ความคิดเห็นที่ 1 ความเห็นต่ำต้อยของข้าพเจ้า (เป็นทัศนะส่วนตัวจริงๆ ...ผู้อื่นอาจเห็นแย้งหรือเห็นพ้อง ไม่ว่ากันนะขอรับ) ------------------- *ผ่านภพ พลานุภาพ และ “เนี่ยเสียวอู่” ภาษาไทยของนักแปลคนนี้อ่านแล้วไม่ต้องแปลซ้ำอีกรอบ น่าเสียดายที่แปลดี แต่หนังสือไม่ใช่แนวทางตลาด จบทำร้ายจิตใจคนอ่านเกินไป อ่านจากที่ลงสัมภาษณ์ในนิตยสารทราบว่าคุณผ่านภพเป็นคุณแม่ลูกสาม หวังว่าจะมีเวลาแปลงานใหม่มาให้ได้อ่านกันอีก *ส. สิริวิทย์ และ “ยอดยุทธ์ปาฏิหาริย์” มีฝีมือ หลุดพ้นจากฉบับเดิมของ ว. ณ เมืองลุง มาได้อย่างน่าพอใจกว่าที่คิด ไม่มีคำภาษาอังกฤษหลงเข้ามาในเรื่องให้ระคายลูกตา กลิ่นอายและบรรยากาศในเรื่องเป็นอารมณ์เดียวกันได้ตั้งแต่ต้นจนจบ สรุปคือ อยากอ่านงานแปลของนักแปลคนนี้อีก จากคุณ : จับห่วย - [ 14 ม.ค. 52 13:57:29 A:125.25.156.65 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 2 *กัญญาภัค ทรงกิตติภักดี และ “จงเจิง 1” ซื้อมาเพราะเห็นชื่อว่าเป็นลูกชายของเหง่ยคังเขียน แต่อ่านแล้วฟิ้วมาก เหมือนเป็นนิยายไซไฟแนวกิดเด้นส์ แปลใช้ได้ ภาษาวัยรุ่นเข้ากับโทนเรื่อง มุกตลกบ้าๆ เยอะดี *พ. ศิริ และ “จงเจิง 2” หลังจากหวาดๆ งานแปลของนามปากกานี้ไปแล้วจากหยุนคง จงเจิงซึ่งพล็อตหลุดโลกดูเป็นสมัยใหม่กลับเข้าทางกับนักแปลคนนี้ งานเป็นภาษาไทยมากขึ้น อ่านแล้วไม่กระฉึกกระฉักจนต้องกุมขมับอีก จากคุณ : จับห่วย - [ 14 ม.ค. 52 13:58:42 A:125.25.156.65 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยอ่านของหลินโหม่วคนเดียว จากคุณ : โซมุน - [ 14 ม.ค. 52 14:03:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาถึง “หยุนคง นักพรตล่าวิญญาณ” หนึ่งนิยายสามนักแปล ในฐานะนักอ่านนิยายจีนคนหนึ่งที่พอจะรู้ภาษาจีนบ้าง (ไม่แตกฉานขนาดอ่านต้นฉบับเพราะเรียนน้อยและนานแล้ว) ข้าพเจ้ารู้สึกแปลกใจและยินดีเมื่อได้เห็นชื่อนักแปลใหม่ๆ บนปกนิยายกำลังภายในของค่ายสยามอินเตอร์บุ๊คส์นอกเหนือไปจาก ชื่อของ น. นพรัตน์ จนอดคิดไม่ได้ว่า "หรือนี่จะเป็นการทดลองเปิดตัวนักแปลหน้าใหม่ของค่ายนี้เสียที" หลังจากผูกขาดอยู่กับมือหนึ่งของยุทธจักรนักแปลนิยายจีนมายาวนาน หยุนคง 1 “เผาไม่ตาย” ผู้แปล พรทิพย์ กุลแสงเจริญ เป็นเล่มที่น่าเสียดายที่สุดในชุด เพราะโผล่มาเล่มแรกก็พบที่ผิด เยอะขนาดถ้าเป็นจอมยุทธ์หมาดๆ เพิ่งเดินพ้นประตูสำนักก็โดนรุมเสียบตาย เริ่มตั้งแต่หน้าแนะนำตัวละครที่บอกว่า “ไต้ซือเติงฮั่ว” เป็นพระเต๋า ??? พระเต๋าเป็นเช่นไร ใครรู้ช่วยอธิบายข้าพเจ้าที อ่านไปเรื่อยๆ ก็พบว่า ผู้แปลคนนี้ท่าทางจะมีปัญหากับวรรณยุกต์ เนื่องจากเจอคำแปร่งๆ เป็นระยะ ตัวอย่างการสะกด หน้า 24 แผนภูมิ (ปากั๋ว) – ข้าพเจ้ารู้จักแต่ “ปา-กว้า” ในจีนแมนดาริน ไม่ก็ “โป๊ยข่วย” แบบแต้จิ๋ว หน้า 59 “เติงฮั่ว” – คำว่า ไฟ อ่านว่า “หั่ว” มิใช่หรือ? ตอนแรกคิดว่าผิดที่พิสูจน์อักษร แต่พอข้าพเจ้าเหลือบมองเชิงอรรถ ก็พบว่างานนี้ผู้แปลผิดเองแน่นอน เพราะผู้แปลเข้าใจอะไรสับสนก็ไม่ทราบ ใส่เชิงอรรถโชว์หราว่า “เติงฮั่ว = ไส้ตะเกียง เติงซิน = ไฟตะเกียง” ทั้งที่จริงแล้วความหมายสองคำนี้สลับกันอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ยังเจอภาษาสมัยใหม่ที่ชวนปวดใจ ถ้ามันไปอยู่ในละครทีวียังพอจะยอมรับได้ แต่นี่มันมาอยู่ในหนังสือ เล่นเอาหัวเราะไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก หยุนคงมันไม่ใช่กำลังภายในก็จริง แต่แปลแบบนี้มา บอกตรงๆ ว่า “หดหู่” ตัวอย่างเรื่องภาษาพูดในหนังสือ หน้า 28 “ท่านลุงหลงทางเหรอครับ” – พูดจาสุภาพไปหรือเปล่าขอรับ หน้า 34 “หนูน้อย เจ้าเคยเห็นอะไรแปลกๆ บ้างไหม?” “อะไรแปลกๆ คืออะไรครับ” เฉินฮ่านทำท่าไม่เข้าใจ “ก็เช่นอะไรที่เธอเห็น แต่คนอื่นมองไม่เห็น” ....โอ สรรพนาม “เธอ” ที่คนแก่ใช้เรียกเด็กนี่ ช่างรวดร้าวใจคนอ่านนิยายจีนอย่างข้าพเจ้ายิ่งนัก หน้า 45 “ไอ้นักพรตเวรนี่ ไม่ไปแล้วยังมาแหกปากแช่งคนอีก” หน้า 92 “เจ้ากล้าประลองยุทธ์กับข้ามั้ยละ?” หน้า 152 ผู้จัดงานถึงกับลืมตัวตะโกนว่า “ยอดเยี่ยม” “อู้หู” ฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ต้องแบล็กลิสต์ชื่อนักแปลคนนี้ คือ บท “เถี่ยหลางกง” ซึ่งแสดงให้เห็นว่านักแปลทำงานได้ส่งเดชมาก ในเรื่องมีการอ้างอิงศาสตราวุธโบราณชื่อดังอย่างกระบี่กานเจี้ยง แต่ผู้แปลกลับเรียกว่า “ดาบ” ทุกตำแหน่ง จนข้าพเจ้าต้องไปค้นเว็บไซต์ของนักเขียน http://www.geocities.com/Tokyo/Harbor/9651/ykstory.htm หาเรื่องย่อของตอนนี้มาดูว่า จริงๆ แล้วมันคืออาวุธอะไรกันแน่ ปรากฏว่า มันเป็น “กระบี่” จริงๆ เสียด้วย แถมไม่พอ ตัวละครในตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นนักหลอมดาบ แต่เป็นช่างตีกระบี่ !!! พอ---เดี๋ยวจะหาว่าเอาแต่จับผิด ความเห็นส่วนตัว หลังจากที่อ่านตอนแรกๆ มาจนท้ายเล่ม ตอนที่แปลอ่านรู้เรื่องและไม่ตะกุกตะกักที่สุด มีบทเดียว คือ “เสี่ยงทายให้ภูตคีรี” สรุปแล้วนักแปลคนนี้น่าจะไปศึกษาแนวทางนิยายจีนและนิยายย้อนยุคให้มากกว่านี้ เพราะถ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้แต่รักจะแปลนิยายจีน ข้าพเจ้าคิดว่ายังไปไม่รอด... เล่มหน้าอย่าหวังได้แอ้มเงินจากนักอ่านอย่างข้าพเจ้าอีกเลย จากคุณ : จับห่วย - [ 14 ม.ค. 52 14:09:17 A:125.25.128.252 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีขอรับท่านโซมุน ขอต่ออีกคนนะขอรับ หยุนคง 2 “ชีพอมตะ” ผู้แปล พ. ศิริ หากเปรียบเล่มแรกเป็นจอมยุทธ์มือใหม่ที่เพิ่งออกท่องโลกก็เจอดี แผลรุ่งริ่งยับเยินไปทั้งตัว เล่มนี้ก็เริ่มฝีมือดีขึ้น ไม่ค่อยพบแผลฉกรรจ์เท่าเล่มแรก แม้กระนั้นก็ยังเลือดหยดเป็นทางอยู่บ้าง เพราะกระบวนท่ายังทื่อ ไม่ทราบว่าเป็นที่ต้นฉบับเขียนมางงอยู่แล้ว หรือว่าเป็นเพราะผู้แปลเลือกใช้คำแปลได้โอเวอร์เกินเนื้อหากันแน่? อุปมาดังจอมยุทธ์แต่งตัวด้วยชุดหรูหรา พกอาวุธเต็มยศ แต่เอาเข้าจริงแล้ว ไม่มีฝีมืออะไรสักท่า บางทีวาดกระบี่วูบวาบฉวัดเฉวียน แต่กลับทำให้งุนงง ตัวอย่างเช่น บท “มนุษย์แมลงอสรพิษ” ที่ข้าพเจ้ายอมรับตามตรงว่าอ่านไม่รู้เรื่องทั้งบท ไม่ทราบกองบรรณาธิการและพิสูจน์อักษรอ่านรู้เรื่องได้อย่างไร ตัวอย่าง หน้า 89 ไม่นาน เกิดเสียงคนกรีดร้องโอดครวญอย่างทุกข์ทรมาน ประดุจดั่งพายุคำรามกำสรวลในเหมันต์อันหนาวเหน็บแผ่ทั่วนภา คนร้องโอดโอยเพิ่มขึ้นทีละคน... ทุกคนต่างมีเป้าหมายเดียวกัน ต่างฝ่ายต่างกีดกัน ทั้งเตะต่อย ปรารถนาให้เข้าใกล้ ใช้ปากแห้งเผือดเล็มแทะ - แห้งเผือด ??? พิสูจน์อักษรได้น่าตื่นตะลึงจริงๆ (ข้าพเจ้ารู้น้อย เคยได้ยินแต่ ซีดเผือด กับ แห้งผาก) ชื่อเฉพาะทั้งหลาย แทนที่จะใช้เครื่องหมายคำพูด “” ก็ใช้เครื่องหมายวงเล็บ ( ) แทน จนไม่รู้ว่าหมายความว่าอะไรกันแน่ ในความเห็นของคนรู้ภาษาจีนแบบกระท่อนกระแท่นอย่างข้าพเจ้า ถ้าแปลชื่อเฉพาะแล้วอ่านไม่รู้เรื่องอย่างนี้ โปรดทับศัพท์เสียเถิด ข้าพเจ้าและคนไม่รู้จีนอื่นๆ อ่านแล้วจะไม่ปวดหัวแบบนี้ซ้ำซาก พิมพ์จากเล่มตรงๆ เลยเอ้า ตัวอย่าง หน้า 99 ตำรายาของเก๋อหง (ส่วนหลังศอก) ก็กล่าวว่า ปูแผ่ใบหนวดมังกรให้ชิดๆ กัน ให้ผู้ป่วยนอนลง หลังจากนั้นปากจะเอ่ยชื่อแซ่ของคนวางยาออกมาทันที แถมยังมี (บันทึกสำรวจเร้นลับ) ได้เล่าเรื่องหญิงสาวผู้หนึ่งหลังจากโดนวางยาพิษสุนัข ก็กระอักเลือด... หน้า 101 ใน (คัมภีร์ลัทธิเต๋า) ได้จัดรวบรวม (ภาพแสดงกระจกกับกระบี่ตั้งแต่ต้นราชวงศ์ชิง) มีทั้งภาพกระบี่, ภาพกระจกซึ่งด้นบนแกะภาพยันต์, ภาพของอิทธิฤทธิ์ทั้งสี่, ภาพแผนภูมิปากั๋ว, หนังสือรวมภาพลำน้ำ, ภาพดาว, ภาพของตัวหนังสือจ้านซู (ไว้แกะสลักหน้าศิลา) เป็นต้น ที่ยังคงสะกดผิดอย่างชื่อของไต้ซือเติงซินเติงฮั่ว แผนภูมิปากั๋วปา-กว้า ก็ยังผิดเสมอต้นเสมอปลาย ที่แย่สุดคือ ประวัติลัทธิเต๋าด้านท้ายเล่ม ลัทธิเต๋ามีนิกาย “เช็งอิ” นิกาย “ชวนเซน” ผายลมมารดาท่าน อะไรกัน? --- ข้าพเจ้ารู้จักแต่ “ฉวนเจิน” (ช้วนจิน) ไม่ทราบว่าชวนเซนนี่เขียนเอาเองหรือแปลมาจากภาษาอังกฤษจึงถอดเสียงแปลกๆ แบบนี้ อย่างไรก็ตาม คดีฆาตกรรมในบท “ทะเลสาบชิงเฟิง” และ “บันทึกผลหูเกา” สนุกมาก บท “นั่งยลหยินหยาง” เป็นตอนที่ข้าพเจ้าเห็นว่าน่าสนใจมาก ถึงจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะผู้เขียนเขียนเล่าเหตุการณ์ยุคปัจจุบันสลับกับอดีตชาติของหยุนคง และไม่ใช่กำลังภายในเลยแม้แต่น้อย แต่ก็รู้สึกว่าอยากอ่านเล่มสาม อยากรู้ว่าเขาจะปูพล็อตเรื่องหยุนคงนี้เป็นแบบไหนต่อไป จากคุณ : จับห่วย - [ 14 ม.ค. 52 14:13:35 A:125.25.132.177 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หยุนคง 3 “สี่ยอดพิสดาร” ผู้แปล หย่งชุน ลีลาของรายที่สามนี้พลิ้วพลิกได้คล่องแคล่วเป็นธรรมชาติกว่า การถ่ายทอดถ้อยคำเป็นภาษาหนังสือที่อ่านแล้วเพลินกว่าสองเล่มแรกอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีคำแปลที่พบแล้วชวนให้ร้องอุทาน “มารดามันเถอะ” เหมือนเล่ม 1 หรือคำแปลที่ใช้ภาษาลิเกเหมือนเล่ม 2 ข้าพเจ้าเผลอนึกภาพของนักแปลคนนี้เป็นจอมยุทธ์ที่แต่งตัวด้วยอาภรณ์ธรรมดา แต่กระบี่คมเหลือหลาย สันนิษฐานว่าหากไม่ใช่เพราะต้นฉบับของผู้เขียนเขียนได้ดีขึ้น ก็ต้องเป็นเพราะต้นทุนความรู้ภาษาจีนและพื้นฐานการอ่านนิยายกำลังภายในของนักแปลคนนี้ดีกว่าสองคนแรก ภาษาไทยของเล่ม 3 นี้อ่านแล้วไม่ค่อยขัดหูขัดตา หรือต้องอ่านทวนประโยคซ้ำอีกรอบเนื่องจากงง (แบบที่งงหัวหมุนกับสองเล่มแรก) ชื่อตัวละครที่เคยผิดอย่างไต้ซือเติงซินเติงฮั่ว เล่มนี้แก้ไขแล้ว บางชื่อก็เปลี่ยนไปเลย เช่น ซื่อเฉิงจื่อ เพื่อนของหยุนคง ก็เปลี่ยนเป็น “ฉื้อเฉิงจื่อ” คนขี้สงสัยอย่างข้าพเจ้าอดไม่ได้ ไปดูเว็บผู้เขียนอีกรอบว่าตัวละครนี้ชื่ออะไรกันแน่ เปิดพจนานุกรมแล้วอ่านว่า Chi ช อือ ชือ เสียงวรรณยุกต์อ่านว่า “ชื่อ” สรุปว่า เล่ม 1 และ 2 สะกดผิดจริงๆ (พิสูจน์อักษรอาจจะอ่านคำว่า “ชื่อ” เป็น “ซื่อ” ผิด เล่มสามนี้เลยเปลี่ยนเป็น “ฉื้อ” เสียเลย---ก็ยังดีที่รู้จักแก้) หน้า 27 อ่านแล้วชอบปรัชญาที่ผู้เขียนแทรกไว้ในเรื่องน่าสนใจมาก “ช้าก่อน” เติงหั่วกล่าว “พยัคฆ์ร้ายตายลงเหลือผืนหนัง มนุษย์เราสิ้นชีพยังทิ้งนาม ทว่านามนั้นสำคัญไฉน ทั้งไม่สามารถสวมใส่คลายหนาวเหน็บ และไม่อาจดื่มกินแก้หิวกระหาย เป็นเพียงความว่างเปล่าอันไร้ประโยชน์” จากนั้นกล่าวต่อไปว่า “ส่วนกระดูกและอัฐิธาตุนั้น วันนี้ข้ายังไม่ตาย ยิ่งไม่ต้องกล่าวว่าจะมีหรือไม่ แม้มีอยู่แล้วจะเป็นอย่างไร เก็บรักษาไว้ในสถูปเจดีย์ให้ผู้คนกราบไหว้ กลับไม่อาจทำให้คนหันมาตั้งใจปฏิบัติธรรม กลายเป็นเครื่องบั่นทอนกุศลกรรมโดยเปล่าดาย ไม่มุ่งฝึกฝนในพระธรรม กลับมัวเมาภาวนาขอพรจากอรหันตธาตุเช่นนี้ จะยังประโยชน์อันใด” ตอนที่อ่านแล้วรู้สึกว่าสนุกมาก คือ “เทพพยากรณ์”, “โอสถวิเศษ” แต่ที่สนุกที่สุด ระทึกใจที่สุดต้องยกให้ “เกาทัณฑ์ยะเยือก” มีตัวละครจากเล่มสองโผล่มาอีกครั้ง บรรยายฉากต่อสู้ได้ตื่นเต้นมาก ข้าพเจ้าชอบอ่านนิยายกิมย้งและการอ้างอิงประวัติศาสตร์ จึงถูกใจมากที่ผู้เขียนใส่ตัวละครที่มีตัวตนจริงเข้ามาในเรื่องด้วย เอ หรือว่าผู้เขียนจะกลับลำได้ตอนนี้จริงๆ นะ? ใช่ว่าจะไม่มีที่ติ คำที่อ่านแล้วติด ข้าพเจ้าก็เจอ แต่คาดว่า เป็นเรื่องของการพิสูจน์อักษรซึ่งสำนักพิมพ์นี้ผิดจนเป็นที่รู้กันเลื่องลือ (55) หน้า 13 เสียงเคาะปลายไม้ยามสวดมนต์เป็นจังหวะ – งง “ปลายไม้” อะไร ใช่ “ปลาไม้” (บักฮื้อ) หรือเปล่า หน้า 179 (เชิงอรรถที่ยกมาจากหนังสือ เขียนว่า) ห้าคัมภีร์ คือ อี้จิง การพยากรณ์, ซือจิง กวีนิพนธ์, ซั่งซู ประวัติศาสตร์, หลี่จี้ จารีตประเพณี และชุนชิว บันทึกพงศาวดาร เหตุการณ์สำคัญ เชิงอรรถทำได้ดี แปลเป็นไทยและทิ้งชื่อภาษาจีนเอาไว้ แต่ข้าพเจ้าอ่านแล้วสงสัยว่า ทำไมทีอย่างนี้บรรณาธิการไม่จับใส่วงเล็บ ในขณะที่เล่ม 2 -ไอ้ที่ไม่ควรเป็นวงเล็บก็ขยันใส่วงเล็บให้เหลือเกิน... ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ จากคุณ : จับห่วย - [ 14 ม.ค. 52 14:18:54 A:125.25.132.177 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สรุป ตอนซื้อหยุนคง ยังนึกสงสัยว่านี่เป็นการทดสอบนักแปลหรือเปล่า แต่มาคิดอีกทีคงไม่น่าจะใช่ เพราะถ้าทดสอบด้วยงานที่ขายนักอ่านกันจริงๆ ข้าพเจ้าว่าคนซื้อเล่มแรกคงรู้สึกเหมือนโดนหลอก เพราะมันไม่สนุกเอาซะเลย ไม่สนุกจริงๆ ที่ต้องเจออะไรผิดๆ เต็มไปหมด (หมายเหตุ / ข้าพเจ้าซื้อสามเล่มแรกก่อนตัดสินใจซื้อต่อจนจบ) อ่านหยุนคงจบสามเล่มแรก นึกถึงสำนวน “เปลี่ยนม้ากลางลำธาร” จริงๆ แล้วปกติเอาไว้ใช้เปรียบเทียบถึงสิ่งที่ไม่ควรทำ เพราะปุบปับเปลี่ยนม้าในเวลาและสถานที่ที่ไม่เหมาะ มันจะขลุกขลัก ดีไม่ดีคนขี่จะตกน้ำตกท่าเอาง่ายๆ อย่างไรก็ตาม สำหรับหนังสือหยุนคง นักพรตล่าวิญญาณ คงต้องบอกว่า “เปลี่ยนจากม้าแกลบเป็นม้าศึกเสียได้ก็ดีเหมือนกัน” เอาเป็นว่า ข้าพเจ้าจะจิบน้ำชา จับตารอดูต่อไปว่า กระบวนม้าทั้งหลายเหล่านี้ ผู้ใดจะเป็นได้เพียงอาชาสามัญหรือจะกลายเป็นม้าเซ็กเทาของลิโป้ อันนี้ก็ต้องรอดูผลงานเล่มต่อไปของทุกๆ ท่าน ขอคารวะ และขอเป็นกำลังใจให้ยุทธภพมีงานแปลใหม่ๆ + นักแปลดีๆ ที่คู่ควรแก่การเสียเงินอุดหนุนอย่างเต็มใจขอรับ จากคุณ : จับห่วย เฒ่าขี้บ่น - [ 14 ม.ค. 52 14:26:48 A:125.25.132.177 X: TicketID:200918 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮะๆ ไม่เคยอ่านเลยขอรับ จากคุณ : เบอเกอร์ไก่ - [ 14 ม.ค. 52 17:42:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แสดงว่านิยายกำลังภายในกำลังฟูเฟื่องขึ้น ข้าน้อยยังไม่กล้าจับงานของนักแปลหน้าใหม่ กลัวธาตุไฟเข้าแทรก เมื่อพบกับการแปลเป็นภาษาไทยของคนยุคใหม่ ซึ่งมันไม่ใช่ภาษานิยายกำลังภายใน ที่คุ้นเคย แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้นักแปลรุ่นใหม่ ทุกท่านครับ ขอคาระวะขอบคุณ จขกท. อย่างมากที่ชี้แนะ ตั้งกระทู้นี้ล้ำค่าดังหยกเพชรทอง เลื่อมใสๆ จากคุณ : ยาจกเงา (ryombr) - [ 14 ม.ค. 52 19:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบที่แปล องค์หญิงกำมะลอ ขอรับ จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 14 ม.ค. 52 20:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแต่ ท่าน น. กะ ว ณ เมืองลุง งดออกเสียง ฮะ จากคุณ : หอมเมามาย ไกลพันลี้ - [ 15 ม.ค. 52 15:15:17 A:58.8.62.101 X: TicketID:190507 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยังมิได้อ่านของท่านใหม่ๆ จึงขอไม่ออกเสียง ขอรับ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 15 ม.ค. 52 19:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 วิเคราะห์วิจารณ์ได้ลึกและเน้นดีมากครับ ขอคารวะเลย นับถือจริงๆ จากคุณ : ความลับแห่งบูรพา - [ 15 ม.ค. 52 19:44:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กระทู้นี้อ่านเเล้วรู้สึกดีครับ สุดยอดครับ ไม่ทราบเป็นท่านถังจับห่วยหรือเปล่าครับ วาจาท่านมีค่าดังเพชรทอง ขอให้กระเเสนักเเปลใหม่ๆผุดขึ้นโดยเร็ววัน นิยายใหม่ๆที่ต่างประเทศจะได้หลั่งไหลเข้ามาครับ จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (Eric_Chin) - [ 15 ม.ค. 52 20:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนอ่านสำนวนท่านจำลอง ท่านส. แล้วมาอ่านท่านน. ท่าน ว. ให้ความรู้สึกต่างไป แต่ต่อกันติด (อธิบายไม่ถูกครับ) แต่สำหรับนักแปลคลื่นลูกใหม่ ผมไปเปิดอ่านที่ร้านหนังสือแล้ว มันต่อไม่ติด แหะ...แหะ.. แม้แต่ท่าน น.  เอง ตอนนี้ก็แปร่งๆไปมาก จากคุณ : 447 - [ วันครูแห่งชาติ 12:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังให้เครดิตหลินโหม่ว ว่าแปลได้รื่นมาก คนอื่นยังไม่กล้าวิจารณ์เพราะยังไม่ได้ซื้ออ่าน จากคุณ : K.Senior - [ วันครูแห่งชาติ 21:22:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชื่อใหม่ๆนี่ไม่กล้าแตะเลย เมื่อก่อนอ่านแต่ของท่าน ว. พอหันมาลองจับท่าน น. บ้าง สะดุดเล็กน้อยไปครึ่งเล่ม (ทำไมไม่ดุดันเลย) แต่หลังจากนั้นก็ลื่นไหลได้ แต่ไม่กล้าอ่านของหน้าใหม่ๆ จากคุณ : Urim - [ 19 ม.ค. 52 10:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมว่าอ่านแล้วก้สนุกดีนะหยุนคง ไม่รู้สึกสะดุดอะไร อิอิ ซื้อมา สามเล่มแล้วเด๋วไปจัดให้ครบๆ จากคุณ : etymotic - [ 3 ก.พ. 52 00:51:56 ]