ความคิดเห็นที่ 1 เอาต้นฉบับใส่ซองนะครับ จ่าหน้าซองถึงตัวเองแล้วส่งไปรษณีย์กลับมา หาตัวเอง เก็บไว้ทั้งอย่างนั้นโดยไม่ต้องเปิดซอง ถ้ามีเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาล วันที่ที่ประทับตราไปรษณีย์จะเป็นหลักฐานสำคัญว่าเรามีผลงานนี้ ก่อนที่คนอื่นจะขโมยไปตีพิมพ์ครับ ลิขสิทธิ์นี้คุ้มครองตั้งแต่สร้างผลงาน โดยไม่ต้องจดแจ้ง แต่เราสามารถไปจดแจ้งที่กรมทรัพย์สินฯ ได้ถ้าต้องการ จากคุณ : พลายแป้ง - [ 15 ม.ค. 52 17:22:16 A:128.178.254.92 X: TicketID:120371 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การที่อยากให้งานได้ตีพิมพ์นั้นควรมีการติดต่อที่มากกว่า ส่งเรื่องไปเฉยๆ เพียงแค่การส่งเรื่องไปนั้นชาตินี้หรือชาติหน้าเขาจะอ่านก็ไม่รู้ อยากให้งานได้ตีพิมพ์ต้องรู้จักการนำเสนองานให้เขาสนใจ เช่น การเข้าประกวด เพราะตัวคุณก็เป็น no one ใครล่ะ ไม่มีใครรู้ ไม่มีผลงานพอให้รู้จัก งานคุณดีไม่ดีเราไม่รู้ แต่ถ้าไม่รู้จักเดินหน้า เพียงแค่รอให้เขาติดต่อกลับ งานคุณจะได้รับการดอง หรือโยนทิ้งไปตอนเขากำจัดขยะในสำนักงาน หรือไม่ บก.ก็อ่านแล้วและพบว่ามันไม่ดีพอจะพิมพ์ เขาก็ไม่เสียเวลาที่จะโทรบอก บางทีคุณไม่เขียนหรือบอกว่าจะติดต่อกลับอย่างไร (เป็นเรื่องที่นักเขียนใหม่บางคนทำ และทำให้พลาดโอกาสไปโดยปริยายเพราะเขาก็มีตัวเลือกอื่น) บางทีก็ต้องหันกลับมาพิจารณาว่าตัวคุณได้ส่งสิ่งที่เรียกว่า เรื่องย่อ ไปด้วยหรือไม่ เพราะบางทีส่งไปทั้งผลงาน หนาปึ้กนี่ใครเขาจะเอาเวลามาอ่านล่ะ เพราะวันหนึ่งๆเขาอ่านจนจะอาเจียนเป็นตัวอักษรแล้ว เขาต้องการรู้ว่างานคุณมีคุณค่า "ขายได้" และ "ทำกำไรได้" เขาก็ต้องการรู้โดยไว ถ้าเขาสนใจ เขาถึงจะเริ่มอ่านตัวงาน บางทีเปิดงานมาภาษาไม่ดี มีข้อบกพร่องเขาก็ปิดทิ้ง แต่ถ้าได้อ่านเรื่องย่อ ก็จะรู้ความเป็นไปก็พอตัดสินได้ว่าจะเอาเรื่องนี้แต่ขอให้แก้ไข (งานจะไม่ได้ถูกพิมพ์ทันที แต่ต้องผ่านการตรวจแก้ร่วมกับสนพ.ด้วย) หากเขาไม่ติดต่อกลับมาก็มีอีกเหตุผลคือ งานคุณยังไม่ดีพอ คุณก็ปรับปรุงมันต่อไป และเดินหน้าเสนอมันไป เมื่อคุณเปลี่ยนจาก no one ไปเป็นคนที่คนรู้จัก อย่างน้อยมันก็มีค่าให้เขาสนใจชื่อคุณแล้ว จากคุณ : kurika - [ 15 ม.ค. 52 22:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "เคยส่งงานเขียนไปหลายสื่อ/สำนักแล้วเงียบหาย  และข้าพเจ้าเองก็ไม่เคยติดตาม" อืม...อ่านแล้วสงสัยว่าคุณส่งไปสื่อไหนคะ ถ้าเป็นนิตยสาร หลายแห่งเขาจะไม่ตอบนะคะ จะโอนเงินเข้าบัญชีของคุณเลย คุณเห็นอีกทีก็อยู่ในนิตยสารนั่นแหละค่ะ สงสัยว่าทำไมถึงไม่ติดตามล่ะคะ งง ส่วนที่ถามว่า บก.จะเอางานของคุณไปสวมรอยนั้นเป็นไปได้ไหม ถ้าให้ตอบตรงๆ ก็คือ เป็นไปได้ค่ะ แต่...วงการนี้แคบ ทำลงไปโดนจับได้ไม่คุ้มเสีย ค่อนข้างมั่นใจว่า ส่วนใหญ่ไม่ทำหรอกค่ะ ลองอ่านบล็อกข้างล่างดูนะคะ เผื่อจะได้ไอเดียอะไรบ้างค่ะ เอาใจช่วย http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=clear-ice&group=11&month=01-2007&date=05&blog=2 จากคุณ : Clear Ice - [ วันครูแห่งชาติ 13:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นักเขียนใหม่เอี่ยมในยุคนี้ ต้องใช้ความอดทน และความขยันมากหน่อย ส่งเรื่องแล้วต้องติดตามถามไถ่ ทางโทรศัพท์ประมาณเดือนละครั้ง หรือโผล่หน้าให้เข้าเห็นบ้าง บางทีเขาเห็นหน้าแล้วเกรงใจ ก็อาจจะไปค้นหาต้นฉบับของเรา ออกมาเดี๋ยวนั้นก็ได้ครับ ถ้าเรื่องของเราดี แต่เขายังไม่ได้อ่าน ก็ไม่มีประโยชน์ หาทางให้เขาอ่านให้ได้ครับ จะผ่านหรือไม่ผ่านก็ตาม. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ม.ค. 52 09:28:52 ]