ความคิดเห็นที่ 1 วันที่สาม..เราทั้งหมดร่วมโต๊ะเสวยกลางวัน นิคกี้พยายามทำเป็นอารมณ์ดีเพื่อเป็นการบำรุงขวัญให้กับซารินาพระมารดาและให้คำมั่นสัญญาว่าอีกไม่นานก็จะได้พบกันอีก และมีการวางแผนในอนาคตว่า..นิคกี้อาจจะไปอยู่ที่อังกฤษ แต่ในใจจริงๆแล้ว เขาอยากจะอยู่ในรัสเซียมากกว่า..อีกสิบห้านาทีก่อนสี่โมง ขบวนรถไฟเสด็จที่จะพานิคกี้กลับไปยังเมืองหลวงก็มาเทียบที่รางตรงข้ามของขบวนของเรา..ทั้งหมดจึงลุกขึ้นเพื่อส่งนิคกี้ เขาจุมพิตซารินาพระมารดาหลายครั้งไปทั่วพระพักต์  หันมาโอบกอดฉัน  และเสด็จดำเนินออกไปยังขบวนที่มาเทียบรับ..มีกลุ่มบุคคลจาก"รัฐบาล"ร่วมขบวนไปด้วยทำตัวประหนึ่งผู้ติดตามแต่แท้จริงแล้วมัน ก็คือการ"สอดแนม" ดีๆนั่นเอง   กลุ่มคนทั้งหมดนั่นแสดงความเคารพนายพลอเล็กเซียฟด้วยการ"คำนับ"อย่างนอบน้อม แน่นอนละซิ..พวกมันก็สมควรที่จะคำนับกันอยู่หรอก..เพราะนายพลคนดังนั่นช่วยงานซะขนาดนั้น เสียงหวูดรถไฟกังวานขึ้น..ขบวนเริ่มเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ..นิคกี้ประทับยืนแนบที่หน้าต่าง พระพักต์ยิ้มเศร้าเหลือเกินแต่ก็ยังโบกพระหัตถ์หวอยๆ..พระองค์อยู่ในชุดสีกากีมีเพียงเหรียญตราเซนต์จอร์จกลัดที่พระอุระ เพียงอันเดียว.. ซารินาพระมารดาทรงกรรแสงขึ้นมาอีกครั้ง ครั้งนี้นานจนกระทั่งขบวนของซาร์ได้ลับตาไป.. เซอเกแวะเข้ามาเพื่อลาเราก่อนที่จะจากไปยังเมืองหลวงในขบวนรถตามเสด็จเที่ยวต่อไปในไม่กี่อึดใจข้างหน้า "โชคดีนะน้องรัก" "โชคดีเช่นกัน พี่..แล้วเจอกัน" ทั้งๆที่เราได้รู้อยู่แล้ว..เราอาจจะไม่ได้พบกันอีกตลอดชั่วชีวิต ขบวนของเราเริ่มเคลื่อนตัวออกจากชานชาลา..ฉันกลับเข้าไปยังโบกี้ส่วนตัวเพื่อพักผ่อน เมื่อถอดเสื้อโค๊ตออกมาแขวนจึงสังเกตุได้ว่าเครื่องหมายพระปรมาภิไธยที่กลัดที่บ่าเสื้อที่มีอยู่ตลอดสามสิบปีในชีวิตรับราชการของฉันนั้น  มันหายไป.. นี่คือคือฝีมือของกลุ่มคณะรัฐบาลใหม่เช่นกัน..ที่มีคำสั่งมาให้"ทหาร"รับทราบและปฏิบัติ หมายเหตุ.."ทหาร"ท่านผู้เขียนหมายถึงทหารที่อยู่รับใช้ใกล้ตัว ที่มีหน้าที่ดูแลเครื่องทรงน่ะค่ะ....วิวันดา จากคุณ : WIWANDA - [ 6 พ.ค. 52 01:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ฉันได้เดินทางออกจากสตาฟวานั้น..ฉันได้ครุ่นคิดไว้ล่วงหน้าแล้วถึงความปลอดภัยของครอบครัวของเราที่รวมไปถึงซารินาพระมารดา, เซเนียและลูกๆ,แกรนด์ดัชเชสออลก้า พระขนิษฐาของเซเนียและสามีของเธอ นายคูลิคอฟสกี้   ส่วนลูกสาวคนโตและลูกเขย(คือ ไอรีนและเจ้าชายยูซุปพอฟที่ต้องพระอาญาเพราะการฆาตกรรมรัสปูติน)ให้เนรเทศไปอยู่มี่เมืองเคอสค์ ชายแดนรัสเซียนั้น กำลังจะไปรวมตัวกับเราที่ไครเมียในสองอาทิตย์ข้างหน้า ตัวฉันเองนั้นอยากจะอยู่ช่วยการรบอยู่ที่เคียฟเหมือนเดิม..แต่ก็ไม่รู้จะรบไปเพื่ออะไร และเพื่อใคร..เพราะตลอดสิบๆปีที่ผ่านมานั้นฉันได้ทุ่มเททั้งชีวิตและเวลาให้กับการรับราชการแม้กระทั่งกองทัพอากาศที่สร้างขึ้นมากับมือ แท้ๆ..แล้วต้องมาตัดใจจากไปเช่นนี้..มันช่างปวดร้าวนัก สองอาทิตย์แรก..ทุกอย่างก็คงราบรื่นดี เราเดินไปในท้องถนนรวมหมู่ไปกับพวกประชาชนที่กำลังเริงรื่นกับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองครั้งใหม่ที่ประชาชนล้วน"มีสิทธิเสรี..สำราญ สำเริง บันเทิงเต็มที่"  (เอาตอนหนึ่งมาจากเพลง ๒๔ มิถุนา.. ใครร้องได้ ก็ร้องต่อไปนะคะ) ผู้คนดูเหมือนจะมีมิตรภาพดี(ต่อฉัน) เข้ามาทักทาย ขอจับมือบอกว่าชื่นชอบในการทำงานของฉัน ทหารก็ยังคงทำความเคารพทุกครั้งที่พบกัน ทั้งๆที่รัฐบาลใหม่ได้ออกกฏข้อหนึ่งมาแล้ว..แต่พวกเขาก็ยังไม่สนใจ ยังคงปฏิบัติต่อฉันเช่นเดิม.. มันช่างแทบไม่น่าเชื่อ..การปฏิวัติอย่างขาวสะอาด ไร้รอยเปื้อนเลือดที่ปรากฏบนแผ่นประวัติศาสตร์ครั้งนี้..มันน่าจะมอบเหรียญตราให้เป็นเกียรติประวัติผลงานดีเด่นให้กับแม่ทัพเยอรมันนายพล Ludendorff ให้จงหนัก ที่สามารถแทรกแซงปั่นป่วนการเมืองภายในของเราจนโค่นระบบกษัตริย์ได้สำเร็จ ทันท่วงทีก่อนที่จะมีรัสเซียกำลังจะยกทัพใหญ่เข้าบดขยี้กองทัพเยอรมันให้ราบพนาสูรในไม่กี่เดือนข้างหน้าตามแผนที่วางไว้ พอมาถึงปลายเดือนมีนาคม สายเสื้อแดง..เอ๊ย..พูดผิดขออภัยค่ะ..สายเยอรมันก็ประสบความสำเร็จในการเข้าครอบครองส่วนบริหารของเมืองหลวงและเมืองสำคัญๆในนามของ"คณะบอลเชวิค" ที่เหล่าส่วนบริหารเหล่านั้นต่างรับเงินอุดหนุนจากเยอรมันกันอย่างถ้วนหน้า แถมยังเดินทางเข้าออกในเยอรมันด้วยขบวนรถไฟส่วนตัวกันอย่างเริงรื่น  แม้แต่ตัวของนายเลนินเองที่ประกาศอย่างหน้าไม่อายว่า "ก็แล้วมันจะเป็นไรไปล่ะ..ถ้าเงินนั่นมันเอามาทำประโยชน์ในการล้มล้างได้สำเร็จ..ถึงจะรับมาจากไอ้สาระเลวที่ไหนก็ไม่เห็นจะแปลก" นั่นซินะ..ทั้งสองคนนั่นทั้ง เนวิน..เอ๊ย..พูดผิดอีกแล้วค่ะ ขออภัย.. เลนินและลูเดนดรอฟ ที่ต่างเหมือนน้ำกับน้ำมัน ไม่มีวันที่จะไปกันได้ แต่ก็ยอมจับมือกันเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองล้วนๆ ตัวนายพลลูเดนดรอฟเอง..อาจจะขำในใจที่สามารถหลอกใช้งานพวกพรรคคอมมิวนิสต์ได้จสำเร็จ... แต่คนที่หัวเราะดังกว่าในทีหลัง นั่นก็คือ ฝ่ายเลนินนั่นแหละ เพราะยี่สิบเดือนผ่านไปกลุ่มม๊อบคอมนิวนิสต์ได่ขยายตัวเข้าไปก่อเหตุสร้างความ ปั่นป่วนกลางกรุงเบอร์ลินแบบลุกลามใหญ่โต.. แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 52 04:40:42 แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 52 04:39:17 จากคุณ : WIWANDA - [ 6 พ.ค. 52 01:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความสำเร็จชิ้นงามของฝีมือแทรกแซงของเยอรมันนั้น..ไม่มีชิ้นไหนจะเด็ดไปกว่า การยุยงชาวยูเครนให้ก่อหวอดขึ้นมาจนสำเร็จในการเรียกร้องขอความเป็นไทจากรัสเซีย ยูเครน..คือรัฐหนึ่งทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัสเซียติดกับชายแดนออสเตรีย ในส่วนพื้นที่ส่วนนี้ มีเมืองสำคัญๆเช่น Don,Odessa ที่เป็นเมืองท่าค้าขายขนส่งสินค้าขาออกสำคัญเช่น ธัญญพืช,น้ำตาล..   ส่วน Kieff นั่นถือว่าเป็นเมืองหลวงของยูเครนเลยทีเดียว (ดูตามแผนที่) เมื่อสี่ร้อยปีก่อนนั้น..ยูเครนถือว่าเป็นสนามรบระหว่างรัสเซียกับพวกโปล์ หรือพวกที่เป็นคอสแซคอิสสระ ที่เรียกตัวเองว่า กองทัพยูเครเนี่ยน ต่อมาซาร์ Alexei Michailovich ได้ทรงเข้าไปรวบรวมเข้ามาในขัณฑสีมาในปี 1649 และทำนุบำรุงให้การพัฒนา จนมาถึงรัชสมัยของสมเด็จมหาจักรพรรดินีคัทเธอรีนที่ทรงเป็นพระองค์แรก ที่เข้าไปช่วยเหลือในการกสิกรรมที่ขยายตัวออกไปอย่างกว้างขวางจนถึงทุกวันนี้   ประชากรแทบทั้งหมดพูดและเขียนภาษารัสเซีย แต่ก็ยังมีการพูด ภาษายูเครเนี่ยนหลงเหลือให้เห็นอยู่บ้างที่สำเนียงก็เพี้ยนเหน่อไป เป็นที่ขบขันล้อเลียนออกบ่อยๆเช่นเดียวกับชาวอเมริกันที่ชอบล้อเลียนสำเนียงของชาวเคนตั๊คกี้ ฉันท์ใด ฉันท์นั้น.. ไกเซอร์วิลเฮล์มชอบเอาเรื่องนี้มาเลียนเสียงล้อเลียนหมู่พระญาติสาย รัสเซียออกบ่อยๆ (เมื่อครั้งยังมีสายสัมพันธ์ต่อกัน) ทั้งๆที่เป็นญาติกันนี่แหละ..ล้อเล่นกันไปมา..จู่ๆก็กรีฑาทัพมาเบียดเบียนกันหน้าตาเฉยในปี 1917 ตามด้วยการแทรกแซงทางการเมืองและราชสำนักอย่างหน้าไม่อาย พวกเหล่าหัวหอกของยูเครนไม่ว่าคณะอบต.ไหน ไม่ว่าเสื้อสีอะไร ต่างถูกเรียกตัวให้เข้าพบรับเงินสนับสนุนจากเบอร์ลิน ด้วยความประสงค์เดียวกันนั่นคือ การยื่นคำขาดและก่อหวอดเรียกร้องการเป็นอิสระแยกตัวเป็นเอกเทศ จากรัสเซีย ผลจากการนี้..คือการปลดตัวออกจากการร่วมรบในกองทัพ..นั่นหมายถึงจำนวนพลที่จะหายไปนับล้านๆนาย...เท่ากับเป็นการตัดกำลังกองทัพให้ถึงแก่การณ์ง่อยเปลี้ยเสียขาอย่างเห็นๆ จากคุณ : WIWANDA - [ 6 พ.ค. 52 01:18:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่าไม่ว่าศึกไหนๆ อ่ะนะครับ น้อยครั้งมากที่จะแพ้ ถ้าภายในเข้มแข็งน่ะ แต่ถ้าภายในอ่อนแอ ศึกไหนศึกนั้น แพ้ตลอด ปล ไม่อยากจะเทียบกับประเทศแถวๆ นี้แฮะ เทียบแล้วเครียด จากคุณ : กริชครับผม - [ 6 พ.ค. 52 20:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชาวกระทู้หายกันไปหมดเลยยย จากคุณ : กริชครับผม - [ 10 พ.ค. 52 09:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาเจิมค่ะ ^o^ ช่วงนี้หายหัวไปหน่อย(ปกติแวะมาอัพเดททุกวัน)เปิดมาวันนี้ขึ้นกระทู้ใหม่แล้ว รออ่านต่อไปนะคะ จากคุณ : citrus_tree - [ 11 พ.ค. 52 08:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่หายหรอกครับ แต่เรื่องรัสเซียนี้ต้องตั้งใจอ่าน ชื่อมันจำยาก ยิ่งเรื่องของคุรพี่เจ๊ เขายิ่งเป้นเรื่องแบบข้อมูลใหม่ ๆ ไม่ใช่ข้อมูลแบบบ้าน ๆ เลยหาทางแทรกลำบากครับ เพราะส่วนใหญ่จะไม่เคยรู้มาก่อน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 11 พ.ค. 52 14:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาประจำที่ค่ะ..  ขอโทษเจ้าของกระทู้ที่หายไป ไม่ได้มาอยู่เฝ้าเกาะกระทู้ค่ะ จากคุณ : honeytina - [ 14 พ.ค. 52 20:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กลับมาเฝ้ากระทู้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : Pattylala - [ 15 พ.ค. 52 21:49:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฝนตกทุ๊กวัน จากคุณ : กริชครับผม - [ 15 พ.ค. 52 21:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขออภัยค่ะ..ช่วงนี้เดินทางบ่อยมาก..ไม่ได้อยู่เป็นที่เป็นทาง พอมีเวลาก็รีบพิมพ์แบบไม่คิดชีวิต.สะกดผิดหายตกหล่นยังไง เดี๋ยวจะกลับมาแก้ให้นะคะ แค่นี่ก็เกรงใจแฟนๆจะแย่อยู่แล้ว.. จากคุณ : WIWANDA - [ 20 พ.ค. 52 13:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ในที่สุด..การร้องขอของพวกยูเครเนี่ยนได้ประสบความสำเร็จ และ นั่นคือความล่มสลายของกองทัพแห่งรัสเซียที่เป็นไปตามคาด เยอรมันได้ถือโอกาสนี้ก้าวล่วงเข้ามาในพื้นที่ลึกเข้ามาอีก กระแสเสียงของประชาชนได้เปลี่ยนไป ประชาชนบางส่วนเกิดจงรักภักดีฝ่ายศัตรูอย่างแทบไม่น่าเชื่อในช่วงเวลาเพียงข้ามคืน.. หนังสือพิมพ์ในเมืองเคียฟหาญกล้าถึงขนาดพาดหัวข่าวด้วยคำพูดของกลุ่มคอมมูนิสต์ที่ว่า "น่าจะจับพวกครอบครัว"ทรราชย์"นั่นเอาไปหมกโคลนซะนัก" ไม่มีใครเสียเวลามาแยกแยะเลยว่า ในครอบครัวโรมานอฟนั้นยังมีกลุ่มพระราชวงค์ที่มีความสามารถและทำประโยชน์ให้บ้านเมืองมาอย่างหนักหนา เช่น พี่ชายใหญ่ แกรนด์ดุ๊ค นิโคลาส ที่เป็นนักวิชาการ ได้สร้างตำรับตำราไว้มากมาย..หรือพี่ชายรอง..แกรนด์ดุ๊ค มิเกล ที่สุดแสนสมถะ..ช่วยเหลือสาธารณประโยชน์ด้วยทุนตัวเองอยู่เนืองๆ พวกเขาได้เหมารวมไปหมด..ว่าขึ้นชื่อว่าอยู่ในตระกูลโรมานอฟแล้ว..ถือว่า..เป็น"ทรราชย์" เสี้ยนหนามของการเมืองใหม่ทั้งสิ้น ซารินาพระมารดาทรงตรอมพระทัย..สุดแสนทุกข์ระทมต่อเหตุการณ์ที่เกิด..พระองค์แทบไม่เชื่อว่าพระองค์จะได้เห็น ได้ยินกระแสจงชังจากประชาชนที่มีต่อพระโอรสได้มากมายขนาดนี้ ไม่ว่าฉันได้พยายามอธิบายให้ทรงทราบเกี่ยวกับลัทธิใหม่นั้อย่างไร ก็ไม่เป็นผล  เพราะซารินาพระมารดาทรงอยู่ในวัยล่วงเจ็ดสิบชันษา ทรงไม่เข้าพระทัยว่า..ทำไมประชาชนจึงได้ลืมพระเจ้าปีเตอร์มหาราชปฐมวงค์แห่ง โรมานอฟที่ได้ก่อสร้างประเทศให้มีความปึกแผ่นมาจนถึงบัดนี้ได้อย่างง่ายดายนัก แล้วไหนจะยังพระสวามีที่ล่วงลับ..พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่สามอีกเล่า..ที่ทรงงานอย่างหนักหนาสาหัส เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเพื่อการความอยู่รอดของรัสเซียมาไม่รู้ว่าจักกี่ครั้ง ทรงรำพันว่า.. "นิคกี้ของฉันอาจจะทำผิดทำพลาดไปบ้าง..แต่ที่จะมาเรียกกันว่าเป็น."ทรราชย์"ต่อประชาชนนั้น..มันเป็นไปไม่ได้เลย..ไม่มีวันที่นิคกี้จะเป็นเช่นอย่างที่เขาว่ากัน" สายพระเนตรที่จับจ้องมาที่ฉันนั้น อ่านได้ใจความว่า.. "เธอเองก็รู้นี่นาว่านิคกี้เป็นคนอย่างไร ดีขนาดไหน ที่เขาว่ามานั้นมันเหลวไหลทั้งเพ..ทำไมล่ะ ทำไมเธอถึงไม่ไปแก้ข่าวให้เขาล่ะ ทำไมเธอไม่ไปบอกเขาให้เข้าใจล่ะ" มันช่างเจ็บจี๊ดในหัวใจนัก..สงสารพระองค์จับจิต..เจ้าหญิงจากเดนมาร์กผู้สวยสดเมื่อห้าสิบปีที่แล้ว..ผู้ซึ่งละทิ้งบ้านเมือง ญาติพี่น้อง มาอภิเษกกับกษัตริย์ต่างบ้านต่างเมืองที่แสนห่างไกล พระองค์ต้องผ่านเหตุการณ์ที่แสนโหดร้ายมานักต่อนักในช่วงของสามแผ่นดินแห่งรัสเซีย ยิ่งเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นมาอย่างสดๆร้อนๆนี้ ที่ นิคกี้ยอมสละราชบัลลังก์.. ไฉนจึงไม่ให้อเล็กเซ พระนัดดาขึ้นครองแทนเล่า ทำไมนิคกี้จึงต้องตัดสายใยเผื่อไปยังพระโอรสด้วย..,ไฉน..พระโอรสองค์เล็ก มิเกล..ไม่รักพระองค์เลยหรืออย่างไร ทำไมจึงไม่ขึ้นครองบัลลังก์อันเป็นสิทธิโดยชอบธรรมของตัวเอง อย่างน้อยก็เพื่อพยุงพระอิสสริยยศ ให้กับเหล่าพระประยูรญาติให้กลับมาเป็นเช่นเคย ทรงไม่เข้าพระทัยอะไรทั้งสิ้น.. จากคุณ : WIWANDA - [ 20 พ.ค. 52 13:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เหล่าข้าราชบริพารเก่าๆที่ยังจงรักภักดีก็ยังขอเข้าเฝ้าทุกวัน ต่างก็เสนอความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า เราน่าจะขอเดินทางไปยังไครเมีย เพราะรัฐบาลยังไม่ได้ออกกฏคุมเข้มอะไร อีกทั้งมีข่าวลืออกมาหนาหูว่า ซาร์และครอบครัวและเหล่าพระราชวงค์อื่นๆกำลังจะถูกเนรเทศให้ไปอยู่ที่ไซบีเรีย.. แต่ซาร์ก็ยังมีข้อตกลงที่ได้ทำไว้กับรัฐบาลในวันที่ 2 มีนาคมที่ผ่านมาว่า ทรงเลือกได้ตามพระทัยว่าจะเสด็จไปประทับที่อังกฤษ หรือ ที่ไครเมีย นายกรัฐมนตรี Kerensky ผู้ซึ่งเป็นโซเชียลลิสต์คนเดียวในรัฐบาลที่มีสีแดงเข้มนั้น..ได้แอบเล่าให้คนสนิทฟังว่า..นายกรัฐมนตรีอังกฤษ นาย LLoyd George ได้ปฏิเสธมาแล้วถึงการที่จะรับซาร์และครอบครัวให้ไปพำนักลี้ภัย และในขณะเดียวกัน..เสียงในสภาต่างเห็นชอบในการที่จะให้ซาร์ไปประทับที่ไซบีเรียอันประหนึ่งเป็นการเนรเทศกลายๆ ฉันได้นำความคิดที่จะไปยังไครเมียไปปรึกษากับออลก้า เพื่อที่จะได้ช่วยกันชักชวนซารินาพระมารดาให้โอนอ่อนผ่อนตามอีกแรงหนึ่ง..ในครั้งแรก.. ออลก้าปฏิเสธลูกเดียว เพราะรู้ดีว่าอย่างไรเสียพระมารดาจะไม่ยอม จากนิคกี้ไปไกลเช่นนั้นแน่ๆ พระองค์เชื่อว่า อลิกซ์คนเดียวคงไม่พอที่จะเป็นขวัญและกำลังใจให้กับพระโอรสอย่างเต็มที่ ถ้าหากปราศจากพระองค์ผู้เป็นพระมารดา แม้แต่ออลก้าเองก็ยังต้องถอยต่อพระประสงค์มุ่งมั่น..เธอถึงกับกล่าวว่า ถ้าพระเจ้าประสงค์เช่นนั้น พวกเราก็คงไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากรอชะตากรรม อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด แต่แล้ว..ในที่สุด รัฐบาลได้ออกคำสั่งให้พวกเราอพยพไปยังไครเมียด่วนเนื่องจากการรุกล้ำของกองทัพเยอรมันได้ใกล้เข้ามา และเคียฟนั้นถือว่าไม่ปลอดภัยเพราะเป็นเสมือนเมืองหน้าด่านในขณะนั้น ซารินาพระมารดาไม่ทรงยอมท่าเดียว  เพราะทรงฤทธิ์มาก.แถมประกาศว่าขอยอมสิ้นพระชนม์ที่นั่น จะติดคุกติดตะรางก็ยอม เล่นเอาพวกเราแทบจะต้องออกแรงใช้กำลังอุ้มพระองค์ไปขึ้นรถไฟเลยทีเดียว เมื่อเราไปถึงที่ Ay-Todor คณะมหาดเล็กรักษาพระองค์ที่ส่วนใหญ่คือกลุ่มกลาสีทีมีหน้าตาไม่เป็นมิตร เราได้รับรายงานคำสั่งสารพัด"ห้าม" จากรัฐบาล ด้วยว่าสภาพสถานะของพวกเรานั้นเป็นกึ่งเจ้า กึ่งนักโทษ เราจะสามารถอยู่ได้แต่ในอาณาเขตพระราชฐานที่มีเนื้อที่ 175 เอเคอร์ที่มียามคุ้มกันหนาแน่น และ ทหารมีสิทธิที่เข้าห้องเราเวลาไหนก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน การติดต่อจากภายนอก..จะต้องผ่านการตรวจและกรองจากเจ้าหน้าที่เท่านั้น  เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างประเทศก็เข้ามาคุมเข้ม ด้วยเกรงว่าเราจะใช้ภาษาอื่นในการติดต่อสื่อสาร ผู้ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนจะต้องถูกตรวจค้นอย่างละเอียดทั้งขาเข้าและขาออก จำนวนเทียนและน้ำมันก๊าซที่ใช้ จะต้องถูกเช๊คจำนวนในทุกๆสองวัน   ฉันถึงกับต้องถามหนึ่งในเจ้าหน้าที่จากรัฐบาลว่า  เกรงว่าเราจะเอาไปทำระเบิดก่อวินาศภัยหรือไง? ทางนั้นตอบมาด้วยท่าทีสงวนวาจาว่า. "เพื่อความสงบของประเทศน่ะ เพราะรัฐบาลคงเกรงว่าฝ่าบาทอาจใช้เป็นสัญญาณส่งไปให้กับกองทัพเรือของเตอร์คิชได้" แหม..มันก็ช่างกล้าตอบ..เราจะต้องใช้เทียนจำนวนเท่าไหร่(วะ) ถึงจะทำสัญญาณควันส่งไปให้กับกองทัพเรือที่อยู่ห่างถึงสี่ร้อยไมล์ในทะเล Bosphotusได้น่ะ!! แต่คำตอบนี้ก็พอสรุปได้ว่า..ทางรัฐบาลใหม่เองก็ยังแตกแยกอยู่เป็นสองฝั่ง..ระหว่างข้าราชการที่เป็นโซเชียลลิสต์ และ กลุ่มระดับล่างที่นิยมคอมมิวนิสต์ และต่างก็ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน กลุ่มแรก..หวังว่าสักปีสองปีให้หลังไป หลังจากที่อำนาจถูกเปลี่ยนมือ ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ในการเมืองใหม่ในระบอบโซเชี่ยลลิสต์ ส่วนกลุ่มหลังก็ยังหาว่า เพราะกลุ่มแรกนี่เอง ที่หวังในอำนาจ ถึงได้จัดการให้แกรนด์ ดุ๊ค นิโคลาชา อดีตแม่ทัพใหญ่คนสำคัญหลบออกไปจากเมืองหลวงได้ (นิโคลาชาและครอบครัวมาสมทบกับเรา ที่ไครเมียหลังจากที่เราถึงในสองวันต่อมา) จากคุณ : WIWANDA - [ 20 พ.ค. 52 13:39:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตัวเจ้าหน้าที่จากรัฐบาลเองก็มีท่าทีที่ประหม่า ตื่นกลัวอยู่ตลอดเวลาอย่างไรพิกล..กับฉัน เขาก็มีมารยาทดีอยู่หรอก แต่มีทีท่าไม่ค่อยนอบน้อมเท่าที่ควรเพราะถือว่าเป็นกลุ่มผู้ชนะ ตำแหน่งและยศของฉันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ตามความพอใจของรัฐบาล เช่น เขาเรียกฉันว่า "อดีตแกรนด์ ดุ๊ค อเล็กซานเดอร์"บ้าง ตอนวันที่ 1เมษายนที่ผ่านมา พอเดือนพฤษภาคม ก็เป็น "ผู้บัญชาการโรมานอฟ" พอมาถึงเดือนมิถุนายน กลายมาเป็น "นายโรมานอฟ" นี่ถ้าฉันเกิดโวยวายขึ้นมา ไอ้หมอนี่คงจะสะใจนัก..สายตาของมันที่จับจ้องไปที่ซารินาพระมารดานั้นมันเต็มไปด้วยความจงชัง มันคงรอวันที่จะเห็นภาพที่พระองค์ทรงฟูมฟาย ด่าวดิ้นไปด้วยความเสียพระทัย..แต่การณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ เพราะ พระองค์ไม่เคยทอดพระเนตรมองมันเลย..เพราะจากเช้าจนถึงค่ำ พระองค์ได้ทรงประทับที่ ชานเฉลียง ก้มพระพักต์อ่านพระคัมภีร์ไบเบิ้ลองค์เดิมที่นำติดตัวมาตั้งแต่เดนมาร์กเมื่อห้าสิบปีก่อน พวกเจ้าหน้าที่ได้จัดให้มีการสอนวิชาการนานาแขนงให้กับลูกชายของเรา..คนหนึ่งทำอวดภูมิมาสอนเรื่องการปฏิวัติในฝรั่งเศสที่อ้างว่าคล้ายๆกับของรัสเซียในเวลานี้.. ลูกชายก็เลยสอนกลับไปว่า..ให้ไปเรียนภาษาฝรั่งเศสมาให้ดีก่อนค่อยมาสอนเรื่องอื่น..พวกนักวิชาเกินนั่นก็เลยค่อยหดหายหน้ากันไป เซเนียรู้สึกขำขันในเรื่องนี้..แต่ฉันไม่..เพราะรู้สึกถึงมหันตภัยจากบอลเชวิคที่กำลังจะรุกคืบเข้ามาในวันใดวันหนึ่งข้างหน้าไม่นานนี้ คืนวันหนึ่ง..ฉันรู้สึกตัวสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรเย็นๆมาแตะที่หน้าผาก  โดยสัญชาติญาณจึงยกมือขึ้นหมายจะปัด..แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า "อย่าขยับเขยื้อน..ไม่งั้นผมยิงแน่ๆ" ฉันลืมตาขึ้น..จึงพอมองเห็นร่างตะคุ่มๆของชายสองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง ช่วงนั้นเป็นเวลาประมาณตีสี่เศษๆ เซเนียรรีบถามขึ้นว่า.. "จะมาเอาอะไร ถ้าอยากได้เครื่องเพชร ก็เดินไปหยิบเอาได้เลย  มันอยู่ในโต๊ะที่มุมห้องนั่นไง" "พวกเราไม่ได้มาปล้น..พวกเราต่อต้านกลุ่มศักดินาอย่างพวกท่าน..มันถึงเวลาแล้วที่ต้องปิดฉากละครกันเสียที ตอนนี้พวกเรากลุ่มโซเวียตแห่ง Sebastopol ได้เข้ายึดทุกตารางนิ้วในวังนี้หมดแล้ว พวกท่านจงฟัและทำตามคำสั่งของพวกเราเท่านั้น" ฉันฟังอย่างใจเย็น..พยายามควบคุมอารมณ์ให้นิ่งสงบ และขอให้เปิดไฟเพื่อที่จะขอดู"หมาย"สั่งค้น ไอ้หมอนั่นตะโกนสั่งลูกน้องว่า "เฮ้ย..เอ็งช่วยเปิดไฟให้นายโรมานอฟเขาหน่อย เขาจะดูหมายค้นที่มีลายเซ็นของท่านประธานองค์กร" สิ้นเสียงสั่น ก็มีเสียงหัวเราะร่วนตามขึ้นมาพร้อมกับไฟได้เปิดขึ้น ฉันจึงได้เห็นฝูงกลาสีหลายคนในห้องของเรา หมายค้นนั้นได้เขียนมาว่า..ให้ทำการค้นที่พักอาศัยของผู้ที่ถูกควบคุมตัวนายอเล็กซานเดอร์ กับภริยา นางเซเนีย และลูกๆ ฉันทำใจดีสู้เสือ..บอกไปว่า."นายเอาปืนออกไปจากหัวฉันก่อนได้ไหม..จะได้ลุกขึ้นแต่งตัว" เพราะเชื่อว่าพวกมันจะต้องเอาตัวฉันไปเข้าคุกอย่างแน่นอน แต่มันตอบมาว่า "ยังไม่ต้องแต่งตัวหรอก เพราะไม่เอาตัวไปไหนตอนนี้ เพียงแค่จะเข้ามาค้นเอกสารและสิ่งของที่ต้องสงสัยเท่านั้น แล้วมันก็ส่งสัญญาณให้กลาสีเอาปืนออกห่างไปจากหัวฉันเพียงไม่กี่นิ้ว จนฉันต้องหัวเราะ..ถามไปว่า.."พวกนายกลัวเราสองคนที่มีแต่มือเปล่าเนี่ยนะ?" "พวกเราไม่วางใจพวกทรราชย์คนไหนทั้งสิ้น..ใครจะไปรู้เล่าว่า จะมีปุ่มอาวุธลับ หรือ ประตูกลอะไรในนี้" "งั้นขอสูบบุหรี่ได้ไหม?" "ตามสบาย..แต่อย่าทำยึกยัก ถ่วงเวลาให้น่ารำคาญเล่าพวกเรามีงานต้องทำ..อย่างแรกเลย..เราต้องการให้เปิดโต๊ะเอกสารตัวใหญ่ในห้องทำงานของท่าน ส่งกุญแจมาเสียดีๆเพราะพวกเราไม่อยากจะต้องทุบหรือทำลายให้เสียหาย เพราะนั่นมันคือสมบัติของประชาชน.." พอมาถึงประโยคนี้..ฉันมองเห็นหน้าของไอ้เจ้าหน้าที่จากรัฐบาลคนนั้นลอยขึ้นมาทันที..เพราะทุกครั้งที่ฉันทำงานในห้องสมุด ไม่ว่าจะจัดเก็นเอกสารให้เข้าที่เข้าทาง มันต้องมาป้วนเปี้ยนแถวนั้นทุกที แต่ฉันก็หยิบกุญแจออกมาจากใต้หมอนส่งให้มันแต่โดยดี..พร้อมกับถามถึงไอ้เจ้าหน้าที่คนนั้น..ว่าไปไหนเสีย "ไม่จำเป็นที่ท่านต้องมา..พวกเราทำงานนี้เองได้..เชิญท่านนำพวกเราไปได้แล้ว" จากคุณ : WIWANDA - [ 20 พ.ค. 52 13:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พวกกลาสีเข้ามารายล้อมรอบตัวฉันอย่างมะรุมมะตุ้ม ปืนก็ยังจ่อสมองฉันอยู่..ฉันพาพวกมันไปยังที่หมายที่ต้องการ พอประมาณคร่าวๆได้ว่า กลาสีที่เข้ามาในบ้านฉันนั้นมีไม่ต่ำกว่าห้าสิบนาย โดยจัดรวมตัวกันเป็นกลุ่มคุมอยู่ในทุกประตูของบ้าน ทำให้ฉันต้องแอบเหน็บไม่ได้ว่า "แหม..เข้มแข็งกันดีจริง ขนาดซารินาพระมารดาที่ทรงเจริญพระัชันษามากแล้วและไหนจะยังพวกเด็กๆอีก ยังต้องใช้ชายฉกรรจ์มาคุมตัวแบบหกต่อหนึ่งเจียวหรือ?" มันแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงประชดของฉัน..แต่ชี้ให้ดูไปที่นอกหน้าต่าง..ที่สนามหญ้า ยังมีรถบรรทุกที่ติดปืนกลอีกหลายคันพร้อมไปด้วยทหารประจำการในท่าเตรียมพร้อมอีกนับสิบๆนาย ฉันเปิดลิ้นชักต่างๆให้ค้นดูตามความชอบใจ..มันหยิบจดหมายปึกใหญ่ขึ้นมาดู เป็นจดหมายที่มีตราแสตมป์จากต่างประเทศ พร้อมกับแสดงภูมิออกมาว่า "อ้อ..จดหมายติดต่อกับศัตรูนอกประเทศ..ไม่เลวเลยนี่" "ฉันก็ไม่อยากจะทำให้ท่านผิดหวังหรอกนะ..แต่นั่นมันเป็นจดหมายถึงญาติฉันในอังกฤษ" "แล้วอันนี้ล่ะ?" "ฉบับนั้นมาจากฝรั่งเศส" "เฮ่ย..ฝรั่งเศส หรือ เยอรมัน ก็เหมือนกันหมดแหละ มันก็ไอ้พวกทุนนิยมที่ถนัดกดขี่พวกกรรมกร" สิบนาทีผ่านไป..มันก็ได้แต่มองหาจดหมายในภาษาที่พออ่านออก..จนมาพบจดหมายที่มันอ่านขึ้นมาอย่างช้าๆและชัดเจนว่า "นี่คือจดหมายที่ท่านติดต่อกับอดีตซาร์ ทรราชย์คนสำคัญ..นี่กำลังสมคบกันต่อต้านล้มล้างพวกเรางั้นซิ?" "นายทำไมไม่ดูวันที่ที่ลงล่ะ..พระองค์ได้ทรงมีลายพระหัตถ์ก่อนสงครามซะอีก" "งั้นหรือ..ถ้างั้นผมจะส่งให้คณะกรรมการที่เซบัสโตโปลไปพิจารณาเอง" "หมายความว่า นายจะเอาสมบัติส่วนตัวของฉันไปแบบดื้อๆอย่างงั้นหรือ?" "ถูกต้อง..เรามีคณะกรรมการพิเศษที่เชี่ยวชาญในการตรวจตราของแบบนี้..แต่ว่าที่จริงสิ่งที่พวกเรากำลังต้องการค้นคือ อาวุธ..บอกมาตรงๆดีกว่า ว่าท่านซ่อนปืนกลไว้ที่ไหน?" "นี่กำลังพูดเรื่องตลกอะไร?" "หามิได้..ผมพูดจริง..เอางี้ดีกว่า..ผมสัญญาว่าทหารทั้งหมดในที่นี้จะไม่ทำร้ายท่านและครอบครัวเลย..เพียงแต่ท่านสารภาพมาดีๆแล้วกันว่า..ที่ซ่อนปืนกลและอาวุธอื่นๆนั้นอยู่ที่ไหน..เพราะ อย่างไรเสียพวกเราก็ต้องหาจนเจอ เมื่อนั้นแหละชีวิตท่านจะยุ่งยากมากกว่านี้หลายเท่า..ผมขอเตือน" ฉันเห็นท่าจะพูดกับไอ้หมอนี่ไม่รู้เรื่องเสียแล้ว..เลยพาตัวลงนั่งพร้อมจุดบุหรี่ขึ้นสูบ.. มันเริ่มกระสับกระส่าย ฉันก็เลยท้าให้มันค้น..อยากจะค้นตรงไหนก็ค้นไป กว่าพวกมันจะกลับออกไปได้ก็ตกหกโมงเย็น..ที่บ้านอยู่ในสภาพที่เละเทะจากการค้นกระจาย พวกมันได้นำเอกสารของฉันไปหลายกล่อง และ พระคัมภีร์ไบเบิ้ลประจำพระองค์ของซารินาพระมารดา ทั้งๆที่พระองค์ทรงลงทุนอ้อนวอนขอคืน และพร้อมที่จะเอาเครื่องเพชรเข้าแลก..ไอ้คนที่เป็นหัวหน้ามันตอบว่า "พวกเราไม่ใช่โจร..ไอัสมุดเล่มนี้มันเป็นสิ่งต่อต้านคณะทำงานของพวกเรา  แม่เฒ่าเองน่าจะรู้ดีว่าสมองของแกนั้นถูกวางยาพิษเพราะไอ้ขยะนี่มานานแสนนาน...เลิกได้แล้ว" (สิบปีต่อมา..ขณะที่ซารินาพระมารดาประทับอยู่ในโคเปนเฮเกน..พระองค์ได้รับพัสดุที่มีพระคัมภัร์เล่มนี้บรรจุมา จากนักการเมืองชาวเดนิชคนหนึ่ง ที่เผอิญไปเที่ยวมอสควา และพบวางขายอยู่ในร้านหนังสือเก่าจึงได้ซื้อมาส่งมาถวายคืน..พระองค์ได้ทรงเกาะกุมพระคัมภีร์เล่มนี้ในพระหัตถ์ขณะที่เสด็จสู่สวรรคต) แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 52 13:46:46 จากคุณ : WIWANDA - [ 20 พ.ค. 52 13:45:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มันช่างเป็นระบอบที่เอาเปรียบภายใต้นโยบายสวยหรูจริงๆ อ่านแล้วนึกชังพวกนี้ขึ้นจม รออ่านต่อไปค่ะ อ่านถึงตรงนี้แอบทึ่งว่าท่านหนีมาได้ยังไง จากคุณ : citrus_tree - [ 20 พ.ค. 52 14:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เหตุการณ์นี้คล้ายกับตอนเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี 2475 ในบ้านเราเลยแฮะ แต่บ้านเราไม่หยาบคายเท่านี้นะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 20 พ.ค. 52 17:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ชาวกระทู้หายอีกแว้วววว จากคุณ : กริชครับผม - [ 26 พ.ค. 52 22:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สาวกโรมานอฟรายงานตัวหน่อยเร้วว... จากคุณ : คนอ่าน - [ 27 พ.ค. 52 17:33:18 A:125.24.47.245 X: TicketID:192019 ]

ความคิดเห็นที่ 20 "พระองค์ได้ทรงเกาะกุมพระคัมภีร์เล่มนี้ในพระหัตถ์ขณะที่เสด็จสู่สวรรคต" อ่านถึงตรงนี้ แล้วน้ำตาซึม.. Y-Y จากคุณ : honeytina - [ 29 พ.ค. 52 18:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ยังอยู่ค่ะยังอยู่~~~~ จากคุณ : citrus_tree - [ 30 พ.ค. 52 09:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 กระทู้จะตกหน้าอีกแล้ วช่วงนี้ห้องนี้กระทุ้ไปไวมั่กๆ จากคุณ : กริชครับผม - [ 4 มิ.ย. 52 20:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาลงชื่อรออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : แม่ตะวัน - [ 12 มิ.ย. 52 13:09:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ใกล้ตกหน้าอีกแว้วววว จากคุณ : กริชครับผม - [ 13 มิ.ย. 52 23:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดันๆๆๆกาทู้ รอป้าวิอยู่นะคะ จากคุณ : แม่ตะวัน - [ 17 มิ.ย. 52 11:22:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พี่วิ  หายไปไหนคะ 1 เดือนเต็ม  ที่พี่วิหายไป คิดถึงมากมายค่ะ     จากคุณ : Gasalong - [ 20 มิ.ย. 52 21:28:25 ]