มีโอกาสอ่านนิยายของอาจารย์กิมย้งมาตั้งแต่เด็กๆ หลังจากมาพิเคราะห์ดู เห็นว่านิยายของท่านสะท้อนพัฒนาการทางความคิดของท่านอย่างชัดเจน
ในยุคแรก นิยายอย่างจอมใจจอมยุทธ์ กระบี่เลือดเขียว สะท้อนแนวคิดหรือขนบในแนวทางขงจื้อหรืออนุรักษ์นิยมอย่างชัดเจน ตั้งแกลกหรืออ้วงเซงจี้ ล้วนเป็นบุคคลในอุดมคติของแนวคิดนี้ ภารกิจชีวิตของตัวเอกดังกล่าว มุ่งทำประโยชน์เพื่อประเทศชาติ (เชื้อชาติจีน) ควบคู่ไปกับการแสดงออกถึงความกตัญญูต่อบุพการี ผ่านการล้างแค้น
ต่อมาเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงใน "มังกรหยก" ก้วยเจ๋งอาจยังมีแนวทางการดำรงชีวิตเพื่อชาติและการคงไว้ซึ่งความกตัญญูเป็นหลัก แต่ก็คลายความเคร่งเครียดในแบบตั้งแกลกหรืออ้วงเซงจี้ลง ทำให้ก้วยเจ๋งอยู่ในความทรงจำของผู้อ่านมากกว่า 2 คนแรก ประกอบกับ อาจารย์กิมย้งเริ่มเปิดทางไปสู่ฝั่งแนวคิดเต๋าและเซนที่เน้นธรรมชาตินิยมมากขึ้น เห็นได้จากการสร้างตัวละครอย่างอึ้งเย๊ะซือ อั้งฉิกกง และจิวแป๊ะทง ขึ้นมา
สมดุลระหว่างขงจื้อกับเต๋าและเซน เด่นชัดขึ้นในมังกรหยกภาค 2 ผ่านจุดตัดเรื่องการครองรักระหว่างศิษย์อาจารย์ของเอี้ยก้วยและเซียวเล่งนึ่ง กับความเชื่อของก้วยเจ๋งและชาวยุทธ์คนอื่นๆ ผ่านเรื่องพรหมจรย์ของเซียวเล่งนึ่ง และสุดท้ายผ่านตัวละครสำคัญ 2 ตัว 1 คือ อึ้งเอี๊ยะซือ ขบถสังคมที่ก้าวเข้าสู่ความเป็น "ปราชญ์ที่แท้จริง" ที่ใช้สรรพวิชาความรู้เพื่อส่วนรวม (จัดทัพเข้าชิงตัวก้วยเซียง) จากนั้นก็เร้นกายไม่ใฝ่หาลาภยศ และอีก 1 คือ เอี้ยก้วย ที่แม้อยากหลีกลี้สังคม แต่ก็ไม่ละเลยหน้าที่ปกป้องประเทศ (ประกอบวีรกรรมในฐานะจอมยุทธอินทรี สังหารข่านมองโกล)
หลังจากนั้น แนวคิดของอาจารย์กิมย้ง ก็โน้มไปทางเต๋าและธรรมชาตินิยมมากขึ้นเรื่อยๆ เตียบ่อกี้ไม่เคยอยากเป็นประมุขเม้งก่า โอ้วฮุยประกอบวีรกรรมตามอำเภอใจ และมา Swing ชัดเจนที่สุดใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า
อุดมการณ์กู้ชาติของมู่หยงฟู่ คือพฤติกรรมตัวเอกในยุคต้นของอาจารย์กิมย้ง แต่เมื่อมาถึง 8 เทพฯ เขากลายเป็นตัวร้าย และพบโศกนาฏกรรม เช่นเดียวกับเฉียวฟง ที่ดูเผินๆ คือจอมยุทธ์ผู้ยืนหยัดท้าฟ้าดิน ไมยึดติดขนบธรรมเนียม แต่เฉียวฟงกลับ "แบกขื่อคา" เรื่องเชื้อชาติและการล้างแค้นให้บิดาเอาไว้ สุดท้ายขื่อคาทั้ง 2 อย่าง ได้ฆ่าตัวเฉียวฟงเองในที่สุด
ขื่อคาเรื่องการล้างแค้น ฆ่าหัวใจของเฉียวฟงไปในวันที่มือของเขาฟาดไปที่อาจู
ขื่อคาเรื่องเชื้อชาติ ฮั่นหรือคิตัน กบฏหรือรักชาติ คือสิ่งฆ่าเฉียวฟง ไม่ใช่ลูกธนูหักดอกนั้น
ขณะที่ตัวละครอย่างต้วนวี้และซีจู๊ ที่โน้มเอียงไปทางธรรมชาตินิยม เป้นฝ่ายพบกับความสุขในท้ายเรื่อง
สุดท้าย ผลึกความคิดของอาจารย์กิมย้งได้ก้าวไปสู่ความลงตัว เล่งฮู้ชง เจี๊ยะพั่วเทียน อุ้ยเสียวป้อ ล้วนเป้นตัวละครสุขนาฏกรรมอันเป็นผลพวงมาจากการดำรงชีวิตแบบเต๋าและเซ็น
คิดเห็นอย่างใด แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ผู้น้อยฝีมือยังอ่อนด้อยนัก
จากคุณ :
เพิ่งจะเคยเข้ามา
- [
25 มี.ค. 52 14:27:02
A:203.144.213.3 X: TicketID:209590
]