ความคิดเห็นที่ 1 อืม จำชื่อเรื่องคนแต่งกับชื่อเรื่องไม่ได้ จำเนื้อเรื่องได้ประมาณว่าเป็นภาคต่อ ของมังกรหยก2 ตัวเอกเป็นลูกของเอี้ยก้วยกับเล้งยี้ แต่ดันชื่อเอี้ยคัง ปล.อ่านจากในเน็ทแล้วดันจำชื่อเว็ปไม่ได้เลยไม่ได้อ่านต่ออะ จากคุณ : มีดที่ 13 (มีดไร้รัก) - [ วันมาฆบูชา 21:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ส่วนตัว ชอบเรื่อง "จอมดาบน่านเจ้า" ขอรับ จากคุณ : the scholar - [ วันมาฆบูชา 22:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โดยส่วนตัวแล้วตั้งแต่อ่านนิยายกำลังภายในของคนไทยมา ผมชอบเรื่องจอมยุทธเทียมฟ้ามากที่สุด สำนวนการเขียนลื่นไหล แต่น่าเสียดายที่โครงเรื่องบีบคั้นคนเขียนมากเกินไป ทำให้สุดท้ายแล้วแต่งไม่จบ เรื่องนี้แต่งมาพร้อม ๆ กับตอนที่ผมเริ่มแต่งมือพิสดาร เคยเป็นอันดับหนึ่งของ เว็บเด็กดีมายาวนานเป็นปี ก่อนจะเสียตำแหน่งให้ผมหลังจากที่ผู้แต่ง หายหน้าหายตาไปจากวงการ ถ้าเขายังแต่งอยู่อาจจะครองตำแหน่ง อันดับหนึ่งต่อไปได้อีกนับปี ใครคิดว่าอ่านเรื่องไม่จบแล้วจะไม่ค้างก็ลองแวะเวียนไปลองอ่านได้ครับ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเสียดายมาก อยากให้แต่งให้จบจริง ๆ http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=36473 กับอีกเรื่องหนึ่งคือ จิวอ้วงยี้ตีนแมวเทวดา แม้ว่าสำนวนอาจจะแปลก ๆ การเรียงประโยคบางจุดก็ดูขัด ๆ ไม่ค่อยลื่นไหล บางครั้งพยายามดัดสำนวน ให้เป็นจีนมากเกินไปจนดูขัด ๆ แต่เค้าโครงเรื่องวางน่าสนใจทีเดียว ใครสนใจก็ไปอ่านได้ที่ลิงค์ด้านล่างเขาแต่งจบภาคหนึ่งแล้ว http://www.boolim.jj-book.com/oungyi.htm อ่านของคนไทยก็หลายเรื่องแต่ข้องใจอยู่อย่างตรงที่ทำไมต้องทำให้มัน มีหลายภาคด้วยเขียนให้มันจบ ๆ ไปเลยไม่ดีกว่าหรือ นี่เป็นความคิดส่วนตัว ของผมนะครับ เรื่องยาวอย่างมังกรหยกของท่านกิมย้ง ใครคิดว่าแต่งได้ง่าย ๆ โครงเรื่องยิ่งยาว การเก็บรายละเอียดยิ่งยาก ดีไม่มีเขียนไปจะขัดแย้งกันเอง คนที่เขียนโดย ไม่มีโครงเรื่องนี่มีแต่ตายกับตาย ยิ่งแต่งยิ่งเผยความอ่อนด้อยของตัวเองออกมา ให้นักอ่านได้เห็น เปิดการ์ดให้สับกันอย่างเห็น ๆ ในความคิดผมถ้าเจอนักอ่าน เคี่ยว ๆ นี่โดนวิจารณ์จนเลือดตกยางออกเข้าโรงบาลได้เลยจริง ๆ ที่พูดนี่ไม่ใช่แดกดันคนอื่นนะครับ ที่พูดเพราะผมเคยโดนมาแล้ว เลยกล้าพูดได้เต็มปาก เพราะเป็นประสบการตรง กว่าจะปรับปรุงต้นฉบับ ตัวเองจนไม่มีใครมาด่าได้ก็ปาเข้าไปแรมปี การเขียนเรื่องยาวในแต่ละภาค ต้องมีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด รวมไปถึงบทสรุป ในตัวมันเอง แต่บางเรื่องที่ผมเข้าไปอ่านเรื่องเพิ่งเดินไปหน่อยก็จบภาคและ ผมก็ไม่เข้าใจจะปิดภาคไปทำอะไรในเมื่อคนอ่านยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย T T อยากให้นักแต่งไทยพัฒนางานเขียนมากกว่านี้ รวมไปถึงตัวผมเองด้วย ที่กำลังพัฒนาตนเองอยู่ไม่หยุดเพื่อพัฒนาผลงานดี ๆ ออกมาฝากไว้ใน บู๊ลิ้มเมืองไทยอีกสักหลาย ๆ เรื่อง แม้ว่าอาจจะต้องใช้เวลาอีกนับสิบปี ก็ไม่ยอมเลิกรา ความพยายามจะไม่สูญเปล่าตราบใดที่เรายังไม่ยอมแพ้ Matsuo Masahiro แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 52 09:20:36 จากคุณ : ฮุ้นเกี้ยเทียน (Matsuo Masahiro) - [ 10 ก.พ. 52 09:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจให้ท่านฮุ้นนะครับ จากคุณ : สุกรเหินนภา - [ 10 ก.พ. 52 09:59:50 A:125.25.141.158 X: TicketID:195592 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบ "วายุแดง" ขอรับ เรื่องนี้ ท่านหลินโหม่ว เป็นคนตรวจฉบับให้เองเชียวขอรับ แต่ถ้าถามว่าชอบ "ใคร"? ก็ขอบอกว่า ฮุ้นเกี้ยเทียน (Matsuo Masahiro) ขอรับ จากคุณ : บุ้นแจกวง - [ 10 ก.พ. 52 23:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบเรื่องมือพิสดาร ของท่าน มัสสึโอะ เช่นกันครับ...และก็ได้ข่าวว่ากำลังจะมีเรื่องใหม่... ส่วนของท่านอื่นอ่านไม่ค่อยจะจบสักกะที อ่านเรื่องเงากระบี่ฯ ถามว่าสนุกไหม ก็สนุกนะครับ แต่ผมข้ามเล่ม 3-5 ไปอ่านเล่มจบก็ยังรู้เรื่องเลยอะครับ.... จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 11 ก.พ. 52 12:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบมือพิสดารของพี่ Mut ด้วยอีกเสียงค่ะ แต่แหม.. พระเอกภรรยามากไปหน่อยนะคะ อิอิ :) จากคุณ : coffee princess (Shuhan^_^) - [ 11 ก.พ. 52 15:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ๊ะ ๆๆๆ ... เมื่อไหร่จะลงตอนต่อของ "สายลมในคมดาบ" คะ รอ ร๊อ รออออ ^^ จากคุณ : coffee princess (Shuhan^_^) - [ 11 ก.พ. 52 15:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถึง #3 ผู้น้อยก็ติดตามผลงานของท่านเหมือนกันขอรับ  ขอยืมประโยคของท่าน "อ่านของคนไทยก็หลายเรื่องแต่ข้องใจอยู่อย่างตรงที่ทำไมต้องทำให้มัน มีหลายภาคด้วยเขียนให้มันจบ ๆ ไปเลยไม่ดีกว่าหรือ นี่เป็นความคิดส่วนตัว ของผมนะครับ" อย่างไรก็ตามฝากช่วยไปสานต่อ  ....สายลมในคมดาบ...ด้วยนะขอรับ  รอมาก็ 14 เดือนแล้วขอรับ     http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=300104 จากคุณ : งมงายไร้วจี - [ 11 ก.พ. 52 19:42:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมคิดว่ามีคนอ่านก็มีคนเขียนครับ ปัญหาก็คือ นักเขียนบางคนไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่ามีศักยภาพมากน้อยแค่ไหน กลุ่มนี้จึงเขียนแบบเล่นๆ อ่านเพลินๆ แต่พอเขียนไปๆ คนอ่านชักเยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็จะไปเข้าตานักอ่านจอมสับ (ซึ่งส่วนมาก ก็ไม่ค่อยลงมือเขียนเอง แต่อาศัยว่าอ่านมาก ชอบตั้งมาตรฐานซะสูงลิบลิ่ว) ลองคิดดูสิครับ เมื่อคนหนึ่งเขียนมาเรื่อยๆ ไม่คิดอะไรมาก ฮาเฮกับคนอ่านไปเรื่อยๆ แต่วันดีคืนดีมีมือดาบจอมสับเอาระเบิดมาปาตูม จากที่คิดจะมาเขียนเล่นๆ สนุกๆ ไปเรื่อยๆ มันคิดเยอะเลย ตูจะเอาไงดีหว่า เขียนต่อ แต่ต้องโดนด่าไปเรื่อยๆ เพราะมีคนเปิดประเด็นแล้ว กับหยุดเขียนไว้ชั่วคราว แล้วไปหาอย่างอื่นทำให้สบายใจ กองเชียร์กับกองแช่งนี่ล่ะ จะปั้นหรือทำลายนักเขียนใหม่ สำหรับคนที่ตั้งใจจะเป็นนักเขียนอย่างจริงจังแต่แรก ก็อาจจะเลือกที่จะสู้ แต่คนที่เพิ่งเริ่มต้น เขียนไปๆ เรื่อยๆ ไม่คิดอะไรมาก ประมาณว่าอยู่ได้ด้วยกองเชียร์ ก็อาจจะเลิก ตรงนี้ล่ะครับ พื้นที่สำหรับนักเขียนใหม่ กับวัฒนธรรมการสับ ที่สับให้ตายหรือสับให้เกิด คนที่สับให้เกิด เขาจะมีวิธีสับ จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 11 ก.พ. 52 20:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยกับท่านเสี่ยวเหลียงจื่อ บังเอิญข้าน้อยนี่เป็นพวกโคถึกใครพูดอะไร หูนะฟัง สมองไตร่ตรอง แต่เขานี่กับขาที่ขวิดดะไม่เลือกหน้า เลยเขียน กำลังภายในมาได้จนถึงทุกวันนี้ บางคนเจอสับแล้วท้อ แต่ผมมันพวกหน้าด้าน จะเขียนมันไปจนกว่ามันจะ หยุดพูดด่านั่นแหละ แต่บางครั้งมันก็ต้องแยกแยะเหมือนกันเพราะพวกที่ เข้ามาสับนี่มีสองประเภท สับด้วยความหวังดี กับสับด้วยความสะใจส่วนตัว ไอ้พวกหลังนี่ผมไม่อ่านเห็นแล้วผ่านเลย เพราะคนพวกนี้บางทีสับทั้งๆทั้ ไม่เคยอ่านผลงานของผู้เขียนด้วยซ้ำ อ่านวิจารย์แค่แค่สามประโยคก็เห็น ไส้เห็นพุงหมดแล้วว่าไม่ได้อ่านงานของเรา แต่คนที่วิเคราะห์ออกมาแบบเจาะลึกถึงจุดอ่อนของผู้เขียนนี่ ถือเป็นครู ชั้นดีที่สะท้อนผลงานของนักเขียนนั้นๆ ได้ดีมาก ๆ ความคิดเห็นพวกนี้ผม copy เก็บใส่ไฟล์เก็บเอาไว้เลย เอาไว้อ่านถือเป็นของมีค่าของผมที่เก็บไว้ แต่ไม่เคยให้ใครดู ความคืบหน้าเรื่องสายลมในคมดาบนี่ตอนนี้กำลังเดินหน้าแต่งอยู่ไม่ได้ หยุดหรอกครับ แต่ที่ยังไม่ได้โพสเพราะกำลังปรับสำนวนและโครงเรื่อง อยู่ความคืบหน้าก็ราว ๆ 30 % ส่วนข้อมูลนี่จะท่วมหัวอยู่แล้วครับ ตอนนี้ แต่งไปย่อยไป ยังไงไม่เกินปีนี้คงปล่อยออกมาให้ยลโฉมกันแน่นอน เหล้านี่ยิ่งเก่าเก็บยิ่งดีกรีรุนแรง นิยายผมตอนนี้ก็หมักจนได้ที่แล้ว เปิดไหเมื่อไหร่หวังว่ากลิ่นหอมมันจะกระจายกลายเป็นยอดสุรา ตอนนี้ก็จิบสุราไหอื่นไปก่อนแล้วกันขอรับ ขอผมบ่มอีกสักระยะ แต่รับรองว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง จากคุณ : ฮุ้นเกี้ยเทียน (Matsuo Masahiro) - [ 11 ก.พ. 52 23:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ^ รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธโดยแท้ หมายถึง รักจะเป็นนักเขียนน่ะครับ ที่กล่าวมาข้างต้น มันก็คือจุดเปลี่ยนน่ะครับ คือจะต้องเปลี่ยนจากสมัครเล่น มาเป็นนักเขียนจริง นักเขียนจริงจะไม่โชว์งานที่ยังไม่เสร็จ นักเขียนสมัครเล่น เขียนไป ส่งให้คนอ่านไป จนกว่าสำนวนจะนิ่ง การตั้งการ์ดแน่น และจนกระทั่งสร้างสรรค์จุดเด่นของงาน จนมันขายตัวมันเองได้ จุดเปลี่ยนนี่ล่ะครับ จะเป็นตัวบอกว่า คนๆ นั้นคิดจะเป็นนักเขียนสมัครเล่น หรือจะเป็นนักเขียนอาชีพ ซึ่งมันหมายถึงอาจจะต้องเอาเวลาไปแลกกับหน้าที่การงานในชีวิต หรืออีกหลายๆ อย่าง ซึ่งก็หมายความว่า รายได้ที่ต้องพอยาไส้ด้วยครับ นักเขียนอาชีพจึงต้องการหลบมุมเพื่อเขียนจนกว่าจะเสร็จ แล้วค่อยปล่อยงานที่สมบูรณ์ออกมา หรือไม่ก็ลงทุนสร้างนามปากกาใหม่ บุกเบิกชื่อเสียงกันใหม่ต่อไป ชื่อเสียงสร้างยาก ถูกทำลายง่าย โบราณว่า ชาติเสือต้องไว้ลาย ชาติชายต้องไว้ชื่อ แต่ในทางกลับกัน เสือตายเพราะหนังของมัน คนตายเพราะชื่อเสียงของมัน สุภาษิตแรก เอาไว้สร้างกำลังใจให้นักเขียนใหม่ สุภาษิตหลังเอาไว้เตือนใจการทำงาน สู้ต่อไปครับ ท่านฮุ้นเกี้ยเทียน เพราะแท้จริงแล้ว สิ่งที่ยากที่สุดคือการก้าวข้ามขุนเขาที่เราสร้างขึ้นเอง เหมือนกิมย้งข้ามภูเขาสิบสี่ลูก หรือผลงานสิบสี่ชิ้น ที่เขาสร้างขึ้นอีกได้สำเร็จ เป็นกำลังใจให้ครับ ปล. ผลงานกิมย้งมากกว่านี้หรือเปล่า ไม่แน่ใจครับ ต้องเช็คอีกที แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 01:01:17 จากคุณ : เสี่ยวเหลียงจือ - [ 12 ก.พ. 52 00:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีใจนะ ที่หลังๆมานี่มีคนไทยเขียนนิยายกำลังภายในกันเยอะ สำหรับตนเอง หากถามว่าชอบผลงานของใครเป็นพิเศษคงยังไม่มี ที่ยังไม่ชอบ ก็หาว่าใช่ผลงานของเขาไม่ดี แต่เป็นเพราะยังไม่เจอเรื่องที่ "โดน" มากกว่า แต่กระนั้น ถึงแม้ว่า ไม่ใช่เรื่องที่ชอบโดนใจ แต่ก็มีหลายเรื่องที่แอบชื่นชมอยู่เงียบๆในความสามารถของผู้เขียน สำหรับนิยายกำลังภายใน ในความเห็นส่วนตัวของตนเองนั้น มีความคิดว่า คงไม่มีนิยายจีนกำลังภายในเรื่องไหน เขียนได้ดีเท่ากับคนจีนเขียน เพราะคนจีนย่อมเข้าใจในวัฒนธรรมสำนวนและภาษาของจีนได้มากที่สุด แต่นิยายจีนที่เราได้อ่านกันนั้น ได้มาจากการแปลจากนิยายจีนเป็นภาษาไทย โดยผู้แปลได้ปรับสำนวนมาเป็นภาษาไทยที่คนไทยอ่านซึมซาบและเข้าใจอีกต่อหนึ่ง  โดยอาจจะคงสำนวนเดิมของภาษาจีนได้ส่วนหนึ่งและอีกส่วนหนึ่งก็เป็นสำนวนของผู้แปลเอง จึงอดคิดไม่ได้ว่า หากคนไทยจะเขียนนิยายจีนกำลังภายในให้คนไทยอ่าน จำเป็นไหมที่ต้องไปนำเอาสำนวนสไตล์การแปลของ นักแปลมาใช้ในการเขียน  ทั้งนี้เพราะมีหลายเรื่องที่เข้าไปอ่าน แล้วรู้สึกมึนกับสำนวนการที่เขียนที่พยายามเขียนให้คลับคล้ายสำนวนแปล อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดก็เป็นความเห็นส่วนตัว และความฝันส่วนตัว ที่อยากอ่านนิยายกำลังภายในของคนไทย ที่หลุดพ้นจากกรอบธรรมเนียมเดิมของนิยายจีนแปล  .. อยากเห็น แต่ยังไม่เจอ ^__^ ........ ส่วนเรื่องการสับนิยาย ตนเองนับว่าโชคดีที่ยังไม่เคยเจอดาบจอมสับ เพราะถ้าเจอ คาดว่าคงโชกเลือดแน่ เพราะรู้ตัวดีว่ามีให้สับเยอะมาก 555 สำหรับพลังในการเขียน ยอมรับว่าพลังเชียร์ (หมายถึงเชียร์กระตุ้นให้เขียน) จากนักอ่าน เป็นพลังกระตุ้นที่ดีมากๆ แต่อย่างไรก็ตาม พลังในตัวเองของนักเขียนก็มีผล  ความเหน็ดเหนื่อยจากงานประจำ สุขภาพ การเจ็บไข้ได้ป่วยบ่อยๆ ก็มาพรากเวลา และหรี่ไฟในการเขียนให้มอดลงไปเป็นอย่างมาก ไม่มีใครอยากเขียนทิ้งเขียนดองให้คนอ่านรอ หากแต่เพราะมีความจำเป็นส่วนตัว ที่มีความสำคัญต่อชีวิตรอให้ทำอยู่ต่างหาก อย่างไรก็ตาม ก็ขอเนกำลังใจให้นักเขียนทุกคนนะคะ  สู้ๆ ต่อไป เพื่อสร้างผลงานตามความฝันของตนเอง  ^__^ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 02:28:18 จากคุณ : ธีตภากร - [ 12 ก.พ. 52 02:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านนิยายจีนมาก๋หลายเรื่อง .... แต่เรื่องที่แต่งโดยคนไทย ยอมรับว่าอ่านมาไม่เกิน 5-6 เรื่อง ..... หากจะใช้คำว่า "ชอบ" ก็ขอโวตให้ท่าน มัทซูโอะ นี่ล่ะครับ ...... นิยายจีน ชื่อก็บอกแล้วว่า "จีน" ..... แค่คิดก็ยากแล้วครับว่าทำยังงัยให้มันได้กลิ่นอายแบบจีนๆ ( ไม่ใช่แค่มีชื่อจีนกับชื่อกระบวนท่าแปลกๆก็ใช้ได้แล้ว ) ซึ่งตรงนี้ผมมองว่า "มือพิสดาร" ทำได้ค่อนข้างดีมากเลยครับ ... นับถือๆ หากมองอย่างกลางๆ ไม่ยึดติดสัญชาติ ...... นิยายจีนสัญชาติเกาหลี เรื่อง "เกาทัณฑ์สะท้านภพ" เป็นอีกเรื่องที่ถูกใจกระผม แม้ไม่ใช่นิยายจีนขนานแท้ ...... ในทางกลับกัน .... นิยายจีนขนานแท้หลสยเรื่อง ก็ไม่เข้าทางกระผมเช่นกัน สเน่ห์ ของนิยายจีน ( คห.ส่วนตัว) ผมคิดว่ามันอยู่ที่ - เค้าโครงเรื่อง ...... ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่เป็นมหากาพย์ ... ไม่จำเป็นต้องซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศแบบสุดๆ ...... ขอแค่มีความสนุกและชวนติดตามในแบบฉบับของมัน ก็พอแล้ว - กระบวนท่า + วาสนา ปาฏิหารย์ + ยอดวิชา ........ มันเป็นสูตรสำเร็จแล้วครับที่แทบจะขาดไม่ได้ ...... ผมเองก็เป็นคนนึงที่ชื่นชอบตรงนี้และเชื่อว่าอีกหลายท่านก็คงเป็นเช่นเดียวกัน ....... กระบวนท่าที่เพริศแพร้วพิสดาร ( บางคนเค้าว่า "ลิเก" ..... นานาจิตตัง) - ความสมเหตุสมผล ....... ไม่ต้องถึงกับให้เป็นนิยายปรัชาญา ตรรกกะลอจิก แค่ขอให้มันมีความพอดีบ้าง ..... บอกตรงๆ ประเภท ใครฆ่าท่านพ่อ ข้าจะฆ่ามันไม่เลี้ยง ตูเก่งซะอย่าง ใครจะทำไม ..... ไม่ถูกโฉลก ( ยกเว้นเรื่องมือปีศาจ - อันนั้นมัน พระเอกเรามัน กวนบาทา ) จากคุณ : จื่อหลิง (อาตี๋จื่อหลิง) - [ 12 ก.พ. 52 09:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ปรกติไม่นิยมสุรา แต่สุราหมักบ่มอย่างดีของพี่ Mut ไหนี้ นางจะตั้งตารอเลยหล่ะค่ะ จากคุณ : coffee princess (Shuhan^_^) - [ 17 ก.พ. 52 18:32:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบผลงานของท่านสี่เซี่ยวอัวค่ะ จากคุณ : Lily of the Valley - [ 11 มี.ค. 52 01:03:49 ]