดเสียว"ในใจ แล้วฟาดดาบสันหนาไปอีกครา  เกิดเสียงระเบิดสะเทือนเลื่อนลั่น  แรงปะทะทำให้ทั้งคู่กระเด็นออกไปกว่าสามวาได้ ดาบของหวงอี้หลุดกระเด็นจากมือ     หวงอี้ชักกระบี่ผีเสื้อล้อบุปผาออกแทน อุนสุยอันกระโจนใส่หวงอี้ ร่างของเขาเกิดเสียงชักกระบี่ดังกระหึ่ม ขณะนี้เขากำลังใช้พลังกระบี่ไร้สภาพทลายร่างของกวนฉิก จากคุณ : the scholar - [ 25 ธ.ค. 51 14:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ #14 ไม่ได้ชวนโกวเนื้ยนางนั้นฝึกเคล็ดวิชาอลงกรณ์ร่วมกันก่อนหรอกหรือ แต่หวงอี้คงตามไม่ทัน หรือไปพัวพันธ์โกวเนี้ยนางนั้นไม่สะดวก เพราะ โกวเล้งจะเป็นคนแรก ที่เสนอหน้าขัดขวางแย่งชิง  ถึงแม้ โกวเล้งจะยอมเสียสละหญิงคนรักให้สหาย แต่หวงอี้อาจติดสินบนเพื่อให้โกวเล้งหลีกทางด้วยสุราเอ็กส์โอขวดหนึ่ง ไม่สิ เป็นสุราน้ำใสไหลรินไหหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 14:17:28 จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 14:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ในอีกด้านหนึ่ง กิมย้งกำลังประลองอาวุธกับโก้วเล้งอย่างดุดัน ก็พลิ้วกายรับประกายอาวุธของอุนสุยอันที่ระเบิดออกได้อย่างว่องไว มือซ้ายของกิมย้งมีกระบี่อิงฟ้า มือขวาถือดาบพิฆาตมังกร ใช้ออกด้วยวิชาเก้ากระบี่เดียวดาย  ด้านโกวเล้งถือกระบี่ไม้ไผ่ไว้ที่มือซ้าย ใช้ออกด้วยสิบสามกระบี่ฆ่าชีวิต มือขวาถือดาบวงพระจันมร์ ใช้ออกด้วยวิชาดาบของเต็งพ้ง  แล้วทั้งคู่ก็ดวลดาบและกระบี่กันต่อ จากคุณ : the scholar - [ 25 ธ.ค. 51 14:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บึ้ม! กลายเป็นโกโก้ครั้นซ์ จากคุณ : เชษฐา - [ 25 ธ.ค. 51 14:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เล็กเสี่ยวหงส์ เอ๊ยยย   โกวเล้งพลันใช้มือข้างที่ 3 สัดมีดบินออกเล่มหนึ่ง ลูกบัวเหล็กลูกหนึ่ง ตะปูตัวหนึ่ง กระสวยอันหนึ่ง เข็มอีกกำหนึ่ง ใส่กิมย้ง........แล้วก็ปลดน้ำเต้าสุราลงมาดื่มสุรานั้นเข้าไปอีกคำหนึ่ง.... หวงอี้พลันโยนกระบี่ล้อบุปผาขึ้นสู้ท้องฟ้า จิตใจเข้าสู่ห้วง น้ำนิ่งไร้ระลอก กระบี่ล้อบุปผากลายเป้นสีเงินสะท้อนประกายสายฟ้า กรีดผ่านท้องนภาดุจดาวไล่ขับจันทร์ ใช้เส้นโค้งที่แฝงหลักเหตุผลของฟ้าดินมุ่งใส่อุนสุ่ยอัน...... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 14:56:17 จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 14:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ..ต่อท่านยาจกเงา ... ...ในขณะที่มีดบิน ลูกบัวเหล็กลูกหนึ่ง ตะปูตัวหนึ่ง กระสวยอันหนึ่ง เข็มอีกกำหนึ่ง ซัดใส่กิมย้ง... ..กิมย้งเห็นท่าไม่ดี จึงใช้วิชาของหลวงจีนฮือเต็ก ขั้น อัพ เลเวล นั่นก็คือ "อมยิ้มเป็นตาย" ซัดฝังเข้าไปใน อาวุธที่กิมย้งซัดมา อา  ความร้ายแรงของ อมยิ้มเป็นตายช่างมหาศาล อาวุธที่ถูกซัด พลัน หยุดค้างกลางอากาศ.. ...โก้วเล้งคำนึงในใจ "โอ้ว นี่มันอมยิ้มเป็นตาย รึ สตาร์แพล๊ตทินั่มว้าเนี่ย!!!.." กิมย้ง : " วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาวุธลับของท่าน เมื่อเจอกับ "อมยิ้มเป็นตาย" ของเรา ก็เปรียบดั่งลูกโค เผชิญจ้าวพยัคฆ์ " หาความล้ำเลิศอันใดมิได้เลย 5 5 5" โก้วเล้ง : เพ้ย อย่าได้เห็นว่าเอาชนะอาวุธของข้าได้แค่นี้แล้วมาผายลมโอ้อวด  ...ท่านอาจบางที ยังมิทราบ ว่า ในยุทธจักร มีคำร่ำลือ วาอาวุธที่ร้ายกาจที่สุดนั้นคือ "หีบใบหนึ่ง"!!!!!!   ..เตรียมรับมือ!!!!!!.... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 15:07:50 แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 15:07:00 จากคุณ : GoodSowhat - [ 25 ธ.ค. 51 15:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 กิมย้ง :  สิ่งอันนี้นะหรือ  คือสิ่งที่เล่าขานว่าเป็นหีบใบหนึ่งนั้น พลันกวัดแกว่ง หีบใบหนึ่งในมือ  ที่แท้ขณะที่ทั้งสองต้อสู้พัวพันธ์ ปะดาบกระบี่กันวุ่นวายอยู่นั้น กิมย้งถือโอกาสใช้วิชาของเล่ายี่ใน เจ็ดประหลาดกังหนำ กวักล้วงสำรวจร่างกายของโกวเล้งรอบหนึ่ง....... จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 15:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โก้วเล้ง :   อูวววว    โอววววว    อาาาา   โอยยยยย  ..... --- .......นี่เจ้าคิดฝังยันต์เป็นตายใส่เรารึ..... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 51 15:26:55 จากคุณ : ผมรู้ว่าคุณก็คิด (GoodSowhat) - [ 25 ธ.ค. 51 15:25:59 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กิมย้ง :  ใช่แล้ว เจ้าทราบความร้ายกาจของข้าหรือยัง ยังมีตามหลังอีกมากมายนัก" โก้วเล้งหน้าเขียวคล้ำด้วยโทสะ คว้าน้ำเต้าสุราดื่มลงไปอึกๆๆ ด้วยโทสะ แต่แล้วยามนั้นพลัน ฉีดพ้นสุราออกมาอย่างทุลักทุเล พร้อมทั้งอุทานว่า " มารดาของเรา !!!  ไฉนสุรากลายเป็นน้ำ  แถมเป็นน้ำที่เหม็นคละคลุ้งยิ่ง  หรือนี่เป็นลวดลายของลูกเต่าท่านอีก  " จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 15:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ทู้นี้ สร้างสรรค์ยิ่งนัก ยิ่งมีน้องแพนเค้กเข้ามาสร้างความปั่นป่วนใจด้วยแล้ว คาดว่าจอมยุทธ์ทั้งสี่ สู้กันลืมตายแน่นอน 555 จากคุณ : ahiruno007 - [ 25 ธ.ค. 51 15:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 25 555+ เริ่มนอกลู่นอกทางแล้วพี่ท่าน จากคุณ : นกราตรี - [ 25 ธ.ค. 51 15:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 26 กิมย้งถอดถอนใจแล้วกล่าวว่า "ที่เราสับเปลี่ยนสุรานั้นทำไปด้วยเจตนาดี หวังให้เด็กน้อยเจ้าเลิกดื่มสุรา สุรามีอันใดดี รังแต่กัดกร่อนสุขภาพร่างกายเจ้า" โก้วเล้ง :  "วิงวอนผู้อาวุโส โปรดมอบสุราคืนแก่ผู้เยาว์เถิด ข้าพเจ้ามิใช่่ชมชอบดื่มสุรา เพียงแต่ชมชอบบรรยากาศการดื่มสุราเท่านั้น"   โกวเล้งพลันเปลี่ยนสรรพนามแล้วเพียงเพื่อสุรา กิมย้ง:   " จวบบัดนี้เจ้ายังไม่ได้สำนึกอีกหรือ  เจ้าถูกอมยิ้มเป็นตายของเราแล้วพาลไม่ให้ความสนใจ ห่วงแต่สุรา  ปากแข็งยังแข็งบอกไม่ชมชอบสุราอีก เจ้าใคร่ครวญขบคิดให้ดีเถอะ"  ว่าแล้วก็ไม่สนใจโกวเล้งอีก สาวเท้าหมายไปดูการต่อสู้ระหว่างหวงอี้และอุนสุ่ยอัน จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 25 ธ.ค. 51 16:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โกวเล้งเดือดดาลยิ่งนัก เขาชักของชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง ออกจาก "หีบใบหนึ่ง" แล้วซัดออกใส่กิมย้ง แต่ช่างน่าแปลกใจยิ่งนัก พลังสภาวะที่แฝงมากับของชิ้นนี้ช่างอ่อนด้อยนัก กิมย้งเพียงยกมือก็รับมันไว้ได้ง่ายดาย เขาพบว่ามันเป็นเพียงใบไม้เหล็กใบหนึ่งเท่านั้น กิมย้งส่ายหน้าเบาๆ "แค่ใบไม้ธรรมดาๆนี้หรือจะจัดการข้า เสียทีจริงๆที่เจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญวิชามีด..." เขาไม่ทันพูดจบก็ชะงักกับสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้า หีบใบหนึ่งของโก้วเล้ง ที่ถูกดึงใบไม้ออกกับกลายเป็นอาวุธหน้าตาประหลาดยิ่งนัก จากคุณ : the scholar - [ 25 ธ.ค. 51 16:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ^ ^ ^ ..น่ากลัวนะขอรับ.. - -' จากคุณ : GoodSowhat - [ 25 ธ.ค. 51 17:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พริบตานั้น ลมปราณเคลื่อนย้ายจักรยานพลันทำงาน มิหนำซ้ำ ลมปราณโยกเดือนย้ายดาว และลมปราณทานตะวันก็เกิดทำงานขึ้นมาด้วย ยิ่งกว่านั้น ลมปราณเปลี่ยนเส้นเอ็น ลมปราณภูตอุดร ลมปราณเก้าอิมและเก้าเอี๊ยง อีกทั้งพลังคางคก ก็ก่อสภาวะรวมตัวขึ้นอีก เพียงชั่วอึดใจเดียว เพื่อต้านรับอาวุธร้ายกาจของโกวเล้ง กิมย้งถึงกับเดินลมปราณถึงแปดเก้าชนิดพร้อมกัน ให้รู้ไปว่าอาวุธร้ายกาจนั้นจะทำอันใดได้ เพราะว่าในสต๊อกยังมีลมปราณเทพสาดส่อง ลมปราณไท้เหี่ยง ลมปราณเทพอรหันต์ปราบมาร ลมปราณไท้เก๊ก และลมปราณเมฆม่วงอีกต่างหาก จากคุณ : เซียนกระบี่ฟ้าประทาน - [ 25 ธ.ค. 51 18:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น่ำเล่ายี่ มองทั้งสามด้วยความขำขัน.... พร้อมทั้งยืนข้างกาย น้องแพนเค้กแล้วพูดจาซุบซิบกัน.... น่ำเล่ายี่นั้นพูดได้ทั้งไทยทั้งจีน มีหรือจะกลัวคุยกับน้องเเพนเค้กไม่รู้เรื่อง.... จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 25 ธ.ค. 51 18:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ..รูปประกอบ ไหนไหน แพนเค้กก็มาแล้ว^ ..รูปจากท่านงมงาย กับ นิตยสาร In ขอรับ.. จากคุณ : GoodSowhat - [ 25 ธ.ค. 51 19:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เอ่อ....ไปต่อไม่ถูกแล้วขอรับ ทันใดนั้น น้องแพนเค้กพลันอุทานออกมาแล้วร้องถามไปว่า "กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ!?!?!?" ................. ................ อิอิอิ จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 26 ธ.ค. 51 11:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ต่อจากท่านบุ้นขอรับ ------------------------- โกวเล้งและพวกทั้งสาม เหลียวมองไปยังต้นเสียงอันไพเราะ ราวกับถูกสะกด "โอ!!! ในโลกหล้าถึงกับมีนางงามเช่นนี้?" "ขอถามแม่น้องน้อย เอ๊ย แม่นางน้อย ท่านเป็นเซียนแปลงมาจากแหล่งใด เรือนฌาณเมตไตรย์ หรือพนานิรทุกข์?" น้องแพนเค้กพลันหัวร่อคิก "ท่านเอ่ยถึงที่ใดกันเล่า ผู้อาวุโส ข้าน้อยมิเคยได้ยินได้ฟังมาก่อนเลย" โกวเล้งและพวกทั้งสาม ถึงกับสะอึกเพราะคำว่า "ผู้อาวุโส" จากปากแม่นางน้อย....  โอ!!!  หรือเราชราแล้วจริงๆ? "ข้าพเจ้านั้น มิได้มาจากสถานที่ชื่อประหลาดนั้นหรอก ข้าพเจ้ามาจากสำนักเจ็ดสีดีเดือด เรียกสั้นๆว่าวิกหมอชิต" จากคุณ : นกราตรี - [ 26 ธ.ค. 51 11:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ..ทันใดนั้น โก้วเล้ง พลันอุทานว่า "เพ้ย เรานั้นก็ศิษย์เก่าช่อง 4 บางขุนพรหม หลังจากเราออกท่องยุทธภพ ก็ไม่ทราบข่าวคราว ...ไม่ทราบว่าโกวเนี๊ยทราบข่าวคราวของสำนักเราบ้างหรือไม่ จากคุณ : GoodSowhat - [ 26 ธ.ค. 51 14:13:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยามนั้นพลันมีเสียงหัวเราะ ฮา ฮา ดังขึ้น จากเบื้องบนอากาศ โดยมองหาต้นเสียงไม่พบ ทั้ง กิมย้ง โกวเล้ง หวงอี้ อุนสุ่นอัน แทบอุทานเป็นเสียงเดียวกันว่า " ชิวมั่งฮุ้น" แม้แพนเค็กก็ผงะถอยหลัง อุทานว่า  "ภูติผี ๆ " ชิวมั่งฮุ่น :   "โกวเนี้ยน้อยมิต้องตกใจ เราหาใช่ภูตผีไม่ นี่เป็นเพียงวิชาซ่อนร่างแขนงหนึ่ง ผสมกับลมปราณเชื้อพลังขั้วแม่เหล็ก อันต่ำต้อยเท่านั้น " กิมย้ง : "เจ้าลูกเต่าชิวมั่งฮุ้น ไสหัวลงมาปรากฎกายให้เห็นเสียโดยดี เจ้ามาแอบซุ่มอยู่นานเท่าใดแล้ว " ชิวมั่งฮุ่น : "เราพอใจไสหัว ไปมา หรือหยุดอยู่ในที่ใดก็ทำเช่นนั้น พวกเจ้าจะทำอันใดเราได้ พวกเจ้ารับกระบี่มุกแดงในมือเราได้หยุดหรือ ฮ่า ฮ่า " ............. จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 26 ธ.ค. 51 17:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 "มุกแดง!!! ท่านเป็นอะไรกับซือแป๋ข้าพเจ้า" แพนเค้กถามด้วยความสงสัยยิ่ง "อะไรกันเนี่ย" อุนสุยอันและหวงอี้อุทานด้วยอาการงงเต็ก "เด็กน้อยช่างไม่รู้อะไรในยุทธภพเลย" โกวเล้งแขวะ "เจ้าสำนักเจ็ดสีดีเดือดมีนามว่า มารุโกะ เร้ด เรียกสั้นๆว่า แดงซิงแซ (คุณแดง)" "กระบี่มุกแดงกระบี่ประจำกายนาง ถือเป็นตราอาญาสิทธิ์ประจำสำนัก " กิมย้งเสริม "ถ้าเจ้าลองสังเกตที่กระบี่ดีๆจะเห็นอักษรสลักไว้ว่า 'เรทติ้งดียืดเรื่อง เรทติ้งตกตัดจบ' เล่นแต่มุกเดิมๆ ยัยแดงเอ๊ย!!" กิมย้งแขวะ จากคุณ : the scholar - [ 26 ธ.ค. 51 20:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพ้ย!!! โกวเล้งพลันถ่มน้ำลายแล้วชักกระบี่สั้นในทรวงอกออกมาแล้วสาดกระบี่ใส่กิมย้งต่างมีดสั้น พร้อมตวาดว่า "งัันเจ้าลองรับกระบี่บินดู" "มารดาของเรา" กิมย้งอุทานขึ้นเมื่อแลเห็นกระบี่บินที่พุ่งมากลับเป็นประกายของพิรุณบุปผามาลีเต็มฟากฟ้า ยังมิทันที่จะลงมือต่อต้าน ชิวมั่งฮุ้นพลันร้องเสียงดังว่า "กระบี่มาลีนนท์ของเจ้าสำนักไตรรงค์!!!!" แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 21:35:26 จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 26 ธ.ค. 51 21:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 38 55555555 ร้ายกาจๆ กระบี่มุกแดง กระบี่มาลีนนท์ อันรา้ยกาจ ข้าพเจ้าขบขัน จนน้ำตาเล็ด ท้องคัดท้องแข็ง โดนไป 2 ดอก ไปต่อไม่ถูกเลย โอ้ยยยยย ขบขันแทบตายแล้ว ป๊าดดดดดดโธ่ คิดกันได้อย่างไร กระบี่มุกแดง กระบี่มาลีนนท์ ลึกล้ำจริงๆ เลื่อมใสๆ นับถือๆ เล่นจู่โจม ใช้กระบวนท่า วิชาอันไร้กฎไร้เกณฑ์เช่นนี้   หวงอี้ร่ำร้อง ชิวมั่งฮุ้น" บางทีท่านยังไม่ทราบ เจ้าแม่เจ็ดสีดีเดือดชมชอบของสดใหม่ เพราะของสดใหม่สามารถนำไปหมักดองใช้ได้อีก แต่ประมุขพรรคไตรรงค์ กลับชมชอบนิยมของหมักดองเก่าเก็บ มีไม้ตายเก็บกรุตั้งแต่โบราณจวบปัจจุบัน ใช้ได้ไม่รู้จักหมดสิ้น นี้เป็นเรื่องเล่าขานเลื่องลือเป็นที่รู้กันทั่วยุทธภพแล้ว"   ยามนั้น กิมย้งพลันใช้ฝ่ามืิอพิชิตมังกร กระบวนท่าสุดท้ายนาม มังกรพิโรธ ด้วยมือขวาต้านทาน และตีโต้กลับไปด้วยท่า มังกรเทพสบัดหางด้วยมือซ้าย อุนสุ่ยอัน เหลียวมองหวงอี้  แล้วแค่นหัวเราะคราหนึ่ง รำพึงเบาๆ ว่า "เฮอะ ฉายา จอมเทพอักษราแห่งบูรพาทิศ อันน่าชังนัก" กิมย้ง พลันสังเกตเห็น สีหน้าท่าทางของอุนสุ่ยอัน จึงชี้หน้าตวาด ว่า " เราเคยตักเตือนเด็กน้อยเจ้า ให้ลดความอำมหิต เข่นฆ่าผู้คนให้น้อยลงบ้าง นับว่าเจ้ายังมีมโนธรรม สำนึกตัว " โกวเล้งหลังจากคลี่คลายท่ามังกรเทพสะบัดหางผ่านพ้นแล้ว ยืนหอบหายใจอยู่ ก็กล่าวสอดขึ้นว่า "กิมย้งเอ้ยกิมย้ง ท่านก็ไม่นับว่า ดีเด่นอันใด ถึงตอนนี้แล้ว คงหมดมุกแล้วละซิ" แม้คำรำพึงของอุนสุ่นอันแผ่วเบาหวงอี้ก็ได้ยิน ยามนั้นทอดถอนใจคำหนึ่ง แล้วกล่าวว่า "ฉายานี้มิใช่ข้าพเจ้าตั้งเอง แต่เป็นสหายร่วมแนวทำร้ายข้าพเจ้า แต่งเติมข้าพเจ้าเลอเลิศไปแล้ว  ต้องจำใจแบกรับไว้ด้วยความละอาย  เห้ออออออ  ข้าพเจ้าเคยบอกแล้ว ว่าเมื่อฝึกวิชาถึงขั้นหนึ่ง ต้องหยุดชงักลงไม่อาจก้าวหน้าสูงส่งไปได้อีก  มีแต่ก็พยยามฝึกลมปราณแรกกำเนิดเท่านั้นจึงก้าวพ้น ขีดขั้นก้าวหน้าต่อไปได้ แต่สหายบางท่านใจคับแคบ ไม่เข้าใจ พากันดูแคลนข้าพเจ้า" อุนสุ่ยอัน  : นี่ ชิวเฒ่ากระดุกผุ  จนบัดนี้ท่านยังไม่ตายอีกหรือ ทำไมยังอยู่เนิ่นนานปานนี้ไม่ไสหัวลงนรกเสียทีเล่า ชิวมั่งฮุ้น : ด้วยวาสนาคุ้มครอง เราย่อมยังไม่ตกตาย ท่านยังไม่ไสหัวไปหายมบาล แม้สุขภาพไม่สู้ดีเช่นนี้ เราหรือ รีบด่วนตัดใจจากไปก่อนได้  แม้นเมื่อเห็นท่านล้มลง ตกตายก่อน ค่อยจากไปตายก็ยังไม่สาย เพ้ย!!!รับมือ หวงอี้แม้ยามกล่าววาจาก็ได้ผนึกกำลังสภาวะตลอดเวลา เข้าสู่ขีดขั้นประบี่ใจกระจ่างแจ้ง ถึงขีดสุด หลอมรวมตนเข้ากับฟ้าดิน ร่างกายจิตใจตนคล้ายยึดขยายออกไป พบเห็นการคงอยู่ของชิวมั่งฮุ้น จึงใช้วิชาฟ้าเหลืองจู่โจมออกไป กิมย้ง:  เฒ่าชิว รีบไสหัวไปตายแล้วหรือ ชิวมั่งฮุ้น พลันหัวเราะกังวานยาวนาน เสียงยิ่งนานยิ่งห่างไกลออกไป มีเสียงกังวานแว่นมาอีกว่า " ไม่เล่นๆ แล้ว ไม่ร่วมสนองด้วยแล้ว เชิญเหล่าท่านเฒ่าตายยาก ต่อยตีกันให้พอเถิด เฮ้ออ ไร้สาระ เฮ้ออออ เราชราแล้ว ใช้การไม่ได้แล้ว  ชราแล้วจริงๆ เราพอใจ ไสหัวไปก็ไสหัวไป พอใจไสหัวมาก็ไสหัวมา ท่านทำอันใดเราได้ แม้การต่อยตีเราไม่แน่จะด้วยกว่าพวกท่าน แต่การซ่อนตัว ซุ่มทำร้าย และการหลบหนี พวกท่านสู้ข้าพเจ้าไม่ได้แน่นอน พวกท่านวางใจเถิด หากพวกท่านยังไม่ตกตาย เราก็ไม่อาจตัดใจไปตายก่อนแน่ " หวงอี้ กิมย้ง โกวเล้ง อุนสุ่นอัน สบตากันวูบหนึ่ง แล้วพากันทอดถอนใจ แทบพร้อมเพียงกัน แพนเค๊กโกวเนี้ย ทำตาโต กระพริบตาถี่ๆ เอียงหน้าอันงดงามรัดรึงชวนรัญจวนใจ มองคนนี้ที คนโน้นที พลางกล่าวว่า " พวกท่านทอดถอนใจในเรื่องใดกัน เห็นปิศาจหัวโตหรือไร" "เฮ้ออออออออ"  เสียงทอดถอนใจพลันดังพร้อมเพียงกันอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ทั้งดัง ทั้งรุนแรงยิ่งกว่า อีก ............... เพิ่มเติม หมายเหตุจากยาจกเงา ชิวมั่งฮุ้นอยู่อยู่ทุกหน ทุกแห่ง ไม่แน่ว่ากำลัง อยู่ข้างหลังท่าน แอบดูท่านอยู่โดยไม่รู้สึกตัว และชิวมั่งฮุ้น ก็เป็นที่มาของฉายา  ยาจกเงา  เฉพาะ คำว่า"เงา" แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 04:58:43 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 51 04:50:34 จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 26 ธ.ค. 51 23:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 39 55555+ กระบี่มุกแดง โอย หัวเราะจนปวดท้อง ตกลงจบเท่านี้หรือไรพี่ท่าน? 555+ ตัวละครเยอะเกิน จบไม่ลงแล้ว จากคุณ : นกราตรี - [ 27 ธ.ค. 51 09:24:23 ]

ความคิดเห็นที่ 40 พริบตานั้น มีเงาร่างอ้อนแอ้นสายหนึ่งโลดแล่นผ่านไป สตรีนางนั้นถึงกับกล้าสวมใส่ชุดเด็กช่างกล ผ่านหน้าคนทั้งสามไปต่อหน้าต่อตา ท่าร่างของนางรวดเร็ว ไม่อาจมองได้ถนัดชัดตา ไม่มีใครรู้ว่ารูปโมเธอเป็นเช่นใด เห็นแต่เงาอ้อนแอ้นว่องไวเบื้องหลัง พร้อมกับพิรุณโลหิตที่ปกคลุมไปทั่วเสื้อช็อบของนาง พวกเขาต่างมองหน้ากัน คล้ายดั่งกำลังตกลงใจบางอย่าง แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 51 10:50:39 แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 51 10:47:59 จากคุณ : เซียนกระบี่ฟ้าประทาน - [ 28 ธ.ค. 51 10:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คล้ายดั่ง โกวเนี้ยนางนั้นมีความเป็นมาลึบลับยิ่ง อาภรณ์เด็กเทคนิคที่ใส่ ยิ่งทำให้นางงามอย่างลี้ลับ งามอย่างภูตพลาย ทั้ง 3 ท่านต่างถุกความของสตรีนางนั้นดึงดูดไว้จนสิ้น ฉับพลันนั้นเอง หวงอี้ผู้ซึ่งนิยมความงามอย่างที่สุด พลันใช้ท่าร่างมานมายา รวดเร็วจนแทบมองตามไม่ทัน สะอึกประชิดตัวโกวเนี้ยทันที โกวเนี้ยนางนั้นแม้แต่หางตายังไม่กระพริบ พลันถอยกายหลบอย่างง่ายดาย ดุจปุยนุ่น พร้อมกล่าวว่า.................. จากคุณ : หัวหน้าห้อง - [ 28 ธ.ค. 51 15:58:35 A:118.173.237.108 X: TicketID:198006 ]

ความคิดเห็นที่ 42 "คิดเรอะว่าพันธ์มารอันกระจ้อยร่อยของเจ้าจะทำอะไรข้าได้??" ขาดคำโกวเนี้ยนางนั้นพลิกฝ่ามือขึ้นแล้วฟาดเข้าใส่หวงอี้เต็มกำลัง หวงอี้แลเห็นเงาฝ่ามือเต็มท้องฟ้าต้องอุทานว่า "ฝ่ามือเย้ยแม่ผัว..." เสียงตวาดว่าพร้อมกับพริ้วกายหลบเลี่ยงด้วยท่าเท้าเงามายา แล้วรีบกล่าวถามต่อว่า "เจ้าเป็นอะไรกับเทพธิดาสุวนันท์ แห่งสำนักเจ็ดสีดีเดือดของอั้งตั่วเนี้ย(คุณนายแดง)" จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 28 ธ.ค. 51 16:42:09 ]

ความคิดเห็นที่ 43 "เกี่ยวอันใดกับปิศาจราคะท่าน" หวงอี้หวังจะชื่นชมประจบนางจึงกล่าวว่า                                                        เจ้างามพักตร์ผ่องเพียงบุหลันฉาย เจ้างามเนตร์ประหนึ่งนัยนาทราย        เจ้างามขนงก่งละม้ายคันศรทรง เจ้างามนาสายลดังกลขอ                เจ้างามสอเหมือนคอสุวรรณหงส์ เจ้างามกรรณกลกลีบบุษบง                เจ้างามวงวิลาสเรียบระเบียบไร เจ้างามปรางเปล่งปลั่งเปรมปราโมทย์ เจ้างามโอษฐแย้มยวนจิตร์น่าพิสมัย เจ้างามทนต์กลนิลช่างเจียรไน                เจ้างามเกษดำประไพเพียงภุมริน เจ้างามปีกตัดทรงมงกุฎกระษัตริย์      เจ้างามทัดกรรณเจียกผมสมพักตร์สิ้น เจ้างามไรไม่แข็งคดหมดมลทิน      เจ้างามประทิ่นกลิ่นเกศขจายจร เจ้างามเบื้องปฤษฎางค์พ่างพิศวง      เจ้างามทรวงสมทรงอนงค์สมร เจ้างามถันเทียมเทพกินร              เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ เจ้างามนิ้วนะขาน่ารักหนอ              เจ้างามลออเอวบางเหมือนนางสวรรค์ เจ้างามเพลากลกัทลีพรรณ              เจ้างามบาทจรจรัลจริตงาม เจ้างามละม่อมพร้อมพริ้งยิ่งนางมนุษย์ เจ้างามดุจลอยฟ้ามาสู่สนาม เจ้างามอุดมสมลักขณานาม               เจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย เจ้างามศักดิ์สมบูรณ์ประยูรยศ             เจ้างามหมดประมวญสวาทพี่มาดหมาย เจ้างามจริงทุกสิ่งสรรพ์ดังบรรยาย     ชื่อใดมาแต่ไหนบอกขยายทีเถิดเอยฯ จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 28 ธ.ค. 51 19:02:26 ]

ความคิดเห็นที่ 44 จากโศลกกล่าวชมนั้น ยังผลให้สตรีผู้นั้นรำคาญเป็นอย่างยิ่งจึงจี้ดรรชนีใส่ พลังดรรชนีกรีดผ่านนภาเสียดแทงหูของหวงอี้เป็นอย่างยิ่ง หวงอี้จำต้องใช้ท่าเท้าเงามายาอีกคราครั้งนึงพรอ้มกับกล่าวว่า "ดรรชนีเย้ยแม่ผัว โกวเนี้ยคือเทพธิดาสุวนันท์ แห่งสำนักเจ็ดสีดีเดือดของอั้งตั่วเนี้ย(คุณนายแดง)" "หวงอี้..เอ้ย...หวงอี้...เจ้าผิดแล้ว...ไยต้องผิดอีก" เสียงบุรุษอันเยียบเย็นดังจากเบื้องหลังของหวงอี้ยังไม่ทันขาดคำหวงอี้ก็ถูกหมัดกระแทกใส่กลางหลังอย่างจัง หวงอี้กระเด็นไปไกลเจ็ดวาจึงตั้งตัวได้ เนื่องจากใช้เคล็ดประทับไม่ตายได้ทันท่วงทีจึงขับสลายพลังหมัดออกได้ทัน เมื่อตั้งหลักได้มั่นจึงตวาดว่า "หมัดขัดขืนแม่ เจ้า..." หวงอี้เอ่ยได้เพียงแค่นั้นก็กระอักโลหิตออกมากองโต บุรุษหนุ่มผู้นั้นเดินเข้าไปหาโกวเนี้ยอาภรณ์เด็กเทคนิค แล้วเอ่ยเสียงเยียบเย็นว่า "เจ้าไม่ประมาณตนเอง...คิดหรือว่าเคล็ดประทับไม่ตายจะสลายพลังหมัดของข้าได้ เจ้ากบในรอยตีนโค!!!" แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 51 19:36:27 จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 28 ธ.ค. 51 19:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ระหว่างนั้น อุนสุยอันฉวยโอกาสที่ชายหนุ่มลึกลับกำลังคุยกับหวงอี้ ด้วยการยิงลำแสงจากหัวเหม่ง ชายหนุ่มกระอักโลหิตแล้วลงไปดิ้นลงบนพื้น "ตาข้าๆๆๆ !!!!" "ขอบใจที่เจ้าช่วยต่อยสั่งสอน 'เทพอักษราแห่งบูรพทิศ' นั่น "อุนสุยอันกล่าวพร้อม "แต่แม่นางคนนี้ ขอข้าเถอะ"     "สงสัยข้าต้องลุยเองซะแล้ว" โกวเนี้ยอาภรณ์เทคนิคกล่าวพลางจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองให้อยู่ในสภาพพร้อมต่อสู้ จากคุณ : the scholar - [ 28 ธ.ค. 51 19:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 46 "เว่ยเซาเทียน เฮ้ย...อุนสุยอัน วันนี้ของปีหน้าคือวันครบรอบวันตายของเจ้า!!" "เจ้าโอหัง แน่จริงก็เข้ามา" นางสะบัดกระบี่อ่อนพริ้วชนิดหนึ่งขึ้นข้างลำตัว พุ่งตรงเข้าหาอุนสุย ใครจะคาดสตรีอาภรณ์เทคนิคนั้น จะใช้วิชาตัวเบาอันลึกล้ำได้ เพียงไม่นานเสียงดาบกระบี่ฟาดฟันกันดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ โกวเนี้ยอาภรณ์เทคนิคถูกคมดาบอันกล้าแกร่งของอุนสุยอันฟาดฟันใส่ คมดาบเผยเห็นเห็นขอบหน้าอกอันเต่งตึงข้างหนึ่ง เพียงสติหลุดหายไปวูบเดียวเท่านั้น ดาบของอุนสุยอันก็ลอยคว้างไปปักติดตรึงบนพื้นดินด้านข้างไกลนับสิบวา กระบี่ของนางตอนนี้พาดอยู่ที่ลำคอของอุนสุยอันแล้ว นางอดที่จะบันดาลโทสะเมื่อสักครู่เสียไม่ได้ "ตายซะ..." พูดไม่ทันขาดคำ พลันมีเสียงไอดังมาจากเบื้องหลัง แม่เฒ่านางหนึ่งปรากฎกายขึ้นมาเสียก่อน "ช้าก่อน" "อุนสุยอัน คือ พ่อของเจ้า" โกวเนี้ยอาภรณ์เทคนิคหันหลังมามองแม่เฒ่าอย่างอดไม่ได้ ความเงียบเข้าปกคลุมบริเวณนั้น แม้นเข็มสักเล่มตกก็คงได้ยินไปไกลนับลี้ทีเดียว แม่เฒ่ากล่าวต่อ "ซึ่งเป็นสหายรักของจางฟู่เหยินหัวหน้าพรรคกิเลนขาว ที่เก็บเจ้ามาเลี้ยงเมื่อ 18 ปีก่อน ซึ่งจริงๆ แล้วก่อนที่จะเจอเจ้าเซาสีเซียงแม่นางสิบสี่..." นางไม่ทันพูดจบ อุนสุยอันก็ต่อคำว่า "แห่งสำนักกิเลนขาว ซึ่งได้พบเจ้าข้างหนองน้ำนอกเมืองเหลียนคุน ซ฿่งเถียนหงลี่น้าสาวพี่แม่ แนะนำให้ข้ารู้จัก" แม่เฒ่ากล่าวต่อคำนั้นอีกว่า "ได้พบข้าลี่เซี่ยะฮุย ก่อนที่จะเจอเจ้า" คำกล่าวนี้ แม่เฒ่าคงพูดกับอุนสุยอัน อุนสุยอันกล่าวต่อว่า "ซึ่งอันที่จริงแล้ว ข้าก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่า เจ้าเป็นลูกของจางฟู่เหยิน" แม่เฒ่าไม่ทันให้กล่าวจบก็ต่อไปอีกว่า บลา บลา บลา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม้เสียงจะยังคงไม่เงียบหาย โกวเนี้ยอาภรณ์เทคนิคก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะยิ่งนัก พลันมีบัณฑิตท่านหนึ่งผ่านเข้ามาก่อน มันคือ "หลงเหยิน" นั่นเอง หลงเหยินเห็นนางจะล้มลงเพราะงง ในคำพูดของแม่เฒ่าและอุนสุยอัน ก็รีบเข้ามาบอกกล่าว "วิงเวียนศีรษะ ใช้เซียงเพียวอิ้ว" (อุอุ จะได้ค่าโปรโมทไหมเนี่ย คิคิ) จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 29 ธ.ค. 51 09:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ไปไม่ถูกอีกแล้วขอรับ 5555555555 "ตั่วซือเจ๊ เป็นอะไรไป?" แพนเค้กโกวเนี้ยร้องทักดรุณีเสื้อเทคนิคด้วยเสียงอันดังสดใส จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 29 ธ.ค. 51 10:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เข้ามาฮา ชอบ คห.18 มาก 5555++ จากคุณ : ..... (Tinner@) - [ 3 ม.ค. 52 23:48:00 ]