ความคิดเห็นที่ 1 ขอตอบข้อหนึ่งควบสองก่อนแล้วกันนะครับ ไว้มีเวลาจะมาตอบข้อต่อไป หนังสงครามที่เห็นกัน ผมเชื่อว่าไม่เหมือนกับการรบสมัยโบราณเสียทีเดียวครับ ที่เห็นในหนังคือจับคู่สู้กัน ถ่ายให้เห็นแอ๊คชั่นสวยๆ มีตัวประกอบวิ่งเข้ามาสู้สมทบบ้างเป็นบางครั้ง แต่ในการรบสมัยโบราณตามที่ผมคิด จะให้ความสำคัญกับกระบวนพยุหะ เรียกว่ารบกันแบบไหล่ชนกันเลยทีเดียว ฉะนั้นแม่ทัพนายกองก็ไม่ต้องดูแลตัวเอง 360 องศาแบบในหนัง แต่มุ่งความสนใจไปที่ด้านหน้าเท่านั้น ด้านซ้ายและขวาเป็นหน้าที่ของนายกองที่คุมปีกอีกที จะเห็นได้ว่าหลายครั้งถ้าปีกล่ม ทัพทั้งหมดก็ล่มตามไปด้วย ที่เห็นรบกันแบบมีที่ว่างเยอะๆในหนัง แบบนั้นผมว่าสภาพทัพอยู่ในภาวะใกล้ถูกละลายเต็มทีแล้วละครับ จากคุณ : masked v - [ 29 ม.ค. 52 21:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตัวอย่างการรบแบบยุโรปครับ สมัยที่มีการวางกำลังอย่างชัดเจน ส่งไปทีละกอง ดาหน้าเข้าไป มีการโอบ การสกัด ... ผู้บัญชาการรบจริงๆ ก็จะยืนในมุมมองที่เห็นทัพตัวเองได้หมด และเคลื่อนกำลังออกไป (ในคลิปนี้ ที่เห็นเดินเอามีไขว้หลังคือ นโปเลียนครับ) (จากภาพยนตร์เรื่อง สงครามและสันติภาพ ฉบับรัสเซียครับ ใช้คนจริงๆ ไม่มีคอมพิวเตอร์กราฟฟิก ว่ากันว่าเป็นการจำลองการรบที่ใหญ่มโหฬารที่สุดที่เคยลงทุนทำกันมา) จากคุณ : jassb1 - [ 29 ม.ค. 52 21:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอมารออ่านด้วยคนค่ะ สนใจเหมือนกัน จากคุณ : The Gargoyle - [ 29 ม.ค. 52 23:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 การรบของไทยแต่โบราณยึดตำราพิไชยสงคราม เป็นหลัก ซึ่งถูกเรียบเรียงขึ้นในรัชสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ แห่งกรุงศรีอยุธยา การยาตรากระบวนทัพแต่ละครั้ง อาศัยหลักโหราศาสตร์เข้าร่วมด้วย โดยนามของแม่ทัพ จะต้องเกื้อหนุนกับการตั้งทัพ ซึ่งมีหลายนาม และต้องรู้ด้วยว่าแม่ทัพฝ่ายตรงข้ามอยู่นามใด ก็ให้ประกอบพิธี “ข่มนาม” กระบวนทัพมีหลายมงคลนาม ดังที่ คห. ๑ ว่าไว้ เช่น นามครุฑพยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปพญาครุฑ นามมหิงส์พยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปกระบือ นามประทุมพยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปดอกบัว นามมังกรพยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปมังกร นามสีหพยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปราชสีห์ ซึ่งการจัดกระบวนทัพมีรูปแบบของการจัดหมู่พลรบไว้ เช่นหมู่ม้า ช้าง หอก ไฟ ธนู รถ ว่าอยู่ทิศประจำไหน ส่วนกลศึก ผู้เป็นแม่ทัพต้องเชี่ยวชาญเลือกพิจารณาใช้ให้เหมาะ มีถึง ๒๑ กล ๑ กลฤทธี ทำองอาจข่มขู่ให้ข้าศึกกลัว ๒ กลสีหจักร ใช้อุบายลวงข้าศึกว่ามีกำลังมากกว่า ๓ กลลักษณ์ซ่อนเงื่อน ยกพลโอบล้อมโจมตีสี่ด้าน ๔ กลเถื่อนกำบัง ใช้กำลังเล็กน้อยซุ่มตี ๕ กลพังภูผา ซุ่มพลจำนวนมากให้ศัตรูตายใจว่ามีกำลังน้อย ๖ กลม้ากินสวน ก่อกวนเข้าปล้นหัวเมืองข้าศึกเนืองๆ ๗ กลพวนเรือโยง ล่อลวงว่าเป็นไมตรี ๘ กลโพงบ่อน้ำ แสดงว่าอ่อนแอแล้วโจมตีตอนเผลอ ๙ กลล่อช้างป่า หนีข้าศึกแล้วโอบตีด้านหลัง ๑๐ กลฟ้างำดิน กำลังมากกว่า ตีอย่างรวดเร็ว ๑๑ กลอินทรพิมาน เอาใจรี้พล ให้บำเหน็จผู้อาสา ๑๒ กลผลาญศัตรู รักษาค่ายให้มั่น แล้วโจมตีข้าศึกพร้อมกัน ๑๓ กลชูพิษแสลง ยุแหย่ให้แตกความสามัคคี ๑๔ กลแข็งให้อ่อน ใช้ยาเบื่อเมาใส่น้ำลำธาร ๑๕ กลยอนภูเขา ระดมพลปล้นค่าย ๑๖ กลเย้าให้ผอม ส่งหน่วยจารกรรมก่อกวนความสงบ ๑๗ กลจอมปราสาท รักษาเมืองมั่นคง ไม่ยอมออกรบ ๑๘ กลราชปัญญา ให้สินจ้างฝ่ายศัตรูเป็นไส้ศึก ๑๙ กลฟ้าสนั่นเสียง ใช้ความเด็ดขาดกับทหารและให้บำเหน็จ ๒๐ กลเรียงหลักยืน ค่อยบุกรุกแดนศัตรูทีละน้อย ๒๑ กลปืนพระราม แต่งกองโจรซุ่มตีอย่างไว นอกจากนี้ยังพิจารณานิมิต และลางบอกเหตุ ลางร้ายต่างๆ เข้าประกอบการนำทัพ โดยยึดตำราอธิไทโพธิบาท ซึ่งอธิบายลางอุบาทว์ต่างๆ ที่มาจากเทวดา ๘ องค์ ๑ อุบาทว์เกิดจากพระอินทร์เป็นผู้กระทำ ได้แก่ ฟ้าผ่ายอดปราสาท เกิดรุ้งกินน้ำในกลางคืน ฤดูการแปรปรวน ๒ อุบาทว์เกิดจากพระเพลิงเป็นผู้กระทำ ได้แก่ แผ่นดินแยกเป็นร่อง ถ้วยชามแตกเอง กล้วยออกเครือกลางต้น ฤดูการแปรปรวน ๓ อุบาทว์เกิดจากพระยมเป็นผู้กระทำ ได้แก่ วัวควายตายคาแอก ม้าคลอดตัวเดียวสองหัว งูพิษขึ้นบ้าน แร้งจับหลังคาเรือน ๔ อุบาทว์เกิดจากพระนารายณ์เป็นผู้กระทำ ได้แก่ ปี่พาทย์ดังเอง เกิดสุริย-จันทรคราส พร้อมกันในเดือนเดียว  พระพุทธรูปมีเหงื่อหรือโลหิตไหล ครกสากตำกันเอง พระสงฆ์มีเครื่องอาวุธ ๕ อุบาทว์เกิดจากพระพิรุณเป็นผู้กระทำ ได้แก่ ผลไม้มีรสแปรปรวน มนุษย์คลอดลูกเป็นสัตว์ สัตว์ตกลูกเป็นมนุษย์ ๖ อุบาทว์เกิดจากพระพายเป็นผู้กระทำ ได้แก่ ลมแรงผิดฤดูกาล เมฆเป็นรูปสัตว์หรือคน อากาศวิปริต ๗ อุบาทว์เกิดจากพระโสมเป็นผู้กระทำ ได้แก่ ผลไม้ออกต่างพันธุ์ หมาเดินบนหลังคา ปลวก/เห็ดขึ้นเตาไฟ ๘ อุบาทว์เกิดจากพระไพศพณ์เป็นผู้กระทำ ได้แก่ ข้าวสารงอกเป็นใบ เสาตกเรือนน้ำมัน คาถา เลขยันต์ ไสยศาสตร์ มหาอุต มีให้เพียบ เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้กับทหาร จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 ม.ค. 52 08:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นามครุฑพยุห์  ตั้งทัพเป็นรูปพญาครุฑ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 ม.ค. 52 08:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ธะนุกะพยุหะ ตัวอย่างการจัดทัพกระบวนแบบคันธนู จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 ม.ค. 52 09:01:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหล่าทหารราบ ถือดาบ โล่ห์ สวมผ้ายันต์ สักยันต์ เพื่อเรียกขวัญกำลังใจ ภาพจิตรกรรม วัดเขียน จากคุณ : หนุ่มรัตนะ - [ 30 ม.ค. 52 09:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กำลังนึกอยู่เหมือนกันว่าตำราสงครามสมัยโบราณเค้าเรียกว่าอะไร เคยได้ยินบ่อยๆ ในละคร/หนังพีเรียด คห 4 ไขคำตอบให้แล้ว ตำราพิไชยสงคราม นั่นเอง ขอบคุณค่ะ ขอถามต่อนะค่ะ สนใจประวัติศาสตร์เหมือนกันค่ะ แล้วในสมัยก่อน มีการทำศึกทางน้ำมั้ยค่ะ มีการจัดขบวนเรือเหมือน ขบวนพยุหยาตราทางชลมาครรึป่าว แล้วในสมัยรัตนโกสินทร์ สงครามยุทธหัตถี หรือ การรบแบบประจัญหน้ากันระหว่างประเทศเพื่อนบ้าน เช่น พม่า ลาว กัมพูชา มีครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ค่ะ พื้นเพเป็นคนเมืองเก่าค่ะ ชอบประวัติศาสตร์และโบราณคดี ชอบอ่านประวัติความเป็นมาของบุคคลและวัตถุโบราณสมัยรัตนโกสินทร์นี่แหละค่ะ(สมัยก่อน ร.๘) อยากเห็นรูปภาพของดาบไทยโบราณ หรือพระแสงที่พระเจ้าแผ่นดินทรงได้รับสืบทอดกันมา ในบรรดามีดาบของพวกนักรบทั่วโลก ชอบมีดาบของไทยมากที่สุด ทั้งด้ามทั้งฝักของมีด สวยงดงามที่สุด เอาหละค่ะ รอเก็บความรู้จากครูประวัติศาสตร์คนต่อไปค่ะ จากคุณ : แก้วเจียระไนรูปหัวใจ - [ 30 ม.ค. 52 12:33:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขออนุญาตขยายความของคุณหนุ่มฯ ในรูปที่ ๖ นะครับ เป็นการตั้งกลศึกในแบบของพม่าครับ ตำรานี้ แปลมาแต่สมัยแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ครับ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 30 ม.ค. 52 13:05:23 A:58.10.222.137 X: TicketID:196977 ]

ความคิดเห็นที่ 10 1.การรบสมัยก่อนเขารบกันเหมือนอย่างในภาพยนต์ไหมครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่ครับ หนังก็คือหนัง เน้นความสวยงามและมีข้อจำกัดเมื่อต้องการทำให้สมจริง ความไม่สมจริงมีเยอะมากๆครับ ยกตัวอย่าง ก็หนังเรื่องบางระจัน คุณจะเห็นชาวบ้านต่างคนต่างดาหน้าวิ่งเข้าไปประจัญบาญอย่างกล้าหาญ ในความเป็นจริงแล้วถ้ามีใครเล่นวิ่งนำหน้าไปโดยไม่รอคนข้างหลัง ก็ถูกล้อมกรอบและจัดการอย่างรวดเร็ว การรบจริงๆจึงต้องยืนใกล้ๆกัน เคลื่อนไปพร้อมกันกับเพื่อนร่วมทัพ ไม่ใช่ต่างคนต่างลุย ในส่วนของทหารม้าก็เหมือนกัน ในหนังฉากที่เราจะเห็นกันบ่อยๆคือ ทหารม้าควบม้าเข้าไปลุยติดพันระยะประชิดไล่ฆ่าทหารราบอย่างเมามัน แต่ในความเป็นจริงแล้วเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เพราะทหารม้าที่ถูกตรึงอยู่กับที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวบนหลังม้าได้คล่องตัว เท่ากับทหารราบ (ถ้านึกไม่ออกว่าเคลื่อนไหวลำบากแค่ไหนก็ลองไปนั่งบนจักรยานได้) แถมคน+ม้ายังเป็นเป้าหมายขนาดใหญ่ ให้เลือกแทงได้ได้ตามใจชอบเสียอีก การควบม้าไปลุยกลางวงทหารราบจึงเป็นเรื่องฆ่าตัวตายโดยแท้ กลยุทธของทหารม้าจริงๆคือ Hit & Run ครับ โดยเริ่มจากการตั้งหลักวิ่งมาจากระยะไกลโดยอยู่ในรูปขบวบชิด เพื่อสร้างโมเมนตัมสูงสุด แล้ววิ่งเข้าชาร์จทหารราบให้เสียขบวนทัพ ทหารราบจะถูกสังหารโดยแรงพุ่งชนและการถูกม้าเหยียบ (ลองนึกถึงรถกระบะคันเล็กๆวิ่งมาด้วยความเร็ว 40 km/h) และอาจถูกอาวุธประจำตัวทหารม้าสังหารบ้าง เมื่อพบว่าไม่สามารถวิ่งไปต่อได้ ทหารม้าก็จะรีบควบม้าถอยออกมาอย่างรวดเร็วกลับไปตั้งหลักใหม่ ในระยะที่เหมาะสมและเข้ามาพุ่งชนซ้ำแล้วซ้ำอีกจนฝ่ายตรงข้ามแตกพ่ายไป ทั้งนี้ม้าที่จะทำการพุ่งเข้าชาร์จนั้นจะต้องเป็นม้าที่มีขนาดใหญ่สักหน่อยจึงจะได้ผล ถ้าเป็นม้าที่มีขนาดปานกลางถึงขนาดเล็กอย่างม้ามองโกลก็อาจถูกใช้ในฐานะพาหนะมากกว่าที่จะเอาเข้าปะทะครับ จากคุณ : Lowfailer - [ 30 ม.ค. 52 19:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 2.แล้วที่เห็นเหล่าทหารเอกหรือแม่ทัพหรือแม้แต่กษัตริย์ที่ลงไปสู้รบในสนามรบ เขารอดมาได้ยังไงครับ ผมว่าต่อให้เก่งแค่ไหน เจอรบแบบมาทั้ง 360 องศา ก็คงไม่ไหวแน่   +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ถ้าควบม้าปุเลงๆ ไปคนเดียวแบบในหนังไม่มีทางรอดแน่นอน ใครเขาจะมีน้ำใจนักกีฬาขนาดเข้าไปลุยทีละคนสองคนอย่างในหนังกัน แต่ถ้าไปเป็นหน่วยรบก็อีกเรื่องหนึ่ง อย่างเช่นพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ชอบนำหน่วยทหารม้าองครักษ์เข้าตะลุมบอน ด้วยพระองค์เอง ทั้งนี้เพราะขึ้นชื่อว่าเป็นทหารองครักษ์ย่อมเป็นพวกหัวกระทิที่ถูกคัดเลือกฝีมือมาอย่างดีโอกาสรอดของแม่ทัพย่อมสูง กว่าทหารทั่วไป 3.แล้วดาบที่ใช้ในการรบกัน ไม่บิ่นหรอครับ แล้วดาบที่ใช้รบต้องเปลี่ยนทุกครั้งที่มีการรบไหมครับ แค่เราเอามีดไปฟันหินหรือเหล็กอย่างอื่นยังบิ่นเลย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ บิ่นแน่นอนครับ ต่อให้เป็นโครตดาบมาจากไหนใช้งานจริงก็ต้องมีสึกหรอไปบ้าง แต่ก็ไปลับเอาใหม่ได้หลังจบศึกได้ หรือไม่ก็เก็บเอาจากสนามรบนั่นแหละครับ จากคุณ : Lowfailer - [ 30 ม.ค. 52 20:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบเลยนะครับ ข้อ1  ขึ้นอยู่กับ ประเภทของภาพยนต์ด้วยครับ.. ถ้าเป็นภาพยนต์ ที่มุ่งถ่ายทอด เหตุการณ์สงครามในประวัติศาสตร์ หรือ ถ่ายทอด วีรกรรมของ บุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ อย่างจริงจัง ก็ คงทำได้ใกล้เคียงกว่า  หนัง ที่ ไม่ได้มุ่งเสนอโดยตรง แต่ มีตัวละครต้อง เกี่ยวข้องกับการทำสงคราม...  ประเภท กวนอู ฉายเดี่ยว  ซัดกับ กองทหารม้าโจโฉ แล้ว ทหารอื่น ยืนดูอยู่ในกระบวนทัพ ก็คงไม่มีจริง ในประวัติศาสตร์การรบ     เจ็ท ลี  ฉายเดี่ยว ฟาดกับองครักษ์ จิ๋นซี นับพัน ใน hero ก็ไม่มีทางจริง ถ้าจะมีหนังที่มีฉาก สงคราม แบบ อาร์ม แอนด์ อาเมอร์ ...ที่ดูสมจริง ก็น่าจะเป็น  "เบรฟ ฮาร์ท"     อังกฤษรบกับ สก็อต  ต่างฝ่าย แลกธนูกันก่อน...  ฝ่ายบุก(อังกฤษ ) ชาร์จด้วยทหารม้าพร้อม   ทวนยาว ...  สก็อต ตั้งรับด้วย ทหารราบ และ  แนวหลาวแหลม ดักม้า   หลังจากนั้นก็ เอาทหารราบเข้าบดกัน...   แม่ทัพ ขี่ม้าบัญชาการอยู่แนวหลัง....             2. แม่ทัพ ก็มีสภาพ เหมือน มดนางพญา คุณเคยเห็นฝูงมดล้อม นางพญา มดมั้ยล่ะ...  เป็นเหมือนไข่ในหิน คุ้มกันแน่นหนา     ไม่ได้ไป รบประชิดแบบ ทหารเลว แนวหน้า...แต่คอยบัญชาการ แก้ไขสถานการณ์ศึก อยู่แนวหลัง... รู้ก่อนใครในทัพว่า จะแพ้ และรู้ ว่า ต้องถอยเมื่อไร...เพราะเป็นคนสั่งเอง จึงยากที่แม่ทัพจะตายในที่รบ   แม่ทัพที่ตายในที่รบ มักจะตายในช่วงที่ แตกทัพ ถ้า ข้าศึกตามตีได้เร็ว  3.  บิ่น.. ดิ บางคน ถึงหัก ก็มี....ของไทย ก็ พระยาพิชัยดาบหักไง  4.  ก็มีแตกต่างกันไป.... ยกตัวอย่างของญี่ปุ่นละกัน...      สมัยตระกูล ไทระ กับ มิยาโมโต  รบกันเพื่อ ครองญี่ปุ่น...      เมื่อทัพมาเผชิญหน้ากัน...แม่ทัพทั้งสองฝ่ายจะประกาศ ชื่อ และ      ตระกูล ของตนให้ อีกฝ่ายทราบ ก่อนการรบ กัน...      ข้าศึกต้องรู้ตัวก่อนว่า..เราจะเริ่มรบ      ไม่มีการ โจมตีโดยไม่ประกาศก่อน... ถือว่า เสียเกรียตินักรบมาก 5. ผมยังบอกหน้าตาตัวเอง..ให้คุณเห็นภาพไม่ได้เลย..!! 0000000000000 จากคุณ : Bismarck the third - [ 31 ม.ค. 52 01:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 วิธีการรบมันก็มีหลากหลายแล้วแต่สถานที่และเวลานะครับ เผอิญว่าจขกท.ไม่ได้จำกัดช่วงเวลามา ผมก็ขอพูดรวมๆละกัน การรบของทหารราบสมัยก่อนนั้นจะมีทั้งเป็น close และ open formation ครับ close ก็คือทหารแต่ทุกคนยืนแถวชิดกัน รบด้วยกันเป็นกองเดียวกัน (as a unit) เดินหน้าโจมตีหรือตั้งรับพร้อมๆกัน จะเห็นได้ตามหน่วยที่มีวินัยสูงนะครับ เช่น Roman Legionnaire (ทหารราบหนักของชาวโรมัน) Greek Hoplite (ทหารหอกของกรีก ที่เห็นในหนังเรื่อง 300 ในหลังลีโอนิดาสกษัตริย์ของสปาตาร์จะบอกเลยว่าคนทางซ้ายต้องยกโล่ขึ้นกันให้คนทางขวาได้ตั้งแต่คอถึงเข่า คือมีการสนับสนุนกันตลอดระหว่างทหารในกอง) ในยุคใหม่หน่อยก็จะเป็นพวก Swiss Halberdiers (ทหารรับจ้างของสวิส) และการรบในยุคนโปเลียนที่ยืนเข้าแถวยิงสวนกันนั่นล่ะครับ ส่วน open formation ก็ใช้ในทหารราบที่ต้องการความคล่องตัวสูง จะไม่จัดขบวนเป็นแนวชัดเจนสวยงามหรอกครับ การรบจะเป็นการรบส่วนตัวซะมากกว่า ไม่ถึงกับรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันเหมือน close formation อาจจะเป็นเพราะทหารไม่มีวินัยพอที่รบเป็นหน่วย หรืออาจเพราะอาวุธหรือวิธีรบไม่สนับสนุนให้รบเป็นหน่วยก็ได้ เช่นเพลงดาบไทยที่เน้นความคล่องตัวคงไม่สามารถนำมาใช้กับการรบแบบ close formation ได้ถนัดนัก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า close formation ดีกว่า open formation หรอกนะครับ มันก็ต้องมีทั้งคู่และใช้ให้ถูกสถานะการณ์ close formation มีจุดเด่นที่ความเข้มแข็งทั้งรุกและรับ ในขณะที่ขาดความคล่องตัว ส่วน open formation ก็กลับกันคือคล่องตัวกว่า ใช้งานในพื้นที่ยากลำบากได้ดีกว่า (ป่าเขาเป็นต้น) แต่กำลังจู่โจมนั้นน้อยกว่า แม่ทัพส่วนมากก็จะใช้ทหารแบบ close formation เป็นกำลังหลัก ในขณะที่ใช้หน่วยแบบ open formation เป็นหน่วยคอยตอดศัตรูหรือสกรีนให้หน่วยหลัก เนื่องจากทหารหน่วยหลักนั้นไม่คล่องตัว จะเสียเปรียบอาวุธยาวเช่นธนูได้ ดังนั้นทหารแบบ open formation ก็จะต้องป้องกันไม่ให้ทหารธนูเข้ามายิงทหารแบบ close formation กันได้ง่ายๆ เมื่อทหารหน่วยหลักเข้าตี ทหารราบเบาก็ต้องคอยระวังข้างระวังหลังไม่ให้ทหารศัตรูเข้าขนาบหน่วยหลักได้ เช่นในการรบแบบนโปเลียนที่เราเห็นทหารยืนแถวยิงสวนกันเป็นแบบ close ก็จะมีหน่วยทหารราบเบาที่เรียกว่า skirmisher คอยยิงตอด ซุ่มยิงหรือขัดกระบวนทัพฝ่ายตรงข้าม ถ้าจำหนังเรื่อง The Patriots ที่เมลกิบสันเล่นได้ ในฉากสงครามครั้งใหญ่ตอนจบเรื่อง เมลขอให้ทหารของเขาเข้าแถวยิงสวนกับทหารอังกฤษ ทหารของเขาไม่เต็มใจนัก เพราะพวกเขาเป็นทหารราบเบา ไม่ชำนาญการรบแบบ close formation เมลก็เลยบอกว่าขอให้ยืนยิงแลกกันแค่ 2 นัดเท่านั้นก็พอ จากนั้นก็แตกแถวได้ จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 14:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนทหารม้าสมัยก่อนนั้นมีหน้าที่หลักคือป้องกันทหารราบครับ โดยเฉพาะทหารราบแบบ close formation ที่ไม่คล่องตัวนัก ถ้าโดนโจมตีจากด้านข้างหรือด้านหลัง จะกลับตัวมาต่อกรลำบาก การจัดทัพแบบพื้นฐานที่สุดก็คือให้ทหารราบตั้งแนวตรงกลางและมีทหารม้าขนาบทั้งสองปีก การเริ่มต้นการรบโดยมากจะเริ่มจากทหารม้า โดยให้ทหารม้าของเราปะทะกับทหารม้าศัตรู พยายามตีให้ทหารม้าศัตรูถอยไป เมื่อทหารม้าศัตรูถอยไปแล้วทหารราบของเขาก็จะขาดคนป้องกัน ทหารม้ามีหน้าที่รองก็คือตามเก็บศัตรูที่แตกพ่ายไปแล้ว หรือพวกทหารราบเบาของข้าศึก ต่อมาเมื่อมีการพัฒนายุทโธปกรณ์ด้านทหารม้า เช่นเรื่องอานม้า หรือเกราะ ก็ทำให้บทบาทของทหารม้ามีมากขึ้น สามารถใช้ทหารม้าโจมตีทหารราบหนักได้โดยตรง ซึ่งจุดสำคัญของการชาร์จแบบนี้คือกำลังใจของทหารราบ คิดดูว่าถ้ามีคนขี่ม้าพุ่งเข้ามาหาคุณ ต้องมีกำลังใจและวินัยที่เข้มแข็งมากที่จะไม่วิ่งหลบนะครับ เป้าหมายของการชาร์จคือให้ทหารราบแตกกระบวนให้ได้ พอแตกกระบวนแล้วทหารม้าก็ไล่เก็บทีละคนได้สบายๆ ในการสู้ตัวต่อตัวของทหารม้ากับทหารราบ ข้อได้เปรียบของทหารม้าคืออยู่ในจุดที่สูงกว่า โจมตีลงมาได้ง่ายกว่าครับ เร็วกว่าด้วย เลือกเวลาโจมตีและถอยได้ อาวุธสำคัญที่สุดของทหารม้าคือโมเมนตัม(มวล * ความเร็ว) ครับ ที่คุณ Lowfailer ในคคห.ที่ 10 พูดมานั้นถูกต้อง คือทหารม้าเมื่อโจมตีจนหมดโมเมนตัมของตัวเองแล้ว ก็ต้องถอยกลับเพื่อไปสร้างโมเมนตัมใหม่ ตอนถอยนี้เป็นจุดอ่อนที่สุดของทหารม้า เพราะไม่มีโมเมนตัมอะไรเลย ดังนั้นต้องมีหน่วยคอยสกรีนการถอยของทหารม้านะครับ การตอบโต้หรือต่อต้านทหารม้าก็คือการทำลายโมเมนตัมของทหารม้านั้นซะ อาจใช้ทหารม้าของเราเองทำสิ่งที่เรียกว่า counter charge นั่นก็คือการชาร์จสวนก่อนที่ทหารม้าศัตรูจะมาถึง (ถ้าชาร์จเข้าทางด้านข้างของทิศทางทหารม้าศัตรูจะดีมาก) หรือสร้างอุปสรรคให้ทหารม้าศัตรูต้องหลบ (ปักไม้หันปลายแหลมยื่นออก หรือขุดแนวร่อง) พอมาถึงยุคที่ปืนทีความแม่นยำมากขึ้น ยิงได้รวดเร็วขึ้น บทบาทของทหารม้าก็ลดลงมากครับ เพราะชาร์จเข้าไปตรงๆไม่ได้แล้ว โดนสอยร่วงหมดแน่ ก็ยิ่งต้องรอให้ทหารราบเสียกระบวนก่อน (เช่นจากการใช้ปืนใหญ่ระดมยิง หรือตอนที่กำลังยิงสู้กับทหารราบฝ่ายเรา) แล้วค่อยชาร์จ สมัยนี้ก็จะเปิดฉากการรบด้วยปืนใหญ่แทนครับ จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 15:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ในส่วนกองเรือก็มีรูปขบวนเหมือนกันครับ ถ้าเป็นเรือยุคเก่าที่ยังไม่มีปืนหรือมีปืนไม่เยอะมีแค่ตรงหัวเรือ ใช้แรงฝีพาย การรบจะเป็นการนำเรือเข้าชนหรือขนาบแล้วขึ้นไปฟันกันบนเรือต่อ (ปืนมีไว้เป็นอาวุธเสริม) ดังนั้นจะมีการจัดทัพคล้ายๆการรบทางบกนะครับ ผมนำภาพที่ไปถ่ายมา เป็นภาพวาดบนกระเบื้องของสงครามทางน้ำระหว่างออตโตมานกับกองเรือผสมของรัฐคาธอลิกนำโดยดอนฮวนแห่งออสเตรียในศึกที่ Lepanto กองทัพเรือออตโตมานอยู่ด้านบน จัดทัพเรือเป็นรูปจันทร์เสี้ยว ส่วนกองทัพเรือคาธอลิคอยู่ด้านล่าง จัดทัพเรือแบ่งเป็นสองปีกและมีทัพหนุน จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 16:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พอปืนเรือพัฒนามาจนใช้เป็นอาวุธหลัก วิธีการรบทางน้ำก็เปลี่ยนไป เพราะปืนเรือจะถูกติดตั้งอยู่ที่กราบเรือ และชี้ออกไปทางด้านข้าง ดังนั้นทิศทางการเดินเรือกับทิศทางการยิงอาวุธประจำเรือจะเป็นคนละทิศกัน การรบเป็นกองเรือโดยมากจะตั้งขบวนในลักษณะที่เรียกว่า line of battle คือเรือทุกลำแล่นเรียงกันเป็นเส้นตรง หันข้างให้กองเรือข้าศึก วิธีนี้จะทำให้เรือทุกลำสามารถยิงปืนเรือได้มากที่สุด และยิงได้ทุกลำ ไม่ขวางกันเอง เรือแต่ละลำจะกำหนดขนาดไว้ด้วยจำนวนปืนที่สามารถบรรทุกได้ เช่น 70 กระบอก 120 กระบอก เป็นต้น เรือที่ถูกสร้างมาเพื่อรบแบบนี้ก็จะถูกเรียกว่า Ship-of-the-line คือเป็นเรือที่มาเรียงแถวยิงแบบนี้ได้ ดังนั้นการรบแบบนี้ฝ่ายตรงข้ามทั้งสองก็จะจัดแถวเรือเรียงหนึ่ง หันด้านข้างเข้าหากัน แล้วก็ระดมยิงสวนกัน ถ้าแนวแล่นเรือของทั้งสองกองเรือไปในทางเดียวกัน ก็จะยิงกันไปเรื่อยๆจนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถอย ถ้าแล่นสวนกันก็อาจมีการวนเรือกลับมายิงกันต่ออีก ผู้บังคับการกองเรือที่เก่งจะต้องสามารถควบคุม line of battle ของตนที่วิ่งต่อๆกันเหมือนงูเลื้อยนี้ ให้ไปอยู่ในจุดที่ได้เปรียบให้ได้ จุดที่ได้เปรียบที่สุดคือจุดที่เรียกว่า crossing the T คือเส้นทางการเดินเรือของเราแล่นขวางเส้นการเดินเรือของฝ่ายตรงข้าม เหมือนขีดเส้นขวางของตัว T ซึ่งเรือเราทุกลำยิงใส่ศัตรูได้ ในขณะที่เรือศัตรูยิงเราไม่ได้เลย รูปประกอบเป็นการรบที่ Jutland ในช่วงแรก เป็นการปะทะกันของกองเรือ battlecruiser ของอังกฤษ (สีฟ้าอ่อน) กับของเยอรมัน (สีแดง) แสดงการแล่นเรือของทั้งสองกองเรือในลักษณะ line-of-battle เส้นสีฟ้าเข้มกับเส้นสีส้มเป็นกองเรือ battleship ของอังกฤษและเยอรมันที่มาช่วย จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 16:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ถึงแม้เรือรบยุคใหม่จะเปลี่ยนมาติดปืนบนป้อมซึ่งหมุนได้ การใช้ line of battle ก็ยังเป็นที่นิยมอยู่ดี เพราะเป็นวิธีการรบที่ฝ่ายเรายิงปืนได้มากที่สุด (คือทั้งปืนหน้าปืนหลังหันไปยิงด้านข้างได้หมด) จะเห็นว่าการรบที่ Jutland ซึ่งเกิดขึ้นตอนสงครามโลกครั้งที่ 1 เรือทุกลำใช้เครื่องยนต์หมดไม่มีลำไหนใช้ใบเลย ก็ยังใช้วิธีการรบแบบนี้ แต่ทุกอย่างมาเปลี่ยนเมื่อถึงสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งอาวุธร้ายกาจที่สุดของกองเรือก็คือเครื่องบิน การจัดกองเรือก็เลยต้องเปลี่ยนตาม โดยจัดเป็นชั้นๆแทน เรือสำคัญก็อยู่วงใน (เรือบรรทุกเครื่องบิน เรือรบหลัก) เรือคุ้มกันซึ่งสามารถยิงปืนต่อสู้อากาศยานได้มากๆ ก็จะล้อมเป็นวงนอก แล้วก็จะมีเรือที่เรียกว่า picket ships อยู่ห่างออกไปไกลสุดเพื่อตรวจจับข้าศึกและแจ้งเตือน แล้วก็จะมีฝูงเครื่องบินคอยบนป้องกันอยู่ด้านบนด้วย ตามรูปครับ CV = Aircraft Carrier, CL = Light Cruiser, CA = Battle Cruiser, DD = Destroyer จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 17:11:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รูปข้างบนเป็นรูปตอนเดินเรือ (Cruising formation) ยังไม่รู้ว่าข้าศึกอยู่ที่ไหน ถ้าตรวจเจอข้าศึกแล้ว กองเรือจะปรับเป็น Battle Formation โดยหันข้าง(อีกล่ะ)ให้กองเรือข้าศึก แต่ไม่ได้จัดเป็นเส้นแล้วนะครับ แต่เป็นลักษณะกลุ่มแทน ดังรูป กองเรือเราแล่นไปทางขวา กองเรือข้าศึกแล่นจากบนลงล่าง ดังนั้นจะมีเรือของเราแล่นอยู่ทางกราบซ้าย ขวางเส้นทางโจมตีของข้าศึก จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 17:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เพิ่มรูปการรบทางบกนิดนึงนะครับ เป็นการรบที่ Breitenfield ระหว่างสวีเดนกับ Holy Roman Empire (นำโดยออสเตรีย) จะเห็นว่าออสเตรียตั้งแนวรบตามสูตร ทหารราบตรงกลาง ปืนใหญ่อยู่ข้างหน้า ดวลกับปืนใหญ่ของสวีเดน ให้ทหารม้าอยู่ปีก เปิดเกมโดยให้ทหารม้าโจมตีปีกของสวีเดน ปีกซ้ายสวีเดนซึ่งเป็นทหารจาก Saxony ไม่ค่อยเก่ง เลยโดนตีแตก แต่ปีกขวาสวีเดนยันการชาร์จของทหารม้าออสเตรียได้ จากคุณ : HotChoc - [ 31 ม.ค. 52 18:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอบข้อเรื่องดาบนะครับ คุณภาพดาบของแม่ทัพ หรือ ขุนนาง ก็จะต่างกับของไพร่ราบทั่ว ๆ ไปครับ อย่างของญี่ปุ่น คาตานะ ของระดับแม่ทัพ หรือ ขุนนาง ก็จะต่างกับ คาตานะของดาบไพร่ราบทั่วไปอยู่แล้ว อีกอย่าง ในวิชาดาบของทางตะวันออก ไม่ว่าจะของญี่ปุ่น หรือ ของไทย หรือ จีน ฯลฯ บางสำนักก็ไม่ได้รับดาบตรง ๆ ทำให้ทรงดาบไม่เสียไปครับ ซึ่งถ้าเป็นไพร่ราบทั่ว ๆ ไป ถ้าไม่ได้เรียนมา ก็คงฟันกันแบบในภาพยนต์ครับ ดาบในอุดมคติของนักรบทางตะวันออกนี่ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากนะครับ อย่างของ ซามูไรญี่ปุ่นนี่รักดาบมากไม่ยอมให้บิ่นง่าย ๆ นะครับ หรืออย่างของดาบทางไทย ต่อให้มีรอยบิ่น ก็เอามาซ่อมใช้งานต่อครับ ดาบบางประเภทอย่าง "..ดาบหัวปลาหลด หรือ ปลายบัว.." นักวิชาการด้านอาวุธไทยให้ความเห็นว่า เป็นดาบที่ผ่านการบูรณะมาแล้ว ต่อให้ ปลายไม่แหลมเท่าดาบหน้าลูกไก่(ลาว) อย่างที่เราเห็นและคุ้นเคยกัน ก็ยังสามารถใช้งานได้อย่างดีครับ ---------------------------------- สำหรับกรณีแม่ทัพ ตรงนี้ก็แล้วแต่ความกล้าหาญของแม่ทัพแต่ละท่านครับว่าจะเข้ร่วมรบด้วยหรือไม่ อย่างของไทยก็มีหลายท่านที่เป็นแม่ทัพแล้วเข้าตะลุมบอนพร้อม ๆ กับไพร่ราบ อย่างเช่น เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนีย์) หรือ บางทีก็อาจถึงแก่ชีวิต อย่างเจ้าพระยาอรรคมหาเสนา (ปลี) ที่ถึงแก่กรรมในสมรภูมิเมืองตะนาวศรี สมัย ร.๑ ครับ โดยปกติแล้ว แม่ทัพแต่ละท่านน่าจะมีองครักษ์ประจำตัวอยู่แล้วหละครับ น่าจะช่วยแบ่งเบาภาระด้านความปลอดภัยไปได้เยอะ ยกตัวอย่าง กรณี พระยาพิชัย (ดาบหัก : หักเพราะว่า ท่านเอาไปยันพื้น เนื่องจากท่านเสียการทรงตัว ไม่ได้รบจนหักนะครับ ) ท่านก็มี องครักษ์ประจำตัวคือ หมื่นหาญณรงค์ ที่เป็น เด็กที่ท่านท่านเจ้าคุณฯ เก็บมาเลี้ยง หมื่นหาญณรงค์ ได้เอาตัวเข้าบังกระสุนปืนของทหารพม่า ทำให้ ท่านเจ้าคุณฯ พ้นจากลูกปืนพม่ามาได้ครับ จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม - [ 31 ม.ค. 52 18:25:56 A:192.168.51.156 X:119.42.68.136 TicketID:196977 ]