ความคิดเห็นที่ 1 คำว่า อาชีพ หมายถึงว่าคุณไม่ทำมาหากินอย่างอื่น แปลอย่างเดียวแล้วก็ได้รับค่าตอบแทนเอามาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ถ้านิยามอย่างนี้ คงหาคนที่เป็นนักแปลอาชีพได้ไม่มากนัก เพราะว่าการจะเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้ด้วยการแปลอย่างเดียว ทำได้ไม่ง่ายนัก มีคนทำได้ แต่ต้องฝีมือจริงๆ มีงานป้อนสม่ำเสมอ ถึงจะทำได้ อย่างคนที่แปลหนังสือขายประจำก็เช่น คุณสุวิทย์ ขาวปลอด คุณนพดล เวชสวัสดิ์ เป็นต้น อยากจะถามในรายละเอียดของการทำอาชีพนักแปลก็ต้องไปขอสัมภาษณ์ท่านเหล่านั้นเอาเอง ผมไม่รู้จักท่านเป็นการส่วนตัวก็เลยสัมภาษณ์ให้ไม่ได้ ที่พอจะรู้จักในนี้ก็เช่นคุณพ่อโปรเจ็กต์ คุณแท่นสี คุณปลาทอง ถ้าเธอว่างก็คงจะแวะมาแจมเอง ระดับรองลงมาก็คือการทำงานแปลแบบกึ่งอาชีพ นั่นคือประกอบอาชีพทำการทำงานอย่างอื่นอยู่ แต่ว่ามีฝีมือมีใจรัก ก็เลยรับงานแปลเป็น sideline อย่างนี้มีเยอะ ผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนี้ พอมีประสบการณ์อยู่บ้างก็ขอแบ่งปันให้เจ้าของกระทู้ฟัง เจ้าของกระทู้ถามว่าคุณสมบัติของนักแปลที่ดีคืออย่างไร 1.ต้องรู้ภาษาต้นทางดี ดีระดับที่อ่านได้เข้าใจแตกฉานท่องแท้ว่าคนเขียนเขาสื่ออะไร ไม่ใช่รู้แบบเดาๆนะครับ ต้องรู้จริง ถ้าอ่านหนังสือยังไม่ขาด ก็เลิกคิดเรื่องแปลได้เลย เพราะสิ่งที่สื่อมันจะไปตรงกับต้นฉบับได้อย่างไร 2.ต้องรู้ภาษาปลายทางดี ดีพอที่จะสามารถเขียนข้อความถ่ายทอดสาระความรู้ความเข้าใจตลอดจนอรรถรสของต้นฉบับเขาได้ไม่ผิดเพี้ยน ไม่ขาดหาย และไม่มีอะไรแปลกปลอมแทรกแซงเข้ามา ดังนั้นทักษะการใช้ภาษาปลายทางได้อย่างเหมาะเจาะ แนบเนียน จึงสำคัญมาก จำไว้ว่านักแปลเป็นสื่อกลางระหว่างคนเขียนกับคนอ่าน ต้องทำหน้าที่ถ่ายทอดอย่างซื่อตรง ไม่ใช่ฤาษีแปลงสาร คุณอาจจะอ่านๆไปแล้วมันเขี้ยว เห็นว่าคนเขียนมันจืด น่าจะเติมกะปิน้ำปลากระเทียมหอมตะไคร้ให้มันอร่อยเหาะ คุณอาจจะเป็นแม่ครัวฝีมือเลิศ แต่คุณไม่ใช่นักแปล คุณเป็นนักแปร เพราะคุณได้แปรเปลี่ยนสาระเขาไปเรียบร้อยแล้ว คนอ่านก็ได้รับฉบับที่คุณดัดแปลงแก้ไขของเขาไปแล้ว ไม่ใช่ได้รับสาระดั้งเดิมของเขา ซึ่งผมว่าคนอ่านถ้าเขารู้ความจริงกึคงไม่ยินดีนัก การที่จะมีทักษะการใช้ภาษาทั้งในข้อ 1 และ 2 อย่างที่ว่าได้ต้องเกิดจากการฝึกฝนทั้งการอ่านและการเขียนมาในระดับหนึ่ง คุณบอกว่าอ่านแต่ภาษาอังกฤษแต่ไม่ชอบอ่านภาษาไทย ตรงนี้เป็นจุดอ่อนของคุณ คุณอ่านภาษาอังกฤษอาจจะเก่ง แต่ถ้าคุณเขียนภาษาไทยไม่เป็นก็ใข้ไม่ได้ อย่านึกว่าเพียงเพราะคุณเป็นคนไทยและภาษาไทยเป็นภาษาแรกของคุณและคุณอ่านภาษาอังกฤษออกแล้วคุณจะเป็นนักแปลได้โดยอัตโนมัติ ต้องยืมวาทะสำนวนของครูเสฐียรโกเศศ-นาคาประทีป จาก กามนิต-วาสิษฐี "หามิได้ ไม่แน่นัก" ผมรู้จักคนที่เก่งภาษาอังกฤษหลายคนที่เขียนภาษาไทยไม่ได้เรื่อง การจะเขียนให้ได้เรื่องนั้นเห็นจะไม่มีทางอื่นที่จะฝึกได้นอกจากได้รู้ได้เห็นได้อ่านสำนวนการเขียนที่ดีๆไว้มากๆเอาไว้เป็นครู แล้วก็มาถึงคุณสมบัติประการที่สามของนักแปล 3.มีความรู้รอบตัวมากถึงมากที่สุด การอ่านต้นฉบับนั้นบางทีจะต้องเข้าใจบริบทของเรื่องหรือของศัพท์บางคำด้วยจึงจะถ่ายทอดได้ถูกให้คนอ่านปลายทางเข้าใจ ยกตัวอย่าง เจอคำว่า KKK เข้า คุณอ่านเข้าใจ แต่คนอ่านชาวไทยทั่วไปจะเข้าใจว่าอย่างไร การจะทำความเข้าใจกับสิ่งเหล่านี้ต้องอาศัยความรู้รอบตัว ส่วนหนึงได้จากการเก็บเกี่ยวจากการอ่านการฟังมาเยอะ อีกส่วนหนึ่งได้จากเอกสารอ้างอิงต่างๆซึ่งยิ่งมีเยอะยิ่งดี ค้นเน็ตเก่ง หาด้วยกุ๊กเกิ้ลและวิกกี้เก่ง มีเอนไซโคลปีเดียเยอะๆเล่ม มีพจนานุกรมเยอะๆให้มากที่สุด ทั้งพจนานุกรมทั่วไปและพจนานุกรมเฉพาะทาง การแปลไม่ได้ง่ายเหมือนการเทียบคำต่อคำ แต่ต้องอาศัยความเข้าใจในบริบทด้วย ถ้าแปลคำต่อคำได้แล้วเรียกว่าเป้นนักแปล คอมพิวเตอร์มันก็เป็นนักแปลได้ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ วันเถลิงศก (15) 11:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านคำตอบของลุงแอ๊ดแล้วก็น่าจะกระจ่าง ถึงกระจ่างที่สุด ผมมีเพื่อน และเพื่อนรุ่นน้องสิบกว่าคน ที่เป็นนักแปลหนังสือและแปลบทภาพยนตร์ ทุกคนแนะนำให้ผมเข้าวงการแปล เพราะรู้ว่าภาษาและความรู้รอบตัวของผมดีพอ แต่ผมก็ไม่สามารถที่จะทำได้ เนื่องจากภาษาไทยของผมไม่ดีพอ สำนวนค่อนข้าง จะไม่เอาอ่าว และกระด้างเกินไป ไม่สามารถที่จะถ่ายทอดให้ได้อารมณ์ หรือว่า ความรู้สึกตามที่ควรจะเป็นได้ ผมเขียนบทความสั้นๆได้ ไม่มีปัญหา และก็ยังเขียนอยู่ ส่วนมากก็จะเป็นทางด้าน วิชาการมากกว่าอื่น...ผมได้เริ่มอะไรบางอย่างไว้เมื่อ 13  ปี ที่แล้ว ดำเนินทุกอย่าง มาจนคิดว่าเป็นดร๊าฟสุดท้ายแล้ว แต่จนบัดนี้ ก็ยังไม่เสร็จ เพราะว่าเมื่อกลับไปอ่าน ทีไร ก็เป็นอันต้องมีอะไรให้แก้ทุกครั้งไป...ภาษาต้นทางไม่มีปัญหา แต่จะหาคำลง ให้สวยในภาษาปลายทางที่เป็นภาษาของเราเองนี่ซิ...ปัญหาใหญ่ เวรกรรมจริงๆ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พิมพ์ก่อนไปหรือไม่ จากคุณ : tnu - [ วันเถลิงศก (15) 16:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อย่างเพิ่งทำเป็นอาชีพเลยครับ   หาอาชีพอื่นที่มีรายได้ประจำทำก่อนดีกว่า   บางปีผมแทบหางานไม่ได้เลย   บางปีแทบจะสับรางไม่ทัน   แต่ต่อให้เป็นปีที่ดีที่สุด   รายได้จากการแปลเพียงอย่างเดียวก็ยังไม่พอค่าใช้จ่ายอยู่ดี    ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะผมทำงานช้าก็เป็นได้ จากคุณ : Tanis - [ วันเถลิงศก (15) 18:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบ #2 เรื่องเฮีย tnu ที่บอกว่า "เวรกรรมจริงๆ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พิมพ์ก่อนไปหรือไม่" จะแนะนำให้ ถ้าเป็นงานแปลอังกฤษเป็นไทยนะ ลูกเพ่จ้างเจ๊ปลาทอง edit ภาษาไทยให้ดิ (จ้างแพงๆหน่อยนะ เราจะได้ไปคิดค่า commission จากเธอน่ะ...555+++...) "รับรองว่าไม่ผิดหวังเลยหละ"   คือเราก็มีปัญหาคล้ายๆคุณอีกตรงที่ว่า อ่านภาษาอังกฤษเข้าใจดี เวลาแปลเป็นอังกฤษเป็นไทย แต่เราก็ยังเขียนภาษาไทยได้ไม่เฉียบขาดนัก  ถึงแม้ว่าเราจะมีประสบการณ์ และรู้ทางหนีทีไล่ ในการเรียบเรียงภาษาไทยได้ดีกว่าเด็กๆที่เพิ่งหัดแปล หลายๆเท่าก็ตาม  แต่เราก็ไม่เคยแปลอังกฤษเป็นไทยชนะเจ๊ปลาทองได้เลย (ไม่ว่าจะเป็นแปลเอกสารทางด้านเทคนิคหรือแปลนิยาย...แต่เอ่อรู้สึกว่าแปลอังกฤษเป็นไทย เราจะชนะเธอเรื่องเดียวคือแปลเอกสารกฎหมายน่ะ...555+++...)   ตอนนี้เธอเป็นบรรณาธิการต้นฉบับนิยายเล่มที่เรากำลังแปลอยู่ (อย่างเป็นทางการ)  ทุกวันสองวันนะ เธอจะโทรมาสอนภาษาไทยให้เราว่า คำศัพท์ภาษาไทยคำไหนควรใช้ในบริบทแบบไหนบ้าง เท่านั้นไม่พอนะ เธอยังหัวเราะชอบอกชอบใจเรื่อง "จับผิดเราได้ อีก ตรงที่เราแปลผิดจังๆเพราะว่ารีบแปล แล้วเมาหมัด ตั้งหลายแห่งแน่ะ...555+++..." แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 52 18:41:34 แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 52 18:40:06 จากคุณ : fortuneteller - [ วันเถลิงศก (15) 18:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มันไม่ใช่การแปลครับ...มันเป็นการอธิบายความหมายของคำศัพท์ ซึ่งเป็นศัพท์เฉพาะเสียส่วนใหญ่ โดยที่ผมจะให้ความหมายของมัน ให้ผู้อ่านเข้าใจในคำโดยไม่มีการแปลคำ หรือใช้คำทับศัพท์ ครับ ผู้ที่จะช่วยผมได้จริงๆ  จะต้องเข้าใจในศัพท์เหล่านี้ทัดเทียมกับผม หรือดีกว่า เคยได้ตีพิมพ์ในนิตยสารไปบ้างแล้ว และก็อยู่ใน website หลายแห่ง แต่มันต่างกันเมื่อจะต้องทำเป็น หนังสือ หรือคู่มือ จากคุณ : tnu - [ วันเถลิงศก (15) 19:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^ อ๋อมันเป็นอย่างนี้เอง เราก็เลยอดได้ค่า commission เลย ...555+++... ........................................................................................................ เอ่อ ยังไม่ได้ตอบ จขกท เลย ถ้าชอบอ่านนิยายภาษาอังกฤษ เราก็เดาว่าก็คงอยากแปลนิยายอังกฤษเป็นไทย ก็เลยจะแนะนำว่า นักแปลนิยายที่ดีควรมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้ เสพย์สื่อภาษาอังกฤษทุกอย่าง ตั้งแต่ อ่านนิยายภาษาอังกฤษ ดูหนังฝรั่ง ฟังเพลงสากล ติดตามข่าวพวก international news หาความรู้รอบตัวไว้เยอะๆ เช่นพวกประวัติศาสตร์ การเมือง วัฒนธรรม สังคม หรือเทคโนโลยีสาขาต่างๆ หมั่นอ่านบทความหรือข้อความบนเวปฝรั่งบ่อยๆ ใช้ google ให้เก่งๆ จะได้หาข้อมูลได้เก่งๆ  เนื่องจากความรู้เหล่านี้ทำให้แปลนิยายได้ง่าย   เพราะนิยายสมัย information explosion กว่าจะแปลได้จบเล่มหนึ่ง ต้องใช้ความรู้รอบตัวหลายสาขามากๆ บางทีรู้แต่ภาษาอย่างเดียว ก็ยังไปไม่ค่อยจะรอด  นิยายยากๆบางเล่มบางทีึกว่าจะแปลได้แต่ละหน้า ต้องค้นข้อมูลเรื่องความรู้รอบตัวกันเป็นวันๆเลยหละ นั่นก็หมายความว่า ถ้าเรารู้น้อย แล้วต้องค้นมาก เราก็จะแปลเสร็จช้า ได้เงินช้าจนหมุนเงินไม่เร็วพอที่จะทำงานแปลอย่างเดียวแล้วจะอยู่รอดได้ .... นักแปลสมัยนี้ ที่แปลได้เร็วจนคนอ่านๆไม่ทันคนแปลนั้น มีอยู่ 2 ประเภทคือ 1. IQ เกินมนุษย์เลยแปลดีแล้วแปลเร็วเกินคาดมากๆ 2. แปลผิดบานตะไทเลย (ทั้้งที่นักแปลรู้ตัว และไม่รู้ตัว)  แต่เขียนภาษาไทยสวยๆมาตบตาคนอ่าน แต่ก็มีประเภทเดินสายกลาง คือมีงานทำประจำรัึบเงินเดือนทุกเดือน แล้วค่อยๆแปลไปช้าๆไม่ผลีผลาม อ้อลืมไป มีอีกประเภทหนึ่งคือ เงินเหลือใช้ ไม่ทำอะไรก็อยู่ดีกินดีได้ แต่อยู่ว่างๆแปลหนังสือเล่นสนุกๆ นักแปลประเภทหลังสุดนี้ค่อนข้างจะได้เปรียบชาวบ้านเขา เำพราะไม่มีแรงกดดัน แปลไปสบายๆไม่ต้องเครียดมาก นี่เป็นคุณสมบัติโดยทั่วๆไป ส่วนเรื่องการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการแปลนั้น วันนี้ยังปั่นกระทู้ไม่ไหว เพราะเรื่องมันยาว และพรุ่งนี้ต้องตื่นไปข้างนอกแต่เช้า จากคุณ : fortuneteller - [ วันเถลิงศก (15) 23:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การแปลเป็นอาชีพโดดเดี่ยว และหลังขดหลังแข็ง ถ้าหากมีตัวช่วยเช่นTrados และพิมพ์เร็วเป็นไฟอย่างพ่อหมอดูก็อาจจะได้เร็วขึ้น แต่ยังไงก็นั่งหน้าคอมกันนานเลยล่ะ แล้วส่วนมากค่าตอบแทนก็ไม่ดีนัก  จนกว่าจะฝีมือเข้าขั้นและมีงานป้อนมากพอ ส่วนใหญ่ก็คงต้องทำเป็นงานเสริมจนกว่าประสบการณ์และเครือข่ายงานจะเข้าที่ แต่ถึงอย่างนั้นก็จะมีปัญหาเส้นตายซึ่งมักจะมาด่วนจี๋เสมอ ถ้าหากมีใจรักเป็นพื้น และไม่กลัวงานหนัก กับมีพื้นฐานภาษาต้นและปลายทางดีพอควร ก็โดดลงมาเลยค่ะ ไม่มีอะไรไกลเกินเอื้อมถ้าพยายาม ขอเอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : lilymay - [ 17 เม.ย. 52 09:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นอาชีพที่สบายและลำบาก ร่ำรวยและตกยาก มีกินและแดกแกลบ น่านเลยครับ นักแปล T_T อย่าคิดยึดเป็นอาชีพหลักเลย จาก รุ่นพี่ที่โดนน้ำร้อนลวกมาแล้ว จากคุณ : SaintPSU - [ 17 เม.ย. 52 13:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ชื่อคุณข้างบนนี้ PSU คือ จบจากมอ. ป่าว ^_________^ เราแปลอิสระมาปีสองปี แรกๆ ก็ว่าดี ตอนนี้กำลังหางานอย่างอื่นทำอยู่ เหมือนข้างบนๆ ว่า แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 52 19:40:10 จากคุณ : อยากให้โลกนี้มีรอยยิ้ม - [ 17 เม.ย. 52 19:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 งานประจำและงานพิเศษ ล้วนแล้วแต่เป็นงานแปลค่ะ (ตั้งปณิธานไว้ตั้งแต่ก่อนเรียนจบว่าอยากเป็นนักแปล) ก่อนจะลงมาคลุกวงในเต็มตัว ขอแนะนำให้รับเป็นงานพิเศษก่อนนะคะ ถ้ามีโอกาสเจอตัวบทต้นฉบับหลาย ๆ แบบก็จะดี (ถ้าเป็นไปได้) เพราะตัวบทแต่ละแบบก็มีลักษณะเฉพาะตัว และความยากง่ายต่างกันไป ตัวบทบางอย่างอาจจะไม่ต้องใส่อารมณ์ความรู้สึกลงไป เช่น เอกสาร คู่มือ จดหมาย(ที่ไม่ใช่จดหมายส่วนตัว) แต่บางอย่างก็จำเป็นต้องใส่อารมณ์ลงไปมากน้อยต่าง ๆ กัน เช่น คำโฆษณา ข่าวประชาสัมพันธ์ วรรณกรรม ภาพยนตร์ นอกจากนี้ก็ยังมีปัจจัยเรื่องเวลาในการทำงานเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยค่ะ งานบางอย่างต้องการความเร็วชนิดเร็วมากถึงเร็วที่สุด บางอย่างก็ไม่ต้องเร็วมาก  ความกดดันในการรีบทำงานให้เสร็จตามเส้นตายก็แตกต่างกันค่ะ นี่คือขั้นเรียนรู้ความถนัดในการแปลตัวบทค่ะ จากนั้นก็มาถึงเรื่องค่าตอบแทนและชิ้นงาน คุณควรจะคำนวนค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือน เผื่อเหลือเผื่อขาด รวมถึงเรื่องเงินออมด้วยนะคะ เพราะส่วนใหญ่งานมักจะโถมมาพร้อม ๆ กัน แล้วเส้นตายก็มักจะใกล้ ๆ กันด้วย แล้วคุณก็อาจจะไม่มีมือทำให้เสร็จหมดได้ ตรงนี้ก็ต้องเป็นเรื่องของการบริหารเวลาแล้วค่ะ ข้อสำคัญอย่าลืมคิดด้วยว่า ระหว่างที่ยังไม่ได้รับเงินค่าแปลนั้น คุณมีเงินสำรองพอหรือไม่ เพราะคุณต้องกินต้องใช้ ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าโทรศัพท์ ค่าเช่าบ้าน ค่าอินเทอร์เน็ต ภาษีสังคม ฯลฯ ที่พูดมานี้ไม่ได้จะทำให้ขวัญหนีดีฝ่อแต่อย่างใด เพียงแต่จะบอกว่าไม่ว่าคุณจะทำอาชีพอะไร ก็ต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดีก่อนทั้งนั้นค่ะ ขอย้ำก่อนจบว่า นักแปลควรจะมีความรู้ภาษาต้นทางและปลายทางที่ดีพอ ๆ กันค่ะ ถ้าคุณอ่านตัวบทต้นฉบับเข้าใจ แต่ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาให้ดีได้ ก็ยังถือว่าต้องปรับปรุงค่ะ เหมือน ๆ กันกับที่เขียนภาษาปลายทางดี แต่ไม่เข้าใจภาษาต้นฉบับ แต่งเรื่องให้เขาใหม่เลย ก็ไม่ได้เหมือนกัน แต่คนเราพัฒนาทักษะกันได้ค่ะ ถ้ามีใจรักจริง ๆ และตั้งใจในการทำงาน สมัยนี้มีตัวช่วยเยอะกว่าสมัยก่อน ตั้งแต่ถามเพื่อน ถามคนรู้จัก ถามหน่วยงานที่รับผิดชอบ ตั้งกระทุ้ถาม ค้นในหนังสือ ในอินเทอร์เน็ต เราว่าอาชีพนี้มีเรื่องให้เรียนรู้ได้ไม่มีวันจบค่ะ อวยพรให้โชคดีนะคะ จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 19 เม.ย. 52 10:16:10 ]