ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องการเขียนนี่ต้องเน้นหลักไวยากรณ์ค่ะ โดยเฉพาะเรื่องของศัพท์ที่มีความหมายเหมือนกัน (Synonym) เพราะในการเขียนถ้าเราใช้คำเดิมซ้ำๆ การอ่านออกมามันจะไม่ราบลื่นหรือสวยงาม อันนี้คือเท่าที่เคยทำเอง แล้วพอลองอ่านดูแล้วมันเหมือนเราใช้คำฟุ่มเฟือยอ่ะ แต่ถ้าเราต้องการจะพูดถึงสิ่งนั้นซ้ำๆ ลองหาคำอื่นๆ ที่มีความหมายเหมือนกัน เช่นพวก คำเชื่อมประโยคต่างๆ however,anyway, As a matter of fact,moreover actually but,despite อะไรพวกนี้ค่ะ สรุปก็คือ กว้างขวางในเรื่องของไวยากรณ์ สำนวนเขียน คำศัพท์ที่มีความหมายเหมือนกัน หรือคล้ายคลึงกัน โดยหาหนังสือพวกวรรณกรรมเยาวชน หรือหนังสืออ่านนอกเวลาจะช่วยได้มากเลยค่ะ จากคุณ : เสวนาสกาพาที (RasTa_PaM) - [ 3 เม.ย. 52 15:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นเพราะมันยังขาดความชำนาญไง ต้องฝึกต้องใช้บ่อยๆ ขึ้นอยู่กับความพยายาม จากคุณ : Top-Toffee - [ 3 เม.ย. 52 19:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แปลอังกฤษเป็นไทยได้ดี แต่เขียนภาษาอังกฤษไม่ได้ อือม์ ตรรกะมันแย้งๆกันอยู่ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 3 เม.ย. 52 21:05:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นเหมือนกันค่ะ เราอ่านนิยายภาษาอังกฤษได้ ดูหนังซับอิงค์ได้สบาย ฟังAudio book ภาษาอังกฤษ (นิยาย) ก็เข้าใจ แต่พูดกับเขียนนี่แทบจะไม่ได้เลยค่ะ ไม่รู้จะแก้ยังไงดีเหมือนกัน จากคุณ : ซาละเปาไส้ครีม - [ 3 เม.ย. 52 21:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอบลูกเพ่แอ๊ด ที่ว่า "แปลอังกฤษเป็นไทยได้ดี แต่เขียนภาษาอังกฤษไม่ได้ อือม์ ตรรกะมันแย้งๆกันอยู่" มันเป็นไปได้ และเป็นไปแล้วจริงๆ นี่จากประสบการณ์ตรงนะ เรื่องมันเป็นเงี้ย...เมื่อ 21 ปีที่แล้วนะ เราสอน conversation ตามบ้านและสำนักงาน แล้วโฆษณาในหนังสือพิมพ์รับสอนเสียสวยหรูเว่อร์เลยหละ แล้วก็มีสำนักงานทนายความแห่งหนึ่งนะ โทรมาติดต่อ ให้เราแปลไทยเป็นอังกฤษเรื่องคดีความโกงกันตั้งหลายร้อยล้านบาท ...เราอ่านภาษาไทยแล้วนะ ก็รู้ว่าแปลตรงตัวภาษาอังกฤษมันอ่านไม่รู้เรื่องหรอก เราจึงอ่านจับใจความแล้วแปลเป็นอังกฤษแบบ เขียนเอาใหม่ให้เป็นธรรมชาติ ผลปรากฎว่า เจ้าของสำนักงานทนายความที่มีปริญญาเอกนิติศาสตร์จากสหรัฐยอมรับได้ เราถามเขาว่า "ทำไมคุณไม่แปลเอง" เขาหัวเราะบอกว่า "ผมว่าความแพล็บเดียวได้เงินมากกว่า คุณแปลต่อไปเหอะ" ในขณะนั้นนะ เราแปลอังกฤษเป็นไทย (หัดแปลหนัุงสืออยู่)  แล้วเราแปลทีไรนะ คนไทยอ่านภาษาไทยของเรา พวกเขาก็หัวเราะ หาว่า "เขียนเหมือนเด็ก ม. ต้น" ซี่งมันก็จริงอยู่หละ เพราะว่าเราเีรียนภาษาไทยมาแค่ ม.ต้น จริงๆน่ะ หลังจากนั้นอีก 2-3 ปีนะ เราไปสมัครงานเป็นนักแปล รับเงินเดือน ในบริษัทแปลแห่งหนึ่ง ตอนสมัครงาน เราเล่าให้เจ้าของบริษัทแปลฟังเรื่องเราแปลไทยเป็นอังกฤษ และเรื่องเราแปลอังกฤษเป็นไทย เจ้าของบริษัทรับเราเข้าทำงาน และทีนี้ละสนุกมากๆ เลยหละ วันแรกนะ เขาจับเราไปนั่งคู่กับชาวต่างชาติที่เป็น editor แล้วโยนงานแปลปึ๊่งใหญ่ๆให้เรา แล้วพูดว่า "นักแปลคนนี้ แปลไวมากๆ 40 หน้า ใช้เวลาแปลแค่ 48 ชม เอง แปลไทยเป็นอังกฤษ ขอให้เรากับต่างชาติช่วยกัน edit ภาษาอังกฤษให้ ดีกว่าเดิม" พอเราอ่านภาษาอังกฤษนะ นักแปลท่านนั้น รู้ศัพท์เกือบทั้ง dictionary แต่โทษที ไม่มีประโยคภาษาอังกฤษประโยคไหนเลย ที่เขาเขียน แล้ว จะเป็น "ธรรมชาติได้" เราก็เลยร้อยเจี๊ยก ดีใจจนสุดฤทธิ์ว่า "โหแปลแบบนี้นะ ฉันก็แปลได้อ้ะ...555+++" ยังมีต่อ....... จากคุณ : fortuneteller - [ 3 เม.ย. 52 21:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรากับชาวต่างชาติ (ที่อ่านภาษาไทยรู้เรื่องดี) ก็ช่วยๆกันยำแมร่งเสียเละเลยอ้ะ ตอนยำใหญ่นะ นั่งหัวเราะกันสองคนว่า นักแปลคนนี้นะ รู้คำศัพท์เกือบทั้ง dictionary แต่เขียนภาษาอังกฤษผิดธรรมชาติหมดเลย เป็นไปได้ไงกันหว่า? แต่มันก็เป็นไปแล้วน่ะ?? พอ edited เสร็จ ก็ส่งให้เจ้านาย เจ้านายก็ปูนบำเหน็จรางวัลให้พวกเรา 2 คนอย่างงดงาม แต่ ..แต่ อะไร? แต่ เราขอร้องเจ้านายว่า "อย่าใช้เราแปลหรือ edit งานแปลไทยเป็นอังกฤษ (ที่เราทำได้โดยไม่ต้องเรียน) บ่อยๆ เราอยากเรียนแปลอังกฤษเป็นไทย" เจ้านายบอกว่า "ได้ เดี๋ยวผมจัดให้" ทีนี้หละ เรื่องมันๆก็เกิดขึ้น นักแปลอาวุโสท่านหนึ่ง เธอจบอักษรศาสตร์เอกอังกฤษจากมหาลัยดัง เธอแปลอังกฤษเป็นไทยมานาน..."รุ่นแม่เราเลยว่ะ"...  เธออ่านภาษาอังกฤษ "ขาดกระจุย" แถมเธอมีประสบการณ์สูงมากๆ ระดับที่ว่า เธอเป็น บรรณาธิการต้นฉบับหนังสือแปล แล้วสอนมวย ให้นักแปลดังๆหลายๆคนในตอนนี้ ได้สบายๆเลยหละ เวลาเธอแปลอังกฤษเป็นไทยนะ ภาษาไทยเธอ "เนียนมากๆ" เลยหละ โห เจ้านายบอกว่า ให้ผลัดกัน edit งานของกันและกัน นั่นก็คือว่า เราแปลอังกฤษเป็นไทย เธอ edited ภาษาไทยเรา และเวลาเธอแปลไทยเป็นอังกฤษนะ เราก็ edited ภาษาอังกฤษของเธอ .... ต่างคนต่างก็ยำ each other แบบโหดๆมั่กๆ เลยหละ จนแทบจะมองหน้ากันไม่ติดเลยหละ...(เวลาเดินผ่านกันและกัน ต้องคอยทำตัวลีบๆ หลบๆกัน เพราะกลัวมือไม้ ดีดผั๊ว ไป แบบไม่ตั้งใจ)...คือว่าเวลาเธอเห็นภาษาไทยเรานะ เธอก็หัวเราะก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.... แล้วเวลาเราเห็นภาษาอังกฤษเธอนะ มีหรือที่เราจะไม่หัวเราะดังกว่า...555+++... งานนี้นะ ขอบอกได้เลยว่า "นัวเนีย แบบถ้าเป็นแม่ไม้มวยไทย ก็ต้องเรียกว่า หนุมานคลุกฝุ่น" ...แต่ จะอย่างไรก็ตามนะ...จวบจนทุกวันนี้ นะ เราต้องของกราบคารวะนักแปลท่านนั้น แล้วยกย่อง ให้เธอเป็นอาจารย์สอนการแปลอังกฤษเป็นไทย ให้เรา (สอนเราเขียนภาษาไทยอีกอ้ะ) "ด้วยใจจริง" เนื่องจากว่า ถ้าไม่มีเธอ edit งานแปลให้เรานะ ป่านนี้ เราก็ยังแปลอังกฤษเป็นไทยไม่ได้หรอก...นี่เป็นเรื่องจริง สรุป คนเราเรียนภาษาอังกฤษได้ 2 levels ใหญ่ๆ นั้นก็คือ learn to understand แต่ learn to understand and to compose (เรียนให้เข้าใจภาษาอังกฤษ แล้วเขียนภาษาอังกฤษเป็น) ด้วยนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย หละ... แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 52 22:23:02 แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 52 22:17:00 แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 52 22:12:54 จากคุณ : fortuneteller - [ 3 เม.ย. 52 22:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ชอบเล่าเนอะ จากคุณ : เราก็ชอบอ่าน (หนูฟั่นเฟือน) - [ 3 เม.ย. 52 23:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 5-6  ชอบค่ะ ได้เข้ามาอ่านประสบการณ์ที่ดี จากคุณ : CuTe AnGel LoGin tO tHe WoRLd - [ 4 เม.ย. 52 00:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรานี่ไงคนนึง เขียนมั่วๆเมา แต่แปลได้ จากคุณ : The Gargoyle - [ 4 เม.ย. 52 01:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คิดว่าแค่แต่งประโยคหรือสนทนาคงต้องฝึกจากการอ่าน+ฟังภาษาอังกฤษแหลก และลงมือเขียน+พูดนั้นแหละครับเพราะเวลาเราอ่าน+ฟังผ่านตาผ่านหูมากๆเราก็จะสะสมรูปแบบประโยค+ศัพท์ไว้ใช้มากมาย...แต่...เอ..สงสัยว่า ถ้าต้องแปลไทยเป็นอังกฤษ แล้วมีปัญหาผมว่าพอทำเนา แต่จขกทท่านก็อ่านภาษาอังกฤษจนแตกแล้วไม่ใช่เหรอครับเพราะเห็นว่าต้องแปลจากอักกฤษเป็นไทยและแปลได้ดีอยู่แล้ว แค่แต่งประโยคหรือสนทนาทั่วไปน่าจะไม่ยากน่า เอ ยังไง หรือผม งง เอง 55+ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 08:27:23 แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 08:20:55 จากคุณ : โจโฉ (joechou) - [ 4 เม.ย. 52 08:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มันก็เป็นตรรกะที่ขัดแย้งกันจริงๆ แต่ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ - -" เหมือนสมองซีกนึงใช้งานได้ดี แต่อีกซีกมันไม่ค่อยได้ใช้ เลยติดๆขัดๆ จากคุณ : จ้องจนปวด - [ 4 เม.ย. 52 10:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มันขึ้นอยู่ประสบการณ์ครับ ตอนอยู่มหาวิทยาลัยปี 1 ภาษาอังกฤษผมก็คล่องระดับอ่านหนังสือพิมพ์อังกฤษรู้เรื่อง ฟังรู้เรื่อง อ่านนวนิยายแทบไม่เปิดดิก แต่ต้องทำ paper ส่งอาจารย์ สำนวนภาษาอังกฤษผมราวๆ กับเด็ก grade 7-8 เท่านั้น พอปี 2 สำนวนการเขียนดีขึ้น เพราะหัด paraphrase เก่งขึ้น มาเขียนได้ระดับพอใช้ได้แบบ professor ไม่ตำหนิ ก็ปีสุดท้าย แต่สำหรับผมก็คิดว่า มันแค่สำนวนพื้นๆ ยังไม่ดีเท่าไร แต่ไม่ผิด Grammar ห่วยๆ (หรือไม่ผิด Grammar เลยก็ว่าได้) สำนวนระดับที่ฝรั่งชมเชยว่าดี สำหรับผมต้องอีก 20 ปีหลังจากจบมาครับ (ก็ผมไม่ใช่อัจริยะนี่ครับ จึงใช้เวลานานมาก) สรุป มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ เขียนบ่อยๆ สิ่งที่คุณได้อ่านมา ได้ฟังมา มันจะปรากฎเป็นรูปตัวอักษรที่สละสลวยกลมกลืนได้เอง จากคุณ : K.Senior - [ 4 เม.ย. 52 19:09:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ที่ว่าเขียนไม่ได้เลย อาจจะเกินไปหน่อย แต่ถ้าบอกว่าเขียนได้ไม่ดี ผมคิดว่าเป็นไปได้  ผมว่ามันเหมือนกับ ฟังฝรั่งพูดภาษาอังกฤษรู้เรื่อง แต่พอให้มาพูดเอง กลับพูดไม่ได้ ไม่รู้จะเรียงประโยคยังไง หรือใช้เทนส์ไหน เนื่องจากไม่ได้ฝึกด้านการพูดมากพอ การแปลอังกฤษเป็นไทยก็เช่นเดียวกัน มีประโยคให้แล้ว ก็แค่แปลโดยรวม อาจจะแปลบางประโยคไม่ได้ แต่ถ้ารู้เนื้อเรื่องโดยรวม มันก็เดาได้ไม่ยาก แต่ถ้าลองให้แปลภาษาไทยที่แปลเองกลับไปเป็นภาษาอังกฤษ ก็อาจจะทำไม่ได้ดี แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 52 11:59:07 จากคุณ : Tiger อู๊ด - [ วันจักรี 11:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แปลกนะที่คุณแปลได้ดีแต่เขียนไม่เก่ง เพราะเราคิดว่าการแปลได้ดีผู้แปลจะต้องมีความรู้ด้านภาษาที่ดีทั้งภาษาที่แปลและภาษาที่ถูกแปล จากประสบการณ์ของตัวเองนะ เมื่อก่อนเราก็คิดว่าภาษาอังกฤษเราอยู่ในเกณฑ์ดีล่ะ พูดได้ อ่านเข้าใจ แถมยังทำงานในแวดวงชาวต่างชาติด้วยต้องใช้ภาษาเป็นประจำ ก็คิดว่าตัวเองแน่ลองไปสอบเรียนโทต่อ ก็ติดอีกได้คณะที่เรียนด้วยภาษาอังกฤษซะด้วย แต่ขอโทษเถอะเริ่มเรียนเทอมแรก เราก็ชักไม่แน่ใจล่ะว่าภาษาเราจะดีจริง วิชาตัดเชือกของเราคือ วิชาการแปล เรียนแล้วทำให้เรารู้ว่า ภาษาอังกฤษของเรานั้นอยู่ในขั้นกลางๆ นี่เอง เราเชื่อว่าทักษะการเขียนและการพูดสามารถพัฒนาได้ค่ะ สมัยเราเรียนก็ต้องฝึกเขียนเป็น paraphase ประมาณนั้นนะค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 52 18:33:13 แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 52 18:32:13 จากคุณ : สีส้มแสนสดใส - [ วันจักรี 18:30:37 ]