ความคิดเห็นที่ 1 คนที่จะเป็นนักเขียนได้ต้องเป็นนักอ่านมาก่อนครับ แบบว่าอ่านแหลกในทุกๆเรื่องที่ตัวเองสนใจ จนสุดท้ายก็จะสามารถหาแนวที่นำไปสู่การเป็นนักเขียนในเรื่องที่ตัวเองชอบได้ นอกจากนี้การอ่านยังช่วยขัดเกลาภาษาของเราให้ดีขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ คนที่ภาษาสวยๆเบื้องหลังมาจากการซึมซับจากการอ่านทั้งนั้น ดังนั้นคุณ จขกท ก็ต้องเริ่มอ่านมากๆตั้งแต่วันนนี้เป็นต้นไป สุดท้ายจะหาคำตอบทั้งหมดที่สงสัยไม่ว่าเรื่องไหนๆก็ตาม ปล. ผมเองก็กำลังเรียน+หาคำตอบในเรื่องที่อยากรู้จากการอ่านอยู่ครับ หนังสือเต็มห้องแต่อ่านจบไปแค่ไม่กี่เล่มเอง หุหุ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 52 17:56:17 จากคุณ : โจโฉ (joechou) - [ 18 ม.ค. 52 17:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องอ่านก่อน ส่วนเรื่องที่คุณถามว่าฝึกสำนวน ทำอย่างไร ดิฉันคิดเอาเองนะว่า สำนวนมันฝึกกันไม่ได้นะ สำนวนภาษาเป็นเอกลัษณ์เพาะบุคคล ซึ่งก็กลับไปที่เดิมคือ อ่านก่อน อ่านเยอะๆ เเล้วสำนวนที่เป็นของเราเอง มันมาเองเเหละค่ะ จากคุณ : mrs.night owl - [ 18 ม.ค. 52 20:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 1.นักเขียนหาเนื้อเรื่องส่วนมากมาจากที่ไหน หนังสือ ข่าวสาร แหล่งข้อมูลมาจากที่ไหน ครับ - นักเขียน ส่วนใหญ่ เริ่มจากการรักหนังสือ รักการอ่านมาก่อน ทั้งดูทีวี ภาพยนตร์ หนังสือทุกเล่ม ไม่ใช่เฉพาะหนังสือเท่านั้น สิ่งต่างที่พบเห็นตามถนน คนเดิน การคุยกันของคนบนรถเมล์ แมวนอนหลับที่แผงขายผลไม้ แสงไฟ ล้วนให้แรงบันดาลใจ ไฟฝัน สิ่งเหล่านี้สามารถแปรเปลี่ยนเป็นอักษร ฉาก ได้ อาทิ เนื่องจากตนเองไม่มีรถ ขับรถไม่เป็น วานที่ผ่านมา ไปหัวหิน ขึ้นป่าระลูอกับเพื่อน แล้วเพื่อนเป็นคนขับ ขับไปถึงป่าระอูล ตอนดึกแล้ว ถนนทางขึ้นไม่มีไฟข้างทาง ปกติจะมาที่นี้ตอนกลางวัน ถนนเส้นนี้ จะมมีต้นไม้ใหญ่สองข้างทางเป็นบางระยะ กิ่งไม้แผ่ขยายมาปกคุลมถนน ตอนกลางคืน จะให้บรรยากาศแบบหนึ่ง แสงไฟหน้ารถคันหน้าจะให้อารมณ์และภาพอีกแบบหนึ่ง 2.ถ้าผมใช้ภาษาได้ไม่ค่อยเก่ง อาจจะผิดๆเพี้ยนๆ หรือใช้ภาษาที่สวยงามไม่เก่ง ต้องทำยังไงถึง จะฝึกส่วนนี้ได้ครับ 3.สมมุติว่าเรื่องราวของเรา เกิดตรงกับคนอื่นกลายเป็นว่าก๊อปปี้เค้ามาจะเกิดปัญหาอะไรไหมครับ (โดยที่ไม่ได้ตั่งใจ) 4.นักเขียนคอลัมน์หนังสือพิมพ์ แมกกาซีน หรือ หนังสือเป็นเล่มนี้ แตกแต่งกันไหมครับ จากคุณ : พยัคฆ์น้อย - [ 18 ม.ค. 52 21:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 2.ถ้าผมใช้ภาษาได้ไม่ค่อยเก่ง อาจจะผิดๆเพี้ยนๆ หรือใช้ภาษาที่สวยงามไม่เก่ง ต้องทำยังไงถึง จะฝึกส่วนนี้ได้ครับ - ฮะฮะ เหมือนกันเลย แก้ไขได้ หัวใจและอารมณ์ของเรามาก่อนค่ะ 3.สมมุติว่าเรื่องราวของเรา เกิดตรงกับคนอื่นกลายเป็นว่าก๊อปปี้เค้ามาจะเกิดปัญหาอะไรไหมครับ (โดยที่ไม่ได้ตั่งใจ) 4.นักเขียนคอลัมน์หนังสือพิมพ์ แมกกาซีน หรือ หนังสือเป็นเล่มนี้ แตกแต่งกันไหมครับ จากคุณ : พยัคฆ์น้อย - [ 18 ม.ค. 52 21:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 3.สมมุติว่าเรื่องราวของเรา เกิดตรงกับคนอื่นกลายเป็นว่าก๊อปปี้เค้ามาจะเกิดปัญหาอะไรไหมครับ (โดยที่ไม่ได้ตั่งใจ) - มีมั๊งค่ะ ไม่แน่ใจ 4.นักเขียนคอลัมน์หนังสือพิมพ์ แมกกาซีน หรือ หนังสือเป็นเล่มนี้ แตกแต่งกันไหมครับ - โดยรากฐานแล้วไม่ต่างกัน จะต่างกันตรงกันใช้สำนวน เพื่อสื่อสารข้อมูล หรือข่าวสาร เพื่อให้เกิดความแรงโดนใจ ถ้าเป็น หนังสือพิมพ์ ในฐานะนักข่าว ส่วนใหญ่จะต้องทำตามรุ่นพี่ที่มีชั่วโมงบินแนะนำ เพื่อดึงประเด็น ชี้ประเด็น หรือเบี่ยงเบนประเด็น หรือถามแบบชักนำ ล้อเป้า ฯลฯ เป็นต้น จากคุณ : พยัคฆ์น้อย - [ 18 ม.ค. 52 21:26:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 งานเขียนมีลักษณะดังนี้ - เมื่อเราเขียน คนอื่นอ่าน ต่อให้ย้อนอดีต ขนาดไหน มันก็คือปัจจุบันที่เกิดขึ้นในขณะอ่านเดียวนั้น เวลาเขียน ผู้อ่านจะเกิดสิ่งเหล่านี้ - เกิดภาพ ในใจ ในหัว ในความคิด - โทนเสียงที่เกิดขึ้นในใจ อาทิ เสียงของนางเอก เสียงผู้ร้าย เสียงนก - ความรู้สึก เย็น ร้อน อ่อน แข็ง กลัว อ่อนหวาน ตกใจ - บรรยกาศ - การมีส่วนร่วมในตัวละคร อาทิ   เวลาทำหนัง ผู้กำกับมุักจะใช้มุมกล้องในลักษณะแตกต่างกันเพื่อสื่อถึงอารมณ์ เช่นกันงานเขียน จะมีมุมมองผ่านสายตาของตัวละครที่หลากหลาย เพื่อสะท้อน เนื้อหา อารมณ์ หรือทีมของเรื่อง จากคุณ : พยัคฆ์น้อย - [ 18 ม.ค. 52 21:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 1.จากที่เคยอ่านคำนำ นักเขียนบางท่านก็นำมาจากข่าว /เรื่องราวของคนใกล้ตัว/ประสบการณ์ชีวิต ฯลฯ 2.ฝึกจากการอ่าน ฟัง ดู /คำไหนที่ไม่มั่นใจว่าใช้ผิดความหมายก็ตรวจกับพจนานุกรม /ใช้ทฤษฎีภาษาไทยที่เรียนมานำมาใช้ประโยชน์ เช่น การเปรียบเทียบภาพพจน์ ฯลฯ /ลองหาภาพมาสักภาพ แล้วฝึกเขียนบรรยายภาพนั้นออกมาเป็นภาษา 3.ต้องดูในรายละเอียดว่าเหมือนกันอย่างไร ขนาดไหน 4.แตกต่างตามสื่อที่นำเสนอ เพราะกลุ่มคนอ่านต่างกัน ภาษาที่ใช้ก็แตกต่างตาม วิธีการนำเสนอก็ต่าง แต่ไม่หนีกันมาก จากคุณ : ratta - [ 18 ม.ค. 52 22:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นหัวกระทู้ตอนแรก จะเข้ามาตอบว่า "ซื่อสัตย์ จริงใจ และรับผิดชอบงานที่ตัวเองเขียนออกมา" อะค่ะ ^^ สำหรับคำถามนะคะ 1. ได้จากทุกที่ค่ะ แรงบันดาลใจเกิดได้จากทุกแห่ง ... เรื่องที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัว ข่าว สารคดี หนังสือ ภาพยนตร์ ((ย้ำว่าเป็นแรงบันดาลใจนะคะ ไม่ใช่ก๊อปเอาเนื้อเรื่องมา)) 2. ฝึกเยอะๆ ค่ะ อ่านให้มาก เขียนบ่อยๆ มันจะคล่องไปเอง 3. มีค่ะ ถ้ารู้ก่อน ก็...ทิ้งค่ะ ต้องทำใจ  ไม่ว่าจะลอกหรือไม่ลอก แต่ออกมาทีหลัง ยังไงก็เสียเปรียบนะคะ ... แต่ถ้าไม่รู้จริงๆ ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ยังไงถ้าเขียนเองโดยไม่ได้ลอกมา มันก็จะต้องมีความแตกต่างในรายละเอียดบ้างแหละ 4. เขียนลงหนังสือพิมพ์ และแม็กกาซีน ... แตกต่างจากหนังสือเป็นเล่มที่ มันจะมีเส้นตายกำหนดเป็นระยะๆ ค่ะ ขึ้นอยู่กับว่า หนังสือที่ว่านั้นออกบ่อยแค่ไหน เคยเขียนลงนิตยสาร ต้องส่งต้นฉบับทุกสองสัปดาห์ เป็นต้นค่ะ แต่ถ้าเขียนเป็นพ็อกเก็ตบุ๊ค เขียนจบเมื่อไหร่ก็ส่งเมื่อนั้น การเขียนลงหนังสือพิมพ์และนิตยสาร มันจะมีข้อกำหนดเป็นหน้าด้วยค เพราะพื้นที่จะมีจำกัด นอกจากนั้น...วิธีการเสนองานก็ต่างกันด้วยนะคะ คงช่วยได้บ้างนะคะ ^^ จากคุณ : Clear Ice - [ 19 ม.ค. 52 10:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ แบบนี้ต้องหาอ่านมากๆ ใจจริงอยากอ่านเป็นของภาษาอังกฤษหรือต่าวประเทศ แต่ว่าภาษาแย่ครับ เล่มหนึ่งนี้ใช้เวลาเยอะมาก >< ต้องพยายยามกันต่อไป จากคุณ : kangz - [ 19 ม.ค. 52 10:53:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เริ่มจากการเขียนบันทึกประจำวัน ก่อนนอนครับ ตั้งแต่ตื่นนอนออกจากบ้านผ่านอะไรบ้าง ที่ทำงานมีเรื่องอะไรบ้างที่น่าสนใจ เลิกงานกลับบ้านไปแวะที่ไหน บันทึกทั้งเหตุการณ์ และความรู้สึกของตนเอง นั่นคือแบบฝึกหัดแบบหนึ่ง ของการจะเป็นนักเขียนครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ม.ค. 52 08:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่าน  อ่าน อ่านให้จงหนักอย่างเดียวก่อนเป็นอันดับแรก ... จากคุณ : เมฆชรา - [ 30 ม.ค. 52 14:17:15 ]