ความคิดเห็นที่ 1 1  ใช่  ปรึกษากันแถววัด สนามบินน้ำ ทุกวันนี้ยังมีที่เก็บอัฐิพระยาพหลฯข้างหอระฆังไปดูได้ มีโรงเรียนข้างวัดชื่อคณะราษฏร์ด้วย 2  ไม่ทราบ  น่าจะเป็นข้ออ้าง 3  ทรงอยากให้ประชาชนมีความรู้พร้อมกว่านี้ 4  ส่วนมากไม่รู้เรื่องด้วย ตกกระไดพลอยโจน แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 52 10:47:22 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 52 10:45:40 จากคุณ : วสันดิลก - [ 21 พ.ค. 52 00:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คณะราษฎร์ แกนเป็นทหาร ที่มีกำลังรบในมือครับ พลเรือนมีเหมือนกัน แต่ไม่ได้ตัดสินใจ เอาชูไว้อ้างเฉยๆ เหมือนประเทศคอมมิวนิสต์ หรือเผด็จการ เมื่อก่อน ชอบขึ้นต้นว่า สาธารณรัฐประชาธิปไตย ประชาชน...... เรื่องทุจริต เอาเปรียบของขุนนาง พูดจริงๆ คงมีบ้าง  แต่โกงสู้คณะราษฎร์ + ทหารรุ่นต่อๆมา ไม่ได้แน่ๆ เพราะมีอำนาจเต็มที่ แถมเป็นของใหม่ ไม่มีคนตรวจสอบ สมัยก่อนขุนนางโกงเงินหลวง นี่เบาสุดก็เอาออกจากตำแหน่ง หรือปลดไปเป็นไพร่แบบตะพุ่นหญ้าช้าง หนักๆ ก็ตัดคอเสียบประจานเลย เรื่อง ร.7 คิดดูละกันว่าถ้าทรงรู้สึกดี จะเสด็จไปต่างประเทศ สละราชสมบัติทำไม ประชาชน ไม่รู้เรื่อง+ไม่เข้าใจครับ  เห็นว่าเป็นเรื่องของเจ้านาย ผลัดอำนาจ เห็นของใหม่ก็อาจจะชอบกว่าของเก่า  ประกอบกับเป็นช่วงเศรษฐกิจฝืดเคือง เลยหาความหวังจากของใหม่ จากคุณ : birdeyeview - [ 21 พ.ค. 52 00:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 -แล้วเรื่องที่ร.๗ไม่ทรงกลับประเทศ เพราะเกรงว่าจะถูกจับเป็นเฉลยนี่จริงรึเปล่าครับ -แล้วรัฐธรรมนูญที่ร.๗ทรงเขียนไว้ ได้ใช้จริงรึเปล่าครับ -ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่า ตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ ทหารยังคงมีอำนาจมากที่สุดในประเทศสิครับ เพราะประชาธิปไตย(รึเปล่า)ก็มาจากการใช้กำลังทหารบังคับกษัตริย์ให้เปลี่ยนแปลงระบอบ จากคุณ : HamyLee - [ 21 พ.ค. 52 00:43:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สมัย ร.7 นี่เกิดไม่ทัน เกิดทัน สมัย ร.9 ที่เห็นนักการเมืองโกงประเทศ..หายเลย โกงชนิดที่ว่า พูดเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น ที่หนีออกประเทศก็มีเยอะยังตามจับไม่ได้ โกงแบบหน้าด้านๆ จากคุณ : ghv2 - [ 21 พ.ค. 52 07:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอแนะนำให้เข้าwikipedia แล้วค้นหาตามศัพท์ต่างๆ เช่นคณะราษฎร์, พระปกเกล้า, ฯลฯ จะได้เรื่องมากกว่ามาถามในที่นี้ เดี๋ยวผู้ไม่รู้แต่อวดรู้จะเข้ามาแสดงภูมิกันเละเทะ แล้วประเดี๋ยวพวกราชดำเนินก็จะเข้ามาช่วยทำให้กระทู้เน่า จากคุณ : Navarat.C - [ 21 พ.ค. 52 08:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนังสือเรียนประถม-มัธยมไม่บอกรายละเอียด ก็หาหนังสืออื่นอ่านสิครับ (ถ้าสนใจ) ตัวอย่างเช่น อวสานสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในสยาม (โดย เบนจามิน บัทสัน แปลไทยโดยมูลนิธิโครงการตำราฯ) 2475 การปฏิวัติสยาม (โดย ชาญวิทย์ เกษตรศิริ) 2475 และ 1 ปีหลังการปฏิวัติ (โดย ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์) ความคิด ความรู้ และอำนาจการเมืองในการปฏิวัติสยาม 2475 (โดย นครินทร์ เมฆไตรรัตน์) ฯลฯ ฯลฯ เห็นด้วยกับความเห็น 5 อย่างยิ่ง จากคุณ : ผ่านมา - [ 21 พ.ค. 52 09:13:52 A:58.8.167.76 X: TicketID:106200 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านหนังสือมากๆจากหลายๆเล่มจะรู้มากขึ้นเองครับ อย่าใช้ความรู้สึกชอบ ไม่ชอบ หรือการเมืองปัจจุบันมาเกี่ยวข้อง พยายามหาข้อเท็จจริงให้มากที่สุด แล้วตัดสินเอาเองเมื่อศึกษามากพอว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อข้อมูลใด ข้อใดเป็นความจริง ข้อใดเป็นการใส่ร้ายโจมตีกันทางการเมือง ข้อใดเป็นการโฆษนาชวนเชื่อของฝ่ายใด หลักกาลามสูตรช่วยได้มากครับ หนังสือที่น่าอ่านของ อ.ชาญวิทย์  เรื่อง 2475 การปฏิวัติสยาม และเรื่องประวัติการเมืองไทย 1932-1957  2เล่มนี้ดีมากครับ The End of the Absolute Monarchy in Siam. ของ Benjamin A. Batson มีที่แปลเป็นไทย เล่มนี้ดีในแง่เป็นหนังสือที่เป็นมุมมองของนักวิชาการต่างชาติผู้ศึกษาประเทศไทย จึงเป็นมุมของ"คนนอก" ที่ความรู้สึกและความเชื่อต่างๆน่าจะมีผลน้อย ยังมีที่น่าศึกษาอีกมากหลายเล่มโดยเฉพาะเรื่องของ ป. พิบูลสงคราม และ ปรีดี พนมยงค์ ที่มีความสำคัญหลังการปฏิวัติ ผมเรียนมาทางสายวิทยาศาสตร์ แต่เมื่อมาอ่านงานของท่านผู้รู้หลายท่าน ทำให้ผมเข้าใจประเทศบ้านเกิดของตัวเองมากขึ้นมากๆ แล้วทุกวันนี้ผมยังอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมผมไม่เคยรู้เรื่องที่ควรรู้เลยในระบบการศึกษาไทย จากคุณ : เสธแก่ - [ 21 พ.ค. 52 09:35:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมว่า ประชาธิปไตยแบบไทย ๆ ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้ เป็นมรดก ของ"คณะราษฎร" บนความไม่พร้อมของสยามนิกร(ในขณะนั้น)  ทุกวันนี้เลยเหมือนเราจะยังหาคำตอบไม่ได้ว่า ประชาธิปไตยคืออะไร และควรจะเป็นอย่างไร เหมือนเรากำลังพายเรือวนอยู่ในอ่าง........ จากคุณ : salt_kit - [ 21 พ.ค. 52 20:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 dear#7,  i do agree with your opinion.in this point of view i am so regret... จากคุณ : nopnop - [ 21 พ.ค. 52 21:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คณะราษฏร์ ผสมค่ะ แกนก็มีกลุ่มนักคิดหัวใหม่ เด็กนักเรียนนอก และทหาร อำนาจแท้จริงก็ไม่ถึงมือประชาชน เป็นการแบ่งเค้กกัน ซึ่งผิดตามวัตถุประสงค์แท้จริง เสด็จฯไปรักษาพระองค์ค่ะ มีปัญหาสุขภาพพระวรกาย ประชาชนในสมัยนั้น "ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จัก" คุณตาเราทันค่ะ เขาให้ช่วยเขียนประกาศติด (คุณตาบวช ลายมือสวย) ชาวบ้านอ่านแล้วสิ่งแรกที่ถามคือ มันคือ อะไร เขาทำอะไร แล้วก็ ยังมีในหลวงใช่ไหม สำหรับพวกเขาแล้ว ขอเพียงมีพระมหากษัตริย์เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ก็พอใจแล้ว คณะราษฐร์ หรือประชาธิปไตย ก็ช่าง (ไม่สำคัญ) จากคุณ : kurika - [ 21 พ.ค. 52 21:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สมัยนั้น ก็ยังมีบางคนเข้าใจว่า รัฐธรรมนูณ เป็นลูกของพระยาพหลฯ ก็มีครับ หนังสือที่แนะนำใน คห 6 และ 7 อ่านง่ายครับ เข้าใจง่าย ลองหาอ่านดูนะครับ ศูนย์หนงสือจุฬา ครับผม จากคุณ : กริชครับผม - [ 21 พ.ค. 52 22:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าให้รอให้พร้อม แล้วเมื่อไรจะพร้อม? เพราะขนาดผ่านมาเกือบ 77ปี คนแถวนี้ยังบอกไม่ค่อยพร้อมเลย ถ้ารอต่อไปเรื่อยๆก็คงชาติหน้ายังไม่ได้กระมัง มันก็ต้องพัฒนาไปพร้อมๆกับยุคสมัย ไม่ใช่มัวแต่รอไม่รู้จบ ไม่ต่างจากการกดหัวทางชนชั้นน่ะแหละ ลองเปรียบเทียบกับRevolution ของชาติอื่นๆดูก็ได้ ทุกที่ทหาร+ประชาชน นำทั้งนั้นแหละ เพราะยังไงก็ต้องใช้กำลังเข้าเปลี่ยนแปลง และประชาชนที่ประเทศอื่นๆเขาก็ไม่ได้เรียนสูงๆจบนอกกันทั้งประเทศเหมือนๆกับบ้านเราน่ะแหละ คงไม่มีที่ไหนเขารอให้พร้อมก่อน มีแต่สะสมความเจ็บแค้นจนสุกงอม ซึ่งน่าดีใจ(?) ที่บ้านเราไม่รอช้าให้จนถึงขั้นนั้น ส่วนยุคไหนโกงกว่ากัน ผมไม่กล้าฟันธง แต่ลองคิดดูว่า่ เรารู้ว่าใครโกงเพราะตรวจสอบได้ใช่ไหม? แล้วที่ตรวจสอบไม่ได้ล่ะ จะรู้ได้ไง นอกจากเชื่อตามๆเขากันมา? หรือโดน propaganda ให้เชื่อ? จากคุณ : ....4จุด - [ 22 พ.ค. 52 20:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับความเห็น 7 ค่ะ ส่วนที่บอกว่าทุกวันนี้ ปชต.แบบไทยๆ มันยังไม่ไปไหน เราว่าเพราะมีบงคนบางกลุ่มพยายามทำมันให้เป็นแบบไทยๆ นี่แหละ ถ้าให้มันพัฒนาไปตามสิ่งที่มันจะเป็น ตั้งแต่แรก เราพัฒนาถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ จากคุณ : ดาวในน้ำ - [ 22 พ.ค. 52 21:33:19 A:222.123.190.237 X: TicketID:217133 ]

ความคิดเห็นที่ 14 การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่ไม่ดี มันก็นำมาซึ่งการพัฒนาประชาธิไตย ซึ่งคนไม่พร้อมก็ต้องให้ความรู้ แล้วคณะก่อการก็ควร กระทำสิ่งที่ควรทำเพื่อประโยชน์ของบ้านเมือง เรื่อง สมัยนั้นย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่หากมองย้อนไปเราก็คงพอทราบว่า คณะก่อการบางท่านนั้นก็ไม่ได้ทำเพื่อบ้านเมืองอย่างเต็มที่ นั้นก็เป็นเรื่องเฉพาะบุคลไม่ใช่เหมารวมทั้งคณะ มันเป็นเพียงแค่บางบุคคล อำนาจผลและประโยชน์มันหอมหวล ชวนฝันให้ใฝ่หา จึงได้เกิดการแย่งชิงกันเอง เรื่องที่กล่าวคงเถียงกันไม่ออก การปฏิวัติ 2475 นับเป็นก้าวแรกประชาธิปไตยของเราที่เป็นรูปธรรม แต่ คณะบุคลที่มีอำนาจอาจไม่ได้ทำเพื่อบ้านเมืองอย่างแท้จริง หากจะกล่าวว่าเป็นกันทั้งก๊กทั้งเหล่าไหมกับคณะราษฎร์ที่ทำเพื่อรักษาอำนาจและผลประโยชน์ส่วนตนกับพวกพ้องโดยไม่เห็นแก่บ้านเมือง อย่างนั้นคงไม่ใช่ เพราะยังมีคนที่มีแนวคิดแย้งกับบุคคลดังกล่าว ซึ่งก็ประกอบอยู่ในคณะราษฎร์ด้วยเช่นกัน พวกเขาจึงพยายาม นำอำนาจนั้นกลับมาคืนสู่มือประชาชน จึงเป็นเหตุให้เกิดกบฎขึ้นมาหลายครั้งหลังจากการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง ด้วยเหตุที่ว่า อำนาจประชาธิปไตย ไม่ได้ถึงมือประชาชนอย่างแท้จริง และขอเติมอีกนิดคือการเกิดกบฎหลังการเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ใช่เพราะมีความคิดแย้งกับผู้กุมอำนาจโดยไม่ปล่อยอำนาจประชาธิปไตยมาให้ประชาชนแต่อย่างเดียวแต่ยังมีอีกอย่างนึงคือ ทำไปเพราะตัวสูญเสียอำนาจดังกล่าวแล้วต้องการกลับมามีอำนาจอีกครั้งซึ่งเป็นการแก่งแย่งกันเองระหว่างผู้มีอำนาจในคณะราษฎร์อย่างนี้แหละที่ฟอนเฟะคิดถึงแต่ตัวมิได้คิดถึงชาติเป็นเบื้องต้น ผมจึงขอกล่าวด้วยความรู้สึกส่วนตัวว่า คณะราษฎ์ นั้นเราจะกล่าวว่า ไม่ดี หรือ ดี ทั้งคณะไม่ได้ คงต้องแยกเป็นรายบุคคลไป คนไม่ว่าในสังคมหมู่คณะใดก็ตาม ยอมมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป ก่อนจะจบกระผมมี คำพูดของ คุณ ปรีดี พนมยงค์ ที่ให้สัมภาษณ์ นิตยสาร เอเชียวีค ฉบับวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2523 ก่อนถึงอสัญกรรมไม่ถึง 3 ปี ไว้ดังนี้ "....ในปี ค.ศ. 1925 (พ.ศ. 2468) เมื่อเราเริ่มจัดตั้งกลุ่มแกนของพรรคอภิวัฒน์ในปารีส ข้าพเจ้ามีอายุเพียง 25 ปีเท่านั้น หนุ่มมาก หนุ่มทีเดียว ขาดความจัดเจน แม้ว่าข้าพเจ้าได้รับปริญญาแล้ว และได้คะแนนสูงสุด แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าทางทฤษฎี ข้าพเจ้าไม่มีความจัดเจน และโดยปราศจากความจัดเจน บางครั้งข้าพเจ้าประยุกต์ทฤษฎีอย่างนักตำรา ข้าพเจ้าไม่ได้นำความเป็นจริงในประเทศของข้าพเจ้ามาคำนึงด้วย ข้าพเจ้าติดต่อกับประชาชนไม่พอ ความรู้ทั้งหมดของข้าพเจ้าเป็นความรู้ตามหนังสือ ข้าพเจ้าไม่ได้เอาสาระสำคัญของมนุษย์มาคำนึงด้วยให้มากเท่าที่ข้าพเจ้าควรจะมี... ในปี ค.ศ. 1932 (พ.ศ. 2475) ข้าพเจ้าอายุ 32 ปี พวกเราได้ทำการอภิวัฒน์ แต่ข้าพเจ้าก็ขาดความจัดเจน... และครั้นข้าพเจ้ามีความจัดเจนมากขึ้น (พ.ศ. 2489 - 90) ข้าพเจ้าก็ไม่มีอำนาจ” แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 52 06:23:19 จากคุณ : ด้วยความเคารพ ขอบพระคุณ ขอรับ (อ.ม.ภักดิราช) - [ 23 พ.ค. 52 06:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 การจะศึกษาเรื่องการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ๒๔๗๕ ให้ถึงแก่นแล้ว  ต้องลงลึกไปถึงการศึกษาของบุคคลในคณะราษฎร์  ซึ่งส่วนหนึ่งถูกบ่มเพาะมาตามแนวทางเสรีนิยมของฝรั่งเศส  ส่วนพวกทหานั้นส่วนใหญ่สำเร็จการศึกษามาจากโรงเรียนนายร้อยเยอรมันซึ่งก็มีแนวคิดไปอีกทาง  เมื่อกลุ่มแกนนำในคณะราษฎร์มีนวความคิดไปกันคนละทางชนิดสุดโต่งเช่นนี้  ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองไม่ช้าจึงเกิดความขัดแย้งกันเอง  ทำให้มีตาอยู่เข้ามาคว้าพุงปลาไปกิน จากคุณ : V_Mee - [ 23 พ.ค. 52 08:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอตอบแบบไม่แสดงความคิดเห็น   ถามว่าข้อเท็จจริงสมัยนั้นเป็นอย่างไร   ประชาชนธรรมดายากจะรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง   จึงขอยกข้อความบางส่วนจากหนังสือ "สิ่งที่ข้าพเจ้าพบเห็น"  ผู้ทรงนิพนธ์ - หม่อมเจ้าพูนพิศมัย  ดิศกุล   ขึ้นตอบคำถามในที่นี้    เนื่องจากไม่ใช่การเขียนประวัติศาสตร์ที่จะเขียนตามคำสั่งของใคร   หากแต่เขียนขึ้นด้วยสิ่งที่ตาเห็น  อีกทั้งยังเป็นผู้อยู่ใกล้ชิดกับเหตุการณ์อย่างยิ่ง ท่านหญิงพูนฯ ทรงบันทึกไว้ว่า ....... "ที่จริง..เรื่องรัฐธรรมนูญนี้เป็นพระราชประสงค์ของพระเจ้าแผ่นดินมีมาแต่ในรัชกาลที่ ๔  ดังจะเห็นได้จากพระราชหัตถเลขาที่ทรงมีถึงพระสหายชาวอเมริกันและอังกฤษในสมัยนั้น........... ต่อมาถึงรัชกาลที่ ๕ จึงทรงส่งนักเรียนไปเรียนเมืองนอกเพื่อให้รู้ทันวิถีทางอันจะพึงมีมาใหม่ๆ   และก็โปรดให้มีการประชุมออกความเห็นออกเสียงกันอยู่เสมอๆ  มี-สภาเสนาบดี , สภาองคมนตรี , และในท้องที่ปกครองฝ่ายมหาดไทย   ซึ่งมีผลที่สำเร็จได้เพียงการเลือกกำนันและผู้ใหญ่บ้านได้เองเท่านั้น.......... เมื่อถึงรัชกาลที่ ๖ เสด็จกลับมาทอดพระเนตรเห็นและได้ทรงรู้จักเมืองไทยด้วยพระองค์เองอย่างแจ้งชัดว่ายังเป็นไปในทางรัฐธรรมนูญหาได้ไม่.....เรื่องเรียกประชุมเสนาบดีสภา "ไม่มีประโยชน์เท่าใดนัก, เพราะแกก็มานั่งนิ่งๆหรือพยักๆไม่มีความเห็นอะไรจะให้"  อย่างทรงท้อ ถึงรัชกาลที่ ๗ เป็นเวลาที่นักเรียนนอกกลับมาเต็มบ้านเต็มเมือง, แบกเอาความเห็นเข้ามาต่างๆชนิด, ซึ่งดูเหมือนจะขาดอยู่แต่เรื่อง anarchism อย่างเดียว   ทั้งประจวบเวลาที่น้ำใจคนรวนเรผันแปรด้วยเรื่องตัดรายจ่ายของแผ่นดิน   เป็นต้นเหตุให้เกิดความไม่พอใจ.....จึงเป็นโอกาสให้พวกที่อยากเปลี่ยนแปลงการปกครองอยู่แล้วด้วยความฟุ้ง, ด้วยเกลียดในหลวง, ด้วยเห็นเป็นโอกาส  หรือเห็นดีเพราะไม่รู้จักเมืองไทยก็ตาม, เข้าส่งเสริมและชี้แจงได้ถนัด" "รุ่งขึ้นคณะรัฐบาลใหม่ก็เข้าเฝ้าและทูลเกล้าฯถวายรัฐธรรมนูญชั่วคราว.  ในหลวงทรงรับไว้ขอแก้ไขบ้างก่อน.    เล่ากันว่า-ในหลวงทรงพระกันแสงเมื่อเห็นพระยาศรีวิสารวาจา (หุ่น ฮุนตระกูล) และตรัสว่า- "ตาหุ่น, แกรู้แล้วไม่ใช่หรือว่าฉันจะให้รัฐธรรมนูญ!  ทำไมจึงต้องทำให้ฉันอับอายเขาถึงเช่นนี้ !"   พระยาศรีวิสารฯก็ร้องไห้ทูลตอบว่า- "ข้าพระพุทธเจ้าไม่ได้รู้เห็นด้วยเลยจริงๆ" และมีหลายคนที่อายในหลวงจนร้องไห้เหมือนกัน" "ข้าพเจ้าได้ยินในหลวงตรัสว่า...."ปืนนี้มีอยู่สองลูก  ลูกหนึ่งสำหรับหัวหญิง (สมเด็จพระราชินี) ก่อนหนึ่งลูก  แล้วฉันเองหนึ่งลูกเป็นเสร็จ  เพราะถ้าจะจับฉันบังคับให้เซ็นอะไรที่หลอกลวงราษฎรแล้ว-เป็นยิงตัวตาย" "ในหลวงจึงโปรดให้ท่านวิบูลย์ฯ  มาทูลเสด็จพ่อว่า-เมื่อพระองค์ท่านทรงคุ้มครองใครไม่ได้แล้ว, ก็เห็นว่าเสด็จไปให้พ้นดีกว่า และเสด็จพ่อก็เคยทูลไว้แล้วว่า  ถ้าในหลวงเสด็จไปผ่าพระเนตรในยุโรปแล้วจะขอไปหาที่อยู่ให้หมดความรำคาญ   บัดนี้ทรงเห็นว่าถึงเวลาที่ควรไปแล้ว" "พระยามโนปกรณ์ฯ นายกคนแรกได้รับสารภาพกับข้าพเจ้าเองที่ปินังว่า- "ที่จริงใครๆก็รู้กันดีทั้งนั้นแหละว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง, แต่เขากำลังเบื่อ, เขาก็พากันเมินๆ ทำไม่รู้เสีย" ข้าพเจ้าถามว่า-"เบื่ออะไร?" เจ้าคุณตอบว่า- "ก็เบื่ออ้ายการปกครองอย่างที่เป็นอยู่น่ะซี"  ข้าพเจ้าย้อนถามว่า- "อ้อ...แล้วพวกเจ้าคุณก็เห็นซีว่า-เจ้ารัฐธรรมนูญ-นี่แหละจะช่วยให้เรียบร้อยรุ่งเรืองได้?"  เจ้าคุณหัวเราะแล้วพยักหน้ารับว่า- "ก็อย่างนั้นน่ะซี" ข้าพเจ้าช่วยต่อให้จบว่า  "แล้วเราก็มาอยู่ที่ปินังนี่ด้วยกัน" แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 52 16:42:33 จากคุณ : สร้อยสยาม - [ 31 พ.ค. 52 16:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 #16 ข้อเท็จจริงก็คือ รัฐธรรมนูญฉบับที่ร.7 เตรียมไว้ มันไม่ใช่ประชาธิปไตยน่ะสิครับ แต่เป็นราชาธิปไตยที่มีการอนุญาตให้เลือกตั้งบางส่วน แต่อำนาจสิืทธิ์ขาดในการแต่งตั้งและถอดถอนสภาก็ยังอยู่ที่king อยู่ดี (ก็คือมีอำนาจสูงสุดเหมือนเดิม) จากคุณ : ....4จุด - [ 27 มิ.ย. 52 16:03:39 ]