วันก่อนไปสอนภาษาไทยให้คนอินเดีย เขาเอาชาร์ต ก-ฮ มาเรียงแล้วบอกให้ผมออกเ้สียงให้ฟัง
ผมพึ่งพบว่าอักษรไทย แม้จะไม่ผันวรรณยุกร์เลยเป็นรูปสามัญเฉยๆ ก็แบ่งเป็นอักษรเสียงสามัญ (เช่น คอ ฟ ) กับอักษรเสียงจัตวา (เช่้น ข ฝ )
แล้วพอเขาถามว่าทำไมเมื่อเอาวรรณยุกต์ไปใส่บนตัวอักษรแล้วมันผันออกมาเสียงไม่เหมือนกัน ก็ไม่รู้จะอธิบายเรื่องอักษรสูงกลางต่ำให้เขาฟังได้อย่างไร เพราะผมก็จำไม่ได้ว่าอักษรสูงกลางต่ำมันมีอะไรบ้าง
แล้วทำไมพอมี ห หีบ นำแล้วต้องกลายเป็นเสียงจัตวาด้วย ? ... เออ นั่นสิ
แล้ว ก ข ค มันออกเสียงต่างกันยังไง ? ...อันนี้อธิบายยากนะ สำหรับคนที่มีพื้นมาจากภาษาที่ไม่มีเสียงพวกนี้
ตัวการันต์มีไว้ทำไม ? ก็เพื่อรักษารากศัพท์เดิมของภาษาสันสกฤตของเอ็งไว้ยังไงล่ะว้อย
ฤ... มันคืออะไีร ไม่เห็นมีในชาร์ตตัวอักษร ? นั่นสิ แต่มีอยู่ใน ส ฤๅษีไง
สรุปภาษาไทยนี่ยากและมีเหตุผลยุบยิบเยอะมาก คิดว่าภาษาอังกฤษง่ายไปเลยพอเอามาเทียบกัน T__T
จากคุณ :
เชษฐา
- [
4 พ.ค. 52 18:31:12
]