ความคิดเห็นที่ 1 มีในสุภาษิตสอนหญิงครับ http://www.toursabuy.com/soontornpoo/supasit1.asp จากคุณ : ผู้ชายที่หลงรักตัวอักษร - [ 26 ม.ค. 52 22:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่มีตำราอ้างอิงใดๆ นะครับ จากที่ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังก็คือ ต้องเป็น "แม่ศรีเรือน" 1. เรือน หมายถึงงานการทุกอย่างในบ้าน ต้องเรียบร้อย กับข้าวกับปลา การทำความความสะอาดบ้าน ซักเสื้อผ้า ฯลฯ จะทำเอง หรือถ้ามีข้าทาสบริวารก็กำกับดูแลให้เรียบร้อยไม่มีบกพร่อง 2. แม่ หมายถึงการอบรมกุลบุตรกุลธิดาให้อยู่ในโอวาท เติบโตเป็นคนดีศรีสังคมในวันข้างหน้า 3. ศรี หมายถึง เป็นศรีแก่บ้าน มีผู้มาเยือนก็ต้อนรับขับสู้ด้วยอัธยาศัยอันดี ทุกผู้คนที่มาเยือนต่างยกย่องชมเชยว่าบ้านนี้ดีแท้ แถมให้ จขกท นิดนึงครับ สมัยโบราณเวลาที่ผู้หญิงจะออกเรือนไปอยู่บ้านสามี อย่างน้อยพ่อแม่ฝ่ายหญิงจะมีหีบไม้ให้ไปใบหนึ่ง ในหีบใบนี้ก็มีเสื้อผ้าเของใช้ส่วนตัวของหญิง อันนี้แน่นอนครับ อย่างอื่นก็แล้วแต่ฐานะทางการเงินของฝ่ายหญิงละครับ ผมมีหีบไม้ที่ว่านี้อยู่หลายใบทีเดียว ทำด้วยไม้สักทอง แต่จนใจที่ผมถ่ายรูปและโพสต์ขึ้นเว็บไม่เป็น ใจเย็นนิดนึงครับ เดี๋ยวผู้เชี่ยวชาญตัวจริงเสียงจริงคงแวะมา จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 26 ม.ค. 52 22:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ้าว ... ถูกคุณผู้ชายฯ ปาดหน้าไปนิดนึง อิอิ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 26 ม.ค. 52 22:31:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เก็บเอามาฝาก... ธรรมะจากข่าว : ผู้หญิงแปดสาแหรก โบราณได้พูดถึง ผู้หญิงแปดสาแหรก คือ ผู้หญิงแปดอย่างเอาไว้เป็น ข้อพิจารณาและเตือนใจ พอจำได้คร่าวๆ ว่า "ผู้หญิง ผู้ยัง แม่กระชังก้นรั่ว แม่ก้นตะกั่ว แม่ขนครัวลงล่าง แม่ย่างม้าเหาะ แม่เลาะข้างรั้ว แม่ชั่วตลอดศก แม่สกปรกตลอดชาติ" ผู้หญิง ในข้อแรกคือ ผู้มีคุณสมบัติของกุลสตรี ส่วนอีกแปดสาแหรกนั้น มีความหมายคือ ผู้ยัง ได้แก่หญิงที่ชอบผลัดเพี้ยนงาน ถามเมื่อไรก็ตอบว่า...ยัง... แม่กระชังก้นรั่ว เป็นผู้หญิงขี้อิจฉา นินทา ขยายความลับ เก็บความลับไม่อยู่ แม่ก้นตะกั่ว ไปไหนชอบแชเชือน คุยนาน ก้นหนัก คุยจนรากงอกลงดิน แม่ขนครัวลงล่าง ขี้โมโหโทโส หือหาก็ทุบข้าวของ โยนลงบ้าน แม่ย่างม้าเหาะ เป็นผู้หญิงตีนหนัก เดินเหมือนม้าวิ่งโครมคราม แม่เลาะข้างรั้ว เจ้าชู้ พ่อแม่ห้ามก็ยังเราะข้างรั้วสื่อกับชายเสมอ แม่ชั่วตลอดศก เอาดีไม่ได้ ชอบเกลือกกลั้วกับความเลวซ้ำซาก แม่สกปรกตลอดชาติ ไม่รักความสะอาดใน ๓ เรือน คือ เรือนผม เรือนร่าง เรือนชาน นี่คือ แปดสาแหรก ถ้าพิจารณาแล้วใครอยู่ประเภทไหนก็ปรับปรุงตัวเสีย... พระพิพิธธรรมสุนทร ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดสุทัศนเทพวราราม จากคุณ : pandha (pandha) - [ 27 ม.ค. 52 05:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ประเพณีไทยตอนออกเรือนก็ต้องพึ่ง ขุนช้างขุนแผน ศรีประจัน สั่งสอนนางพิมว่า เนื้อเย็นจะเป็นซึ่งแม่เรือน            ทำให้เหมือนแม่สอนมาแต่หลัง เข้านอกออกในให้ระวัง            ลุกนั่งนอบนบแก่สามี อย่าหึงหวงจ้วงจาบประจานเจิ่น            อย่าก่อเกินก่อนผัวไม่พอที่ แม่เลี้ยงมาหวังว่าจะให้ดี            จงเป็นศรีสวัสดิ์ทุกเวลา นางอัปสร สอน นางสร้อยฟ้า ธรรมดาสตรีที่มีผัว            ต้องเกรงยำจำกลัวผัวข่มเหง เพราะถ้าผัวตัวนั้นยังคุ้มเกรง            ถึงคนอื่นครื้นเครงมิเป็นไร ..................... .................... จงเคารพนบนอบต่อสามี            กิริยาพาทีอย่าอางขนาง จะยั่วยวนหรือว่ามีที่ระคาง            ไว้ให้ว่างคนผู้อยู่ที่ลับ สังเกตดูอย่างไรชอบใจผัว            ทั้งอยู่กินสิ้นทั่วทุกสิ่งสรรพ ทำให้ได้อย่าให้ต้องบังคับ            เป็นแม่เรือนเขาจึงนับว่าดีจริง บุษบาสอนศรีมาลา จงซื่อตรงต่อผัวรู้กลัวเกรง            อย่าครื้นเครงด่าว่ากับข้าไท ปรนนิบัติอย่าให้ขัดน้ำใจเขา            การเรือนการเหย้าเอาใจใส่ ข้าวของสารพันหมั่นเก็บไว้            ระวังระไวดูแลอย่าแชเชือน คุณสมบัติของลูกผู้หญิงในการทำกับข้าว  เย็บปักถักร้อย  ได้หัดมาตลอดแล้ว จะมาสอนกันตอนออกเรือนคงไม่ทัน จากคุณ : แสนอักษร - [ 27 ม.ค. 52 06:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ว้าววว ขอบคุณมากๆเลยอ่ะค่ะ ทุกคนสุดยอดมากๆจริงๆ ท่านใดมีความรู้เพิ่มเติมหรืออยากจะเพิ่มเติมอะไร รบกวนด้วยค่าาา จากคุณ : ~*Sing Praise*~ - [ 27 ม.ค. 52 09:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ต้องไปอ่านเรื่องของนางวิสาขามิคารมารดา ค่ะ จากคุณ : forefront - [ 27 ม.ค. 52 11:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรียกว่า เรือนสามน้ำสี่ เรือนสามคือ 1.  เรือนนอน (ที่อยู่ที่นอน) 2.  เรือนครัว (ที่กิน) 3.  เรือนผม (ผมร่างกาย)  สามอย่างนี้ผู้หญิงต้องรักษาให้สะอาดเสมอ น้ำสี่คือ 1.  น้ำใจ (ใจดีต่อคนทั่วไป) 2 . น้ำคำ (พูดจาไพเราะ) 3.  น้ำมือ (มีเสน่ห์ปลายจวัก) 4.  น้ำปูน ปูนกินกับหมากอยู่ในเต้าปูน ต้องเอาน้ำเลี้ยงปูนไม่งั้นปูนจะจับตัวแข็ง ต้องมีความละเอียดเอาใจใส่  เพราะน้ำมากไปปูนจะละลาย น้อยไปก็แข็ง ไปดูอธิบายยาวๆในกูเกิล เรือนสามน้ำสี่  อาจมีแตกต่างกันบ้าง ส่วนนางวิสาขาก่อนจะเดินทางเข้าไปอยู่บ้านสามี บิดาของนางได้ให้โอวาท 10 ข้อ  ตามลิ้งค์ข้างล่าง (ที่มาสำนวนไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า) http://www.luangpee.net/forum/?topic=2654.0 จากคุณ : วสันดิลก - [ 27 ม.ค. 52 15:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่มเติม จาก กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ ๏ อย่าเยี่ยงหญิงชั่ว ไป่รู้คุณผัว ไม่กลัวความอาย ลิ้นลมข่มคำ ห่อนยำเยงชาย จงจิตคิดหมาย มุ่งร้ายภรรดา ต่อหน้าปราศรัย ลับหลังตั้งใจ ดูหมิ่นนินทา คอยหาข้อผิด ห่อนคิดกรุณา ไป่ได้นำพา กิจการงานเรือน การหูกการไน สะดึงรึงไหม ต้องให้ตักเตือน เย็บเสี้ยวร้อยปัก คร้านนักชักเชือน คบค้าหาเพื่อน ชอบหน้าพาที โภชชาอาหาร ห่อนเอื้อเอาภาร ปฏิบัติสวามี กล่าวเถียงเลี่ยงล้อ ปากต่อมือตี คารมข่มขี่ จู้จี้เจรจา อย่าเยี่ยงหญิงโหด มักหึงขึ้งโกรธ วิวาทวาทา ฤาห่อนย่อท้อ งอนง้อภรรดา โอหังตั้งหน้า ปากกล้าไป่กลัว อย่าเยี่ยงหญิงร้าย แง่งอนห่อนอาย เล่นริกขิกหัว หากินก็เกียจ เตรียจชายเข้าครัว ละไว้ให้ผัว กอบกิจปิดงำ แขกมาหาสู่ เกรงเปลืองหมากพลู ทานทัดขัดคำ ดูตาผัวพลาง ให้ข้างฤายำ แยบยลกลทำ ขับแขกจากสถาน อย่าเยี่ยงหญิงบาป ละโมบโลภลาภ เกลศเหลือประมาณ เร่ชู้รู้เช่น ฤๅเป็นแก่นสาร ชาติช้าสาธารณ์ ทรลักษณ์ศักดิ์สูญ ไป่กลัวความอาย ชนฉินยินร้าย หาบคายแต่ประยูร ชนกชนนี สวามีตระกูล เกิดเข็ญเป็นมูล โทโสโมหันธ์ เผ่าพงศ์วงศ์วาน เพื่อนเรือนเพื่อนบ้าน ผิดพ้องหมองกัน เคืองขุ่นครุ่นเคียด รังเกียจเคียดฉันท์ ฤๅว่างเว้นวัน จองจิตริษยา ห่อนผูกไมตรี ร่วมสุขเกษมศรี พาทีปรีดา ทำเล่ห์เท่ห์กล แยบยลนานา ซื่อส่อต่อหน้า ลับหลังปรวนแปร แหวนทองเงินตรา แพรพรรณผืนผ้า ย้ายยักชักแช ผันผ่อนซ่อนไว้ อย่าให้ผัวแล เป็นหญิงแสนแง่ ลามกพกลม ล้วนชาติหฤโหด ก่อเข็ญเป็นโทษ ชายร้างห่างสม ฤๅห่อนเคียงคู่ สมสู่อภิรมย์ บำราศขาดชม เชยชิดนิจกาล http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A4%E0%B8%A9%E0%B8%93%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87 จากคุณ : ผู้ชายที่หลงรักตัวอักษร - [ 27 ม.ค. 52 19:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบอกเกี่ยวกับการออกเรือนของแถวบ้านผมนิดหน่อย (ผมอยู่ทางอิสานครับ และคิดว่าภาคอื่นๆในแถบชนบทก็น่าจะเป็นแบบเดียวกัน) โดยส่วนใหญ่ ผู้หญิงจะไม่ได้เป็นฝ่ายออกเรือน ผู้ชายต่างหากที่ออกเรือนมาอยู่กับฝ่ายหญิง โดยถือว่าลูกสาวเป็นคนที่จะต้องดูแลพ่อแม่ตอนแก่เฒ่า โดยเฉพาะลูกสาวคนสุดท้อง พ่อแม่จะตามใจเป็นพิเศษ เพราะฉะนั้นไทยเราก็เลยมีประเพณี "ยกขันหมากไปสู่ขอ" แทนที่จะ "ส่งเกี้ยวไปรับ" แบบคนจีน ไงล่ะครับ เช่น ตาผมก็อยู่มาที่บ้านของยาย ซึ่งก็เป็นบ้านที่ผมอยู่ตอนนี้กับพ่อแม่ และก็เป็นบ้านยายทวดซึ่งตาทวดก็มาอยู่ ขณะที้บ้านทางคุณปู่ ก็เป็นบ้านของคุณย่าที่ปู่ย้ายเข้ามาเหมือนกัน เพราะฉะนั้นการนับญาติของเรา ก็จะนับสายสกุลทางฝ่ายหญิงเป็นหลัก และมรดกต่างๆ ก็จะสืบทอดไปทางฝ่ายหญิงมากกว่า แต่ปัจจุบัน ก็คิดว่าคงตามสะดวก อาจไปอยู่กับฝ่ายหญิงหรือฝ่ายชาย หรือ สร้างบ้านใหม่ ก็ได้ ตามฐานะ/สถานที่การทำงาน จากคุณ : ธัมมนันทิ - [ 27 ม.ค. 52 21:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้.. ขอบคุณมากครับ คุณ ธัมมนันทิ เป็นข้อมูลที่มีประโยชน์มาก ไม่เคยทราบมาก่อนเลย แล้วก็ขอชื่นชมด้วยครับ ที่สาแหรกของตระกูลเหนียวแน่น อบอุ่น ยาวนาน จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 27 ม.ค. 52 23:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ธรรมเนียมไทยเดิม  นิยมแต่งเขยเข้าบ้านนะครับ โดยเฉพาะลูกสาวคนเล็ก ซึ่งมีหน้าที่ต้องดูแลพ่อแม่ ธรรมเนียมการแต่งสะใภ้เข้าบ้านเป็นของคนจีนครับ อย่างในเรื่องขุนช้างขุนแผน ทั้งคู่เมื่อแต่งงานกับนางวันทองก็ต่างมาปลูกเรือนอาศัยอยู่ในบริเวณบ้านผู้หญิงทั้งสิ้นครับ จากคุณ : เกน (เกนหลงหนึ่งหรัด) - [ 28 ม.ค. 52 13:17:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านที่คุณแสนอักษรนำมาจากขุนช้างขุนแผนแล้วนึกสนุก ทำให้คิดได้อีกอย่างว่า  ธรรมดาแม่ที่สอนลูกยามออกเรือนนั้นย่อมต่างกันออกไปตามฐานะ  และการเห็นว่าสิง่ใดสำคัญในชีวิตคู่  อย่างเช่นนางสีจันทร์ (เมียโจร) สอนนางบัวคลี่ก่อนออกเรือนว่า "ครานั้นท่านยายสีจันทร์                        รับขวัญลูกพลางทางปราศรัย ประเวณีมีผัวกลัวอะไร                           ไปเถิดแก้วตาอย่าอาวรณ์ อันการประเวณีไม่มีครู                           กลัวจะรู้เสียหนักไม่พักสอน ประเดี๋ยวใจได้สุขสิ้นทุกข์ร้อน                 พ่อแม่มาแต่ก่อนก็เหมือนกัน เมื่อยายเจ้าเอาแม่ไปส่งตัว                     พอเข้าชิดคิดกลัวจนตัวสั่น พ่อแกช่างฉอเลาะออเซาะครัน                เฝ้าวอนว่าสารพันจะเอาใจ แม่ฟังไม่เท่าไรก็ใจรัก                           ไม่ช้านักก็ต้องหย่อนลงผ่อนให้ ประเวณีเช่นนี้แต่ไรไร                            จึงมีลูกได้ไปออกเต็ม ไม่ต้องเรียนต่อครูดอกรู้ง่าย                    เหมือนหนึ่งด้ายร้อยสนเข้าก้นเข็ม ที่ยังพึ่งหัดเย็บต้องเก็บเล็ม                      พอรู้รสหมดเล็มก็แล้วกัน...." สังเกตว่ายายสีจันทร์แกสอนลูกก่อนสงตัวให้ทำแต่หน้าที่ "เมีย"  เพียงอย่างเดียว จากคุณ : เกนหลงหนึ่งหรัด - [ 28 ม.ค. 52 13:28:03 ]