PANTIP.COM : K7374085 ใครอ่าน "ก๊วยเจ๋ง" ฉบับลิขสิทธิ์แปลไทย ของ น.นพรัตน์ ขอถามหน่อยครับ [นิยายกำลังภายใน]

ความคิดเห็นที่ 29

ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่นำฉบับการ์ตูนมาให้ยลกัน เท่าที่คุยกันมา แน่ใจได้ว่าการ์ตูนต้องอิงมาจากฉบับปรับปรุงแก้ไขอย่างที่ท่านปาว่าแน่นอน

ความจริงแล้วนิยายกับการ์ตูนก็มีข้อแตกต่าง ต้องอ่านทั้งสองอย่างจึงจะทราบ แถมกิมย้งยังมีการเขียนแก้ไขอีก แต่ที่เรากำลังอยากรู้กันก็คือในหนังสือเล่มสีทองนั้นจะมีบรรยายด้วยหรือเปล่า? หากมีบรรยายแล้วจะมีเพิ่มจากการ์ตูนด้วยหรือเปล่า มามิยะสงสัยตรงที่ในวิจารณ์บอกว่าเหมยเชาฟงเองก็มีความรู้สึกบางอย่างที่สับสนซับซ้อนกับอาจารย์ มันเป็นความรุ้สึกอะไรกัน?

ในการ์ตูนข้างบน เหมยเชาฟงเมื่อรู้ว่าศิษย์พี่ใหญ่เกิดความรู้สึกแปลก ๆ กับนาง นางก็เริ่มหลบหน้าเขา แต่ไม่หลบหน้าอาจารย์ แค่นี้ยังไม่รู้อะไรเลย เพราะว่าการที่เหมยเชาฟงจะปฎิบัติต่อสองคนแตกต่างกันก็เป็นไปได้ เนื่องจากอาจารย์เป็นผู้มีพระคุณ ไม่เหมือนศิษย์พี่ใหญ่ที่อยู่ ๆ มาแสดงออกด้วยสายตาและท่าทางขนาดนั้น

แต่ที่แน่ ๆ หลังจากอ่านการ์ตูนแล้วเกิดความสงสัยว่า อึ๊งย้งเป็นลูกของเมียที่อึ๊งเอี๊ยะซือพากลับมาหลังจากจากเกาะดอกท้อไปสองปีหรือเปล่า?

ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะอึ๊งเอี๊ยะซือแต่งงานครั้งเดียว ไม่ใช่แต่งแล้วมาชอบลูกศิษย์ตัวเอง แต่ชอบลูกศิษย์ตัวเองก่อน(แค่แอบชอบ ๆ นิดหน่อยแล้วหักห้ามใจได้ พอหักขาศิษย์คนโตแล้ว ออกท่องเที่ยวค่อยแต่งเอาสาวสวย พากลับเกาะแล้วค่อยมีอึ้งย้ง แบบนี้รับได้ค่ะ) พอออกจากเกาะ ออกท่องเที่ยวในยุทธจักร เจอสาวถูกใจ จึงแต่งงานด้วย ก็เป็นการดำเนินเรื่องที่มีความรู้สึกของตัวละครละเอียดขึ้นให้เราได้รับรู้กัน ไม่มีปัญหาค่ะ

ที่มีปัญหาคือหากมีอึ๊งย้งแล้ว มารักศิษย์ตัวเอง อย่างนั้นไม่แค่ผิดต่อแม่อึ๊งย้งยังผิดต่ออึ้งย้งด้วย ทำลายความรู้สึกคนอ่านไปหน่อยนะคะ

การแก้ไขตรงนี้ฉบับจีนว่ามีแน่ ๆ มามิยะเห็นด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นจะมีวิจารณ์ของคนจีนเขียนออกมาเป็นเล่มขนาดนี้หรือ? แต่ที่สำคัญไม่รู้ว่าฉบับจีน เล่มไหนมันเป็นแบบเปลี่ยนแล้ว เออ....หรือมันจะเขียนตรงหน้าปก แล้วก็กวาดมาทั้งสองเวอร์ชั่นนั่งเทียบกันไปเลย ปัญหาคือว่ามันจะทำให้คนซื้อจนและเราคงไม่มีเวลาขนาดนั้น รอหาของใครที่ทำงานชิ้นนี้ไว้แล้วในเว็บดีกว่ากระมังคะ ท่านปาว่าไหม? คงจะทุ่นแรงกว่านะคะ แล้วค่อยมาคิดว่าจะซื้อเวอร์ชั่นไหนมาเป็นสมบัติดี

สรุป คือ ต้องอ่านฉบับนิยายฉบับไทยซึ่งเป็นฉบับแก้ไขก่อนสินะคะ มีใครบ้างที่อ่านแล้ว? (ทั้งสองฉบับและสามารถเปรียบเทียบได้บ้าง?) ไป ๆ มา ๆ ก็รู้สึกเหมือนที่ท่านปาตั้งหัวข้อคำถามเอาไว้เลย อิ อิ ....เห็นหัวข้อน่าสนใจเลยเข้ามาคุยด้วย แลกเปลี่ยนความเห็นกันสักนิด

การ์ตูนความจริงไม่อยากนับมาร่วมวิเคราะห์ด้วยเพราะสื่อที่ต่างอาจทำให้ต่างในรายละเอียกไปตามความเหมาะสม แต่เท่าที่อ่านที่ท่านปากรุณาเอามาลงให้เนี่ย เหมือนกับในบทความที่เขาวิจารณ์นิยายที่ป๋ากิมแกเขียนเปลี่ยนในตอนหลังเลยล่ะค่ะ ชักไม่แน่ใจแล้ว ไม่ขอออกความเห็นต่อดีกว่า

เอาเป็นว่าแลกเปลี่ยนกันเล็ก ๆ น้อย ๆ นะคะ ปล่อยให้เป็นปริศนาไปคลี่คลายกันเอาตอนที่เราได้อ่านฉบับนิยายเรียบร้อยแล้วดีกว่าค่ะ

ส่วนเรื่องเอี้ยก้วย ก็เห็นด้วยค่ะ เพิ่มเติมว่าว่าเพราะนอกจากเรื่องนี้แล้ว เอี้ยก้วยกับอึ้งเอี๊ยะซือไม่ยึดติดกับจารีตเหมือนกัน ดูจากพื้นฐานนิสัยแล้วการที่อึ้งเอี๋ยะซือมาถูกใจเอี้ยก้วยก็มีเหตุสมควรอยู่ค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับภาพนะคะ

ลายเส้นการ์ตูนสวยดีเหมือนกันนะคะท่านปา

เกือบลืม กลอนของโอวหยางซิว ในการ์ตูนข้างบน ก็เป็นกลอนเดียวกับในฉบับนิยายเลย(ตามที่หนังสืออวิจารณ์บอกมาเด๊ะเลย) แถมยังบอกกล่าวที่มาในภาพข้างบนไม่กี่ช่องทำให้คนอ่านเข้าใจได้รวดเร็ว ลีลาการนำเสนอไม่เลวทีเดียวเลยนะคะ

เมื่อวานที่คุยกับท่านปาแล้ว ยังกลับมาคิดเลยว่าอี๊งเอี๊ยะซืออายุมากแล้ว แต่มารักศิษย์ต้วเองจะผิดหรือเปล่า? คิดไปคิดมา ถ้ามีอึ้งย้งแล้วก็ตะขิดตะขวงใจอยู่ แต่ถ้ายังไม่มีก็ถือว่าไม่เห็นจะแปลก

คนเราความรู้สึกเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมาก บางทีตัวเองยังห้ามตัวเองไม่ได้เลย ต่อให้เอาเหตุผลมาอธิบายก็ทำไม่ได้อีก การนำเสนอความรู้สึกจุดนี้ของอึ้งเอี๊ยะซือก็ใช่ว่าจะไร้เหตุผลเสียทีเดียว

ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบันเรื่องที่เกิดกับอึ๊งเอี๊ยะซือก็เกิดขึ้นในสังคมเรานี้ได้ทั้งนั้น ดูอย่างโอวหยางซิวรักหลานสาวตัวเองทั้ง ๆ ที่ตัวเองมีเมียและลูกแล้ว แต่ไม่ใช่ตัวเขาจะไม่รู้ เขาก็รู้และพยายามหักห้ามใจ จนต้องมาระบายออกในกลอนบทดังกล่าว ปัจจุบันลองคิด ๆ ดูหลาย ๆ คนดังก็มีเหตุอย่างนั้นเกิดขึ้นเหมือนกัน ต่อในเป็นมนุษย์ปัจจุบันหรือโบราณต่างมีจุดร่วมในความรู้สึกมิได้แตกต่างกันเลย

เขียนมากไปแล้วหรือเปล่า ชักจะยาว ท่านปาว่าอย่างไรบ้างคะ

มาคุยให้ฟังหน่อยสิคะ
แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 52 14:30:58
แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 52 14:25:23

จากคุณ : mamiya - [ วันปีใหม่ 14:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 32

ขอบคุณสำหรับภาพเพิ่มเติมตอนเหมยเชาฟงคิดถึงอาจารย์นะคะ

พอดีรอดูอยู่เลยเข้ามาค่ะ ประเด็นอึ้งย้งลูกใครตกลงเคลียร์แล้วค่ะ งั้นมาลองดูที่ท่านปาลิงค์ไว้ เราถกกันเรื่องอึ้งเอี๊ยะซือกับบีวยเทียวฮวงประเด็นเดียวนะคะ เท่ากับเปรียบเทียบการ์ตูนข้างบนกับลิงค์ที่เป็นนิยาย ขอบคุณเทพอาเธน่าผู้เขียนให้เราได้ดูด้วยก็แล้วกันค่ะ

After finishing the third revised version of LOCH by Jin Yong this week, I have discovered a series of small changes brought on by Jin Yong.

1) Mei Chaofeng used to be a maid (after her parents died her uncle was unable to raise her, because her uncle was poor. So the uncle sold her to the rich Jiang family). Anyway at the age of 12 she was quite a beauty and the squire of the Jiang residence was quite impressed by her. Anyway one day while Mei Chaofeng was washing clothes the old Jiang man came up to her and wanted to touch her breast. She pushed him away because there was soap on her hands Jiang's beard were soapy and she giggled when she saw that. Mrs. Jiang (a shrew) thought she was seducing her husband and hit, scold her etc. Even wanting to poke out her eyes. At that point Huang Yaoshi came by and taught that woman a lesson and bought Mei Chaofeng free.

อันนี้เหมือนการ์ตูน แต่ละเอียดกว่าตรงที่มีไปหัวเราะสบู่ติดหนวดของนายจ้าง ต่อไปเหมือนแล้วตรงเมียมาหึงตีเหมยเชาฟง จากนั้นอึ้งเอี๊ยะซือก็มาช่วยไว้แล้วรับเป็นศิษย์

2) Huang Yaoshi's head disciple was Qu Lingfeng who was about 30 years old and a widower. Sha Gu was already born. Being the head disciple he would often left in charge to teach his younger martial arts brothers and sisters literary and martial arts.

ตรงนี้ละเอียดกว่าตรงรายละเอียดศิษย์พี่ใหญ่ฉวี่หลิงฟงอายุ 30 เป็นพ่อม่าย ลูกชื่อ Sha Gu น่าจะเป็นซ่าโกวหรือส่ากู(สาวโง่)กระมังคะ นอกนั้นเหมือนกันตรงที่สอนหนังสือและวิชาฝีมือให้เหมยเชาฟงแทนอาจารย์(ในบางครั้ง)

3) As Mei Chaofeng grew up and became a fair young lady, Huang Yaoshi, Qu Lingfeng and Chen Xuanfeng became quite taken by her beauty. Qu Lingfeng surpressed his feelings because his wife died and he did not want to think about love anymore. Besides he knew that Huang Yaoshi was secretly in love with Mei Chaofeng, Huang was frustrated and sad for having such feelings. (There is certain poem written by Song statesman Ouyang Xiu that referred to his affection to Mei).

ตรงนี้เหมือนการ์ตูนที่เราอ่านข้างบน

4) When Chen Xuanfeng had an affair with Mei Chaofeng and was discovered by Qu Lingfeng, both fought and Chen was defeated. Qu Lingfeng was angry because he felt that Chen Xuanfeng and Mei Chaofeng betrayed their teacher. (Mei once vowed that she will always stay at the side of her teacher no matter what). When Huang Yaoshi found out the reason for the fight between Qu and Chen, he was furious with Qu and broke his legs and disowned him. Reason because now his feelings for Mei were more or less exposed and he felt humiliated and blamed Qu Lingfeng. He and little Sha Gu were sent away.

ตรงนี้ก็เหมือนนะคะ เฉินเสวียนฟงกับฉวี่หลิงฟงสู้กันเพราะหญิงคนเดียว แต่ละเอียดกว่าการ์ตูนข้างบนที่ว่าทั้งสองมีอะไรกันแล้ว พอศิษย์พี่ใหญ่มารู้ก็คิดไปว่าเป็นการทรยศต่ออาจารย์ซึ่งเหมยเคยสาบานว่าจะรับใช้อาจารย์ไปชั่วชีวิต แต่เอ....ถ้าเป็นอย่างนี้ นอกจากฉวีหลิงฟงจะเข้าข้างอาจารย์แล้วแม้จะมีความรู้สึกหึงหวงอยู่ในทีก็ไม่น่าจะไปถึงกับหักขาลูกศิษย์เลยนี่นา หรืออาจเป็นเพราะการที่ศิษย์มาต่อสู้ฆ่ากันเอง มันน่าอายกว่าการที่รักกันเสียอีก อึ๊งเอี๊ยะซือเลยไปโกรธศิษย์พี่ใหญ่แทน

ตรงจุดนี้ท่านปาเห็นว่าอย่างไรคะ? ทำไมอาจารย์ไปโกรธและหักขาศิษย์พี่ใหญ่ น่าจะหักขาไปทั้งสามคนเลย ถ้าจะหัก ถ้าไม่หักก็ทำโทษอื่น ๆ ด้วยกันทั้งหมดเลย หรือจะโกรธที่หลิงฟงเอาอาจารย์มาแฉกันล่ะเนี่ย?

From then onwards Chen Xuanfeng and Mei Chaofeng were ignored by Huang Yaoshi, he did not teach them anything anymore.
At a certain point Huang Yaoshi left the Peach Blossom Isle and came back months later with his new wife. (Huang Rong's mother) His new wife was even a few months younger than Mei.

ตรงนี้โอเคค่ะ เหมือนการ์ตูนข้างบน และในนี้ก็บอกว่าสาวสวยผู้อ่อนแอที่กลับมาพร้อมอึ้งเอี๊ยะซือเป็นแม่อึ้งย้ง และข้างล่างนี้ยังบอกด้วยว่า ต่อมาอึ้งเอี๋ยะซือเมาจึงได้พีมพัมออกมาว่าให้อภัยหลิงฟงและอยากให้เขากลับมา ดูไปแล้ว เหมือนอึ๊งเอี๊ยะซือจะเลิกคิดอะไรต่อมิอะไรกับเชาฟงแล้วนะคะ ตามข้างล่างนี้ ท่านปาเห็นว่าอย่างไรคะ?

Once at a certain Chinese festival, Huang Yaoshi drank a few more cups of wine and muttered:"Who dares to say that old East Heretic is in love with his female pupil! Lingfeng was spouting nonsense! Where is he now, I forgive him. Tell him to come back!"

พอสองคนได้ยินก็กลัวว่าจะตายด้วยมือศิษย์พี่ใหญ่หลิงฟง เลยต้องหนี แหม หนีไม่หนีเปล่า ขโมยคัมภีร์ไปด้วยเนี่ยสิ....อย่างนี้เริ่มเกิดอาการเห็นแก่ตัว เพราะหากฝีมือไม่เก่งกลัวโดนทำร้าย เลยมาขโมยเอาคัมภีร์อาจารย์ ไปฝึกแล้วหายหัวไปเลย อย่างนี้เรียกเนรคุณแล้วนะคะเนี่ย

When Chen Xuanfeng heard this, he and Mei Chaofeng decided to leave Peach Blossom Isle and decided to steal the second manual of Jiuyin Zhenjing.Chen was very much afraid that Qu Lingfeng would come back.

โดยเฉพาะเฉินเสวียฟง(ต่อมาได้ฉายาศพอะไรสักอย่าง ไม่แน่ใจว่าใครศพทองแดงใครศพเหล็ก ท่านปาเฉลยหน่อยค่ะ)กลัวจนขึ้นสมองเลยกระมัง หุ หุ....

7) Chen Xuanfeng and Mei Chaofeng stole second manual and decided to study it, (the family Jiang were their first victims of their cruel methods of training-----> rich family that bought Mei). In order to strengthen themselves they also learnt skills like Iron Cloth, Golden Bell. (This is now directly said by them, second edition only hinted to this).

แหม...ขโมยครึ่งแรกยังไม่สะใจ ต้องขโมยครึ่งหลังด้วยก็แล้วกัน หาเหยื่อฝึกด้วยได้ล้างแค้นโจทย์เก่าด้วย หนึ่งเหมือนได้สอง

คิดไปคิดมา อาจจะเป็นวิชาบังคับ คือเรียนครึ่งแรกแล้วไม่เรียนครึ่งหลังจะสุก ๆ ดิบ ๆ (กำลังภายใน-กำลังภายนอก)จึงต้องจำเป็นเรียนทั้งสองครึ่งกระมังคะ ท่านปาคิดว่าอย่างไรคะ?

8) When Chen and Mei left, Huang Yaoshi was feeling depressed and frustrated. When Lu Chengfeng and Wu Gangfeng advised their teacher not to be so depressed anymore they were not cautious in their choice of words, in his anger he broke their legs and disowned. Fong Maifeng felt it was unfair and spoke out and Huang was furious and broke one of his leg too and disowned him as well.

ตรงนี้อึ้งเอี๊ยะซือก็เจ้าอารมณ์เกินไป เล่นหักขาหมดเลย แต่อย่างเพิ่งตัดสินว่าท่านไป อาจเพราะคำพูดของศิษย์ที่ไม่ทันระวัง บาดหูมากเกินไปก็ได้ ส่วนนี้ก็ไม่อาจพิสูจน์ได้อีกว่าอี้งเอี๊ยะซือยังคิดอะไรกับเหมยหรือเปล่า เพราะหากครูโดนขโมยคัมภีร์ ก็ต้องโกรธอยู่แล้วสิน่า ตรงนี้ท่านปาคิดเห็นว่าอย่างไรคะ?

หมดแล้ว สิ่งที่กล่าวถึงเหมยเชาฟงกับหวงเย่าซือ(อี้งเอี๊ยะซือ) สำหรับเรื่องความรู้สึกของศิษย์อาจารย์คู่นี้นั้น

มามิยะคิดว่าอึ้งเอี๊ยะซือก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง และเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ในเมื่อเป็นมนุษย์ก็หลีกหนีความ รักโลภโกรธหลงไม่พ้น การที่อายุมากแล้วมารักลูกศิษย์ มันก็เป็นไปได้

การที่กิมย้งเปลี่ยนเช่นนี้อาจเป็นเพราะกิมย้งแก่แล้วในขณะที่เปลี่ยนจึงเข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของคนแก่ดี และเข้าถึงความจริงในเสี้ยวอารมณ์เช่นนั้นจึงเปลี่ยนจุดนี้ให้สมจริง สมจังกว่าเดิม อย่าว่าแต่ตอนนั้นอึ้งเอี๊ยะซือยังไม่ได้แต่งงาน(จากข้อมูลข้างบน ความจริงไม่รู้ในหนังสือจะบอกว่าอย่างไร) เหมือนกับคนที่ทุ่มเพื่อการทำอะไรบางอย่าง เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกที อ้าว ฉันแก่แล้วหรือเนี่ย? ไม่มีเวลาให้กับความรู้สึกของตนเอง

อึ้งเอี๊ยะซือก็เหมือนกัน เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ขนาดนั้น จะต้องทุ่มเวลาแค่ไหนไปศึกษากันละคะ? พอเจอสาวสวยอย่างเหมย จิตใจจะไม่หวั่นไหวได้อย่างไร?
ท่านปาว่าไหม

การเปลี่ยนจุดนี้ ตามจังหวะเวลา มามิยะได้ข้อสรุปให้ตัวเองว่า หากมีแม่อึ้งย้งแล้ว ไม่คิดอะไรเปะปะวุ่นวายกับเหมยเชาฟงอีก อันนี้รับได้ค่ะ

แต่ว่าการเปลี่ยนแบบนี้ ทำให้ความเท่ห์อย่างมารบูรพาลดลงมากเลยค่ะ ถ้าให้เลือกจริง ๆ ขอเวอร์ชั่นเก่าดีกว่าค่ะ ตอนนี้ได้คำตอบแล้วว่าจะซื้อแบบไหนเก็บ

ท่านปาละคะ?

ถกกันจะจบประเด็นแล้ว พักดื่มน้ำชากันสักถ้วยดีกว่า รอฟังความเห็นท่านปาก็แล้วกันค่ะ
แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 52 19:24:58

จากคุณ : mamiya - [ วันปีใหม่ 18:54:51 ]