ความคิดเห็นที่ 1 รู้สึกว่าเขาจะตีกันมาก่อนนั้นอีกครับ เคยอ่านมาว่าพระเกาหลีจะคล้ายพระญี่ปุ่นอยู่บ้างเรื่องที่สามารถทำ"ธุรกิจ"ได้(แต่ไม่มีภรรยา) ชาวบ้านสัมยนั้นศัทธาพุทธศาสนามากเลยบริจาคของมากมายจนวัด"รวย"และเริ่มไห้กู้เงิน เช่าที่ดิน และบางครั้งถึงกับขูดรีดชาวบ้าน จนพอเปลี่ยนเป็นราชวงศ์โชซอนเหล่าบัณฑิต(ซึ่งเรียนแบบขงจื๊อมา)พลักดันไห้ยึดทรัพย์วัดวาอารามต่างๆ แต่ก็ไช่ว่าคนจะเสื่อมศัทธาและคงอยู่มาเรื่อยๆ สมัยนี้แม้คริสต์จะมาแรง แต่ก็เหมือนบ้านเราที่เวลามีเรื่องอะไรก็ไปกราบไหว้หมดนั่นละ ส่วนเรื่องที่พวกขลจื๊อไม่ชอบพุทธส่วนใหญ่ก็เป็นคำสอนบางอย่างที่ขัดกับตำรา เช่นขงจื๊อเน้นความกตัญญู แต่ถ้าเป็นพระต้องละทางโลกตัดขาดบรรพชน จีนตอนแรกๆก็โดนต่อต้าน แต่หลักธรรมพุทธที่ไห้พอใจในชีวิตมันไช้ได้ ถ้าไม่อยากไห้ปชชต่อต้านมากนัก รู้สึกจะมีอีกคำที่ว่า"ข้าเป็นใหญ่เหนือฟ้าดิน"ที่เป็นหลักมนุษย์นิยมมาก แต่ก็มีปัญหาว่ามันเหมือนการแข็งข้อต่อหลายๆอย่างและไม่เคารพฟ้าดิน ซึ่งโดยส่วนตัวผมก็ค่อนข้างแปลกใจเพราะคำๆนี้ผมไม่เคยเรียนมาก่อนแต่ดันมีจริงแม้จะในหินยาน กล่าวง่ายๆว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หากบรรลุถึงหลักธรรมแล้วฟ้าดินก็ไม่สามารถปิดกั้นญานและปัญาได้ ปล.เคยไปเที่ยวเกาหลีอยู่ จำได้ว่าพระพุทธรูปมีหนวดด้วย จากคุณ : Gray Fish - [ 11 มี.ค. 52 03:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมขอตอบและอธิบายเป็นประเด็นๆนะครับ เพราะเรื่องมันยาวมาก สามารถเป็นรายงานเล่มนึงได้ทีเดียวครับ ประเด็นที่จะอธิบายนั้น จะขอตอบออกเป็น ๓ หัวเรื่องใหญ่ๆนะครับ คือ ๑. อิทธิพลของพุทธศาสนาในสมัยสามอาณาจักร และสมัยราชวงศ์โครยอ ๒. การต่อสู้ทางความคิดระหว่างพุทธศาสนา และลัทธิขงจื๊อใหม่ในสมัยปลายราชวงศ์โครยอ ๓. อิทธิพลของขงจื๊อใหม่ในสมัยราชวงศ์โชซอน ๑. อิทธิพลของพุทธศาสนาในสมัยสามอาณาจักร และสมัยราชวงศ์โครยอ   พุทธศาสนาเข้ามาเป็นครั้งแรกในสมัยสามอาณาจักร โดยเข้ามาที่อาณาจักรโคกูรยอเป็นแห่งแรก ตามมาด้วยอาณาจักรแพกเจ และชิลลาเป็นที่สุดท้าย บทบาทของพุทธศาสนาในสมัยนี้จะมีทั้งในระดับรัฐและระดับชาวบ้าน กล่าวคือในส่วนของระดับรัฐนั้น ทางแพกเจได้ใช้พุทธศาสนาเป็นเครื่องมือในการเจริญสัมพันธไมตรีกับญี่ปุ่น โดยได้ส่งสมณทูต และพระไตรปิฎกไปเผยแผ่ในญี่ปุ่น จึงเป็นเหตุให้ญี่ปุ่นรู้จักพุทธศาสนาเป็นครั้งแรกนับแต่บัดนั้น หรือในสมัยชิลลาที่งานทางศิลปกรรมส่วนใหญ่จะออกไปทางพุทธเสียโดยมาก เช่น วัดพุลกุกซา (Bulguksa) ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อในปัจจุบัน เป็นต้น เมื่อวังกอนสถาปนาราชวงศ์โครยอแล้ว ด้วยภูมิหลังของวังกอนที่คุ้นเคยกับพระในพุทธศาสนานิการซ็อน (หรือนิกายเซ็น)  วังกอนจึงประกาศให้พุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำรัฐในที่สุด เมื่อเป็นเช่นนั้น บทบาทของพระสงฆ์จึงมีมาก เช่น การแต่งตั้งพระสงฆ์ให้เป็นที่ปรึกษาส่วนตัวของกษัตริย์ หรือ การสอบเข้ารับราชการของพระสงฆ์ที่ล้อไปกับการสอบของฝ่ายพลเรือนที่เน้นขงจื๊อเป็นหลัก และจากการที่มีอภิสิทธิ์ของพระมาก เช่น การเก็บภาษีเองได้ การซ่องสุมกำลังคน จึงเป็นการเปิดโอกาสให้พระสามารถเข้ามาเล่นการเมืองได้ เช่น การก่อกบฏของพระมโยชองในสมัยของพระเจ้าอินจง (Injong 1122-1146) จึงทำให้ส่วนกลางเริ่มเข้ามาควบคุมศาสนามากขึ้น ๒. การต่อสู้ทางความคิดระหว่างพุทธศาสนา และลัทธิขงจื๊อใหม่ในสมัยปลายราชวงศ์โครยอ พุทธศาสนาเริ่มถูกสั่นคลอนจากการเข้ามาของราชวงศ์หยวน กล่าวคือ พวกมองโกลได้นำเอาลัทธิขงจื๊อใหม่ (Neo-Confucian) ของจูซี่ (Chu Hsi)ที่เป็นการผสมเอาความรู้เชิงอภิปรัชญา ()เข้าไปด้วยเพื่อเสริมลัทธิขงจื๊อเดิมให้มีน้ำหนักมากขึ้น เข้ามาเผยแพร่ในคาบสมุทรด้วย เพราะฉะนั้นบรรดานักปราชญ์หน้าใหม่ที่อยากรู้ ก็เข้าไปเรียน และผลสุดท้ายจึงเกิดความคิดที่ต่อต้านพุทธศาสนา เนื่องจาก 1. ประเด็นเรื่องระบบความสัมพันธ์ ลักษณะคำสอนของพุทธศาสนาที่เน้นความเป็น “ปัจเจกบุคคล” ที่สอนให้ปลีกวิเวกก็ดี หรือ การออกบวชก็ดี ในทัศนะของปัญญาชนลัทธิขงจื๊อใหม่เหล่านี้เห็นว่า เป็นอันตรายต่อสังคม เนื่องจาก การสอนให้คนแยกออกจากสังคม หรือการออกบวช ถือเป็นการทำลายระบบความสัมพันธ์ตามหลักคำสอน ซึ่งส่งผลต่อระดับมหภาค นั่นคือ การปกครองในระดับรัฐนั่นเอง 2. ประเด็นเรื่องคำสอน ที่สำคัญ คือ การที่พุทธศาสนาสอนในเรื่องโลกนี้และโลกหน้า สอนเรื่องกฎแห่งกรรม เป็นต้น ขัดแย้งกับความเป็น “มนุษยนิยม” ตามคำสอนของขงจื๊อใหม่ กล่าวคือ พุทธศาสนาทำให้คนยึดมั่นกับโชคชะตา หรือเวรกรรม ซึ่งในมุมมองของปัญญาชนเหล่านี้เห็นว่า ไม่ก่อให้เกิดผลดีต่ออาณาจักรแต่ประการใด ในขณะที่คำสอนแบบขงจื๊อนั้นเน้น “สมองและสองมือ” ในการขับเคลื่อนอาณาจักรที่เห็นผลเป็นรูปธรรมมากกว่า 3. ประเด็นเรื่องเศรษฐกิจ ดังที่ได้กล่าวมาข้างต้นจะเห็นได้ว่าเรื่องการเข้ามามีบทบาททางเศรษฐกิจก็ดี หรือ ความฟุ่มเฟือยจากการทำบุญและการประกอบพิธีกรรม โดยเฉพาะพิธียองดึงฮเว และพัลกวัน -ฮเว ปัญญาชนเหล่านี้เห็นว่าไม่เหมาะสมประกอบกับการที่มีกำลังคนในวัดมาก ก็ส่งผลเสียต่อความมั่นคงของอาณาจักรได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงมีปัญญาชนหลาย ๆ คนเสนอว่า ผลประโยชน์หรือรายได้ของวัดเหล่านี้ ควรตกเป็นของรัฐเสีย[26] (ตัดตอนมาจากรายงานของผมเองเรื่อง “ลัทธิขงจื๊อใหม่กับการเมืองในสมัยราชวงศ์โชซอน” ใช้ประกอบการเรียนวิชา ประวัติศาสตร์จีน เกาหลี ญี่ปุ่น สมัยโบราณถึงคริสต์ศตวรรษที่ ๑๙ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภาคต้น ปีการศึกษา ๒๕๕๑) ๓. อิทธิพลของขงจื๊อใหม่ในสมัยราชวงศ์โชซอน เมื่ออีซองกเย (Yi Seong-gye) ทำการยึดอำนาจและสถาปนาราชวงศ์ใหม่แล้ว ด้วยความที่พระเจ้าแทโจ (อีซองกเย) มีแนวความคิดที่ต่อต้านพุทธศาสนา และเลื่อมใสในลัทธิขงจื๊อใหม่มาก่อนหน้า จึงประกาศให้ลัทธิขงจื๊อใหม่เป็นลัทธิความเชื่อประจำรัฐ และส่งผลถึงการวางโครงสร้างทางการเมืองที่อิงกับคติขงจื๊อใหม่นี้ เช่นการให้ความสำคัญกับขุนนาง เพื่อมาถ่วงดุลอำนาจกับกษัตริย์เพื่อให้กษัตริย์อยู่ในกรอบของคุณธรรม จริยธรรม เป็นต้น แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าลัทธิขงจื๊อใหม่จะเข้ามามีอิทธิพลในยุคนี้มาก แต่บางช่วงราชสำนักก็สนับสนุนพุทธด้วยเหมือนกัน เช่น ในสมัยพระเจ้าเซจงมหาราช ที่พระองค์รับเอาพุทธศาสนาเข้ามาเพื่อเยียวยาจิตใจจากความโศกเศร้าที่พระมเหสีจากไป เป็นต้น (Kim Yeong-sik. “King Sejong’s Buddhist Faith and the invention of the Korean Alphabet : A historical Perspective.” In Korea Journal. 47,3 (Autumn 2007), 134-159.) เพราะฉะนั้น ด้วยความที่ลัทธิขงจื๊อใหม่ปกคลุมบรรยากาศทางการเมืองและสังคมตลอดสมัยโชซอน การที่นักปราชญ์ในยุคนี้มองว่า พุทธศาสนาเป็นลัทธินอกรีต (Heresy) ที่นำพาบ้านเมืองล่มสลายแบบสมัยชิลลาหรือโครยอ ตลอดจนประสบการณ์จากการเห็นพระเข้ามายุ่งทางโลกจนน่าเกลียด จึงทำให้พุทธในยุคนี้แทบจะหมดบทบาทไปเลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 13:11:21 จากคุณ : ภารตยุทธ (ภารตยุทธ) - [ 11 มี.ค. 52 13:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมถามคนที่ทำงานที่มาจากเกาหลีว่า ยูนับถือศาสนาอะไร เขาตอบว่าเขาเกาหลีไม่มีศาสนา จริงไหมครับ จากคุณ : Aeykun - [ 11 มี.ค. 52 23:59:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วญี่ปุ่นล่ะครับ ไม่มีหยูใหม่เข้าไปเหรอ จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน - [ 12 มี.ค. 52 23:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อะไรคือ "หยูใหม่" ครับ งง? จากคุณ : ภารตยุทธ (ภารตยุทธ) - [ 13 มี.ค. 52 12:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลัทธิหยู=ลัทธิขงจื้อ จากคุณ : มังกรใจเย็น - [ 13 มี.ค. 52 13:58:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอตอบพี่อากงฯนะครับ ว่าลัทธิขงจื๊อใหม่ได้เข้าไปในญี่ปุ่นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ ๑๖ ผ่านการเผยแผ่จากเกาหลี ตัวอย่างที่สำคัญเลยคือ  คิมฮักบง (Kim Hak-bong)ซึ่งเป็นทูตของโชซอนและเป็นผู้เลื่อมใสในลัทธินี้ มีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับเซอิโกะ ฟุจิวะระ (Seiko Fujiwara) นักปราชญ์ขงจื๊อในราชสำนักของญี่ปุ่นในขณะนั้น จึงก่อให้เกิดความนิยมในการศึกษาลัทธิขงจื๊อใหม่ จนกลายเป็นหลักการปกครองที่สำคัญในสมัยโทะกุงะวะครับ แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 17:22:04 จากคุณ : ภารตยุทธ (ภารตยุทธ) - [ 13 มี.ค. 52 17:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เยี่ยมเลย จากคุณ : Loss of Divinity - [ 17 มี.ค. 52 13:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แต่ญี่ปุ่นก็ยังผสมพุทธกับขงจื๊อใหม่ได้ดีนี่ครับ จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน - [ 18 มี.ค. 52 01:52:29 ]