Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    ชี้แจงเรื่องจากกระทู้จรรยาบรรณค่ะ{แตกประเด็นจาก K7846520}

    มาชี้แจงตามที่บอกไว้แล้วค่ะ ^^

    ก่อนอื่นต้องกล่าวขอชี้แจงให้ทุกๆท่านทราบเกี่ยวกับ "ประเด็น" ของการตั้งกระทู้เมื่อครั้งที่แล้วของอมราวตี ที่หลายๆท่านยังมีคำถามว่าตกลงแล้ว กระทู้ที่ตั้งเมื่อครั้งนั้นเพื่ออะไรกันแน่?

    อมราวตีตั้งเพื่อถามคำถามจริงๆค่ะ

    เนื่องจากในช่วงก่อนตั้งกระทู้ อมราวตีได้รับความกดดันจากหลายๆคนในเรื่องนี้ว่า "แค่แก้งานให้เพื่อน เป็นเรื่องธรรมดา " และมีคำต่อว่าไปอีกว่าอมราวตีใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างในการเรียกเงินจากคู่กรณี ทั้งที่แค่แก้งานให้เล็กน้อยเท่านั้น (ใช่ค่ะ มีเรื่องเงิน แต่รายละเอียดเดี๋ยวชี้แจงอีกทีด้านล่างนะคะ) ซึ่งอมราวตีได้รับคำพูดเหล่านี้จนยอมรับค่ะว่าทั้งเครียดและสงสัยจริงๆว่าการแก้แบบที่ว่า มันเป็นแค่การแก้ธรรมดาจริงๆหรือ?

    เพียงแต่ยอมรับค่ะ ว่าคำถามส่วนนั้นอาจคลุมเคลือและไม่ชัดเจนทำให้การตีประเด็นเองก็ไม่สามารถทำให้ชัดเจนไปด้วย ซึ่งขอยอมรับผิดในข้อนี้ค่ะ

    และจากประเด็นข้างบน ก็ต้องขอโทษผู้ที่ติดตามกระทู้ด้วยอีกข้อหนึ่ง ที่ไม่ได้ออกมาตอบความเห็นหรือให้ความกระจ่างอะไรเพิ่มเติมกับความคลุมเคลือนั้นเลย ซึ่งตรงนี้มีเหตุผลหลายๆอย่าง ที่สำคัญคือ  อมราวตีได้รับการร้องขอจากพี่ผู้เสียหายอีกคนซึ่งมีสิทธิ์ในเอกสารนี้เช่นเดียวกับอมราวตี ว่าอย่าเพิ่งแสดงเอกสารต่างๆรวมถึงขอให้อมราวตีอย่าเพิ่งให้รายละเอียดเพิ่มเติมใดๆเกี่ยวกับเรื่องนี้เด็ดขาด ดังนั้นอมราวตีจึงไม่อาจนำออกมาโพสเพื่อชี้แจงประเด็นที่ต้องการจะสื่อและตอบข้อสงสัยของคอมเม้นต์ต่างๆได้ จึงต้องขออภัยต่อทุกๆท่านในกระทู้ด้วยค่ะ

    และในเรื่องที่กระทู้หายไปนั้น ช่วงเวลาดังกล่าว อมราวตีต้องเดินทางไปต่างจังหวัดค่ะ มีคนแจ้งให้ทราบเช่นกันในขณะอยู่ต่างจังหวัดว่ากระทู้หาย แต่ยังไม่ทันได้กลับมาเปิดคอม กระทู้ตามก็ถูกตั้งตามขึ้นมา แต่อมราวตีเองก็ยังให้ความกระจ่างอะไรไม่ได้เช่นเดิม ตรงนี้เป็นอีกส่วนที่อยากอธิบายและต้องขอโทษทุกท่านที่รู้สึกผิดหวังด้วยค่ะ

    สำหรับรายละเอียดเรื่องที่เหลือ อมราวตีกับพี่ผู้เสียหายอีกคน จะแจงด้านล่าง ดังต่อไปนี้ค่ะ

    ....
    ...
    ..

    ปล. เพื่อความต่อเนื่อง ขอความกรุณาอย่าเพิ่งปาดนะคะ


    Edit ค่ะ ลิสต์ไว้ตรงนี้นะคะเพื่อให้เห็นได้ชัดเจนค่ะ

    ตัวอย่างอีเมลล์ที่คู่กรณีส่งต้นฉบับให้อยู่ในคคห.3ค่ะ
    http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K7877379/K7877379.html#3

    อีเมลล์ที่ส่งให้คู่กรณีเน้นย้ำการแก้ไขก่อนจะส่งสำนักพิมพ์ ไม่ใช่นำไปใช้เลยค่ะ
    http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K7877379/K7877379.html#28

    ส่วนภาพคห.อื่นๆเป็นตัวอย่างของการแก้งานเพื่อให้เห็นได้ชัดเจนค่ะ ตอนนี้เนื่องจากหลายๆท่านได้ทักท้วงมา คุณ Piccy และอมราวตีจะสรุปประเด็นเป็นข้อๆค่ะ รบกวนทุกท่านรออีกนิดนะคะ



    .
    .
    .
    Edit ค่ะ แปะประกาศเล่าเรื่องไว้ตรงนี้เลยล่ะกันค่ะ ถ้าเล่าข้างล่างเดี๋ยวจะลำบากแก่การหาเปล่าๆ (สำหรับขามุงทั้งหลายที่รอดูแต่โฆษณาจนอิ่ม ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ

    อนึ่ง เนื่องด้วยความยาว และที่หลายท่านทักท้วงมา จึงขอแยกรอบฉายออกเป็นสองที่ โดยที่หนึ่งคือที่อมราวตีจะแจงต่อไปนี้ค่ะ

    ส่วนอีกที่คือที่ Blog ของพี่ Piccy ซึ่งจะบอกเล่าเรื่องไปตามลำดับของตัวเองค่ะ ของพี่ Piccy คงจะรายละเอียดยาวกว่ามาก เลยไม่สะดวกจะอัพตรงนี้ค่ะ)



    .
    .
    .

    ข้อมูลที่ลงไว้นี้ ลงไว้เพื่อให้เห็นตัวอย่างนะคะ บางส่วนเป็นการแก้แค่แต่งเติมเรื่องราวหรือเหตุผล (ดังความเห็น43-44-45) แต่อีกบางส่วน ได้แก้ไขโดยการตัดของเดิมที่เขียนไว้ออก และเขียนใหม่เติมให้เข้าไป ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือฉากหรือการบรรยาย (เช่นความเห็นที่ 23 และ 25 ค่ะ) ซึ่งตรงนี้ได้ทำการเน้นสีในไฟล์ที่ส่งให้เพื่อให้สะดวกในการที่เจ้าตัวจะได้เห็นเพื่อนำไปแก้ไข ให้เป็นเรื่องของตัวเองได้ง่ายๆ และมีบางส่วนที่ยิ่งย้ำว่าอย่าลืมแก้ อมราวตีส่งไฟล์ให้ทางMSN ค่ะ

    ซึ่งในส่วนเป็นฉากหรือเป็นความคิดหรือเป็นคำบรรยาย อมราวตีเชื่อว่าแต่ละคนคงเขียนต่างกันไป และยิ่งเมื่อบอกไปแล้วว่านี่เป็นสิ่งที่เราเขียน อย่าลืมแก้ล่ะ ซึ่งบอกไว้แต่แรกแล้ว หากไม่ยอมรับพูดตามจริงอมราวตีก็คงไม่แก้ให้ปานนี้หรอกค่ะ ดังนั้นส่วนที่ผิดคาดคือการที่สิ่งที่เขียนนั้นยังปรากฏติดต่อกันเป็นพรืดแบบนั้น ก็รู้สึกแย่เกินพออยู่แล้วว่าทำไมเป็นแบบนี้ ยิ่งมารู้ว่ามีพี่อีกคนก็แก้ให้แบบนี้ (หนำซ้ำแก้ในส่วนเดียวกันจนสงสัย ว่าตกลงแล้วเขาส่งอะไรให้ใครแก้กี่คนกันบ้าง ซึ่งเขาไม่เคยเปิดปากเรื่องนี้เลย สำหรับอมราวตีแล้วคงวัดกันด้วยมาตรฐานกฏหมายไม่ได้ แต่ในความรู้สึกสั้นๆก็คงเป็น ถูกหลอกค่ะ)

    ได้คุยกับคู่กรณีในเรื่องนี้จริงจังเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เนื่องจากตอนนั้นไปเที่ยวด้วยกัน ที่จังหวัดพะเยา(ทริปทัวร์พี่ข้างห้องพัก ซึ่งไปเยี่ยมบ้านเพื่อนชายเลยพยายามหาคนไปเยอะๆค่ะ เพราะตรงวันหยุดเลยหาคนไปยาก ชวนใครได้ให้อุ้มไปเลยค่ะ) คู่กรณีเองก็ตั้งใจจะไปจังหวัดเดียวกัน เลยมาร่วมทริปนี้ด้วย ในตอนที่พักค้างคืนพี่ Piccy จึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาว่ารู้สึกไม่ชอบใจมาก ถามคู่กรณีว่าจะเอายังไงกับความรู้สึกพี่ คู่กรณีเสนอจ่ายเงินให้พี่ Piccy เป็นเงิน 15 เปอร์เซนต์จากเงินที่คู่กรณีได้ แต่พี่ Piccy ไม่ยอมรับ เพราะประเด็นของเขาไม่ใช่เรื่องเงิน จะมาให้อะไรเขาด้วยจำนวนเงินนี้กัน คู่กรณียืนยันว่าเต็มใจและยินดีจะจ่ายให้ พี่ Piccy เงียบไป ก่อนบอกว่าถ้าอยากให้จริงให้มาแค่ 5 เปอร์เซนต์มันก็เกินพอแล้วสำหรับพี่ Piccy ซึ่งคู่กรณีเองก็รับคำนั้น

    ส่วนอมราวตี ยินดีบอกโดยไม่ปิดบังค่ะ ว่าก่อนหน้านี้ไปเที่ยวกับคู่กรณีด้วยกัน และคู่กรณีอยู่เกินกำหนดชวนให้อยู่เที่ยวด้วยกันต่อ บอกว่าจะจ่ายค่าห้องพักให้ อมราวตีไม่มีธุระอยู่ต่อได้ แต่ไม่สะดวกใจจะรับเงิน แต่ก็ไม่ได้กดตังค์ไปพอค่าที่พักจึงตกลงเป็นแชร์กันคนละครึ่ง แต่คู่กรณีคงต้องจ่ายให้ก่อน คู่กรณีก็ยินดีค่ะ ซึ่งภายหลังเมื่อเกิดโต้เถียงกัน(ด้วยเรื่องว่าคนหนึ่งพยายามเล่าเรื่องผี อีกคนพยายามเล่าเรื่องไปเที่ยว และไม่ฟังกันเลยทะเลาะกันค่ะ) คู่กรณีเลยให้คนอื่นมาทวงเงินโดยออกปากว่าอายที่จะทวง ซึ่งเมื่อไปเที่ยวด้วยกันที่พะเยาครั้งที่ว่านี้ อมราวตีก็ไปด้วย จึงพูดเรื่องเงินกันขึ้นมา คู่กรณีแจ้งว่าเขาไม่ต้องการให้นำไปทำบุญ อมราวตีจึงสรุปเรื่องโดยการจะจ่ายเงินที่เป็นหนี้(เป็นจำนวนพันเศษ) พร้อมดอกเบี้ยอีก 2 % คูณระยะเวลาให้คู่กรณีซึ่งยอมรับได้ และเมื่อมาถึงเรื่องเงิน คู่กรณีเองก็บอกว่าจะจ่ายให้อมราวตี 3 % จากเงินที่ได้ จึงให้หักหนี้กันไป โดยระหว่างคุยก็มีถามคู่กรณีอย่างจริงจังว่าลำบากใจหรือเปล่า ขอให้พูดออกมาเลย พรุ่งนี้เที่ยวต่อจะได้ไม่ลำบากใจ เกรงใจพี่เจ้าของทริปด้วยที่ต้องมาเจอบรรยากาศแปลกๆ คู่กรณีก็ไม่ว่าอะไร วันต่อมาก็เที่ยวและแยกย้ายกันกลับแต่โดยดีค่ะ

    แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ในการคุยเรื่องนี้ทั้งพี่ Piccy และอมราวตีบอกพร้อมกันว่าเราคงไม่สะดวกจะดูงานของคู่กรณีอีกแล้วไม่ว่ากรณีใดๆ เพราะเรารู้สึกผิดหวัง

    ระหว่างสนทนานั้น คู่กรณีก็ไม่เอ่ยถึงเรื่องการแก้งานนี้ ไม่แก้ตัวว่าป่วย หรือไม่แม้แต่จะขอโทษสำหรับความรู้สึกของพี่ Piccy และอมราวตี นอกจากเรื่องเงินที่เสนอมาให้เพียงอย่างเดียว

    อมราวตีไม่รู้ยอดพิมพ์ของคู่กรณี ไม่รู้ว่าได้เงินเท่าไรด้วยซ้ำ และไม่ได้อยากได้ด้วย เพราะต่อให้ลองคำนวนชนิดว่ามากแค่ไหน อมราวตีก็คงได้เงินแค่ราวๆพันเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่ใช่เงินที่มีมูลค่ามากกว่าความรู้สึกของอมราวตีแน่ๆค่ะ

    หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกัน มาเจอกันเมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมานี้ อมราวตีจึงถามเขาในเรื่องนี้ว่า เออ บอกได้หรือไม่ว่าสะดวกเมื่อไร ซึ่งคู่กรณีแจ้งว่าสะดวกแล้วจะติดต่อไปเอง และให้อมราวตีส่งที่อยู่เพื่อเซ็นเอกสารการเงิน หากไม่เซ็นก็ไม่จ่าย อมราวตีพยายามถามว่าเป็นอะไร ไม่สบายใจอะไรหรือไม่ ทางนั้นย้ำคำเดิมก่อนจากไป และอมราวตีไม่ได้รับการติดต่ออีก เพราะฝากทางพี่ Piccy ให้ติดต่อ และอมราวตีอีเมลไปถามว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นในเรื่องของความสัมพันธ์ทางนั้นก็ไม่ตอบ จนกระทั่งมีจดหมายเรียกไปสถานีตำรวจพญาไทมา

    ซึ่งในจดหมายกล่าวถึงแต่เรื่องการจ่ายเงินว่าไม่ไว้วางใจพี่ Piccy และอมราวตี จึงต้องการให้ไปสถานีตำรวจ

    เมื่ออมราวตีและพี่Piccy ไปถึงสถานีตำรวจ ทางนั้นต้องการให้เซ็นเอกสารการเงิน แต่พี่ Piccy นำเรื่องการแก้นิยายขึ้นมาอธิบาย ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจซึ่งออกตัวว่าเป็นเพียงผู้รับฟังเท่านั้น ซึ่งคู่กรณีเองก็ยอมรับว่าไม่คัดค้านในเรื่องของการแก้งานเพราะได้ทำลงไปจริง  พี่Piccy จึงแจ้งว่า ได้รับทราบมาจากเพื่อนหลายๆคนว่าพี่ Piccy นั้นได้ข่มขู่คู่กรณีเพื่อเรียกเงินจากงานนี้ คู่กรณีปฏิเสธว่าไม่เคยให้ข่าวทำนองนั้นเด็ดขาด และยินดีบอกว่าให้ด้วยความเต็มใจ เพราะพี่ Piccy แก้งานให้จริง แต่สำหรับอมราวตีนั้น แค่แก้งานให้นิดหน่อย และมีทีท่าไม่น่ารักไม่เคารพผู้ใหญ่จึงไม่อยากจะให้ ซึ่งทางพี่ Piccy และอมราวตีไม่มีปัญหากับข้อนี้เพราะประเด็นเราย้ำอีกครั้งว่า ไม่ได้อยู่ที่เงิน

    อมราวตีแจ้งว่า อมราวตีได้รับความเสียหายเนื่องจากความเข้าใจผิดของหลายๆคนซึ่งได้ต่อว่าอมราวตีว่าพยายามเรียกเงินจากคู่กรณี ทางนั้นเองก็บอกว่าไม่ได้พูดเรื่องนี้กับใครทั้งสิ้น อมราวตีไม่ว่าแต่ต้องขอให้ทางนั้นช่วยชี้แจงว่าไม่ได้เกี่ยวข้องกับการข่มขู่เงินแต่อย่างไร หากคู่กรณีไม่ยอมเพราะต้องการให้ไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องนี้ต่อไปอีกแม้แต่ในกระทู้ใดๆก็ตาม ตนเองได้จบลงแค่นี้แล้ว อมราวตีต่างหากที่ไม่จบ ซึ่งอมราวตีแจ้งว่าต้องขอเคลียร์ตัวเองก่อน แต่ทางนั้นเองก็รับเงื่อนไขนี้ไม่ได้ จึงออกจากโรงพักไปโดยไม่มีการตกลงใดๆเพิ่มเติมทั้งสิ้นค่ะ

    นั่นคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งหมดค่ะ จนถึงตอนนี้ หรือย้อนไปตอนที่คุยเรื่องนี้กันในครั้งแรก ก็ไม่มีคำว่าขอโทษ หรือคำพูดถึงการแก้งาน เหมือนกับว่าไม่เคยเกิดขึ้น ทั้งที่ความจริงอมราวตีก็ได้บอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่าเสียความรู้สึกตรงนี้ แต่ที่ได้กลับมาคือเงินก็คงพอ อย่างนั้นหรือ??

    แน่นอนว่าไม่ แล้วถ้ามีคนบอกว่าเขาให้เครดิตแล้วยังจะเอาอะไรอีก? เครดิตที่ให้กับคำขอโทษ ความรู้สึกผิด และการรับผิดชอบมันต่างกันค่ะ สิ่งที่อยากได้ แต่จนป่านนี้ยังไม่ได้ก็คือคำว่า เสียใจ....ที่ได้กระทำลงไปแบบนี้ (แม้จะบอกไปแล้ว แต่ก็ขอบอกอีก ว่า คำแก้ตัวว่าทำไมทำแบบนี้ ยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ)



    Edit 3 : นั่นเป็นประเด็นของเรื่องทั้งหมดค่ะ เวลานี้เป็นเวลา 01.13 ของวันใหม่แล้ว ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ ที่เลทในการลงรายละเอียดมาจนป่านนี้ และขอบคุณทุกๆท่านที่ใส่ใจมาตลอดด้วยนะคะ

    อนึ่ง บางครั้ง อาจจะมาตอบกระทู้นี้ช้าสักหน่อยนะคะ เนื่องจากระยะนี้กำลังจะสอบซัมเมอร์ค่ะ

    แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 52 01:16:06

    แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 52 01:11:51

    แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 52 00:10:29

    จากคุณ : อมราวตี - [ 18 พ.ค. 52 22:09:48 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com