ความคิดเห็นที่ 1 ขอแสดงความเสียใจกับพี่วิด้วยครับ  เพื่อนดี ๆ จากไปคนนึงนี่น่าใจหายนะครับ แต่พออ่านถึงบรรทัดสุดท้าย...  นั่งหัวเราะหึหึอยู่คนเดียวหน้าจอ  :D จากคุณ : Dearance - [ 8 ม.ค. 52 11:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามมาแล้วค่ะ.. วันนี้ได้นั่งหน้าห้องเสียด้วย สวัสดีปีใหม่คุณวิวันดา และอาจารย์สื่อศิลปด้วยค่ะ จากคุณ : honeytina - [ 8 ม.ค. 52 11:22:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาการน่าเป็นห่วงค่ะพี่วิขา เห็นบ่นเบื่อๆ  บอกว่าสุดแส๊นจะคิดถึงพี่สาวที่รักและเคารพที่อยู่อเมริกาเสียเหลือเกิน บอกว่าถ้าปีนี้พี่เขาไม่กลับมาเยี่มเยียนน้องนุ่งบ้าง  ก็จะตัดสินใจร่างพินัยกรรม  ยกมรดกทั้งหมด  ให้แฟนกระทู้ยังเตริ์กแล้วค่ะ เอ้า  ใครเป็นแฟนกระทู้  รีบลงชื่อด่วนค่ะ เดี๋ยวตกสำรวจ!!! จากคุณ : Gasalong - [ 8 ม.ค. 52 13:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องฆ่าตัวตาย เป็นเรื่องที่ คนที่ไม่เคยสัมผัส จะไม่มีวันเข้าใจว่าอารมณ์ของคนในตอนนั้น "ต้อง" ฆ่าตัวตาย เท่านั้นจริงๆ ดังนั้น ไม่ว่าจะอย่างไรก็ขอให้เข้าใจเขา และยอมรับการตัดสินใจของเขานะครับ อย่าไปด่าหรือว่าเขาเลย คนไทยน่ะไม่รู้เป็นไง ชอบด่าคนที่ฆ่าตัวตายว่าโง่ เรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่มีวันรู้หรอกครับ ที่สำคัญก็คือ ถ้าเรามีคนใกล้ตัวหรือคนรู้จักที่พอจะดูอาการออกเลาๆว่าจะฆ่าตัวตาย ต้องไม่ไปกดดันเขาน่ะครับ เรื่องนี้จะว่าไปก็พูดยาก เพราะบางทีก็ดูไม่ออกหรอกครับ บางคนต่อหน้าเพื่อนๆก็เฮฮาปาร์ตี้ หัวเราะร่า แต่ตกเย็นก็กลับไปโดดตึกตายซะงั้น มีนะครับไม่ใช่ไม่มี เพียงแต่ถ้าสังเกตุให้ดีจะพอเห็นว่ามันจะเป็นแบบไม่เป็นธรรมชาติ บางทีอาจดูหลุดโลกเกินไป อาจานสื่อไม่รู้หายไปไหนนะครับ แล้วนี่เรียนกันไปถึงไหนแล้วเนี่ย อ่อลืมไปเลย ว่าจะเข้ามาสวัสดีปีใหม่ อาจานสื่อและอาจานใหญ่วิวันดาครับ เป็นเด็กก็คงต้องขอพรจากผู้หลักผู้ใหญ่ล่ะครับ จากคุณ : saravuht (คนเล็กของเล่นใหญ่) - [ 8 ม.ค. 52 20:13:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาลงชื่อตามอ่านเช่นเคยครับ แต่อาจจะไม่ทุกวันเพราะมกราคมนี่งานชุกมากกกกกกกก จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 8 ม.ค. 52 21:56:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีปีใหม่ครับ ไม่อยากอ้างว่างานสุมหัวเลย แค่หันไปหันมา ท่าจะเรื่องจริง การเมืองบ้านเราก็อีเหละเคละคละ แบ่งฝักแบ่งฝ่ายจะจนน่าส่งไปอยู่ประเทศที่เขาโดนแบ่งแยกเหลือเกิน ที่นั่นเขาโหยหาที่จะรวมประเทศกันใจจะขาด สู้กันตายเป็นรุ่น ๆ ไป ยังรวมไม่ได้ ของเรารวมกันอยู่ดี ๆ ใฝ่ฝันที่แยกประเทศกันจริง ๆ ช่วงเบื่อ ๆ คนฝักใฝ่การเมืองแบบแบ่งข้างกันจนเกินงามนี่ สงสัยจะต้องพักยกเรื่องการเมืองสักพักนะครับ โดยเฉพาะเรื่องสุ่ม ๆ เสี่ยง ๆ เอาเป็นว่า เดี๋ยวเอาเรื่องหนังสือหนังหาที่พออัพเดตได้ตามร้านขยายาทั่วไป มานั่งเมาท์กันดีกว่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 9 ม.ค. 52 08:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องฆ่าตัวตาย ยังไม่ต้องห่วงครับ เคยแล้ว แต่เวลาถึงนาทีนั้นจริง ๆ ลองคิดถึงพ่อกับแม่ดู เคยคุยกับคนที่เจอเหตุการณ์เฉียดตาย ร้อยทั้งร้อย คิดถึงพ่อกับแม่ทั้งนั้น จบเลย ตอนนี้ไม่ค่อยกลัวว่าจะฆ่าตัวเองหรอกครับ กลัวคนอื่นจะมาฆ่ามากกว่า วิธีก็แสนจะโหดร้ายทารุณซะด้วยสิ เห็นเขาบอกว่า นิยมใช้ "แหกอก" ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 9 ม.ค. 52 08:38:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แต่ผมว่ากว่าครึ่งกลัวเจ็บครับอาจานสื่อ ถ้าหากคนเรามีสวิทช์ปิดชีวิตแบบโดเรม่อนที่มีปุ่มอยู่ที่หาง สงสัยจะฆ่าตัวตายกันเป็นว่าเล่นไปนานแล้ว มีงานทำด้วยหรือครับ เห็นว่าออกจากราชการไปแล้ว ผมนึกว่ากินบำนาญอยู่กับบ้านเสียอีก ...ล้อเล่นนะครับ กลับไปอ่านกระทู้เก่าๆหน่อย ไม่ได้อ่านนานนมากมัวแต่เอาตัวไปยุ่งเรื่องการเมืองอยู่ จากคุณ : saravuht (คนเล็กของเล่นใหญ่) - [ 9 ม.ค. 52 08:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาแล้ว..พ่อพิกุลทอง..ดีใจจริงเลย..นึกเป็นห่วงเลยนะ เพราะหายไปนานเกินเหตุ  เรื่้องการเมืองนี่ก็อัดอั้นจริงๆ เหมือนเด็กเล่นขายของ..พูดกันถึิงเรื่้องเงินเป็นแสนๆล้านจะให้โน่นให้นี่ ให้เรียนฟรี รักษาฟรี  ฟังดูแล้วเหมือนกวาดฝุ่นเข้าใต้พรม  การที่จะทำอย่างนั้นได้ หมายถึงว่ามาตรการการเก็บภาษีของเรา ต้องแข็งโป๊ก..และ..ต้องมีองค์กรควบคุมดูแลอย่างเป็นระบบ พูดเรื่องอื่นดีกว่า...เน๊าะ เมื่อวันก่อนอ่านหนังสือพิมพ์ เขามีโครงการมอบตู้หนังสือ ผ่านการบริจาค แบบว่าทำเป็นกล่องชั้นหนังสืออย่างเรียบร้อย..ประมาณว่าสองหรืิอสามชั้นเล็กๆ กวาดตาผ่านๆไปมีหนังสือสามสิบกว่าเล่ม มีทั้งเล่มหนาและบางจนถึงบางมาก เขาว่าเป็นหนังสือดีที่ควรอ่าน.. มาดูราคา..เม่เจ้าโวย..สองหมื่นห้า  ต่อ หนึ่งตู้....โอย...ตาย ตาย.. ราคาแพงขนาดนี้นี่เล่า..เด็กๆถึงไปนั่งอ่านกันระเกะระกะอยู่ตามพื้นที่ร้านหนังสือ บางคนนั้งตั้งแต่เช้ายันเย็น.. มันบ่งบอกถึงว่า...บ้านเราไม่มีห้องสมุดที่มีมาตรฐานบริการให้ประชาชน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ.. เราสร้างอะไรได้สารพัด..ล้วนแล้วแต่แข่งกันสร้าง ไม่ว่าจะเป็นรถบนดิน ใต้ดิน เหนือดิน อีกหน่อยจะมีเอ็นจีวีออกมาอีก.. แต่..ไม่มีรัฐบาลไหนสนใจในเรื่องการศึกษา การเขียน การอ่าน ของเด็กๆที่เป็นอนาคตของชาติเลย ว๊า....เครียดอีกแล้วตู... จากคุณ : WIWANDA - [ 9 ม.ค. 52 12:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามมาลงชื่อครับ........ จากคุณ : ryzon - [ 12 ม.ค. 52 16:40:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หายเงียบอีกแว้ว จากคุณ : คนเล็กของเล่นใหญ่ - [ 14 ม.ค. 52 00:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาลงชื่อด้วยครับ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 15 ม.ค. 52 10:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เฮ้อ ตั้งใจจะถ่ายภาพหนังสือที่น่าสนใจมานั่งดูกันเล่น ๆ แต่จนใจ ยังนึกไม่ออกว่าเอากล้องไปลืมวางไว้ที่ไหน เรื่องงานถ้ามีบำนาญก็ดีสิครับ ทุกวันนี้ยังตัวเป็นเกลี่ยวอยู่เลย (เกลียวมิชลิน) เรื่องนโยบายประชานิยมก็เหมือนขนมหวานแหละครับ ถ้าไม่เคยลิ้มรสมาก่อน ไม่ต้องกินก็อยู่ได้ แต่หากได้แตะลิ้นสักครั้ง ขาดไปราวใจจะขาดรอน ๆ แล้วนักการเมืองที่ไหนจะยอมให้ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งขาดใจตายละ เดี๋ยวฝ่ายตรงข้ามเขาเอาขนมใหม่ ๆ มาให้อร่อยลิ้น ก็เสร็จกันพอดี สรุปก็คือ พอกัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 15 ม.ค. 52 10:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องภาษีแข็งโป๊ก อย่าพูดเลยครับ จะไปไหนเสียละ ห่านทองคำขาประจำกินเงินเดือนจนอ้วนปี๋ ลุกหนีไปไหมไม่ได้เนี่ยแหละ ขูดเข้าไปสิ ถอนกันจนห่านหนาวแล้ว ป่านนี้ยังไม่มีการพูดถึงเรื่องการขยายฐานผู้เสียภาษีเลย คงเหลือแต่กู้เงินนอกอย่างเดียวแหละ ที่จะหาเงินมาโปะนโยบายแบบนี้ได้ คิดดูแล้วมันคุ้มไง มนุษย์เงินเดือนเท่าไรกัน เกลียดบ้างก็ไม่เป็นไร แต่รากหญ้ารากไทรนั่นนะ ยังไงก็คะแนนเสียงเห็น ๆ ประชาธิปไตยครับผม เพื่อคนส่วนใหญ่ คือ หัวใจของประชาธิปตาย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 15 ม.ค. 52 10:27:55 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอวัง...... ครับ การหว่านงบกระตุ้นเศรษฐกิจมันก็ดี แต่ผมว่าน่าจะมีประสิทธิภาพกว่า ถ้าทำในรูปเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำ ไม่ก็ลดการส่งเงินประกันสังคม ลดภาษีทางตรงอย่างภาษีรายได้ มันน่าจะดีกว่า กระจายสู่คนหมู่มากกกว่า แจกเงินตรงๆ ไม่มีหลักประกันเลยว่าคนจะเอาไปใช้ซื้อของ เหตุการณ์นี้คล้ายๆในญี่ปุ่นเมื่อ 10 ปีก่อน ที่รัฐบาลออกคูปองให้ประชาชนคนละ 30,000 เยน เพื่อนำไปจับจ่ายซื้อของ กลายเป็นว่า คนเอาคูปองไปขายลดกับร้านค้าต่างๆ เพื่อเอาเงินไปฝาก กรรมเวรไป นี่ยังไม่รวมบรรดายากูซ่าทำคูปองปลอมออกมาอีก ล่าสุดหลวงท่านประกาศแล้วนะครับให้สำหรับคนเงินเดือนต่ำกว่า 14,999 บาท ให้ 2,000 บาท/คน ให้ครั้งเดียว จ่ายเป็นเช็ค อย่างนี้ยิ่งแล้วใหญ่เลยครับ เงิน 16,000 ล้านบาทจ่ายไปโครมเดียว ไม่มีมาตรการอะไรต่อเนื่อง เงินก็จะหายไป ไม่ก่อให้เกิดมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจเลยครับ นี่ผมยังไม่เห็นนโยบายที่จะหารายได้เลยครับ เล็งจะกู้อย่างเดียว การกู้เงินนะไม่ผิดครับ แต่ดูว่ากู้มาทำอะไร กู้มาแล้วนำมาลงทุนเกิดมูลค่าเพิ่มหรือเปล่า มันสำคัญตรงนี้ครับ .......... จากคุณ : ryzon - [ 15 ม.ค. 52 12:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าชนชั้นกลางในความหมายหมายถึงมนุษย์เงินเดือนลูกจ้างบริษัทเอกชน ไม่นับพวกพ่อค้าวานิชรายย่อย บวกกับข้าราชการและพนักงานรัฐวิสาหกิจทั้วๆไป มีตัวเลขรวมกัน ประมาณสิบล้านคน เป็นกลุ่มชนที่ต้องเลี้ยงคนอีกห้าสิบกว่าล้านคนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สาเหตุก็เพราะ ชาวรากหญ้า มีรายได้ไม่ถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษี หรือ ทำงานอยู่นอกระบบจึงไม่ต้องเสียภาษี (เช่นขับแท๊กซี่ วินมอไซค์ กรรมกรก่อสร้าง เป็นต้น) คนรวย หาทางหลบเลี่ยงภาษีได้สารพัด อีกทั้งกฎหมายหลายฉบับก็เอื้อทำให้ไม่ต้องเสียภาษี เช่น ซื้อกองทุนแล้วเอาไปหักลดหย่อนภาษีได้ ขายหุ้นได้แล้วไม่ต้องเสียภาษี ทั้งๆที่นั่นแหละคือแหล่งหารายได้ของชนกลุ่มนี้ ...โอเคว่าภาษีบุคคลธรรมดา ไม่ใช่แหล่งรายได้ทั้งหมดของรัฐ และประชาชนทุกคนก็เสียภาษีอื่นๆประกอบไปด้วย เช่นภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีสรรพสามิตร เป็นต้น แต่จะมีภาษีไหนที่หักเงินรายได้ของประชาชนที่ทำงานมาทั้งเดือนกันตรงหน้าเห็นๆ อย่างภาษีบ้าง (หักเดือนละครั้งใช่มั้ยพ่อแม่พี่น้อง) แถมคนกลุ่มนี้ก็เสียเงินให้รัฐอีกตัวก็คือประกันสังคมอีก ทั้งๆที่ได้มาแล้วก็ไม่เห็นจะได้ไปใช้ประโยชน์อะไรมากมาย ไปรักษาพยาบาลก็ไปถูกแยก(เป็นกันทุกโรงบาลมั้ยนี่) รักษาอีก ยาก็ห่วย ได้มาแล้วก็ไม่เห็นจะหายสักที มันน่าจะให้เลือกได้ว่า จะจ่ายหรือไม่จ่าย ผมสู้เอาเงินก้อนนี้ไปจ่ายให้บริษัทประกันดีกว่า ไว้จ่ายประกันสุขภาพ ชนชั้นกลางคือกลุ่มชนชั้นที่แบกประเทศไว้ทั้งประเทศ แต่กลับกลายเป็นว่าแทบไม่มีสิทธิ์มีเสียงในการได้รับประโยชน์จากรัฐบาลบ้างเลย (ไม่เหลียวแลนั่นแหละ) ดีใจที่รัฐบาลนี้มีมาตรการบางอย่างที่พอจะตั้งความหวังไว้ได้บ้าง อย่างน้อยเงินสองพันบาทที่ส่งตรงเข้ากระเป๋า โดยไม่ผ่านนักการเมืองหรือหน่วยงานราชการที่ไหน มันก็เป็นนิมิตรหมายอันดีที่ชนชั้นกลางอาจจะได้รับการเหลียวแลจากรัฐบาลบ้าง (แม้ผมจะไม่ได้อะไรเลยกับมาตรการรอบนี้เลยสักอย่าง แต่ก็เอาน่า เอานะ เอานะ) แต่สิ่งที่อยากให้รัฐบาลนี้รีบทำอย่างเร่งด่วนก็คือ กรุณาไปดึงขนทองคำจากพวกคนรวยบ้างเถอะ ทั้งเรื่องที่ดินที่พวกนี้มันซื้อเก็บไว้เก็งกำไร , มาตรการอะไรสักอย่างที่จะเก็บเงินคนพวกนี้จากกำไรจากการขายหุ้นโดยไม่กระทบการลงทุน หรืออะไรก็เหอะ แต่ก็คงหวังยาก เพราะ ทั้งสมาชิกพรรคและผู้สนับสนุนพรรค ก็เป็นคนรวยกันทั้งพรรค สงสัยจะไม่ไหวใครจะออกกฎหมายมาถอนขนตัวเองกัน ส่วนพรรคที่บอกว่าทำการเมืองเพื่อชาวรากหญ้า ผมเห็นออกกฎหมายมาแต่ฉบับก็สนับสนุนกลุ่มนายทุนทั้งนั้น แล้วก็อ้างว่าเพื่อสนับสนุนการลงทุน ผลที่ออกมาก็คือ คนรวยก็โกยไป ภาษีก็ไม่ต้องเสีย ชนชั้นกลางทำงานให้คนกลุ่มนี้ไม่พอ ยังต้องมาจ่ายภาษีไว้ช่วยเหลือพวกมันด้วย จากคุณ : saravuht (คนเล็กของเล่นใหญ่) - [ วันครูแห่งชาติ 08:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หนุ่มๆแถวนี้  ขี้บ่นกันทั้งน๊านนนน ระวังแก่เร็วนะจ๊ะ   จากคุณ : Gasalong - [ วันครูแห่งชาติ 11:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แก่นะแก่แล้วครับ พี่สาว การจ่ายเงินตอบแทนคืนกลับมา ไม่ว่าจะเป็นรัฐจ่ายให้ผู้เสียภาษี หรือ ประกันสังคมจ่ายให้ผู้ประกันตน มันไม่ผิดครับ แต่อยู่ที่วิธีการมากกว่า ยิ่งเงินประกันสังคมไม่ใช่งบประมาณ แต่เป็นสวัสดิการ เป็นก้าวแรกที่บ้านเราจะเป็นรัฐสวัสดิการ จึงไม่ใช่เงินที่จะนำมาหว่านอย่างสูญเปล่าได้ ในประวัติศาสตร์ชนชั้นกลางมักเป็นตัวขับเคลื่อนให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองต่างๆ อย่างในอังกฤษเกิดพ่อค้า ช่างฝีมือ นักกฎหมาย เป็นชนชั้นกลางที่มีบทบาทที่เราเรียกว่า ชนชั้น"เจนเทิล" หรือที่เราเรียกว่า เจนเทิลแมน หรือในฝรั่งเศส เรียกว่า บูร์ชีว  ซึ่งในระยะแรกคนกลุ่มนี้มาคายอำนาจขุนนาง แต่พอหลังปฏวัติฝรั่งเศสมีการล้างสต็อกชนชั้นขุนนางของฝรั่งเศส ชนชั้นบูร์ชัว จึงมีบทบาทแทน แต่ในประวีติศาสตร์บ่งบอกชัดเจนว่า ชนชั้นกลางก็แค่มาแทนที่ ชนชั้นขุนนาง คอยทำหน้าที่ชี้นำปกครองคนส่วนใหญ่ของประเทศ จึงเกิดแนวคิดของ คาล มาร์กซ์ ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้ให้กับชนชั้นแรงงานขึ้น ในอังกฤษจึงเกิด พรรคแรงงาน  ในรัสเซียถึงขั้นเกิดสงครามกลางเมือง พูดยืดยาวแค่จะบอกว่ามันมีรากเหง้ามาครับ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 23:11:58 จากคุณ : ryzon - [ วันครูแห่งชาติ 23:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วันก่อนคุยกับน้องๆในที่ทำงานที่ต้องโดนหักเงินเข้ากองทุนเหมือนกัน เขาก็บ่นๆเรื่องการรักษาพยาบาลเหมือนกัน ในกรณีนี้จ่ายตังค์ซื้อประกันเอกชนน่าจะดีกว่าตอนเจ็บป่วย เพราะน่าจะได้รับบริการดีกว่า แต่ประกันสังคมมันมีอะไรมากกว่ารักษายามเจ็บป่วย เช่น ตกงานก็ได้การช่วยเหลือ retire แล้วก็มีเงินใช้ (ไม่มาก) พอดีสงสัยว่าประกันสังคมมันเป็นไงบ้างก็เลยไปค้นมาอ่านดู http://www.siamhrm.com/?name=hr&file=category&catsearch=4 จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 17 ม.ค. 52 20:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาตอกบัตร ลงชื่ออ่านนะครับ จากคุณ : joblovenuk - [ 20 ม.ค. 52 14:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ลองโพสต์ดูครับ ไปเจอที่ร้านหนังสือสนามบินเชียงใหม่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 20 ม.ค. 52 15:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้าว รูปไม่ขึ้น จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 20 ม.ค. 52 15:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้โห กว่าจะโพสต์รูปได้ พยายามมา 3 วันเต็ม ๆ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 20 ม.ค. 52 15:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้ามหาชีวิตลาว ในช่วงฝรั่งเศสเข้ามา และพ่ายแพ้แก่ขบวนการ ลาวเป็นลาว ในท้ายสุดครับ คนเขียนบอกว่าเป็นการค้นคว้าจากเอกสาร มีภาพน่าสนใจหลายภาพ มีที่เดินทางมาเยือนไทย ก่อนปี 2500 ด้วย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 20 ม.ค. 52 15:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ที่อเมริกาได้แค่สั่งจอง..ยังไม่ส่งมาขาย..คงจะอีกนาน ถ้าเจออีก..ซื้อเผื่อไว้ให้เล่มนึงด้วยนะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 21 ม.ค. 52 02:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาตอกบัตรเข้าห้องอีกวัน จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 21 ม.ค. 52 18:46:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รออ่านค่ะ จากคุณ : มาลัยฯ - [ 22 ม.ค. 52 21:36:09 A:124.120.227.147 X: TicketID:108292 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ้าว ที่โน้นน่าจะมีขายก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยทยอยเอารูปลงแล้วกัน ไม่รู้จะโดนเรื่องลิขสิทธิ์หรือเปล่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 27 ม.ค. 52 20:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ว่าง ๆ หาหนังสืออ่านเล่นสบาย ๆ ลืมเรื่องการเมืองไปบ้างครับ ถึงจะเกี่ยวกับท่านอดีตนายกฯชวน แต่ปลอดการเมืองร้อยเปอร์เซนต์ ผลงานของลูกสาวอดีต รมช.คลัง ตอนนี้หาซื้อได้อยู่ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 11:57:05 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เน้อหาก็เป็นเรื่องของคุณพิมพ์รำไพ ลูกสาวของอดีตรัฐมนตรีพิเชษ  ส.ส.กระบี่ เจ้าของ ร.ร.กระบี่เมอร์รีไทม์ สุดหรูนั่นแหละครับ แต่คราวนี้ไม่เกี่ยวกับการเมืองหรือเรื่องการบริหารโรงแรม  แต่เป็นเรื่องที่เธอเดินทางไปอินเดียกับคณะของคุณชวน หลีกภัย ในฐานะญาติ เป็นการส่วนตัว โดยมีเป้าหมายที่พุทธคยา เนื้อเรื่องนอกจากประสบการณ์การเดินทางแล้ว ก็มีเรื่องแทรกเรื่องเสริมให้ความรู้เกี่ยวกับอินเดีย และพุทธประวัติแบบเบา ๆ สบาย ๆ อ่านแล้วก็เพลินดีครับ สำนวนสนุกสนาน แต่ติดใจเรื่องของไซอิ๋ว ที่ลิลี่ ยกมาเล่า เพราะไม่ค่อยตรงกับที่รู้มา สงสัยคนละตำรากัน เพราะเรื่องที่ลิลี่ ผู้เขียนเรื่องนี้ บอกว่า หงอคง หรือเห้งเจียนั้น เป็นตัวแทนของสมาธิ ซึ่งดูออกจะแปลก ๆ เพราะเห้งเจียดูยังไงก็ไม่ค่อยมีสมาธิ ตามวิสัยของลิง ส่วนซัวเจงนั้น เธอบอกว่า เป็นตัวแทนของปัญญา ซึ่งโดยตัวละครของซัวเจง ค่อนข้างจะไม่ค่อยมีปัญญาเท่าไรนะ เพราะสู้กับปีศาจไม่ค่อยได้ ต้องให้พี่ ๆ มาช่วยบ่อย ๆ เท่าที่เคยอ่าน จะกลับกัน คือ เห้งเจียนั้นเป็นปัญญา เพราะว่าตีลังกาสามตลบก็ไปถึงไซซีได้ ตอนที่อ่านก็สงสัย เพราะถ้าไปถึงได้แล้ว ทำไมไม่อัญเชิญพระไตรปิฏกกลับมาเสียเลย ต้องย้อนกลับมาเดินเท้ากับพระถังทำไมให้เหนื่อยเปล่า ตอนหลังมาฟังเพลง วีณาแกว่งไกว ของพี่เต๋อ ที่อัสนี เอามาร้องใหม่ ถึงได้เข้าใจ ท่อนที่ว่า "หลวงตาหัวเรือ ท่านเชื่อหนักหนา เห็นด้วยปัญญา รู้ว่าฝั่งมี เร่งฝีพายเถิดจะเกิดกำลัง..." ตรงนี้แหละครับ ที่ว่าท่านเห็นนิพพานด้วยปัญญา แต่ไม่อาจไปถึงหรือสัมผัสได้จริง ต้องกลับมาพายเรือข้ามวัฎสงสารด้วยตนเอง ตามหลัก ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เป๊ะเลย เห้งเจีย เป็นปัญญาของพระถังฯ ดังนี้แหละครับ คือ รู้ว่ามีไซซี แต่ไม่อาจไปถึงได้เพียงนึกคิดเอาเท่านั้น ต้องเดินทางด้วยความเพียร และฝันฝ่าอุปสรรค กิเลสตัณหา และเอาชนะให้ได้อย่างแท้จริง จึงจะถึงฝั่งนิพพาน ก็ได้ยินมาต่างเท่านั้นครับ  ไม่ได้หมายความว่า เขาผิดหรอก อาจจะคนละตำรากัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หนังสือเขาลงรูปด้วย เลยเอามาลงให้ดูตรงนี้อีกที ไม่ได้ขออนุญาตหรอกครับ เพราะไม่ทราบจะไปขอใครเหมือนกัน เอาเป็นว่า อย่าว่ากันแล้วกัน ถือว่าช่วยโฆษณาให้แล้วกันนะ ลี่ นะ ยังไงก็ช่วย ๆ กันอุดหนุนหน่อยครับ คุ้มเงินแน่ ๆ ฟันธง คอนเฟิร์ม ชัวร์ ปึ๊ก (มีอะไรอีกไหมเนี่ยที่หมอดูยังไม่ได้เอาไปใช้) จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อีกเล่มนึงครับ อย่าหาว่าประชาธิปัตย์ฟีเวอร์เลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการเมืองอีกเหมือนกัน แต่เป็นเรื่องของ รมว.คลังคนปัจจุบัน ที่เขียนไว้ก่อนที่จะรู้ว่าจะเป็นรัฐบาล เนื้อหาส่วนหนึ่งก็เป็นเรื่องในวัยเรียน แต่ที่น่าสนใจ คือ เรื่องสมัยทำธุรกิจเป็นโบรกเกอร์ ที่เริ่มตั้งแต่ยุคเปลี่ยนถ่ายจากอาแป๊ะ เยาวราช มาเป็นยิปปี้ สาทร สนุกดีเหมือนกันครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เดี๋ยวจะหาว่า ประชาธิปตย์ จ๋า เอาเรื่องของวีรสตรีตัวจริง ของแท้ อีกคนนึงของประวัติศาสตร์ไทย แม้ว่าเธอจะนิยามตัวเองว่า เป็น ตัวแสบสำหรับข้าราชการ แต่นี่คือเรื่องราวของนักสู้ขนานแท้ หนังสือเล่มนี้เขียนเป็นอนุสรณ์ เนื่องในโอกาสที่เธอเสียชีวิต หลาย ๆ ตอนจึงเป็นเรื่องของการต่อสู้ครั้งสุดท้าย กับโรคมะเร็ง จากประสบการณ์บางส่วนที่ได้เคยเห็นชีวิตของ พี่มด การันตีได้ว่า เนื้อหาที่เขียนในเล่มนี้ ไม่เว่อร์ ไม่ใช่เขียนเชียร์จนเลิศหรู แบบหนังสือโปรนักการเมือง ทั้ง ๆ ที่เบื้องหลังเน่าโฉ่ แต่อันนี้ของจริงครับ น่าศึกษาในฐานะนักสู้คนนึง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:21:52 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เล่มนี้ซื้อที่ฮ่องกงครับ เรื่องของเรดการ์ด ยังขายได้ แต่นอกแผ่นดินใหญ่นะ เขาโวว่าเป็นภาพที่จีนเก็บเป็นความลับมากว่า 40 ปี ส่วนใหญ่ก็จะเป็นภาพช่วงการปฎิวัติวัฒนธรรมของจีนโดยเหมา ทำให้หนุ่มสาวออกมาทำหน้าที่ พิทักษ์แดง ด้วยการขับไล่ ทำลาย ประจาน พวก ปฎิกิริยา พวกตัวแทนสังคมเก่า ตอนนั้น ก็ถือเป็นเรื่องน่าภูมิใจ ที่ได้เป็นพลังขับเคลื่อนสังคมใหม่ แต่เวลาผ่านไป ประวัติศาตร์ก็ให้คำตอบแล้วว่าเป็นแค่การบ้าคลั่งทางการเมือง เพื่อตอบสนองตัณหานักการเมืองเท่านั้น ที่ตลกคือมีการนำของใช้ "ทุนนิยม" มาเป็นของกลางในการกล่าวหาผู้กระทำผิด ของใช้ "ทุนนิยม" ที่ว่า คือกระเป๋าสะพายคุณผู้หญิง และนาฬิกาข้อมือ ไม่รู้ว่า เฮียเหมา จะรู้ไหมว่า พอรุ่นเรดการ์ดพวกนี้โตเป็นเถ้าแก่เสียเองแล้ว จีน ของเฮียเหมา กลับกลายเป็นโรงงานของโลกในการผลิตสินค้าเหล่านี้ ทั้งจริงทั้งปลอม ออกมาป้อนตลาดมากที่สุดในโลกเลยทีเดียวแหละ อนิจจัง นั่นแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เอาบางภาพ บางตอนมาให้ดูครับ ไม่รู้เหมือนกันว่า จะมีขายในไทยไหม สนใจลองไปเดินหาแถวร้านเอเชียบุคส์ดูครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:32:49 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ก็เป็นภาพที่พวกเรดการ์ด จับพวกที่ถูกกกล่าวหาว่าเป็นพวกปฎิกิริยา ตัวแทนสังคมเก่า เอามาแขวนป้ายแห่ประจาน แถมยังกร้อนผมอีก ลองสังเกตุสีหน้าของเรดการ์ดดูสิครับ ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่รู้สึกว่ากำลังทำร้ายคนรุ่นปู่รุ่นพ่อแต่อย่างไร นี่แหละฝีมือนักการเมืองละ จริง ๆ ภาพพวกนี้ เราพอจะได้เห็นจากภาพยนต์หลาย ๆ เรื่อง อย่าง ดิ ลาสต์เอ็มเพอเร่อร์ ที่พึ่งออกเวอร์ชั่น บลูเรย์ มาหลอกเอาตังส์กันอีกรอบ ก็มีภาพการแห่ประจานแบบนี้เหมือนกัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ย้อนเรื่องราวแบบย่อ ๆ นะครับ ภายหลังจากที่เหมา พคจ.และสหายทหารแดง ปลดแอกจีน ด้วยการเอาชนะก๊กมินตั๊งได้แล้ว เหมาก็ข้ามาลองลิ้มชิมการเป็นผู้บริหารประเทศ แทนที่จะวิพากษ์วิจารณ์เฉย ๆ บ้าง ผลงานแรกของเหมา ดูไม่จืด กับนโยบายก้าวกระโดด ด้วยการเร่งผลผลิตทางการเกษตรและอุตสาหกรรมให้ล้ำหน้าประเทศทุนนิยมให้ได้ ผลคือหายนะของคนจีนเกือบร้อยล้านคนต้องตายลงภายใต้นโยบายนี้ ผู้นำรุ่นเก่า ๆ ที่ร่วมรบกันมากับเหมา ก็เตือนเหมาให้เพลา ๆ มือลงหน่อย แทนที่เหมาจะเชื่อเพื่อนร่วมรบ กลับหาว่า คนเหล่านี้ต้องการแย่งอำนจ และดึงจีนกลับไปเป็นทุนนิยม ศักดินา เหมือนเดิม ก็เลยประกาศท้าทายว่า แม้จะเหลือตนเพียงคนเดียว ก็จะหันหน้าเดินกลับขึ้นจิงกังซาน สร้างกองทัพประชาชนใหม่ มาสู้กับพวกปฎิกิริยาเหล่านี้ให้ได้ แม้จะเป็นการพูดเปรียบเปรย แต่เหมาก็เอาจริง ถึงจะไม่ได้เดินกลับขึ้นเขาจิงกังซาน สร้างกองทัพแดงขึ้นมาใหม่ แต่เขาก็สร้าง เรดการ์ด ทหารเยาวชนพิทักษ์อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ขึ้นมาแทน และทำหน้าที่ทำลายล้างได้ไม่แพ้กองทัพปลดแอก ต่างกันตรงที่ว่า ศัตรูของกองทัพแดงในอดีต มีคน มีปืน ที่จะสู้กันแบบทหารต่อทหาร แต่ศัตรูของเรดการ์ดกลับเป็นคนทั่วไปในสังคม ที่ปรับตัวไม่ทันการเปลี่ยนแปลง หรือเป็นศํตรูทางการเมืองของเหมา และแก๊งค์สี่คน ที่ไม่มีอาวุธหรือกองกำลังที่จะมาต่อกรได้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หลังจากเหมาตาย และเรดการ์ด อาละวาดอยู่นานถึง 10 ปี สร้างความหายนะให้กับสังคม วิถีชีวิต และศิลปวัฒนธรรม อายุยาวนานกว่าพันปี จนหนำใจดีแล้ว เติ้งและพวกที่ผ่านสงครามจริง ๆ มาแล้ว ทนไม่ได้ รวมตัวกันจับแก๊งค์ 4 คน และสลายเรดการ์ด ด้วยการผลักดันออกสู่ชนบท จนหลาย ๆ คนไม่ไดกลับบ้านอีกเลยจนตาย ภาพยนต์เกี่ยวกับชีวิตเรดการ์ด หลังปฎิวัติวัฒนธรรม มีสร้างออกมาหลายเรื่องครับ โดยเฉพาะผู้กำกับจากจีนแผ่นดินใหญ่เอง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อีกรูป หน้ายังใส ๆ อยู่เลย เห็นฝีมือนักการเมืองหรือยัง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ยิงเป้าครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:53:46 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ยิงเสร็จแล้ว ยังมีทึ้งเสื้อผ้าอีก เคยดูหนังเรื่องนึง เขาเล่นถึงขนาดมาแล่เนื้อนักโทษประหารเอาไปต้มกินด้วยความอดอยากทีเดียว ไม่รู้ว่าเรื่องจริง หรือโมเมแต่ง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 12:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ภารกิจหลักอีกอย่างของเรดการ์ด คือ โปรประกันดา เหมา หลังยุคปฎิวัติวัฒนธรรม ศิลปพวกนี้เป็นของไม่มีราคา ตอนนี้กลายมาเป็นของหายาก ราคาแพง เสียอีกแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 13:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ชะตากรรมของนางเจียง ชิง หลังยุคปฎิวัติวัฒนธรรม อันนี้เป็นหนังสือที่ออกใหม่ที่จีน (แต่ 2 ปีแล้วละ) ทุกวันนี้คนจีนก็ยังให้ความสนใจเกี่ยวกับเจียงชิงอยู่ สังเกตว่า หนังสือเล่มนี้มีวางขายในร้านหนังสือใหญ่ ๆ ทุกแห่ง อาจจะเพราะตอนนั้นพึ่งออกใหม่ หรือมีประเด็นอะไรใหม่เกี่ยวกับเจียงชิง ก็จำไม่ได้แล้ว ที่แน่ ๆ คือ หาง่ายกว่าเรื่องของเหมาเสียอีก แต่เทียบไม่ได้กับ How to ของฮาร์วาร์ดนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 13:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ลีลาของแม่นางเจียง ชิง ในศาล เขาว่าเธอสู้ไม่ถอย แถมสุดท้ายยังผูกคอตาย แทนที่จะรับโทษประหารเสียอีก จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ม.ค. 52 13:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อาจารย์สื่ออ่านหนังสือครอบจักรวาลจริงๆ จากคุณ : Gasalong - [ 28 ม.ค. 52 21:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อีกเล่มที่น่าสนใจครับ เนื้อหาเป็นประวัติของการเข้าไปเป็นเจ้าเข้าครอง กะตอนที่ถูกเขาถีบออกมา ของเจ้าพ่ออาณานิคมตัวจริง ไม่รู้ว่าเขียนเอาไว้เตือนใจรัฐบาลของเขาเองหรือเปล่า เวลาที่ผู้นำแก เซย์ เยส กับท่านประธานาธิบดีสหรัฐฯคนก่อน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 10:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นแนะนำหนังสือภาษาปะกิต อย่านึกว่าคนแนะเชี่ยวชาญนะครับ ต้องยอมรับว่าหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์บ้านเรามันคับแคบ ที่มีก้เสนอแต่มุมมองเดิม ๆ ซึ่งมาทั้งจากไม่อยากลงทุนซื้อลิขสิทธิ์งานใหม่ ๆ เพราะเรื่องประวัติศาสตร์มันขายยากกว่า ฮาว ทู อยู่แล้ว อีกอย่างก็คงเพราะกรอบอะไรหลาย ๆ อย่างที่บังคับการรับรู้ของคนไทยเอาไว้ เลยไม่อยากให้อ่านอะไรมาก เพราะประวัติศาสต์นี่แหละตัวดีนัก อไรที่ฝังไว้ มักจุถูกขุดขึ้นมาหลอกหลอนอยู่เรื่อย ๆ โดยเฉพาะกม.เปิดเผยเอกสารลับของ ตปท.ที่มักจะทำให้โลกได้รับรู้อะไรดี ๆ เยอะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 10:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ข้างในก็มีเนื้อเรื่องดี ๆ เยอะครับ โดยเฉพาะภาคอินเดีย อาณานิคมที่สร้างความมั่งคั่งให้กับอังกฤษไปอีก 3 ชาติภพ ส่วนอินเดียก็อยู่กับความยากจนไปอีก 3 ชาติภพ พอ ๆ กัน รูปนี้เป็นรูปกิจกรรมยอดฮิตของชนชั้นปกครองอังกฤษที่อินเดียแหละครับ นั่งช้างไปล่าสัตว์ บรรยากาศใกล้เคียง ก็น่าจะหาเรื่อง A passage to india มาดูครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 10:40:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อังกฤษมองมาที่อินเดีย เพราะตอนนั้น กำไรจากการค้าขายเครื่องเทศชักไม่หอมหวาน เนื่องจากมีผู้ค้ารายใหม่เข้ามาในตลาดเยอะ  ทำให้อังกฤษเริ่มมองหาตลาดทรัพยากรและที่ระบายสินค้าแห่งใหม่ นอกจากการไล่ตามเก็บหมู่เกาะเพื่อเอาไว้เป็นเมืองท่าจอดเรือซะครึ่งโลก อังกฤษเข้าอินเดียได้ เพราะอานิสงฆ์เก่าเมื่อครั้งที่เจ้านายสองเมืองแต่งงานกัน และมอบเมืองในอินเดียมาเป็นของกำนัล ทำให้อังกฤษมีที่เหยียบยืน เพื่อเข้ามาไล่ตีฝรั่งเศสเพิ่มอีกนิดหน่อย ก็ได้ครอบครองอินเดียสมใจ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 10:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เป็นภาพในพม่าเมื่อปี 1885 ครับ เขาบรรยายว่า ทหารที่เห็นเป็นทหาร mounted infantrymen ไม่รู้ว่าจะหมายถึงหน่วยไหนดี   อ้อ รูปที่ยิงบนหลังช้าง ไม่ใช่ธรรมดานะครับ แต่เป็นถึง The king Emperor George V เชียวนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 15:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อ้าว ผิดรูป ข้างบนนะ ภาพตะหานอินเดียในพม่า ยิงเป้านักโทษ ส่วนภาพทหารจับผู้ร้าย ต้องภาพนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 15:40:01 ]

ความคิดเห็นที่ 52 หลังการพ่ายแพ้อย่างหมดรูปของกองทัพโบราณของพม่าที่ป้อมหมิ่นล่า แม้ว่าจะมีการเสียชีวิตไม่มากนัก แต่จากการบั่นเซาะด้วยสงคราม และการเมืองภายในมาหลายปี  ราชสำนักพม่าก็ยอมอยู่ตามข้อเสนอของอังกฤษที่จะเป็นรัฐใต้อารักขา ก่อนหน้านั้น แม้ว่าพม่าจะเสียเมืองทางตอนใต้ให้กับอังกฤษ แต่เมื่อราชสำนักยังอยู่ พม่าก็ถือว่าประเทศยังเป็นเอกราชอยู่ แต่ทางอังกฤษนั้น ไม่ได้ถือว่าพม่าเป็นเอกราชแล้ว โดยดูได้จากการต้อนรับคณะทูตจากพม่า ทางราชสำนักเซนต์เจมส์ ได้ให้กระทรวงอินเดียเป็นผู้ดำเนินการแทนกระทรวงการต่างประเทศเฉกเช่นปฎิบัติกับประเทศเอกราชอื่น ๆ และเมื่อรัฐบาลฝรั่งเศสต้อนรับและลงนามสัญญารับรองเอกราชพม่า ทางอังกฤษก็ประท้วงฝรั่งเศสอย่างรุนแรง ซึ่งฝรั่งเศสต้องชี้แจงว่าเป็นเพียงลงนามในสนธิสัญญาทางการค้าเท่านั้น หลังการสู้รบครั้งสุดท้ายในช่วงปลายปี 1885 อังกฤษก็ผนวกพม่าเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินเดีย โดยนำพระเจ้าสีป่อไปกักขังไว้ที่อินเดียจนสิ้นพระชนม์ การเสียเมืองของพม่า เกิดจากเรื่องของรองเท้าและจบลงด้วยการต่อสู้ของนักศึกษาโดยใช้ประเด็นรองเท้าเช่นเดียวกัน พม่าซีเรียสต่อเรื่องการถอดรองเท้าเข้าเฝ้ามาก และสั่งให้ผู้แทนอังกฤษทุกระดับต้องถอดรองเท้าก่อนเข้าเฝ้าที่ท้องพระโรง ซึ่งทงอังกฤษถือว่าเสียเกียรติมาก จึงมีคำสั่งไม่ให้ผู้แทนอังกฤษทุกระดับถอดรองเท้าเข้าเฝ้า และเมื่อครั้งต่อสู้เพื่อเอกราช ขบวนการนักศึกษาพม่า ก็ชูประเด็น การห้ามใส่รองเท้าเข้าวัดเป็นจุดร่วมให้คนพม่าลุกขึ้นต่อสู้กับอังกฤษ แม้ช่วงแรกจะไม่สำเร็จ  แต่สุดท้ายด้วยความผันผวนทางการเมืองระดับโลก พม่าก็ได้เอกราชคืนมาในที่สุด จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 ม.ค. 52 15:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 53 mounted infantrymen แปลอย่างมั่ว ๆ ก็ทหารม้าราบ หรือทหารลาบม้า .... จากคุณ : Dearance (Dearance) - [ 29 ม.ค. 52 17:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่ได้เข้ามาหลายวัน    สองวันนี้กระทู้วิ่งฉิวเลย จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 29 ม.ค. 52 23:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ทหารลาบม้านี่กองทัพบกไทยมีเยอะ โดยเฉพาะแถวกองทัพภาค 2 ขอให้มเนื้อเหอะ ม้าไม่ม้าก็ลาบได้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาดูทางฝรั่งฝรั่งเศสบ้างครับ เป็นภาลายเส้น บรรยายภาพเมื่อครั้งมาตีเมืองญวณ จำได้คร่าว ๆ ว่าเขาเริ่มที่ดานังนะ เดี๋ยวจะลองไปย้อนดูอีกที จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นภาพชุดเดียวกันต่อเนื่องครับ น่าจะที่เดียวกัน เดี๋ยวตอนบ่ายว่าง ๆ จะลองหาดูอีกที จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แสดงเทคนิกของฝรั่งเศสในการเอาปืนเข้าตีป้อมที่อยู่หน้าผาและหันหน้าเข้าน้ำ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 59 วาดเป็นภาพก็ดูดี แต่นึกไม่ออกว่าจะปรับมุมปืนให้เงยยิงถึงป้อมได้ยังไงเหมือนกัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ผิดรูป เอาใหม่ รูปข้างบนนั่นคงเป็นการรบแตกหักแล้วละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ม.ค. 52 11:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ทำไมอาจานสื่อร่ายอยู่คนเดียวล่ะเนี่ย -3- จากคุณ : saravuht (คนเล็กของเล่นใหญ่) - [ 31 ม.ค. 52 23:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 62 7,200 British and Indian troops against 15,000 tribesmen mounted and on foot of the Andarees, Tarkees, Suleiman Khels and other Afghan tribes mounted infantrymen  น่าจะเป็นทหารม้าที่ใช้ปืนเหมือนทหารราบนะครับ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 13:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ฝรั่งเศสเริ่มโจมตีดานัง ปี 1859 ครับ แต่ไม่สำเร็จ จึงเบนเข็มมาตีไซ่ง่อนในภาคใต้ซึ่งตีง่ายกว่า เพราะมีท่าเรือน้ำลึก ห่างไกลเมืองหลวงของเวียดนามมากกว่าดานัง ภาพเรือรบฝรั่งเศสโจมตีไซ่ง่อนครับ Capture of Saigon by France_18_Fevrier_1859 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 13:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อีกรูปครับเป็นภาพวาดไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ครับ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 13:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 65 รูป Vice-Amiral_Charner (อ่านภาษาฝรั่งเศสไม่ออกงะ) เป็นแม่ทัพเรือภาคตะวันออกไกลของฝรั่งเศสที่นำทหารเรือฝรั่งเศส 3,000 คนเข้าสนับสนุนการบุกยึดไซ่ง่อนจากเวียดนามในปี 1861  ก่อนหน้านี้พี่แกก็พึ่งร่วมมือกับอังกฤษทำสงครามกับจีนมา(สงครามฝิ่นครั้งที่ 2) นับว่าพี่แกฟิตจริงๆ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 13:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 66 หลังจากที่เวียดนามสู้ไม่ได้ก็มีการลงนามในสนธิสัญญาสงบศึก(the 1862 Treaty of Saigon, confirmed by the Treaty of Hué (1863). เวียดนามส่ง Phan Thanh Gian ไปเป็นทูตเจรจาสงบศึกกับฝรั่งเศสในปี 1863 Phan Thanh Gian ในปารีสครับ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 14:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ฝรั่งเศสยึดเวียดนามเป็นเมืองขึ้นเต็มรูปแบบไปกว่า 80 ปี เพียงเพราะคิดว่าจะเป็นเส้นทางในการติดต่อค้าขายกับจีนได้เท่านั้นเอง แต่เมื่อพบความจริงว่าแม่น้ำโขงไม่สามารถใช้เดินเรือค้าขายได้ ฝรั่งเศสก็กอบโกยเอาจากเวียดนามแทน ทั้งแร่เหล็ก แรงงาน และสวนยางพารา เจ้ายางมิชลินตัวอ้วน ๆ นี่ก็มีกำเนิดมาจากสวนยางพาราในเวียดนามยุคอาณานิคมเหมือนกันนะครับ หนังเกี่ยวกับการยึดครองและการต่อต้านจากเวียดกงยุคแรก ๆ  ที่น่าสนใจก็เรื่อง indochine ที่เอาไซง่อนปี 1930 เป็นฉาก และตัวละครทั้งนายทหารฝรั่งเศส แม่ม่ายสาวใหญ่ เจ้าของไร่ยางพารา และลูกเลี้ยงชาวเวียดนาม มาเป็นฉากหลังของโศกนาฎกรรมความรัก และไฟสงคราม น่าดูมากครับ จัดเป็นหนังคลาสสิกไปอีกเรื่องนึงแล้ว  เป็นหนังที่ไม่ประนีประนอมที่จะพูดถึงการเมือง ตั้งแต่เรื่องของการไล่ล่าเวียดกง ที่แฝงตัวมากับคณะงิ้ว หรือการยึดมั่นต่อประเทศชาติและสงครามปฎิวัติ มากกว่าความรักและความสุขสบายของลูกเลี้ยง จนฉากสุดท้ายที่ลูกสาวคนนั้น กลายมาเป็นหนึ่งในคณะทูตเจรจาที่เจนีวา พร้อมฉากจบของแม่ ที่ยืนมองอาทิตย์อัสดง ดังเหมือนกับเป็นพยานการอัสดงของเจ้าอาณานิคมฝรั่งเศส และส้นรองเท้าหัก ที่คงหมายถึงการที่อยู่ที่ค้ำยืนของฝรั่งเศส ได้หักลงเสียแล้ว บรรยายแต่หนัง ลืมรูปไปเลย ก็คงไม่มีอะไร นอกจากภาพการรบที่เดียน เบียน ฟู สมรภูมิสุดท้ายของฝรั่งเศสในอาณานิคมเวียดนาม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 14:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เอ้า มาชนกันพอดี ไม่เป็นไรครับ ว่าไปเลย เดี๋ยวผมเอารูปตอนกู้เอกราชมาชนกันไปเรื่อย ๆ สนุกดี จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 14:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ก็เป็นรูปที่แพร่หลายอยู่แล้ว ของลุงโฮ กับโว เหวียน เกี๊ยบ ชื่อนายพลโว นี่ ตอนไปเทียวฮานอย พยายามถามไกด์ชาวเวียดนาม ที่เขาคุยว่า เขาเป็นร้อยเอกสมัยสงครามเวียดนาม ว่านายพลคนดังนี้ออกเสียงว่าไงกันแน่ แต่ก็ไม่ได้ความ แถมถามอะไรเกี่ยวกับเวียดกงก็ตอบไม่ค่อยจะถูก เลยสงสัยว่าเป็นจริงหรือเปล่า แต่แกยืนยันว่า จริง แถมคุยด้วยว่า ตอนสงครามนั้น แกยิงจีไอตายไปถึง 5 คนทีเดียว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 14:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อตอนที่ฝรั่งเศส หวนกลับมาอินโดไชน่าอีกครั้ง หลังจากชะตาชีวิตพลิกผัน กลายเป็นผู้ชนะสงครามโลกครั้งที่สองเอาดื้อ ๆ ทั้ง ๆ ที่แพ้น๊อกจนกรรมการนับสิบตั้งแต่ยกแรก ฝรั่งเศส อยากได้เวียดนามมาอยู่ในอ้อมอกอีกครั้ง เพราะเห็นเป็นแม่วัวตัวใหญ่ที่จะรีดเอาน้ำนมกลับไปเลี้ยงฝรั่งเศสหลังสงคราม ที่ต้องพลิกฟื้นกันมโหฬาร แถมสหรัฐฯยังรู้เห็นเป็นใจ เพราะกลัวว่าเงินที่เอาไปช่วยฝรั่งเศสฟื้นฟูประเทศจะไม่ได้คืน เรื่องของเรื่องมันก็เลนต้องถลำลงโคลนอีกครั้ง เพราะเมื่อทัพญี่ปุ่นข้ามกลับมาจากพม่า สิงคโปร์ สยาม ก้ข้ามมายึดลาวและเวียดนามเอาไว้ เพราะจำเป็นต้องใช้ท่าเรือไฮฟอง ขนทหารกลับประเทศ การยึดครองของกองทัพญี่ปุ่น ทำให้ทหารฝรั่งเศส ที่เป็นพวกรัฐบาลวิชี่ ต้องถอนตัวออกไป แต่ญี่ปุ่นก็อยู่ได้ไม่นาน ก็ถอนทหารกลับหมด เพราะโดนปรมาณู สุญญากาศตรงนี้เองที่ทำให้ขบวนการต่อต้านญี่ปุ่น หรือเวียดกง ได้โอกาสในการขยายกำลัง เข้ายึดฮานอย ที่ยังว่างเปล่า เพราะข้อตกลงของหมาอำนาจ ได้ให้จีนคณะชาติเป็นผู้ดูแลลาว และเวียดนามตอนเหนือ ซึ่งตอนนั้น จีนก็ยังติดพันกับการรบกับเหมา เจ๋อ ตุง อยู่ ทำให้ไม่อยากเสียกำลังทหารมาปลดอาวุธและยึดครองนาน ก็เลยมอบอำนาจการปลดอาวุธ และดูแลฮานอยให้กับเวียดกง ทำให้เวียดกงขยายกองทัพได้อย่างรวดเร็ว และพร้อมจะเข้ารบกับฝรั่งเศส ที่เข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในเวียดนามใต้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 14:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 71 หลังจากเขมือบโคชินไชน่าแล้ว ฝรั่งเศสก็ส่ง Francis Garnier เข้ามาสำรวจตังเกี๋ยในปี 1973 แล้วก็โดนพวกฮ่อธงดำ (Black Flag Army) แล้วโดนพวกฮ่อ ฆ่าตายในปีเดียวกัน รูป Francis Garnier ครับ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 15:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ้าว ชนเปรี้ยงกับอาจารย์สื่อฯซะแล้ว ไม่เป็นไร ตีมึนแปะรูปสมัยอาณานิคมไปก่อน แล้วจะมาแจมเดียนเบียนฟูครับ รูปแสตมป์อีตา Francis Garnier ในปี 1943 ต้องเอามาประจาน ข้อหาที่ทำให้ฝรั่งเศสหาเรื่องฮุบตังเกี๋ยได้ Francis Garnier on a 1943 stamp of Indochina จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 15:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หลังจากเสียนักสำรวจไปคน ในปี1882 ฝรั่งเศสก็ส่งผู้กอง Henri Rivière มากับเรือปืน 3 ลำ ทหาร 700 นาย เข้ายึดฮานอย ในตังเกี๋ย ซึ่งไม่เป็นที่สบอารมณ์ของกลุ่มฮ่อธงดำ ซึ่งมีอิทธิพลอยู่มากในตังเกี๋ย จึงเกิดการปะทะกับกองทัพของผู้กอง Henri Riviegravere  ขึ้น ทีเป็นที่รู้จักในการรบ  Battle of Paper Bridge ใกล้ฮานอย ผลฝรั่งเศสก็ได้วีรบุรุษเพิ่มอีกคนหนึ่งครับ Riviere_pushing_the_cannon_forward_at_Sontay แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 09:48:07 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 23:09:55 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 15:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 74 รูป ผู้กอง Henri Riviegravere  ที่ไปเฝ้าพระเจ้าอีกคน เป็นเหตุให้ฝรั่งเศสหาเรื่องรบ แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 23:11:19 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 15:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เมื่อเสียนักสำรวจไปคน ผู้กองอีกหนึ่ง ปลายปี 1882 ฝรั่งเศสส่ง นายพลเรือ   Courbet (ต่อไปของเรียก Courbet ครับ) มาพร้อมทหาร 4,000 คน เรือรบ 29 ลำ 4 ลำนี้เป็นเรือเหล็กที่ใช้ไอน้ำ(ironclads) เมื่อมาถึงก็ถล่มแหลกยึดตังเกี๋ยได้ ราชสำนักที่เว้ยอมสงบศึกกับฝรั่งเศสโดยลงนามในสัญญา  Treaty of Hue;  สาระสำคัญคือให้ตังเกี๋ยและอันนามเป็นรัฐในอารักขาของฝรั่งเศส Artist's impression of the French storm of Son Tay, 16 December 1883 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 18:04:03 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 16:19:26 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 16:07:01 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 16:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 รูปท่านนายพล Courbet เจรจาสงบศึกกับข้าหลวงเวียดนาม(รูปวาด) Courbet in Hue จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 16:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 77 รูปเรือ ironclads ในรูปเป็นในสงครามกลางเมืองของสหรัฐฯครับ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 16:14:53 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ก็ขอกล่าวถึงพวกฮ่อธงดำในตังเกี๋ยนิดนึงครับ พวกฮ่อธงดำคือสาขาหนึ่งของพวกกบฎไทผิงในจีน ที่โดนราชวงศ์ชิงปราบเมื่อกลางศตวรรตที่ 19 ในปลายศตวรรตที่ 19 พวกฮ่อธงดำกลุ่มหนึ่งมีผู้นำชื่อ Liu Yongfu เข้ามาอยู่ในตังเกี๋ย ได้ช่วยรัฐบาลเวียดนามปราบกบฎในแถบแม่น้ำแดงและแม่น้ำดำในตังเกี๋ย รัฐบาลเวียดนามจึงให้สิทธิประโยชน์ในการเก็บภาษีจากดินแดนแถบนั้นเป็นการตอบแทน พวกฮ่อธงดำจึงผูกสัมพันธ์ทั้งรัฐบาลเวียดนามที่เมืองเว้ และ ราชวงศ์ชิง โดยเฉพาะรัฐบาลเวียดนามที่เมืองเว้ ที่ยืมมือพวกฮ่อธงดำให้จัดการกับ Francis Garnier และผู้กอง Henri เมื่อมีการปะทะกับฝรั่งเศสในระยะแรกรัฐบาลเวียดนามที่เมืองเว้และราชวงศ์ชิงก็ให้การสนับสนุนพวกฮ่อธงดำกลุ่มนี้อยู่ แต่เมื่อนายพล Courbet มาพร้อมกับอาวุธยุทธปกรณ์อันทันสมัย ก็ตีพวกฮ่อธงดำแตก ตะเพิดพวกฮ่อธงดำพ้นไปจากตังเกี๋ย(มีบางส่วนแตกหนีเข้าไปในแคว้นสิบสองเจ้าไทและหลวงพระบาง ทำให้สยามพิพาทกับฝรั่งเศสในเวลาต่อมา)  ข้าหลวงตังเกี๋ยยอมสงบศึกกับฝรั่งเศส ก็ถึงคิวของผู้สนับสนุนหลักอย่างราชวงศ์ชิงที่ต้องเข้าทำสงครามต่อเพื่อปกป้องรัฐบรรณการอย่างเวียดนามและเพื่อศักดิ์ศรีของราชวงศ์ชิง รูปพวกฮ่อธงดำครับ แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 23:13:16 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 23:06:15 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 17:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ธงดำที่เป็นสัญลักษณ์ จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 17:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 80 รูปทหารฮ่อธงดำกำลังซุ่มโจมตีฝรั่งเศส จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 17:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ออกอ่าวมาเยอะแล้วครับขอจรรีละครับ ท้ายสุดผู้นำฮ่อธงดำ Liu Yongfu ซึ่งหลังจากพ่ายแพ้ฝรั่งเศสก็หนีกลับจีนและได้ร่วมรบกับราชวงศ์ชิงในการรบกับญี่ปุ่นในปี 1895 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 22:49:19 จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.พ. 52 17:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เดินหน้าต่อเถอะครับ ว่ากันตามถนัด ไม่ต้องตามผมก้ได้ เรื่องช่วงตีญวณยังน่าสนุกอยู่ ให้คนดูแยกประสาทตากะสมองเอาเองครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 20:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 83 พูดถึงฮ่อธงดำ ก็นึกถึงกลุ่มชาติพันธ์ไทดำ ที่มีถิ่นฐานอยู่ที่เมืองแถง เมื่อครั้งที่สยามเสียเมืองแถงให้กับฝรั่งเศสในนามของเจ้าอาณานิคมญวณ เราอพยพชาวไทดำลงมาที่กรุงเทพฯและผ่องถ่ายต่อไปยังเพชรบุรีเพื่อสร้างวัง หลังจากนั้น กลุ่มชาติพันธ์เหล่านี้ก็สร้างตำนานการอพยพกลับถิ่นเดิม เห้นว่าไปได้ไกลสุดที่นครสวรรค์ แต่ชุมชนใหญ่ตอนนี้อยู่ที่เกาะแรด นครปฐมนี่เอง เมื่อครั้งศึกเดียนเบียนฟู  ชาวบ้านชาวไทยดำ เข้าร่วมกับกองทัพของลุงโฮ ทำศึกกับฝรั่งเศสด้วย โดยทั้งเป็นหน่วยรบและหน่วยเสบียงให้กองทัพ แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 52 20:51:55 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 20:51:05 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อีกรูปครับ ส่งท้ายคืนนี้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 ก.พ. 52 20:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 85 น้อมรับบัญชาของท่านอาจารย์สื่อฯครับ ผู้ชมแยกประสาทกันเองเน้อ บังเอิญยังมีลูกติดพันอยู่ครับ ต้องว่าถึงสงคราม sino-french war ด้วยครับ จึงจะสมบูรณ์ครับ จบแล้วจะวกเข้าเดียนเบียนฟูให้ครับ จะได้ไม่งง รูปเรือธงของนายพล Courbet ครับ Cuirasse_d'escadre_Courbet แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 10:04:13 จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 10:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ดีมากครับพ๊ม รูปข้างบนนั่นก็ท่านนายพล อองรี นาวา นายทหารฝรั่งเศส ที่มาพ่ายกลศึกทางฝั่งเอเชีย เรียกว่าช่วงนี้เป็นช่วงตกต่ำของฝรั่งเศสจริง ๆ ก่อนหน้านั้นก็แพ้เยอรมันแบบหมดรูป ต่อมาก็แพ้เวียดกง หลังจากนั้น ก็จะไปแพ้ที่อัลจีเรียต่ออีกรอบ สรุปแล้ว คือ หลังยุคเฟื่องสมัยอาณานิคม ลูกหลานนโปเลียนสิ้นลายหมดครับ มาพอกู้หน้าได้ ก็ ดิ เอ๊กโซเซท์ ที่ขายให้อาเจนติน่าไปนั่นแหละ ลูกเดียว เล่นเอาออเดอร์เพียบ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 11:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 87 สภาพสมรภูมิรบ และการเตรียมเข้าตีของเวียดกง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 11:53:31 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อ้าว ผิดครับ รูปข้างบนนะเป็นบังเกอร์ของเดียน เบียน ฟู ที่ทหารฝรั่งเศส ทำไว้รับมือกับทหารเอเชีย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 11:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 89 อีกรูป จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 11:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินของฝรั่งเศส ที่เอามาสมทบในสมรภูมินี้ครับ เข้าใจว่า คงจะได้บินตรงเข้าไปที่เดียน เบียน ฟู มั๊ง เพราะตั้งอยู่ห่างทะเลอยู่ เครื่องอะไรก็ไม่ทราบเหมือนกัน ยุคนั้นเข้าใจว่าฝรั่งเศส ยังต้องพึ่งเครื่องจากอังกฤษกับสหรัฐฯอยู่ เพราะของตัวเอง เจ๊งไปให้กับนาซีแล้ว แต่ดูไกล ๆ มันดูไม่ออกเหมือนกันครับ ถ้าหน้าเครื่องยาว ๆ เชิด ๆ หน่อย อาจจะเป็นสปีตไฟร์ ก็ได้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 11:59:32 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อีกรูป จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ในภาพเขาบอกว่า ท่านนิกสัน มาดูที่เดียน เบียน ฟู ด้วย แต่ไม่ได้ให้รายละเอียดว่ามาตอนไหน ก่อนรบ หรือราบคาบไปแล้ว แต่ถึงได้เห็นก็ไม่เข็ด หรืออาจจะไม่เชื่อว่า ทหารฝรั่งที่พรั่งพร้อมไปด้วยอาวุธสมัยใหม่ จะแพ้ ทหารเอเชียตัวเล็ก ๆ บ้าน ๆ ได้ไง ก็เลยส่งเด็กหนุ่มอเมริกันมาตายซ้ำซะอีก ห้าหมื่น แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 12:04:09 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ยังไม่ยิงกันซะที จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 94 จริง ๆ เดียน เบียน ฟู นี่เขาแพ้ ชนะกันที่ยุทธศาสตร์นะครับ การสู้รบกันจริง ๆ แทบไม่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่คณะเสนาธิการคาดการร์ไว้ เรียกว่า สิ่งมหัศจรรย์ ได้เกิดขึ้นตั้งแต่การวางแผนและการเตรียมการแล้ว ที่เหลือก็แค่ทำตามที่วางไว้เท่านั้น ฝรั่งเศส ก็กะว่าจะรบแตกหัก และใช้เดียนเบียนฟูเป็นปราการด่านกั้นเวียดกงไม่ใผ่นเข้าไปในลาว และวกลงใต้ได้ ส่วนเวีนดกง และที่ปรึกษาจีนก็มองเห็นโอกาสอันเท่าชามข้าว เพราะฐานที่มั่นของฝรั่ง ดันไปอยู่กลางแอ่งหุบเขา ไอ้ที่เป็นกำแพงในสายตาฝรั่ง กลับกลายเป็นที่สูงข่มของจีนกะเวียดกงไปเสียเนี่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ดูไปเรื่อย ๆ แล้วกันครับ เรื่องเดียน เบียน ฟู นี่ ส่วนใหญ่ก็ทราบเรื่องดีอยู่แล้ เพราะเขียนหลายหนแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 96 รูปข้างบน ที่สำคัญ ก็เพราะเป็น "เจ้าแดง" ราชนิกูลลาวที่เข้าร่วมกับเวียดนามต่อต้านฝรั่งเศส เข้าร่วมวางแผนตีเดียน เบียน ฟู กะเขาด้วย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.พ. 52 12:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ต่อๆๆ หลังจากเก็บกวาดพวกฮ่อธงดำพ้นจากตังเกี๋ยแล้ว ฝรั่งเศสก็พยายามเจรจาราชวงศ์ชิงซึ่งเป็นผู้สนับสนุนหลักของ Liu Yongfu หัวหน้ากลุ่มฮ่อธงดำซึ่งขณะนี้หนีเตลิดเข้าจีนแล้ว ข้างฝ่ายราชวงศ์ชิงจริงๆก็ไม่อยากยุ่งเท่าไหร่ แต่เพื่อเกียรติภูมิที่เหลืออยู่น้อยนิด จะปล่อยให้ตังเกี๋ยและอันนัม(เวียดนาม)ซึ่งเป็นรัฐบรรณาการที่เหลืออยู่ไม่กี่แห่งของจีนโดนฝรั่งเศสฮุบไปได้ บวกกับราชวงศ์ชิงเพิ่งประสบความสำเร็จในการปราบกบฎมุสลิมในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ราชวงศ์ชิงจึงยังรู้สึกฮึกเหิม จึงไม่สนข้อเรียกร้องของฝรั่งเศส พร้อมเสริมกำลังในเมือง Son Tay, Bac Ninh และ Lang Son ทางตอนเหนือของตังเกี๋ย รูปทหารจีนที่ทำการรบกับฝรั่งเศส Chinese regular soldiers photographed during the Sino-French war แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 16:46:23 จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 13:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ฝรั่งเศสตอบโต้การเสริมกำลังของจีนด้วยการกดดันให้เยอรมันที่ต่อเรือรบ ติงหยวน และ เรือรบเจนหยวน(Dingyuan and Zhenyuan ) ให้ราชวงศ์ชิง ให้ส่งมอบให้ช้าลง ซึ่งเยอรมันยอมทำตามเพราะต้องการให้ฝรั่งเศสสนใจผลประโยชน์ในจีน จะได้ไม่คิดถึงแคว้นอัลซาส-ลอร์เรนซ์ ที่เสียให้เยอรมันในสงครามฟรังโก-ปรัสเซียน(แต่เรือ 2 ลำนี้ทันมารบกับญี่ปุ่นในปี 1895 ลำแรกโดนยิงจม ลำที่สองตกเป็นเรือเชลยของญี่ปุ่น) ขณะเดียวกันฝรั่งเศสก็เสริมทหารที่เมือง Quang Yen, Hung Yen และ Ninh Binh เพื่อเตรียมรบกับจีน ระหว่างนั้นในจีนเริ่มมีการแอนตี้ชาวต่างชาติขึ้นในโดยเฉพาะในมณฑลกวางดองที่อยู่ติดกับตังเกี๋ย European residents walk warily in the streets of Guangzhou, autumn 1883 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 52 20:00:57 จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 15:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ทั้ง 2 ฝ่ายใช้กำลังเข้าสู่สมรภูมิดังนี้ ฝ่ายจีนทหารบกประมาณ 25,000 - 35,000 คน โดยใช้ทหารที่ประจำในมณฑลภาคใต้ ทัพเรือใช้ทัพเรือฝุเจี้ยนของ Zhang Peilun ส่วนใหญ่เป็นเรือลาดตระเวนขนาดเล็ก กับเรือปืนชายฝั่งที่ทำจากไม้ ข้างฝรั่งเศสใช้ทหาร 15,000 -20,000 คน ทัพเรือใช้กองเรือภาคตะวันออกไกลของนายพล Courbet ซึ่งมีเรือรบพลังไอน้ำที่ทำจากเหล็กอยู่ด้วย การรบเริ่มขึ้นในเดือนสิงหาคม 1884 กองเรือของฝรั่งเศสเข้าโจมตีกองเรือฝุเจี้ยน ด้วยความแตกต่างกันในทางเทคโนโลยี ระวางเรือรบ และที่สำคัญ แทบไม่ได้รับความช่วยเหลือจากกองเรือของขุนศึกคนอื่นเลยโดยเฉพาะกองเรือเป่ยหยางของ หลีหุงจาง กองเรือฝุเจี้ยนก็แพ้ตามระเบียบ จากนั้นฝรั่งเศสก็รุกคืบเข้ายึดเกาะฟอร์โมซา , Shipu Bay และ Zhenhai Bay และยังมีการปิดล้อมเมืองท่าของจีนเพิ่อไม่ให้มีการขนเสบียงและทำลายเศรษฐกิจของจีน ยุทธภูมิในสงคราม Sino-French War จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 16:12:42 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ภาพการรบ ที่ฝุเจี้ยน The 1884 battle of Foochow. 19th century painting. จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 16:14:58 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ภาพวาดการรบใน คีลุง บนเกาะฟอร์โมซา จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 16:16:16 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เรือรบ Yangwu เรือธงของกองวเรือฝุเจี้ยน จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 16:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ส่วนการรบทางบก ก็เกิดขึ้นพร้อมกัน ในระยะแรกกองทัพฝรั่งเศสมีชัยสามารถขับกองทัพของราชวงศ์ชิงและพวกฮ่อธงดำ ขึ้นไปทางเหนือของตังเกี๋ยได้ กองทัพฝรั่งเศสเข้ายึดดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง , เมือง Lang Son และเมืองต่างๆในตังเกี๋ยได้เกือบหมด กองทัพฝรั่งเศสอยู่ห่างจากพรมแดนจีนเพียง 60 กม. กระจายอยู่ทั่วตังเกี๋ย แต่ในเดือนมีนาคม 1885 ราชวงศ์ชิงเสริมทหาร 25,000 คน จากมณทลกวางสี เข้าตีโต้กองทัพฝรั่งเศส สามารถยึดเมือง Lang Son คืนจากฝรั่งเศสได้ ในเดือนเดียวกันกองทัพฝรั่งเศสสามารถยึดเมืองคีลุง บนเกาะฟอร์โมซาร์ได้ สถานการณ์โดยรวมราชวงศ์ชิงยังได้เปรียบเพราะจีนมีชัยในตังเกี๋ยซึ่งเป็นดินแดนที่พิพาท ถึงแม้ฝรั่งเศสจะมีชัยเหนือกองเรือฝุเจี้ยน ปิดล้อมท่าเรือทางใต้ของจีน,ยึดหมู่เกาะ Pescadores และ เกาะฟอร์โมซาตอนเหนือได้ แต่จีนยังมีทหารอีก 35,000 คนทางใต้ของเกาะพร้อมที่จะล้อมทหารฝรั่งเศสที่มีทหารเพียง 4,500 คน แถมเกาะฟอร์โมซาร์ก็ไม่ได้เป็นดินแดนยุทธศาตร์สำคัญของจีนแต่อย่างใดถ้าเทียบกับความสำคัญของตังเกี๋ย แต่โชคยังเป็นของฝรั่งเศส ที่ญี่ปุ่นเริ่มคุกคามเกาหลี ทำให้ราชวงศ์ชิงไม่ไว้วางใจเพราะญี่ปุ่นพึงสนับสนุนการรัฐประหารในเกาหลี ในปี 1884 ราชวงศ์ชิงส่ง นายพล หยวนซือไข พร้อมกองทหารไปกำกับราชการที่เกาหลี  เมื่อญี่ปุ่นเริ่มคุกคามมากขึ้น ราชวงศ์ชิงจำเป็นต้องเพิ่มการสนับสนุนนายพลหยวนซือไข เพื่อปกป้องเกาหลี ซึ่งในสายตาของราชวงศ์ชิง เกาหลี มีความสำคัญมากกว่าตังเกี๋ย บวกกับฐานะการคลังไม่สามารถทำให้ราชวงศ์ชิงเปิดศึก 2 ทางได้ จึงเจรจาสงบศึกกับฝรั่งเศส มีสาระสำคัญคือ ราชวงศ์ชิง ยอมรับว่าฝรั่งเศสมีอิทธิพลเหนือตังเกี๋ยและถอนทหารของตนรวมถึงพวกฮ่อธงดำออกจากตังเกี๋ย แลกกับฝรั่งเศสถอนทหารออกจาก หมู่เกาะ Pescadores และ เกาะฟอร์โมซา สรุปทั้งอันนามและตังเกี๋ยก็เรียบร้อยโรงเรียนฝรั่งเศส The capture of Lang Son จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 18:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เชลยศึกจีนที่ฝรั่งเศสจับได้ Photograph of Chinese prisoners captured by the French during the siege of Tuyen Quang (November 1884-March 1885) จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 18:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 105 Photograph of French soldiers and local townsfolk in front of a temple in Makung, during the French occupation of the Pescadores Islands (March to July 1885) จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.พ. 52 18:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 106 แวะมายืนยันพี่หวานว่านกยังมีชีวิตอยู่ค่ะ  แหะๆ ขอมีความเห็นหน่อยค่ะอาจารย์ ที่อาจารย์ว่า   "เรื่องที่ลิลี่ ผู้เขียนเรื่องนี้ บอกว่า หงอคง หรือเห้งเจียนั้น เป็นตัวแทนของสมาธิ ซึ่งดูออกจะแปลก ๆ เพราะเห้งเจียดูยังไงก็ไม่ค่อยมีสมาธิ ตามวิสัยของลิง" ข้าพเจ้าเห็นว่า  อะไรที่ยิ่งรวดเร็ว ยิ่งต้องมีสมาธิดีค่ะ ตัวอย่างเช่น เวลาขับรถด้วยความเร็ว 200 กิโมตรต่อชั่วโมง  ต้องเพ่งสมาธิมากกว่าขับด้วยความเร็ว 20 หลายเท่าเลยค่ะ  (เคยขับมาแล้ว) หรือคนที่เล่น juggling (ที่โยนลูกบอล 3 ลูก หรือมากกว่า ไปมาในมือสองมือน่ะค่ะ)  ต้องมีสมาธิมากๆ  ยิ่งโยนบอลเร็วยิ่งต้องมีสมาธิยิ่งยวด (อันนี้ ลองหัดมานานแล้ว ยังไม่สำเร็จซักทีค่ะ) อะไรอีกดีล่ะ นึกไม่ออก พอละกัน แต่ไม่กล้ามาสรุปว่าเห้งเจียเป็นตัวแทนของสมาธิหรอกนะคะ ไม่รู้เหมือนกัน แค่มีความเห็นเรื่องสมาธิกับความไม่นิ่ง รูปปกหนังสือคุณกรณ์  แหม หน้าเนียนจังเลย โฟโต้ฉ็อปหรือเปล่าเนี่ย ยิปปี้ เป็นเสียงร้องดีใจนะคะอาจารย์    ยิปปี้สาทร นี่ดีใจอะไรสาทรคะ?   อาจารย์เอา ฮิปปี้ กับ ยัปปี้ มาผสมกันหรือเปล่าคะ? อยากอ่านหนังสือคุณลิลี่ คุณกรณ์ กับพี่มดค่ะ แต่ยังไม่มีเวลาอ่านอะไรทั้งสิ้น  มีหนังสือที่ต้องอ่าน 17 เล่มเพื่อสอบเดือนหน้า ยังไม่รู้จะหาเวลาที่ไหนอ่านเลยค่ะ ตอนนี้ก็เลยขอหยุดอ่านแค่ คคห 33 นะคะอาจารย์ ไม่สนใจประวัติศาสตร์จีนด้วยแหละ ไม่ชอบคอมมิวนิสต์..คนจนขี้อิจฉา อิอิอิ สวัสดีค่ะ จากคุณ : . (Tweety สี่ตา) - [ 4 ก.พ. 52 18:42:43 ]

ความคิดเห็นที่ 107 จำได้แม่นว่าวันนี้เป็นวันที่กระทู้นี้  อยู่มาครบ  5 ปีแล้วค่ะ พรุ่งนี้ก็ขึ้นปีที่ 6 แล้วสินะ ถ้าเป็นเด็กก็คงเข้าโรงเรียนแล้ว   คนเขียนไม่แก่ไม่เป็นไร แต่คนอ่าน  ยอมรับว่าแก่แล้วค่ะ จากคุณ : Gasalong - [ 4 ก.พ. 52 21:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 108 กระทู้ยังค์เติร์กเข้าปีที่ 6 แล้ว อย่างนี้ต้องยิงพลุฉลองครับ ......................... แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 09:34:07 จากคุณ : ryzon - [ 5 ก.พ. 52 09:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อ้าว 6 ปีแล้วหรือครับ ไม่ลองถามคุณพี่เจ๊เจ้าของกระทู้เขาหน่อยเหรอ ว่ารู้สึก "แก่" บ้างไหม เรื่องเห้งเจีย เปรียบเป็นอะไรนี่ ผมไม่รู้เหมือนกันว่า คุณลิลลี่ เธอไปเอามาจากที่ไหน พอดีหนังสือที่ผมมี เขาบอกว่าเป็นตัวแทนแห่งปัญญา แล้วยังบอกว่า ด้านลบของปัญญา คือ มันชอบฟุ้งซ่าน เลยต้องมี "มงคล" รัดหัวเอาไว้เพื่อคุมความฟุ้งซ่านอีกที ยิปปี้ ก็ยัป บวก ฮิป นั่นแหละครับ เพราะนอกจากจะเป็นคนรวยรุ่นใหม่แล้ว ยังใช้ชีวิตแบบนอกกฎเกณฑ์พอสมควรทีเดียว ดูวิธีเลือกศรีภรรยาของคุณกรณ์สิครับ สอบอะไรอีกครับเนี่ย ไม่แจ้งข่าวกันบ้าง เรื่องจีนก็เป็นประวัติศาสตร์ไปหมดแล้วละ เดี่ยวนี้ มีแต่คนรวยขี้โกงทั้งนั้นแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 12:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 110 หนังสือที่เอามาเล่าเรื่องเห้งเจียที่มีอยู่ ชื่อว่า เดินทางไกลกับไซอิ๋ว ครับ ในนั้นจะกล่าวถึงเห้งเจียว่าเป็นตัวแทนแห่งปัญญา ส่วนมลคลที่เป็นห่วงสวมหัวเห้งเจียอยู่นั้น คือ ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้ง 3 วงนี้รวมกันจึงเป็น สุญญตา ส่วนม้าขาวนั้น มาจากมังกรที่อยู่ในบึง ที่ชื่อ เง็กเล้งซัมไท้จื๊อ ที่กินม้าของพระถังฯเข้าไป แล้วหลบกลับลงบึงใหญ่ เห้งเจีย ไม่ถนัดทางน้ำ เลยต้องไปขอให้พระโพธิสัตย์กวนอิม มาช่วย เจ้าแม่กวนอิม ทรงทราบดีว่า มังกรที่กินม้าขาวเข้าไปคือใคร จึงเสด็มาเรียกให้มังกรขึ้นมา และแจ้งว่า พระถังฯที่เจ้ารออยู่ได้เดินทางมาถึงแล้ว มังกร ขึ้นมาจากน้ำ และแปลงร่างเป็นม้าขาว แทนม้าหลวงที่พึ่งกินเข้าไปให้พระถังฯขี่แทน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 12:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ม้าตัวนี้เปรียบดังวิริยะ (เดิน เดิน เดิน อดทน ที่จ)ะเดินไปข้างหน้า การตีความเรื่องของม้านี้ ท่านเปรียบไว้ว่า ม้าหลวงพระราชทานนั้น คือ วิริยะที่เกิดจากศรัทธา ซึ่งเดินทางมาถึงขอบบึงแห่งความท้อแท้ก็สิ้นแรง เพราะเป็นเพียงวิริยะที่เกิดจากศรัทธาเท่านั้น ส่วนมังกรนั้น เป็นวิริยะที่เกิดจากปัญญา ที่ซ่อนอยู่ในความท้อแท้ ต้องใช้โพธิสัตย์ปัญญา (เจ้าแม่กวนอิม) ปลุกขึ้นมา จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 12:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ตือโป๊ยก่ายตัวละครมากสีสันอีกตัวนึงของไซอิ๋ว ตามเรื่องนั้น เปิดตัวตือโป๊ยก่ายว่าเป็นปีศาจหมูมากราคะ เพราะเดิมทีนั้นเป็นเทวดาที่ถูกขับลงมาจากสวรรค์ เนื่องจากเมาแล้วไปเที่ยวไล่ปล้ำนางฟ้าบนสวรรค์ พอลงมาบนโลกก็ยังชอบมีพฤติกรรมเป็นภัยกับสาว ๆ ด้วยการไปไล่ปล้ำ 3 พี่น้อง ลูกของเกาท้ายกง ซึ่งเมื่อพระถังฯเดินทางมาถึง ก็อาสาให้เห้งเจียไปปราบ เห้งเจีย แปลงร่างเป็นลูกสาวเถ้าแก่ ไปนอนรอปีศาจหมู เมื่อมาถึงก็คืนร่างสู้กันเป็นสามารถ จนรู้ว่าเป็นคณะของพระถังฯจะเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฏก จึงยอมแพ้ และขอมาถวายตัวกับพระถัง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ในเรื่องนี้ ท่านผู้เขียนให้อรรถธิบายไว้ว่า ตือโป๊ยก่ายนั้นเปรียบดังศีลที่ขาดปัญญากำกับ ทำให้เป็นศีลแบบหลอก ๆ โดยเปรียบให้เห็นว่า ปีศาจหมูต้องไล่ปลำพี่น้องสามสาว ที่เปรียบเป็น จุลศีล มัชณิมศีล และมหาศีล การไล่ปล้ำ ก็เหมือนว่า เป็นเพียงสามีหลอก ๆ ไม่ได้เป็นสามีจริง ๆ ตามประเพณี เพราะศีลที่ขาดปัญญากำกับ เป็นได้เพียงศีลหลอกๆ เท่านั้น อาวุธของตือโป๊ยก่าย ก็คือ คราด 9 ซี่ ที่เป็นอาวุธของศีลที่ทำหน้าที่กวาดสับกิเลส  9 ซี่ ก็คือ สังฆคุณ 9 หรือที่เราท่องกันว่า สุปฏิปันโน ฯลฯ ไล่ไปเรื่อย ๆ นั่นแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เมื่อคณะของพระถังเดินทางมาถึงแม่น้ำหลิวซัวฮ้อ เห็นแม่น้ำกว้างไกลสุดสายตา ไม่รู้จะข้ามไปอย่างไรดี จึงรีรออยู่ที่ริมแม่น้ำ ทันใดนั้น ปีศาจตนนึงก็กระโดดขึ้นมา หวังงับเอาพระถังไปกินเสียให้สิ้น เห้งเจียและตือโป๊ยก่ายก็กระโดดเข้าสู้เป็นสามารถ เห้งเจีนนั้นไม่ถนัดทางน้ำ เวลาลงไปสู้ ปีศาจก็หนีไปกบดานใต้น้ำตลอดเวลา เห้งเจียไม่รู้จะทำอย่างไรดี เลยต้องไปขอเจ้าแม่กวนอิมให้ช่วย เจ้าแม่กวนอิม ส่งลูกศิษย์ชื่อฮุยไง้ มาช่วยโดยมอบลูกน้ำเต้ามาให้ด้วย  ฮุยไง้ลอยอยู่เหนือแม่น้ำหลิวซัวฮ้อ แล้วร้องเรียก "ซัวเจง ผู้อัญเชิญพระไตปิฎกเดินทางมาถึงแล้ว" ปีศาจได้ยินดังนั้นจึงโดดขึ้นมากราบพระถังฯ และสมาทานศีลบวชตามคณะไป จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ในหนังสือได้บรรยายขยายความซัวเจ๋งไว้อย่างนี้ครับ ซัวเจ๋ง คือ อนันตริกสมาธิ (สมาธิที่ต่อเนื่องอย่างไม่ขาดสาย) คือ สมาธิของชีวิตที่เกิดจากปัญญาในชีวิตประจำวัน การใช้ปัญญาในการสอดส่องพิจารราในการพยายามจะละกิเลส จะต้องมีสมาธิตัวนี้ควบคู่ไปเสมอ ซัวเจ๋ง คือสมาธิที่เป็นองค์แห่งมรรค  ตอนข้ามลำน้ำ พระถังฯได้เกิดบารมี 6 ขึ้นครบถ้วน คือ ปัญญา (เห้งเจีย) ศีล (โป้ยก่าย) สมาธิ (ซัวเจง) วิริยะ (ม้าขาว) ทาน (ฮุยไง้)ขันติ (พระถัง) บารมีทั้ง 6 บรรทุกไปบนน้ำเต้ากลวง (สุญญตา) จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ก็อ่านมาประมาณนี้แหละครับ ไม่มีอะไรมาก ถ้าสนใจก็ลองหาหนังสือ เรื่อง เดินทางไกลกับไซอิ๋ว ของท่านเขามานันทะ ดู หนังสือเก่าพอสมควร ไม่รู้ว่าจะยังหาได้ตามร้านหนังสือทั่วไปอีกหรือเปล่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:21:55 ]

ความคิดเห็นที่ 117 กลับมาภาพเดียนเบียนฟูต่อครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 118 อีกภาพ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 13:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ตามที่รับบัญชาอาจารย์สื่อฯมา ก็แปะเรื่องเดียนเบียนฟูละกันครับ คิดซะว่าดูหนังม้วนเดิมเวอร์ชั่นใหม่ละกันครับ มาแปะแผนที่มัดจำก่อนครับ จากคุณ : ryzon - [ 5 ก.พ. 52 22:22:07 ]

ความคิดเห็นที่ 120 คำว่าเดียนเบียนฟู เป็นภาษาเวียดนาม แปลตามตัว "เดียน" แปลว่า"ใหญ่" "เบียน" แปลว่า "ช่ายแดน" "ฟู" แปลว่า "ที่ทำการฝ่ายปกครอง" รวมความแล้วเป็น"ที่ทำการเมืองอันเป็นที่ตั้งทำการปกครองจังหวัดชายแดน" เมืองเดียนเบียนฟูจริงๆเป็นเมืองของคนเผ่าไทยและมีชื่อภาษาไทยว่า"เมืองแถง" เป็นที่ราบลุ่มในหุบเขา ความยาวเหนือจรดใต้ยาว 17 กม. กว้างตั้งแต่ 5-8 กม. ภูเขาล้อมรอบสูงเฉลี่ยประมาณ 700 ม. มีแม่น้ำไหลผ่านที่ราบนี้เรียกว่าแม่น้ำยวม เมืองแถงนี้ทั้ง จีน เวียดนาม แม้ว ชนเผ่าไทย และไทยสยาม ต่างผลัดกันครอบครอง จนกระทั่ง ปี ค.ศ.1887 (พ.ศ.2430) นายพลสยาม(พระยาสุรศักดิ์มนตรี)ได้ส่งมอบดินแดนแถบนี้ให้กับ โอกูส ปาวี(ชื่อคุ้นๆมะ คนเดียวกันกับที่เอาดินแดนลาวจากสยามไปนั่นแหละ) ซึ่งเป็นผู้แทนรับมอบจากฝ่ายฝรั่งเศส เดียนเบียนฟูเป็นที่ราบระหว่างหุบเขาที่กว้างที่สุดในดินแดนสมาพันธ์รัฐไทย ผลิตข้าวได้ปีละ 4,000 ตัน นอกจากนี้ยังเป็นแหล่งปลูกฝิ่นของพวกแม้วที่อาศัยอยู่ในแถบนี้ ผลิตได้ปีละ 3/4 ตัน ขายให้แก่สมาพันธ์รัฐไทย (และสมาพันธ์ฯก็ขายต่อให้ฝรั่งเศส วิวอีกรูป ครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 22:26:41 จากคุณ : ryzon - [ 5 ก.พ. 52 22:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ตามไปดูครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 122 อีกรูป จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ภาพบอกเรื่องได้เองครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 124 จริง ๆ คือ กะเล่นง่าย ขี้เกียจเขียน ว่างั้นเถอะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:36:09 ]

ความคิดเห็นที่ 125 เอาง่าย ๆ แบบนี่แหละ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 22:46:23 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 126 รูปซ้ำครับ เลยต้องลบลงใหม่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 127 รบซะทีสิ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 128 โอเค รบแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.พ. 52 22:49:03 ]