PANTIP.COM : K7842571 รบกวนเซียนกำลังภายในห้องนี้ ช่วยบรรยายความงามของ 10 อันดับสาวงามนี้ให้ทีค่ะ [นิยายกำลังภายใน]

ความคิดเห็นที่ 12

ข้าพเจ้าอ่านนานแล้ว จำรายละเอียดไม่ค่อยได้แต่จะขอบรรยายเท่าที่นึกออกนะคะ แต่ขอแสดงความเห็นนิดนึง ข้าพเจ้าคิดว่าผู้หญิงนั้น ต่างก็มีความงามของตัวเอง หวงอี้แกออกจะแปลกอยู่สักหน่อย ที่เขียนหนังสือราวกับจะวัดความงามได้ ว่าใครสวยกว่าใครซึ่งข้าพเจ้าไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไหร่

ฉินเมิ่งเหยา-บุคคลิกนางเซียน ใฝ่หามรรคาสูงสุด มีเพลงกระบี่เก่งกาจยิ่งนัก ศิษย์เรือนฌานเมตรัยนั้น เน้นใฝ่หาหนทางหลุดพ้น อ่าน ๆ แล้วก็นึกถึงการบรรลุนิพพานเข้าไปโน่น นางศึกษาทุกสิ่งทุกอย่าง ได้เรียนรู้ทุกอย่าง และสุดท้ายก็บรรลุถึงอะไรก็ตามคล้ายๆ นิพพานเหมือนกันแหล่ะ บุคคลิกของผู้หญิงคนนี้ข้าพเจ้าชอบมากที่สุดแล้วในบรรดาบุคคลิกนางเซียนหลายๆ คนของหวงอี้ ชอบตรงที่นางกล้ากระโจนเข้าสู่ห้วงแห่งความรัก กล้าเสียตัวให้กับหานป๋อ (แม้จะมีเหตุอื่นอีกด้วยก็เถอะ) ขอลอกสำนวนแปลคลุมาพิรุณพลิกเมฆาของท่านหลินโหม่วมาให้อ่านกันนะคะ เพื่อให้เห็นภาพของนาง

ฉินเมิ่งหยาวก้าวเข้าไปในป่าหลิวอันถูกแผ่คลุมไปด้วยแสงดาว
ในชีวิตที่มอบแด่วิถีกระบี่ของนางนี้ สิ่งที่สามารถทำให้นางหวั่นไหวใจได้มีไม่มากนัก
ความเป็นและความตายนั้นสำหรับนางแล้วเป็นเพียงจุดยืนที่แตกต่าง ระหว่างความเป็นและความตายเป็นเพียงระยะทางอันกระชั้นสั้น ทุกสิ่งล้วนต้องลับผ่านไป ทุกสิ่งล้วนต้องสูญสลายในท้ายที่สุด โดยไร้ร่องรอย
มีเพียงวิถีกระบี่ที่คงอยู่นิรันดร์
ทว่า “กระบี่” มิใช่จุดหมาย แต่เป็นเพียงวิธีการเท่านั้น วิธีการเพื่อให้บรรลุสู่การเห็นซึ้งถึงปริศนาแห่งความเป็นความตายและการคงอยู่
นางทราบว่าบรรดายอดคนในแต่ละรุ่นของยุทธภพนั้น ไม่ว่าจะเดินไปในเส้นทางแห่งชีวิตที่คดเคี้ยวและยาวไกลเพียงใด สุดท้ายต่างมิอาจหลีกเลี่ยงการหวนกลับมาสู่เส้นทางแห่งการไล่แสวงหาความเป็นนิรันดร์นี้
มิเช่นนั้นจะสามารถก้าวล้ำเหนือมวลสรรพสัตว์ กลายเป็นบุคคลอันเด่นล้ำเป็นที่เล่าขานไปนานนับพันปีได้อย่างไร?
นั่นคือนิพพานแห่งวิถียุทธ์
ไม่มีผู้ใดทราบได้ว่านั่นจะเกิดขึ้นในเวลาใด? จะเกิดขึ้นหรือไม่? และหลังจากเกิดขึ้นแล้วจะเป็นเช่นไร?

จิ้นปิงหวิน-ศิษย์ผู้พี่ของฉินเมิ่งหยาว เหยียนจิ้งอานอาจารย์ของทั้งสองจริงๆ แล้วรักผางปานแต่ไม่สมหวัง จึงบอกว่าจะอบรมศิษย์มาสองคน คนนึงจะยกให้ผางปาน อีกคนนึงจะสร้างขึ้นมาโค่นผางปาน และแม่นางปิงหวินนี่แหล่ะค่ะ ที่ถูกส่งมาให้ผางปาน แต่นางมีชะตาชีวิตที่น่าสงสาร แม้ผางปานจะรักแต่ก็กลับส่งไปอยู่กับบุรุษอื่น ข้าพเจ้าค่อนข้างชอบปิงหวินนะคะ แต่เสียดายบทมีน้อยไปหน่อย รู้สึกว่านางจะมี “อะไร” มากกว่าที่เขียน แต่ว่าหวงอี้ไม่ได้เขียน ในตอนหลังๆ นั้นผู้เขียนก็บรรยายนางออกมาเป็นปริศนาธรรมยังไงชอบกล แต่ถึงแม้บทจะน้อย ความน่าสนใจในตัวนางนั้นไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ

ซวีเยี่ยเวี่ย นางเอกแก่นแก้ว เฮี้ยว ซุกซน ชอบแต่งตัวเป็นบุรุษ แต่เวลารักใครแล้วก็รักจริง อ่านแล้วก็น่ารักพอประมาณแต่ไม่ได้ติดใจมากนัก แม้จะสวยเป็นอันดับสามในหนังสือเรื่องนี้ก็เถอะ แต่ก็ทำให้เรื่องนี้มีสีสันขึ้นมาเยอะเหมือนกันค่ะ

กงจู้อลงค์กรณ์กู่จื่อเซียน นางในฝันตามแบบฉบับกำลังภายในรุ่นเก่าค่ะ กล่าวคือเป็นองค์หญิงในสำนักใหญ่ สวยงาม เลือนรางราวความฝัน มีการประลองยุทธเพื่อแย่งชิงตำแหน่งสามีของนาง เปิดตัวได้ดีค่ะ แต่ตอนหลังๆ ก็บทน้อยไปตามระเบียบ ที่น่าสนใจก็คือวิทยายุทธที่นางฝึกออกจะอีโรติกอยู่สักหน่อยแต่อาศัยการร่วมรักในการฝึกค่ะ ข้าพเจ้าไม่ค่อยแน่ใจว่าอลงกรณ์แปลว่าอะไรนะคะ แต่ท่านหลินโหม่วใช้คำว่า ซวงซิวกงจู้

เหลียนซิ่วซิ่ว –นางคณิกาขายศิลปะไม่ขายเสียง มีโอกาสได้พบกับผางปานและเฉียนหลอ ฉากเจอกันสามคนนี้เป็นฉากที่ข้าพเจ้าชอบมากฉากนึงในเรื่องค่ะ อันว่าโลกแห่งยุทธจักรนั้นแม้จะเต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดีกัน แต่ในโลกแห่งศิลปะนั้นงดงาม และชวนฝันกันจนถึงขนาดทำให้จอมมารอย่างผางปานดูดีขึ้นมาทันตา ก็มารขนาดนั้นยังมีใจซาบซึ้งต่อศิลปะ และทำให้ตัวร้ายของหวงอี้นั้นไม่ร้ายเท่าที่ควร ฉากนี้ทำให้การเจรจาพบปะระหว่างสองคนนี้จึงดูชั้นเชิงขึ้นมามากทีเดียวค่ะ จะว่าไปโลกของนางนั้นเปรียบเสมือนแดนสงบของเหล่าชาวยุทธนั่นแหล่ะค่ะ อ่านมาถึงแค่นี้เราไม่จำเป็นต้องทราบแล้วล่ะว่าเหลียนซิ่วซิ่วงามขนาดไหน เพียงเสียงพิณของนางก็คงจะพอจินตนาการได้ นางไม่จำเป็นต้องฝึกวิทยายุทธ ไม่จำเป็นต้องแสวงหาทางหลุดพ้น เพียงมีความสุขในดินแดนแห่งศิลปะอันเงียบสงบของนาง

พระสนมเฉินกุ้ยเฟย –สตรีนางนี้ออกมาเพียงฉากเดียว บรรยายได้เพียงคำว่า โฉมสะคราญพอล่มเมือง มีเสน่ห์เย้ายวน ชวนให้นึกถึงฉากอุ้ยเซี่ยวป้อเจอกับตั้งอี่อี้ขึ้นมาตะหงิด ๆ จะว่านางไม่มีความหมายอื่นก็ไม่เชิง เพราะดูว่าชาติกำเนิดนางก็มีปัญหาและมีความวัตถุประสงค์แอบแฝงเล็กน้อย แต่ก็ไม่เด่นชัดนัก

กระบี่หอมจวงชิงซวง หมั่นไส้ตาหวงอี้ บรรยายอยู่นั่นแหล่ะว่าแม่นางจวงน่ะ หน้าอกใหญ่ แล้วก็สวยเต็มไปด้วยเสน่ห์ทางเพศ ซึ่งจะช่วยส่งเสริมวิชาของหานป๋อ อ่านแล้วก็นะ อืมม์ ไม่รู้จะขำดีหรืออย่างไร แต่นี่ก็เป็นสตรีอีกแนวหนึ่งในเรื่องที่มีส่วนทำให้ตาหานป๋อเก่งขึ้นมาได้ เขียนมาเพื่อเรื่องอย่างนี้โดยเฉพาะค่ะ คนนี้

แม่ชีน้อยแห่งอารามมุ่นเมฆ – นึกว่าหานป๋อจะสึกชีเสียแล้วเรื่องนี้ เป็นแม่ชีน้อยที่สวยสะคราญมาก ๆ เลยทีเดียวค่ะ ไม่รู้ทำไมถึงมาบวช หนุ่ม ๆ ที่เห็นต่างบ่นเสียดายจริงๆ ความงามนี้จริงๆ แต่ข้าพเจ้าว่าดีแล้วล่ะ เป็นความงามพิสุทธิ์ที่ไม่ต้องโดนภมรไต่ตอมให้หมองเศร้า บทน้อยเช่นกันแต่รู้สึกดีที่ 10 สาวงามยังหลงเหลือไม่เสร็จบุรุษในเรื่องอยู่บ้าง

เจ้าสำนักตันชิงหานปี้ฉุ่ย – คนนี้จำลักษณะไม่ได้นะคะ จำได้แต่ว่าสวยและเก่ง หมายถึงในแง่วิทยายุทธนะ เป็นสตรีของพี่ชิฉางเจิง (คนโปรดในบรรดาพระเอกรุ่นเล็กของข้าพเจ้า ด้วยความที่เขียนได้แมนที่สุดใน 3 คน) ไม่รู้ทำไมข้าพเข้าคิดว่าคนนี้น่าจะสวยน้อยที่สุดใน 10 สาวงาม

อิ๋งซ่านฮัว- สาวสวยที่มีเบื้องหลัง เธอมีคู่หูเป็นสาวสวยอีกคนนึงที่ข้าพเจ้าชอบคู่หูคนนั้นของเธอมากกว่านะ ใคร ๆ เค้าก็มองว่าอิ๋งซ่านฮัวเป็นสตรีที่เร่รักไปทั่ว แต่จริง ๆ เธอยังเป็นสาวพรหมจรรย์อยู่ค่ะ คนที่รับหน้าที่นอนกับหนุ่มๆ น่ะ คู่หูของเธอซึ่งฝึกวิชาเสน่ห์สตรีแทน ซึ่งจริงๆ นั้นเธอมีเป้าหมายที่จะแก้แค้นอยู่นั่นเอง เจอกับหานป๋อทีไรก็พูดจาเย้าแหย่กันเป็นหมาหยอกไก่แต่ก็ไม่อะไรกันซักที สุดท้ายวิถีชีวิตที่เธอเลือกจะล้างแค้นก็ทำให้เธอออกจะดูน่าสงสารอยู่ซักหน่อย จำว่าไปนางสวยมากกว่าอันดับ 10 นะคะ แต่ด้วยชื่อเสียงอันอื้อฉาวของนางทำให้ชาวยุทธโหวตเป็นลำดับสุดท้าย จะไม่ให้อันดับก็ไม่ได้เพราะสวยจริงๆ

จากคุณ : Lily of the Valley - [ 12 พ.ค. 52 12:24:12 ]