ความคิดเห็นที่ 1 มาลงชื่อว่ากะลังไล่ย้อนอ่านอยู่ จากคุณ : Motif - [ 1 เม.ย. 52 12:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รอลุ้นอยู่ค่ะ ใกล้ถึงเวลาสนุกแล้วซิ จากคุณ : คนอ่าน - [ 1 เม.ย. 52 17:18:16 A:118.173.92.209 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลงชื่อกระทู้ใหม่ค่ะ จากคุณ : citrus_tree - [ 2 เม.ย. 52 09:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มารออยู่นะคะ จากคุณ : ดอกว่าน - [ 2 เม.ย. 52 12:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รออย่างใจจดใจจ่อ จากคุณ : กริชครับผม - [ 2 เม.ย. 52 16:03:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆว่า..นิคกี้และซารินาเห็นดีเห็นงามอย่างไรที่เอาเสนาบดีระดับกรมวังที่ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองและสภาเลยแม้แต่นิด ขึ้นมานั่งในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เท่านั้นยังไม่พอ..รัฐมนตรีกลาโหมคนใหม่ นาย Protopopoff ที่มีสติไม่เต็มเต็ง แถมยังเป็นสาวกคนสนิทของไอ้รัสปูตินนั่นด้วย.. สองคนรวมกัน..บ้านเมืองก็เห็นทีจะล่มจมกันคราวนี้.. ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ฉันได้รับคำสั่งให้เดินทางจากสตาฟวาเพื่อไปประชุมใหญ่กับกลุ่มสัมพันธมิตรที่เมืองหลวง..ใจความในการประชุมครั้งนี้คือเรื่องสำคัญต่อสงครามอย่างยิ่งยวด ว่า..จากนี้ไปสิบสองเดือนเราจะต้องได้รับการสนับสนุนทางด้านอาวุธอย่างไม่ขาดจากแนวร่วม.. เรื่องประชุมนั้น..ก็สำคัญอยู่ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่า..นั่นคือ โอกาสที่ฉันจะได้เข้าพบกับอลิกซ์เป็นการส่วนตัวนั้น เริ่มเป็นความจริงขึ้นมา.. เพราะทุกวันนี้..ฉันเฝ้าแต่กริ่งเกรงว่า....เสียงปืนของการปฏิวัติจะระเบิดขึ้นมาในทุกเมื่อ เหล่า"ผู้รู้"บางคนได้บอกทำนายว่า..การปฏิวัติอาจจะมาจาก ภายในก่อนก็ได้ หมายถึง ซาร์อาจจะถูกขับออกจากบัลลังก์ก่อนเวลา เพื่อที่จะให้มกุฏราชกุมารขึ้นนั่งแทนโดยมีคณะผู้สำเร็จราชการดูแลแผ่นดิน "กลุ่มที่เข้าใจประชาชนชาวรัสเซียดี"ไปจนกว่าจะถึงเวลา ทั้งนี้..เพื่อเป็นการลดกระแส"เกลียดชัง"ของประชาชน ฉันฟังทฤษฏีนี้ด้วยความมึนงง..เพราะตลอดเวลาที่เป็นผู้เป็นคนมานี่..ฉันไม่เคยเจอใครที่เข้าใจชาวรัสเซียดีพอสักคน..ไอ้นโยบายนี้..ฟังดูแล้วมันช่างคุ้นๆยังไงพิกล  แต่มันเป็นกลิ่นไอของนอก  คิดไปคิดมา..ก็ถึงบางอ้อ ต้นต้อเจ้าความคิดนี้..มาจากชายผู้ดีคนหนึ่ง..เพราะครั้งหนึ่ง เขาเคยมาหาฉัน..และบอกเล่าให้ฟังถึงแผนที่กลุ่มการเมืองของเขาพยายามจะช่วยผดุงเสถียรภาพของรัสเซียถ้าหากว่า..จะมีการเปลี่ยนบัลลังก์   เขาคนนั้นก็เป็น"คนใน"ของสถานทูตนี่เอง.. แต่ตอนนั้น..ฉันได้ตอบไปว่า..เขามาคุยผิดที่ และ ผิดคน..ฉัน..ในฐานะ แกรนด์ดุ๊ค มีหน้าที่ที่ต้องรักษาเจ้าเหนือหัวยิ่งชีวิต..มิสามารถที่จะทนฟังข้อเสนอนั้นได้.. แต่พอการปฏิวัติเกิดขึ้นจริงๆ และประสบความสำเร็จ..ชายคนนี้ได้มาเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวของนาย Kerensky อีกทั้งได้ครองตำแหน่ง รัฐมนตรีการคลัง และ รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ หมายเหตุ   นาย Kerensky นายกรัฐมนตรีในรัฐบาลชั่วคราว หลังจากการปฏิวัติสำเร็จ  จากนั้นก็มีการเลือกตั้ง ที่ได้เลนินเข้ามาแทนที่ จากคุณ : WIWANDA - [ 2 เม.ย. 52 17:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วฉันก็ได้เข้ามาเหยียบเมืองหลวง..เซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ก อีกครั้ง..(และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต) ในวันที่ตกลงนัดหมายอย่างเป็นทางการเพื่อที่จะเข้าพบอลิกซ์นั้น..จู่ๆก็ได้รับข้อความจากพระราชวัง ซาร์สโก-เซโล  ว่า เธอป่วยกระทันหัน ไม่สามารถรับรองแขกได้..ซึ่งฉันได้เขียนจดหมายกลับไปอย่างแรงๆ..ว่า..ฉันมีความจำเป็นที่จะต้องขอเข้าเฝ้า..ขอโอกาสสักครั้งเพราะมีเวลาอยู่ในเมือหลวงเพียงไม่กี่วัน.. ระหว่างที่คอยคำตอบจากซารินา..ฉันได้เที่ยวพบปะและคุยกับใครต่อใครไปทั่ว   Misha พระอนุชาของซาร์ก็อยู่ในเมืองด้วย ในที่สุด..ฉันก็ได้รับเชิญจากอลิกซ์ให้ไปร่วมโต๊ะเสวยพระกระยาหารกลางวันที่ในพระราชวัง.... โอ..มันช่างเป็นอาการมื้อที่ฝือคอที่สุดในชีวิตตั้งแต่เกิดมาจริงๆ ให้ตายซิ อลิกซ์นอนนิ่งอยู่บนพระแท่นไม่ได้ลงมาร่วมโต๊ะ..สัญญาว่าจะคุยกันเมื่อฉัน เสร็จสิ้นจากการเสวย  ทั้งโต๊ะเรามีแปดคน..นิคกี้ ฉัน และ พระโอรสและพระธิดาทั้งหมดรวมเป็นเจ็ด  องครักษ์คนสนิทจองนิคกี้อีกหนึ่ง.. เด็กๆรื่นเริงกันดี หยอกล้อกันไม่มีหยุด พวกพระธิดาโตข้นมากจนจะเป็นสาวกันหมดแล้ว..สวยเสียด้วย.. และนั่นคือครั้งสุดท้าย..ที่ฉันได้พบกับพวกเด็กๆ หลังจากเสร็จจากโต๊ะเสวย..เราได้ไปจิบการแฟกับที่ห้องม่วง..(Mauve Salon) และนิคกี้ได้เข้าไปในห้องบรรทมเพื่อที่จะบอกกับซารินาว่า.. ฉันพร้อมเข้าเฝ้าแล้ว.. ฉันเดินเข้าไปด้วยท่าทีที่กระฉับกระเฉง..อลิกซ์นอนเอนๆอยู่บนเตียง แต่งตัวด้วยชุดบรรทมสีขาวที่ประดับกรุยด้วยลูกไม้ พระพักต์ออกแววเคร่งเครียด ท่าทางพร้อมที่จะโต้แย้งทันที่ที่ได้ยินอะไรไม่ถูกพระกรรณ.. ฉัีนรู้สึกเสียใจนิดๆ..เพราะอลิกซ์น่าจะรู้ว่า..ฉันมาดี มีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือจริงๆ  เท่านั้นไม่พอ..นิคกี้กลับนั่งแปะลงบนโซฟาใกล้ๆอย่างหน้าตาเฉย ทั้งๆที่ในจดหมาย..ฉันได้ทูลแล้วว่าพบเป็นส่วนตัว สองต่อสอง.. ก็เพื่อตั้งใจที่จะทูลเรื่องความรู้สึกที่ประชาชนมีต่อนิคกี้ในยามนี้.. แล้วจะพูดได้อย่างไร..ถ้าเจ้าตัวมานั่งขวางอยู่ตรงหน้า... แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 00:51:21 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 เม.ย. 52 17:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ในที่สุด..ฉันก็ชี้ไปที่พระรูปของพระเจ้า..และบอกว่า..จะขอเริ่มการสนทนาแบบกลั่นกรองจากใจเหมือนที่พูดกับพระเลยนะ..ทุกอย่างจะมาจากจิตใจที่มีแต่ความหวังดีทั้งนั้น.. แล้วฉันก็ร่ายยาวมาตั้งแต่เรื่องความวุ่นวายของการเมืองระบบสภา จนกระทั่งถึงพวกที่คิดจะเปลี่ยนแปลงการปกครองได้เพิ่มจำนวนจนแทรกซึมเข้าไปใน ชนทุกเหล่าชั้น จนบัดนี้...ประชาชนกำลังวาดหวังถึงการเมืองใหม่กันแล้ว.. อลิกซ์ขัดขึ้นมาด้วยเสียงแหลม.. "ไม่จริ๊ง..เอาอะไรมาพูด..ประชาชนยังรักและเทิดทูนซาร์เหนือสิ่งใด..ก็มีแต่ไอ้พวกกุ๊ยสภากับไอ้พวกกลุ่มไฮโซในเมืองหลวงเท่านั้นแหละ..ที่คอยเป้นหอกข้างแคร่ของพวกเรา" นั่นก็มีส่วนถูกหรอกนะ..แต่ฉันได้กล่าวต่อไปว่า "อลิกซ์..ฟังนะ..อะไรมันก็ไม่ร้ายไปกว่าที่เราจะรับฟังความจริงแค่ครึ่งเดียว ใช่..ประชาชนในชาติเคยเคารพรักซาร์  และ มันได้ถูกทำลายไปด้วยน้ำมือของไอ้เลวรัสปูติน..โทษที่ที่ต้องพูดกันตรงๆ..ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าฉันหรอกนะว่า เธอจงรักและภักดีต่อพระสวามีมากเพียงใด..แต่การที่เธอเข้ามาแทรกแซงในรัฐบาลและการเมืองนั้น..มันได้มีส่วนสร้างตำหนิให้กับซาร์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้  ยี่สิบสี่ปีแล้วนะ..ที่ฉันเป็นเพื่อนที่รักและหวังดีต่อเธอเสมอมา.. และเพื่อนคนนี้แหละที่จะชี้ให้เห็นว่า..ประชาชนกำลังลุกขึ้นมาต่อต้านเธอ ทำไมล่ะ..อลิกซ์..เธอมีครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่น ทำไมไม่เอาเวลาทั้งหมดมอบให้กับพวกเขาล่ะ..ได้โปรดเถอะ..อลิกซ์..โปรดปล่อยให้พระสวามีของเธอได้บริหารราชการแผ่นดินด้วยตัวของเขาเองเถอะ..ฉันขอละนะ" อลิกซ์หน้าแดงก่ำ..เหลือบตาไปมองนิคกี้ซึ่งยืนสงบเงียบ..จุดบุหรี่สูบแบบมวนต่อมวน มันก็น่าอายอยู่หรอกที่จะมาเล่าถึงอากัปกิริยาของซาร์ ในช่วงเวลาที่ปีนเกลียวอย่างนี้....ฉันกล่าวต่อไปเรื่อยๆถึงสถานะการณ์ภายในประเทศที่ถึงทางตัน..ไม่มีอะไรดีไปกว่าการที่จะหารัฐบาลที่เข้มแข็งเข้ามาบริหารงาน..เพื่อเป็นการลดภาระให้กับซาร์ไปในตัว..และ "กรุณาเถอะนะอลิกซ์..อย่ามัวแต่เจ้าคิดเจ้าแค้นอยู่เลย..ตอนนี้เราต้องผ่อนปรนและหาทางออกที่ดีที่สุดให้กับประเทศชาติของเราก่อนที่มันจะวิกฤติไปมากกว่านี้" อลิกซ์สะบัดเสียงใส่ว่า.. "พูดจาเหลวไหล ไม่ได้เรื่อง นิคกี้คือพระเจ้าแผ่นดิน..เรื่องอะไรที่จะให้คนอื่นมาเอาพระราชอำนาจไปใช้อย่างง่ายๆ" "เธอกำลังเข้าใจผิดนะ..นิคกี้ไม่ได้เป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ทรงสิทธิโดยเด็ดขาดมาตั้งแต่วันที่สิบเจ็ด ตุลาคม 1905 แล้วนะ..ตอนนี้น่ะ..ไม่มีแล้ว พระราชอำนาจอะไรที่เธอว่ามาน่ะ..บางทีอีกสองเดือน..เราอาจจะไม่เหลืออะไรอีกเลยก็เป็นได้แม้แต่พระราชบัลลังก์" เท่านี้เอง..อลิกซ์ก็กรีดเสียงใส่ฉัน..ซึ่งฉันก็ตะโกนตอบใส่หน้าไปอย่างสิ้นความเกรงใจ..พอกันที.. แต่แล้ว..ฉันเริ่มระงับอารมณ์ได้..ปรับเป็นเสียงธรรมดากล่าวต่อไปว่า.. "จำได้ไหมอลิกซ์..ฉันสู้อุตส่าห์เงียบ..ทนมานานกว่าสามสิบเดือน  สามสิบเดือนที่มีแต่ความเละเทะในสภา ในรัฐบาลของเรา..อ้อ..ฉันพูดผิดไป..ในรัฐบาลของเธอต่างหาก..รวมทั้งการเมืองที่มีการแทรกแซงอย่างไม่หยุดยั้งจากเธอและไอ้บ้ารัสปูตินนั่น..ใช่..เธอและนิคกี้อยากจะกุมอำนาจเอาไว้ ทุกอย่างจึงยุ่งเหยิงอย่างนี้..แล้วไง..พอยุ่งเหยิงจริงๆขึ้นมา..ใครกันที่เดือดร้อน..ก็ไม่ใช่พวกฉันและประชาชนหรอกหรือ พวกเราที่ต้องมาทนทุกข์ทรมานกับความดื้อรั้นบ้าๆบอๆที่ไม่เข้าท่าของเธอ...อย่าหาว่าฉันว่าเลยนะ อลิกซ์..เธอไม่มีสิทธิใดๆที่จะลากพวกเราไปร่วมในซะตากรรมด้วย เธอนี่ช่างเห็นแก่ตัวเสียจริงๆ.." อลิกซ์ตอบด้วยเสียงที่เยียบเย็น.. "ฉันไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้อีก...เธอพูดเกินเลยไปจนทุกอย่างดูน่ากลัว จนไร้สติ เอาไว้วันไหนที่เธอสงบสติอารมณ์ได้ เธอก็จะรู้เองว่า..ทุกอย่างที่ฉันทำนั้นมันไม่ผิด" ฉันลุกขึ้นทันทีที่เธอกล่าวจบ..เข้าไปจุมพิตที่พระหัตถ์ อลิกซ์นิ่งขึง เย็นชาไม่มีการจุมพิตตอบ.. จากนั้นมา..ฉันไม่เคยพบกับอลิกซ์อีกเลย จากคุณ : WIWANDA - [ 2 เม.ย. 52 18:45:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สะใจมากเลยตอนนี้ Toy จะติดเปล่าหว่า จากคุณ : คนอ่าน - [ 2 เม.ย. 52 19:17:46 A:125.24.48.129 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ซานโดรกล้าหาญมากเลยนะคะเนี่ย สมชายชาติทหารมากเลยค่ะ จากคุณ : ดอกว่าน - [ 3 เม.ย. 52 08:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วรู้สึกว่า คนเราพอตัดสินใจเลือกทางหนึ่งมันก็ส่งผลกันเป็นทอดๆจริงๆ ถ้าวันนั้นอลิกซ์เชื่อซานโดรอาจจะไม่จบลงด้วยความเศร้าอย่างนี้ก็ได้ จากคุณ : citrus_tree - [ 3 เม.ย. 52 09:37:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอสมัครเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อีกคนน่ะค่ะ จากคุณ : กาแฟโบราณไม่ใส่นม - [ 4 เม.ย. 52 08:56:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ลงชื่อค่า จากคุณ : มาลัยฯ - [ 5 เม.ย. 52 11:51:34 A:124.120.227.205 X: TicketID:108292 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฉีกตั๋วลงชื่อค่ะ จากคุณ : คนอ่าน - [ 8 เม.ย. 52 16:00:25 A:118.173.88.9 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขณะที่ผลักประตูพาตัวออกไปจากห้องบรรทม หรือห้องม่วง ( Mauve Salon)นั้น..ฉันพบว่า องครักษ์คนสนิท Linevich กำลังคุยเล่นคุยสนุกสนานอยู่กับพระราชธิดา ออลก้าและ ทาเทียนา ซึ่งทำให้ฉันประหลาดใจเป็นอย่างยิ่งที่เห็น"คนอื่น" สามารถเข้าใกล้ในพระราชฐานชั้นในถึงขนาดนั้น..ยังมีอีกคนหนึ่งคือ มาดาม Virouboff ต้นห้องของอลิกซ์ที่เป็นสาวกคนหนึ่งของรัสปูติน ได้นำฉากหนึ่งของตรงนี้ไปเขียนหนังสือชีวประวัติของเธอว่า "ซารินาทรงหวั่นเกรงเหลือเกินว่าแกรนด์ ดุ๊ค อเล็กซานเดอร์ จะถึงแก่โทสะจนเข้าขั้นทำร้ายพระองค์" ว่าเข้าไปนั่น..แต่ก็ดี..เพราะชาวบ้านชาวช่องเขาจะได้รู้กันไปทั่ว..ว่า..อลิกซ์เองนั้นเป็นคนดื้อด้านขนาดไหน วันต่อมา..ฉันและ มิชาได้เข้าเฝ้า และสนทนากับซาร์อีกครั้ง..ซึ่งก็เป็นการเสียเวลาด้วยกันทั้งสองฝ่าย ขนาดว่า..เมื่อจบการสนทนาฉันเหนื่อยใจถึงขนาดพูดไม่ออกเลยทีเดียว เพราะจากรายงานที่ทำถวายมาจาก Kieff หลายสิบหน้านั้น..นิคกี้พูดได้อย่างเดียวว่า.."ขอบใจนะ ซานโดร สำหรับจดหมายที่นายส่งมาให้เรา" ที่เมืองหลวง..ความอดอยากที่เกิดจากการสไตร์คได้กระจายไปทั่ว..แถวรอเพื่อที่จะซื้อขนมปังเริ่มยาวขึ้น..และยาวขึ้น เพราะรถไฟจอดสนิทนิ่ง..ธัญญพืชถูกทิ้งให้เน่าเสีย กองทัพที่ดูแลรักษาเมือง..ส่วนใหญ่ก็เป็นการเรียกประจำการของเหล่าทหารกองเกิน กองหนุน..ไม่มีกำลังพอที่จะรักษาความสงบอะไรได้เลยถ้าหากว่ามีอะไรเกิดขึ้นมาจริงๆ ฉันได้ถามผู้บัญชาการว่า..ท่านน่าจะเอาหน่วยทหารจากแนวหน้าที่มีความสามารถเข้ามาควบคุมเมืองหลวง..คำตอบก็คือ.. ท่านได้กระทำการไปแล้ว..และ สิบสามกองพลของหน่วยทหารม้ารักษาพระองค์กำลังจะเดินทางเข้ามาประจำกรมในไม่ช้า ซึ่งฉันมาทราบทีหลังว่า..มีคำสั่งเปลี่ยนแปลงจากสภาให้ระงับการเดินทางของทหารดังกล่าว..และ..ได้รับการสนองจากไอ้พวกเนรคุณในสตาฟวาเสียด้วยซิ ฉันได้แต่หวังว่า..ฉันคงจะลืมและลบภาพร้ายๆในเดือนกุมภาพันธ์ของปี  1917 ไปได้อย่างหมดใจ เพราะการพบปะกับกลุ่มญาติๆและเพื่อนฝูงที่รักในเดือนนั้น มันเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายในชีวิต เช่น..พี่ชายใหญ่ นิโคลาส,พี่ชายรอง จอร์ช,น้องเขย มิชา,ญาติๆเช่น ปอล อเล็กซานโดรวิช และ ดิมิทรี คอนสแตนติโนวิช และ..อีกหลายๆคน พี่ชายรอง..จอร์ช  มิเกลโลวิช   ในฐานะที่ทำงานใกล้ชิดกับซาร์ในฐานะข่าวกรอง ได้ย้ายจากเคียฟเข้าไปทำงานรับใช้ในสตาฟวา ซึ่งเขาต้องทำงานประสานไปกับกองทัพต่างๆ จากข้อมูลของเขาที่ได้มาทำให้ฉันได้รู้ว่า..บ้านเมืองอยู่ในสภาพที่น่ากลัวอย่างที่สุด..  แต่..กองทัพของเราก็พร้อม.. ในขณะเดียวกันกลุ่มที่จะปฏิวัติก็พร้อมเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 12:31:10 แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 00:52:15 จากคุณ : WIWANDA - [ 9 เม.ย. 52 00:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ฉันโหมทำงานอย่างบ้าคลั่ง พยายามที่จะไม่สนใจในเรื่องอื่นๆ กองบินของเราอยู่ในสภาพพร้อมปฏิบัติงาน   เพียงแต่รอสัญญาณสั่งการเท่านั้น ทหารอากาศของเราอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เต็มร้อย แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า..เมื่อสามสิบเดือนที่แล้ว..ที่ฉันมีเพียงออฟฟิซเล็กๆที่ดัดแปลงมาจากขบวนรถไฟเก่าๆเพียงตู้เดียวแถมยังใช้เป็นที่พำนักพักพิงอีกส่วนหนึ่งเสียด้วย บัดนี้..มันได้กลายเป็นฐานทัพอากาศและโรงเรียนการบินที่มีประสิทธิภาพ อีกทั้งมีโรงงานประกอบเครื่องบินอีกสามโรง (สำหรับประกอบชิ้นส่วนเครื่องบินที่ได้รับมาจากอังกฤษและฝรั่งเศส) แต่แล้ว..เราก็ได้รับข่าวร้าย..นั่นคือโรงงานผลิตอาวุธในเมืองหลวงได้ก่อการสไตร์ค นั่นหมายถึงการขาดแคลนอาวุธและกระสุนปืน  คนงานอ้างว่า..ทำงานไม่ได้ เพราะหิว..บ้านเมืองขาดขนมปัง ซึ่งมันเป็นเรื่องไม่จริง..เป็นข้ออ้างอย่างหน้าด้านๆ  การขาดแคลนนั้นเกิดมาจากการเล่นแผนสกปรกของใครบางคนในการบริหารจัดการ ซึ่ง..คนคนนั้นได้ใช้เกียร์ว่างให้เป็นประโยชน์ ชั่วโมงหนึ่งต่อมา..ญัตติของการขาดแคลนขนมปังนั้นกำลังจะถูกนำเข้าสู่สภา..อันจะเป็นเหตุให้ฝ่ายค้านได้โจมตีอย่างถนัดใจ วันจ่อมา..ฉันส่งโทรเลขไปหานิคกี้และบอกว่า..จะไปสมทบด้วยที่สตาฟวา..จะอยู่เคียงข้างไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  จากนั้นก็ได้โทรศัพท์ไปหาเซอเก น้องชาย..ได้รับคำบอกเล่ามาว่า "เมืองหลวงกำลังวุ่นวายเลยพี่..ผู้คนกำลังเข้าทำร้ายกันอย่างบ้าคลั่ง..ดูเหมือนว่าพวกทหารกองเกินนั่นกำลังเข้าใช้กำลังกับพวกที่ชุมนุม" "แล้วทหารรักษาพระองค์สิบสามกองพลที่ว่าจะมาน่ะ ไปไหนหมด?"  ฉันถามด้วยความตระหนก "ไม่รู้ใครไปสั่งระงับการเดินทาง..พวกทหารที่ว่านั้นยังอยู่ที่แนวหน้าเลยพี่" ขณะเดียวกันนั่น นิคกี้ได้ตอบโทรเลขของฉันมาว่า.. ขอบคุณมาก ซานโดร..แต่เอาเป็นว่า..ถ้าเมื่อไหร่ที่เราต้องการตัวนายแล้ว..เราจะบอกไปก็แล้วกัน..ลงท้าย..รัก..ลงพระนาม  นิคกี้ สรุปว่า..ซาร์อยู่โดดเดี่ยวคนเดียวที่สตาฟวา มีเซอเกน้องชายของฉันเพียงคนเดียวที่คอยถวายรายงาน..เหล่าพวกนายพลทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบนั้นได้หันหลังให้กับซาร์อย่างสิ้นเชิง ฉันบอกกับตัวเองว่า..จะต้องไปที่สตาฟวาโดยด่วน ไม่ว่าจะทรงอนุญาตหรือไม่..ภาพของผู้คนต่างๆที่ใกล้ชิดกับซาร์ตอนนี้..ล้วนแล้วแต่คือกลุ่มไอ้พวกทรยศ..หักหลังแทบทั้งนั้น แม้แต่เสียงโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้คุยกับเซอเก..ก็แทบฟังไม่รู้เรื่องเพราะมันหึ่งเสียจนผิดปรกติ คืนนั้น..ฉันใช้เวลาอยู่ที่พระตำหนักของซารินาพระมารดาจนถึงเที่ยงคืน  พระองค์ทรงวิตกกังวลไม่น้อยไปกว่าฉันเลย  เหล่าเพื่อนฝูง ข้าทาสบริวารที่เคยไว้ใจได้ก็เริ่มหายๆหน้ากันไป พอรุ่งสาง หกนาฬิกา..ฉันได้ต่อโทรศัพท์ไปหาเซอเกอีกครั้ง..ได้ข่าวว่า "นิคกี้เข้าไปในเมืองหลวงตั้งแต่เมื่อคืน  แต่..หัวหน้ากองรถไฟได้รับคำสั่งจากสภาให้หยุดขบวนรถของพระองค์ไว้ที่สถานี Dno และได้สั่งให้ขบวนรถสับรางไปที่ เมือง Pskoff นิคกี้อยู่คนเดียวนะพี่ในขบวนนั่นน่ะ  พวกสมาชิกสภาจะไปพบกับเขาที่นั่น..เพื่อที่จะยื่นโนติ๊ส (ให้สละราชบัลลังก์) และกลุ่มทหารที่เมืองหลวงได้เข้าไปรวมตัวกันกับม๊อบแล้ว" จากนั้น..เซอเกก็รีบวางสายไป.. จากคุณ : WIWANDA - [ 9 เม.ย. 52 00:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ข่าวร้ายนี้ได้สะพัดไปอย่างรวดเร็ว..และเป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันและพระขนิษฐาออลก้าได้แต่นั่งมองตากัน..ไม่รู้ว่าจะทำประการใด ใจมีแต่ความเป็นห่วงบ้านเมือง พี่น้อง.. ไหนจะพระราชวงค์ทั้งครอบครัวอีกเล่า.. นายทหารคนสนิทของฉันได้เข้ามาปลุกตอนย่ำรุ่ง..หน้าซีด ปากเขียวมาเชียว..เขายื่นกระดาษแผ่นหนึ่งมาให้ฉัน..อ่านได้ว่า เป็นแถลงการณ์สละราชบัลลังก์ของนิคกี้อีกทั้งเป็นการยื่นเจตนารมณ์ให้ตกไปเป็นของ มิชา..พระอนุชา โดยเลี่ยงลำดับข้ามขั้นไปแทนที่จะเป็นอเล็กเซ พระโอรส ฉันลุกขึ้นนั่งเอนๆอย่างละเหี่ยใจ..นี่มันเสียสติกันไปหรือเปล่า.. มันคิดกันได้ยังไงว่า..พระเจ้าแผ่นดินต้องทรงสละราชสมบัติ สละราชบัลลังก์ เพราะเพียงแค่ปัญหาขาดแคลนขนมปังจนเกิด การก่อการจลาจลในเมืองหลวง.. นิคกี้ก็พลอยบ้าไปเขาด้วย..ตัวเองมีทหารและไพร่พลอยู่ในมือถึงสิบห้าล้านคน ทำไมถึงได้ยอมง่ายดายเช่นนั้น.. (ปัญหานี้เป็นเรื่องที่"คาใจ"และหาคำตอบไม่ได้มาจนทุกวันนี้..) ฉันรีบลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อที่จะเข้าเฝ้าซารินาพระมารดา เพื่อที่จะถวายรายงานให้ทราบถึงข่าวร้าย  ข่าวนี้..ทำให้ดวงพระทัยแทบแตกสลายลงสิ้น จากนั้น..เราทั้งหมดได้สั่งเตรียมขบวนรถไฟเพื่อที่จะไปยังสตาฟวาในบ่ายวันนั้น..และ..ข่าวใหม่ที่มาคือ ซาร์..ได้รับ"อนุญาต" ให้เสด็จกลับไปที่สตาฟวา เพื่อเป็นการอำลา !! ซึ่ง..ขบวนรถของเราได้เทียบท่ารับเสด็จที่สถานี Mogileff อันเป็นสถานีที่จัดถวายเฉพาะสำหรับการเสด็จ  รถยนตร์ที่ประทับของซาร์ก็มาถึงในนาทีต่อมา..เขาเดินมาที่ชานชาลา กล่าวคำสวัสดีกับนายทหารคอสแซคสองนายที่ตามขบวนเสด็จมาด้วยที่ยืนประจำยามที่หน้าประตู และก้าวเข้ามาข้างในโบกี้  หน้าตาออกซีดเซียวนิดหน่อย จากนั้นก็ใช้เวลากว่าสองชั่วโมงในการสนทนาเป็นการส่วนพระองค์กับพระมารดา ซึ่งไม่มีใครได้ทราบว่าเป็นเเรื่องอะไร พระองค์ไม่เคยตรัสให้ทราบ แต่เมื่อฉันได้ถูกเรียกตัวให้เข้าไปร่วมสนทนานั้น ก็พบว่า ซารินาพระมารดาได้ประทับเอนอยู่บนพระเก้าอี้  ทรงกรรแสงออกมาเสียงดัง  นิคกี้ยืนสงบนิ่ง พระเนตรหลุบลงต่ำ และ..ทรงพระโอสถมวนอย่างไม่หยุดเช่นเคย ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีมากกว่าการเข้าไปสวมกอด..ปลอบพระทัย..การนิ่งของซาร์นั่นคือการตัดสินพระทัยเด็ดขาดตามข้อความของแถลงการณ์สละราชสมบัติ ไม่ได้ทรงตำหนิพระอนชุชา  มิชา เลยแม้แต่นิด..ที่..ปฏิเสธเด็ดขาด..ไม่ขอรับการเป็นพระเจ้าแผ่นดินองค์ต่อไปโดยไม่สนพระทัยเลยว่า แผ่นดินจะว่าง.. "มิชาไม่น่าจะใช่คนแบบนี้นะ..ก็คงมีคนไปยุยงปลุกปั่นแน่นอน"  ซาร์กล่าวขึ้นโดยสงบในที่สุด.. แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 12:24:13 แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 00:54:15 จากคุณ : WIWANDA - [ 9 เม.ย. 52 00:46:02 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มิชา..Grand Duke Michael Alexandrovich of Russia จากคุณ : WIWANDA - [ 9 เม.ย. 52 00:55:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อย่าหาว่าเรื่องมากเลยนะคะ ความคิดเห็นที่ 17 พระโอสถมวน ไม่ใช่ พระโอรสมวนค่ะ จากคุณ : คนอ่าน - [ 9 เม.ย. 52 11:46:18 A:125.24.38.33 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณคุณคนอ่านมากค่ะ  หมู่นี้หูตาไม่ค่อยดี แถมเครื่องรุ่นใหม่นี่มันก็เล็กลงเรื่อยๆ มือไม้พันกันไปหมดเลย  ไปแก้แล้วค่ะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 9 เม.ย. 52 12:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : คนอ่าน - [ 9 เม.ย. 52 13:06:21 A:125.24.38.33 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ห้องที่ทรงโปรด Mauve Salon  ที่ซารินาทรงจัดแต่งด้วยองค์เอง ใช้สไตล์แบบวิคตอเรียนล้วนๆ และสีโทนที่ใช้คือสีม่วงอ่อนอมแดงจางๆ  เป็นห้องที่ใช้พักผ่อนพระอิริยาบถส่วนพระองค์ จากคุณ : WIWANDA - [ 11 เม.ย. 52 03:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อีกมุมหนึ่ง.. จากคุณ : WIWANDA - [ 11 เม.ย. 52 03:12:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 และมุมเดียวกับข้างบน..ที่ทรงใช้เป็นที่พักนอน เอนพระองค์  ตามที่ซานโดรได้เล่ามา..คุณผู้อ่านสามารถมองเห็นภาพตามไปได้เลย.. ในภาพ..คือขณะที่กำลังทรงงานปัก.. จากคุณ : WIWANDA - [ 11 เม.ย. 52 03:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 นั่นซินะ..ที่นิคกี้ได้เปรยออกมาอย่างสิ้นหวัง ที่ว่า ""มิชาไม่น่าจะใช่คนแบบนี้นะ..ก็คงมีคนไปยุยงปลุกปั่นแน่นอน" ฉันเองได้ฟัง..ก็ยังแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่า มันได้ออกมาจากปากของชายเป็นเจ้าเหนือหัวของประเทศที่ใหญ่ขนาดกินพื้นที่หนึ่งในหกของแผ่นดินในโลกที่กำลังยอมแพ้อย่างหมดรูปให้กับไอ้พวกม๊อบขี้เมาที่มีกำลังเพียงหยิบมือฉันถึงกับพูดอะไรไม่ออก  อัดอั้นไปหมด อึดใจแห่งเวลาแห่งความเจ็บปวดนั้นได้ผ่านไป  นิคกี้ได้เปิดใจขึ้นว่า เหตุผลนั้นมันทีอยู่สามอย่าง.. หนึ่ง..ไม่อยากให้ประชาชนลุกขึ้นมาเข่นฆ่ากันตาย สอง..ต้องการให้ทหารแยกตัวออกจากการเมืองโดยเด็ดขาด หันไปปฏิบัติภาระกิจตามหน้าที่ เพื่อที่จะเข้าช่วยในการสงครามได้อย่างเต็มที่ สาม  เชื่อว่ารัฐบาลสำรอง"เฉพาะกิจ"ที่สภากำลังจะจัดตั้งขึ้นมาตามความต้องการของประชาชนนั้น คงบริหารประเทศอย่างเต็มกำลังสามารถ ซึ่งอาจจะดีกว่าในอดีตที่พระองค์ได้ทำมา.. สามข้อที่ว่ามานั่น..ไม่ได้ประทับใจฉันตรงไหนเลย เพราะ เพียงสองวันแรกที่ประชาชนได้รับสิทธิและเสรีภาพ ฉันก็เริ่มมองเห็นแล้วว่า..เรื่องที่ประชาชนจะลุกขึ้นมาฆ่ากันตายนั้น เกิดขึ้นอย่างแน่นอน การขัดแย้งมันได้เกิดขึ้นไปทั่วในทุกหมู่ชนชั้น   อะไรไม่ว่า..ก่อนหน้านี้ นิคกี้ได้ทำส่งโทรเลขไปสอบถามความเห็นจากกลุ่มนายพลคนใกล้ชิด..ว่า ควรจะทรงเลือกทางไหน ปรากฏว่า..เหล่านายพลตัวเด่นๆที่ว่าภักดีจนยอมถวายชีวิตเป็นราชพลี อย่าง..Brussiloff, Alexeieff  และ Rouzsky  ต่างเห็นดีด้วยต่อการที่จะลงจากบัลลังก์.. และที่น่าเจ็บปวด..นั่นคือ รายชื่อหนึ่งในลิสต์..คือ แกรนด์ ดุ๊ค นิโคลาชา(Grand Duke Nicholas Nicholaevich) ญาติสนิทกันแท้ๆ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 52 11:51:42 จากคุณ : WIWANDA - [ 11 เม.ย. 52 03:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตามอ่านมาเงียบๆ กำลังสนุกเลยค่ะ จากคุณ : ด้วยดินสอและน้ำตา - [ 11 เม.ย. 52 22:01:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ใกล้แล้ว ประวัติศาสตร์ก็ซ้ำเดิมเสมอนะ อย่ามาซ้ำที่บ้านเราก็แล้วกัน จากคุณ : กริชครับผม - [ 12 เม.ย. 52 11:38:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งตามลิงค์มาเจอค่ะ อ่านถึงปัจจุบันซะที ติดงอมแงมแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่มีเรื่องดีๆให้อ่านกันมากมาย.. คุณป้าวิ เขียนได้เข้าใจง่าย น่าอ่านมากค่ะ จากคุณ : ta_aoao - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 19:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สรุปว่า วันนี้วันสงกรานต์ แต่เอาแต่อยู่หน้าเน็ต ไม่ได้ไปเล่นน้ำสงกรานต์เลยค่ะ แหะๆ รีบมาต่อเร็วๆนะคะ ^^ จากคุณ : ta_aoao - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 19:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามกลับเข้ามาอ่านแล้วค่ะ หลังจากที่หายไปวุ่นวายนิดหน่อยกับชีวิต อ่านถึงตรงนี้แล้วเครียด.. ประกอบกับเหตุการณ์วุ่นวายในประเทศสารขัณฑ์ยิ่งทำให้เครียดด้วย.. อินกับท่านผู้เขียนจัง.. คงอัดอั้นตันใจในสถานการณ์นั้นแทบกระอักเลือด จากคุณ : honeytina - [ 16 เม.ย. 52 13:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ดิฉันก็เครียดเช่นกัน..ไม่อยากจะเขียนเลย เพราะมันเหมือนกับชี้โพรงให้กระรอกยังไงไม่รู้..เหตุการณ์ในช่วงนั้นของรัสเซีย..ที่กำลังจะเปลี่ยนชื่อประเทศมาเป็นโซเวียต  บ้านเมืองกำลังไร้ขื่อแป..ประชาชนลุกฮือ..เจ้าหน้าที่ไร้สมรรถภาพ ทุกคนคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ใครมือยาวสาวได้สาวเอา มันช่างเหมือนอะไรเช่นนี้.. แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 52 03:36:26 จากคุณ : WIWANDA - [ 18 เม.ย. 52 03:35:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มันไม่เหมือนหรอกค่ะ คิดในอีกแง่ป้าวิก็ทำให้นักอ่านทั้งหลายในนี้ตาสว่างขึ้นมาก มองทันเกมพวกผู้ไม่หวังดีเยอะขึ้นเลยค่ะ (ยกตัวอย่างตัวเอง) รออยู่นะคะ ^o^ จากคุณ : citrus_tree - [ 18 เม.ย. 52 08:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เขียนต่อเถอะค่ะ สถานการณ์ตอนนี้คลี่คายแล้วค่ะ จากคุณ : คนอ่าน - [ 21 เม.ย. 52 12:07:37 A:125.24.67.218 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมว่าไม่เป็นการชี้โพรงหรอกครับ เพราะโพรงที่มีอยู่ไอ้เจ้าพวกกระรอกนรกมันจ้องตาเป็นมันอยู่แล้วแถมพยายามเสาะหาโพรงใหม่ๆ อีกด้วย โฮมเพจรวมกระทู้เก่าๆ ของพี่วิฯ อัพเดทแล้วนะครับ โรมานอฟ มีครบถึงตอนปัจจุบันแล้ว ส่วนเส้นทางไวน์รวบรวมไว้ครบถ้วนแล้ว คงจะเอาขึ้นได้ครบจนถึงตอนสุดท้ายภายในสุดสัปดาห์นี้ครับ สนใจดูได้ที่ http://www.geocities.com/drsak/ ส่วนกระทู้ยังเติร์กขอเวลาอีกแป๊บครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ha ha yee - [ 22 เม.ย. 52 08:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณหมอมา..สวัสดีค่ะ คิดถึงจัง คุณหลานโซแฟ๊ตก็เพิ่งหลังไมค์มาคุยด้วยหมาดๆ คิดถึงเขามากเช่นกัน เพราะห่างหายกันไปนานจนแทบจำหน้า(หล่อๆ) แทบไม่ได้ เรื่องโพรงที่เจาะกันมาทะลวงกลวงโบ๋นั่นก็จริงละค่ะ  แต่..แทบไม่น่าเชื่อว่าชั่วชีวิตของดิฉันจะได้พบกับการ"หมิ่นเบื้องสูง" แบบเข้าขั้นอุกฉกรรจ์อย่างนี้ ที่รัสเซียนั้น..พื้นฐานเกิดจากการกระจายรายได้ไม่ทั่วถึง ประชาชนยากจน ภูมิอากาศไม่เป็นใจหนาวนานทำมาหากินไม่ได้  รัฐบาลไม่สามารถแก้ไขเรื่อง"ข่าวลือ"รายวันได้ การลุกฮือจึงเกิดขึ้น.. ดิฉันจำได้ว่า..เมื่อสมัยหนึ่งของประเทศไทย เรามีกำลังของลูกเสือชาวบ้านที่ได้สร้างเครือข่าวความสามัคคีในชุมชนที่ผนึกประสานไปกับการทำงานของกองทัพบกที่มีหน่วยเฉพาะกิจที่เราเรียกว่า ชุดปฏิบัติการจิตวิทยา (ปจว) ที่ออกหน่วยไปสร้างความบันเทิงผสมผสานไปกับความรู้ให้กับกลุ่มชุมชนแออัดต่างๆ ก็นับได้ว่า ตอนนั้นบ้านเมืองสงบสุข สามัคคี ประชาชนรักทหาร เทิดทูนสถาบัน แต่แล้ว..น่าเสียดายที่กองทัพสมัยนี้ไม่ได้สานต่อในนโยบาย ไม่ได้ดูเหมือนว่าใส่เกียร์ว่างอย่างที่เขาพูดกัน.. หากว่า..ดับเครื่องจอดนอนหลับเอาเลยทีเดียว จากคุณ : WIWANDA - [ 23 เม.ย. 52 22:34:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีคุณคนอ่าน และ คุณ citrus_tree ด้วยค่ะ ดิฉันก็รอให้สถานะกาณ์คลี่คลายเหมือนกัน แม้ว่าอาจจะมีคลื่นใต้น้ำลูกใหญ่อีกหลายระลอกก็ตาม  ขอเอาใจช่วยให้รัฐบาลแก้ไขปัญหาไปได้ด้วยดี เอาละค่ะ..จะได้เริ่มเล่าต่อเสียที.. V V V หลังจากนั้นก็เป็นการร่วมโต๊ะเสวยกลางวัน.ที่ฉัน"ดูเหมือน"พอจำได้ว่ามี ผู้ร่วมโต๊ะคือ ท่านบารอนเฟรดเดอริคคนหนึ่งกับกลุ่มนายทหารคนสนิทของซาร์อีกหลายนาย..ที่ต่างเสแสร้งเล่นละครกันอย่างสุดขีด ที่ต้องบอกว่า"ดูเหมือน"นั้น เพราะในตอนนั้น บอกตรงๆว่า หูตาพร่าพรายไปหมด จำได้แต่พระพักต์ที่อาบไปด้วยพระอัสสุชลของซารินาพระมารดา กับบุหรี่ที่คีบอยู่ในระหว่างนิ้วมือของนิคกี้ที่เปลี่ยนมวนแล้ว มวนเล่า.. อาหารกลางวันมื้อนั้น..เปรียบได้ราวกับเป็นมื้อนรก..ที่ฉันเต็มไปด้วยความอัดอั้นตันใจ..ร้าวรานจนสมองมึนงง หูอื้อ กินไปอย่างไม่รับรู้รสใดๆ ช่วงบ่าย..ฉับพบกับเซอเกน้องชายที่กำลังอ่านนโยบายฉบับต้นๆของแผนงานในรัฐบาลสำรองเฉพาะกิจที่ว่าด้วยการทำงานของกองทัพ..ที่วางไว้ว่า ทหารในทุกเหล่าทัพ..จะได้รับสิทธิให้จัดตั้งคณะกรรมการของตัวเองเพื่อที่จะได้มาใช้สิทธิใช้เสียงตัวแทนร่วมกับคณะรัฐบาลแห่ง"โซเวียต" เพื่อที่จะเฝ้าดูและติดตามผลงานของเหล่านายทหารชั้นผู้นำ ว่า..ใครที่สมควรจะเลี้ยงไว้ หรือ ปลดไป  เท่านั้นไม่พอ..ในข้อเดียวกันนี้..เริ่มด้วยการ "ยกเลิก" กฏระเบียบที่เคร่งครัดต่างๆออกไปจนหมด รวมไปถึงการทำความเคารพนายทหารที่ยศสูงกว่าด้วย.. เซอเกถึงกับหน้าเสีย..เขาครางออกมาว่า.. "หมดกัน..กองทัพที่เกรียงไกรของรัสเซียได้ถึงแก่คราวดับสูญกันคราวนี้ พี่รู้มั๊ยว่า อะไรที่ได้เกิดขึ้น ตอนนี้มันลามปามไปถึงว่า..ที่ป้อมกำลังของเราที่ Vyborg เจ้าพวกทหารมันได้จับผู้บัญชาการมาฆ่าทิ้งไปแล้ว  ที่อื่นๆก็กำลังเอสตามอย่างกัน คอยดูซิ" ฉันและเซอเก ปักหลักอยู่ที่สตาฟวาไปอีกสามวันหลังจากนั้น..มันเป็นเวลาของสามวันที่ทุกนาทีช่างเต็มไปด้วยความรันทดที่แสนทุกข์ทรมาน จากคุณ : WIWANDA - [ 23 เม.ย. 52 23:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เหตุการณ์หลังจากที่ซาร์ได้ทรงประกาศลงจากบัลลังก์ วันแรก.. นายพลอเล็กเซียฟได้เชิญพวกเราให้ไปร่วมรับฟังการประชุมที่หอประชุมศูนย์บัญชาการ(สตาฟวา)เพื่อฟังพระแถลงการณ์ของซาร์กับเหล่านายทหารผู้ที่"เคย"อยู่ใต้บังคับบัญชา สิบเอ็ดโมง..หอประชุมนั้นแน่นขนัดจนแทบไม่มีที่ยืน..นิคกี้เสด็จมาถึงด้วยสีพระพักต์ที่ราบเรียบ..มีเพียงรอยยิ้มบางๆที่มุมพระโอษฐ์ พระองค์ได้กล่าวขอบพระทัยต่อนายทหารทั้งหมด อีกทั้งขอร้องให้ทำงานต่อไปอย่างเต็มกำลังสามารถ(ในรัฐบาลใหม่) ทรงขอให้ลืมเรื่องบาดหมางทั้งหมดที่เคยมีมา หันหน้าเข้าสู่การสมานฉันท์เพื่อที่ประเทศจะได้ก้าวเดินต่อไปได้ (ไม่ว่าจะชื่ออะไรก็ตาม) และเพื่อที่จะได้นำชัยชนะมาให้กับมาตุภูมิ (เพราะกำลังอยู่ในระหว่างสงคราม) สิ้นพระกระแสรับสั่ง..เสียงเปล่งตะโกน"ทรงพระเจริญ" นั้นดังกึกก้องไปทั่วอย่างที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนในช่วงยี่สิบสามปีที่ผ่านมา (หมายถึงในช่วงที่นิคกี้ได้ครองราชย์)  นายทหารระดับอาวุโสชั้นสูงสุดต่างน้ำตาไหลซึม ตอนนั้น..ถึงแม้ว่าจะมีกลุ่มนายทหารกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง..กล้าก้าวออกไปพร้อมทั้งถวายฏีกา..ขอให้ทรงทบทวนการตัดสินพระทัยใหม่ ก็คงไม่มีประโยชน์อันใด เพราะกษัตริย์ตรัสแล้วย่อมไม่คืนคำ ซาร์ค้อมพระเศียรลงคำนับ..และ..เสด็จออกไปจากที่ประชุม จากนั้น..ไม่ว่าจะเป็นการพบปะระหว่างเรา..ที่โต๊ะเสวยกลางวัน หรือมื้อค่ำ การสนทนามันช่างฝืดไปหมด..ไม่รู้จะคุยกันอะไรกันนอกจากเรื่องสมัยเด็กๆ ที่เรามีแต่ความสนุกสนานที่พระราชวังลิวาเดีย.. กลางคืน..ฉันก็ได้แต่นอนฟังเสียงประชาชนโห่ร้องด้วยความยินดีปรีดา บ้านเมืองจัดงานรื่นเริงต้อนรับชีวิตใหม่..มองไปที่ขบวนรถของซารินาพระมารดา ก็เห็นติดไฟสว่างทั้งคืน.. รัฐบาลสำรองเฉพาะกิจยังคงไม่ได้ลงมติกันเอกฉันท์ว่า..สมควรจะให้ซาร์เสด็จกลับไปอยู่กับครอบครัวที่ซาร์สโก-เซโลหรือไม่.. นิคกี้เองก็ทุรนทุรายด้วยความเป็นห่วงอลิกซ์และลูกๆที่อยู่กันตามลำพัง อีกทั้งทราบข่าวมาว่าพระธิดาทั้งสี่นั้นกำลังออกหัดพร้อมกันทั้งหมด แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 52 23:39:33 จากคุณ : WIWANDA - [ 23 เม.ย. 52 23:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 38 วันที่สอง.. นายพลอเล็กเซียฟได้เชิญพวกเรา(เหล่านายทหารรักษาพระองค์๗ไปทำการให้สัตย์ปฏิญาณต่อรัฐบาลใหม่ ที่ตัวนายพลเองก็มีทีท่าขัดเขินๆต่อพวกเราพอสมควร.. ต่อการประกาศของรัฐบาลใหม่ที่ได้แต่งตั้งให้เขาเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพ เนื่องจากความดีความชอบที่ได้ช่วยอำนวยความสะดวกให้คณะก่อการปฏิวัติจนสำเร็จเสร็จสิ้นไปด้วยดี ด้านหน้าของที่ประชุม..เป็นการยืนเรียงแถวของเหล่าทหารรักษาพระองค์จากทุกหน่วยเหล่าในเครื่องแบบเต็มยศ รวมทั้งเหล่าทหารอากาศของฉัน พวกเรายืนเรียงแถวอยู่ข้างหลังของนายพลอเล็กเซียฟ..ที่ฉันไม่เข้าใจว่า ในสายตาของคนภายนอกจะคิดกันอย่างไร..แต่..สำหรับฉันแล้วมันเป็นเรื่องแปลก..ที่..ภาพนั้นมันเป็น ไอ้คนที่มันทรยศต่อคำสัตย์ปฏิญาณของมันเองแท้ๆ..กลายเป็นคนที่มานำพวกเราให้กล่าวคำสาบานต่อหน้ามัน มีพระมากล่าวสวดนำ..ตามด้วยเสียงเพลงมาร์ช..ที่ฉันไม่อยากได้ยินเพราะ นี่คือคำกล่าวสวดครั้งแรกในรอบสามร้อยสี่ปีของรัสเซียในราชวงค์ โรมานอฟ ที่คำสวดนั้น..ไม่มีการเอ่ยถึงพระมหากษัตริย์ ใจฉันหวนไปคิดถึงแต่นิคกี้..ที่ได้แต่ประทับอยู่ในห้องมิได้เสด็จออกมา เชื่อว่า..นิคกี้เองก็คงเจ็บปวดไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเท่าไหร่.. ในที่สุด..รัฐบาลใหม่ก็ได้อนุญาตให้ตามพระประสงค์ พร้อมทั้งได้จัดขบวนรถให้ในวันรุ่งขึ้น เวลาบ่ายสี่โมง ที่พระองค์และเซอเกจะเสด็จกลับสู่เมืองหลวง ส่วนฉันและซารินาพระมารดาก็จะไปที่เคียฟ ส่วนที่ร้าวรานใจที่สุดในครั้งนี้..นั่นก็คือ การหายหน้าหายตาไปของเหล่าพระราชวงค์ใกล้ชิดคนอื่นๆ ที่ไม่มีใครกล้าโผล่หน้ามาที่สตาฟวาสักคน ไม่รู้ว่าจะด้วยสาเหตุที่ว่าไม่กล้ามาเพราะกลัวว่าจะโดนรัฐบาลใหม่หมายหัว หรือ จะด้วยถูกสั่งห้ามไม่ให้มา.. จนบัดนี้..ฉันก็ยังหาความจริงไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 52 00:05:02 จากคุณ : WIWANDA - [ 24 เม.ย. 52 00:03:39 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ประโยคที่ขีดเส้นใต้อ่านแล้วช่างบาดลึกเข้าไปในจิตใจโดยแท้ อยู่ดีๆทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วแทบไม่อยากเชื่อเลย จากคุณ : citrus_tree - [ 24 เม.ย. 52 10:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีตอนบ่ายเช่นกันค่ะ อ่านแล้วบาดใจดีแท้ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก จากคุณ : คนอ่าน - [ 24 เม.ย. 52 13:28:44 A:125.24.9.25 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ชาวกระทู้หายไปไหนกันหมดเนี้ยะ เท่าที่ทราบ พวกโรมานอฟ ที่รอดชีวิต คือพระราชวงศ์ที่อพยพไปอยู่ที่ไครเมีย ริมทะเลดำ น่ะครัย มีเรือของอังกฤษมารับไปน่ะ แต่พระราชวงศ์ที่อยู่ในมอสโคว์ น่าจะถูกประหารชีวิตทั้งหมดนะครับ จากคุณ : กริชครับผม - [ วันแรงงาน 13:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อยู่นี่ค่าาา... จากคุณ : คนอ่าน - [ วันแรงงาน 19:30:53 A:125.24.51.242 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กระทู้ใกล้ตกหน้าแว้ววววว จากคุณ : กริชครับผม - [ 4 พ.ค. 52 09:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขึ้นกระทู้ใหม่ค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 6 พ.ค. 52 00:45:07 ]