ความคิดเห็นที่ 1 google ดิ ผลการค้นหา 1 - 10 จากประมาณ 6,120 รายการ สำหรับคำว่า บวชนาค +ตำนาน (0.16 วินาที) ลองค้นดูละกัน เดี๋ยวก็เจอ จากคุณ : ขี้เกียจพิมพ์ - [ 17 ก.พ. 52 18:25:23 A:192.168.0.17 X:58.8.169.144 TicketID:106200 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เล่าย่อๆ  ยาวๆไปหาในกูเกิล คือนาคเป็นกึ่งเทพกึ่งสัตว์ มีฤทธิ์ มีวิมานใต้บาดาล แปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ กินกบเป็นอาหาร คืนร่างเดิมด้วยเหตุ 5 อย่างคือ 1.  เกิด 2.  ตาย 3.  มีเพศสัมพันธ์กับนางนาค 4.  ออกหากิน 5.  นอนหลับ แต่นาคบรรลุธรรมไม่ได้ เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้รับอนุญาตให้บวชในศาสนา แต่นาคตัวนี้อยากบวชมากเลยแปลงเป็นคนมาบวช วันหนึ่งปลอดคนได้นอนหลับไปบังเอิญเพื่อนพระด้วยกันที่เป็นมนุษย์ผ่านมา พบจึงร้องโวยวายขึ้นเรื่องเลยแตกต้องกลับไปวิมานตนตามเดิมและได้ทูลขอ พระพุทธเจ้าว่า ต่อไปใครจะบวชขอให้เรียกว่านาคเพื่อเป็นอนุสรณ์ ฟังหูไว้หู เป็นเพียงตำนาน เพราะถ้าปลอมมาบวชจริงพระพุทธเจ้าย่อมทรง ทราบ และคำว่านาคยังแปลได้หลายอย่างไม่ใช่หมายถึงพญานาคอย่างเดียว นาคแปลว่า ช้าง,ประเสริฐ,เจริญ,ดี ฯลฯ คำว่านาคถ้าไม่อิงตำนานจะแปลว่าผู้ประเสริฐ (เตรียมเป็นพระ) แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:04:20 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 22:06:24 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:34:28 จากคุณ : วสันดิลก - [ 17 ก.พ. 52 21:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในชมภูทวีปสมัยพุทธกาลมีพวกคนป่าที่ไร้อารยธรรมอยู่จำนวนหนึ่ง เดี๋ยวนี้ชนเผ่านี้ก็ยังคงมีอยู่เรียกว่าพวก "นาคา" พวกนั้กินเนื้อมนุษย์สังคมของคนสมัยนั้นจึงนับว่าพวกนี้เป็นอมนุษย์พวกหนึ่ง ต่ำต้อยกว่าจัณฑาล กลุ่มคนที่ไร้ฐานะทางสังคมโดยสิ้นเชิง ในครั้งหนึ่ง มีนาคาปลอมตัวมาบวชในพระพุทธศาสนา ได้เป็นพระภิกษุ ในตอนนี้ตำนานกลับไปกล่าวว่านาคา คือพญานาคตนหนึ่งปลอมตัวเป็นมนุษย์มาบวช วันหนึ่งภิกษุอื่นไปแอบเห็นภิกษุนั้นนอนหลับในกุฎิโดยลืมตน คืนกายเป็นพญานาคหรืองูใหญ่ จึงไปร้องเรียนต่อพระพุทธองค์ว่าอมนุษย์ไม่สมควรบวชเป็นพระภิกษุได้ พระพุทธเจ้าทรง่เรียกนาคานั้นมาตรัสถาม และได้ความว่าเป็นจริง จึงทรงขอให้นาคานั้นสึกออกไป ซึ่งนาคานั้นก็ยอมแต่โดยดีแต่ขอพรต่อพระพุทธองค์ไว้ว่า ต่อไป ผู้ใดจะขอบวชเป็นพระภิกษุก็ขอให้บวชเป็นนาคาก่อน พระพุทธองค์ทรงอนุญาต ตีความตอนนี้คือ เมื่อคนป่านั้นถูกพระอื่นๆจับได้ในขณะนอนหลับ(อาจจะจึวรรุ่ยหลุดจนเห็นรอยสักตามลำตัว)จึงพากันไปฟ้องพระพุทธเจ้า ซึ่งต่อหน้าพระพักตร์คนป่านั้นก็ยอมรับความจริง ต้องเข้าใจด้วยว่าพระที่ก่อม็อบมาบีบพระอวค์เหล่านั้นมิใช่พระอรหันต์ และยังยึดถือกฏเกณฑ์ของโลกเป็นใหญ่  พระพุทธองค์เองก็มิได้ขัดต่อโลกธรรม เพื่อมิให้หนักพระทัย คนป่านั้นจึงสมัครใจที่จะสึก แต่ได้ทูลถามพระองค์ว่า คนป่า หากปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้ว จะสามารถจะบรรลุอรหัตตผลได้หรือไม่ ทรงยอมรับว่า ได้ คนป่าจึงได้ทูลต่อว่า เพื่อให้คนทั้งหลายได้แจ้งในเรื่องดังกล่าว ก็ขอให้ผู้ที่ปราวณาตนขอบวชเป็นพระภิกษุจะต้องครองผ้าขาวเป็นสัญญลักษณ์แห่งความจริงอันนี้(สมัยนี้ต้องเรียกว่า สิทธิมนุษยชน)เสียก่อน ซึ่งทรงอนุญาตตามที่ขอ ตังนั้นอุบาสกเมื่อขออุปสมบท จึงนุ่งขาวห่มขาว เข้าพิธีกรรมของสงฆ์ ตอนหนึ่งนั้นจะต้องถูกซักถาม(เป็นภาษาบาลี)ว่า มนุสโสสิ อันแปลว่า ท่านเป็นมนุษย์หรือเปล่า นาคจะตอบว่า อามะ ภันเต อันแปลว่า เป็นพระเจ้าข้า ทั้งนี้ก็เพื่อกันข้อผิดพลาดที่แล้วมานั่นเอง คนในประเทศอื่นรุ่นหลังๆไม่รู้จักพวกคนป่าที่เรียกว่าพวกนาคา รู้จักแต่คำแปลนาคาที่แปลว่าพญานาคเท่านั้น เรื่องจึงเพี้ยนสืบมา รูปที่นำมาแสดงเป็นพวกนาคาในปัจจุบันที่เกาะอันดามัน พวกนี้ยังอยู่กินกันป่าเถื่อนเหมือนเมื่อพันสองพันปีก่อน รัฐบาลอินเดียติดตามอนุรักษ์คนเหล่านี้อยู่มิให้วัฒนธรรมสม้ยใหม่กระทบชีวิตพวกเขาเกินไป แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 52 23:07:10 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 52 23:06:39 จากคุณ : Navarat.C - [ 17 ก.พ. 52 22:58:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "บวชนาค" เดือนแปด ประเพณีของ "นาค" อุษาคเนย์ ที่ไม่มีในอินเดีย-ลังกา  จากหนังสือพิมพ์ มติชน ฉบับวันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ เดือนแปดทางจันทรคติของชุมชนท้องถิ่นพวกหนึ่งในอุษาคเนย์ เริ่มเข้าวันแรกขึ้น ๑ ค่ำ เดือนแปด ขณะที่บริเวณลุ่มน้ำเจ้าพระยานับเดือนแปด แต่ทางล้านนาและบางท้องถิ่นที่อยู่ตอนบนของภูมิภาคจนถึงทางใต้ของจีน นับเป็นเดือนสิบแล้ว เพราะนับเร็วกว่ากัน ๒ เดือนตามลักษณะแตกต่างทางภูมิศาสตร์ ประเพณีชาวบ้านช่วงเวลานี้สืบเนื่องจากเดือนก่อน (คือ เดือนเจ็ด) เป็นช่วงเวลาฝนตกมากจนน้ำนองทั่วไป ชาวบ้านมีพิธีบวชนาค ซึ่งไม่มีในอินเดีย-ลังกา ในทวาทศมาสโคลงดั้นยุคต้นกรุงศรีอยุธยาไม่มีพรรณนาพิธีกรรมอะไรเลย นอกจากบอกว่าเป็นฤดูมีฝนตกอย่างต่อเนื่อง พระสงฆ์เข้าพรรษา งานบุญเข้าพรรษาเดือนแปด มีมาแล้วตั้งแต่ยุคต้นกรุงศรีอยุธยาหรือก่อนหน้านั้น แล้วสืบเนื่องต่อมาจนยุคปลายกรุงศรีอยุธยา จนผ่านเข้ายุคกรุงธนบุรี ต่อเนื่องถึงยุครัตนโกสินทร์ งานบุญเข้าพรรษายังสืบความสำคัญของราชอาณาจักร ดังมีอยู่ในนิราศเดือน ของหมื่นพรมสมพัตสร หรือเสมียนมี กวีในแผ่นดินรัชกาลที่ ๓ กิจกรรมสำคัญของงานบุญเข้าพรรษาในยุคต้นรัตนโกสินทร์ คือแห่เทียนพรรษาไปถวายพระสงฆ์ตามวัดต่าง ๆ ไว้จุดบูชาพระรัตนตรัยตลอดฤดูเข้าพรรษา ๓ เดือน มีในบันทึกท้าวศรีจุฬาลักษณ์ หรือนางนพมาศ นอกเหนือจากแห่เทียนเข้าพรรษา ยังมีประเพณีบวชนาค การทำขวัญนาค บวชนาค คำว่า นาค เป็นคำใช้เรียกคนผู้ชายที่จะขออุปสมบท คือบวชเป็นพระภิกษุ แต่ไม่เคยพบหลักฐานว่าถ้าคนผู้หญิง ขออุปสมบทเป็นภิกษุณีจะมีคำเรียกว่าอะไร? ประเพณีไทยแต่โบราณนานมาแล้ว ไม่เรียกพิธีอุปสมบทว่า บวชคนให้เป็นพระ แต่เรียกบวชนาค ในพระวินัยของพระพุทธเจ้าไม่มีเรื่องบวชนาค ฉะนั้นพิธีบวชนาค จึงไม่มีในชมพูทวีป (คือ อินเดียโบราณ) แต่เป็นประเพณีพื้นเมืองของภูมิภาคอุษาคเนย์โดยเฉพาะบริเวณผืนแผ่นดินที่เป็นพม่า (มอญ) เขมร ลาว และไทย ปัจจุบันที่ลังกามีบวชนาค แต่เขาอธิบายไม่ได้ว่าคืออะไร? มาจากไหน? ชี้ให้เห็นว่าพิธีบวชนาคในลังการับไปจากกรุงศรีอยุธยา เมื่อคราวพระอุบาลี (จากวัดธรรมาราม อยุธยา) รับนิมนต์ไปประดิษฐาน "สยามวงศ์" ที่ลังกาทวีปเมื่อ พ.ศ. ๒๒๙๕ แต่ครั้นไต่ถามความจริงจากผู้คนในอุษาคเนย์แท้ ๆ ก็อธิบายไม่ได้ว่าพิธีบวชนาคคืออะไร? มาจากไหน? แล้วพากันโยนกลับไปที่อินเดีย ทั้ง ๆ ที่ในอินเดียไม่เคยมีบวชนาค นาค หรือ Naga อยู่ในภาษาตระกูลอินโด-ยุโรป มีรากเดิมมาจากคำว่า นอค Nog แปลว่า เปลือย แก้ผ้า แล้วภาษาอังกฤษรับมาใช้ว่า Naked เป็นอันรู้แล้วว่านาคไม่ใช่คำไทย-ลาว และไม่ใช่คำมอญ-เขมร แต่ทั้งตระกูลไทย-ลาว และมอญ-เขมร รับมาใช้ในความหมายว่า งู เพราะงูเป็นสัตว์เปลือยไม่มีขนปกปิด แล้วสร้างจินตนาการเพิ่มเติมต่อมาว่า หัวหน้างูทั้งหลายคือ พญานาค มีที่อยู่ใต้ดินเรียก บาดาล เมื่อนาคมาจากนอค หมายถึงเปลือยหรือแก้ผ้า ต่อมาจึงเป็นคำของพวกมีวัฒนธรรมสูงกว่าที่รู้จักทอผ้านุ่งห่มแล้วใช้เรียกพวกมีวัฒนธรรมต่ำกว่า คือยังไม่รู้จักทอผ้านุ่งห่ม ยังเป็นคนเปลือย อย่างดีก็เอาใบไม้มามัดผูกเป็นเครื่องนุ่งห่ม ดังนิทานกำเนิดรัฐฟูนันในอุษาคเนย์ ที่ตระกูลพราหมณ์ (โกณฑัญญะ) มาทางทะเลแล้วปราบปรามชนเผ่าพื้นเมืองที่มีหัวหน้าเป็นผู้หญิง เอกสารจีนเรียกนางลิวเย่ แปลว่านางใบมะพร้าว คือไม่นุ่งผ้า แต่เอาใบมะพร้าวมาห่อหุ้มร่างกายเท่านั้น นางลิวเย่ คือนางนาค หมายถึง นางเปลือย นางแก้ผ้า ตามทรรศนะของคนภายนอก คือพวกพราหมณ์จากชมพูทวีป จนที่สุดเรียกคนพื้นเมืองหมดทั้งหญิงชายอย่างดูถูกและเหยียดหยามว่า นาค ทั้งนั้นไม่มีละเว้น มีตำนานและนิทานพื้นเมืองพูดถึงบ่อย ๆ เช่น อุรังคธาตุ หรือตำนานพระธาตุพนม ระบุว่าคนพื้นเมืองบริเวณสองฝั่งโขงที่ยังไม่รู้จักศาสนาจากชมพูทวีปล้วนเป็นนาค นอกจากในนิทานพื้นเมืองแล้ว คำว่านาค ที่หมายถึงคนพื้นเมือง คนป่า คนดอย คนดง ยังเหลืออยู่กับชนเผ่ากลุ่มหนึ่งในอินเดียทุกวันนี้เรียกตัวเองว่า เผ่านาค มีดินแดนของตนเองเรียก รัฐนาค (Nagaland) นาคไม่ใช่คำในภาษาพื้นเมืองของภูมิภาคอุษาคเนย์ คำนี้ติดมากับพวกพราหมณ์จากอินเดียโบราณใช้เรียกคนพื้นเมืองทั้งหมดของอุษาคเนย์ที่ล้าหลังทางเทคโนโลยี คนพื้นเมืองพวกนี้ยังไม่รู้จักศาสนาพุทธ พราหมณ์ แต่มีศาสนาของตัวเองเรียกรวม ๆ ศาสนาผี เพราะนับถือผีพื้นเมืองของแต่ละเผ่า และอำนาจเหนือธรรมชาติ ผีพื้นเมืองมีหลายระดับ ตั้งแต่ผีเรือน ขยายเป็นผีของหมู่บ้าน เรียกผีบ้าน จนถึงผีของเผ่าพันธุ์ เช่น ผีฟ้า หรือผีแถน ภายหลังเรียกรวม ๆ ว่า ผีฟ้าพญาแถน แต่บางเผ่านับถือผีเจือง ที่รู้จักแพร่หลายในเอกสารสมัยหลังว่า ท้าวฮุ่งหรือขุนเจือง ของพวกลัวะกับพวกข่า ระบบความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับศาสนาผี และถือเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตประจำวัน คือความเชื่อเรื่องขวัญ คนเรามีส่วนประกอบที่สำคัญอยู่ ๒ ส่วน คือส่วนที่เป็นตัวตน ได้แก่ ร่างกาย และส่วนที่ไม่เป็นตัวตน ได้แก่ ขวัญ ทั้งยังมีความเชื่อร่วมกันอีกว่า ถ้าขวัญอยู่คู่กับร่างกาย เจ้าของขวัญจะมีความสุขสบาย แต่ถ้าขวัญออกจากร่างกายไป เจ้าของขวัญจะไม่เป็นปกติ อาจเจ็บไข้ได้ป่วยจนถึงตาย เมื่อใดก็ตามที่เจ้าของขวัญเจ็บป่วยมาก แสดงว่าขวัญไม่อยู่กับตัว ผู้ใหญ่ในครอบครัวจึงต้องจัดพิธี เรียกขวัญ ให้กลับเข้าสู่ตัวเพื่อความเป็นสิริมงคลและอยู่ดีมีสุข เหตุที่ต้องทำขวัญมีทั้งเหตุดี และเหตุไม่ดี เหตุดี เช่น ได้แต่งงาน ได้ลูก ได้เลื่อนยศถาบรรดาศักดิ์ รวมทั้งได้บวช ได้ข้าวปลาอาหาร เหตุไม่ดี เช่น ผัวตาย ลูกตาย เมียตายจาก ฝันร้ายเจ็บไข้ได้ป่วย พิธีบวชนาค ยุคแรกเริ่มเดิมทีมีร่องรอยเหลืออยู่ในพม่า คือนาคยังไม่ปลงผมโกนหัว เอานาคขึ้นม้าไปแห่เสียก่อน ต่อเมื่อจะเข้าโบสถ์ขออุปสมบทจึงค่อยโกนหัว ซึ่งต่างจากคนไทยทุกวันนี้ที่ให้นาคโกนหัวก่อนแล้วค่อยแห่นาค สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระนิพนธ์เล่าไว้ในหนังสือ เที่ยวเมืองพม่า เหตุที่นาคยังไม่ต้องโกนหัว เพราะนาคคือคนเรานี่แหละ ไม่ได้มีฐานะพิเศษเป็นอย่างอื่น เข้าใจว่าคนไทย-ลาว แต่ก่อนก็เป็นอย่างพม่า เพราะเคยเห็นพวกเขมรเป็นนาค ต้องใส่หัวเป็นรูปพญานาคด้วยซ้ำไป แสดงว่ายังไม่ต้องโกนหัว อย่างนี้คือสิ่งที่เป็นจริงตามประเพณีเดิมแท้มาแต่แรกทีเดียว ประเพณีบวชใช้เวลาอย่างน้อย ๓ วัน คือวันแรกทำขวัญ วันที่สองบวช วันที่สามฉลองพระ แต่ปัจจุบันเปลี่ยนไป บางรายทำขวัญตอนสายแล้วบวชตอนบ่ายวันเดียวกัน แต่บางรายไม่ทำขวัญ เมื่อทำขวัญก็แห่เข้าโบสถ์บวชเลยก็ได้ ตามประเพณีเก่า วันแรกทำขวัญนาคตอนกลางคืน เพราะว่าพรุ่งนี้คือวันบวชเป็นพระภิกษุในพุทธศาสนา นับเป็นวันสำคัญ ฉะนั้นวันนี้ต้องทำอะไรสักอย่างหนึ่ง เช่น ทำขวัญ เพื่อให้ผู้จะบวชในวันพรุ่งนี้รำลึกถึง สิ่งที่ควรให้ความสำคัญและควรระลึกถึงก็คือความเป็นมนุษย์ แต่ที่สำคัญอย่างยิ่งคือ พ่อนาคเป็นคนมีบุญมากจึงจะได้บวช คนมีบุญที่จะได้บวชต้องเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง แต่พื้นฐานทางสังคมภูมิภาคอุษาคเนย์ให้ความสำคัญผู้หญิงสูงกว่าผู้ชาย เมื่อเป็นเช่นนี้สังคมจำเป็นต้องปรับประเพณีมิให้ขัดแย้งกัน นั่นคือ ยกย่องคนมีบุญ ซึ่งแท้ที่จริงคือผู้มีปฏิสนธิมาจากผู้หญิงผู้เป็นแม่นั่นเอง ถ้าพิจารณาอีกทางหนึ่ง ประเพณีทำขวัญนาคก็คือพิธีให้ความสำคัญแก่ผู้เป็นแม่ เพราะวันพรุงนี้เมื่อนาคเข้าโบสถ์แล้วแม่จะหมดหน้าที่ ความสำคัญจะโอนไปอยู่ที่พ่อซึ่งเป็นผู้ชาย พิธีทำขวัญ แต่ก่อนไม่ซับซ้อนเป็นพิธีง่าย ๆ ในหมู่บ้านที่มีแต่ฝูงเครือญาติสนิทมิตรสหายเท่านั้น ครั้นนานวันเข้าก็ถูกปรับเปลี่ยนให้ซับซ้อนขึ้น โดยรับคติทางศาสนาที่รู้จักกันครั้งนั้นเข้ามาประสมประสาน เช่น พิธีพราหมณ์ ฉะนั้นจึงมีบายศรีเป็นชั้นๆ สูงขึ้นไป แล้วมีแว่นเวียนเทียนเป็นเครื่องประกอบ เมื่อเริ่มพิธีเวียนเทียนนี่แหละ ดนตรีก็เริ่มบรรเลงและขับร้องทำเพลงนาค แต่ปัจจุบันนิยมเรียกว่า เพลงเรื่องทำขวัญ เพราะมีการปรับปรุงลำดับเพลงให้มีหลาย ๆ เพลงบรรเลงต่อเนื่องกันไปจนกว่าจะเสร็จพิธี ตามปกติวงดนตรีไทย โดยเฉพาะวงปี่พาทย์ ไม่ว่าจะบรรเลงเพลงเรื่อง หรือเพลงชุดใด ๆ ที่เกี่ยวกับพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ จะต้องบรรเลงเพลงสาธุการเป็นเพลงแรก เพราะเป็นสัญลักษณ์น้อมนมัสการพระรัตนตรัย จากนั้นจึงบรรเลงเพลงอื่น ๆ เรียงไปตามลำดับที่กำหนดมาแต่โบราณ มีแต่เพลงชุดทำขวัญนี้เท่านั้นที่ไม่เริ่มด้วยเพลงสาธุการ แต่เริ่มด้วยเพลงนางนาคเป็นเพลงแรก เพื่อให้หมายถึงการแสดงความอ่อนน้อม และวิงวอนร้องขอความมั่นคง มั่งคั่ง และความอุดมสมบูรณ์จาก "นาค" หรือ "เจ้าแม่" ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน และแผ่นน้ำให้แก่ผู้รับทำขวัญ แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 52 13:27:25 จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 18 ก.พ. 52 08:51:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวังว่าจะไม่ทำให้กระทู้นี้ออกทะเลไป ผมอยากจะเสริมความต่อเรื่องนาค ในความหมายว่าเป็นคนป่าที่อาจารย์เพ็ญชมพูขยายความโดยละเอียดแล้วนั้น ว่าเมื่อคนอินเดียแผ่อารยธรรมมาทางอุษาคเนย์ โดยเฉพาะในลุ่มทะเลสาปเขมร ก็มาพบชาวพื้นเมืองไม่นุ่งผ้านุ่งผ่อนดังว่า ก็เรียกพวกนี้ว่าพวกนาคา และอาจใช้เวลานับร้อยๆปีที่จะค่อยๆผสมผสานกับคนเหล่านั้น ซึ่งคงจะไม่ถึงกับดุร้ายเป็นมนุษย์กินคนเช่นในเมืองแขก แถมอาจจะหน้าตาไปวัดไปวาได้ด้วย จนในที่สุดสามารถช่วยกันสร้างบ้านแปงเมือง ถึงกับมีสถาปัตยกรรมอันเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่เรียกว่านครวัตได้ สถาปัตยกรรมสร้างขึ้นในเขมรยุคนั้นเป็นส่วนหนึ่งที่เรียกว่าอารยธรรมขอม ซึ่งก็ไม่แตกต่างกับอารยธรรมของอินเดียร่วมสมัยไปกี่มากน้อย ดังนั้น ผู้รู้บางกลุ่มถึงกับไม่ยอมรับว่าขอมคือคนเขมร เพราะหลักฐานไม่ปรากฏพัฒนาการของอารยธรรมบนแผ่นดินนั้นเลย อยู่ๆก็จะมีMasterpieceโผล่ขึ้นมาได้อย่างไร และถึงกับว่าขอมไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วยซ้ำ เป็นเพียงชื่อของอารยธรรมแห่งยุคเท่านั้นเอง แต่เรื่องดังกล่าวคนเขมรจะยอมรับไม่ได้มาช้านานแล้ว ไม่ใช่จะเพิ่งจะไม่ยอมรับเมื่อร้อย-สองร้อยปีมานี้ ตำนานของเขมรจะปรุงแต่งให้เป็นไปว่า แผ่นดินตรงนั้นเป็นเมืองของพญานาค ที่ตอนหลังยอมรับให้พวกมนุษย์ผู้มีบุญมาสร้างเมืองขึ้นใหม่ อะไรที่เอ่ยถึงนาคา จะกลบปมด้อยโดยแปลเป็นพญานาคไปหมด นาคขอบวชยังต้องสวมหัวงูเลย พวกนี้สึกออกมาแล้วแก่ตัวเข้าจะมีหัวงูมางอกบนหัวตนหรือเปล่า ยังน่าสงสัย ผมฟังไกด์เขมรบรรยายที่ปราสาทนาคพัน ว่าก่อสร้างในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ที่ทรงได้เสียกับนางพญานาคและสร้างปราสาทนี้ให้พระนางอยู่ พระนางก็ช่วยเหลือโดยให้พญานาคที่เป็นบริวาร แปลงร่างจากงูใหญ่เป็นมนุษย์มาช่วยพระองค์ก่อสร้างบ้านเมืองจนเสร็จสวยงาม ผมก็ไม่ได้ขัดฅอเขา แต่คิดในใจว่า คนพื้นเมืองยุคนั้นคงมีหัวหน้าเป็นหญิงที่สวยพอขนาดนายทัพอินเดียที่ถือชั้นวรรณะหนักหนายอมรับเอาเป็นเมีย หรือจะด้วยกลยุทธที่ต้องเอานางไปกักไว้เป็นตัวประกันในปราสาทในฐานะราชินี เพื่อมิให้แรงงานทาสชาวพื้นเมืองลุกฮือ แล้วคนอินเดียในกองทัพที่มาคงช่วยกันปฏิบัติการกลืนชาติกับพวกที่ตนเรียกอย่างดูถูกว่าพวกนาคาเป็นการใหญ่ ใครที่สงสัยว่าพวกแขกจะไม่ฝืนใจแย่หรือที่ต้องสมสู่กับคนป่า ก็ให้ไปหาภาพนางอัปสรดู พวกผู้ชายอาจจะอิจฉาตาร้อน อยากกลับชาติไปเกิดเป็นพวกแขกยุคนั้นด้วยซ้ำ ที่เล่ามาสนุกๆนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ความหมายของนาค หรือนาคา ที่ได้บิดเบือนไปจากข้อเท็จจริง แต่ไม่ค่อยมีคนกล้าจะพูดถึง เพราะเกรงใจกันไปเกรงใจกันมาสลับซับซ้อน ทั้งที่เกี่ยวกับสถาบันศาสนาในบ้านเรา จนถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ เด็กๆรุ่นหลังจึงได้รับรู้แต่เรื่องที่ตนคิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหล เป็นไปไม่ได้ ไม่น่าเชื่อถือ แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 52 12:44:07 จากคุณ : Navarat.C - [ 18 ก.พ. 52 12:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณนะจ้ะ จากคุณ : SawasdeeKrab - [ 18 ก.พ. 52 13:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอ่อ.....ทำไมถึง ขอบคุณนะจ้ะ ล่ะครับ คุณขอบคุณอาจารย์เพ็ญชมพู  หรือขอบคุณตัวผม ตอนเปิดกระทู้ใช้คำว่า ขอบคุณครับ ก็ฟังดูดีแล้วนี่นา จากคุณ : Navarat.C - [ 18 ก.พ. 52 16:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่มีกระทู้น่าสนใจให้ตอบ ย้อนกลับมาอีกที ขอแย้งเรื่องการตีความของคุณNavarat.C หน่อย (เข้าใจว่าเอามาจากที่อื่น) พระพุทธศาสนาไม่ได้แบ่งแยกชนชั้น ไม่ว่าจะต่ำขนาดไหนก็มีสิทธิ์บวชเหมือนกันขอเพียงมีอาการครบ 32 อย่างพระสารีบุตรท่านก็ชอบเอาเด็กขอทานมาบวชหลายคน   เรื่องเผ่าพันธุ์ไม่ใช่ปัญหาในการบวชและในตำราก็ไม่เห็นพูดถึงคนป่ามาบวช มีแต่ชนชั้นสูงหรือคนเจริญแล้วมาบวช มีอีกหลายข้อสังเกตที่ไม่น่าตีความว่าเผ่านาคา คือเรื่องนอนหลับเห็นรอยสัก (บ่งบอกชาติกำเนิด)   ตอนปลงผมต้องเปลือยท่อนบน ตอนอุปสมบทต้องห่มเฉียง พระรูปอื่นน่าจะเห็นรอยสักมาก่อนบวช และพระพุทธเจ้าต้องทรงทราบประวัตินาคาพวกนี้ก่อนบวช ถ้าเป็นเรื่องจริง   อีกอย่างก่อนคนจะบวชตามกฎวินัยต้องผ่านการตรวจร่างกายโดยละเอียด ว่ามีครบอาการ 32 หรือเปล่า เป็นโรคผิวหนัง (สักลายไม่ห้าม) อวัยวะผิดปรกติหรือเปล่า รายละเอียดเยอะมาก (ในตำรา) คล้ายๆเลือกคนเป็นทหาร ฉะนั้นเรื่องรอยสักคงไม่หลุดรอดสายตาไปได้ ที่คุณยกคำคู่สวดถามว่า มนุสฺโสสิ ก็แย้งกับความเป็นมนุษย์ของพวกนาคาอีก สรุป  ให้คิดว่าเป็นพญานาคหรือนาคที่แปลว่าประเสริฐจะเข้าเค้ากว่า (แนวคิดนี้มีเป็นร้อยปี การตีความนาคาเพิ่งมีทีหลัง) เพราะในตำราก็บอกว่าพญานาคมีอยู่จริงหลายๆแห่งไม่ได้ปฎิเสธอะไร ถึงแม้พิสูจน์ไม่ได้ออกแนวปาฎิหาริย์ แต่อย่าลืมว่าคำสอนศาสนาอื่นๆก็มีเรื่อง เหลือเชื่อเหมือนกัน และมีข้อเลือกถ้าไม่เชื่อว่าเป็นพญานาคก็ให้คิดว่าเป็น เรื่องศัพท์คือผู้ประเสริฐ เข้าใจว่าคนรุ่นใหม่อยากตีความเรื่องศาสนาให้เป็นเรื่องจริงพิสูจน์ได้ การตีความศาสนาไม่ใช่เพิ่งมี สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ก็ทรงเคยตีความพุทธประวัติเหมือนกัน แต่การตีความเรื่องนาคายังไม่เนียน คนตีความมีความรู้แค่เรื่องชาติพันธุ์  เห็นคำว่านาคาน่าจะใช่ แต่ขาดความรู้รายละเอียดเรื่องศาสนา ทำให้เรื่องมันเชื่อมไม่สนิทมีจุดผิดสังเกตเยอะ อันนี้ขอแย้งด้วยหลักการ   หากคุณNavarat.C กลับมาอ่าน ขอเชิญแลกเปลี่ยนทัศนะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:05:39 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:36:43 จากคุณ : วสันดิลก - [ 19 ก.พ. 52 02:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตกลงครับ แลกเปลี่ยนทัศนะ การตีความของผมได้มาจากข้อมูลหลายด้าน ที่ให้น้ำหนักที่สุดคือที่ว่า เผ่ามนุษย์กินคนของอินเดียนี้ พวกแขกไม่ถือว่าเป็นมนุษย์ แต่ไม่ใช่สัตว์ เรียกว่าอมนุษย์ สังคมของชาวอินเดียถือชนชั้นวรรณะมาก....มากกว่าที่ชาวเราจะเข้าใจ ผมไปอินเดียเมื่อต้นปีก่อน เขาพาไปคูตโปธาราม หรือที่อาบน้ำพุร้อนสาธารณะในเมืองมคธที่มีมาแต่ครั้งพุทธกาล มีที่อาบน้ำลดหลั่นจากสูงไปสู่ต่ำ ชั้นบนสุดเป็นน้ำบริสุทธุ์ไหลออกมาจากหินใหม่ๆเป็นที่เฉพาะของวรรณพราหมณ์ และกษัตริย์ น้ำสอง รองลงมาเป็นพวกแพทย์ น้ำชักออกสีแล้วเป็นของพวกศูทร ผมโผล่หน้าเข้าไปดูเห็นอ่างขนาดใหญ่คนนั่งแช่กันยัดเยียดหลายร้อยแล้ว ต้องรีบถอย ยังไม่จบ น้ำโสโครกนั้นถูกระบายลงไปในอ่างชั้นล่างที่ไม่มีอาคารครอบส่งกลิ่นฉุยๆ มีพวกจัณฑาลดำผุดดำว่ายบ้าง นั่งแช่ปล่อยอารมณ์บ้าง ชักผ้า(ชักกันทุกชั้น)บ้าง น่าสังเวชใจยิ่งนัก คนวรรณะนี้ต่อสู้ทางสังคมมาช้านาน ปัจจุบันมีพรรคการเมืองของตนเอง มีสตรีเก่งจบPH.Dจากเคมบริดจ์เป็นผู้นำ รัฐบาล)ประชาธิปไตยของอินเดียก็เข้าใจปัญหา พยายามรณรงค์ให้สังคมเปิดใจมากขึ้น ก็ยังไม่สำเร็จ แล้วสังคมยุคพระพุทธเจ้าจะเป็นเช่นไร? การที่มีนาคที่เป็นคนป่าแอบมาบวช แล้วพระกลุ่มหนึ่งเดินขบวนไปฟ้องพระพุทธเจ้า (ตอนบวชอาจเป็นเอหิภิกขุอุปสัมปทา คือเปล่งวาจาขอบวช แล้วพระพุทธองค์ก็จะทรงอนุญาตว่า เธอจงเป็นภิกษุเถิด ไม่ได้มามีจีวรสำเร็จรูปมาให้พระพี่เลี้ยงห่มให้เหมือนพิธีกรรมในบ้านเราสมัยนี้ เมื่อทรงอนุญาตแล้วก็ต้องไปป่าช้าผีดิบ ชักบังสุกุนผ้าห่อศพมาตัดเย็บทำจีวรต่อไป ในช่วงนี้จึงไม่มีใครเห็นความลับในกายท่าน) สังคมพระด้วยกันเองนั้น พระพุทธองค์อาจจะเอาอยู่ แต่สังคมนอกวัดถ้าชาวบ้านไม่ใส่บาตรแล้ว สงฆ์จะอยู่ไม่ได้ ปัญหาของพระที่มาจากพวกไร้วรรณะคือจัณฑาล ก็หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว ต้องทรงต้องแสดงธรรมในเรื่องความเสมอภาคตักเตือนพุทธบริษัทอยู่บ่อยๆ แต่คราวนี้เป็นพวกอนุษย์ หนักเกิน พระด้วยกันยังไม่ยอมรับเลย เรื่องงูปลอมมาบวชน่ะ ผมไม่เชื่อครับ เหตุที่ต้องถามนาคขอบวชว่า เธอเป็นมนุษย์ใช่หรือไม่ ไม่ใด้เพราะว่าสัตว์มาขอบวช คนนี่แหละครับแต่สังคมบัญญัติให้เป็นอมุษย์ ไม่ถาม  ไม่สารภาพก็ไม่มีทางรู้ ผมจะบอกไว้อีกอย่าง การที่พระพุทธศาสนาไม่เจริญในอินเดียนี่ก็เป็นเพราะอนุญาตให้พวกจัณฑาลบวชได้นี่แหละ  เมื่อสิ้นพระพุทธองค์และพระอริยเจ้า ที่เป็นแกนหลักของพระพุทธศาสนา พวกพราหมณ์ก็พยายามกลืนพระพุทธศาสนาไปรวมไว้กับของเขา พระพุทธศาสนาแท้ๆสูญสิ้นไปจากอินเดียนับพันปี ตอนนี้คนชาติอื่นพยายามกลับไปรื้อฟื้นให้มีสถาบันพระภิกษุเกิดขึ้นใหม่ในแผ่นดินเดิม ประเทศไทยส่งคณะพระธรรมฑูตไปคยาเกือบห้าสิบปีแล้วมั้ง ได้ผลงานเป็นชิ้นเป็นอันก็แค่วัตถุ มีวัดไทยเกิดขึ้นมากมาย แต่หาสงฆ์อินเดียน้อยมาก พวกฮินดูก็ไม่ยอมมาบวช คนท้องถิ่นก็มีแต่จัณฑาลที่อยากบวช หลวงพ่อท่านก็ไม่ให้บวชเพราะเข็ดคนพวกนี้ ไม่ให้บวชมันก็ยังไปหาผ้าเหลืองมาห่มไปยืนขอทานในแหล่งท่องเที่ยวได้ เอาแค่นี้ก่อนนะครับ สายแล้ว จากคุณ : Navarat.C - [ 19 ก.พ. 52 08:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่อง นาค คือใครนี้ จิตร ภูมิศักดิ์เคยให้ความเห็นไว้ในหนังสือ "ความเป็นมาของคำสยาม, ไทย, ลาว และขอม และลักษณะทางสังคมของชื่อชนชาติ นาค หรือ นาคา พวกนาคเป็นชนชาติส่วนน้อยทางตะวันออกสุดของอินเดียติดพรมแดนพม่า อยู่ ณ บริเวณเทือกเขานาค (Naga Hills). เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอัสสัม. แต่พวกนาคได้ร่วมกันต่อสู้มานานปีจนใน พ.ศ. ๒๕๐๗ ได้มีการยินยอมจากรัฐบาลกลางแห่งสหภาพอินเดียให้จัดตั้งเป็นรัฐนาค (Nagaland) ขึ้น. ชนเผ่านาคเป็นชนชาติในตระกูลภาษาธิเบต-พม่า. เป็นชนชาติที่ล้าหลังตลอดมาในอดีต และลือชื่อในประเพณีล่าหัวมนุษย์เช่นเดียวกับพวก "ว้าฮ้าย" (ละว้าร้าย) ในภาคเหนือของพม่า. แต่นั่นก็เป็นเรื่องในอดีต. ขณะนี้ชนในรัฐนาคเจริญก้าวหน้าไปมากแล้ว. ชาวอารยันยุคโบราณ, สมัยที่ยังไม่เกิดรัฐประชาชาติ, เหยียดหยามดูถูกพวกนาคมาก ถือเป็นมิลักขะพวกหนึ่ง และคำเรียกชื่อชนชาตินี้ก็กล่าวกันว่ามาจากภาษาอัสสัมซึ่งเขียน (naga) แต่ออกเสียงอ่านเป็น นอค (noga) แปลว่า เปลือย, แก้ผ้า. บ้างก็มาจากภาษาฮินดูสตานีว่า นัค (nag) แปลว่า คน, ชาวเขา. แต่อย่างไรก็ดี มีนักศึกษาบางคนค้นพบว่า คำว่า นอก (nok) นั้นมีใช้อยู่ในภาษาของชาวนาคตะวันออกบางเผ่าแปลว่า "คน" (ในความหมายว่า people ไม่ใช่ human being). และยังมีผู้อื่นอีกที่ได้ค้นพบว่าคำที่เขาเรียกตนเองว่า นาค (นอค) นั้น แปลว่า คนแข็งแรง ตามความเห็นของข้าพเจ้า ถ้ามองดูปัญหาจากพื้นฐานทางสังคมแล้ว ความหมายของชื่อ นาค (นอค) ที่แปลว่า "คน" น่าจะเป็นความหมายดั้งเดิมที่สุด. เพราะเขาถูกดูถูกเหยียดหยามมานานนับพันปีว่าเป็นคนป่า เป็นลิงค่าง ฯลฯ นั่นเอง เขาจึงได้เรียกตนเองว่า "คน" (นาค) เพื่อยืนยันตอบโต้ผู้ที่ดูถูกเขา. แต่อย่างไรก็ดี แม้ชาวนาคาจะประกาศว่าเขาเป็น คน (นาค) ชื่อที่เขาประกาศออกมา นาค ในที่สุดก็ตกไปอยู่ในภาษาอัสสัมแปลว่า เปลือย, และภาษาฮินดูสตานีว่า นัค แปลว่า คนป่า, ชาวเขา. ในการบวชเป็นภิกษุของพุทธศาสนา, มีการห้ามมิให้พวกนาคบวช. เล่ากันว่า นาค นั้นคือพญางูใหญ่ หรือ พญานาค, และว่าพญานาคเคยปลอมตัวเข้ามาบวชด้วย. แต่ภายหลังถูกจับได้จึงถูกขับให้ลาสิกขา, พญานาคจึงขอร้องต่อพระพุทธเจ้าว่า ต่อไปภาคหน้า แม้นาคจะบวชไม่ได้ก็ขอให้ผู้ที่กำลังเตรียมตัวเพื่อจะบวชนั้นมีชื่อเรียกว่า นาค, ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของประเพณีเรียกว่า ทำขวัญนาค, ขานนาค, บวชนาค มาในทุกวันนี้. จากการนี้จึงได้มีการตรวจสอบให้แน่ใจว่าผู้ที่จะมาบวชนั้นมิใช่พญานาค หากเป็นคนแน่นอน, ในการบวชจึงมีระเบียบว่าพระคู่สวดสององค์จะต้องพาผู้บวชออกไปสอบสวนนอกประตูพระอุโบสถ ในคำสอบสวนนั้นมีคำถามหนึ่งถามว่า  "มนุสฺโส สิ ?" (เจ้าเป็นคนหรือเปล่า ?) เรื่องปรัมปราที่ว่าพญานาคปลอมมาบวชนั้นตัดทิ้งไปได้. ทำไม, พระคู่สวดแต่โบราณนั้นดูไม่ออกเจียวหรือว่าคนที่มาขอบวช และยืนอยู่ตรงหน้าตนนั้นเป็นคนหรือเปล่า ? และยังไม่ยอมเชื่ออีกหรือว่าผู้มาขอบวชนั้นพูดจาภาษาบาลีกันได้รู้เรื่องขนาดนี้แล้วยังอาจจะไม่ใช่คน ? ปัญหามิใช่อยู่ที่ว่าพระคู่สวดไม่รู้ หรือดูไม่ออก ว่าสิ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้าตนนั้นเป็นตัวแมงกะแท้หรือเป็นคน, หากความเป็นจริงอยู่ที่ว่า สังคมอินเดียยุคนั้นมีการเหยียดหยามคนบางเผ่าที่ระดับสังคมล้าหลังให้เป็นผี เป็นลิงค่างบ่างชะนี เป็นสัตว์เป็นยักษ์, ไม่ยอมรับว่าเป็นคนหรือเป็นมนุษย์. ในยุคพุทธกาลนั้น สังคมดินเดียทั่วไปจะต้องไม่ยอมรับชนเผ่านาคาหรือนาคว่าเป็นคน, คงถือเป็นลิงค่างหรือแมงกะแท้ป่าเถื่อน, แม้จะพูดภาษากันรู้เรื่องก็ยังหายอมรับว่าเป็นคนไม่, ฉะนั้นจึงไม่ยอมรับให้เขาบวชในพุทธศาสนา. ในข้อนี้ถ้าหากจะมองพุทธศาสนาแบบงมงาย คือถือว่าไม่มีอิทธิพลของสังคมในยุคนั้นวางปูเป็นพื้นฐานอยู่เลย ก็อาจจะไม่สามารถเข้าใจได้. แต่ถ้ามองพุทธศาสนาเป็นปรัชญาของยุคที่อินเดียกำลังก้าวหน้ามาสู่ยุคศักดินา เป็นปรัชญาที่เกิดขึ้นคัดค้านปรัชญาของศาสนาพราหมณ์อันเป็นหัวใจของชนชั้นปกครองอารยันแห่งยุคสังคมทาส, พุทธปรัชญาเกิดขึ้นคัดค้านปรัชญาของศาสนาพราหมณ์ แต่คัดค้านบนพื้นฐานของสังคมในยุคนั้นและก้าวไปไกลที่สุดเท่าที่สภาพสังคมยุคนั้นจะอำนวนให้ไปได้, ส่วนหนนึ่งก้าวล้ำยุคไปข้างหน้า และก็ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่ยังคงรับรองความสำนึกขั้นพื้นฐานของสังคมยุคนั้นอยู่, ถ้ามองอย่างนี้จึงจะเข้าใจได้ว่าทำไมวงการพุทธศาสนาจึงไม่ยอมรับว่า นาค คือ คน. และทำไมจึงต้องถามก่อนบวชเสมอว่า เจ้าเป็นคนหรือเปล่า ? (มนุสฺโส สิ) จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 19 ก.พ. 52 11:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ Navarat.C # ๙ การที่พระพุทธศาสนาไม่เจริญในอินเดียนี่ก็เป็นเพราะอนุญาตให้พวกจัณฑาลบวชได้นี่แหละ .......คนท้องถิ่นก็มีแต่จัณฑาลที่อยากบวช หลวงพ่อท่านก็ไม่ให้บวชเพราะเข็ดคนพวกนี้ ไม่ให้บวชมันก็ยังไปหาผ้าเหลืองมาห่มไปยืนขอทานในแหล่งท่องเที่ยวได้ จัณฑาลก็คือคน ขอแนะนำให้รู้จัก ดร. อัมเบดการ์ ผู้เกิดในวรรณะจัณฑาลที่ยากจนที่สุดตระกูลหนึ่งของอินเดีย ในเมืองนาคปูร์ รัฐมหาราษฏร์ ทางตอนกลางของอินเดีย เหตุการณ์สำคัญที่ ดร.อัมเบดการ์ได้กระทำ และเป็นสิ่งซึ่งมีคุณูปการมากต่อพระพุทธศาสนาในประเทศอินเดียคือ การเป็นผู้นำชาวพุทธศูทรกว่า ๕ แสนคน ปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ ซึ่ง ดร.อัมเบดการ์สนใจพระพุทธศาสนามานานแล้ว โดยเฉพาะจากการได้อ่านหนังสือพระประวัติของพระพุทธเจ้า ซึ่งเขียนโดยพระธัมมานันทะ โกสัมพี ชื่อว่า "ภควาน บุดดา"(พระผู้มีพระภาคเจ้า) ท่านได้ศึกษาแล้วว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่ไม่มีข้อรังเกียจในเรื่องวรรณะ ไม่ปิดกั้นการศึกษาพระธรรม ให้ความเสมอภาค และภราดรภาพ แก่คนทุกชั้น ในจิตใจของ ดร.อัมเบดการ์ เป็นชาวพุทธอยู่ก่อนแล้ว แต่ท่านตั้งใจจะทำให้เป็นรูปเป็นร่างยิ่งขึ้นก็คือ การปฏิญาณตนเป็นชาวพุทธพร้อมกับพี่น้องชาวอธิศูทร ในงานฉลองพุทธชยันติ (Buddhajayanti) ดร.อัมเบดการ์ ได้กล่าวสดุดีพระพุทธศาสนา โดยเขียนหนังสือเผยแผ่พระพุทธธรรมหลายเล่ม เช่น "พุทธธรรม "(Buddha and His Dhamma) "ลักษณะพิเศษของพระพุทธศาสนา" (The Essential of Buddhism) และคำปาฐกถาอื่นๆ ที่ได้รับการตีพิมพ์ภายหลัง เช่น "การที่พระพุทธศาสนาหมดไปจากอินเดีย" (The down fall of Buddhism in india) เป็นต้น ก่อนหน้าที่จะมีงานฉลองพุทธชยันตี เป็นที่ทราบกันดีว่า อินเดียในขณะนั้น มีชาวพุทธอยู่แทบจะเรียกได้ว่าเป็น อัพโภหาริก คือน้อยจนเรียกไม่ได้ว่ามี แต่เหตุใดจึงมีงานฉลองนี้ขึ้น คำตอบนี้น่าจะอยุ่ที่ ท่านยวาห์ ราล เนรูห์ ซึ่งได้กล่าวคำปราศรัยไว้ในที่ประชุมโลกสภา (รัฐสภาของอินเดีย) เรื่องการจัดงานฉลองพุทธชยันตี ว่า "พระพุทธเจ้า เป็นบุตรที่ปราดเปรื่องยิ่งใหญ่และรอบรู้ที่สุดของอินเดีย ในโลกนี้ซึ่งเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เคียดแค้น และรุนแรง คำสอนของพระพุทธเจ้าส่องแสงเหมือนดวงอาทิตย์ที่รุ่งโรจน์ ไม่มีคนอินเดียคนใดที่จะนำเกียรติยศ เกียรติภุมิ กลับมาสู่อินเดียได้เท่ากับพระพุทธองค์ หากเราไม่จัดงานฉลองท่านผู้นี้แล้ว เราจะไปฉลองวันสำคัญของใคร" ในงานฉลองพุทธชยันตินั้น รัฐบาลอินเดียได้จัดสรรงบประมาณการจัดงาน ฉลองตลอด ๑ ปีเต็ม โดยวนเวียนฉลองกันไปตามรัฐต่างๆ รัฐบาลได้อนุมัติงบประมาณ อย่างเช่น ทำการตัดถนนเข้าสู่พุทธสังเวชนียสถานต่างๆให้ดีขึ้น สร้างธรรมศาลา อำนวยความสะดวกแก่ผู้มาร่วมงานพุทธชยันตีจากประเทศต่างๆ จัดพิมพ์หนังสือสดุดีพระพุทธศาสนา จัดทำหนังสือวิชาการพระพุทธศาสนา โดยนักปราชญ์หลายท่านเขียนขึ้น ประธานาธิบดีราธกฤษนัน เขียนคำนำสดุดีพุทธคุณ ให้ชื่อว่า "2500 years of Buddhism" (๒๕๐๐ ปีแห่งพระพุทธศาสนา) ทั่วทั้งอินเดีย ก้องไปด้วยเสียง พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ส่วนในการปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะนั้น ดร.อัมเบดการ์ได้นำชาววรรณะศูทร ปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะที่เมืองนาคปูร์ สาเหตุที่ท่านเลือกเมืองนี้แทนที่จะเป็นเมืองใหญ่ๆ อย่าง บอมเบย์ หรือเดลี ท่านได้ให้เหตุผลว่า "ผู้ที่ทำการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตอนแรกๆ นอกจากพระสงฆ์คือพวกชนเผ่านาค ซึ่งถูกพวกอารยันกดขี่ข่มเหง ต่อมาพวกนาคได้พบกับพระพุทธเจ้า พระองค์ได้ทรงแสดงธรรมจนพวกนาคเหล่านั้นเลื่อมใส ปฏิญาณตนเป็นชาวพุทธและเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทั่ว เมืองนาคปูร์นี้ เป็นเมืองที่พวกนาคตั้งหลักแหล่งอยู่" (คำกล่าวของท่านอัมเบดการ์มีมูลอยุ่ไม่น้อย และจะว่าไปแล้ว หลังจากพระพุทธศาสนาเริ่มถูกทำลายจากอินเดีย เมืองนาคปูร์เป็นเมืองที่มีชาวพุทธอาศัยอยู่มาก และเป็นเมืองที่มีชนชั้นศูทร หรือคนวรรณะต่ำอยู่มากอีกด้วย ดังนั้นศูนย์กลางพุทธศาสนิกชนในอินเดียปัจจุบันที่เป็นคนวรรณะศูทร จึงอยู่ที่นาคปูร์) ในการปฏิญาณตนเป็นชาวพุทธ ๕ แสนคน เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๐ (๒๔๙๙ของไทย)นั้น มีพระภิกษุอยู่ในพิธี ร่วมเป็นสักขีพยานด้วย ๓ รูป คือ พระสังฆรัตนเถระ (Ven. M. Sangharatana Thera) พระสัทธราติสสะเถระ (Ven. S. Saddratissa Thera) และพระปัญญานันทะเถระ (Ven. Pannanand Thera) ในพิธีมีการประดับธงธรรมจักรและสายรุ้งอย่างงดงาม ในพิธีนั้น ผู้ปฏิญาณตนได้กล่าวคำปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ และ คำปฏิญญาน ๒๒ ข้อ ของ ดร.อัมเบดการ์ ดังนี้ ๑. ข้าพเจ้าจะไม่บูชาพระพรหม พระศิวะ พระวิษณุต่อไป ๒. ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อว่าพระราม พระกฤษณะ เป็นพระเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่เคารพต่อไป ๓. ข้าพเจ้าจะไม่เคารพบูชาเทวดาทั้งหลายของศาสนาฮินดูต่อไป ๔. ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อลัทธิอวตารต่อไป ๕. ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อว่า พระพุทธเจ้าคืออวตารของพระวิษณุ การเชื่อเช่นนั้น คือคนบ้า ๖. ข้าพเจ้าจะไม่ทำพิธีสารท และบิณฑบาตแบบฮินดูต่อไป ๗. ข้าพเจ้าจะไม่ทำสิ่งที่ขัดต่อคำสอนของพระพุทธเจ้า ๘. ข้าพเจ้าจะไม่เชิญพราหมณ์มาทำพิธีทุกอย่างไป ๙. ข้าพเจ้าเชื่อว่าทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้มีศักดิ์ศรีและฐานะเสมอกัน ๑๐. ข้าพเจ้าจะต่อสู้เพื่อความมีสิทธิเสรีภาพเสมอกัน ๑๑. ข้าพเจ้าจะปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ โดยครบถ้วน ๑๒. ข้าพเจ้าจะบำเพ็ญบารมี ๑๐ ทัศ โดยครบถ้วน ๑๓. ข้าพเจ้าจะแผ่เมตตาแก่มนุษย์และสัตว์ทุกจำพวก ๑๔. ข้าพเจ้าจะไม่ลักขโมยคนอื่น ๑๕. ข้าพเจ้าจะไม่ประพฤติผิดในกาม ๑๖. ข้าพเจ้าจะไม่พูดปด ๑๗. ข้าพเจ้าจะไม่ดื่มสุรา ๑๘. ข้าพเจ้าจะบำเพ็ญตนในทาน ศีล ภาวนา ๑๙. ข้าพเจ้าจะเลิกนับถือศาสนาฮินดู ที่ทำให้สังคมเลวทราม แบ่งชั้นวรรณะ ๒๐.ข้าพเจ้าเชื่อว่าพุทธศาสนาเท่านั้นที่เป็นศาสนาที่แท้จริง ๒๑. ข้าพเจ้าเชื่อว่าการที่ข้าพเจ้าหันมานับถือพระพุทธศาสนานั้นเป็นการเกิดใหม่ที่แท้จริง ๒๒. ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตนตามคำสอนของพระพุทธศาสนาอย่างเคร่งครัด หลังจากปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะแล้ว ท่านกล่าวว่า "ข้าพเจ้าเกิดมาจากตระกูลที่นับถือศาสนาฮินดู แต่ข้าพเจ้าจะขอตายในฐานะพุทธศาสนิกชน" ดร.อัมเบดการ์ มหาบุรุษผู้นำพุทธศาสนากลับคืนสู่มาตุภูมิ โดยคุณชำนาญ จันทร์เรือง นักวิชาการทางรัฐศาสตร์และกฎหมาย มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน http://midnightuniv.org/midnight2544/0009999678.html จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 19 ก.พ. 52 11:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ทำไมถึงไม่เชื่อว่าตำนานนาคคือพญานาค  แต่เอานาคาีคนป่ามาสวมสิทธิ์แทน เพราะไม่เคยบวชศึกษาเชิงลึกทำให้โน้มเอียงยาก ? เพราะรังเกียจเรื่องพิสูจน์ไม่ได้ ? เพราะพญานาคมองไม่เห็น ? เพราะไม่อยากให้ศาสนาของตนเป็นเรื่องลี้ลับ ? เพราะเชื่อข้อมูลแนวใหม่ของฝรั่งหรือคนไทยจนยากถอนตัว ? ในตำราศาสนาบันทึกเรื่องพญานาคเทวดานางฟ้าไว้เยอะมาก ถ้าเราบอกไม่มี ไม่เชื่อเลยรู้สึกจะสุดโต่งไปหน่อย หากเพราะว่าเป็นเรื่องมองไม่เห็นพิสูจน์ไม่ได้ แล้วเชื้อโรคเล็กๆเรามองด้วยตาเปล่าไม่เห็นทำไมเราเชื่อว่ามี   เพราะเรามีกล้องจุลทรรศน์ส่องดู เรื่องเหลือเชื่อในศาสนาก็เหมือนกันเรามองไม่เห็นเพราะขาดญาณวิเศษ ยังไม่บรรลุธรรมมีฤทธิ์จึงมองไม่เห็น ไม่ใช่จะไม่มี เรื่องตโปทารามผมเคยอ่านหลายเล่มแล้ว พอรู้   ตรงที่คุณนวรัตบอกกลุ่มพระเดินไปฟ้องว่ามีคนป่ามาบวช คุณพูดเองสันนิษฐานให้เข้ากับการตีความ (ตำราศาสนาไม่มีกล่าวถึง) หากมีคนนาคามาบวชจริงน่าจะมีบันทึกหลงเหลือบ้าง แต่ทำไมไม่มีเลย สมัยพุทธกาลคนจัณฑาลบวชได้   จริงที่ตอนพุทธศาสนาหมดจากอินเดียประมาณพ.ศ 1700 มีคนจัณฑาลมาบวช  แต่เพราะความประพฤติไม่ดีทำให้สูญสิ้นศาสนา ไม่ใช่เพราะชาติกำเนิดนะคุณ (ทุกวันนี้พระมีแต่ลูกชาวนาศาสนายังอยู่ได้) ทำไมคุณนวรัตกับคุณเพ็ญชมพูถึงมั่นใจเหลือเกินว่าไม่ใช่พญานาค อยู่ในเหตุการณ์ ? เกิดทัน ? ฯลฯ คุณเพ็ญชมพูเวลาพระคู่สวดถามนาคไม่ได้ไปถามนอกประตูโบสถ์นะ แต่ยืนถามด้านในข้างๆประตู ไม่ทราบหรือหลงลืม ส่วนบทความของจิตร ภูมิศักดิ์ บางอย่างก็จริง  บางอย่างก็มั่ว บางอย่างก็สันนิษฐานเอา ชอบยกวัฒนธรรมไทยให้เป็นของชาติอื่นๆหมด ทำให้เยาวชนเข้าใจผิดเหมือนลูกศิษย์อ.จักรพันธุ์ เขียนไว้ในพลอยแกมเพชร ฟังหูไว้หู  เราใช้ความรู้ทางโลกทางธรรมตัดสินเองดีกว่าไหม เรื่องเผ่านาคาทำไมไม่เคยปรากฎในตำราศาสนาเลย ขนาดเดียรถีย์หลายๆสำนักยังมีชื่อปรากฎ ไม่แปลกใจบ้างหรือ เป็นถึงตำนานบวชนาคทำไมไม่มีอะไรหลงเหลือให้แกะรอยบ้าง เรื่องนาคาคนรุ่นใหม่ตีความกันเอาเอง ร้อยปีที่แล้วยังไม่มีความเชื่อนี้ เพราะในตำราไม่มี เพราะยังไม่มีใครตีความ (แต่ไม่เนียน) ตรงมนุสฺโสสิ (สิ เขียนติดกันนะคุณเพ็ญชมพู มาจาก อสิ คุมพากษ์ ตวํ แปลว่า เธอ) คุณนวรัตก็พยายามพูดให้เข้ากับการตีความเหลือเกิน แต่ก็ไม่สนิทเลย เรื่องข้อมูลดร.อัมเบดการ์ การฟื้นฟูพุทธศาสนารู้มานานแล้ว สรุป ส่วนตัวเชื่อว่าเป็นพญานาคหรือเป็นเรื่องศัพท์   ไม่ใช่เผ่านาคา เพราะตีความข้างเดียว คิดไปเอง ทฤษฎีมีแต่ อาจจะ คงจะ ไม่มีข้อมูลทางศาสนารับรองสักนิด แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 14:34:03 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:10:13 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:39:19 จากคุณ : วสันดิลก - [ 19 ก.พ. 52 13:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จากความเห็นคุณเพ็ญชมพู "ทำไม, พระคู่สวดแต่โบราณนั้นดูไม่ออกเจียวหรือว่าคนที่มาขอบวช และยืนอยู่ตรงหน้าตนนั้นเป็นคนหรือเปล่า ? และยังไม่ยอมเชื่ออีกหรือว่าผู้มาขอบวชนั้นพูดจาภาษาบาลีกันได้รู้เรื่อง ขนาดนี้แล้วยังอาจจะไม่ใช่คน ? ปัญหามิใช่อยู่ที่ว่าพระคู่สวดไม่รู้ หรือดูไม่ออก ว่าสิ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้าตนนั้นเป็นตัวแมงกะแท้หรือเป็นคน, หากความเป็นจริงอยู่ที่ว่า สังคมอินเดียยุคนั้นมีการเหยียดหยามคนบางเผ่าที่ระดับสังคมล้าหลังให้เป็นผี เป็นลิงค่างบ่างชะนี เป็นสัตว์เป็นยักษ์, ไม่ยอมรับว่าเป็นคนหรือเป็นมนุษย์. ในยุคพุทธกาลนั้น สังคมดินเดียทั่วไปจะต้องไม่ยอมรับชนเผ่านาคาหรือนาคว่าเป็นคน, คงถือเป็นลิงค่างหรือแมงกะแท้ป่าเถื่อน, แม้จะพูดภาษากันรู้เรื่องก็ยังหายอมรับว่าเป็นคนไม่, ฉะนั้นจึงไม่ยอมรับให้เขาบวชในพุทธศาสนา" อ่านแล้วงง ไม่รู้รีบพิมพ์หรือเปล่า อยากให้คุณเพ็ญชมพูย้อนไปอ่านความเห็นคุณนวรัต ตรงนาคานอนหลับเห็นรอยสักกับตอนนาคนอนหลับคืนร่าง อย่างไหนปกปิดความลับได้เนียนกว่ากัน ก่อนแลกเปลี่ยนทัศนะช่วยคลายอคติออกด้วย   ไม่ใช่เชียร์กันให้กิฟว์กันไปกันมาซึ่งไม่ทำให้ข้อมูลดีขึ้นเลย แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:11:15 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:42:04 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 15:21:09 จากคุณ : วสันดิลก - [ 19 ก.พ. 52 14:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดร. อัมเบดการ์ จะต้องต่อสู้เพื่อสถานะทางสังคมอีกมากมาย ตายแล้วเกิดใหม่พร้อมกับท่านยวาห์ ราล เนรูห์ อีกสิบชาติ พวกฮินดูซึ่งเป็นคนหมู่มากในอินเดียก็คงจะไม่ยอมรับความเท่าเทียมของจัณฑาล การปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะเป็นกลยุทธทางการต่อสู้สำคัญของดร. อัมเบดการ์  จุดผกผันก็คือ ถ้าเพียงแต่คนฮินดูยอมรับและรู้สึกว่า พุทธศาสนิกชนคือคนต่างศาสนากับตน เช่นพวกมุสลิมหรือสิกข์ ก็จะเอาชั้นวรรณะแบบฮินดูไปบ้งคับใช้กับคนที่เป็นพุทธศาสนิกชนไม่ได้ แม้จะเป็นพวกจัณฑาลก็ตาม แต่อุปสรรคของดร. อัมเบดการ์ก็คือพื้นฐานการศึกษาของกลุ่มคนที่น่าสงสารเหล่านี้ ไม่มีทางใดเลยที่จะสื่อให้พวกเขาได้เข้าใจ ท่านที่ไปสัมผัสอินเดียมาแล้วก็คงจะเข้าใจได้ว่าชีวิตพวกเขาเปรียบเหมือน ขอประทานโทษ สุนัขข้างถนน ที่มีชีวิตอยู่เพื่อเสาะแสวงหาเศษอาหารไปวันหนึ่งๆ หมู่ขอทานเหล่านี้ หากใครไปพูดกับเขาสักหนึ่งประโยค เขาก็จะรุมล้อมเข้าพร่ำคำขอทานตะเบ็งเซงแซ่เป็นสิบเป็นร้อยประโยดจนกว่าท่านจะวื่งหนีเอาตัวรอดออกมาได้ ใครเล่า จะไปสอนอุดมการณ์การต่อสู้ทางชนชั้นให้พวกเขาเข้าใจได้ พวกฮินดูจะอดหัวเราะไม่ได้หากได้ยินว่าคนพวกนี้จะลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ในอดีต(หมายถึงหลายสิบปีก่อน) คณะพระธรรมฑูตไทยเคยให้ความอนุเคราะห์ชนกลุ่มนี้ด้วยการให้อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และอยู่อาศัย เพื่อคัดพวกหน่วยก้านดีมาบวช แต่ในที่สุดก็ล้มเหลว พอจำเริญวัยได้ที่ พวกนี้ก็สึกไปมีเมีย  อุบาสกที่เป็นจัณฑาลไม่มีสถานะใดๆให้คนศรัทธาเชื่อถือ กะจะได้อาศัยให้เผยแผ่พระศาสนาให้แก่พวกเดียวกันเป็นเรื่องเป็นราว ก็ล้มเหลว ในที่สุดหน้าที่หลักของพระธรรมฑูตไทยก็คือ การนำคณะแสวงบุญชาวไทยไปนมัสการสังเวชนียสถานต่างๆ โดยท่านทำหน้าที่แทนไกด์ บรรยายข้อมูลอันเป็นสาระไปตลอดทาง ก็ได้ประโยชน์อยู่หรอก อย่างน้อยก็ได้พูดธรรมะให้แก่คนไทยด้วยกันฟัง ดีกว่าไม่รู้จะทำอะไรเลย อันที่จริงผมกล่าวถึงจัณฑาลก็เพียงแต่ต้องการยกรูปธรรมให้คุณวสันดิลกเข้าใจมุมมองของผมว่า ขนาดกลุ่มชนที่แขกยอมรับว่าเป็นมนุษย์ แต่ต่ำชั้นเช่นจัณฑาลก็ยังถูกเดียจฉันจากสังคมถึงเพียงนี้ แล้วพวกที่โดนตราหน้าว่าเป็นพวกอมุษย์จะเป็นฉันใด ผมไม่ได้สงสัยในความเป็นสัพพัญญูของพระพุทธเจ้า ว่าท่านจะทรงทราบมาก่อนหรือไม่ว่าชายผู้นั้นเป็นนาคา แต่เรื่องนี้ ในที่สุดของความเป็นไป พระองค์ท่านก็ได้ทรงปฏิบัติให้เราดูเป็นแบบอย่างในเรื่องของอุเบกขาธรรม เมื่อทรงทำดีที่สุดแล้ว สัตว์โลกก็ยังมีเหตุจะต้องเป็นไปตามวิบากกรรมของตน ท่านก็จะสงบจิต(ผมไม่คำแปลอุเบกขาว่า การวางเฉย ฟังดูเหมือน เห็นแก่ตัวไปหน่อย) คิดดูหากจะทรงวินิฉัยให้ท่านคงบวชอยู่ได้ ออกไปบิณฑบาตแล้วโดนคนรุมทำร้ายเอา แล้วจะเป็นอย่างไร พระพุทธศาสนาในเรื่องของแก่นแท้ ที่ทรงสอนให้รู้จักทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ การพ้นไปจากทุกข์ และทางดับเหตุแห่งทุกข์ ยังไม่มีอะไรขัดแย้งกับวิทยาศาสตร์ในความเชื่อของผม แต่ถ้าเอาเรื่องอื่นที่พระพุทธเจ้าไม่ได้สอน แต่อรรถกถาจารย์รจนาขึ้นมา หลายเรื่องก็ยากที่จะน้อมใจเชื่อ ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ พระพุทธองค์ยังทรงสอนกาลามสูตรให้พวกเราเลย จากคุณ : Navarat.C - [ 19 ก.พ. 52 15:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แหะๆ...ให้กิ้ปของผมเป็นความหมายว่าเห็นด้วย สั้นๆครับไม่ต้องขยายความ ไม่ใช่เชียร์กันไปเชียร์กันมา อีกนิดนะครับ เรื่องนาคาที่มาเขียนนี้ไม่ได้ลอกตำราไหนมา เพราะไม่มีใครเขียนให้ลอก แต่อ่านหนังสือมาหลายเล่มพอสมควร จึงเอามาสันนิฐาน(แปลว่าเดาโดยมีหลัก) คุณเพ็ญชมพูเอาข้อมูลมายืนยัน ไม่เหมือนกันที่เดียวแต่ผมก็เห็นด้วย ทว่าเรื่องรอยสัก นั่นน่ะเดาล้วนๆเลยครับ เพราะผมใช้คำว่าอาจจะ นอนหลับแล้ว ผ้าหลุดรุ่ย.........อาจจะโผล่ก็ได้ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 15:26:07 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 15:13:35 จากคุณ : Navarat.C - [ 19 ก.พ. 52 15:09:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพราะคำนึงเรื่องพระอรรถกถาจารย์รจนาขึ้นมาถึงได้มีตัวเลือก คือมุ่งที่คำแปลของศัพท์ ผู้ประเสริฐ,ผู้เจริญ แต่คงไม่ใช่เผ่านาคาแน่ๆ เพราะไม่เข้าพวก ไม่มีใคร(ตำรา)รับรอง หากไม่ได้ชื่อนาคา ไม่รู้จะได้รับเกียรติเอามาโยงกับเรื่องนาคหรือเปล่า ไม่ได้รังเกียจการตีความ แต่อยากให้ทำงานรัดกุมกว่านี้ ศึกษาข้อมูลทั้งสองด้าน ไม่ใช่ตีความข้างเดียว ถ้ามีข้อมูลศาสนาเรื่องเผ่านาคาถึงจะเชื่อ  ย้ำข้อมูลศาสนา และทุกเรื่องไม่จำเป็นต้องตีความ ไม่อย่างนั้นคงต้องตีความตำราศาสนาทุกเล่ม คิดหรือว่าจะตีความได้หมดและเข้ากัน แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:13:15 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:43:20 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 16:33:59 จากคุณ : วสันดิลก - [ 19 ก.พ. 52 16:12:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นาค นอกจากจะหมายความตามความเชื่อเดิมว่าคือ พญานาค แล้ว ยังตีความได้อีก ๒ นัย คือ ๑. ชนเผ่านาคา ตามข้อสันนิษฐานของจิตร ภูมิศักดิ์  # ๑๐ ๒. ชนเผ่าพื้นเมืองในอุษาคเนย์ ตามข้อสันนิษฐานของ สุจิตต์ วงษ์เทศ # ๔ ราว ๒,๐๐๐ ปีมาแล้ว ชาวชมพูทวีปที่เป็นพราหมณ์พ่อค้า เป็นนักเผชิญโชค ฯลฯ เดินทางเข้ามาติดต่อกับคนพื้นเมืองในอุษาคเนย์แล้วเริ่มค้าขายกับชาวสุวรรณภูมิ ตำนานพงศาวดารลังกาบันทึกว่า ต่อมามีพระสงฆ์ ๒ รูป เดินทางมาที่ดินแดนสุวรรณภูมิ แลัวประดิษฐานพระพุทธศาสนาเป็นครั้งแรก ด้วยเหตุที่คนพื้นเมืองยังล้าหลัง ทำให้พระกับพราหมณ์ชมพูทวีปเรียกคนพื้นเมืองของสุวรรณภูมิว่า นาค ล้วนเป็นพวกนับถือศาสนาผีมาแต่ดั้งเดิมดึกดำบรรพ์ การเผยแผ่ศาสนาครั้งแรกๆ จึงไม่ราบรื่น มีการปะทะและขัดแย้งกันทางระบบความเชื่ออยู่นานกว่าจะเป็นที่ยอมรับนับถือทั่วไป แรกทีเดียว พระสงฆ์จากชมพูทวีปในราชสำนักพระเจ้าอโศก ยังไม่ได้สอนพุทธศาสนาต่อคนพื้นเมืองทั่วไป แต่สอนเฉพาะกลุ่มหัวหน้าเผ่าพันธุ์ (Chiefdom) ก่อน เมื่อหัวหน้าเผ่าพันธุ์ยอมรับนับถือแล้วถึงแผ่ขยายไปสู่คนทั่วไปทีละเล็กทีละน้อย ซึ่งก่อให้เกิดการปะทะกันระหว่างพุทธกับผี ร่องรอยความขัดแย้งระหว่างพุทธกับผีมีอยู่ในตำนานและนิทาน หนังสือสำคัญที่บันทึกเรื่องนี้ไว้ คือ อุรังคธาตุ หรือตำนานพระธาตุพนม จังหวัดนครพนม เล่าว่า เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จมาถึงดินแดนอีสาน ก็พบกับบรรดานาคที่มีอิทธิฤทธิ์ควบคุมพื้นที่อยู่ บรรดานาคไม่ยอมอ่อนน้อมนมัสการแถมยังกระทำอาการอวดอภินิหารข่มขู่ ทำให้พระพุทธเจ้าต้องทรงแสดงปาฏิหาริย์ปราบบรรดานาค จนที่สุดนาคทั้งหลายก็ยอมเข้าหาพระศาสดา มีศรัทธาต่อพุทธศาสนา แล้วทูลขอรอยพระพุทธบาทไว้สักการบูชา นิทานอย่างนี้มีทั่วไปหมดทั้งภูมิภาค ตั้งแต่พม่า มอญ ไทย ลาว เขมร จนถึงเวียดนาม ใครจะเชื่อข้อไหนก็ขึ้นกับการวินิจฉัยของแต่ละท่านเทอญ จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 19 ก.พ. 52 16:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณวสันดิลกครับ คงพอสรุปได้กระมังว่า ตำนานบวชนาคนั้น คุณเชื่อว่าเกิดจากพญางูใหญ่แปลงกายมาบวชแล้วถูกจับได้ ตามอรรถาธิบายที่ท่านเล่าให้ฟังตอนเราไปขอบวชพระ หรือที่ตำราพุทธศาสนาบางเล่มได้กล่าวไว้ ส่วนผมและคุณเพ็ญชมพูอยู่ในฝ่ายที่ไม่เชื่อ เหตุที่ไม่เชื่อก็ดังที่ร่ายยาวกันมาหลายกระทู้ ผมน่ะเตรียมใจไว้แล้วตอนปล่อยความคิดออกมาตั้งแต่คคห.3 ว่าคงสุดโต่งไปคนละข้างกับผู้ที่มีความเชื่อตามที่โบราณว่ากันมา และคงจะต้องโดนอะไรบ้าง แต่ผมก็ยอมเปลืองตัว ด้วยปรารถนาให้คนรุ่นใหม่ในห้องนี้ที่ได้เข้ามาอ่าน เอาไปเก็บไว้ในคลังสมอง เชื่อไม่เชื่อไม่เป็นไร วันดีคืนดีความจำมันอาจจะปิ๊งขึ้นมา และดับวิจิกิจฉาได้ คุณวสันดิลกคงใจกว้างที่จะยอมฟังความเห็นต่าง คุณไม่เชื่อความเชื่อของผม  ผมไม่ว่าคุณ และหวังว่าคุณจะไม่ว่าผมด้วย ที่ผมเลือกเชื่อพระอรรถกถาเฉพาะบางเรื่อง เราต่างมีสิทธิ์ในการนับถือศาสนา ผมมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะเลือกแนวทางพระพุทธศาสนาที่ถูกกับจริตของผม ทำไมผมจึงเป็นห่วงเยาวชน คนรุ่นใหม่ เพราะโลกสมัยนี้มันไปถึงไหนกันแล้ว เรื่องราวที่พระอรรถกถาจารย์ปรุงแต่งไว้ให้คนเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอาจจะเหมาะกับคนในยุคโน้น แต่ยุคนี้ มุกบางมุกใช้ไม่ได้ เยาวชนหากเห็นบางเรื่องที่ไร้สาระ ไม่ทันพิจารณาว่านั่นเป็นเพียงเปลือก ไม่ใช่แก่นแท้ ก็ใจร้อนทิ้งพระพุทธศาสนาไปอย่างกู่ไม่กลับแล้ว เรื่องพญานาค เทวดา อินทร์ พรหม นรก สวรรค์ หากมีจริง ก็จะอยู่ในอีกมิติหนึ่ง ไม่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติไปสู่หนทางที่จะทำให้ปัจเจกบุคคลล่วงพ้นทุกข์อย่างแท้จริงได้ ผมเห็นด้วยกับคุณวสันดิลกอย่างหนึ่งว่า เราไม่ควรจะไปเสียเวลาตีความพิสูจน์เรื่องเหล่านั้น  เรื่องนาคาแอบมาบวชของผมก็ฟังไว้เล่นๆ สนุกๆ อย่าไปจริงจังอะไรกับมันเลย แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 52 07:56:28 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 22:07:41 จากคุณ : Navarat.C - [ 19 ก.พ. 52 22:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เชื่อพญานาคและคำศัพท์  ไม่มีนาคา  ย้ำ  เชื่อพญานาคและคำศัพท์  ไม่มีนาคา เชื่อนาคาแม้จะเป็นข้อมูลด้านเดียว ?  ตกลง  ทางใครทางมัน เรื่องพญานาค เทวดานางฟ้า ฯลฯ  คำสอนศาสนาบอกว่า อย่าไปหวังพึ่งเขา ให้มองเขาเป็นเพื่อนร่วมเวียนว่ายตายเกิด เขามีทุกข์ มีภาระของเขา บางอย่างไม่มีสิทธิ์ทำ สู้มนุษย์ไม่ได้   ให้พึ่งตัวเองดีที่สุด แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:17:31 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:44:41 จากคุณ : วสันดิลก - [ 20 ก.พ. 52 22:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เอามาให้ดูเล่นๆนะครับ Naga From Wikipedia, Naga  (Sanskrit: &#2344 Indonesian: naga, Javanese: nogo, Khmer: neak) is the Sanskrit and Pali word for a deity or class of entity or being, taking the form of a very large snake - specifically the King Cobra, found in Hinduism and Buddhism. The use of the term naga is often ambiguous, as the word may also refer, in similar contexts, to one of several human tribes known as or nicknamed "Nagas"; to elephants; and to ordinary snakes, particularly the King Cobra and the Indian Cobra, the latter of which is still called nag in Hindi and other languages of India. A female naga is a nagi; or nagini จากข้างบน ผมขี้เกียจแปล เอาเฉพาะว่า งูใหญ่ที่เราเรียกว่าพญานาคนั้น สันสกฤตเขียนว่าन อ่านว่านาคา Naga และคำเดียวกันนี้ ยังหมายถึงชนเผ่าต่างๆที่ถูกให้ชื่อว่า นาคาด้วย ภาษาไทยรับเอา Naga มาแปลศัพท์ในความหมายเดียวว่าพญานาค หรือโบราณในแหลมทองไม่อยากแปลศัพท์ในความหมายของคนป่า คนเปลือยด้วย อย่างมีเลศนัย เพราะจะโดนเอาที่แขกเรียกตัวเอง รูปข้างล่างเป็นนาคาเผ่าหนึ่ง แต่พวกเค้าเรียกตัวเองว่า คายัก เมื่อร้อยปีก่อนพวกนี้ยังล่าหัวมนุษย์อยู่ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 08:21:42 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 01:43:15 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 01:38:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตัวหนังสือสันสกฤต พันทิปลอกให้ไม่ได้ ออกมาเป็นन.....ช่างมัน ดูรูปสักของพวกนาคาดีกว่า จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 01:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ข้างบนเป็นนาคาทางแคว้นอัสสัม นี่เป็นนาคาทางชายแดนพม่า สมัยโน้นเป็นส่วนหนึ่งของชมพูทวีป จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 01:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 นาคี หรือ นาคินี ก็ไม่น่าเกลียดน่ากลัวอะไร ไม่น่าเชื่อว่าบรรพบุรุษของพวกเธอจะเป็นมนุษย์กินคน จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 01:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 นี่พวกนาคาของท่านมุ้ยในหนังเรื่องพระนเรศวรตอนที่แล้ว จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 02:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 25 นี่เป็นนักบวชอีกพวกหนึ่งใน๕๐๐จำพวกของอินเดีย พวกนี้เปลือยกายจึงเรียกว่านาคาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ไม่เกี่ยวกับเป็นคนป่าอมนุษย์ Naga babas at the 1989 Kumbha Mela จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 07:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 แม้นักบวชจะต้องมีความหมายถึงกลุ่มบุคคลที่รักสงบ แต่นิกายนาคาที่บำเพ็ญทุกขรกิริยามาเป็นพันๆปี เรียกว่าตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ก็เรียกได้ว่าเป็นนักต่อสู้กับศัตรูต่างศาสนาอย่างอุทิศกายถวายชีวิต สมัยก่อนก็ฟาดฟันกับพวกมุสลิม ตอนหลังๆนี่ก็พวกอังกฤษ อย่างชนิดที่ไม่กลัวต่อความตาย ในอดีต ความดุดันของพวกนี้จะแสดงออกโดยการถืออาวุธราวกับเผ่านักรบ แต่ปัจจุบันอาวุธจะเอามาโชว์โก้ๆในเชิงสัญญลักษณ์ ใช้เฉพาะในพิธีกรรมเท่านั้น ปกติแล้ว พวกนาคาผู้ศักดิ์สิทธิ์ (Naga sadhus) ก็จะเดินเปลือยกายโทงๆอวดอาวุธที่พ่อแม่ให้มาเพ่นพ่านให้เห็นอยู่ทั่วๆไป แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 08:41:49 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 08:25:35 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 07:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เมื่อไร พวกนาคาผู้ศักดิ์สิทธิ์ มารวมตัวกัน ก็ดูน่ากลัวมากกกกกกกกกก จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 08:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่เหมือนสาวเผ่ามนุษย์กินคนเล้ย แล้วงานนี้ไม่ทราบใครหลอกเธอไปประกวดนาวสาวนาคินีหรือเปล่านั่น มีติดเบอร์ด้วย Naga kids and damsels จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 08:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เอ้า เรื่องนาคหรือนาคาเนี่ยพอนะครับ พอหอมปากหอมคอ internetมันมีข้อดีอย่างนี้ อยากจะค้นหาความรู้อะไรก็เจอ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 09:53:23 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 08:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้ข้างบน ผมเขียนถึงการถือชั้นวรรณะของคนฮินดู แม้รัฐธรรมนูญของอินเดียจะห้ามแบ่งชั้นวรรณะแล้ว แต่สังคมทั่วไปก็ยังถือกันแรงอยู่ ผมอ้างถึงที่อาบน้ำพุร้อนสาธารณะเอาไว้ เลยเอาภาพตโปธารามมาให้คู สถานที่แห่งนี้มีมาตั้งแต่สมัยพระพุทธเจ้า พระเจ้าพิมพิสารเคยมานั่งรอพระภิกษุอาบน้ำอยู่นานจนมืดจนค่ำไม่รู้จักเลิก ความนี้รู้ไปถึงพระพุทธองค์ เลยทรงบัญญัติข้อห้ามออกมาหลายประการในการอาบน้ำของพระสงฆ์ ตโปธารามในปัจจุบันใหญ่โต แบ่งเป็นหลายชั้น คนต่างวรรณะจะไม่ใช้ปนกัน แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 10:05:03 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชั้นบนสุด ของวรรณะพราหมณ์และกษัตริย์เพศชาย เขาไม่ให้เข้าไปดูภายใน แต่น้ำที่ต่อออกมาที่ลานด้านนอก ดื่มกินได้ จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แขกคนหนึ่งทำเนียนเข้ามาเป็นมิตร ขะยั้นขะยอให้ผมเข้าไปดูห้องอาบน้ำของพวกพวกแพทย์ (แพทย์คือวรรณะของพวกพ่อค้านะครับ ไม่ใช่คุณหมอ) ผมโผล่เข้าไปถ่ายรูปฉับเข้าให้แล้วถอยออกมา เพราะสยองสีของน้ำและกลิ่น พอพ้นประตู ชายผู้น่านับถือก็แบบมือขอสตางค์ทันที่ ผมต้องเอาธนบัตรมะกันซื้อความรำคาญไปใบหนึ่ง เพราะตะแกตื้อไม่เลิก พอได้ไปแล้วยังมีหน้ามาโกหกต่อว่าจะเอาไปบริจาคอีก จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 33 นี่ครับ บ่อน้ำที่ควรจะเรียกว่าปรักมากกว่า ไม่มีอาคารคลุม น้ำที่ผ่านการอาบชำระขี้ไคล และซักผ้านุ่งของพวกแขกเป็นร้อยเป็นพันคนระบายลงที่นี่ ให้พวกจัณฑาลได้เสพความสุขเล็กๆน้อยๆ พวกเด็กๆจะสนุกมาก โดดน้ำดำผุดดำว่าย คนไทยดูแล้วก็ได้แต่ตลึงพลึงเพลิด จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชายไร้อาชีพเหล่านี้ ต้องเดาว่าเป็นพวกจัณฑาลไว้ก่อน ทะลึ่งแต่งกายเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา แต่มายืนขอทานอยู่บริเวณทางเข้าของพุทธคยา คนไทยไม่ค่อยให้เพราะรู้กำพืด แต่ก็พอได้จากพวกญี่ปุ่นและฝรั่งเหมือนกัน สงสัยพวกนี้จะทำเป็นขบวนการ เพราะมีอภิสิทธิ์มายืนในทำเลหวงห้ามไม่ให้ขอทานเข้ามาได้ พวกนี้แหละครับที่อยากบวชจนตัวสั่น แต่สงฆ์ไทยก็รู้แกวแล้ว ไม่ผ่านบททดสอบก็บวชไม่ได้ พวกชนชั้นสูงหายากมากที่จะเปลี่ยนมานับถือพระพุทธศาสนา ปัญหาเรื่องภาษาก็เป็นอุปสรรคสำคัญอย่างหนึ่ง ถึงเว้าฮินดีได้ก็พูดไม่ทันแขกอยู่ดี แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 17:55:08 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เอาแค่นี้ก่อนเหมือนกัน จะมีใครเข้ามาดูอีกบ้างมั้ยก็ไม่รู้ จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 10:40:06 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยังเข้ามาดูอยู่ อยากให้หลาย ๆ คนเข้ามาอ่านกระทู้นี้อยู่เหมือนกัน จะได้มีความเห็นหลากหลายเรื่องความหมายของ "นาค" คุณ Navarat.C น่าจะลองชักชวนแฟนานุแฟนในกระทู้ช้างเผือกให้มาช่วยกันโหวตกระทู้กันน่าจะดี จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 21 ก.พ. 52 12:48:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เรื่องศัพท์นาคกับนาคา(ชื่อเผ่า เฉพาะชื่อเผ่า ไม่ใช่นาคาทั่วๆไป) เป็นความบังเอิญมากกว่า คำว่านาคในมุมมองศาสนาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเผ่านี้ คำแปลเหมือนเคยบอกไปคือ ช้าง,ประเสริฐ,เจริญ,ดี,เลิศ ฯลฯ ไม่มีคนป่า เสริมเรื่องตโปทาราม พระเจ้าพิมพิสารไม่อยากขัดความสุขพระที่กำลังสรงน้ำ ทรงประทับรอจนค่ำประตูเมืองปิด  ความทราบถึงพระพุทธเจ้าพระองค์เกรง พระราชาจะมีอันตรายและตกเป็นขี้ปากชาวบ้าน จึงทรงบัญญัติห้ามพระสรงน้ำทุกวัน 15 วันสรงที ยกเว้นมีเหตุจำเป็น เช่น อากาศร้อนจัด ในวินัยบอกว่าเฉพาะเมืองนั้น  เมืองชายแดนหรือประเทศพุทธอื่นๆไม่้ห้าม แม้จะมีคนเข้ามาอ่านก็เชื่อว่าจะคล้อยตามคุณ Navarat.C ทำไม  เพราะคนรุ่นใหม่ไม่ได้บวชเรียน ไม่คุ้นเคยกับตำราศาสนา ไม่มีข้อมูลศาสนาติดหัว  รังเกียจเรื่องลี้ลับพิสูจน์ไม่ได้ ถูกแนวคิดวิทยาศาสตร์ล้างสมอง เหมือนเป็นปมด้อยอับอายฝรั่งทั้งๆที่ศาสนาของฝรั่งก็ลี้ลับพอๆกัน หรืออาจมากกว่า คือคนไทยทุกวันนี้เชื่อง่ายไหลตามน้ำ ไม่ชอบอ่าน ไม่ชอบค้นคว้าหาหลักฐานหลายๆแง่มุม เชื่อไว้ก่อน  จริงไม่จริงไม่รู้ (สังเกตการแสดงความเห็นตามๆกันในเฉลิมไทย  สุดท้ายหน้าแตกซ้ำซาก) แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 12:19:41 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 21:49:55 จากคุณ : วสันดิลก - [ 21 ก.พ. 52 14:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แหะๆ ... ขยับขยายมาจากกระทู้ช้างเผือกขอรับ ขอใช้เวลาไล่อ่าน เก้บเกี่ยวความรู้ ...มาร้องรำทำจังหวะชาวป่านาคานคร ... จากคุณ : jassb1 - [ 21 ก.พ. 52 14:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จะว่าไป ... เมื่อปลายปีที่แล้ว เพื่อนรักของข้าพเจ้าก้ได้บวชทดแทนพระคุณบิดามารดา งานนี้จัดที่สุรินทร์ อำเภอกาบเชิง เรียกว่าติดเขมรเลยทีเดียว บรรยากาสงานต่างจากการบวชภาคกลางยิ่งนัก บทสวดทำขวัญนาค ก้เป็นภาษาเขมร ไพเราะติดหูจนถึงวันนี้ เครื่องแต่งกายพ่อนาค ก้แปลกตา คือนุ่งผ้าไหมลายงาม แถมมีพาดบ่าเสียด้วย ... จากคุณ : jassb1 - [ 21 ก.พ. 52 15:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านบทความที่ อ.เพ็ญชมพู ยกมา ก้เอามาเปรียบเทียบกับเพื่อน ... เออหนอ พ่อนาคสวมชฏาหรือกะไรไม่มั่นใจ พอจะอนุโลมเป้นหัวนาค ได้หรือเปล่า (ขึ้นรถแห่รอบหมู่บ้าน ร้อนอย่างสาหัส เพื่อไปรับศีลจากพระคุณเจ้าที่วัด ก่อนกลับมาบ้าน และบวชวันรุ่งขึ้น) จากคุณ : jassb1 - [ 21 ก.พ. 52 15:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ~*~* IanGee *~*~ - [ 21 ก.พ. 52 15:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก - [ 21 ก.พ. 52 15:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณครับ จากคุณ : akkarachai - [ 21 ก.พ. 52 16:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ความเชื่อเรื่องนาคกับตำนาน “พระทอง-นางนาค” ของเขมร เขมรเป็นอีกชนชาติหนึ่งที่มีเรื่องตำนานเกี่ยวข้องกับนาคอย่างแนบแน่น โดยเฉพาะตำนานนางนาคกับพระทองที่มีความสำคัญมากถึงกับกล่าวว่าเป็นนิทานที่เล่าถึงบรรพบุรุษของตนทีเดียว ตำนานพระทอง-นางนาคของเขมรน่าจะมีความเกี่ยวข้องกับศิลาจารึกภาษาสันสกฤตของอาณาจักรจามปาที่พบในเวียดนาม สรุปเนื้อความว่า  พราหมณ์โกณฑิณยะผู้ได้รับหอกมาจากพราหมณ์อัศวัตถามันบุตรแห่งพราหมณ์โทรณะ ได้พุ่งหอกนั้นไปเพื่อสร้างราชธานี ต่อจากนั้นจึงได้สมรสกับธิดาพระยานาคผู้มีนามว่าโสมา และได้สืบเชื้อวงศ์ต่อมา ไมเคิล ไรท์ เสนอว่า พราหมณ์โกณฑิณยะที่เล่ามานี้ไม่น่าจะเป็นเพียงคน ๆ เดียว แต่น่าจะเป็นชื่อโคตรตระกูลของพราหมณ์สกุลหนึ่งที่ยกกันเข้ามาในอุษาคเนย์ มีทั้งที่เป็นอำมาตย์ เสนาบดี พ่อค้า และนักรบ สันนิษฐานว่าพราหมณ์กลุ่มนี้เมื่อเข้ามาก็ได้เมียเป็นชาวพื้นเมือง ถือเป็นการลดความขัดแย้งระหว่างคนพื้นเมืองกับผู้บุกรุกไปได้ทางหนึ่ง หลังจากนั้นหลานเหลนอาจผูกนิทาน “พระทอง-นางนาค” ขึ้น เพื่ออธิบายที่มาของสายตระกูลตน ในแง่นี้พราหมณ์โกณฑิณยะจึงหมายถึงสัญลักษณ์ของอารยธรรมอินเดียที่รุกเข้าเอาชนะคนพื้นเมืองแล้วจึงสร้างบ้านแปงเมืองขึ้นโดยมีอารยธรรมอินเดียเป็นแบบแผนและมีคนพื้นถิ่นเป็นกำลังสำคัญ ยังมีนิทานเรื่องพระทอง-นางนาคอีกสำนวนหนึ่งแต่ขึ้นชื่อเรื่องอย่างยาวว่า “ตำนานเกี่ยวกับประเพณีหลังจากพิธีไหว้ในงานแต่งงาน ให้เจ้าบ่าวเกาะชายสไบเจ้าสาวเข้าห้อง” โดยมีเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างต่างออกไป คือ พระทองในนิทานสำนวนนี้กลับหนีมาจากเมืองมอญแล้วใช้อุบายจนได้ขึ้นครองกรุงกัมพูชา นิทานพระทองทั้งสองสำนวน ชวนให้ตั้งคำถามมากมาย เช่นที่สุจิตต์ วงษ์เทศตั้งข้อสังเกตว่า ในนิทานสำนวนแรกที่เล่าว่าพระทองเป็นโอรสองค์หนึ่งของกษัตริย์จามแล้วมาแต่งงานกับนางนาค นิทานสำนวนนี้มีโครงเรื่องคล้ายกับนิทานที่พบในจารึกจามปาเรื่องพราหมณ์โกณฑิณยะจากอินเดียมาแต่งงานกับนางนาคโสมา ตรงนี้นำไปสู่การตีความได้หรือไม่ว่าเรื่องพระทองโอรสกษัตริย์จามกับนางนาคอาจเป็นตำนานดั้งเดิมก่อนเกิดตำนานเรื่องพราหมณ์โกณฑิณยะที่พบในจารึก ทั้งนี้เพราะจามเป็นพวกที่นับถือฮินดูก่อนมาเปลี่ยนเป็นมุสลิมในภายหลัง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานหลายข้อที่สนับสนุนคำอธิบายว่า จามเป็นพวกที่บุกเบิกการค้าทางทะเลกับผู้คนแถบนี้มาก่อน จึงน่าจะมีความสัมพันธ์ทางสังคมวัฒนธรรมกับผู้คนในแถบนี้มาแต่ดึกดำบรรพ์ พระทองจึงอาจเป็นสัญลักษณ์ของพวกจามมากกว่าพวกพราหมณ์จากอินเดียก็เป็นได้ แต่ถึงกระนั้นพระทองก็ยังเป็นตัวแทนของศาสนาฮินดูอันสืบมาจากทิศตะวันตก (อินเดีย) อยู่ดี ในขณะเดียวกันนิทานสำนวนหลังที่ว่าพระทองหนีมาจากมอญนั้น อาจเป็นเครื่องสะท้อนถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรุงกัมพูชากับอาณาจักรพุกาม โดยเฉพาะอาจเกี่ยวกับการสืบทอดศาสนาลัทธิลังกาวงศ์จากมอญสู่กัมพูชา ทั้งนี้มีหลักฐานว่าราวพุทธศตวรรษที่ ๑๘ หรือหลัง พ.ศ. ๑๗๐๐ กัมพูชาได้เปลี่ยนจากการนับถือฮินดูมาเป็นนับถือพุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์ ซึ่งน่าจะแพร่มาจากลังกาเข้าดินแดนมอญ-พม่า ผ่านสยามประเทศแล้วจึงมาถึงกัมพูชา อย่างไรก็ดี  ไม่ว่าพระทองจะเป็นสัญลักษณ์ของฝ่ายใด แต่นิทานพระทอง-นางนาคชี้ให้เห็นชัดเจนว่า “นาค” เป็นผู้สร้างบ้านแปลงเมืองให้มั่งคั่งมั่นคง ทั้งนี้ก็ด้วยแรงเสน่หาของพระทองกับนางนาคที่ถือเป็นต้นตระกูลชาวเขมร จนเกิดเป็นประเพณีที่เจ้าสาวต้องจีบหมากพลูคำหนึ่งใส่มือเจ้าบ่าว รวมทั้งประเพณีที่เจ้าบ่าวต้องเกาะชายสไบเจ้าสาวตอนส่งตัวเข้าห้องหอ และเกิดเป็นบทเพลงนางนาคกับพระทองที่ยังคงมีบรรเลงตราบจนปัจจุบัน ดังนั้นจึงเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ยืนยันถึงความยิ่งใหญ่ของคติความเชื่อเรื่องนาคในดินแดนอุษาคเนย์ได้เป็นอย่างดีนั่นเอง จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 21 ก.พ. 52 16:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านจนจบครบกระบวน ขอแสดงความคิดเห็นอันกระจิริดว่า ...ผมเห็นว่า วัฒนธรรมการ "บวชนาค" เป้นสิ่งที่เกิดขึ้นในอาณาอุษาคเนย์ จะไปพ้องกับ คัมภีร์อะไร หรือพุทธประวัติแง่ไหน อันนี้ต้องไปค้นคว้าเพิ่ม แต่ที่ทราบ คือผมไม่เชื่อเรื่องอิทธิปาฏิหาริย์ หรือสิ่งที่พิสูจน์ด้วยสติปัญญาและกระบวนการคิดอย่างมีเหตุมีผลไม่ พร้อมๆกับที่ผมเชื่อมั่น ความจริงแท้ทางวิทยาศาตร์ และประวัติศาสตร์ภาคพื้น ที่เราสามารถเชื่อมโยงไปสู่อดีตได้อย่างคนมีสติ จากคุณ : jassb1 - [ 21 ก.พ. 52 16:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เพลงพระทอง-นางนาค ในประเทศไทยมีเนื้อร้องเพลงพระทอง-นางนาคอยู่ในประชุมบทมโหรีโบราณสมัยกรุงศรีอยุธยาว่า ร้องนางนาค เจ้าเอยนางนาค     เจ้าคิดแต่เท่านั้นแล้ว เจ้าปักปิ่นแก้ว       แล้วเจ้ามาแซมดอกไม้ไหว จำปาสองหูห้อย    สร้อยสังวาลแลมาลัย ชมพูผ้าสะไบ        เจ้าห้อยสองบ่าสง่างาม ร้องพระทอง พระทองเทพรังสรรค์        หล่อด้วยสุวรรณกำภู เจ้างามบริบูรณ์ไม่มีคู่      โฉมตรูข้าร้อยชั่งเอย พระทองข้ารูปหล่อเหลา   หนักเล่าได้ร้อยชั่ง รัศมีนั้นงามอยู่เปล่งปลั่ง   ทั้งเมืองไม่มีเหมือนเอย ร้องคู่พระทอง (หลังจากทั้งคู่เสพสมัครสังวาสกันแล้ว ต่างล่ำลาอาวรณ์ว่า) พระทองเจ้าจะไป            น้องจะได้ใครมานอนเพื่อน อันใจเจ้าดีไม่มีเหมือน     เจ้าเพื่อนที่นอนของน้องเอย เจ้าเอยเจ้าพี่                 คอยอยู่จงดีกว่าจะมา จะไปก็ไม่ช้า                 จะพลันมาเป็นเพื่อนนอนเอย พระทองเจ้าจะไป           จะให้อะไรไว้น้องชม ขอแต่ผ้าลายที่ชายห่ม    จะชมต่างหน้าพระทองเอย บทร้องที่คัดมานี้เรียกกันว่าเพลงมโหรี ใช้บรรเลงบำเรอเจ้านายมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาสืบมาจนถึงยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เพลงนางนาคกับพระทองนี้สมัยอยุธยาใช้เป็นเพลงในพิธีแต่งงานทั่วไปด้วย แต่เลิกไปในสมัยกรุงเทพฯ อาจารย์ อานันท์ นาคคง เล่าไว้ในหนังสือ “เพราะพร้องซอสามสายร่ายลำนำ” ว่า ในประเพณีเขมรมีวงดนตรีประเภทหนึ่งเรียกว่า กรอมวงขะแมร์โบราณ แยกเป็น ๒ กลุ่มคือ กรอมเพลงอารัก กับ กรอมเพลงการ์ มีเครื่องดนตรีคล้ายวงมโหรีโบราณของไทยคือ ปี่อ้อ ซอสามสาย (ตรัวขะแมร์) กระจับปี่ พิณน้ำเต้า โทน ฯลฯ กรอมเพลงอารัก (เทวดาอารักษ์และผีบรรพบุรุษ) ใช้ในพิธีแก้สินบนกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ต้องบรรเลงเพลง “เพรียะทอง” (พระทอง) กับเพลง “เนียงนาค” (นางนาค) ส่วนกรอมเพลงการ์ (หมายถึงการงานพิธี) มีบทบาทสำคัญยิ่งในงานแต่งงาน สุจิตต์ วงษ์เทศ กล่าวว่า แบบแผนเพลงการ์ของเขมรในพิธีแต่งงานทำให้หวนคิดไปถึงเพลงชุดทำขวัญของไทยที่ต้องเริ่มต้นด้วยบรรเลงเพลงนางนาค เพื่อพรรณาถึงสิ่งอันเป็นมงคลต่างๆ ตั้งแต่เบิกบายศรี ผูกด้ายขวัญเวียนเทียน และรวมทั้งพรรณาพระคุณแม่ในพิธีทำขวัญนาค ในพิธีแบบโบราณก็ใช้เพลงนางนาคทำขวัญแต่งงานคู่บ่าวสาวด้วย ทางลาวเองก็ใช้ทำนองเพลงนางนาคอย่างไทยในงานมงคลบายศรีสู่ขวัญต่างๆ แต่เรียกชื่อว่าเพลงดอกไม้ มีความหมายว่าพระยานาคจากแม่น้ำโขงจะผุดขึ้นมาพ่นน้ำเป็นฝอยแล้วกลายเป็นดอกไม้มาอวยชัยให้พร ดังนั้นจะเห็นได้ว่า เพลงนางนาคแพร่หลายอยู่มากในพิธีทำขวัญต่างๆ ของกลุ่มชนทุกระดับ ส่วนเพลงพระทองนั้น อาจารย์สงัด ภูเขาทอง เสนอว่าออกจะมีบรรเลงอยู่ในวงจำกัด เช่น ใช้ในการเล่นสักวา หรือใช้เป็นเพลงแรกและเป็นบทขับร้องในชุดระบำสี่บทอันเป็นสิริมงคลมาแต่สมัยโบราณ สังคมสยามนั้น โดยขนบแล้วการใดที่เกี่ยวข้องกับพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ก็จะต้องมีบรรเลงดนตรีประกอบ และจะต้องบรรเลงเพลงสาธุการเป็นเพลงแรก มีแต่เพียงชุดทำขวัญเพียงชุดเดียวเท่านั้นที่ไม่เริ่มด้วยเพลงสาธุการแต่เริ่มด้วยเพลงนางนาค นอกจากนี้ในประเพณีการบวชพระโดยเฉพาะช่วงทำขวัญนาคต้องใช้เพลงนางนาคบรรเลงตอนเวียนเทียนด้วย ที่น่าสนใจคือ ประเพณีบวชนาคมีเฉพาะแต่ในดินแดนอุษาคเนย์คือ เขมร ลาว และไทย เท่านั้น ไม่ปรากฏมีขั้นตอนนี้ในอินเดียหรือลังกา สุจิตต์ วงษ์เทศ ตีความว่า การบวชนาคเป็นประเพณีที่เชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องนางนาคในฐานะแม่หรือผู้ให้กำเนิด ทั้งนี้โดยวิเคราะห์ว่า คนที่สามารถเข้าบวชได้คือผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง แต่พื้นฐานสังคมของอุษาคเนย์ให้ความสำคัญกับผู้หญิงสูงกว่าผู้ชาย เมื่อเป็นเช่นนี้จึงต้องปรับประเพณีมิให้ขัดแย้งกัน โดยการเชิดชูบทบาทของผู้หญิงในพิธีการบวชในฐานะแม่ผู้ให้กำเนิดนาคหรือผู้ชายที่กำลังจะบวชนั่นเอง หรืออาจตีความได้ว่า ประเพณีทำขวัญนาคก็คือพิธีที่ให้ความสำคัญแก่ผู้เป็นแม่ เพราะเมื่อนาคเข้าโบสถ์แล้วแม่ก็จะหมดหน้าที่และความสำคัญก็จะโอนไปอยู่ที่พ่อซึ่งเป็นผู้ชายแทน จากเอกสารประกอบการแสดงทางวัฒนธรรมครั้งที่ ๒๒ การแสดงลิเกเรื่อง “พระทอง-นางนาค”  โดย กลุ่มละครมะขามป้อม  ณ หอประชุมศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)  วันศุกร์ที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๔๘  เวลา ๑๗.๓๐ - ๑๙.๐๐ น. http://av.sac.or.th/Subdetail/seminar/sum_show/show22/document.doc จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 21 ก.พ. 52 16:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เราเข้ามาลงชื่อไว้ก่อนน๊า จากคุณ : biebie999 - [ 21 ก.พ. 52 17:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สาวนาคาน่ารักดีครับ คำปฏิญาณใน  #7 พวกเสื้อสีคงลอกเอามากันบ้างละน่ะ ขอบคุณข้อมูลที่น่าสนใจมาก ๆ ครับ (ขอบคุณมาก ๆ กับข้อมูลน่าสนใจมาก ๆ) จากคุณ : satitp - [ 21 ก.พ. 52 17:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามารับฟังการถกเถียงอย่างได้ความรู้ครับ นาค(งู) มีจริง นาค(ผู้ประเสริฐ) มีจริง นาค(นาคา-คนเปลือย) มีจริง ผมยังไม่เห็นว่าข้อเท็จจริงสามข้อนี้จะขัดแย้งและลบล้างกันตรงไหนครับ(เฮ) สมมตินะครับ สมมติ พญานาคท่านแปลงกายมาเป็นชนเผ่าที่เรียกว่านาคา พระพุทธเจ้าทรงเล็งเห็นความเดือดร้อนอันจะเกิดในภายหน้า ..... แล้วจึงทรงสั่งห้ามตามตำนาน..... พอเวลาผ่านไปๆมาๆ ภาษาที่ถ่ายทอดกับชนเผ่าที่เคลื่อนย้ายกัน พญานาคท่านก็ถอยลงตามลำน้ำคงน้ำโขง มาอยู่เมืองขอม พบกับชาวทวาราวดีก่อเป็นอาณาจักร สืบเชื้อสืบสายวงศ์นาคไปตามเรื่อง ส่วนพญานาคท่านที่ยังทรงกายทิพย์อยู่ ก็อยู่เมืองนาคใต้น้ำโขงน้ำคงสองฝั่งฟากเหมือนเดิม นิทานหลอกเด็กเรื่องนี้เป็นอย่างไรครับ..... จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 21 ก.พ. 52 17:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 โอ้ว.....พ่อยก-แม่ยกของผมมาแล้ว ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่าน อ่านเล่นๆ เก็บไว้ในความจำเฉยๆ ยังไม่จำเป็นต้องปักใจเชื่อใคร กาลามสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนพวกเราชาวพุทธ      ๑. มา อนุสสเวนะ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า เป็นเรื่องที่บอกต่อๆกันมา       ๒. มา ปรัมปายะ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า เป็นสิ่งที่เขาได้ทำตามๆกันมา(ประเพณี)       ๓. มา อิติกิรายะ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า มันพูดกันกระฉ่อนไปหมดแล้วว่าเป็นความจริง       ๔. มา ปิฏกสัมปทาเนนะ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า มันมีอ้างอยู่ในปิฎก(คัมภีร์,ตำรา)       ๕. มา ตักกเหตุ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า เป็นตรรก หรือการคำนวณ       ๖. มา นยเหตุ อย่าได้เชื่อโดยการอนุมานเทียบเคียง หรือคาดคะเนเอาเอง       ๗. มา อาการปริวิตักเกนะ อย่าได้เชื่อโดยการตรึกตรองเอาตามอาการ       ๘. มา ทิฏฐินิชฌานักขันติยา อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า มันเข้ากันได้กับลัทธิความเชื่อ และทฤษฎีของตน       ๙. มา ภุพพรูปตายะ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า รูปร่างลักษณะน่าเชื่อถือ     ๑๐. มา สมโณ โน ครูติ อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า ผู้สอนเป็นครูเป็นอาจารย์ของเรา ต่อเมื่อใดพิจารณาเห็นด้วยปัญญาว่า ธรรมเหล่านั้นเป็นอกุศล เป็นกุศล มีโทษ ไม่มีโทษ เป็นต้นแล้ว จึงควรละหรือถือปฏิบัติตามนั้น ผมเพียงแต่หวังว่า วันหนึ่งเมื่อท่านจำเป็นต้องอธิบายที่มาที่ไปของพิธีบวชนาคให้ผู้อ่อนเยาว์ฟัง ก็ควรจะเล่าสำนวนความเชื่อที่๒นี้ ตามหลังสำนวนที่๑อันเป็นหลัก ไม่ใช่เพื่อหักล้าง แต่เพื่อเปรียบเทียบความเชื่อของคนต่างสมัย ที่มีชีวิตสิ่งแวดล้อม และกรอบความคิดอันแตกต่างกัน แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 19:11:46 จากคุณ : Navarat.C - [ 21 ก.พ. 52 17:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ.... ประเพณีบวชต่างพื้นที่ก็ต่างพิธีกรรม ใช่ไหมครับ? ผมเห็นแถวๆภาคเหนือพ่อนาคต้องขี่ม้า บางที่ก็เอาพ่อนาคใส่เสลี่ยงแล้วก็โยกแรงๆ พ่อนาคต้องเกาะแน่นๆเพราะถ้าตกเสลี่ยงก็จะไม่ได้บวช(อันนี้เคยดูจากสะเก็ดข่าว) อ่างทองบ้านแม่ผมนั่นก็ต้องเอาพ่อนาคขี่คอ(นับเป็นโชคดีของหมู่ญาติผม เพราะผมต้องมาบวชที่ปักษ์ใต้บ้านพ่อ ถ้าต้องขึ้นคอใครก็คงเป็นกรรมของคนนั้น) ผมสงสัยอยู่อย่างหนึ่งว่าสามารถทำพิธีสองสถานที่ได้หรือเปล่า เพราะว่า... แม่ผมแกไปบนไว้กับพระธาตุว่าถ้าลูกชายเลิกเกเรก็จะยกให้เป็นลูกพระธาตุนครฯ จะให้ไปบวชที่นั่น แต่สมภารท่านไม่รับให้ผมบวช(ไม่ทราบเหตุผล...อย่างว่าแหละผมไม่ใช่ลูกคนใหญ่คนโต).....ทีนี้อาจารย์อุปัชชาย์ผมท่านก็เลยให้สวดอันตรายิกธรรมที่ตีนบันไดพระธาตุ ก็อุกาสะนั่นแหละ..... แล้วก็มาสวด"ยัด"เข้าที่โบสต์วัดประจำครอบครัว.....(เริ่มพิธีที่นคร...แล้วมาจบที่พัทลุง?) ผมเองก็ออกจะงงๆกับพิธีกรรมนี้ แต่อาจารย์ท่านบอกว่าได้.....เพราะแกบอกว่าเป็นเพราะแม่เมิงนั่นแหละ....บนอะไรไม่บนแล้วไม่รู้จักเตรียมตัว.. อีตอนบวชเสร็จชาวบ้านเค้าเอาหมากพลู เทียน ธูป มาใส่ย่าม ตอนแรกก็ไม่ทราบว่าเพราะอะไร คืนที่สองถึงได้รู้ว่าผมต้องตื่นไปกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรในป่าช้า...... เห็นแสงเทียนวับๆแวมๆอยู่หลายที่ ก็รู้ได้ว่าเค้าต้องทำกันทุกรูป...ถือเป็นกิจที่ต้องทำทุกวัน... โคนไม้ใหญ่ๆก็เต็มหมดแล้ว เค้าห้ามรบกวนพระรูปอื่น เหลือที่เดียวที่ผมจะกรวดน้ำได้ก็คือข้างเชิงตะกอน(แบบโบราณน่ะ ที่เป็นกำแพงปูนหนาๆสองข้างแล้วเอาโลงสอดไปวางบนเหล็กตรงกลางแล้วจุดไฟข้างล่างน่ะ) ช่างเป็นความรู้สึกที่สงบมาก....... ออกทะเลไปซะไกล....เข้าประเด็นนาคดีกว่า... ผมเคยดูสารคดีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับการเดินทางของคนอินเดียเมื่อหลายพันปีก่อน ในรายการสันนิษฐานว่า ล่องออกจากอินเดีย สู่อันดามัน มาขึ้นที่พังงา (มีรูปเคารพโบราณของอินเดียด้วย) แล้วเดินข้ามเขามาเข้าสุราษฏ์ แล้วก็ล่องออกอ่าวไทยไปขึ้นที่เกาะกง แล้วก็กลายเป็นอาณาจักรเขมร ในสารคดีมีการกล่าวอ้างถึง โบราณสถานหลายๆที่(ผมจำไม่ได้ครับ)และโบราณวัตถุหลายๆชิ้นที่ชาวบ้านแอบเก็บไว้.... อันนี้มันสะกิดใจผมอย่างหนึ่งเพราะถ้าเทียบรูปร่างลักษณะมันก็เหมือนกันทั้งอินเดีย ชาวไทยใต้ และเขมร.... ตัวใหญ่ๆ ผิวดำๆ ผมดำ จมูกโด่ง พุงป่องๆ.... แล้วยังมาเห็นรูปเผ่านาคาของคุณ Navarat C.เข้าไปอีก มองตาลุงข้างบ้านก็รูปร่างคล้ายๆกัน....เมื่อไปเที่ยวเขมรคราวก่อนรูปร่างก็เหมือนๆกัน รูปสลักบนกำแพงบางตัวผมนึกว่าอ้ายเท่งอ้ายทองเสียอีก ก็เลยสงสัย...ว่าทฤษฏีสันนิษฐานดังกล่าวมันจริงเท็จอย่างไร... จะกลายเป็นว่าอินเดียตัวปู่ ไทยใต้ตัวพ่อแล้วเขมรตัวลูกหรือเปล่า.... จะต่างกันก็ตรงที่เรื่องนาคนี่จะเห็นชัดเจนกันระหว่างอินเดียกับเขมร ส่วนไทยใต้ไม่ใคร่เห็นแพร่หลาย... ตกลงรอยอารยะธรรมมันเป็นประมาณนั้นหรือเปล่า? กว่าจะกลับเข้าเรื่องนาคได้เล่นเอาเหนื่อยครับ........ จากคุณ : คุณภาค - [ 21 ก.พ. 52 18:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โคนไม้ใหญ่ๆก็เต็มหมดแล้ว เค้าห้ามรบกวนพระรูปอื่น เหลือที่เดียวที่ผมจะกรวดน้ำได้ก็คือข้างเชิงตะกอน(แบบโบราณน่ะ ที่เป็นกำแพงปูนหนาๆสองข้างแล้วเอาโลงสอดไปวางบนเหล็กตรงกลางแล้วจุดไฟข้าง ล่างน่ะ) ช่างเป็นความรู้สึกที่สงบมาก....... สาธุ... จากคุณ : แสนอักษร - [ 21 ก.พ. 52 20:36:14 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณนะครับสำหรับความรู้ที่แปลกใหม่จากความรู้เดิมที่ผู้เฒ่าผู้แก่ใน ชุมชนแถวนี้บอกเล่าต่อกันมา ซึ่งส่วนมากแล้วจะเน้นไปทางอิทธิปาฏิหาริย์ และมันก็ดันเข้าทางพวกแสวงหาผลประโยชน์กับวัดวาศาสนา ซึ่งมันขัดแย้ง กับแนวทางศรัทธาของผม  มีหลายครั้งที่ผมพยายามหาทางอธิบายในสิ่งเหล่านี้โดยอาศัยความรู้อัน น้อยนิดจากการบวชเรียนมาแต่มันก็ยากที่จะฝ่าความเชื่อดั้งเดิมเหล่านั้น ยิ่งในช่วงเทศกาลเดือนสิบเอ็ดใกล้วันเพ็ญความเชื่อในเรื่องนี้ยิ่งโหมกระพือ หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ไม่สามารถแนะนำได้ ผู้คนฉกฉวยโอกาส จากปรากฎการณ์ธรรมชาติเพื่อประโยชน์ตัวเอง **ไฟดับบ่อยมากช่วงนี้ฝนก็กำลังจะตกเอาไว้วันพรุ่งนี้จะมาแลกเปลี่ยน ความคิดใหม่นะครับ** จากคุณ : หนุ่มเมืองเว - [ 21 ก.พ. 52 21:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 54 จากพระไตรปิฎก ซึ่งหาดูแล้ว พบคำว่านาคจำนวน 550 แห่ง แลปรากฏอยู่ ณ เรื่องนี้อยู่หลายที่ ในพระไตรปิฎกว่าดังนี้ เรื่องนาคแปลงกายเป็นมนุษย์มาขอบวช [๑๒๗] ก็โดยสมัยนั้นแล นาคตัวหนึ่งอึดอัด ระอา เกลียดกำเนิดนาค จึงนาคนั้นได้ มีความดำริว่า ด้วยวิธีอะไรหนอ เราจึงจะพ้นจากกำเนิดนาค และกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์ เร็วพลัน. ครั้นแล้วได้ดำริต่อไปว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้แล เป็นผู้ประพฤติ- ธรรม ประพฤติสงบ ประพฤติพรหมจรรย์ กล่าวแต่คำสัตย์ มีศีล มีกัลยาณธรรม หากเรา จะพึงบวชในสำนักพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตร ด้วยวิธีเช่นนี้ เราก็จะพ้นจากกำเนิดนาค และกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์เร็วพลัน ครั้นแล้วนาคนั้นจึงแปลงกายเป็นชายหนุ่ม แล้วเข้าไป หาภิกษุทั้งหลายขอบรรพชา.  ภิกษุทั้งหลายจึงให้เขาบรรพชาอุปสมบท. สมัยต่อมา พระนาคนั้น อาศัยอยู่ในวิหารสุดเขตกับภิกษุรูปหนึ่ง. ครั้นปัจจุสสมัยแห่งราตรี ภิกษุรูปนั้น ตื่นนอนแล้ว ออกไปเดินจงกรมอยู่ในที่แจ้ง. ครั้นภิกษุรูปนั้นออกไปแล้ว. พระนาคนั้นก็วางใจจำวัด. วิหาร ทั้งหลังเต็มไปด้วยงู. ขนดยื่นออกไปทางหน้าต่าง. ครั้นภิกษุรูปนั้นผลักบานประตูด้วยตั้งใจจัก เข้าวิหาร ได้เห็นวิหารทั้งหลังเต็มไปด้วยงู เห็นขนดยื่นออกไปทางหน้าต่าง ก็ตกใจ จึงร้อง เอะอะขึ้น. ภิกษุทั้งหลายพากันวิ่งเข้าไปแล้วได้ถามภิกษุรูปนั้นว่า อาวุโส ท่านร้องเอะอะไปทำไม? ภิกษุรูปนั้นบอกว่า อาวุโสทั้งหลาย วิหารนี้ทั้งหลังเต็มไปด้วยงู ขนดยื่นออกไปทาง หน้าต่าง. ขณะนั้น พระนาคนั้น ได้ตื่นขึ้นเพราะเสียงนั้น แล้วนั่งอยู่บนอาสนะของตน. ภิกษุทั้งหลายถามว่า อาวุโส ท่านเป็นใคร? น. ผมเป็นนาค ขอรับ. ภิ. อาวุโส ท่านได้ทำเช่นนี้เพื่อประสงค์อะไร? พระนาคนั้นจึงแจ้งเนื้อความนั้นแก่ภิกษุทั้งหลาย. ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่ พระผู้มีพระภาค. ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ ในเพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น ใน เพราะเหตุแรกเกิดนั้น แล้วได้ทรงประทานพระพุทธโธวาทนี้แก่นาคนั้นว่า พวกเจ้าเป็นนาค มีความไม่งอกงามในธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา ไปเถิดเจ้านาค จงไปรักษาอุโบสถในวันที่ ๑๔ ที่ ๑๕ และที่ ๘ แห่งปักษ์นั้นแหละ ด้วยวิธีนี้เจ้าจักพ้นจากกำเนิดนาค และจักกลับได้อัตภาพ เป็นมนุษย์เร็วพลัน. ครั้นนาคนั้นได้ทราบว่า ตนมีความไม่งอกงามในพระธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา ก็เสียใจหลั่งน้ำตา ส่งเสียงดังแล้วหลีกไป. ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งความ ปรากฏตามสภาพของนาค มีสองประการนี้ คือ เวลาเสพเมถุนธรรมกับนางนาค ผู้มีชาติเสมอ กัน ๑ เวลาวางใจนอนหลับ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งความปรากฏตามสภาพของนาค ๒ ประการนี้แล ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ สัตว์ดิรัจฉาน ภิกษุไม่พึงให้อุปสมบท ที่อุปสมบท แล้ว ต้องให้สึกเสีย. จากคุณ : กัลลอร์ง - [ 21 ก.พ. 52 21:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตามาอ่านค่ะ ความรู้แน่นปึ้ก ^^ จากคุณ : felton - [ 21 ก.พ. 52 22:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ความรู้เพียบ โหวตด้วยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 21 ก.พ. 52 23:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามาอ่านและทึ่งในข้อมูล ให้ความรู้มากค่ะ.. ขอบคุณมากนะคะ .. เสียดายไม่ทันได้อ่านความเห็นของคุณ วสันดิลก.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 21 ก.พ. 52 23:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 58 คุณjassb1หลังไมค์มาขอให้ผมลงภาพอินเดียอีก ผมคิดๆอยู่เหมือนกันตอนแรก กลัวว่าจะถูกไล่ไปห้องอื่น แต่มุมมองของผมก็เป็นมุมมองของคนในห้องประวัติศาสตร์อยู่ดี เริ่มจากเรื่องสืบเนื่องก่อน เด็กที่เห็นนี้เป็นคนวรรณะต่ำในเมืองคยาทั้งนั้น NGOของชาวพุทธญี่ปุ่นเอามาจัดระเบียบ ถ้ามาวัด จะให้กินนม กินข้าว เอาเสื้อคลุมสวยๆนี้ให้ใส่แล้วพามาทัศนศึกษา หาโอกาสปลูกฝังความรู้และประสบการณ์อันดีงามให้เด็กยากไร้พวกนี้ พระท่านว่าญี่ปุ่นองค์กรนี้มีผลงานในการปลูกกลับพุทธศาสนาสู่คนอินเดียมากที่สุด จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 08:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เด็กเหล่านี้เริ่มมีเนื้อมีหนัง มีแววตาแจ่มใส แต่กลิ่นตัวยังคงเดิมๆ ญี่ปุ่นน่าจะจับอาบน้ำซะด้วย จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 08:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 60 จากพระไตรปิฎก # ๕๔ ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ ในเพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น แล้วได้ทรงประทานพระพุทธโธวาทนี้แก่นาคนั้นว่า พวกเจ้าเป็นนาคมีความไม่งอกงามในธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา ไปเถิดเจ้านาค จงไปรักษาอุโบสถในวันที่ ๑๔ ที่ ๑๕ และที่ ๘ แห่งปักษ์นั้นแหละ ด้วยวิธีนี้เจ้าจักพ้นจากกำเนิดนาค และจักกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์เร็วพลัน. ครั้นนาคนั้นได้ทราบว่า ตนมีความไม่งอกงามในพระธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา ก็เสียใจหลั่งน้ำตา ส่งเสียงดังแล้วหลีกไป. ขอให้สังเกตว่า ไม่มีตอนที่นาคขอร้องต่อพระพุทธเจ้าว่า ต่อไปภาคหน้า แม้นาคจะบวชไม่ได้ก็ขอให้ผู้ที่กำลังเตรียมตัวเพื่อจะบวชนั้นมีชื่อเรียกว่า นาคซึ่งเป็นต้นกำเนิดของประเพณีการบวชนาค ข้อความเรื่องนี้คงเป็นตำนานที่ชาวอุษาคเนย์เพิ่มเติมขึ้นเพิ่มอธิบายการเรียกผู้เตรียมตัวจะบวชว่า นาค โดยอิงเรื่องในพระไตรปิฏก จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 22 ก.พ. 52 09:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เปรียบเทียบกับเด็กทั่วไป แม้จะเป็นนักเรียน อาชีพเสริมก็คือขอทาน เด็กพวกนี้เลิกเรียนพอดีตอนพวกเราไปดูบ้านนางสุชาดา ก็มารออยู่นอกรั้ว ในรั้วมียามถือไม้เรียวอยู่เข้าไม่ได้ พอพวกเราจะกลับไปขึ้นรถ ก็ขับขานบทขอทานกันเอะอะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 11:02:09 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เนื้อหาในพระไตรปิฏกเขียนขึ้นที่หลังพระพุทธเจ้าปรินิพพาน อรรถกถาเสริมเรื่องต่างๆลงในเนื้อหาธรรมะแท้ๆที่เป็นแก่นพระพุทธศาสนามาก จึงไม่มีใครบรรลุอรหันตมรรคได้ด้วยการอ่านพระปริยัติ ทุกข์จะล่วงพ้นได้ด้วยการปฏิบัติ ให้ปัญญาเกิด หนทางเดียว จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:12:58 ]

ความคิดเห็นที่ 63 โรงเรียน(จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้)ที่อยู่ติดกัน ลงทุนเขียนภาษาไทยขอบริจาค มีแขกหนุ่มเดินคิ้วขมวดเอากล่องและสมุดลงนามบริจาคมาตื้อพวกเรา ก็ได้ไปบ้าง เพราะพระมัคคุเทศน์ท่านเตือนว่าพวกถือกล่องนี่ของปลอม ของจริงนั่งรอรับบริจาคอยู่ในโรงเรียนไม่กล้าออกมาเพราะกลัวมาเฟียพวกนี้ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เรื่องมาเฟียที่หากินกับนักท่องเทียวแสวงบุญนี้ พวกเราเจอจะๆที่เขาดงคสิริ สถานที่บำเพ็ญทุกขรกิริยาของพระพุทธเจ้า อยู่ๆรถต้องจอด ไม่สามารถวิ่งขึ้นไปจอดบนเขาได้ เพราะมีกลุ่มสตรีและเด็กเอาก้อนหินมาเรียงขวางถนนไว้ ไกด์ต้องลงไปเจรจา จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เอาเข้าจริง ตัวการเป็นชายหน้าเสี้ยมยืนเป็นจังโก้อยู่ อ้างว่าเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน บอกว่าผู้หญิงพวกนี้ไม่พอใจที่มีเด็กถูกรถทัวร์ทับตาย จึงไม่ให้รถขึ้นอีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 09:35:38 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไกด์ก็ไม่ได้เจรจานานหรอกครับ เพราะใช้รูปีเจรจาแทน สักพักถนนก็เปิด พอรถเราผ่านก็ปิดใหม่ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ในอินเดียทุกตำบลทุกหมู่บ้าน จะมีกลุ่มแม่บ้านพ่อบ้านที่ขยันขันแข็งในการขอทานเป็นอาชีพเสริมไม่ว่าอาชีพหลักจะทำอะไร นี่ก็ไปรอทึ้งพวกญี่ปุ่นที่เช่ารถเก๋งมา แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 16:21:30 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 09:43:59 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คณะนี้รอต้อนรับคณะของเราอยู่อย่างอดทน จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:45:47 ]

ความคิดเห็นที่ 69 พวกคนไทยทำเป็นใจแข็ง รีบจ้ำๆขึ้นรถ พอขึ้นหมดมีคนทนไม่ได้ เอาเหรียญรูปีไปโยนให้เด็ก คราวนี้พวกนั้นเลยเล่นไม่เลิก รถออกแล้วยังวิ่งตามขอ เด็กคนนี้เป็นแชมป์วิ่งทนของหมู่บ้านมั้ง วิ่งตามมาไกลโขหวังว่าจะมีคนใจอ่อนอีก จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ภาพชนบทของอินเดีย ยังไม่น่าจะเปลียนแปลงไปแล้วสักเท่าไรในหลายๆศตวรรษที่ผ่านมา แน่ะ เริ่มเข้าแนวประวัติศาสตร์แล้วไง แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 10:46:37 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 09:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ไม่มีเสาไฟฟ้า จานรับดาวเทียม รถปิกอัพ แมงกะไซ เกะกะสายตา พระพุทธองค์เสด็จโดยพระบาทผ่านหมู่บ้านมา ก็คงจะทอดพระเนตรเห็นภาพเดิมๆเช่นนี้แหละ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:05:53 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รถวิ่งผ่านเหมืองหิน ที่ขุดหินไปขายในงานก่อสร้างบ้าน หรือถนน อุแม่เจ้า เขายังใช้แรงงานมนุษย์ล้วนๆ ไม่มีเครืองจักรกลแม้แต่ชิ้นเดียว จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 73 พวกนี้สกัดหินออกมาจากภูเขา เอาก้อนใหญ่มาทุบเป็นก้อนเล็ก คัดขนาดแล้วกองรอคนซื้อ ความเจริญทั้งวัตถุและจิตใจ น่าจะมีอัตราเปลี่ยนแปลงช้ามาก ตั้งแต่พุทธศตวรรษ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:20:14 ]

ความคิดเห็นที่ 74 นานๆจะมีรถสาธารณะจากชนบทวิ่งเข้าเมือง จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:21:37 ]

ความคิดเห็นที่ 75 รอยยิ้ม เมื่อเห็นคนต่างถิ่น จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เมื่อขึ้นทางหลวงหลักได้ รถก็ต้องเสียเวลากับผู้ร่วมใช้ถนนสายพันธุ์อื่น ไปตลอดทาง จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 77 วัวเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ คนอินเดียไม่ได้เลี้ยงไว้กินเนื้อ แต่เอาไว้กินนม วัวเป็นประชากรของทุกชุมชนด้วย จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 78 แต่เจ้าของจะปล่อยให้หากินเองตามมีตามเกิด เหมือนสุนัขข้างถนนในบ้านเรา จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อินเดียเป็นประเทศที่มีประชากรหนาแน่นอันดับต้นๆของโลก คนอินเดียส่วนใหญ่จะมาแออัดกันอยู่ในเมือง ไม่ว่าชุมชนใด เห็นความหนาแน่นแล้วน่าเวียนหัว จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 80 สภาพความเป็นอยู่ด้านสุขอนามัยนั้น รัฐบาลอินเดียยังคงต้องออกแรงอยู่มาก จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:35:03 ]

ความคิดเห็นที่ 81 สวัสดีครับท่านพี่ มหัศจรรย์อินเดียจริงๆ ...ไม่เห็นด้วยตา ไม่เชื่อเลยเด็ดขาด จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 10:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ขอพักยกนิดนึงครับ ผมปูพื้นฐานความเป็นจริงของอินเดียไว้ เดี๋ยวจะกลับมาต่อที่ผมเขียนบอกคุณวสันตดิลกว่า ผมไม่เคยสงสัยในความเป็นสัพพัญญูของพระพุทธเจ้า ไปเห็นของจริง สถานที่จริงในอินเดีย ยิ่งลึกซึ้งในความเชื่อดังกล่าว ใครยังไม่ทราบความหมายของสัพพัญญู ก็ป้ายคำนี้ไปคลิ๊กในกูเกิ้ลนะครับ เดี๋ยวจะได้กลับมาต่อกันติด จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 10:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 83 รับรู้ชีวิตชาวรากหญ้าแห่งแดนชมพูทวีปด้วยความสงสารยิ่ง รากหญ้าไทยยังมีลำบากถึงเพียงนี้  ขอขอบพระคุณที่กรุณาพาไปสัมผัส ระหว่างที่คุณ Navarat.C  พักยก ขอเสนอรูปถ่ายที่เชื่อว่าหลายท่านคงเคยเห็น ในคำบรรยายบอกว่า รูปนี้ถ่ายเมื่อ วันที่ ๒๗ มิ.ย. ๒๕๑๖ เมื่อทหารอเมริกันที่ตั้งฐานทัพอยู่ในประเทศลาว จับปลาชนิดหนึ่งได้ในแม่น้ำโขง ชาวลาวเรียกกันว่า "นางพยานาค"  วัดความยาวได้ ประมาณ ๗.๘๐ เมตร มา ทิฏฐินิชฌานักขันติยา อย่าได้เชื่อโดยเหตุสักว่า มันเข้ากันได้กับลัทธิความเชื่อ และทฤษฎีของตน หลายท่านคงทราบว่า "นางพยานาค" ในรูปนี้แท้จริงแล้วคืออะไร จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 22 ก.พ. 52 11:37:36 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ^ ^ นี้ก็ปลาน้ำลึกอย่างมิพักต้องสงสัยกะไรอีก ... หาได้คิดเห็นเป็นนาคไม่ จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 11:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 85 .....ตอนหนึ่งนั้นจะต้องถูกซักถาม(เป็นภาษาบาลี)ว่า มนุสโสสิ อันแปลว่า ท่านเป็นมนุษย์หรือเปล่า นาคจะตอบว่า อามะ ภันเต อันแปลว่า เป็นพระเจ้าข้า ทั้งนี้ก็เพื่อกันข้อผิดพลาดที่แล้วมานั่นเอง...... จากคุณ : Navarat.C - [ 17 ก.พ. 52 22:58:46 ] ************************* แล้วจะสรุปว่า นาค นี่เป็น คนป่า เผ่านาคา   หรือ สัตว์ชนิดหนึ่งล่ะครับ จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ - [ 22 ก.พ. 52 12:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 86 คุณนวรัตงานเข้า อิอิ  คห.85   เมื่อตีความไม่เนียนมันก็เป็นฉะนี้แล เหมือนแหพันตัว แก้ตรงโน้น ติดตรงนี้ไปเรื่อยๆ จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 ก.พ. 52 12:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 87 คห.83  เขาเรียกปลา Oarfish เป็นปลาทะเลน้ำลึก ไม่มีในน้ำจืด  พ่อค้าหัวใสแถวแม่น้ำโขงก๊อปมาหลอกขายชาวบ้าน พญานาคที่แท้ต้องมีคุณสมบัติเหมือนคห.2 เด้อ   อย่าทำให้ท่านผู้อ่านเข้าใจผิดข้อมูล จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 ก.พ. 52 12:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ความจริงของรูป # ๘๓ จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 22 ก.พ. 52 12:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 89 . จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 22 ก.พ. 52 12:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 90 .. จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 22 ก.พ. 52 12:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คห.62  พระไตรปิฎกมีหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานก็จริง แต่เนื้อหาภายในเป็นสิ่งที่พระองค์เคยตรัสมาก่อน ผู้ที่จดจำรวบรวมคือพระอานนท์ (จำพระสูตร,พระอภิธรรม) พระอุบาลี (จำพระวินัย) การบรรลุธรรมต้องอาศัยปริยัติ  ทำไมจะไม่อาศัย ถ้าไม่ศึกษาปริยัติจะรู้คำสอนศาสนาได้ไง  เดี๋ยวก็ตีความไปคนละทิศละทาง ต้องเรียนปริยัติจะได้รู้ความเป็นมา อย่างไหนของแท้ดั้งเดิม อย่างไหนของปลอม (เหตุผลที่พระเณรเรียนบาลี) พระอรหันต์สมัยพุทธกาลก่อนลงมือปฎิบัติก็ต้องเรียนปริยัติจากพระพุทธเจ้า จากพระอาจารย์ก่อนเข้าป่าปฎิบัติ  ไม่ใช่บวชมาแล้วจะรู้โดยอัตโนมัติ ถ้าจะให้สมบูรณ์ต้องประกอบด้วย  3 อย่าง คือ   1.  ปริยัติ  (เล่าเรียน) 2.  ปฎิบัติ 3.  ปฎิเวธ  (บรรลุ)  ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 ก.พ. 52 13:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 92 พุทธคยา สถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้เมื่อกว่า๒๕๐๐ปีมาแล้ว สถานที่นี้ถูกค้นพบในเชิงโบราณคดีโดยAlexander Cunninghamคนอังกฤษ หลังจากที่ดังแล้วได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นท่านSir หลักฐานสำคัญที่ยืนยันว่าพระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ที่นี่แน่คือคือการขุดพบชิ้นส่วนของเสาอโศก ที่พระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างไว้ ดังนั้น ไม่ว่าพวกมุสลิมจะทำลายไปบางส่วน แล้วพวกฮินดูจะพยายามมาอำเอาไปเป็นเทวสถาน ก็หมดข้อโต้แย้ง ผมไม่ได้ยกประเด็นนี้มาชู แต่อยากจะย้ำว่า ด้วยศาสตร์อันเป็นที่ยอมรับ และโดยปราศจากการสันนิฐาน  ณ ที่นี้แน่นอน ที่เจ้าชายสิทธัตถะได้เปลี่ยนสถานภาพเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ตรงนี้ ดูที่ผมลอกทั้งดุ้นมาให้ท่านอ่านก็แล้วกัน “ฉะนั้น องค์สมเด็จพระจอมไตรจึงได้ทรงดำริต่อไปว่า มีใครบ้างไหมหนอที่พอจะรับพระธรรมเทศนาและได้บรรลุมรรคผล สมเด็จพระทศพลก็มองเห็น ปัญจวัคคีย์ฤาษีทั้ง ๕ คือ ท่านโกณทัญญะ ท่านวัปปะ ท่านภัททิยะ ท่านมหานาม ท่านอัสสชิ ทั้ง ๕ ท่านนี้ปฏิบัติองค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดามา นับตั้งแต่วาระแรกที่ออกสู่มหาภิเนษกรมณ์ พระองค์จึงได้ทรงพิจารณาว่า เวลานี้ปัญจวัคคีย์ฤาษีทั้ง ๕ อยู่ที่ไหน.. องค์สมเด็จพระจอมไตรก็ทรงทราบว่า เธอพวกนี้หลีกเราไปอยู่ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี สำหรับองค์สมเด็จพระมหามุนี้นี่อยู่ที่พุทธคยา ปัจจุบันที่โคนต้นโพธิ์ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงได้ทรงดำริว่า เราจะไปเทศน์โปรดปัญจวัคคีย์ฤาษีทั้ง ๕ มีโกณทัญญะ เป็นต้น แต่ว่าในสมัยนั้น บรรดาท่านพุทธศาสนิกชน ท่านกล่าวว่า วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ เป็นวันที่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเดินไป และก็ไปถึงในวันเดียวกันที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ถ้าเวลานี้ถ้าเราจะเดินกันเองก็น่ากลัวจะหลายวัน ถ้าไปรถก็หลายชั่วโมง จากต้นมหาโพธิ์ไปป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี เราต้องใช้เวลาเป็นวัน ๆ จึงจะถึง แต่ว่าวันนั้น สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปวันเดียว และก็ไม่เต็มวัน” . . . ผมเอาระบบคมนาคมของอินเดียปัจจุบันมาให้ท่านชมไปแล้ว สมัยพุทธกาลคนต้องเดินไป อย่างดีเป็นเศรษฐีก็นั่งเกวียน ประโยคนี้คือปัญหา “ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปวันเดียว และก็ไม่เต็มวัน” ก็ถึงแล้ว จากคยา ผมนั่งการบินไทยต่อไปพาราณสี เมืองหลักที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวันตั้งอยู่ในเมืองสารนาท กว่าจะถึง คิดคำนึงไปตลอดทางว่า พระพุทธเจ้าท่านเดินทางไปโปรดปัญจวัคคีย์ ด้วยวิธีการอย่างไร จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ดูจาก Google map เส้นทางลัดตรงที่สุดจากพุทธคยา ไปป่าอิสิปตนมฤคทายวันมีระยะทาง212กิโลเมตร ประมาณเท่ากรุงเทพไปหัวหิน . . พระองค์ท่านทรงทราบได้อย่างไร ว่าทั้งห้าคนนั้นอยู่ที่นั่น ถ้าเราไม่เชื่อเรื่องอภิญญาเสียเลย เอาว่าท่านเดาสุ่มไปเพราะแอบได้ยินพวกนั้นปรึกษากันก่อนจะหนีท่านไปว่าจะมุ่งสู่ที่นั่น ท่านจึงเดินทางตามไป ผู้ที่ไม่รู้ทางไม่เคยชินเส้นทางนั้นเลย คงต้องถามชาวบ้านไปตลอด แต่ก็อาจจะเจอผู้ไม่รู้แล้วอวดรู้ ชี้ทางให้เข้าป่าไปบ้าง หนทางภาคพื้นดินต้องข้ามป่าข้ามแม่น้ำ มนุษย์ธรรมดาน่าจะต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะสืบเสาะไปถึง และเมื่อไปถึงอาจเจอแต่สถานที่ ตัวคนที่ตามหาอาจไปไหนเสียแล้วก็ได้ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เจดีย์นี้ชื่อ เจาคันธีสถูป เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงพบกับปัจวัคคีย์ เป็นครั้งแรกหลังจาก ปัจจวัคคีย์หนีมา เจาคันธีสถูปนี้อยู่ห่างจากป่าอิสิปตนมฤคทายวันประมาณ 1 กิโลเมตร มีหลักฐานทางโบราณคดียืนยันอีกนั่นแหละ ไม่มีใครนั่งเทียนสันนิฐาน ทั้งที่ก่อนเจอหลักฐาน พวกมุสลิมได้เข้ามาสร้างหอคอยสวมทับลงไปกับสถูปนี้ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 96 สรุปตรงนี้ว่า มิใช่เพราะความเป็นสัพพัญญูของพระองค์ละหรือ ที่ทำไมพระพุทธเจ้าทรงเจาะจงจะเสด็จมาโปรดพระปัญจวัคคีย์ ทรงพบ ทรงแสดงธรรม และทรงประสพผลสำเร็จในการแสดงธรรมนั้น จนเกิดพระสงฆ์องค์แรกของพระพุทธศาสนาในครั้งนั้น แค่พิสูจน์ได้ว่าพระองค์เสด็จจากไหน มาไหน เพื่ออะไร แล้วได้ผลอย่างไร ตามหลักฐานและเงื่อนไขของสภาพการในอินเดียเวลานั้น ก็เชื่อมั่นในอภิญญาที่พระองค์มีแล้ว ไม่จำเป็นต้องต่อด้วยว่าพระองค์เสด็จมาอย่างไร ใช้เวลาเท่าไร นั่นเป็นส่วนเกิน จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เสริมคห.50   กาลามสูตร แปลว่า พระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ชาวกาลามะ ที่หมู่บ้านเกสปุตติยนิคม แคว้นโกศล (เรียกว่า เกสปุตตสูตร ก็มี) กาลามสูตรเป็นหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้แก่พุทธ ศาสนิกชน ไม่ให้เชื่อสิ่งใด ๆ อย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริง ถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อ มีอยู่ 10 ประการคือ 1. อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ กันมา  (พญานาค) 2. อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ทำต่อๆ กันมา  (พญานาค) 3. อย่าเพิ่งเชื่อตามคำเล่าลือ  (พญานาค,นาคา) 4. อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างตำรา  (พญานาค,นาคา) 5. อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกเดา  (นาคา) 6. อย่าเพิ่งเชื่อโดยคาดคะเนเอา  (นาคา) 7. อย่าเพิ่งเชื่อโดยนึกคิดตามแนวเหตุผล  (นาคา)  (เหตุผลที่คิดไปเอง) 8. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะถูกกับทฤษฎีของตน  (นาคา) 9. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมีรูปลักษณ์ที่ควรเชื่อได้  (นาคา) 10. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะผู้พูดเป็นครูบาอาจารย์ของตน  (พญานาค,นาคา) สรุป  ให้เห็นด้วยตา  พิสูจน์ด้วยตัวเองค่อยปักใจเชื่อ  ไม่ใช่ไม่ให้เชื่ออะไรเลย กาลามสูตรเป็นเรื่องที่ชาวตะวันตก  นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาพุทธศาสนา ชอบกันมากมักนำไปอ้างตามตำราต่างๆ  แต่คนไทยพุทธจะมีสักกี่คนรู้จัก   น่าเศร้า จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 ก.พ. 52 13:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เสียดายที่คุณวสันดิลกไม่มีที่จะคลิ๊กกิ๊ฟให้ ไม่งั้นคงได้จากผมไปหลายดอกแล้ว รวมทั้งที่คุณลบออกไปด้วย แต่ คคห.๙๗นี้ชอบจริงๆ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 13:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คห.94-95 ที่พระพุทธเจ้าทรงทราบว่าปัญจวัคคีย์อยู่ตรงไหน   อาจเป็นเพราะทรงตรวจดูด้วยตาทิพย์ หรือก่่อนมาปัญจวัคคีย์ทั้งห้าทูลลาบอกไว้   เจาคันธีสถูปหรือเจาขัณฑีสถูปเป็นอนุสรณ์สถานที่่พระพุทธเจ้าเสด็จมาพบ ปัญจวัคคีย์  พระสถูปนี้ผู้รู้สันนิษฐานว่าสร้างสมัยคุปตะ (ราชวงศ์คุปตะครองราว พ.ศ 863-1393) พระถังซัมจั๋งหรือหลวงจีนเหี้ยนจัง ซึ่งมาที่นี่เมื่อใกล้พ.ศ 1200 บรรยายว่าสูง 300 ฟุต เจาคันธี  อ่านตามฝรั่ง Chaukhandi (สะกดแบบนี้แยกศัพท์ไม่ถูก) เจาขัณฑี  อ่านแบบบาลี  สันนิษฐานว่ามาจาก เจา (จตุ)= 4 ขัณฑ=ท่อน,ชิ้น  เติมสระอีเข้ามา  อาจหมายถึง สี่ชิ้น  สี่ห้อง  ฯลฯ ส่วนหอคอยแปดเหลี่ยมข้างบนสร้างพ.ศ 2131 สมัยอาณาจักรมุสลิม โดยอักบาร์มหาราช  เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งการที่พระราชบิดาคือ หุมายูน จักรพรรดิมุข่าลหรือโมกุลองค์ที่  2 (โอรสของพระเจ้าบาเบอร์องค์ปฐมวงศ์) ได้เคยเสด็จมาพำนักที่นี่ในช่วงเวลาที่ยังแย่งชิงอำนาจกับศัตรูคู่สงคราม หมายเหตุ  เก็บความจากหนังสือจาริกบุญ-จารึกธรรม ของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ ปยุตฺโต) แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 14:31:25 จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 ก.พ. 52 13:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ผมขอคุยกับคุณเพ็ญชมพูหน่อย ไม่ทราบว่าอาจารย์คิดเหมือนผมไหม เรื่องนาคา ที่แปลว่างูใหญ่ ในอินเดียพวกฮินดูนับถือเป็นเทพองค์หนึ่ง แล้วเอามาปนกับพระพุทธศาสนาพร้อมๆกับเทพเจ้าทั้งหลายของพวกเขา เพื่อให้แก่นธรรมะแท้ๆของพระพุทธเจ้าเจือจางลงจนเขากลืนเราได้ในที่สุด ส่วนนาคาในอุษาคเนย์ มีอิทธิพลของขอมครอบงำ ที่พยายามเปลี่ยนความหมายก่อนหน้านั้นที่คนอินเดียเข้ามาแพร่อารยธรรมแล้วเรียกคนพื้นเมืองอย่างดูถูกว่าเป็นพวกนาคาหรือคนป่า เพื่อลบปมด้อยนี้พวกเขมรเลยทึกทักเอาว่าบรรพบุรุษของตนเป็นงูใหญ่เสียเลย ตำนานบวชนาคเขมรก็เอาที่เขียนไว้ในพระไตรปิฎกมาแต่งเพิ่มเข้าไปเพื่อเสริมให้รับกับพิธีกรรมที่ตนคิดขึ้น   สองวัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์พญานาคของพวกพราหมณ์กับพวกเขมรต่างกัน แต่ก็พยายามโยงเข้าหากัน ประเพณีบวชนาคเห็นทีว่าไทยจะรับมาจากเขมร พวกพม่าเขาไม่เรียกว่านาค แต่จะบวชเป็นกษัตริย์ก่อนบวชพระ แต่งตัวเหมือนคนแม่ฮ่องสอนบวชลูกแก้วนั่นเอง จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 14:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เอ ... การเปลี่ยนสถานะ ไม่ว่าจากคนไปเป็น "นาค" หรือเป็น "เจ้า" ก่อนการเข้าครองบรรพชิตเพศนี้ มีนัยยะ น่าศึกษานะครับ (อยากไปเที่ยวอินเดียต่อนะคุณพี่ ได้รู้อะไรมากมาย ปีนี้ก็เห็นสปอดโฆษณา ในช่องสารคดีฝรั่ง เห็นว่าเป็นปีท่องเที่ยวอินเดีย ... มีโอกาสก้อยากไปเที่ยวบ้าง ... แต่เรื่องขอทานอันอื้ออึงนี่ กลัวเหลือกำลัง) จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 14:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 102 หลังจากนั่งอ่านเรื่องราว ก็ทำให้อยากเรื่องแบบธรรมเนียมในการบวช ในประเทศต่างๆ ว่าเหมือนว่าต่างกันอย่างไร โดยส่วนตัวผมไม่มีความรู้ในด้านนี้นะครับ เวปที่ค้นเจอ บางทีก้เป็นภาษาต่างด้าว ไป จนถึงต่างดาว อ่านไม่ออกบ้าง ที่เป็นภาษาอังกฤษ ก้พอจะแปลๆมาได้ ขอนำเสนอการบวชเป็นพระภิกษุ ในประเทศศรีลังกา ก่อนนะครับ ... นี้เป็นภาพพิธีการอุปสมบทหมู่ ในปี 2550 ซึ่งศรีลังกา ถือว่าเป็นปีฉลองใหญ่ แก่ศาสนาพุทธ อันเจริญสถาพรมาได้ 2550 ปี หลังพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพาน จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:35:57 ]

ความคิดเห็นที่ 103 บิดามารดา จะเป็นผู้ถือบาตรและจีวร ให้แก่ผู้ขอบวช (ไม่มีหมอน หรือสิ่งใดนอกเหนือไปจากนี้) จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ...อิ่มบุญหนอ จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 105 พนมมือแลเป็นฝักถั่วไปทั่วทั้งโรงธรรม ... จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ... ครองจีวรแล้วครับ สีของรูปท่าน ดุจะออกไปทางแดงๆนะครับ จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 107 อย่างศรีลังกานี้ ในขั้นตอนการบวชคงมิมีการบวชเป็นนาค แบบบ้านเรา ปลงผมแล้ว ก้เข้าสู่ขั้นตอนการบวชเป็นพระภิกษุ เลย ผมเปิดภาพดู เห็นตาลปัตรท่านๆ แปลกตาไปจากบ้านเรา จึงนำมาลงไว้เทียบเคียง นี้เป็นภาพของ คณะสงฆ์ศรีลังกา ที่ไปเผยแผ่พระศาสนาที่เยอรมันนี ปีค.ศ.1957 ครับ (หากการใช้ศัพท์มิสมควรในข้อใด โปรดชี้แนะด้วยครับ จะแก้ไขให้ถูกต้อง) จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 15:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 108 อีกภาพกับการบวชเ ป็นภิกษุ ของ ศรีลังกา  เป็นภาพฝีมือฝรั่ง (ก็อย่าเลื่อมใสนับถือข้อเท็จจริงนัก ดูเ ป็นข้อมูลด้านต่างๆ ประดับปัญญา ) ชื่อว่า 1876 Buddhist Ordination Ceylon Religion Buddha จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 16:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณนะครับคุณjassb1 ที่ช่วยหาความรู้มาเสริมกัน ดูรูปแล้วเหมือนของไทยเลย ก็จะไม่เหมือนได้ไงฮิ ก็ไทยไปสอนไว้นี่ เรื่องข้างล่างนี้ปาดมาแปะ .......................................................................................................   ปีพุทธศักราช ๒๕๔๖ เป็นวาระครบรอบ ๒๕๐ ปี แห่งการประดิษฐานพระพุทธศาสนานิกายสยามวงศ์ของศรีลังกา ซึ่งเป็นนิกายที่ได้รับการอุปสมบทจากคณะสงฆ์นำโดยพระอุบาลีมหาเถระ วัดธรรมารามแห่งกรุงศรีอยุธยา นับเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างสัมพันธไมตรีระหว่างไทย - ศรีลังกา จนถึงปัจจุบันประเทศไทยและศรีลังกา มีความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้นสืบเนื่องกันมานานกว่า ๗๐๐ ปี นับแต่แรกรับนับถือพระพุทธศาสนาเถรวาทอย่างลังกาวงศ์ในยุคกรุงสุโขทัย จนถึงพุทธศตวรรษที่ ๒๓          พระพุทธศาสนาเถรวาทในศรีลังกาประสบปัญหาสูญสิ้นสมณวงศ์ ไม่มีพระสงฆ์เพียงพอที่จะทำพิธีอุปสมบทกุลบุตรได้ แต่มีสามเณรผู้มีความรู้ทั้งภาษาบาลีและคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาอย่างแตกฉานรูปหนึ่ง นามว่า สามเณรสรณังการ ได้กราบทูลพระเจ้าแผ่นดินศรีลังกา ให้ส่งราชทูตมายังประเทศที่พระพุทธศาสนาเถรวาทอย่างลังกาวงศ์เจริญรุ่งเรือง          พระเจ้าศรีวิชัย ราชสิงห์ ส่งคณะราชทูตมาถึงเมืองปัตตาเวีย ก็สิ้นรัชกาล พระเจ้ากีรติ ศรีราชสิงห์ พระมหากษัตริย์องค์ใหม่ ได้ส่งคณะราชทูตอัญเชิญพระราชสาส์นและเครื่องราชบรรณาการ มาถวายพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศแห่งกรุงศรีอยุธยา เดินทางถึงปากน้ำเจ้าพระยา เมื่อวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๒๙๔          พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดคณะสงฆ์ประกอบด้วยพระอุบาลี มหาเถระจากวัดธรรมาราม เป็นหัวหน้าคณะ อัญเชิญพระธรรมคัมภีร์ไปกับคณะราชทูต ออกเดินทางสู่ศรีลังกา          การเดินทางคราวแรกประสบเหตุขัดข้อง เรือเกยตื้น แต่ก็ได้ออกเดินทางไปอีกครั้ง ถึงเกาะลังกาในเดือนพฤษภาคม ๒๒๙๖ คณะสงฆ์สยามได้ประกอบพิธีอุปสมบทบรรพชา ได้พระภิกษุ สามเณร รวมกว่า ๓,๐๐๐ รูป การฟื้นฟูสมณวงศ์เป็นผลสำเร็จ พระพุทธศาสนาเถรวาทฝ่ายสยามนิกายได้ประดิษฐานนับแต่นั้นมา          ปัจจุบันมีวัดฝ่ายสยามวงศ์ในประเทศศรีลังกาถึง ๕,๕๐๐ วัด ในจำนวนวัด ๙,๐๐๐ วัดทั่วประเทศ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองในวาระครบรอบ ๒๕๐ ปี ของการสืบต่อพระพุทธศาสนาในประเทศศรีลังกา รัฐบาลศรีลังกาได้เสนอให้การสนับสนุนงบประมาณเพื่อการบูรณะโบราณสถานในวัดธรรมาราม ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับพระอุบาลีมหาเถระ ได้แก่ หอพระไตรปิฎก และหอระฆัง โดยรัฐบาลศรีลังกากำหนดการเฉลิมฉลองไว้ในเบื้องต้นในเดือนพฤษภาคม ๒๕๔๖ จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 16:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 110 กระทู้ยาวและเพลิดเพลินดีจริงๆครับ เห็นบรรยากาศอินเดียแล้วก็ชักคิดถึง เพราะเคยดั้นด้นไปพุทธคยาเองมาแล้วเมื่อ 5 ปีก่อน ตะลุยกับเพื่อน 2 คน ยังจำรถไฟแขกหวานเย็นเหม็นสะบัดจากกรุงราชคฤห์ไปเมืองปาฏลีบุตร (ปัตนะ) ได้ดีเลยครับ เอารูปมาฝากเผื่อเข้าบรรยากาศกระทู้ครับ..."เมื่อผมเป็นนาค" จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ผมบวชแบบธรรมยุตครับ เลยไม่ได้ทำขวัญนาค...ใส่ครุยแห่แป๊บๆก็เข้าพระอุโบสถบวชพระเลย จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 112 คำขอบรรพชา - อุปสมบทของฝ่ายธรรมยุต นิยมเรียกว่า "เอสาหัง" ครับ...ต่างจากของมหานิกาย ที่เรียกว่าแบบ "อุกาสะ" จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ถ้าเป็นวัดธรรมยุต ก็ต้องหัดสำเนียงด้วยนะครับ จะมีแปลกๆไม่ค่อยคุ้นนัก ยาตะ รูปะ ระยะตะ ปะฏิ๊คคะหะนา เวระมะนอย = ชาตะ รูปะ ระชะฏะ ปะฏิคคะหะนา เวระมะนี จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 114 นาคกลายเป็นภิกษุแล้วล่ะครับ...^^ จีวรตนเองยังเร่อร่าอยู่ วันต่อๆมาค่อยห่มได้เรียบร้อยขึ้นครับ ไปอ่านดูใน "วินัยมุข" ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้าฯ พระไทยเรานี้สมัยก่อนมีการห่มจีวรสารพัดแบบเลยนะครับ แต่เดี๋ยวนี้ห่มเหทือนๆกันไปหมดแล้วครับ จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:46:08 ]

ความคิดเห็นที่ 115 จบแล้วครับ... จากคุณ : ออกญาศรีราชเดโชชัย (NMkrung) - [ 22 ก.พ. 52 16:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ฮ่าๆ ... พระไทย พระลังกา พระพม่า พระเขมร ... มากมายครับ ไปเที่ยวพม่ากันบ้างดีกว่าครับ อย่างที่คุณพี่ Navarat.C ได้กล่าวไว้ ว่าพระพม่านั้น ไม่ได้บวชเป็นนาค แต่จะแต่งองค์ทรงเครื่องเป็นเจ้า ผมไปอ่านเก็บมา ได้ความว่า เสมือนหนึ่งเจ้าชายสิทธัตถะ ครับ ที่พระองคืทรงออกบวชเพื่อแสวงหาหนทางแห่งการดับทุกข์ ภาพนี้เป็นเด้กน้อยบวชเณรครับ ชุดดุสวยงามหรูหรา จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 16:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เทียบกับทางเหนือบ้านเราครับ แนวเดียวกันเลย จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 118 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 17:02:20 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 17:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ส่วนภาพชุดนี้ เป้นครอบครัวชาวพม่าในอเมริกาครับ บวชลูกชาย ผมพึ่งเห็นนี้ล่ะ ว่าเขาจัดขบวนยาตราอย่างกับเจ้าชายองค์หนึ่งเทียว (ผู้ที่จะบวช อยู่บนเสลี่ยงครับ ภาพนี้จะยังไม่ชัด) จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ...ลงแล้ว จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:03:27 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ... นึกถึงเรื่องสุริโยไทเลย เห็นฉัตรแบบนี้ จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ครับ... พอจะอุปสมบทจริงๆแล้ว ก้เปลี่ยนเครื่องทรง ห่มขาว และ นุ่งโสร่งครับ จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ขอพักยกก่อนละครับ ... เพราะทางเขมรกับลาวนี้ รูปน้อยมากๆ ต้องไปค้นมาเพิ่มก่อนครับ ผิดพลาดด้วยประการใด โปรดชี้แนะด้วยครับผม แถม ... ภาพสวยๆของขบวนแห่ลูกแก้วโดยม้า จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เอ้า ... รูปปริศนา ... ฝั่งลาวส่งเข้าประกวด ใต้ภาพบรรยายว่าใช้เป้นส่วนหนึ่งของพิธีอุปสมบท (ใครรู้ มาไขหน่อยครับ) มองเหมือนจะเป็นสาแหรก .. ก็ไม่มั่นใจเลยครับ แต่น่าจะเกี่ยวข้องกับพาหนะ น่าสนใจ... แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 17:17:06 จากคุณ : jassb1 - [ 22 ก.พ. 52 17:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ดีจัง คุณออกญาศรีราชเดโชชัยบวชวัดไหนครับนั่น ท่านอุปัชฌาย์ชื่ออะไร อุ๊บ ....ขอโทษครับ ไปปาดขบวนแห่ลาวเข้าแล้ว แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 52 17:18:30 จากคุณ : Navarat.C - [ 22 ก.พ. 52 17:16:06 ]