ความคิดเห็นที่ 1 ภาษาของหนังสือรับรองหักภาษี ณ ที่จ่าย หรือเปล่าครับ เพราะตรงช่อง ค่าอะไรต่อมิอะไร มีอยู่ไม่กี่คำเอง ตัวอย่างเช่น รถผมสีเทาในภาษาทะเบียน ดูยังไงรถผม ก็สีบรอนซ์ รถอีกคันสีเหลือง ผมว่าสีทองมากกว่านะ เอาๆสีอะไรก็ได้น่า มันก็รถเรา (บางทีสรรพากรเรียก รับจ้างทั่วไป แต่ดูรายได้ตั้งหกหลัก  เออ ขอให้ได้เงินแล้วกัน อาชีพอะไร ก็เรียกๆเข้าไป) แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 12:16:16 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 12:16:07 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 11:59:22 จากคุณ : PICCANINNY'S DAD - [ 13 มี.ค. 52 11:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การจ่ายภาษีมีความเข้าใจผิดในหมู่นักเขียนมาตลอดค่ะ  จริง ๆ รายได้จากสนพ. หรือนิตยสาร  ถือเป็นค่าค่าลิขสิทธิ์ (หรือรับจ้างทำของแล้วแต่กรณี)นะคะ  ไม่ใช่การทำวรรณกรรม  การทำวรรณกรรมหมายถึง  คุณต้องเป็นผู้ผลิตหนังสือออกมาเป็นรูปเล่ม  อย่างนั้นถึงจะหัก 75 % ได้  (อันนี้คุณชมัยพร  แสงกระจ่างนายกสมาคมนักเขียนเคยคุยให้ฟังไว้  เพราะไปเสียภาษีแล้วเจอกรณีเดียวกับเพื่อนคุณแม่ขวัญข้าวค่ะ ดังนั้นนักเขียนรุ่นอาวุโสหน่อยจะจ่ายแบบค่าลิขสิทธ์  เพราะไม่อยากมีปัญหากับสรรพากร  ฉะนั้นถ้าติดใจสงสัยอะไรติดต่อสอบถามไปยังสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทยได้ค่ะ   ท่านนายกเธอมีประสบการณ์ตรง  น่าจะตอบได้ดีที่สุด) ส่วนค่าลิขสิทธิ์นั้น  ปีหนึ่งหักค่าใช้จ่ายได้ 40 % แต่ไม่เกิน 60,000 บ.ค่ะ (ข้อ 2 มาตรา 40 (3)) จากนั้นถึงเอารายได้ที่เหลือไปคำนวณภาษีอีกครั้งหนึ่ง   ข้อแนะนำจากความเห็นส่วนตัว คือให้จ่ายในลักษณะค่าลิขสิทธิ์  พยายามหลีกเลี่ยงรับจ้างทำของ  เพราะอาจจะมีปัญหามาถกกันภายหลังได้ว่า  เมื่อเป็นการรับจ้างทำของ  ลิขสิทธิ์จะตกอยู่กับใครระหว่างผู้ว่าจ้าง  กับผู้รับจ้าง  ให้ใช้เป็นค่าลิขสิทธิ์ไปดีที่สุดค่ะ   ส่วนการตรวจสอบสรรพากรจะขอเรียกคืนย้อนหลังได้ 3 ปีค่ะ (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) จากคุณ : สาวน้อยเกวลิน - [ 13 มี.ค. 52 12:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เงินได้จากการทำวรรณกรรมที่คนทำจะมีสิทธิหักค่าใช้จ่ายได้สูงถึง 75% จะต้องเป็นการทำวรรณกรรมที่คนทำได้ลงทุนผลิตหนังสือด้วยตัวเอง จ้างคนทำอาร์ตเวิร์กปกหนังสือ ฯลฯ หรือไม่ก็ต้องเป็นโรงพิมพ์ที่เป็นบุคคลธรรมดา แต่ถ้าไม่ได้ลงทุนถึงขนาดนั้น แต่เขียนหนังสือหรือนิยายขึ้นมา แล้วส่งไปให้สนพ. ถ้าเค้าถูกใจ ก็พิมพ์ให้ แล้วจ่ายมาเป็นค่าลิขสิทธิ์ โดยที่ลิขสิทธิ์ในงานเขียนยังเป็นของเราอยู่ อย่างนี้ เงินได้ที่ผู้เขียนหนังสือได้รับเรียกว่าเป็น "เงินค่าลิขสิทธิ์ ตามมาตรา 40 (3) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งมีสิทธิหักค่าใช้จ่ายได้ 40% แต่ไม่เกิน 6 หมื่นบาท (ซึ่งก็เหมือนกับเงินเดือนที่พนักงานบริษัทห้างร้านหรือข้าราชการได้รับ ก็หักค่าใช้จ่ายได้เท่ากัน) แต่ถ้าสนพ.จ้างให้เราเขียนบทความหรือหนังสือ หรือส่งต้นฉบับมาให้เราแปลงาน แล้วส่งสัญญามาให้เราเซ็นต์ด้วยว่าให้ลิขสิทธิ์ในงานเป็นของสำนักพิมพ์ เราจะได้แค่ค่าจ้างเขียนหรือค่าจ้างแปลเท่านั้น อย่างนี้ก็เป็นเงินได้จากการรับจ้างทำของ มาตรา 40(2) ซึ่งก็หักค่าใช้จ่ายได้ 40% แต่ไม่เกิน 6 หมื่นบาทเหมือนกัน จากคุณ : รรรรรร - [ 13 มี.ค. 52 12:32:22 A:58.9.84.144 X: TicketID:192266 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามความเข้าใจของผมนะ ความเข้าใจแบบชาวบ้าน มิใช่นักกฎหมายภาษีอากร วรรณกรรม หมายถึง งานที่ "เค้น" ออกมาจากสมองของผู้เขียน รับจ้างทำของ หมายถึง ทำตามแบบของผู้ว่าจ้าง คนทำไม่ต้องคิดอะไร ทำตามอย่างเดียว ผมว่างานนี้อาจต้องสู้กันสุดฤทธิ์สุดเดชละครับ และไม่ต้องไปกลัว สรรพากรแพ้คดีมาก็เยอะ ถ้าไปเข้าข่ายรับจ้างทำของ เดี๋ยวจะไปโดนเรื่องอากรแสตมป์ที่ต้องติดบนสัญญาด้วย ถ้าไม่ได้ติด ค่าปรับ 6 เท่าของอากรที่ต้องติดนะครับ โอ๊ยโย่! หาสำนักพิมพ์เป็นแนวร่วมในการต่อสู้ดีไหมครับ เพราะเขาก็ต้องติดอากรบนสัญญาคู่ฉบับด้วยเช่นกัน จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 13:17:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลืมบอกไป คำว่า "สัญญา" นั้น ไม่จำเป็นต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษรบนกระดาษ แล้วทั้งสองฝ่ายลงนามนะครับ เมื่อมีการเสนอ และมีการสนอง ในทางกฎหมายถือว่าสัญญาเกิดแล้ว และหน้าที่ในการติดอากรก็เกิดตามนั้นแล เอ๊ะ! ยังไง ไม่มีสัญญาที่เป็นกระดาษ แล้วจะติดอากรได้ยังไง? คำตอบ : ไปจ่ายเงินค่าอากรที่สรรพากรได้ครับ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 13:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตามความเข้าใจของผมนะ ความเข้าใจแบบชาวบ้าน มิใช่นักกฎหมายภาษีอากร วรรณกรรม หมายถึง งานที่ "เค้น" ออกมาจากสมองของผู้เขียน รับจ้างทำของ หมายถึง ทำตามแบบของผู้ว่าจ้าง คนทำไม่ต้องคิดอะไร ทำตามอย่างเดียว ++++++++ คุณคิดเอาเองไม่ได้หรอกค่ะ  กฎหมายมันต้องมีกรอบว่าลักษณะไหนถึงเรียกว่าลิขสิทธิ์ ลักษณะไหนถึงเรียกจ้างทำของ  ไม่อย่างนั้นใครอยากตีความอย่างไรก็ทำได้   ทีนี้กรอบ มันก็เป็นไปไม่ได้อีกว่า จะเจาะจงได้ทุกกรณี ทุกข้อเท็จ ถ้าคุณอยากให้กลายเป็นบรรทัดฐานก็ต้องฟ้องศาลเอา ในความเห็นเรา การวางกรอบเรื่อง"ลิขสิทธิ์" กับ "จ้างทำของ" ในกรณีที่เป็นงานเขียนนั้น ก็เหมาะสมดีแล้ว แต่ถ้านักเขียนในเมืองไทยเห็นพ้องต้องกันว่าถูกเอาเปรียบ ก็ต้องรวมตัวกันเรียกร้องให้แก้กฎหมาย หรือฟ้องศาลให้ตีความตรงนี้ใหม่เท่านั้นเอง คนที่ทำอาชีพนี้ต้องศึกษาเรื่องนี้ให้เข้าใจด้วยเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 13:49:27 จากคุณ : tomatolatte - [ 13 มี.ค. 52 13:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ เห็นด้วยตาม คห 6 ผมก็เคยเจอให้แก้แบบภาษีเงินได้มาแล้ว เรื่องงานเขียนกับรายได้จากการรับจ้างทำของนี่แหละ เราตีความกฎหมายตามใจชอบไม่ได้หรอก และในเมื่อเรื่องนี้มีการตีความ + บังคับใช้ไว้แล้ว ตอนนี้เราก็ต้องทำไปตามนั้น (เป็นหน้าที่พลเมืองที่จะต้องทำความเข้าใจ) ถ้าเห็นว่าไม่ถูกต้อง ก็ฟ้องศาลเอาอย่างที่ว่า จากคุณ : ผมว่าอะนะ - [ 13 มี.ค. 52 14:04:34 A:161.200.255.162 X: TicketID:106200 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับ คห.6 ครับ (ด้วยความเคารพคุณหนุ่มไทยไร้นามนะครับ) จะเห็นว่าการที่กม.ภาษียอมให้หักต้นทุนได้สูงถึง 75% ก็แสดงว่าผู้ที่มีเงินได้จะต้องลงทุนเป็นจำนวนสูง คล้ายๆ กับเงินได้จากการขายของชำ การปรุงอาหาร การค้าเครื่องเงินทองนากเพชรพลอย การตัดเย็บปัก การทำรองเท้า การทำกิจการอู่เรือ ฯลฯ จะเห็นว่ากิจการเหล่านี้ กม.กำหนดค่าใช้จ่ายเหมาให้ค่อนข้างสูงตั้งแต่ร้อยละ 70 - 80 ซึ่งเรามองเห็นไม่ยากว่าเพราะอะไรกม.ถึงยอมให้หักค่าใช้จ่ายเหมาได้สูง (ต้นทุนค่าวัตถุดิบ ค่าสินค้า ค่าเช่าร้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าจ้างคนงาน ค่าโฆษณา ฯลฯ) แต่การเขียนหนังสือ แล้วส่งไปให้สนพ.จัดพิมพ์ ถ้าจะมองว่ามีการเหนื่อยยาก เพราะต้องใช้กำลังสมองอย่างหนัก ก็จริงอยู่ แต่ว่าถ้าเราลองคิดดูว่าอาชีพอย่างพนักงานบริษัทห้างร้าน ก็ต้องใช้กำลังแรงกายหรือกำลังสมองอย่างหนักไม่น้อยไปกว่ากัน แต่กม.ยอมให้หักค่าใช้จ่ายได้เพียงรวมแล้วไม่เกิน 6 หมื่นบาทเท่านั้นเอง หรืออย่างทนายความ หรือผู้สอบบัญชี อาจจะมีค่าใช้จ่ายต้นทุนสูงกว่านักเขียนก็ได้ เช่นค่าเครื่องบินไปศาลต่างจังหวัด ค่าเดินทางไปศาลในกรุงเทพ ค่าครุย ค่าสูทที่ใช้ขึ้นศาล ค่าจ้างเสมียนทนาย ค่าเช่าสนง. ค่าน้ำค่าไฟ ฯลฯ แต่กม.ก็ยอมให้หักค่าใช้จ่ายได้แค่ 30% เอง แล้วอย่างนี้ ถ้ายอมให้นักเขียนหักค่าใช้จ่ายได้สูงถึง 75% ก็เท่ากับว่าเกิดการไม่สมดุลย์กันน่ะสิครับ เพราะทนายหรือผู้สอบบัญชี ก็จะบอกว่าของเค้าก็เค้นสมองไม่น้อยไปกว่านักเขียนเลย แล้วยังมีค่าใช้จ่ายเยอะกว่าด้วย และอย่างอาชีพแพทย์ที่เปิดคลีนิคเอง และต้องลงทุนค่าเช่าร้านเอง ค่าอุปกรณ์การแพทย์เอง ค่าจ้างผู้ช่วยและแคชเชียร์ ค่าน้ำค่าไฟ สารพัด ฯลฯ กม.ยังยอมให้หักค่าใช้จ่ายได้เพียง 60% เท่านั้นเอง ซึ่งจะเห็นว่าแพทย์ต้องลงทุนและต้องเสี่ยงที่จะขาดทุนมากกว่าผู้เขียนหนังสือเสียอีก แต่จะกลายเป็นว่าแพทย์หักค่าใช้จ่ายได้น้อยกว่าผู้เขียนหนังสือ (หากยอมให้ผู้เขียนหนังสือหักค่าใช้จ่ายได้สูงถึง 75%) ส่วนเรื่องอากรแสตมป์ อย่างอากรแสตมป์ของสัญญาจ้างทำของนั้น จะต้องติดก็ต่อเมื่อสัญญาจ้างทำของนั้นได้ทำขึ้นเป็น "ตราสาร" เท่านั้นนะครับ ถ้าสัญญาจ้างทำของไม่อยู่ในลักษณะของ "ตราสาร" ก็ไม่มีหน้าที่ต้องปิดอากรแสตมป์ (ไม่ว่าจะติดเป็นแสตมป์ปิดทับ หรือไปเสียเป็นตัวเงิน) ซึ่งศาลฎีกาได้วินิจฉัยเป็นบรรทัดฐานไว้แล้วว่า ตราสาร คือ เอกสารที่ทำเป็นหนังสือในรูปสัญญา โดยมีองค์ประกอบดังนี้ 1. คู่สัญญาทั้ง 2 ฝ่ายตกลงกัน โดยมีการเสนอสนองถูกต้องตรงกัน 2. คู่สัญญาได้ทำเป็นหนังสือ โดยลงลายมือชื่อในสัญญาทั้ง 2 ฝ่าย 3. สัญญานั้นสมบูรณ์ บังคับได้ทั้ง 2 ฝ่าย อย่างสัญญาจ้างทำของ ถ้าทำในรูปของตราสารสัญญา และลงลายมือชื่อทั้ง 2 ฝ่าย ก็แน่นอนว่าต้องปิดอากรแสตมป์แน่ แต่ถ้าตกลงกันด้วยวาจา หรือเพียงลงลายมือชื่อของผู้รับจ้างฝ่ายเดียวในสัญญา อย่างนี้ก็ยังไม่ต้องปิดอากรแสตมป์ (จะคล้ายๆ กับกรณีที่ผู้ให้บริการส่งใบเสนอราคาไปให้ทางลูกค้า แล้วลูกค้าเซ็นต์ตอบรับกลับมา กรณีอย่างนี้ก็ไม่ต้องปิดอากรแสตมป์เช่นกัน) ตัวอย่างคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5874/2543 เอกสารที่บริษัท ซ. มีถึงโจทก์จำนวน 467 ฉบับนั้น มีเพียงพนักงานของบริษัท ซ. ลงลายมือชื่อสั่งจ้างโจทก์ให้ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ส่งให้แก่บริษัท ซ. เท่านั้น โดยไม่มีการลงลายมือชื่อโจทก์หรือพนักงานของโจทก์เป็นผู้รับจ้างแต่อย่างใด เอกสารดังกล่าวจึงเป็นเพียงหลักฐานแห่งการว่าจ้างทำของที่ทำเป็นหนังสือ มิใช่เป็นหนังสือสัญญาว่าจ้างทำของระหว่างโจทก์กับบริษัท ซ. อันจะถือเป็นตราสารที่ต้องเสียอากรแสตมป์ตามความมุ่งหมายของมาตรา 103 และ 104 แห่ง ป. รัษฎากร จากคุณ : รรรรรร - [ 13 มี.ค. 52 14:14:45 A:58.9.84.144 X: TicketID:192266 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ใช่ครับ ผมหมายถึงฟ้องศาล ไม่เห็นแปลกนี่ครับ แพ้ก็จ่าย เพราะถ้าไม่สู้เลยก็ต้องจ่ายอยู่แล้ว แต่ถ้าชนะ ก็จ่ายน้อยลง จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 14:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ้าว..คุณ รรรรรร ปาดหน้าไป อยากคุยหลังไมค์ แต่คุณไม่มีอมยิ้ม ทำไงดีล่ะ สงสัยว่าคุณเป็นใครกันแน่ คุณกับผมอาจจะรู้จักตัวตนจริงๆ กันนะ อยู่ในวงการเดียวกัน จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 14:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เดี๋ยวนี้ผมอยู่ห่างวงการนานมากแล้วน่ะครับ ไม่ค่อยได้จับกม.ภาษีเหมือนแต่ก่อน ก็เลยไม่ค่อยอยากจะตอบใคร เว้นแต่จะตอบเล่นๆ หรือตอบสนุกๆ น่ะครับ จากคุณ : รรรรรร - [ 13 มี.ค. 52 14:42:12 A:58.9.84.144 X: TicketID:192266 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณรรรรร ที่มาอธิบายเหตุผลเพิ่มเติม เพราะเคยเถียงกับเพื่อนที่ทำงานด้านนี้โดยตรง แต่เขาตอบไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมไม่ควรหักค่าใช้จ่ายให้นักเขียนได้ถึง 75%   เคยคุยกับเพื่อนที่ทำธุรกิจขายของ เขาบอกว่าอาชีพนักเขียนนี่ดีนะ ไม่มีสต๊อก   บางครั้งก็ต้องมองเหตุผลอื่น ๆ ด้วยไม่ใช่แค่คิดจากมุมของเราเพียงอย่างเดียว จากคุณ : tomatolatte - [ 13 มี.ค. 52 15:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมยิ่งห่างวงการมานานกว่าคุณอีก เพราะผมเกษียณแล้ว ที่ว่า "วงการ" นั้น ไม่ใช่วงการกฎหมายนะครับ แต่เป็นธุรกิจของบริษัท ซ. ซึ่งผมพอเดาออกว่าเป็นบริษัทไหน ผมอยู่ในธุรกิจนี้ครับ งานที่ผมทำเกี่ยวกับแผนธุรกิจ ซึ่งบางทีมีปัญหาข้อกฎหมาย ผมจึงต้องเข้าไปเกี่ยวด้วยอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ผมจึงพอรู้ด้านกฎหมายบ้าง งูๆ ปลาๆ ก็ด้วยประการฉะนี้แล ขอบคุณสำหรับ คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5874/2543 คำพิพากษานี้เกิดทีหลังครับ ปัญหาแบบเดียวกันนี้ที่ผมเคยเจอเกิดก่อนหน้านี้ ที่ปรึกษากฎหมายท่านว่ามันเข้าข่ายที่ต้องติดอากรแสตมป์เฟ้ย เราจึงต้องเลี่ยงไปสู้ในประเด็นอื่น และเราก็ชนะ เรื่องวรรณกรรม ที่ผมว่าน่าจะมีช่องทางสู้ได้ คือว่างานวรรณกรรมนั้นเป็นการสร้างสิ่งใหม่ขึ้นมา คนเขาจะรับหรือไม่รับยังไม่รู้เลย ถ้าเขาไม่รับ ก็ขายไม่ได้เลย ความเสี่ยงตรงนี้มีอยู่ครับ แล้วถ้าเขาไม่รับ ขายไม่ได้ ต้นทุนเวลาทั้งหมดที่ลงไป สูญเปล่าเลย ก็ขึ้นอยู่กับว่าใครตีค่าความเสี่ยงตรงนี้มากน้อยแค่ไหน แต่ละคนอาจมองต่างกัน จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 15:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มันเป็น ข้อ 2 มาตรา 40 (3) นี่นา หักได้ตาม คคห. 2 เลยค่ะ 40(8) ได้ไง ดิฉันว่าคุณยื่นผิดแต่ต้นแล้ว จากคุณ : meaw-angle - [ 13 มี.ค. 52 19:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดิฉันว่าคุณยื่นผิดแต่ต้นแล้ว จากคุณ : meaw-angle ------------------------- นี่ไงครับ ตัวอย่างชัดๆ เจ้าหน้าที่สรรพากร ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง ใยไม่ทักท้วง ไม่แม่น หรือต่างคนต่างตีความ เป็นไปได้ทั้งนั้น แบบนี้นะ ถ้าเจอผม สวยๆ เลยครับ ผมเคยซัดกับหน่วยงานของรัฐนี่แหละ แต่เป็นกรณี classic กว่านี้มาก จ๋อยสนิท เหอๆๆ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 13 มี.ค. 52 19:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 13 มี.ค. 52 20:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รัฐบาลที่ฉลาด และต้องการให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า"วรรณกรรม" ซึ่งแปลรวมว่าสิ่งดีวิเศษ จะพยายามคิดว่า ทำอย่างไรให้บังเกิดคนมีหัวสมองมากๆ ฉลาดเฉลียวพอที่จะเขียนหนังสือให้คนอื่นอ่าน เพื่อให้เกิดคนฉลาดเพิ่มากขึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้จบ รัฐบาลที่ฉลาดดังกล่าวข้างต้น จะไม่เก็บภาษีวรรณกรรม หรือภาษีนักเขียน จนกว่านักเขียนจะมีรายได้มากพอ มาก มาก มากๆๆๆ ถึงขนาดเรียกว่าร่ำรวย แต่ในบางประเทศ ยึดกฎหมายกอดกฎหมายจนตายกันไปข้างหนึ่ง ทั้งปีทั้งชาติ นักเขียนมีรายได้ ๒,๐๐๐ บาท จากเรื่องสั้น ๑ เรื่อง ก็ยังเก็บภาษี ๕ เปอร์เซ็นต์ แถมสิ้นปีจะคิดภาษีรวมอีก เชื่อเถอะครับ วรรณกรรมในประเทศไทยไม่มีทางไปไหน อย่างเก่งก็ได้นักเขียนประเภทตั้งชื่อเป็นเกาหลี หลอกขายเเด็กวัยรุ่นเท่านั้นแหละ จากคุณ : บรรณาธิการฝึกหัด - [ 13 มี.ค. 52 20:46:21 A:58.8.77.19 X: TicketID:173602 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เจ้าของกระทู้เองค่ะ        กราบบนตักคนตอบกระทู้งามๆสามที ได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย        โห ใครจะรู้ว่า"วรรณกรรม" คำสามพยางค์ในแบบ ภงด 90 ช่างซ่อนความหมายลึกล้ำขนาดนี้        อะ ไม่เป็นไร ... ถือว่าเราดันไม่เรียนกฎหมายเอง ...        แต่ยังไม่วายมีเรื่องสงสัยต่อ ... (จะมีคนตอบไหมน๊อ)        เงินรายได้ของเราจะเป็น 40(3) -(เงินได้จากค่าลิขสิทธิ์) ไปได้ยังไง ในเมื่อ - เอเจนซี่ที่จ้างเราเขียน COPY AD (ชิ้นงานโฆษณา) - บริษัทที่ผลิตรายการทีวี ที่จ้างเราเขียน สคริป (บทโทรทัศน์) - นิตยสาร ที่จ้างเราเขียน สารคดี สกู๊ป หรือ บทความพิเศษ - สำนักพิมพ์ ที่จ้างเราเขียนพอคเกตบุค - ฯลฯ        ไม่เคยมีรายไหนบอกว่า จ่ายเงินเราเป็นค่าลิขสิทธิ์ของชิ้นงานที่เราเขียนขึ้น        ทำมาหากินกับการเขียนตัวหนังสือขายมาหลายปี        ก็ได้แต่ใบหัก ณ ที่จ่าย ที่เขียนว่า "ค่าทำของ ค่าจ้างทำของ หรือไม่กรอกอะไรมาเลย เว้นว่างไว้เฉยๆ" มาตลอด       ไม่ว่าจะเป็นสนพ.ที่ซื้อขาด หรือสนพ.ที่ซื้อลิขสิทธิ์ 2-3 ปีตามตกลง        ก็ไม่เคยมีที่ไหนออกหลักฐานให้เราเลยว่าเราได้รับเงินเป็นค่าลิขสิทธิ์       หรือต่อไปเราควรสั่งคนจ่ายเงินว่า       "ต้องระบุในใบหักภาษี ณ ที่จ่ายให้เราเป็น**ค่าลิขสิทธิ์**เท่านั้น"       เราจะมีอำนาจต่อรอง สั่งการคนจ่ายเงินเราได้ขนาดนั้นด้วยหรือไม่              นอกจากนี้        ถ้างานเราไม่เข้าข่ายการทำวรรณกรรม สรรพากรถือว่าเราไปรับจ้างทำของ       ถ้างั้น ลักษณะการทำงานของเราเข้าข่ายรับเหมาตาม 40 (7) ใช่หรือไม่       คือ เงินได้จากการรับเหมาที่ผู้รับเหมาต้องลงทุนด้วยการจัดหาสัมภาระในส่วนสำคัญ      เพราะงานเราก็ไม่ต่างจากการรับเหมาค่าโทรศัพท์ติดต่อแหล่งข่าว      ค่าเดินทางไปสัมภาษณ์ ค่าค้นหาข้อมูล ค่าใช้จ่ายจิปาถะ      เราเหมาหมดทุกค่าใช้จ่าย จนกว่างานชิ้นนั้นจะแล้วเสร็จ            นั่นแปลว่า งานไม่เสร็จ ไม่ได้ตังค์                    งานไม่ถูกต้องตามคำสั่งจ้าง ไม่ได้ตังค์                    บางทีงานเสร็จ งานถูก แต่ไม่ได้ตังค์ (ก็มี)     ถ้าใช่ข้อนี้ จะได้ยื่น 40(7) หักได้2 ทางเลือกคือ                1 - ตามจำเป็นและสมควร                2 - หักเหมาได้ 70 %            พล่ามซะยาว จะมีคนกลับมาอ่านไหมเนี่ย จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 14 มี.ค. 52 00:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาตอบจขกท.ในฐานะมีเงินได้ทั้งสองแบบ คือแบบที่เป็นลิขสิทธิ์ และจ้างทำของ ถ้าเป็นลิขสิทธิ์ เราไม่เคยต้องบอกสนพ.ว่าเป็นค่าลิขสิทธิ์ เพราะเขาก็จะหักเป็นภาษีโดยระบุว่าเป็นค่าลิขสิทธิ์อยู่แล้ว ถ้าบริษัทไม่หัก บริษัทก็ทำผิด คุณก็ต้องยืนยันให้เขาทำให้ถูกต้องไม่ใช่หรือ ส่วนการที่เรารับจ้างเอเจนซี่หรือบริษัทไหนเขียนเรื่อง เขียนบทละคร เขียนคอลัมน์ เขียนพ๊อกเก๊ตบุ๊ค มันก็เป็นจ้างทำของ (ถ้าจะถกเถียงกันเรื่องเป็นจ้างทำของหรือเปล่าคงต้องเปิดสัมมนากันเลยมั้ง คงต้องผ่านประเด็นนี้ไป  แต่มีข้อสังเกตส่วนตัวว่า ลิขสิทธิ์ เป็นการสร้างสรรค์ขึ้นมาด้วยตนเองตั้งแต่เริ่มงานจนจบ  แต่งานที่ไปรับจ้างเอเจนซี่หรือสนพ.นั้น สนพ.หรือเอเจนซี่เป็นงานที่มีวัตถุประสงค์อยู่แล้ว และเป็นงานที่มีกรอบต้องทำตามกรอบที่ผู้จ้างวางไว้ ไม่ใช่การคิดสร้างสรรค์งานอย่างอิสระเสียทีเดียว) ++++++++++ อันนี้เป็นคห.คุณจินหยง ที่ลงไว้ในอีกกระทู้ นำแปะไว้เพื่อให้ผู้อ่านพิจารณา 2) รับทำงานให้   อันนี้เห็นหลายคนเข้าใจผิดเรียกว่า รับจ้างทำของ ซึ่งไม่ใช่อย่างเดียวกัน คล้ายๆ กัน ทับซ้อนกันบ้าง แต่ใช้กันคนละเรื่อง เงินได้ประเภทนี้  โดยหลักจะเป็นเงินได้ที่ได้รับจาก ..สมองและสองมือ ..หยาดเหงื่อและแรงงาน แต่ไม่ได้เป็นพนักงานประจำ  เช่น ค่านายหน้า ค่าที่ปรึกษา ค่าเบี้ยประชุม   ( ที่ไม่เข้าเรื่องอื่น ซึ่งอาจกำหนดไว้โดยเฉพาะ  อาทิ..... รับทำบัญชี ทนายความ หมอ ก็เป็นการรับทำงานให้อย่างนึง แต่กฎหมายกำหนดแยกไปโดยเฉพาะเป็น (6) แล้ว หรือนักแสดง ก็ไปเป็น (8)  เป็นต้น ) และนักเขียนที่มีเงินได้ประเภทนี้ ก็จะได้แก่ นักเขียนที่รับเขียนเป็นอิสระ ไม่ว่าจะเขียนอะไรก็ตาม เขียนนิยาย เรื่องสั้น สารคดี คำโฆษณา หรือวาดรูปประกอบ ฯลฯ โดยการรับจ้างเขียนนี้ งานที่ทำ ไม่ได้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน ผู้ว่าจ้างมีอิสระที่จะเอาไปใช้ ดัดแปลง.... ++++++++++++++++++++++++++ ถ้าเป็นจ้างทำของคุณจะยื่น 40 (7) เข้าใจว่าทำได้นะ  เพื่อนเราเคยทำมาแล้วด้วยการไปนั่งคุยกับสรรพากรมานี่แหละ เพียงแต่ต้องทำจดหมายอธิบายอย่างละเอียดว่าต้องใช้เงินลงทุนกับอะไรไปบ้าง (ถ้าจำไม่ผิด)  แต่รู้สึกว่ามันต้องมีรายละเอียดมากกว่านี้ รอผู้รู้จริงเข้ามาตอบแล้วกัน ++++++++ คห.คุณจินหยง สำหรับ (7) ซึ่งหักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมา ในอัตราร้อยละ 70  ต้องขอบอกว่า เสียใจด้วย ไม่เกี่ยวข้องเลย เพราะกรมสรรพากร จะจำกัดเฉพาะลักษณะของการรับเหมา ในทำนองของรับเหมาก่อสร้าง เท่านั้น +++++++++++++++++++++ เราคิดว่าทางที่ดีกว่าคือการพูดคุยกันดี ๆ แทนที่จะอคติใส่กันอย่างเดียว คุณได้ลองคุยกับสรรพากรหรือยังว่าจะแก้ไขอย่างไรได้บ้างหรือไม่ อย่างตรงไปตรงมา ถ้าคุณคิดว่างานของคุณมีต้นทุนเยอะก็คุยกันตามความเป็นจริง แต่ก็ต้องเผื่อใจไว้บ้างว่าอาจเจอคนที่ไม่ยอมประนีประนอมกับคุณ ซึ่งก็มีทางเลือกว่ายอมเสียภาษีเพิ่ม หรือฟ้องศาลให้ศาลตัดสิน แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 17:06:35 แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 52 01:25:05 จากคุณ : tomatolatte - [ 14 มี.ค. 52 01:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ด้วยความเคารพคนที่ทำอาชีพนี้ทุกคน เพราะเราก็ทำเหมือนกัน เราคิดว่า  งานเขียน มันก็เป็น อาชีพเหมือนอาชีพอื่น ๆ  ไม่ได้วิเศษหรือสูงส่งกว่าอาชีพคนขายก๋วยเตี๋ยวหรือคนงานในโรงงาน เมื่อมีรายได้ก็ต้องเสียภาษีเหมือนกัน เราไม่เชื่อว่าการที่วรรณกรรมเมืองไทยไม่ไปถึงไหน เพราะรัฐเก็บภาษีนักเขียน เราเชื่อว่ายังมีคนอยากทำงานวรรณกรรมดี ๆ ออกมามากมาย ถึงแม้จะไม่ทำให้ร่ำรวยก็ตาม จากคุณ : tomatolatte - [ 14 มี.ค. 52 01:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 "เรารับจ้างเอเจนซี่หรือบริษัทไหนเขียนเรื่อง เขียนบทละคร เขียนคอลัมน์ เขียนพ๊อกเก๊ตบุ๊ค มันก็เป็นจ้างทำของ " ผมก็คิดว่าเป็นรับจ้างทำของครับ บังเอิญของนั้นมันเป็นรูปตัวหนังสือในรูปแบบ เนื้อความที่มีการตกลงกันก่อนแล้วจากนายจ้างครับ เขากำหนดกรอบมาให้ พวกนักแปล นักเขียนบทโฆษณา คงไม่คิดว่า จะเป็นเรื่องวรรณกรรม ถึงแม้ว่า บางคนอาจจะต้องคิดหัวแทบแตกเพื่อเลือกถ้อยคำให้เหมาะสมกับบริบทก็ตาม พวกเขารู้ว่า เขาเป็นพวกรับจ้างทำของครับ อาจมียกเว้นนักแปลดัดแปลงที่ไม่ยอมบอกใครว่า แปลดัดแปลงมาจากไหน ซึ่งนักเขียนไทยในอดีตเคยทำกัน เช่น กาเหว่าที่บางเพลง เป็นต้น สมัยนั้นคนไม่รู้ก็ว่าเป็นวรรณกรรมชั้นยอด แต่ปัจจุบัน ไม่ยอมรับกันแล้ว จากคุณ : K.Senior - [ 14 มี.ค. 52 02:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ tomatolatte นี่ ถือว่ารู้ไม่ใช่น้อยนะครับ เรื่องภาษีเนี่ยน่ะ อย่างเรื่อง ม.40 (7) ก็เข้าใจถูกอีก คือมันเป็นไปได้เหมือนกันที่จะเปลี่ยนจากเงินจ้างทำของตาม ม.40 (2) มาเป็น ม.40 (7) เพียงแต่ผู้มีเงินได้ต้องพิสูจน์ในเรื่องของการลงทุนจัดหาสัมภาระในส่วนสำคัญนอกเหนือจากเครื่องมือ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าจะพิสูจน์ได้หรือเปล่า หรือถ้าไม่ใช่เรื่องของการลงทุนในด้านสัมภาระ แต่เป็นการลงทุนค่าใช้จ่ายในด้านการวิจัย การค้นคว้า การลงพื้นที่ ค่าเดินทางไปหาแหล่งข้อมูลหรือแหล่งข่าว ฯลฯ กรมสรรพากรก็อาจจะอนุโลมให้ถือเป็นเงินได้ตามมาตรา 40(8) ซึ่งเท่ากับว่ายอมให้เราหักค่าใช้จ่ายได้ตามความเป็นจริงและสมควรก็ได้ (แต่ว่าต้องเก็บหลักฐานค่าใช้จ่ายเพื่อพิสูจน์) จากคุณ : รรรรรร - [ 14 มี.ค. 52 02:19:54 A:58.9.78.152 X: TicketID:192266 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องภาษี ก็รู้แต่เฉพาะเรื่องภาษีของอาชีพนี้เท่านั้น  เนื่องจากเมื่อเรียนมาด้านนี้เพื่อนฝูงรอบตัวก็มักจะคาดหวังว่าเราจะสามารถตอบปัญหาเกี่ยวกับกฎหมายได้ทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องผัวเมียตีกันไปยันกฎหมายรัฐธรรมนุญ ไอ้เราก็โรคจิต ต้องพยามหาคำตอบมาให้ได้ เผอิญว่าเพื่อน ๆ ทำงานกฎหมายกันเป็นส่วนใหญ่อยู่แล้ว ก็เลยพอหาคำตอบมาให้ได้บ้าง และก็ได้ถกเถียงกันบ้างในประเด็นที่เกี่ยวกับหลักการทางกฎหมาย บางครั้งการรู้ตัวบทกฎหมายอย่างเดียวอาจไม่พอ แต่อาจต้องทำความเข้าใจ หลักการและเหตุผลในการบัญญัติกฎหมายแต่ละประเภทด้วย เพราะมีหลักในการบัญญัติไม่เหมือนกันเสียทีเดียว กฎหมายมันเป็นเรื่องที่ต้องบัญญัติให้เป็นการทั่วไป บังคับใช้กับทุกคน ไม่ใช่เฉพาะคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง มีหลายคนที่มาถามปัญหากฎหมายโดยมองแต่ว่ากฎหมายไม่ยุติธรรม และไม่ยอมรับฟังเรื่องหลักการบัญญัติกฎหมาย อธิบายอย่างไรก็ไม่ยอมเข้าใจ อันนี้ก็จนใจเหมือกัน แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 52 14:04:30 จากคุณ : tomatolatte - [ 14 มี.ค. 52 12:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จขกท. เองค่ะ จาก คห 19 ที่เพื่อนคุณ tomatolatte บอกว่าอาจต้องยื่นรายละเอียดหลักฐานเยอะมาก เลยนึกขึ้นได้ว่า เราเคยมีรายได้จากการประมูลงานราชการ คือ ทำงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลข่าวที่ออกสู่สาธารณะของทางกระทรวง ตอนนั้น เรายื่นภาษีว่าเป็นรายได้จากการรับเหมา  40 (7) เพราะเหมาหมดตั้งแต่ค่าแรงจ้างเด็กเก็บข้อมูล ค่านสพ. ค่าทำClipping  ค่ามอนิเตอร์รายการทีวี ค่าซีดีจัดเก็บรวบรวมข่าว ฯลฯ เรายื่นแบบภงด ไป โดยกรอกไปสั้นๆว่า " รับเหมาทำข้อมูลข่าว " ขอหักค่าใช้จ่าย 70 % ตาม 40 (7) ไม่เห็นสรรพากรขอตรวจเอกสารหลักฐานอะไรเลย หรือสมัยก่อนเขายังไม่เข้มงวดเรื่องหารายได้เข้าคลังเท่าสถานการณ์ตอนนี้ก็ไม่ทราบได้ ( ได้ยินว่าปีนี้ท่านสรรพากรจะเอาจริง กว่าที่เคย ) คือถ้าท่านผู้รู้มองว่า การรับจ้างทำของของคนอาชีพประเภทเรา เข้าข่ายการรับเหมา ตาม 40 (7)  เราจะได้ไม่ยื่นเป็นค่าทำวรรณกรรมเหมือนปีก่อนๆ ไม่ใช่ไร กลัวโดนย้อนหลังเหมือนเพื่อนค่ะ ฟังมันเล่าแล้ว เสียววาบอยู่เนี่ย กะว่าวันจันทร์จะกรอกแบบ ภงด แล้วยื่นเสียที รอตัดสินใจว่าจะกรอกแบบไหนดี จากกระทู้นี้หละค่ะ ขอบคณทุกความเห็นค่ะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 14 มี.ค. 52 14:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตามความเข้าใจของเรานะ  การที่คุณเคยเสีย 40(7) แล้วสรรพากรไม่ว่าอะไร เพราะเขาก็เชื่อว่าคุณมีรายจ่ายอย่างนั้นจริงจึงไม่ตรวจสอบ  เว้นแต่เขาเกิดสงสัยขึ้นมา ก็จะเรียกหลักฐานมาดู ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของผู้เสียภาษีจะต้องเก็บหลักฐานไว้พิสูจน์ตนเอง การที่คุณไม่โดนตรวจสอบไม่ได้หมายความสรรพากรละเลย เพราะคนเสียภาษีเป็นล้านคน เขาก็อาจสุ่มตรวจคนอื่นก็ได้แต่คุณไม่รู้ จะเหมารวมว่าคุณเคยทำมาก่อน แล้วเขาไม่เรียกหลักฐานคงไม่ได้ แต่ก็อาจเป็นไปได้เช่นกันว่าเผอิญปีนี้มีวิกฤตเศรษฐกิจ นโยบายเลยเข้มหนัก  แต่ถ้าคุณมีหลักฐานครบถ้วน ทำถูกต้องตรงไปตรงมาก็ไม่ต้องกลัวอะไร สำหรับการรับงานที่เรียกว่า จ้างทำของ  ที่คุณบอกว่ามันต้องจ่ายเป็นค่าจ้างเด็กทำโน่นทำนี่ต่อ  จริง ๆ มันก็มีทางออกอยู่ นั่นคือจดคณะบุคคล ภาษีส่วนนี้ก็จะแยกไปคิดต่างหาก ไม่นำมารวมเป็นฐานภาษีของคุณเพียงคนเดียว แต่มันก็จะหักค่าใช้จ่ายได้เท่ากับค่าใช้จ่ายบุคคลธรรมดา  อันนี้ถามที่สรรพากรเขตได้ว่าทำอย่างไร หรือไม่อีกทีก็ตั้งบริษัทให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่อันนั้นก็มีเรื่องภาษีที่ค่อนข้างยุ่งยากซับซ้อนกว่าภงด.ธรรมดาอีก หรือถ้ายังไม่เข้าเราว่าไปถามสรรพากรพื้นที่โดยตรงเลยก็ได้  แต่อย่าตั้งป้อมไปก่อนว่าเจ้าหน้าที่จะทำไม่ดีใส่ เราว่าพูดกันดีถามดี ๆ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ในฐานะคนอาชีพเดียวกัน หวังว่าคงได้คำตอบที่ช่วยให้เข้าใจมากขึ้น จากคุณ : tomatolatte - [ 14 มี.ค. 52 15:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ ๆ ในห้องสมุดนี่ ใจดีจัง อธิบายครบถ้วนแถมยกตัวอย่างอ้างอิงให้อย่างละเอียดเลย จขกท. กลับมาขอบคุณทุกๆความเห็นนะค่ะ เราว่า คงไม่มีใครอยากมีปัญหากับสรรพากรหรอก เพียงแต่ส่วนใหญ่ไม่รู้ หรือเข้าใจมาผิดๆ ปฏิบัติมาแบบผิดๆ โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าไม่ถูกต้อง จนกว่าจะโดนสรรพากรเล่นงานย้อนหลังแบบเพื่อนเรานี่หละ ถึงได้รู้ว่าที่ผ่านมาตรูเข้าใจผิดมาตลอดเลย..งี๊ดดดด เดี๋ยวจะไปเรียกพรรคพวกมาอ่านทู้นี้ด้วย จะได้กระจ่างกันเสียที ขอบคุณค่ะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 14 มี.ค. 52 15:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตอบคุณ tomatolatte เรื่องตั้งบริษัทนั้นตั้งอยู่แล้วค่ะ แต่เอาไว้รับงานเฉพาะตัวใหญ่ๆ เลยเห็นด้วยว่าภาษีซับซ้อนซ่อนเงื่อนกว่าหนังสืบสวนสอบสวนเสียอีก 5555 ส่วนงานเขียนฯที่มาถามในทู้นี่ เป็นจ๊อบส่วนตัวรับในนามบุคคลเอาตังค์กินหนมเฉยๆ รวมๆกันแล้ว เราว่าเราเสียภาษีปีหนึ่งไม่น้อยเลยเนี่ย ถึงเดือนมีนาทีไร รู้สึกว่าความดันจะขึ้นมากกว่าปกติทุกที ขอบคุณมากค่ะที่อุตสาห์กลับมาตอบตั้งหลายรอบ ไว้วันหลังจะมาเยี่ยมห้องนี้ใหม่นะคะ หวังว่าคงไม่รังเกียจนักเขียนสมัครเล่นนะจ๊ะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 14 มี.ค. 52 15:52:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่เป็นไรค่ะ ถือเป็นหน้าที่อย่างหนึ่ง ในฐานะใช้ภาษีชาวบ้านเรียนกฎหมายถูกกว่าคนอื่น แต่ไม่ได้เอาไปใช้งานช่วยเหลือใครเลย เราคงบอกไม่ได้ว่ารู้กฎหมายอย่างเชี่ยวชาญเพราะไม่เคยทำงานกฎหมายเลย แต่หากประสบการณ์ที่ผ่านมาช่วยให้คนที่ไม่เข้าใจกฎหมายเข้าใจมากขึ้น ก็ถือว่าได้ทำหน้าที่บ้างแล้ว จากคุณ : tomatolatte - [ 14 มี.ค. 52 16:09:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอสรุปความนะครับ มันยาว ผิดยังไงแก้ไขด้วย สำหรับนักเขียนทั้งหลาย * 40(8) / 12 การทำวรรณกรรมใช้ไม่ได้เด็ดขาด ใช้สำหรับเขียนเองพิมพ์เองเท่านั้น (เพราะให้หักค่าใช้จ่ายได้ถึง 75%) ที่ใช้ได้มีตามนี้ * 40(2) ค่าจ้างทำของ (ผู้รับจ้างสัญญาว่าจะทำงานให้แล้วเสร็จตามสัญญา ทั้งนี้ผู้รับจ้างทำงานให้โดยอาศัยแรงงานเป็นสำคัญมิได้มีการจัดหาสัาภาระ และในการับทำงานดังกล่าวมีค่าใช้จ่ายในการรับทำงานดังกล่าวน้อย หรือแทบจะไม่มีเลย)- หักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมาได้ร้อยละ 40 40 (1) รวมกับ 40(2) แต่รวมกันต้องไม่เกิน 60,000 บาท * 40(3) ลิขสิทธิ์ - เฉพาะที่เป็นค่าแห่งลิขสิทธิ์ยอมให้หักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมาได้ร้อยละ 40 แต่ต้องไม่เกิน 60,000 บาท นอกจากนี้เป็นการบ่งชัดว่าผู้มีเงินได้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานที่สร้างสรรค์ขึ้น * 40(7) รับเหมา - ยอมให้หักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมาร้อยละ 70 (รับภาระในออกค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับสัมภาระ วัสดุ อุปกรณ์ต่างๆ เองเป็นส่วนใหญ่) คดีภาษีอากรอายุความ 10 ปี อายุการตรวจสอบ 5 ปี สัญญาไม่ต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษร เว้นแต่กฎหมายระบุไว้ เช่น เงินกู้กว่า 50 บาท ต้องเป็นลายลักษณ์อักษรจึงจะฟ้องร้องกันได้ อากรแสตมป์ ถ้าไม่ติด แล้วยกเป็นข้อต่อสู้ในศาลก็ต้องยกฟ้อง แต่ติดก่อนฟ้องก็ไม่ผิด... จริงไหมครับ จากคุณ : SummerMan - [ 15 มี.ค. 52 13:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น่าสนใจ ๔๐(๗)  เพราะว่าทุกวันนี้ ไม่ได้เขียนใส่กระดาษส่งโรงพิมพ์แล้วนะ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 15 มี.ค. 52 19:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คห.29 ตามความเห็นของเรา หากผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับงานเขียนทั้งในลักษณะที่เป็นลิขสิทธิ์ และจ้างทำของ อยากเสียภาษีอย่างถูกต้องปลอดภัยที่สุด ไม่ต้องเสี่ยงกับการถูกตรวจสอบ ควรเสียภาษีตาม 40(2) และ 40 (3) ส่วน 40(7)  นั้น หมายความว่าผู้เสียภาษีต้องมีหลักฐานอย่างชัดแจ้งด้วยว่ามีค่าใช้จ่ายมากจริง แต่ถ้าจะให้แน่ใจควรตรวจสอบโดยตรงกับสรรพากรโดยตรงว่าลักษณะงานที่ทำเข้าข่ายหรือไม่ เพราะแม้จะมีคนเคยทำได้แต่ควรตรวจสอบอีกทีจะดีกว่า เนื่องจากไม่แน่ใจว่าการตีความของสรรพกรปีนี้จะได้รับผลกระทบจากเศรษฐกิจหรือไม่   +++++ คห.คุณจินหยง สำหรับ (7) ซึ่งหักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมา ในอัตราร้อยละ 70  ต้องขอบอกว่า เสียใจด้วย ไม่เกี่ยวข้องเลย เพราะกรมสรรพากร จะจำกัดเฉพาะลักษณะของการรับเหมา ในทำนองของรับเหมาก่อสร้าง เท่านั้น +++++++++ เรื่องอายุความ คงต้องขยายความว่า คดีภาษี กรณีที่ไม่ได้ยื่นแบบมีอายุความ 10 ปี ถ้ายื่นแบบแต่ทำผิดแบบมีอายุความ 5 ปี แต่มีรายละเอียดลงไปอีกว่าอายุความประเมินของสรรพากรต้องทำภายใน 2 ปี แต่เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลหากไม่ได้ทำผิด แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 17:08:17 แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 52 21:44:08 จากคุณ : tomatolatte - [ 15 มี.ค. 52 21:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อากรแสตมป์ ถ้าไม่ติด แล้วยกเป็นข้อต่อสู้ในศาลก็ต้องยกฟ้อง แต่ติดก่อนฟ้องก็ไม่ผิด... จริงไหมครับ จากคุณ : SummerMan ------------------------- ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ เพราะในดวงตราอากรแสตมป์นั้น มีวันที่ผลิตพิมพ์กำกับไว้ ต้องใช้แว่นขยายจึงจะเห็น จุดตายอยู่ตรงนี้แหละ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 15 มี.ค. 52 23:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขออนุญาตเซฟเก็บไว้ดูค่ะ แหะ ๆ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 16 มี.ค. 52 01:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามารับความรู้ครับ สมัยเรียนเรื่องบัญชีภาษีอากร กับประมวลรัษฎากรอาจารย์ไม่ได้ลงลึกเรื่องนี้เสียด้วย เป็นความรู้ใหม่เพิ่มเติมทีเดียว (เพราะตอนนี้งานที่ทำก็ไม่ได้แตะเรื่องพวกนี้เลย เรียกว่าห่างไปมากครับ) เซฟ เซฟ เซฟ ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมแสดงความเห็น และมอบความรู้ครับผม จากคุณ : รพินทร์ - [ 16 มี.ค. 52 09:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ผมกรอกตรงที่เป็นค่าลิขสิทธิ์นะครับ เค้าก็หักค่าใช้จ่ายให้เหมือนกันแต่ไม่ได้มากมายถึง 75% ครับ (น่าจะตามที่คห.29 บอกนะครับ) พอดีก่อนยื่นก็ปรึกษาคุณแม่ครับ คุณแม่ทำงานสรรพากร ^^ แต่สงสัยว่าทำไมปีก่อน ๆ ไม่มีปัญหาหนอ หลักฐานมันไม่น่าจะตรงกับการยื่นนี่ครับเขาน่าจะท้วงตั้งแต่ปีแรก ๆ แล้ว จากคุณ : กมลภัทร - [ 16 มี.ค. 52 10:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จขกท  เอง ค่ะ ตอบคำถามเรื่องที่มีคนสงสัยว่า "ทำไมสรรพากรไม่ท้วงในปีก่อนๆ หรือตอนเราไปยื่นแบบ ขอตอบในฐานะเคยโดนเรียกทั้งในนามบริษัท และในจ๊อบส่วนตัว สรรพากรจะเรียกเมื่อ"สุ่ม"เจอ พิรุธ ข้อสงสัย ตัวเลขซ้ายขวาไม่เท่ากัน ฯลฯ ที่ส่งๆไป ตอนรับไม่เคยท้วงเพราะส่วนใหญ่คนรับไม่เคยตรวจค่ะ เอ่อ เสียภาษีมาเป็นชาติแล้วมัง ไม่เคยเห็นคนรับเปิดดูเลยด้วยซ้ำ จริงๆนะ แล้ววันดีคืนดีก็จะมีโทรศัพท์มาถามเรื่องย้อนอดีตชาติที่เราลืมไปหมดแล้ว เราเคยรื้อบ้านกระจาย เพื่อหาใบเสร็จอะไรสักอย่างที่คุณท่านเขาถามหา เหนื่อย(ใจ)มาก ขอบอก จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 16 มี.ค. 52 15:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไหน ๆ ก็ไหนแล้ว ขออธิบายเพิ่มเติมอีกหน่อยแล้วกัน "การเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา"กฎหมายมองว่าเป็นหน้าที่ของประชาชนที่จะต้องแสดงตัวว่ามีรายได้เท่าไหร่ เพราะรัฐคงไม่สามารถตามไปตรวจสอบประชาชนได้ว่ามีเงินเท่าไหร่ ได้เงินมาจากไหน เอาไปซุกไว้ตรงไหนบ้าง เมื่อรัฐเปิดโอกาสให้ผู้เสียภาษีแสดงความบริสุทธิ์ใจ รัฐจึงต้องเชื่อไว้ก่อนว่าแบบที่ผู้เสียภาษียื่นนั้นถูกต้อง  แต่หน่วยงานของรัฐก็มีหน้าที่ต้องสุมตรวจเป็นระยะ  ดังนั้นคนที่คิดว่าทำถูกอาจทำไม่ถูก แต่เผอิญว่าไม่เคยถูกเรียกตรวจก็เลยเข้าใจว่าปีที่แล้วทำได้ ทำไมปีนี้ทำไม่ได้   ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของผู้เสียภาษีที่จะต้องเก็บรักษาเอกสารเกี่ยวกับภาษีและรายได้ของตนเองไว้ก่อน (ถ้าจะไม่ต้องนั่งใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ก็เก็บไว้สัก10 ปีมันไปเลย) เผื่อในกรณีที่สรรพาการขอตรวจ แล้วอีกกรณีคือการให้เจ้าหน้าสรรพากรคำนวนภาษีให้นั้น ผู้เสียภาษีไม่สามารถอ้างได้ว่าเจ้าหน้าที่คำนวนให้ทำไมมาเก็บอีกทีหลัง แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 52 17:11:51 จากคุณ : tomatolatte - [ 16 มี.ค. 52 16:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หลายๆท่านข้างบน ได้อธิบายไปหมดแล้ว และกระจ่างแล้ว เลยขอมาเสริมตรงที่   มีบางความเห้นบอกว่า  เคยยื่นแบบนี้แล้วไม่เห้นเป็นอะไร   ขอท้วงติงนิดเดียวค่ะ    การยื่นแบบผิดแล้ว สรรพากรยังไม่เรียกตรวจสอบ  ไม่อาจนำเป็นข้ออ้างที่จะยื่นผิดไปได้ตลอดนะคะ   ผู้เสียภาษีทุกคน มีหน้าที่ ต้องเสียภาษีให้ถูกต้องค่ะ  ไม่ว่าจะเป็นบุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคล หากไม่แน่ใจ  สอบถามสรรพากรค่ะ ในส่วนของนิติบุคคล  หากไม่แน่ใจ และคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่  เขาจะทำข้อหารือไปถึงกรมสรรพากรค่ะ   สำหรับบุคคลธรรมดาไม่ค่อยเห็นนิยมทำกัน  และเราว่า  หากใครไม่แน่ใจ  ก็ลองสอบถามเป็นลายลักษณ์อักษรได้นะคะ   สำหรับสายด่วน กรมสรรพากรนั่น  ได้เพียงแต่เป็นแนวทางเท่านั้น แต่จะเอาไปอ้างอิงอะไรคงลำบากค่ะ จากคุณ : วันนี้รักเธอที่สุด - [ 16 มี.ค. 52 19:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เจ้าหน้าที่สรรพากรบางคนเขาก็ไม่มีความแม่นยำมากพอนะคะ จำได้ว่าปี 49 ถือเอกสารทั้งหมดไปให้เจ้าหน้าที่ช่วยคำนวณถึงสำนักงานของจังหวัดเลย พอส่งเข้าส่วนกลางปรากฏว่าผิด ถูกตีกลับมาให้แก้ไขใหม่ เราก็เซ็งมาก เพราะเหมือนไปต่อคิวรอคืนภาษีใหม่ พอปีต่อมาทำเองดีกว่า เราใช้ 40 (3) เหมือนกันค่ะ จากคุณ : tiara - [ 16 มี.ค. 52 20:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดีจังเลยครับ ขอบคุณมาก เซฟก่อน จากคุณ : X RoBiN - [ 16 มี.ค. 52 21:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่า...แล้วนี่อิฉันจะต้องเสียสองเด้งหรือเปล่านี่ เพราะงานประจำก็มี ยื่นเสียภาษีไปแล้ว ส่วนงานเขียนนิยายก็อยู่ในขั้นตอนร่างสัญญา มีการหักภาษีในค่าลิขสิทธิ์ตามปรกติ แล้วปีหน้าอิฉันต้องยื่นภาษียังไงละเนี่ย หรือว่าสำนักพิมพ์หักแล้วหักเลยเหมือนVAT 7% ไม่ต้องทำอะไรต่อ จากคุณ : จโกระ&ลาชา - [ 17 มี.ค. 52 01:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องแบบนี้คุยกับสรรพากรตรงๆได้นะค่ะ เจ้าหน้าที่คุยกับเราด้วยดีค่ะ เพราะเคยโดยเรียกหาหลักฐานเพิ่มเติม พอส่งไปให้ เค้าบอกว่าใช่ไม่ได้แล้วก็แนะนำว่า ต้องทำอย่างไรต่อไป ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามเอารายละเอียดได้ค่ะ แนะนำว่าควรจะยื่นช่วงเดือนมกราคม ขั้นตอนจะถูกดำเนินการอย่างรวดเร็ว เพราะช่วงนั้นคนยื่นภาษีน้อย จากคุณ : MiKi (Sichon) - [ 17 มี.ค. 52 09:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอบ คคห. 41 ยื่น ภ.ง.ด. 90 ปีต่อไป ไม่ถึงกับ 2 เด้งหรอกค่ะ ถ้ารายได้จากนิยายไม่เยอะมากคุณน่าจะได้เงิน(ที่โดนหักไป)คืน (เป็นบางส่วน) ด้วยซ้ำไป จากคุณ : meaw-angle - [ 17 มี.ค. 52 12:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นความรู้ที่ดีมากครับ ขอโหวตและเก็บเข้าคลังกระทู้ครับ จากคุณ : น้องหยิก - [ 17 มี.ค. 52 15:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 45 """"""""""' จากคุณ : pimon - [ 17 มี.ค. 52 16:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ ครับ จากคุณ : K.Senior - [ 17 มี.ค. 52 17:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คห.32 การปิดอากรแสตมป์เพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่ง สามารถปิดก่อนฟ้อง หรือในระหว่างคดีอยู่ระหว่างพิจารณา แต่ต้องก่อนศาลชั้นต้นจะมีคำพิพากษาได้ค่ะ คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4482/2550 การที่โจทก์ได้ปิดอากรแสตมป์ในสัญญากู้ยืมเงินครบถ้วนแล้ว และ ป.รัษฎากร มาตรา 117 ให้ถือว่าเป็นตราสารที่ปิดแสตมป์บริบูรณ์ แต่การปิดแสตมป์นั้นโจทก์จะต้องกระทำก่อนหรือในขณะนำสัญญากู้ยืมเงินมาอ้างเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งก่อนศาลชั้นต้นตัดสินชี้ขาด เมื่อโจทก์นำสัญญากู้ยืมเงินไปปิดอากรแสตมป์หลังจากศาลอุทธรณ์มีคำพิพากษาแล้ว สัญญากู้ยืมเงินย่อมใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีนี้มิได้ดังที่บัญญัติไว้ตาม ป.รัษฎากร มาตรา 118 ถือได้ว่าโจทก์มิได้มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสืออย่างใดอย่างหนึ่งลงลายมือชื่อผู้ยืมเป็นสำคัญ โจทก์จึงฟ้องร้องให้บังคับคดีหาได้ไม่ตาม ป.พ.พ.มาตรา 653 วรรคหนึ่ง (แต่เอกสารที่จะต้องปิดอากรแสตมป์เพื่อให้ใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีได้ต้องดูตามที่ ป.รัษฎากร มาตรา 118 บัญญัติไว้ค่ะ) จากคุณ : Etabeau - [ 17 มี.ค. 52 18:28:30 A:203.114.122.27 X: TicketID:206624 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เพิ่มเติมค่ะ ป.รัษฎากร มาตรา 118 วางหลักสรุปได้ว่าตราสารใดไม่ปิดแสตมป์บริบูรณ์จะใช้ต้นฉบับ คู่ฉบับ คู่ฉีก หรือสำเนาตราสารนั้นเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งไม่ได้จนกว่าจะได้เสียอากรโดยปิดแสตมป์ครบจำนวนตามอัตรา ในบัญชีท้ายหมวดนี้และขีดฆ่าแล้ว... คำว่า ตราสาร คือเอกสารที่ต้องเสียอากร โดยดูจากบัญชีอัตราอากรแสตมป์ท้ายหมวด 6 แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งถ้าไม่มีในบัญชีดังกล่าว ตราสารนั้นก็ไม่ต้องปิดอากรแสตมป์ค่ะ จากคุณ : Etabeau - [ 17 มี.ค. 52 18:35:34 A:203.114.122.27 X: TicketID:206624 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณค่ะ ได้ความรู้แยะเลย จากคุณ : mon_m&m - [ 19 มี.ค. 52 19:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เพิ่งเข้ามาอ่าน ท่านที่บอกว่าจะ เซฟเก็บกัน เดี๋ยวรออีกหน่อยดีกว่าครับ ตามที่ตอบๆ กันมานี่ ก็ใกล้เคียงแล้ว  แต่ก็ไม่ถูกต้องหลายเรื่องเลยนะ เดี๋ยวจะจำกันไปผิดๆ ต่อไปอีก เดี๋ยวรวบรวมข้อมูล 3-4 วัน แล้ว จะไปตั้งเป็นกระทู้แบบสรุปให้แล้วกัน จากคุณ : จินหยง - [ 19 มี.ค. 52 23:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้วได้ความรู้มากมายค่ะ ถ้าจะแก้ปัญหาด้วยการลงทุนพิมพ์เองสักหน่อย แล้วอุบอิบว่า เป็นงานลิขสิทธิ์ ที่มีการผลิต หัก 75 % ได้ไหมคะ จากคุณ : ธาราฝัน - [ 20 มี.ค. 52 06:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เรียนถามคุณ จขกท เพิ่มเติมค่ะ ที่ว่าเคยเหมารับงานข่าวราชการเผยแพร่สู่สาธารณะ ดิฉันก็ทำอยู่ค่ะในรูปบริษัท มีคนทำบัญชีให้ ลงรายจ่าย(ให้นักข่าว)เป็นค่าจ้างทำของ ปีไหนที่ได้งานเยอะ ก็จะเสียภาษีเยอะ เพราะต้นทุนแบบที่ว่า --ให้นักข่าว-- นั้น ไม่มีใบเสร็จ ไม่มีเรทที่ชัดเจนแบบราคา spot ไม่ทราบว่า ลงเป็นรับเหมาทำข้อมูลข่าวแล้วขอหักค่า ใช้จ่ายได้ถึง 70 % เชียวหรือคะ   """ เรายื่นแบบภงด ไป โดยกรอกไปสั้นๆว่า " รับเหมาทำข้อมูลข่าว " ขอหักค่าใช้จ่าย 70 % ตาม 40 (7)"""" ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : ธาราฝัน - [ 20 มี.ค. 52 06:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ********จขกท.เองค่ะ******** เห็นด้วยกับข้างบน ว่า ควรมีคนสรุปทุกอย่างที่ถูกต้องชัดเจน เพื่อไม่ให้จำกันผิดๆ เข้าใจกันผิดๆอีก อย่าลืมว่าที่เราคุยกันมาเนี่ย เป็นแค่ความเห็นและประสบการณ์ของแต่ละคน ไม่ใช่ FACT ที่สมบูรณ์แบบ 100% ใครรู้ลึกรู้จริง สรุปทุกอย่างแบบชัดๆให้ จะอนุโมทนาสาธุด้วยคน ************* ตอบคุณธาราฝัน เรื่อง 40 (7) เราเคยประมูลงานราชการ ลักษณะงานมันใกล้เคียงข้อนี้ที่สุด 40(7)มีให้เลือกหักภาษีได้สองแบบ คือ1-หักตามจริง 2- หักเหมา 70% ตอนยื่นภาษ๊ ก็เลยกรอกหักแบบเหมา 70 % ไป ที่ว่าสรรพากรไม่เห็นว่าอะไร น่าจะเป็นเพราะสรรพากรเห็นว่าถูกต้องเหมาะสม หรือเหตุผลตามที่คห บนๆว่าไว้ สรรพากรยังสุ่มตรวจไม่เจอ หรือไม่พบข้อโต้แย้ง ก็เลยยังไม่เรียกไปคุยมังคะ เราว่า สงสัยอะไร ถามสรรพากรโดยตรง ชัวร์สุดค่ะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 20 มี.ค. 52 14:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ที่คุณ tomatolatte ตอบมานั้นผมว่าสมบูรณ์เลยครับ แต่ 100% หรือเปล่าไม่ฟันธง ข้อกฎหมายกรณีใดที่ไม่เข้าใจ เท่าที่ทราบสามารถให้ฝ่ายกฎหมายกรมสรรพากรตีความได้ครับ โดยการทำหนังสือหารือครับ จากคุณ : ผมไม่สนญาติเมียคุณ - [ 21 มี.ค. 52 01:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ที่เราตอบไป ไม่ถูกก็มีค่ะ  คุณจินหยงตั้งกระทู้อยู่อีกกระทู้หนึ่ง แต่แกยังเขียนไม่จบ รอให้เขียนให้เสร็จก่อนแล้วค่อย  แล้วเราจะมาแก้ คห.ของเรา โดยจะทิ้งคห.ที่เราเขียนผิดหรือเข้าใจคลาดเคลื่อนเอาไว้  แล้วเอาคห.แกมาให้เปรียบเทียบ เพื่อให้คนที่เข้ามาอ่านทีหลังเห็นว่าอันไหนถูก อันไหนผิด จากคุณ : tomatolatte - [ 21 มี.ค. 52 11:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 56 จัดให้แล้วครับ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K7649015/K7649015.html#12 หมายเหตุ 1.ที่คุณ tomatolatte ตอบก็ใกล้เคียงมากแล้วครับ แต่ยังไม่ครบ 2.คำถาม หรือ ความเห็นที่คลาดเคลื่อน่ ในกระทู้นี้ ก็จะรวมไปตอบให้ในกระทู้นั้นด้วย จากคุณ : จินหยง - [ 21 มี.ค. 52 15:42:22 ]