ความคิดเห็นที่ 1 <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> ฟังว่าเหลาสุราจุ้ยเซียนมีเฒ่าวิกลจริตอยู่ผู้หนึ่ง.. เฒ่าผู้นี้ยามไม่เมามายมักได้ความเคารพนับถือนัก ผู้คนในยุทธจักรตั้งแต่ต่ำต้อยจนถึงสูงชั้น   เมื่อยินนามแทนเล่ากงกงยังต้องค้อมศีรษะอย่างอดเลื่อมใสมิได้ แต่เมื่อสุราเข้าปาก  จากมนุษย์ยังกลับกลายเป็นหมูหมา ไฉนแทนเล่ากงกงจะไม่กลายเป็นแทนเล่าฮวงจื้อเล่า (เฒ่าวิกลจริตแซ่แทน) ในยุทธจักรมีอาวุธมากหลาย  ทั้งน่ากลัว  ดุร้าย  คมกริบ  เฉิดฉันท์  ชั่วช้า แต่หามีสิ่งใดเหมือนตำราปกหนาอันเป็นอาวุธของแทนเล่าฮวงจื้อไม่ ตำราก็เหมือนดั่งคน  ถูกสุราราดรดจนชุ่มฉ่ำ เนื้อสุราอุ่นระอุซึมเข้าไปในกระดาษ  ไยมิใช่เผาผลาญอักษรจนเลอะเลือน แล้วเพลงกระบี่อักษราของเฒ่าแซ่แทนยังจะเลอะเลือนเยี่ยงเดียวกันหรือไม่ คงไม่มีผู้ใดกล้าพิสูจน์... ...นอกเสียจากคนผู้หนึ่ง "ไสหัวไปให้กับบิดา!" สิ้นเสียงตวาด  ร่างของบริวารเฒ่าแซ่แทนซึ่งเฝ้าประตูอยู่ก็ถูกถีบกระเด็นลอยข้ามโต๊ะที่เฒ่าแซ่แทนร่ำสุราอยู่ ทว่ากับเรื่องแตกตื่นประการนี้เฒ่าวิกลจริตเมามายแม้แต่หางตายังไม่เหลือบแล  เพียงกล่าวว่า "ไสหัวอันประเสริฐ" ไฉนมันจึงกล่าวเช่นนั้น  หรือมันทราบว่าผู้มาทดสอบความคมกล้าของเพลงกระบี่อักษราของมันเป็นใครแล้วใช่หรือไม่ อีกด้านของประตู  บุรุษหนุ่มหล่อเหลาสำอาง  ทว่ามีสีหน้าดุร้ายอย่างยิ่ง  ยืนถลึงตามองแทนเล่าฮวงจื้อที่ยังกรอกสุราเผาดาบเข้ากระเพาะอย่างไม่หยุดยั้ง "ท่านมาแล้ว"  จนบัดนี้เฒ่าแซ่แทนจึงหันไปกล่าววาจากับบุรุษผู้นั้น "เฮอะ  มามารดามัน"  สิ้นเสียงสบถอย่างดุร้าย  ฝ่ามือของบุรุษหนุ่มพลันแดงฉาน  ซัดออกมาเป็นเงาพร่าพรายโจมตีด้วยลมอันกร้าวแกร่ง "ฮ้วยเจี้ย(ฝ่ามือโลหิต)อันประเสริฐ"  เฒ่าแซ่แทนอุทาน  เร็วเท่าประกายไฟ  มันตบโต๊ะให้ตำราเล่มใหญ่ของมันกระดอนขึ้นต่อต้านพลังฝ่ามือ  แล้วจึงกล่าวว่า  "ภรรยาที่ดีไม่ควรตบตีสามี  ท่านว่าจริงหรือไม่  ผู้กล้าเสเพลแบดไต้เฮียบ" "ผายลม  ผู้ใดเป็นภรรยาของเจ้า"   เฒ่าแซ่แทนหลิ่วตามองบุรุษหนุ่มรูปงาม  พลางหัวร่อฮิ ๆ ฮะ ๆ  "หรือจะมิใช่  คราแรกที่เจ้าเสียประตูหลัง  เสียให้กับผู้ใดเล่า  อย่าได้แสร้งทำเป็นลืมเลือน" แบดไต้เฮียบหน้าแดงฉานดังดอกท้อ  กระทืบเท้าชี้หน้า "ปากอันอุบาทว์ชาติชั่ว  หากวันนี้ข้าปล่อยให้เจ้าหลุดรอดง่ามมือไป  ข้าไม่ขออยู่เป็นผู้เป็นคน" "หลุดรอดง่ามขาไปก็ได้  กอกอมิว่าอันใด" อันธรรมดานั้นผู้คนที่เมามายจนหลับไหล  แม้กระทบกระทั่งอย่างไรก็มิตื่น อย่าว่าแต่แบดไต้เฮียบยังถนอมออมเสียง  ไม่อยากแพร่งพรายเรื่องในบ้านสู่หูชาวยุทธมากนัก ทว่าบุรุษหนุ่มหน้าขาวปากแดงปานทับทิม  ซึ่งนอนเมามายใต้โต๊ะนานแล้ว  พลันโงหัวขึ้นมา มันยิ้มอย่างน่ารักแทบตาย.. ด้วยรอยยิ้มอันบอกยี่ห้อของมัน   มิมีผู้ใดไม่รู้ว่ามันคือจอมยุทธน้อยหน้าหยกเง็กมิ่นเสียวเฮียบกายตี่ตี๋ "พี่ท่านมีเรื่องราวใดอึกทึกนัก  วาจาค่อยว่ากล่าวกันให้เบากว่านี้ได้หรือไม่" "ตาเฒ่าอันชั่วร้าย  แอบหนีข้ามาร่ำสุรายังไม่พอ  ยังพกพาเจ้าเด็กหน้าขาวนี้มาด้วย   ข้าถามเจ้า  รำคาญชีวิตแล้วหรือไง  ข้าจะได้ส่งเสริมให้"   ฟังคำบริภาษและเห็นสถานการณ์เลวร้ายอย่างมิอาจกลับกลาย  เฒ่าแซ่แทนก็หน้าซีดเผือด  ความเมามายลดทอนไปอีกสามส่วน  มันหาจำได้ไม่ว่าไฉนกายตี่ตี๋จึงมานอนใต้โต๊ะดื่มสุราของมัน "โอ..หาใช่ไม่  แบดยี้เข้าใจผิดแล้ว  กอกอเพียงมาร่ำสุรา  มิได้นัดพบชู้รักเก่าใด" ไม่ทันที่จะได้ทุ่มเถียงกันต่อไป  ก็เสียงฝีเท้าย่ำหนัก ๆ มาเป็นฝีเท้าของผู้ไม่รู้จักพลังฝีมือ   แบดไต้เฮียบหันขวับ  และตอนนั้นก็แลเห็นวณิพกหนุ่มวัยสิบเจ็ดสิบแปด  แม้จะใส่เสื้อผ้าซอมซ่อแต่ดูแล้วคลับคล้ายคลับคลากงจื้อตระกูลใหญ่เสียมากกว่า "แบดไต้เฮียบ  แทนตั่วกอ  กายตี่ตี๋  พวกท่านสบายดี?"  มันหนีบซอไว้กับซอกแขนแล้วประสานมือคารวะทุกท่าน วณิพกหนุ่มผู้นี้พาลรู้จักพวกมัน   ท่านรู้หรือไม่ว่าคนผู้นี้เป็นใคร หากท่านไม่รู้ก็สมควรควักลูกตาของท่านออกมา คนผู้นี้เค้าหน้าคมคาย  ท่วงทีอาจหาญ   แม้ใส่เสื้อผ้าซอมซ่อราวยาจกกลับเยื้องย่างโอ่อ่าราวฮ่องเต้สวมฉลองพระองค์ลายมังกร ซอของมันก็ทำจากทองคำฝังเพชรนิลจินดาแพรวพราย  ส่วนผ้าจับทำจากหนังเตียว สายทำจากขนหางม้าวิเศษเหงื่อโลหิต   คันชักยิ่งล้ำค่าเพราะเจียระไนจากเชี๊ยะเง็กฉิกแช(หยกแดงเจ็ดดารา)อันเลิศล้ำในต่ำใต้ ยังมีผู้ใดกล้าลอกเลียนแบบมันได้ นอกเสียจาก  กู่ร้องเสียงหงส์แซ่อดัม!  ตัวจริงเสียงจริง! ...กระบวนท่าต่อไป... จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:54:01 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:37:14 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:32:30 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:32:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทำเนียบจอมยุทธ หมายเลข 1 ฉายา : หนึ่งนภาสี่สมุทรกระบี่ไร้ต่อต้าน แทนเล่ากงกง อายุ : 22 อาวุธ : คัมภีร์กระบี่อักษรา  ตำราปกหนา  เปื้อนคราบสุราเป็นนิจ   วิชาฝีมือ : เพลงกระบี่อักษรา อันดับในยุทธภพ : อาวุธติดอันดับ 5 ในทำเนียบศาสตรายุทธจักร, คอสุรากล้าแข็งอันดับ 3 ในยุทธจักร, เพลงกระบี่ร้ายกาจอันดับ 1 ในยุทธจักร แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:45:47 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำเนียบจอมยุทธ หมายเลข 7 ฉายา : เทพธิดาดอกไม้ทอง กิมฮวยเซียนอวา อายุ : (เนื่องจากผู้บันทึกทำเนียบมีจรรยาบรรณ  จึงมิอาจเปิดเผยอายุของสตรี) อาวุธ : เรดไลท์เซเบอร์, ปังตอพิฆาตมาร, และอาวุธอื่น ๆ อีกมากมาย วิชาฝีมือ : วิชาฝีมือหลากหลาย  เชี่ยวชาญอาวุธลับและมวยปล้ำ  ลือกันว่านางสำเร็จวิชาเซียนเป็นอมตะถูกรุมสับยังไม่ตาย อันดับในยุทธภพ : พกพาอาวุธได้มากและหลากหลายที่สุดในยุทธจักร,  ซาดิสม์อันดับ 1 ในยุทธจักร แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:46:02 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:36:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทำเนียบจอมยุทธหมายเลข 3 ฉายา : จอมยุทธน้อยหน้าหยก กายตี่ตี๋ อายุ : 18 อาวุธ : พัดทองกำสรวล  ทำจากโลหะคล้ายทองคำ  ได้รับกำนัลมาจากแทนเล่ากงกงอีกทีหนึ่ง วิชาฝีมือ : ท่าพัดเซียนหฤหรรษ์ อันดับในยุทธภพ : อาวุธติดอันดับ 9 ในทำเนียบศาสตรายุทธจักร, รอยยิ้มน่ารักเป็นอันดับ 1 ในยุทธจักร แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:46:17 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> <--O O--> กระบวนท่าที่หนึ่ง วณิพกหนุ่มเจ้าของฉายากู่ร้องเสียงหงส์เยื้องย่างอย่างโอ่อ่าและเชื่องช้า  จวบมาใกล้โต๊ะสุราอันเป็นที่เกิดเหตุ  ซอในมือสีดังออดแอด  แล้วแย้มยิ้มอีกครา “พวกท่านไฉนเป็นใบ้กันหมด  มีสุรา  มีงานเลี้ยง  มีดนตรี  สมควรรื่นเริงได้” “โสโครกแซ่อดัม  เจ้าไสหัวมาทำไร”  แบดไต้เฮียบเตรียมอาละวาดเต็มที่  หากมิติดที่วณิพกหนุ่มไม่รู้จักวิชาฝีมือ  มันยังคงตบปากให้ฟันหลุดไปหลายซี่แล้ว “ผู้กล้าเสเพลแบดไต้เฮียบเอย  ท่านเปิดปากมาก็มีกลิ่นคละคลุ้งแล้ว  ไฉนจะหอมหวนดั่งกลิ่นผลปี้แป้เช่นแทนตั่วกอเล่า” แบดไต้เฮียบมีโทสะแล้ว  ถลึงตาจ้องตาเฒ่าของตนเอง  แทนเล่าฮวงจื้อโบกไม้โบกมือวุ่นวายเมื่อถูกวาจาสองแง่สองง่ามของคนแซ่อดัมก่อกวนจนมือไม้ปั่นป่วน “มันพูดจาเยี่ยงนั้นหมายความว่ากระไร  เจ้าเคยจูบกับมันเรอะ” “เคยแล้วจะเป็นไร  ไม่เคยแล้วจะเป็นไร”  วณิพกหนุ่มสอดพร้อมรอยยิ้ม  “แบดไต้เฮียบคงเคยได้ยินคำว่าสมบัติผลัดกันชม” “เพ้ย!”  พร้อมเสียงตวาด  ฝ่ามือแดงฉานด้วยกำลังภายในที่รีดเร้นของแบดไต้เฮียบฟาดเอาโต๊ะสุราของเฒ่าแซ่แทนหักเป็นสองซีก  ดีที่แทนเล่าฮวงจื้อยกกาสุรากับป้านขึ้นหลบทัน  ส่วนจอมยุทธน้อยหน้าหยกผู้มีรอยยิ้มน่ารักน่าชังก็ถลันตัวหลบจากใต้โต๊ะประดุจนกนางแอ่นตัวหนึ่ง “ไฉนท่านไม่ฟาดฝ่ามือใส่ข้าล่ะแบดไต้เฮียบ  ไประบายใส่โต๊ะอันใด  หรือวีรบุรุษยิ่งชราความกล้าหาญยิ่งลดทอน”  ท่อนหลังวณิพกหนุ่มเอื้อนด้วยเสียงใสประดุจหงส์  พร้อมชักคันสีส่งเสียงเสนาะ  ก่อกวนจนแบดได้เฮียบขุ่นแค้นแทบไปยื้อแย่งซอของมันมาหักเป็นสองสามท่อน “ตาเฒ่า”  แบดไต้เฮียบตวาด  “หูอุบาทว์ของเจ้าหนวกแล้วหรือไร  ไฉนไม่ได้ยินมันด่าทอข้า” กู่ร้องเสียงหงส์แซ่อดัมยิ้มแล้ว  ยิ้มอย่างรู้ทัน  เพราะแบดไต้เฮียบกำลังใช้แผนยืมดาบฆ่าคน  หมายให้ชายคนรักจัดการตนแทนเพื่อระบายความแค้น  โดยที่ชื่อของผู้กล้าหาญเสเพลไม่ด่างพร้อย แต่แบดไต้เฮียบคำนวณผิดพลาดไปอย่าง  เฒ่าแซ่แทนคลายความเมามายแล้ว ไฉนมันจะยอมให้ยี่ห้อแทนเล่ากงกงด่างพร้อยแทนด้วยเล่า “กอกอชราแล้ว  หูกลับกลายเป็นตึงยิ่ง  มนุษย์เราหากอยากมีชีวิตสงบสุขนับว่าควรหูตึงกันวันละหลาย ๆ ครั้ง” “แทนตั่วกอกล่าวได้ประเสริฐ”  ยังคงเป็นกายตี่ตี๋ซึ่งยืนอยู่มุมห้องคอยรับลูกพี่ใหญ่ของมัน  แต่กลับกลายเป็นเติมเพลิงโทสะให้แก่แบดไต้เฮียบ “มารดามันเถอะ  ล้วนแต่เป็นสุนัขสำส่อนในครอกเดียวกัน” แบดได้เฮียบด่าทอทั้งหมดอย่างรุนแรง  แต่จนใจไม่รู้จะอาละวาดที่ใด  วงการนักเลงถือสาการข่มเหงผู้อ่อนแอไร้วรยุทธ  วณิพกหนุ่มเป้าความแค้นก็บังเอิญเป็นพวกที่ว่าพอดี ระหว่างสถานการณ์ร้อนระอุใกล้ปะทุถึงจุดเดือด เสียงตีฆ้องก้องกังวานสนั่นเข้ามาถึงเหลาชั้นสองซึ่งพวกมันอยู่กัน บ่งว่าผู้ตีมีกำลังภายในและภายนอกล้ำลึกยิ่ง แบดไต้เฮียบสูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บ   ความจริงมันฝึกวิชาฝีมือถึงขั้นโสตปราดเปรียวร้อยก้าวไม่พลาดผิด ทว่าผู้ตีฆ้องเข้ามาใกล้เหลาเมื่อใดมันกลับไม่สำเหนียกเลยแม้แต่น้อย นี่มิใช่มันอ่อนด้อยเกินไป  ก็ต้องตำหนิว่าผู้มาฝีมือกล้าแข็งเกินไป “ดึกดื่นระวังฟืนระวังไฟ” เสียงทรงพลังร้องบอกด้วยประโยคสามัญอันคนตีเกราะเคาะยามใช้กันทั่วทุกระแหง หากมันเป็นคนตีเกราะเคาะยามจริง   ก็นับว่าเป็นนิมิตหมายใหม่ เนื่องจากตำแหน่งงานนี้ไม่เคยรับสิงโตเข้าทำหน้าที่มาก่อน พลังเสียงของมันพาลเท่ากับสิงโตร้อยตัวคำรามพร้อม ๆ กันพอดี แบดไต้เฮียบข่มใจให้เยือกเย็น  แล้วร้องตะโกนออกไป  “พี่ท่านที่อยู่เบื้องนอก  ไยไม่เข้ามาชมดูเรื่องสนุก” “ต่อให้มีน้ำส้ม(แปลว่าหึงหวง)สักพันไหอยู่ที่นี่  ข้าพเจ้ายังคงไม่ใส่ใจ  แต่หากเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับแทนตั่วกอ  ต่อให้ผู้น้องไม่คิดจะใส่ใจก็มิได้แล้ว” เสียงมาก่อนตัว  เงาร่างบึกบึนราวกับเทวราชลอยขึ้นมาบนเหลา  ทว่าแม้เสียงเท้ากระทบพื้นก็ยังไม่มี  บ่งว่าผู้มาบรรลุวิชาตัวเบาเข้าถึงขั้นรั้งได้ปล่อยได้แล้ว “ท่านมือปราบแซ่ทีม  สบายดี?” กู่ร้องเสียงหงส์แซ่อดัมชิงประสานมือทักทายก่อน มันย่อมมีสิทธิ์  ผู้ใดใช้ให้มันสองคนเคยเป็นรูมเมทกันเล่า “สบายดีแน่นอน  ทว่าเมื่อคำนึงถึงเสียงซออันไพเราะของน้องเรา  ออกจะขาดรสชาติไปบ้าง” “ฮาฮา  มิกล้ารับจริง ๆ  แต่หากท่านมือปราบต้องการรับฟัง  หลังจากเสร็จธุระนี้ย่อมน้อมกำนัลให้แก่ท่านมือปราบสักเพลงสองเพลง” เมื่อสองบุรุษโอภาปราศรัยเสร็จ  แบดไต้เฮียบก็แค่นหัวเราะ  รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลายิ่งกว่าจอมยุทธน้อยหน้าหยก “เฮอะ ๆ  ดูท่าวันนี้ชุมนุมมังกรพยัคฆ์จริง ๆ  คนที่สมควรมาต่างก็มาจนหมดสิ้น  ดูสิว่าท่านผู้แซ่แทนยังจะมีอะไรแก้ตัวอีก” แทนเล่ากงกงรับฟังจนสีหน้าเปลี่ยน  ป้านสุราในมือก็กระฉอก  มันเกรงกลัวแล้ว  แต่หาได้เกรงกลัวพลังฝีมือของแบดไต้เฮียบไม่  เพราะเพียงแค่มันร่วมมือกับคนใดคนหนึ่งในที่นี้ก็เพียงพอแก่การสยบฝ่ายตรงข้าม  ทว่าที่กริ่งเกรงที่สุดของเฒ่าแซ่แทน  คือเกรงคนรักของมันจะเสียใจ  มันเงยหน้าขึ้น  จ้องตาดุดันของแบดไต้เฮียบ  และเอ่ยด้วยน้ำเสียงสะทกสะท้อน “แบดยี้เอย  เจ้าเคยระแวงกอกอมาก็หลายครั้ง  แต่มีครั้งใดที่กอกอทำให้เจ้าผิดหวังบ้าง  ชั่วชีวิตกอกอที่ผ่านมาอาจจะเหลวแหลก  แต่เมื่ออยู่กับเจ้า  กอกอก็ล้างมือไปหมดหาได้คบใครอยู่อีกไม่” ไม่มีผู้ใดมีอารมณ์ก่อกวน  ทุกผู้เงียบกริบ  รอฟังว่าผู้กล้าเสเพลจะตอบคนรักของมันว่าอย่างไร “แล้วพวกมันคืออันใด  ไฉนผู้ที่เคยมีความสัมพันธ์กับท่านต่างมาปรากฏตัวกันหมด”  แบดไต้เฮียบชี้นิ้วกราดไปยังทุกคนที่ยืนอยู่ในเหลาสุรา  ทั้งจอมยุทธ  มือปราบและวณิพก “กอกอมิทราบ” “แม้จอมยุทธน้อยหน้าหยกมานอนใต้โต๊ะ  ก็ไม่ทราบ?” “ไม่ทราบ”  แทนเล่ากงกงยืนยันขันแข็ง “กู่ร้องเสียงหงส์มาเยือนที่นี่ท่านก็มิทราบ?” “มิทราบแน่นอน” “มือปราบทีมบ้อเช้งเล่า” “แบดยี้โปรดเชื่อคำพูดของกอกอ  คนเหล่านี้กอกอมิได้นัดหมายมา  ล้วนแต่พบพานกันโดยบังเอิญทั้งสิ้น” มือปราบไร้ใจทีมบ้อเช้งขมวดคิ้วหยาบหนาราวโจรป่าของมัน  “ตั่วกอมิได้นัดผู้น้องมาจริงหรือ” “เป็นความจริง” “เช่นนั้นก็ประหลาดแล้ว  เพราะผู้น้องได้รับจดหมายนัดจากตั่วกอให้มายังจุ้ยเซียนเหลาในคืนนี้  ท่านดู” กล่าวจบทีมบ้อเช้งก็คีบเอาผ้าขาวที่เขียนลายมือด้วยหมึกส่งให้แก่แทนเล่ากงกง วณิพกหนุ่มก็ควักเอาผ้าแบบเดียวกันและถ้อยความเดียวกันให้แก่เฒ่าแซ่แทนด้วย ยิ่งมาสีหน้าของแทนเล่ากงกงยิ่งซีดขาว   อันลายมือบรรจงงดงามนั้นพอจะลอกเลียนแบบได้  เพราะระเบียบแบบแผนมันเป็นที่รู้ชัด ทว่าลายมือโยกโย้โยเย  หาเลียนแบบได้ง่ายไม่ โดยเฉพาะหากต้องการลอกเลียนลายมือของแทนเล่ากงกง   ขอแนะนำให้ท่านหาบันไดไต่ขึ้นสวรรค์ยังนับว่าง่ายกว่า ..และที่แท้สาเหตุอันทำให้แทนเล่ากงกงซีดเผือดจนเหมือนคนตายผู้หนึ่ง ก็เพราะลายมือบนผืนผ้าเหล่านั้น  เป็นของมันมิผิด! แบดไต้เฮียบมองจดหมายนัดในมือคนรักด้วยดวงตาแดงก่ำแทบจะเป็นสีเลือด  แล้วตวัดสายตาไปยังอีกผู้ซึ่งยังมิได้แสดงจดหมาย “มิต้องมองข้าพเจ้า”  เง็กมิ่นเสียวเฮียบกายตี่ตี๋กล่าววาจาด้วยใบหน้าเกลื่อนยิ้ม  “ต่อให้ข้าพเจ้ามีจดหมายก็คงไม่นำออกมากระตุ้นโทสะท่านพี่แซ่แบดอีกเป็นแน่” ตอนนี้มีร้อยปากเฒ่าแซ่แทนก็แก้ตัวไม่ออก  แบดไต้เฮียบไม่กล่าวอะไรอีก เพียงจับจ้องสายตามองด้วยความเย็นชาประดุจหิมะแดนกวนตง สายตานั้นกรีดแทงเข้ามาในหัวใจ  ทั้งเจ็บช้ำทั้งร้าวราน และผู้กล้าเสเพลแบดไต้เฮียบก็สะบัดหน้าลงจากเหลาโดยไม่กล่าววาจาอีกแม้แต่ครึ่งคำ แทนเล่ากงกงพยายามลุกขึ้นจากเก้าอี้  แต่เพียงลุกขึ้นได้หน่อยก็กระแทกตัวลงนั่ง พลันกระอักเลือดออกมากองใหญ่ ๆ ด้วยความเจ็บช้ำใจ  วณิพกหนุ่มรีบถลันเข้ามาประคองพี่ใหญ่ของมัน แทนเล่ากงกงเพียงโบกมือ  ห้ามไม่ให้กระทบถูกตัว “ตั่วกอไม่ได้ส่งจดหมายนี้ให้พวกเราหรอกรึ”  ทีมบ้อเช้งถามอย่างเข้าใจสถานการณ์ เสียงหัวเราะคิกคักมาจากเบื้องหลัง  โดยหนุ่มน้อยผู้หล่อเหลาปานหยกและมีรอยยิ้มน่าเอ็นดูยิ่ง  “ฮิๆๆ  หากแทนตั่วกอส่งจดหมายเยี่ยงนี้ให้พวกเราจริง  น้ำคงท่วมหลังเป็ด  เพราะท่านคงมิอาจหักใจระคายแบดไต้เฮียบแม้รูขุมขน” “แล้วไฉนเจ้ายังมาตามนัดอีก”  ทีมบ้อเช้งถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์ “ย่อมมาชมดูเรื่องสนุกสนาน  พวกท่านลองคิดดู  มีคนผู้หนึ่ง  ลึกลับอย่างยิ่ง  ทว่ารู้เรื่องหนี้สินน้ำใจของแทนตั่วกอจนกระจ่าง  ทั้งยังลอกลายมือไก่เขี่ยของตั่วกอได้ละม้ายคล้ายยิ่ง  พวกท่านมิอยากรู้หรือว่ามันเป็นใคร  และมันคิดก่อกวนเรื่องสนุกอันใด” “สหายแซ่กาย  ฟังท่านพูดดูเหมือนว่าท่านจะรับทราบอยู่แล้วว่าจดหมายนี้แปลกปลอม  อยากทราบว่าท่านอาศัยอะไร”  ยอดมือปราบถามจอมยุทธน้อยหน้าหยกกลับ กายตี่ตี๋ย่นจมูกใส่มือปราบ  ต่อให้มันทำหน้ามู่ทู่ก็ยังน่ารักปานนั้น  “ข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าท่านมือปราบระแวงข้าพเจ้าเป็นผู้ร้าย  แต่ถึงข้าพเจ้าชมชอบเรื่องสนุกสนานปานใดก็คงไม่เอาไฟมาเผาบ้านตั่วกอที่เคารพดอก” จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ระหว่างที่สองคนกล่าววาจากันไปมา   แทนเล่ากงกงได้แต่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างซึมเซา   แม้เด็กรับใช้ในเหลาสุราจะยกโต๊ะตัวใหม่มาให้เขาแทนโต๊ะตัวที่พังไปแล้วก็หาใส่ใจไม่   กาสุราถูกทิ้งกลิ้งอยู่ใต้โต๊ะ   แล้วตำราหนาหนักอาวุธคู่มือของมันเล่า   ย่อมจมอยู่ในน้ำสุราที่เนืองนองเช่นเดียวกัน ชาวยุทธจักรถืออาวุธคู่มือเป็นดั่งเส้นชีวิต  มิเคยให้ออกห่างมือ ทั้งไม่หยามย่ำดูแคลนถึงเพียงนี้ ดังนั้นความท้อแท้  เศร้าสลดใจของมันนับว่าคาดคำนวณได้ กู่ร้องเสียงหงส์แซ่อดัมเห็นแล้วก็ทอดถอนใจอย่างสะทกสะท้อน   ก้าวเท้าไปช้า ๆ หมายก้มเก็บหนังสือมาคืนให้แก่ตั่วกอ ทว่าพริบตานั้น  แส้ยาวกว่ายี่สิบเชี๊ยะก็ตวัดออกมาจากภายนอกหน้าต่าง กวาดม้วนวูบเดียวอาวุธคู่มือของแทนเล่ากงกงก็ปลาสนาการไป จากความมืดภายนอกนั้น  มีเสียงสดใสปานระฆังเงินร้องมาว่า “เจ้ายังไม่มีวาสนาแตะต้องคัมภีร์กระบี่อักษรา  อันคัมภีร์นี้เราขอยืมไปสักพัก  แล้วจะคืนให้แก่เจ้าของ” มือปราบไร้ใจทีมบ้อเช้งตวาดอย่างขุ่นแค้นแล้วโถมทะลวงออกไปนอกหน้าต่าง  เพื่อไล่ล่าเอาอาวุธคู่มือของตั่วกอมันคืนมา  วณิพกหนุ่มซึ่งไม่รู้จักวิชาฝีมือได้แต่ยืนตะลึงซึมเซาอยู่เช่นเดียวกับพี่ใหญ่ของมัน  มันหันไปถามแกมตำหนิจอมยุทธน้อยรูปหล่อข้างหน้าต่างเหลา “เจ้ายังไม่ไปไล่ล่านางปีศาจ?” กายตี่ตี๋อ้าปากหาว  แล้วชี้หน้าตนเอง  “เรา?  ไฉนเราต้องไป” วณิพกแซ่อดัมขยี้เท้าอย่างขัดใจ  “เจ้านับเป็นสหายของแทนตั่วกอหรือไม่  สมบัติตั่วกอเจ้าถูกช่วงชิงไปยังไม่รีบไปตามอีก” “อ้อ  นั่นท่านมือปราบตามไปแล้ว  ข้าพเจ้าย่อมอยู่พิทักษ์สมบัติอันสำคัญของแทนตั่วกออีกประการ” “สมบัติอันใด” “ย่อมเป็น..ชีวิต”   กล่าวจบจอมยุทธน้อยหน้าหยกคลายสลายรอยยิ้ม  จับจ้องมองกู่ร้องเสียงหงส์แซ่อดัมด้วยสายตาคมกริบ วณิพกหนุ่มหน้าซีดเผือดไป  สง่าราศีของมันลดทอนลงสามส่วนอยู่อยู่ภายใต้ประกายตานี้  “เจ้าล้อข้าเล่นแล้ว” “ท่านผู้แซ่อดัมไยไม่ตามออกไปเองล่ะ” “ข้าไม่รู้จักวิชาฝีมือ” “เป็นเช่นนั้นหรือ” อย่างไม่ยอมให้ตั้งตัว  จอมยุทธน้อยหน้าหยกกรีดพัดทองคำออกจากอก  กางกระพือร่ายท่าโจมตีเข้ามาอย่างดุดัน  เป็นท่าห้าเซียนโค่นไท่ซานอันทรงพลังที่สุดและเฉียบขาดที่สุด ไหนเลยจะมีเวลาให้กู่ร้องเสียงหงส์คิด  มันรีบยกพิณขึ้น  แล้วชักคันสีส่งคลื่นปราณอันมีกำลังอย่างน้อยพันชั่งกระแทกต่อต้านท่าพัด จอมยุทธน้อยหน้าหยกถลันตัวหลบคลื่นพลังไปได้อย่างเฉียดฉิว  เก็บพัดสอดเข้าไปในอก  พร้อมกับรอยกระหยิ่มยิ้มย่อง  หลังจากนั้นจึงหันไปถามพี่ใหญ่ของมันซึ่งเงยหน้าขึ้นมองทั้งคู่อย่างตกตะลึง “แทนตั่วกอ  ท่านดู  มันบอกว่าไม่รู้จักวิชาฝีมือแม้แต่น้อย  แต่ผนังเหลาสุราไฉนทะลุทะลวงเป็นรูใหญ่  หากท่านถูกปราณเสียงเมื่อครู่กระแทกเข้าไป  ไยจะมิเป็นก้อนเนื้อแหลกเหลวกองหนึ่งใช่หรือไม่” “เจ้า...เจ้าหลอกข้ารึ” เมื่อถูกพี่ใหญ่ถาม  วณิพกแซ่อดัมได้แต่ก้มหน้าด้วยความละอาย “ผู้น้องมีความจำเป็นต้องซุกงำพลังฝีมือ  ตั่วกอโปรดอโหสิ” “ความจำเป็นใดท่านใช่บอกมาได้หรือไม่”  กายตี่ตี๋สอดปาก   อีกฝ่ายถลึงตาใส่ตอบเสียงห้วน  “เป็นความลับที่ข้าสาบานด้วยชีวิต  ขออภัยที่มิอาจน้อมเรียน” “น้อมเรียนมิได้  หรือละอายแก่มโนธรรม  ตั่วกอก็ดีต่อท่านมิน้อย  ไม่น่าเชื่อว่าท่านจะหักหลังตั่วกอได้อย่างไม่ละอาย” “เจ้าปรักปรำไส่ไคล้ข้า” “ปรับปรำใส่ไคล้มิกล้ารับ  ข้าพเจ้าถามท่าน  ท่านยังไม่ทันเห็นตัวผู้ชิงคัมภีร์  ไฉนระบุได้ว่าเป็นนางปีศาจนางหนึ่ง” “สุ้มเสียงของนางหวานปานนี้  นุ่มนวลปานนี้  แม้นหากข้าไม่รู้ว่านางเป็นสตรีนับว่าข้าหูหนวก”  นัยทางอ้อมคือวณิพกแซ่อดัมจะด่ากายตี่ตี๋ว่าหูหนวกนั่นเอง “ลายมือของแทนตั่วกอยังปลอมแปลงกันได้  ไฉนสุ้มเสียงของโกวเนี้ยจะมิอาจปลอมแปลง  ท่านเผยพิรุธแล้วจงรีบไสหัวไปให้กับข้าพเจ้า” กายตี่ตี๋ชักพัดทองคลี่ออกมาอีกครา  ตระเตรียมฉีกหน้าลงมือ วณิพกหนุ่มฟังแล้วก็แค่นเสียง  “เฮอะ  นับว่าไร้เหตุผลจนน่าคลั่งใจ  แทนตั่วกอผู้น้องขอน้อมเตือนว่าให้ระวังไอ้เด็กกลอกกลิ้งผู้นี้ให้ดี ๆ มิเช่นนั้นท่านจะเสียใจ  ส่วนผู้น้องขอลาไปก่อนที่จะถูกไอ้ลูกสำส่อนขับไล่” จอมยุทธน้อยหน้าหยกยังคงแย้มยิ้ม  แย้มยิ้มอย่างน่ารักน่าชังระหว่างที่จับจ้องเงาหลังของกู่ร้องเสียงหงส์ไป  มันลับหายออกไปทางประตู  เสียงฝีเท้าเสแสร้งลากให้หนักเหมือนคนไร้วิชาฝีมือยังคงดังห่างไกลออกไปจากเหลาสุราเรื่อย ๆ แทนเล่ากงกงเงยหน้าอีกครา  และมองสหายซึ่งยังเหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียว “เจ้าไล่มันไปแล้ว” “นับว่ามันสมัครใจไปเอง” “มันไม่ถือว่าเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง” “ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งคือใคร” “คือเจ้า”  แทนเล่ากงกงกล่าวจบก็ชี้หน้ากายตี่ตี๋   มันฟังแล้วแยกเขี้ยว   จากนั้นก็ระเบิดหัวร่ออย่างสมใจ ...โปรดติดตามกระบวนท่าต่อไป.... ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ^ ^ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 52 18:59:02 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 13 ก.พ. 52 18:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 วิทยายุทธแนวรักร่วมเพศได้ย่างกรายจากนอกด่านเข้าสู่บู๊ลิ้มตงง้วนแล้ว เล่าฮูขอตัวไปกรอกสุราให้เมามาย........... จากคุณ : วานรเฒ่า - [ 13 ก.พ. 52 20:21:14 A:58.9.203.223 X: TicketID:197517 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาอ่านเจ้าค่ะ จากคุณ : หลิงเอ๋อร์ (หวงหลิง) - [ 13 ก.พ. 52 21:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จากแนวของท่าน ปฤษณะ ข้าน้อยเดาตั้งแต่ยังไม่ได้อ่านว่า มี Y แน่ใช่ไหมขอรับ ว่าแล้วก็ชะแว่บ อ่านซะเลย อิอิ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 13 ก.พ. 52 23:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไอ่หยา อ่านจบแล้ว Y จริงๆ ด้วย จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 13 ก.พ. 52 23:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เดี๋ยวนี้ ความ Y ไม่จัดเป็นความผิดปกติ เป็นเพียง รสนิยม ดูเหมือนว่า เริ่มเป็นที่นิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : หลิงเอ๋อร์ (หวงหลิง) - [ 14 ก.พ. 52 11:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 #12 คารวะ เจเจ้หวงหลิง ขอรับ มิได้ตำหนิอะไรขอรับ เพียงแค่เดาทางเล่นเท่านั้น เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามดีขอรับ ^^ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 16 ก.พ. 52 17:31:40 ]